ตอนนี้รีไรท์ค่อนข้างยาก เนื่องมาจากก่อนจะรีไรท์ ผมแต่งตอนนี้ด้วยความยากลำบาก
แม้ว่าพอมาอ่านทีหลังจะพบเจออะไรผิดๆอยู่เยอะก็ตาม ตอนที่รีไรท์เลยรู้สึกเสียดาย
สุดท้ายก็แก้น้อยมาก เรียกว่าเพิ่มเข้าไปจะถูกต้องกว่าแก้
แต่ถึงแก้ไปแล้ว อ่านเองไปอีกสามสี่รอบ ผมก็ยังไม่ค่อยพอใจอยู่ดี (เฉพาะ Ep นี้)
ถ้าอ่านแล้วแปลกๆขัดๆ หรืออะไรยังไง เม้นบอกผมได้เลยนะครับ
ซ่อนแค่รูปประกอบจินตนาการนะครับ
อ่านจบแล้วถ้าแสดงความคิดเห็นให้หน่อยจะกรุณามากครับ จะได้นำไปปรับปรุงผลงาน
เจอคำผิดบอกด้วยนะครับ...........................................................................
สมองทั้งสองซีกของผมร่วมกันทำงานอย่างหนักหน่วงเพื่อคิดตีความถึงประโยคที่แอสโมดิวส์เคยบอกเอาไว้
ผมจ้องมองสังเกตุปฏิกิริยาของร่างสวยข้างๆจนเมื่อแน่ใจว่าเธอไม่ได้ตกอยู่ใต้การควบคุมจากพลังของแอสโมดิวส์
ใบหน้าของผมจึงส่อแววเคร่งเครียดจนทำให้เหมยรู้สึกตกใจและรีบเอ่ยถามผมด้วยความสงสัย
ท่าทางของเธอดูจริงจังผิดแผกไปจากเมื่อครู่จนทำให้ผมเริ่มรู้สึกตัวจากภวังค์
ผมได้แต่แสดงท่าทีอึกอักเพราะไม่รู้ว่าจะตอบเธอด้วยเหตุผลอะไรให้ผิดสังเกต
โชคยังดีที่บังเอิญมีเสียงโครกครากดังออกมาจากท้องของผมได้ถูกเวลาพอดี
" เอิ่ม.... สงสัยพลจะหิวแล้วหล่ะ ฮะๆ "
ผมพยายามทำให้เป็นเรื่องตลกเพื่อบ่ายเบี่ยง ซึ่งก็ดูเหมือนว่าจะได้ผล เหมยมีท่าทางผ่อนคลายลงและตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงโล่งใจ
" อ้าว! พลหิวก็ไม่บอก ทำหน้าซีเรียสเชียว "
ดวงตาเฉี่ยวของเธอที่เคยจ้องเขม็งมาที่ผมกลับกลายเป็นปกติพร้อมกับรอยยิ้มสวย
" งั้นเหมยขอไปล้างตัวก่อน แล้วเราค่อยลงไปหาอะไรกินกัน อ๋อ! มีห้องน้ำอีกห้องอยู่ข้างนอกด้วย หรือว่า.... พลจะเข้ามาอาบกับเหมยก็ได้น้าาาา "
เหมยลากเสียงยั่วยวนก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงและเดินนวยนาดอวดร่างเปลือยเปล่าตรงเข้าห้องน้ำไป
หลังจากที่ประตูห้องน้ำปิดสนิทลง
ตัวผมนั้นยังคงนั่งนิ่งอยู่บนเตียงโดยที่ยังไม่ไปอาบน้ำ
ภายในหัวเฝ้าคิดวนเวียนถึงแต่เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ ซึ่งหากยึดตามจากสิ่งที่แอสโมดิวส์บอก
การที่เหมยไม่ตกอยู่ใต้อำนาจของพลังหลังจากที่ผมพลาดหลั่งน้ำเชื้อใส่เธอ ก็หมายความว่าเธอเป็นหนึ่งในตัวแทนแห่งบาปเหมือนผมงั้นหรือ....
แต่เมื่อได้นึกย้อนกลับไปเมื่อคืนวาน
ทำไมตอนที่ร่างของเธอสัมผัสเข้ากับแก่นกายที่ลานจอดรถ ผมถึงสามารถใช้พลังควบคุมราคะของเธอได้
ยิ่งคิดผมก็ยิ่งสับสนหนักยิ่งขึ้นไปอีก ถ้าจะมีคนให้คำตอบได้ ก็คงเป็นตัวแอสโมดิวส์เองล่ะมั้ง
ในขณะที่ผมกำลังตกอยู่ในห้วงความคิดนั้น ผมก็รู้สึกได้ถึงแรงสั่นสะเทือนของอะไรบางอย่าง
เมื่อหันไปมองด้วยความสงสัย ก็พบว่ามันคือโทรศัพท์มือถือของเหมยที่เห็นเธอหยิบขึ้นมาเล่นในร้านอาหารเมื่อคืนวาน
มันกำลังสั่นเป็นจังหวะอยู่ตรงหัวเตียงเพราะมีคนโทรเข้ามา
ผมเอื้อมมือไปหยิบมันขึ้นมาดูพลางขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ เพราะตำเหน่งที่ควรจะแสดงชื่อและเบอร์คนที่โทรเข้ามาบนหน้าจอกลับว่างเปล่า
และนั่นก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่เหมยเปิดประตูห้องน้ำออกมาพอดี
" เออ.... ใครโทรมาเหรอพล " เหมยทำหน้าตื่นๆเมื่อเห็นผมถือโทรศัพท์ที่กำลังสั่นของเธออยู่
ร่างของเธอพันไว้ด้วยผ้าขนหนูสีขาวเพียงผืนเดียว ร่างกายที่ยังไม่แห้งมีหยดน้ำเกาะอยู่ทั่ว ทำให้เธอดูมีเสน่ห์ไปอีกแบบ
" ไม่รู้ซิ ไม่มีเบอร์บอกไว้หน่ะ กำลังจะเอาไปให้พอดีเลย " ผมบอกเธอไปตามที่เห็น
เหมยแสดงสีหน้าตกใจขึ้นมาเพียงชั่วครู่ก่อนจะกลับเป็นปกติ และเดินมาหยิบโทรศัพท์ไปจากมือผมที่ยื่นส่งให้
เธอก้มลงมองดูหน้าจอโทรศัพท์แต่ไม่ได้กดรับสายทั้งๆที่มันกำลังสั่นอยู่
" ขอบใจมากนะ พลยังไม่ได้อาบน้ำไม่ใช่เหรอ ไปอาบเลยสิ เดี๋ยวเราจะได้ไปหาอะไรกินกัน "
เหมยเดินอ้อมมาผลักผมจากด้านหลังให้เดินเข้าห้องน้ำ
ก่อนที่เธอจะเดินออกจากห้องนอนไปโดยทิ้งให้ผมยืนตัวเปลือยอยู่คนเดียว
ผมจึงต้องเดินออกจากห้องน้ำไปเก็บเสื้อผ้าที่กองอยู่ตรงปลายเตียงเพื่อจะเอามาใส่หลังจากอาบน้ำเสร็จ
จากนั้นก็มองหาผ้าเช็ดตัวที่เหมยไม่ได้ให้ผมไว้ซักผืนไปทั่วห้องแต่ก็ไม่พบ
จนเมื่อไม่รู้ว่าจะหาได้จากที่ไหน ผมจึงตัดสินใจที่จะเดินไปถามเหมย
เมื่อผมเปิดประตูห้องนอนและเดินออกไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อจะไปหาเหมย
ผมก็พบว่าเธอกำลังนั่งอยู่บนโซฟาด้วยท่าทีแปลกๆ
เธอถือโทรศัพท์เอาไว้แนบหูเหมือนกำลังใช้มันพูดคุยกับใครบางคนอยู่
มันคงจะดูไม่แปลกเลยซักนิดถ้าหากว่าเธอไม่ได้นั่งนิ่งเงียบไม่พูดไม่จาและดวงตาเหม่อลอยอยู่แบบนั้น
และสิ่งที่ทำให้ผมแปลกใจที่สุดก็คือแสงสีเหลืองนวลอ่อนที่ปกคลุมอยู่รอบตัวของเธอ
มันเปล่งแสงเบาบางซะจนแทบจะมองไม่เห็นไปทั่วร่าง
ยกเว้นก็แต่ที่โทรศัพท์ของเหมย
แสงสีเหลืองนั้นเปล่งประกายเข้มจนสามารถมองเห็นได้ชันเจน....
" เหมย! เป็นอะไรหน่ะเหมย! " ผมเดินเข้าไปใกล้ๆเพื่อลองเรียกชื่อและเขย่าตัวเธอ
แต่ก็ดูเหมือนว่าจะไร้การตอบกลับ เธอยังคงนั่งนิ่งโดยถือโทรศัพท์แนบหูเอาไว้อยู่เหมือนเดิม
ตอนนั้นเองที่ผมได้ยินเสียงเบาๆดังลอดออกมาจากโทรศัพท์
มันเบาซะจนไม่สามารถจับใจความได้ว่าอีกฝ่ายนั้นพูดถึงเรื่องอะไร
พอรู้ว่าเธอกำลังคุยโทรศัพท์กับคนอื่นอยู่ ผมจึงถอยห่างออกมาและหย่อนตัวนั่งลงบนโซฟาตรงข้ามเธอแทน
แม้ว่าจะยังติดใจเรื่องที่เธอไม่พูดโต้ตอบกับคู่สนทนาและแสงสีเหลืองประหลาดที่ปกคลุมร่างบางของเหมยก็ตามที
เวลาผ่านไปเพียงชัวครู่ในขณะที่ผมกำลังคิดอะไรเพลินๆอยู่นั้น จู่ๆแสงสีเหลืองจากโทรศัพท์เครื่องนั้นก็พลันสว่างขึ้นกว่าเก่า
มันค่อยๆลามไหลปกคลุมตัวของเหมยช้าๆโดยมีต้นกำเนิดมาจากโทรศัพท์เครื่องนั้น
ตาของผมเบิกกว้างเมื่อสังเกตุเห็นถึงความผิดปกติ
ผมจึงรีบพุ่งเข้าไปดึงโทรศัพท์เครื่องนั้นออกมาจากมือของเธอทันที
เมื่อนั้นเอง แสงสีเหลืองที่ไหลลงมาช้าๆจนเกือบจะถึงปลายเท้าก็สลายหายไปจากร่างของเหมยจนหมด
ผมได้แต่สับสนกับสิ่งประหลาดที่เกิดขึ้นและก้มมองดูโทรศัพท์ของเหมยที่กำลังเปล่งแสงสีเหลืองเข้มเพื่อว่ามันจะมีคำตอบให้
แต่คำตอบที่ปรากฏอยู่ในเครื่องกลับดูคุ้นตาผมเป็นอย่างมาก
เพราะมันคือตราสัญลักษณ์ลักษณะเดียวกับที่ปรากฎบนตัวของพยาบาลแก้วหลังจากผมหลั่งน้ำเชื้อเข้าไปในตัวเธอ
เพียงแต่ว่า....
สัญลักษณ์นี้มีรูปร่างคล้ายกบ....
กบสีเหลืองที่ดูชั่วร้ายจนทำให้ผมขนลุกแม้เพียงแค่มองเห็น....
" หืม! เคยบอกไปแล้วนี่ ว่าให้อยู่คนเดียวก่อนจะรับสาย "
เสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังออกมาจากโทรศัพท์ มันเป็นเสียงของคนๆเดียวกับที่ผมได้ยินก่อนหน้านี้
" อาจจะทำให้เรื่องมันยุ่งยากนิดหน่อยแต่ก็ไม่เป็นไร ยังไงสัญญาก็เสร็จเรียบร้อยไปแล้ว
ตอนนี้ก็คงพูดได้แค่ว่า ลาก่อนนะเหมย.... ตืด! ตืด! ตืด! ตืด! "
สายถูกตัดไปพร้อมๆกับที่สัญลักษณ์และแสงสีเหลืองค่อยๆจางหายไปจนเหลือไว้เพียงโทรศัพท์ธรรมดา
" หืม...... อ้าว! พล มายืนทำอะไรตรงนี้หล่ะ นี่ยังไม่ได้อาบน้ำอีกเหรอ "
ดูเหมือนเหมยพึ่งจะได้สติกลับมาหลังจากที่ชายคนนั้นวางสายไป ดูเธอจะจำเรื่องเมื่อครู่ไม่ได้เลยสักนิด
" อ้อ พอดีพลจะมาถามเหมยเรื่องผ้าเช็ดตัวหน่ะ เหมยยังไม่ได้หยิบให้พลเลย "
ผมพูดถึงจุดประสงค์ที่เดินมาให้เธอฟังด้วยสีหน้าปกติขณะที่เอามือไพล่หลังไว้เพื่อไม่ให้เธอเห็นโทรศัพท์
" เอ้า! เหมยลืม แหะๆ ขอโทษนะ เดี๋ยวเหมยจะไปหยิบให้ "
เหมยแลบลิ้นและเอามือเคาะหัวตัวเองด้วยท่าทางโก๊ะๆเหมือนอย่างเคย
ก่อนที่เธอจะลุกยืนขึ้น และเดินไปที่ระเบียงเพื่อไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาให้ผม
ในขณะนั้น....
ผมไม่ได้รู้ตัวเลยซักนิด....
ว่าจะได้เห็นรอยยิ้มอันสดใสของเธอเป็นครั้งสุดท้าย....
ผมยืนมองเหมยเลื่อนประตูกระจกและเดินออกไปตรงระเบียง
ในใจคิดถึงแต่เรื่องสัญลักษณ์และแสงสีเหลืองเมื่อครู่จนรู้สึกสังหรณ์ถึงอะไรบางอย่าง
รวมเข้ากับคำพูดถึงท้ายของชายปริศนาที่ผมมั่นใจว่าต้องเป็นหนึ่งในตัวแทน
ทำให้ผมส่งเสียงเรียกเหมยเพราะนึกอยากจะสอบถามเธอในเรื่องนี้
แต่น่าประหลาดที่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้ยิน
ร่างของเธอเดินผ่านผ้าราวตากผ้าไปที่ระเบียงช้าๆพลางปลดผ้าขนหนูออกจากตัวไปด้วย
เหมยพยายามหันหน้ามาหาผมอย่างยากลำบาก
สีหน้าของเธอดูตื่นตระหนกเป็นอย่างมากจนทำให้ผมรู้สึกถึงความผิดปกติ
"
พะ พล!! เหมยบังคับตัวเองไม่ได้เลย ร่างกายมันขยับไปเอง นี่มันอะไรกัน! ช่วยเหมยด้วยยย!! "
เหมยร้องตะโกนให้ผมช่วยด้วยน้ำเสียงสั่นเทา น้ำตาของเธอเริ่มรินไหลออกมาจนอาบไปทั่วทั้งสองแก้ม
ดูเหมือนว่าเหมยกำลังพยายามอย่างสุดกำลังที่จะฝืนร่างกายของตัวเอง
แต่แสงสีเหลืองกลับปรากฏออกมาทั่วร่างเปลือยของเธอและดูเหมือนมันจะทำให้เหมยเดินตรงไปที่ระเบียงเร็วขึ้นไปอีก
ตอนนี้ผมไม่มีเวลามาสังเกตุหรือคิดอะไรได้อีกต่อไปแล้ว
เพราะร่างของเหมยนั้นเดินไปถึงราวระเบียงอย่างรวดเร็วและกำลังก้าวขาปีนขึ้นไป
"
เห้ย!! เหมย!! อย่า!! " ผมรีบวิ่งไปที่ระเบียงด้วยความรวดเร็วที่สุดเท่าที่สองขาของผมจะพาไปได้
ทั้งๆที่ระยะจากจุดที่ผมยืนกับระเบียงที่เหมยอยู่มันไม่ได้ห่างกันมากมายนัก
แต่ชั่วพริบตาที่ผมวิ่งมาถึงระเบียง....
ร่างของเหมยก็นั่งหันหลังหอยขาอยู่ที่ราวระเบียงในสภาพเปลือยเปล่าเรียบร้อยแล้ว....
ผมไม่รอช้ารีบกระโดดพุ่งตัวออกไปสุดแรงเกิดและส่งมือขวายื่นออกไปจนสุดแขนโดยหมายจะคว้าเอวของเธอไว้
เหมยหันใบหน้าที่อาบนองไปด้วยน้ำตากลับมา แววตาของเธอนั้นดูหวาดกลัว ตื่นตระหนก และเศร้าสร้อย
ตาของเราประสานกันก่อนที่จะเหมยจะเอ่ยคำพูดสุดท้ายของเธอ....
" พล.... ช่วยเหมยด้วย "
"
อย่านะ!!! เหมยยยยยยยยยยยยยยยยย!!! "
มันเป็นเสียววินาทีที่ยาวนานจนเหมือนนิรันดร์หลังจากที่ผมตะโกนเรียกชื่อของเธอ
ร่างของเเหมยค่อยๆโนมตัวก้มลงไปข้างหน้าและหล่นหายวับไปราวกับเล่นกล
เสียงหวีดร้องด้วยความกลัวสุดขีดค่อยๆจางหายไปตามระยะทาง
หลงเหลือไว้เพียงแค่สัมผัสที่ปลายนิ้วมือของผมเท่านั้น....
ที่บอกให้รู้ว่าผมไม่ได้ฝันไป....
 
.
.
..
...
" โธ่! ผู้กองครับ ผมก็บอกไปแล้วไงครับ ว่าผมเป็นเพื่อนเก่าของเธอ และผมก็พึ่งจะได้เจอกับเธอเมื่อคืนนี้เอง "
" แต่คนที่โทรแจ้งเหตุบอกกับทางเราว่าเห็นผู้ตายถูกผลักตกลงมาจากระเบียง และภายในห้องนั้นก็มีแค่คุณอยู่เพียงคนเดียวนะครับ ยังไงวันนี้ผมก็ต้องขอกักตัวคุณไว้สอบปากคำก่อนครับ "
" ปัดโธ่! ถ้าผมเป็นคนฆ่าเธอจริงๆ ผมคงไม่อยู่รอให้ถูกจับแบบนี้หรอกครับ แล้วเธอก็เป็นเพื่อนของผมด้วย ผมจะฆ่าเธอไปทำไมละครับผู้กอง "
ผมร้องตะโกนโหวกเหวกอยู่หน้าคอนโดท่ามกลางเจ้าหน้าที่ตำรวจที่กำลังปฏิบัติหน้าที่อยู่ในขณะนั้น
ต้องย้อนกลับไปเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนหลังจากที่เหมยร่วงลงไปจากระเบียง
ในขณะที่ผมกำลังนอนร้องไห้อยู่กับพื้นได้ไม่ถึงสิบห้านาที
จู่ๆเจ้าหน้าที่ตำรวจก็บุกเข้ามาภายในห้องและเข้าจับกุมตัวผมทันโดยไม่สอบถามใดๆทั้งสิ้น
ทางตำรวจอ้างว่าได้รับโทรศัพท์ลึกลับโทรเข้ามาแจ้งเหตุว่ามีคนถูกฆาตกรรมโดยการผลักจนตกลงมาเสียชีวิตจากห้องนี้
ผมได้แต่ขมวดคิ้วด้วยความสงสัยเพราะรู้สึกว่าจังหวะมันพอดีเกินไปจนเหมือนต้องการจะให้ผมเป็นแพะ
แต่ผมก็ไม่สามารถทำอะไรได้นอดจากการเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้เจ้าหน้าที่ฟัง
ถึงแม้ว่าจะไม่มีใครเชื่อผมเลยก็ตาม
" ขอโทษนะคะ ขอดิชั้นคุยกับผู้ต้องหาหน่อยค่ะผู้กอง "
หญิงสาวคนหนึ่งพูดแทรกขึ้นในขณะที่เธอกำลังเดินตรงเขามาและยื่นบัตรอะไรซักอย่างให้ผู้กองดู
น่าแปลกที่ผู้กองคนนั้นถึงกับเบิกตากว้างและรีบถอยออกไปอย่างรวดเร็ว
จนทำให้ผมต้องหันไปมองที่ผู้หญิงคนนั้นด้วยความสงสัย
เพียงแว่บแรกที่เห็นผมก็บอกได้ทันทีว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างสวยคนหนึ่ง
เธอสวมชุดสูทสีครีมและพับแขนเสื้อร่นขึ้นไปจนเกือบถึงข้อศอก
ผมยาวสลวยจนเกือบถึงกลางหลังและท่าทางทะมัดทะแม่งนั้นดูเข้ากันกับแว่นกันแดดสีดำที่เธอใส่อยู่เป็นอย่างดี
แต่ผมก็ไม่สามารถสังเกตุเธอไปได้มากกว่านี้
เพราะเมื่อเธอเดินมาถึงเธอก็จับมือขวาผมขึ้นมาบีบไว้แน่นและเอ่ยคำทักทายทันที
คุณเจน
(https://i.imgur.com/xq6O4vC.png)
" สวัสดีค่ะ ดิชั้นชื่อเจน ยินดีที่ได้รู้จักนะคะคุณพล "
" คะ ครับยินดีที่ได้รู้จักครับคุณเจน "
" ได้ยินมาว่าคุณเป็นเพื่อนเก่าของผู้ตายใช่ไหมค่ะ "
" ใช่ครับ เธอเป็นเพื่อนสมัยเด็กของผม เราไม่ได้เจอกันมานานมากแล้วจนกระทั่งเมื่อวานครับ "
" หืม.... " หญิงสาวตรงหน้ามีท่าทางเหมือนแปลกใจอะไรซักอย่าง และเธอก็บีบมือผมแน่นขึ้นเรื่อยๆจนผมเริ่มรู้สึกเจ็บ
" เออ.... เป็นอะไรรึเปล่าครับคุณเจน บีบมือผมซะแน่นเชียว "
" อ้อ! เปล่าคะ ขอโทษทีนะคะ "
คุณเจนปล่อยมือของผมออกและหยิบสมุดบันทึกขนาดพอเหมาะออกมาจากด้านในเสื้อสูท
เธอดึงปากกาออกมาจากสันของสมุดและก้มหน้าก้มตาจดอะไรบางอย่างลงไป
จากนั้นเธอก็ฉีกออกมาแผ่นหนึ่งและยัดมันใส่มือผม
" เจนเชื่อในสิ่งที่คุณพลบอกนะคะ เดี๋ยวเจนจะเคลียกับทางตำรวจให้เองค่ะ
ตอนนี้คุณกลับบ้านไปได้แล้ว ถ้าต่อไปมีอะไรแปลกๆเกิดขึ้นและคุณต้องการความช่วยเหลือ
โทรหาเจนได้ตามเบอร์ที่ให้ไปได้เลยนะคะ ตอนนี้เจนขอตัวก่อน แล้วพบกันใหม่ค่ะคุณพล "
กล่าวจบคุณเจนก็เดินจากไปโดยทิ้งให้ผมยืนงงว่าจุดประสงค์ของเธอคืออะไร
ทั้งๆที่เธอบอกว่าต้องการจะคุยกับผม แต่สิ่งที่เธอทำก็มีแค่การจับมือทักทายและสอบถามแค่ประโยคเดียวเท่านั้น
แถมยังให้เบอร์ติดต่อมาเหมือนกับว่าผมจะต้องติดต่อหาเธอแน่ๆ
ผมได้แต่เก็บความสงสัยทั้งหมดเอาไว้ในใจก่อนจะเดินออกมาจากตรงนั้นเพื่อจะกลับบ้าน
ดูเหมือนว่าพวกเจ้าหน้าที่ตำรวจะเกรงใจเธอเป็นอย่างมาก
เพราะหลังจากที่เธอเดินไปคุยกับผู้กองไม่ถึงห้านาที
ผมก็สามารถเดินออกมาได้โดยไม่มีใครขวางแม้แต่คนเดียว
ถึงแม้ว่าทางตำรวจจะสรุปว่าเหมยฆ่าตัวตายไปแล้วตามที่คุณเจนบอกแต่ตัวผมรู้ดีว่ามันไม่ได้เป็นแบบนั้น
หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา ผมก็หมกตัวอยู่แต่ที่บ้านเพื่อเพื่อเสาะหาข้อมูลผ่านอินเทอร์เน็ตทันที
ในตอนนี้ผมต้องการที่จะรู้เรื่องราวเกี่ยวกับเหล่าบาปตนอื่นๆให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
อีกทั้งในวันหนึ่งขณะที่ผมกำลังสรุปข้อมูลทั้งหมดที่หาได้อยู่ ก็มีอีเมล์ปริศนาฉบับหนึ่งถูกส่งเข้ามาหาผม
เมื่อได้เปิดดูผมก็ต้องขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ เพราะในนั้นมีข้อมูลเกี่ยวกับคดีของเหมยอยู่เต็มไปหมด
และเมื่อผมอ่านข้อมูลทั้งหมดนั่นจนจบ ผมก็พอจะสรุปได้ทันทีว่าควรจะเบนเข็มไปที่ใคร
ข้อมูลในอีเมล์ฉบับนั้นบ่งบอกว่าเหมยมีกรมธรรม์ประกันชีวิตอยู่หลายฉบับ
และกว่าครึ่งนั้นมีผู้รับผลประโยช์นเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่ได้เกี่ยวข้องทางสายเลือดกับเหมยเลยซักนิด
ซึ่งทางครอบครัวของเหมยที่ทราบเรื่องการยกผลประโยชน์นี้ในภายหลังก็ดูไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่
ดูเหมือนว่าพวกเค้าจะเอาเวลาไปจัดพิธีศพให้ใหญ่โตซะมากกว่า
' นายพสิษฐ์ ' หรือ ' บอย ' คือชายหนุ่มที่ถูกระบุเอาไว้ว่าเป็นผู้รับผลประโยชน์จากกรมธรรม์ของเหมย
ผมจึงเสาะหาประวัติและพบว่าเขาเป็นคู่มั่นที่กำลังจะเข้าพิธีแต่งงานกับเหมยในอีกไม่ถึงสองสัปดาห์ข้างหน้านี้
นอกจากนี้นายบอยยังเป็นผู้สืบทอดบริษัทผลิตมือถือแห่งหนึ่งซึ่งเกือบจะล้มละลายจากการบริหารงานของนายบอย
แต่เนื่องจากนายบอยนั้นถูกมั่นหมายกับเหมยโดยผู้หลักผู้ใหญ่ ตระกูลของเหมยจึงยื่นมือเข้ามาช่วยประคองบริษัทเอาไว้
แต่สามเดือนก่อนหน้าที่เหมยจะตายนั้น จู่ๆบริษัทของนายบอยกลับทำกำไรได้อย่างมหาศาลอย่างน่าพิศวง
ไม่มีใครรู้ว่าเขาทำได้อย่างไรยกเว้นก็แต่เจ้าของอีเมล์ลึกลับฉบับนั้น
เพราะในอีเมล์มีรายชื่อของคนกลุ่มหนึ่งซึ่งตอนแรกที่ผมเห็นไม่รู้ว่าหมายถึงอะไรแนบอยู่
บุคคลในรายชื่อนี้ทั้งหมดมีพฤติกรรมแปลกประหลาดที่เอิ้อต่อการเติบโตของบริษัทนายบอย
เช่นจู่ๆก็บริจาคเงินให้ ย้ายมาทำงานให้ เป็นพนักงานของบริษัทคู่แข่งที่เสียชีวิต
และฆ่าตัวตายโดยยกผลประโยช์นให้คนในบริษัทนายบอย
ทำให้ผมสรุปได้ทันทีว่านายบอยคนนี้คือตัวแทนแห่งบาปเหมือนกันกับผมแน่นอน
ความอำมหิตของชายคนนี้ที่ใช้พลังที่ได้มาฆ่าคู่หมั่นเพื่อผลประโยชน์ได้อย่างน่าตาเฉย
ทำให้ผมคิดที่จะต้องเริ่มทำอะไรสักอย่างขึ้นมา
ลำพังพลังของเหล่าบาปก็อันตรายด้วยตัวของมันเองอยู่แล้ว
ยิ่งคนที่ได้รับพลังพวกนี้ไปอาจจะเป็นคนที่โหดเหี้ยมแบบนายบอยยิ่งแล้วใหญ่
ถึงแม้ว่าพลังที่ผมได้มาจะสามารถใช้บังคับร่างกายหรือจิตใจคนได้เหมือนกัน แต่ผมไม่เคยคิดที่จะใช้มันทำร้ายใครเลยแม้แต่ครั้งเดียว
ถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปคงจะต้องมีคนธรรมดาถูกทำร้ายหรือฆ่าตายอีกเป็นจำนวนมากแน่นอน
ในที่สุดผมก็สรุปข้อมูลทั้งหมดเสร็จในอีกสามวันให้หลังและพบว่าเหล่าบาปนั้นมีอยู่ทั้งหมด 7 ตนด้วยกัน
แบ่งคร่าวๆได้แก่...
ตัวแทนบาปแห่งราคะ แอสโมดิวส์ 'Asmodeus'
ปีศาจที่หลงรักมนุษย์หญิงสาวคนอื่นและฆ่าชายที่จะแต่งงานกับนางทุกคน
บาปแห่งความตะกละ เบลเซบับ 'Beelzebub'
เจ้าชายแห่งนรกหรือเจ้าแห่งหมู่ แมลงวัน ผู้นำพาโรคร้ายและความตะกละอันไม่มีสิ้นสุด
บาปแห่งโลภะ แมมมอน 'Mammon' ปีศาจแห่งความมั่งคั่งที่ไม่เป็นธรรม
บาปแห่งความเกียจคร้าน เบลเฟกอร์ 'Belphegor'
ปีศาจผู้ไม่ยอมทำอะไรเพียงแต่บอกให้มนุษย์คอยทำสิ่งเหล่านั้นให้
บาปแห่งโทสะ ซาตาน 'Satan' ปีศาจแห่งความมืดผู้ค่อยล่อล่วงมนุษย์ให้ทำแต่สิ่งผิดบาป
บาปแห่งความริษยา ลิเวียธาน 'Leviathan'
ปีศาจอสรพิษทะเลแห่งนรก เจ้าแห่งการปลอมแปลง ผู้เป็นสัญลักษณ์แห่งการต่อต้านพระเจ้า
และสุดท้าย บาปแห่งความเย่อหยิ่ง ลูซิเฟอร์ 'Lucifer'
อดีตเทวดาที่ถูกขับไล่ออกจากสวรรค์เนื่องจากเห็นว่าตนมีอำนาจเทียมพระเจ้าจนก่อสงครามยึดสวรรค์ขึ้น
ผมสรุปลักษณะต่างๆของบาปทั้งหมดด้วยข้อมูลที่หาได้แม้จะไม่รู้ว่าถูกต้องไหม
แต่อย่างน้อยผมก็ได้รู้ว่านายบอยคู่หมั้นของเหมยนั้นเป็นผู้ถือครองพลังของบาปแห่งโลภะแน่นอน
เพราะปีศาจแห่งความโลภแมมมอนนั้น มีสัญลักษณ์ประจำตัวคือกบ และมีสีประจำบาปคือสีเหลือง
ถึงผมจะไม่รู้ว่าพลังของบาปแห่งโลภะสามารถทำอะไรได้บ้าง
แต่....
ผมรู้ว่าควรจะถามเรื่องนี้กับใคร....
ผมนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ในห้องของตัวเองและหยิบเข็มปลายแหลมทิ่มไปที่ปลายนิ้วชี้มือซ้าย จากนั้นก็ปล่อยให้เลือดหยดใส่แก้วน้ำที่เตรียมไว้สามหยด
" แอสโมดิวส์.... " ผมพูดลอยๆ พลางส่ายหัวมองไปรอบๆห้อง แต่ก็พบแต่เพียงความว่างเปล่า
" แอสโมดิวส์.... " ผมลองเอ่ยชื่อเธออีกครั้ง แต่ในครั้งนี้ต่างออกไป
เพราะอยู่ดีๆผมก็รู้สึกร้อนร้อนวูบวาบที่แก่นกาย จากนั้นก็รู้สึกเสียวไปทั่วทั้งท่อนลำจนต้องก้มลงไปมอง
" มะ เหมย!! ซื๊ดดดดดดดด!! " ผมจ้องมองภาพที่เห็นด้วยความตกตะลึง
เพราะผมเห็นเหมยนั่งคุกเข่าอยู่ใต้โต๊ะคอมพิวเตอร์ตรงหว่างขาของผมโดยที่ผมไม่ได้ส่วมใส่แม้แต่กางเกงใน
เธอกำลังดูดดุ้นยาวอวบใหญ่ที่แข็งตัวตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้อย่างชำนาญ
หัวของเธอผงกเข้าออกอย่างรวดเร็ว ทำเอาผมเสียวสะท้อนจนต้องแอ่นสะโพกตาม
" เป็นไปไม่ได้เหมยมาได้ยังไง! โอ๊ย! ซื๊ดดดดดดดด! "
ใบหน้าอันคุ้นตาชำเลืองมองขึ้นมา แต่ไม่มีเสียงตอบ มีแต่เสียงดูดท่อนเอ็นที่ดูเหมือนจะดังเร็วขึ้นเรื่อยๆ
ลีลาการดูดเลียของเธอทำให้ผมเสียวจนต้องแอ่นเอวขึ้นอีกครั้ง
จังหวะนั้นเองที่เธอส่งมือลอดใต้หว่างขาเขาไปที่ก้นของผมและดันนิ้วชี้ล้วงเข้าไปในรูก้นอย่างรวดเร็ว
เธอใช้นิ้วกดนวดจุดกระสันต์ในรูก้นเป็นจังหวะเดียวกับปากของเธอด้วยความหนักกหน่วง
สิ่งที่เธอทำส่งผลให้ผมไม่สามารถอดกลั้นความเสียวที่ได้รับอีกต่อไปจนต้องร้องตะโกนออกมา
"
อ๊ากกกกกก!! "
ผมกระฉูดน้ำรักออกมาอย่างแรงจนมันกระจายเลอะหน้าของเธอเต็มไปหมด
หญิงสาวแลบลิ้นเลียริมฝีปากอย่างเอร็ดอร่อยก่อนจะมุดออกมาจากใต้โต๊ะและยืนขึ้นเต็มส่วนสัด ทั่วทั้งร่างงามมีเพียงผ้าขนกำมะหยีสีดำที่คล้องอยู่ที่คอเและกางเกงในลูกไม้สีดำตัวจิ๋วเท่านั้น
 
" ไม่ไหวเลยนะ เจอแค่นี้เธอก็แตกซะแล้ว คิกๆ " ร่างของเหมย ใบหน้าของเหมย สัมผัสของเหมย
แต่วิธีการพูดแบบนี้มัน....
" อะ แอสโมดิวส์เหรอ? " ผมถามหยั่งเชิงออกไป เพราะคิดไว้อยู่แล้วว่ามันแปลกเกินไปถ้าจะเป็นเหมยตัวจริงๆ
ก็ผมเห็นกับตาว่าเธอตายไปแล้วนี่นา....
" แล้วเธอเรียกใครมาหล่ะ คิกๆ " แอสโมดิวส์ในร่างของเหมยเอามือปิดปากหัวเราะร่วนด้วยท่าทางสนุกสนาน
" ทำไม... เอ่อ.... " ผมนิ่งเงียบไปเพราะไม่รู้ว่าจะใช้สรรพนามเรียกตัวตนแบบเธอว่าอะไรดี
" เธออยากเรียกเราว่าอะไรก็ตามใจเถอะ เราไม่ถือหรอก หรือจะเรียกเราว่า ' เหมย ' ก็ได้นะ คิกๆ "
แอสโมดิวส์ยังคงสนุกสนานกับการแกล้งผม แต่ผมไม่ได้รู้สึกสนุกด้วยเลยแม้แต่นิด
" หยุดใช้รูปร่างของเหมยมาคุยกับผมได้ไหม.... ผมขอร้อง.... "
ผมก้มหน้าลงต่ำ เพราะยิ่งมองเห็นภาพเธอก็ยิ่งคิด....
และยิ่งคิด.... ก็ยิ่งเจ็บปวด....
แอสโมดิวส์เดินอ้อมมาทางด้านหลังเก้าอี้ที่ผมนั่ง
เธอโน้มตัวลงมาโอบกอดรอบคอใบหน้าซบลงที่ไหล่ขวาจนไออุ่นจากปากของเธอจ่ออยู่ที่หูของผม
" อย่าเศร้าไปเลยหน่า เธอไม่ควรคิดมากแบบนี้นะ ถึงแม้นางจะเป็นเพื่อนของเธอ แต่นางก็คือมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง
สักวันหนึ่งนางก็ต้องตาย เพราะ 'ความตาย' ยุติธรรมกับทุกคนเสมอ เธอควรจะทำใจให้ชินนะ
เพราะหลังจากนี้เธอยังจะต้องพบเจอเรื่องแบบนี้อีกเยอะ "
น้ำเสียงของแอสโมดิวส์ดูจริงจังผิดกับท่าทีเมื่อครู่
ไม่รู้ว่าผมคิดไปเองรึเปล่า ว่าน้ำเสียงของแอสโมดิวส์นั้นเจือปนไปด้วยความเศร้าของการสูญเสียคนสำคัญ
" เอาละ เรารู้แล้วว่าเธอเรียกเรามาเพราะสาเหตุใด แต่เราไม่สามารถบอกให้เธอรู้โดยตรงได้
มันเป็น ' กฎ ' ที่แม้แต่เราก็ยังต้องทำตาม เธอจงถามเราในสิ่งที่อยากรู้เถิด เราจะตอบเท่าที่จะตอบได้ "
แอสโมดิวส์ถอนตัวออกจากบ่าผมและเดินไปหยุดยืนอยู่ที่หน้าต่างกระจกในห้องพลางจ้องมองออกไปด้านนอก ครั้งนี้แอสโมดิวส์ดูเหมือนจะจริงจังผิดกับทุกครั้ง
แต่ตัวผมกลับจมอยู่กับความเจ็บปวดที่ได้เห็นภาพเหมย แม้จะรู้ว่าสิ่งที่เห็นเป็นเพียงแค่รูปลักษณ์ปลอมๆของแอสโมดิวส์
แต่ภาพความทรงจำและความรู้สึกในตอนที่สูญเสียเหมยไป กลับผุดออกมาทั้งๆที่พยายามลืมไปแล้ว
" เห้อออออ.... สงสัยจะไม่ไหวล่ะมั้งแบบนี้ แล้วจะไปสู้คนอื่นได้ยังไงกัน งั้นเราจะบอกเรื่องดีๆให้เธอฟังซักหน่อยก็แล้วกัน "
แอสโมดิวส์หันกลับมาสบตาของผมที่จ้องมองอยู่ก่อนแล้ว
ใบหน้าของเหมยยังคงงดงามไม่เปลี่ยนแปลงแม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าไม่ใช่ของจริง
 
" เธอคงพอจะเดาได้ใช่ไหม ว่าดวงวิญญาณของเพื่อนเธอได้ตกเป็นของตัวแทนคนนั้นแล้ว "
ผมไม่ตอบเพียงแต่พยักหน้ารับ เพราะนี่เป็นสิ่งที่ผมคาดไว้อยู่แล้วและผมก็คิดไม่ผิด
แต่สิ่งที่ผมอยากรู้ก็คือ.... สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นต่างหาก
" จริงๆเรื่องนี้เราไม่ควรจะบอกให้เธอรับรู้ แต่ถึงยังไงเธอก็ต้องรู้เข้าเองสักวันอยู่ดี คงไม่ผิดกฏหละมั้ง คิกๆ
เรื่องก็คือ วิญญาณของผู้ที่ได้ทำสัญญากับตัวแทนแห่งบาปต่างๆนั้น
หลังจากตายไปแล้วจะไม่ได้ไปสู่นรกหรือสวรรค์ทั้งนั้น ดวงวิญญาณเหล่านั้นจะหลุดออกจากวัฏจักรการเวียนว่ายตายเกิด
และตกเป็นกรรมสิทธิ์ของพวกเราเหล่าบาปที่สามารถจะนำไปใช้ทำอะไรก็ได้
โชคยังดีที่เพื่อนของเธอไปทำสัญญากับตัวแทนของเจ้าเปี๊ยกนั่น
อย่างดีก็คงแค่ถูกเอาไปใช้แรงงานอยู่ในโรงงานนรกของมันตลอดกาลเท่านั้น และเรื่องดีๆที่เราจะบอกเธอก็คือ.... "
แอสโมดิวส์เว้นจังหวะและทำน้ำเสียงให้ฟังดูตื่นเต้น
ดูเหมือนว่าความสามารถในการกลั่นแกล้งจะเป็นเรื่องที่ผมต้องนำไปใส่เพิ่มไว้ในประวัติของเหล่าบาป
" คือ.... " ผมอดรับมุขกับเธอไม่ได้ ดูเหมือนว่าอารมณ์ผมจะดีขึ้นมาเล็กน้อย
" เธอยังคงสามารถช่วยดวงวิญญาณของนางได้ไงล่ะ " แอสโมดิวส์ฉีกยิ้มกว้าง
" แล้ว....ผมต้องทำยังไง "
แอสโมดิวส์ชูนิ้วขึ้นมา 3 นิ้ว ก่อนจะบอกผมถึงวิธีช่วยดวงวิญญาณเหมย
" มีอยู่ 3 วิธี หนึ่ง 'มอบให้' คือ เจ้าของดวงวิญญาณจะต้องมอบดวงวิญญาณนั้นๆให้เธอด้วยความเต็มใจ
สอง 'เดิมพัน' คือ เธอและเจ้าของวิญญาณจะต้องเดิมพันแลกเปลี่ยนสิ่งที่ต้องการด้วยข้อตกลงที่ทั้งคู่ยอมรับ
และสุดท้าย อย่างที่สาม 'แย่งชิง' คือ เธอจะต้องกำจัดเจ้าของดวงวิญญาณเด้วยมือของเธอเอง
เฉพาะข้อนี้ดวงวิญญาณทั้งหมดก็จะตกเป็นของเธอ ง่ายใช่มั้ยหละ คิกๆ "
" แล้วพลังของตัวแทนคนอื่นๆหล่ะ พอจะบอกผมได้ไหม " ผมถามคำถามที่ตั้งใจจะถามตั้งแต่แรกออกไป แต่คำตอบที่ได้รับกลับไม่ช่วยอะไรผมเลย
" เรื่องนี้เราบอกไม่ได้หรอก มันผิด ' กฎ ' บอกได้แค่ว่ามันอยู่ในข้อมูลที่เธอหามานั่นแหละ คิกๆ
เอาหละ เธอจะถามอะไรเราอีกมั้ย ไม่งั้นเราจะไปแล้วนะ "
แอสโมดิวส์ส่ายหน้า และจ้องมองมาที่ผมอย่างคาดคั้น เหมือนเธอรอให้ผมเอ่ยปากถามอะไรบางอย่าง
" แล้วพลังของผมทำอะไรได้อีกนอกจากที่คุณบอก ถามเรื่องนี้คงบอกได้ใช่ไหม "
" เห้อ.... " แอสโมดิวส์ถอนหายใจและทำสีหน้าเหมือนผิดหวังเล็กน้อยก่อนที่จะตอบคำถามผม
" เอาเป็นว่า.... พลังของบาปแต่ละตนนั้นขึ้นอยู่กับที่ว่าเธอจะตีความบาปนั้นๆว่าอย่างไร
ส่วนเรานั้นคือตัวแทนแห่ง ' ราคะ ' ย่อมหมายความว่าพลังของเราเกี่ยวของกับราคะ
แต่สิ่งที่เหมือนกันสำหรับตัวแทนทุกคนก็คือ ยิ่งเธอทำสัญญาแลกดวงวิญญานได้มากขึ้นเท่าใด
เธอก็จะยิ่งมีพลังแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น และเมื่อถึงตอนนั้นเธอจะสามารถรับรู้ได้เองว่าสามารถทำอะไรได้บ้าง
อย่าลืมว่าศัตรูของเธอไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป แต่ว่าเป็นหนึ่งในตัวแทนเหมือนกันกับเธอ
หลังจากนี้เรามีเรื่องต้องไปทำไม่ต้องเรียกเรามาอีกหละ อย่าทำให้เราผิดหวังนะ บ๊ายบาย คิกๆ "
เพียงกระพริบตา ร่างของแอสโมดิวส์ก็หายไปจากห้อง ทิ้งให้ผมนั่งครุ่นคิดถึงสิ่งที่ผมจะทำต่อไปเพียงลำพัง....
...........................................................................
ผลโหวตตัวละครสาว (https://xonly8.com/index.php?topic=174996.0)
ทุกท่านสามารถเข้าไปแนะนำติชมเพิ่มเติม หรืออ่านเกร็ดเล็กน้อยได้ที่นี่My living room [GoderSoul]... (https://xonly8.com/index.php?topic=164679.0)
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ขอบคุณมากครับ กำลังรอติดตามผลงานอยู่เลยครับผม
โอ้ว หายไปนานมาก กลับมาแล้ว ขอบคุณมากครับ
ในที่สุดอีกเรื่องที่รอคอยก็มาให้อ่านแล้ว ขอบคุณมากนะครับ
ติดตามเรื่องนี้เสมอนะครับ น่าจะเป็นนิยายที่ยาวและน่าอ่านอีกเรื่องเลยครับ
เป็นกำลังใจให้นะครับผู้แต่ง
อ่านถึงตอนนี้ทีไร ก็ยังสงสารเหมยมากๆครับ
ในเรื่อง timeline ที่เคยเขียนก่อนหน้า เหมือนจะมีโอกาสที่เหมยจะกลับมา หวังว่าจะได้มีบทอีกครับ
ขอบคุณครับ เหมยตายง่ายจัง น่าจะมีบทอีกซักหน่อยย
ขอบคุณครับ ต้องออกไปตามหาตัวคนทำแล้ว
ขอบคุณครับ แอบลุ้นให้มีเปลี่ยนบทไม่ต้องตาย ช่างน่าสงสาร
น่าสงสารจุง ::Crying::
ขอทดลองอ่านดูแล้วค่อยเม้นท์อีกทีแล้วกัน ขอบคุณครับ
ไม่น้า TwT
ตัวแทนคนไหนเป็ฯคนทำล่ะเนนี่ย
เหมยเหมือนลุงเบนของ spiderman สินะ เป็นตัวผลักดันให้พระเอกต้องทำอะไรซักอย่างที่ยิ่งใหญ่กว่าที่ตัวเองเคยคิด
RIP เหมย T^T
อ่านอีกรอบก็ยังเกลียดตอนนี้โครตทำร้าย ขอบคุณมากครับ
::Bloody::หายไปนานเชียวนะครับ แต่ก็ขอบคุณมากครับ
เสียดายเหมยอ่ะ
กรี๊ดๆๆๆ เรื่องนี้กลับมาแล้ว
ปล. ผมขอชื่นชมไรท์มากนะครับ ไรท์เป็นคนทุ่มเทให้กับงาน เพื่อพวกเราทุกคนมากๆๆๆเลยครับ
ปล.2 ผมจะขอติดตามตอนต่อๆๆๆๆๆไป อีกเรื่อยๆเลยนะครับ
เสียดายเหมย ไม่น่าเลย ::Crying::
เรื่องโปรด เห็นลงแล้วตาลุกวาว
กลับมาแล้ว ขอบคุณครับ กำลังติดตามอยู่เลย
ขอบคุณครับ รอเรื่องนี้อย่างตั้งใจเลย เขียนได้น่าติดตามมากครับ
รออ่านอยู่เลยค่ะ แอบสงสารน้องเหมยเหมือนเดิมนะ
รอติดตามอยู่นะครับหายไปนายเลย
ลาก่อนเหมยบทจะตายยังไงก็ต้องตายสินะ T-T
เสียดาย ไม่น่าให้เหมยจากไปแบบนี้เลย ดูเศร้าๆ ยังไงก็ไม่รู้
ไม่น่าเลยเหมย T T
ตอนอ่านรอบแรกก็รู้สึกขัดๆครับ แต่ด้วยบทมาแบบนี้ผมก็พร้อมจะรบชมครับ แอบคิดว่าเหมยหายไปเร็วเกิน
ขอบคุณที่กลับมาแต่งต่อนะครับ ::Thankyou:: ::Thankyou::
เหมยตายเหมือนเดิมเหรอครับแล้วเนื้อเรื่องต่อจากนี้จะ time skipเหมือนเดิมหรือดำเนินต่อครับ
7 sins เป็นอีกเรื่องที่ติดตามอ่านมาตลอดครับ
ท่านกลับมาแล้ว ตกลงว่าเหมยที่อยู่กับพลคือแอสโมดิวซินะ
เอาวะเฮียตูกลับมาแล้วหลังจากFCเฮียมาทวงวานเฮียจากผมหลายคนแล้ว อ่านกี่รอบก็หงุดหงิดใจแท้อีพลฝากทืบไอ้กบเวรทีนึงทืบไม่ไหวเดะส่งสิงห์ไปเหยียบหน้าแทน อ้าวอินไปหน่อยโทษๆ
มาต่อหลังอ่านจบ
รอบนี้ดูมีมิติขึ้นจริงจังเก็บรายละเอียดดีครับถ้าเทียบกับก่อนรีไรท์จากA เป็นA+ ว่าแต่กฎนี้กฎไหนวะเฮีย กฎกลางหรือเงื่อนไขอะไรยังไง
.....................
กฏ นะมี แต่มีไว้ให้....
หุหุ บอกมากไม่ได้เดี๋ยวคนอื่นรู้
ว่าแต่เป็นปีศาจต้องเคารพกฏด้วยเหรอ ?
เมื่อไม่ได้วิญญาณ เธอมา
แล้วเธอขายวิญญาณให้ใคร
คิดถึงแอสโมดิวส์มากกกก
ตอนนี้หลากหลายอารมณ์จริงๆ
รู้สึกว่าอ่านลื่นกว่าอันเดิมครับ
ขอบคุณมากครับ ว่าจะไปไล่อ่านตอนเก่าๆอยู่ครับ
รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง
จุดนี้เป็นจุดเปลี่ยนที่ยิ่งใหญ่จากเด็กน้อยในวันนั้น
ให้กลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่สินะ
ส่วนตัวไม่อยากให้เปลี่ยนบท เพราะอยากรู้ว่าจะเล่นไม้ไหนในการเอาคืนของรักที่เสียไปมากกว่า
ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมบทนี้ถึงเขียนยาก
มันหักห้ามใจยากซะเหลือเกินสำหรับเหมย
ตอนนี้เศร้าเชียวครับ ตอนแรกแอบหวังลึกๆว่ารีไรต์แล้วจะเปลี่ยนแปลง แต่ก็รู้ว่าคงยาก ขอบคุณครับ
อ่านแรกๆหลงนึกว่าเหมยเป็นหนึ่งในตัวแทนบาปสะอีก เนียนนักนะท่านนักเขียน กัดหูสะเลยดีไม่นั้น ขอบคุณครับ
ตอนนี้เป็นตอนที่ผมชอบมากที่สุดเลย เพราะว่าเป็นจุดเปลี่ยนของเรื่อง ที่ทำให้พระเอกของเราเริ่มฝึกพลัง กลับมา rewrite อีกครั้ง ช่วยทำให้สมบูรณ์ขึ้นไปอีก ขอบคุณครับ
น่าจะมีทางทีเหมยจะกลับมานะครับ ไปเรียบไปหน่อย
รอติดตามอยู่ครับ เพราะเดิมเรื่องมันเศร้ามากมาย อยากว่าเขียนใหม่อยากให้ตื่นเต้นมากขึ้นครับ
ทำไมต้องโดดตึกอะ อุตส่าห์ได้เสียเป็นผัวเมียละ 55555
รอเรื่องนี้มานานมากๆๆๆๆๆๆๆ ::Shy::
ขอรับไปอ่านก่อนละครับ ::Reader::
///////////////////
ไม่แปลกใจที่บอกรีไรท์ยากเลยครับ ซีนแบบนี้เขียนยากจริงๆ
::Crying::
สงสารเหมยจังเมื่อไหร่พลจะเก่งสักที จะสู้เขาได้ไม๊เนี่ย
ผลงานเยี่ยมๆต้องมีผิดพลาดกันบ้าง สู้ๆนะครับ
ขอบคุณมากครับ
จำบทเดิมไม่ได้แล้วครับ
แต่สนุกนะครับในความรู้สึก
ไม่เป็นไรผมถือว่านับ 1 กับบทฝหม่เลยดีกว่าครับ
เป็นเรื่องที่ผมเฝ้ารอติดตาม มากที่สุดเลยครับ ขอบคุณที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆครับ
บทช็อกมาแล้ว คิดว่าตัวโลภนี่น่าจะโหดสลัดพอตัว แต่ถ้าครอสโอเวอร์กับตัวสิงห์ใน wrath แล้ว ผมว่าพลยังอ่อนอยู่เลยนะ ขอบคุณครับ สนุกจริงๆ รอตอนต่อไปครับผม
นึกว่าจะลืมกันเสียแล้วครับ อยากรู้ว่าเหมยคุยกับใคร หรือเป็นตัวแทนของอะไรครับ
ขอเม้นท์อีกทีครับ เนื้อเรื่องสนุกน่าอ่านมากๆแต่อย่าหายไปนานนะครับ เดี๋ยวขาดตอน
กำลังรอภาคต่อของทุกบาปอยู่เลยครับ ยังเยี่ยมเหมือนเคย
นึกว่าเหมยจะเป็นตัวเอกซะอีก ไปซะแล้ว ขอบคุณครับที่เขียนต่อ
ขอบคุณครับ..ขออนุญาตเม้นท์ก่อน เพื่อที่จะได้อ่านเนื้อเรื่องติดต่อกันครับ ถ้าอ่านเป็นช่วงๆ ยอมรับครับว่า..ผมอาจสับสนนิดนึง
...เข้ามาแก้ไขตามสัญญาครับ..
น่าสงสารเหมยนะครับ..แต่ชอบตรงที่กล่าวว่า มนุษย์เรา..ไม่วันใดวันหนึ่งก็จะต้องตายจากกันไป...
..คงต้องลำบาก..พล.ซะแล้ว ยังไม่รู้ความสามารถพิเศษของตนเองเลย
ผมชอบเรื่องนี้นะครับ พอรีไรท์มาใหม่ก็รู้สึกว่าโอเคนะ ดูไม่เน้นเซ็กซ์มากเกินไป
คือสเกลซีรีย์มันใหญ่ ถ้าเกิดไม่เน้นเนื้อเรื่องเลย มันก็จะพาลกลายเป็นนิยายขายฉากเสียวน่ะครับ
ผมก็มีติดตาม Sloth กับ Wrath อยู่นะครับ อยากรู้ว่าจะขมวดปมยังไงให้มาเชื่อมกันโดยที่ตัวเอกแต่ละเรื่องไม่เด่นเกินไปจนข่มตัวละครเอกอื่นน่ะครับ จุดนี้น่าจะเป็นสิ่งที่น่าสนใจเลยทีเดียว
ขออ่านก่อนนะครับ รู้สึกว่าจะเหมือนข้ามอะไรสำคัญไป
::WooWoo:: กลับมาแล้ว เหมือนในที่สุด เหมย ก็ไม่รอด ขอบคุณมากครับ
อ๋ออออยยมาแล้ววว ขอบคุนค้าาาบ
น่าติดตามทุกตอน
คำถามอยู่ที่ประโยคสุดท้าย
"................... ยิ่งเธอทำสัญญาแลกดวงวิญญานได้มากขึ้นเท่าใด เธอก็จะยิ่งมีพลังแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น และเมื่อถึงตอนนั้นเธอจะสามารถรับรู้ได้เองว่าสามารถทำอะไรได้บ้าง อย่าลืมว่าศัตรูของเธอไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป แต่ว่าเป็นหนึ่งในตัวแทนเหมือนกันกับเธอ...................."
เมื่อไร? หรืออีกกี่สัญญา? จึงจะมีพลังมากพอจะไปต่อกรกับศัตรูได้.....
ตอนนี้เป็นตอนที่สะเทือนอารมณ์มากครับ มาอ่านอีกทีขนาดซ่อนไว้ส่วนนึง ก็ยังอึนๆอยู่
รอนานจนเกือบจะลืมเนื้อเรื่องไปแล้วเลยครับ
ถ้าเป็นไปได้ อยากให้ท้าวความก่อนสักเล็กน้อยครับ
ขออภัยที่เรียกร้องและขอบคุณในผลงานครับ
ขอบคุณนะครับ รอคอยมานาน แม้จะเขียนใหม่แต่ก็ยังสนุกเหมือนเดิมนะครับ ยังรอคอยบาปแห่งความเกียจคร้านอยู่นะครับ
ดูๆแล้วพลังราคะนี่ถ้าเอาไปใช้สู้นี่น่าจะแพ้พลังคนอื่นเยอะเลยนะครับ สงสัยคงต้องรอดูว่าพระเอกจะพลิกแพลงได้แค่ไหน
ตอนใหม่มาแล้ว ขอบคุณมากๆครับ
คิดถึงเรื่องนี้มากมาย ขอบคุณมากครับ
รู้เขา รู้เรา รบร้อยครั่งชนะร้อยครั่ง พิชัยยุทรชุนวู
ขอบคุณครับ ยังรอตอนใหม่ๆ อยู่นะครับ
ขอบคุณ แล้วเหมยหายไปไหน โดนกินไปแล้ว?
ผูกเรื่องได้ดีครับ ทำให่้น่าติดตาม ปล. ยังไม่น่าให้เหมยตายเลย
ขอบคุณที่ลงผลงานให้ติดตามต่อนะครับ ลุ้นกันต่อเลย ::WooWoo:: ::ChuChu::
ทำไมเหมยบทน้อยจังครับหรืออาจจะมีบทเพิ่มมาอีกในอนาคตครับ
ยังไงก็ขอบคุณมากครับ
บาปประจำตัวเหมยท่าทางจะแรงมาก พอมีคนอื่นรู้ถึงกับต้องฆ่ากันเลยทีเดียว
อ่าแล้วงง สงสัยต้องไปอ่านตอน1ไหม่5555
ได้อ่านตอนต่อแล้วววว รอมานานมาก อิอิ
ชอบมากครับ กับซีรีย์นี้ ขอบคุณไรท์เตอร์มากๆนะครับ ที่สร้างสรรค์นิยายสนุกๆให้ได้อ่านกัน ^ ^
ขอบคุณครับ อยากเห็น ทุก version ที่คิดไว้ครับ จะมีไหมหนอ ตอน5 version2แล้วแยกตอนจบเป็นอีกแบบหรือเนื้อเรื่องเปลี่ยน
ปล.กะลังดูเดอะแฟลช ขณะที่เม้นท์ข้อความนี้อารมณ์เหมือนอยากเห็นมิติโลกคู่ขนานครับ ::Thinking::
..............
ผมก็คิดแบบนั้นครับ ชอบเหมือนกัน
แต่ถ้าทำจริงๆ ผมเขียนยันแก่ก็คงยังไม่จบ ฮ่าๆๆ
ในที่สุดก็รอนานเลยนะนี่
ว่าแต่น้องเหมยจะจบเหมือนที่เขียนครั้งก่อนไหมขอตามต่อเลยนะครับ
เหมยโดนฆ่าซะล่ะ พลจะแก้แค้นยังไงดีล่ะเนี่ย น่าสงสารเหมย สู้ๆเด้อพล
ตัวแทนแห่งราคะ จะมาทัณฑ์แกเองงงง ห๊ะ ??? คนละเรื่องหรอ ???
หายไปนานเลยนะครับ แต่ก็รอติดตามอยู่ตลอดนะครับ ขอบคุณหลายๆ
เหมยตายแล้วเหรอ
ชอบตัวละครนี้แท้
ตามลุ้นต่อ
อยากให้รีไรต์เป็นภาคของแต่ละบาปดีกว่าฮะ
ยินดีที่เห็นโพสต์ของเรื่องนี้ ขอบคุณมากสำหรับการกลับมา
ผลงานที่รอคอยออกมาแล้ว ขอบคุณนะครับที่มาเขียนต่อให้
Welcome Back ยินดีที่เรื่องนี้กลับมาให้อ่านต่อนะครับ
หายไปนานเลยนะครับ
กำลังคิดถึงเลย
หายไปนาน ในที่สุดก็มา ::Glad::
หวังว่าเหมยจะกลับมา
ขอบคุณที่เขียนต่อครับ ::GiveMe::
อยากให้เหมยฟื้นมาต่อจัง
สงสัยจังว่าพลจะช่วยเหมยได้อย่างไร ถ้าไม่มีพลังพิเศษมาช่วย
รอมานานครับ ติดตามตลอด ขออ่านก่อนนะครับ
เหมยไปซะแล้ว
ขอบคุณสำหรับการแบ่งปัน เนื้อเรื่องน่าสนในและติดตามครับ
สงสราเหมยจังครับ
ขอบคุณครับไรต์ ผมรีบมาตอบก่อนเลย ดีใจมาก เดี๋ยวค่อยเปิดอ่าน
นำ้ตาจะไหลกลับมาชักทีครับ
รอลุ้นว่าเหมยจะตายไหม ในที่สุดก็เหมือนเดิม T-T
ขอบคุณครับ
เหมยมาแล้ว และพล อยากให้มีตัวละครหลายๆตัว ยิ่งอ่านยิ่งชอบ
ติดตามอยู่นะครับ ขอบคุณมากๆ เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่ผมอ่านได้หลายๆรอบโดยไม่เบื่อเลย
อ่าว...น้องเหมย ไปซะแล้ว
นึกว่าเป็นตัวละครหลักนะครับเนี่ย
หายไปนานเลยนะครับ รออ่านเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน ว่าแต่เหมยตายเร็วไปหน่อยครับ น่าจะมีบทมากกว่านี้หน่อย ขอบคุณครับ
หนก่อนก็ตายไปทีแล้ว
หนนี้นึกว่าจะรอด...เหมือนเดิม
::Crying::
ขอบคุณมากๆครับ
มาตามอ่านต่อเนื่องครับ ทั้งเสียวทั้งลุ้นเลยเรื่องนี้ บาปแต่ละอันนี้มี character มาก ขอบคุณผู้แต่งมากๆ ครับ
ผู้อ่านไม่ได้เข้ามาอ่านนานพอๆกับผู้เขียนไม่ได้เขียน จำตอนก่อนๆไม่ค่อยได้ ต้อนย้อนอ่าน
เศร้าเลย ใช้ตัวละครเปลืองป่าว มาแปปเดียว
อ่านรีไรท์ก็ยังเสียดายเหมยเช่นเดิม
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ อย่างนี้ต้องแก้แค้น
ปีศาจกบออกอาละวาดแต่ชอบพระเอกเรามากกว่าดูดผ่านsex
คุ้มค่ากับการรอคอย
สนุกทุกตอนเลยครับ
ขอบคุณคับ เสียใจเหมยตายเหมือนเดิมเลย
ต้องตีน้องเหมยย่ำอีก ถ้าไม่เชื่อฟังละก็ ::Angry::
ขอบคุณมากครับ ที่เอางานดีๆอย่างงี้มาให้อ่านครับ
::Thankyou:: เล่นหายไปนานแบบนี้ รอจนลงแดงแล้วนะครับ ออกซีรีย์ย่อยๆ มาอ่านระหว่างคอยตอนหลักก็ได้นะครับ
อยากจะอ่านแยบเต็มๆขออภัย
ฝีมือใครงงอยู่ดีๆก็โดดตึกอืมๆ
ความตายยุติธรรมเสมอ เวลาของเรามีน้อย ต้องใช้ให้คุ้มค่า ขอบคุณมากครับ
สงสารเหมยหนะ
อ่านแล้วติด สนุกมากจริงๆ ขอบคุณครับ
มาแล้วๆ รอติดตามอยู่นะครับ
ชอบเนื้อหานะครับ เอาเรื่องบาป 7 ประการมาผูกเป็นเรื่อง สนุกดีครับ
ขอบคุณครับ สนุกมาก น้องเหมยจะโดนอย่างไรหนอ
ขอบคุณครับ
............................................................................................
15/5/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ห้องผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 15/5/2560-15/11/2560 )
.........................................................................................
ขอบคุณ
...............................................................................................
21/9/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 21/9/2560-21/3/2561 )
..............................................................
https://xonly8.com/index.php?topic=180846.msg532558#msg532558
หรือว่าเหมยจะเป็นเหมือนกัน
มิ้นครับอยากอ่านตอนมิ้นโดนกรรมตามทันมาก
พลจะช่วยเหมยได้เปล่า เหมยเป็นตัวแทนเหมือนกัน ?
เสียดายเหมย คงไม่ตายจริงๆนะ น่าจะมีทางให้เหมยกลับมาได้นะครับ
น่าสนใจมากครับ เสียดายแต่ก็ต้องทำใจอ่ะนะครับ
เหมยสุดสวยของนายพลไม่ธรรมดาเลย
บาปอีกอย่างใช้ไหมที่ควบคุมเหมย รอติดตามอยู่ครับ
ขอบคุณครับ
...............................................................................................
21/9/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 21/9/2560-21/3/2561 )
..............................................................
ขอบคุณมากเลยครับ งงเล็กน้อยกลับ side story ต่างๆ
สนุกมากๆเลยครับ
ฮือๆ ขนาดรีไรท์เหมยยังตายอีก ::Crying::
ผมว่า ผมติดเรื่องนี้แล้วนะ
ขอบคุณครับ
อ้าวเฮ้ยไม่เหมือนที่คุยกันไว้นี้หน่า
เหมยถูกเอาวิญญานไปแล้วเหรอ ถ้าตายคงเศร้านะ
น่าเศร้ามากเลยครับ
มีหลากหลายอารมณ์ดีจังเลยครับ
อ่านไม่เบื่อเลย
สงสารเหมยนะครับ โดนใช้เป็นเครื่องมือแค่นั้น
อ่าว นึกว่ารักแท้ รอดจากการโดนดูด......วิญญาณ เป็นคู่แข่งหรือ 55 แต่งเรื่องได้น่าติดตามมากๆๆ
สงสารเหมยจริงๆ แต่แบบนี้พลมันคงโหดขึ้นแน่
น่าติดตามมา ไม่นึกว่าเหมยจะทำให้ชีวิตของพลเปลี่ยนไปมากครับ ::Hunger::
เนื้อเรื่องกำลังเข้มข้นเลยครับ
ขอบคุณครับ
...............................................................................................
17/9/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 17/9/2560-17/3/2561 )
..............................................................
https://xonly8.com/index.php?topic=182700.msg589032#msg589032
กำลังสนุกเลย เยี่ยมมากเลยครับ
ขอชื่นชม และขอบคุณท่านนักประพันธ์ครับ...
นึกว่าเหมยจะมีบทนานกว่านี้ซะอีก น่าสงสาร พระเอกของเราก็ต้องโตขึ้นแล้วสินะ
อยากเปนบ้าง
พยายามอ่านมาเรื่อยๆ มันส์จริงๆครับ
ชอบเนื้อเรื่องที่หักมุม หมวยตาย แต่ปลายเรื่องน่าจะได้กลับมาใช่ใหม
*********************
เหมยครับบบบบบ
GoDesoUL 18/08/60
มีหักมุมด้วย ::Crying::
เริ่มเข้าลูปดราม่าแล้วซินะ
สงสารเหมยครับ ยังคงหวังกับคำที่ แอสโมดิวส์ บอกว่ายังช่วยวิญญาณเหมยได้นะครับ
เกิดไรขึ้นกับเหมยน่ะ
ก่อนรีไรท์อ่านถึงตอนนี้นี่แหละหาตั้งนาน ::Orz::
ใครกันที่ทำกับเหมยได้
จะเป็นบาปคนไหนนะ
เหมยโดนบาปแล้วหรอ ไม่จริง
ปรับปรุงเนื้อหา แล้วเนื้อเรื่องลื่นไหลขึ้นมากเลยครับ
ว่าแล้วเชียว มันแปลกๆ แต่เป็นวิธีการเขียนที่แยบยลดี ผูกปมแล้วค่อยๆคลายในตอนต่อๆไป ทำให้ผู้อ่านได้ลุ้นดีครับ ขอบคุณครับผม
แหวกแนวดีมากครับ มีข้อความที่ทำให้เราอยากค้นหาต่อ
พึ่งเห็นว่า writer มารีไรท์ ep นี้ใหม่ ถึงว่า ทำไม ep ต่อจากนี้เนื้อเรื่องมันกระโดดไปอีกทาง
แต่อันที่รีไรท์ใหม่เนื้อเรื่องดูจะเป็นระบบกว่าครับ ค่อย ๆ เป็น ค่อย ๆ ไป แต่อย่าหายไปนานนะครับ อ่านแล้วบางทีมันต่อกันไม่ค่อยติด
ไอ้กบนรก มึงฆ่าเหมยทำไม
สนุกมากครับ กลับมาเริ่มไล่อ่านใหม่ครับ ::WowWow::
น่าสงสาร ไม่อยากให้ตายเลยย ::Crying::
เริ่มดราม่าขึ้นเรื่อยๆแล้ว มีโอกาศที่พระเอกจะเข้าสู่ด้านมืดแน่ๆ
จำเนื้อเรื่องไม่ค่อยได้แต่อยากอ่านมาก
ไม่อยากให้เหมยตายเลยจริงๆ
น่าสงสารที่เพื่อนในอดีตต้องมาตายกะทันหัน
กำลังอินกับเหมยเลย
::Crying::
ทำไมรู้สึกว่าเหมยไม่น่าตายเลย ทำไมทำไม สงสารเหมยจริๆ
ทำไมเหมยถึงตายง่ายจังไม่เข้าใจ
ทำไมแต่งได้โหดร้ายจังครับ
อ่านแล้วยังเข้าใจง่ายอยู่นะคับ สนุกกับการลุ้นถึงพลังแฝงของพล มีทางช่วยเหมยแล้ว เป็นแรงผลักดันให้เพิ่มพลังสู้กับบาปทั้ง7
งานเข้าแล้วไงเจ้าพล
เหมือนจะฆ่าตัวละครง่ายเกินไปนะ คิดว่า
ตอนแรกอ่านสนุกๆนึกว่าจะเป็นสุขสรร แต่ทำไมต้องมีเรื่องเศร้าด้วย
อ่านตอนนี้แล้วแค้นแทนเหมยอยากให้พระเอกฆ่ามันให้ตายเร็วๆ
แอบชอบน้องเหมย ไปซะแล้ว
ผูกเรื่องดีจังคับ น่าติดตามมาก ไม่รู้น้องเหมยจะเป็นตัวแทนแห่งบาปแบบไหน
ไม่น่าเลยแบบนี้ แต่ก็ทำให้เรื่องดูเข้มขึ้นนะ
เสียดายเหมยตายสะได้
เหมยยยยยย น่าเศร้าจัง
เพราะเหมยเพอเฟคจนเกินไปสินะ ถึงได้เป็นแบบนี้ ::Crying::
อ้าว เหมยตายเฉยเลย อยากให้พลช่วยเหมยได้จัง
ดราม่าแบบนี้ก็น่าลุ้นดีครับ
กำลังอ่านได้นิดเดียว เหมยจะตายแล้ว อย่านะ ไม่นะ
พลจะเริ่มเข้าด้านมืดจริงๆแล้ว
ต้องมีราคะ มากๆ จะได้ไปช่วยเหมยไวๆ. พลังจะได้แข็งแรง
มาแล้วนักเขียนในตำนานของเรา น่าติดตามทุกตอน เป็นงานที่ดีมากครับ
เป้าหมาย ต้องมีอำนาจ แข็งแกร่งขึ้น เพื่อชนะ
แนวทางดำเนินการ ฟันสาวๆให้เยอะที่สุด
เยี่ยมเลย
น้องเหมยตายซะแล้ว แล้วใครจะเป็นสาวในฮาเล็มคนต่อไปละนี่
น้องเหมยลาไปแบบไม่ทันตั้งตัวเลยอะ
เริ่มทำความรู้จักกับพลังที่ได้รับแล้ว
น่าสงสารเหมย โอนสะกดให้ฆ่าตัวตาย
::Touchy:: น้องเหมยหายไปแล้ว แง้ๆ พึ่งบอกไปตอนที่แล้วเองว่าหลงรักรูปน้องเหมย ไรต์ใจร้าย
ติดตามเรื่อยๆครับ
มันจะมีแฟนไม่ได้ เดี้ยวไปเอาคนอื่นยากนะ
สำนวนการพูดมันไม่เข้ากับตัวละครครับ แอสโมดิว ใช้สรรพนาม เธอ-เรา นี่.....มันไม่ช้ายยยยอ่ะ ใช้ เจ้า-ข้า จะลื่นไหลกว่ามั๊ย ?? ::Crying::
***************
ตอนแรกก่อนรีไรท์ๆ ก็ เจ้า-ข้า ครับ แต่พอรีไรท์แล้ว มันมีเหตุที่ต้องทำให้ปรับครับ เกี่ยวกับนิสัยของแอสโมดิวส์ที่มีผลจากเนื้อเรื่องครับ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะครับ ::Thankyou::
บทจะตายก็ตายดื้อๆ
อ่านกี่ทีก้อสงสารและเสียดายเหมยสุด ๆ ขอบคุณครับ
"ความตาย ยุติธรรมกับทุกคนเสมอ" ชอบประโยคนี้มากเลยครับ ทุกคนล้วนหนีความตายไปไม่พ้น
ก่อนกินข้าว กินเหมยก่อนเลย
ช่วยเหมย ๆ ด่วน ๆ
ว้า น่าเสียดายเหมย ไม่น่าโดดตึกเลย
ความตายยุติธรรมเสมอ เหมยไม่น่าคิดสั้น
::Glad:: ::Glad::
กลับมาอ่านอีกที ได้ลุ้นกันอีก
สุดยอดครับ
สงสารเหมยจังเลย มีความสุขแค่นิดหน่อย. พลจะช่วยเกมยได้ยังไร
เวอร์ชั่นเก่าตอน เหมยตายเศร้า แต่เวอร์ชั่นนี้ เศร้าคุณ 2 เลย ขอบคุณครับสำหรับงานดีดี
สงสารเหมยจังเลย
บาป แต่ละตัวน่าติดตามครับ
ศึกครั้งนี้โหดกว่าที่ิคิดไว้ เดิมพันด้วยชีวิตกันเลย
มีคำกล่าวไว้วา ถ้าอยากจะฆ่าปีศาจ เราก็ต้องเป็นปีศาจด้วย
มันถึงจะทันกัน
ขอบคุณมากๆครับ
เหมยตายอีกแล้ว เสียดายสุดๆ
ขอบคุณครับ ต้องออกไปตามหาตัวคนทำแล้ว
รีไรต์ใหม่ก็ยังให้ตายเหมือนเดิมหรอครับ น่าสงสารจัง
เข้ามาอีกที เห็นตอนที่ 9 แล้ว เลยกลับมาย้อนอ่านต่อครับ นึกว่าหายไปนานที่แท้ผมไม่เห็นเอง แหะๆ
สงสารเหมยมากครับ
ขอบคุณครับ
เหมยตายจนได้ อยากรู้พลังของลูซิเฟอร์จริงๆ น่าจะเป็นพลังที่ควบคุมคนได้สมบูรณ์เพียงแค่สั่งแน่ๆ หยิ่งขนาดนั้น
โอ้ย ตับแหลกไปแล้วว เปนนางเอกยุไม่กี่ตอนเอง
เจ้าเตี้ยทำไมนึกถึงแมนม่อน
ไหนๆเรียกกมาแล้ว ก้อน่าจะจับจัดซักดอก 2 ดอก แล้วค่อยให้ไป
ช่างน่าสงสารเหมย
น้องเหมยยยยยยยยยยยยยย ::Angry:: ::Angry:: ::Angry:: ::Angry:: ::Angry:: จัดแม่งง รีบทำสัญญาก่อนเห้อะ จะได้ไม่ตาย อิอิ
เเอบลุ้นทุกตอนครับ
สงสารเหมยจังรอลุ้นครับ
เหมย ไม่น่าตายเลย
เสียดายเหมยน่าสงสาร แล้วจะช่วยยังไงง่ะ
ทำไมตัวเอกต้องตายอ่ะ กระชากอารมณ์ไปละ
ขอบคุณครับ
เริ่มตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆทุกตอนเลย เหมยจะเปนไงต่อไปเนี่ย ลุ้นๆ
เรื่องเสียวแนวสิ่งเร้นลับ ก็อ่านแล้วเสียวสยิวอีกแนว
เหมยไปไวจัง ติดใจตอนที่แล้วอยุ่เลย
อืมม ผู้ประพันธ์เขียนได้ซ้บซ้อนซ่อนเงื่อนได้ดีนะ
อ้าว ตายซะนั้น
พลเสียดายแย่เลย
ขอบคุณครับ รอเรื่องนี้อย่างตั้งใจเลย เขียนได้น่าอ่านมากๆ
ขอบคุณครับ
อ้าวน้องเหมย ตายเฉย แงงงงงงง ::Crying::
สงสารน้องเหมยยยย
อ่านแล้วสงสารเหมยเลยครับ
น่าสงสารเหมย ไม่น่ารีบตาย
ใครกันนะ ที่มาทำ กับเหมยได้ สงสาร นายพลเลย
ตามมาเชียร์เหมยครับ แฟนพันธ์แท้ละ
เสียดายเหมยครับไม่น่าตายไวเลย
สงสารเหมยเรยครับ
เข้มข้นๆ อยากอ่านแนวนี้อีก
เหมยไม่ใช่ตัวแทน แต่ดั้นโดนทำสัญญาซะงั้น
เพิ่งมาเจอเรื่องนี้ กำลังงงว่าทำไมเพิ่งเจอ สนุกเข้มข้นมาก
สงสาร เหมยจัง พระเอกเราจะแก้แค้นยังไงครับ
ตอนแรกนึกว่าเหมยจะเป็นนางเอก เสียดายมากเลย ไม่น่ารีบตาย
::Glad:: ::Glad::
เหมยจะรอดไหม
เหมยจากไปแล้ว ใครจะเป็นนางเอก
มีคนรักเป็นคู่แข่งซะแล้ว
สงสารเหม่ยมากๆเลย พอจะมีทางไหนเอาเหม่ยกลับมาได้ไหมคะ
แบบนี้ต้องรีบทำให้พลังแกร่งขึ้นสินะ
ซับซ้อนให้ครุ่นคิดตาม
เริ่มโหดขึ้นเรื่อยๆ
พลจะต้องทำอย่างไรที่จะช่วยเหมยได้ หรือต้องเพิ่มเติมพลังของพลให้แข็งแกร่งขึ้นอีกจึงสามารถช่วยเหมยและตัวเองได้ง่ายขึ้น
พลกับเหมยกินกันอร่อยเลย
เอ้า...เหมยโผล่มาได้ตอนเดียวก็ตายซะงั้น
ติดตามอยู่ครับ กลับมาอ่านไหม่ก้อยังสนุก
เอาแล้ว แฟนคนแรกต้องมาโดนตึกตาย เกราะโดนวิญาณครอบ
อ่านกี่รอบก็ยัง ไม่น่าเลย...
ตามติด อย่างต่อเนื่องครับ
เหมยตายง่ายจัง
สงสัยจะเจอทายาทของบาปอื่นไแล้ว
ผูกเรื่องใด้น่าสนใจมากครับ ถ้ารวมจักรวาลจะมันส์ขนาดใหน
เนื้อเรื่อง สนุกทุกตอน ขอให้ออกมาเรื่อยๆนะครับ
เศร้าจัง สรุปว่าต้องเอาชนะให้ได้ เพื่อพาเหมยกลับมาสินะ
::Beggar::
น่าสงสารเหมย
ฮือๆสงสารเหมย
อ่านแล้วรู้สึกหงุดหงิด แต่ยังไงก็ช่าง พระเอกรีบกำจัดพวกตัวแทนพวกนี้สักทีเถอะ อยากดูตอนเหล่าตัวแทนใช้พลังสู้กันแล้ว 😎😎😎
ผูกเรื่องใด้น่าสนใจมากครับ ถ้ารวมจักรวาลจะมันส์ขนาดใหน
น่าติดตามมากขึ้นทุกทีแล้วล่ะครับ
เรื่องเริ่มซับซ้อนขึ้น
เ้สียดายน้องเหมย
เหมยคงเป็นบาปตัวอื่นแน่ๆ
นั่นงัยว่าแล้ว เหมยเป็นตัวแทนบาปอะไรนี่
ลุ้นต่อครับ จะได้พลังอะไรมาบ้าง
น้องเหมย ไม่น่าตายเลย
งานนี้ต้องมีการแก้แค้น
เริ่มลึกลับละ...^^
โธ่...โผล่มายังไม่ทันไรตายซะแล้วเหรอเหมย
อ้าว...เป็นงั้นไป
พลังของพลคงต้องเสียนำ้มากหน่อย
น่าสงสารเหมยจัง ต้องเอาคืนแบบสาสมนะพลค
คือถ้าผมเป็นเขาผมก็งงนะ บาปอะไรอธิบายไม่เข้าใจซักอย่างโยนทิ้งแม่ง
จำไม่ได้ว่าเคยอ่านหรือยัง ขออ่านใหม่อีกรอบ เผื่อจำได้ ยังน่าสนุกครับ
จะพากลับมาได้ไหมนะ
อ้างจาก: darksoulsZ เมื่อ มีนาคม 09, 2017, 12:21:59 ก่อนเที่ยง
ขอบคุณมากครับ กำลังรอติดตามผลงานอยู่เลยครับผม
ราคะมาแล้ว จะเอาเหมยกลับมาได้ไหมนะ
แทรกฉากบู๊ของตัวแทนดวลกันน่าจะมันส์
พลังนี้ใช้ได้กับสาวๆเท่านั้น
เป็นการต่อสู่แย่งชิงที่สนุกมากกก
ติดตามเรื่องนี้เสมอนะครับ
เป็นการต่อสู่แย่งชิงที่สนุกมากกก
สนุกมากครับตามลุ้นกับพระเอกว่าจะจัดการเหล่าตัวแทนของบาปได้อย่างไร
อ่านแล้ว เนื้อเรื่องลื่นไหลดีครับ ไม่รู้สึกขัดอะไร.
ยังงงๆอยู่ในเนื้อเรื่อง แต่ก้อหนุกดีครับ
ทีแรกอ่านแล้วเศร้าเรื่องเหมยเลย แต่เริ่มดีขึ้นเมื่อมีทางช่วยเหลือ ทำให้สนุกเพิ่มขึ้น
ไปซะแล้ว น้องเหมย
ดาร์กเอาเรื่องเหมือนกันนะครับเนื่อเรื่องเนี่ยยย
ต้องหาสาวๆมาเพิ่มแล้วสิงั้น
::Bloody::หายไปนานเชียวนะครับ แต่ก็ขอบคุณมากครับ
เหมยตายหรออTT
บาปอะไรน้า ถึงต้องฆ่าด้วย
เหมยทำไมดูน่ากลัวเลย
ค่อยปรับปรุงการแต่งเรียบเรียงให้คนอ่านเข้าใจในที่เราสื่อให้ไปในทิศทางเดียวกัน แต่ที่แต่งก็ดีแล้วเอาใจช่วย
เหมยไม่หน้าตายเลย แต่ต่อไปคงเป็นเจน
ต้องสะสมสาวๆเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่ง
เหมยจากไปแล้ว
พลังโคตรดีเลย
เสียดายน้องเหมยจัง พล นายต้องรีบแข็งแกร่งเร็วๆ
เหมยมีพลังของใครนา
แบบนี้ต้องรีบเพิ่มพลังแล้ว
ขอบคุณครับ
ฝึกหนักๆละ
พลเตรียมสู้กับบอยเพื่อช่วยวิญญาณเหมย
เหมยก็เป็นตัวแทนเหรอเนี่ย
น่าสนใจขึ้นเรื่อยๆเลยครับ ::WowWow::
ช่างน่าสงสารเหมยจริงๆ
เหมยอย่าเป็นตัวแทนแบบที่คิดนะ อน่าหักมุมเกินไป อยากอ่านฉากเหมยอีกเยอะๆ
จะเจอคู่แข่งเมือไรน้อ
สรุปว่าต้องเอาชนะให้ได้ เพื่อพาเหมยกลับมา
ยิ่งอ่านยิ่งสนุก
โอ้ยน้องเหมยตกเป็นทาสของบาปตนอื่นก่อนแล้วรึนี่
พลังแปลกดี
::Crying:: ต้องช่วยเหมยให้ได้นะ
น้องเหมยจะมาตายแบบนี้ไม่ได้นะนายพลต้องหาทางช่วยให้ได้
...ช่วยเหมยนะ...
อ่าวมีดราม่าสะงั้น น่าสงสาร
คนในโทรศัพย์คือใคร กล้ามาพรากเหมยไป ต้องล้างแค้น
เข้มข้นดีนะ
น่าสงสัยจัง
พลังของตัวแทนผู้หญิงยังไงอ่า
::Ahh:: ::Angry:: ::Angry::ดราม่าละงานนี้...
เพิ่งจะได้เจอเพื่อนเก่ากลับกลายเป็นว่าเจอแล้วต้องจากกันไปแบบไม่มีวันหวนกลับสงสารน้องเหมยอ่ะ
::Shout::
น่าสงสารเหมยจัง
น้องเหมยนี่น่าเสียดายมาก ไม่น่าไปไว้เลย