ขออภัยที่ไม่ได้ลงเรื่องเก่าๆ บอกตามตรงว่าคิดไม่ออก เลยลงเรื่องนี้ไปก่อนเขียนเล่นๆไม่ได้จริงจังเน้อ
แก๊งก่อกวน ตอนที่ 1 ในปัจจุบันการก่ออาชญากรรมอยู่ทุกวันไม่ขาดสาย ทั้งการปล้น การก่อกวนต่างๆเพื่อผลประโยชน์ แต่มีอยู่กลุ่มหนึ่งซึ่งแกล้งเพื่อความสนุกส่วนตัวเท่านั้น พวกเขาไม่ขโมยของแต่ก็ก่อกวนไปทั่วจนออกข่าว ไม่มีใครที่ไม่รู้จักแก๊งก่อกวน แต่มีเบื้องหลังที่ข่าวไม่ได้ออกที่กลุ่มคนพวกนี้ข่มขืนเหยือที่รายและทำการแบล๊คเมย์จนถึงทุกวันนี้ก็ไม่มีข่าวหลุดออกไป
บ้านร้างแห่งหนึ่ง พวกชายหนุ่ม 3 คนกำลังนั่งอยู่บนพื้น พวกเขากำลังติดตามเหยื่อรายหนึ่งอยู่ ในหน้าจอโน้ตบุ๊คเป็นภาพกล้องวงจรปิดในบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งพวกเขาคนหนึ่งปลอมตัวเป็นพนักงานซ่อมบำรุงเพื่อแอบติดกล้อง
" ออกไปแล้วๆ เริ่มแผนการได้ " หนึ่งในสามคนเอ่ยปากเสียงดังอย่างตื่นเต้น ที่สามีของเหยือได้ออกไปทำงานแต่เช้า คนที่พูดชื่อว่า เดช
" คราวนี้ใครจะไป " คนที่ดูเงียบๆนั่งมองหน้าจอไกลกว่าคนอื่นพูดขึ้น ซึ่งเขามีชื่อว่า นัด
" กูเองๆ " คนที่เหมือนหัวหน้าแก๊งพูดด้วยเสียงเรียบๆ ผู้นี้ชื่อว่า กิต
" เห้ยๆไม่ได้ รอบนี้ต้องเป็นกูดิว่ะ รอบที่แล้วก็ไป สนุกอยู่คนเดียวเลยนะเว้ย " เดชพูดอย่างน้อยใจ
" ไม่ได้ๆ รอบนี้กูขอ " กิตยังดื้อดึงกับคำเดิม
" ไม่ต้องทะเลาะกัน กูไปเอง " เมื่อเสียงของนัดแทรกขึ้นมา ทั้งสองก็ตกใจเพราะนัดไม่ค่อยได้ออกงานซักเท่าไหร่ รอบนี้ทั้งสองคนจึงหยุดเถียงกันและยอมแต่โดยดี
กริ๊งงงงง... " ใครกันนะมาแต่เช้า ค่าาา.. ! " พลอยที่เป็นภรรยาอายุน้อยพูดกับตัวเองและขานรับเสียงดัง เมื่อพลอยเปิดประตูก็พบกับพนักงานซ่อมบำรุงยืนอยู่หน้ารั้วบ้าน พลอยยังคงงงเล็กน้อยที่ช่างมาในวันนี้
" สวัสดีครับ ผมช่างนัด สามีคุณโทรให้มาซ่อมทีวีครับ " นัดจับหมวกเปิดขึ้นเล็กน้อยและพูดอย่างสุภาพ
" อ้อ ค่ะๆ เชิญข้างในก่อน " พลอยยังไม่ทันคิดอะไรก็ต้องรีบตอบไปเพราะจะให้ยืนนานก็เสียมารยาท
พลอยนำทางช่างนัดจนมาถึงห้องนั่งเล่น ทีวีถูกตั้งตรงกับโซฟาที่ติดกับหน้าต่างพอดี ช่างนัดวางกระเป๋าเครื่องไว้หน้าทีวีและเริ่มทำงาน ช่างนัดทำการวางยาทีวีอย่างแนบเนียน ทำให้ไม่ให้สามารถเปิดได้
" เอ่ออ.. อาการแบบนี้ขอเวลาผมซักหน่อย " ช่างนัดแกล้งพูดด้วยเสียงกังวล จนทำให้พลอยคิดว่าอาการแบบนี้คงเป็นปัญหาใหญ่
" ค่ะ ไม่ต้องรีบก็ได้ วันนี้พลอยอยู่บ้านทั้งวัน " พลอยตอบอย่างเชื่อสนิทใจ
ในบ้านร้างใกล้ๆ นัดกับกิตนั่งดูกล้องจากโน้ตบุ๊ค ทั้งคู่เห็นเหตุการทุกอย่าง
" ไอ้นัดมันใช้ได้เลยว่ะ " เดชพูดพร้อมกับฉีกยิ้ม
" เออๆ มึงเตรียมตัวดีๆหละ " กิตตอบอย่างรำคาญ
บ้านเหยือ (พลอย) เหตุการณ์ผ่านไปเกือบชั่วโมงนัดยังไม่มีโอกาสที่จะทำตามแผนซักที แต่เมื่อพลอยซึ่งเป็นเหยือไปอาบน้ำ นัดจึงเริ่มแผนการทันทีโดยเขาส่งสัญญาณมือให้กล้องเห็น และไม่นานเกิน 5 นาที เดชกับกิตก็มาถึงหน้าบ้าน ทั้งคู่เข้ามาหลบในบ้านทันที
ทางด้านของพลอยที่กำลังอาบน้ำอย่างใจเย็นโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีชายแปลกหน้าเข้ามาในบ้านสองคน พลอยอาบน้ำไปร้องเพลงไปเบาๆ
นัดเดินไปดูต้นทางส่วนกิตกับเดชกำลังเตรียมอุปกรณ์บางอย่างด้วยความเร่งรีบเอามากๆ จนเดชที่รีบเกินจนจับผิดจับถูกโดนกิตทุบกระโหลกจนโดนไล่มาดูต้นทาง และเมื่อกิตเตรียมพร้อมเสร็จก็ให้สัญญาณมือ
ในมือเดชถือเทปกาวสีดำขนาดใหญ่ที่ดูแข็งแรงเอามากๆ เดชรอจังหวะที่เหยือเปิดประตูออกมาอย่างใจจดใจจ่อ เสียงฝีเท้าย้ำพื้นเบาๆ หัวใจเดชเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ
อร๊ายย ! อือออๆๆ เมื่อเหยือเปิดประตูออกมาเดชก็พุ่งตัวเข้าประชิด เทปกาวได้ถูกปิดปากอย่างชำนาญทันทีจนเสียงที่เล็ดรอดออกมาเพียงเสี้ยววิเท่านั้น ไม่เพียงแค่นั้นเดชยังมัดมือของเหยือจนแน่น
ในสถานการณ์เช่นนี้พลอยตกใจอย่างมาก พลอยได้แต่ดิ้นสุดแรงจนผ้าเช็ดตัวหลุด แต่เมื่อมือถูกพันธนาการก็หมดหนทางหนีเพราะสู้แรงของเดชไม่ได้ หัวใจพลอยเต้นอย่างรุนแรงเลือดสูบฉีดจนตื่นตัวอยู่เสมอแต่มีความแปลกใจที่ไม่เห็นช่างนัดเข้ามาช่วย และไม่ดิ้นได้ไม่นานก็หยุดเพราะคิดได้ว่าทั้งหมดคงเป็นพวกเดียวกัน
" อือๆๆ อือ.. อือ " พลอยพยายามพูดแต่เสียงที่ออกมาฟังไม่เป็นคำ
" ฮ่าๆ ดูท่าจะหมดฤิทธิ์แล้วว่ะ ได้เวลาละ " เดชยื่นหน้าเข้าไปใกล้พลอยและพูดเสียงดัง
พลอยถูกจับให้นั่งบนรถเข็นที่เหมือนจะถูกดัดแปลง พนักพิงของรถเข็นจะเอนไปด้านหลัง 45 องศา ขาถูกรวบมัดรวมกับแขนจนอยู่ในท่าพิศดารนมและหอยของพลอยเปิดโล่งไม่มีสิ่งใดปกปิด
ภาพประกอบ
(https://i.imgur.com/VFhK0Lq.jpg)
RCT-942
ที่เอวมีสายรัดกับรถเข็นอย่างแน่นหนา ไม่ว่าพลอยจะพยายามแค่ไหนก็ขยับได้เพียงน้อยนิด เมื่อเตรียมการเสร็จเดชก็ดึงเทปที่ปิดปากออก
" พวกแกปล่อยพลอยไปเถอะ อยากได้อะไรเอาไปเลย อย่าทำพลอยเลยนะ " พลอยที่รู้ว่ากำลังจะโดนอะไรก็อ้อนวอนหวังให้พวกเขาเปลี่ยนใจ
กิตหยิบลูกบอลแก๊กสีแดงมาอุดปากโดยไม่สนใจใยดีกับเสียงแม้แต่น้อย ไม่เพียงแค่นั้นเดชยังเอาน้ำใสๆมาทาจนทั่วตัวของพลอย ทำให้ผิวดูมันวาวและเปล่งปลั่งกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัด และผลขาน้ำใสๆนั้นจะช่วยกระตุ้นอารมณ์ให้พลอยเป็นอย่างดี
เหตุผลที่ทั้งสามคนแย่งกันมาปลอมตัวเป็นคนแรกเพราะว่า คนนั้นจะได้ทำอะไรกับเหยือก่อน นัดจึงไม่รีรอเมื่อยาได้ผลเขาก็สอดใส่ท่อนเอ็นของเขาทันที
อืออออ... นัดกระแทกท่อนของเขาอย่างรุนแรงและรวดเร็วและไม่สนใจเสียงครางที่หลุดรอดออกจากลูกบอลแก๊กแม้แต่น้อย นัดรัวเอวของเขาอย่างชำนาญ ไม่นานนักนัดก็หยุดคาท่อนอันใหญ่คาไว้ในหอย ตัวเขากระตุกถี่ๆบ่งบอกว่าเสร็จเป็นที่เรียบร้อย
" อ๊าา.. หีฟิตชะมัด " นัดพูดพร้อมกับถอดท่อนของเขาออก น้ำกามก็ไหลรินสวนออกมาทันที
ปึกก.. ! หลังจากนัดถอยหลังออกจากพลอยกิตก็เข้าไปเสียบต่อทันที ไม่ทันที่น้ำกามจะไหลออกจนหยุดก็โดนควยแท่งใหม่ใส่เข้าไป พลอยที่เจอแบบนี้ก็ร้องครางอย่างต่อเนื่อง หีของพลอยตอดไม่หยุดเพราะฤทธิ์ของยา จุดเสียวของพลอยรู้สึกดีเป็นพิเศษจึงทำให้พลอยเสร็จไปไม่รู้กี่ครั้งแล้ว
ทั้งสามคนได้วนเวียนเย็ดแต่รูหีรูเดียวอยู่หลายชั่วโมง ทั้งเนื้อทั้งตัวพลอยไม่มีล่องลอยใดๆที่บอบช้ำมีเพียงรูหีที่ดูเปิดอ้าโล่งอย่างหมดสภาพเท่านั้น น้ำกามไหลออกจากรูเป็นสายและไม่ได้สูญเปล่าเพราะน้ำกามได้ไหลลงถ้วยที่วางอยู่ด้านใต้พอดี
" ได้เวลาละ แผนต่อไปสนุกแน่ ฮ่าๆ " กิตพูดด้วยเสียงเหนื่อยๆ
กิตหยิบถ้วยที่เต็มไปด้วยน้ำกามขึ้นมา กิตเทใส่ปากที่หุบไม่ได้เพราะลูกบอลแก๊ก น้ำกามไหลลงปากอย่างง่ายดายโดยที่พลอยไม่สามารถทำอะไรได้ พลอยรู้สึกถึงรสชาติคาวๆแปลกๆที่ไม่อยากกลืนลงไป น้ำกามจึงขังอยู่ในปากจำนวนมาก
น้ำกามในถ้วยยังเหลืออยู่เยอะได้ถูกเทลงใบหน้าพลอยเล็กน้อยและใช้มือละเลงไปทั่วอย่างสนุกสนาน ไม่พอแค่นั้นน้ำกามยังเทไปที่นมของพลอยทาไปจนทั่วและดูเหมือนว่าน้ำกามยังเหลืออีกเกินครึ่ง
กิตส่งถ้วยน้ำกามต่อให้คนอื่น เดชหยิบมาอย่างไม่รอช้าและจับแคมทั้งสองของพลอยแยกออกจากกันพร้อมกับติดเทปให้รูหีอ้าเปิดไว้ เดชเทน้ำกามลงรูหีในปริมาณที่พอดีไม่ให้ล้นออกมา จนภาพที่เห็นเป็นรูหีที่เปิดอ้าจนเห็นน้ำกามข้างในชัดเจน
ดูเหมือนว่าน้ำกามยังเหลืออีกเยอะ เดชจึงจับปากกอกน้ำกามเข้าไป พลอยที่โดนแบบนี้จึงไม่สามารถกั้นไม่ให้น้ำกามไหลลงคอได้ พลอยได้แต่กลืนมันลงอย่างช่วยไม่ได้ จนในที่สุดก็หมดถ้วย
" กูขอบังคับเอง ฮ่าๆ " เดชหันไปพูดกับนัดที่ถือที่บังคับอยู่
รถเข็นที่ถูกทำพิเศษนี้สามารถบังคับจากระยะไกลได้ และยังมีกล้องติดอยู่ด้านบนจึงไม่จำเป็นต้องเดินตามไป เพียงแค่นั่งบังคับอยู่ที่ไหนซักแห่งก็พอ แต่ก่อนหน้าจะเล่นสนุกพวกเขาได้ถ่ายภาพเก็บไว้ สภาพของพลอยน่าอายที่สุด กิตได้ขู่พลอยว่าห้ามบอกใครว่าพวกเขาหน้าตาเป็นยังไงไม่งั้นรูปพวกนี้หลุดออกไปแน่
เดชเข็นพลอยไปหน้าบ้าน เดชก็รีบวิ่งเข้าบ้านทันที เขามองไปที่หน้าจอและบังคับรถเข็นให้เดินหน้าอย่างสนุกสนาน รถเข็นตรงไปตามถนนแต่แถวนี้ไม่ค่อยมีคนเดชจึงคิดอะไรดีๆออก
เดชบังคับให้เคลื่อนที่ไปเรื่อยๆจนไปถึงย่านตลาดขนาดใหญ่ ตอนนี้เป็นตอนกลางวันผู้คนที่ออกมาซื้อของจึงน้อยกว่าตอนดึกแต่ก็ยังเยอะอยู่ดี พลอยที่ถูกมัดนอนอ้าขาอยู่บนรถเข็นทำได้เพียงส่งสายตาขอความช่วยเหลือ แต่ก็ไม่มีใครเข้ามาช่วยสักคนเพราะกลัวกล้องเห็นหน้า
ผู้เริ่มมุงดูจากระยะไกล รถเข็นที่จอดนิ่งสนิทไม่ขยับไปไหนทำให้ทุกสิ่งอย่างของพลอยประจักรแก่สายตาทุกคู่ โดยเฉพาะในรูหีของพลอยนั้นยังคงมีน้ำกามหลงเหลืออยู่ ผู้ชายที่มองมาได้แต่เอามือกุมเป้ากางเกงของตัวเอง ส่วนผู้หญิงก็ได้ถ่ายภาพนั้นเก็บไว้
" หลีกทางหน่อยค่ะ ช่วยหลีกทาง.. " เสียงผู้หญิงดังขึ้นแต่ยังไม่เห็นตัว
" ให้ความร่วมมือด้วยนะคะ หลีกทางด้วย.. " เสียงมาจากนอกวงที่มุงดูอยู่ ถ้ามองดีๆเสียงนั่นจะมาจากหญิงในเครื่องแบบ
" ตำรวจๆ " มีคนหนึ่งละสายตาจากพลอยและหันไปมอง เมื่อชายคนนั้นได้เห็นว่าใครเป็นต้นเสียงก็ตะโกนเสียงดังราวกับเจอบุคคลสำคัญ นั่นคือตำรวจหญิง
หญิงสาวคนนี้น่ารักเกินไปจะทำอาชีพตำรวจ ผิวพรรณของเธอดูขาวสะอาดตา ร่างกายผอมเพรียวดูบอบบาง หน้าตาของเธอสวยจนชายใดที่มองละสายตาไม่ได้ ทำให้บางครั้งคิดว่าเธอมาถ่ายละครซะมากเป็นตำรวจ นามของเธอคือ ฝน
ผู้คนที่ได้เห็นเสียงเกิดความวุ่นวายเกิดเสียงคุยในกันทุกที่กับความน่ารักของเธอ จากที่มุงดูพลอยอยู่ก็ต้องหันมามองหมวดฝนแทนและทางก็ได้ถูกเปิดออก ฝนวิ่งเข้าไปใกล้ๆพลอยทันที
อา.. หมวดฝนถอดลูกบอลแก๊กออก พลอยที่อ้าปากอยู่นานก็รู้สึกโล่งถอนหายใจเบาๆ หมวดฝนพยายามแกะเทปที่มัดรวมแขนกับขาเข้าด้วยกัน เทปที่พันอยู่มีหลายชั้นมากจึงต้องใช้เวลานานกว่าปกติ กว่าจะถอดอุปกรณ์พันธนาการออกหมด ผู้คนรอบๆก็ได้รูปของหมวดฝนกับพลอยไปหลายรูปแล้ว
" ใครเป็นคนทำ ใครทำแบบนี้ ใช่ไอ้พวกแก๊งก่อกวนรึปล่าว " หมวดฝนถามเสียงดัง น้ำเสียงดูราวกับมีความแค้นส่วนตัวกับแก๊งนี้จนคนโดยรอบเริ่มสงสัยว่าเคยโดนแก๊งนี้เล่นงานรึปล่าว
" อือ.. " พลอยตอบด้วยหน้าตาเสียใจอย่างที่สุด น้ำตาของพลอยไหลรินออกมาเป็นสองสาย พลอยส่ายหน้าทำให้รู้ว่าไม่สามารถบอกข้อมูลอะไรได้นอกจากแก๊งนี้เป็นคนทำ หมวดฝนก็เข้าใจทันที
" ไม่เป็นไรนะ.. " หมวดฝนโน้มตัวเข้ากอด พลอยที่อยู่ในอ้อมกอดก็ร้องไห้หนักขึ้น
เหตุการณ์นี้ได้ถูกพวกนายกิตเห็นผ่านกล้องทั้งหมด ไม่มีใครที่ไม่รู้จักถึงความน่ารักความสวยของหมวดฝน เมื่อพวกนายกิตเห็นเช่นนั้นก็ยิ้มและเก็บของกลับบ้านร้างเช่นเคย
ตอนเย็น " ค่ะ.. ค่ะ ได้ค่ะ รับทราบ " หญิงสาวในเครื่องแบบนั่งอยู่ในออฟฟิศเพียงลำพัง เธอกำลังพูดกับเสียงในโทรศัพท์ ไฟภายในห้องมืดมิดมีเพียงไฟจากหน้าจอคอมเท่านั้น
" เดี๋ยวดิฉันจัดการเอง วางใจได้เลยค่ะ "
ตอนต่อไป : แก๊งก่อกวน ตอนที่ 2 (https://xonly8.com/index.php?topic=175436.0)
ตัดกลับไปกลับมาระหว่างเหตุการณ์ ต้องจินตนาการตาม เรียงลำดับแล้วก็รอว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น แบบนี้ต้องติดตามใกล้ชิดครับ
งานนี้คงได้ตามล้างตามเช็ดกันหลายยกแน่ รอลุ้นว่าใครจะโดนก่อนกันตำรวจหรือผู้ร้าย ลุ้นครับ
แนวเรื่องมีจินตนาการ แปลกดี! ::KO:: อ่านแล้ว...ยังอยากอ่านต่อ! แสดงว่า...เนื้อเรื่องดึงความสนใจได้! ::Fighto:: อย่าแค่เขียนเล่นๆเลยนะ!...ขอบคุณมาก ::Thankyou::
อ่าาา เรื่องนี้พล๊อตเรื่องเริ่มต้น ก็น่าติดตามเสียแล้ว ฮึฮึ... ::GiveMe::