.
ถ้าเรารอแต่พรหมลิขิตมันอาจจะเนิ่นนานไปจนอาจทำให้บางอย่างหลุดลอย แต่ถ้าเราเป็นคนลิขิตเองเราอาจจะได้บางสิ่งที่ดีสิ่งที่หัวใจเรารอคอย โดยไม่ต้องรอนานหรือปล่อยให้หลุดมือ
เพื่อนๆคิดเหมือนกันไหม
เพราะเราไม่ได้บังเอิญเจอกันหรอก เรามีวาสนาร่วมกันเลยมาเจอกัน
เจอเรื่องดีๆ จากนักเขียนที่ยอดเยี่ยม ขอบคุณมากครับ คุณ twintower
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,
ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,
thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ::Angry::
ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา
::Cheeky:: เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..
ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1 ปี. .
กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉัน
แบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง
ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ
แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................
จบแบบฟีลกู้ดมากๆเลยครับ
ประโยคนี้กินใจสุดๆครับ
บางครั้งถ้าเรารอแต่พรหมลิขิตมันอาจจะเนิ่นนานไปจนอาจทำให้บางอย่างหลุดลอย แต่ถ้าเราเป็นคนลิขิตเองเราอาจจะได้บางสิ่งที่ดีสิ่งที่หัวใจเรารอคอย โดยไม่ต้องรอนานหรือปล่อยให้หลุดมือ อนาคตเป็นอย่างไรเราไม่มีวันรู้แต่เราจะทำให้ดีที่สุดกับสิ่งที่ดีที่เราได้ค้นหาจนเจอ เพราะเราไม่ได้บังเอิญเจอกันหรอก เรามีวาสนาร่วมกันเลยมาเจอกัน"
ขอบคุณคุณ ตึกคู่ มากๆเลยครับสำหรับอีกหนึ่งเรื่องดีๆ
ขอบคุณครับ ::Thankyou::
ลุ้นจนเหนื่อยเลย..
แต่สุดท้ายก็จบกันแบบhappyอย่างที่แอบหวังไว้..
แต่แหม..
ตัดจบเลย..
ยังไม่มีบทเลิฟซีนของพระเอก-นางเอกเลย..
(มีตอนพิเศษอีกซักตอนนะท่าน..)
กว่าจะลงเอยกันได้ด้วยดี ลุ้นกันเหนื่อยเลย พระเอกเราก็ทื่อจังเลย ::Doubt::
"เพราะมีวาสนาจึงได้พานพบ เพราะไร้วาสนาจึงได้ลาจาก" น่าสงสารเจ้าของความคิดนี้จังเนาะ อุตส่าห์ทุ่มเท รอคอยอย่างใจเย็น สุดท้ายแล้วไม่ใช่เธอ แต่ก็ยังดีที่เป็นการจากด้วยความเข้าใจในฐานะเพื่อน ดีกว่าการจากลาเพราะทิฏฐิและความดื้อรั้น จะเอาแต่ได้ฝ่ายเดียว
ฟินไปเลยครับ สมหวังทั้งนพกับฐาตอนแรกคิดว่าจะลงเอยกับหมอแวว ซะแล้ว
โอ้ว...ในที่สุด Happy Ending
เชียร์ ฐา มาตั้งแต่ต้น ยังคิดอยู่เลยว่า ไม่พูดแล้วจะได้เหรอ ต่างคนต่างเงียบ
นึกว่า นพ จะได้กับหมอซะแล้ว แต่เพราะบุพเพสันนิวาส ทำให้มาจบเอาที่ฐา
อิ่มใจ หลับสบายะครับคืนนี้ ไม่อ่านเรื่องอื่นต่อละเดี๋ยวจะเสียฟีล
ชอบจบแบบตอนนี้ละครับ
เสียดายว่านพกับฐา คุยกันน้อยไปหน่อย ที่ลงเอยกันได้เพราะบุพเพ แท้ๆเลย
สงสารแต่ก็หมอแวว แต่เธอก็เข้มแข็งดี คงเป็นคู่กันชาติหน้าละเนอะ ชาตินี้ลงล๊อคที่ฐาไป
ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีๆถ้อยคำสละสลวยให้ได้อ่านกันครับ
จะมัวแต่รอคงไม่มีอะไรดีขึ้น อยากได้อะไรก็ต้องลุยให้เต็มที่สมหวังหรือผิดหวังค่อยว่ากัน ยินดีกับนพและฐาด้วย
สบายใจละครับ จบแบบนี้ บางครั้งคนรักของเราอาจจะเป็นใครก็ไม่รู้ที่ผ่านเข้ามาแค่แวบเดียว แต่เราลืมเค้าไม่ได้อีกเลยตลอดชีวิต
ปล. คิดถึงเชียงคานนะ หลังๆ บรรยากาศย่ำแย่ไปนิดนึง คนเยอะจนน่าเบื่อ ขนาดไม่ใช่ฤดูท่องเที่ยว
"ถ้าเรารอแต่พรหมลิขิตมันอาจจะเนิ่นนานไปจนอาจทำให้บางอย่างหลุดลอย แต่ถ้าเราเป็นคนลิขิตเองเราอาจจะได้บางสิ่งที่ดีสิ่งที่หัวใจเรารอคอย โดยไม่ต้องรอนานหรือปล่อยให้หลุดมือ" ชอบประโยคนี้มาก เพราะบางคนเอาแต่รอโดยไม่ทำอะไรเลย ทำให้พลาดโอกาศดีๆ ไป
เรื่องนี้ทำให้เห็นว่าคนเรากว่าจะรักกันได้มันไม่ง่ายเลย มีคนสมหวังก็ย่อมมีคนผิดหวัง ตอนจบก็ซึ่งดีครับ สำนวนดีมาก หวังว่าจะเขียนงานดีให้ได้อ่านกันอีกนะครับ ขอบคุณครับ
เรื่องนี้เนื้อหาอ่านแล้ว สนุกได้อารมณ์ อ่านแล้วเพลินดี
ชอบครับ
ขอบคุณมาก
ในที่าดก็จบแบบที่ นายนพมีความสุขสมหวังกับฐาแฟนสาว ขอบคุณครับ
หวานน้ำตาลเรียกพี่เลยครับ อ่านไปยิ้มไปหัวใจเต็มด้วยความสุข ขอบคุณมากมายครับ
โอกาสมาต้องคว้ามัน เราลิขิตชะตาตัวเองได้ ตราบที่ใจปราถนา ยิ่งอ่านยิ่งอินครับ แทบไม่อยากให้จบเลยทีเดียว
#ปล.อยากอ่านชีวิตรักของนพต่ออ่ะครับ อยากให้เป็นนิยายเรื่องยาว5555555
ขอบพระคุณครับ ที่รังสรรค์เรื่องราวดีดี ออกมา.....อยากให้แต่งเรื่องภาคของตูนต่อจังเลย
ซึ้งมากครับ ขอไม่จบแบบเศร้าก็โอแล้ว ขอบคุณครับ
มีความสุขที่ได้ติดตามอ่านเรื่องนี้
เรื่องหวานๆก็ต้องจบแบบแฮปปี้เอ็นดิ้งนะครับ เพียงแต่พระเอกเรารอทุกอย่างใส่พานมา ตอนก่อนฐาขอให้ถ่ายรูปให้แทนที่จะรีบก็รีๆรอๆ คนอ่านลุ้นจนเหนื่อย ขอบคุณผู้แต่งนะครับ
จบแบบมีความสุขแบบนี้มันทำให้คนอ่านมีความสุขมาก ขอบคุณท่านไรท์ครับ ::Thankyou::
สิ่งที่ปรารถนากับความสมหวังดูจะไม่บรรจบกันเลยนะครับสำหรับสาวสวยคนอื่นของนพ อย่างว่าล่ะครับหล่อเลือกได้ เขาก็เลือกคนที่ใช่ของเขา ส่วนคนสำรองก็ต้องเสียใจตามระเบียบ ขอบคุณท่านผู้แต่งมากครับ
ตอนแรกนึกว่าเข้าห้องผิดซะแล้ว หวานและสนุกชวนติดตามตลอด เขียนได้อย่างไงเนี่ย ถึงแม้ฉากอย่างว่าไม่เยอะ แต่ทดแทนด้วยเนื้อเรื่องชวนติดตาม
ยี่ห้อ TwinTower ตอนนี้มีสถิตย์ในใจของผู้อ่านคนนี้ตลอดไป ::Orz::
"เชื่อในพรมลิขิตไหมคะที่ผ่านมาฐาเชื่อตลอด แต่บางครั้งถ้าเรารอแต่พรหมลิขิตมันอาจจะเนิ่นนานไปจนอาจทำให้บางอย่างหลุดลอย แต่ถ้าเราเป็นคนลิขิตเองเราอาจจะได้บางสิ่งที่ดีสิ่งที่หัวใจเรารอคอย โดยไม่ต้องรอนานหรือปล่อยให้หลุดมือ อนาคตเป็นอย่างไรเราไม่มีวันรู้แต่เราจะทำให้ดีที่สุดกับสิ่งที่ดีที่เราได้ค้นหาจนเจอ เพราะเราไม่ได้บังเอิญเจอกันหรอก เรามีวาสนาร่วมกันเลยมาเจอกัน"
จบแบบสวยงาม ประทับใจมากครับ
โดยเฉพาะประโยคที่ลงIG เหมือนผมเลย อยากเห็นภาพเซลฟี้ภาพนี้จัง
จบแบบฟินครับ
จบแบบแฮปปี้ ดีครับ สมดั่งที่ คนอ่านอยากให้เป็น แต่เหมือนรู้สึกว่า บท นพ กับ ฐา จะคุยกัน ก็คุยกันง่ายเนาะ เป็นแฟนกัน ง่าย ๆ เลย ตกลงกันเร็วมาก แต่ ตามเนื้อเรื่องนี้ ผู้หญิงคนอื่น ดูแล เอาอกเอาใจแทบตาย ฐา นี่ยังไม่เคยแม้แต่ไปกินข้าวด้วยกัน สองต่อสอง แต่ ตกลงเป็นแฟนกันแล้ว นี่แระน่า คนรักกันชอบกัน บางที แทบจะยังไม่ได้ทำไรร่วมกันเลย ก็รักกันแล้ว
ขอบคุณครับ น่าจะมีภาคของน้องตูนบ้าง อยากจะรู้ใครจะมาปราบน้องตูน