พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาอีกครั้งครับ กับเกมรักภารโรงเฒ่า ตอนนี้มาอย่างเร็ว คนแต่งใจร้อนฮ่ะ 555555+ สำหรับใครที่รอคอยฉากระหว่างลุงพลกับหมอพลอย ตอนนี้บอกได้เลยว่า พวกคุณ (อาจ) สมหวังกันแล้วนะครับในตอนนี้ ซึ่งผมขอแบ่งเป็น 2 ส่วน
ที่ใช้คำว่า (อาจ) เนื่องจากยังมีเงื่อนไขบางอย่าง ที่ทำให้ลุงพลไม่สามารถเผด็จศึกหมอพลอยได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่จะเป็นเหตุผลอะไรนั้น ขอให้ติดตามตอนต่อไปครับ
ตอนนี้ไม่ซ่อนนะครับ ไม่มีฉากเสียว แต่ตอนหน้าไม่รู้ครับ ฮ่า.................
...................................................................................
พอได้ยินคำพูดจากปากหมอพลอย ทำเอาภารโรงเฒ่าหน้าถอดสี ไม่คิดว่าหมอพลอยคนสวยจะสนใจเรื่องของมันเป็นพิเศษถึงขนาดนี้
(https://www1.wi.to/2017/11/25/4d4656a3ac5bd7a786169eb294620e44.jpg)
"ว่ายังไงคะ?" หมอพลอยคาดคั้นความจริงจากชายสูงวัย "คราวก่อนพิมมี่ หมอปล่อยผ่านไป แต่คราวนี้เป็นเฟิร์น หมอคิดว่ามันยังไง ๆ นะคะลุงพล"
"เอ่อ..." ลุงพลถึงกับไปไม่เป็น แต่มันจำเป็นต้องเอาตัวรอด "ลุงแค่พาหนูเฟิร์นมาส่งที่วิทยาลัยพยาบาลเฉย ๆ แบบว่า...."
"ปกติหอในปิดสองทุ่ม" ร่างสูงไม่ยอมเลิกรา "โดยปกตินักเรียนพยาบาลพอเรียนเสร็จก็กลับขึ้นหอพักผ่อน ถ้าไม่ใช่ผู้ปกครองนักเรียนก็ไม่มีใครพานักศึกษาพยาบาลออกไปข้างนอก แล้ว..."
"ไปกันใหญ่แล้ว ๆ" ภารโรงเฒ่ารีบกลบเกลื่อน "พอดีลุงขับรถมาทำงาน แล้วที่นี้เจอหนูเฟิร์นกำลังรอรถเมล์ ลุงเลยอาสาพาเธอมาส่ง ไม่ได้มีเรื่องอะไรแบบนั้นเลยนะครับหมอพลอย ลุงสาบานกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในวิทยาลัยพยาบาลเลยเอ้า!!"
ลุงพลหนีบไม้กวาดไว้ที่ซอกรักแร้ ก่อนพนมมือขึ้นเหนือหัว พลางหลับตานึกถึงพ่อแก้วแม่แก้ว แต่หมอพลอยยังคงมองมันตาไม่กระพริบ
"หมอไม่ค่อยอยากเชื่อเลยค่ะลุงพล" หญิงสาวยิ้มอ่อน "กับพิมมี่ หมอพอเข้าใจได้ แต่กับเฟิร์น หมอยอมไม่ได้นะคะลุงพล น้องเค้ายังเด็ก เป็นนักศึกษา ลุงไม่ควรทำอะไรล่วงเกินเธอ"
"ลุงไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น...." ลุงพลพยายามโต้เถียง แต่สุดท้ายก็โดนหมอพลอยขัดลำ
"ลุงก็ตอบมาตามตรงซิคะ!" หมอพลอยคาดคั้น "จะต้องให้หมอแจ้งตำรวจไหม ว่าลุงพลกำลังทำมิดีมิร้ายเด็ก...."
"ลุงไม่ได้ทำ!!" ลุงพลตอบเสียงดัง "จะให้ลุงพูดกี่ครั้งว่าลุงไม่ได้ทำครับหมอพลอย ไอ้พลคนนี้มันแก่ ใกล้จะลงโลงอยู่รอมร่อ จะไปทำอะไรแบบนั้นได้ยังไง ปัดโธ่ว์!!"
"มีอะไรกันคะหมอพลอย?" เสียงหวาน ๆ ที่ลุงพลคุ้นเคยเป็นอย่างดีดังขึ้นจากด้านหลัง มันเป็นเสียงของใบเฟิร์น เนตรชนกคนสวย ที่กำลังเป็นประเด็นถกเถียงระหว่างลุงพลกับหมอพลอยนั่นเอง
"มาก็ดีแล้วค่ะ" พลอยพรรณ แพทย์สาวประจำห้องพยาบาลมองหน้าลูกศิษย์ราวกับต้องการจับพิรุธ "หมอพลอยกำลังสงสัยในตัวลุงพล คือเมื่อเช้าหมอพลอยเห็นเฟิร์นลงมาจากรถของลุงพล มันหมายความว่ายังไงคะ?"
"โธ่....ไม่มีอะไรหรอกค่ะหมอ" เฟิร์นยิ้ม "หนูแค่ติดรถลุงพลมาเฉย ๆ เมื่อตอนเย็นหนูไปนอนค้างกับคุณป้าที่บ้าน พอดีมีธุรนะนิดหน่อย แล้วพอดีกำลังจะกลับมาที่หอ แล้วเจอลุงพล ลุงพลเลยอาสาพาหนูมาส่ง แค่นั้นเองค่ะ"
"แค่นั้นจริงเหรอ?" หมอพลอยหันกลับไปมองหน้าลุงพลอีกครั้ง หญิงสาวไม่ค่อยอยากเชื่อในสิ่งที่ใบเฟิร์นพูดเลยแม้แต่น้อย
"หนูเฟิร์นเค้าพูดความจริงครับหมอพลอย" ลุงพลยืนยันเสียงดังชัดเจน "นักเรียนพยาบาลที่นี่ก็เหมือนลูกหลานลุง ลุงไม่มีทางทำอะไรให้เสื่อมเสียแก่ตัวเองและเด็ก ๆ หรอกครับ"
"โอเค ๆ สงสัยหมอเข้าใจผิดไปเอง" หมอพลอยพยักหน้า ก่อนเดินกลับไปที่ห้องพยาบาล ในใจของเธอรู้สึกแย้งกับสิ่งที่ใบเฟิร์นและลุงพลพูด เธอเห็นภาพลุงพลกับพิมมี่กับตา และตอนนี้ลุงพละกำลังคิดไม่ซื่อกับใบเฟิร์น แต่เดี๋ยวนะ!? ใบเฟิร์นบอกเองไม่ใช่เหรอว่าไม่มีอะไร ตกลงแล้วเรื่องมันมีที่มาที่ไปยังไงกันแน่
ไม่ว่ายังไง พลอยพรรณ หมอสาววัย 27 ปี ยังคงสงสัยในพฤติกรรมของลุงพล และพาลรู้สึกโกรธแทนเจ้าบิ๊กญาติผู้น้องไม่น้อย
(https://www1.wi.to/2017/11/25/e3dc6963367664c8a6503b0209c23677.jpg)
...............................................................................
ตัดมาที่ฝั่งลุงพล ใบเฟิร์นในชุดนักศึกษาพยาบาลสีฟ้าทำหน้ามุ่ยใส่ผัววัยดึกของเธอ
"ที่หลังระมัดระวังตัวด้วยนะไอ้ลุงบ้า" ใบเฟิร์นเตือน "คราวหน้าเราอาจไม่โชคดีแบบนี้อีก"
ใบเฟิร์นไม่รอให้ลุงพลพูดอะไรกลับมา เด็กสาวหันหลังเดินกลับไปเพื่อเตรียมตัวขึ้นห้องเรียน ส่วนลุงพลก็นิ่งเงียบ มันเหลือบมองห้องพยาบาลของหมอพลอย พลางคิดในใจว่าถึงเวลาต้องทำอะไรบางอย่างเสียแล้ว
(https://www1.wi.to/2017/11/25/8398151a103523e611702729616762f2.jpg)
.................................................................................................
หลังจากที่หมอพลอยกลับมาที่ห้องพยาบาล เธอทิ้งตัวลงนั่งบนโต๊ะทำงาน และตรวจเอกสารทางการแพทย์ที่เบื้องบนส่งมา สักพักหนึ่งเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น หมอพลอยตอบรับ และพบว่าเป็นโดนัทกับพี่กร
"พี่กร? โดนัท? ลมอะไรหอบทั้งคู่มาที่นี่คะเนี่ย?" หมอพลอยยิ้มให้กับคนทั้งคู่อย่างเป็นกันเอง โดนัทในชุดนักศึกษาพยาบาลสีฟ้าพนมมือไหว้หมอพลอย ส่วนพี่กรก็ยิ้มหวานให้ว่าที่เจ้าสาวของตัวเองในอนาคต
"ก็พี่กรนะซิ" สาวห้าวหันไปมองญาติคนพี่ "แกบ่นคิดถึงพี่พลอย อยากมาหาพี่พลอย"
"หวัดดีครับพลอย" พี่กรยิ้มหวาน ชายหนุ่มวัย 30 ต้น ๆ ในชุดเภสัชที่หน้าตาหล่อเหลาพอตัวกำลังเกร็งเมื่ออยู่ต่อหน้าสาวในฝันของเขา ส่วนหมอพลอยเองก็ยิ้มเขินเมื่อนึกถึงคำบอกรักของพี่กรเมื่อคืน
"แหมม มัวอายอะไรกันอยู่คะ กล้า ๆ หน่อยซิ" โดนัทแกล้งแซวเล่น "พี่กรอ่ะ โดนัทพาพี่มาถึงที่นี้แล้ว คุยกับหมอพลอยซิคะ" สาวห้าวพยายามดันพี่ชายให้ไปนั่งคุยกับคุณหมอสาว "ฝากพี่หนูด้วยนะคะพี่พลอย หนูไปก่อนนะ"
(https://www1.wi.to/2017/11/25/3acd01498ca64c9d3573b6c5dcfacac6.jpg)
โดนัทยิ้ม ก่อนหันหลังกลับไปขึ้นห้องเรียน ปล่อยให้พี่กรกับหมอพลอยอยู่ด้วยกันสองต่อสอง
"เอ่อ...." พี่กรยิ้มเขิน "คือพอดีพี่จะมาแจ้งข่าวดีให้พลอยได้รู้ เมื่อคืนตำรวจจับโจรที่ขโมยกระเป๋าของพลอยได้คนนึง ตอนนี้ตำรวจกำลังสืบสวนเพื่อตามตัวเพื่อนของมันมาลงโทษ"
"ดีจัง...." หมอพลอยยิ้มหวาน ไม่บ่อยนักที่เจ้าหญิงน้ำแข็งคนนี้จะเผยความน่ารักแบบนี้ออกมา สำหรับพี่กรแล้วรอยยิ้มนี้ทำเอาหัวใจของมันแทบละลายเลยทีเดียว "ขอบคุณนะคะพี่กร"
หญิงสาวเผลอกุมมือของรุ่นพี่เภสัช หนุ่มกรเขินจนแก้มแดงไปถึงใบหู ส่วนหมอพลอยก็ไม่ต่างกัน พอรู้สึกตัวอีกที เธอรีบดึงมือกลับด้วยความอาย
"ขอโทษค่ะพี่กร" พลอยยิ้ม "ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคะ"
"ไม่เป็นไรครับ" กรวิทย์ตอบอย่างสุภาพ "สำหรับพลอย พี่ยินดีเสมอ"
"อย่าลืมนัดตอนเที่ยงนะคะพี่กร" พลอยพรรณย้ำกับกรวิทย์อีกครั้ง "เดี๋ยวพลอยจะขับรถพาพี่กรไปหาอะไรทานอร่อย ๆ ตอนเที่ยงกัน"
"ครับ...." ร่างสูงพยักหน้า ทั้งคู่พูดคุยกันในเรื่องจิปาถะทั่วไปสักพัก ก่อนที่เจ้าหน้าที่พยาบาลสาวจะเข้ามา และเห็นหมอพลอยคนสวยและเภสัชหนุ่มนิสัยดีอย่างกรวิทย์กำลังพูดคุยกันอยู่ ทั้งคู่ยิ้มเขินเมื่อถูกเจ้าหน้าที่สาวคนนั้นแซว
"คุยกับแฟนอยู่นี่นา รบกวนคุณหมอหรือเปล่าคะเนี่ย?" เจ้าหน้าที่สาวคนนั้นแซว จนคู่หนุ่มสาวยิ้มเขิน
"เดี๋ยวพี่กลับไปที่ร้านก่อนนะ ไว้ตอนเที่ยงก็ไลน์มาบอกพี่ก่อนนะครับ แล้วเจอกันครับพลอย" กรวิทย์ลุกจากเก้าอี้ เดินออกจากประตูเพื่อกลับไปยังร้านเภสัชของตนที่หน้าวิทยาลัยพยาบาล
....................................................................................................
กรวิทย์เดินออกมาจากห้องพยาบาล พร้อมกับกุมหมัดด้วยความดีใจ ที่ในที่สุดก็ทำคะแนนชนะใจหมอพลอยมากขึ้นเรื่อย ๆ ต้องขอบคุณสวรรค์ ที่มอบโอกาสให้เขาได้แสดงความเป็นพระเอกด้วยการวิ่งเข้าไปช่วยเหลือหมอพลอยที่กำลังตกระกำลำบาก เมื่อถูกสองโจรวัยรุ่นกำลังชิงทรัพย์
กรวิทย์วิ่งเข้าไป พร้อม ๆ กับถูกสอยร่วงโดยหนึ่งในหัวขโมย แต่ผลลัพธ์ที่ได้คือการเอาชนะใจหมอพลอยคนสวย จึงนับว่าเป็นอะไรที่คุ้มค่ามากเลยทีเดียว ตอนนี้หนุ่มกรเฝ้าฝันถึงวันที่จะได้แต่งงานกับนางในฝันอย่างหมอพลอย
แต่ใครเลยจะคาดคิด ชุมพล ภารโรงเฒ่าวัย 60 ปี ในชุดเครื่องแบบกากีแอบเหลือบมองกรวิทย์จากด้านหลังมุมตึก ไม่มีใครคาดเดาได้เลยว่า ตอนนี้ลุงพลกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่
.......................................................................................................
ตัดมาที่ฝั่งพิมมี่ ที่พยายามกลับมาใช้ชีวิตตามปกติ เด็กสาวจากโคราชตั้งใจว่าจะทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ด้วยการตั้งใจเรียนให้จบ เพื่อให้พ่อแม่ที่บ้านเกิดได้ภาคภูมิใจ เธอสังเกตว่าพี่บอส เริ่มเข้ามาเกาะแกะเธอมาขึ้น แต่พิมมี่เองก็ยังแบ่งรับแบ่งสู้ เพราะเธอนั้นยังติดใจในลีลารักของลุงพล
(https://www1.wi.to/2017/11/25/ccd0dcd86b084dfdb0333d44579628d0.jpg)
ไอ้สองและไอ้เหน่ง ลิ้วล้อคนสำคัญของเจ้าบิ๊กเฝ้าดูความเป็นไปของพิมมี่และเจ้าบอส โดยเฉพาะไอ้เหน่ง มันรายงานไอ้บิ๊กที่ถูกกักตัวอยู่ที่ชลบุรีเป็นระยะ
"ขอบใจมากไอ้เหน่ง ตอนนี้กูโดนยึดกุญแจรถว่ะเพื่อน ไว้กูได้กุญแจรถคืน กูจะไปหาพวกมึง หาพิมมี่ และที่สำคัญคือไอ้สัสลุงพล กูไม่ปล่อยมันแน่"
"เออ กูจะรอมึงไอ้เพื่อนรัก" เหน่งตอบ "ไอ้สอง เห็นไหม นี่แหละเพื่อนไม่ทิ้งกันเว้ย"
ไอ้เหน่งตบบ่าของไอ้สอง ที่นั่งนิ่งทำหน้าไม่สู้ดีนัก มันสังหรณ์ใจเหลือเกินว่าสิ่งที่ไอ้เหน่งทำนั้นมันจะส่งผลเสียร้ายแรงจนเกินกว่าจะคาดคิดได้
...............................................................................................................
หลังจากที่เฝ้าดูความเป็นไปของหมอพลอยและกรวิทย์ ชุมพล ภารโรงเฒ่าจอมหื่น ก็เดินทางกลับไปที่ห้องพักภารโรงของตัวเอง ระหว่างทางมันเดินไปพบกับน้องนาถและยัยอุ๊ ที่เดินมาด้วยกัน น้องนาถมีท่าทีเขินมันไม่น้อย แน่นอน เพราะเมื่อไม่กี่วันก่อน นาถลดาคนสวยถูกลุงพลสอนเสียว จนทำเอาสาวน้อยจากหาดใหญ่ล้มป่วยลงเพราะความเพลีย
(https://www1.wi.to/2017/11/25/aaf656f18ce4f6c89674944c285afa3b.jpg)
ตอนแรกลุงพลตั้งใจจะเดินไปทักทายน้องนาถ เมียคนสวยหมายเลข 4 สักหน่อย แต่ยัยอุ๊ทำตาขวางใส่มัน จนมันไม่กล้า เลยทำตัวไม่รู้ไม่ชี้ รอเวลาที่เหมาะสม ค่อยเข้าไปคุยและทักทายเพื่อทำความรู้จักกับเมียคนที่ 4 ของมันให้มากขึ้นมากกว่านี้
"พี่ไม่เคยไว้ใจลุงพลเลยให้ตายเถอะ!!!" ยัยอุ๊จอมจุ้นบ่นกับน้องนาถคนสวย "ระวังตัวหน่อยนะนาถ พี่ว่าลุงคนนี้ไม่ธรรมดา"
"ค่ะ...." นาถลดาพยักหน้า "ไม่ธรรมดาจริง ๆ"
คำพูดสุดท้ายทำเอาหทัยรัตน์ นักศึกษาคณะพยาบาลปี 2 ต้องหันกลับไปมองรุ่นน้องด้วยความสงสัย ทำไมวันนี้นาถลดาดูแปลกไปกว่าที่เคย
(https://www1.wi.to/2017/11/25/fa1552431f0351d725164821723b9921.jpg)
"พูดอะไรแปลก ๆ นะนาถ" ยัยอุ๊กลอกตาไปมา "เอาเหอะ รีบไปกัน ป่านนี้เฟิร์นกับโดนัทรอเราอยู่ที่วอร์ดคนไข้แล้วมั้ง"
.....................................................................................................
พอมาถึงช่วงเที่ยงวัน หมอพลอยไลน์ไปบอกให้พี่กรเตรียมตัว หญิงสาวขับรถไปรับเภสัชหนุ่มคนรักถึงที่ ก่อนพากันไปหาอะไรทานที่ห้างหรูอย่างพารากอน เภสัชหนุ่มวัย 30 ต้น ๆ กำลังปลูกต้นรักกับคุณหมอสาววัย 27 ปี อย่างเงียบ ๆ ด้วยความประทับใจในวีรกรรมอันกล้าหาญของชายหนุ่มเมื่อหลายวันก่อน
ทั้งคู่พูดคุยกันในเรื่องจิปาถะมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอดีต เรื่องโจร เรื่องภายในวิทยาลัยพยาบาล พอมาเรื่องหลัง ทำเอาพี่กรสนใจเป็นพิเศษ
"พี่กรรู้จักเฟิร์นที่เป็นรูมเมทและเพื่อนของโดนัทไหมคะ?" พลอยพรรณเอ่ยปากถามแฟนหนุ่ม "พลอยรู้สึกว่าเฟิร์นมีพิรุธ"
"ทำไมเหรอครับพลอย?" กรวิทย์ละเลียดกาแฟเย็น
"พลอยคิดว่าลุงพลกับเฟิร์นมีลับลมคมในอะไรบางอย่าง" ร่างสูงตอบตามตรง "เมื่อเช้าพลอยเห็นเฟิร์นลงมาจากรถของลุงพล"
"เรื่องนี้เหรอ...." พี่กรมีท่าทีเคร่งเครียดเมื่อได้ยินสิ่งที่พลอยพูด "พี่ไม่รู้จักกับเฟิร์นเป็นการส่วนตัวนะ แต่พี่ก็สงสัยในพฤติกรรมของเฟิร์นไม่น้อยกว่าพลอย"
"ยังไงคะพี่กร?" พลอยมองหน้าคนรักตาไม่พริบ
"คือเมื่อหลายเดือนก่อน เฟิร์นแอบมาซื้อยาคุมที่ร้านของพี่" กรวิทย์ตอบตามตรง
"นึกว่าเรื่องอะไร...." พลอยส่ายหน้า "บางทีเฟิร์นอาจมีแฟนแล้ว....."
"อีกไม่กี่วันให้หลัง พี่เห็นเฟิร์นติดรถไปกับลุงพลเหมือนกัน" พี่กรตอบ "พี่เองก็สงสัยเหมือนกัน เลยฝากให้โดนัทช่วยดูแล แต่โดนัทก็ไม่เคยพูดอะไรเรื่องนี้อีก"
หมอพลอยทำหน้าครุ่นคิดอย่างหนัก เธอรู้สึกสังหรณ์ใจว่าลุงพลคนนี้มีความลับอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ สำหรับประเด็นเรื่องที่เฟิร์นซื้อยาคุม หมอพลอยเข้าใจได้ว่าบางทีเธออาจมีแฟนแล้ว และการมีเพศสัมพันธุ์ในช่วงอายุของเธอเป็นเรื่องปกติ หากได้รับการคุมกำเนิดเพื่อป้องกันการตั้งครรภ์ที่ไม่พึงประสงค์ แต่คำถามก็คือ ทำไมเฟิร์นถึงใช้ยาคุม
......หวังว่าคงไม่ใช่ลุงพลคนนั้น ยิ่งคิดหมอพลอยก็ยิ่งรู้สึกรังเกียจและสะอิดสะเอียนในพฤติกรรมของภารโรงเฒ่าคนนี้ ที่แกล้งทำตัวเป็นคนดี แต่ความจริงแล้วมันก็คือคนแก่บ้ากาม ที่แอบมีสัมพันธ์ลับ ๆ กับเด็กสาวอย่างพิมมี่ หรือแม้กระทั่งเฟิร์นก็ตามที
"ว่าแต่เรื่องคุณพ่อของพลอย ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?" พี่กรถามเรื่องคุณพ่อของพลอยพรรณ ที่กำลังเป็นข่าว
"ก็ไม่สู้ดีเท่าไรนักค่ะพี่กร" พลอยตอบตามตรง "แต่ท่านกำลังหาทนายอยู่"
กรวิทย์ไม่ตอบอะไร เพราะรู้ว่านี่เป็นเรื่องส่วนตัวของพลอยพรรณ ชายหนุ่มเอื้อมแขนกุมมือคนรักเพื่อให้กำลังใจ
..........................................................................................
หลังจากเสร็จมื้อเที่ยง หมอพลอยขับรถพาพี่กรไปส่งที่ร้านขายยาหน้าวิทยาลัยพยาบาล ส่วนตัวเองก็ขับรถ Toyota Prius คู่ใจสีขาว กลับเข้ามาที่วิทยาลัยพยาบาลเพื่อทำงานต่อ
หมอพลอยใช้เวลาตลอดช่วงเที่ยงวันเคลียร์งานยุ่ง ๆ บนโต๊ะ ช่วงนี้เธอพยายามงดการเสพข่าวจากโทรทัศน์และโลกโซเชียล โดยเฉพาะประเด็นข่าวเรื่องอดีตนักการเมืองใหญ่พัวพันเรื่องยาเสพติดและค้ามนุษย์
"หมอพลอยคะ ผู้อำนวยการส่งแฟ้มเอกสารชุดใหญ่มาให้คุณหมอ" เจ้าหน้าที่จากห้องธุรการเปิดประตูเข้ามาในห้องพยาบาล และวางแฟ้มเอกสารบนโต๊ะของหมอพลอย "ลำบากหน่อยนะคะ"
"ค่ะ...." หมอพลอยมองเอกสารรายงานด้วยสีหน้าเมินเฉย แต่ในใจของเธอคิดว่าสงสัยวันนี้ได้กลับบ้านช้าแน่นอน ยิ่งเป็นคำขอจากผู้อำนวยการพยาบาล ยิ่งทำให้เธอต้องตั้งใจมากขึ้น คราวก่อนเธอโชคดีที่ผู้อำนวยการไม่ถือโทษเรื่องที่เจ้าบิ๊กญาติคนน้องเอาปืนเข้ามาในวิทยาลัยพยาบาล ในขณะที่เจ้าหน้าที่และคณะกรรมการคนอื่น ๆ สวดเธอเป็นการใหญ่ จนทำให้เธอเก็บเอาไปนอยด์ไม่น้อยเลยทีเดียว
หมอสาวพลอยพรรณ นั่งเคลียร์งานจนเวลาล่วงเลยถึงช่วง 6 โมงเย็น เจ้าหน้าที่ประจำห้องพยาบาลคนอื่น ๆ ต่างแยกย้ายกลับไปบ้านกันหมดแล้ว เหลือเพียงแค่คุณหมอคนสวย ที่กำลังวุ่นวายกับกองเอกสารที่เธอตั้งใจจะเคลียร์มันให้เสร็จให้ได้ภายในคืนนี้ ซึ่งเธอคาดว่าทั้งหมดน่าจะเสร็จก่อนทุ่มนึง
.................................................................................
ตัดมาที่ฝั่งลุงพล มันเปลี่ยนชุดเป็นชุดเตะบอล และออกวิ่งเบา ๆ ในเขตวิทยาลัยพยาบาล ตั้งแต่มีคดีกับเจ้าบิ๊ก มันก็ไม่ได้ไปเยือนที่สนามกีฬาประจำชุมชนอีกเลย
ตอนนี้เป็นเวลาเกือบทุ่มนึง ชุมพลทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ข้างทาง ระหว่างที่มันกำลังเช็ดเหงื่อด้วยผ้าขนหนูสีเหลือง มันเหลือบไปเห็นแสงไฟเล็ดลอดจากห้องพยาบาล ด้วยความสงสัย มนุษย์ลุงเลยหันไปมอง
"อ่าว....นั่นหมอพลอยนี่หว่า" ลุงพลอุทานออกมา เมื่อเห็นหมอสาวกำลังเปิดประตูห้องพยาบาลและไขกุญแจเพื่อเตรียมตัวกลับคอนโด
ชุมพลนึกถึงใบหน้าของหมอพลอย ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา หมอพลอยได้ชื่อว่าเป็นนางฟ้าประจำวิทยาลัยพยาบาล มีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่มากมายแวะเวียนมาขายขนมจีบเธอ แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นหนุ่มกรวิทย์ เภสัชหนุ่มรุ่นพี่ที่ดูเหมือนว่าจะมีคะแนนนำหนุ่ม ๆ คนอื่นอยู่พอสมควร
มันเองก็ไม่ใช่คนโง่ หลายวันที่ผ่านมามันรู้สึกว่าคุณหมอคนสวยกำลังสงสัยในพฤติกรรมของมันและสาว ๆ ความคิดด้านมืดของมันเตือนอยู่เสมอว่าคงถึงเวลาแล้วที่ต้องหาทางปิดปากคุณหมอสาวคนสวยคนนี้เสียที
......................................................................................
"เฮ้อ!!!เสร็จสักทีเรา" หมอพลอยถอนหายใจโล่งอก หลังจากที่เคลียร์เอกสารที่ส่งตรงจากผู้อำนวยการเสร็จทันเวลา
หญิงสาวปิดแฟ้มเอกสาร วางมันไว้บนตะกร้าเหล็กพลางลุกขี้นยืนบิดตัวไปมาเพื่อผ่อนคลายอิริยาบถ เธอเหลือบมองนาฬิกาแขวนเพดานและพบว่าตอนนี้เป็นเกือบหนี่งทุ่มแล้ว
"รีบกลับบ้านดีกว่าเรา" หมอพลอยเอ่ยปาก ก่อนเอื้อมมือไปหยิบรีโมตปิดแอร์ และเดินไปปิดไฟทุกดวงในห้องพยาบาล เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย คุณหมอสาวหยิบกระเป๋าหนังแบรนดัง เดินออกจากห้องและล็อคประตู
สักพักเจ้าบิ๊กก็โทรศัพท์เข้ามาที่เครื่องสมาร์ทโฟน ญาติผู้น้องโทรมาขอบคุณและถามสารทุกสุขดิบญาติผู้พี่ หมอพลอยตอบไปตามหน้าที่ และฝากข้อคิดให้เจ้าบิ๊กนำไปใช้เพื่อปรับปรุงตัวเป็นคนใหม่ ก่อนวางสมาร์ทโฟนไว้บนโต๊ะ
"บ้าจริง ทำไมมาปวดฉี่ตอนนี้เนี่ย" หมอพลอยบ่นอุบ เนื่องจากเธอนั่งทำงานเป็นเวลานาน จนทำให้เธอรู้สึกอยากปลดทุกข์เบา หญิงสาวเลยรีบเดินเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัวก่อนรีบเดินออกมา
หลังจากที่เธอล็อคกุญแจห้อง คุณหมอสาวเดินตรงไปที่โรงจอดรถที่ตั้งอยู่ไม่ไกล หมอพลอยเหลือบไปเห็นภารโรงเฒ่ากำลังนั่งพักผ่อนที่ม้านั่ง แต่เธอไม่คิดจะทักทายอะไรมันหรอกนะ
"กลับบ้านดึกจังครับคุณหมอ" ชุมพลเอ่ยปากทักคุณหมอพลอยพรรณที่เดินผ่านหน้าของมันไป ฝ่ายหญิงสาวแต่ตอบสั้น ๆ ว่า "ค่ะ" และรีบเดินจากมุมนั้นให้เร็วที่สุด
หลังจากมาถึงรถ หมอพลอยหยิบกุญแจรถจากกระเป๋าหนังแบรนดัง เธอกดปลดล็อคประตูรถและเตรียมพร้อมขับรถกลับคอนโดเพื่อพักผ่อน ทันใดนั้นเอง คุณหมอคนสวยนึกขึ้นได้ว่าเธอลืมสมาร์ทโฟนที่ห้องทำงาน
"ตายจริง!!!" หมอพลอยบ่นให้กับความขี้หลงขี้ลืมของตัวเอง "ลืมมือถือไว้ที่ห้องทำงานอีกแล้วชั้น"
หมอพลอยเปิดประตูรถ และรีบเดินกลับไปที่ห้องพยาบาลเพื่อเอาสมาร์ทโฟนที่ตั้งใจไว้บนโต๊ะทำงานกลับ คุณหมอสาวเดินผ่านหน้าลุงพลที่กำลังยืดเส้นยืดสายหลังจากออกกำลังกายมาได้ไม่นาน
ลุงพลเหลือบมองคุณหมอคนสวยตาเป็นมัน ด้วยสัญชาตญาณหื่นมันรู้ดีว่านี่คือโอกาสทองที่นรกหยิบยื่นให้มันมาเพื่อปิดปากหมอพลอย แต่ปัญหาก็คือมันไม่แน่ใจเสียด้วยซ้ำว่าสภาพร่างกายตอนนี้จะไหวพอที่จะเติมน้ำกลั่นใส่ถ้ำสาวของหมอพลอยผู้สูงส่งได้หรือไม่
จะเอาไงดี.....นี่เป็นโอกาสเหลี่ยมทองของมึงแล้วนะไอ้พล เสียงย้ำเตือนของชุมพลด้านมืดย้ำเตือนมันถึงโอกาสที่ไม่ได้มีมาง่าย ๆ จะทำอะไรต้องรีบทำแล้วตอนนี้
ลุงพลตัดสินใจครั้งสำคัญอีกครั้ง ถึงเวลาแล้วที่มันต้องตัดไฟแต่ต้นลม มันต้องปิดปากหมอพลอยด้วยบทเรียนสุดเสียว ก่อนที่คุณหมอจะรู้ความลับของมันไปมากกว่านี้ มนุษย์ลุงหันหลังกลับไปที่ห้องพยาบาล มันสะกดรอยตามคุณหมอสาวที่รีบร้อนจนไม่ทันสังเกตว่ามีภารโรงเฒ่าจอมหื่นกำลังสะกดรอยตามเธออยู่
(https://www1.wi.to/2017/11/25/7b1b2ba9bcdca25ce446649253a663d8.jpg)
....................................................................................
หมอพลอยไขกุญแจเข้าไปที่ห้องพยาบาล เธอกดสวิตซ์ไฟ พลางเหลือบมองสมาร์ทโฟนที่วางบนโต๊ะทำงาน
"เฮ้อ...อยู่นี่นี้เอง" หมอพลอยยิ้ม ก่อนเดินไปหยิบสมาร์ทโฟนใส่กระเป๋าหนังสุดหรู เมื่อเสร็จธุระจากห้องพยาบาล คุณหมอคนสวยเลยเดินหันหลังกลับเพื่อเตรียมตัวกลับไปที่รถ
"สวัสดีครับหมอพลอย" ลุงพลปรากฏตัวขวางทางออกคุณหมอคนสวย "ผมไม่ค่อยสบาย เลยอยากมาขอยาคุณหมอหน่อยครับ"
ภาพของชายวัย 60 ปี ในชุดเสื้อบอล รองเท้าผ้าใบสีขาว เนื้อตัวชุ่มไปด้วยเหงื่อปรากฏตรงหน้าคุณหมอสาววัย 27 ปี ด้วยสัญชาตญาณของฝ่ายหญิง เธอรู้ดีว่าลุงพลมีเจตนาแอบแฝงบางอย่าง
"ลุงพล..." หมอพลอยหน้าซีด เมื่อนึกถึงสิ่งที่เธอทำกับภารโรงเฒ่าเมื่อเช้า ร่างสูงรู้ดีว่าเธอรู้ความลับของลุงพลมากเกินไป และถึงเวลาแล้วที่เธอต้องชดใช้ให้กับความรู้มากเกินไปของเธอ "นี่มันอะไรกันคะ?"
"พอดีช่วงนี้ผมหน้ามืดบ่อย ๆ นะครับคุณหมอ" ลุงพลยิ้มกริ่ม มันหยิบผ้าขนหนูสีเหลืองที่พาดบนบ่าออกมา โดยที่คุณหมอสาวไม่มีวันรู้เลยว่า ผ้าขนหนูผืนนี้ชุบยาสลบตัวเดียวกับที่เคยใช้กับสาวน้อยจอมพยศอย่างณิชามาแล้ว
ภารโรงผ้าเหลือง คุ้นๆ นะครับ มันเหมือนคนรู้จักจากที่ไหนซักแห่ง
คำเตือน ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ::Angry:: ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา ::Cheeky:: เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .
กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................
มาต่อตอนหน้าไวๆ นะครับผมคิดถึง ลุงพลจะเสียให้หมอพลอยกี่น้ำ เป็นกำลังใจให้ผู้แต่งนะครับ
เป็นห่วงน้องพิมมี่จังเลยครับ ขอให้น้องพิมมี่รอดพ้นจากผู้ชายแย่ๆนะครับ ทั้งเจ้าบิ๊กและลูกสมุน อีกทั้งนายบอสอีก
มาแล้วๆ ขอให้ได้ขอให้โดน ลุงพลจัดหนักๆเลย
หัวข้อมา มีชื่อหมอพลอย ก็ฟินแล้วคร้าบบ ::Yes!::
ถึงเวลาคุณหมอต้องโดยซะแล้ว
รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ เมียหมายเลข5 จะมาไหม ไหนบอสลับอีกกว่าจะจบคงอักหลายน้ำลุงพล
เห็นตอนนี้ อารมณ์ถึงกับต้องพิมพ์ เอาวะลุง 555
หมอพลอยมาแล้วว รอตอนต่อไปอยู่นะครับ
อยากรู้ว่าหมอจะโดนอะไรบ้าง
หมอพลอยจะเข้ามาอยู่ในคอลเล็คชั่นลงพลอีกคนหร๋อเนี่ย แค่คิดกะมันแทนลุงพลละ ขอบคุณครับ
ภารโรงผ้าขนหนูสีเหลือง! ลุงเเกมีญาติอยู่ญี่ปุ่นรึเปล่าเนี่ย
ร่างกายก็ไม่ค่อยดีทำไมคนเขียนจัยร้ายจังอัพเกรดให้ลุงแกหน่อยครับ555
เป็นการฆ่าจัดตอนด้วยความเชี่ยว
ได้เวลาล่า ลาสต์บอส แล้ว จัดเลยลุง !!
ได้เห็นตอนใหม่ผมก็ดีใจ ยิ่งมาบอกว่าจะได้กับหมอพลอยอีก ยิ่งอยากรู้ว๋าหมอจะติดใจลุงพลแค่ไหน
ลีลาหมอพลอยจะเป็นอย่างไรบ้าง อิอิ ::Hmmm:: ::Hmmm::
สงสัยหมอพลอยจะเข้ามาอยู่ในฮาเรมลุงพลอีกคนซะแล้ว แล้วจะติดใจลุงพลไหมนะ รอลุ้น
มาแล้วๆ รอตอนของหมอพลอยมาหลายบทละ ในที่สุดก็ถึงเวลาสักที ขอให้แบบจัดเต็มเลยนะครับ จัดจนหมอติดใจกันไปเลย
จัดการคุณหมอเสร็จแล้ว..ก็หวังว่าจะไม่มีปัญหาเพิ่มอีกนะ
หาเรื่องเจ็บตัวแท้ๆ เลยหมอพลอย ดูแล้วท่านผู้เฒ่าจะจัดหนักให้ปิดปากสนิทกันเลยที่เดียว
หน้ามืดไม่ใช่จะเป็นลมนะแต่กำลังหื่นจนไม่สนอะไรวันนี้ต้องจัดหมอพลอยให้เรียกว่าผัวให้ได้ 55555
เก็บหมอพลอยเข้าฮาเร็มอีกคน คราวนี้ก็เหลือยายอุ๊ละ
มากับผ้าขนหนูแบบนี้นี่มันภารโรงผ้าเหลืองในตำนานสินะครับ
ได้แต่สงสารคุณหมอโดนเข็มฉีดยาอันใหญ่อีตาภารโรงเข้าไปจะเป็นไง แล้วต่อไปจะเป็นไงทั้งนักเรียนแล้วก็คุณหมอเป็นเมียตาชุมพลหมด
ที่สุดแห่งการรอคอย แล้วก็มา อืมม จะไปลุ้นแล้วละ ว่าจะลงเอยอย่างไร ขอบคุณมากๆครับ
อยากอ่านตอนต่อไปเร็วๆจังอยากรู้ว่าลุงพลจะจัดหนักหมอพลอยแบบใหน5555 ต้องตามลุ้นกันต่อ ::WooWoo::
::Evil:: ขอให้หมอรักหมอหลง ลุงพลนะฮะ
เอ้า ลุงพลได้โอกาสกับหมอพลอยแล้ว แต่การปิดปากแบบนี้จะดีหรือ... เกิดหมอติดใจขึ้นมา ลุงพลได้ตายคาอกแหง
ถึงเวลาบอสออกโรง หมอพลอยหลงลุงพลแน่ๆ
ถึงคิวหมอสักที รอมาหลายตอนละ ลุงจัดให้หนัก เก็บเข้าคอลเลคชั่นอีกคนเลย
::Reader:: ภารโรง ผ้าเหลือง คุ้นมาก ถึง มาก ที่สุด
หมอพลอยอาจจะได้ลองงานก่อนไปหาพี่กรนะค่ะ
ผ้าขนหนูสีเหลือง เกมส์ในตำนานนี่กว่า พึ่งนึกขึ้นได้555
ขอบคุณครับ หมอพลอยจะโดนหรือไม่ ขอเชียร์ให้เหลือหมอไว้สักคนเถอะครับ เสียดายของครับ
ลุงมึงนี่ชั่วได้ใจจริงๆตอนนี้ แล้วฟมอพลอยคนสวยจะรอดเงื้อมือมือมารอย่างลุงพลได้ไหมนะ
ความจริงไม่อยากให้ลุงพลใช้วิธีนี้เลย
เพราะมันอาจจะไม่โชคดีเหมือนเคสณิชา
แต่ลุงพลก็คือลุงพลล่ะนะ
กำลังจะปิดปากเหมือนนาถลดาอีกคนแล้ว ดีจริงๆนะ ลุงพล
ยังมีแรงเหลือหรอไอ้แก่
เฒ่าพลที่ดูน่าสงสาร รักหมาจรจัด หายไปไหนแล้ว ยิ่งอ่านยิ่งเห็นความชั่วของตาเฒ่าพลมากขึ้น แบบนี้ต้องไม่ตายดีแน่ ถึงจะอยากอ่านฉากเสียวของสาวๆทุกคนในเรื่อง แต่เปลี่ยนเป็นชายอื่นบ้างก็ได้ เฒ่าพลเหมาหมดแบบนี้ น่าอิจฉา...
ท่าทางคุณหมอไม่น่าจะรอดไปได้ ::Falling::
โอ สงสารคุณหมอ ไม่น่าไปยุ่งเล้ย
ขอบคุณนะครับ เรื่องสนุกมากๆเลยครับ ::Thankyou::
กะคุณหมอ ลุงพลอย่าลืมเอาแอลกอฮอร์เช็ดอุปกรณ์ก่อนใช้งานด้วยนะ เดี๋ยวจะมีเชื้อโรคปะปน
อ้าวลุง ดูลุงจะเริ่มแสดงด้านมืดเพิ่มข้นมาเรื่อยๆ ร
นะคับ
แอบลุ้นให้หมอพลอยรอด แต่อีกใจรู้ว่าคงไม่พ้นมือไอ้ลุงแน่
เย้ๆถึงคิวหมอยพลอยซะที จัดทีเด็ดเอาให้แซบถึงทรวงในไปเลยลุงชุมพล
บอสใหญ่กำลังจะโดนจัดการแล้ว
ถึงเวลาที่ลุงพลเดินเครื่อง จัดการปิดปากคุณหมอพลอยพรรณ คนสวยซะที คงไม่ง่ายแต่ก็คงไมยากจนเกินความสามารถของลุงพล สนุกมากครับ ขอบคุณจากใจจริง
เอาหมอได้สำเร็จด้วยเถอะนะ วิงวอนครับ
ผ้าขนหนูเหลืองในตำนาน ผืนนั้นซินะ ::Horror::
เดี๋ยวๆ "ภารโรงผ้าขนหนูเหลือง" อันนี้...มันคลับคล้ายคลับคลา... ::Horror::
รอดูเจ้าบิ๊กมาอัดตาลุง เอาให้หนักๆสมกับที่มากแผนการดีนัก
ตอนหน้าขอให้จัดเสียวสักสองสามสี่น้ำเลยนะครับผม เอาให้สมกับที่รอคอยมานาน
ในที่สุดก้ได้เวลาปิดปากหมอพลอยแล้ว รอมานานเเล้วครับ จัดไปหนักๆเลยครับ 55555
น้องเฟิร์นจะมีคู่แข่งที่น่ากลัวสุดๆทีนี้แหละ
ความลับจะต้องเปนความลับต่อไป หมอพลอยเข้ามายุ่งเองนะ ไม่มีทางอื่นเลยที่ลุงพลจะทำได้ เดินทางลุยต่อไปลุงพล
นี่มันทายาท ภารโรงผ้าเหลืองในตำนานนี่ จัดการเลยครับลุงพล อย่าให้เสียชื่อบรรพบุรุษ
ภารโรงผ้าเหลือง 555 ที่บอกว่า อาจจะ นี้เพราะสังขารลุงไม่ไหวใช่ปะ
ท่าทางลุงน่าจะได้สะสมแต้มเพิ่มขึ้นนะ ขอบคุณมาก
รอคุณหมอเลย สงสารพิมมี่โดนหนักแน่
หมอพลอย เข้าสู่ปาร์ตี้ของท่านแน่ๆ จัดไปลุงพล
งานนี้จะมีพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยอีกไหมนี่หรือเสร็จตาพลหื่น ::Bloody::
รอถึงตาคุณหมอมานานละ ในที่สุดก็มาถึง
ขอบคุณครับ
ขอบคุณในน้ำใจคับ คุณหมอมาแล้วจัดเต็มเลยนะคับ
ืถึงคิวหมอพลอยแล้วสินะ
ลุงใจกล้าเกินไปแล้ว หมอพลอยเรียกตำรวจมาจับลุงชุมพลเลย 5555
สปอยแบบนี้ รอตอนสองเลย ว่าลุงจะทำอย่างไรกับหมอพลอย และจะมีผลอย่างไร ตื่นเต้น
กับเหตุการณ์ในตอนต่อไป ผู้แต่งใจร้อน ผู้อ่านก็ร้อนใจ รออยู่เสมอครับ ขอบคุณครับ
ขอเม้นก่อนอ่านนะ หมอพลอยจะโดนใช่ใหมนี่
ก็พนันได้เลย ว่าหมอต้องเสดพลแน่ๆไวๆนะครับ ไม่ต้องรีบแต่ไวหน่อยก็ดีกำลัง...
ไม่รู้ยังไงแต่ไม่อยากให้ลุงพลทำแบบนี้เลย มันดูไม่แมน
ตื่นเต้นๆจะสำเร็จมั้ย?ลุงพล
แหม ผมว่าที่แย่งความสนใจของคนส่วนใหญ่ก็คงผ้าขนหนูสีเหลืองนี่แหล่ะครับ
เดาไม่ถูกเลยว่าหมอพลอยจะโดนยังไงบ้าง
เริ่มรู้สึกสงสารหมอพลอย ไม่อยากให้ลุงพลทำสำเร็จซะแล้วสิ
แล้วผ้าพันคอสีเหลืองนี่มัน!? นึกถึงสามพี่น้องนั้นเลย
แล้วแบบนี้จะมีจุดจบเหมือนกันหรือเปล่านะ
กว่าจะได้ จับกดให้มิด ปิดปากให้เงียบ
ตอนแรกก็ไม่ค่อยร้ายเท่าไรนะลุงพอนานๆเข้าเริ่มแผนสูงขึ้นเรื่อยๆ
ในที่สุดหมอก็โดนมั่ง ยุ่งมากสมควร เหอๆ แต่ไอ้บิ็กก็จะหาเรื่องติดคุกจริงๆสินะ
มาแล้วๆ ขวัญใจเรา ได้เวลาสักที
ในที่สุดก็ถึงคิวหมอพลอยสักที
จัดให้เต็มเลยลุง เป็นกำลังใจให้ผู้แต่งครับ
ลุงแม่มเดินสายดาร์กเต็มตัวแล้ว อย่าบอกว่าขณะเข้าได้เข้าเข็มลุงเกิดสปัสซั่มไปซะก่อนนะครับ ยังไงอย่าให้นางฟ้าเราใจร้ายกับลุงแกเลยนะครับ แต่ผมว่างานนี้ลุงมีหมดสติแน่ 555
หมอพลอยจะเสียสาวจากความอยากรู้อยากเห็นหรือเปล่า เมื่อลุงพลสวมบทโหดจะมีใครมาช่วยหมอคนสวยทันมั้ย
::HoHo:: ในที่สุดก็เป็นคิวของหมอพลอยซะที จะโดนแบบไหนบ้างนะ
โอ้ว และแล้วมนุษย์ลุงก้อได้กลับมากลายเป็นภารโรงเฒ่ากับผ้าเหลืองในตำนานอีกครั้ง อิอิ ขอบคุณครับ
ไม่ได้อ่านมาหายตอน
ลุงพลแปลงร่างเป็นภารโรงมีผ้าขนหนูสีเหลืองพาดคอ งานนี้เล่นหมดวิทยาลัยพยาบาลแน่
ขอบคุณครับ
ใกล้แล้วชินะจัดให้ติดใจเลยลุง เอาให้ถอยตัวไม่ขึ้นเลย ความลับก็ต้องคือความลับชิ 5555 ขอบคุณครับ
มาแล้วคุณหมอคนสวย รอลุ้นมานานแล้วครับ ว่าลุงจะจัดหมอเมื่อไหร่ ::Glad::
หมอพลอย จะพ้นมือลุงพลมั้ยเนี่ย รอลุ้นเลยครับ
ท่าทางหมอจะโดนลุงพลฉีดยาเข็มใหญ่ซะแล้ว
เว้นหมอพลอยไว้ให้พี่กรซักคนไม่ได้รึครับ มนุษย์ลุงได้ไปเยอะแล้ว อยากให้คนอื่นได้ไปมั่งอ่ะครับ
และแล้วก็ถึงคิวของหมอพลอยแล้ว จะลองดูฝีมือลุงพลว่าจะทำให้หมอพลอยติดใจได้ป่าว ขอบคุณมากครับ
เจอแน่หมอพลอย หนีไม่พ้นลุงเราแน่
ขอบคุณครับ.หมอพลอยจะรอดไมเนี่ยหรือตกอยู่ในฮาเร็มลุงพลอีกคนกันนา
อย่างนี้มันต้องโดน ยุ่งเรื่องตนอื่นดีนัก
ขอบคุณครับ
ภารโรงเฒ่าเอ้ย อิจฉาชิหาย
แค่ชื่อตอนก็น่าลุ้นมากๆเลยครับ ขอบคุณที่แต่งมาให้อ่านนะครับ
เอาพอประมาณนะลุงพล เหลือไว้ให้แฟนหมอพลอยหน่อยครับ
โธ่เนื้อหงส์ต้องมาเป็นอาหารหมาซะแล้ว เสียดาย ๆๆๆ
หมอพลอยมาแล้วว อยากรู้ว่าหมอจะโดนอะไรบ้าง
ในที่สุดก็จะถึงเวลาที่ผมรอคอย คุณหมอแสนดี
ลุงพลจะจัดการหมดพลอยซะแล้ว โดนจัดหนักแน่หมอพลอย ได้เมียเพิ่มล่ะงานนี้
ในที่สุดก็ถึงเวลาของหมอพลอย รอมานานเลยครับ แต่ก็แอบสงสารนายกรหน่อยๆ เสียนางในฝันที่หลงรักมาตั้งนานให้ลุงแก่ๆ ไปซะได้
สงสารหมอพลอยจัง เธอต้องรอไปถึงตอนหน้าแน่ะถึงจะโดนลุงเช็ดหน้าให้
ลูกกวางน้อยตัวใหม่รอเชือดเลยครับ
กรวิทย์โดนลุงตัดหน้าได้ไงครับ
วันนี้ที่รอคอย..วันที่ลุงพลจัดหนักหมอพลอย..เสียวๆ
กล้าเล่นซ่อนแอบ กับหมอเลยเหรอ คราวนี้หมอไม่รอดแน่
อยากเห็นเชิงชั้นตาพลคนแก่แต่เดินเกมเก๋า จะโกงความสาวของคุณหมอคนสวย ที่เฉียบและฉลาดทันเกมมาได้อย่างไร มวยถูกคู่แล้วล่ะครับ คงจะหลายยกกว่าจะน็อค ตาลุงนี่เนาะ ตอนดีใจหายแต่ตอนร้ายอย่างเฮีย..555
ไม่ค่อยอยากให้ลุงเป็นสายดาร์กเลยครับ เด๋วจะจบไม่สวย
เหี้ยมเกรียมจริงๆลุง ทำไงจะได้แบบลุงบ้าง5555555
รู้ดีว่าเขาจะปิดปาก แต่ก็ให้โอกาสเขา นี่สมยอมหรือเปล่าคุณหมอคนสวย ขอบคุณมากครับ
อยากเห็นลุงสยบยอสมากอยากรู้ว่าจะเป็นยังไง
คนแต่งใจร้อน คนอ่านยิ่งร้อนกว่า 55 ลมหนาวมาแว้วว
ถึงคิวหมอพลอยคนสวยแล้ว
ลุงเล่นกับไฟ แล้วนะครับ
ไอ้ลุงนี้มันร้ายนัก น่าจับเอาเก้นอี้ฟาด ::Angry:: ::Angry:: ::Angry::
ความเสียวกำลังจะมาเยือนหมอพลอยคนสวยแล้ว เมียคนที่5ของลุง
อยากให้เฟิร์นกับหมอพลอยท้องก่อนคนอื่นๆครับ ช่วยหน่อยครับลุง
หมอพลอยโพ้ม ชะตาจิ๋มขาดแล้ววว
ลุ่นหมอพลอยมาตั้งนานแล้ว ::Grimace::
ตอนแรกก็ไม่ค่อยร้ายเท่าไรนะลุงพอนานๆเข้าเริ่มแผนสูงขึ้นเรื่อย
หมอพลอยระวัง ภัยกำลังมา
รอบนี้จะมีคดีพลิกหรือเปล่า เอาใจช้วยตาลุงนะครับ
ลองดูภารกิจ ลุงพลดึงนางฟ้า ลงจากสวรรค์ละ
ลุงแกจะปิดปากหมอด้วยอะไรหนอ
ขอบคุณครับ ขนาดแก่แล้ว ยังจัดได้ขนาดนี้ ไม่อยากคิดเลย ::Horror::
หลุดไปตอนถัดไปอีกแล้ว หงุดหงิดหัวใจจริงๆ กว่าจะปิดเกมได้สงสัยจัดหนักเต็มที่แน่นอนเลยแบบนี้
สามเก้าความมันสนุกทวีคูณ
หมอก็อยากนะเนี่ย ถ้าไม่ยุ่งก็ไม่โดนละ
หมอพลอยต้องโดนแน่แล้ววันนี้
👍
แค่เห็นชื่อตอนผมก็สุขใจแช้วจัดไปลุง
ไม่ธรรมดาจริง ๆ เล่นสะติดใจกันหมด
อาการหน้ามืดกำเริบบ่อยมากเบยลุงพล
สุดยอดครับ ::WooWoo::
😁😁😁😁😁😁😁😁
ล่าบอส ได้ mvp แน่ๆลุงงานนี้
ผ่าม หมอพลอยจะโดนดีแล้ววว ::Horror::
ปิดปากหมอพลอยให้หนัก อยากยุ่งดีนัก
::Glad::
::WooWoo::
หมอพลอยยยยยยย
::Goaway:: ::Goaway:: ::Goaway::
ขอบคุณครับ
เมื่อความลับเก่าจะไม่เป็นความลับแล้ว มันก็ต้องสร้างความลับใหม่เพื่อให้ความลับเก่าคงอยู่ต่อไป งานนี้ยุ่งเป็นลิงแก้แหแน่ลุงหื่น
::GiveMe:: ::GiveMe:: ::GiveMe:: ::GiveMe::
รู้สึกว่าลุงพลก็แค่กรุ้มกริ่ม ก้อร่อก้อติกกับสาวๆไปเรื่อยไม่ได้แสดงออกมากมาย แต่สาวๆเองมักจะหลงที่หลงทางมาขึ้นเขียงให้แกเชยชมอยู่เรื่อย
ยุ่งเรื่องคนอื่นมากๆ ก็แบบนี้ล่ะ หมอพลอย
ไม่รอดจากลุงพลหรอก
'คนแต่งใจร้อนฮ่ะ 555555+'
เดี๋ยวลดจาก 12 ดาว เป็น 10 ดาวนะ
คนแต่งใจร้อน
มิน่าถึงต้องออกภาค 2 ก่อนภาค 0
'ต้องขอบคุณสวรรค์ ที่มอบโอกาสให้เขาได้แสดงความเป็นพระเอกด้วยการวิ่งเข้าไปช่วยเหลือหมอพลอยที่กำลังตกระกำลำบาก เมื่อถูกสองโจรวัยรุ่นกำลังชิงทรัพย์'
เหอๆๆ ทำตัวผีๆ แบบนี้เดี๋ยวก็โดนลดเกรดเป็นบอสกลางหรอก สาวพลอย เราเตือนแล้วนะ
หยุดอ่านไม่ได้เลยครับ
ลุงพลมีแผนการยังไงกับหมอพลอยกันเนี้ย ลุ้นมาก ว่าหมอพลอยจะเสร็จลุงพลแบบไหน โชคดีจริงๆลุงพล
จัดเลบ
อ่านแล้วลุ้นดีจริงๆ
ไม่น่าเลยหมอพลอย
ในที่สุดก็ถึงคิวหมอพลอยสักที
สุดยอดครับลุง ::YehYeh:: ::YehYeh:: ::YehYeh::
หมอมาแล้ว55
โดนจนได้
สมกับที่รอคอย
มันสุดยอด
เป็นลุงพลดีเลยน่าอิจฉา
สงสัยกว่าจะจบได้เป็นสิบ
ใช้ยาสลบ ไม่แมนเลยลุง
ตอนนี้ที่รอคอย
หมอพลอยจะโดนแล้วเหรอ
เหมือนเกมคอมเลย ภารโรงผ้าพันคอเหลือง
หามานาน จะดูตอนแรกตรงไหนครับ หาไม่เจอ
นี่แหละฉากที่ต้องการ หมอสาวกับภารโรง แค่คิดก็น้ำเดินแล้วครับ
ติตามเรื่องนี้มานานครับสนุกมาก
ปราบม้าพยศก็ต้องมีตัวช่วยกันหน่อย ::Shout::
หมอพลอยจะรอดมั้ย
หมอโดนลุงอัดยับแน่
หมอซวย แล้ว
::Glad::
ได้เวลาตีบอสแล้วแต่จะมีแรงไหมเนี่ย
ลุงพลเล่นแรงเลยใช้ยาด้วยรึนี่
หมอไม่รอเแน่
ยุ่งเรื่องคนอื่นมากไปหมอพลอย เตรียมตัวให้ดี มัจจุราชกำลังมาเยือน
ลุงใช้วิธีปิดปาก แล้วสาวๆๆก็เชื่อฟังด้วย สุดยอด
คุณหมอโดนลุง ปิดปากแน่นอนไม่แน่ติดใจลืมแฟนอีก
เห็นแค่ชื่อตอน ก็เสียวแล้ว
::WowWow::
อ่านถึงแล้วโว้ยยยย ขอบคุณครัย
หมอพลอยจะรอดไหม
ลุงพลเบาๆหน่อยนะ สงสารหมอ
ขอบคุณครับ รอติดตามหมอพลอยเลย
คุนหมอโดนจัด
หมอเล่นผิดคนแล้ว
รอลุ้นเลยครับหมอ
::Thankyou:: ::Thankyou::
ล่าบอสๆ
::YarKK::โดนจนได้หมอพลอย
หมอพลอยโดนลุงพลปิดปากด้วยอะไรน่าาา
หมอสาวเสร็จลุงแน่เลย
::Cold:: ::Angry::
ตามต่อครับ
คุณหมอโดนเข้าให้แล้ว
::YehYeh::
อ้างจาก: nato87 เมื่อ พฤศจิกายน 26, 2017, 12:57:28 ก่อนเที่ยง
พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาอีกครั้งครับ กับเกมรักภารโรงเฒ่า ตอนนี้มาอย่างเร็ว คนแต่งใจร้อนฮ่ะ 555555+ สำหรับใครที่รอคอยฉากระหว่างลุงพลกับหมอพลอย ตอนนี้บอกได้เลยว่า พวกคุณ (อาจ) สมหวังกันแล้วนะครับในตอนนี้ ซึ่งผมขอแบ่งเป็น 2 ส่วน
ที่ใช้คำว่า (อาจ) เนื่องจากยังมีเงื่อนไขบางอย่าง ที่ทำให้ลุงพลไม่สามารถเผด็จศึกหมอพลอยได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่จะเป็นเหตุผลอะไรนั้น ขอให้ติดตามตอนต่อไปครับ
ตอนนี้ไม่ซ่อนนะครับ ไม่มีฉากเสียว แต่ตอนหน้าไม่รู้ครับ ฮ่า.................
...................................................................................
พอได้ยินคำพูดจากปากหมอพลอย ทำเอาภารโรงเฒ่าหน้าถอดสี ไม่คิดว่าหมอพลอยคนสวยจะสนใจเรื่องของมันเป็นพิเศษถึงขนาดนี้
(https://www1.wi.to/2017/11/25/4d4656a3ac5bd7a786169eb294620e44.jpg)
"ว่ายังไงคะ?" หมอพลอยคาดคั้นความจริงจากชายสูงวัย "คราวก่อนพิมมี่ หมอปล่อยผ่านไป แต่คราวนี้เป็นเฟิร์น หมอคิดว่ามันยังไง ๆ นะคะลุงพล"
"เอ่อ..." ลุงพลถึงกับไปไม่เป็น แต่มันจำเป็นต้องเอาตัวรอด "ลุงแค่พาหนูเฟิร์นมาส่งที่วิทยาลัยพยาบาลเฉย ๆ แบบว่า...."
"ปกติหอในปิดสองทุ่ม" ร่างสูงไม่ยอมเลิกรา "โดยปกตินักเรียนพยาบาลพอเรียนเสร็จก็กลับขึ้นหอพักผ่อน ถ้าไม่ใช่ผู้ปกครองนักเรียนก็ไม่มีใครพานักศึกษาพยาบาลออกไปข้างนอก แล้ว..."
"ไปกันใหญ่แล้ว ๆ" ภารโรงเฒ่ารีบกลบเกลื่อน "พอดีลุงขับรถมาทำงาน แล้วที่นี้เจอหนูเฟิร์นกำลังรอรถเมล์ ลุงเลยอาสาพาเธอมาส่ง ไม่ได้มีเรื่องอะไรแบบนั้นเลยนะครับหมอพลอย ลุงสาบานกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในวิทยาลัยพยาบาลเลยเอ้า!!"
ลุงพลหนีบไม้กวาดไว้ที่ซอกรักแร้ ก่อนพนมมือขึ้นเหนือหัว พลางหลับตานึกถึงพ่อแก้วแม่แก้ว แต่หมอพลอยยังคงมองมันตาไม่กระพริบ
"หมอไม่ค่อยอยากเชื่อเลยค่ะลุงพล" หญิงสาวยิ้มอ่อน "กับพิมมี่ หมอพอเข้าใจได้ แต่กับเฟิร์น หมอยอมไม่ได้นะคะลุงพล น้องเค้ายังเด็ก เป็นนักศึกษา ลุงไม่ควรทำอะไรล่วงเกินเธอ"
"ลุงไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น...." ลุงพลพยายามโต้เถียง แต่สุดท้ายก็โดนหมอพลอยขัดลำ
"ลุงก็ตอบมาตามตรงซิคะ!" หมอพลอยคาดคั้น "จะต้องให้หมอแจ้งตำรวจไหม ว่าลุงพลกำลังทำมิดีมิร้ายเด็ก...."
"ลุงไม่ได้ทำ!!" ลุงพลตอบเสียงดัง "จะให้ลุงพูดกี่ครั้งว่าลุงไม่ได้ทำครับหมอพลอย ไอ้พลคนนี้มันแก่ ใกล้จะลงโลงอยู่รอมร่อ จะไปทำอะไรแบบนั้นได้ยังไง ปัดโธ่ว์!!"
"มีอะไรกันคะหมอพลอย?" เสียงหวาน ๆ ที่ลุงพลคุ้นเคยเป็นอย่างดีดังขึ้นจากด้านหลัง มันเป็นเสียงของใบเฟิร์น เนตรชนกคนสวย ที่กำลังเป็นประเด็นถกเถียงระหว่างลุงพลกับหมอพลอยนั่นเอง
"มาก็ดีแล้วค่ะ" พลอยพรรณ แพทย์สาวประจำห้องพยาบาลมองหน้าลูกศิษย์ราวกับต้องการจับพิรุธ "หมอพลอยกำลังสงสัยในตัวลุงพล คือเมื่อเช้าหมอพลอยเห็นเฟิร์นลงมาจากรถของลุงพล มันหมายความว่ายังไงคะ?"
"โธ่....ไม่มีอะไรหรอกค่ะหมอ" เฟิร์นยิ้ม "หนูแค่ติดรถลุงพลมาเฉย ๆ เมื่อตอนเย็นหนูไปนอนค้างกับคุณป้าที่บ้าน พอดีมีธุรนะนิดหน่อย แล้วพอดีกำลังจะกลับมาที่หอ แล้วเจอลุงพล ลุงพลเลยอาสาพาหนูมาส่ง แค่นั้นเองค่ะ"
"แค่นั้นจริงเหรอ?" หมอพลอยหันกลับไปมองหน้าลุงพลอีกครั้ง หญิงสาวไม่ค่อยอยากเชื่อในสิ่งที่ใบเฟิร์นพูดเลยแม้แต่น้อย
"หนูเฟิร์นเค้าพูดความจริงครับหมอพลอย" ลุงพลยืนยันเสียงดังชัดเจน "นักเรียนพยาบาลที่นี่ก็เหมือนลูกหลานลุง ลุงไม่มีทางทำอะไรให้เสื่อมเสียแก่ตัวเองและเด็ก ๆ หรอกครับ"
"โอเค ๆ สงสัยหมอเข้าใจผิดไปเอง" หมอพลอยพยักหน้า ก่อนเดินกลับไปที่ห้องพยาบาล ในใจของเธอรู้สึกแย้งกับสิ่งที่ใบเฟิร์นและลุงพลพูด เธอเห็นภาพลุงพลกับพิมมี่กับตา และตอนนี้ลุงพละกำลังคิดไม่ซื่อกับใบเฟิร์น แต่เดี๋ยวนะ!? ใบเฟิร์นบอกเองไม่ใช่เหรอว่าไม่มีอะไร ตกลงแล้วเรื่องมันมีที่มาที่ไปยังไงกันแน่
ไม่ว่ายังไง พลอยพรรณ หมอสาววัย 27 ปี ยังคงสงสัยในพฤติกรรมของลุงพล และพาลรู้สึกโกรธแทนเจ้าบิ๊กญาติผู้น้องไม่น้อย
(https://www1.wi.to/2017/11/25/e3dc6963367664c8a6503b0209c23677.jpg)
...............................................................................
ตัดมาที่ฝั่งลุงพล ใบเฟิร์นในชุดนักศึกษาพยาบาลสีฟ้าทำหน้ามุ่ยใส่ผัววัยดึกของเธอ
"ที่หลังระมัดระวังตัวด้วยนะไอ้ลุงบ้า" ใบเฟิร์นเตือน "คราวหน้าเราอาจไม่โชคดีแบบนี้อีก"
ใบเฟิร์นไม่รอให้ลุงพลพูดอะไรกลับมา เด็กสาวหันหลังเดินกลับไปเพื่อเตรียมตัวขึ้นห้องเรียน ส่วนลุงพลก็นิ่งเงียบ มันเหลือบมองห้องพยาบาลของหมอพลอย พลางคิดในใจว่าถึงเวลาต้องทำอะไรบางอย่างเสียแล้ว
(https://www1.wi.to/2017/11/25/8398151a103523e611702729616762f2.jpg)
.................................................................................................
หลังจากที่หมอพลอยกลับมาที่ห้องพยาบาล เธอทิ้งตัวลงนั่งบนโต๊ะทำงาน และตรวจเอกสารทางการแพทย์ที่เบื้องบนส่งมา สักพักหนึ่งเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น หมอพลอยตอบรับ และพบว่าเป็นโดนัทกับพี่กร
"พี่กร? โดนัท? ลมอะไรหอบทั้งคู่มาที่นี่คะเนี่ย?" หมอพลอยยิ้มให้กับคนทั้งคู่อย่างเป็นกันเอง โดนัทในชุดนักศึกษาพยาบาลสีฟ้าพนมมือไหว้หมอพลอย ส่วนพี่กรก็ยิ้มหวานให้ว่าที่เจ้าสาวของตัวเองในอนาคต
"ก็พี่กรนะซิ" สาวห้าวหันไปมองญาติคนพี่ "แกบ่นคิดถึงพี่พลอย อยากมาหาพี่พลอย"
"หวัดดีครับพลอย" พี่กรยิ้มหวาน ชายหนุ่มวัย 30 ต้น ๆ ในชุดเภสัชที่หน้าตาหล่อเหลาพอตัวกำลังเกร็งเมื่ออยู่ต่อหน้าสาวในฝันของเขา ส่วนหมอพลอยเองก็ยิ้มเขินเมื่อนึกถึงคำบอกรักของพี่กรเมื่อคืน
"แหมม มัวอายอะไรกันอยู่คะ กล้า ๆ หน่อยซิ" โดนัทแกล้งแซวเล่น "พี่กรอ่ะ โดนัทพาพี่มาถึงที่นี้แล้ว คุยกับหมอพลอยซิคะ" สาวห้าวพยายามดันพี่ชายให้ไปนั่งคุยกับคุณหมอสาว "ฝากพี่หนูด้วยนะคะพี่พลอย หนูไปก่อนนะ"
(https://www1.wi.to/2017/11/25/3acd01498ca64c9d3573b6c5dcfacac6.jpg)
โดนัทยิ้ม ก่อนหันหลังกลับไปขึ้นห้องเรียน ปล่อยให้พี่กรกับหมอพลอยอยู่ด้วยกันสองต่อสอง
"เอ่อ...." พี่กรยิ้มเขิน "คือพอดีพี่จะมาแจ้งข่าวดีให้พลอยได้รู้ เมื่อคืนตำรวจจับโจรที่ขโมยกระเป๋าของพลอยได้คนนึง ตอนนี้ตำรวจกำลังสืบสวนเพื่อตามตัวเพื่อนของมันมาลงโทษ"
"ดีจัง...." หมอพลอยยิ้มหวาน ไม่บ่อยนักที่เจ้าหญิงน้ำแข็งคนนี้จะเผยความน่ารักแบบนี้ออกมา สำหรับพี่กรแล้วรอยยิ้มนี้ทำเอาหัวใจของมันแทบละลายเลยทีเดียว "ขอบคุณนะคะพี่กร"
หญิงสาวเผลอกุมมือของรุ่นพี่เภสัช หนุ่มกรเขินจนแก้มแดงไปถึงใบหู ส่วนหมอพลอยก็ไม่ต่างกัน พอรู้สึกตัวอีกที เธอรีบดึงมือกลับด้วยความอาย
"ขอโทษค่ะพี่กร" พลอยยิ้ม "ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคะ"
"ไม่เป็นไรครับ" กรวิทย์ตอบอย่างสุภาพ "สำหรับพลอย พี่ยินดีเสมอ"
"อย่าลืมนัดตอนเที่ยงนะคะพี่กร" พลอยพรรณย้ำกับกรวิทย์อีกครั้ง "เดี๋ยวพลอยจะขับรถพาพี่กรไปหาอะไรทานอร่อย ๆ ตอนเที่ยงกัน"
"ครับ...." ร่างสูงพยักหน้า ทั้งคู่พูดคุยกันในเรื่องจิปาถะทั่วไปสักพัก ก่อนที่เจ้าหน้าที่พยาบาลสาวจะเข้ามา และเห็นหมอพลอยคนสวยและเภสัชหนุ่มนิสัยดีอย่างกรวิทย์กำลังพูดคุยกันอยู่ ทั้งคู่ยิ้มเขินเมื่อถูกเจ้าหน้าที่สาวคนนั้นแซว
"คุยกับแฟนอยู่นี่นา รบกวนคุณหมอหรือเปล่าคะเนี่ย?" เจ้าหน้าที่สาวคนนั้นแซว จนคู่หนุ่มสาวยิ้มเขิน
"เดี๋ยวพี่กลับไปที่ร้านก่อนนะ ไว้ตอนเที่ยงก็ไลน์มาบอกพี่ก่อนนะครับ แล้วเจอกันครับพลอย" กรวิทย์ลุกจากเก้าอี้ เดินออกจากประตูเพื่อกลับไปยังร้านเภสัชของตนที่หน้าวิทยาลัยพยาบาล
....................................................................................................
กรวิทย์เดินออกมาจากห้องพยาบาล พร้อมกับกุมหมัดด้วยความดีใจ ที่ในที่สุดก็ทำคะแนนชนะใจหมอพลอยมากขึ้นเรื่อย ๆ ต้องขอบคุณสวรรค์ ที่มอบโอกาสให้เขาได้แสดงความเป็นพระเอกด้วยการวิ่งเข้าไปช่วยเหลือหมอพลอยที่กำลังตกระกำลำบาก เมื่อถูกสองโจรวัยรุ่นกำลังชิงทรัพย์
กรวิทย์วิ่งเข้าไป พร้อม ๆ กับถูกสอยร่วงโดยหนึ่งในหัวขโมย แต่ผลลัพธ์ที่ได้คือการเอาชนะใจหมอพลอยคนสวย จึงนับว่าเป็นอะไรที่คุ้มค่ามากเลยทีเดียว ตอนนี้หนุ่มกรเฝ้าฝันถึงวันที่จะได้แต่งงานกับนางในฝันอย่างหมอพลอย
แต่ใครเลยจะคาดคิด ชุมพล ภารโรงเฒ่าวัย 60 ปี ในชุดเครื่องแบบกากีแอบเหลือบมองกรวิทย์จากด้านหลังมุมตึก ไม่มีใครคาดเดาได้เลยว่า ตอนนี้ลุงพลกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่
.......................................................................................................
ตัดมาที่ฝั่งพิมมี่ ที่พยายามกลับมาใช้ชีวิตตามปกติ เด็กสาวจากโคราชตั้งใจว่าจะทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ด้วยการตั้งใจเรียนให้จบ เพื่อให้พ่อแม่ที่บ้านเกิดได้ภาคภูมิใจ เธอสังเกตว่าพี่บอส เริ่มเข้ามาเกาะแกะเธอมาขึ้น แต่พิมมี่เองก็ยังแบ่งรับแบ่งสู้ เพราะเธอนั้นยังติดใจในลีลารักของลุงพล
(https://www1.wi.to/2017/11/25/ccd0dcd86b084dfdb0333d44579628d0.jpg)
ไอ้สองและไอ้เหน่ง ลิ้วล้อคนสำคัญของเจ้าบิ๊กเฝ้าดูความเป็นไปของพิมมี่และเจ้าบอส โดยเฉพาะไอ้เหน่ง มันรายงานไอ้บิ๊กที่ถูกกักตัวอยู่ที่ชลบุรีเป็นระยะ
"ขอบใจมากไอ้เหน่ง ตอนนี้กูโดนยึดกุญแจรถว่ะเพื่อน ไว้กูได้กุญแจรถคืน กูจะไปหาพวกมึง หาพิมมี่ และที่สำคัญคือไอ้สัสลุงพล กูไม่ปล่อยมันแน่"
"เออ กูจะรอมึงไอ้เพื่อนรัก" เหน่งตอบ "ไอ้สอง เห็นไหม นี่แหละเพื่อนไม่ทิ้งกันเว้ย"
ไอ้เหน่งตบบ่าของไอ้สอง ที่นั่งนิ่งทำหน้าไม่สู้ดีนัก มันสังหรณ์ใจเหลือเกินว่าสิ่งที่ไอ้เหน่งทำนั้นมันจะส่งผลเสียร้ายแรงจนเกินกว่าจะคาดคิดได้
...............................................................................................................
หลังจากที่เฝ้าดูความเป็นไปของหมอพลอยและกรวิทย์ ชุมพล ภารโรงเฒ่าจอมหื่น ก็เดินทางกลับไปที่ห้องพักภารโรงของตัวเอง ระหว่างทางมันเดินไปพบกับน้องนาถและยัยอุ๊ ที่เดินมาด้วยกัน น้องนาถมีท่าทีเขินมันไม่น้อย แน่นอน เพราะเมื่อไม่กี่วันก่อน นาถลดาคนสวยถูกลุงพลสอนเสียว จนทำเอาสาวน้อยจากหาดใหญ่ล้มป่วยลงเพราะความเพลีย
(https://www1.wi.to/2017/11/25/aaf656f18ce4f6c89674944c285afa3b.jpg)
ตอนแรกลุงพลตั้งใจจะเดินไปทักทายน้องนาถ เมียคนสวยหมายเลข 4 สักหน่อย แต่ยัยอุ๊ทำตาขวางใส่มัน จนมันไม่กล้า เลยทำตัวไม่รู้ไม่ชี้ รอเวลาที่เหมาะสม ค่อยเข้าไปคุยและทักทายเพื่อทำความรู้จักกับเมียคนที่ 4 ของมันให้มากขึ้นมากกว่านี้
"พี่ไม่เคยไว้ใจลุงพลเลยให้ตายเถอะ!!!" ยัยอุ๊จอมจุ้นบ่นกับน้องนาถคนสวย "ระวังตัวหน่อยนะนาถ พี่ว่าลุงคนนี้ไม่ธรรมดา"
"ค่ะ...." นาถลดาพยักหน้า "ไม่ธรรมดาจริง ๆ"
คำพูดสุดท้ายทำเอาหทัยรัตน์ นักศึกษาคณะพยาบาลปี 2 ต้องหันกลับไปมองรุ่นน้องด้วยความสงสัย ทำไมวันนี้นาถลดาดูแปลกไปกว่าที่เคย
(https://www1.wi.to/2017/11/25/fa1552431f0351d725164821723b9921.jpg)
"พูดอะไรแปลก ๆ นะนาถ" ยัยอุ๊กลอกตาไปมา "เอาเหอะ รีบไปกัน ป่านนี้เฟิร์นกับโดนัทรอเราอยู่ที่วอร์ดคนไข้แล้วมั้ง"
.....................................................................................................
พอมาถึงช่วงเที่ยงวัน หมอพลอยไลน์ไปบอกให้พี่กรเตรียมตัว หญิงสาวขับรถไปรับเภสัชหนุ่มคนรักถึงที่ ก่อนพากันไปหาอะไรทานที่ห้างหรูอย่างพารากอน เภสัชหนุ่มวัย 30 ต้น ๆ กำลังปลูกต้นรักกับคุณหมอสาววัย 27 ปี อย่างเงียบ ๆ ด้วยความประทับใจในวีรกรรมอันกล้าหาญของชายหนุ่มเมื่อหลายวันก่อน
ทั้งคู่พูดคุยกันในเรื่องจิปาถะมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอดีต เรื่องโจร เรื่องภายในวิทยาลัยพยาบาล พอมาเรื่องหลัง ทำเอาพี่กรสนใจเป็นพิเศษ
"พี่กรรู้จักเฟิร์นที่เป็นรูมเมทและเพื่อนของโดนัทไหมคะ?" พลอยพรรณเอ่ยปากถามแฟนหนุ่ม "พลอยรู้สึกว่าเฟิร์นมีพิรุธ"
"ทำไมเหรอครับพลอย?" กรวิทย์ละเลียดกาแฟเย็น
"พลอยคิดว่าลุงพลกับเฟิร์นมีลับลมคมในอะไรบางอย่าง" ร่างสูงตอบตามตรง "เมื่อเช้าพลอยเห็นเฟิร์นลงมาจากรถของลุงพล"
"เรื่องนี้เหรอ...." พี่กรมีท่าทีเคร่งเครียดเมื่อได้ยินสิ่งที่พลอยพูด "พี่ไม่รู้จักกับเฟิร์นเป็นการส่วนตัวนะ แต่พี่ก็สงสัยในพฤติกรรมของเฟิร์นไม่น้อยกว่าพลอย"
"ยังไงคะพี่กร?" พลอยมองหน้าคนรักตาไม่พริบ
"คือเมื่อหลายเดือนก่อน เฟิร์นแอบมาซื้อยาคุมที่ร้านของพี่" กรวิทย์ตอบตามตรง
"นึกว่าเรื่องอะไร...." พลอยส่ายหน้า "บางทีเฟิร์นอาจมีแฟนแล้ว....."
"อีกไม่กี่วันให้หลัง พี่เห็นเฟิร์นติดรถไปกับลุงพลเหมือนกัน" พี่กรตอบ "พี่เองก็สงสัยเหมือนกัน เลยฝากให้โดนัทช่วยดูแล แต่โดนัทก็ไม่เคยพูดอะไรเรื่องนี้อีก"
หมอพลอยทำหน้าครุ่นคิดอย่างหนัก เธอรู้สึกสังหรณ์ใจว่าลุงพลคนนี้มีความลับอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ สำหรับประเด็นเรื่องที่เฟิร์นซื้อยาคุม หมอพลอยเข้าใจได้ว่าบางทีเธออาจมีแฟนแล้ว และการมีเพศสัมพันธุ์ในช่วงอายุของเธอเป็นเรื่องปกติ หากได้รับการคุมกำเนิดเพื่อป้องกันการตั้งครรภ์ที่ไม่พึงประสงค์ แต่คำถามก็คือ ทำไมเฟิร์นถึงใช้ยาคุม
......หวังว่าคงไม่ใช่ลุงพลคนนั้น ยิ่งคิดหมอพลอยก็ยิ่งรู้สึกรังเกียจและสะอิดสะเอียนในพฤติกรรมของภารโรงเฒ่าคนนี้ ที่แกล้งทำตัวเป็นคนดี แต่ความจริงแล้วมันก็คือคนแก่บ้ากาม ที่แอบมีสัมพันธ์ลับ ๆ กับเด็กสาวอย่างพิมมี่ หรือแม้กระทั่งเฟิร์นก็ตามที
"ว่าแต่เรื่องคุณพ่อของพลอย ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?" พี่กรถามเรื่องคุณพ่อของพลอยพรรณ ที่กำลังเป็นข่าว
"ก็ไม่สู้ดีเท่าไรนักค่ะพี่กร" พลอยตอบตามตรง "แต่ท่านกำลังหาทนายอยู่"
กรวิทย์ไม่ตอบอะไร เพราะรู้ว่านี่เป็นเรื่องส่วนตัวของพลอยพรรณ ชายหนุ่มเอื้อมแขนกุมมือคนรักเพื่อให้กำลังใจ
..........................................................................................
หลังจากเสร็จมื้อเที่ยง หมอพลอยขับรถพาพี่กรไปส่งที่ร้านขายยาหน้าวิทยาลัยพยาบาล ส่วนตัวเองก็ขับรถ Toyota Prius คู่ใจสีขาว กลับเข้ามาที่วิทยาลัยพยาบาลเพื่อทำงานต่อ
หมอพลอยใช้เวลาตลอดช่วงเที่ยงวันเคลียร์งานยุ่ง ๆ บนโต๊ะ ช่วงนี้เธอพยายามงดการเสพข่าวจากโทรทัศน์และโลกโซเชียล โดยเฉพาะประเด็นข่าวเรื่องอดีตนักการเมืองใหญ่พัวพันเรื่องยาเสพติดและค้ามนุษย์
"หมอพลอยคะ ผู้อำนวยการส่งแฟ้มเอกสารชุดใหญ่มาให้คุณหมอ" เจ้าหน้าที่จากห้องธุรการเปิดประตูเข้ามาในห้องพยาบาล และวางแฟ้มเอกสารบนโต๊ะของหมอพลอย "ลำบากหน่อยนะคะ"
"ค่ะ...." หมอพลอยมองเอกสารรายงานด้วยสีหน้าเมินเฉย แต่ในใจของเธอคิดว่าสงสัยวันนี้ได้กลับบ้านช้าแน่นอน ยิ่งเป็นคำขอจากผู้อำนวยการพยาบาล ยิ่งทำให้เธอต้องตั้งใจมากขึ้น คราวก่อนเธอโชคดีที่ผู้อำนวยการไม่ถือโทษเรื่องที่เจ้าบิ๊กญาติคนน้องเอาปืนเข้ามาในวิทยาลัยพยาบาล ในขณะที่เจ้าหน้าที่และคณะกรรมการคนอื่น ๆ สวดเธอเป็นการใหญ่ จนทำให้เธอเก็บเอาไปนอยด์ไม่น้อยเลยทีเดียว
หมอสาวพลอยพรรณ นั่งเคลียร์งานจนเวลาล่วงเลยถึงช่วง 6 โมงเย็น เจ้าหน้าที่ประจำห้องพยาบาลคนอื่น ๆ ต่างแยกย้ายกลับไปบ้านกันหมดแล้ว เหลือเพียงแค่คุณหมอคนสวย ที่กำลังวุ่นวายกับกองเอกสารที่เธอตั้งใจจะเคลียร์มันให้เสร็จให้ได้ภายในคืนนี้ ซึ่งเธอคาดว่าทั้งหมดน่าจะเสร็จก่อนทุ่มนึง
.................................................................................
ตัดมาที่ฝั่งลุงพล มันเปลี่ยนชุดเป็นชุดเตะบอล และออกวิ่งเบา ๆ ในเขตวิทยาลัยพยาบาล ตั้งแต่มีคดีกับเจ้าบิ๊ก มันก็ไม่ได้ไปเยือนที่สนามกีฬาประจำชุมชนอีกเลย
ตอนนี้เป็นเวลาเกือบทุ่มนึง ชุมพลทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ข้างทาง ระหว่างที่มันกำลังเช็ดเหงื่อด้วยผ้าขนหนูสีเหลือง มันเหลือบไปเห็นแสงไฟเล็ดลอดจากห้องพยาบาล ด้วยความสงสัย มนุษย์ลุงเลยหันไปมอง
"อ่าว....นั่นหมอพลอยนี่หว่า" ลุงพลอุทานออกมา เมื่อเห็นหมอสาวกำลังเปิดประตูห้องพยาบาลและไขกุญแจเพื่อเตรียมตัวกลับคอนโด
ชุมพลนึกถึงใบหน้าของหมอพลอย ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา หมอพลอยได้ชื่อว่าเป็นนางฟ้าประจำวิทยาลัยพยาบาล มีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่มากมายแวะเวียนมาขายขนมจีบเธอ แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นหนุ่มกรวิทย์ เภสัชหนุ่มรุ่นพี่ที่ดูเหมือนว่าจะมีคะแนนนำหนุ่ม ๆ คนอื่นอยู่พอสมควร
มันเองก็ไม่ใช่คนโง่ หลายวันที่ผ่านมามันรู้สึกว่าคุณหมอคนสวยกำลังสงสัยในพฤติกรรมของมันและสาว ๆ ความคิดด้านมืดของมันเตือนอยู่เสมอว่าคงถึงเวลาแล้วที่ต้องหาทางปิดปากคุณหมอสาวคนสวยคนนี้เสียที
......................................................................................
"เฮ้อ!!!เสร็จสักทีเรา" หมอพลอยถอนหายใจโล่งอก หลังจากที่เคลียร์เอกสารที่ส่งตรงจากผู้อำนวยการเสร็จทันเวลา
หญิงสาวปิดแฟ้มเอกสาร วางมันไว้บนตะกร้าเหล็กพลางลุกขี้นยืนบิดตัวไปมาเพื่อผ่อนคลายอิริยาบถ เธอเหลือบมองนาฬิกาแขวนเพดานและพบว่าตอนนี้เป็นเกือบหนี่งทุ่มแล้ว
"รีบกลับบ้านดีกว่าเรา" หมอพลอยเอ่ยปาก ก่อนเอื้อมมือไปหยิบรีโมตปิดแอร์ และเดินไปปิดไฟทุกดวงในห้องพยาบาล เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย คุณหมอสาวหยิบกระเป๋าหนังแบรนดัง เดินออกจากห้องและล็อคประตู
สักพักเจ้าบิ๊กก็โทรศัพท์เข้ามาที่เครื่องสมาร์ทโฟน ญาติผู้น้องโทรมาขอบคุณและถามสารทุกสุขดิบญาติผู้พี่ หมอพลอยตอบไปตามหน้าที่ และฝากข้อคิดให้เจ้าบิ๊กนำไปใช้เพื่อปรับปรุงตัวเป็นคนใหม่ ก่อนวางสมาร์ทโฟนไว้บนโต๊ะ
"บ้าจริง ทำไมมาปวดฉี่ตอนนี้เนี่ย" หมอพลอยบ่นอุบ เนื่องจากเธอนั่งทำงานเป็นเวลานาน จนทำให้เธอรู้สึกอยากปลดทุกข์เบา หญิงสาวเลยรีบเดินเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัวก่อนรีบเดินออกมา
หลังจากที่เธอล็อคกุญแจห้อง คุณหมอสาวเดินตรงไปที่โรงจอดรถที่ตั้งอยู่ไม่ไกล หมอพลอยเหลือบไปเห็นภารโรงเฒ่ากำลังนั่งพักผ่อนที่ม้านั่ง แต่เธอไม่คิดจะทักทายอะไรมันหรอกนะ
"กลับบ้านดึกจังครับคุณหมอ" ชุมพลเอ่ยปากทักคุณหมอพลอยพรรณที่เดินผ่านหน้าของมันไป ฝ่ายหญิงสาวแต่ตอบสั้น ๆ ว่า "ค่ะ" และรีบเดินจากมุมนั้นให้เร็วที่สุด
หลังจากมาถึงรถ หมอพลอยหยิบกุญแจรถจากกระเป๋าหนังแบรนดัง เธอกดปลดล็อคประตูรถและเตรียมพร้อมขับรถกลับคอนโดเพื่อพักผ่อน ทันใดนั้นเอง คุณหมอคนสวยนึกขึ้นได้ว่าเธอลืมสมาร์ทโฟนที่ห้องทำงาน
"ตายจริง!!!" หมอพลอยบ่นให้กับความขี้หลงขี้ลืมของตัวเอง "ลืมมือถือไว้ที่ห้องทำงานอีกแล้วชั้น"
หมอพลอยเปิดประตูรถ และรีบเดินกลับไปที่ห้องพยาบาลเพื่อเอาสมาร์ทโฟนที่ตั้งใจไว้บนโต๊ะทำงานกลับ คุณหมอสาวเดินผ่านหน้าลุงพลที่กำลังยืดเส้นยืดสายหลังจากออกกำลังกายมาได้ไม่นาน
ลุงพลเหลือบมองคุณหมอคนสวยตาเป็นมัน ด้วยสัญชาตญาณหื่นมันรู้ดีว่านี่คือโอกาสทองที่นรกหยิบยื่นให้มันมาเพื่อปิดปากหมอพลอย แต่ปัญหาก็คือมันไม่แน่ใจเสียด้วยซ้ำว่าสภาพร่างกายตอนนี้จะไหวพอที่จะเติมน้ำกลั่นใส่ถ้ำสาวของหมอพลอยผู้สูงส่งได้หรือไม่
จะเอาไงดี.....นี่เป็นโอกาสเหลี่ยมทองของมึงแล้วนะไอ้พล เสียงย้ำเตือนของชุมพลด้านมืดย้ำเตือนมันถึงโอกาสที่ไม่ได้มีมาง่าย ๆ จะทำอะไรต้องรีบทำแล้วตอนนี้
ลุงพลตัดสินใจครั้งสำคัญอีกครั้ง ถึงเวลาแล้วที่มันต้องตัดไฟแต่ต้นลม มันต้องปิดปากหมอพลอยด้วยบทเรียนสุดเสียว ก่อนที่คุณหมอจะรู้ความลับของมันไปมากกว่านี้ มนุษย์ลุงหันหลังกลับไปที่ห้องพยาบาล มันสะกดรอยตามคุณหมอสาวที่รีบร้อนจนไม่ทันสังเกตว่ามีภารโรงเฒ่าจอมหื่นกำลังสะกดรอยตามเธออยู่
(https://www1.wi.to/2017/11/25/7b1b2ba9bcdca25ce446649253a663d8.jpg)
....................................................................................
หมอพลอยไขกุญแจเข้าไปที่ห้องพยาบาล เธอกดสวิตซ์ไฟ พลางเหลือบมองสมาร์ทโฟนที่วางบนโต๊ะทำงาน
"เฮ้อ...อยู่นี่นี้เอง" หมอพลอยยิ้ม ก่อนเดินไปหยิบสมาร์ทโฟนใส่กระเป๋าหนังสุดหรู เมื่อเสร็จธุระจากห้องพยาบาล คุณหมอคนสวยเลยเดินหันหลังกลับเพื่อเตรียมตัวกลับไปที่รถ
"สวัสดีครับหมอพลอย" ลุงพลปรากฏตัวขวางทางออกคุณหมอคนสวย "ผมไม่ค่อยสบาย เลยอยากมาขอยาคุณหมอหน่อยครับ"
ภาพของชายวัย 60 ปี ในชุดเสื้อบอล รองเท้าผ้าใบสีขาว เนื้อตัวชุ่มไปด้วยเหงื่อปรากฏตรงหน้าคุณหมอสาววัย 27 ปี ด้วยสัญชาตญาณของฝ่ายหญิง เธอรู้ดีว่าลุงพลมีเจตนาแอบแฝงบางอย่าง
"ลุงพล..." หมอพลอยหน้าซีด เมื่อนึกถึงสิ่งที่เธอทำกับภารโรงเฒ่าเมื่อเช้า ร่างสูงรู้ดีว่าเธอรู้ความลับของลุงพลมากเกินไป และถึงเวลาแล้วที่เธอต้องชดใช้ให้กับความรู้มากเกินไปของเธอ "นี่มันอะไรกันคะ?"
"พอดีช่วงนี้ผมหน้ามืดบ่อย ๆ นะครับคุณหมอ" ลุงพลยิ้มกริ่ม มันหยิบผ้าขนหนูสีเหลืองที่พาดบนบ่าออกมา โดยที่คุณหมอสาวไม่มีวันรู้เลยว่า ผ้าขนหนูผืนนี้ชุบยาสลบตัวเดียวกับที่เคยใช้กับสาวน้อยจอมพยศอย่างณิชามาแล้ว
ถึงกับต้องย้อนมาอ่านภาคแรก บทหมอพลอย
::YehYeh::ถึงคิวหมอพลอยแล้ว
อ้างจาก: nato87 เมื่อ พฤศจิกายน 26, 2017, 12:57:28 ก่อนเที่ยง
พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาอีกครั้งครับ กับเกมรักภารโรงเฒ่า ตอนนี้มาอย่างเร็ว คนแต่งใจร้อนฮ่ะ 555555+ สำหรับใครที่รอคอยฉากระหว่างลุงพลกับหมอพลอย ตอนนี้บอกได้เลยว่า พวกคุณ (อาจ) สมหวังกันแล้วนะครับในตอนนี้ ซึ่งผมขอแบ่งเป็น 2 ส่วน
ที่ใช้คำว่า (อาจ) เนื่องจากยังมีเงื่อนไขบางอย่าง ที่ทำให้ลุงพลไม่สามารถเผด็จศึกหมอพลอยได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่จะเป็นเหตุผลอะไรนั้น ขอให้ติดตามตอนต่อไปครับ
ตอนนี้ไม่ซ่อนนะครับ ไม่มีฉากเสียว แต่ตอนหน้าไม่รู้ครับ ฮ่า.................
...................................................................................
พอได้ยินคำพูดจากปากหมอพลอย ทำเอาภารโรงเฒ่าหน้าถอดสี ไม่คิดว่าหมอพลอยคนสวยจะสนใจเรื่องของมันเป็นพิเศษถึงขนาดนี้
(https://www1.wi.to/2017/11/25/4d4656a3ac5bd7a786169eb294620e44.jpg)
"ว่ายังไงคะ?" หมอพลอยคาดคั้นความจริงจากชายสูงวัย "คราวก่อนพิมมี่ หมอปล่อยผ่านไป แต่คราวนี้เป็นเฟิร์น หมอคิดว่ามันยังไง ๆ นะคะลุงพล"
"เอ่อ..." ลุงพลถึงกับไปไม่เป็น แต่มันจำเป็นต้องเอาตัวรอด "ลุงแค่พาหนูเฟิร์นมาส่งที่วิทยาลัยพยาบาลเฉย ๆ แบบว่า...."
"ปกติหอในปิดสองทุ่ม" ร่างสูงไม่ยอมเลิกรา "โดยปกตินักเรียนพยาบาลพอเรียนเสร็จก็กลับขึ้นหอพักผ่อน ถ้าไม่ใช่ผู้ปกครองนักเรียนก็ไม่มีใครพานักศึกษาพยาบาลออกไปข้างนอก แล้ว..."
"ไปกันใหญ่แล้ว ๆ" ภารโรงเฒ่ารีบกลบเกลื่อน "พอดีลุงขับรถมาทำงาน แล้วที่นี้เจอหนูเฟิร์นกำลังรอรถเมล์ ลุงเลยอาสาพาเธอมาส่ง ไม่ได้มีเรื่องอะไรแบบนั้นเลยนะครับหมอพลอย ลุงสาบานกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในวิทยาลัยพยาบาลเลยเอ้า!!"
ลุงพลหนีบไม้กวาดไว้ที่ซอกรักแร้ ก่อนพนมมือขึ้นเหนือหัว พลางหลับตานึกถึงพ่อแก้วแม่แก้ว แต่หมอพลอยยังคงมองมันตาไม่กระพริบ
"หมอไม่ค่อยอยากเชื่อเลยค่ะลุงพล" หญิงสาวยิ้มอ่อน "กับพิมมี่ หมอพอเข้าใจได้ แต่กับเฟิร์น หมอยอมไม่ได้นะคะลุงพล น้องเค้ายังเด็ก เป็นนักศึกษา ลุงไม่ควรทำอะไรล่วงเกินเธอ"
"ลุงไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น...." ลุงพลพยายามโต้เถียง แต่สุดท้ายก็โดนหมอพลอยขัดลำ
"ลุงก็ตอบมาตามตรงซิคะ!" หมอพลอยคาดคั้น "จะต้องให้หมอแจ้งตำรวจไหม ว่าลุงพลกำลังทำมิดีมิร้ายเด็ก...."
"ลุงไม่ได้ทำ!!" ลุงพลตอบเสียงดัง "จะให้ลุงพูดกี่ครั้งว่าลุงไม่ได้ทำครับหมอพลอย ไอ้พลคนนี้มันแก่ ใกล้จะลงโลงอยู่รอมร่อ จะไปทำอะไรแบบนั้นได้ยังไง ปัดโธ่ว์!!"
"มีอะไรกันคะหมอพลอย?" เสียงหวาน ๆ ที่ลุงพลคุ้นเคยเป็นอย่างดีดังขึ้นจากด้านหลัง มันเป็นเสียงของใบเฟิร์น เนตรชนกคนสวย ที่กำลังเป็นประเด็นถกเถียงระหว่างลุงพลกับหมอพลอยนั่นเอง
"มาก็ดีแล้วค่ะ" พลอยพรรณ แพทย์สาวประจำห้องพยาบาลมองหน้าลูกศิษย์ราวกับต้องการจับพิรุธ "หมอพลอยกำลังสงสัยในตัวลุงพล คือเมื่อเช้าหมอพลอยเห็นเฟิร์นลงมาจากรถของลุงพล มันหมายความว่ายังไงคะ?"
"โธ่....ไม่มีอะไรหรอกค่ะหมอ" เฟิร์นยิ้ม "หนูแค่ติดรถลุงพลมาเฉย ๆ เมื่อตอนเย็นหนูไปนอนค้างกับคุณป้าที่บ้าน พอดีมีธุรนะนิดหน่อย แล้วพอดีกำลังจะกลับมาที่หอ แล้วเจอลุงพล ลุงพลเลยอาสาพาหนูมาส่ง แค่นั้นเองค่ะ"
"แค่นั้นจริงเหรอ?" หมอพลอยหันกลับไปมองหน้าลุงพลอีกครั้ง หญิงสาวไม่ค่อยอยากเชื่อในสิ่งที่ใบเฟิร์นพูดเลยแม้แต่น้อย
"หนูเฟิร์นเค้าพูดความจริงครับหมอพลอย" ลุงพลยืนยันเสียงดังชัดเจน "นักเรียนพยาบาลที่นี่ก็เหมือนลูกหลานลุง ลุงไม่มีทางทำอะไรให้เสื่อมเสียแก่ตัวเองและเด็ก ๆ หรอกครับ"
"โอเค ๆ สงสัยหมอเข้าใจผิดไปเอง" หมอพลอยพยักหน้า ก่อนเดินกลับไปที่ห้องพยาบาล ในใจของเธอรู้สึกแย้งกับสิ่งที่ใบเฟิร์นและลุงพลพูด เธอเห็นภาพลุงพลกับพิมมี่กับตา และตอนนี้ลุงพละกำลังคิดไม่ซื่อกับใบเฟิร์น แต่เดี๋ยวนะ!? ใบเฟิร์นบอกเองไม่ใช่เหรอว่าไม่มีอะไร ตกลงแล้วเรื่องมันมีที่มาที่ไปยังไงกันแน่
ไม่ว่ายังไง พลอยพรรณ หมอสาววัย 27 ปี ยังคงสงสัยในพฤติกรรมของลุงพล และพาลรู้สึกโกรธแทนเจ้าบิ๊กญาติผู้น้องไม่น้อย
(https://www1.wi.to/2017/11/25/e3dc6963367664c8a6503b0209c23677.jpg)
...............................................................................
ตัดมาที่ฝั่งลุงพล ใบเฟิร์นในชุดนักศึกษาพยาบาลสีฟ้าทำหน้ามุ่ยใส่ผัววัยดึกของเธอ
"ที่หลังระมัดระวังตัวด้วยนะไอ้ลุงบ้า" ใบเฟิร์นเตือน "คราวหน้าเราอาจไม่โชคดีแบบนี้อีก"
ใบเฟิร์นไม่รอให้ลุงพลพูดอะไรกลับมา เด็กสาวหันหลังเดินกลับไปเพื่อเตรียมตัวขึ้นห้องเรียน ส่วนลุงพลก็นิ่งเงียบ มันเหลือบมองห้องพยาบาลของหมอพลอย พลางคิดในใจว่าถึงเวลาต้องทำอะไรบางอย่างเสียแล้ว
(https://www1.wi.to/2017/11/25/8398151a103523e611702729616762f2.jpg)
.................................................................................................
หลังจากที่หมอพลอยกลับมาที่ห้องพยาบาล เธอทิ้งตัวลงนั่งบนโต๊ะทำงาน และตรวจเอกสารทางการแพทย์ที่เบื้องบนส่งมา สักพักหนึ่งเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น หมอพลอยตอบรับ และพบว่าเป็นโดนัทกับพี่กร
"พี่กร? โดนัท? ลมอะไรหอบทั้งคู่มาที่นี่คะเนี่ย?" หมอพลอยยิ้มให้กับคนทั้งคู่อย่างเป็นกันเอง โดนัทในชุดนักศึกษาพยาบาลสีฟ้าพนมมือไหว้หมอพลอย ส่วนพี่กรก็ยิ้มหวานให้ว่าที่เจ้าสาวของตัวเองในอนาคต
"ก็พี่กรนะซิ" สาวห้าวหันไปมองญาติคนพี่ "แกบ่นคิดถึงพี่พลอย อยากมาหาพี่พลอย"
"หวัดดีครับพลอย" พี่กรยิ้มหวาน ชายหนุ่มวัย 30 ต้น ๆ ในชุดเภสัชที่หน้าตาหล่อเหลาพอตัวกำลังเกร็งเมื่ออยู่ต่อหน้าสาวในฝันของเขา ส่วนหมอพลอยเองก็ยิ้มเขินเมื่อนึกถึงคำบอกรักของพี่กรเมื่อคืน
"แหมม มัวอายอะไรกันอยู่คะ กล้า ๆ หน่อยซิ" โดนัทแกล้งแซวเล่น "พี่กรอ่ะ โดนัทพาพี่มาถึงที่นี้แล้ว คุยกับหมอพลอยซิคะ" สาวห้าวพยายามดันพี่ชายให้ไปนั่งคุยกับคุณหมอสาว "ฝากพี่หนูด้วยนะคะพี่พลอย หนูไปก่อนนะ"
(https://www1.wi.to/2017/11/25/3acd01498ca64c9d3573b6c5dcfacac6.jpg)
โดนัทยิ้ม ก่อนหันหลังกลับไปขึ้นห้องเรียน ปล่อยให้พี่กรกับหมอพลอยอยู่ด้วยกันสองต่อสอง
"เอ่อ...." พี่กรยิ้มเขิน "คือพอดีพี่จะมาแจ้งข่าวดีให้พลอยได้รู้ เมื่อคืนตำรวจจับโจรที่ขโมยกระเป๋าของพลอยได้คนนึง ตอนนี้ตำรวจกำลังสืบสวนเพื่อตามตัวเพื่อนของมันมาลงโทษ"
"ดีจัง...." หมอพลอยยิ้มหวาน ไม่บ่อยนักที่เจ้าหญิงน้ำแข็งคนนี้จะเผยความน่ารักแบบนี้ออกมา สำหรับพี่กรแล้วรอยยิ้มนี้ทำเอาหัวใจของมันแทบละลายเลยทีเดียว "ขอบคุณนะคะพี่กร"
หญิงสาวเผลอกุมมือของรุ่นพี่เภสัช หนุ่มกรเขินจนแก้มแดงไปถึงใบหู ส่วนหมอพลอยก็ไม่ต่างกัน พอรู้สึกตัวอีกที เธอรีบดึงมือกลับด้วยความอาย
"ขอโทษค่ะพี่กร" พลอยยิ้ม "ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคะ"
"ไม่เป็นไรครับ" กรวิทย์ตอบอย่างสุภาพ "สำหรับพลอย พี่ยินดีเสมอ"
"อย่าลืมนัดตอนเที่ยงนะคะพี่กร" พลอยพรรณย้ำกับกรวิทย์อีกครั้ง "เดี๋ยวพลอยจะขับรถพาพี่กรไปหาอะไรทานอร่อย ๆ ตอนเที่ยงกัน"
"ครับ...." ร่างสูงพยักหน้า ทั้งคู่พูดคุยกันในเรื่องจิปาถะทั่วไปสักพัก ก่อนที่เจ้าหน้าที่พยาบาลสาวจะเข้ามา และเห็นหมอพลอยคนสวยและเภสัชหนุ่มนิสัยดีอย่างกรวิทย์กำลังพูดคุยกันอยู่ ทั้งคู่ยิ้มเขินเมื่อถูกเจ้าหน้าที่สาวคนนั้นแซว
"คุยกับแฟนอยู่นี่นา รบกวนคุณหมอหรือเปล่าคะเนี่ย?" เจ้าหน้าที่สาวคนนั้นแซว จนคู่หนุ่มสาวยิ้มเขิน
"เดี๋ยวพี่กลับไปที่ร้านก่อนนะ ไว้ตอนเที่ยงก็ไลน์มาบอกพี่ก่อนนะครับ แล้วเจอกันครับพลอย" กรวิทย์ลุกจากเก้าอี้ เดินออกจากประตูเพื่อกลับไปยังร้านเภสัชของตนที่หน้าวิทยาลัยพยาบาล
....................................................................................................
กรวิทย์เดินออกมาจากห้องพยาบาล พร้อมกับกุมหมัดด้วยความดีใจ ที่ในที่สุดก็ทำคะแนนชนะใจหมอพลอยมากขึ้นเรื่อย ๆ ต้องขอบคุณสวรรค์ ที่มอบโอกาสให้เขาได้แสดงความเป็นพระเอกด้วยการวิ่งเข้าไปช่วยเหลือหมอพลอยที่กำลังตกระกำลำบาก เมื่อถูกสองโจรวัยรุ่นกำลังชิงทรัพย์
กรวิทย์วิ่งเข้าไป พร้อม ๆ กับถูกสอยร่วงโดยหนึ่งในหัวขโมย แต่ผลลัพธ์ที่ได้คือการเอาชนะใจหมอพลอยคนสวย จึงนับว่าเป็นอะไรที่คุ้มค่ามากเลยทีเดียว ตอนนี้หนุ่มกรเฝ้าฝันถึงวันที่จะได้แต่งงานกับนางในฝันอย่างหมอพลอย
แต่ใครเลยจะคาดคิด ชุมพล ภารโรงเฒ่าวัย 60 ปี ในชุดเครื่องแบบกากีแอบเหลือบมองกรวิทย์จากด้านหลังมุมตึก ไม่มีใครคาดเดาได้เลยว่า ตอนนี้ลุงพลกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่
.......................................................................................................
ตัดมาที่ฝั่งพิมมี่ ที่พยายามกลับมาใช้ชีวิตตามปกติ เด็กสาวจากโคราชตั้งใจว่าจะทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ด้วยการตั้งใจเรียนให้จบ เพื่อให้พ่อแม่ที่บ้านเกิดได้ภาคภูมิใจ เธอสังเกตว่าพี่บอส เริ่มเข้ามาเกาะแกะเธอมาขึ้น แต่พิมมี่เองก็ยังแบ่งรับแบ่งสู้ เพราะเธอนั้นยังติดใจในลีลารักของลุงพล
(https://www1.wi.to/2017/11/25/ccd0dcd86b084dfdb0333d44579628d0.jpg)
ไอ้สองและไอ้เหน่ง ลิ้วล้อคนสำคัญของเจ้าบิ๊กเฝ้าดูความเป็นไปของพิมมี่และเจ้าบอส โดยเฉพาะไอ้เหน่ง มันรายงานไอ้บิ๊กที่ถูกกักตัวอยู่ที่ชลบุรีเป็นระยะ
"ขอบใจมากไอ้เหน่ง ตอนนี้กูโดนยึดกุญแจรถว่ะเพื่อน ไว้กูได้กุญแจรถคืน กูจะไปหาพวกมึง หาพิมมี่ และที่สำคัญคือไอ้สัสลุงพล กูไม่ปล่อยมันแน่"
"เออ กูจะรอมึงไอ้เพื่อนรัก" เหน่งตอบ "ไอ้สอง เห็นไหม นี่แหละเพื่อนไม่ทิ้งกันเว้ย"
ไอ้เหน่งตบบ่าของไอ้สอง ที่นั่งนิ่งทำหน้าไม่สู้ดีนัก มันสังหรณ์ใจเหลือเกินว่าสิ่งที่ไอ้เหน่งทำนั้นมันจะส่งผลเสียร้ายแรงจนเกินกว่าจะคาดคิดได้
...............................................................................................................
หลังจากที่เฝ้าดูความเป็นไปของหมอพลอยและกรวิทย์ ชุมพล ภารโรงเฒ่าจอมหื่น ก็เดินทางกลับไปที่ห้องพักภารโรงของตัวเอง ระหว่างทางมันเดินไปพบกับน้องนาถและยัยอุ๊ ที่เดินมาด้วยกัน น้องนาถมีท่าทีเขินมันไม่น้อย แน่นอน เพราะเมื่อไม่กี่วันก่อน นาถลดาคนสวยถูกลุงพลสอนเสียว จนทำเอาสาวน้อยจากหาดใหญ่ล้มป่วยลงเพราะความเพลีย
(https://www1.wi.to/2017/11/25/aaf656f18ce4f6c89674944c285afa3b.jpg)
ตอนแรกลุงพลตั้งใจจะเดินไปทักทายน้องนาถ เมียคนสวยหมายเลข 4 สักหน่อย แต่ยัยอุ๊ทำตาขวางใส่มัน จนมันไม่กล้า เลยทำตัวไม่รู้ไม่ชี้ รอเวลาที่เหมาะสม ค่อยเข้าไปคุยและทักทายเพื่อทำความรู้จักกับเมียคนที่ 4 ของมันให้มากขึ้นมากกว่านี้
"พี่ไม่เคยไว้ใจลุงพลเลยให้ตายเถอะ!!!" ยัยอุ๊จอมจุ้นบ่นกับน้องนาถคนสวย "ระวังตัวหน่อยนะนาถ พี่ว่าลุงคนนี้ไม่ธรรมดา"
"ค่ะ...." นาถลดาพยักหน้า "ไม่ธรรมดาจริง ๆ"
คำพูดสุดท้ายทำเอาหทัยรัตน์ นักศึกษาคณะพยาบาลปี 2 ต้องหันกลับไปมองรุ่นน้องด้วยความสงสัย ทำไมวันนี้นาถลดาดูแปลกไปกว่าที่เคย
(https://www1.wi.to/2017/11/25/fa1552431f0351d725164821723b9921.jpg)
"พูดอะไรแปลก ๆ นะนาถ" ยัยอุ๊กลอกตาไปมา "เอาเหอะ รีบไปกัน ป่านนี้เฟิร์นกับโดนัทรอเราอยู่ที่วอร์ดคนไข้แล้วมั้ง"
.....................................................................................................
พอมาถึงช่วงเที่ยงวัน หมอพลอยไลน์ไปบอกให้พี่กรเตรียมตัว หญิงสาวขับรถไปรับเภสัชหนุ่มคนรักถึงที่ ก่อนพากันไปหาอะไรทานที่ห้างหรูอย่างพารากอน เภสัชหนุ่มวัย 30 ต้น ๆ กำลังปลูกต้นรักกับคุณหมอสาววัย 27 ปี อย่างเงียบ ๆ ด้วยความประทับใจในวีรกรรมอันกล้าหาญของชายหนุ่มเมื่อหลายวันก่อน
ทั้งคู่พูดคุยกันในเรื่องจิปาถะมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอดีต เรื่องโจร เรื่องภายในวิทยาลัยพยาบาล พอมาเรื่องหลัง ทำเอาพี่กรสนใจเป็นพิเศษ
"พี่กรรู้จักเฟิร์นที่เป็นรูมเมทและเพื่อนของโดนัทไหมคะ?" พลอยพรรณเอ่ยปากถามแฟนหนุ่ม "พลอยรู้สึกว่าเฟิร์นมีพิรุธ"
"ทำไมเหรอครับพลอย?" กรวิทย์ละเลียดกาแฟเย็น
"พลอยคิดว่าลุงพลกับเฟิร์นมีลับลมคมในอะไรบางอย่าง" ร่างสูงตอบตามตรง "เมื่อเช้าพลอยเห็นเฟิร์นลงมาจากรถของลุงพล"
"เรื่องนี้เหรอ...." พี่กรมีท่าทีเคร่งเครียดเมื่อได้ยินสิ่งที่พลอยพูด "พี่ไม่รู้จักกับเฟิร์นเป็นการส่วนตัวนะ แต่พี่ก็สงสัยในพฤติกรรมของเฟิร์นไม่น้อยกว่าพลอย"
"ยังไงคะพี่กร?" พลอยมองหน้าคนรักตาไม่พริบ
"คือเมื่อหลายเดือนก่อน เฟิร์นแอบมาซื้อยาคุมที่ร้านของพี่" กรวิทย์ตอบตามตรง
"นึกว่าเรื่องอะไร...." พลอยส่ายหน้า "บางทีเฟิร์นอาจมีแฟนแล้ว....."
"อีกไม่กี่วันให้หลัง พี่เห็นเฟิร์นติดรถไปกับลุงพลเหมือนกัน" พี่กรตอบ "พี่เองก็สงสัยเหมือนกัน เลยฝากให้โดนัทช่วยดูแล แต่โดนัทก็ไม่เคยพูดอะไรเรื่องนี้อีก"
หมอพลอยทำหน้าครุ่นคิดอย่างหนัก เธอรู้สึกสังหรณ์ใจว่าลุงพลคนนี้มีความลับอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ สำหรับประเด็นเรื่องที่เฟิร์นซื้อยาคุม หมอพลอยเข้าใจได้ว่าบางทีเธออาจมีแฟนแล้ว และการมีเพศสัมพันธุ์ในช่วงอายุของเธอเป็นเรื่องปกติ หากได้รับการคุมกำเนิดเพื่อป้องกันการตั้งครรภ์ที่ไม่พึงประสงค์ แต่คำถามก็คือ ทำไมเฟิร์นถึงใช้ยาคุม
......หวังว่าคงไม่ใช่ลุงพลคนนั้น ยิ่งคิดหมอพลอยก็ยิ่งรู้สึกรังเกียจและสะอิดสะเอียนในพฤติกรรมของภารโรงเฒ่าคนนี้ ที่แกล้งทำตัวเป็นคนดี แต่ความจริงแล้วมันก็คือคนแก่บ้ากาม ที่แอบมีสัมพันธ์ลับ ๆ กับเด็กสาวอย่างพิมมี่ หรือแม้กระทั่งเฟิร์นก็ตามที
"ว่าแต่เรื่องคุณพ่อของพลอย ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?" พี่กรถามเรื่องคุณพ่อของพลอยพรรณ ที่กำลังเป็นข่าว
"ก็ไม่สู้ดีเท่าไรนักค่ะพี่กร" พลอยตอบตามตรง "แต่ท่านกำลังหาทนายอยู่"
กรวิทย์ไม่ตอบอะไร เพราะรู้ว่านี่เป็นเรื่องส่วนตัวของพลอยพรรณ ชายหนุ่มเอื้อมแขนกุมมือคนรักเพื่อให้กำลังใจ
..........................................................................................
หลังจากเสร็จมื้อเที่ยง หมอพลอยขับรถพาพี่กรไปส่งที่ร้านขายยาหน้าวิทยาลัยพยาบาล ส่วนตัวเองก็ขับรถ Toyota Prius คู่ใจสีขาว กลับเข้ามาที่วิทยาลัยพยาบาลเพื่อทำงานต่อ
หมอพลอยใช้เวลาตลอดช่วงเที่ยงวันเคลียร์งานยุ่ง ๆ บนโต๊ะ ช่วงนี้เธอพยายามงดการเสพข่าวจากโทรทัศน์และโลกโซเชียล โดยเฉพาะประเด็นข่าวเรื่องอดีตนักการเมืองใหญ่พัวพันเรื่องยาเสพติดและค้ามนุษย์
"หมอพลอยคะ ผู้อำนวยการส่งแฟ้มเอกสารชุดใหญ่มาให้คุณหมอ" เจ้าหน้าที่จากห้องธุรการเปิดประตูเข้ามาในห้องพยาบาล และวางแฟ้มเอกสารบนโต๊ะของหมอพลอย "ลำบากหน่อยนะคะ"
"ค่ะ...." หมอพลอยมองเอกสารรายงานด้วยสีหน้าเมินเฉย แต่ในใจของเธอคิดว่าสงสัยวันนี้ได้กลับบ้านช้าแน่นอน ยิ่งเป็นคำขอจากผู้อำนวยการพยาบาล ยิ่งทำให้เธอต้องตั้งใจมากขึ้น คราวก่อนเธอโชคดีที่ผู้อำนวยการไม่ถือโทษเรื่องที่เจ้าบิ๊กญาติคนน้องเอาปืนเข้ามาในวิทยาลัยพยาบาล ในขณะที่เจ้าหน้าที่และคณะกรรมการคนอื่น ๆ สวดเธอเป็นการใหญ่ จนทำให้เธอเก็บเอาไปนอยด์ไม่น้อยเลยทีเดียว
หมอสาวพลอยพรรณ นั่งเคลียร์งานจนเวลาล่วงเลยถึงช่วง 6 โมงเย็น เจ้าหน้าที่ประจำห้องพยาบาลคนอื่น ๆ ต่างแยกย้ายกลับไปบ้านกันหมดแล้ว เหลือเพียงแค่คุณหมอคนสวย ที่กำลังวุ่นวายกับกองเอกสารที่เธอตั้งใจจะเคลียร์มันให้เสร็จให้ได้ภายในคืนนี้ ซึ่งเธอคาดว่าทั้งหมดน่าจะเสร็จก่อนทุ่มนึง
.................................................................................
ตัดมาที่ฝั่งลุงพล มันเปลี่ยนชุดเป็นชุดเตะบอล และออกวิ่งเบา ๆ ในเขตวิทยาลัยพยาบาล ตั้งแต่มีคดีกับเจ้าบิ๊ก มันก็ไม่ได้ไปเยือนที่สนามกีฬาประจำชุมชนอีกเลย
ตอนนี้เป็นเวลาเกือบทุ่มนึง ชุมพลทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ข้างทาง ระหว่างที่มันกำลังเช็ดเหงื่อด้วยผ้าขนหนูสีเหลือง มันเหลือบไปเห็นแสงไฟเล็ดลอดจากห้องพยาบาล ด้วยความสงสัย มนุษย์ลุงเลยหันไปมอง
"อ่าว....นั่นหมอพลอยนี่หว่า" ลุงพลอุทานออกมา เมื่อเห็นหมอสาวกำลังเปิดประตูห้องพยาบาลและไขกุญแจเพื่อเตรียมตัวกลับคอนโด
ชุมพลนึกถึงใบหน้าของหมอพลอย ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา หมอพลอยได้ชื่อว่าเป็นนางฟ้าประจำวิทยาลัยพยาบาล มีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่มากมายแวะเวียนมาขายขนมจีบเธอ แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นหนุ่มกรวิทย์ เภสัชหนุ่มรุ่นพี่ที่ดูเหมือนว่าจะมีคะแนนนำหนุ่ม ๆ คนอื่นอยู่พอสมควร
มันเองก็ไม่ใช่คนโง่ หลายวันที่ผ่านมามันรู้สึกว่าคุณหมอคนสวยกำลังสงสัยในพฤติกรรมของมันและสาว ๆ ความคิดด้านมืดของมันเตือนอยู่เสมอว่าคงถึงเวลาแล้วที่ต้องหาทางปิดปากคุณหมอสาวคนสวยคนนี้เสียที
......................................................................................
"เฮ้อ!!!เสร็จสักทีเรา" หมอพลอยถอนหายใจโล่งอก หลังจากที่เคลียร์เอกสารที่ส่งตรงจากผู้อำนวยการเสร็จทันเวลา
หญิงสาวปิดแฟ้มเอกสาร วางมันไว้บนตะกร้าเหล็กพลางลุกขี้นยืนบิดตัวไปมาเพื่อผ่อนคลายอิริยาบถ เธอเหลือบมองนาฬิกาแขวนเพดานและพบว่าตอนนี้เป็นเกือบหนี่งทุ่มแล้ว
"รีบกลับบ้านดีกว่าเรา" หมอพลอยเอ่ยปาก ก่อนเอื้อมมือไปหยิบรีโมตปิดแอร์ และเดินไปปิดไฟทุกดวงในห้องพยาบาล เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย คุณหมอสาวหยิบกระเป๋าหนังแบรนดัง เดินออกจากห้องและล็อคประตู
สักพักเจ้าบิ๊กก็โทรศัพท์เข้ามาที่เครื่องสมาร์ทโฟน ญาติผู้น้องโทรมาขอบคุณและถามสารทุกสุขดิบญาติผู้พี่ หมอพลอยตอบไปตามหน้าที่ และฝากข้อคิดให้เจ้าบิ๊กนำไปใช้เพื่อปรับปรุงตัวเป็นคนใหม่ ก่อนวางสมาร์ทโฟนไว้บนโต๊ะ
"บ้าจริง ทำไมมาปวดฉี่ตอนนี้เนี่ย" หมอพลอยบ่นอุบ เนื่องจากเธอนั่งทำงานเป็นเวลานาน จนทำให้เธอรู้สึกอยากปลดทุกข์เบา หญิงสาวเลยรีบเดินเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัวก่อนรีบเดินออกมา
หลังจากที่เธอล็อคกุญแจห้อง คุณหมอสาวเดินตรงไปที่โรงจอดรถที่ตั้งอยู่ไม่ไกล หมอพลอยเหลือบไปเห็นภารโรงเฒ่ากำลังนั่งพักผ่อนที่ม้านั่ง แต่เธอไม่คิดจะทักทายอะไรมันหรอกนะ
"กลับบ้านดึกจังครับคุณหมอ" ชุมพลเอ่ยปากทักคุณหมอพลอยพรรณที่เดินผ่านหน้าของมันไป ฝ่ายหญิงสาวแต่ตอบสั้น ๆ ว่า "ค่ะ" และรีบเดินจากมุมนั้นให้เร็วที่สุด
หลังจากมาถึงรถ หมอพลอยหยิบกุญแจรถจากกระเป๋าหนังแบรนดัง เธอกดปลดล็อคประตูรถและเตรียมพร้อมขับรถกลับคอนโดเพื่อพักผ่อน ทันใดนั้นเอง คุณหมอคนสวยนึกขึ้นได้ว่าเธอลืมสมาร์ทโฟนที่ห้องทำงาน
"ตายจริง!!!" หมอพลอยบ่นให้กับความขี้หลงขี้ลืมของตัวเอง "ลืมมือถือไว้ที่ห้องทำงานอีกแล้วชั้น"
หมอพลอยเปิดประตูรถ และรีบเดินกลับไปที่ห้องพยาบาลเพื่อเอาสมาร์ทโฟนที่ตั้งใจไว้บนโต๊ะทำงานกลับ คุณหมอสาวเดินผ่านหน้าลุงพลที่กำลังยืดเส้นยืดสายหลังจากออกกำลังกายมาได้ไม่นาน
ลุงพลเหลือบมองคุณหมอคนสวยตาเป็นมัน ด้วยสัญชาตญาณหื่นมันรู้ดีว่านี่คือโอกาสทองที่นรกหยิบยื่นให้มันมาเพื่อปิดปากหมอพลอย แต่ปัญหาก็คือมันไม่แน่ใจเสียด้วยซ้ำว่าสภาพร่างกายตอนนี้จะไหวพอที่จะเติมน้ำกลั่นใส่ถ้ำสาวของหมอพลอยผู้สูงส่งได้หรือไม่
จะเอาไงดี.....นี่เป็นโอกาสเหลี่ยมทองของมึงแล้วนะไอ้พล เสียงย้ำเตือนของชุมพลด้านมืดย้ำเตือนมันถึงโอกาสที่ไม่ได้มีมาง่าย ๆ จะทำอะไรต้องรีบทำแล้วตอนนี้
ลุงพลตัดสินใจครั้งสำคัญอีกครั้ง ถึงเวลาแล้วที่มันต้องตัดไฟแต่ต้นลม มันต้องปิดปากหมอพลอยด้วยบทเรียนสุดเสียว ก่อนที่คุณหมอจะรู้ความลับของมันไปมากกว่านี้ มนุษย์ลุงหันหลังกลับไปที่ห้องพยาบาล มันสะกดรอยตามคุณหมอสาวที่รีบร้อนจนไม่ทันสังเกตว่ามีภารโรงเฒ่าจอมหื่นกำลังสะกดรอยตามเธออยู่
(https://www1.wi.to/2017/11/25/7b1b2ba9bcdca25ce446649253a663d8.jpg)
....................................................................................
หมอพลอยไขกุญแจเข้าไปที่ห้องพยาบาล เธอกดสวิตซ์ไฟ พลางเหลือบมองสมาร์ทโฟนที่วางบนโต๊ะทำงาน
"เฮ้อ...อยู่นี่นี้เอง" หมอพลอยยิ้ม ก่อนเดินไปหยิบสมาร์ทโฟนใส่กระเป๋าหนังสุดหรู เมื่อเสร็จธุระจากห้องพยาบาล คุณหมอคนสวยเลยเดินหันหลังกลับเพื่อเตรียมตัวกลับไปที่รถ
"สวัสดีครับหมอพลอย" ลุงพลปรากฏตัวขวางทางออกคุณหมอคนสวย "ผมไม่ค่อยสบาย เลยอยากมาขอยาคุณหมอหน่อยครับ"
ภาพของชายวัย 60 ปี ในชุดเสื้อบอล รองเท้าผ้าใบสีขาว เนื้อตัวชุ่มไปด้วยเหงื่อปรากฏตรงหน้าคุณหมอสาววัย 27 ปี ด้วยสัญชาตญาณของฝ่ายหญิง เธอรู้ดีว่าลุงพลมีเจตนาแอบแฝงบางอย่าง
"ลุงพล..." หมอพลอยหน้าซีด เมื่อนึกถึงสิ่งที่เธอทำกับภารโรงเฒ่าเมื่อเช้า ร่างสูงรู้ดีว่าเธอรู้ความลับของลุงพลมากเกินไป และถึงเวลาแล้วที่เธอต้องชดใช้ให้กับความรู้มากเกินไปของเธอ "นี่มันอะไรกันคะ?"
"พอดีช่วงนี้ผมหน้ามืดบ่อย ๆ นะครับคุณหมอ" ลุงพลยิ้มกริ่ม มันหยิบผ้าขนหนูสีเหลืองที่พาดบนบ่าออกมา โดยที่คุณหมอสาวไม่มีวันรู้เลยว่า ผ้าขนหนูผืนนี้ชุบยาสลบตัวเดียวกับที่เคยใช้กับสาวน้อยจอมพยศอย่างณิชามาแล้ว
หมอต้องโดนสะแล้ว
ถึงคิวหมอพลอยแล้ว ::Glad::
อ้างจาก: nato87 เมื่อ พฤศจิกายน 26, 2017, 12:57:28 ก่อนเที่ยง
พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาอีกครั้งครับ กับเกมรักภารโรงเฒ่า ตอนนี้มาอย่างเร็ว คนแต่งใจร้อนฮ่ะ 555555+ สำหรับใครที่รอคอยฉากระหว่างลุงพลกับหมอพลอย ตอนนี้บอกได้เลยว่า พวกคุณ (อาจ) สมหวังกันแล้วนะครับในตอนนี้ ซึ่งผมขอแบ่งเป็น 2 ส่วน
ที่ใช้คำว่า (อาจ) เนื่องจากยังมีเงื่อนไขบางอย่าง ที่ทำให้ลุงพลไม่สามารถเผด็จศึกหมอพลอยได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่จะเป็นเหตุผลอะไรนั้น ขอให้ติดตามตอนต่อไปครับ
ตอนนี้ไม่ซ่อนนะครับ ไม่มีฉากเสียว แต่ตอนหน้าไม่รู้ครับ ฮ่า.................
...................................................................................
พอได้ยินคำพูดจากปากหมอพลอย ทำเอาภารโรงเฒ่าหน้าถอดสี ไม่คิดว่าหมอพลอยคนสวยจะสนใจเรื่องของมันเป็นพิเศษถึงขนาดนี้
(https://www1.wi.to/2017/11/25/4d4656a3ac5bd7a786169eb294620e44.jpg)
"ว่ายังไงคะ?" หมอพลอยคาดคั้นความจริงจากชายสูงวัย "คราวก่อนพิมมี่ หมอปล่อยผ่านไป แต่คราวนี้เป็นเฟิร์น หมอคิดว่ามันยังไง ๆ นะคะลุงพล"
"เอ่อ..." ลุงพลถึงกับไปไม่เป็น แต่มันจำเป็นต้องเอาตัวรอด "ลุงแค่พาหนูเฟิร์นมาส่งที่วิทยาลัยพยาบาลเฉย ๆ แบบว่า...."
"ปกติหอในปิดสองทุ่ม" ร่างสูงไม่ยอมเลิกรา "โดยปกตินักเรียนพยาบาลพอเรียนเสร็จก็กลับขึ้นหอพักผ่อน ถ้าไม่ใช่ผู้ปกครองนักเรียนก็ไม่มีใครพานักศึกษาพยาบาลออกไปข้างนอก แล้ว..."
"ไปกันใหญ่แล้ว ๆ" ภารโรงเฒ่ารีบกลบเกลื่อน "พอดีลุงขับรถมาทำงาน แล้วที่นี้เจอหนูเฟิร์นกำลังรอรถเมล์ ลุงเลยอาสาพาเธอมาส่ง ไม่ได้มีเรื่องอะไรแบบนั้นเลยนะครับหมอพลอย ลุงสาบานกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในวิทยาลัยพยาบาลเลยเอ้า!!"
ลุงพลหนีบไม้กวาดไว้ที่ซอกรักแร้ ก่อนพนมมือขึ้นเหนือหัว พลางหลับตานึกถึงพ่อแก้วแม่แก้ว แต่หมอพลอยยังคงมองมันตาไม่กระพริบ
"หมอไม่ค่อยอยากเชื่อเลยค่ะลุงพล" หญิงสาวยิ้มอ่อน "กับพิมมี่ หมอพอเข้าใจได้ แต่กับเฟิร์น หมอยอมไม่ได้นะคะลุงพล น้องเค้ายังเด็ก เป็นนักศึกษา ลุงไม่ควรทำอะไรล่วงเกินเธอ"
"ลุงไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น...." ลุงพลพยายามโต้เถียง แต่สุดท้ายก็โดนหมอพลอยขัดลำ
"ลุงก็ตอบมาตามตรงซิคะ!" หมอพลอยคาดคั้น "จะต้องให้หมอแจ้งตำรวจไหม ว่าลุงพลกำลังทำมิดีมิร้ายเด็ก...."
"ลุงไม่ได้ทำ!!" ลุงพลตอบเสียงดัง "จะให้ลุงพูดกี่ครั้งว่าลุงไม่ได้ทำครับหมอพลอย ไอ้พลคนนี้มันแก่ ใกล้จะลงโลงอยู่รอมร่อ จะไปทำอะไรแบบนั้นได้ยังไง ปัดโธ่ว์!!"
"มีอะไรกันคะหมอพลอย?" เสียงหวาน ๆ ที่ลุงพลคุ้นเคยเป็นอย่างดีดังขึ้นจากด้านหลัง มันเป็นเสียงของใบเฟิร์น เนตรชนกคนสวย ที่กำลังเป็นประเด็นถกเถียงระหว่างลุงพลกับหมอพลอยนั่นเอง
"มาก็ดีแล้วค่ะ" พลอยพรรณ แพทย์สาวประจำห้องพยาบาลมองหน้าลูกศิษย์ราวกับต้องการจับพิรุธ "หมอพลอยกำลังสงสัยในตัวลุงพล คือเมื่อเช้าหมอพลอยเห็นเฟิร์นลงมาจากรถของลุงพล มันหมายความว่ายังไงคะ?"
"โธ่....ไม่มีอะไรหรอกค่ะหมอ" เฟิร์นยิ้ม "หนูแค่ติดรถลุงพลมาเฉย ๆ เมื่อตอนเย็นหนูไปนอนค้างกับคุณป้าที่บ้าน พอดีมีธุรนะนิดหน่อย แล้วพอดีกำลังจะกลับมาที่หอ แล้วเจอลุงพล ลุงพลเลยอาสาพาหนูมาส่ง แค่นั้นเองค่ะ"
"แค่นั้นจริงเหรอ?" หมอพลอยหันกลับไปมองหน้าลุงพลอีกครั้ง หญิงสาวไม่ค่อยอยากเชื่อในสิ่งที่ใบเฟิร์นพูดเลยแม้แต่น้อย
"หนูเฟิร์นเค้าพูดความจริงครับหมอพลอย" ลุงพลยืนยันเสียงดังชัดเจน "นักเรียนพยาบาลที่นี่ก็เหมือนลูกหลานลุง ลุงไม่มีทางทำอะไรให้เสื่อมเสียแก่ตัวเองและเด็ก ๆ หรอกครับ"
"โอเค ๆ สงสัยหมอเข้าใจผิดไปเอง" หมอพลอยพยักหน้า ก่อนเดินกลับไปที่ห้องพยาบาล ในใจของเธอรู้สึกแย้งกับสิ่งที่ใบเฟิร์นและลุงพลพูด เธอเห็นภาพลุงพลกับพิมมี่กับตา และตอนนี้ลุงพละกำลังคิดไม่ซื่อกับใบเฟิร์น แต่เดี๋ยวนะ!? ใบเฟิร์นบอกเองไม่ใช่เหรอว่าไม่มีอะไร ตกลงแล้วเรื่องมันมีที่มาที่ไปยังไงกันแน่
ไม่ว่ายังไง พลอยพรรณ หมอสาววัย 27 ปี ยังคงสงสัยในพฤติกรรมของลุงพล และพาลรู้สึกโกรธแทนเจ้าบิ๊กญาติผู้น้องไม่น้อย
(https://www1.wi.to/2017/11/25/e3dc6963367664c8a6503b0209c23677.jpg)
...............................................................................
ตัดมาที่ฝั่งลุงพล ใบเฟิร์นในชุดนักศึกษาพยาบาลสีฟ้าทำหน้ามุ่ยใส่ผัววัยดึกของเธอ
"ที่หลังระมัดระวังตัวด้วยนะไอ้ลุงบ้า" ใบเฟิร์นเตือน "คราวหน้าเราอาจไม่โชคดีแบบนี้อีก"
ใบเฟิร์นไม่รอให้ลุงพลพูดอะไรกลับมา เด็กสาวหันหลังเดินกลับไปเพื่อเตรียมตัวขึ้นห้องเรียน ส่วนลุงพลก็นิ่งเงียบ มันเหลือบมองห้องพยาบาลของหมอพลอย พลางคิดในใจว่าถึงเวลาต้องทำอะไรบางอย่างเสียแล้ว
(https://www1.wi.to/2017/11/25/8398151a103523e611702729616762f2.jpg)
.................................................................................................
หลังจากที่หมอพลอยกลับมาที่ห้องพยาบาล เธอทิ้งตัวลงนั่งบนโต๊ะทำงาน และตรวจเอกสารทางการแพทย์ที่เบื้องบนส่งมา สักพักหนึ่งเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น หมอพลอยตอบรับ และพบว่าเป็นโดนัทกับพี่กร
"พี่กร? โดนัท? ลมอะไรหอบทั้งคู่มาที่นี่คะเนี่ย?" หมอพลอยยิ้มให้กับคนทั้งคู่อย่างเป็นกันเอง โดนัทในชุดนักศึกษาพยาบาลสีฟ้าพนมมือไหว้หมอพลอย ส่วนพี่กรก็ยิ้มหวานให้ว่าที่เจ้าสาวของตัวเองในอนาคต
"ก็พี่กรนะซิ" สาวห้าวหันไปมองญาติคนพี่ "แกบ่นคิดถึงพี่พลอย อยากมาหาพี่พลอย"
"หวัดดีครับพลอย" พี่กรยิ้มหวาน ชายหนุ่มวัย 30 ต้น ๆ ในชุดเภสัชที่หน้าตาหล่อเหลาพอตัวกำลังเกร็งเมื่ออยู่ต่อหน้าสาวในฝันของเขา ส่วนหมอพลอยเองก็ยิ้มเขินเมื่อนึกถึงคำบอกรักของพี่กรเมื่อคืน
"แหมม มัวอายอะไรกันอยู่คะ กล้า ๆ หน่อยซิ" โดนัทแกล้งแซวเล่น "พี่กรอ่ะ โดนัทพาพี่มาถึงที่นี้แล้ว คุยกับหมอพลอยซิคะ" สาวห้าวพยายามดันพี่ชายให้ไปนั่งคุยกับคุณหมอสาว "ฝากพี่หนูด้วยนะคะพี่พลอย หนูไปก่อนนะ"
(https://www1.wi.to/2017/11/25/3acd01498ca64c9d3573b6c5dcfacac6.jpg)
โดนัทยิ้ม ก่อนหันหลังกลับไปขึ้นห้องเรียน ปล่อยให้พี่กรกับหมอพลอยอยู่ด้วยกันสองต่อสอง
"เอ่อ...." พี่กรยิ้มเขิน "คือพอดีพี่จะมาแจ้งข่าวดีให้พลอยได้รู้ เมื่อคืนตำรวจจับโจรที่ขโมยกระเป๋าของพลอยได้คนนึง ตอนนี้ตำรวจกำลังสืบสวนเพื่อตามตัวเพื่อนของมันมาลงโทษ"
"ดีจัง...." หมอพลอยยิ้มหวาน ไม่บ่อยนักที่เจ้าหญิงน้ำแข็งคนนี้จะเผยความน่ารักแบบนี้ออกมา สำหรับพี่กรแล้วรอยยิ้มนี้ทำเอาหัวใจของมันแทบละลายเลยทีเดียว "ขอบคุณนะคะพี่กร"
หญิงสาวเผลอกุมมือของรุ่นพี่เภสัช หนุ่มกรเขินจนแก้มแดงไปถึงใบหู ส่วนหมอพลอยก็ไม่ต่างกัน พอรู้สึกตัวอีกที เธอรีบดึงมือกลับด้วยความอาย
"ขอโทษค่ะพี่กร" พลอยยิ้ม "ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคะ"
"ไม่เป็นไรครับ" กรวิทย์ตอบอย่างสุภาพ "สำหรับพลอย พี่ยินดีเสมอ"
"อย่าลืมนัดตอนเที่ยงนะคะพี่กร" พลอยพรรณย้ำกับกรวิทย์อีกครั้ง "เดี๋ยวพลอยจะขับรถพาพี่กรไปหาอะไรทานอร่อย ๆ ตอนเที่ยงกัน"
"ครับ...." ร่างสูงพยักหน้า ทั้งคู่พูดคุยกันในเรื่องจิปาถะทั่วไปสักพัก ก่อนที่เจ้าหน้าที่พยาบาลสาวจะเข้ามา และเห็นหมอพลอยคนสวยและเภสัชหนุ่มนิสัยดีอย่างกรวิทย์กำลังพูดคุยกันอยู่ ทั้งคู่ยิ้มเขินเมื่อถูกเจ้าหน้าที่สาวคนนั้นแซว
"คุยกับแฟนอยู่นี่นา รบกวนคุณหมอหรือเปล่าคะเนี่ย?" เจ้าหน้าที่สาวคนนั้นแซว จนคู่หนุ่มสาวยิ้มเขิน
"เดี๋ยวพี่กลับไปที่ร้านก่อนนะ ไว้ตอนเที่ยงก็ไลน์มาบอกพี่ก่อนนะครับ แล้วเจอกันครับพลอย" กรวิทย์ลุกจากเก้าอี้ เดินออกจากประตูเพื่อกลับไปยังร้านเภสัชของตนที่หน้าวิทยาลัยพยาบาล
....................................................................................................
กรวิทย์เดินออกมาจากห้องพยาบาล พร้อมกับกุมหมัดด้วยความดีใจ ที่ในที่สุดก็ทำคะแนนชนะใจหมอพลอยมากขึ้นเรื่อย ๆ ต้องขอบคุณสวรรค์ ที่มอบโอกาสให้เขาได้แสดงความเป็นพระเอกด้วยการวิ่งเข้าไปช่วยเหลือหมอพลอยที่กำลังตกระกำลำบาก เมื่อถูกสองโจรวัยรุ่นกำลังชิงทรัพย์
กรวิทย์วิ่งเข้าไป พร้อม ๆ กับถูกสอยร่วงโดยหนึ่งในหัวขโมย แต่ผลลัพธ์ที่ได้คือการเอาชนะใจหมอพลอยคนสวย จึงนับว่าเป็นอะไรที่คุ้มค่ามากเลยทีเดียว ตอนนี้หนุ่มกรเฝ้าฝันถึงวันที่จะได้แต่งงานกับนางในฝันอย่างหมอพลอย
แต่ใครเลยจะคาดคิด ชุมพล ภารโรงเฒ่าวัย 60 ปี ในชุดเครื่องแบบกากีแอบเหลือบมองกรวิทย์จากด้านหลังมุมตึก ไม่มีใครคาดเดาได้เลยว่า ตอนนี้ลุงพลกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่
.......................................................................................................
ตัดมาที่ฝั่งพิมมี่ ที่พยายามกลับมาใช้ชีวิตตามปกติ เด็กสาวจากโคราชตั้งใจว่าจะทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ด้วยการตั้งใจเรียนให้จบ เพื่อให้พ่อแม่ที่บ้านเกิดได้ภาคภูมิใจ เธอสังเกตว่าพี่บอส เริ่มเข้ามาเกาะแกะเธอมาขึ้น แต่พิมมี่เองก็ยังแบ่งรับแบ่งสู้ เพราะเธอนั้นยังติดใจในลีลารักของลุงพล
(https://www1.wi.to/2017/11/25/ccd0dcd86b084dfdb0333d44579628d0.jpg)
ไอ้สองและไอ้เหน่ง ลิ้วล้อคนสำคัญของเจ้าบิ๊กเฝ้าดูความเป็นไปของพิมมี่และเจ้าบอส โดยเฉพาะไอ้เหน่ง มันรายงานไอ้บิ๊กที่ถูกกักตัวอยู่ที่ชลบุรีเป็นระยะ
"ขอบใจมากไอ้เหน่ง ตอนนี้กูโดนยึดกุญแจรถว่ะเพื่อน ไว้กูได้กุญแจรถคืน กูจะไปหาพวกมึง หาพิมมี่ และที่สำคัญคือไอ้สัสลุงพล กูไม่ปล่อยมันแน่"
"เออ กูจะรอมึงไอ้เพื่อนรัก" เหน่งตอบ "ไอ้สอง เห็นไหม นี่แหละเพื่อนไม่ทิ้งกันเว้ย"
ไอ้เหน่งตบบ่าของไอ้สอง ที่นั่งนิ่งทำหน้าไม่สู้ดีนัก มันสังหรณ์ใจเหลือเกินว่าสิ่งที่ไอ้เหน่งทำนั้นมันจะส่งผลเสียร้ายแรงจนเกินกว่าจะคาดคิดได้
...............................................................................................................
หลังจากที่เฝ้าดูความเป็นไปของหมอพลอยและกรวิทย์ ชุมพล ภารโรงเฒ่าจอมหื่น ก็เดินทางกลับไปที่ห้องพักภารโรงของตัวเอง ระหว่างทางมันเดินไปพบกับน้องนาถและยัยอุ๊ ที่เดินมาด้วยกัน น้องนาถมีท่าทีเขินมันไม่น้อย แน่นอน เพราะเมื่อไม่กี่วันก่อน นาถลดาคนสวยถูกลุงพลสอนเสียว จนทำเอาสาวน้อยจากหาดใหญ่ล้มป่วยลงเพราะความเพลีย
(https://www1.wi.to/2017/11/25/aaf656f18ce4f6c89674944c285afa3b.jpg)
ตอนแรกลุงพลตั้งใจจะเดินไปทักทายน้องนาถ เมียคนสวยหมายเลข 4 สักหน่อย แต่ยัยอุ๊ทำตาขวางใส่มัน จนมันไม่กล้า เลยทำตัวไม่รู้ไม่ชี้ รอเวลาที่เหมาะสม ค่อยเข้าไปคุยและทักทายเพื่อทำความรู้จักกับเมียคนที่ 4 ของมันให้มากขึ้นมากกว่านี้
"พี่ไม่เคยไว้ใจลุงพลเลยให้ตายเถอะ!!!" ยัยอุ๊จอมจุ้นบ่นกับน้องนาถคนสวย "ระวังตัวหน่อยนะนาถ พี่ว่าลุงคนนี้ไม่ธรรมดา"
"ค่ะ...." นาถลดาพยักหน้า "ไม่ธรรมดาจริง ๆ"
คำพูดสุดท้ายทำเอาหทัยรัตน์ นักศึกษาคณะพยาบาลปี 2 ต้องหันกลับไปมองรุ่นน้องด้วยความสงสัย ทำไมวันนี้นาถลดาดูแปลกไปกว่าที่เคย
(https://www1.wi.to/2017/11/25/fa1552431f0351d725164821723b9921.jpg)
"พูดอะไรแปลก ๆ นะนาถ" ยัยอุ๊กลอกตาไปมา "เอาเหอะ รีบไปกัน ป่านนี้เฟิร์นกับโดนัทรอเราอยู่ที่วอร์ดคนไข้แล้วมั้ง"
.....................................................................................................
พอมาถึงช่วงเที่ยงวัน หมอพลอยไลน์ไปบอกให้พี่กรเตรียมตัว หญิงสาวขับรถไปรับเภสัชหนุ่มคนรักถึงที่ ก่อนพากันไปหาอะไรทานที่ห้างหรูอย่างพารากอน เภสัชหนุ่มวัย 30 ต้น ๆ กำลังปลูกต้นรักกับคุณหมอสาววัย 27 ปี อย่างเงียบ ๆ ด้วยความประทับใจในวีรกรรมอันกล้าหาญของชายหนุ่มเมื่อหลายวันก่อน
ทั้งคู่พูดคุยกันในเรื่องจิปาถะมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอดีต เรื่องโจร เรื่องภายในวิทยาลัยพยาบาล พอมาเรื่องหลัง ทำเอาพี่กรสนใจเป็นพิเศษ
"พี่กรรู้จักเฟิร์นที่เป็นรูมเมทและเพื่อนของโดนัทไหมคะ?" พลอยพรรณเอ่ยปากถามแฟนหนุ่ม "พลอยรู้สึกว่าเฟิร์นมีพิรุธ"
"ทำไมเหรอครับพลอย?" กรวิทย์ละเลียดกาแฟเย็น
"พลอยคิดว่าลุงพลกับเฟิร์นมีลับลมคมในอะไรบางอย่าง" ร่างสูงตอบตามตรง "เมื่อเช้าพลอยเห็นเฟิร์นลงมาจากรถของลุงพล"
"เรื่องนี้เหรอ...." พี่กรมีท่าทีเคร่งเครียดเมื่อได้ยินสิ่งที่พลอยพูด "พี่ไม่รู้จักกับเฟิร์นเป็นการส่วนตัวนะ แต่พี่ก็สงสัยในพฤติกรรมของเฟิร์นไม่น้อยกว่าพลอย"
"ยังไงคะพี่กร?" พลอยมองหน้าคนรักตาไม่พริบ
"คือเมื่อหลายเดือนก่อน เฟิร์นแอบมาซื้อยาคุมที่ร้านของพี่" กรวิทย์ตอบตามตรง
"นึกว่าเรื่องอะไร...." พลอยส่ายหน้า "บางทีเฟิร์นอาจมีแฟนแล้ว....."
"อีกไม่กี่วันให้หลัง พี่เห็นเฟิร์นติดรถไปกับลุงพลเหมือนกัน" พี่กรตอบ "พี่เองก็สงสัยเหมือนกัน เลยฝากให้โดนัทช่วยดูแล แต่โดนัทก็ไม่เคยพูดอะไรเรื่องนี้อีก"
หมอพลอยทำหน้าครุ่นคิดอย่างหนัก เธอรู้สึกสังหรณ์ใจว่าลุงพลคนนี้มีความลับอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ สำหรับประเด็นเรื่องที่เฟิร์นซื้อยาคุม หมอพลอยเข้าใจได้ว่าบางทีเธออาจมีแฟนแล้ว และการมีเพศสัมพันธุ์ในช่วงอายุของเธอเป็นเรื่องปกติ หากได้รับการคุมกำเนิดเพื่อป้องกันการตั้งครรภ์ที่ไม่พึงประสงค์ แต่คำถามก็คือ ทำไมเฟิร์นถึงใช้ยาคุม
......หวังว่าคงไม่ใช่ลุงพลคนนั้น ยิ่งคิดหมอพลอยก็ยิ่งรู้สึกรังเกียจและสะอิดสะเอียนในพฤติกรรมของภารโรงเฒ่าคนนี้ ที่แกล้งทำตัวเป็นคนดี แต่ความจริงแล้วมันก็คือคนแก่บ้ากาม ที่แอบมีสัมพันธ์ลับ ๆ กับเด็กสาวอย่างพิมมี่ หรือแม้กระทั่งเฟิร์นก็ตามที
"ว่าแต่เรื่องคุณพ่อของพลอย ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?" พี่กรถามเรื่องคุณพ่อของพลอยพรรณ ที่กำลังเป็นข่าว
"ก็ไม่สู้ดีเท่าไรนักค่ะพี่กร" พลอยตอบตามตรง "แต่ท่านกำลังหาทนายอยู่"
กรวิทย์ไม่ตอบอะไร เพราะรู้ว่านี่เป็นเรื่องส่วนตัวของพลอยพรรณ ชายหนุ่มเอื้อมแขนกุมมือคนรักเพื่อให้กำลังใจ
..........................................................................................
หลังจากเสร็จมื้อเที่ยง หมอพลอยขับรถพาพี่กรไปส่งที่ร้านขายยาหน้าวิทยาลัยพยาบาล ส่วนตัวเองก็ขับรถ Toyota Prius คู่ใจสีขาว กลับเข้ามาที่วิทยาลัยพยาบาลเพื่อทำงานต่อ
หมอพลอยใช้เวลาตลอดช่วงเที่ยงวันเคลียร์งานยุ่ง ๆ บนโต๊ะ ช่วงนี้เธอพยายามงดการเสพข่าวจากโทรทัศน์และโลกโซเชียล โดยเฉพาะประเด็นข่าวเรื่องอดีตนักการเมืองใหญ่พัวพันเรื่องยาเสพติดและค้ามนุษย์
"หมอพลอยคะ ผู้อำนวยการส่งแฟ้มเอกสารชุดใหญ่มาให้คุณหมอ" เจ้าหน้าที่จากห้องธุรการเปิดประตูเข้ามาในห้องพยาบาล และวางแฟ้มเอกสารบนโต๊ะของหมอพลอย "ลำบากหน่อยนะคะ"
"ค่ะ...." หมอพลอยมองเอกสารรายงานด้วยสีหน้าเมินเฉย แต่ในใจของเธอคิดว่าสงสัยวันนี้ได้กลับบ้านช้าแน่นอน ยิ่งเป็นคำขอจากผู้อำนวยการพยาบาล ยิ่งทำให้เธอต้องตั้งใจมากขึ้น คราวก่อนเธอโชคดีที่ผู้อำนวยการไม่ถือโทษเรื่องที่เจ้าบิ๊กญาติคนน้องเอาปืนเข้ามาในวิทยาลัยพยาบาล ในขณะที่เจ้าหน้าที่และคณะกรรมการคนอื่น ๆ สวดเธอเป็นการใหญ่ จนทำให้เธอเก็บเอาไปนอยด์ไม่น้อยเลยทีเดียว
หมอสาวพลอยพรรณ นั่งเคลียร์งานจนเวลาล่วงเลยถึงช่วง 6 โมงเย็น เจ้าหน้าที่ประจำห้องพยาบาลคนอื่น ๆ ต่างแยกย้ายกลับไปบ้านกันหมดแล้ว เหลือเพียงแค่คุณหมอคนสวย ที่กำลังวุ่นวายกับกองเอกสารที่เธอตั้งใจจะเคลียร์มันให้เสร็จให้ได้ภายในคืนนี้ ซึ่งเธอคาดว่าทั้งหมดน่าจะเสร็จก่อนทุ่มนึง
.................................................................................
ตัดมาที่ฝั่งลุงพล มันเปลี่ยนชุดเป็นชุดเตะบอล และออกวิ่งเบา ๆ ในเขตวิทยาลัยพยาบาล ตั้งแต่มีคดีกับเจ้าบิ๊ก มันก็ไม่ได้ไปเยือนที่สนามกีฬาประจำชุมชนอีกเลย
ตอนนี้เป็นเวลาเกือบทุ่มนึง ชุมพลทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ข้างทาง ระหว่างที่มันกำลังเช็ดเหงื่อด้วยผ้าขนหนูสีเหลือง มันเหลือบไปเห็นแสงไฟเล็ดลอดจากห้องพยาบาล ด้วยความสงสัย มนุษย์ลุงเลยหันไปมอง
"อ่าว....นั่นหมอพลอยนี่หว่า" ลุงพลอุทานออกมา เมื่อเห็นหมอสาวกำลังเปิดประตูห้องพยาบาลและไขกุญแจเพื่อเตรียมตัวกลับคอนโด
ชุมพลนึกถึงใบหน้าของหมอพลอย ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา หมอพลอยได้ชื่อว่าเป็นนางฟ้าประจำวิทยาลัยพยาบาล มีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่มากมายแวะเวียนมาขายขนมจีบเธอ แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นหนุ่มกรวิทย์ เภสัชหนุ่มรุ่นพี่ที่ดูเหมือนว่าจะมีคะแนนนำหนุ่ม ๆ คนอื่นอยู่พอสมควร
มันเองก็ไม่ใช่คนโง่ หลายวันที่ผ่านมามันรู้สึกว่าคุณหมอคนสวยกำลังสงสัยในพฤติกรรมของมันและสาว ๆ ความคิดด้านมืดของมันเตือนอยู่เสมอว่าคงถึงเวลาแล้วที่ต้องหาทางปิดปากคุณหมอสาวคนสวยคนนี้เสียที
......................................................................................
"เฮ้อ!!!เสร็จสักทีเรา" หมอพลอยถอนหายใจโล่งอก หลังจากที่เคลียร์เอกสารที่ส่งตรงจากผู้อำนวยการเสร็จทันเวลา
หญิงสาวปิดแฟ้มเอกสาร วางมันไว้บนตะกร้าเหล็กพลางลุกขี้นยืนบิดตัวไปมาเพื่อผ่อนคลายอิริยาบถ เธอเหลือบมองนาฬิกาแขวนเพดานและพบว่าตอนนี้เป็นเกือบหนี่งทุ่มแล้ว
"รีบกลับบ้านดีกว่าเรา" หมอพลอยเอ่ยปาก ก่อนเอื้อมมือไปหยิบรีโมตปิดแอร์ และเดินไปปิดไฟทุกดวงในห้องพยาบาล เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย คุณหมอสาวหยิบกระเป๋าหนังแบรนดัง เดินออกจากห้องและล็อคประตู
สักพักเจ้าบิ๊กก็โทรศัพท์เข้ามาที่เครื่องสมาร์ทโฟน ญาติผู้น้องโทรมาขอบคุณและถามสารทุกสุขดิบญาติผู้พี่ หมอพลอยตอบไปตามหน้าที่ และฝากข้อคิดให้เจ้าบิ๊กนำไปใช้เพื่อปรับปรุงตัวเป็นคนใหม่ ก่อนวางสมาร์ทโฟนไว้บนโต๊ะ
"บ้าจริง ทำไมมาปวดฉี่ตอนนี้เนี่ย" หมอพลอยบ่นอุบ เนื่องจากเธอนั่งทำงานเป็นเวลานาน จนทำให้เธอรู้สึกอยากปลดทุกข์เบา หญิงสาวเลยรีบเดินเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัวก่อนรีบเดินออกมา
หลังจากที่เธอล็อคกุญแจห้อง คุณหมอสาวเดินตรงไปที่โรงจอดรถที่ตั้งอยู่ไม่ไกล หมอพลอยเหลือบไปเห็นภารโรงเฒ่ากำลังนั่งพักผ่อนที่ม้านั่ง แต่เธอไม่คิดจะทักทายอะไรมันหรอกนะ
"กลับบ้านดึกจังครับคุณหมอ" ชุมพลเอ่ยปากทักคุณหมอพลอยพรรณที่เดินผ่านหน้าของมันไป ฝ่ายหญิงสาวแต่ตอบสั้น ๆ ว่า "ค่ะ" และรีบเดินจากมุมนั้นให้เร็วที่สุด
หลังจากมาถึงรถ หมอพลอยหยิบกุญแจรถจากกระเป๋าหนังแบรนดัง เธอกดปลดล็อคประตูรถและเตรียมพร้อมขับรถกลับคอนโดเพื่อพักผ่อน ทันใดนั้นเอง คุณหมอคนสวยนึกขึ้นได้ว่าเธอลืมสมาร์ทโฟนที่ห้องทำงาน
"ตายจริง!!!" หมอพลอยบ่นให้กับความขี้หลงขี้ลืมของตัวเอง "ลืมมือถือไว้ที่ห้องทำงานอีกแล้วชั้น"
หมอพลอยเปิดประตูรถ และรีบเดินกลับไปที่ห้องพยาบาลเพื่อเอาสมาร์ทโฟนที่ตั้งใจไว้บนโต๊ะทำงานกลับ คุณหมอสาวเดินผ่านหน้าลุงพลที่กำลังยืดเส้นยืดสายหลังจากออกกำลังกายมาได้ไม่นาน
ลุงพลเหลือบมองคุณหมอคนสวยตาเป็นมัน ด้วยสัญชาตญาณหื่นมันรู้ดีว่านี่คือโอกาสทองที่นรกหยิบยื่นให้มันมาเพื่อปิดปากหมอพลอย แต่ปัญหาก็คือมันไม่แน่ใจเสียด้วยซ้ำว่าสภาพร่างกายตอนนี้จะไหวพอที่จะเติมน้ำกลั่นใส่ถ้ำสาวของหมอพลอยผู้สูงส่งได้หรือไม่
จะเอาไงดี.....นี่เป็นโอกาสเหลี่ยมทองของมึงแล้วนะไอ้พล เสียงย้ำเตือนของชุมพลด้านมืดย้ำเตือนมันถึงโอกาสที่ไม่ได้มีมาง่าย ๆ จะทำอะไรต้องรีบทำแล้วตอนนี้
ลุงพลตัดสินใจครั้งสำคัญอีกครั้ง ถึงเวลาแล้วที่มันต้องตัดไฟแต่ต้นลม มันต้องปิดปากหมอพลอยด้วยบทเรียนสุดเสียว ก่อนที่คุณหมอจะรู้ความลับของมันไปมากกว่านี้ มนุษย์ลุงหันหลังกลับไปที่ห้องพยาบาล มันสะกดรอยตามคุณหมอสาวที่รีบร้อนจนไม่ทันสังเกตว่ามีภารโรงเฒ่าจอมหื่นกำลังสะกดรอยตามเธออยู่
(https://www1.wi.to/2017/11/25/7b1b2ba9bcdca25ce446649253a663d8.jpg)
....................................................................................
หมอพลอยไขกุญแจเข้าไปที่ห้องพยาบาล เธอกดสวิตซ์ไฟ พลางเหลือบมองสมาร์ทโฟนที่วางบนโต๊ะทำงาน
"เฮ้อ...อยู่นี่นี้เอง" หมอพลอยยิ้ม ก่อนเดินไปหยิบสมาร์ทโฟนใส่กระเป๋าหนังสุดหรู เมื่อเสร็จธุระจากห้องพยาบาล คุณหมอคนสวยเลยเดินหันหลังกลับเพื่อเตรียมตัวกลับไปที่รถ
"สวัสดีครับหมอพลอย" ลุงพลปรากฏตัวขวางทางออกคุณหมอคนสวย "ผมไม่ค่อยสบาย เลยอยากมาขอยาคุณหมอหน่อยครับ"
ภาพของชายวัย 60 ปี ในชุดเสื้อบอล รองเท้าผ้าใบสีขาว เนื้อตัวชุ่มไปด้วยเหงื่อปรากฏตรงหน้าคุณหมอสาววัย 27 ปี ด้วยสัญชาตญาณของฝ่ายหญิง เธอรู้ดีว่าลุงพลมีเจตนาแอบแฝงบางอย่าง
"ลุงพล..." หมอพลอยหน้าซีด เมื่อนึกถึงสิ่งที่เธอทำกับภารโรงเฒ่าเมื่อเช้า ร่างสูงรู้ดีว่าเธอรู้ความลับของลุงพลมากเกินไป และถึงเวลาแล้วที่เธอต้องชดใช้ให้กับความรู้มากเกินไปของเธอ "นี่มันอะไรกันคะ?"
"พอดีช่วงนี้ผมหน้ามืดบ่อย ๆ นะครับคุณหมอ" ลุงพลยิ้มกริ่ม มันหยิบผ้าขนหนูสีเหลืองที่พาดบนบ่าออกมา โดยที่คุณหมอสาวไม่มีวันรู้เลยว่า ผ้าขนหนูผืนนี้ชุบยาสลบตัวเดียวกับที่เคยใช้กับสาวน้อยจอมพยศอย่างณิชามาแล้ว
ได้เวลาล่า ลาสต์บอส แล้ว จัดเลยลุง !!
หมอจะติดใจลุงไหมนะ
น่าเป็นห่วงคุณหมอพลอยจริงๆ เจอเฒ่าจอมลามก จะรอดไหมนี่
::YehYeh::
ลุงน้อลุงพลไม่รู้จักสังขารตัวเอง
::Glad:: ไม่ไหวแล้วลุง
::JubuJubu::
รอถึงตาคุณหมอ ในที่สุดก็มาถึง
::Glad::ชอบๆ
::Glad::
::JubuJubu::
::Hunger::
หมอไม่น่ารอดมือลุง
ไม่น่ารอด
::Suffocate::
ลาสต์บอสแล้ว
ขอบคุณครับ
ถ้าลุงแข็งแรงกว่านี้คงจะดีไม่น้อยเล่นให้จะตายหลายรอบแหละ
::YehYeh::
::YehYeh::
::Glad:: อ่านเพลินทุกตอนจริงๆ ขอบคุณมากครับ
อ่านต่อ