แนะนำติชมกันหน่อยนะครับ และลองทายเนื้อเรื่องกันดูสนุกๆ เผื่อผมจับมาใส่ในplotได้
หลายท่านขอยาวกว่านี้ในแต่ละตอน จริงๆผมทำได้นะครับ แต่มันก็จะหลายๆวันลงที
ที่แต่งเรื่องนี้ มีข้อกำหนดกับตัวเองเอาไว้ คือลงให้ได้วันละ1ตอนหรือ2วันตอน ทั้งนี้เพื่อฝึกทักษะการเขียนของตัวเองล้วนๆ
สำหรับตอนนี้ วันนึงผมเขียนได้1หน้า Font Arial 11เท่านั้น ยังไงก็ทนๆไปก่อนนะครับสำหรับช่วงแรกๆ
ไว้เก่งๆแล้ว เดี๋ยวมันก็จะยาวเอง 5555+
---------------------------
'ตาย... งั้นเหรอ เมื่อกี้ไอ้หมอที่ชื่อนนท์นั่นบอกว่าเราฟื้นจากความตาย แสดงว่าวิญญานของไอ้เด็กวินนี่มันคงจะออกจากร่างไปแล้วซินะ เราถึงมาเข้าร่างมันได้แบบนี้' ไอ้ศักดิ์พยายามปะติดปะต่อเรื่องราวจากสิ่งที่ได้ยิน
'แล้วไอ้เด็กนี่มันไปทำอะไรมาวะ อายุแค่นี้เอง' มันประเมินอายุของวินไว้ที่ประมาณสิบเก้าปีจากการสังเกตุรูปร่างหน้าตา พลางสำรวจหาสาเหตุที่ทำให้วินถึงแก่ความตายไปทั่วร่า' แต่นอกจากผ้าพันแผลที่ข้อมือ มันก็ไม่พบร่องรอยหรือบาทแผลใดๆอีก
'หรือมันจะโดนงูกัด' ไอ้ศักดิ์คิด มันจึงก้มลงมองดูตามแข้งขาอีกครั้งให้แน่ใจ แล้วจู่ๆภาพตรงหน้าก็มืดลงอย่างรวดเร็ว แถมพื้นห้องก็ลอยขึ้นมาติดหู
ตึง!! เสียงล้มดังขึ้นในจังหวะที่หมอนนท์กำลังจะเคาะประตูห้องน้ำพอดี สร้างความตื่นตกใจให้บุคคลทั้งหมดที่ได้ยิน
โชคดีที่ไอ้ศักดิ์ไม่ทันได้กดล็อคไว้ และประตูก็ปิดสนิทเพราะกลไกอัตโนมัติ หมอนนท์จึงพลักประตูออกได้ง่ายๆและรีบพุ่งเข้ามาดูอาการทันที
"วิน! วินเป็นอะไรไปลูก" วรรณแทบจะกรีดร้อง ช่วงเวลาสองวันนับตั้งแต่เกิดเรื่องกับลูกชาย เธอก็เหมือนจะกลายเป็นคนวิตกจริต คอยจะหวาดระแวงเรื่องวินไปเสียตลอด
"เหมือนจะแค่หน้ามืดไปนะครับพี่ ก่อนหน้านี้เค้าเสียเลือดไปเยอะ ลุกออกมาเดินแบบนี้ก็ไม่แปลก เดี๋ยวช่วยกันพยุงเค้าไปที่เตียงก่อนเถอะครับ" หมอนนท์เอ่ยพร้อมกับให้พยาบาลเข้ามาช่วยยกร่างของวินไปที่เตียง ก่อนจะหันมาคุยกับวรรณเพื่อคลายความเป็นห่วงให้เธอ
"นอกนั้นก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วครับพี่ พรุ่งนี้ก็คงกลับบ้านได้ เดี๋ยวผมจะให้ยานอนหลับเค้ากับน้ำเกลือไปก่อน เพราะถ้าวินลุกขึ้นมาเดินเองอีกคงจะแย่ครับ ส่วนเรื่องค่ารักษาผมจะเป็นคนจัดการให้เอง ถือว่าเป็นการตอบแทนบุญคุณที่พี่เคยมีให้ผมก็แล้วกันนะครับ" หมอหนุ่มกล่าวอย่างจริงใจ ถ้าไม่ได้วรรณคอยช่วยเหลือสมัยเรียน นนทพัทธ์คงไม่ได้เป็นหมอนนท์อย่างทุกวันนี้
"ขอบใจมากจะ ถ้าไม่บังเอิญว่านนท์ทำงานอยู่ที่นี่ พี่คิดว่าคงต้องแย่แน่ๆเลย ขอบคุณมากนะจ๊ะ" วรรณผงกหัวเป็นเชิงขอบคุณพร้อมส่งรอยยิ้มให้กับน้ำใจของหนุ่มรุ่นน้อง
"ไม่เป็นไรครับพี่วรรณ.." เขาเอ่ยและนิ่งไปชั่วครู่เหมือนลังเล ก่อนจะจ้องมองวรรณด้วยแววตาสื่อความหมายและกล่าวต่อด้วยน้ำเสียงจริงจัง "ผมแค่หวังว่า...พี่วรรณจะทบทวนเรื่องที่ผมเคยบอกพี่อีกครั้งนะครับ"
วรรณผงะเล็กน้อยเมื่อได้ยิน ไม่คิดว่าหมอนนท์จะถามอะไรเธอแบบนี้ "เออ... ถ้าเรื่องนั้น" วรรณเม้มปากครุ่นคิดหนัก "พี่... พี่ขอเวลาตัดสินใจอีกหน่อยนะนนท์" เธอหลบตาก่อนจะให้เหตุผลด้วยเสียงคล้ายจะร้องไห้
"ตอนนี้พี่ยังอยากใช้เวลาอยู่กับวินให้เต็มที่ก่อน นนท์ก็รู้ว่าวินไม่มีใครอีกแล้วนอกจากพี่ พี่กลัว... กลัวว่าเค้าจะคิดมาก และกลับมาทำแบบครั้งนี้อีก" กล่าวจบวรรณก็ซึมนิ่งไป ถ้าเกิดวินไม่ได้โชคดีฟื้นขึ้นมา เธอคงจะขาดใจตายไปแล้วแน่ๆ
"ถ้าเรื่องวิน ผมพร้อมเสมอที่จะดูแลเค้านะครับพี่ และพี่ก็รู้ว่าผมเองก็รักวินเหมือนลูกคนนึงอยู่แล้ว ถึงผมจะแทนที่ผู้ชายคนนั้นไม่ได้ แต่ผมจะพยายามครับ" หมอหนุ่มเอ่ยด้วยท่าทีขึงขัง แต่กลับมีคนมาขัดจังหวะก่อนที่เขาจะพูดต่อ
ร่างของพยาบาลสาวนางนึงวิ่งเข้าในห้องอย่างร้อนรน ดูเหมือนตอนนี้จะมีเคสผ่าตัดด่วนเข้ามาแล้วเกิดมีหมอที่เข้าเวรไม่เพียงพอ หมอนนท์ซึ่งผ่าตัดได้และอยู่ใกล้ที่สุดจึงตกเป็นตัวเลือกแรกทันที
ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อได้ยิน ก่อนที่เขาจะตอบรับกับพยาบาลสาวและรีบหันมาพูดกับวรรณต่อ
"ไม่เป็นไรครับ เพราะยังไง... ตอนนี้ก็คงไม่เหมาะที่จะคุยเรื่องแบบนี้กับพี่สักเท่าไหร่ เอาเป็นว่า.. ผมจะรอวันที่พี่พร้อมจะให้คำตอบผมนะครับ เดี๋ยวผมขอตัวก่อนนะครับ เค้าเรียกตัวแล้ว" นนท์บอกก่อนจะหันหลังและรีบเดินออกจากห้องไป ปล่อยวรรณให้อยู่กับบรรดาพยาบาลที่กำลังดูแลร่างอันไร้สติของวินลูกชายเธอ
-------------------------------
ไอ้ศักดิ์ในร่างวินหลับยาวข้ามวันด้วยฤทธิ์ยาสลบตามที่หมอนนทพัทธ์สั่ง มันจึงตื่นขึ้นมาด้วยความกระปรี้กระเปร่าในช่วงสายของวันรุ่งขึ้น หลังยันตัวขึ้นนั่งและหันมองไปรอบๆห้อง มันก็พบวรรณที่กำลังนอนหลับอยู่บนโซฟายาวอยู่แค่เพียงลำพัง หญิงสาวคงจะนั่งเฝ้าลูกของเธออยู่ทั้งคืนโดยจนเผลอหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อน ตอนนี้เธอจึงตกอยู่ในสภาพที่ไม่ค่อยจะเรียบร้อยนัก กระดุมเม็ดบนของเชิ้ตขาวดูเหมือนจะหลุดออกจากการขยับตัวยามหลับ จึงเกิดเป็นช่องว่างขนาดใหญ่จนมองเห็นเต้านมขาวเนียนเกือบครึ่งเต้าแม้ไม่ตั้งใจ
'แม่เจ้าเว้ย! ใหญ่เบ้อเริ่ม แถมขาวอล่างฉ่างเลยเว้ยเห้ย' ไอ้ศักดิ์คิดลามกตามนิสัย ตอนนี้มันรู้สึกว่าเรี่ยวแรงกลับคืนมาทั้งหมดแล้ว จึงลุกขึ้นช้าๆและเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าร่างอันหลับสนิทของวรรณ
นั่น เพิ่งฟื้นแต่ก็ดูเหมือนจะหื่นกับแม่แล้วนะคับ
สงสัยแม่วรรณของนายวินไม่รอดแน่ๆ
ขอฝากคำเตือน ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ::Angry:: ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา ::Cheeky:: เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .
กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................
จะเอาแม่แล้ว
ชีวิตใหม่ แต่นิสัยเดิม
ยังไม่ทันจะรู้อะไรเลย
หื่นขึ้นมาซะงั้น ::Evil::
ขอบคุณมากๆครับ
ต้องหาประสบการณ์ในร่างใหม่
::Confident::บังคับแม่ทำแล้วขู่จะฆ่าตัวตายอีกถ้าไม่ยอมทำละสิคับใช่ป่าว เอาหื่นๆหน่อยนะผมชอบ
ตื่นมาก็ออกลายเดิมเลยนะ
คุณหมอท่าจะมีคู่แข่งซะแล้ว
พอฟื้นตัวขึ้นมาก็จะออกลายเดิมอีกแล้วนะไอ้ศักดิ์....หึหึ
เข้ามาให้กำลังใจครับ ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นนักเขียนมือใหม่ ทั้งการเดินเรื่องและการวางเรื่อง ลื่นไหลต่อเนื่อง อ่านแล้วได้อารมณ์ตามไม่สะดุดเลยครับ
นายศักดิ์จะเล่นแม่นายวินก่อนตกเป็นของหมอนนท์ละสิ
ฟื้นได้ก็หื่นลยนะ อย่างนี้ต้องรีบจัดก่อนจะถึงมือหมอ 555
ได้ร่างใหม่มาอาศัยอยู่ แถมอายุน้อยกว่าเดิม
สิ่งที่ได้มาเพิ่ม น่าจะได้ในด้านความหื่น
นั่นไง ออกลายนิสัยเดิมซะแล้ว นายศักดิ์ 555+
ยังไม่ทันไรเลย พอมีแรงเริ่มออกอาการหื่นขึ้นทันที
รู้สึกสั้นจุง เดาไม่ถูกเลยว่าจะเป็นยังไงต่อ
จะเล่ยแม่วินเลยหรอ
ถึงจะเดินเรื่องช้าแต่ก็น่าสนุกดี
เพิ่งฟื้นก็จะรีบจัดเลยเหรอนั้น ไวแท้แต่นั้นแม่ใหม่นะเห้ย
ขอบคุณครับ...วรรณจะรู้สึกอย่างไรที่มีศักดิ์ ในร่างกายของวิน
อ้าวเห้ยตื่นมาทำท่าทางหื่นกามใส่แม่เเล้วนะเนี่ย ไม่คิดเลยว่าที่กลับมาได้อาจจะให้แก้ตัวทำเรื่องดีๆ
แนวว่า
1. วินพยายามฆ่าตัวตาย สาเหตุน่าจะเป็นเรื่องผู้หญิง / เซ็กห่วย / โดนล้อเลียน
2. ศักดิ์มาสิงร่าง ได้ความสามารถเดิมติดตัวมาด้วย
3. ค่อยๆมารู้ความจริงของวิน ตามเอาผู้หญิงที่เคยแกล้งวิน
::Evil::ไอ้เจ้านี่หื่นไม่เลือกที่ จริงๆ นี่ขนาดมันเจ็บอยู่ใน โรงพยาบาลแท้ๆ นิสัยเจ้าชู้ ลามกนี่ไม่เปลี่ยนเลยนะ เจ้าศักดิ์ นี่มันแม่นะ แม่ๆๆ เข้าใจปะฮึ? นิสัยเดิมไม่เปลี่ยนเล้ย.
ฟื้นมาก็เริ่มหื่นเลย
ร่างใหม่นิสัยเดิมพอมีแรงหน่อยก็หื่นใส่แม่ตัวเองเลยนะ งานนี้แม่วรรณคงจะไม่รอดซะแล้ว
::YarKK:: ปล่อยแม่ไว้สักคน ศักดิ์เอ้ย
เล็งวรรณซะแล้ววิน ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณในน้ำใจคับ หน้าเดียวก้ออ่านคับ ขอบคุณอีกครั้งในความมีน้ำใจแบ่งปันคับ
ลุ้นให้ไอ้ศักดิ์ได้กับแม่วรรณ แต่ก็ขอให้รักกับแม่วรรณจริงจัง ส่วนคนอื่นแค่หาเศษหาเลย ขอขอบคุณมากๆครับ
เอ้ย ยุ่งแล้ว เพราะนิสัยยังเป็นเหมือนเดิม ต่างแค่่ร่างเท่านั้น
ตัดจบแบบนี้ มันจะขำมาก ถ้าไอ้นั้นของวินมันเล็ก ผมคิดอะไรของผมนี้ 55
พลอตเรื่องมาดีเลยครับ แถมเขียนบรรยายได้ดีอีก อ่านเพลินเผลอแปปเดี๋ยวจบตอนล่ะ ชื่นชมในฝีมือครับ
พอฟื้นตัวก็จะออกลายเดิมเลยนะ
ยังไม่ทันหายดีก็จะออกลายมาอีกแล้วหรือครับนี่
ตื่นมาก็จะก่อเรื่องอีกแล้ว
ยังไม่เข็ด
นิสัยเดิมตามมาด้วยไม่ได้นิสัยเก่าของเด็กวินซักหน่อยเหรอหรือความทรงจำประมาณนั้น
เมร้ายกาจมาก น่าจะยอมรับว่าตัวเองผิดแล้วขอเลิกดีกว่า สงสารต้นเลยกลายเป็นคนผิดซะงั้น
แนะคิดไรนะเรา
ในเย็นก่อนนะ พึ่งจะฟื้นขึ้นมา แล้วนั่นแม่ของร่างใหม่นะเห้ยย
หมอนนท์ จีบแม่ ส่วนไอ้หนุ่มนี่มีศักดิ์มาเข้าร่าง เห็นแม่ก็เมหื่นแล้ว สงสัยหมอนนท์จะอดละ
สำรวจร่างกายตัวเองก่อนดีไหมครับ ก่อนจะทำอะไรก็ให้มันพ้นที่พ้นทางหลบๆคนด้วยครับ
อ้าวไหนว่าจะกลับตัว อย่างนี้ก็ทำตัวเหมือนเดิมละสิ