พูดคุยก่อนอ่าน : หายไปนานสำหรับครูมายด์ ตอนที่สองกลับมาแล้ว และเรื่องนี้จะเป็นอีกเรื่องที่ผมจะวางจำหน่ายบน MEB นะครับ
ขอบคุณสำหรับคนที่อุดหนุนเรื่องของทนายเจนรบและน้องปลาด้วยนะครับ คิดว่าใครที่อุดหนุนแล้วน่าจะชอบตอบจบ ผมว่ามันน่ารักดี เรียกได้ว่าเป็นเรื่องสั้นที่ Happy Ending ผมเองก็มีความคิดจะเขียนภาคสองต่อ เพราะรู้สึกว่าเรื่องมันยังไปได้อีก ยังอยากให้ทุกคนเห็นชีวิตของลุงจอมและน้องปลาว่าจะเป็นยังไงต่อไป รวมถึงเรื่องคุณหนูแพรวพรรณด้วยเช่นกัน
ตัดมาที่ครูมายด์ เรื่องนี้จะเน้นความดราม่าเหมือนกัน อาจมีแอ็คชั่นหน่อย ๆ การเมืองระหว่างประเทศนิด ๆ (เกี่ยวกับชนกลุ่มน้อยในประเทศเพื่อนบ้าน แต่เป็นชื่อสมมุติ ผมอาจต้องเซ็นเซอร์ชื่อประเทศเพื่อนบ้านในฉบับขึ้นบนดินด้วยเช่นกัน 5555+) และฉากอีโรติกจะแรงกว่าเรื่องน้องปลาพอสมควร ก็อยากให้ลองติดตามดูกันครับว่าจะเป็นยังไงต่อไป
ปล.ชื่อสถานที่ใด ๆ ในเรื่องนี้เป็นชื่อที่ถูกสมมุติขึ้น และชนกลุ่มน้อยคะฉ่าย เป็นชนกลุ่มน้อยที่ถูกสมมุติขึ้นนะครับ ไม่ได้มีตัวตนอยู่จริงแต่ประการใดhttps://xonly8.com/index.php?topic=220740.0
##############################
อ้างถึง"ลูกแน่ใจแล้วเหรอจ๊ะมายด์?" ชุติมา ผู้เป็นแม่เอ่ยปากถามลูกสาวที่พึ่งเรียนจบปริญญาตรีในสาขาครุศาสตร์ และได้รับการบรรจุเป็นอาจารย์ประจำโรงเรียนที่แสนห่างไกลแห่งหนึ่งในจังหวัดราชบุรี "โรงเรียนผาพิราบขาว นี่มันตั้งอยู่ในซอกหลืบในของประเทศไทยแม่ก็ไม่เคยได้ยิน"
"แน่ใจแล้วค่ะแม่" มายด์ มณฑกานต์ หญิงสาววัยเพียง 24 ปี ว่าที่อาจารย์คนใหม่เอ่ยปากอย่างมั่นใจ "หนูเคยบอกแม่แล้วนะคะ ว่าหนูอยากไปสอนหนังสือเด็ก ๆ ที่ต่างจังหวัด"
"กรุงเทพก็มี ทำไมไม่สอน?" คราวนี้เป็นทีของทรงชัย คุณพ่อของครูมายด์ ที่ออกความเห็นบ้าง "พ่อไม่เข้าใจลูกเลยว่าทำไมลูกถึงจะต้องไปถึงราชบุรี แถมยังติดชายแดนไทยพม่าอีกต่างหาก"
"ก็ไม่ได้ไกลอะไรขนาดนั้นหรอกค่ะ" หญิงสาวพยายามอธิบายเพิ่มเติม "คุณพ่อคะ คุณแม่คะ หนูเป็นครูแล้วนะ หน้าที่ของหนูคือสอนหนังสือเด็ก ๆ หนูอยากเป็นแม่พิมพ์ของชาติ หนูอยากสอนหนังสือเด็ก ๆ ที่ด้อยโอกาสให้มีโอกาสเหมือนเด็กในเมือง"
"พ่อไม่ยอม ยังไม่ก็ไม่ยอมเด็ดขาด!!" ทรงชัยยื่นคำขาด "มายด์ กรุงเทพมีโรงเรียนตั้งเยอะตั้งแยะ ทำไมไม่ไม่อยู่สอนที่นี่ ไม่รู้ล่ะ ถ้าแกยังดึงดันไม่เชื่อฟังกันแบบนี้ เห็นทีเราคงจะคุยกันไม่ได้อีกแล้ว"
"คุณ!!! คุณคะ!!!" ชุติมาพยายามเรียกสามีที่เดินหัวเสียออกไป ส่วนสาวมายด์ก็รู้สึกไม่สบายใจอยู่บ้าง แต่เธอตั้งใจแน่วแน่มาตั้งแต่เด็กแล้วว่าเธออยากเป็นอาจารย์ อยากเป็นแม่พิมพ์ของชาติ อยากเป็นแบบอย่างที่ดีแก่นักเรียน ยังไงเสียอะไรก็ห้ามเธอไม่ได้ แม้มันจะทำให้พ่อกับแม่ของเธอไม่พอใจก็ตาม
หลังจากการเคลียร์ใจกับคุณพ่อและคุณแม่ไม่เป็นผลสำเร็จ สาวมายด์ก็เลยตัดสินใจนั่งรถออกมาเที่ยวข้างนอกกับแฟนหนุ่ม เบนซ์ บดินทร์ พนักงานฝ่ายนิติกรรมของธนาคารชื่อดังแห่งหนึ่งของประเทศไทย
"จะเอาจริงเหรอมายด์?" เบนซ์เอ่ยปากถามแฟนสาวขณะกำลังนั่งกินชาบูอย่างเอร็ดอร่อย "พูดตามตรงนะ เบนซ์เองก็เห็นด้วยกับคุณลุงคุณป้า มายด์น่าจะหาโรงเรียนสอนในกรุงเทพมากกว่าไปสอนถึงชายแดนไทยพม่านะ"
"เบนซ์ มายด์ตั้งใจตั้งแต่แรกแล้วนะ ว่าการที่มายด์มาเป็นอาจารย์เนี่ย ก็หวังสอนหนังสือเด็ก ๆ ให้มีความรู้ เด็กในเมืองไม่ลำบากหรอก มีอาจารย์ดี ๆ เยอะแยะเต็มไปหมด แต่เด็กที่อยู่ห่างไกลน่ะ พวกเขาจะเรียนหนังสือยังไง"
"มันก็เป็นความคิดที่ดีนะมายด์ แต่เบนซ์เองก็อดเป็นห่วงมายด์ไม่ได้จริง ๆ ได้ข่าวว่าแถวนั้นมีพวกชนกลุ่มน้อยสู้รบกันอยู่...."
อ้างถึง"สวัสดีครับครู ขอโทษที่ให้รอนานนะครับ" ลุงเฉื่อยพนมมือไหว้ตอบอาจารย์สาวคนสวย "ตะกี้หลานผมได้ทำอะไรไม่ดีกับครูหรือเปล่าครับ?"
"เปล่าคะ ไม่มีอะไรหรอก" ครูมายด์ยิ้ม "มายด์ว่าเรารีบไปกันเถอะคะ"
"ให้ผมช่วยถือนะครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะลุง ไม่หนักอะไรหรอก มายด์ถือเองได้ค่ะ" ครูมายด์ยิ้ม ขณะกำลังเดินตามลุงเฉื่อยที่เปิดประตูรถกระบะให้เธอ
ครูมายด์เอากระเป๋าสัมภาระวางไว้ที่เบาะหลัง ส่วนลุงเฉื่อยก็ขับรถพาอาจารย์สาวคนสวยไปที่โรงเรียนผาพิราบขาว เพื่อพูดคุยกับอาจารย์ใหญ่ของโรงเรียน
ระหว่างนั้นเอง ครูมายด์ก็รับสายเรียกเข้าจากชุติมา คุณแม่ของเธอที่โทรมาจากกรุงเทพด้วยความเป็นห่วง
"ฮัลโหล ถึงราชบุรีแล้วยังลูก?"
"ถึงแล้วค่ะแม่ ตอนนี้หนูกำลังนั่งรถเข้าไปที่โรงเรียน" ครูมายด์ตอบ
"ดีแล้ว รักษาเนื้อรักษาตัวดี ๆ นะจ๊ะลูก พ่อกับแม่เป็นห่วง"
"ค๊าแม่ มายด์ดูแลตัวเองได้ ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ"
พอกดวางสาย ลุงเฉื่อยก็หันไปยิ้มให้อาจารย์สาว แล้วแกก็เลยถือวิสาสะสอบถามเรื่องราวทั่วไปเกี่ยวกับครูมายด์คนสวยซะเลย
"ครูมายด์ยังสาวอยู่เลยนะครับเนี่ย น่าจะรุ่นลูกรุ่นหลานผมได้เลยนะครับ"
"ค่ะ มายด์พึ่งจะ 24 เองค่ะลุงเฉื่อย" อาจารย์สาวยิ้มหวาน
"ผมว่าอีกหน่อยอาจารย์ต้องเป็นที่รักของนักเรียนและชาวบ้านผาพิราบขาวแน่ ๆ เลย" ลุงเฉื่อยแซว "โรงเรียนเราไม่มีครูสาว ๆ หน้าตาดีมาจากเมืองหลวงมาก่อน"
"ลุงก็พูดซะหนูเขินเลย..." มณฑกานต์ยิ้มหวาน "ยังไงก็ หนูพึ่งมาที่นี่ครั้งแรก คงต้องรบกวนลุงด้วยนะคะ"
ลุงเฉื่อยยิ้ม ไม่ตอบอะไร สิ่งที่แกคิดตอนนี้ก็คือกลิ่นน้ำหอมจากเรือนร่างของมณฑกานต์มันช่างหอมเย้ายวนเหลือเกิน แน่นอน กลิ่นน้ำหอมแบบนี้ไม่มีสาวชาวสวนคนไหนใช้กัน มันเป็นกลิ่นน้ำหอมแบบสาวเมืองหลวงที่หอมหวานและแสนเย้ายวนเหลือเกิน
ครูมายด์แตกต่างจากสาวชาวบ้านทั่วไปอย่างชัดเจน เธอสวยกว่า ดูมีออร่ามากกว่าหญิงสาวทั่วไปในหมู่บ้าน ด้วยวัยขนาดนี้ ถ้าเป็นสาวชาวสวนทั่วไปก็คงมีลูกมีผัวกันแล้ว
ครูมายด์เปิดสมาร์ทโฟน คุยไลน์กับเพื่อน ๆ ที่กรุงเทพไปตามเรื่อง ส่วนลุงเฉื่อยก็ขับรถไป กลิ่นน้ำหอมจากร่างกายของครูมายด์ก็ช่างเย้ายวนเหลือเกิน
ลุงเฉื่อย หรือชื่อจริงตามบัตรประชาชนคือ นายสมชาย สมัยหนุ่มแกเป็นนักเลงหัวไม้ ที่ชอบเรื่องตีรันฟันแทง จนถูกส่งไปเป็นทหารเกณฑ์ พอปลดออกมาก็ยึดอาชีพทำไร่ทำสวนไปตามเรื่อง เมื่อก่อนแกเคยมีเมีย แต่เมียแกตายไปเพราะโรคเบาหวานเมื่อไม่กี่ปีก่อน แกกับเมียไม่มีลูกด้วยกัน สุดท้ายลุงเฉื่อยก็เลยครองตัวเป็นโสด อาศัยอยู่กินกับลูกหลานแล้วก็ทำสวนไปตามเรื่อง
ปฏิเสธไม่ได้จริง ๆ ว่า มณฑกานต์คนนี้ กำลังทำให้ลุงเฉื่อยเกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นมา มันเป็นความรู้สึกคล้ายกับที่เคยเกิดขึ้นกับเมียของแกเมื่อหลายปีก่อน ซึ่งก็ไม่แปลกอะไร เพราะคุณครูคนสวยจากเมืองหลวงคนนี้สวยเหลือเกิน เรียกได้ว่าเป็นนางฟ้านางสวรรค์ก็ไม่มีผิด
เขาบอกกันว่าสาวเมืองหลวงสวยน่ารักแทบทุกคน ลุงเฉื่อยคิด จนวันนี้ที่แกได้มาเจอกับมณฑกานต์ อาจารย์สาวป้ายแดงจากเมือง แกถึงเชื่อแล้วว่าคำพูดนี้เป็นความจริง
"ถึงแล้วครับ" ลุงเฉื่อยเลี้ยวรถเข้ามาในโรงเรียนผาพิราบขาว ที่เป็นโรงเรียนไม้เก่า ๆ สองชั้นที่ดูเก่า ครูมายด์เหลือบมองสถานที่ตรงหน้าด้วยความสนใจไม่น้อย เพราะที่นี่จะเป็นที่ทำงานของเธอในอนาคต "เดี๋ยวเราไปคุยกับอาจารย์ใหญ่ ส่วนสัมภาระไว้ที่รถก่อนก็ได้นะครับ เดี๋ยวกลับมาผมช่วยถือให้"
"ขอบคุณค่ะลุง" ครูมายด์ยิ้มหวาน ก่อนเปิดประตูลงมาจากรถ หญิงสาวในชุดเดรสแขนกุดสีดำยาวถึงเข่า มีเสื้อเชิ้ตสีขาวลายดอกไม้สวมทับกันโป๊ รองเท้าส้นสูงสีดำ ผมยาวหยักศกทำไฮไลท์สีน้ำตาล อายไลนเนอร์สีดำ ริมฝีปากอวบอิมสีสันสดใสด้วยลิปสติก ทำให้มณฑกานต์สวยโดดเด่นเหนือใครในโรงเรียนแห่งนี้
"หูยยยย ดูพี่สาวคนนั้นซิ" เด็กน้อยในชุดนักเรียนชี้ไปที่อาจารย์สาวคนใหม่ "นางฟ้า!!"
เหล่านักเรียนที่กำลังเรียนอยู่ต่างวิ่งกรูออกมาริมระเบียง เพื่อดูมณฑกานต์ ที่เป็นอาจารย์คนใหม่ที่จะมาทำการสอนที่โรงเรียนผาพิราบขาวด้วยความตื่นเต้น พวกเด็กผู้ชายต่างมองครูมายด์ตาแป๋วด้วยความชื่นชมในความสวยราวกับนางฟ้าหรือเทพธิดาเลยทีเดียว
ลุงเฉื่อยพาครูมายด์เดินขึ้นชั้นสองของโรงเรียน ส่วนกลุ่มเด็กนักเรียนก็มองครูสาวคนสวยตาแป๋ว บางคนก็เอ่ยปากถามซื่อ ๆ ว่าพี่สาวชื่ออะไร
"พี่ชื่อมายด์จ๊ะ พี่เป็นอาจารย์ที่จะมาสอนที่โรงเรียนนี้" ครูมายด์ยิ้มตอบให้นักเรียนคนนั้น ที่ยิ้มแป้นด้วยความสุข
ลิงค์ตอนเก่าครับhttps://xonly8.com/index.php?topic=220740.0
#################################
"สวัสดีจ๊ะนักเรียน!!" ครูมายด์คนสวยเดินเข้ามาในห้องเรียนของเด็กประถมศึกษาชั้นปีที่ 3 ในโรงเรียนผาพิราบขาวด้วยรอยยิ้ม เธอรับหน้าที่สอนวิชาคณิตศาสตร์แทนอาจารย์คนเก่าที่ลาออกไป
(https://sv1.picz.in.th/images/2020/01/28/Rpm56y.jpg)
"นักเรียน 100 เซนติเมตร เท่ากับกี่เมตรคะ?" ครูมายด์ใช้ไม้ชี้ที่ตัวเลขบนกระดาน
"1 เมตร" เหล่าบรรดานักเรียนตอบอย่างพร้อมเพรียง
"แล้ว 4 เมตร กับ 30 เซนติเมตร จะเท่ากับกีเซนติเมตรคะ?" ครูมายด์ชี้ไปที่ตัวเลขในบรรทัดต่อไป
"430 เซนติเมตครับ/ค่ะ!!" เหล่านักเรียนตัวน้อยกลุ่มเดิมตอบกลับมา
"เก่งมากจ๊ะ" ครูมายด์ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาว กระโปรงสแล็คสีดำยิ้มให้นักเรียน แม่พิมพ์ของชาติเหลือบมองนาฬิกาก็พบว่าอีกไม่นานจะหมดคาบแล้ว ก็เลยเตรียมมอบการบ้านให้นักเรียนกลับไปทำ "เดี๋ยวจะหมดคาบแล้ว อาจารย์จะฝากการบ้านไว้ให้นักเรียนไปทำที่บ้านนะคะ เปิดหนังสือเรียนหน้าที่ 55 นะคะ"
พอมณฑกานต์สั่งการบ้านเด็กเสร็จ เสียงกริ่งที่เป็นสัญญาณหมดเวลาคาบเรียนก็ดังขึ้น หญิงสาวหยิบหนังสือตำราเรียนกลับไปที่ห้องพักครูเพื่อพักผ่อนอิริยาบท บางครั้งถ้ามีการบ้านเด็ก อาจารย์สาวก็จะนั่งตรวจการบ้านเด็กจนเสร็จ ก่อนเดินทางกลับบ้านพักที่อยู่ไม่ไกลนัก
ด้วยความสวยของมณฑกานต์ ในระยะเวลาไม่นานความสวยของเธอก็ร่ำลือไปทั่วหมู่บ้านผานกพิราบขาว จนทำให้มีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่แวะเวียนมาที่โรงเรียนแห่งนี้เพื่อมาดูหน้าของคุณครูคนสวยจากกรุงเทพ
(https://sv1.picz.in.th/images/2020/01/28/RpmbK9.jpg)
"สวัสดีครับครู อาจารย์ใหญ่อยู่ไหมครับ?" เสียงชายหนุ่มวัยสามสิบปี ในชุดเสื้อตัดอ้อยลายหมากรุกสีดำ สวมกางเกงสีน้ำเงินเข้มสวมรองเท้าแตะดังขึ้น ขณะที่ครูมายด์กำลังจะเดินไปซื้อข้าวเที่ยงกินที่โรงอาหาร
"เห็นอาจารย์ใหญ่นั่งรถไปข้างนอกเมื่อสักครู่นี่แหละค่ะ มีธุระอะไรจะฝากถึงอาจารย์ใหญ่ไหมคะ?" ครูมายด์ยิ้มหวานตามแบบฉบับสาวกรุงเทพ ที่ทำให้ไอ้หนุ่มภูธรคนนี้ต้องเผลอยิ้มแป้นด้วยความเขิน
"เอ่อ ไม่มีครับ" ชายหนุ่มคนนั้นยิ้มซื่อ ๆ "คือผมชื่อแดงนะครับ เป็นคนสวน พอดีเห็นว่ามีอาจารย์คนใหม่จะมาสอนที่นี่ ผมเลยอยากมาขออาสาว่าถ้ามีธุระอะไร บอกผมได้นะครับ"
"เหรอค่ะ ขอบคุณค่ะคุณแดง" ครูมายด์ยิ้มตอบไปตามมารยาท ความจริงแล้วเธอคิดว่าพี่ชายคนนี้กำลังหาเรื่องจีบเธออยู่ แต่ด้วยมารยาททางสังคม ครูสาวคนสวยเลยตอบไปเช่นนั้น
"ไอ้แดง!!! มึงมาทำอะไรที่นี่!!!" ลุงเฉื่อยที่เป็นภารโรงของเรียนเรียน แกพึ่งกลับมาจากการกวาดเศษใบไม้และเอาไปเผาดังขึ้นจากด้านหลัง จนครูมายด์และไอ้แดงต้องหันไปด้วยความตกใจ "มึงมาทำรุ่มร่ามอะไรกับคุณครู ห๊ะ!!"
"ผมแค่มาถามคุณครูเฉย ๆ ว่าอาจารย์ใหญ่อยู่ไหม?" ไอ้แดงตอบ
"ครูใหญ่ไปทำธุระในเมือง กว่าจะกลับก็โน่นละเย็นเลย" ลุงเฉื่อยตอบ "หมดธุระก็ไปทำงานได้แล้วนะมึง แอบหนีมาแบบนี้ เดี๋ยวกูฟ้องอีหยกเมียมึงหรอก!!"
"เออ!!! กลับก็ได้!!!" ไอ้แดงถึงกับหน้าซีด เมื่อลุงเฉื่อยเล่นขู่แบบนั้น ชายหนุ่มมองหน้าลุงเฉื่อยที่เปรียบเสมือนมารหัวใจด้วยความแค้นก่อนเดินกลับไป ส่วนครูมายด์ก็ยิ้มเจื่อน เพราะโดนลุงเฉื่อยมาเบรกไว้
"ระวังหน่อยนะครับครู ผู้ชายหนุ่ม ๆ หมู่บ้านนี้เจ้าชู้ ไว้ใจไม่ได้สักคน" ลุงเฉื่อย เอ่ยปากกับครูมายด์ที่ยังยืนงงอยู่ "ว่าแต่ครูจะไปไหนเหรอครับ?"
"มายด์จะไปกินข้าวค่ะลุง" มณฑกานต์ยิ้ม "ลุงเฉื่อยกินข้าวหรือยังคะ?"
"ยังเลยครับ" ลุงเฉื่อยตอบ "ลุงกะว่าจะไปหาข้าวกินอยู่เหมือนกัน ลุงว่าครูรีบไปเถอะ เดี๋ยวคนจะเยอะ"
"ค่ะลุง" ครูมายด์ยิ้มตอบ ก่อนเดินลงบันได ใช้มือป้องแสงแดดในช่วงเที่ยงวันที่ส่องลงมา ส่วนลุงเฉื่อยก็แอบเหล่มองแผ่นหลังและบั้นท้ายของอาจารย์สาวคนสวยด้วยความสนใจ ให้ตายซิโว้ย สาวกรุงเทพทำไมหุ่นอวบอัดน่าฟัดแบบนี้
สายตาของลุงเฉื่อยก็เฝ้าดูการเคลื่อนไหวของมณฑกานต์ไปจนสุดสายตา พอรู้สึกตัวอีกที ไอ้ความรู้สึกอยากกินข้าวก็ดันถูกความรู้สึกกำหนัดเข้ามาครอบงำ เอาละซิ ข้าวก็หิว อารมณ์ก็เกิด จะทำยังไงดี
สุดท้ายพอคิดอะไรไม่ออก ลุงเฉื่อยเลยเดินกลับไปที่ห้องน้ำเพื่อสำเร็จความใคร่มันซะอย่างนั้น แกปลดซิบกางเกงภารโรงก่อนที่ท่อนเนื้อขนาด 8 นิ้วจะผงกออกมาทักทายแก
"ครูมายด์...อูยยยย...ครูมายด์คนสวย...เป็นเมียลุงนะ...อูยยยย" ลุงเฉื่อยยืนสไลด์หนอนยักษ์ในห้องน้ำ แกเกร็งตูดหลับตาปี๋จินตนาการถึงเรือนร่างของครูมายด์ เธอช่างสวยและงดงามราวกับนางฟ้านางสวรรค์ ชนิดที่เรียกได้ว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนในหมู่บ้านผานกพิราบขาวจะสวยได้เทียบเท่าอีกแล้ว และที่สำคัญ หญิงสาวรุ่นราวคราวเดียวกับครูมายด์ ส่วนใหญ่ก็แต่งงานมีลูกมีผัวกันไปหมดแล้ว ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติธรรมดาที่พบเห็นได้ในชนบทของประเทศไทย ที่ส่วนใหญ่หนุ่มสาวนิยมแต่งงานกันเร็ว
..................................
ครูมายด์สั่งข้าวไข่เจียวและแกงเขียวหวานของโปรดมานั่งกินในโรงอาหารไม้ของโรงเรียน หญิงสาวหยิบเอาสมาร์ทโฟนขึ้นมาดูข่าวคราวของเพื่อนฝูงที่กรุงเทพ และข่าวสารบ้านเมืองทั่วไป มณฑกานต์เลื่อนสมาร์ทโฟนไปเรื่อย ๆ ก็พบกับข่าวกองทัพประเทศเพื่อนบ้านกำลังกวาดล้างชนกลุ่มน้อยติดอาวุธตามตะเข็บชายแดนอยู่
(https://sv1.picz.in.th/images/2020/01/28/RpmjAJ.jpg)
"มีรายงานว่า กองกำลังปลดปล่อยแห่งชาติคะฉ่าย ของนายพลโกขิ่น ได้ปะทะกับกองกำลังของประเทศเพื่อนบ้านตามตะเข็บชายแดนบริเวณจังหวัดราชบุรีและกาญจนบุรีอย่างหนัก อย่างไรก็ตามกองทัพไทยได้เฝ้าระวังตามแนวตะเข็บชายแดนเพื่อป้องกันไม่ให้มีชนกลุ่มน้อยแอบลักลอบเข้ามาในประเทศไทยได้""แถวนี้เลยซินะ..." ครูมายด์เลื่อนหน้าจอลงไปเพื่ออ่านข่าวด้วยความสนใจ
"สำหรับกองกำลังปลดปล่อยแห่งชาติคะฉ่าย KNLA (Kachay National Liberation Army) เป็นกองกำลังที่จัดตั้งขึ้นหลังจากที่ประเทศเพื่อนบ้านได้รับเอกราชจากชาติตะวันตกเมื่อปี พ.ศ.2491 โดยชาวคะฉ่ายไม่พอใจที่รัฐบาลของประเทศเพื่อนบ้านไม่ปฏิบัติตามการประชุมร่วมแห่งชาติหลังจากได้รับเอกราชจากชาติตะวันตก ด้วยการมอบสิทธิ์ในการปกครองตนเองของชาวคะฉ่าย จึงทำให้ชาวคะฉ่ายตัดสินใจจับอาวุธขึ้นมาต่อสู้กับรัฐบาลประเทศเพื่อนบ้านมายาวนานหลายสิบปี""คงไม่มีอะไรร้ายแรงมั้ง..." ครูมายด์คิด "หมูบ้านผาพิราบขาวอยู่ห่างจากชายแดน 10 กิโลเมตร ทหารไทยและตำรวจชายแดนก็ทำหน้าที่อยู่ คงไม่น่าจะมีปัญหาอะไร"
หลังจากกินข้าวมื้อเที่ยงเสร็จ ครูมายด์ก็กลับไปสอนหนังสือต่อจนถึงช่วงเย็น อาจารย์สาวคนสวยก็เดินทางกลับบ้านพักอาจารย์ที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากตัวโรงเรียนนัก พอกลับมาถึงมณฑกานต์ก็อาบน้ำเปลี่ยนชุด ก่อนเตรียมตำราสำหรับการเรียนการสอนในวันต่อไป
แม้จะเป็นแค่คณิตศาสตร์ชั้นประถม แต่มณฑกานต์เองก็ต้องกลับมาทบทวนความรู้เก่าบ้าง แล้วระหว่างที่ทบทวนตำราเรียนเพื่อการสอน สายเรียกเข้าก็ดังขึ้น
"เบนซ์เหรอ?" มายด์กดรับโทรศัพท์แฟนหนุ่มที่ทำงานเป็นพนักงานแบงค์ฝ่ายนิติกรรมในกรุงเทพ
"เป็นไงบ้างมายด์ ชีวิตที่นั่นสบายดีไหม?" ชายหนุ่มเอ่ยปากถามแฟนสาวด้วยความเป็นห่วง "ได้ดูข่าวบ้างไหมช่วงนี้"
"ข่าวอะไรเหรอเบนซ์?" มณฑกานต์ถาม ขณะกำลังทบทวนข้อสอบของเด็กประถมเพื่อทบทวนความรู้เก่า
"ก็ข่าวชนกลุ่มน้อย เบนซ์ได้ข่าวว่าหมู่บ้านที่มายด์ไปสอนมันใกล้กับชายแดน ก็เลยเป็นห่วง" พนักงานแบงค์ตอบ "ที่นี่โอเคไหม?"
"ก็โอเคดี" มณฑกานต์ตอบ "เบนซ์ไม่ต้องเป็นห่วงมายด์หรอก ที่ทำงานของมายด์ห่างจากชายแดนสิบกิโล แล้วไหนจะมีทหารและก็ตำรวจตระเวนชายแดนอยู่ คงไม่มีอะไรหรอก"
"ได้ยินแบบนั้นเบนซ์ก็โล่งอกหน่อย" บดินทร์ตอบ "แล้วเป็นไงบ้าง ชีวิตความเป็นอยู่ที่นั่น มายด์โอเคไหม?"
"ก็โอเค" ครูมายด์ตอบ "แต่ก็ยอมรับต้องปรับตัวพอสมควร ที่นี่ไม่มีเครื่องปรับอากาศ ไม่มีร้านสุกี้ ไม่มีห้าง ไม่มีเน็ตฟลิกซ์ให้ดู" หญิงสาวตอบติดตลก "แล้วพอจะจ่ายค่าโทรศัพท์ก็ต้องไปจ่ายในเมือง ซึ่งมันก็ไกลอยู่ แต่ก็พออยู่ได้ ผู้คนที่นี่ดูจริงใจดี มายด์ว่าอนาคตอาจต้องขอคุณพ่อคุณแม่เอารถมาขับที่นี่แล้วล่ะ"
"ถ้าไม่ไหว ก็กลับมาทำงานที่กรุงเทพได้นะมายด์" บดินทร์แฟนหนุ่มเอ่ยปากด้วยความเป็นห่วง "เบนซ์คิดว่าสาวเมืองกรุงอย่างมายด์ คงทนอยู่ที่นั่นนาน ๆ ไม่ไหวหรอก"
"เบนซ์ มายด์บอกแล้วไงว่ามายด์อยู่ได้" มณฑกานต์ตอบ "มายด์มาที่นี่ก็เพื่อต้องการจะสอนหนังสือเด็ก ๆ ให้มีความรู้ ถ้าไม่มีมายด์สักคน แล้วเด็ก ๆ พวกนี้จะทำยังไงต่อไปล่ะ?"
"โอเค เบนซ์ยอมแล้ว" ชายหนุ่มถอนหายใจยาว "เอาเป็นว่าดูแลตัวเองให้ดี ๆ นะ ถ้าเบนซ์ว่าง เบนซ์จะไปเยี่ยมมายด์นะ"
"อือ!!! ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ คุณชาย" มณฑกานต์ยิ้มหวาน "เดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะ มายด์ต้องทำงานต่อ"
"ฝันดีนะมายด์ เบนซ์รักมายด์นะ" ชายหนุ่มทิ้งท้ายก่อนกดวางสาย
"มายด์ก็รักเบนซ์เหมือนกัน" มณฑกานต์ตอบด้วยรอยยิ้ม ก่อนวางโทรศัพท์ สีหน้ายิ้มแย้มของหญิงสาวเมื่อครู่ก็เปลี่ยนเป็นนิ่งเงียบในบัดดล เมื่อเธอต้องมานั่งตีโจทย์เด็กประถมศึกษาชั้นปีที่ 3
โรงเรียนผาพิราบขาวเป็นโรงเรียนขนาดเล็กที่มีนักเรียนเพียงไม่กี่ร้อยคน และมีอาจารย์อยู่ประมาณ 10 กว่าคนเท่านั้น และอาจารย์บางคนก็ต้องสอบควบชั้น การที่มณฑกานต์ตัดสินใจมาสอนที่โรงเรียนแห่งนี้ จึงนับได้ว่าช่วยแบ่งเบาภาระของอาจารย์ท่านอื่น ๆ ได้มากเลยทีเดียว
พอทบทวนตำราที่จะใช้ในการเรียนการสอนเสร็จ แม่พิมพ์ของชาติอย่างมณฑกานต์ก็เหลือบไปมองนาฬิกาที่แขวนเพดานอยู่ด้านบน ตอนนี้เป็นเวลาเกือบ 4 ทุ่ม หญิงสาวก็รับรู้ได้ว่าถึงเวลาต้องเขานอนเพื่อเตรียมไปสอนหนังสือในวันพรุ่งนี้แล้ว
"เฮ้อ!! เสร็จสักที เข้านอนดีกว่าเรา" หญิงสาวในชุดนอนสีชมพูอ่อนลุกขึ้นบิดขี้เกียจไปมา ก่อนตั้งนาฬิกาปลุกกับสมาร์ทโฟนและเดินไปที่เตียงไหว้พระสวดมนต์ก่อนปิดไฟแล้วเข้านอนทันที
..............................
มณฑกานต์กลายเป็นที่รักของครูบาอาจารย์และเหล่าบรรดานักเรียนตัวน้อยในโรงเรียนผาพิราบขาวอย่างรวดเร็ว ส่วนหนึ่งเพราะความสวยตามแบบฉบับลูกคนมีฐานะในเมืองหลวงที่ดูแลตัวเองเป็นอย่างดี รวมถึงนิสัยของมณฑกานต์เอง ที่เป็นคนนอบน้อมและชอบช่วยเหลือผู้อื่น ไม่ใช่แค่เรื่องการศึกษา แต่มณฑกานต์ยังช่วยเหลืองานส่วนรวมและมีบทบาทในชุมชนแห่งนี้อีกด้วย
เพราะความสวยและมีดีกรีเป็นถึงแม่พิมพ์ของชาตินี่เอง เลยล่วงรู้ไปถึงหูของเสี่ยเล้ง หรือชื่อตามบัตรประชาชนก็คือนายเล้ง แซ่หว่อง หนุ่มใหญ่วัย 50 ปี เชื้อสายจีนผู้กว้างขวางและเป็นเจ้าของสวนมะพร้าวนับร้อยไร่ ยังไม่รวมถึงธุรกิจอสังหาริมทรัพย์อย่างหอพักในตัวเมือง ที่ได้ล่วงรู้ถึงความสวยของมณฑกานต์ในงานทอดผ้าป่าของหมู่บ้านผาพิราบขาว ก็เลยออกตัวแรงว่าตั้งใจจะมาจีบมณฑกานต์มาเป็นคู่ครอง
เสี่ยเล้ง เมียแกตายไปเป็นสิบปี ลูก ๆ ก็แต่งงานมีครอบครัวกันหมด ส่วนแกถึงแม้จะไม่ได้เรียนจบถึงปริญญา แต่แกก็ใช้ความมุ่งมั่นของแกก่อร่างสร้างตัว บวกกับพ่อแม่ของแกเป็นคนมีฐานะ ก็เลยทำให้แกตั้งตัวได้ ทีนี้พอมาเห็นสาวรุ่นลูกอย่างมณฑกานต์ แกก็หลงรัก และอยากเอาชนะใจครูสาวคนสวยจากเมืองหลวงคนนี้ให้ได้
ครั้งหนึ่ง เสี่ยเล้งออกตัวแรง ด้วยการนำผลไม้จากสวนของตัวเอง อย่างเช่นมะม่วง มังคุด และละมุด ไปให้มณฑกานต์ถึงห้องพักครู ทำเอาฝ่ายหญิงถึงกับตกใจ เพราะไม่คิดว่าจะมีใครกล้าทำถึงขนาดนี้มาก่อน
"ครูมายด์ครับ" เสี่ยเล้งพูดติดสำเนียงเหน่อ
"อ่าว...คุณลุง" มณฑกานต์ที่กำลังตรวจการบ้านเด็กนักเรียนเงยหน้ามองหนุ่มใหญ่ด้วยรอยยิ้ม "มีธุระอะไรกับครูหรือเปล่าคะลุง"
"แหม...เรียกผมซะแก่เลย" หนุ่มใหญ่ยิ้ม "คือผมเอาผลไม้มาฝากครูนะครับ"
"โห...ครูคงรับไม่ได้หรอกค่ะลุง" มณฑกานต์ปฏิเสธอย่างสุภาพ "ลุงเก็บเอาไว้เถอะ"
"ผมเต็มใจให้ครูนะครับ" ทรงพลพยายามยื่นถุงผลไม้ให้อาจารย์สาวที่ดูเกรงอกเกรงใจไม่น้อย "ผลไม้พวกนี้ผมเอามาจากสวนของผมเอง รับรองว่าไม่ใช้ยาฆ่าแมลง อร่อย หวาน มัน แน่นอนครับ"
มณฑกานต์เหลือบมองทรงพลด้วยสีหน้าไม่ค่อยสบายใจนัก ส่วนหนึ่งเพราะเกรงใจ และเธอยังเหลือบไปเห็นเหล่าบรรดานักเรียนกำลังแอบมองเสี่ยทรงพลกับเธออยู่ในห้องพักครู เด็ก ๆ เหล่านั้นต่างซุบซิบนินทาไปตามภาษาเด็ก
"ขอบคุณสำหรับผลไม้นะคะ!!!" ครูใหญ่ที่ยืนฟังอยู่ได้สักพักรีบเข้ามาแก้ไขสถานการณ์ "เดี๋ยวครูมายด์ต้องมีสอนเด็กอีก ถ้าไม่มีธุระอะไรแล้วเชิญเสี่ยเล้งกลับไปก่อนนะคะ"
เรียกได้ว่าเหมือนแม่พระมาโปรด พอได้ยินแบบนั้น เสี่ยเล้งก็เลยมองหน้าครูใหญ่ด้วยรอยยิ้มก่อนเดินกลับไป ปล่อยให้มณฑกานต์และครูใหญ่เผชิญหน้ากันสองต่อสอง
"ขอบคุณนะคะที่ช่วยหนูไว้" มณฑกานต์พนมมือไหว้ครูใหญ่ "ถ้าไม่ได้ครู หนูคงแย่แน่ ๆ เลย"
"เสี่ยเล้งคนนี้ไว้ใจไม่ค่อยได้ แกเป็นผู้มีอิทธิพลระแวกนี้ เมื่อก่อนลูกชายแกเคยมีข่าวแอบขนยาบ้าเข้าประเทศ แต่เพราะเงินหนา ลูกชายแกเลยรอดออกมา" ครูใหญ่อธิบาย "ยังไงก็ระวังตัวหน่อยนะ คนที่นี่ส่วนใหญ่นิสัยดี แต่ไม่ใช่กับเสี่ยเล้ง"
พอได้ยินแบบนั้น มณฑกานต์ก็รู้สึกใจคอไม่ดี แต่ยังรู้สึกอุ่นใจอยู่บ้างที่มีครูใหญ่คอยให้คำแนะนำ สุดท้ายเพื่อตอบแทนครูมายด์ หญิงสาวก็เลยแบ่งผลไม้ที่เสี่ยเล้งเอามาให้ แต่ครูใหญ่ปฏิเสธ เธอก็เลยเอาไปแจกอาจารย์ท่านอื่น ๆ แทน แต่ผลไม้ก็ยังเหลือเยอะอยู่ดี ทีนี้ หญิงสาวก็นึกอะไรออก
(https://sv1.picz.in.th/images/2020/01/28/RpmAOa.jpg)
"ลุงเฉื่อย!!!" มณฑกานต์ในชุดเครื่องแบบสีกากียิ้มหวาน ก่อนเดินถือถุงผลไม้เดินลงไปชั้นล่างเพื่อไปหาลุงเฉื่อย ที่กำลังง่วนอยู่กับการรดน้ำดอกไม้ในกระถางหน้าโรงเรียนอยู่
"มีอะไรเหรอครับครู?" ลุงเฉื่อยในชุดภารโรงหันไปยิ้มให้แม่พิมพ์ของชาติ
"ผลไม้ค่ะลุง" มณฑกานต์ยื่นถุงผลไม้ให้
"โห ให้อะไรลุงตั้งเยอะแยะครับ" ลุงเฉื่อยปฏิเสธอย่างสุภาพ
"แบ่ง ๆ ไปบ้างก็ได้ค่ะลุง" อาจารย์สาวคนสวยยิ้มหวาน "มายด์กินไม่หมดหรอก นะคะ"
ด้วยความโอบอ้อมอารีย์และมีน้ำใจของ" มณฑกานต์ ยิ่งทำให้ท่านผู้เฒ่าอย่างตาเฉื่อยรู้สึกชื่นชมไม่ได้ คนอะไรไม่รู้งามทั้งรูปร่างหน้าตาและจิตใจ แล้วทีนี้ในจังหวะที่อาจารย์สาวคนสวยกำลังโน้มตัวแบ่งผลไม้ใส่ถุงพลาสติกให้ตายเฉื่อย
สายตาของตาเฉื่อยก็เหลือบไปเห็นร่องอกร่องใจของอาจารย์สาวคนสวย ทำเอาภารโรงสูงวัยอย่างแกแทบจะอดใจไม่ไหว แต่ที่น่าอับอายก็คือ ท่อนเนื้อตรงเป้ากางเกง มันกำลังพยศแก
เพราะความสาว ความสวยของมณฑกานต์ ที่เรียกได้ว่าสวยหยดย้อยยังกะนางฟ้านางสวรรค์ กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ที่หญิงสาวแม่พิมพ์ของชาติใช้ มันลอยเตะจมูกตาเฉื่อย จนทำให้ตายเฉื่อยเผลอกลืนน้ำลายดังเอื๊อก
"แหน่ะ!!! กลืนน้ำลายดังเอื๊อกเลยเหรอคะลุง" มณฑกานต์หันไปยิ้มให้ตาเฉื่อย "นี่ค่ะ ผลไม้ของลุง"
"ขอบคุณนะครับครู" ตาเฉื่อยตอบด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก เรียกได้ว่าแก่จนปูนนี้ ดันมาสติแตกเพราะสาวสวยรุ่นราวคราวลูกคราวหลานแบบนี้ ใครรู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
"นี่ก็เย็นแล้ว เดี๋ยวมายด์ขอตัวกลับก่อนนะคะลุงเฉื่อย" มณฑกานต์พนมมือไหว้ลุงเฉื่อย ภารโรงเฒ่าของโรงเรียนผาพิราบขาว ก่อนหันหลังกลับไปที่บ้านพักของตัวเอง
สายตาของลุงเฉื่อยมองเรือนร่างแม่พิมพ์ของชาติตาไม่กระพริบ คุณครูคนสวยคนนี้ซ่อนรูปเหลือเกิน เอวเป็นเอว ก้นเป็นก้น พอคิดแล้วก็รู้สึกถึงความดื้อรั้นตรงเป้ากางเกง พอรู้สึกว่าความรู้สึกแบบนี้ต้องได้รับการระบาย ตาเฉื่อยเหลือบมองซ้ายขวาก่อนเดินกลับไปในอาคารเพื่อเข้าห้องน้ำ คงไม่ต้องบอกหรอกนะว่าแกเข้าไปทำอะไร
"ครูมายด์...อูยยยย" ตาเฉื่อยทำการบำบัดความใคร่ของตนเองด้วยฝ่ามือ "ลุงรักครูมายด์นะครับ เป็นเมียลุงนะ ซี้ดดดด!!!"
..............................
ตัดมาที่เสี่ยเล้ง หลังจากกลับมาถึงบ้าน แกได้คุยโทรศัพท์กับชายฉกรรจ์จากประเทศเพื่อนบ้านอย่าง "ไอ้อ่อง" ที่คอยเป็นเอเยนต์ขนยาเสพติดเข้ามาจากประเทศเพื่อนบ้านสู่ประเทศไทย
"ไอ้อ่อง ของที่ได้เมื่อไรจะส่งมาวะ" เสี่ยเล้งคุยโทรศัพท์กับไอ้อ่องอย่างหัวเสีย เพราะรายได้จากการค้ายาเสพติดในช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมาลดน้อยถอยลงไปมาก
"เสี่ยใจเย็น ๆ หน่อย ตอนนี้ทางการไทยคุมเข้มหนัก เพราะตอนนี้มีสงครามระหว่างชนกลุ่มน้อยกับรัฐบาลประเทศเพื่อนบ้าน" ไอ้อ่องพูดด้วยสำเนียงแปลก ๆ แต่ยังพอฟังและจับใจความได้ "เดี๋ยวถ้าตำรวจกับทหารไทยเผลอ ผมจะให้ลูกน้องเอาของไปส่งให้"
"กูต้องการของเดี๋ยวนี้ไอ้อ่อง!!!" เสี่ยเล้งยืนยันหนักแน่น "เอาแบบนี้ เดี๋ยวกูจะส่งลูกน้องไปเอาของฝั่งนั้น แล้วมึงใส่ของมา"
"เสี่ยจะขนของมาตรง ๆ เลยเหรอ?" ไอ้อ่องถามด้วยความสงสัย "เสี่ยไม่กลัวตำรวจกับทหารไทยจะจับได้เหรอ?"
"กูมีวิธี" เสี่ยเล้งตอบ "มึงเตรียมของไว้แล้วกัน เดี๋ยวกูส่งลูกน้องไปเอาของจากมึง"
เสี่ยเล้งวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะ แล้วเอามือลูบปลายคางครุ่นคิดวิธีการขนยาเสพติดมาฝั่งไทย จะขนมากับรถโดยตรงก็คงผ่านด่านตรวจตำรวจตระเวนชายแดนก็คงยาก จนในที่สุดแกก็นึกไอเดียบางอย่างออก
"กูรู้แล้วจะทำยังไง!?" เสียเล้งนึกไอเดียออก "ในเมื่อขนมาทางรถไม่ได้ ก็ส่งคนไปขนกลับมาแล้วกัน!!!"
เสี่ยเล้งโทรเรียกไอ้แดง ที่เป็นลูกน้องคู่ใจเพื่อเตรียมการบางอย่าง
"ฮัลโหล เสี่ยเล้ง มีธุระอะไรจะให้ฉันรับใช้จ๊ะ?" ไอ้แดงถาม
"ไอ้แดง กูมีงานให้มึงทำ มึงเกณฑ์คนไว้สัก 4-5 คน กูจะไปเอาของจากฝั่งโน้นมาขายที่ไทย"
..............................
ทางด้านมณฑกานต์ หลังจากกลับมาที่บ้านพัก เธอได้อาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนอน และเตรียมพร้อมสำหรับบทเรียนในการสอนหนังสือเด็กในวันรุ่งขึ้น ระหว่างเตรียมตำราไว้สอนหนังสือนักเรียน อาจารย์สาวก็พูดคุยกับแฟนหนุ่มที่กรุงเทพ
"คิดถึงมายด์จังเลย" หนุ่มเบนซ์สารภาพ "อยากเจอมายด์เร็ว ๆ จังเลย"
"อยากเจอก็ขับรถมาซิคะสุดหล่อ" มณฑกานต์ยิ้มหร่าให้แฟนหนุ่มบนหน้าจอโน๊ตบุ๊ค ผ่านโปรแกรมสนทนาออนไลน์
"เป็นไงบ้าง ชีวิตที่นั่น ปรับตัวได้มากน้อยแค่ไหนแล้ว?" แฟนหนุ่มถาม "เปลี่ยนใจกลับมาทำงานที่กรุงเทพยังทันนะมายด์"
"ถ้าคิดจะกล่อมมายด์ ฝันไปเถอะเบนซ์ เอาจริง ๆ ชีวิตที่นี่ก็โอเคดี สงบร่มรื่น ผู้คนที่นี่ก็ดูซื่อ ๆ จริงใจ" อาจารย์สาวตอบตามตรง "ดูไม่ค่อยมีลับลมคมในเหมือนคนในเมืองหลวง"
"พูดเหมือนเบนซ์เป็นคนไว้ใจไม่ได้ยังไงยังงั้นเลย" หนุ่มเบนซ์แซวแฟนสาวเล่น
"จะร้อนตัวไปทำไมละคะสุดหล่อ" อาจารย์สาวคนสวยใช้มือรองปลายคาง มองแฟนหนุ่มด้วยรอยยิ้ม "ไม่ต้องกลัวหรอก ยังไงมายด์ก็ยังรักเบนซ์เหมือนเดิม"
"เบนซ์ก็รักมายด์" ชายหนุ่มสารภาพ "ความจริงเบนซ์อยากจะคุยกับมายด์เรื่อย ๆ นะ แต่พรุ่งนี้เบนซ์มีประชุมที่สำนักงานใหญ่แต่เช้า แล้วเดี๋ยวเราค่อยคุยกันนะมายด์"
"จ๊ะ มายด์รักเบนซ์นะ" มณฑกานต์หลับตาพริ้ม ทำปากจุ๊บใส่แฟนหนุ่ม "Kiss me My prince!!"
"I love you too my Princess!!!" หนุ่มเบนซ์ตอบเป็นภาษาอังกฤษ "Good Night!!!"
แล้วมณฑกานต์ก็ปิดโน๊ตบุ๊ค พลางเหลือบมองนาฬิกาที่แขวนบนเพดาน ก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลาเกือบ 4 ทุ่มแล้ว
"ได้เวลานอนแล้วเรา" หญิงสาวลุกขึ้นยืดเส้นยืดสาย ก่อนตัดสินใจเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อเตรียมแปรงฟันและเข้านอน ระหว่างที่กำลังเปิดก๊อกน้ำ มณฑกานต์ก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายบางอย่างจากด้านล่าง "เสียงอะไรน่ะ?"
ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้มณฑกานต์ แอบเดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วเอาหูแนบกับฝาพนังบ้าน เพื่อแอบฟังว่าเกิดอะไรขึ้นภายนอกบ้าน
"มีอะไรให้พวกเราทำวะพี่แดง" เสียงของชายฉกรรจ์สำเนียงเหน่อ ๆ ดังขึ้น
"เสี่ยเล้งมีงานให้เราทำ" ไอ้แดงตอบ
"นายแดง?" ใช่คนที่คุยกับเราเมื่อตอนนั้นหรือเปล่าเนี่ย? มณฑกานต์นึกถึงนายแดง คนสวนที่มาพูดคุยกับเธอเมื่อไม่กี่วันก่อน นี่ก็ดึกมากแล้ว ตกลงนายแดงกับพรรคพวกกำลังคิดจะทำอะไรอยู่นะ
"เดี๋ยวเราจะไปขนของฝั่งโน้นกัน เก็บเป็นความลับนะโว้ย อย่าให้ใครรู้" ไอ้แดงสั่งกำชับทุกอย่างให้เป็นความลับ ก่อนที่เสียงรถยนต์จะแล่นเข้ามาภายในโรงเรียน
มณฑกานต์แอบชำเลืองมองผ่านช่องหน้าตา ก็เห็นแสงไฟสาดส่องเข้ามาภายในตัวบ้านของเธอ ภาพที่เธอเห็นคือภาพนายแดงและพรรคพวกอีกสามสี่คนกำลังขึ้นรถกระบะเพื่อมุ่งหน้าไป ณ ที่ไหนสักแห่งในจังหวัดราชบุรี
"นายแดงคิดจะทำอะไรกันนะ?" มณฑกานต์นึกสงสัยว่าทำไมนายแดงและพรรคพวกต้องมาทำอะไรลับ ๆ ล่อ ๆ ในยามวิกาลแบบนี้ ทำไมเธอรู้สึกไม่ดีเลยนะ มันต้องเป็นเรื่องไม่ดีแน่นอน
..............................
วันรุ่งขึ้น มณฑกานต์เดินทางไปโรงเรียนเพื่อเตรียมสอนนักเรียนตามตารางการสอน แต่ยังไม่วายคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ระหว่างเดินเข้ามาภายในโรงเรียนในช่วงเช้า หญิงสาวก็เจอลุงเฉื่อยกำลังกวาดหญ้าอยู่หน้าอาคารเรียนอยู่
(https://sv1.picz.in.th/images/2020/01/28/Rpmnd0.jpg)
"สวัสดีค่ะลุงเฉื่อย" มณฑกานต์พนมมือไหว้ลุงเฉื่อยที่เป็นผู้อาวุโสกว่าด้วยความสุภาพ
"สวัสดีครับ มาแต่เช้าเลยนะครับครู" ลุงเฉื่อยยิ้มแย้มให้อาจารย์สาวคนสวย
ด้วยความสงสัยในเหตุการณ์เมื่อคืน ก็เลยทำให้มณฑกานต์ตัดสินใจถามอะไรบางอย่างกับลุงเฉื่อย
"เอ่อ...ลุงเฉื่อยคะ" มณฑกานต์เริ่มเปิดประเด็น "คือเมื่อคืน มายด์เห็นนายแดงพาพรรคพวกมาทำอะไรไม่รู้แถว ๆ ห้องพักครู ไม่ทราบว่า นายแดงกับพรรคพวกมีธุระอะไรกันเหรอครับ?"
"เอ่อ..." พอได้ยินคำถามจากมณฑกานต์ ก็ทำเอาลุงเฉื่อยหน้าซีดเผือกอย่างเห็นได้ชัด จนมณฑกานต์สังเกตได้
"มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะลุง?" มณฑกานต์ถามอีกครั้ง
"เรื่องนี้มันเรื่องใหญ่เลยนะครับครู" ลุงเฉื่อยเหลือบมองซ้ายขวา "นี่ไม่ใช่เรื่องที่ครูควรจะรู้ ผมว่าครูอย่ายุ่งกับเรื่องนี้จะดีกว่า"
"หมายความว่ายังไงคะลุง?" อาจารย์สาวผู้มั่นในอุดมการณ์ขมวดคิ้ว นี่ตกลงแล้วมันเกิดเรื่องอะไรกันแน่ในหมู่บ้านผาพิราบขาว ทำลุงเฉื่อยถึงพูดอะไรแบบนี้ "นี่มีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นกับหมู่บ้านของเราใช่ไหมคะ?"
..............................
โปรดติดตามตอนต่อไป และทิ้งท้ายด้วยตัวอย่างเรียกน้ำย่อยในตอนต่อไปเช่นกัน
เพราะความไว้เนื้อเชื่อใจตาเฉื่อย เลยทำให้ครูมายด์คนสวยหลงไว้ใจ ที่ไหนได้ แท้จริงแล้ว ตาเฉื่อยก็คือจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ในคราบแกะเฒ่าที่ไร้พิษสง
"ฮือ...แล้วมาดย์จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน" อาจารย์สาวคนสวยตัดพ้อน้อยใจชีวิต หลังต้องพลาดท่าเสียสาวให้ตาเฉื่อย ภารโรงเฒ่าของโรงเรียนผาพิราบขาว
"ลุงขอโทษ" ตาเฉื่อยในสภาพเปลือยเปล่าโอบกอดเมียสาวแม่พิมพ์ของชาติ พร้อมกับจูบที่ช่วงไหล่โค้งมนของเธอ "ลุงจะรับผิดชอบทุกอย่างเองนะครับครู"
"ทุเรศที่สุด!!! ลุงมันเลว!!! มายด์จะฟ้องตำรวจ!!!" มณฑกานต์ลุกขึ้นโดยไม่สนว่าตัวเองกำลังอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า ระหว่างที่กำลังจะลุง หญิงสาวก็รู้สึกเจ็บแปล๊บตรงช่วงท้องน้อย "โอ้ย!!!"
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
มนุษย์ลุงสู้ๆนะครับ
คุณครูคนสวย
เยี่ยมครับ ภโรงเฒ่าแบบนี้ครูมายคงได้ไปสวรรค์แน่ครับ
ครูมายด์โดนลุงสอบก่อนเดี๋ยวน่าจะมีตามมาอีกหลายคน
ภารโรงเปิดงานตัดริบบิ้น
อยากรู้ครับว่าลุงเฉื่อยจะมีความดีและมีของดีเหมือนลุงพลคนหื่นเรามั้ยนะครับ
ลุงเฉื่อย เปิดงานก่อนเพื่อน
โดนตาเฉื่อยปิดปากแน่นอน
สู้ๆลุงเฉื่อย..อย่ายอมแพ้ลุงพล
รอมานานมากจนแทบจะติดตามตอนต่อไปไม่ไหวแบ้ว
ลุงภารโรงกับครูสาวสวยอีกแล้วแนวที่ใครๆก็อยากเป็นลุงบ้างจังเลย..
ครูสาวสวยๆ จะโดนภารโรงก่อนแล้ว
อีตาลุงต้องไปอยู่เป็นผัวครูไม่ใช่เป็นเพื่อนครู
ไม่น่าจะแค่ลุงคนเดียว ตัวละครลับเยอะมาก
ลุงเฉื่อยสู้ๆรอตอนหน้าเลย
ครูมายจะไหวไหม ไม่รู้ลุงภารโรงคิดอะไรในใจหรือป่าว
คุณลุงอีกแล้ว
เอ๋พลาดแบบไหนกันนะ ผมนี้คิดตามเลย
โอ้โหตัวอย่างเรียกน้ำย่อยแบบนี้. เสร็จลุงจนได้. เสียดายของชิบเป้งเลย. ตาลุงทำคนอ่านอิจฉานะเนี่ย.
โดนลุงเปิดแล้ว สงสัยคงจะได้ซ้ำหลายดอก ก่อนแบ่งคนอื่น
มาแล้วครูมาย รายละเอียดดี น่าติดตาม แอบอิจฉาลุงเฉี่อยเลย
ขอบคุณครับ แล้วครูคงปรับตัวได้5555
ผมว่าน่าจะไม่ใช่ลุงเพียงคนเดี่ยวต้องมีโดนรุมแน่ๆ ::Evil::
การเข้าไปยุ่งเรื่องของคนอื่นอาจจะทำให้เราเดือดร้อน น้องมายด์ก็คงไม่รอดเช่นกันมาลุ้นกันว่าจะเกิดอะไรขึ้น
เสร็จลุงแล้วหรือครับ
ลุ้นตอนทิ้งทายอย่างนี้ ต้องเข้าลุ้นตอนใหม่ทุกวัน
::YehYeh::ตาเฉื่อยเล่นซ่อนปลาแน่นอน
มนุษย์ลุงสอนบทเรียนรักให้กับครูมายด์ ต่อไปคงได้สอนกันยาวๆแน่
น่าอ่านครับแล้วลุงเรามีแค่น้องมายคนเดียวหรือเพิ่มนางเอกอีกซิครับเอาให้สูสีกับลุงพลเลยครับ
แนวอะไรนี้ แต่ก็ชอบนะ อ่านแล้วได้อารมณ์ดี
สงสัยครูมายด์เสร็จแน่ๆ เรื่องปูมาขนาดนี้แล้ว
::Hmmm::แล้วคุณครูคนสวยไปทำอีท่าไหนถึงโดนลุงภารโรงเฒ่าจับทำเมียได้ล่ะ
ไม่น่าเลยครูคนสวย
จะเอาขึ้นบนดินด้วย แล้วฉากsex sceneจะเป็นยังไงหว่า น่าสนใจมากครับ
ตัวละครลับเยอะ...จะจบแค่ตาเฉื่อยหรือป่าว
เปิดเรื่องมาก็ต้องติดตามสิครับ ^^ ว่าแต่ลีลาลุงเฉื่อยจะสู้ลุงพลไหวมั้ย ขอติดตามต่อนะครับ ^^
เสร็จภารโรงก่อนเลยใครจะคนต่อไป
แม่พิมของชาติโดนซะแล้ว
โดนซะแล้ว
ลุงเฉื่อยโชคดีจริง
จะมีสวิงไหมไม่ทันไรโดนภารโรงแล้ว
ท่าทางลุงเฉื่อยจะได้เป็นผัวครูมายด์ก่อนคนแรกซะละมั้งเนี่ย
คุณครูคนสวย กับภารโรงจอมหื่น งานนี้คงต้องติดตามอีกแล้ว
โดนลุงเปิดตัวก่อนแน่แน่เลยน้องมาย
::HeyHey::ลุงแก่แล้วขอลุงก่อนนะเข้าตำรานี้เลย
ลุงเฉื่อยสู้ๆ เพื่อสาวงามแม่พิมพ์ของชาติ
ท่าทางจะสนุกมากเลย
รอตอน2 มาเร็วๆนะ
คุณครูจะกลายเป็นสาวสุดร่านจากยาเสี่ยไหมเนี่ย เป็นห่วงเลย
อ้างจาก: nato87 เมื่อ มกราคม 28, 2020, 12:07:58 ก่อนเที่ยง
พูดคุยก่อนอ่าน : หายไปนานสำหรับครูมายด์ ตอนที่สองกลับมาแล้ว และเรื่องนี้จะเป็นอีกเรื่องที่ผมจะวางจำหน่ายบน MEB นะครับ
ขอบคุณสำหรับคนที่อุดหนุนเรื่องของทนายเจนรบและน้องปลาด้วยนะครับ คิดว่าใครที่อุดหนุนแล้วน่าจะชอบตอบจบ ผมว่ามันน่ารักดี เรียกได้ว่าเป็นเรื่องสั้นที่ Happy Ending ผมเองก็มีความคิดจะเขียนภาคสองต่อ เพราะรู้สึกว่าเรื่องมันยังไปได้อีก ยังอยากให้ทุกคนเห็นชีวิตของลุงจอมและน้องปลาว่าจะเป็นยังไงต่อไป รวมถึงเรื่องคุณหนูแพรวพรรณด้วยเช่นกัน
ตัดมาที่ครูมายด์ เรื่องนี้จะเน้นความดราม่าเหมือนกัน อาจมีแอ็คชั่นหน่อย ๆ การเมืองระหว่างประเทศนิด ๆ (เกี่ยวกับชนกลุ่มน้อยในประเทศเพื่อนบ้าน แต่เป็นชื่อสมมุติ ผมอาจต้องเซ็นเซอร์ชื่อประเทศเพื่อนบ้านในฉบับขึ้นบนดินด้วยเช่นกัน 5555+) และฉากอีโรติกจะแรงกว่าเรื่องน้องปลาพอสมควร ก็อยากให้ลองติดตามดูกันครับว่าจะเป็นยังไงต่อไป
ปล.ชื่อสถานที่ใด ๆ ในเรื่องนี้เป็นชื่อที่ถูกสมมุติขึ้น และชนกลุ่มน้อยคะฉ่าย เป็นชนกลุ่มน้อยที่ถูกสมมุติขึ้นนะครับ ไม่ได้มีตัวตนอยู่จริงแต่ประการใด
https://xonly8.com/index.php?topic=220740.0
##############################
อ้างถึง"ลูกแน่ใจแล้วเหรอจ๊ะมายด์?" ชุติมา ผู้เป็นแม่เอ่ยปากถามลูกสาวที่พึ่งเรียนจบปริญญาตรีในสาขาครุศาสตร์ และได้รับการบรรจุเป็นอาจารย์ประจำโรงเรียนที่แสนห่างไกลแห่งหนึ่งในจังหวัดราชบุรี "โรงเรียนผาพิราบขาว นี่มันตั้งอยู่ในซอกหลืบในของประเทศไทยแม่ก็ไม่เคยได้ยิน"
"แน่ใจแล้วค่ะแม่" มายด์ มณฑกานต์ หญิงสาววัยเพียง 24 ปี ว่าที่อาจารย์คนใหม่เอ่ยปากอย่างมั่นใจ "หนูเคยบอกแม่แล้วนะคะ ว่าหนูอยากไปสอนหนังสือเด็ก ๆ ที่ต่างจังหวัด"
"กรุงเทพก็มี ทำไมไม่สอน?" คราวนี้เป็นทีของทรงชัย คุณพ่อของครูมายด์ ที่ออกความเห็นบ้าง "พ่อไม่เข้าใจลูกเลยว่าทำไมลูกถึงจะต้องไปถึงราชบุรี แถมยังติดชายแดนไทยพม่าอีกต่างหาก"
"ก็ไม่ได้ไกลอะไรขนาดนั้นหรอกค่ะ" หญิงสาวพยายามอธิบายเพิ่มเติม "คุณพ่อคะ คุณแม่คะ หนูเป็นครูแล้วนะ หน้าที่ของหนูคือสอนหนังสือเด็ก ๆ หนูอยากเป็นแม่พิมพ์ของชาติ หนูอยากสอนหนังสือเด็ก ๆ ที่ด้อยโอกาสให้มีโอกาสเหมือนเด็กในเมือง"
"พ่อไม่ยอม ยังไม่ก็ไม่ยอมเด็ดขาด!!" ทรงชัยยื่นคำขาด "มายด์ กรุงเทพมีโรงเรียนตั้งเยอะตั้งแยะ ทำไมไม่ไม่อยู่สอนที่นี่ ไม่รู้ล่ะ ถ้าแกยังดึงดันไม่เชื่อฟังกันแบบนี้ เห็นทีเราคงจะคุยกันไม่ได้อีกแล้ว"
"คุณ!!! คุณคะ!!!" ชุติมาพยายามเรียกสามีที่เดินหัวเสียออกไป ส่วนสาวมายด์ก็รู้สึกไม่สบายใจอยู่บ้าง แต่เธอตั้งใจแน่วแน่มาตั้งแต่เด็กแล้วว่าเธออยากเป็นอาจารย์ อยากเป็นแม่พิมพ์ของชาติ อยากเป็นแบบอย่างที่ดีแก่นักเรียน ยังไงเสียอะไรก็ห้ามเธอไม่ได้ แม้มันจะทำให้พ่อกับแม่ของเธอไม่พอใจก็ตาม
หลังจากการเคลียร์ใจกับคุณพ่อและคุณแม่ไม่เป็นผลสำเร็จ สาวมายด์ก็เลยตัดสินใจนั่งรถออกมาเที่ยวข้างนอกกับแฟนหนุ่ม เบนซ์ บดินทร์ พนักงานฝ่ายนิติกรรมของธนาคารชื่อดังแห่งหนึ่งของประเทศไทย
"จะเอาจริงเหรอมายด์?" เบนซ์เอ่ยปากถามแฟนสาวขณะกำลังนั่งกินชาบูอย่างเอร็ดอร่อย "พูดตามตรงนะ เบนซ์เองก็เห็นด้วยกับคุณลุงคุณป้า มายด์น่าจะหาโรงเรียนสอนในกรุงเทพมากกว่าไปสอนถึงชายแดนไทยพม่านะ"
"เบนซ์ มายด์ตั้งใจตั้งแต่แรกแล้วนะ ว่าการที่มายด์มาเป็นอาจารย์เนี่ย ก็หวังสอนหนังสือเด็ก ๆ ให้มีความรู้ เด็กในเมืองไม่ลำบากหรอก มีอาจารย์ดี ๆ เยอะแยะเต็มไปหมด แต่เด็กที่อยู่ห่างไกลน่ะ พวกเขาจะเรียนหนังสือยังไง"
"มันก็เป็นความคิดที่ดีนะมายด์ แต่เบนซ์เองก็อดเป็นห่วงมายด์ไม่ได้จริง ๆ ได้ข่าวว่าแถวนั้นมีพวกชนกลุ่มน้อยสู้รบกันอยู่...."
อ้างถึง"สวัสดีครับครู ขอโทษที่ให้รอนานนะครับ" ลุงเฉื่อยพนมมือไหว้ตอบอาจารย์สาวคนสวย "ตะกี้หลานผมได้ทำอะไรไม่ดีกับครูหรือเปล่าครับ?"
"เปล่าคะ ไม่มีอะไรหรอก" ครูมายด์ยิ้ม "มายด์ว่าเรารีบไปกันเถอะคะ"
"ให้ผมช่วยถือนะครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะลุง ไม่หนักอะไรหรอก มายด์ถือเองได้ค่ะ" ครูมายด์ยิ้ม ขณะกำลังเดินตามลุงเฉื่อยที่เปิดประตูรถกระบะให้เธอ
ครูมายด์เอากระเป๋าสัมภาระวางไว้ที่เบาะหลัง ส่วนลุงเฉื่อยก็ขับรถพาอาจารย์สาวคนสวยไปที่โรงเรียนผาพิราบขาว เพื่อพูดคุยกับอาจารย์ใหญ่ของโรงเรียน
ระหว่างนั้นเอง ครูมายด์ก็รับสายเรียกเข้าจากชุติมา คุณแม่ของเธอที่โทรมาจากกรุงเทพด้วยความเป็นห่วง
"ฮัลโหล ถึงราชบุรีแล้วยังลูก?"
"ถึงแล้วค่ะแม่ ตอนนี้หนูกำลังนั่งรถเข้าไปที่โรงเรียน" ครูมายด์ตอบ
"ดีแล้ว รักษาเนื้อรักษาตัวดี ๆ นะจ๊ะลูก พ่อกับแม่เป็นห่วง"
"ค๊าแม่ มายด์ดูแลตัวเองได้ ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ"
พอกดวางสาย ลุงเฉื่อยก็หันไปยิ้มให้อาจารย์สาว แล้วแกก็เลยถือวิสาสะสอบถามเรื่องราวทั่วไปเกี่ยวกับครูมายด์คนสวยซะเลย
"ครูมายด์ยังสาวอยู่เลยนะครับเนี่ย น่าจะรุ่นลูกรุ่นหลานผมได้เลยนะครับ"
"ค่ะ มายด์พึ่งจะ 24 เองค่ะลุงเฉื่อย" อาจารย์สาวยิ้มหวาน
"ผมว่าอีกหน่อยอาจารย์ต้องเป็นที่รักของนักเรียนและชาวบ้านผาพิราบขาวแน่ ๆ เลย" ลุงเฉื่อยแซว "โรงเรียนเราไม่มีครูสาว ๆ หน้าตาดีมาจากเมืองหลวงมาก่อน"
"ลุงก็พูดซะหนูเขินเลย..." มณฑกานต์ยิ้มหวาน "ยังไงก็ หนูพึ่งมาที่นี่ครั้งแรก คงต้องรบกวนลุงด้วยนะคะ"
ลุงเฉื่อยยิ้ม ไม่ตอบอะไร สิ่งที่แกคิดตอนนี้ก็คือกลิ่นน้ำหอมจากเรือนร่างของมณฑกานต์มันช่างหอมเย้ายวนเหลือเกิน แน่นอน กลิ่นน้ำหอมแบบนี้ไม่มีสาวชาวสวนคนไหนใช้กัน มันเป็นกลิ่นน้ำหอมแบบสาวเมืองหลวงที่หอมหวานและแสนเย้ายวนเหลือเกิน
ครูมายด์แตกต่างจากสาวชาวบ้านทั่วไปอย่างชัดเจน เธอสวยกว่า ดูมีออร่ามากกว่าหญิงสาวทั่วไปในหมู่บ้าน ด้วยวัยขนาดนี้ ถ้าเป็นสาวชาวสวนทั่วไปก็คงมีลูกมีผัวกันแล้ว
ครูมายด์เปิดสมาร์ทโฟน คุยไลน์กับเพื่อน ๆ ที่กรุงเทพไปตามเรื่อง ส่วนลุงเฉื่อยก็ขับรถไป กลิ่นน้ำหอมจากร่างกายของครูมายด์ก็ช่างเย้ายวนเหลือเกิน
ลุงเฉื่อย หรือชื่อจริงตามบัตรประชาชนคือ นายสมชาย สมัยหนุ่มแกเป็นนักเลงหัวไม้ ที่ชอบเรื่องตีรันฟันแทง จนถูกส่งไปเป็นทหารเกณฑ์ พอปลดออกมาก็ยึดอาชีพทำไร่ทำสวนไปตามเรื่อง เมื่อก่อนแกเคยมีเมีย แต่เมียแกตายไปเพราะโรคเบาหวานเมื่อไม่กี่ปีก่อน แกกับเมียไม่มีลูกด้วยกัน สุดท้ายลุงเฉื่อยก็เลยครองตัวเป็นโสด อาศัยอยู่กินกับลูกหลานแล้วก็ทำสวนไปตามเรื่อง
ปฏิเสธไม่ได้จริง ๆ ว่า มณฑกานต์คนนี้ กำลังทำให้ลุงเฉื่อยเกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นมา มันเป็นความรู้สึกคล้ายกับที่เคยเกิดขึ้นกับเมียของแกเมื่อหลายปีก่อน ซึ่งก็ไม่แปลกอะไร เพราะคุณครูคนสวยจากเมืองหลวงคนนี้สวยเหลือเกิน เรียกได้ว่าเป็นนางฟ้านางสวรรค์ก็ไม่มีผิด
เขาบอกกันว่าสาวเมืองหลวงสวยน่ารักแทบทุกคน ลุงเฉื่อยคิด จนวันนี้ที่แกได้มาเจอกับมณฑกานต์ อาจารย์สาวป้ายแดงจากเมือง แกถึงเชื่อแล้วว่าคำพูดนี้เป็นความจริง
"ถึงแล้วครับ" ลุงเฉื่อยเลี้ยวรถเข้ามาในโรงเรียนผาพิราบขาว ที่เป็นโรงเรียนไม้เก่า ๆ สองชั้นที่ดูเก่า ครูมายด์เหลือบมองสถานที่ตรงหน้าด้วยความสนใจไม่น้อย เพราะที่นี่จะเป็นที่ทำงานของเธอในอนาคต "เดี๋ยวเราไปคุยกับอาจารย์ใหญ่ ส่วนสัมภาระไว้ที่รถก่อนก็ได้นะครับ เดี๋ยวกลับมาผมช่วยถือให้"
"ขอบคุณค่ะลุง" ครูมายด์ยิ้มหวาน ก่อนเปิดประตูลงมาจากรถ หญิงสาวในชุดเดรสแขนกุดสีดำยาวถึงเข่า มีเสื้อเชิ้ตสีขาวลายดอกไม้สวมทับกันโป๊ รองเท้าส้นสูงสีดำ ผมยาวหยักศกทำไฮไลท์สีน้ำตาล อายไลนเนอร์สีดำ ริมฝีปากอวบอิมสีสันสดใสด้วยลิปสติก ทำให้มณฑกานต์สวยโดดเด่นเหนือใครในโรงเรียนแห่งนี้
"หูยยยย ดูพี่สาวคนนั้นซิ" เด็กน้อยในชุดนักเรียนชี้ไปที่อาจารย์สาวคนใหม่ "นางฟ้า!!"
เหล่านักเรียนที่กำลังเรียนอยู่ต่างวิ่งกรูออกมาริมระเบียง เพื่อดูมณฑกานต์ ที่เป็นอาจารย์คนใหม่ที่จะมาทำการสอนที่โรงเรียนผาพิราบขาวด้วยความตื่นเต้น พวกเด็กผู้ชายต่างมองครูมายด์ตาแป๋วด้วยความชื่นชมในความสวยราวกับนางฟ้าหรือเทพธิดาเลยทีเดียว
ลุงเฉื่อยพาครูมายด์เดินขึ้นชั้นสองของโรงเรียน ส่วนกลุ่มเด็กนักเรียนก็มองครูสาวคนสวยตาแป๋ว บางคนก็เอ่ยปากถามซื่อ ๆ ว่าพี่สาวชื่ออะไร
"พี่ชื่อมายด์จ๊ะ พี่เป็นอาจารย์ที่จะมาสอนที่โรงเรียนนี้" ครูมายด์ยิ้มตอบให้นักเรียนคนนั้น ที่ยิ้มแป้นด้วยความสุข
ลิงค์ตอนเก่าครับ
https://xonly8.com/index.php?topic=220740.0
#################################
"สวัสดีจ๊ะนักเรียน!!" ครูมายด์คนสวยเดินเข้ามาในห้องเรียนของเด็กประถมศึกษาชั้นปีที่ 3 ในโรงเรียนผาพิราบขาวด้วยรอยยิ้ม เธอรับหน้าที่สอนวิชาคณิตศาสตร์แทนอาจารย์คนเก่าที่ลาออกไป
(https://sv1.picz.in.th/images/2020/01/28/Rpm56y.jpg)
"นักเรียน 100 เซนติเมตร เท่ากับกี่เมตรคะ?" ครูมายด์ใช้ไม้ชี้ที่ตัวเลขบนกระดาน
"1 เมตร" เหล่าบรรดานักเรียนตอบอย่างพร้อมเพรียง
"แล้ว 4 เมตร กับ 30 เซนติเมตร จะเท่ากับกีเซนติเมตรคะ?" ครูมายด์ชี้ไปที่ตัวเลขในบรรทัดต่อไป
"430 เซนติเมตครับ/ค่ะ!!" เหล่านักเรียนตัวน้อยกลุ่มเดิมตอบกลับมา
"เก่งมากจ๊ะ" ครูมายด์ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาว กระโปรงสแล็คสีดำยิ้มให้นักเรียน แม่พิมพ์ของชาติเหลือบมองนาฬิกาก็พบว่าอีกไม่นานจะหมดคาบแล้ว ก็เลยเตรียมมอบการบ้านให้นักเรียนกลับไปทำ "เดี๋ยวจะหมดคาบแล้ว อาจารย์จะฝากการบ้านไว้ให้นักเรียนไปทำที่บ้านนะคะ เปิดหนังสือเรียนหน้าที่ 55 นะคะ"
พอมณฑกานต์สั่งการบ้านเด็กเสร็จ เสียงกริ่งที่เป็นสัญญาณหมดเวลาคาบเรียนก็ดังขึ้น หญิงสาวหยิบหนังสือตำราเรียนกลับไปที่ห้องพักครูเพื่อพักผ่อนอิริยาบท บางครั้งถ้ามีการบ้านเด็ก อาจารย์สาวก็จะนั่งตรวจการบ้านเด็กจนเสร็จ ก่อนเดินทางกลับบ้านพักที่อยู่ไม่ไกลนัก
ด้วยความสวยของมณฑกานต์ ในระยะเวลาไม่นานความสวยของเธอก็ร่ำลือไปทั่วหมู่บ้านผานกพิราบขาว จนทำให้มีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่แวะเวียนมาที่โรงเรียนแห่งนี้เพื่อมาดูหน้าของคุณครูคนสวยจากกรุงเทพ
(https://sv1.picz.in.th/images/2020/01/28/RpmbK9.jpg)
"สวัสดีครับครู อาจารย์ใหญ่อยู่ไหมครับ?" เสียงชายหนุ่มวัยสามสิบปี ในชุดเสื้อตัดอ้อยลายหมากรุกสีดำ สวมกางเกงสีน้ำเงินเข้มสวมรองเท้าแตะดังขึ้น ขณะที่ครูมายด์กำลังจะเดินไปซื้อข้าวเที่ยงกินที่โรงอาหาร
"เห็นอาจารย์ใหญ่นั่งรถไปข้างนอกเมื่อสักครู่นี่แหละค่ะ มีธุระอะไรจะฝากถึงอาจารย์ใหญ่ไหมคะ?" ครูมายด์ยิ้มหวานตามแบบฉบับสาวกรุงเทพ ที่ทำให้ไอ้หนุ่มภูธรคนนี้ต้องเผลอยิ้มแป้นด้วยความเขิน
"เอ่อ ไม่มีครับ" ชายหนุ่มคนนั้นยิ้มซื่อ ๆ "คือผมชื่อแดงนะครับ เป็นคนสวน พอดีเห็นว่ามีอาจารย์คนใหม่จะมาสอนที่นี่ ผมเลยอยากมาขออาสาว่าถ้ามีธุระอะไร บอกผมได้นะครับ"
"เหรอค่ะ ขอบคุณค่ะคุณแดง" ครูมายด์ยิ้มตอบไปตามมารยาท ความจริงแล้วเธอคิดว่าพี่ชายคนนี้กำลังหาเรื่องจีบเธออยู่ แต่ด้วยมารยาททางสังคม ครูสาวคนสวยเลยตอบไปเช่นนั้น
"ไอ้แดง!!! มึงมาทำอะไรที่นี่!!!" ลุงเฉื่อยที่เป็นภารโรงของเรียนเรียน แกพึ่งกลับมาจากการกวาดเศษใบไม้และเอาไปเผาดังขึ้นจากด้านหลัง จนครูมายด์และไอ้แดงต้องหันไปด้วยความตกใจ "มึงมาทำรุ่มร่ามอะไรกับคุณครู ห๊ะ!!"
"ผมแค่มาถามคุณครูเฉย ๆ ว่าอาจารย์ใหญ่อยู่ไหม?" ไอ้แดงตอบ
"ครูใหญ่ไปทำธุระในเมือง กว่าจะกลับก็โน่นละเย็นเลย" ลุงเฉื่อยตอบ "หมดธุระก็ไปทำงานได้แล้วนะมึง แอบหนีมาแบบนี้ เดี๋ยวกูฟ้องอีหยกเมียมึงหรอก!!"
"เออ!!! กลับก็ได้!!!" ไอ้แดงถึงกับหน้าซีด เมื่อลุงเฉื่อยเล่นขู่แบบนั้น ชายหนุ่มมองหน้าลุงเฉื่อยที่เปรียบเสมือนมารหัวใจด้วยความแค้นก่อนเดินกลับไป ส่วนครูมายด์ก็ยิ้มเจื่อน เพราะโดนลุงเฉื่อยมาเบรกไว้
"ระวังหน่อยนะครับครู ผู้ชายหนุ่ม ๆ หมู่บ้านนี้เจ้าชู้ ไว้ใจไม่ได้สักคน" ลุงเฉื่อย เอ่ยปากกับครูมายด์ที่ยังยืนงงอยู่ "ว่าแต่ครูจะไปไหนเหรอครับ?"
"มายด์จะไปกินข้าวค่ะลุง" มณฑกานต์ยิ้ม "ลุงเฉื่อยกินข้าวหรือยังคะ?"
"ยังเลยครับ" ลุงเฉื่อยตอบ "ลุงกะว่าจะไปหาข้าวกินอยู่เหมือนกัน ลุงว่าครูรีบไปเถอะ เดี๋ยวคนจะเยอะ"
"ค่ะลุง" ครูมายด์ยิ้มตอบ ก่อนเดินลงบันได ใช้มือป้องแสงแดดในช่วงเที่ยงวันที่ส่องลงมา ส่วนลุงเฉื่อยก็แอบเหล่มองแผ่นหลังและบั้นท้ายของอาจารย์สาวคนสวยด้วยความสนใจ ให้ตายซิโว้ย สาวกรุงเทพทำไมหุ่นอวบอัดน่าฟัดแบบนี้
สายตาของลุงเฉื่อยก็เฝ้าดูการเคลื่อนไหวของมณฑกานต์ไปจนสุดสายตา พอรู้สึกตัวอีกที ไอ้ความรู้สึกอยากกินข้าวก็ดันถูกความรู้สึกกำหนัดเข้ามาครอบงำ เอาละซิ ข้าวก็หิว อารมณ์ก็เกิด จะทำยังไงดี
สุดท้ายพอคิดอะไรไม่ออก ลุงเฉื่อยเลยเดินกลับไปที่ห้องน้ำเพื่อสำเร็จความใคร่มันซะอย่างนั้น แกปลดซิบกางเกงภารโรงก่อนที่ท่อนเนื้อขนาด 8 นิ้วจะผงกออกมาทักทายแก
"ครูมายด์...อูยยยย...ครูมายด์คนสวย...เป็นเมียลุงนะ...อูยยยย" ลุงเฉื่อยยืนสไลด์หนอนยักษ์ในห้องน้ำ แกเกร็งตูดหลับตาปี๋จินตนาการถึงเรือนร่างของครูมายด์ เธอช่างสวยและงดงามราวกับนางฟ้านางสวรรค์ ชนิดที่เรียกได้ว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนในหมู่บ้านผานกพิราบขาวจะสวยได้เทียบเท่าอีกแล้ว และที่สำคัญ หญิงสาวรุ่นราวคราวเดียวกับครูมายด์ ส่วนใหญ่ก็แต่งงานมีลูกมีผัวกันไปหมดแล้ว ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติธรรมดาที่พบเห็นได้ในชนบทของประเทศไทย ที่ส่วนใหญ่หนุ่มสาวนิยมแต่งงานกันเร็ว
..................................
ครูมายด์สั่งข้าวไข่เจียวและแกงเขียวหวานของโปรดมานั่งกินในโรงอาหารไม้ของโรงเรียน หญิงสาวหยิบเอาสมาร์ทโฟนขึ้นมาดูข่าวคราวของเพื่อนฝูงที่กรุงเทพ และข่าวสารบ้านเมืองทั่วไป มณฑกานต์เลื่อนสมาร์ทโฟนไปเรื่อย ๆ ก็พบกับข่าวกองทัพประเทศเพื่อนบ้านกำลังกวาดล้างชนกลุ่มน้อยติดอาวุธตามตะเข็บชายแดนอยู่
(https://sv1.picz.in.th/images/2020/01/28/RpmjAJ.jpg)
"มีรายงานว่า กองกำลังปลดปล่อยแห่งชาติคะฉ่าย ของนายพลโกขิ่น ได้ปะทะกับกองกำลังของประเทศเพื่อนบ้านตามตะเข็บชายแดนบริเวณจังหวัดราชบุรีและกาญจนบุรีอย่างหนัก อย่างไรก็ตามกองทัพไทยได้เฝ้าระวังตามแนวตะเข็บชายแดนเพื่อป้องกันไม่ให้มีชนกลุ่มน้อยแอบลักลอบเข้ามาในประเทศไทยได้"
"แถวนี้เลยซินะ..." ครูมายด์เลื่อนหน้าจอลงไปเพื่ออ่านข่าวด้วยความสนใจ
"สำหรับกองกำลังปลดปล่อยแห่งชาติคะฉ่าย KNLA (Kachay National Liberation Army) เป็นกองกำลังที่จัดตั้งขึ้นหลังจากที่ประเทศเพื่อนบ้านได้รับเอกราชจากชาติตะวันตกเมื่อปี พ.ศ.2491 โดยชาวคะฉ่ายไม่พอใจที่รัฐบาลของประเทศเพื่อนบ้านไม่ปฏิบัติตามการประชุมร่วมแห่งชาติหลังจากได้รับเอกราชจากชาติตะวันตก ด้วยการมอบสิทธิ์ในการปกครองตนเองของชาวคะฉ่าย จึงทำให้ชาวคะฉ่ายตัดสินใจจับอาวุธขึ้นมาต่อสู้กับรัฐบาลประเทศเพื่อนบ้านมายาวนานหลายสิบปี"
"คงไม่มีอะไรร้ายแรงมั้ง..." ครูมายด์คิด "หมูบ้านผาพิราบขาวอยู่ห่างจากชายแดน 10 กิโลเมตร ทหารไทยและตำรวจชายแดนก็ทำหน้าที่อยู่ คงไม่น่าจะมีปัญหาอะไร"
หลังจากกินข้าวมื้อเที่ยงเสร็จ ครูมายด์ก็กลับไปสอนหนังสือต่อจนถึงช่วงเย็น อาจารย์สาวคนสวยก็เดินทางกลับบ้านพักอาจารย์ที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากตัวโรงเรียนนัก พอกลับมาถึงมณฑกานต์ก็อาบน้ำเปลี่ยนชุด ก่อนเตรียมตำราสำหรับการเรียนการสอนในวันต่อไป
แม้จะเป็นแค่คณิตศาสตร์ชั้นประถม แต่มณฑกานต์เองก็ต้องกลับมาทบทวนความรู้เก่าบ้าง แล้วระหว่างที่ทบทวนตำราเรียนเพื่อการสอน สายเรียกเข้าก็ดังขึ้น
"เบนซ์เหรอ?" มายด์กดรับโทรศัพท์แฟนหนุ่มที่ทำงานเป็นพนักงานแบงค์ฝ่ายนิติกรรมในกรุงเทพ
"เป็นไงบ้างมายด์ ชีวิตที่นั่นสบายดีไหม?" ชายหนุ่มเอ่ยปากถามแฟนสาวด้วยความเป็นห่วง "ได้ดูข่าวบ้างไหมช่วงนี้"
"ข่าวอะไรเหรอเบนซ์?" มณฑกานต์ถาม ขณะกำลังทบทวนข้อสอบของเด็กประถมเพื่อทบทวนความรู้เก่า
"ก็ข่าวชนกลุ่มน้อย เบนซ์ได้ข่าวว่าหมู่บ้านที่มายด์ไปสอนมันใกล้กับชายแดน ก็เลยเป็นห่วง" พนักงานแบงค์ตอบ "ที่นี่โอเคไหม?"
"ก็โอเคดี" มณฑกานต์ตอบ "เบนซ์ไม่ต้องเป็นห่วงมายด์หรอก ที่ทำงานของมายด์ห่างจากชายแดนสิบกิโล แล้วไหนจะมีทหารและก็ตำรวจตระเวนชายแดนอยู่ คงไม่มีอะไรหรอก"
"ได้ยินแบบนั้นเบนซ์ก็โล่งอกหน่อย" บดินทร์ตอบ "แล้วเป็นไงบ้าง ชีวิตความเป็นอยู่ที่นั่น มายด์โอเคไหม?"
"ก็โอเค" ครูมายด์ตอบ "แต่ก็ยอมรับต้องปรับตัวพอสมควร ที่นี่ไม่มีเครื่องปรับอากาศ ไม่มีร้านสุกี้ ไม่มีห้าง ไม่มีเน็ตฟลิกซ์ให้ดู" หญิงสาวตอบติดตลก "แล้วพอจะจ่ายค่าโทรศัพท์ก็ต้องไปจ่ายในเมือง ซึ่งมันก็ไกลอยู่ แต่ก็พออยู่ได้ ผู้คนที่นี่ดูจริงใจดี มายด์ว่าอนาคตอาจต้องขอคุณพ่อคุณแม่เอารถมาขับที่นี่แล้วล่ะ"
"ถ้าไม่ไหว ก็กลับมาทำงานที่กรุงเทพได้นะมายด์" บดินทร์แฟนหนุ่มเอ่ยปากด้วยความเป็นห่วง "เบนซ์คิดว่าสาวเมืองกรุงอย่างมายด์ คงทนอยู่ที่นั่นนาน ๆ ไม่ไหวหรอก"
"เบนซ์ มายด์บอกแล้วไงว่ามายด์อยู่ได้" มณฑกานต์ตอบ "มายด์มาที่นี่ก็เพื่อต้องการจะสอนหนังสือเด็ก ๆ ให้มีความรู้ ถ้าไม่มีมายด์สักคน แล้วเด็ก ๆ พวกนี้จะทำยังไงต่อไปล่ะ?"
"โอเค เบนซ์ยอมแล้ว" ชายหนุ่มถอนหายใจยาว "เอาเป็นว่าดูแลตัวเองให้ดี ๆ นะ ถ้าเบนซ์ว่าง เบนซ์จะไปเยี่ยมมายด์นะ"
"อือ!!! ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ คุณชาย" มณฑกานต์ยิ้มหวาน "เดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะ มายด์ต้องทำงานต่อ"
"ฝันดีนะมายด์ เบนซ์รักมายด์นะ" ชายหนุ่มทิ้งท้ายก่อนกดวางสาย
"มายด์ก็รักเบนซ์เหมือนกัน" มณฑกานต์ตอบด้วยรอยยิ้ม ก่อนวางโทรศัพท์ สีหน้ายิ้มแย้มของหญิงสาวเมื่อครู่ก็เปลี่ยนเป็นนิ่งเงียบในบัดดล เมื่อเธอต้องมานั่งตีโจทย์เด็กประถมศึกษาชั้นปีที่ 3
โรงเรียนผาพิราบขาวเป็นโรงเรียนขนาดเล็กที่มีนักเรียนเพียงไม่กี่ร้อยคน และมีอาจารย์อยู่ประมาณ 10 กว่าคนเท่านั้น และอาจารย์บางคนก็ต้องสอบควบชั้น การที่มณฑกานต์ตัดสินใจมาสอนที่โรงเรียนแห่งนี้ จึงนับได้ว่าช่วยแบ่งเบาภาระของอาจารย์ท่านอื่น ๆ ได้มากเลยทีเดียว
พอทบทวนตำราที่จะใช้ในการเรียนการสอนเสร็จ แม่พิมพ์ของชาติอย่างมณฑกานต์ก็เหลือบไปมองนาฬิกาที่แขวนเพดานอยู่ด้านบน ตอนนี้เป็นเวลาเกือบ 4 ทุ่ม หญิงสาวก็รับรู้ได้ว่าถึงเวลาต้องเขานอนเพื่อเตรียมไปสอนหนังสือในวันพรุ่งนี้แล้ว
"เฮ้อ!! เสร็จสักที เข้านอนดีกว่าเรา" หญิงสาวในชุดนอนสีชมพูอ่อนลุกขึ้นบิดขี้เกียจไปมา ก่อนตั้งนาฬิกาปลุกกับสมาร์ทโฟนและเดินไปที่เตียงไหว้พระสวดมนต์ก่อนปิดไฟแล้วเข้านอนทันที
..............................
มณฑกานต์กลายเป็นที่รักของครูบาอาจารย์และเหล่าบรรดานักเรียนตัวน้อยในโรงเรียนผาพิราบขาวอย่างรวดเร็ว ส่วนหนึ่งเพราะความสวยตามแบบฉบับลูกคนมีฐานะในเมืองหลวงที่ดูแลตัวเองเป็นอย่างดี รวมถึงนิสัยของมณฑกานต์เอง ที่เป็นคนนอบน้อมและชอบช่วยเหลือผู้อื่น ไม่ใช่แค่เรื่องการศึกษา แต่มณฑกานต์ยังช่วยเหลืองานส่วนรวมและมีบทบาทในชุมชนแห่งนี้อีกด้วย
เพราะความสวยและมีดีกรีเป็นถึงแม่พิมพ์ของชาตินี่เอง เลยล่วงรู้ไปถึงหูของเสี่ยเล้ง หรือชื่อตามบัตรประชาชนก็คือนายเล้ง แซ่หว่อง หนุ่มใหญ่วัย 50 ปี เชื้อสายจีนผู้กว้างขวางและเป็นเจ้าของสวนมะพร้าวนับร้อยไร่ ยังไม่รวมถึงธุรกิจอสังหาริมทรัพย์อย่างหอพักในตัวเมือง ที่ได้ล่วงรู้ถึงความสวยของมณฑกานต์ในงานทอดผ้าป่าของหมู่บ้านผาพิราบขาว ก็เลยออกตัวแรงว่าตั้งใจจะมาจีบมณฑกานต์มาเป็นคู่ครอง
เสี่ยเล้ง เมียแกตายไปเป็นสิบปี ลูก ๆ ก็แต่งงานมีครอบครัวกันหมด ส่วนแกถึงแม้จะไม่ได้เรียนจบถึงปริญญา แต่แกก็ใช้ความมุ่งมั่นของแกก่อร่างสร้างตัว บวกกับพ่อแม่ของแกเป็นคนมีฐานะ ก็เลยทำให้แกตั้งตัวได้ ทีนี้พอมาเห็นสาวรุ่นลูกอย่างมณฑกานต์ แกก็หลงรัก และอยากเอาชนะใจครูสาวคนสวยจากเมืองหลวงคนนี้ให้ได้
ครั้งหนึ่ง เสี่ยเล้งออกตัวแรง ด้วยการนำผลไม้จากสวนของตัวเอง อย่างเช่นมะม่วง มังคุด และละมุด ไปให้มณฑกานต์ถึงห้องพักครู ทำเอาฝ่ายหญิงถึงกับตกใจ เพราะไม่คิดว่าจะมีใครกล้าทำถึงขนาดนี้มาก่อน
"ครูมายด์ครับ" เสี่ยเล้งพูดติดสำเนียงเหน่อ
"อ่าว...คุณลุง" มณฑกานต์ที่กำลังตรวจการบ้านเด็กนักเรียนเงยหน้ามองหนุ่มใหญ่ด้วยรอยยิ้ม "มีธุระอะไรกับครูหรือเปล่าคะลุง"
"แหม...เรียกผมซะแก่เลย" หนุ่มใหญ่ยิ้ม "คือผมเอาผลไม้มาฝากครูนะครับ"
"โห...ครูคงรับไม่ได้หรอกค่ะลุง" มณฑกานต์ปฏิเสธอย่างสุภาพ "ลุงเก็บเอาไว้เถอะ"
"ผมเต็มใจให้ครูนะครับ" ทรงพลพยายามยื่นถุงผลไม้ให้อาจารย์สาวที่ดูเกรงอกเกรงใจไม่น้อย "ผลไม้พวกนี้ผมเอามาจากสวนของผมเอง รับรองว่าไม่ใช้ยาฆ่าแมลง อร่อย หวาน มัน แน่นอนครับ"
มณฑกานต์เหลือบมองทรงพลด้วยสีหน้าไม่ค่อยสบายใจนัก ส่วนหนึ่งเพราะเกรงใจ และเธอยังเหลือบไปเห็นเหล่าบรรดานักเรียนกำลังแอบมองเสี่ยทรงพลกับเธออยู่ในห้องพักครู เด็ก ๆ เหล่านั้นต่างซุบซิบนินทาไปตามภาษาเด็ก
"ขอบคุณสำหรับผลไม้นะคะ!!!" ครูใหญ่ที่ยืนฟังอยู่ได้สักพักรีบเข้ามาแก้ไขสถานการณ์ "เดี๋ยวครูมายด์ต้องมีสอนเด็กอีก ถ้าไม่มีธุระอะไรแล้วเชิญเสี่ยเล้งกลับไปก่อนนะคะ"
เรียกได้ว่าเหมือนแม่พระมาโปรด พอได้ยินแบบนั้น เสี่ยเล้งก็เลยมองหน้าครูใหญ่ด้วยรอยยิ้มก่อนเดินกลับไป ปล่อยให้มณฑกานต์และครูใหญ่เผชิญหน้ากันสองต่อสอง
"ขอบคุณนะคะที่ช่วยหนูไว้" มณฑกานต์พนมมือไหว้ครูใหญ่ "ถ้าไม่ได้ครู หนูคงแย่แน่ ๆ เลย"
"เสี่ยเล้งคนนี้ไว้ใจไม่ค่อยได้ แกเป็นผู้มีอิทธิพลระแวกนี้ เมื่อก่อนลูกชายแกเคยมีข่าวแอบขนยาบ้าเข้าประเทศ แต่เพราะเงินหนา ลูกชายแกเลยรอดออกมา" ครูใหญ่อธิบาย "ยังไงก็ระวังตัวหน่อยนะ คนที่นี่ส่วนใหญ่นิสัยดี แต่ไม่ใช่กับเสี่ยเล้ง"
พอได้ยินแบบนั้น มณฑกานต์ก็รู้สึกใจคอไม่ดี แต่ยังรู้สึกอุ่นใจอยู่บ้างที่มีครูใหญ่คอยให้คำแนะนำ สุดท้ายเพื่อตอบแทนครูมายด์ หญิงสาวก็เลยแบ่งผลไม้ที่เสี่ยเล้งเอามาให้ แต่ครูใหญ่ปฏิเสธ เธอก็เลยเอาไปแจกอาจารย์ท่านอื่น ๆ แทน แต่ผลไม้ก็ยังเหลือเยอะอยู่ดี ทีนี้ หญิงสาวก็นึกอะไรออก
(https://sv1.picz.in.th/images/2020/01/28/RpmAOa.jpg)
"ลุงเฉื่อย!!!" มณฑกานต์ในชุดเครื่องแบบสีกากียิ้มหวาน ก่อนเดินถือถุงผลไม้เดินลงไปชั้นล่างเพื่อไปหาลุงเฉื่อย ที่กำลังง่วนอยู่กับการรดน้ำดอกไม้ในกระถางหน้าโรงเรียนอยู่
"มีอะไรเหรอครับครู?" ลุงเฉื่อยในชุดภารโรงหันไปยิ้มให้แม่พิมพ์ของชาติ
"ผลไม้ค่ะลุง" มณฑกานต์ยื่นถุงผลไม้ให้
"โห ให้อะไรลุงตั้งเยอะแยะครับ" ลุงเฉื่อยปฏิเสธอย่างสุภาพ
"แบ่ง ๆ ไปบ้างก็ได้ค่ะลุง" อาจารย์สาวคนสวยยิ้มหวาน "มายด์กินไม่หมดหรอก นะคะ"
ด้วยความโอบอ้อมอารีย์และมีน้ำใจของ" มณฑกานต์ ยิ่งทำให้ท่านผู้เฒ่าอย่างตาเฉื่อยรู้สึกชื่นชมไม่ได้ คนอะไรไม่รู้งามทั้งรูปร่างหน้าตาและจิตใจ แล้วทีนี้ในจังหวะที่อาจารย์สาวคนสวยกำลังโน้มตัวแบ่งผลไม้ใส่ถุงพลาสติกให้ตายเฉื่อย
สายตาของตาเฉื่อยก็เหลือบไปเห็นร่องอกร่องใจของอาจารย์สาวคนสวย ทำเอาภารโรงสูงวัยอย่างแกแทบจะอดใจไม่ไหว แต่ที่น่าอับอายก็คือ ท่อนเนื้อตรงเป้ากางเกง มันกำลังพยศแก
เพราะความสาว ความสวยของมณฑกานต์ ที่เรียกได้ว่าสวยหยดย้อยยังกะนางฟ้านางสวรรค์ กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ที่หญิงสาวแม่พิมพ์ของชาติใช้ มันลอยเตะจมูกตาเฉื่อย จนทำให้ตายเฉื่อยเผลอกลืนน้ำลายดังเอื๊อก
"แหน่ะ!!! กลืนน้ำลายดังเอื๊อกเลยเหรอคะลุง" มณฑกานต์หันไปยิ้มให้ตาเฉื่อย "นี่ค่ะ ผลไม้ของลุง"
"ขอบคุณนะครับครู" ตาเฉื่อยตอบด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก เรียกได้ว่าแก่จนปูนนี้ ดันมาสติแตกเพราะสาวสวยรุ่นราวคราวลูกคราวหลานแบบนี้ ใครรู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
"นี่ก็เย็นแล้ว เดี๋ยวมายด์ขอตัวกลับก่อนนะคะลุงเฉื่อย" มณฑกานต์พนมมือไหว้ลุงเฉื่อย ภารโรงเฒ่าของโรงเรียนผาพิราบขาว ก่อนหันหลังกลับไปที่บ้านพักของตัวเอง
สายตาของลุงเฉื่อยมองเรือนร่างแม่พิมพ์ของชาติตาไม่กระพริบ คุณครูคนสวยคนนี้ซ่อนรูปเหลือเกิน เอวเป็นเอว ก้นเป็นก้น พอคิดแล้วก็รู้สึกถึงความดื้อรั้นตรงเป้ากางเกง พอรู้สึกว่าความรู้สึกแบบนี้ต้องได้รับการระบาย ตาเฉื่อยเหลือบมองซ้ายขวาก่อนเดินกลับไปในอาคารเพื่อเข้าห้องน้ำ คงไม่ต้องบอกหรอกนะว่าแกเข้าไปทำอะไร
"ครูมายด์...อูยยยย" ตาเฉื่อยทำการบำบัดความใคร่ของตนเองด้วยฝ่ามือ "ลุงรักครูมายด์นะครับ เป็นเมียลุงนะ ซี้ดดดด!!!"
..............................
ตัดมาที่เสี่ยเล้ง หลังจากกลับมาถึงบ้าน แกได้คุยโทรศัพท์กับชายฉกรรจ์จากประเทศเพื่อนบ้านอย่าง "ไอ้อ่อง" ที่คอยเป็นเอเยนต์ขนยาเสพติดเข้ามาจากประเทศเพื่อนบ้านสู่ประเทศไทย
"ไอ้อ่อง ของที่ได้เมื่อไรจะส่งมาวะ" เสี่ยเล้งคุยโทรศัพท์กับไอ้อ่องอย่างหัวเสีย เพราะรายได้จากการค้ายาเสพติดในช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมาลดน้อยถอยลงไปมาก
"เสี่ยใจเย็น ๆ หน่อย ตอนนี้ทางการไทยคุมเข้มหนัก เพราะตอนนี้มีสงครามระหว่างชนกลุ่มน้อยกับรัฐบาลประเทศเพื่อนบ้าน" ไอ้อ่องพูดด้วยสำเนียงแปลก ๆ แต่ยังพอฟังและจับใจความได้ "เดี๋ยวถ้าตำรวจกับทหารไทยเผลอ ผมจะให้ลูกน้องเอาของไปส่งให้"
"กูต้องการของเดี๋ยวนี้ไอ้อ่อง!!!" เสี่ยเล้งยืนยันหนักแน่น "เอาแบบนี้ เดี๋ยวกูจะส่งลูกน้องไปเอาของฝั่งนั้น แล้วมึงใส่ของมา"
"เสี่ยจะขนของมาตรง ๆ เลยเหรอ?" ไอ้อ่องถามด้วยความสงสัย "เสี่ยไม่กลัวตำรวจกับทหารไทยจะจับได้เหรอ?"
"กูมีวิธี" เสี่ยเล้งตอบ "มึงเตรียมของไว้แล้วกัน เดี๋ยวกูส่งลูกน้องไปเอาของจากมึง"
เสี่ยเล้งวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะ แล้วเอามือลูบปลายคางครุ่นคิดวิธีการขนยาเสพติดมาฝั่งไทย จะขนมากับรถโดยตรงก็คงผ่านด่านตรวจตำรวจตระเวนชายแดนก็คงยาก จนในที่สุดแกก็นึกไอเดียบางอย่างออก
"กูรู้แล้วจะทำยังไง!?" เสียเล้งนึกไอเดียออก "ในเมื่อขนมาทางรถไม่ได้ ก็ส่งคนไปขนกลับมาแล้วกัน!!!"
เสี่ยเล้งโทรเรียกไอ้แดง ที่เป็นลูกน้องคู่ใจเพื่อเตรียมการบางอย่าง
"ฮัลโหล เสี่ยเล้ง มีธุระอะไรจะให้ฉันรับใช้จ๊ะ?" ไอ้แดงถาม
"ไอ้แดง กูมีงานให้มึงทำ มึงเกณฑ์คนไว้สัก 4-5 คน กูจะไปเอาของจากฝั่งโน้นมาขายที่ไทย"
..............................
ทางด้านมณฑกานต์ หลังจากกลับมาที่บ้านพัก เธอได้อาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนอน และเตรียมพร้อมสำหรับบทเรียนในการสอนหนังสือเด็กในวันรุ่งขึ้น ระหว่างเตรียมตำราไว้สอนหนังสือนักเรียน อาจารย์สาวก็พูดคุยกับแฟนหนุ่มที่กรุงเทพ
"คิดถึงมายด์จังเลย" หนุ่มเบนซ์สารภาพ "อยากเจอมายด์เร็ว ๆ จังเลย"
"อยากเจอก็ขับรถมาซิคะสุดหล่อ" มณฑกานต์ยิ้มหร่าให้แฟนหนุ่มบนหน้าจอโน๊ตบุ๊ค ผ่านโปรแกรมสนทนาออนไลน์
"เป็นไงบ้าง ชีวิตที่นั่น ปรับตัวได้มากน้อยแค่ไหนแล้ว?" แฟนหนุ่มถาม "เปลี่ยนใจกลับมาทำงานที่กรุงเทพยังทันนะมายด์"
"ถ้าคิดจะกล่อมมายด์ ฝันไปเถอะเบนซ์ เอาจริง ๆ ชีวิตที่นี่ก็โอเคดี สงบร่มรื่น ผู้คนที่นี่ก็ดูซื่อ ๆ จริงใจ" อาจารย์สาวตอบตามตรง "ดูไม่ค่อยมีลับลมคมในเหมือนคนในเมืองหลวง"
"พูดเหมือนเบนซ์เป็นคนไว้ใจไม่ได้ยังไงยังงั้นเลย" หนุ่มเบนซ์แซวแฟนสาวเล่น
"จะร้อนตัวไปทำไมละคะสุดหล่อ" อาจารย์สาวคนสวยใช้มือรองปลายคาง มองแฟนหนุ่มด้วยรอยยิ้ม "ไม่ต้องกลัวหรอก ยังไงมายด์ก็ยังรักเบนซ์เหมือนเดิม"
"เบนซ์ก็รักมายด์" ชายหนุ่มสารภาพ "ความจริงเบนซ์อยากจะคุยกับมายด์เรื่อย ๆ นะ แต่พรุ่งนี้เบนซ์มีประชุมที่สำนักงานใหญ่แต่เช้า แล้วเดี๋ยวเราค่อยคุยกันนะมายด์"
"จ๊ะ มายด์รักเบนซ์นะ" มณฑกานต์หลับตาพริ้ม ทำปากจุ๊บใส่แฟนหนุ่ม "Kiss me My prince!!"
"I love you too my Princess!!!" หนุ่มเบนซ์ตอบเป็นภาษาอังกฤษ "Good Night!!!"
แล้วมณฑกานต์ก็ปิดโน๊ตบุ๊ค พลางเหลือบมองนาฬิกาที่แขวนบนเพดาน ก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลาเกือบ 4 ทุ่มแล้ว
"ได้เวลานอนแล้วเรา" หญิงสาวลุกขึ้นยืดเส้นยืดสาย ก่อนตัดสินใจเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อเตรียมแปรงฟันและเข้านอน ระหว่างที่กำลังเปิดก๊อกน้ำ มณฑกานต์ก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายบางอย่างจากด้านล่าง "เสียงอะไรน่ะ?"
ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้มณฑกานต์ แอบเดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วเอาหูแนบกับฝาพนังบ้าน เพื่อแอบฟังว่าเกิดอะไรขึ้นภายนอกบ้าน
"มีอะไรให้พวกเราทำวะพี่แดง" เสียงของชายฉกรรจ์สำเนียงเหน่อ ๆ ดังขึ้น
"เสี่ยเล้งมีงานให้เราทำ" ไอ้แดงตอบ
"นายแดง?" ใช่คนที่คุยกับเราเมื่อตอนนั้นหรือเปล่าเนี่ย? มณฑกานต์นึกถึงนายแดง คนสวนที่มาพูดคุยกับเธอเมื่อไม่กี่วันก่อน นี่ก็ดึกมากแล้ว ตกลงนายแดงกับพรรคพวกกำลังคิดจะทำอะไรอยู่นะ
"เดี๋ยวเราจะไปขนของฝั่งโน้นกัน เก็บเป็นความลับนะโว้ย อย่าให้ใครรู้" ไอ้แดงสั่งกำชับทุกอย่างให้เป็นความลับ ก่อนที่เสียงรถยนต์จะแล่นเข้ามาภายในโรงเรียน
มณฑกานต์แอบชำเลืองมองผ่านช่องหน้าตา ก็เห็นแสงไฟสาดส่องเข้ามาภายในตัวบ้านของเธอ ภาพที่เธอเห็นคือภาพนายแดงและพรรคพวกอีกสามสี่คนกำลังขึ้นรถกระบะเพื่อมุ่งหน้าไป ณ ที่ไหนสักแห่งในจังหวัดราชบุรี
"นายแดงคิดจะทำอะไรกันนะ?" มณฑกานต์นึกสงสัยว่าทำไมนายแดงและพรรคพวกต้องมาทำอะไรลับ ๆ ล่อ ๆ ในยามวิกาลแบบนี้ ทำไมเธอรู้สึกไม่ดีเลยนะ มันต้องเป็นเรื่องไม่ดีแน่นอน
..............................
วันรุ่งขึ้น มณฑกานต์เดินทางไปโรงเรียนเพื่อเตรียมสอนนักเรียนตามตารางการสอน แต่ยังไม่วายคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ระหว่างเดินเข้ามาภายในโรงเรียนในช่วงเช้า หญิงสาวก็เจอลุงเฉื่อยกำลังกวาดหญ้าอยู่หน้าอาคารเรียนอยู่
(https://sv1.picz.in.th/images/2020/01/28/Rpmnd0.jpg)
"สวัสดีค่ะลุงเฉื่อย" มณฑกานต์พนมมือไหว้ลุงเฉื่อยที่เป็นผู้อาวุโสกว่าด้วยความสุภาพ
"สวัสดีครับ มาแต่เช้าเลยนะครับครู" ลุงเฉื่อยยิ้มแย้มให้อาจารย์สาวคนสวย
ด้วยความสงสัยในเหตุการณ์เมื่อคืน ก็เลยทำให้มณฑกานต์ตัดสินใจถามอะไรบางอย่างกับลุงเฉื่อย
"เอ่อ...ลุงเฉื่อยคะ" มณฑกานต์เริ่มเปิดประเด็น "คือเมื่อคืน มายด์เห็นนายแดงพาพรรคพวกมาทำอะไรไม่รู้แถว ๆ ห้องพักครู ไม่ทราบว่า นายแดงกับพรรคพวกมีธุระอะไรกันเหรอครับ?"
"เอ่อ..." พอได้ยินคำถามจากมณฑกานต์ ก็ทำเอาลุงเฉื่อยหน้าซีดเผือกอย่างเห็นได้ชัด จนมณฑกานต์สังเกตได้
"มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะลุง?" มณฑกานต์ถามอีกครั้ง
"เรื่องนี้มันเรื่องใหญ่เลยนะครับครู" ลุงเฉื่อยเหลือบมองซ้ายขวา "นี่ไม่ใช่เรื่องที่ครูควรจะรู้ ผมว่าครูอย่ายุ่งกับเรื่องนี้จะดีกว่า"
"หมายความว่ายังไงคะลุง?" อาจารย์สาวผู้มั่นในอุดมการณ์ขมวดคิ้ว นี่ตกลงแล้วมันเกิดเรื่องอะไรกันแน่ในหมู่บ้านผาพิราบขาว ทำลุงเฉื่อยถึงพูดอะไรแบบนี้ "นี่มีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นกับหมู่บ้านของเราใช่ไหมคะ?"
..............................
โปรดติดตามตอนต่อไป และทิ้งท้ายด้วยตัวอย่างเรียกน้ำย่อยในตอนต่อไปเช่นกัน
เพราะความไว้เนื้อเชื่อใจตาเฉื่อย เลยทำให้ครูมายด์คนสวยหลงไว้ใจ ที่ไหนได้ แท้จริงแล้ว ตาเฉื่อยก็คือจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ในคราบแกะเฒ่าที่ไร้พิษสง
"ฮือ...แล้วมาดย์จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน" อาจารย์สาวคนสวยตัดพ้อน้อยใจชีวิต หลังต้องพลาดท่าเสียสาวให้ตาเฉื่อย ภารโรงเฒ่าของโรงเรียนผาพิราบขาว
"ลุงขอโทษ" ตาเฉื่อยในสภาพเปลือยเปล่าโอบกอดเมียสาวแม่พิมพ์ของชาติ พร้อมกับจูบที่ช่วงไหล่โค้งมนของเธอ "ลุงจะรับผิดชอบทุกอย่างเองนะครับครู"
"ทุเรศที่สุด!!! ลุงมันเลว!!! มายด์จะฟ้องตำรวจ!!!" มณฑกานต์ลุกขึ้นโดยไม่สนว่าตัวเองกำลังอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า ระหว่างที่กำลังจะลุง หญิงสาวก็รู้สึกเจ็บแปล๊บตรงช่วงท้องน้อย "โอ้ย!!!"
กว่าจะสอนเสร็จไม่รู้จะโดนกี่ครั้ง
ครูคนสวยเมื่ออยู่ในดงพวกกลัดมันครูมายคนสวยน่าจะไม่รอดแน่ๆ
อยากรู้เลยมาครูมายจะพลาดท่าเสียทีลุงเฉื่อยได้ยังไง ขอบคุณมากครับสนุกได้อารมณ์ทุกตอนเลย
ลุงขอสองดอก
ครูคนสวย โดนลุงจัดซะ
ตามทรงแล้วโดนทั้งหมู่บ้านแน่นอน
มัวแต่ของกันจีบ เสร็จตาอยู่อย่างตาเฉื่อยซะเลย
ครูมายด์ได้ลองของป่าแน่นอน แต่พระเอกเป็นภารโรงอีกแล้ว ดูท่าคนแต่งจะชอบอาชีพนี้
เสร็จภารโรงอีกละ กูลาออกจากงานไปเป็นภารโรงมั่งดีกว่า เผื่อได้เย็ดครูสวยๆบ้าง
โดนตาเฉื่อยคาบไปกิน ::Cheeky:: ::Cheeky::
ครูมายเสร็จท่อนเอ็น 8 นิ้ว ของลุง เจ็บที่แรก สบายตัวทีหลังจนได้
ด้วยความไร้เดียงสา ไว้ใจ จิ้งจอกแก่ ที่เหมือนจะไร้พิษภัย ครู มายด์เลย โดน ลุงเฉื่อย ขย้ำซะเล่น เอา เลือดหยดเต็มที่นอนเลย ว่าแต่ ขั้นตอนปฎิบัติการ ล่าพรมจรรย์ จะดูเด็ดเผ็ดมันส์ ขนาดไหน ชักอยากจะ เจอลึกดีเทล แล้วสิครับ...... ::Grimace:: อยากรู้จริงๆ ว่า หลังจากนี้ ลุงเฉื่อย จะมัดใจนาง ได้ รึเปล่า แล้ว เบนซ์แฟนหนุ่ม ที่กทม. จะโดนเท...รึเปล่า ::Hmmm::......
จะพลาดท่าเสียทีโดนลุงเฉื่อยยังไงนะ น่าติดตาม
มองๆแล้วน่าจะโดนหลายคนนะเนี่ย
ครูมายด์โดนลุงเฉื่อยเปิดงานก่อนเพื่อนเลย โดนแล้วจะติดใจไหมละ
จะแค้้ภารโรงหรือแบ่งปันกันทั้งโรงเรียนกันนะ
คุณครูคนสวยไปทำอีท่าไหนถึงโดนลุงภารโรงเฒ่าจับทำเมียได้ล่ะ ตอนใหม่มาไวๆนะครับ
เป็นไงละจะไว้ใจมนุษย์ลุงโดนตาเฉื่อยสอนบทรักเข้าให้งานนี้ครูมายด์คงหยุดยากแล้วล่ะ
::Shy::
ไปทำอีท่าไหน
ถึงเสร็จลุงเฉื่อนน้อ
น่าติดตามครับ
::DookDig::
สนุกมากๆเลยลุ้นดีมาก
ลุงเฉีื่อยจะหลอกล่อครูมายด์อย่างไรแล้วครูมายจะติดใจไหมน่าติดตามจริงๆครับ
ครูในฝันเราเลย
แกะน้อย
ไม่ทันเล่เหลี่ยมลุงแน่ๆ
ครูมายด์จะซวยเพราะความอยากรู้อยากเห็นนี่ล่ะ
ลุงเฉื่อย ที่ไม่เฉื่อยตามชื่อแก่แต่เก๋า สินะ ::Oops::
รออ่านตอนใหม่นานเลย อิจฉาตาเฉื่อยได้เอาหีสดเมียสาวรุ่นลูก แกคงตื้อเย็ดจนครูสาวหลงควย8นิ้วแน่ๆ อยากให้มีฉากขึ้นสวรรค์ที่น้ำตกด้วย อิอิ
อ้าว ลุงเฉื่อยทำไมรวดเร็วดีจัง ยังไงผู้เขียนช่วยเขียนเขียนยาวๆ หน่อยนะครับ น่าติดตามมาก
ใครกันที่จะไดเจาะไข่แดงน้องมายด์
ครูมายด์รอดยากคนจ้องจะงาบมีอยู่รอบตัว
::HeyHey::ลุงเอาตแนใหนครับงงละ
น้องมายด์จะติดใจลุงเฉื่อยไหม
น่าติดตามดูครับ
ครูมายด์จะติดใจลุงเฉื่อยใหมครับสนุกมากครับรอตอนต่อไปครับผม
ลุงเฉื่อยผัวครูมาย
ลุงเฉื่อย จะเผยนิสัยแท้จริงเมื่อไหร่นะ
ดูท่าน่าจะโดนทั้งโรงเรียนแน่ๆเลยแบบนี้
โยงเรื่องปูพื้นดีมากเลยครับ เหมือนครูมายต้องเข้าไปพัวพันกับเรื่องยุ่งยากมาก แล้วลุงเฉื่อยอาจต้องเป็นพระเอกพาครูมายฝ่าดงกระสุนยังไงยังงั้น
ถ้ามีบู๊ล้างผลาญ จำเลยรักมีอายแน่ครับ
ครูอย่าไปยุ่งกะพวกค้ายาเลย
ยุ่งกะลุงเฉื่อย กับพวกครูๆด้วยกัน ก็มันส์แล้ว
คุณครูคนสวย พลาดท่าลุงเฉื่อยซะแ้ว คนต่อไปตามมา
คุณครูกับภารโรง คงหนีไม่พ้นแน่ๆ
ดูๆแล้วตาเฉื่อยต้องมีของดีและครูมายด์ต้องหลงใหลแน่ๆ...ยิ่งสถานการณ์ชายแดนเป็นแบบนี้ด้วย
เดาไม่ถูกจะเสร็จใครก่อน
เริ่มได้น่าอ่านดีครับ ครูมายด์โดนแน่นอน ::Ahoo::
ครูมายต้องติดใจคนแก่แน่ รอติดตามตามและเป็นกำลังใจให้คนเขียน😄😄😄😄😄
ครูมายด์จะปราบแก๊งร้ายหมดไหม
เดีษยวเจอเฉื่อย 8 นิ้ว แล้วจะหงหัวปักหัวปำ
ชอบมากครับ สนุกมากเลยครับ ใน เมพ มีแค่ 3 เรื่อง จะมีเพิ่มอีกหรือเปล่าครับ ชอบแนวโรแมนติก อ่านได้เรื่อยๆครับ
เปิดมาเจอตอน2 เลยย้อนกลับไปอ่านตอนที่1
ตอนหน้า เร็วๆนะครับ
เป็นเนื้อเรื่องที่เข้มข้นมากครับ ลุงสู้ๆ
สอนเสียวครูมายคนสวย ค่อยๆสอนนะ
ธรรมดาผู้ชายมีแฟนแล้วโดนชายอื่นเปิดซิงนี่จะเหมือนโดนตบหน้าเลยฮะ
(เรื่องซิงไม่ใช่ซีเรียสสำหรับปัจจุบัน แต่การโดนชายอื่นเปิดในขณะที่คบกันอยู่มันไม่เหมือนกัน)
เรื่องนี้เรียกได้ว่าเป็น ntr ที่สะใจ แต่สำหรับคนที่เคยเจอแบบนี้นี่คงเจ็บแปล๊บๆ
ครูน่าโดนลงแขกนะ
ใครๆๆ ก็อยากขึ้นกับคุณครูครับ
รอตอนต่อไปเลยครับ ตอนนี้ยังไม่ค่อยมีอะไรเท่าไหร่
คนแรกที่จะสอนเสียวน่าจะเป็นตาเฉย
เสียวรอ น่าจะวนทั้งหมู่บ้าน
ครูสาวไปสอน ตจว ก็คงเสร็จมนุษย์ลุงที่ประจำอยู่ที่ รร.เกือบทุกเรื่องเลย น่าอิจฉาพวกลุงๆนั้นจังเลย
เริ่มจากลุง
ต่อด้วยคนในหมู่บ้าน
ต่อด้วยเพื่อนร่วมงาน
ต่อด้วยนักเรียน ....
รอลุ้นว่าใครจะได้ขึ้นครูเป็นคนแรก
ลุงเฉื่อยโชคดีได้เปิดคนแรก
กวางสาวหรือจะสู้เสือเฒ่า
ครูเสร็จภารโรงอีกละ
อย่าไว้ใจทางอย่าวางใจคนยังคงใช้ได้อยู่นะน้องมายด์ ::Hunger::
ห่างแฟน ห่างบ้าน ห่างไกล ก็ต้องมีความอยากกันอยู่บ้าง
ชอบเรื่องนีมากครับมี E bookมั้ยครับ
ความห่างไกล ทำให้เกิดความเหงา ครูมายด์น่าจะเหงาอยู่นะครับ ขอบคุณครับ
ทิ้งท้ายได้ใจร้ายมากก ::Crying:: ว่าแต่ทำไมต้องไปทำตัวมีพิรุทแถวๆห้องพักครูล่ะ โถ่
ดูตัวละครละ ครูน่าจะโดนสอนหลายคนเลยนะครับ
รอติดตามผลงานครับ ว่าจะมีแค่สามีเดียวหรือมีแบ่งกันร่วมสามัคคีลงแขก ชอบมากๆครับผลงานแนวนี้ และขอตัวละครหญิงเพิ่มด้วยนะครับ
สงสัยครูมายด์จะได้กินกล้วยหอมยักจากตจวอาจติดใจต้องขอตาเฉื่อยกินบ่อยๆ
ครูคนใหม่มาแล้ววว
รอลุ้นต่อจะเป็นไงอิๆ
ต้องเยดให้ท้องกลับกทม.ไปเลย
ครูสาวคนสวยต้องมาเสร็จภารโรงเฒ่า น่าติดตามครับ มาต่อไวๆนะครับ ::DookDig:: ::DookDig:: ::DookDig::
เริ่มอยากแก่ บ้างละ อ่านเจอแต่ลุงๆ ถ้าแก่แล้วชีวิตเป็นได้แบบนี้ ขอเกิดมาแก่เลยก็ได้นะ 555
ลุงผู้โชคดี จะได้ครูแล้ว
มนุษย์ลุงอีกแย้วอิจฉาๆ
::Glad:: แค่ตอนที่ 3 ลุงเฉื่อยก็จัดการได้แล้ว อยากให้ลองแข่งกะลุงพลในตำนานดูเลยเชียว ว่าใผจะแน่กว่าไผ
หลงไว้ใจตาแก่ สุดท้ายก็โดนเจาะจนได้ ::DookDig:: ::DookDig:: ::DookDig:: ::DookDig::
มาแล้วววว ลุงจะออกฤทธิ์แล่ว
คนอ่านลุ้นมาดละคับ
เชียร์ลุงครับ...ยังงัยๆก้อขอลุงแกให้หน่ำใจก่อนค่อยเจอคนอื่นนะครับ
ครูมายด์เสร็จลุงเฉื่อยแล้ว คนอื่นคงเป็นคิวต่อไป
ลุงเฉื่อย เปิดงานเเล้ว
มีเป็นกองกำลัง พร้อมนักเรียนตัวน้อย
ไม่เฉื่อยเหมือนชื่อ ลุงอีกแล้ว
ครูมายนี่คือเรียกน้ำจิ้มใช่มั้ย
เสร็จลุงเป็นคนแรกเลย
ครูสาวสวยอีกแล้ว ไม่น่าจะแค่ลุงคนเดียว
ตอนแรกยังเดาอยู่เลยว่า ใครจะเข้าวิน
อ่าน ตย เลยหายสงสัย ลุงเฉื่อยมาก่อนเพื่อนเลยนะ
ขอบคุณครับ
ครูมายด์ซวยเพราะความอยากรู้อยากเห็น เลยจะโดนลุงเฉื่อยเปิด
งานนี้ลุงต้องเอาอะไรปิดปากครูแน่นอน
เสร็จลุงเฉื่อยไปซะและ ต่อไปก็เปิดประสบกามใหม่ ให้คุณครูติดใจ
ท่าทางครูมาย์ดจะโดนมิใช่น้อยนะเนี้ย ทั้งภารโรงทั้งเสี่ยเล้งและลูกน้องอีก
ลุงโชคดีจังครับ น่าจะมีอีกหลายคนที่จะโชคดีอย่างลุง ::Grimace::
ครูมายด์มีหวังโดนซอยแบบเฉื่อยๆ
ครูมาย ไปสวรรค์แล้วแบบนี้ ตาเฒ่างาบไปกินเรียบร้อย
ลุงเฉื่อยได้ครูสาวแสนสวยเป็นเมียแล้ว คน อื่นมีอิจฉาแน่ๆ
ไม่น่าจะเสร็จลุงคนเดียวคนจ้องจะงาบเยอะมาก55
เรื่องนี้ท่าทางยาว มีเรื่องราวให้ติดตาม
น่าจะโดนหลายอีกคนนะครูมาย
น่ามาไวๆนะครับภาคต่อไปกำลังลุ้นเลย
เอาใจช่วยลุงเฉื่อยครับ ยังไงก็อายุเท่ากัน. ใครไม่แก่ไม่รู้หรอก
โดนลุงจนได้
พลาดท่ายังไงนะ
ครูมายด์เสร็จตาเฉื่อยแน่นอน
ลุงเฉื่อยนี่คงจะไม่เฉื่อยอย่างชื่อซะแล้ว
โดยภารโรงซะแล้ว
ลุงชื่อเฉื่อยแต่ท่าทางเอวจะไม่เฉื่อย
โอ้ว เสร็จลุงอีกแล้ว
ครูสาวน่าจะเสร็จเสี่ยด้วยนะครับ
ลุงแค่จุดเริ่มต้นของความเสียว ว่าแต่ไปหลงคารมลุงได้ยังไงกันนี่
แหมลุงร้ายกาจนัก
อิจฉาลุงเฉื่อยอีกแร่ะ
ครูสาวสวยๆ อย่างนี้ ต้องเสร็จลุงอย่างเดียว
งานนี้ มีเสียวทั้งคืนแน่นอน..อิอิ
ตาเฒ่าไปทำอีท่าไหนละเนี่ยถึงได้ทำให้ครูมายด์พลาดท่าได้
โดนลุงเฉื่อยจัดจนได้
น่าจะหลายคนเลยนะเนี่ย
ลุงเปิดซิงแน่ๆ
ใครจะเป็นคนช่วยคลายความสงสัยครูมาย นะ
ทีเด็ดคุณลุงแล้วจะติดใจ
เสร็จลุงเฉื่อยไปแล้ว
ลุงหนิมันร้านจริงๆ
ลุงจัดแล้วเอาให้ติดใจไปเลยนะ
ไม่น่าจะแค่ลุงคนเดียว
คุณครูคนสวยน่าจะโดนหลายๆคนเลย
ห่างหายไปนานจนเกือบลืมเลยเรื่องนี้
มาถึงลุงก้เปิดซิงครูเราซะแล้ว
หยครูมายด์โดนลุงไปแล้วคนแรก
ลุงเฉื่อยนี่ทำให้นึกถึงลุงพลเลย
::Glad::สงสารคุณครูคนสวย
เสียวแทน ครูกับภารโรงเป็นของคู่กัน อิอิ เนื้อเรื่องชวนติดตามครับ ขอบคุณมากครับ
เสร็จภารโรงอีกแล้วครู
โดนลุงกับชาวคณะแน่ๆ
จะโดนใครสอนบทเรียนก่อนหล่ะ
::Thankyou::แนวนี้คลาสสิคมาก ครูสวยกับการโรง งานนี้ภารโรงเจ้าเล่ห์ด้วย
จากแบบนี้เหมือนลุงเฉื่อย เป็นคนแรก และตาเสี่ยและชาวบ้านเป็น คนต่อๆ ไปแน่ๆ เลย
น่าจะโดนหลายคนนะคะ
ผมไม่เฉี่อยนะครับ555โดนลุงซะ
ทีมลุงเฉื่อย
คุณครูมายด์ไม่น่ารอด
ชอบพล๊อตเรื่องแนวนี้ครับอ่านแล้วตื่นเต้นมากๆ
ปล.ตัวละครลับเยอะแบบนี้ครูมายด์จะเหลืออะไร ::YehYeh::
เอาอีกแล้วกินสาวๆอีกแล้ว
งานนี้ภารโรงเฒ่าจะใช้วิธีอะไรพิชิตครูสาวน่ะ
ลุงภารโรงเปิดงานก่อน แล้วค่อยไปเรียนรู้กับคนอื่นๆ ::WooWoo::
ครูชายแดนเสี่ยงนะเนี่ย มักเป็นเป้า
::Goaway::ลุงจะใช้กำลังไม่ได้นะ สงสารครู..
ครูมายด์ จะต้องเจอเสี่ยเล้งเป็นคนต่อไป
ลุ้นอยู่ว่าครูมายจะโดนแค่ลุงคนเดียวมั้ย
คุณครูสาวๆมักเสร็จภารโรงแก่ๆตลอด5555
ครูมายเสร็จลุงแน่ ๆ น่าติดตามครับ
ด้วยความอยากรู้ทำให้ครูมายด์ตกเป็นเหยื่อลุงเฉื่อยรึนี้
นางเอกคนเดียวผู้ร้ายเพียบเลยจะรับไหวมั้ยครับคุณครู
ครูเสร็จลุงจนได้นะ
ลุงเฉื่อยใกล้จะสมหวังแล้ว
โดนล่ะงานนี้เอาหน้าไว้ทั่เป้าลุงไง
::WowWow:: ::WowWow::รอมาครึ่งปีเลยครับ ติดตามครูมายด์กับลุงเฉื่อย นะครับ
ลุงเฉื่อยนี่ร้ายจริงๆ รอตอนต่อไปแทบไม่ไหวละครับผม ::WooWoo::
::HeyHey::อยากรู้ว่ามายเสร็จเฉื่อยได้ยังไง
แก่แล้วซ่า ชอบเอาเด็ก
::Ahh::กลัวครูคนสวยจะโดนไอ้แดงเล่น งาน
ครูมายน์ช่างบริสุทธิไร้เดียงสาจริงๆ ไม่เคยระวังอันตรายที่จะเกิดกับตนเองเลย
ไม่น่าเลย ครูมาย
อยากเป็นภารโรงแล้วสิ ทั้งลุงพลลุงเฉือยมีแต่ของดีๆเข้ามาในชีวิต
เจอภารโรงเปิดงานอีกแล้ววว
ครูสาวโดนภารโรงเล่นแล้ว
มีอีกเรื่องนึงที้ผมชอบครูสาวชนบท20กว่าตอนแนวลุงภาีโรงนี่เลยเรื่องนี้ก็สุดยอด
รออ่านตอนครูมายด์เลยครับ ::DookDig::
ครูมายด์ จะรอดไหม ลอดหว่าง ขาซิคับ ท่า หกเก้าไง
ลุงเฉื่อยนี่ แน่นอนจริง รอเลยนะ ::WowWow:: ::WowWow::
โดนลุงเฉื่อยคนเดียวนะอย่าโดนรุมเลยเสียดาย
เฒ่าเสือร้าย
ลุงเฉือยหวังฟันครูมายด์ ดูซิจะโดนยังไง
ครูมายด์โดนของใหญ่
ชอบแนวครูไปอยู่โรงเรียนต่างจังหวัดแบบนี้มากๆเขียนยาวๆอย่ารีบจบนะครับขอร้อง
ไม่น่าจะโดนแค่ลุงนะ
ตกลงลุงตัวเอกหรือผู้ร้ายกันแน่เนี่ย
ครูมายด์จะเสร็จใครบ้างครับ
ภารโรงเปิดงาน
แค่อ่านตัวอย่างตอนไปก็จะทนรอไม่ไหวแล้ว อยากอ่านไวจังเลย
ครูมายโดนมนุษย์ลุงมอบความเป็นผัวให้อย่างเต็มที
เสร็จลุงจนได้
โดนลุงเฉื่อยก่อนเลย
อยากให้ครูมายด์ใจแตกงับ
เป็นคนรับใช้ใกล้ชิดมันก็ดีอย่างนี้แล
ความสงสัยของคุณครูนางฟ้า จนพาพวกเราไปเจอความเสียว
จัดไปคุณลุง มีเรื่องมันส์ๆให้ติดตามอีกแล้ว
ลุงเฉื่อยท่าทางจะไม่เฉื่อยเหมือนชื่อซะแล้ว
ลุงสู้ๆ ลุงสู้ตายไว้ลายสู้ๆ
ลุงเฉื่อย ลุงพล จะเป็นแบบเดียวกันรึป่าวเงียบไพาดเรียบ
อิจฉาลุงมากกกก
ลุ้นอยู่ว่าใครจะเป็นคนแรก
เสร็จลุง ภารโรงอีกละ 555
ตอนนี้คุงครูไม่น่ารอดแล้ววว
::Ahoo:: ::Ahoo:: ::Ahoo::
ได้ครูเป็นเมียได้ดีทุกคน ดีใจกับลุงเฉี่อยด้วยครับ ::DookDig:: ::DookDig::
คนใกล้ชิดนี่ตัวดีเลยละ
มายด์โดนลุงถลุงแน่นอนแบบนี้
::Oops::ตามลุ้นกันต่อไป
ทิ้งท้ายไว้แบบนี้ก็แย่น่ะสิครับ แล้วครูมายด์จะโดนกี่คนล่ะครับท่าน
ขอบคุณมากๆครับ
ตื่นเต้นมากเลยครับ
ครูมายนี่คือเรียกน้ำจิ้มใช่มั้ย ::Grimace:: ::Grimace:: ::Grimace::
น้ำย่อยออกรอนานแล้วครับ
ความสุขเล็กๆครูมายล์
ครูมายต้องโดนรุมจากพวกนั้นแน่ๆ
เสร็จลุงภารโรงอีกแล้ว จะว่าไปก็ชอบเรื่องแนวนี้เหมือนกันนะเนี่ย
้เสร็จภารโรงมั้ย
คุณครูโดนหลายคนแน่
แค่ฟังต้นเรื่องครูมาย เตรียมรับศึกหนักแน่นอน
มาย จะพลาดเมื่อไร
รอลุ้นอยู่ครับว่าครูจะมีชะตาอย่างไร
เรื่องจี้หายไปนานเลย คิดว่าไม่แต่งแล้ว ::DookDig::
ครูมายด์ไม่ไร้เดียงสา แต่จะโดนใครเปิดก่อน ลุ้นๆ
น่าจะจัดหนักทุกคน
อาจจะโดนมากกว่าลุงคนเดียวหรือเปล่าเนี่ย ::Evil::
เสร็จลุงก่อนเลย
คุณลุงสู้ๆ
ครูกับภารโรงเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ค่อยได้ในชีวิตจริง แต่อ่านแล้วเงี่ยนทุกทีจริงๆนะนี่
ลุงเฉื่อย ลุงเฉื่อย 8นิ้ว ได้ใช้งานแล้ว
มนุษย์ลุงต้องมีแผนอะไรอีกแน่ๆๆเลยครับ คงเป็นแผนชั่วร้ายแน่ๆ ยังไงก็ติดตามครับผม ขอบคุณมากครับ
ครูมายคงไม่ต้องกลับเมื่อกรุงแล้ว กูทรงล่ะจะเสดลุงก่อน
ไม่น่าจะแค่ลุงคนเดียว
ลุงเฉื่อยจัดการให้ติดใจไปเลย
ลุยเฉื่อยไม่เห็นเฉื่อยเหมือนชื่อเลย
รอติดตอนต่อไป+1
ไม่รู้จะเชียร์ใครเลย สุดๆในการลุ้น
โดนลุงคนแรกเลยแต่ไม่น่าจะคนเดียว
ไอตาลุงบังอาจทำร้ายคุณครูหรอ เเจ้งตำรวจจับมันเลยครับ อย่าได้ยอม
ดูท่าหนูมณจะถูกลุงเฉื่อยเป่าหูซะแล้ว
ลุ้นจิงๆ
ลุงแกไม่เฉื่อยเลย ฉิวเลยหละ
ตามติดเลยคับแนวนี้ชอบๆคับ
ไม่น่าจะแค่ลุงคนเดียว ตัวละครลับเยอะมาก
ครูคนสวยตะเพลิดเพลินไหมหนอ
ุลุงเฉื่อยจัดแบบไม่เฉื่อย ครูมายด์จะเจออีกกี่ดุ้นหนอ
เรื่องครูสาวแสนสวยกับภารโรงนี่มันคลาสสิคจริงๆ อ่านได้ไม่เบื่อ
มีภาค3ต่อเลยภาโรงผู้โชคดี
คุณครูจะโดนขึ้นแบบไหนนะ
แล้วครูอีกคนในเรื่องยาวจะเป็นงัยต่อ
ขอบคุณครับ... ลุงเฉื่อยจะใช้วิธีใดในการพิชิตครูมายด์กันนะ
ครูต้องเสร็จลุงแน่ๆ แต่จะวิธีไหน
ไม่แคล้วครูมายด์ติดใจนะครับ 555
เหมือนจะมีอะไรให้ลุ้นกันระหว่างลุงเฉื่อย กับคุณครู และ นายแดง
ลุงกิดจ็อบ
อยากอ่านตอนต่อไปเลยครับผม
ดูมีตัวละครเยอะเลย เรื่องนี้คงยาว
นี้ครูมายคงได้ไปสวรรค์แน่ครับ
อยากรู้ว่าคุณครูจะเสร็จใคร
เสร็จลงเฉื่อยแน่ๆ
มายด์โดนลุงสอบก่อนเดี๋ยวน่าจะมีตามมาอีกหลายคน
เปิดตัวละครไว้เยอะเลย
ลุงเฉื่อยน่าได้รายแรก แล้วน่าจะยาวพอสมควร
เนื้อเรื่องดูน่าจะเข้มข้นนะครับ แค่ตอน 2 ก็ดูมีความน่าติดตามมากครับ
รูปประกอบโดนใจมากครับ ขอบคุณครับ
น่าสงสารครูมายด์นะ สอนเด็กโดยที่ไม่รู้เลยว่าจะต้องตกเป็นเมียของลุงเฉื่อย งานนี้หนุ่มเบนซ์รู้คงอกแตกตายแน่ ความรักความใคร่ไม่เข้าใครออกใครจริงเป็นบุญใหญ่หอยหล่นทับลุงเฉื่อยแหละงานนี้
เสร็จลุงเฉื่อยซะแล้ว
ครูมายคนสวย ได้ผัวคนแรกซะแล้ว
ครูมายด์ โดนลุงจัดหนักแน่ๆ
ลุงภารโรงเฒ่า งานนี้
แม่พิมพ์ของชาตินี่เสร็จภารโรงทุกราย
ลุงสู้ๆครับขอให้ได้เป็นคนเปิดงานคนแรก
โปรยมาแรง แสดงว่าต้องมีฉากรุม แย่ง เลยครับ
เยี่ยมครับ ภารโรงแก่ๆ กะครูสาว
เสร็จลุงอีกหนึ่ง
ลุงเฉื่อยนี่ร้ายเนอะ.ลูกเล่นแพรวพราวฟาดครูมายจนได้
แหมอ่านเรื่องนั้นก็มันเรื่องนี้ก็มันสุดยอดมากครับ
อยากอ่านต่อเร็วๆ ครูมายด์จะเจออะไรบ้าง
รวมอาณาจักรมนุษย์ลุง จากลุงพลมาถึงลุงเฉื่อย แต่แกคงไม่ได้เฉื่อยเหมือนชื่อ ใช่ไหมครับท่าน Nato87
จะเสร็จลุงเฉื่อยแบบใหนนะ ลุ้นๆๆ
อยากรู้อยากเห็นเยอะเจอปิดปากด้วย...เลย ครูมาย
โดนลุงซะงั้นอ่ะ ::Angry::
ตาเฉื่อยนี่คงไม่เฉื่อยดังชื่อ
มนุษย์ลุงอีกคนแล้ว อิจฉาจริงๆ ลุงๆแต่ละคน ได้แต่สิ่งดีๆทั้งนั้นเลย
ชอบมากครับ แนวลูกคุณหนูเนี่ย
มีชนกลุ่มน้อยมามีปัญหาแถวโรงเรียนด้วย ครูมายด์จะเป็นอย่างไรบ้างนะ น่าเป็นห่วงจัง
ครูมายด์ไม่น่าจะจบแค่ลุงเฉี่อยคนเดียว ตัวละครเปิดมาเยอะเลย น่าจะต้องรับศึกอีกหลายคนนะครูมายด์
มีอยู่หลายคนแน่นอน ดูสิใครจะใด้กอน
น่าจะเสร็งลุงอีกแล้วนะครู ไอ้แดงจะได้ด้วยมั้ยนะ
ขอบคุณครับ รอติดตามครูมายดเลยชอบแนวนี้มากครับ จัดไปเลยครับลุง
คาดเดาว่าคุณครูไม่น่าจะโดนลุงคนเดียว
ครูมายจะรอดเหรอเนี่ย
ภารโรงชื่อตาเฉื่อย แต่ลื่นไหลไม่เฉื่อยเลย
ตาลุงนี่แม่งโชคดีจริงๆ จัดหนักๆเลยลุง
โชคดีจิงๆ
โดนลุงซะงั้น
เมื่อไหร่ตอน3จะมานะ น่าติดตามต่อ
นอกจากตาลุงภารโรงแล้วดูท่าน่าจะเจออีกหลายคน
เรื่องน่าสนใจ ชวนติดตาม แนวคุณครู
พลังภารโรงแท้ๆ
เอาแล้ว 2 ลุงใครจะเก๋ากว่ากันแต่ลุงพลยนำไปไกลแหละ แต่ก็พอไล่ทันสู้ ๆ
ตัวละครเยอะมาก จะไหลไปแนวรุมโทรมไหมหว่า ::Hmmm::
เรียบร้อยตาเฉื่อย
ลุ้นตามมนุษย์ลุง 5555
*ตาเฉื่อยก็คือจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ในคราบแกะเฒ่าที่ไร้พิษสง*
ไอดอลเลย ตาเฉื่อย ::JubuJubu::
ลุงได้ประเดิมเลยนะ ใครจะได้เป็นไม้ต่อไปอีก
ลองเข้ามาติดตาม เรื่องราวอาจจะลึกกว่านี่
สาวสวยมักเสร็จ มนุษย์ลุง เป็นรายแรก
คาดว่า น่าจะมีอีก หลายคน
ครูมายด์พลาดท่าให้ลุงเฉื่อยจนได้แบบนี้หนุ่มเบนซ์เสียใจแย่เลยครับ
เห็นใจดีที่ไหนได้
ลุงมันร้ายเงียบ
จ้องมานาน พอมีโอกาสจัดเต็มเลยลุง
ลุงเฉื่อยไม่เฉื่อยตามชื่อนะครับ แกจัดให้อย่างว่องไวเลยทีเดียว ::Fighto::
::Glad:: ::Glad:: ::Glad:: ::Glad::มนุษย์ลุงสู้ๆนะครับ
ลุงเฉื่อยจัดครูมายด์สัก 3น้ำเลยลุง
ภารโรงต้องได้เปิดก่อนเป็นเรื่องปกติ
มายด์อย่าแกว่งเท้าหาเสี้ยนสิ เดี๋ยวได้เสี่ยกับลูกน้องมาช่วยให้สบายตัวเพิ่มอีกหรอก
ครูมายโดนแล้ว
แล้วมีแซนวิสไหมครับ
ลุงเฉี่อยเน้มันร้าย ครูมายด์พลาดไว้ใจคนผิดหละ ::Doubt:: ::Doubt::
สมใจอยากลุงเฉื่อย...
เสร็จลุง
ตามที่fcคาดเดาไว้ไม่มีผิด... เดินเรื่องเข้าทางfcเลย...
ลุงเฉื่อยยังรับไหวไหมครับถ้าไม่ไหวให้ผมช่วยอีกแรงก็ได้นะครับ ::Me?:: ::Thankyou::
ลุงเฉื่อยจะเคลมคุณครูยังไงนะ ::Hmmm::
ครูมายด์สวยจังอิจฉาลุงวะ
โดนภารโรงจัดก่อนเลยครับ
ลุงเฉื่อยลุยโลด
เข้าวลี เสร็จลุง เอ้ยเสร็จโจรหลักจากนี้จะมีใครตามมาอีกเยี่ยชักสงสาร
โดนกี่ดอก
ดีเยี่ยมค่ะ ::JubuJubu::
ลุงเฉื่อยแอบชอบครูสาว
ขอบคุณครับ
อิจฉาจัง
คุณครูคนสวยเสร็จภารโรงเฒ่า ชอบโครงเรื่องแบบนีมาก ยิ่งมีหลาย P จะดีมากๆเลย
ลุงแก่แล้วแบบนี้จะไหวหรือ...สงสัยต้องใช้เทคนิคเข้าปะทะ
ไม่น่าไปเห็นเลยครู โดนปิดปากแน่ๆ
คนสวยเจอจัด
เยี่ยม
ครูมาย แม่พิมพ์ หลงเสน่ห์ ลุง....
สมใจตาลุงภารโรงเฒ่า
สุดยอด
ลุงเฉื่อยเหมือนกับลุงพลรึเปล่าชอบข่มขืนสาวๆ
คุณครูอยในดงหมาจิ้งจอกเสียแล้ว
น่าจะถึงควาวตรูสางชะตาขาด
ลุงเฉื่อยเปิดงานคนแรกเลย จะมีใครมาต่อคิวไหม
ตาเฉื่อยร้ายมาก
แนวครูนี่อารมณ์ขึ้นได้ง่ายจริงๆ เยี่ยมครับ
มนุษย์ลุงสู้ตาย
นอกจากตาลุงภารโรงแล้วดูท่าน่าจะเจออีกหลาย
สุดยอดเลยครับ
อ้างจาก: nato87 เมื่อ มกราคม 28, 2020, 12:07:58 ก่อนเที่ยง
พูดคุยก่อนอ่าน : หายไปนานสำหรับครูมายด์ ตอนที่สองกลับมาแล้ว และเรื่องนี้จะเป็นอีกเรื่องที่ผมจะวางจำหน่ายบน MEB นะครับ
ขอบคุณสำหรับคนที่อุดหนุนเรื่องของทนายเจนรบและน้องปลาด้วยนะครับ คิดว่าใครที่อุดหนุนแล้วน่าจะชอบตอบจบ ผมว่ามันน่ารักดี เรียกได้ว่าเป็นเรื่องสั้นที่ Happy Ending ผมเองก็มีความคิดจะเขียนภาคสองต่อ เพราะรู้สึกว่าเรื่องมันยังไปได้อีก ยังอยากให้ทุกคนเห็นชีวิตของลุงจอมและน้องปลาว่าจะเป็นยังไงต่อไป รวมถึงเรื่องคุณหนูแพรวพรรณด้วยเช่นกัน
ตัดมาที่ครูมายด์ เรื่องนี้จะเน้นความดราม่าเหมือนกัน อาจมีแอ็คชั่นหน่อย ๆ การเมืองระหว่างประเทศนิด ๆ (เกี่ยวกับชนกลุ่มน้อยในประเทศเพื่อนบ้าน แต่เป็นชื่อสมมุติ ผมอาจต้องเซ็นเซอร์ชื่อประเทศเพื่อนบ้านในฉบับขึ้นบนดินด้วยเช่นกัน 5555+) และฉากอีโรติกจะแรงกว่าเรื่องน้องปลาพอสมควร ก็อยากให้ลองติดตามดูกันครับว่าจะเป็นยังไงต่อไป
ปล.ชื่อสถานที่ใด ๆ ในเรื่องนี้เป็นชื่อที่ถูกสมมุติขึ้น และชนกลุ่มน้อยคะฉ่าย เป็นชนกลุ่มน้อยที่ถูกสมมุติขึ้นนะครับ ไม่ได้มีตัวตนอยู่จริงแต่ประการใด
https://xonly8.com/index.php?topic=220740.0
##############################
อ้างถึง"ลูกแน่ใจแล้วเหรอจ๊ะมายด์?" ชุติมา ผู้เป็นแม่เอ่ยปากถามลูกสาวที่พึ่งเรียนจบปริญญาตรีในสาขาครุศาสตร์ และได้รับการบรรจุเป็นอาจารย์ประจำโรงเรียนที่แสนห่างไกลแห่งหนึ่งในจังหวัดราชบุรี "โรงเรียนผาพิราบขาว นี่มันตั้งอยู่ในซอกหลืบในของประเทศไทยแม่ก็ไม่เคยได้ยิน"
"แน่ใจแล้วค่ะแม่" มายด์ มณฑกานต์ หญิงสาววัยเพียง 24 ปี ว่าที่อาจารย์คนใหม่เอ่ยปากอย่างมั่นใจ "หนูเคยบอกแม่แล้วนะคะ ว่าหนูอยากไปสอนหนังสือเด็ก ๆ ที่ต่างจังหวัด"
"กรุงเทพก็มี ทำไมไม่สอน?" คราวนี้เป็นทีของทรงชัย คุณพ่อของครูมายด์ ที่ออกความเห็นบ้าง "พ่อไม่เข้าใจลูกเลยว่าทำไมลูกถึงจะต้องไปถึงราชบุรี แถมยังติดชายแดนไทยพม่าอีกต่างหาก"
"ก็ไม่ได้ไกลอะไรขนาดนั้นหรอกค่ะ" หญิงสาวพยายามอธิบายเพิ่มเติม "คุณพ่อคะ คุณแม่คะ หนูเป็นครูแล้วนะ หน้าที่ของหนูคือสอนหนังสือเด็ก ๆ หนูอยากเป็นแม่พิมพ์ของชาติ หนูอยากสอนหนังสือเด็ก ๆ ที่ด้อยโอกาสให้มีโอกาสเหมือนเด็กในเมือง"
"พ่อไม่ยอม ยังไม่ก็ไม่ยอมเด็ดขาด!!" ทรงชัยยื่นคำขาด "มายด์ กรุงเทพมีโรงเรียนตั้งเยอะตั้งแยะ ทำไมไม่ไม่อยู่สอนที่นี่ ไม่รู้ล่ะ ถ้าแกยังดึงดันไม่เชื่อฟังกันแบบนี้ เห็นทีเราคงจะคุยกันไม่ได้อีกแล้ว"
"คุณ!!! คุณคะ!!!" ชุติมาพยายามเรียกสามีที่เดินหัวเสียออกไป ส่วนสาวมายด์ก็รู้สึกไม่สบายใจอยู่บ้าง แต่เธอตั้งใจแน่วแน่มาตั้งแต่เด็กแล้วว่าเธออยากเป็นอาจารย์ อยากเป็นแม่พิมพ์ของชาติ อยากเป็นแบบอย่างที่ดีแก่นักเรียน ยังไงเสียอะไรก็ห้ามเธอไม่ได้ แม้มันจะทำให้พ่อกับแม่ของเธอไม่พอใจก็ตาม
หลังจากการเคลียร์ใจกับคุณพ่อและคุณแม่ไม่เป็นผลสำเร็จ สาวมายด์ก็เลยตัดสินใจนั่งรถออกมาเที่ยวข้างนอกกับแฟนหนุ่ม เบนซ์ บดินทร์ พนักงานฝ่ายนิติกรรมของธนาคารชื่อดังแห่งหนึ่งของประเทศไทย
"จะเอาจริงเหรอมายด์?" เบนซ์เอ่ยปากถามแฟนสาวขณะกำลังนั่งกินชาบูอย่างเอร็ดอร่อย "พูดตามตรงนะ เบนซ์เองก็เห็นด้วยกับคุณลุงคุณป้า มายด์น่าจะหาโรงเรียนสอนในกรุงเทพมากกว่าไปสอนถึงชายแดนไทยพม่านะ"
"เบนซ์ มายด์ตั้งใจตั้งแต่แรกแล้วนะ ว่าการที่มายด์มาเป็นอาจารย์เนี่ย ก็หวังสอนหนังสือเด็ก ๆ ให้มีความรู้ เด็กในเมืองไม่ลำบากหรอก มีอาจารย์ดี ๆ เยอะแยะเต็มไปหมด แต่เด็กที่อยู่ห่างไกลน่ะ พวกเขาจะเรียนหนังสือยังไง"
"มันก็เป็นความคิดที่ดีนะมายด์ แต่เบนซ์เองก็อดเป็นห่วงมายด์ไม่ได้จริง ๆ ได้ข่าวว่าแถวนั้นมีพวกชนกลุ่มน้อยสู้รบกันอยู่...."
อ้างถึง"สวัสดีครับครู ขอโทษที่ให้รอนานนะครับ" ลุงเฉื่อยพนมมือไหว้ตอบอาจารย์สาวคนสวย "ตะกี้หลานผมได้ทำอะไรไม่ดีกับครูหรือเปล่าครับ?"
"เปล่าคะ ไม่มีอะไรหรอก" ครูมายด์ยิ้ม "มายด์ว่าเรารีบไปกันเถอะคะ"
"ให้ผมช่วยถือนะครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะลุง ไม่หนักอะไรหรอก มายด์ถือเองได้ค่ะ" ครูมายด์ยิ้ม ขณะกำลังเดินตามลุงเฉื่อยที่เปิดประตูรถกระบะให้เธอ
ครูมายด์เอากระเป๋าสัมภาระวางไว้ที่เบาะหลัง ส่วนลุงเฉื่อยก็ขับรถพาอาจารย์สาวคนสวยไปที่โรงเรียนผาพิราบขาว เพื่อพูดคุยกับอาจารย์ใหญ่ของโรงเรียน
ระหว่างนั้นเอง ครูมายด์ก็รับสายเรียกเข้าจากชุติมา คุณแม่ของเธอที่โทรมาจากกรุงเทพด้วยความเป็นห่วง
"ฮัลโหล ถึงราชบุรีแล้วยังลูก?"
"ถึงแล้วค่ะแม่ ตอนนี้หนูกำลังนั่งรถเข้าไปที่โรงเรียน" ครูมายด์ตอบ
"ดีแล้ว รักษาเนื้อรักษาตัวดี ๆ นะจ๊ะลูก พ่อกับแม่เป็นห่วง"
"ค๊าแม่ มายด์ดูแลตัวเองได้ ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ"
พอกดวางสาย ลุงเฉื่อยก็หันไปยิ้มให้อาจารย์สาว แล้วแกก็เลยถือวิสาสะสอบถามเรื่องราวทั่วไปเกี่ยวกับครูมายด์คนสวยซะเลย
"ครูมายด์ยังสาวอยู่เลยนะครับเนี่ย น่าจะรุ่นลูกรุ่นหลานผมได้เลยนะครับ"
"ค่ะ มายด์พึ่งจะ 24 เองค่ะลุงเฉื่อย" อาจารย์สาวยิ้มหวาน
"ผมว่าอีกหน่อยอาจารย์ต้องเป็นที่รักของนักเรียนและชาวบ้านผาพิราบขาวแน่ ๆ เลย" ลุงเฉื่อยแซว "โรงเรียนเราไม่มีครูสาว ๆ หน้าตาดีมาจากเมืองหลวงมาก่อน"
"ลุงก็พูดซะหนูเขินเลย..." มณฑกานต์ยิ้มหวาน "ยังไงก็ หนูพึ่งมาที่นี่ครั้งแรก คงต้องรบกวนลุงด้วยนะคะ"
ลุงเฉื่อยยิ้ม ไม่ตอบอะไร สิ่งที่แกคิดตอนนี้ก็คือกลิ่นน้ำหอมจากเรือนร่างของมณฑกานต์มันช่างหอมเย้ายวนเหลือเกิน แน่นอน กลิ่นน้ำหอมแบบนี้ไม่มีสาวชาวสวนคนไหนใช้กัน มันเป็นกลิ่นน้ำหอมแบบสาวเมืองหลวงที่หอมหวานและแสนเย้ายวนเหลือเกิน
ครูมายด์แตกต่างจากสาวชาวบ้านทั่วไปอย่างชัดเจน เธอสวยกว่า ดูมีออร่ามากกว่าหญิงสาวทั่วไปในหมู่บ้าน ด้วยวัยขนาดนี้ ถ้าเป็นสาวชาวสวนทั่วไปก็คงมีลูกมีผัวกันแล้ว
ครูมายด์เปิดสมาร์ทโฟน คุยไลน์กับเพื่อน ๆ ที่กรุงเทพไปตามเรื่อง ส่วนลุงเฉื่อยก็ขับรถไป กลิ่นน้ำหอมจากร่างกายของครูมายด์ก็ช่างเย้ายวนเหลือเกิน
ลุงเฉื่อย หรือชื่อจริงตามบัตรประชาชนคือ นายสมชาย สมัยหนุ่มแกเป็นนักเลงหัวไม้ ที่ชอบเรื่องตีรันฟันแทง จนถูกส่งไปเป็นทหารเกณฑ์ พอปลดออกมาก็ยึดอาชีพทำไร่ทำสวนไปตามเรื่อง เมื่อก่อนแกเคยมีเมีย แต่เมียแกตายไปเพราะโรคเบาหวานเมื่อไม่กี่ปีก่อน แกกับเมียไม่มีลูกด้วยกัน สุดท้ายลุงเฉื่อยก็เลยครองตัวเป็นโสด อาศัยอยู่กินกับลูกหลานแล้วก็ทำสวนไปตามเรื่อง
ปฏิเสธไม่ได้จริง ๆ ว่า มณฑกานต์คนนี้ กำลังทำให้ลุงเฉื่อยเกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นมา มันเป็นความรู้สึกคล้ายกับที่เคยเกิดขึ้นกับเมียของแกเมื่อหลายปีก่อน ซึ่งก็ไม่แปลกอะไร เพราะคุณครูคนสวยจากเมืองหลวงคนนี้สวยเหลือเกิน เรียกได้ว่าเป็นนางฟ้านางสวรรค์ก็ไม่มีผิด
เขาบอกกันว่าสาวเมืองหลวงสวยน่ารักแทบทุกคน ลุงเฉื่อยคิด จนวันนี้ที่แกได้มาเจอกับมณฑกานต์ อาจารย์สาวป้ายแดงจากเมือง แกถึงเชื่อแล้วว่าคำพูดนี้เป็นความจริง
"ถึงแล้วครับ" ลุงเฉื่อยเลี้ยวรถเข้ามาในโรงเรียนผาพิราบขาว ที่เป็นโรงเรียนไม้เก่า ๆ สองชั้นที่ดูเก่า ครูมายด์เหลือบมองสถานที่ตรงหน้าด้วยความสนใจไม่น้อย เพราะที่นี่จะเป็นที่ทำงานของเธอในอนาคต "เดี๋ยวเราไปคุยกับอาจารย์ใหญ่ ส่วนสัมภาระไว้ที่รถก่อนก็ได้นะครับ เดี๋ยวกลับมาผมช่วยถือให้"
"ขอบคุณค่ะลุง" ครูมายด์ยิ้มหวาน ก่อนเปิดประตูลงมาจากรถ หญิงสาวในชุดเดรสแขนกุดสีดำยาวถึงเข่า มีเสื้อเชิ้ตสีขาวลายดอกไม้สวมทับกันโป๊ รองเท้าส้นสูงสีดำ ผมยาวหยักศกทำไฮไลท์สีน้ำตาล อายไลนเนอร์สีดำ ริมฝีปากอวบอิมสีสันสดใสด้วยลิปสติก ทำให้มณฑกานต์สวยโดดเด่นเหนือใครในโรงเรียนแห่งนี้
"หูยยยย ดูพี่สาวคนนั้นซิ" เด็กน้อยในชุดนักเรียนชี้ไปที่อาจารย์สาวคนใหม่ "นางฟ้า!!"
เหล่านักเรียนที่กำลังเรียนอยู่ต่างวิ่งกรูออกมาริมระเบียง เพื่อดูมณฑกานต์ ที่เป็นอาจารย์คนใหม่ที่จะมาทำการสอนที่โรงเรียนผาพิราบขาวด้วยความตื่นเต้น พวกเด็กผู้ชายต่างมองครูมายด์ตาแป๋วด้วยความชื่นชมในความสวยราวกับนางฟ้าหรือเทพธิดาเลยทีเดียว
ลุงเฉื่อยพาครูมายด์เดินขึ้นชั้นสองของโรงเรียน ส่วนกลุ่มเด็กนักเรียนก็มองครูสาวคนสวยตาแป๋ว บางคนก็เอ่ยปากถามซื่อ ๆ ว่าพี่สาวชื่ออะไร
"พี่ชื่อมายด์จ๊ะ พี่เป็นอาจารย์ที่จะมาสอนที่โรงเรียนนี้" ครูมายด์ยิ้มตอบให้นักเรียนคนนั้น ที่ยิ้มแป้นด้วยความสุข
ลิงค์ตอนเก่าครับ
https://xonly8.com/index.php?topic=220740.0
#################################
"สวัสดีจ๊ะนักเรียน!!" ครูมายด์คนสวยเดินเข้ามาในห้องเรียนของเด็กประถมศึกษาชั้นปีที่ 3 ในโรงเรียนผาพิราบขาวด้วยรอยยิ้ม เธอรับหน้าที่สอนวิชาคณิตศาสตร์แทนอาจารย์คนเก่าที่ลาออกไป
(https://sv1.picz.in.th/images/2020/01/28/Rpm56y.jpg)
"นักเรียน 100 เซนติเมตร เท่ากับกี่เมตรคะ?" ครูมายด์ใช้ไม้ชี้ที่ตัวเลขบนกระดาน
"1 เมตร" เหล่าบรรดานักเรียนตอบอย่างพร้อมเพรียง
"แล้ว 4 เมตร กับ 30 เซนติเมตร จะเท่ากับกีเซนติเมตรคะ?" ครูมายด์ชี้ไปที่ตัวเลขในบรรทัดต่อไป
"430 เซนติเมตครับ/ค่ะ!!" เหล่านักเรียนตัวน้อยกลุ่มเดิมตอบกลับมา
"เก่งมากจ๊ะ" ครูมายด์ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาว กระโปรงสแล็คสีดำยิ้มให้นักเรียน แม่พิมพ์ของชาติเหลือบมองนาฬิกาก็พบว่าอีกไม่นานจะหมดคาบแล้ว ก็เลยเตรียมมอบการบ้านให้นักเรียนกลับไปทำ "เดี๋ยวจะหมดคาบแล้ว อาจารย์จะฝากการบ้านไว้ให้นักเรียนไปทำที่บ้านนะคะ เปิดหนังสือเรียนหน้าที่ 55 นะคะ"
พอมณฑกานต์สั่งการบ้านเด็กเสร็จ เสียงกริ่งที่เป็นสัญญาณหมดเวลาคาบเรียนก็ดังขึ้น หญิงสาวหยิบหนังสือตำราเรียนกลับไปที่ห้องพักครูเพื่อพักผ่อนอิริยาบท บางครั้งถ้ามีการบ้านเด็ก อาจารย์สาวก็จะนั่งตรวจการบ้านเด็กจนเสร็จ ก่อนเดินทางกลับบ้านพักที่อยู่ไม่ไกลนัก
ด้วยความสวยของมณฑกานต์ ในระยะเวลาไม่นานความสวยของเธอก็ร่ำลือไปทั่วหมู่บ้านผานกพิราบขาว จนทำให้มีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่แวะเวียนมาที่โรงเรียนแห่งนี้เพื่อมาดูหน้าของคุณครูคนสวยจากกรุงเทพ
(https://sv1.picz.in.th/images/2020/01/28/RpmbK9.jpg)
"สวัสดีครับครู อาจารย์ใหญ่อยู่ไหมครับ?" เสียงชายหนุ่มวัยสามสิบปี ในชุดเสื้อตัดอ้อยลายหมากรุกสีดำ สวมกางเกงสีน้ำเงินเข้มสวมรองเท้าแตะดังขึ้น ขณะที่ครูมายด์กำลังจะเดินไปซื้อข้าวเที่ยงกินที่โรงอาหาร
"เห็นอาจารย์ใหญ่นั่งรถไปข้างนอกเมื่อสักครู่นี่แหละค่ะ มีธุระอะไรจะฝากถึงอาจารย์ใหญ่ไหมคะ?" ครูมายด์ยิ้มหวานตามแบบฉบับสาวกรุงเทพ ที่ทำให้ไอ้หนุ่มภูธรคนนี้ต้องเผลอยิ้มแป้นด้วยความเขิน
"เอ่อ ไม่มีครับ" ชายหนุ่มคนนั้นยิ้มซื่อ ๆ "คือผมชื่อแดงนะครับ เป็นคนสวน พอดีเห็นว่ามีอาจารย์คนใหม่จะมาสอนที่นี่ ผมเลยอยากมาขออาสาว่าถ้ามีธุระอะไร บอกผมได้นะครับ"
"เหรอค่ะ ขอบคุณค่ะคุณแดง" ครูมายด์ยิ้มตอบไปตามมารยาท ความจริงแล้วเธอคิดว่าพี่ชายคนนี้กำลังหาเรื่องจีบเธออยู่ แต่ด้วยมารยาททางสังคม ครูสาวคนสวยเลยตอบไปเช่นนั้น
"ไอ้แดง!!! มึงมาทำอะไรที่นี่!!!" ลุงเฉื่อยที่เป็นภารโรงของเรียนเรียน แกพึ่งกลับมาจากการกวาดเศษใบไม้และเอาไปเผาดังขึ้นจากด้านหลัง จนครูมายด์และไอ้แดงต้องหันไปด้วยความตกใจ "มึงมาทำรุ่มร่ามอะไรกับคุณครู ห๊ะ!!"
"ผมแค่มาถามคุณครูเฉย ๆ ว่าอาจารย์ใหญ่อยู่ไหม?" ไอ้แดงตอบ
"ครูใหญ่ไปทำธุระในเมือง กว่าจะกลับก็โน่นละเย็นเลย" ลุงเฉื่อยตอบ "หมดธุระก็ไปทำงานได้แล้วนะมึง แอบหนีมาแบบนี้ เดี๋ยวกูฟ้องอีหยกเมียมึงหรอก!!"
"เออ!!! กลับก็ได้!!!" ไอ้แดงถึงกับหน้าซีด เมื่อลุงเฉื่อยเล่นขู่แบบนั้น ชายหนุ่มมองหน้าลุงเฉื่อยที่เปรียบเสมือนมารหัวใจด้วยความแค้นก่อนเดินกลับไป ส่วนครูมายด์ก็ยิ้มเจื่อน เพราะโดนลุงเฉื่อยมาเบรกไว้
"ระวังหน่อยนะครับครู ผู้ชายหนุ่ม ๆ หมู่บ้านนี้เจ้าชู้ ไว้ใจไม่ได้สักคน" ลุงเฉื่อย เอ่ยปากกับครูมายด์ที่ยังยืนงงอยู่ "ว่าแต่ครูจะไปไหนเหรอครับ?"
"มายด์จะไปกินข้าวค่ะลุง" มณฑกานต์ยิ้ม "ลุงเฉื่อยกินข้าวหรือยังคะ?"
"ยังเลยครับ" ลุงเฉื่อยตอบ "ลุงกะว่าจะไปหาข้าวกินอยู่เหมือนกัน ลุงว่าครูรีบไปเถอะ เดี๋ยวคนจะเยอะ"
"ค่ะลุง" ครูมายด์ยิ้มตอบ ก่อนเดินลงบันได ใช้มือป้องแสงแดดในช่วงเที่ยงวันที่ส่องลงมา ส่วนลุงเฉื่อยก็แอบเหล่มองแผ่นหลังและบั้นท้ายของอาจารย์สาวคนสวยด้วยความสนใจ ให้ตายซิโว้ย สาวกรุงเทพทำไมหุ่นอวบอัดน่าฟัดแบบนี้
สายตาของลุงเฉื่อยก็เฝ้าดูการเคลื่อนไหวของมณฑกานต์ไปจนสุดสายตา พอรู้สึกตัวอีกที ไอ้ความรู้สึกอยากกินข้าวก็ดันถูกความรู้สึกกำหนัดเข้ามาครอบงำ เอาละซิ ข้าวก็หิว อารมณ์ก็เกิด จะทำยังไงดี
สุดท้ายพอคิดอะไรไม่ออก ลุงเฉื่อยเลยเดินกลับไปที่ห้องน้ำเพื่อสำเร็จความใคร่มันซะอย่างนั้น แกปลดซิบกางเกงภารโรงก่อนที่ท่อนเนื้อขนาด 8 นิ้วจะผงกออกมาทักทายแก
"ครูมายด์...อูยยยย...ครูมายด์คนสวย...เป็นเมียลุงนะ...อูยยยย" ลุงเฉื่อยยืนสไลด์หนอนยักษ์ในห้องน้ำ แกเกร็งตูดหลับตาปี๋จินตนาการถึงเรือนร่างของครูมายด์ เธอช่างสวยและงดงามราวกับนางฟ้านางสวรรค์ ชนิดที่เรียกได้ว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนในหมู่บ้านผานกพิราบขาวจะสวยได้เทียบเท่าอีกแล้ว และที่สำคัญ หญิงสาวรุ่นราวคราวเดียวกับครูมายด์ ส่วนใหญ่ก็แต่งงานมีลูกมีผัวกันไปหมดแล้ว ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติธรรมดาที่พบเห็นได้ในชนบทของประเทศไทย ที่ส่วนใหญ่หนุ่มสาวนิยมแต่งงานกันเร็ว
..................................
ครูมายด์สั่งข้าวไข่เจียวและแกงเขียวหวานของโปรดมานั่งกินในโรงอาหารไม้ของโรงเรียน หญิงสาวหยิบเอาสมาร์ทโฟนขึ้นมาดูข่าวคราวของเพื่อนฝูงที่กรุงเทพ และข่าวสารบ้านเมืองทั่วไป มณฑกานต์เลื่อนสมาร์ทโฟนไปเรื่อย ๆ ก็พบกับข่าวกองทัพประเทศเพื่อนบ้านกำลังกวาดล้างชนกลุ่มน้อยติดอาวุธตามตะเข็บชายแดนอยู่
(https://sv1.picz.in.th/images/2020/01/28/RpmjAJ.jpg)
"มีรายงานว่า กองกำลังปลดปล่อยแห่งชาติคะฉ่าย ของนายพลโกขิ่น ได้ปะทะกับกองกำลังของประเทศเพื่อนบ้านตามตะเข็บชายแดนบริเวณจังหวัดราชบุรีและกาญจนบุรีอย่างหนัก อย่างไรก็ตามกองทัพไทยได้เฝ้าระวังตามแนวตะเข็บชายแดนเพื่อป้องกันไม่ให้มีชนกลุ่มน้อยแอบลักลอบเข้ามาในประเทศไทยได้"
"แถวนี้เลยซินะ..." ครูมายด์เลื่อนหน้าจอลงไปเพื่ออ่านข่าวด้วยความสนใจ
"สำหรับกองกำลังปลดปล่อยแห่งชาติคะฉ่าย KNLA (Kachay National Liberation Army) เป็นกองกำลังที่จัดตั้งขึ้นหลังจากที่ประเทศเพื่อนบ้านได้รับเอกราชจากชาติตะวันตกเมื่อปี พ.ศ.2491 โดยชาวคะฉ่ายไม่พอใจที่รัฐบาลของประเทศเพื่อนบ้านไม่ปฏิบัติตามการประชุมร่วมแห่งชาติหลังจากได้รับเอกราชจากชาติตะวันตก ด้วยการมอบสิทธิ์ในการปกครองตนเองของชาวคะฉ่าย จึงทำให้ชาวคะฉ่ายตัดสินใจจับอาวุธขึ้นมาต่อสู้กับรัฐบาลประเทศเพื่อนบ้านมายาวนานหลายสิบปี"
"คงไม่มีอะไรร้ายแรงมั้ง..." ครูมายด์คิด "หมูบ้านผาพิราบขาวอยู่ห่างจากชายแดน 10 กิโลเมตร ทหารไทยและตำรวจชายแดนก็ทำหน้าที่อยู่ คงไม่น่าจะมีปัญหาอะไร"
หลังจากกินข้าวมื้อเที่ยงเสร็จ ครูมายด์ก็กลับไปสอนหนังสือต่อจนถึงช่วงเย็น อาจารย์สาวคนสวยก็เดินทางกลับบ้านพักอาจารย์ที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากตัวโรงเรียนนัก พอกลับมาถึงมณฑกานต์ก็อาบน้ำเปลี่ยนชุด ก่อนเตรียมตำราสำหรับการเรียนการสอนในวันต่อไป
แม้จะเป็นแค่คณิตศาสตร์ชั้นประถม แต่มณฑกานต์เองก็ต้องกลับมาทบทวนความรู้เก่าบ้าง แล้วระหว่างที่ทบทวนตำราเรียนเพื่อการสอน สายเรียกเข้าก็ดังขึ้น
"เบนซ์เหรอ?" มายด์กดรับโทรศัพท์แฟนหนุ่มที่ทำงานเป็นพนักงานแบงค์ฝ่ายนิติกรรมในกรุงเทพ
"เป็นไงบ้างมายด์ ชีวิตที่นั่นสบายดีไหม?" ชายหนุ่มเอ่ยปากถามแฟนสาวด้วยความเป็นห่วง "ได้ดูข่าวบ้างไหมช่วงนี้"
"ข่าวอะไรเหรอเบนซ์?" มณฑกานต์ถาม ขณะกำลังทบทวนข้อสอบของเด็กประถมเพื่อทบทวนความรู้เก่า
"ก็ข่าวชนกลุ่มน้อย เบนซ์ได้ข่าวว่าหมู่บ้านที่มายด์ไปสอนมันใกล้กับชายแดน ก็เลยเป็นห่วง" พนักงานแบงค์ตอบ "ที่นี่โอเคไหม?"
"ก็โอเคดี" มณฑกานต์ตอบ "เบนซ์ไม่ต้องเป็นห่วงมายด์หรอก ที่ทำงานของมายด์ห่างจากชายแดนสิบกิโล แล้วไหนจะมีทหารและก็ตำรวจตระเวนชายแดนอยู่ คงไม่มีอะไรหรอก"
"ได้ยินแบบนั้นเบนซ์ก็โล่งอกหน่อย" บดินทร์ตอบ "แล้วเป็นไงบ้าง ชีวิตความเป็นอยู่ที่นั่น มายด์โอเคไหม?"
"ก็โอเค" ครูมายด์ตอบ "แต่ก็ยอมรับต้องปรับตัวพอสมควร ที่นี่ไม่มีเครื่องปรับอากาศ ไม่มีร้านสุกี้ ไม่มีห้าง ไม่มีเน็ตฟลิกซ์ให้ดู" หญิงสาวตอบติดตลก "แล้วพอจะจ่ายค่าโทรศัพท์ก็ต้องไปจ่ายในเมือง ซึ่งมันก็ไกลอยู่ แต่ก็พออยู่ได้ ผู้คนที่นี่ดูจริงใจดี มายด์ว่าอนาคตอาจต้องขอคุณพ่อคุณแม่เอารถมาขับที่นี่แล้วล่ะ"
"ถ้าไม่ไหว ก็กลับมาทำงานที่กรุงเทพได้นะมายด์" บดินทร์แฟนหนุ่มเอ่ยปากด้วยความเป็นห่วง "เบนซ์คิดว่าสาวเมืองกรุงอย่างมายด์ คงทนอยู่ที่นั่นนาน ๆ ไม่ไหวหรอก"
"เบนซ์ มายด์บอกแล้วไงว่ามายด์อยู่ได้" มณฑกานต์ตอบ "มายด์มาที่นี่ก็เพื่อต้องการจะสอนหนังสือเด็ก ๆ ให้มีความรู้ ถ้าไม่มีมายด์สักคน แล้วเด็ก ๆ พวกนี้จะทำยังไงต่อไปล่ะ?"
"โอเค เบนซ์ยอมแล้ว" ชายหนุ่มถอนหายใจยาว "เอาเป็นว่าดูแลตัวเองให้ดี ๆ นะ ถ้าเบนซ์ว่าง เบนซ์จะไปเยี่ยมมายด์นะ"
"อือ!!! ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ คุณชาย" มณฑกานต์ยิ้มหวาน "เดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะ มายด์ต้องทำงานต่อ"
"ฝันดีนะมายด์ เบนซ์รักมายด์นะ" ชายหนุ่มทิ้งท้ายก่อนกดวางสาย
"มายด์ก็รักเบนซ์เหมือนกัน" มณฑกานต์ตอบด้วยรอยยิ้ม ก่อนวางโทรศัพท์ สีหน้ายิ้มแย้มของหญิงสาวเมื่อครู่ก็เปลี่ยนเป็นนิ่งเงียบในบัดดล เมื่อเธอต้องมานั่งตีโจทย์เด็กประถมศึกษาชั้นปีที่ 3
โรงเรียนผาพิราบขาวเป็นโรงเรียนขนาดเล็กที่มีนักเรียนเพียงไม่กี่ร้อยคน และมีอาจารย์อยู่ประมาณ 10 กว่าคนเท่านั้น และอาจารย์บางคนก็ต้องสอบควบชั้น การที่มณฑกานต์ตัดสินใจมาสอนที่โรงเรียนแห่งนี้ จึงนับได้ว่าช่วยแบ่งเบาภาระของอาจารย์ท่านอื่น ๆ ได้มากเลยทีเดียว
พอทบทวนตำราที่จะใช้ในการเรียนการสอนเสร็จ แม่พิมพ์ของชาติอย่างมณฑกานต์ก็เหลือบไปมองนาฬิกาที่แขวนเพดานอยู่ด้านบน ตอนนี้เป็นเวลาเกือบ 4 ทุ่ม หญิงสาวก็รับรู้ได้ว่าถึงเวลาต้องเขานอนเพื่อเตรียมไปสอนหนังสือในวันพรุ่งนี้แล้ว
"เฮ้อ!! เสร็จสักที เข้านอนดีกว่าเรา" หญิงสาวในชุดนอนสีชมพูอ่อนลุกขึ้นบิดขี้เกียจไปมา ก่อนตั้งนาฬิกาปลุกกับสมาร์ทโฟนและเดินไปที่เตียงไหว้พระสวดมนต์ก่อนปิดไฟแล้วเข้านอนทันที
..............................
มณฑกานต์กลายเป็นที่รักของครูบาอาจารย์และเหล่าบรรดานักเรียนตัวน้อยในโรงเรียนผาพิราบขาวอย่างรวดเร็ว ส่วนหนึ่งเพราะความสวยตามแบบฉบับลูกคนมีฐานะในเมืองหลวงที่ดูแลตัวเองเป็นอย่างดี รวมถึงนิสัยของมณฑกานต์เอง ที่เป็นคนนอบน้อมและชอบช่วยเหลือผู้อื่น ไม่ใช่แค่เรื่องการศึกษา แต่มณฑกานต์ยังช่วยเหลืองานส่วนรวมและมีบทบาทในชุมชนแห่งนี้อีกด้วย
เพราะความสวยและมีดีกรีเป็นถึงแม่พิมพ์ของชาตินี่เอง เลยล่วงรู้ไปถึงหูของเสี่ยเล้ง หรือชื่อตามบัตรประชาชนก็คือนายเล้ง แซ่หว่อง หนุ่มใหญ่วัย 50 ปี เชื้อสายจีนผู้กว้างขวางและเป็นเจ้าของสวนมะพร้าวนับร้อยไร่ ยังไม่รวมถึงธุรกิจอสังหาริมทรัพย์อย่างหอพักในตัวเมือง ที่ได้ล่วงรู้ถึงความสวยของมณฑกานต์ในงานทอดผ้าป่าของหมู่บ้านผาพิราบขาว ก็เลยออกตัวแรงว่าตั้งใจจะมาจีบมณฑกานต์มาเป็นคู่ครอง
เสี่ยเล้ง เมียแกตายไปเป็นสิบปี ลูก ๆ ก็แต่งงานมีครอบครัวกันหมด ส่วนแกถึงแม้จะไม่ได้เรียนจบถึงปริญญา แต่แกก็ใช้ความมุ่งมั่นของแกก่อร่างสร้างตัว บวกกับพ่อแม่ของแกเป็นคนมีฐานะ ก็เลยทำให้แกตั้งตัวได้ ทีนี้พอมาเห็นสาวรุ่นลูกอย่างมณฑกานต์ แกก็หลงรัก และอยากเอาชนะใจครูสาวคนสวยจากเมืองหลวงคนนี้ให้ได้
ครั้งหนึ่ง เสี่ยเล้งออกตัวแรง ด้วยการนำผลไม้จากสวนของตัวเอง อย่างเช่นมะม่วง มังคุด และละมุด ไปให้มณฑกานต์ถึงห้องพักครู ทำเอาฝ่ายหญิงถึงกับตกใจ เพราะไม่คิดว่าจะมีใครกล้าทำถึงขนาดนี้มาก่อน
"ครูมายด์ครับ" เสี่ยเล้งพูดติดสำเนียงเหน่อ
"อ่าว...คุณลุง" มณฑกานต์ที่กำลังตรวจการบ้านเด็กนักเรียนเงยหน้ามองหนุ่มใหญ่ด้วยรอยยิ้ม "มีธุระอะไรกับครูหรือเปล่าคะลุง"
"แหม...เรียกผมซะแก่เลย" หนุ่มใหญ่ยิ้ม "คือผมเอาผลไม้มาฝากครูนะครับ"
"โห...ครูคงรับไม่ได้หรอกค่ะลุง" มณฑกานต์ปฏิเสธอย่างสุภาพ "ลุงเก็บเอาไว้เถอะ"
"ผมเต็มใจให้ครูนะครับ" ทรงพลพยายามยื่นถุงผลไม้ให้อาจารย์สาวที่ดูเกรงอกเกรงใจไม่น้อย "ผลไม้พวกนี้ผมเอามาจากสวนของผมเอง รับรองว่าไม่ใช้ยาฆ่าแมลง อร่อย หวาน มัน แน่นอนครับ"
มณฑกานต์เหลือบมองทรงพลด้วยสีหน้าไม่ค่อยสบายใจนัก ส่วนหนึ่งเพราะเกรงใจ และเธอยังเหลือบไปเห็นเหล่าบรรดานักเรียนกำลังแอบมองเสี่ยทรงพลกับเธออยู่ในห้องพักครู เด็ก ๆ เหล่านั้นต่างซุบซิบนินทาไปตามภาษาเด็ก
"ขอบคุณสำหรับผลไม้นะคะ!!!" ครูใหญ่ที่ยืนฟังอยู่ได้สักพักรีบเข้ามาแก้ไขสถานการณ์ "เดี๋ยวครูมายด์ต้องมีสอนเด็กอีก ถ้าไม่มีธุระอะไรแล้วเชิญเสี่ยเล้งกลับไปก่อนนะคะ"
เรียกได้ว่าเหมือนแม่พระมาโปรด พอได้ยินแบบนั้น เสี่ยเล้งก็เลยมองหน้าครูใหญ่ด้วยรอยยิ้มก่อนเดินกลับไป ปล่อยให้มณฑกานต์และครูใหญ่เผชิญหน้ากันสองต่อสอง
"ขอบคุณนะคะที่ช่วยหนูไว้" มณฑกานต์พนมมือไหว้ครูใหญ่ "ถ้าไม่ได้ครู หนูคงแย่แน่ ๆ เลย"
"เสี่ยเล้งคนนี้ไว้ใจไม่ค่อยได้ แกเป็นผู้มีอิทธิพลระแวกนี้ เมื่อก่อนลูกชายแกเคยมีข่าวแอบขนยาบ้าเข้าประเทศ แต่เพราะเงินหนา ลูกชายแกเลยรอดออกมา" ครูใหญ่อธิบาย "ยังไงก็ระวังตัวหน่อยนะ คนที่นี่ส่วนใหญ่นิสัยดี แต่ไม่ใช่กับเสี่ยเล้ง"
พอได้ยินแบบนั้น มณฑกานต์ก็รู้สึกใจคอไม่ดี แต่ยังรู้สึกอุ่นใจอยู่บ้างที่มีครูใหญ่คอยให้คำแนะนำ สุดท้ายเพื่อตอบแทนครูมายด์ หญิงสาวก็เลยแบ่งผลไม้ที่เสี่ยเล้งเอามาให้ แต่ครูใหญ่ปฏิเสธ เธอก็เลยเอาไปแจกอาจารย์ท่านอื่น ๆ แทน แต่ผลไม้ก็ยังเหลือเยอะอยู่ดี ทีนี้ หญิงสาวก็นึกอะไรออก
(https://sv1.picz.in.th/images/2020/01/28/RpmAOa.jpg)
"ลุงเฉื่อย!!!" มณฑกานต์ในชุดเครื่องแบบสีกากียิ้มหวาน ก่อนเดินถือถุงผลไม้เดินลงไปชั้นล่างเพื่อไปหาลุงเฉื่อย ที่กำลังง่วนอยู่กับการรดน้ำดอกไม้ในกระถางหน้าโรงเรียนอยู่
"มีอะไรเหรอครับครู?" ลุงเฉื่อยในชุดภารโรงหันไปยิ้มให้แม่พิมพ์ของชาติ
"ผลไม้ค่ะลุง" มณฑกานต์ยื่นถุงผลไม้ให้
"โห ให้อะไรลุงตั้งเยอะแยะครับ" ลุงเฉื่อยปฏิเสธอย่างสุภาพ
"แบ่ง ๆ ไปบ้างก็ได้ค่ะลุง" อาจารย์สาวคนสวยยิ้มหวาน "มายด์กินไม่หมดหรอก นะคะ"
ด้วยความโอบอ้อมอารีย์และมีน้ำใจของ" มณฑกานต์ ยิ่งทำให้ท่านผู้เฒ่าอย่างตาเฉื่อยรู้สึกชื่นชมไม่ได้ คนอะไรไม่รู้งามทั้งรูปร่างหน้าตาและจิตใจ แล้วทีนี้ในจังหวะที่อาจารย์สาวคนสวยกำลังโน้มตัวแบ่งผลไม้ใส่ถุงพลาสติกให้ตายเฉื่อย
สายตาของตาเฉื่อยก็เหลือบไปเห็นร่องอกร่องใจของอาจารย์สาวคนสวย ทำเอาภารโรงสูงวัยอย่างแกแทบจะอดใจไม่ไหว แต่ที่น่าอับอายก็คือ ท่อนเนื้อตรงเป้ากางเกง มันกำลังพยศแก
เพราะความสาว ความสวยของมณฑกานต์ ที่เรียกได้ว่าสวยหยดย้อยยังกะนางฟ้านางสวรรค์ กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ที่หญิงสาวแม่พิมพ์ของชาติใช้ มันลอยเตะจมูกตาเฉื่อย จนทำให้ตายเฉื่อยเผลอกลืนน้ำลายดังเอื๊อก
"แหน่ะ!!! กลืนน้ำลายดังเอื๊อกเลยเหรอคะลุง" มณฑกานต์หันไปยิ้มให้ตาเฉื่อย "นี่ค่ะ ผลไม้ของลุง"
"ขอบคุณนะครับครู" ตาเฉื่อยตอบด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก เรียกได้ว่าแก่จนปูนนี้ ดันมาสติแตกเพราะสาวสวยรุ่นราวคราวลูกคราวหลานแบบนี้ ใครรู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
"นี่ก็เย็นแล้ว เดี๋ยวมายด์ขอตัวกลับก่อนนะคะลุงเฉื่อย" มณฑกานต์พนมมือไหว้ลุงเฉื่อย ภารโรงเฒ่าของโรงเรียนผาพิราบขาว ก่อนหันหลังกลับไปที่บ้านพักของตัวเอง
สายตาของลุงเฉื่อยมองเรือนร่างแม่พิมพ์ของชาติตาไม่กระพริบ คุณครูคนสวยคนนี้ซ่อนรูปเหลือเกิน เอวเป็นเอว ก้นเป็นก้น พอคิดแล้วก็รู้สึกถึงความดื้อรั้นตรงเป้ากางเกง พอรู้สึกว่าความรู้สึกแบบนี้ต้องได้รับการระบาย ตาเฉื่อยเหลือบมองซ้ายขวาก่อนเดินกลับไปในอาคารเพื่อเข้าห้องน้ำ คงไม่ต้องบอกหรอกนะว่าแกเข้าไปทำอะไร
"ครูมายด์...อูยยยย" ตาเฉื่อยทำการบำบัดความใคร่ของตนเองด้วยฝ่ามือ "ลุงรักครูมายด์นะครับ เป็นเมียลุงนะ ซี้ดดดด!!!"
..............................
ตัดมาที่เสี่ยเล้ง หลังจากกลับมาถึงบ้าน แกได้คุยโทรศัพท์กับชายฉกรรจ์จากประเทศเพื่อนบ้านอย่าง "ไอ้อ่อง" ที่คอยเป็นเอเยนต์ขนยาเสพติดเข้ามาจากประเทศเพื่อนบ้านสู่ประเทศไทย
"ไอ้อ่อง ของที่ได้เมื่อไรจะส่งมาวะ" เสี่ยเล้งคุยโทรศัพท์กับไอ้อ่องอย่างหัวเสีย เพราะรายได้จากการค้ายาเสพติดในช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมาลดน้อยถอยลงไปมาก
"เสี่ยใจเย็น ๆ หน่อย ตอนนี้ทางการไทยคุมเข้มหนัก เพราะตอนนี้มีสงครามระหว่างชนกลุ่มน้อยกับรัฐบาลประเทศเพื่อนบ้าน" ไอ้อ่องพูดด้วยสำเนียงแปลก ๆ แต่ยังพอฟังและจับใจความได้ "เดี๋ยวถ้าตำรวจกับทหารไทยเผลอ ผมจะให้ลูกน้องเอาของไปส่งให้"
"กูต้องการของเดี๋ยวนี้ไอ้อ่อง!!!" เสี่ยเล้งยืนยันหนักแน่น "เอาแบบนี้ เดี๋ยวกูจะส่งลูกน้องไปเอาของฝั่งนั้น แล้วมึงใส่ของมา"
"เสี่ยจะขนของมาตรง ๆ เลยเหรอ?" ไอ้อ่องถามด้วยความสงสัย "เสี่ยไม่กลัวตำรวจกับทหารไทยจะจับได้เหรอ?"
"กูมีวิธี" เสี่ยเล้งตอบ "มึงเตรียมของไว้แล้วกัน เดี๋ยวกูส่งลูกน้องไปเอาของจากมึง"
เสี่ยเล้งวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะ แล้วเอามือลูบปลายคางครุ่นคิดวิธีการขนยาเสพติดมาฝั่งไทย จะขนมากับรถโดยตรงก็คงผ่านด่านตรวจตำรวจตระเวนชายแดนก็คงยาก จนในที่สุดแกก็นึกไอเดียบางอย่างออก
"กูรู้แล้วจะทำยังไง!?" เสียเล้งนึกไอเดียออก "ในเมื่อขนมาทางรถไม่ได้ ก็ส่งคนไปขนกลับมาแล้วกัน!!!"
เสี่ยเล้งโทรเรียกไอ้แดง ที่เป็นลูกน้องคู่ใจเพื่อเตรียมการบางอย่าง
"ฮัลโหล เสี่ยเล้ง มีธุระอะไรจะให้ฉันรับใช้จ๊ะ?" ไอ้แดงถาม
"ไอ้แดง กูมีงานให้มึงทำ มึงเกณฑ์คนไว้สัก 4-5 คน กูจะไปเอาของจากฝั่งโน้นมาขายที่ไทย"
..............................
ทางด้านมณฑกานต์ หลังจากกลับมาที่บ้านพัก เธอได้อาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนอน และเตรียมพร้อมสำหรับบทเรียนในการสอนหนังสือเด็กในวันรุ่งขึ้น ระหว่างเตรียมตำราไว้สอนหนังสือนักเรียน อาจารย์สาวก็พูดคุยกับแฟนหนุ่มที่กรุงเทพ
"คิดถึงมายด์จังเลย" หนุ่มเบนซ์สารภาพ "อยากเจอมายด์เร็ว ๆ จังเลย"
"อยากเจอก็ขับรถมาซิคะสุดหล่อ" มณฑกานต์ยิ้มหร่าให้แฟนหนุ่มบนหน้าจอโน๊ตบุ๊ค ผ่านโปรแกรมสนทนาออนไลน์
"เป็นไงบ้าง ชีวิตที่นั่น ปรับตัวได้มากน้อยแค่ไหนแล้ว?" แฟนหนุ่มถาม "เปลี่ยนใจกลับมาทำงานที่กรุงเทพยังทันนะมายด์"
"ถ้าคิดจะกล่อมมายด์ ฝันไปเถอะเบนซ์ เอาจริง ๆ ชีวิตที่นี่ก็โอเคดี สงบร่มรื่น ผู้คนที่นี่ก็ดูซื่อ ๆ จริงใจ" อาจารย์สาวตอบตามตรง "ดูไม่ค่อยมีลับลมคมในเหมือนคนในเมืองหลวง"
"พูดเหมือนเบนซ์เป็นคนไว้ใจไม่ได้ยังไงยังงั้นเลย" หนุ่มเบนซ์แซวแฟนสาวเล่น
"จะร้อนตัวไปทำไมละคะสุดหล่อ" อาจารย์สาวคนสวยใช้มือรองปลายคาง มองแฟนหนุ่มด้วยรอยยิ้ม "ไม่ต้องกลัวหรอก ยังไงมายด์ก็ยังรักเบนซ์เหมือนเดิม"
"เบนซ์ก็รักมายด์" ชายหนุ่มสารภาพ "ความจริงเบนซ์อยากจะคุยกับมายด์เรื่อย ๆ นะ แต่พรุ่งนี้เบนซ์มีประชุมที่สำนักงานใหญ่แต่เช้า แล้วเดี๋ยวเราค่อยคุยกันนะมายด์"
"จ๊ะ มายด์รักเบนซ์นะ" มณฑกานต์หลับตาพริ้ม ทำปากจุ๊บใส่แฟนหนุ่ม "Kiss me My prince!!"
"I love you too my Princess!!!" หนุ่มเบนซ์ตอบเป็นภาษาอังกฤษ "Good Night!!!"
แล้วมณฑกานต์ก็ปิดโน๊ตบุ๊ค พลางเหลือบมองนาฬิกาที่แขวนบนเพดาน ก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลาเกือบ 4 ทุ่มแล้ว
"ได้เวลานอนแล้วเรา" หญิงสาวลุกขึ้นยืดเส้นยืดสาย ก่อนตัดสินใจเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อเตรียมแปรงฟันและเข้านอน ระหว่างที่กำลังเปิดก๊อกน้ำ มณฑกานต์ก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายบางอย่างจากด้านล่าง "เสียงอะไรน่ะ?"
ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้มณฑกานต์ แอบเดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วเอาหูแนบกับฝาพนังบ้าน เพื่อแอบฟังว่าเกิดอะไรขึ้นภายนอกบ้าน
"มีอะไรให้พวกเราทำวะพี่แดง" เสียงของชายฉกรรจ์สำเนียงเหน่อ ๆ ดังขึ้น
"เสี่ยเล้งมีงานให้เราทำ" ไอ้แดงตอบ
"นายแดง?" ใช่คนที่คุยกับเราเมื่อตอนนั้นหรือเปล่าเนี่ย? มณฑกานต์นึกถึงนายแดง คนสวนที่มาพูดคุยกับเธอเมื่อไม่กี่วันก่อน นี่ก็ดึกมากแล้ว ตกลงนายแดงกับพรรคพวกกำลังคิดจะทำอะไรอยู่นะ
"เดี๋ยวเราจะไปขนของฝั่งโน้นกัน เก็บเป็นความลับนะโว้ย อย่าให้ใครรู้" ไอ้แดงสั่งกำชับทุกอย่างให้เป็นความลับ ก่อนที่เสียงรถยนต์จะแล่นเข้ามาภายในโรงเรียน
มณฑกานต์แอบชำเลืองมองผ่านช่องหน้าตา ก็เห็นแสงไฟสาดส่องเข้ามาภายในตัวบ้านของเธอ ภาพที่เธอเห็นคือภาพนายแดงและพรรคพวกอีกสามสี่คนกำลังขึ้นรถกระบะเพื่อมุ่งหน้าไป ณ ที่ไหนสักแห่งในจังหวัดราชบุรี
"นายแดงคิดจะทำอะไรกันนะ?" มณฑกานต์นึกสงสัยว่าทำไมนายแดงและพรรคพวกต้องมาทำอะไรลับ ๆ ล่อ ๆ ในยามวิกาลแบบนี้ ทำไมเธอรู้สึกไม่ดีเลยนะ มันต้องเป็นเรื่องไม่ดีแน่นอน
..............................
วันรุ่งขึ้น มณฑกานต์เดินทางไปโรงเรียนเพื่อเตรียมสอนนักเรียนตามตารางการสอน แต่ยังไม่วายคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ระหว่างเดินเข้ามาภายในโรงเรียนในช่วงเช้า หญิงสาวก็เจอลุงเฉื่อยกำลังกวาดหญ้าอยู่หน้าอาคารเรียนอยู่
(https://sv1.picz.in.th/images/2020/01/28/Rpmnd0.jpg)
"สวัสดีค่ะลุงเฉื่อย" มณฑกานต์พนมมือไหว้ลุงเฉื่อยที่เป็นผู้อาวุโสกว่าด้วยความสุภาพ
"สวัสดีครับ มาแต่เช้าเลยนะครับครู" ลุงเฉื่อยยิ้มแย้มให้อาจารย์สาวคนสวย
ด้วยความสงสัยในเหตุการณ์เมื่อคืน ก็เลยทำให้มณฑกานต์ตัดสินใจถามอะไรบางอย่างกับลุงเฉื่อย
"เอ่อ...ลุงเฉื่อยคะ" มณฑกานต์เริ่มเปิดประเด็น "คือเมื่อคืน มายด์เห็นนายแดงพาพรรคพวกมาทำอะไรไม่รู้แถว ๆ ห้องพักครู ไม่ทราบว่า นายแดงกับพรรคพวกมีธุระอะไรกันเหรอครับ?"
"เอ่อ..." พอได้ยินคำถามจากมณฑกานต์ ก็ทำเอาลุงเฉื่อยหน้าซีดเผือกอย่างเห็นได้ชัด จนมณฑกานต์สังเกตได้
"มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะลุง?" มณฑกานต์ถามอีกครั้ง
"เรื่องนี้มันเรื่องใหญ่เลยนะครับครู" ลุงเฉื่อยเหลือบมองซ้ายขวา "นี่ไม่ใช่เรื่องที่ครูควรจะรู้ ผมว่าครูอย่ายุ่งกับเรื่องนี้จะดีกว่า"
"หมายความว่ายังไงคะลุง?" อาจารย์สาวผู้มั่นในอุดมการณ์ขมวดคิ้ว นี่ตกลงแล้วมันเกิดเรื่องอะไรกันแน่ในหมู่บ้านผาพิราบขาว ทำลุงเฉื่อยถึงพูดอะไรแบบนี้ "นี่มีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นกับหมู่บ้านของเราใช่ไหมคะ?"
..............................
โปรดติดตามตอนต่อไป และทิ้งท้ายด้วยตัวอย่างเรียกน้ำย่อยในตอนต่อไปเช่นกัน
เพราะความไว้เนื้อเชื่อใจตาเฉื่อย เลยทำให้ครูมายด์คนสวยหลงไว้ใจ ที่ไหนได้ แท้จริงแล้ว ตาเฉื่อยก็คือจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ในคราบแกะเฒ่าที่ไร้พิษสง
"ฮือ...แล้วมาดย์จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน" อาจารย์สาวคนสวยตัดพ้อน้อยใจชีวิต หลังต้องพลาดท่าเสียสาวให้ตาเฉื่อย ภารโรงเฒ่าของโรงเรียนผาพิราบขาว
"ลุงขอโทษ" ตาเฉื่อยในสภาพเปลือยเปล่าโอบกอดเมียสาวแม่พิมพ์ของชาติ พร้อมกับจูบที่ช่วงไหล่โค้งมนของเธอ "ลุงจะรับผิดชอบทุกอย่างเองนะครับครู"
"ทุเรศที่สุด!!! ลุงมันเลว!!! มายด์จะฟ้องตำรวจ!!!" มณฑกานต์ลุกขึ้นโดยไม่สนว่าตัวเองกำลังอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า ระหว่างที่กำลังจะลุง หญิงสาวก็รู้สึกเจ็บแปล๊บตรงช่วงท้องน้อย "โอ้ย!!!"
จัดให้เต็มคาราเบล เอาให้มายด์ร้านไปเลย
จ้องจะงาบ
โดนตาเฉื่อยคาบไปกิน
ครูมายโดนลุงจัดหนักแน่ๆ
เสร็จลุงแน่ๆครับ คุณครู
รอมานานมากจนแทบจะติดตามตอนต่อไปไม่ไหว
ครูมายด์โดนลุงสอบก่อนเดี๋ยวน่าจะมีตามมาอีก
ครูมายจะโดนเย็ด
น่าอิจฉาลุงได้ชิมของดี
นักบุญคราบชาตาน
::Glad::
ครูมายด์โดนเชือด