พูดคุยก่อนอ่าน : เอ่อ ตอนนี้ต้องบอกว่าเป็นเทรลเลอร์เรียกน้ำย่อยสำหรับตอนต่อไปนะครับ ผมเขียนให้อ่านกันแบบคร่าว ๆ ว่าอะไรจะเกิดขึ้นบ้างในตอนหน้า ซึ่งผมบอกเลยว่าหลังจากที่ว่างเว้นจากฉากเลิฟซีนมาได้สักพักใหญ่ ผมจะเริ่มจัดหนักจัดเต็มแล้วนะครับ
(https://sv1.picz.in.th/images/2021/01/29/lLp2qN.jpg)
โดนหลังจากตอนนี้ ก็จะเป็นฉากที่ทุกคนรอคอย คือฉากเสียสาวของครูเบสท์โดยลุงพล ตามมาด้วยฉากเสียสาวของแนนนี่โดยพิมมี่ ส่วนจะเป็นยังไงขอให้ติดตามกันดู แล้วก็ ตอนหน้าเนี่ย จะมีพูดถึงตัวละครในภาคแรกอย่าง นราพร (แม่) นพวินท์ (ลูกชายคนโต) และ นรารัตน์ (ลูกสาวคนเล็ก) โดย นิด นรารัตน์ เคยเป็นเพื่อนสนิทของครูเบสท์สมัยเรียนพยาบาลศาสตร์ภาคอินเตอร์ เลยอยู่กลุ่มเดียวกัน แต่หลังหลังที่พี่ชายของเธอตาย เพราะความงี่เง่าของครูเบสท์สมัยเป็นนักศึกษาพยาบาล เลยทำให้นิดผิดใจกับครูเบสท์มานับตั้งแต่ตอนนั้นครับ
######################
ความเดิมจากตอนที่แล้ว...
https://xonly8.com/index.php?topic=239263.0
พิมมี่ พิมพาภรณ์โทรหาลุงพลด้วยความคิดถึง หลังจากที่ไม่ได้คุยกันมาหลายวัน เนื่องจากเธอเองก็กำลังวุ่นวายกับการอ่านหนังสือทำรายงานเพื่อเตรียมสอบ พอมีเวลาว่างก็เลยโทรหาลุงพลให้หายคิดถึง
"ลุงพลขา เป็นยังไงบ้าง?" พิมพาภรณ์เอ่ยปากทักทายลุงพล "วันไหนว่าง ๆ เรามาเจอกันหน่อยซิคะลุง คิดถึงนะ"
"ลุงก็คิดถึงหนูนะ..." ลุงพลตอบ "แต่ว่าตอนนี้ลุงนอนพักอยู่ที่โรงพยาบาล"
"ตายแล้ว!!!" พิมพาภรณ์รีบปิดปากเมื่อเผลอหลุดปากพูดคำที่ไม่เหมาะสม "ขอโทษค่ะลุง!!! หนูไม่ได้ตั้งใจ ว่าแต่ลุงเป็นอะไรเหรอคะ? ให้พิมไปเยี่ยมไหม?"
"ลุงแค่ไม่สบายน่ะจ๊ะ" ตาเฒ่าตอบ "เย็นนี้ลุงก็จะกลับไปพักฟื้นที่บ้านแล้ว เอาไว้ลุงแข็งแรงดี ลุงจะไปเยี่ยมพิมที่หอนะจ๊ะ"
"ค่ะลุง..." พิมมี่ในชุดนักศึกษายิ้มหวาน "ดูแลสุขภาพดี ๆ นะคะ คิดถึงลุงนะคะ"
พิมพาภรณ์กดวางสาย ก่อนเดินเข้าไปในลิฟต์พร้อมกับนักศึกษาคนอื่น ๆ พอเธอลงมาถึงห้องโถงชั้นล่าง เธอก็ได้พบกับบุคคลผู้ไม่พึงประสงค์ ซึ่งไม่ใช่คนอื่นคนไกล แต่เป็นไอ้บิ๊ก แฟนเก่านั่นเอง
"ไงพิม?" บุรินทร์ยิ้มให้พิมมี่ แต่นัยน์ตากลับแฝงไปด้วยความแค้น "จำผัวเก่าคนนี้ไม่ได้เหรอ?"
"ไปให้พ้นนะ!! ไป!!" พิมมี่พยายามสะบัดมือหนีจากไอ้บิ๊ก "ชาติก่อนมึงเป็นเจ้ากรรมนายเวรของกูหรือไงวะ!! ถึงได้ตามจองล้างจองผลาญกูไม่เลิกแบบนี้ ห๊า!!!"
"ก็จะทำไม!!!" ไอ้บิ๊กมองพิมมี่ตาขวาง "ก็กูเป็นคนแบบนี้อ่ะ!!! มึงน่ะ!!! มีกูเป็นผัวมึงทั้งคนแล้วมึงยังเสือกไปเป็นชู้กับลุงพลแก่ ๆ ถามจริงเถอะว่ะ ไอ้แก่นั่นมีอะไรดีวะ!!!"
"มันจะมากไปแล้ว!!" พิมพาภรณ์ทั้งโกรธและอาย เพราะไอ้บิ๊กเล่นตวาดเสียงดังจนนักศึกษาที่เดินอยู่แถวนั้นได้ยินกันหมด สาวสวยจากดินแดนที่ราบสูงเลยตบหน้าคนเคยรักด้วยความแค้น "มึงมันชั่วเกินเยียวยาแล้วไอ้บิ๊ก!!!"
พิมพาภรณ์รีบเดินหนีออกมาจากตัวอาคาร โดยมีไอ้บิ๊กวิ่งตามมา ขณะเดียวกัน แนนนี่ที่หมดคาบเรียนกำลังขับรถกลับหอพัก พอเห็นพิมมี่กำลังวิ่งหนีไอ้บิ๊ก ด้วยความสงสารก็เลยกดสวิตซ์เปิดกระจกเรียกให้พิมมี่รีบขึ้นมาที่รถ
(https://sv1.picz.in.th/images/2021/01/29/lLpgTz.jpg)
"พิม!!! รีบขึ้นมาที่รถ!!!! เร็วเข้า!!!" แนนนี่ตะโกนเรียกให้พิมมี่ที่กำลังพยายามวิ่งหนีไอ้บิ๊กขึ้นมาที่รถ
"ขอบใจ!!! ขอบใจมากแนน!!!" พิมมี่รีบขึ้นรถของอดีตโจทย์เก่าที่ตอนนี้พักรบกันชั่วคราว ไอ้บิ๊กทำได้เพียงแค่วิ่งหอบเมื่อเห็นรถของแนนนี่แล่นจากไป
"ฝากไว้ก่อนเถอะ...แฮ่ก...แฮ่ก...แฮ่ก" ไอ้บิ๊กก้มตัวเอามือชันเข่า "มันไม่จบแค่นี้แน่"
..........................
ภัคจิราขับรถ Honda Civic สีบลอนด์ไปสอบสัมภาษณ์ที่สถานทูตสหรัฐอเมริกาประจำประเทศไทยที่ถนนวิทยุใจกลางกรุงเทพมหานครในช่วงเช้า หลังจากเสร็จสิ้นการสอบสัมภาษณ์ในช่วงสาย อาจารย์สาวก็ขับรถไปที่บ้านของนพวินท์ เพื่อไปบอกลากับครอบครัวของนพวินท์
"จะไปอเมริกาเมื่อไร?" นราพร ผู้เป็นแม่ของนพวินท์เอ่ยปากถามภัคจิราด้วยสีหน้าเรียบเฉย
"ก็รอสัมภาษณ์นัดสุดท้ายกับท่านเอกอัคราชทูตสหรัฐอเมริกาประจำประเทศไทยค่ะป้า" ภัคจิรายิ้ม "ป้าเป็นยังไงบ้างคะ?"
"ก็ดีจ๊ะ..." นราพรที่ดูผอมจนหนังเกือบติดกระดูกตอบ สาวใหญ่วัยใกล้หกสิบเหลือบมองภาพถ่ายของนพวินท์ที่แขวนอยู่บนเพดาน "ถ้าวินยังอยู่ วินคงจะอวยพรให้เราประสบความสำเร็จนะ"
"ค่ะ..." ภัคจิรายิ้ม อาจารย์สาวเหลือบมองภาพของคนรักเก่าด้วยความอาลัยอาวรณ์ "เบสท์ทำบุญให้พี่วินตลอดเลยนะคะป้า"
"ขอบใจมากจ๊ะเบสท์..." นราพรตอบ "แต่เบสท์จ๊ะ ป้าคิดว่าเบสท์อย่ายึดติดกับลูกชายของป้าอีกเลยนะ เบสท์ไม่จำเป็นต้องยึดติดอะไรกับเจ้าวินลูกชายป้าขนาดนั้น เบสท์ยังมีอนาคตที่ดีนะ ลองเปิดใจมองหาคนดี ๆ เข้ามาในชีวิตเถอะจ๊ะ"
"อืม..." ภัคจิรายิ้ม แต่นัยน์ตาของเธอกลับฉายแววความเศร้าโศกอย่างเห็นได้ชัด "บางทีเบสท์ยังไม่แน่ใจตัวเองน่ะคะป้า เบสท์กลัวใจตัวเอง เบสท์กลัวว่าถ้าเบสท์มีความรักแล้ว เบสท์จะไม่ใช่คนเดิม กลายเป็นผู้หญิงงี่เง่าจนทำให้พี่วิน..."
"ต้องตาย..." ทันใดนั้นนรารัตน์ น้องสาวของนพวินท์ก็เดินลงมาจากชั้นสอง "นี่แกจะเสนอหน้ามาที่บ้านชั้นอีกทำไมเบสท์ แกอยากมาเพื่อซ้ำเติมครอบครัวชั้นเหรอ?"
นิด นรารัตน์ คือหนึ่งในเพื่อนสนิทของภัคจิราสมัยเรียนพยาบาลศาสตร์ ความจริงเธอคือหนึ่งมนแก๊งค์เพื่อนสนิทของภัคจิราเช่นเดียวกับยัยอิม อัมพร ที่ผันตัวไปเป็นดีไซน์เนอร์และนักธุรกิจ แต่หลังจากที่นพวินท์ตาย นรารัตน์ก็ตั้งแง่จงเกลียดจงชังภัคจิรามานานนับสิบปี
"นิด นิดกำลังเข้าใจเบสท์ผิดนะ!!" ภัคจิราพยายามอธิบายให้นรารัตน์ฟัง แต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะไม่มีทีท่าอ่อนลงเลยแม้แต่น้อย
"เบสท์ แกจะมาที่นี่อีกทำไม ห๊า!!!" นรารัตน์ร่นคิ้วใส่อดีตเพื่อนรักเก่าด้วยความโกรธ
"นิด!!! ทำไมลูกพูดแบบนั้น!!!" นราพรผู้เป็นแม่พยายามห้ามลูกสาวคนเล็ก แต่มันก็ไม่เป็นผลสำเร็จ
"แม่คะ!!! แม่ไม่บอกยัยเบสท์ไปเลยละ ว่าที่แม่ป่วยเป็นโรคมะเร็งเนี่ย ส่วนหนึ่งเพราะตรอมใจเพราะพี่วินตาย และที่พี่วินตายก็เพราะยัยเบสท์นี่แหละ!!!" นรารัตน์จ้องมองภัคจิราตาขวาง "เบสท์ เมื่อไรแกจะเลิกจองล้างจองผลาญครอบครัวชั้นสักที!!!"
"นิด!!! ฟังเบสท์ก่อนซิ!!! นิดกำลังเข้าใจผิดนะ!!!" ภัคจิราพยายามอธิบายให้นรารัตน์ฟัง แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่นำพาเลยแม้แต่น้อย
..........................
หลังจากกลับมาจากบ้านของครอบครัวนพวินท์อดีตแฟนเก่า และได้รับการต่อว่าจากนรารัตน์ เลยทำให้ภัคจิราเสียเซลฟ์อย่างหนัก เลยโทรไปหายัยอิมเพื่อไปดื่มแฮงค์เอาท์ย้อมใจ
(https://sv1.picz.in.th/images/2021/01/29/lLp9U9.jpg)
"เบสท์!!! พอได้แล้ว!!! แกดื่มมากไปแล้วนะ เดี๋ยวขับรถกลับบ้านไม่ได้หรอก!!!"
"ไม่เป็นไร!!! ชั้นไหว!!!" ภัคจิรากระดกเหล้าเข้าปาก อาจารย์สาวกำลังเสียศูนย์อย่างหนัก ก็เลยหวังว่าเครื่องดื่มแอลกอฮอลล์จะช่วยดับทุกข์ให้เธอได้
หลังจากดื่มย้อมใจกับยัยอิมเพื่อนรักเสร็จ ภัคจิราก็ขับรถกลับบ้านในสภาพเมาแอ๋ ระหว่างทาง เธอต้องขับรถผ่านวิทยาลัยพยาบาลที่ทำงานของเธอเพื่อกลับบ้านในช่วงกลางดึก ระหว่างที่กำลังติดไฟแดงแถววิทยาลัยพยาบาล จนเธอเหลือบไปเห็นลุงพลนอนกองบนพื้นอยู่
"อือ? นั่นใครน่ะ มานอนหน้าป้ายรถเมล์ บ้านช่องไม่กลับ?" เหมือนมีอะไรดลใจให้ภัคจิราต้องชะลอรถ แล้วเปิดกระจกหน้าต่างรถเพื่อมองดูใกล้ ๆ จนพบว่าที่แท้ก็คือลุงพลที่เหมือนถูกใครบางคนซ้อมเอาจนสะบัดสะบอม "อ๊ะ!!! นั่นมันลุงพลนี่!!!"
"โอ๊ะ...โอยยย...." ลุงพลที่นอนคว่ำในสภาพสะบักสะบอมเงยหน้าขึ้นมา พอเห็นรถของภัคจิรา ตาเฒ่าก็พยายามชูมือขอความช่วยเหลือ "ช่วย...ผมด้วยครับครู...โอยยยย"
โปรดติดตามฉบับเต็ม เร็ว ๆ นี้ครับ...
ตืดตามอย่างริคอยครับ
ที่ลุงลงนอนกอง อาจเพราะไอ้บิ๊กมาอีเว้นท์กับครูจึงบังเกิด
เป็นอีกคนทีรอมานาน เหมือนแบบหมอพลอย
ขอบคุณครับรอติดตาม ลุงพลกับหมอเบสท์ครัวลุงพลจะจัดหนักแค่ไหนครับ
ไอ่บิ๊กมันมาเล่นผิดคนซะแล้ว ว่าแต่ใช่ไอ่บิ๊กรึป่าวน้อ ??
ติดตามมาติดๆ
บ๊ะลุงหมดสภาพเลยถ้าไม่นะเจ้าบิ๊กงานนี้ไม่น่ารอดแห่ะๆเอาใจช่วยลุงครับว่าแต่คนส่วนใหญ่โดนมาหนักมักมีลาภตามมาภายหลังงๆแห่ะๆ ไม่อยากเดากลัวถูก
นอนกองกับพื้นแบบนี้..ลุงจะยังไหวกับครูเบสรึเปล่า
สงสัยโดนไอบิ้กกระทืบมาแน่ๆเลยลุง แต่ก็เป็นการที่ พลิกวิกฤติให้เป็นโอกาส ::Grimace::
ออกจากคุกไวไปนะบิ๊ก เสัยไปเท่าไหร่เนี่ยย
ชะตาฟ้าลิขิตให้ได้เสียวกันจริงๆ
ใครทำกรรมอะไรไว้รับกันเต็ม ๆ ครูเบสจะพ้นห้วงกรรมได้นานแค่ไหนหนอ ลุงพลคงไม่ปล่อยโอกาสทอง
อ้าวไงลุงพลมานอนข้างถนนได้ละเนี่ย
ลุงพล ทำไมมวัดพื้น