บทที่ 1 แก้วตา
แก้วตาแต่งงานกับธนพลมาได้หกเดือนแล้ว แต่กลับไม่เคยถูกสามีแตะต้อง ผู้หญิงอายุยี่สิบสองยังครองพรหมจรรย์ไม่รู้ตัวว่า ตัวเองบกพร่องตรงไหนทำไมเขาถึงเมินเฉย
เธอเคยสงสัยว่าสามีจะปันใจให้หญิงอื่น จนถึงขั้นแอบตามไปดูที่ทำงาน แต่ก็ไม่พบสิ่งผิดปกติ เขาคงยุ่งกับการทำงานจริงๆ ธนพลอายุยี่สิบห้าปีทำงานเป็นผู้รับเหมาก่อสร้าง และมักไม่อยู่บ้าน เพราะต้องไปดูแลไซร้งานซึ่งอยู่ต่างจังหวัด คืนนี้ก็เช่นกัน
หญิงสาวไม่เจอหน้าสามีมาสามวันแล้ว แต่ก็ถือเป็นเรื่องปกติ เขาเคยหายหน้าไปร่วมเดือนเลยก็มี แต่ยังดีที่โทรศัพท์มารายงานกันบ้าง
พักหลังแก้วตาจึงชินกับการต้องอยู่กับพ่อสามีเพียงลำพังภายในบ้านสวน บางทีหญิงสาวก็แอบคำนวณในใจว่าหลังแต่งงาน เธอได้อยู่กับพ่อสามีมากกว่าสามีเสียอีก
สารสินเป็นพ่อสามีที่มีอายุเพียงสี่สิบห้าปี ร่างกายกำยำ แข็งแรง สมกับเป็นหนุ่มใหญ่แต่วันนี้เขาป่วย เห็นว่าเป็นไข้ ข้าวปลาไม่ยอมกิน
คนเป็นลูกสะไภ้ก็โทรไปรายงานสามี ฝ่ายนั้นก็ทำเพียง ฝากฝังเธอดูแลเป็นอย่างดี หลังจากวางสายแก้วตาก็ยกถาดที่มีแก้วน้ำกับยาลดไข้ ไปยืนเคาะประตูห้องนอนพ่อสามี
ก๊อกๆๆ "แก้วเองคะ"
"เข้ามาสิ"
เมื่อคนที่อยู่ด้านในอนุญาต เธอจึงเปิดประตูเข้าไป เท้าเล็กชะงักไปวูบนึงเมื่อเห็นเรือนกายกำยำ นอนอยู่บนเตียง สารสินสวมเพียงชุดคลุมอาบน้ำขมวดปมแบบหมิ่นเหม่ ตรงนั้นที่ต่ำลงจากปมผ้ามีบางอย่างกำลังนูนพอง จนสามารถจินตนาการถึงขนาดของมันได้
"อุ้ย!" คนที่แต่งงานแล้วแต่ยังเป็นสาวพรหมจรรย์หลับตาและสบัดหัวเพื่อนไล่ความคิดอกุศลออกไป
"เป็นอะไร ตกใจอะไรนักหรือ"
เจ้าของร่างกายใหญ่โตไปทุกสัดส่วนมองกริยาของลูกสะไภ้
"ไม่มีอะไรค่ะแก้วเอายาลดไข้กับน้ำมาให้ คุณพ่อเป็นอย่างไรบ้างแล้วค่ะ"
"แค่กๆ อะอืมไม่รู้สิ"
"ขอโทษนะค่ะแก้วขอวัดไข้หน่อย"
เธอวางถาดไว้บนโต๊ะหัวเตียงจากนั้นก็หันมาทาบหลังมือขาวผ่อง บนหน้าผากพ่อสามีเพื่อทดสอบอุณหภูมิ เธอรู้สึกได้ถึงไอร้อนที่แผ่ซ่านมาจากเรือนกายกำยำจนต้องนิ่วหน้า "คุณพ่อไม่น่าอาบน้ำเลยค่ะ ตัวร้อนแบบนี้น่าจะไข้ขึ้น"
"ยังไม่ได้อาบเลย" ความจริงเขาแค่เจ็บคอเพิ่งมาตัวร้อนก็ตอนถูกหลังมือนุ่มนิ่มแตะต้องนี่เอง
"ถ้าอย่างนั้นคุณพ่อก็ไม่ต้องอาบน้ำนะค่ะ เดี๋ยวไข้ขึ้นแค่เช็ดตัวก็พอ" ชักมือออกจากหน้าผากกว้าง เอี้ยวตัวเพื่อหยิบเม็ดยากับแก้วน้ำส่งให้เขา
"แก้วทำให้หน่อยสิ" รับของที่เธอยื่นมาให้มาถือเอาไว้ แต่ยังไม่ส่งเข้าปาก
"ค่ะ!" เธออาจจะหูเพี้ยนไปกระมัง
ได้ยินไม่ผิดหรอก ฉันขอให้แก้วเช็ดตัวให้" เขาไม่เคยแทนตัวเองว่า "พ่อ" กับเธอเลยซักครั้งและคงไม่มีวันเป็นเช่นนั้นด้วย
"เอ่อ..." แม้จะมีฐานะเป็นพ่อสามีกับลูกสะใภ้แต่แก้วตาคิดว่าสิ่งที่เขาบอกให้ทำนั้นไม่เหมาะสม
"หรือว่ารังเกียจ"
"ไม่ใช่อย่างนั้นนะค่ะ" คนถูกกล่าวหาส่ายหน้าทันควัน บางทีแก้วตาก็นึกสงสัยความรู้สึกที่เธอมีต่อสารสินว่าเป็นแบบเดียวกับธนพลหรือปล่าว แต่คำตอบคือไม่ใช่และลึกซึ้งกว่านั้น อาจเป็นเพราะความเหงาที่ทำให้เธอคิดอกุศลกับพ่อสามี และมันไม่มีวันเป็นไปได้แค่คิดก็ผิดมหันต์แล้ว
"ถ้าอย่างนั้นแสดงว่าจะทำให้"
"... คนที่อยู่ในภวังค์เหลือบตามองค้อน
"หรือว่าที่พูดเมื่อกี้ก็แค่หลอกความจริงแล้วแก้วรังเกียจฉัน"
"ไม่ใช่ค่ะ"
"แล้วทำไมต้องลังเล" เขามองเธอด้วยสายตารู้ทัน
"แก้วปล่าว" เผลอทำปากยื่น
ทำคิ้วขมวดแบบนี้ต้องกำลังคิดหนักอย่ามาหลอกกัน" เขาจิ้มปลายนิ้วอุ่นจัดตรงหางคิ้วสวย
แก้วตาผงะหน้าหนีสัมผัสราวไฟช็อตนั่นและถอยห่างออกจากเตียง "คุณพ่อรอซักเดี๋ยวนะค่ะแก้วไปเตรียมน้ำอุ่นก่อน"
........................................................................
"รักต้องห้าม" เป็นนิยายหื่นๆ ดำเนินเรื่องด้วยความเหี้ยนกระหือรือของคนเขียนล้วนๆ (*_*)
สงสัยลูกชายเกย์แต่งเมียมาสังเวยพ่อรึเปล่าครับ ใครจะอดใจได้ เป็นเรา อยู่ในชุดเจ้าสาวก็สะเดิ๊บแล้ว
ขอบคุณครับ
เปิดเรื่องมาแบบนี้ แนวjavเลย หุๆ ผัวไม่ทำเลยจัดกับพ่อผัว
ผัวเป็นเกย์ชัวร์ แบบนี้พ่อต้องจัด
เมื่อผัวไม่เอาก็ให้พ่อผัวช่วยแล้วกัน
แค่เริ่มต้น ก็คล้อยตามได้ขนาดนี้ แสดงว่าสามาีไม่ค่อยทำงาน กรือ ไม่ก็ทำ แต่ได้ไม่เต็มที่
เดินเรื่องมาเหมือนจะเสร็จพ่อผัว
แต่งงานนานละผัวไม่แตะ มีอะไรผิดปกติแน่ๆ เกย์หรือเปล่า?
พีอล่อลูกสะใภ้แน่ๆ
กีสสสสส ละมุนตับผมเรยแบบนี้ เสื่อพร้อม ข้าวโพดพร้อม ลุยเรยค้าปปป
::Glad:: ::YehYeh::