****สางแค้นตอนนี้ไม่มีบทเสียวนะครับ****
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
ประพาสดูรูปถ่ายในมือ แล้วเงยหน้าขึ้นไปมองคู่สนทนาที่นั่งฝั่งตรงข้าม
"คนนี้นะหรือครับ"
"ใช่ครับ แต่จะให้ผมยืนยัน 100% คงไม่ได้นะหมวด แต่น่าสงสัยมาก ทีคนของผมยืนยันมาเพราะแกกว้างขวางพอสมควร เรื่องของหมวดที่ขนของอาจไปเข้าหูแกก็ได้ และอย่างที่ผมบอกถ้าแกรู้ แกคงรายงานไปที่พ่อหรือพี่ชายของเจ้านายแก"
"คนๆนี้มีประวัติอะไรมาก่อนหรือเปล่าครับ"
"ไม่มีครับ แกออกแนวนักเลงครับไม่ใช่โจรและใจกว้างมาก"
"ถ้าเป็นเรื่องจริงมันก็ทำผมแสบมาก"
อีกฝ่ายหนึ่งไม่ได้ตอบประพาสแต่ตามองไปที่รูปลุงพุดที่ประพาสโยนลงบนโต๊ะ
"ผมเห็นใจหมวดนะ ที่มาบอกก็เพราะเราคุ้นเคยกันอยู่หมวดเองก็ช่วยงานผมมาหลายครั้งแล้ว"
"ถ้าอย่างนี้คงปล่อยไว้ไม่ได้ครับนายหัว อนาคตงานของผมจะลำบากมากขึ้น ถ้ามีคนคอยส่งข่าวให้พวกตำรวจแบบนี้ ผมถึงสงสัยมาตลอดว่าทำไมข่าวตอนที่ผมขนยาทางใต้ถึงรั่วไปถึงทางการได้ เราปิดเงียบอย่างดีแต่มามีรอยรั่วตรงนี้ และเป็นรอยรั่วที่อุดยากด้วย"
"ผมขอแนะนำหมวดนะครับ อย่าหาว่าสอนเลย หมวดลองหาวิธีใหม่ในการขนของลงมาทางใต้เถอะ อย่ายุ่งกับแกเลยครับ ตาพุดแกมีคนรู้จักเยอะ พวกพ้องแกมากครับ เรื่องมันเข้าถึงหูแกง่ายๆครับและอีกอย่างหนึ่งคนที่แกทำงานด้วยก็บารมีเหลือล้นตั้งแต่รุ่นพ่อรุ่นแม่แล้วครับ ผมหมายถึงพี่เมียเก่าของท่านรองนายกนะครับ ขนาดผู้ว่าภูเก็ตหรือกระบี่ย้ายไปรับตำแหน่งใหม่ๆยังต้องไปทำความรู้จักถึงพังงาเลยครับ ยิ่งตอนนี้คงไม่ต้องพูดถึงว่าบารมีมีมากขนาดไหนนะครับ ที่ผ่านมาผมกับแกก็ต่างคนต่างอยู่ครับ ไม่ล้ำเส้นอะไรกันครับ"
"ขอบคุณครับนายหัว ผมจะลองหาวิธีดู เข้าใจครับว่าแกคงรู้จักท่านรองนายกเป็นอย่างดี ผมคงไม่ทำอะไรบุ่มบ่ามลงไปครับ มันอันตรายไม่อย่างนั้นคอผมขึ้นไปเขียงแน่นอน"
ประพาสบอกกับอีกฝ่าย ทั้งคู่แอบมาเจอกันที่เซฟเฮ้าส์ย่านชานเมืองแห่งหนึ่ง คนที่มาพบประพาสเป็นผู้มีอิทธิพลทางภาคใต้คนหนึ่งที่ประพาสเคยทำงานขนของหนีภาษีให้มาก่อน ประพาสนั้นได้ขอร้องไปยังนายหัวคนนี้เพื่อให้ช่วยสืบหาข้อมูลให้เพราะก่อนหน้านี้ 1 อาทิตย์ ขบวนขนยาของประพาสถูกจับได้บนทางหลวงขณะมุ่งหน้าสู่ภูเก็ต เฮโรอีนล็อตนี้มีจุดหมายที่ฮ่องกงโดยจะขนผ่านสนามบินที่ภูเก็ตมุ่งหน้าสู่ฮ่องกง แต่ถูกทางตำรวจ ปส.กับทาง ป.ป.ส.จับกุมได้ระหว่างทาง ทำให้ประพาสฉุนขาดว่าข่าวรั่วไปได้อย่างไร
ประพาสจึงขอร้องให้นายหัวคนนี้ช่วยสืบและได้ข้อมูลมาว่ามีคนบอกเรื่องนี้ไปกับลุงพุดเพราะลุงพุดเคยมาบอกกับพรรคพวกของแกว่าถ้ารู้เรื่องการขนยาเสพติดมาแถวภูเก็ตช่วยบอกแกด้วย ซึ่งประพาสเดาว่าลุงพุดคงไปรายงานที่ตำรวจหรือไม่ก็ที่แคน เพราะยังไงลุงพุดก็ทำงานดูแลสวนให้ลูกชายคนกลางของรองนายกที่เป็นเพื่อนสนิทกับแคน และที่ผ่านๆมาที่ขบวนขนยาเสพติดถูกฆ่าถูกจับทางภาคใต้หลายๆครั้ง ลุงพุดอาจจะเป็นสายให้แคนก็ได้ ประพาสไม่อาจที่จะปล่อยผ่านได้ตามที่รับปากไว้ ถึงจะเสี่ยงอยู่บ้าง ประพาสจึงตัดสินใจที่จะจ้างอดีตลูกน้องที่เคยเป็นทหารพรานที่ตอนนี้ทำงานเป็นคนจัดหามือปืนรับจ้างอยู่แถวประจวบให้ทำงานนี้ให้
"ไอ้แก่คนนี้มึงจะทำยังไงก็ได้แต่ทำให้ตายเหมือนอุบัติเหตุ กูให้มึง 5แสน"
ประพาสบอกไปยังลูกน้องเก่า แต่อีก 5 วันต่อมาข่าวร้ายมาถึงประพาส ลูกน้องเก่ากับพวกอีก 2คน ที่ถูกจ้างให้ไปฆ่าลุงพุดถูกช้างป่าเหยียบตายทั้ง 3 คน ข่าวที่ออกมาตอนแรกว่าทั้ง 3 คนที่คงแอบไปดูช้างป่าหรือไม่ก็หลงทางไปเจอโขลงช้างป่าที่ออกมาหากินเลยถูกช้างป่าเหยียบตายทั้ง 3คน ประพาสนั้นมึนงงไปกับข่าวนี้อย่างมากเพราะไม่รู้ว่าเกิดขึ้นได้ยังไง แต่ประพาสหารู้ไม่ว่าตนเองนั้นประเมินลุงพุดต่ำไป ที่ผ่านมาลุงพุดนั้นระวังตัวมาตลอด เมื่อมีคนแปลกหน้าต่างถิ่นที่ไม่ใช่นักท่องเที่ยวมาด้อมๆมองๆแถวสวนแกจึงรู้ทันที และเดาออกว่าเพราะอะไร แกจึงโทรบอกแคน ทำให้แคนกับทีมงานอีก3-4 คนได้เดินทางด่วนมาพังงาทันทีด้วยเครื่องบินส่วนตัวที่ทาง DEA สหรัฐจัดเตรียมไว้ให้
ทั้ง 3 คน ที่มาด้อมๆมองๆ ถูกแคนกับทีมงานรวบตัวในคืนนั้น และแคนได้นำไปรีดข้อมูลที่กระท่อมในสวนของนพโดยลุงพุดนั้นหาสถานที่ให้ จากการสอบสวนของแคนไอ้2 คนที่มาด้วยนั้นไม่รู้อะไรมากเพราะรับคำสั่งอย่างเดียว ส่วนตัวหัวหน้าหลังจากที่แคนให้ดื่มน้ำในร่องสวนไป 1ถังมันยอมรับสารภาพทุกอย่าง
"จะทำยังไงต่อครับ"
ดาบวีระกระซิบถามแคน ที่หน้ากระท่อมหลังจากที่แคนรีดข้อมูลออกมาได้หมด
"ขอคิดดูก่อนดาบ มันอยู่ในสวนเพื่อนผมด้วย ผมไม่อยากให้มันเดือดร้อนดีไม่ดีลามไปถึงท่าน แต่เราปล่อยไม่ได้"
"ผู้การครับผมมีวิธีที่จะไม่ให้นพกับคุณท่านกับนพเดือดร้อน"
ลุงพุดที่นั่งเฝ้าอยู่หน้ากระท่อมและพอจะเดาออกว่าแคนนั้นคิดอะไรอยู่ได้บอกกับแคน
"ยังไงครับลุง"
"ช่วงนี้ช้างป่า กำลังลงมากินของที่ปลูกไว้พอดีครับ เอาพวกมันไปปล่อยไว้ที่ด่านช้างครับ แต่ต้องรีบหน่อยเพราะอีกไม่นานพวกช้างจะกลับเข้าป่าแล้วครับ เราให้ช้างจัดการพวกมันแทน"
"ลุงแน่ใจหรือ"
"ครับ ผู้การปกติโขลงนี้จะเป็นแบบนี้ครับ มากินอาหารและพอได้เวลาประมาณนี้จะกลับเข้าป่าตลอด ไม่มาอยู่ตรงที่ผมเตรียมของไว้ให้พวกเขาจนถึงเช้าครับ ตอนเช้าเสียงดังจากสวนจะมารบกวนพวกเขาถึงไม่อยู่กันตลอด"
คำอธิบายของเจ้าถิ่นทำให้แคนไม่ลังเลใจ แคนมองไปที่ดาบวีระก่อนจะพยักหน้าเห็นด้วย จากความเข้าใจในตอนแรกว่าเป็นพวกในหมู่บ้านตะวันลับซึ่งแคนกะฆ่าทิ้งให้หมด แต่พอรู้ความจริงมันทำให้ตัดสินใจลำบากแต่ทั้ง 3 คนเห็นหน้าแคนแล้ว คงปล่อยไม่ได้แคนจึงคิดหนักว่าจะทำยังไงไม่ให้กระทบไปถึงเพื่อนและท่านรองนายก แต่ข้อเสนอของลุงพุดนั้นเข้าทีอย่างมาก
"แต่มันต้องไกลจากที่นี่นะลุง"
"มีอยู่จุดหนึ่งครับอยู่ใกล้กับป่าครับ ห่างจากนี้ประมาณ 5 กิโลเป็นทางที่ช้างพวกนี้เดินผ่านประจำครับ"
"โอเค งั้นดาบจัดการน็อคพวกมันก่อน"
แคนบอกไปที่ดาบวีระ ไม่นานนักร่างอันไม่ได้สติของทั้ง 3 คน ถูกหามไปที่กระบะรถปิ๊คอัพที่ลุงพุดใช้งานประจำพอ แคนเข้าไปตรวจสอบภายในกระท่อมอีกครั้งว่าทุกอย่างเรียบร้อยไม่มีอะไรตกหล่อน ก่อนจะพากันไปออกไป ใช้เวลาประมาณ ครึ่งชั่วโมง ลุงพุดนั้นใช้เส้นทางในสวนที่เชื่อมต่อไปถึงป่าจึงใช้เวลาพอสมควร แคนกับพวกพาร่างอันไร้สติของทั้ง 3 คน ไปนอนเรียงกันตรงด่านช้าง
"อโหสิกรรมให้ด้วยนะพวก"
แคนกล่าวเบาๆกับร่างอันไร้สติ ถึงจะเห็นใจแต่ทำอะไรไปไม่ได้มากกว่านี้ เพราะพวกนี้ตั้งใจมาฆ่าลุงพุด ถึงจะใช้วิธีที่ทารุณไปหน่อยแต่มันเป็นวิธีทำลายหลักฐานที่ดีที่สุด แคนกับทีมงานและลุงพุดซุ่มดูอยู่ไม่ห่างออกไปนัก เวลาผ่านไปประมาณ20 นาที 1 ใน 3 ได้ฟื้นคืนสติขึ้นมาด้วยความมึนงงและทำการแก้ไขเพื่อนที่สลบอยู่จนฟื้นขึ้นมาทุกคน ทั้ง 3 ต่างดูงงๆกับสถานที่ และเดินไปมาหาหนทางออกจากป่า ซึ่งไม่นานนักโขลงช้างที่กำลังเดินกลับเข้าป่ามาเจอทั้ง 3พอดี ภาพที่สยดสยองที่แคนมองผ่านกล้องมองกลางคืนนั้นเห็นได้อย่างชัดเจน ทั้ง 3 คนที่พยายามวิ่งหนีแต่ ไม่รอดจากโขลงช้างป่าเป็นการการตายที่น่าเวทนาอย่างมาก ก่อนที่แคนจะให้ลุงพุดพาออกนอกพื้นที่
แคนกับทีมงานกลับกรุงเทพทันที พร้อมกำชับให้ลุงพุดระวังตัวมากขึ้นเพราะไม่รู้ว่าประพาสจะทำยังไงต่อ จนเช้าวันต่อมาแคนมาพบกับธงรบแล้วเล่าเรื่องให้ฟังทั้งหมด ก่อนจะพากันไปที่ทำเนียบเพื่อพบท่านรองนายก แคนรายงานให้พลตำรวจเอกพิชญ์ทราบโดยละเอียด ท่านรองนายกเอนตัวไปที่พนักพิงเก้าอี้แล้วถามไปที่แคน
"ไม่น่าเชื่อว่ามันจะกล้าถึงขนาดนี้"
"มันคงคิดว่าถ้าฆ่าลุงพุดได้มันจะขนยาได้ง่ายขึ้นและมันคงแค้นเรื่องที่ผ่านๆมาด้วยครับพ่อ"
"ถ้าอย่างนั้นแคนกับธงก็ทำหน้าที่ต่อไปตามปกติ ส่วนเรื่องนี้พ่อต้องทำไม่รู้เรื่องต่อไปแต่ทางตำรวจท้องที่คงรายงานมาที่พ่อแน่นอน เพราะไม่ห่างจากสวนของนพมากนัก แต่เชื่อว่าตาพุดคงเก็บความลับได้อย่างดี เพราะไม่อย่างนั้นมันจะกระทบถึงนพกับคุณพี่ได้"
ท่านรองนายกกล่าวทิ้งท้าย ฝ่ายประพาสนั้นได้แต่เก็บความขุ่นเคืองไว้ในใจ เรื่องนี้ประพาสตัดสินใจทำโดยพละการ นุ่มนิ่มไม่รู้เรื่องนี้ แต่ผลที่ได้มันใช้อย่างที่ดั่งใจและมันมืดแปดด้านไปทั้งหมดว่าทำไมคนที่จ้างถึงต้องมาตายแบบนี้ ถึงพื้นที่มันจะห่างจากสวนที่ลุงพุดดูแลอยู่พอสมควรแต่ประพาสเดาว่าลุงพุดต้องมีส่วนอย่างแน่นอน ข่าวที่ออกมาภายหลังคือทางตำรวจสงสัยว่าเป็นพวกต่างถิ่นที่จะแอบเข้าไปหาของป่าแล้วไปเจอโขลงช้าง ทางตำรวจนั้นหาหลักฐานอะไรไม่ได้จากซากศพ ประพาสตัดสินใจพักเรื่องลุงพุดไว้ก่อนเพราะนุ่มนิ่มมีออเดอร์ยาเสพติดที่สั่งจากสหรัฐและฮ่องกงจำนวนมาก
การขนยาครั้งนี้มีการวางป้องกันอย่างรัดกุม กระจายออกไปหลายทาง แต่จุดหมายคือมาพักยาที่กรุงเทพ ที่จะกระจายไปหลายจุด นุ่มนิ่มนั้นลงมาดูด้วยตนเองและช่วยประพาสตรวจสอบอย่างละเอียดเพราะสินค้านั้นมูลค่ามหาศาล ซึ่งมีดาบณรงค์นั้นเข้ามาช่วยดูแลด้วยแต่ดาบณรงค์รู้เฉพาะเส้นทางที่ตนเองดูแลรับผิดชอบอยู่ และเรื่องนี้ทางดาบณรงค์ส่งไปให้ธงรบทราบต่อ ทางเจ้าหน้าที่จึงประชุมกันอย่างเคร่งเครียด ส่วนแคนนั้นดูรายละเอียดแผนการขนยาที่ดาบณรงค์รับผิดชอบ
"ผมว่างานนี้เราต้องสั่งสอนไอ้ประพาสให้มันรู้ว่า เราไม่หลงกลมันง่ายๆเหมือนครั้งก่อน สายของผู้การธงรบแจ้งว่า ขบวนขนหลอกของมันจะเข้ามาทางแม่สอด แต่ของจริงมันจะกระจายไปหลายจุด ตอนแรกทางตำรวจตั้งใจจะจับทีเดียวในกรุงเทพ แต่พอรู้ว่ามันจะกระจายยาไปเก็บหลายที่ซึ่งทางตำรวจเองก็มีข้อมูลไม่นากนัก รวมถึงเส้นทางที่พวกมันจะใช้ขนด้วย จึงต้องใช้การกระจายกำลังและซุ่มดูตามจุดต่างๆที่เดาว่ามันจะขนมา แต่ตรงนี้"
แคนบอกกับทีมงานพร้อมใช้เลเซอร์ชี้ไปที่แผนที่
"มันห่างจากหมู่บ้านตะวันลับไป 30 กิโลได้ เส้นทางนี้มันจะขนเฮโรอีนสูตรพิเศษจำนวน 200 กิโล มันจะขนผ่านมาทางเชียงรายที่สายของผู้การธงรบแจ้งมา เราจะดักเล่นงานมันตรงนี้ เราจะเห็นว่าเส้นทางมันจะขนานไปกับเขตแดนของเรา เป็นเส้นทางที่พวกมันใช้ไม่บ่อยนัก เราจะดักเล่นงานมันหลังจากพวกมันเริ่มเดินเท้ากันแล้ว ส่วนขบวนขนด้านอื่นถ้าเราตามเก็บได้เราจะทำ แต่ถ้ามันหลุดเข้ามาให้เป็นหน้าที่ของตำรวจ กับ ปปส."
"คราวนี้เรามั่นใจได้ใช่ไหมครับ ว่ามันจะไม่ใช่พวกที่พร้อมจะตายที่กินยาแองจิลหรือมีกำลังคุ้มกันตามมาติดๆเหมือนที่ผ่านๆมา"
มีคำถามจากทีมงาน
" อยู่ที่80 %ครับ แต่ผมจะล่งพิราบ 14 เข้าไปคอยดูลาดเลาแถวๆหมู่บ้านด้วย"
แคนตอบไปที่ทีมงาน จนได้รับรายงานแน่นอนจากดาบณรงค์แล้วว่าจะเริ่มขนยาตั้งแต่วันไหน แคนส่งจ่าอำนาจหรือพิราบ 14 เข้าไปสังเกตการณ์ใกล้ๆหมู่บ้านตะวันลับแล้วรายงานมาให้ตลอด รายงานที่แคนได้รับนั้นมีรถบรรทุกวิ่งเข้าออกหมู่บ้านตลอดในช่วง 2-3 วันที่ผ่านมา แคนนำทีมเข้ามาซุ่มรอในจุดที่กำหนดไว้ได้ 2 วัน จนวันที่ 3 ขบวนขนยาที่แคนดักรออยู่ได้เข้ามาในพื้นที่ โดรนตามจับภาพตั้งแต่ขบวนรถมาจอดเพื่อเตรียมลำเลียงทางเท้า ชุดขนเฮโรอีนชุดนี้มีประมาณ 30 คน มีลังสีน้ำตาลมาด้วย 8 ลัง ใช้คนหาบลัง ละ 2 คน ภาพที่เห็นจากมุมสูง พิราบ 2ได้บอกกับแคน
"มี 8 ลัง เท่ากับลังละ 25 กิโลนะครับผู้การ เป็น200 กิโลตามที่สายแจ้งมา"
แคนพยักหน้าเห็นด้วย แต่ไม่ตอบอะไร ขบวนขนยานี้ชุดลาดตระเวนล่วงหน้า 4 คน และแคนนั้นดักฟังวิทยุของขบวนขนยาได้อย่างชัดเจน แต่จากที่เห็นมีการระวังป้องกันอย่างดี ปฏิบัติการคราวนี้แคนนำทั้งทีม A และ ทีม B มาพร้อมกัน ยกเว้นจ่าอำนาจคนเดียวที่คอยรายงานความเคลื่อนไหวใกล้ๆหมู่บ้านตะวันลับ ในครั้งนี้แคนจัดการวางจุดซุ่มยิงไว้อย่างรัดกุม รวมถึงฝังระเบิดไว้ตามจุดที่คาดว่าพวกขนยาจะใช้เป็นที่หลบ แคนปล่อยให้หน่วยลาดตระเวนเดินผ่านไปโดยไม่สนใจเพราะเตรียมการเล่นงานไว้เรียบร้อย
จนขบวนขนยาเข้ามาในพื้นที่สังหาร แคนสั่งยิงทันที คนเดินนำหน้าถูกแคนยิงเข้ากลางอก พวกที่เหลือบางคนหมอบบางคนแอบเข้าไปหลบหลังต้นไม้ แต่ก่อนที่จะยิงตอบโต้ ระเบิดที่ฝังไว้นั้นถูกรีโมทกดให้ทำงานทันที ทำให้พวกที่หลบหลังต้นไม้ตายไปหลายคน ด้วยชัยภูมิและการเตรียมการที่ดีกว่า ทำให้ขบวนขนยานั้นตายเป็นใบไม้ร่วง ส่วนใหญ่จะโดนสะเก็ดระเบิดที่ฝังไว้สังหาร บางคนคิดจะหนีแต่เส้นทางที่จะหนีนั้นถูกแคนวางคนซุ่มไว้หมดแล้ว ผ่านไป 10 นาที ขบวนขนยานั้นถูกฆ่าเกือบหมด รวมถึงพวกลาดตระเวนล่วงหน้า 4 คนนั้นถูกเก็บเรียบจากชุดซุ่มยิงภายใต้การนำของพันจ่าโทสมคิด ระหว่างที่แคนสั่งให้เข้าไปตรวจสอบพื้นที่ พิราบ 2 ได้วิทยุมาที่แคน
"พิราบ 1 ทางนี้มีคนรอด 2 คน เจ็บหนัก 1 คน "
แคนเดินไปทางที่หมวดสิทธิชัยอยู่เป็นจุดที่ขบวนคุ้มกันเดินปิดท้ายมีจำนวน 3 คน แคนเห็น 1 ในขบวนขนยาที่รอนั้นแต่งกายคล้ายทหารอยู่ในชุดลายพรางสีเขียวดิจิตอลนั่งคุกเข่าอยู่กับพื้นมือประสานกันที่ท้ายทอย มีเจ้าหน้าที่ในทีมยืนคุมอยู่ไม่ห่าง ส่วนหมวดสิทธิชัยยืนไม่ห่างออกไปนักแล้วชี้ให้แคนดูคนเจ็บที่นอนหายใจรวยรินอยู่บนพื้น
"ไอ้นี่คงอยู่ไม่นานครับ โดนสะเก็ดระเบิดเข้าไปที่โคนขา สงสัยไปตัดที่เส้นเลือดใหญ่"
แคนจำได้ว่ามันเป็น 1 ในพวกที่เจอในเพิงขายเหล้าเมื่อไม่นานนี้ จากที่เห็นมันไม่รอดแน่ๆ แคนเลิกสนใจหันไปมองที่อีกคน มันคือพงษศักดิ์นั่นเอง
"ส่วนไอ้พงษ์มันยอมให้เราจับ ตอนเข้าเคลียร์พื้นที่ครับ มันคงกลัวมากตัวมันสั่นไปทั้งตัว ผมยังไม่จัดการคิดว่าผู้การอยากจะได้ข้อมูลจากมันเพิ่ม"
หมวดสิทธิชัยรายงานมายังแคน ที่พยักหน้ารับทราบแล้วเดินเข้าไปหา ส่วนพงษ์ศักดิ์เองตอนนี้มันกลัวอย่างมาก ความกล้าที่เคยมีมันหายไปหมด ครั้งนี้มันขออาสามาเองแต่พอเจอทั้งกระสุนและระเบิดจากทีมฆ่ามืออาชีพ สิ่งที่มันเคยฝึกมานั้นหายไปจากสมองหมด ตั้งแต่เสียปืนดังนัดแรกมันโยนปืนทิ้งทันทีพร้อมพุ่งมาหมอบแนบกับพื้นดินทันที
ความกลัวนั้นเข้ามาแทนที่ จนเสียงปืนสงบ มันลุกขึ้นนั่งแล้วชูมือขึ้นทั้งสองข้าง พงษ์รู้ว่านี่คงเป็นทีมที่คอยซุ่มโจมตีขบวนยาเสพติดมาตลอด จนมีคน 2-3 คนเข้ามาสั่งให้มันคุกเข่าและเอามือประสานไว้ที่ท้ายทอย พงษ์นั่งนิ่งตลอดเพราะกลัวตาย จนถึงตอนนี้มีคนที่ลักษณะคล้ายหัวหน้าของกลุ่มคนพวกนี้กำลังเดินเข้ามาหามัน ชุดที่คนพวกนี้สวมจากที่พงษ์ได้รับการฝึกอบรมและหาข้อมูลมา เป็นลายพรางแบบมัลติแคมพร้อมอาวุธที่ดูทันสมัยมาก มันเดาไม่ออกว่าเป็นหน่วยงานไหนของไทยที่จะแต่งตัวและใช้อุปกรณ์ที่ทันสมัยแบบนี้
"แต่งตัวให้เหมือนทหารเลยนะมึง เป็นลายพรางดิจิตอลด้วย"
เสียงจากคนที่มีลักษณะเป็นหัวหน้าที่นั่งลงตรงหน้าพงษ์พร้อมพูดขึ้นมา ทำให้พงษ์เงยหน้าขึ้นมามอง แต่มันยังนึกไม่ออกว่าเคยได้ยินเสียงนี้ที่ไหน เพราะคนที่พูดนั้นมีผ้าปิดหน้าอยู่พร้อมแว่นตาสีดำ
"จำกูไม่ได้ใช่ไหมไอ้พงษ์"
แคนพูดขึ้นอีกครั้งเพราะเห็นอีกฝ่ายยังเงียบอยู่ แคนจึงถอดหมวกกับหูฟังออกแถมถอดแว่นพร้อมดึงผ้าปิดหน้าลงมา คราวนี้ทำให้พงษ์นั้นตาเหลือก ด้วยความกลัวเพราะใบหน้าของแคนนั้นถึงจะใช้สีพรางหน้าทั้งใบหน้า แต่พงษ์จำได้ทันทีว่าเป็นใคร
"ผู้การ"
พงษ์พูดออกมาด้วยความกลัวเพราะรู้ฤทธิ์เดชของแคนเป็นอย่างดี
"เออกูเอง เอาละกูขี้เกียจพูดมาก มึงรู้อะไรพูดมาให้หมด อย่าให้ต้องลงมือลงตีน ชีวิตมึงขึ้นอยู่กับกู"
ด้วยความกลัวมันสารภาพออกมาทั้งหมดในเรื่องที่มันรู้เกี่ยวกับการขนยาครั้งนี้
"แล้วเส้นทางอื่น"
แคนถามหลังจากที่มันพูดจนหมดเปลือก
"ผมๆๆ ไม่ทราบจริงๆครับ เพราะพวกเราจะรู้รายละเอียดเฉพาะเส้นทางที่เรารับผิดชอบครับเส้นทางอื่นๆผมไม่รู้จริงๆ"
"เท่ากับว่าชุดนี้มึงขนไปที่ฝั่งไทย แล้วจะมีคนของไอ้ดาบณรงค์มารับช่วงต่อ"
"ครับ"
"ถึงกรุงเทพแล้วมันเอาไปพักที่ไหนก่อนส่งนอก"
"อันนี้ผมไม่ทราบครับ เพราะหน้าที่ผมหมดตอนส่งให้ดาบณรงค์"
"คนวางแผนคือไอ้ประพาส ใช่ไหม"
พงษ์พยักหน้ายอมรับ แต่แคนถามต่อ
"มันคิดคนเดียวหรือไง"
"มีพี่วิฑูรย์ด้วยครับและดาบณรงค์ ผมรู้เท่านี้ครับ ผมแค่รับคำสั่งมาอีกทีครับ"
แคนแกล้งเงียบไปสักพัก เพื่อดูท่าทีของพงษ์ศักดิ์ ทั้งที่สมเพชที่เห็นมันหวาดกลัวแต่แคนไม่มีทางเลือกอะไรมากนัก และข้อมูลที่ได้มานั้นก็เพียงพอแล้ว แคนจึงออกคำสั่ง
"มัดมัน"
เคเบิ้ลไทร์ที่เตรียมไว้ถูกนำออกมา 3 เส้น พงษ์ถูกสั่งให้เอามือลดมาไพล่ที่หลัง เคเบิ้ลไทร์เส้นแรกถูกนำมามัดที่ข้อมือทันที ก่อนที่ตัวของมันจะถูกเท้ายันให้นอนคว่ำ ตามด้วยเส้นที่สองที่นำไปมัดที่ข้อเท้า ส่วนเส้นที่ 3นั้น ใช้มัดเชื่อมระหว่างเส้นแรกกับเส้นที่ 2ทำให้ตัวแอ่นพร้อมหน้าของมันที่เชิดขึ้น พร้อมกับเสียงร้องคร่ำครวญขอชีวิตจากปากของมัน จนถูกปืนจ่อที่หัวมันจึงเงียบ แคนมองไปที่หน้าของมันก่อนจะพูด
"มึงคงจำได้ว่าที่เจอกันครั้งที่แล้วกูบอกอะไรกับมึง แต่กูเป็นคนใจอ่อนวะไอ้พงษ์กูจะให้โอกาสมึงอีก"
แคนพูดพร้อมหยิบระเบิดลูกเกลี้ยงแบบ M67 ขึ้นมาแล้วกระชากสลักออก มืออีกข้างนั้นบีบกระเดื่องไว้
"ถ้ามึงรอด มึงไปบอกไอ้ประพาสด้วยว่ากูไม่ปล่อยมันอย่างแน่นอน แต่ถ้ามึงไม่รอดก็ไปรอเจอมันในเมืองนรกแล้วกัน"
แคนเอามืออีกข้างบีบไปที่แก้มของพงษ์ เพื่อบีบให้มันอ้าปากแล้วยัดกระเดื่องเข้าไปที่ปากมันทันที
"ถ้ามึงไม่อยากตายก็คาบไว้ อย่าคายตอนนี้นะมึงถ้ามึงคายกูจะยัดระเบิดเข้าปากมึงทันที"
ตาของพงษ์นั้นเบิกโพลงด้วยความหวาดกลัวอย่างมาก เหงื่อนั้นไหลเต็มหน้า แต่แคนไม่หยุดเท่านั้นสั่งให้หมวดสิทธิชัยส่งเทปกาวแบบที่ปิดกล่องกระดาษให้แคน แคนเอาเทปมาแปะที่แก้มของพงษ์แล้วลากมาปิดปากแล้วเอาปลายอีกด้านมาแปะที่แก้มอีกข้างโดยทาบปิดลูกระเบิดไปด้วย แคนนั้นแค่แปะปลายเทปทั้งสองด้านไว้ไม่สนิท
"ถ้ามึงอยากจะเจอหน้าไอ้ประพาสแล้วบอกคำพูดของกูอย่าคายออกมานะมึง"
แคนพูดทิ้งท้ายกับมันก่อนจะสั่งให้ถอนตัว เพราะระหว่างที่แคนสอบปากคำพงษ์ พวกในทีมที่เหลือได้เริ่มทำการเผาเฮโรอีนที่ยึดได้หลังจากเก็บตัวอย่างเรียบร้อย แคนลุกขึ้นยืนแล้วมองหน้าไอ้พงษ์อีกครั้ง แล้วเดินผ่านไปด้านหลังของมัน ปล่อยให้มันตัวสั่นด้วยความกลัว และไม่นานนักจากที่พวกแคนถอนตัวจากจุดปะทะ เสียงระเบิดได้ดังขึ้นมา โดยแคนไม่สนใจแม้กระทั่งหันไปมอง ดาบวีระที่เดินระวังหลังคู่กับหมวดสิทธิชัยได้ถอนหายใจแรงๆก่อนจะหันไปบอกกับหมวดสิทธิชัย
"ผมกลัวว่าในอนาคตผู้การจะมีปัญหานะหมวด"
"เรื่องสภาพทางจิตใจใช่ไหมดาบ"
"ครับหมวด"
"ก็ต้องดูกันต่อไป ผมว่าหลังจากจบภารกิจนี้แล้วจะแนะนำให้แกไปคุยกับพวกจิตแพทย์เพื่อบำบัดนะ หลายๆอย่างมันคงมาจากจิตใต้สำนึกสมัยเด็กๆ ที่แกเจอมา แกเลยไม่ยั้งมือกับพวกค้ายาเมื่อมีโอกาส"
หมวดสิทธิชัยตอบอีกฝ่าย ด้วยความกังวลเช่นกัน เพราะดูแล้วที่ผ่านมาแคนนั้นปฏิบัติการพวกนี้อย่างโหดเหี้ยมเกินความจำเป็นถึงจะมีคำสั่งให้ฆ่าก็ตามที แต่หลายๆคนถูกแคนฆ่าอย่างโหดเหี้ยม อย่างครั้งนี้แคนเลือกที่จะสร้างความทรมานทางจิตใจให้พงษ์ศักดิ์ก่อนที่จะตาย
และผลการปฏิบัติงานครั้งนี้เป็นไปด้วยดี เฮโรอีนจำนวนมากถูกทีมพิเศษของแคนเผาทำลาย ตามด้วยการจับกุมได้ตามแนวขายแดนไทยลาวและโกดังที่เก็บในกรุงเทพหลายแห่งถูกตำรวจเข้าจับกุม แต่มีจำนวนมากที่เล็ดรอดออกไปต่างประเทศได้ ตัวนุ่มนิ่มนั้นแทบจะไม่ใส่ใจกับเรื่องนี้เท่าไหร่ เธอเรียกประพาสให้มาประชุมกับเธอที่บ้านในเชียงราย
"งานนี้เราเสียคนไปเยอะเหมือนกับคุณนิ่ม"
"คุณประพาสมั่นใจใช่ไหมคะว่าชุดที่โดนโจมตีนั้นเป็นฝีมือของทีมผู้การแคน"
"มั่นใจครับ ที่สำคัญกล้ามาเหยียบถึงถิ่นเรา พื้นที่มันใกล้กับหมู่บ้านมาก"
ประพาสพูดกับเจ้านายด้วยความขุ่นใจ เพราะวันนั้นประพาสนั้นบัญชาการอยู่ที่หมู่บ้าน พอได้รับรายงานว่ามีเสียงระเบิดกับเสียงปืนจากพวกคนขับรถที่ขนเฮโรอีนไปส่ง ประพาสรีบไปดูจุดที่เกิดเหตุทันที และจากสภาพที่เห็น ประพาสรู้ว่าเป็นการซุ่มโจมตีด้วยอาวุธที่เหนือกว่า สภาพศพที่พบส่วนมากตายด้วยสะเก็ดระเบิดโดยเฉพาะสภาพศพของพงษ์ศักดิ์ที่หัวนั้นหายไปและประพาสรู้ทันทีว่าเป็นฝีมือของใครและที่สำคัญมันอยู่ไม่ห่างจากหมู่บ้านตะวันลับมากนัก ประพาสไม่เล่ารายละเอียดของสภาพศพที่เห็น เพราะดูแล้วเจ้านายไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่นัก
"เอาละคะนิ่มว่าเราพักเรื่องนี้ไว้ก่อน เพราะนิ่มมีเรื่องสำคัญมาที่จะปรึกษากับคุณประพาส ตอนนี้เราก็รู้กันดีแล้วว่าทางการรู้เรื่องของคุณประพาสแน่นอนแล้ว แต่ยังหาหลักฐานที่สำคัญๆเพื่อออกหมายจับไม่ได้ และสิ่งที่นิ่มสงสัยเรื่องเกลือเป็นหนอนเพราะช่วงหลังๆที่เราขนเฮโรอีนเรารู้กันไม่กี่คนเท่านั้น แต่หลายๆครั้งที่โดนจับอย่างครั้งล่าสุด นิ่มพูดตรงๆนะคะว่าถึงเวลาที่เราต้องยอมเสียโคนแล้วคะ"
นุ่มนิ่มบอกกกับประพาสหลังจากที่ประพาสรายงานจบ
"คุณนิ่ม หมายถึงดาบณรงค์"
"ใช่คะ นิ่มสงสัยมานานแล้วว่า ดาบอาจเล่นไม่ซื่อกับเราคะ ตัวดาบเองอาจรับบทสายลับ 2หน้า ทำงานให้กับเราและเอาข่าวของเราไปให้ตำรวจ เพื่อความปลอดภัยของตัวเองไม่อย่างนั้นในอนาคตถ้าเกิดความแตกขึ้นมา ดาบติดคุกแน่นอนและคนอย่างดาบณรงค์คงไม่ยอมหรอกคะ คนๆนี้ทำเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองมาตลอดอย่างที่นิ่มเคยบอกคะ คุณประพาสคงจำได้เรื่องที่นิ่มเคยบอกไว้ ว่าดาบถูกลงโทษจากผู้การแคนน้อยไป ถึงจะอ้างว่าเจ้านายขอแต่นิ่มก็ไม่โง่คะ คนอย่างผู้การแคนไม่ปล่อยผ่านง่ายๆ และช่วงหลังนี่ของที่โดนจับมักจะเป็นของจำนวนมากและดาบณรงค์เองก็รู้เรื่องนี้ละเอียด ถ้าตัดได้นิ่มอยากให้ตัดเลยคะ จะได้ไม่ย้อนมาเป็นโทษแก่พวกเราภายหลัง และถ้าดาบณรงค์ตาย ทางตำรวจอาจจะหันเหความสนใจไปสืบเรื่องที่ดาบถูกฆ่า คุณประพาสอาจจะเบาตัวได้พักหนึ่งคะเพราะเราเบี่ยงเบนความสนใจไปได้ และถ้าเราสร้างหลักฐานเท็จให้ดาบเพิ่มเข้าอีกว่าดาบนั้นเป็นตัวการสำคัญในการค้าเฮโรอีน ตรงนี้นิ่มคิดเผื่อไว้ถ้าทางตำรวจยังไม่รู้เรื่องของดาบคะ และตอนนี้เราไม่ต้องพึ่งพาดาบณรงค์แล้วคะ เราทำของเราเองได้สบายๆแล้ว"
ประพาสคิดตรึกตรองเรื่องนี้อยู่หลายวัน มันมีทั้งข้อดีและข้อเสียแต่บางเรื่องมันเป็นจริงอย่างที่นุ่มนิ่มบอก และที่สำคัญตัวเจ้านายไม่ไว้ใจแล้วจะขอให้ระงับไว้ก่อนก็คงลำบาก ประพาสจึงคิดวางแผนที่จะกำจัดดาบณรงค์อย่างรอบคอบ โดยไม่ให้ทางตำรวจสงสัยว่าเกี่ยวพันมาถึงตนเองเรื่องที่จะฆ่าดาบณรงค์มันไม่ยาก แต่จะทำยังไงให้ดูไม่เกี่ยวข้องมาถึงตนเองนั้นยากพอสมควรและมันก็มีทางเป็นไปได้ที่ตำรวจจะบีบใช้ดาบณรงค์ให้ทำงานให้ ถ้าตำรวจรู้เรื่องของตนเองแล้วคงไม่ยากที่จะสืบต่อไปถึงดาบณรงค์ ประพาสจึงเห็นด้วยกับคำสั่งกำจัดดาบณรงค์
ส่วนตัวดาบณรงค์เองนั้นที่ผ่านมาก็ทำงานด้วยความหวาดกลัว เพราะธงรบไม่เคยที่จะปล่อยผ่าน และตัวดาบเองก็ไม่กล้าที่จะบอกเรื่องนี้ให้กับประพาสรู้เพราะมันอาจทำให้ฝ่ายประพาสไม่ไว้ใจตนเองขึ้นมาและอีกเรื่องดาบณรงค์เองก็ไม่แน่ใจว่าทางธงรบมีสายอยู่ในฝั่งประพาสด้วยหรือเปล่าถ้าเกิดธงรบรู้ว่าตนเองนำเรื่องนี้ไปบอกประพาส ความพินาศต่างๆที่ธงรบขู่ไว้มาถึงครอบครัวของดาบอย่างแน่นอน ดาบณรงค์จึงต้องระวังตัวทำทุกอย่างให้เหมือนเดิมดาบรู้ดีว่าถ้ามีพิรุธตนเองถูกฆ่าอย่างแน่นอน
และตัวดาบเองก็ไม่แน่ใจในอนาคตว่าถ้าตำรวจทำลายขบวนการค้ายาของนุ่มนิ่มได้ ตนเองจะเป็นอย่างไร ธงรบจะปล่อยตนเองหรือไม่ หรือเอาคดีเก่าๆมาจัดการ แต่ในเมื่ออีกฝ่ายถือไพ่เหนือกว่าดาบแสบจึงต้องทำตามอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และอีก 1อาทิตย์ถัดมา ดาบณรงค์ลอบเข้าไปที่หมู่บ้านตะวันลับเพราะประพาสเรียกตัวให้มาพบ ภายในห้องรับแขกบ้านหลังใหญ่ ประพาสได้บอกกับดาบจอมแสบว่า
"ดาบอีก 5 วัน ทางผมจะขนเฮโรอีนอีก 50 กิโลคราวนี้เราขนไปขายในกรุงเทพกับภาคกลาง ผมอยากให้ดาบช่วยเบี่ยงเบนความสนใจหน่อย"
"ยังไงหรือครับหมวด"
"ผมจะให้ไอ้พวกว้าแดงมันจ้างพวกม้งขนยาบ้าสัก500 เม็ดเพื่อตบตาดึงดูดความสนใจ แล้วให้ดาบเข้าไปจับพวกมัน ส่วนเรื่องจับนี้แล้วแต่ดาบจะรายงานผู้ใหญ่ยังไงก็ได้ แต่ขอให้ดาบเป็นคนนำจับเองจะได้เป็นผลงานของดาบด้วย ส่วนเรื่องขนเฮโรอีนผมจัดการเอง แต่อย่างที่บอกไปขอให้ช่วยดึงดูดความสนใจของพวกตำรวจไปทางไอ้พวกม้งแล้วกัน"
ประพาสเพิ่มเติมรายละเอียดการขนยาบ้าและกำหนดจุดที่ดาบณรงค์จะเข้าไปจับ ซึ่งดาบณรงค์นั้นไม่สงสัยอะไร เพราะที่ผ่านมาเคยทำงานแบบนี้ให้บ่อยตั้งแต่สมัยกำนันน้อมยังอยู่ จึงไม่มีปัญหาอะไร จนถึงวันทุกอย่างมันเป็นไปตามแผนที่วางไว้ ดาบณรงค์นำกำลังตำรวจไปดักจับพวกม้งที่ขนยาบ้ามาส่ง จนถึงเวลาที่นัดหมายรถกระบะกลางเก่ากลางใหม่สีน้ำเงินที่มีคนนั่งในรถ 2 คนวิ่งมาส่งยาบ้าตามจุดที่นัดไว้ ดาบณรงค์จึงแสดงตัวเข้าจับกุมทันที
แต่สิ่งที่ดาบณรงค์ไม่คาดคิดได้เกิดขึ้น ม้งที่นั่งมาข้างๆคนขับนั้นได้เปิดกระจกรถและใช้ปืนที่เตรียมไว้รัวกระสุนใส่ดาบณรงค์ทันที เช่นเดียวกับคนขับที่เปิดประตูรถออกมาแล้วยิงสู้กับพวกตำรวจ ทำให้มีการยิงปะทะเกิดขึ้น ม้งทั้ง 2 คนนั้นถูกตำรวจยิงตายคาที่ เหมือนกับดาบณรงค์ที่ตายคาที่ ถึงจะใส่เสื้อเกราะกันกระสุนแต่กระสุนที่พวกม้งใช้เป็นกระสุนเจาะเกราะ ที่ทางประพาสเตรียมไว้ให้ ก่อนหน้านี้ม้งทั้ง 2 คนถูกให้เสพยาแองเจิลก่อนและได้รับคำสั่งให้ฆ่าดาบณรงค์ ประพาสเดาออกว่างานนี้ดาบณรงค์คงประมาท เพราะคิดว่าเป็นการจับกุมที่จัดฉากไว้ล่วงหน้า จึงไม่ได้ระวังตัวอะไรมากนัก แต่ประพาสได้ให้สั่งให้ม้งทั้ง 2 คนนั้นเก็บดาบณรงค์โดยให้กินยาแองเจิลเข้าไปด้วย ม้งทั้งคู่จึงไม่กลัวตายและทำตามคำสั่งที่ได้รับมา
ประพาสนั้นวางแผน โดยไม่ให้เกี่ยวข้องกับขบวนการของตนเอง ตั้งแต่ให้พวกว้าแดงเป็นคนจ้างวานแทนและยาบ้านั้นเป็นของพวกว้าแต่ประพาสเป็นคนจัดการค่าใช้จ่ายทั้งหมด งานนี้สำเร็จไปตามแผนที่วางไว้ สามารถเก็บดาบณรงค์ได้โดยไม่มีข้อผิดพลาดใดๆ ดาบณรงค์ถูกฆ่าตายระหว่างปฏิบัติหน้าที่ พวกม้งที่จ้างมานั้นก็ถูกตำรวจยิงตายทั้ง 2 คน ไม่มีเบาะแสที่มาใดๆได้นอกจากเบาะแสที่ดาบณรงค์บอกกับทางผู้บังคับบัญชาไว้แต่แรกที่เป็นข่าวปลอมทั้งสิ้น
นุ่มนิ่มนั้นโล่งใจอย่างมากหลังจากที่เห็นข่าวดาบณรงค์ถูกยิงตายพร้อมนึกชมประพาสกับการวางแผนที่รัดกุม ทำให้ทางตำรวจไม่สงสัยกับการตายของดาบณรงค์ เท่ากับปิดปากคนที่รู้เรื่องมากและไม่น่าไว้ใจที่สุดไปได้คนหนึ่งทางตำรวจเองก็คงจะหาข้อมูลได้ยากขึ้นถ้าดาบณรงค์เป็นสายลับ 2หน้าจริงๆ ประพาสคงทำงานสะดวกขึ้นระยะหนึ่ง แผนการที่เธอวางไว้นั้นผ่านขั้นแรกไปได้ด้วยดี
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ผู้การแคนจะจัดการนุ่มนิ่มอย่างไรนะ
จ่าตัวแสบ เสร็จไปละ1 คนต่อไปจะเป็นใคร
high risk high return วงการนี้มันอำมหิตสมกับค่าตอบแทนถ้าอยู่รอด คิดจะเกี่ยวข้องเพียงเล็กน้อยก็เสี่ยง อยู่เฉยๆยังโดนลูกหลงได้
ช่างเป็นแผนที่แยบยล ซ่อนเงื่อน และรัดกุมมาก ... ดาบณรงค์ถูกสละไปแล้ว1 ใครจะเป็นรายต่อไป และที่น่าลุ้นก็คือผู้การแคนจะจัดการกับนุ่มนิ่มอย่างไร
เมื่อไหร่ผู้การจะได้ซัดกับคณนิ่ม
คิดว่าแคนจะไม่สงสัยเหรอ
ปะทะกำลังเข้มข้น อยุ่ดีๆดาบตาย ยังไงก็มีเงื่อนงำ
งานนี้วางแผนกันซับซ้อนไปมา ทางพระเอกจะตามทันมั้ยครับ
แต่ผู้กองแคนเริ่มโหดเกินลิมิตแล้วนะ จะกลับสู่สถาพปกติได้ไหม
แคนเก็บหัวขบวนการค้ายาเสพติดไปที่ละคน อีกหน่อยคงจะถึงคิวประพาส
เก่งกันทั้งสองฝ่ายเลยครับแต่ชอบแคนที่แอบโหดนิดๆ
ดาบอาจจะยังไม่ตายนะครับผู้การเอาไว้เป็นพยานแน่ๆ
วางแผนได้เนียนดีมาก หักเหลี่ยมกันตลอด แต่คงเสร็จผู้การ
แผนซ้อนแผน สงสัยใกล้จะปิดเกมหละ
ตำรวจไม่สงสัยแล้วแคนจะสงสัยหรือเปล่า
ดาบณรงค์โดนเก็บคราวนี้แคนน่าจะเดาออกได้ว่าเป็นฝีมือของประพาส
รอคิวประพาส
ไม่มีมิตรแท้ในวงการยาเสพติดจริงๆ
นุ่มนิ่มกะประพาสน่าจะตื้นไปนะประเมินระดับผู้การจะเชื่อเหรอว่าดาบตายเพราะปฎิยบัติหน้าที่
เข้มข้นเข่ามาเรื่อยๆ สนุกน่าติดตามจริงๆครับเรื่องนี้
เสร็จอีกหนึ่ง วางแผนระดับนี้แล้ว
ค่อยๆจัดการทีละคน
ขาดสายรายงานข่าวแล้วจะหาข่าวยังงัยล่ะ
ใครจะเพลี่ยงพล้ำก่อนกัน กำลังเข้มข้นเลย
เสียสายลับไปหนึ่ง
ประพาสเปรียบเสมือนมือและเท้าของนุ่มนิ่ม...ซึ่งต้องรีบจัดการโดยเร็ว
ชิงไหวชิงพริบกันน่าดู
ต่างฝ่ายต่าวเดินหมากดีแบบนี้จะจบอย่างไรล่ะ
น่าติดตามตอนต่อไป ขอฉากบู้ ๆ บนเตียงสักนิดครับ
ต้องพาแคนไปหาหมออ้อมจะได้หายเร็วๆ
ครั้งหน้าผู้การแดนต้องตีควีนแล้วละ
หักเหลี่ยมกันน่าดูระหว่างแคนกับนุ่มนิ่ม
ขึ้นหลังเสือ จะลงก็โดนเสือกัดอย่างนี้แหล่ะ
แคนต้องสงสัยแน่ๆงานนี้
เดินหมากผิดหนึ่งตา เสียทั้งกระดาน
ประพาสนี่น่าจะโดนหนักๆก่อนตายจริงๆ
ซับซ้อน ซ่อนเงื่อนดีมาก ทั้งฝ่ายผู้การแคน และทางนุ่มนุ่ม หมวดประภาส กุนซือใหญ่ ก้ไม่ธรรมดา ฉลาดเป็นกรดเลย รอลุ้นว่าจะปราบขบวนการนี้ได้อย่างไร
แผนซ้อนแผน ไม่รู้จะซ้อนอีกแผนไหม
งานเริ่มยากขึ้น การต่อสู้เริ่มเข้มข้นขึ้น
หักเหลี่ยมเฉือนคมกันตลอดจริงๆ
ผู้การแคน ถ้าจบ ภารกิจโค่นขบวนการของนิ่มได้ คงต้อง มานั่งโต๊ะ และ บำบัดจิตซะแล้ว ตามที่หมวดเปรย โหดสาด ให้ช้างเยียบตายบ้าง ให้คาบระเบิดจนปากล้า แล้วระเบิดตายบ้าง คืดว่า ถ้าแคนไฟท์กับ ประพาส จะโหดขนาดไหน กำนันน้อมยังละลายเป็นเถ้าเลย
และ จากต้อนที่แล้วนิ่ม คิดอะไรออก เหรอ ถึง เบาใจไปมีsexได้ คงไม่ใช่แค่ สั่งเก็บดาบ หรอกนะ อยากให้นิ่ม กลับตัวจัง เป็นนางร้ายที่น่ารักจริงๆ
edit ยิ่งใกล้ไคล์แมก ยิ่งเดือด หมายจับออกมาจัดประพาสแล้ว หรือเดา ว่า จะเป็นนิ่ม ที่ให้ข้อมูล ไม่งั้น ธงรบ จะรู้ได้ๆงว่า นิ่มไม่ต้องใช้ดาบแล้ว บอกมีสายข่าวจากเบื้องบน เพราะ คนที่ รู้ มีแค่ ประพาส นิ่ม และ พวกว้า เท่านั่น
เริ่มตัดตอนลูกน้องตัวเองแล้ว
ลุงพุดเกือบไปแล้วมั้ยลั
เวลาหมดกับดาบ คงเตรียมตัวตายและแผนให้ครอบครัวแล้ว ส่วนประพาสนั้นยอมรับว่าเจองานหินแน่ๆ ขอบคุณผู้เขียนชวนติดตามมากครับ
เหมือนต่าแกจะตายง่ายไปหน่อยนะครับ
มีศัพท์ยาก "ลายพรางแบบมัลติแคม" เลยต้องพึ่งความรู้จากอากู๋เลย
https://hmong.in.th/wiki/Multicam
แล้วนุ่มนิ่มจะต้องเสียอีกเท่าไหร่
ขอบคุณครับ
เป็นแผนที่แยบยนมาก แล้วผู้การเราจะทำไงต่อละทีนี้
ไม่นานก็ถึงคิวเรือกับขุนที่โดนเก็บเรียบ
แผนซ้อนแผน ชิงไหวชิงพริม
แต่แม่ช่วงนึง ลูกน้องแคนบอกว่า ต้องให้ไปพบหมอเพื่อรักษา รึ สาวที่เข้ามาจะเป็นคุณหมอ
ตายงายเกินดาบนรง
ขอบคุณครับ ผมว่างานนี้ใครพลาดก่อนน่าจะตายได้เลย
เก็บดาบณรงค์แล้วผู้กองจะไม่สงสัยหรอ ระดับนี้คงเดาออกแหละ ฟาดกันต่อไปใครพลาดเกมส์
โหด เลว สวย
ดาบตายแล้ว ใครจะส่งข่าวให้แคนต่อ
ลุ้นๆว่าเมื่อไรประพาสจะโดนเก็บ
ขาดสายอย่างดาบณรงค์แล้ว น่าจะทำงานยากกันแล้ว
นุ่มนิ่มร้ายกาจมาก เข้มข้นขึ้นแล้ว
ยอมสละโคน เกมส์นี้มันใกล้จบแล้ว
เอาไปให้ช้างเหยียบนี้สุดยอดจริงๆครับ
ถึงนุ่มนิ่มจะวางแผนมาดีแค่ไหน แต่เดี๋ยวแคนก็จะแก้เกมได้ตลอด
แคนน่าจะรู้แน่นอนว่าดาบณรงค์ก็เป็นแค่ม้าใช้แค่นั้น หมดประโยชน์ก็มีแต่จะเป็นเสี้ยนหนามเปล่าๆ
น่าติดตามครับ
จับยากจับเย็นนะยาบ้า เฮโรอีนอีก
เอาละ ต่อไปจะสละใครดี งานนี้ไม่ง่ายแล้วละ
ดาบตายซะแล้ว เสียสายชั้นดีเลย
เสียสายชั้นดีไปแล้ว ลำบากแน่
วางเหยื่อครานี้ใครจะกินเบ็ดก่อนกัน
คนต่อไปก็อาจจะเป็นประพาสนะ
กินกันไม่ลงเลยอ่ะ แคนกะนุ่มนิ่ม
ตัดตอนกันไปนี่แหละความเป็นจริงในธุรกิจนี้
ก็จริงอย่างที่ลูกน้องผู้การพูด จบภาระกิจนี้แล้วผู้การควรไปพบจิตแพทย์บ้าง ไม่อย่างนั้นอนาคตจะมีเป็นปัญหาก็เป็นไปได้
จะหลอกแคนได้ง่ายๆหรือครับคุณนิ่ม
สงสัยต้องพึ่งคุณหมอนะ จริงจังกับงานมากเกินไป คุณหมอต้องดูแลอย่างใกล้ชิด ปูทางให้คุณหมอเป็นนางเอกนี่นา
เป็นแผนที่แยบยลมากๆ
หักหลังให้หลังหัก ยักกันไปมาใครนิ่งกว่าก็ชนะ
ประพาส นี่ก็ร้ายเหมือนกันนะ แต่คิดจะลองดีกับผู้การแคนเหรอ เดี๋ยวคงได้รู้กัน
อนิจา สุดท้ายก็หนีไม่พ้นความตาย สำหรับมนุษย์อย่างดาบณรงค์ที่หลงผิด ::DayDream::
รอนานแต่ติดใจแล้วครับกับเรื่องนี้
แคนจะเดาได้ไหมว่าดาบณรงค์โดนสั่งเก็บ
ดาบเจอตัดตอนเลย
งานนี้จะยากขึ้นเรื่อยๆแล้วละผู้การแคน
ไปแล้ว1 ฝ่ายตำรวจไม่มีไปด้วยหรอ แก๊งค์ตายฝ่ายเดียว
เสร็จไปหนึ่ง นุ่มเริ่มหวั่นๆล่ะ
ตอนนี้สงสารดาบขึ้นมาเลยครับ อยู่อย่างหวาดกลัวแล้วก็ต้องมาตายด้วยพวกเดียวกัน
แคนเก็บหัวขบวนการค้ายาเสพติดไปที่ละคน หักเหลี่ยมเฉือนคมตริง
แคนเจอนุ่มนิ่มนอกรอบดีมั๊ย
ผู้การแคนต้องจับ นุ่มนิ่ม เย็ดทำเมียอย่าวเดียวเลยครับ จะได้เลิกค้ายา
รอวันที่แคนจะสุขสมบ้างครับ
สละโคนได้เนียนและเหี้ยมมาก สงสารและสะใจกับชีวิตของดาบจริงๆ
เป็นแผนที่ซับซ้อนมาก แล้วผู้การเราจะทำไง
แคนน่าจะรู้สึกสงสัยแล้ว ต้องเล่นคืน
แล้วอย่างนี้พระเอกเราจะมีใครเป็นสายให้อีกละนี่ จะต้องเก็บไปทีละคนหรือเปล่านะ
เข้มเข้ามาทุกทีละ
วงการนี้ ไม่มีมิตรแท้จริงๆ
เรื่องการปราบปรามไม่น่าห่วงแล้วตอนนี้ แต่อยากให้ผู้การแคนลงเอยกับหมอสักที จะได้มีความสุข ความแค้นที่เคยมีจะได้ลดลงบ้าง
ถึงเวลาเก็บดาบณรงค์
ห่วงสภาพจิตใจหมวดแคนจริงๆเลย ต้องกาสาวๆมาช่วยให้กระชุ่มกระชวยแล้วแบบนี้
ลุ้นตามการแก้แค้นของผู้การแคนครับ
เสดไปหนึ่ง รายต่อไปจะเป็นใครล่ะ
แคนเข้าโหมดอำมหิตกับพวกค้ายามาก
พวกค้ายาเสพติดแค่สงสัยก็ตัดตอนแล้ว
การปะทะกันน่าจะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
จัดฉากยังไงไม่ให้เนียน
มีกระสุนเจาะเกราะ ตร.คงรู้แล้วมั๊งว่ามาจากใคร
ฆ่าตัดตอนไปแล้วหนึ่ง
เหี้ยมใช้ไได้เลย
โดนจับได้เสียสายข่าวไป 1 ละจะทำอย่างไรดีละเนี่ย
แผนกซับซ้อนไปมา ทางพระเอกจะตามทันมั้ยครับ
ไม่ธรรมดาเลยในการจัดฉาก
ประพาส นี่ก็ร้ายเหมือนกันนะ แต่คิดจะลองดีกับผู้การแคนเหรอ เดี๋ยวคงได้รู้กัน
ดาบณรงค์ตัวแสบตายแล้ว เย้
...สละโคน เดินขุนหนี เริ่มนับแต้ม...
โหดจริงๆๆ ตัดออกไป1
การเก็บขวาดของฝั่งตัวเองเริ่มขึ้นแล้ว
พระเอกโหดมากกก
ถึงผู้ร้ายจะสละโคน ฝ่ายพระเอกก็น่าจะรู้ทัน คอยดูว่าจะแก้เกมส์อย่างไร