เรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจจากเทพโทน เทพร้านเกะในตำนาน
ผมจึงถือโอกาสในการเอาเรื่องราวของตัวเองที่เกิดเรื่องได้ไม่นานมานี้มาเล่าให้ฟัง อันนี้เกริ่นก่อนจะเข้าเนื้อเรื่องแห่งความวายป่วง เชิญรับชมฮะ
ผมเป็นพนักงานไฟแนนซ์ธรรมดาคนนึงที่ต้องมาเจอกับสภาวะโควิด 19 ทำให้มีเรื่องปวดหัวไม่เว้นในแต่ละวัน ความช่วยผ่อนคลายได้จะมีอะไรมากไปกว่าดื่มเบียร์เบาๆ เล่นกับเด็กเสริฟ หรือ พีอาร์น่ารักๆ ในร้านเกะ คนอื่นอาจจะหาอย่างอื่นในการผ่อนคลาย แต่ผมมาเวย์นี้ไง lol
อ่ะเข้าเรื่องเลยละกัน
หลังเลิกงานวันนึง ผมก็ไปร้านคาราโอเกะนั่งชิลปกติ ก็นั่งดื่มชิลๆทักเด็กเสริฟ ทักกัปตัน โน่นนี่นั่นไปเรื่อย
นั่งชิลๆคนเดียวเป็นประจำอยู่แล้ว ที่นั่งคนเดียวไม่ใช่อะไร บางทีเราไม่มีเงินเปย์เท่าไหร่ก็พยายามดูแลด้วยตัวเอง เพราะน้องๆเขาก็คาดหวังจะได้เงินจากเราเนอะ
ผมก็ตั้งกำแพงใส่เลยว่าถ้าไม่เรียก ก็ไม่ต้องมานั่งกับพี่นะคะ ไม่รู้คนอื่นเป็นเหมือนกันมั้ยบางอารมณ์เราก็แค่อยากได้บรรยากาศมากกว่า บางคนอาจเจอพีอาร์แบบขยันสูบเงินเราจัง โอ๊ยยยไม่ไหวแต่อยู่หน้างานนั้นไปแล้วจะเสียหน้าไม่ได้ แต่บางทีก็ต้องเด็ดขาดบ้างไม่ ไม่ ไม่ อย่างเดียว แต่บางก็เจอพีอาร์ที่เข้าใจลูกค้าเห็นใจว่าเราโดนมาหนักแล้วก็ปลอบเราสุดท้ายเราก็จ่ายหนักเหมือนเดิม เพราะความเอ็นดูของเราเอง สรุปโดนทั้งขึ้นทั้งร่อง ฮ่า ฮ่า ฮ่า แต่นี้เราเต็มใจจ่ายไงไม่ใช่อารมณ์แบบโดนบีบให้จ่าย เหมือนตลกนะแต่เราก็ขำไม่ออกจริงๆ แต่สุดท้ายมันก็อยู่ที่ความสบายใจของเราเองว่าจะไปแนวทางไหน อ่ะกลับมาต่อออกทะเลไปเยอะละ
เหมือนช่วงนี้เด็กพีอาร์มันดูน้อยๆด้วย มีนั่งๆอยู่หน้าร้านก็ไม่ค่อยถูกใจเรา เราก็นั่งแบบเหงาๆ กันไป โดยมีโต๊ะเยื้องๆกันมีน้องพีอาร์ผมสั้นดูแลอยู่ก็น่ารักดีอ่ะ กินต่อ ดื่มต่อไปฟังเพลงเพลิน น้องพีอาร์ผมสั้นเห็นเรานั่งคนเดียวก็เดินไปเดินมารินเบียร์ให้บ้างทักถามนิดๆหน่อยๆ ทำไมนั่งคนเดียว ชอบนั่งคนเดียวชิลๆค่ะ หนูไปดูแลโต๊ะหนูเลย จริงๆก็เหงานะแต่แบบถ้ามีเด็กเดินมาขอนั่งด้วยก็นั่งเลย จริงๆวันนั้นก็พร้อมเปย์นะ แต่ไม่มีใครถูกใจให้เรียก ไม่มีใครกล้ามานั่งกับเราเลย สงสัยนั่งคนเดียวบ่อยจนไม่มีใครกล้ามาขอนั่ง😂
น้องพีอาร์ผมสั้นก็แวะมาเรื่อยๆ แต่ติดตรงมีลูกค้าอยู่เลยไม่กล้ามาเต็มตัว เราก็ยิ้มให้แระอ่ะ
สักพักก็เช็คบิลกลับพรุ่งนี้ว่ากันใหม่
วันถัดมา เกริ่นก่อนว่าผมเหงาด้วยบวกเครียดๆกับงานหลายอย่างเลยออกมานั่งดื่มบ่อยหน่อยช่วงนี้ วันนี้ก็แบบเดิมที่เดิมโต๊ะเดิม นั่งดื่มเงียบๆคนเดียวชิลๆ น้องพีอาร์ผมสั้นก็เดินมาเล่นด้วย แต่ก็วุ่นกับลูกค้าโต๊ะอื่นด้วย เออน่ารักดีแฮะสนใจแระ แต่ใจเย็นไว้ สักพักน้องที่รู้จักก็เดินมานั่งด้วย แต่เราหน้าดูบึ้งๆยุ น้องบอกผมไปนั่งที่อื่นดีกว่ามั้ย เราก็แบบเฮ้ยมาแล้ว ก็นั่งด้วยกันคิดมาก น้องมันกลัวเราเครียดก็นั่งดื่มคุยกันต่อ
น้องพีอาร์ผมสั้นก็ว่างเลยมานั่งเล่นนั่งนัวปล่อยของใส่ผมเลยฮะแรกๆก็แค่กอดแขน กัดแขนอ้อนใหญ่เลย บอกหนูว่างมาดูแลพี่ละ คุยเล่นคุยสนุกสักพักก็เริ่มเล่นแรงขึ้นนั่งบนขาเพลงก็ได้ได้พอดี เพลง River – Bishop briggs อื้อหืมมม ยึดไหล่ไล่ลงไปล็อคตรงข้อศอกแล้วก็โยกเอว โยกหัว ซ้ายที ขวาทีเข้าซอกคอผม เอวก็ใช่ย่อยโอ๊ยตายแล้วววว ปล่อยของแบบนี้พี่ตายแล้ววว กัดคอเราไปทีนึงอีกกก สักพักเพลงจบนางสยบเบาๆ ลงไปนั่งดื่มต่อ สักพักมีลูกค้าเข้า เราก็ไล่เลยฮะ แบบว่าอยู่กับเราจะได้ทิปได้ดริ้งน้อยไปหาที่อื่นเพิ่มนะคะ
"ลูกค้ามาไปดูแลลูกค้าใหม่เลย" น้องผมสั้นเหมือนไม่อยากไปแต่ก็อ่ะจำใจไป เพราะเด็กพีอาร์ที่นั่งหน้าร้านเหมือนแบบไม่เข้าหาลูกค้าเลยถ้าไม่เรียกคือไม่ยอมไปดูแลเลย แล้วก็บ่นลูกค้าไม่มีเลย ลูกค้าไม่เรียกเลยเราก็นั่งฟังแต่ไม่ยุ่งด้วย ได้แต่คิดในใจก็ไม่เข้าหาอ่ะลูกค้าแต่ละคนไม่เหมือนกันค่ะลูก บางคนชอบให้เข้าหามากกว่ารอเรียก แต่ก็แล้วแต่อารมณ์ฟิลลิ่งด้วยแระมั้ง
เเต่เราก็บอกน้องพีอาร์ผมสั้นว่า "เดินกลับมาดูแลพี่บ้างนะอย่าลืมกัน" น้องที่พึ่งมานั่งด้วยกันก็ดื่มไปนัวกับเด็กที่น้องมันเรียกมานั่งด้วย ซักพักน้องก็ขอตัวกลับ "พรุ่งนี้เจอกันนะพี่" (จุดเริ่มต้นอีก 1 เหตุการณ์) พอน้องมันกลับไปก็มีเกย์ที่รุ้จักกันมานั่งด้วยดื่มกันต่อ น้องผมสั้นก็เวียนมาเรื่อย เกย์น้อยก็มองหาเหยื่อไปด้วย อ่ะชีวิตบันเทิงงง
พอ 5 ทุ่ม เขาไล่เข้าห้องVIP เราก็ชั่งใจจะกลับหรืออยู่ต่อดีนะ เกย์น้อยก็แบบพี่อย่าพึ่งกลับอยู่เป็นเพื่อนหนูก่อน ผมก็แบโอ๊ยยยให้พี่กลับเถอะ จะไปนอนแล้วน้องมันก็บอกพี่เอาให้สุดคืนนี้อย่าพึ่งกลับหนูจะเที่ยววันสุดท้ายแล้วอยู่เป็นเพื่อนกันก่อนนน โอ๊ยอ่ะๆ ต่ออีกซักโปรก็ได้ฮะ ขำ ๆ กัไป แต่ก็นั่งคนเดียวนะเหมือนคนมึนอ่ะ 555
อ่ะเราก็นั่งดื่มคนเดียวขำๆ กันต่อ น้องพีอาร์ผมสั้นก็แวะมารินเบียร์ให้บ้าง จนลูกค้าโต๊ะน้องบอกน้องมานั่งด้วยกันมา อย่านั่งคนเดียวเหงาๆเลย เราก็เกรงใจ พี่เขาบอกไม่เป็นไรมาเลย พี่ไม่ถือมาเที่ยวมารีแล็กซ์ชั่งใจแปปนึง ก็ไปนั่งด้วยคุยกันหนุกหนาน
น้องที่เป็นเกย์ก็เดินวนไป วนมามาดูแลพร้อมหาเหยื่อ ก็ขอบคุณคุณพี่เขาที่เรียกผมมานั่งด้วย เพราะกลัวผมเหงา "เออเหงา" น้องควรให้พี่กลับบ้านนนนไปนอน แต่ผมแบบคนขี้เกรงใจด้วยก็ตามนั้น ฮ่า ๆ ๆ สนุกสนาน คุยกับพี่เขาคุยกับน้องผมสั้นก็สองแง่สองง่ามกันไปสนุกสนาน พี่เขาเป็นคนจ.หวัดเดียวกันกับน้องพีอาร์ผมสั้นด้วย โอ้โหสำเนียง ภาษาบ้านมาเต็ม อารมณ์ฟีลผัวเมียเลยค้าบบบ มึง กู มาหมดแล้วตอนนั้นจนผมงงอันนี้เมาหรือตัวตนจริงๆ
จนซักตี2 พี่เขาบอกต้องขอตัวกลับก่อนน้องรออยู่ที่บ้านแล้วต้องกลับไปดื่มต่อ ก็แยกย้ายกันไปเราก็นั่งกับน้องพีอาร์ผมสั้นยาวๆ ทีนี้น้องก็มานั่งข้างๆด้วย ละมือนี่อยู่ไม่สุขกันละครับ ตอนหัวค่ำว่าเด็ดแล้ว ยิ่งดึกอารมณ์ยิ่งร้อนยิ่งแรงงง จับบีบ จับกอด จับกด บดๆ ขยั้นขยอ โยกกันไป ไอ้เราก็แบบโอ๊ย อีนางเอ้ยยยยยไปต่อกับพี่เถอะค้าบบบบ ไปได้มั้ยฮะ?
น้องบอกไปได้นะ แต่พี่จะสู้ราคาหนูไหวเหรอ? อ่ะเท่าไหร่ว่ามาค่ะ พี่เสนอมาเลยยยย หนูอยากได้เท่าไหร่หนูว่ามาค่ะ ก็นั่งเถียง นั่งขำกัน บดๆยั่วๆกันไป จนแบบอ่ะหนูอยากได้เท่าไหร่ว่ามาเลย อันนี้คือเราก็อยากได้น้องเขานะ น้องเขาก็ดูแลเราดีด้วยบอกมาเลยพร้อมสู้ค่ะ พอน้องบอกราคามาเท่านั้นแระ โอ้โห แรงงงงงง เอาจริงดิ ขอไม่บอกราคานะครับ
ขอโทษนะน้อง ราคาขนาดนี้เลยหรอ ? "ใช่ค่ะพี่อยากให้หนูไปก็ราคานี้เลย" ไม่ลดด้วยถ้าไม่ไหวก็ไม่ต้องไปนะพี่ หนูตั้งราคาเพื่อหนูจะไม่ต้องออกไปกับลูกค้านี่แระค่ะ แต่ถ้าสู้นะ หนูก็ต้องไปอ่ะ แต่บอกเลยว่าตั้งแต่มาโคราช บอกราคาไป 2 คนแล้ว ขอต่อแล้วก็แล้วไม่ไปค่ะ เซฟๆ แล้งน้องก็หัวเราะ
ผมนี่อารมณ์แบบอืมมม กลัวเสียหน้ามั้ยถ้าไม่เปย์ ไม่ได้กลัวเสียหน้าเลย ในใจแบบอ่ะคนจริงใช่มะได้จัดไป พี่สู้ค่ะน้อง น้องก็ขำแล้วบอกหนูไม่ลดนะพี่ พี่ไม่ต้องกลัวเสียหน้าหรอก เงินมันไม่ใช่น้อยๆ หนูตั้งเพื่อเซฟตัวเองไม่อยากออกไปเฉยๆ แต่อย่างที่อก ถ้าลูกค้าสู้มาจริงๆ หนูก็คงต้องไปแระ ไม่อยากเสียคำพูด "พี่พูดจริงไม่ได้กลัวเสียหน้า พี่แค่ถูกใจหนูมากจริงๆ" เห็นการดูแลลูกค้าละความขยันของหนูแล้ว พี่ถูกใจ วันนี้หนูได้ดูแลพี่เต็มๆพี่ยิ่งถูกใจไปกันใหญ่ก็นั่นแระครับ "ไปค่ะ"
น้องพีอาร์ผมสั้นอ้าปากเหว๋อไปเลยฮะ แถมบ่นเราอีกพี่จะสู้ราคาหนูทำมายยยยยยย พี่บ้าไปแล้วรึไงเนี่ยยย อันนี้ไม่รู้จริต หรือสร้างภาพของน้องเขานะ แต่เราเห็นแล้วเราก็ยิ่งชอบไปอีก ป่ะเช็คบิลไปกัน
โปรดติดตามตอนต่อไป ก่อนจะเริ่มพาร์ทหลักแห่งความวายป่วง
เม้นท์แรกกกกกก
สู้ต่อไปสู้ๆ
อยากรู้ลายแทงงงงงงงง อยากมีโมมเ้นบ้าง
จะวายป่วงแค่ไหน? ::Dribbling::
โคราชด้วย พิกัดไหนครับ เส้นทางพอไปได้ไม่ยาก
ไปให้สุดทางครับ เป็นผมก็สู้ราคาสุดตัวุถ้าถูกใจ
รอตอนต่อไปนะครับ
เป็นกำลัง ใจ ให้ไรท์ และ เตรียมความวายปวง รอแล้วครับ
แต่ แรกๆ ยังอ่าน งงๆอยู่ น้องเกย์น้องผมสั้น น้องผมยาว น่าจะมีชื่อบอกหน่อยก็ดีครับ งง กับคำว่าน้อง ครับ
อารมณ์มันได้ครับ ไม่ค่อยได้เที่ยวเพราะไปแล้วเจอแต่น้องๆ งอแง ไอ้เราก็ไม่ค่อยมีตังค์ แต่ถ้าเจอน่ารักแบบร้านเกะกะเรื่องนี้ มีเผลอไผลแน่ ความเหงามันน่ากลัว จะถลำตัวง่ายครับ ที่สำคัญ ยิ่งถลำใจยิ่งเจ็บ
ต้องดูแนวก่อนครับว่า จะปวดตับหรือจะบันเทิง กลัวๆ ช่วงดิ่งแบบในเทพโทนเหมือนกันนะครับ ต้องคอยรีเฟรชรัวๆ 555
เยี่ยมครับ คนจริง ถามแล้วต้องเอา รอชมครับ อิอิ
จุดเริ่มต้นที่ยังไม่รู้จุดจบว่าจะเสียวกันขนาดไหน
ประมาณนี้แหละ ปล่อยไปก็ป่วงยาวววว
น่าติดตามนะ ว่าแต่คงต้องหลงสวาทน้องแน่ๆ
บางช่วงบางตอนอ่านแล้ซ งงๆว่าใครกำลังพูด น้องผมสั้นหรือคนเขียน แล้วน้องเกย์นี่พีอาร์ด้วยหรือแขก น้องมาด้วยอยู่ๆก็โผล่มา มาด้วยกันหรือตามมาทีหลัง แต่เขียนว่านั่งชิลๆคนเดียว ขอบคุณมากครับที่เขียนมาให้อ่าน
เล่าดีน่าติดตามมารัวๆเลยนะครับ 😁😁
เล่าดีน่าติดตามมากครับ แต่อยากได้ลักษณะของน้องผมสั้นเพิ่มหน่อยจะดีมากครับ
สายเปย์ผู้พิชิต!!!
ไปให้สุด วายป้วงก็ไม่สน
เริ่มต้นได้ดีครับ "หนูำม่อยากไปกับลูกค้า" ประโยคนี้เด็นจริงครับ
ราคาน่จะแรงจริง
ทุ่มเทสุดๆ
สงสัยน้องพีอาร์คนนี้มาทำให้ป่วน
เปิดงานแล้วปิดจ๊อบแบบสู้ราคา...😎😎😎