ตอนที่ 8 ลงช่องทางสนับสนุนเรียบร้อยครับ EP 9 - 10 ภายในสัปดาห์นี้ครับ กำลังเร่งปั่นครับ
EBook ผู้คุมจิตกำลังจัดหน้าตรวจคำผิดแก้รูปประโยคครับ คิดว่าน่าจะต้นเดือนหน้าคงจะเรียบร้อยครับ
ไม่มีซ่อนนะครับ แต่อ่านจบแล้วฝากแนะนำติชมเนื้อเรื่องและรูปแบบการเล่าเรื่องด้วยนะครับ
อ่านตอนก่อนหน้า หรือผลงานเรื่องอื่นๆ ได้ที่ (ห้องสมุด) (https://xonly8.com/index.php?topic=164679.0) ของผมครับ
และสามารถสนับสนุนให้กำลังใจในการเขียนงาน และอ่านตอนใหม่ ๆ ล่วงหน้าได้ตามช่องทางดังนี้ครับ
(Fictionlog) (https://fictionlog.co/u/godersoul)
(ธัญวลัย) (http://www.tunwalai.com/profile/1400787/godersoul?page=1)
(readAwrite) (https://www.readawrite.com/?action=search_article&tab=all&page_no=1&key=godersoul&end=0&chap=0)
(Hongsamut) (https://bit.ly/2Wsuzpo)
อย่าลืมเข้าไปพูดคุยกันได้ที่เพจนะครับ
(FACEBOOK PAGE) (https://www.facebook.com/GodersouI)
ผมออกจากตึกอำนวยการและกลับไปเรียนที่ห้องเรียนเมื่อคาบที่ห้าจบลง ระหว่างทาง ผมเห็นครูอารียารอผมอยู่ที่ทางเข้าอาคารเรียน
ผมยื่นกุญแจให้เธอโดยไม่ได้พูดอะไรกันอีก ก่อนจะแยกย้ายไปดำเนินตามบทบาทที่แต่ละคนเป็น
แม้จะไม่ได้คุยกัน แต่เราต่างก็เข้าใจดี จะไม่มีใครสามารถรู้เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเราได้
และมันก็เข้าทางผมเป็นอย่างมาก ผมไม่จำเป็นต้องโดดเด่นอยู่แล้ว เป็นเพื่อนร่วมชั้น ก. และไม่มีอะไรอื่น
เมื่อผมกลับมาถึงห้อง หยกกับเติ้ลก็พากันแซวผมใหญ่ ดูเหมือนครูอารียาจะบอกว่าผมหายไปเพราะกำลังจัดเรียงสื่อการสอนของเธอ
ทั้งห้องจึงคิดว่านั่นคือบทลงโทษที่ผมได้รับหลังทำให้ครูคนสวยโกรธ
ถ้าพวกเขารู้ว่าจริง ๆ แล้วเกิดอะไรขึ้น พวกเขาคงจะไม่หัวเราะเยาะผมแบบนี้ และแม้ว่าเรื่องนี้จะทำให้ผมโดดเด่นขึ้นมาอีกครั้ง
แต่ผมก็หลีกเลี่ยงมันไม่ได้ หากผมกลับมาก่อนหน้านี้โดยที่เป้ากางเกงเปียก ผลกระทบคงจะมากกว่านี้แน่
"ภูมิ ๆ เราโน้ตคาบที่เธอไม่อยู่ไว้ให้แล้วนะ"
กอหญ้าส่งสมุดของเธอมาให้ผม เธอคุยกับผมก่อนงั้นหรือ นี่เป็นก้าวกระโดดครั้งใหญ่สำหรับคนชอบเก็บตัวแบบเธอได้เลยนะเนี่ย
"ขอบคุณนะกอหญ้า เราเป็นหนี้เธอครั้งหนึ่งแล้วล่ะ"
"อาาา.. ม...ไม่เป็นไรจ้ะ"
กล่าวจบกอหญ้าก็ฝังใบหน้าลงบนหนังสือของเธอทันที นั่นคืออาการอายใช่ไหม?
อืมม...แน่นอนว่าเธอน่ารักจริง ๆ แต่ก็อย่างที่รู้ ถ้าเธอยังโสดแบบนี้ เธอจะไม่ได้อยู่ในลิสของผมแน่
แต่อย่างน้อยผมก็สามารถเป็นเพื่อนกับเธอได้ คนเก็บตัวและเพื่อนร่วมชั้น ก. ที่จะไม่โดดเด่นในสายตาใครเลย
"แอบนอกใจแฟนมาจีบเพื่อนร่วมห้องเหรอภูมิ"
เติ้ลแหย่ผมจากข้างหลังอีกครั้ง เขาไม่เบื่อที่เอาแต่จ้องผมบ้างรึไงนะ
"เคยบอกไปแล้วนี่ ถ้านายอยากมีแฟนก็ไปสารภาพกับหยกซะ"
"โอ๊ย! ภูมิ หยุดพูดเล่นแบบนั้นซะที ถึงถ้าเติ้ลมันจะมาสารภาพจริง ๆ ชั้นก็ไม่เอาไอ้ผู้ชายน่าขนลุกแบบนี้หรอก"
"ค...ใครมันจะไปสารภาพกับเธอล่ะ ให้ชั้นตายก่อนยังง่ายกว่า!"
"หา! งั้นก็ตาย ๆ ไปเลยสิ!"
"แล้วทำไมต้องหน้าแดงกันทั้งคู่ด้วยล่ะ?"
ผมเข้าแทรกก่อนที่ใบหน้าราวลูกโป่งสีแดงขอพวกเขาจะระเบิดออก
ไอ้สถานการณ์ที่เกือบจะเป็นกิจวัตรประจำวันแบบนี้คืออะไรเนี่ย สงสัยผมคงจะเดาถูกเรื่องพวกเขาจริง ๆ ซะแล้วล่ะมั้ง
คาบหกจบลงด้วยฉากโต้เถียงเล็ก ๆ ระหว่างพระนางต้องสงสัยประจำห้อง
'เก่งกล้า' ชายคนที่ผมสงสัยว่าจะเป็นตัวเอกหลักได้โต้เถียงกับ 'ใบเตย' นางเอกต้องสงสัย
ด้วยคาบนี้เป็นวิชาประวัติศาสตร์ซึ่งปกติแล้วจะมีการสอบถามจากพวกเด็กเรียนถึงเรื่องราวข้อเท็จจริงในอดีตอยู่เสมอ
แต่ดันมีคำถามหนึ่งที่จุดประเด็นให้สองคนนี้ต้องลุกขึ้นคัดค้านข้อมูลอันขัดแย้งของกันและกันไปมาราวกับการโต้วาทีขนาดย่อม
จนต้องถึงมือของครูประจำวิชาที่เข้าหยุดทั้งคู่ลงเพราะไม่สามารถตกลงกันได้
"สองคนนั้นดูสนิทกันดีนะ ได้ยินมาว่าพวกนั้นเคยคุย ๆ กันที่โรงเรียนเก่าแต่ใบเตยก็ย้ายไปต่างประเทศกลางคันซะก่อน
แล้วเธอก็เพิ่งจะกลับมาเรียนต่อที่นี่เมื่อปีนี้เอง" หยกให้ข้อมูลอยู่ข้าง ๆ
อืมม... ส่วนใหญ่เด็กที่นี่มักมาจากโรงเรียนเดียวกันทั้งนั้น แต่ผมต้องพยายามอย่างมากที่จะสลัดเหล่าคนรู้จักจากโรงเรียนเดิม
ไม่เช่นนั้น พวกผู้หญิงที่ผมเคยขโมยตอนอยู่ที่นั่นอาจจะคอยตามตื๊อในเวลาที่ผมไม่ต้องการ
อันที่จริง ผมสามารถโทรเรียกพวกเธอให้มาที่บ้านของผมเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ผมหมดความสนใจกับพวกเธอไปนานแล้ว
ผมไม่สนใจแม้กระทั่งว่า พวกเธอจะสามารถรักษาสัญญาที่จะไม่ปล่อยให้แฟนของพวกเธอล้วงล้ำเข้าใต้กระโปรงไว้ได้หรือไม่
ตอนนี้ผมต้องการอะไรที่สดใหม่ พี่เอมกับครูอารียาเป็นเพียงแค่ของว่างสำหรับผม ผมต้องการขโมยคนที่อายุเท่ากันเท่านั้น
"แต่เหมือนพวกเขากำลังทะเลาะกันอยู่เลยนะ?" ผมหันไปถามหยก
"เอ่อ... เราแค่ได้ฟังข่าวลือมาอ่ะนะ ไม่รู้เรื่องละเอียดหรอก"
หืม? อันนี้น่าสนใจ
"ข่าวลืออะไร?"
"ใบเตยแอบชอบเก่งกล้าส่วนเก่งกล้าก็คงจะเหมือนกัน" หยกแอบกระซิบ
อ้ะ! ผมชักจะงง ถ้ารักกันชอบกันแล้วทะเลาะกันทำไม แต่เดี๋ยวนะ...
ผมหันมองไปยังคนสวยที่นั่งอยู่ด้านขวาสลับกับเจ้าทึ่มที่ดู ๆ ไปก็ออกจะหน้าตาพอใช้ได้ซึ่งนั่งข้างหลัง
"อะไร จ้องเราทำไม" เติ้ลขมวดคิ้ว
"ไม่มีอะไรหรอก แค่กำลังคิดว่านายกับหยกเหมือนกับพวกนั้นแค่ไหน"
สองคนนี้ต้องแอบเป็นคู่พระนางกันแน่ ๆ สงสัยผมคงต้องจับตาดูไว้หน่อย
"เราเข้าใจล่ะ"
กอหญ้าที่นั่งทางซ้ายผมจู่ ๆ ก็พูดขึ้น เธอเข้าใจอะไรกันนะ
หรือเธอจะกำลังคิดเหมือนกับที่ผมคิด เธอแอบเป็นอัจฉริยะหรือเปล่าเนี่ย?
แย่จริง ๆ เหมือนตอนนี้ผมกำลังถูกโยนไปกลางหลุมที่รายล้อมไปด้วยตัวละครที่ต่างก็มีความลับเก็บไว้เลย
ก่อนที่ผมจะถูกลากไปเกี่ยวข้องกับความลับพวกนั้น ช่วงนี้ผมคงต้องเว้นระยะจากพวกเขาออกมาหน่อย
"เราได้ยินมาว่าผู้ชายข้างๆ เก่งกล้าแอบชอบใบเตย" คราวนี้เป็นเติ้ลที่ให้ข้อมูลบ้าง
อืม... หมอนั่นคงจะเป็นเพื่อนสนิทของพระเอกที่แอบชอบนางเอก และแม้แต่ผู้หญิงข้างๆ ใบเตยก็คงแอบชอบเก่งกล้า
พวกเขาอยู่ในสถานะเดียวกันและคงไม่พ้นได้กินแห้วกันทั้งคู่ก่อนที่สุดท้ายจะกลับมาคบกันเองอยู่ดี
และถ้ามันเกิดขึ้นจริง ผมก็จะมีสาวให้ขโมยเพิ่มขึ้นมาอีกสองคน แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้ว
"จริงดิ มีเรื่องอื่นอีกไหมเนี่ย?"
"เห้ยภูมิ! ไม่รู้เลยนะเนี่ยว่านายเป็นพวกชอบนินทา" เติ้ลตบไหล่ผม
"ไม่ใช่แบบนั้น แค่เหมือนนายกับหยกยังมีอะไรจะพูดอีกเยอะ เลยอยากให้รีบบอก ๆ มาก่อนที่เราจะหมดความสนใจน่ะ"
"อะไรเนี่ย! นายนี่นอกจากชอบนินทาแล้วยังจะเป็นพวกแอบหล่อเท่ด้วยอีกเหรอ?" เติ้ลโพล่งขึ้น
"เราดูเป็นคนที่ชอบทำอะไรแบบนั้นรึไง"
ผมปฏิเสธอีกครั้ง หน้าตาผมธรรมดาจะตายไป ผมจะเป็นอะไรได้อีกนอกจากเพื่อนร่วมชั้น ก.
"ภูมิก็เท่ดีนะ"
กอหญ้าพูดขึ้นอีกครั้ง นี่เธอแอบชอบผมหรือเปล่าเนี่ย แต่ผมยังไม่ทันได้ทำอะไรเลยนะ?
"เห็นไหมล่ะ กอหญ้ายังคิดแบบนั้นเลย"
"พอๆ ครูมาโน่นแล้ว"
คาบเจ็ดมาช่วยผมไว้ได้ฉิวเฉียดก่อนที่การสนทนานี้จะพัฒนาไปเป็นบางอย่างที่ผมไม่สามารถจัดการได้อีกต่อไป
คาบนี้เป็นคาบสุดท้ายของวัน หลังจากนี้ผมจะไปที่ชมรมเพื่อร่วมกิจกรรมของชมรม
แต่ก็อย่างที่รู้ นั่นไม่ใช่จุดประสงค์หลักของผม ผมไปเพื่อเจอพี่เอมต่างหาก
อา... ดูเหมือนผมจะลืมอะไรบางอย่าง
ผมหันรีหันขวางอยู่ชั่วครู่เพื่อตามหาสิ่งที่ลืมนั้นก่อนจะพบเข้ากับแผ่นหลังของหัวหน้าห้องของเรา
คลับคล้ายคลับคลาว่าเธอจะเคยบอกผมบางอย่างก่อนหน้านี้เกี่ยวกับแอพแชท
วิชาในคาบเจ็ดไม่ได้หนักหน่วงเท่าคาบวิทย์หรือคณิต ขนาดคนสอนยังสอนแบบผ่อนคลาย
เขาเอาแต่เขียนอะไรบางอย่างบนกระดานพลางพูดเนื้อหาการสอนไปเรื่อย ๆ ส่วนนักเรียนก็เรียนกันอย่างตามสบาย
มีทั้งคนที่ตั้งใจจดบันทึก หรือพูดคุยเล่นกัน จึงสะดวกที่ผมจะหยิบโทรศัพท์เพื่อดูว่าพลอยกำลังจะบอกอะไรผม
และทันทีที่ผมแตะนิ้วที่ตัวแอพ การสั่นสะเทือนอันยาวนานก็เริ่มต้นขึ้น
เอ่อ...ใช่ ผมไม่ได้เปิดการแจ้งเตือนไว้ ข้อความตั้งแต่วันแรกที่เข้าเรียนจึงพากันเด้งขึ้นมารัวๆ
และในขณะที่ผมมองดูตัวเลขในวงกลมสีแดงข้างชื่อกลุ่ม 'ห้อง 1/1' ที่กำลังเพิ่มจำนวนไม่หยุด
คำขอส่งข้อความจากคนอื่นๆ ก็เด้งเตือนขึ้นมาเช่นกัน ผมจึงแตะมันและเห็นว่ามีคำขอส่งข้อความถึงสี่รายการ
คนแรกมาจากเติ้ล อืม... ลองเปิดดูหน่อย
[นายเพิ่งจะเปิดแอพเหรอไงเนี่ย เราส่งไปทักตั้งสามวันแล้ว]
ดูเหมือนเติ้ลจะกำลังเล่นโทรศัพท์อยู่เหมือนกัน เขาจึงรู้ทันทีว่าผมยอมรับคำขอส่งข้อความของเขา
[อย่างน้อยก็ตอบกลับมาหน่อยซิ อ่านแต่ไม่ตอบมันไม่ดีน้าาาา นายก็น่าจะรู้นี่]
[ขี้เกียจพิมพ์]
ผมตอบกลับสั้น ๆ และปิดแชทเขาทิ้งทันที
คนต่อไปคือ... หยก?
[ช่วยเราที!]
เอ๊ะ? ผมมองไปทางขวาและพบว่าเธอจ้องมองมาที่ผม หยกคงได้ยินสิ่งที่เติ้ลพูดจึงเกิดความสงสัย
เธอคงคิดมาตลอดว่าผมไม่สนใจข้อความของเธอ ผมจึงพิมพ์ตอบกลับและส่งไป
[เรื่อง? ]
ผมหันไปพยักหน้าให้เธอ และเธอก็ดูจะเข้าใจความหมายที่ผมสื่อได้ทันที
เพราะเธอกำลังหยิบโทรศัพท์ออกมาอ่านคำตอบของผม
ผมเห็นเธอพิมพ์ และไม่นานหลังจากนั้น คำตอบของเธอก็ส่งมาถึง
[ตอนนี้ไม่สะดวก ไว้ทีหลัง]
ผมพยักหน้ารับและปิดแชทของเธอลง ถ้าให้ผมเดา มันน่าจะเป็นเรื่องที่คนงี่เง่าข้างหลังผมไม่ยอมทำอะไรสักที
เธอเลยพยายามที่จะเป็นฝ่ายรุกเองแน่ ๆ
อาาาา... นี่เธอกำลังจะทำตามคำแนะนำที่ผมเคยบอกไว้งั้นเหรอ
ถ้าใช่ล่ะก็ ยินดีต้อนรับเลยล่ะ จริง ๆ นะ ผมแทบจะรอไม่ไหวเลย
ผมไม่มีทางปฏิเสธข้อเสนอแสนอร่อยนี้แน่นอน ผมจะช่วยทำให้พวกเขากลายเป็นคู่รักกัน
และในระหว่างนั้น ผมจะช่วยเติ้ลดูแลหยกเป็นอย่างดีให้เอง
เข้าใจแล้ว นี่คงเป็นเหตุผลที่ผมถูกโยนเข้ามาระหว่างพวกเขา ชีวิตในโรงเรียนมัธยมของผมชักจะเริ่มสนุกมากขึ้นทุกที
เพียงแค่สามวันที่ผ่านมาผมก็ตื่นเต้นมากแล้ว ความปรารถนาลับของผมกำลังถูกเติมเต็มอย่างต่อเนื่อง
ผมกลับมาดูที่คำขอส่งข้อความอันถัดไป... กอหญ้า?
[สวัสดี]
อืม... ทำไมถึงรู้สึกเหมือนได้ยินเป็นเสียงเธอก็ไม่รู้ แต่แค่เธอส่งข้อความมาก็น่าเหลือเชื่อมากแล้ว
[สวัสดี ขอโทษที่ตอบช้านะ]
[ไม่เป็นไร เราได้ยินแล้ว]
คำตอบของเธอสั้นจริง ๆ และมันยิ่งยืนยันว่าเธอไม่ค่อยเก่งเรื่องการสื่อสาร เธอเข้าใจเพียงเพราะได้ยินเติ้ลพูดเท่านั้น
ผมคงต้องช่วยเธอหน่อยแล้วล่ะ ผมจะช่วยให้เธอกล้าแสดงออกมากขึ้นเพื่อจะได้มีเพื่อน
และในทางกลับกัน เธอจะได้รับความมั่นใจในการออกเดตกับใครสักคน และแน่นอน ตราบใดที่ไม่ใช่ผม ทุกอย่างก็เรียบร้อย
[ถ้ากอหญ้าต้องการใครสักคนไว้คุยด้วย ทักเราได้เสมอนะ]
[อือ ขอบคุณ]
ผมปิดแชทของกอหญ้าลง และในที่สุดก็มาถึงคำขอส่งข้อความสุดท้าย ซึ่งไม่น่าแปลกใจเลยที่เห็นว่ามาจากพลอย
หัวหน้าห้องของเรา แต่เมื่อกดเปิดดู ผมก็อดแปลกใจไม่ได้ เพราะมันไม่มีข้อความใด ๆ อยู่ข้างใน มีแต่เพียงรูปภาพหนึ่งรูปเท่านั้น
และมันก็ทำให้ผมถึงกับงันไปชั่วขณะ เพราะมันเป็นรูปของผมกับ....
...พี่เอม
ผมขยายรูปภาพออกดู มันถูกถ่ายก่อนหน้านี้ที่ตรงบันไดตอนที่ผมกำลังจูบกับพี่เอม รูปถ่ายไม่ค่อยชัดเท่าไหร่
มันแสดงให้เห็นเฉพาะหลังของผมและร่างเล็กของพี่เอมที่อยู่ข้างหน้าผม แต่สิ่งที่เรากำลังทำอยู่ในรูปถ่ายนั้นชัดเจน
มันเป็นภาพขณะรุ่นพี่สาวกำลังโอบกอดผมแน่นโดยที่ผมเองก็อย่างนั้นเช่นกัน
เมื่อพิจารณาจากมุมแล้ว ภาพนี้ถูกถ่ายจากใต้บันไดซึ่งเป็นมุมอับที่ผมมองไม่เห็น
อาจเป็นเพราะผมกำลังตื่นเต้นที่กำลังจะครอบครองพี่เอม ผมจึงลืมการมีอยู่ของห้องน้ำใต้บันได
หัวหน้าห้องของเราน่าจะออกมาจากที่นั่นและเห็นพวกเราเข้า
ผมรีบปิดรูปและสังเกตรอบตัวว่ามีใครเห็นหรือแอบมองอยู่หรือไม่ แม้จะดูไม่ออกว่าเป็นผม แต่คงไม่ดีนักถ้าใครจะเห็นรูปนี้
ผมเงยหน้าขึ้นมองแผ่นหลังของพลอย เธอกำลังจดบันทึกสิ่งที่ครูเขียนไว้บนกระดานอย่างขยันขันแข็ง
ผมสงสัยว่าเธอต้องการอะไร เธอส่งมาเฉย ๆ ทำไมโดยไม่มีข้อความอะไรเลย นี่คือคราวที่ผมจะถูกแบล็กเมล์งั้นหรือ?
แถมคนแบล็กเมล์ยังเป็นถึงหัวหน้าห้องอีก นี่ค่อนข้างขัดแย้งกับประเภทของเธอมาก
เธอควรขยันกับทุกสิ่งแต่ไม่ใช่กับเรื่องนี้แน่ เว้นแต่เธอจะมีเหตุผลอะไรบางอย่าง
แต่กระนั้น รูปถ่ายที่เธอถ่ายมาก็ไม่ใช่อะไรที่ดีนักในการแบล็กเมล์
ในฐานะที่ผมเป็นนักแบล็กเมล์ที่มีประสบการณ์ ภาพถ่ายคุณภาพต่ำแบบนี้ถือเป็นความล้มเหลว
หัวหน้าห้องของเรากำลังจะบอกอะไรผมกันแน่เนี่ย!?
ต้องปิดปากหัวหน้าห้องก่อนแล้วมั้งเนี่ย
งง ตอนอ่านข้อความในแชทใหม่ๆ อ่านไปสักพักก็เข้าใจ
ปล. ผมว่าแต่ละตอนสั้นไปหน่อยนะฮะ
เช็คบิลใครก่อนดี
เลือกสอยได้เลยแบบนี้ จะสอยใครก่อนดี
ต้องปิดปากหัวหน้าห้องก่อนแล้ว
อยู่ๆก็เหมือนเปลี่ยนฟีลเป็นนิยายสืบสวนซะงั้น เล่นเอาซะอยากรู้เรื่องต่อเลย ::Reader::
หัวหน้าห้องอยากก็ไม่บอก
จัดการหัวหน้าห้องก่อน ว่าแตว่า หัวหน้าห้องมีแฟนหรือยัง
ต้องเริ่มที่หัวหน้าก่อน
สิ่งซ่อนเร้นในโรงเรียน
เด็กใหม่โดนติดตามพฤติกรรม
ต้องตีมึน ถามหัวหน้าห้องว่าในรูปคือใคร
หัวหน้าห้องนี่ต้องการอะไร ปิดปากหัวหน้าห้องไปเลย555
ต้องรีบปิดปากหัวหน้าห้องแล้วล่ะ
ความลับ/ม่มีในโลกมีแต่ความสุขเท่านั้น
ต้องปิดปากหัวหน้าห้องล่ะ
สมกับชื่อตอน. ความลับเยอะมากมาย. อยากอ่านต่อเลย
สงสัยต้องจัดการหัวหน้าก้องก่อนแล้ว
หัวหน้าห้อง อาจจะเป็นแบบเดียวกับภูมิในเวอร์ชั่นผู้หญิงครับ
ปิดปากคุณได้ก็จะปิดปาก
ลงทุกวันได้ไหมครับ
มารอดูวิธีแก้ปัญหาของตัวเองมั่งหละ
::DookDig::
ความลับเริ่มไม่ลับซะแล้ว
อา..พระเอกของเรานอกจากเป็นจอมวางแผนแล้วยังเป็นคนเสน่ห์แรง แถมยังมีโชคบ่อยๆอีกด้วย
แล้วถ้าลองกับหัวหน้าจะเป็นไรมั้ย ถ้าเธอยังไม่มีแฟน
ต้องปิดปากหัวหน้าห้องล่ะ
คงต้องจัดการหัวหน้าห้องก่อนแล้วมั้งเนี่ย
ชอบวิธีการเล่าเรื่องราว มีความน่าสนใจให้คล้อยตาม ดูมีจังหวะ มีช่วงปูพื้นให้ค่อยๆไต่ไปถึงจุดพีค(รอช่วงพีค)
ตัวละครเริ่มเยอะ การสลับฉากน่าจะยากขึ้นเรื่อยๆ กลัวจะมัวแต่ปูให้เรื่องมีพล็อตรัดกุม จนดูยืดไปจะขาดสเน่ห์ของนิยายเรท
ใช้พี่เอมกับอารียาเป็นนกต่อปิดปากหัวหน้าซะ
ต้องปิดปากคนรู้มากสักหน่อยแล้วสิ
พลอยมีแฟนหรือยังถ้ามีแล้วก็ลุยเลย ถ้ายังจะเอายังไงดี
น่าติดตามดีครับ
5555 เป้าหมายเยอะไปหมดเลยเลือกยากเลย
หัวหน้าน่าจะอยากโดน
อยากอ่านต่อแล้วครับ
แบบนี้งานปิดปากต้องมาแล้ว พลอยน่าจะแอบชอบอยู่
ปิดปากก่อนหรือจับคู่ให้เพื่อนๆก่อน
ขอบคุณครับ... ต้องเลื่อนลำดับของภารกิจมาที่ น้องพลอยเป็นลำดับแรกเสียแล้ว
ต้องคิดละ จะเก็บใครก่อนดี ::Thinking::
หัวหน้าห้องอาจจะเป็นรายแรกที่พระเอกเรายอมแหกกฎรึเปล่า
แล้วจะทำยังไงกับหัวหน้าห้องดีละทีนี้
อ้าวหัวหน้าก็ด้วยหรือ
ง่าาา อยากให้เปิดซิงพี่เอมก่อนอ่ะครับ
ต้องปิดปากหัวหน้าห้องล่ะ ::DookDig::
หัวหน้าห้องไม่น่ารอด
::YehYeh::
::YehYeh::
นามแม่งเก่งว่ะ
อย่าส่าหัวหน้าห้อง ก็มีด้านมืด
อยากรู้เลย พลอยจะทำอะไรต่อไป
สงสัยจะเก็บทั้งโรงเรียน
ต้องปิดปากหัวหน้าห้องคนแรกซะแล้ว
จะได้เปิดใครก่อนลู่นอยุ่
มีคนในลิสต์เพิ่มเข้ามาเรื่อยๆ พระเอกเราจะแบ่งเวลาไหวไหมน้อ
เสรจอีก1
ทีมครูอารียาา 5555
ต้องรีบปิดปากหัวหน้าห้องแล้วล่ะ
จับเย็ดหัวหน้าห้อง
หรือว่าหัวหน้าอยากโดนจูบบ้างอ้า
ต้องจัดให้หัวหน้าห้องบ้างแล้ว ::DookDig::
ปิดจ๊อบบ เฮ้ๆๆๆ
เป้าหมายอีก 1
ว้าว ครูคนสวยนัดหมายที่จะเจอกับนายภูมิในวันพรุ่งนี้อีก น่าจะเป็นอีกความคืบหน้าอีกอย่างหนึ่งที่นายภูมิจะทำตามอุดมกามของเค้าได้ ซึ่งอุดมการณ์ที่ว่านี้เป็นสิ่งที่ผมไม่ค่อยได้พอเจอจากที่ไหน นอกจากเรื่องราวอันยอดเยี่ยมที่กำลังอ่านอยู่นี้
เสียดายน่าจะลองทำแบบนี้ตั้งแต่สมัยเรียนบ้าง
โอนเอาคืนแล้ว