🧡 XONLY 🧡

ต่อจากตอนที่แล้ว บ้านเราก็รีบตื่นแต่เช้าเตรียมของมาช่วยงานที่บ้านสวน มาถึงที่นี่ราวๆใกล้ 6 โมง แสงหลอดไฟสว่างมากเลย โรงลิเกคนก็เตรียมงานกันเยอะเลย เราเข้ามาบ้านเพื่อจะช่วยแม่ทิพย์เตรียมกับข้าว แม่ทิพย์บอกว่าของพวกลิเก พอทำเสร็จเราก็เลยอาสาจะยกไปให้ แม่ทิพย์บอกไปไหนหนูหมิว เราก็บอกอ้าว ก็เอาไปให้พวกลิเกค่ะแม่ทิพย์ แต่แม่ทิพย์ก็บอกว่าพวกลิเกยังไม่มาเลยหนูหมิว เราหันไปมองที่โรงลิเกนะ คือมัน... มืด และไม่มีคนเลยสักคน เง้อออ มันคืออะไรง้ะ เราก็มองแม่ทิพย์ มองไปที่เวที มองที่แม่ทิพย์ มองไปที่เวที เหมือนแม่ทิพย์จะรู้นะ แม่เขาแตะไหล่เราเบาๆแล้วบอกว่าไปช่วยป้าเตรียมข้าวดีกว่าหนูหมิว เราก็ค่ะๆๆแม่ทิพย์ แม่ทิพย์ก็มาจูงมือเราเลยนะ มือของแม่ทิพย์ที่จับมือเราก็ลูบเบาๆ เบาๆ เหมือนกำลังบอกเราว่าไม่เป็นอะไร ไม่เป็นอะไร


เดินเข้ามาถึงแม่เราก็ถามอ้าวเจ้าหมิวเป็นอะไรไหมลูก เราบอกเปล่าค่ะแม่ แฮ่ ๆ ๆ ๆ  แม่ทิพย์ก็บอกว่าคงไม่ชินกับป่ากับสวนตอนมืดๆแหละไม่มีอะไรหรอก เอ้าหนูหมิวเดี๋ยวช่วยป้าจัดการตรงนี้หน่อยนะ เราก็ค่ะ ๆ ๆ แล้วเรา แม่ พี่แจ๋ว ก็ช่วยแม่ทิพย์จัดการเรื่องอาหารเช้า


แปปนึงมีรถคันนึงเข้ามาอ่ะ ตอนนั้นได้ยินเสียงแต่เรายังไม่กล้าไปดูนะ เพราะว่ากลัว กลัวว่าถ้าออกไปแล้วถ้าเจอเวทีลิเกสว่างๆนี่ ไม่ไหวนะ ใครบอกเราเจอจนชินเราจะตีมือให้เลย มันไม่มีทางชินหรอก แล้วมาเจออะไรแบบนี้ด้วยมันก็ยิ่งกลัว แต่ไม่รู้ทำไม ถึงจะกลัวแต่พออยู่ในบ้านนี้แล้วรู้สึกปลอดภัย


เราก็ทำก็เตรียมไปตามที่แม่ทิพย์บอก เกิดมาก็เพิ่งเคยตื่นเช้ามาทำกับข้าวแบบนี้อ่ะ ไม่เคยทำมาก่อนเลย แต่แม่เราดูคล่องมากๆ จับนั่นจับนี่ พ่อกับพี่แมนยังอยู่ข้างนอกนู่นนะ งืมม พูดไงดีเหมือนในบ้านนี่เป็นบาเรียสำหรับเราเลยอ่ะตอนนี้ไม่กล้าออกไปแล้ว รอฟ้าสว่างกว่านี้ดีกว่า แม่ทิพย์เดินผ่านมา เราก็ถามแม่ทิพย์ว่าโทนไปนอนในสวนเหรอคะ



แม่ทิพย์บอกอื้ม ปู่เขาให้ไปนั่งสมาธิในสวนก็เลยให้นอนในนั้นเลย เราชะงักนิดนึงนะ แล้วถามว่าในสวนส่วนที่เป็นที่นอน ใช่ตรงศาลของปู่ไหมคะ ที่เราถามไปแบบนั้น ถ้าใครจำได้ตอนเราเข้าไปไหว้ปู่ เราบอกว่าเห็นเหมือนเพิงที่พักใช่มะ แล้วแม่ทิพย์ก็ตอบว่าใช่ นอนในเพิงข้างๆนั่นแหละ เง้ออออ ทุกโค๊นน โอ๊ยยยยยย อย่าว่าแต่นอนเลยแค่เราเดินผ่าน แล้วคิดว่าต้องนอนเรายังผวาเลย



ปู่เทียนอ่ะเราเข้าใจว่าท่านคงนอนได้สบายๆ แต่ไอ้ลิงบ้าก็นอนได้ด้วยเหรอ เง้อออ ตอนกลางคืน มันน่ากลัวนะ ขนาดเดินในหมู่บ้านตอนมืดๆ ขนาดมีเสาไฟส่องสว่าง เรายังต้องรีบเดินกลับบ้านเลยอ่ะ แล้วนี่นอนข้างในสวนมืดๆอ่ะ เง้อออ นอนได้จริงๆเหรอ แล้วแม่เราก็ถามว่าทิพย์ๆ บายศรีเสร็จทันไหม แม่ทิพย์บอกทันๆ พวกคนที่บ้านแม่ทำกันมาช่วย



เราก็มองๆ ๆ แม่ไหนง่ะ แล้วแม่ทิพย์ก็บอกแม่อุษาน่ะ งืมม ยายของโทนนี่เอง เราก็มองๆ ๆ ๆ ข้างนอกคือเตรียมงานกันวุ่นเลยนะทุกคน เราเองก็ช่วยงานข้างใน คนงานบ้านเราที่ขอตามมาด้วยก็ลุยงานกันเต็มที่เลย เหมือนพวกเขาจะคุ้นกับงานบุญแบบนี้มากๆเลยอ่ะ เขาก็เตรียมกันไป เตรียม ๆ ๆ ๆ ข้างนอกฟ้าก็เริ่มส่องสว่างแล้ว เราก็ใจชื้นแล้วอ่ะ งืมมมม ออกมาข้างนอกดีกว่า



แล้วบอกตรงๆว่าบรรยากาศแบบนี้เราไม่ค่อยได้เจอบ่อยมากๆ ไม่ซิ่ ต้องบอกว่าไม่ได้เจอมานานมากแล้วมากกว่า ความรู้สึกแบบที่ตื่นมาเช้าๆ ง่วงๆ แล้วเจออากาศเย็นๆแบบชื้นๆ แบบนี้ที่จำได้ดีเลยคือตอนไปเข้าค่ายเนตรนารีที่ต่างจังหวัดนั่นแหละ ตื่นเช้าๆมาแล้ว ค่ายลูกเสือต่างจังหวัดไม่ว่าจะดีเลิศ หรือ หรูแค่ไหน ยังไงรอบๆก็เป็นป่า



เนี่ยกลิ่นแบบนี้ อากาศแบบนี้ แล้วผู้คนที่พลุกผล่านแบบนี้อ่ะมันทำให้เรานึกถึงช่วงเวลานั้นจัง พอมานึกๆๆ มันก็หลายปีเหมือนกันนะที่เราไม่ได้เจอบรรยากาศแบบนี้ พ่อกับพี่แมนก็เดินมากับคนสนิทของเสี่ยเขา คนสนิทบอกว่าต้องขอบคุณพ่อเรามากๆ ที่มาช่วยงาน เอาของมาช่วยหลายอย่างเพราะว่า ถ้าเป็นพวกเสี่ยเขาเอาของมาช่วยก็คงจะเอามามากไม่ได้ เพราะพี่ทศเขาเองก็สั่งไว้



พ่อเราก็บอกนะว่าไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ ทางผมเองก็ไม่ได้ช่วยงานบุญแบบนี้ในกรุงเทพฯ มานานแล้ว และพ่อเราก็ถามว่า ผมอยากจะถามอะไรสักอย่างแต่ถ้ามันเกินขอบเขตที่จะสามารถตอบได้ผมก็ต้องขอโทษล่วงหน้านะครับ คนสนิทของเสี่ยก็บอกว่า เชิญถามครับ ถ้าตอบได้ผมก็จะตอบ แต่ถ้าตอบไม่ได้ผมก็ต้องขอโทษเช่นกัน พ่อเราก็เลยไปถามว่า ดูพวกเสี่ยจะยึดถือกับคำพูดของทศมากเลยนะครับ ทั้งๆที่ได้ยินจากเจ้าแมนมาว่าทศเองก็วางมือตั้งแต่ก่อนเจ้าโทนเกิด รวมๆแล้วก็น่าจะ 20 กว่าปีแล้ว



คนสนิทของเสี่ยก็บอกว่าบุญคุณของพี่ทศชดใช้ยังไงก็ไม่หมดหรอกครับ พี่ทศเขาไม่ได้วางมือไปเฉยๆ แต่เขาก็วางรากฐานให้พวกเสี่ยเขาเหมือนกัน ถึงบางคนจะแยกตัวออกไปแต่ก็ยังเคารพรักเหมือนเดิมครับ พ่อเราก็พยักหน้าเหมือนจะเข้าใจคำตอบแล้ว และตอนนั้นรถก็วิ่งเข้ามา 2 คันนะ คนสนิทของเสี่ยก็บอกว่าคงมากันแล้วครับ



คนสนิทเสี่ยก็เดินไปนะ เราก็งงๆว่าอะไรมา เราก็หันไปหาพี่แมนนะตอนนั้น เราก็ถามว่ามาทำตอนนี้จะทันกันไหมเนี่ย พี่แมนก็เลยบอกว่า ก็ไม่มีใครกล้ามาทำงานตอนกลางคืนไงไอ้นี่ เมื่อกี้ไม่เห็นหรือไงคาตาเลย เราก็ถามอ่าวววว พี่แมนก็เห็นเหรอ พี่แมนก็พยักหน้า ง้ะ !  แล้วทำไมไม่บอกน้องเราก็ถามไปนะ แต่พี่แมนบอกว่า จะบอกทำไมเดี๋ยวแกกลัวอีก



เราบอกเง้ออ น้องอ่ะเห็นคาตาเลยนะพี่แมน พ่อบอกเอาล่ะๆ เรื่องพวกนี้เขาให้คุยกันหน้างานที่ไหนล่ะเจ้าหมิว เราก็งืออ กอดแขนพอนะ แต่พ่อเราบอกว่าไม่เห็นหรอก แล้วตอนนั้นก็หันไปมองทางรถที่มาใหม่น่ะ หูยยย บายศรีถูกยกลงมาอ่ะ ขนาดว่าแสงยังไม่มานะแต่สวยมากๆเลย สวยมากกกกกกกก เลย เราก็มองเลย พี่แมนบอกสวยว่ะ



แล้วพวกคนงานของเสี่ยก็ช่วยกันยกไปไว้ตรงซุ้มพิธีอ่ะ เดี๋ยวก่อนนะ จากวันแรกที่โรงพยาบาลที่ปู่เทียนบอกว่าจะเรียกขวัญให้ เราคิดว่ามันก็แค่งานในครอบครัวอ่ะ แต่แบบนี้ไม่ใช่แล้วนะ มันจะกลายเป็นงานรวมญาติไปแล้วอ่ะทุกคน อีกแปปนึงรถตู้ก็มาคราวนี้แหละงานใหญ่เลย เพราะว่ารถตู้ดูก็รู้ว่าไม่ใช่เล็กๆเลยคนที่อยู่ข้างใน ปรากฏว่าเอ้า กลายเป็นปู่เทียนกับย่าหอมลงมา แล้ว... ไอ้ลิงบ้าไปนอนกับใครในสวนอ่ะ



เรา พ่อ พี่แมน ก็รีบเดินไปรับปู่เทียนกับย่าหอมเลยนะ คนที่อยู่ตรงนั้นที่ทำงานอยู่และไม่ได้ทำงานอยู่ต่างก็วางมือ วางของแล้วเดินมารับท่านทั้ง 2 เลยอ่ะ แล้วหูยยย ชุดที่ย่าหอมแต่งมาคือสวย สง่า สีไม่ได้ฉูดฉาดนะ แต่เด่นมากเลย แต่ปู่เทียนจะมาแบบเรียบๆทั่วไปเลยทุกคน เสื้อเชิร์ต กางเกงขายาว เหมือนกางเกงสแลคน่ะ แต่เป็นสแลคที่เหมือนจะมีอายุการใช้งานแล้วนะ เพราะมันไม่ได้เรียบเหมือนที่ใส่กับชุดสูท



ท่านทั้งสองเดินมาดูแข็งแรงเลยอ้ะ แปปนึงพ่อทศก็เดินมาสวัสดี ปู่เทียนกับย่าหอม ปู่เทียนก็ถามเลยว่า ไอ้ลูกหมาล่ะออกมายัง พ่อทศบอกยังเลยพ่อ ยังอยู่ในสวย ปู่เทียนบอกอื้มไปตามมา อาบน้ำอาบท่าได้แล้วไป แล้วพ่อทศก็เดินไปเลย ท่านทั้งสองมองมาที่พวกเรา เราก็ยกมือไหว้เลยอ่ะ ปู่เทียนก็บอกขอบใจนะที่มาช่วยงาน จะจัดแค่ในบ้าน แต่กลายเป็นงานใหญ่ไปซะแล้ว


พ่อเราก็ก้มหัวเหมือนรับฟังแต่ไม่พูดอะไรนะตอนนั้น เราก็มองๆไปที่ย่าหอม ท่านก็มองมาที่เรา เง้อออ ตอนย่าหอมทำหน้านิ่งๆ คือน่ากลัวง้ะ ย่าหอมถามว่าแม่หนูนอนเต็มอิ่มดีไหม เราก็แหะๆค่ะย่าหอม หึ้ยย ฟ้องย่าหอมดีมั้ยเนี่ยว่าน้องกุมารไปปลุกเราเนี่ย แต่ไม่บอกดีกว่าเดี๋ยวน้องจะโดนดุ ย่าหอมมองที่เรานะ เราก็ทำตัวไม่ถูกง่ะไม่เคยถูกจ้องแบบนี้ ปู่เทียนก็บอกว่าเอาล่ะแม่หอม ไปตรงซุ้มนั่นดูไหม



ย่าหอมก้มหัวนิดๆเบาๆ คือคนสมัยก่อนเขาสุภาพกันมากเลยเนอะ ถึงย่าหอมจะดูน่ากลัวแค่ไหน แต่พออยู่กับปู่เทียน ย่าจะดูแบบกุลสตรีเลยง้ะ ท่านทั้งสองก็เดินไปนะ แต่ย่าหอมก็ถามเราว่าจะไปด้วยกันไหมแม่หนู เราก็ค่ะ ๆ ๆ ๆ  ฮี่ๆย่าหอมชวนเราด้วยอ้ะ แต่ว่าย่าหอมก็ถามพ่อกับพี่แมนด้วยว่า คุณสองคนไปด้วยกันไหม... ง้ะอะไรเนี่ย พวกเราก็เดินไปตรงนั้นอ้ะ



คนสนิทของเสี่ยก็เดินมาใกล้ๆนะ แล้วก็เหมือนจะคอยอำนวยความสะดวกให้ แต่ปู่เทียนก็บอกมีอะไรก็ไปทำเถอะ จังหวะนั้นเอง พ่อของเจมส์ก็มาแล้ว เจมส์ กับ จ๋า ก็มาพร้อมกันเลย มาถึงก็รีบเดินเข้ามาหาอ่ะ มาแล้วยกมือไหว้เลยนะ ปู่เทียนย่าหอมมองแล้วยิ้มๆ อ้าวเรางงอ่ะ ย่าหอมไม่ได้พักที่เรือนไทยบ้านพ่อเจมส์เหรอ.. แล้วมากับปู่เทียนอ่ะ อีเจมส์ถามว่า ไอ้โทนล่ะพี่แมน


พี่แมนบอกไปนอนในสวนน่ะ อีเจมส์ก็หึ๊ ! ในสวนเหรอ แล้วอีเจมส์ก็มองปู่เทียนเลย ปู่บอกไอ้ลูกหมาน้อยไม่เป็นไรหรอก หนักกว่านี้ก็ผ่านมาแล้วสบายๆน่ะ ง้ะ !!!!!  ปู่เทียนพูดแบบนี้หมายความว่าไงง่ะ แล้วตอนนั้นตกใจจริงๆนะ แล้วพ่อเจมส์ก็บอกว่า พ่อปู่ แม่ย่า ผมขอคุยเรื่องที่จะไปส่งโทนที่หมู่บ้านหน่อยได้ไหมครับ กลัวว่าถ้างานเริ่มแล้วจะยุ่งจนไม่ได้ถามปู่เทียนบอกอื้มเอาซิ่  พ่อเราก็บอกว่าทางผมก็อยากจะขออนุญาตเขารับฟังด้วยนะครับ เผื่อจะช่วยได้บ้าง เดินทางกะทันหัน ถ้ามีหลายทางคงจะสะดวกกว่า


พ่อเจมส์มองมาที่พ่อเราแล้วมองที่ย่าหอมนะ ย่าหอมก็อนุญาต พวกท่านก็เดินไปอีกทางเลย เหลือแต่วัยรุ่นแล้วทีนี้ จ๋าก็บอกแหม่ ๆ ๆ ๆ เพื่อนชั้นตื่นเช้ามากเลยนะเนี่ย เราก็บอกไร ๆ ๆ แซวไร พี่แมนก็หัวเราะเลย แต่ถึงพี่แมนเขาจะหัวเราะแต่เรายัง งืมมม ติดใจกับคำพูดของปู่เทียนเมื่อกี้ พี่แมนถามเป็นไรไอ้หมิวนิ่งแปลกๆ เราก็บอกงืมม น้องยังติดคำที่ปู่เทียนบอกอ่ะที่ว่าหนักกว่านี้ไอ้ลิงบ้าก็ผ่านมาแล้วเลย


อีเจมส์ก็ยกมือไหว้ที่นึงนะ แล้วพูดว่าถ้าปู่เทียนบอกว่านอนในสวนแค่นี้สบายๆก็คงมีเรื่องเดียวอ่ะหมิว เรากับพี่แมนพูดพร้อมกันเลยว่า เรื่องอะไร อีเจมส์ก็บอกว่าวันก่อนเจมส์ก็ลองถามพ่อนะว่าทำไมไอ้โทนมันกลัวย่าหอมจนเสียทรงขนาดนั้น พ่อก็เลยบอกว่าตอนเด็กๆไอ้โทนมันซนมาก ย่าเป็นคนที่ต้องคอยอบรมสั่งสอนเลี้ยงดู และหนึ่งในวิธีลงโทษคือให้ไปนั่งสมาธิ ภาวนาจิตที่ป่าช้าหลังหมู่บ้านพร้อมกับย่าหอมน่ะ.... เง้ออออออออออออออออ อะไรกันเนี่ย

 

งานน่าจะวุ่นวายแบบวุ่นวายน่าดู

มาแล้วมาแล้ว ลิเกสนุกป่าวเจ้ สองตอนต่อเนื่องนะครับ ห่างไปนานเลย ::DookDig::

ไปนั่งสมาธิในป่าช้า จะกลัวเจ้าที่หรือกลัวย่าดีละนี่
สาวๆคนอื่นอ่านแล้วจะอิจฉาเจ๊มั้ยนี่ วงในจริงๆ

สรุปว่าโทนโดนฝึกมาแต่เด็กๆจนจิตแข็ง แต่พอจิตแข็งมากๆทุกอย่างเลยดูชิลๆ คนเลยมองว่าอึนๆไม่หือไม่ออือ

หนักจริง ฝึกสมาธิข้างป่าช้าเลย เชื่อแล้วนายโทนทำไมกลัวย่าหอม

หายไปนานเลยนะเทพโทน

ชัดขนาดนี้แล้วหมิวไม่ได้เห็นแค่คนเดียว แมนเห็นด้วยนะ แต่ก็ยังพอไหวอยู่เพราะโทนไปนอนในสวนคนเดียว ยิ่งเจมส์เล่ายิ่งหนักถึงขั้นนั่งสมาธิในป่าช้า

ซนจนไปเล่นกะกุมารได้เลย  5555

ภาวนาจิตที่ป่าช้า!!!!!....น่าขนลุกอ่า....อย่าว่าแต่ภาวนาจิตเลย..นั่งเฉยๆนาทีเดียวก๊ไม่ไหวแหล่ว..ขอบคุณมากครับ

ฝึกมาขนาดนี้ เลยดูชิลไปหมด
เกินกว่าปกติไปเยอะเลย

ได้หลับไหมเมื่อคืนนน

ไม่มีอะไรมากหรอก เดี๋ยวก้ชิน

ป่าเลยหรอโทน

หนักกว่านี้ก็โดนมาแล้ว น้องโทนสบายมากไม่ต้องห่วง

นึกว่าเจ๊หมิวเห็นตรงหน้าโรงลิเกคนเดียวที่ไหนได้พี่แมนก็เห็น..ตอนเด็กโทนซนมากเลยโดนย่ยหอมลงโทษให้ไปนั่งสมาธิในป่าช้ากับย่าหอมนี้เองถึงได้กลัวย่าหอมมาก

นอนที่ป่าช้าเลยหรอ สุดจริง

คงมารอชมลิเกกัน.. จังหวะมาเห็นมาเจอกันพอดีละครับ.. จูนติดพอดี...
เป็นการลงโทษ อบรม ที่โหดมากๆ
ยังมีอะไรให้แปลกใจกับครอบครัวนี้อีกไหมครับเนี่ย..

เป็นลิงที่มีของดีติดตัวอ่ะนะ ฮิฮิ

ทำโทษโหดเกิ้นนนนนนนน ไม่กลัวก็แปลกแล้ววววว แบบนี้

ไม่นานก็ชินเนอะ หนักกว่านี้ยังเจอมาแล้ว 

หนักกว่านี้ก็เจอมาแล้วสินะ
แต่จริงๆก็หนักไปคนละแบบ

มาอย่างเทพเลยปู่ย่า

งานอย่างนี้บ้านนอกคงไม่แปลก
อะไร แต่พอมาจัดในกรุงเทพ
ที่คนไม่เคยเห็นก็คงตื่นตาตื่นใจ
ไปหมด

เล่าไปเล่ามา คิดภาพตามไปด้วย นี่งานไม่ใหญ่แน่นะ ยิ่งกว่างานบวชอีก 555...

งานไม่ใหญ่แน่นะวิ

วันนี้ไม่โดนอำเท่าไรนะครับ ยังสะบายๆ อยู้ แต่ที่คุณเจมส์เล่านี่จะกลัวเพิ่มจากเดิมอีกไหมนะ

น้องกุมารยังตามเฝ้าพี่สาวอีก พี่สาวเขากลัวนะ ที่ไปยอนที่วัดน่าจะวัดที่หลวงพ่อที่นิมนต์มาแน่ เดินบิณฑบาตรไกลเหมือนกันนะนี่ เหมือนคุณโทนว่านอนวัดใกล้บ้านนะถ้าจำไม่ผิด

ฟ้าสว่างแล้วเจ๊หมิวรอดแล้ว

วันปีใหม่ไทย ไปเที่ยวไหนกันมาครับ?

โรงลิเกคนก็ช่วยงานกันเต็มแต่เช้า แจ๊คพอทแต่เช้าเลยเจ้

มิน่าถึงกลัวย่าหอมสุดๆเลย

น้องหมิวเจอบ่อยๆจะได้ชินเสียที

แบบนี้ที่โทนเก่งหลายอย่างคงเพราะได้ปู่กับย่าฝึกสอนมาตั้งแต่เด็ก

สบาย สบาย

เย้ มาแล้วๆ ขอบคุณมากครับ

เรื่องเวทีลิเกนี่น่าขนลุกจริงๆครับ เล่นซะคาตาแบบนั่นเลย

วิธีฝึกมาตราฐานเลยล่ะ "นั่งสมาธิในป่าช้า"

โอ้ยนั่งในป่าช้าเลยหรอย่าหอม

โดนย่าสหอมจับนั่งสมาธิมาตั้งแต่เด็กนี่เองถึงได้คุยกับน้องกุมารและอื่นๆ ได้

 ::Hmmm::ว่าแต่นะตอนนี้นายโทนหายไปไหนละหรือแอบพาสามสาวไปเที่ยว

โดนบทลงโทษหนักมากๆ ตั้งแต่ตอนเด็กเลยรึนี้ 

แล้วโทนไปนอนกับปูเทียน อย่าบอกนะว่าปูเทียนที่อยู่กับโทนคือ

ป่าช้าก็ไปมาแล้วเทพโทนไม่ธรรมดา

ขยาดงานเล็กๆนะ

โทนโดนมาเยอะจริงๆ

นั่งสมาธิในป่าช้าสุดจัดเทพโทน

ย่าหอมนี่ น่าจะเก่งกว่าใคร

ป้าช้า ต่างจังหวัด นี่อย่างหลอนนนน เลยนะครับ

นี่งานผูกแขนหรือไหว้ครูเนี่ย

โหยยย แค่เข้าป่าช้าก็แย่แล้ว นี่ไปนั่งสมาธิด้วย แกร่งจริงๆ

ท่านโทนโดนย่าฝึกหนักตั้งแต่เด็กเลย มิน่ากลัวย่าจัง ::Sweat::

โทนนี้ถาเอาดีด้านหมอผี ถ้าจะรุ่งนะ

แต่ละครอบครัว แต่ละคนมีวิธีการอบรมคนในบ้านแตกต่างกันไป เป้าหมายที่เหมือนกันคงอยากให้ลูกหลานเป็นคนดี

โดนย่าหอมดัดนิสัยไปเยอะแน่ๆจารย์โทนถึงได้กลัวขนาดนี้ตอนเด็กคงซนจัดอะ แต่ก้นะโดนจับไปนั่งสมาธิในที่แบบนั้นต้องแข็งแกร่งขนาดไหนครับเนี่ย  ::Horror::

คงมีอะไรให้น่าขนลุกอีกไหนนะ

ึงขนาดวางแผนการเดินให้เทพเดินทางกลับหมู่บ้านนี้ไม่ใช่เล่นๆแล้วละครับ

กว่าจะจบงานเจ๊คงเจออะไรอีกเยอะ

เจ๊หมิวบอกย่าหอมไปเลยว่าทำไมตื่นเช้าได้

ร้านเกะเปิดแว้ววว  ::Glad::

เจ๊หมิวโดนรับน้องซะแล้ว แต่เอาน้องกุมารมสเป็นพวกจนได้นะ

นั่งสมาธิ คนธรมมดาทำยากมากนะครับ

นั่งสมาธิในป่าช้าได้นี่ไม่ธรรมดาจริงๆช

ขอบคุณมากครับ เจ้หมิวได้ดูลิเกรู้เรืองเปล่าหนอ

หมิวเห็นชัดๆแบบนี้ตื่นเลยสิเนี่ย

จากงานเล็กเป็นงานใหญ่ไปแล้ว

คุณ​ห​มิว​มา​ต่อ​แล้ว​ งานใหญ่มากๆๆๆๆ

ผ่านป่าช้าแล้วที่ไหนก็เด็กๆ ::HoHo:: ::Horror::

พระที่มาเคยรู้จักกับพ่อทศแน่ๆ

เบื้องหลังโทนและทางบ้านคงเปิดเผยเยอะเลย

งานรับขวัญนี้งานใหญ่มากเลยเนี่ย

ถ้าฝึกสมาธิบ่อยๆ ผีไม่กล้ามาไกล้หรอก

งานรับขวัญโทนกลายเป็นงานใหญ่ไปแล้ว โทนผ่านอะไรมาบ้างตั้งแต่ยังเป็นเด็กถึงขนาดทำสมาธิในป่าช้าได้นี่คือไม่ธรรมดาจริงๆ

เข้าบ้านก็เจอของดีเลยนะครับ ตอนรับอบอุ่นจริงๆ

โทนจะได้นอนไหมนั้น ย่าหอมน่าจะรู้เรื่องที่กุมารไปปลุกนะไม่งั้นคงไม่ถามหมิวแบบนั้นแน่

ในสมาธิในสวนหลังบ้าน น่ากลัวจัง หรือว่าตอนกลับหมู่บ้านพร้อมย่าหอมน่ากลัวกว่า

งานรับขวัญเทพโทนคงมีอะไรแปลก ๆ ให้พบเจออีกเยอะเลยแน่ ๆ แต่เจ๊หมิวมีเพื่อนแล้วคงเบาใจได้เปราะนึง

นี่แหละที่เขาบอกสายเลือด...บวกกับการฝึกสอนและฝึกฝน

งานเริ่มแล้ว ต้องสำรวม

งานไม่เล็กเลย  งานวัดย่อมๆนี่เอง

งานนี้เหล่าบรรดดาเทพๆมากันหมด จะมีเทพไหนมาเซอร์ไพซ์อีกไหม

ผี วิญญาณ นักเลงไม่กลัว  เก่งที่ไหนมาก็แพ้ย่าหอม

ได้กลิ่นอายความวุ่นวายละ  ชันเจนเลยแบบนี้

โทนโดนมาเยอะเจ็บมาเยอะ แค่นี้สบายๆ

น้องกุมารไปเรียกแทนแล้ว

ให้ความรู้สึกเหมือนอยู่ในงานที่ยิ่งใหญ่เลย พิธีจะเริ่มที่ตอนนี้มั้ยนะ

หนักกว่าก็ผ่านมาแล้ว แค่นี้สบาย แต่ก่อนต้องโดนขนาดไหนเนี้ย

เป็นห่วงจังเลยนะครับคิดอะไรหรือปล่าวนิ

หนึ่งในสาเหตุที่ท่านโทนกลัวย่าหอม แต่น่าจะมีมากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นไม่ออกอาการเสียทรงหรอกน่า

โดนแต่เด็กเลย วิชาแก่กล้า

รอชมพิธีการ

ขอบคุณค้าบ เจ๊หมิว

ช็อตแรก ฮี่ๆย่าหอมชวนเราด้วย ช็อตสองชวนพ่อกับพี่แมนด้วยฮ่าๆ

มาแล้วจากที่รอไปหลายวันเรื่องเล่าของเจ้หมิว

ยิ่งนับวัน พี่หมิว ยิ่งเข้าใกล้เป็นคอบครัวเดียวกับนายโทนมากขึ้นแล้วนะ

งานใหญ่คนน่าจะเยอะจะมีเหตุการณ์แปลกๆเกิดขึ้นใหม แล้วแต่ละคนจะเจอเหมือนกันหรือปล่าวครับเจ๊หมิว

นอนในสวนโทนสบายอยู่แล้ว

คุณหมิว  สุดยอดด

โทนนี่ผ่านไรมาเยอะเลยนะเนีย

ประวัติเทพโทนโหดจัด

นั้นสิครับ ภูมิหลังขนาดนี้มีอึ้งอะครับ ขอบคุณครับ

โทนต้องเป็นคนที่จิตแข็งมากๆ เลยทำให้สมาธิดีด้วย

งานใหญ่ระดับจังหวัดเลยมั้งทีนี้

นั่งในป่าช้าเลยหรอโทน

ดูแล้วงานใหญ่มาก ถ้าเป็นยุคสมัยนี้คงได้มีวงดนตรีมาเต็มวงอีกด้วยละ

นั่งสมาธิในป่าช้า จิตคงแข็งแกร่งมาก

ไปนั่งในป่าช้า บรึ๋ยยยยย

ตอนที่รอคอยมาถึงแล้วอยากรู้พีธีจะยิ่งใหญ่ขนาดใหนอยากเหห็นบายศรีโบราณจะสวยงามขนาดใหน

ถ้าเทพโทนคือเห้งเจีย
ย่าหอมก็คือพระยูไล นั่นเอง

ถึงว่ากลัวย่าแบบสุดๆ

งัยละเทพโทนถึงไม่กลัวอะไร จิตนิ่งขยับง่ายๆ😜😜😜😜

คนดังประจำหมู่บ้านเบยแฮะ มีงานใหญ่โต

หนักกว่านี้ พี่ก็ผ่านมาแล้ว แค่นี้จิ๊บจ๊อยมาก

โดนลงโทษแบบ ::Horror::

ดูเหมือนว่าโทนจะถูกฝึกมาแบบนักรบโบราณเลยนะครับ

แสดงว่าเมื่อก่อนเจ้าโทนดื่อนักขนาด ย่าถึงกับต้องพาไปนั่งสมาธิที่ป่าช้า

มาแล้วๆ ขอบคุณมากครับ

นั่งสมาธิในป่าช้าสุดจัดเทพโทน

เทพโทนอยู่ขั้นไหนล่ะนั่น

นั่งสมาธิในป่าช้าแต่เด็ก มิน่าจิตกล้าแกร่ง

โอเอมจี นั่งสมาธิที่ป่าช้าโหดร้ายเกินป๊ายยย

งานขนาดนี้ถือว่าเป็นงานใหญ่ของหมู่บ้านแล้วละ ไม่ใช่งานของครอบครัว แต่ครอบครัวยังอยู่กันครบ รวมบริวารด้วยก็มากมายเต็มที่ละ

จัดหนักตั้งแต่เด็กๆเลยนะ

หนักกว่านี้ก้อโดนมาแล้ว....แค่นี้ชิวๆ......โทนบอกมา...อิอิ

  ::Shy:: แค่นี้เบาๆเนอะโทน 🤣🤣

โทน ฝึกฮาคิสังเกตุมาตั้งแต่เด็กเเล้ว

ดีนะย่าไม่ให้ไปนั่งในป่าช้าคนเดียว

ขอบคุณ​ครับ... พี่โทน.. น่าจะลองเอาวิธีที่ย่าหอมจับพี่โทนลงโทษให้ไปนั่งสมาธิในป่าช้า.. มาลงโทษพี่หมิวบ้าง.. คงดี

ไม่ได้เข้ามาหลายวันทำไมมาแค่ตอนเดียวววว  อยากได้สักสิบตอนอ่านเพลินมากกกกกก

ใช้ความกลัวในการควบคุม  มิน่าโทนถึงได้แกร่งและมีสติตั้งมั่นได้เร็ว

ใจนึงเห็นใจโทนนะ เจออะไรมาเยอะ ใจนึงก็อิจฉาเมียเยอะ

โทนน่าจะเจอดีแน่เลยตอนย่าหอมพานั่งสมาธิในป่าช้า   ถึงกลัวย่ามากๆๆๆๆ

ร่ายยาวเลย  อยากอ่านตอน เยยยยยยแล้ว

ป่าช้าเลยหราครับ

วันงานมาถึงแล้ว  อยู่กันพร้อมหน้าเลย  งานนี้คงครบทีม

ป่าช้า!!!!!!หนักจัดเลยนะนั้น

อ้างจาก: deamondear เมื่อ พฤษภาคม 03, 2023, 12:08:27 ก่อนเที่ยง
งานน่าจะวุ่นวายแบบวุ่นวายน่าดู

ในป่าช้าน่ามีอะไรแปลกๆแน่

หนักกว่านี้ พี่โทนก็ผ่านมาแล้วล่ะเนอะ 

เทพโทนเจออะไรมาเนี่ย เจอตั้งแต่เล็กเลย

ที่เจ้หมิวตื่นแต่เช้าได้ก็เพราะน้องกุมารไปปลุกหรอกถึงตื่นเช้า

ป่าช้าเลยหราครับ

เข้าปรมาจารย์แล้วคุณโทน

ขอบคุณ​ครับ​
หายไปนานคิดถึงนักเขียน
ฝากตามอีตาโทนด้วยครับ

เขาเรัยกว่าเต็มตา

อ้าวพี่แมนก็เห็นแต่เก็บทรงอยู่

น้องงกุมารคงจะชอบเจ๊แล้วแหละ

มาแล้ว กางมุงรอเลย

จะเป็นหลานสะใภ้ต้องทนไหว

อันนั้นน่าจะของแรง 555

นอนป่าช้าเป็นเรื่องชิลๆ อะไรขนาดนั้น -*-

หมิว น่าจะรับเป็น ร่างทรงต่อจากย่าหอมแน่ๆ

ขนาดนั่งในป่าซ้าแล้วจะกลัวอะไรดีละ

ต้าวโทนของเจ๊หมิว ฮาๆ

ดูเหมือนย่าหอมจะถูกใจเจ๊หมิวเอามากๆเลยนะเนี่ย

ย่าหอม.....ไม่แปลกใจเลยที่โทนจะกลัวย่าหอมขนาดนั้น 555 

จะหนักหรือมาเยอะแยะก็ไม่รู้โดนมาเยอะเจ็บมาเยอะ

อย่างโหด ไปนั่งสมาธิในป่าช้าเนี่ยย

โดนฝึกสมาธิตั้งแต่เด็ก....เง้อ

งานรวมญาติของโทนครึกครื้นน่าดู

ป่าช้าเป็นอะไรที่น่ากลัวมากสมัยเด็กกลัวจนหลอน

ไปๆมาๆเป็นงานระดับบิ๊กไปเสียแล้ว

เจ้หมิวมาถึงงานก็เจอดีเข้าไห้แล้วเลยนะขอรับ อิอิอิ

ย่าหอมดูออกแล้วเจ๊หมิว

เจ้หมิวคนสวย เป็นห่วงท่านโทนอะจิ ที่นอนยังไงในสวน ยิ่งรู้ว่าปู่เทียนไม่ได้นอนด้วย ขนาดเข้าไปตอนกลางวันยังน่ากลัว
::Shy::

เรื่องแค่นี้ จิ๊บๆ สำหรับเทพโทน

งานไม่ใหญ่แน่นะวิ

อลังการงานทำขวัญ

หนักจิงๆป่าช้นะนั้นอิอิ

กว่าจะนิ่งก็ต้องกลิ้งมาก่อนไง

  อ้าว.เผลอๆ.. ชิ่งงานในบ้าน กัขแม่ทิพย์ แลัวคุณท่าน ออก มา ชมสวนหรือ สืบเรื่องราวต่าง เนียนเลยเจ้หมิว555   แต่ ก็ว่าไม่ได้ ถ้าไม่ชิ่ง ผู้อ่าน อย่างเราก็ไม่เผือกสิ

กลัวย่ามากกว่า​กลัวผีอีก

มาถึงก็โดนรับน้องด้วยคณะลิเกเลยนะเจ้หมิว

ใกล้ถึงเวลาพิธีแล้ว ยิ่งใหญ่จริง ๆ เทพโทน

นี่ขนาดว่าจะจัดงานเล็กๆนะครับยังขนาดนี้ ขอถามถึงนายโทนครับเรื่องเล่านายโทนหาย

ความลึกลับเริ่มเฉลยมาทีละนิดทีละนิด

ของแท้ทั้งบ้าน

ยังจะมีอะไรแปลกๆตามมาอีกเยอะ

หนักกว่านี้ก็โดนมาแล้ว

บ้านนี้ของแท้ ไท่มีอะไรปน

โทนสายมูตัวพ่อเลยนะเนี่ย

สนุกมากครับ ติดตามตลอด

เรื่องแค่นี้สำหรับโทนสบ่ยๆ

โดนฝึกมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว โทนเลยชิลล์​ๆ

stoy ของโทนตอนเด็กๆมีเยอะให้เล่าน่ะนี่

มิน่า โทน ถึงกลัว ย่าหอม มากๆ

หนักกว่านี้ก็เจอมาแล้วพี่โทน

โอ้วว  ท่านโทนผ่านมาเยอะจริง

โทนผ่านมาเยอะจริงๆ

บางทีพระอาจารย์ก็อาจจะเป็นคนใกล้ชิดก็ได้แต่ก็ละแวกเดียวกันก็น่าจะรู้จักกันทั่วไป

นั้งสมาธิในป่าช้าแค่คิดก็หลอนแล้ว

บ้านนี้ไม่ธรรมดากันทั้งบ้านเลย

แค่ในป่าช้าเองหมิว

 ::Ajark:: OMG นั่งสมาธในป่าช้า

เรื่องลี้ลับ น่ากลัวจังเลย ...

ย่าหอมโหดจิงแต่ดีโทนได้ฝึกสมาธิ

 ::Sweat:: ผมก็เคยนะ นั่งสมาธิที่ป่าช้า แต่เป็นตอนบวช มีเสียงเต็มไปหมด แต่ด้วยความอยากรู้จึงลืมตาดู ปรากฏว่าไม่มีอะไรเลย มีแต่เสียงกิ่งไผ่สีกัน เสียงใบไม้ปลิวตามแรงลม จนได้สติว่าเราปรุงแต่งไปเองทั้งนั้นเลย

แค่นี้เอง เหรอโทน

พี่โทนครับคาราโอเกะหายครับ

สยึ๋มกึ๋ยเข้าไปทุกทีแล้ว

ย่าหอมอย่างโหดเลยคับ

เผยมานิดละว่าทำไมถึงกลัวย่าหอมนัก

จิตต้องแข็งแค่ไหน คนเราเวลานั่งสมาธิแค่บ้านตนเองจิตยังปรุงแต่ง  แล้วนี่ต้องแข็งแค่ไหนในป่าช้า

ดูทรงแล้วน่าจะน้องๆ งานวัดแล้ว แค่งานเรียกขวัญนะเนี่ยะ
แต่ดูแล้วเป็นงานที่น่าไปร่วมงานด้วยมากๆ เหมือนเป็นงานบุญที่ดีจริงๆ

คนเมืองไม่เคยเจอแบบนี้ไม่มีทางรุแน่ๆ

โคตรโหด ไปนั่งในป่าช้า

นั่งสมาธิในป่าช้าเลยหรือ???

เรื่องกลัวย่าผมก็เป็น ดุกว่า หยิกเจ็บกว่าพ่อกะแม่อีก เข้าใจเทพเรื่องกลัวย่าเลย

ต้องใช้คำว่าน่าเกรงขามกับปู่เทียนและย่าหอมจากที่คุณหมิวบรรยายมา มีคำเดียวที่เหมาะสมแหล่ะครับ

ลงโทษเด็กซนแบบนี้ คงเข็ดจนขยาด

มาแล้วมาแล้ว ลิเกสนุกป่าวเจ้ สองตอนต่อเนื่องนะครับ ห่างไปนานเลย

เทพโทนของผม สงสัยจะมีพลังพิเศษเพิ่มขึ้นอีกแน่เลย

หนักกว่าเธอก็เจอมาแล้ว ปู่บอก

หนักเลยหลังบ้านเบาไปเลย

มารอดูลิเกละม้าง
แถวนั้นน่าจะมีหลายตน

ในป่าช้าเลย  โทนใจต้องนิ่งมากๆ

สิ่งลี้ลับมาทุกตอนเลยนะหมิว

นั่งสมาธิในป่าช้า แค่คิดก็หลอนแล้ว

อจัียยย

 ::Hmmm:: ย่าหอมชอบเจ้แน่เลย

ให้ไปนั่งในป่าช้าแต่เด็กแบบนี้ไม่กลัวสิแปลก

ย่าหอมนี่เราจินตนาการว่าเป็นลักษณะแม่ย่าที่ดูสง่า มีราศรี มาดดูดีมากๆ

โหดเกิ้นไปนั่งในป่าช้า

เรื่องงัดขอให้บอก

ก็ฝึกจิต ฝึกสมาธิกันขนาดนั้น จะไม่มีสัมผัสพิเศษก็คงไม่ได้แล้วล่ะ

ฝึกจิตไง

งานวัดแล้วละแบบนี้

เสียทราง

เสี่ยเจ้าของค่ายมวยเขาพาคนของเขามาขอขมา ปู่เทียนเรื่องที่ไปล่วงเกินหลานเขา

เสี่ยเจ้าของค่ายมวยเขาพาคนของเขามาขอขมา ปู่เทียนเรื่องที่ไปล่วงเกินหลานเขา

ซนขนาด ต้องส่งไปให้ผีอบรม

ศรัทธา

โดนมาแต่เด็กๆก็คงคุ้นชินแล้วแหละ

สงสัยตอนเด็กโทน จะซนและดื้อมากจริงๆ

ห้องพระว่าหนักแล้ว ป่าช้าต่ออีกเลยเหรอ

โทนก็มีปล่อยของออกมาเรื่อยๆ

คุณย่าเริ่มคุณกับพี่หมิวเยอะขึ้นแล้วแหะ

นั่งสมาธิในป่าช้าตั้งแต่เด็กเลยเหรอ ขนาดผู้ใหญ่ยังแย่

อื้อหือ นั่งในป่าช้า

เวอร์ชั่นนี้ ไสยศาสตร์เต็มๆ เลยครับพี่หมิว

 ::Glad::

เจ๊หมิวจะไหวป่าวเจอแบบนี้555

เจ๊หมิวปรับตัวเข้ากับครอบครัวของโทนทั้งปู่เทียนย่าหอมและตากับยายได้เป็นอย่างดี