บอกเลยว่าเกรงใจนักอ่านมากๆ ที่ต้องค้างคา กับการมาๆ หายๆ ของผม
ผมอยากเขียนต่อมากเลยครับ แต่ไม่มีเวลาเลย ก่อนหน้าพอจะแบ่งเวลาจากงานประจำและวันหยุด เสาร์-อาทิตย์ มาเขียนได้บ้าง แต่ปัจจุบันเวลาจะนอนยังแทบไม่พอ
ตั้งใจว่ากลับมาเขียนรอบนี้จะเขียนยาว ๆ เอาให้เลี้ยงชีพได้ แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้อีกแล้ว
คงจะอีกพักใหญ่ ๆ เลย กว่าสิ่งที่กำลังทำจะอยู่ตัวจนพอให้มีเวลากลับมาเขียนต่อได้อีกครั้ง
โผล่มาบ่นให้ฟังเฉย ๆ ครับ เผื่อใครจะคิดถึง
คิดถึงซิครับ จะไม่คิดถึงได้ยังไง แต่งานประจำต้องมาก่อนงานพิเศษล่ะครับ พวกเราแฟนประจำก็ได้แต่เอาใจช่วย ขอให้งานประจำอยู่ตัวเดินไปตามที่ต้องการ เพื่อจะมีเวลาและอารมณ์มาเขียนให้ได้รับความบันเทิงกันอีก ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ