ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งทางภาคอีสาน
"ไปเฮ็ดงานก่อนเด้อจ้า"อนงค์นาถบอกกับผัวรักที่อุ้มลูกชายวัย6เดือนออกมาส่งผู้เป็นเมียที่หน้าบ้าน
อนงค์นาถและเสาร์ทั้งสองแต่งงานอยู่กินกันได้2ปีแล้ว โดยทั้งสองคนมีลูกน้อยซึ่งเป็นพยานรักด้วยกัน1คนชื่อน้อง มีนา หรือ น้องมีนที่ตั้งชื่อว่ามีนาก็เพราะว่าลูกของพวกเขาเกิดเดือนมีนาคมนั้นเอง
"ขับรถดีๆเด้อน้องหล่าอ้ายเป็นห่วง"เสาร์บอกกับเมียสาววัย24 ปีอย่างเป็นห่วง
"จ้าอ้าย...ฝากเบิ่งบักหำน้อยแน่เด้อ"อนงค์นาถ หรือ นงค์บอกกับผัวรักก่อนจะรวบกระโปรงสีกากีก้าวขึ้นคร่อมรถมอเตอร์ไซค์ขับออกไป จุดหมายปลายทางคือศูนย์เด็กเล็กก่อนเกณฑ์ประจำตำบล เพราะหญิงสาวเป็นครูสอนอยู่ที่นั้น
"อีนงค์ไปเฮ็ดงานล่ะเบาะทิด"นางเพ็ญศรี เอ่ยถามเสาร์ผู้มีศักดิ์เป็นหลานพร้อมทั้งสอดส่ายสายตามองหา
"ไปล่ะครับ...อามีธุระอีหยังกับเมียผมครับ"เสาร์เอ่ยปากถามผู้เป็นอา
"กูว่าจะมาขอน้ำนมเมียมึงแน"นางเพ็ญศรีบอก
"ขอไปเฮ็ดหยังครับ"
"โอ๊ยยย...ผัวกูมันถืกแมงแคงเงี่ยวใส่ตา..กะเลยว่าสิมาขอน้ำนมเมียมึงไปหยอดตาแน่"นางเพ็ญศรีบอกเหตุผล
"เดี๋ยวผมเอาในตู้เย็นมาให้ครับ...แต่ว่าอาต้องเอาไปแช่ในน้ำอุ่นก่อนเด้อครับ"เสาร์บอกก่อนจะอุ้มลูกน้อยเดินไปหยิบเอาถุงใส่น้ำนมที่ผู้เป็นเมียปั๊มเอาไว้มาให้อา
"มื้อนี้บ่เปิดร้านซ่อมบ่..ผัวกูว่าจะเอาผานรถไถมาอ๊อก"นางเพ็ญศรีถาม
"ลูกผมหลับพุ้นล่ะครับ"เสาร์ตอบ ร้านของเสาร์เป็นซ่อมทั่วไปที่ซ่อมได้ทั้งรถมอไซค์และรถไถเดินตาม เสาร์มีรายได้จากการเปิดร้านซ่อมรถอย่างเป็นกอบเป็นกำ
"กูกลับก่อนเด้อกะชั้น..เดี๋ยวผัวกูอยากข้าว"
"เดี๋ยวครับอาเอาเอี่ยนเอาไปเฮ็ดกินแน่ครับ...ผมใส่ตุ้มได้บักหลายนึง..ฝากแวให้อีพ่อนำ"เสาร์เอาปลาไหลที่เขาหาได้ ยื่นให้ผู้เป็นอา
"เอ่อๆขอบใจหลายๆทิด"นางเพ็ญศรีรับเอาปลาไหลมาจากหลานชายก่อนจะรีบเดินกลับบ้านของตนที่อยู่ใกล้กัน โดนบ้านของเสาร์อยู่ตรงกลางระหว่างบ้านของพ่อแม่และญาติๆ
พออากลับไปแล้วเสาร์ก็เอาลูกใส่อู่พร้อมกับเอาน้ำนมของเมียมาแช่น้ำอุ่นและเทใส่ขวดนมให้ลูกกิน ก่อนจะไกวอู่จนลูกหลับไป พอลูกหลับไปแล้ว เสาร์จึงเปิดร้านซ่อมตามปกติ ไม่นานลูกค้าก็เริ่มเอารถมาให้เขาซ่อม ทั้งปะยาง และเปลี่ยนน้ำมันเครื่อง บางคนแวะมาเติมลมเฉยๆเขาเติมให้ฟรีไม่คิดตังค์
พอตอนเย็นเมียเขากลับมาจากทำงานแล้ว เสาร์จึงปิดร้านกะว่าจะไปหาส่งกบที่ปลายนา เขาจับกบได้4-5ตัวแล้ว ก็ต้องหยุดเมื่อได้ยินเสียงเรียกจากด้านหลัง
"ทิดๆ.."
"ผู้ได๋นั้น"เสาร์ตะโกนถามออกไปพร้อมกับส่องไฟไปตามทิศทางของเสียง เขาก็เห็นแสงไฟที่ส่องมาจากเถียงนา ซึ่งเถียงนาหลังนั้นตั้งอยู่ในที่ดินของอาเพ็ญ
"มาๆมานี่ๆ"เสาร์จึงเดินตามเสียงเรียกไปพอไปถึงจึงเห็นว่าเป็นอาวหน่อยผัวของอาเพ็ญ
"อาวเอิ้นผมมาหยังครับ"เสาร์ถามออกไป เขายิ่งรีบอยู่เพราะพึ่งได้กบแค่5ตัวเอง
"ฟ้าวไปไส..มากินสาโทกับกูก่อน...หรือฟาวไปจัดเมียบ่555"อาวหน่อยผัวอาเพ็ญพูดยิ้มๆ
"ผมจัดสู่มื้ออยู่แล้วครับแต่ที่ผมฟ้าว...กะย้อนได้กบแค่5โตนึง มันน้อยโพดย่านบ่พอกิน"เสาร์อธิบาย
"เอาของกูกะได้...กบกูได้เต็มข้อง"อาวหน่อยบอก
"เอ้ากะได้ครับ..."ด้วยความเกรงใจ เสาร์จึงนั่งลงกินด้วย แต่กระนั้นเสาร์ก็กดโทรศัพท์หาผู้เป็นเมียพร้อมกับขออนุญาตผู้เป็นเมียพร้อมอธิบายให้ฟัง
"อย่าอยู่ดึกหลายเด้อจ้า"เสียงผู้เป็นเมียพูดมาตามสาย
"คร๊าบ...จั๊กวางจั๊กคราวอ้ายกะสิกลับแล้วล่ะ"เสาร์บอกกับเมียสาวก่อนจะวางสายไป
"ย่านเมียขนาดต้องโทรไปขออนุญาตเลยบ่ทิด"อาวหน่อยเอ่ยแซว