(https://cdn-th.tunwalai.net/files/story/747797/638265526682321395-story.jpg)
" สาวน้อยมือปราบทรชนคนเก่ง ที่ใช้ความน่ารัก ปราบคนพาล อภิบาลคนดี "
*** แนะนำตัวละคร ****
(https://i.postimg.cc/1zxP5wm2/Polish-20230802-122907216.jpg)
นารา อายุ 18
สถานะ มึแฟนแล้ว : เพิ่งจบมัธยมศึกษาปีที่6 (เตรียมเข้ามหาลัยปี1) ไร้เดียงสาเรื่องเพศ เธอไม่ชอบสวมเสื้อชั้นในและกางเกงใน มาตั้งแต่เด็ก เพราะความอึดอัดที่เธอไม่ชอบ แฟนหนุ่มมักเป็นห่วงเธอในเรื่องนี้
ปัจจุบัน : ช่วยงานภาคสนามสำนักงานนักสืบของคุณพ่อ ที่มีเครือข่ายกับองค์กรตำรวจในจังหวัดหนึ่งทางภาคเหนือ
(https://i.postimg.cc/MvcN8FmF/images-1.jpg) (https://postimg.cc/MvcN8FmF)
ยูตะ อายุ 22
สถานะ : แฟนหนุ่มลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น ของนารา เรียนมหาลัยปี3
ปัจจุบัน : เป็นนักฟุตบอลมหาลัย ชอบฟุตบอลเป็นชีวิตจิตใจ
(https://i.postimg.cc/9rTbb5pC/images-1.jpg) (https://postimg.cc/9rTbb5pC)
ขจร อายุ 49
พ่อของนารา เป็นเจ้าจองสำนักงานนักสืบแห่งหนึ่งในเมืองเชียงใหม่
......................
" ไหนๆช่วงนี้ลูกก็อยู่ระหว่างรอเข้าเรียนมหาลัย ก็ถือซะว่าให้หนูหารายได้พิเศษก็แล้วกัน "
ขจร ผู้เป็นพ่อเพิ่งเกิดอุบัติเหตุรถชนต้นไม้ เหตุเพราะดื่มสังสรรค์กับลูกค้า ทำให้ขาหักกระดูกร้าวทั้ง2ข้าง ทำให้ต้องนอนติดเตียงอยู่ในโรงพยาบาลแห่งนี้
" แต่หนูจะทำได้เหรอคะ งานนักสืบหนูแค่เคยเห็นพ่อทำ แต่หนูยังไม่เคยลองเลยสักครั้ง กลัวว่าจะเอาชื่อและสำนักงานนักสืบของพ่อต้องอับอาย "
นารา กล่าวกับผู้เป็นพ่อ ขณะมาเยี่ยมคุณพ่อที่โรงพยาบาล
" ยังไงก็แล้วแต่ คนเรามันต้องเริ่มที่จะเรียนรู้ ไม่แน่ว่า ลูกอาจจะทำได้จนเก่งแบบพ่อ "
" หนูกลัวแค่ว่าจะไปทำให้คนอื่นเค้าเดือดร้อนมากกว่าเดิมเสียมากกว่า " นารา ยิ้มแลบลิ้นทำหร้าทะเล้น
" ช่วงนี้มีงานเข้ามาเยอะแยะ ลูก อาจจะเลือกงานง่ายๆไปก่อน ประเภทตามหาแมวหาย หรือ ของหาย น่าจะง่ายกับการเริ่มต้นของลูก "
ผู้เป็นพ่อ พยายามทำให้ลูกสาวสบายใจกับการเริ่มงานในสำนักงานนักสืบของเขาเอง
" ก็ได้ค่ะ หนูจะลองดู "
" พ่อก็ไม่แน่ใจว่าจะได้ออกจากโรงพยาบาลเมื่อไหร่ คงจะอีกหลายเดือนเลย คงจะต้องฝากสำนักงานไว้กับลูกแล้วล่ะ "
............................................................
" ยูตะเชื่อว่ายังไงนาราต้องทำได้ นาราเก่งจะตาย "
เสียงปลายสายของแฟนหนุ่มให้กำลังใจเธอ กับงานที่เธอได้รับมอบหมายจากผู้เป็นพ่อ
" ไม่ต้องมาพูดยอกันเลย แล้วซ้อมบอลเสร็จกี่โมง ไปทานข้าวกันไหม เย็นนี้ " นาราตอบกลับแฟนหนุ่ม
" เนี่ยเพิ่งซ้อมเสร็จเลย กำลังจะกลับหอ "
" โอเค อีก30นาที เดี๋ยวนาราเอารถไปรับที่หอนะ"
" รับทราบครับพ้ม " ยูตะแฟนหนุ่มยิ้มตอบรับปลายสาย
ยูตะหนุ่มลูกครึ่งแม่เป็นคนไทยทำงานเป็นหมอกระดูก ส่วนคุณพ่อเป็นคนญี่ปุ่นเป็นผู้จัดการอสังหาริมทรัพย์ระหางประเทศ
ยูตะเจอนารา ตั้งแต่เธอเรียนมัธยมศึกษาปีที่5 ในขณะที่พ่อของยูตะว่าจ้างให้ ขจร พ่อของนาราทำงานสืบหาคนโกงเงินบริษัท วันนั้นนารานอนดูทีวีอยู่ที่สำนักงาน ยูตะตามพ่อไปแล้วเจอกับสาวน้อยในชุดพละของโรงเรียนแห่งหนึ่ง หนุ่มลูกครึ่งญี่ปุ่นตกหลุมรักตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น
หลังจากวันนั้นยูตะก็ตามจีบนารา ไปเฝ้ารอหน้าโรงเรียน ซื้อขนมซื้อไอติมไปฝาก ทำให้เพื่อนๆของนาราอิจฉาตาร้อนกันเป็นแถว
ไม่นานหลังจากนั้น3เดือน นาราก็ยอมใจอ่อนตกลงปลงใจเป็นแฟนกับยูตะ
นี่ก็เป็นเวลา 2 ปีกว่าๆแล้วที่นารากับยูตะเป็นแฟนกัน เรื่องความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เหมือนๆกับวัยรุ่นทั่วไป เรื่องการมีเพศสัมพันธุ์ของทั้งคู่ก็นเป็นเรื่องปกติ บางครั้งก็ที่หอพักของยูตะ และบางครั้งก็โรงแรมบ้าง
สำหรับเรื่องบนเตียงของยูตะนั้นค่อนข้างธรรมดาไม่หวือหวา จึงทำให้นาราไม่ค่อยเสร็จสม จะเป็นเพราะขนาดที่เล็กของแฟนหนุ่ม หรือจะเป็นเพราะการเล้าโลมที่ไม่ค่อยได้เรื่องก็ไม่อาจทราบได้ แต่ด้วยความที่เรื่อง sex ไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับทั้ง2จึงไม่ใช่อุปสรรคของการคบกัน
นาราขับ Honda Civic มาถึง หอพักใจกลางเมือง ใกล้มหาวิทยาลัยที่ยูตะเรียน ซึ่งยูตะเลือกที่จะมาอยู่หอพักแทนที่จะไปอยู่บ้านสุดหรูก็เพราะบ้านของเขาอยู่ไกลจากมหาลัยและเขาต้องซ้อมฟุตบอลทั้งเช้ามืดและจนหัวค่ำ การมาอยู่หอพักจึงสะดวกกว่าไป-กลับ ที่บ้าน
" เธอ นาราอยู่ข้างล่างแล้ว รีบๆลงมา หิวจนใส้จะขาดอยู่แล้ว "
นาราโทรเรียกแฟนหนุ่ม ขณะที่ติดเครื่องรออยู่ข้างล่างหอพัก
" มาแว้วววว...ไปกินร้านไหนกันดี "
ยูตะทำเสียงทะเล้นขณะเปิดประตูก้าวขึ้นรถ
" วันนี้อยากกินเนื้อย่าง ไปโคขุนกันเนาะ"
"ไปโลดดด..!!"
...................................................................
ที่ร้านโคขุนแห่งหนึ่ง
นารา ในชุดเสื้อยืดรัดรูปลายมินนี่เม้าส์สีขาว กางเกงยีนส์ขาสั้นแค่คืบ เปิดประตูรถลงมา ทำเอาหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ภายในร้านมองกันจนตาเยิ้ม ด้วยความที่หน้าอกที่เต่งตึงทั้งคู่ดันเสื้อยืดออกมาชัดเจน ทันทีที่ยูตะแฟนหนุ่มเดินตาม เห็นเหล่าผู้ชายหื่นทั้งหลายมองหน้าอกแฟนสาว จึงรีบเดินนำหน้าเธอเพื่อเดินบังหน้าอกนาราไว้
" คราวหน้าแต่งชุดให้มิดชิดกว่านี้ได้ไหม?? "
ยูตะบอกนาราด้วยสีหน้าเป็นห่วง ขณะที่ทั้งสองนั่งโต๊ะด้านในสุด
" หึงเหรอคะ อิอิ " นาราหยอกแฟนหนุ่มพร้อมกับเอามือดันฐานหน้าอกข้างหนึ่งขึ้น
ด้วยขนาดหน้าอกที่ไม่เล็กไม่ใหญ่เกินไป ขนาดกำลังพอดีมืของเธอ มันเป็นเป้าหมายสายตาของทั้งหนุ่มๆทั้งในโรงเรียน และสถานที่ที่เธอเดินผ่าน
" รีบๆสั่ง รีบๆกิน รีบๆกลับ " ยูตะเริ่มไม่ค่อยพอใจกับท่าทีทะเล้นไปแคร์สายตาใครของเธอ
" เตือนภัย !!! .... ชายโรคจิตแอบถ่ายสาวในห้องน้ำและพยายามเดินตาม หลังชายโรคจิตไหวตัวทันหลบหนีไป ในขณะที่หญิงสาว รู้ตัวและวิ่งเข้าหาฝูงชนเพื่อขอความช่วยเหลืิอ "
เสียงข่าวทางช่องโทรทัศน์ช่องหนึ่งภายในร้านกำลังรายงานข่าวเตือนภัยผู้หญิงให้ระวังโรคจิตคุกคาม
" เห็นไหม?..สักวันถ้านาราโดนแบบนี้ล่ะ จะทำยังไง ยิ่งแต่งตัววับๆแวมๆอย่างนี้ จะเป็นอันตรายนะ "
ยูตะแฟนหนุ่มได้ทีจึงเริ่งสั่งสอนเธอทันที
" จ๊ะ รู้แล้วค่าาาา ว่าเป็นห่วง "
นาราหยิกแก้มยูตะพูดพร้อมกัดฟัน
...................................................................
" ถึงหอแล้ว วันนี้อิ่มแปล้เลย "
นาราขับรถมาส่งยูตะถึงหน้าหอพัก หลังจากทานอาหารเสร็จ
" จุ๊บ!! รีบๆเข้าบ้านห้ามเถลไถล ถึงบ้านแล้วโทรหาด้วยนะ "
ยูตะหอมแก้มนารา พร้อมกำชับให้รีบกลับบ้าน ก่อนจะเปิดประตูลงรถไป
....................................................................
22.42 น.
" คุณจำหน้าตามันได้ไหม ? "
พนักงานกู้ภัยทั้ง2คน ถามหญิงสาวอายุ 20 ต้นๆ ในขณะที่เธอนั่งในรถกู้ภัย เธอมีอาการหอบเนื่องจากการวิ่งหนีอะไรบางอย่าง เธอมีสีหน้าตื่นกลัวอย่างเห็นได้ชัด เสื้อผ้าในชุดออฟฟิศท่อนบนหลุดรุ่ย เสื้อชั้นในถูกมีดปาดหลุดออกมาจากเสื้อนอกที่กระดุมหลุดหายเนื่องจากแรงกระชาก
" มะ..ไม่.ไม่รู้ มะ..มันสวมหมวกโม่ง "
--------- ติดตามตอนต่อไป ---------
เริ่มเรื่องก้อเสื้อผ้าหลุดลุ่ยเลย ฤ
แนวสืบสวนก็มา น่าสนใจ ::Hmmm::
นางเอกแนวโนบรา โนแพนตี้
ท่าทางน่าจะมาสายชอบโชว์
น่าสนใจดีครับ
มาแนวสืบไปเสียวไป
เอาแล้ว ตอนแรกก็มีเรื่องน่าตื่นเต้นเลย
ตอนเเรงนางเอกเราก็ไม่เบาสะเเล้ว