พูดคุยก่อนอ่าน : ก็มาอย่างเร็วครับ ช่วงนี้จะเป็นการปูเนื้อเรื่องของน้องแนนนะครับ อย่างที่ผมได้บอกทุกคน น้องแนนจะเป็นตัวเดินเรื่องหลักของผมไปอีกพักใหญ่เลยแหละ
และตอนนี้ ที่จริงผมตั้งใจจะไม่เอาลงละ เพราะผมรู้สึกว่ามันมีความ Contrast กันอย่างสุดโต่ง เพราะผมต้องนำเรื่องคำสอนทางศาสนามาใช้ในนิยายประเภทนี้ (WTF!!??) ฟังแล้วสงสัยไหมครับ ว่ามันเป็นไปได้เหรอ
เมื่อได้พิจารณาดูเนื้อหาในตอนนี้อย่างละเอียด ผมคิดว่านี่น่าจะเป็นอีกตอนหนึ่งที่ดี จึงตัดสินใจนำมาลงให้ทุกคนได้อ่าน คือต้องบอกก่อนนะครับว่า ผมไม่ได้มีเจตนาล่วงเกินศาสนา ดึงศาสนาลงต่ำ แต่ผมต้องการใช้อ้างอิง เพื่อให้เนื้อหามันดูลุ่มลึก สมเหตุสมผล ให้ตัวละครของผมดูมีความเป็นมนุษย์มากขึ้น จึงตัดสินใจนำตอนนี้ลงให้ทุกคนได้อ่านกัน
เมื่อทุกคนได้อ่านตอนนี้จบแล้ว ผมคิดว่าทุกคนน่าจะรู้แล้วละครับว่า 'ใคร?' คือผู้กำกับตัวจริงของนิยายเรื่องนี้
ด้วยความที่น้องแนนหายไปนาน กว่าจะโผลมานี่แบบ ผมเลยหลง ๆ ลืม ๆ ชื่อของเธอสมัยอดีตชาติไปละ เลยอาจมีพิมพ์ผิดกันบ้าง แต่หลัก ๆ ผมจะใช้ชื่อ 'นริศราวดี' นะครับ
ปล. ตอนนี้ผมไม่ซ่อนครับ เพราะมันไม่มีฉากเลิฟซีนอีโรติกอะไร มีแต่เนื้อหาเน้น ๆ ใครอยากเสพเนื้อหาก็เข้ามา ใครไม่อยากเสพเนื้อหาก็ปล่อยผ่านไป ใครจะมีใจคอมเมนต์บอกผมหน่อยว่ารู้สึกยังไงกับตอนนี้ ผมจะขอบคุณมากครับ
ความเดิมตอนที่แล้ว
https://xonly8.com/index.php?topic=277325.0
"บางไม่รู้จะบางยังไงอีกแล้ว อยากซี้ดกว่านี้ DM มาหาแนนนะคะ"
นริศราในสภาพเปลือยเปล่าท่อนบน เหลือเพียงแค่กางเกงชั้นในบางเบาสีขาวเบื้องล่าง กำลังนอนถ่างขาเปิดเปลือยพื้นที่สงวนของเธอเบื้องล่าง เพื่อถ่ายภาพเป็นคอนเทนต์ลงใน Onlyfans หารายได้จากหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่กลัดมันทั้งไทยและเทศ ที่ต่างอินบ๊อกซ์มาหาเธอเพื่อปลดล็อคคอนเทนต์ที่เธอตั้งไว้
เธอทำเงินได้เป็นกอบเป็นกำจากการเป็นคอนเทนต์ครีเอเตอร์ Onlyfans และเงินก้อนนี้แหละ ที่ช่วยให้ชีวิตเธอไม่ยากลำบากไปมากกว่านี้ ด้วยเหตุเพราะชีวิตของเธอมีกรรมที่ติดตัวมาตั้งแต่อดีตชาติ โดยที่เธอเองก็รู้ตัว
เหตุผลที่นริศราพอรู้เรื่องราวในอดีตชาติมาบ้าง เพราะเนื้อแท้ของเธอเป็นหญิงสาวจิตใจดี หากมีเวลาว่าง เธอก็มักจะไปทำบุญ ถือศีลแปด นุ่งขาวห่มขาว ด้วยเหตุเพราะครั้งหนึ่ง เธอเคยฝันเห็นตัวเองอยู่บนสรวลสวรรค์ เนื้อตัวประดับด้วยอัญมณีล้ำค่ามากมาย ก่อนที่เธอจะร่วงหล่นจากแดนสวรรค์ชั้นฟ้าลงสู่ผืนดิน
เธอเคยไปนั่งสนทนาธรรมกับพระอาจารย์ท่านหนึ่ง ซึ่งท่านมีมีญาณ และท่านได้มองเห็นกรรมของนริศรา เพียงแต่ท่านเป็นอริยสงฆ์ จึงไม่อาจเข้ามายุ่งวุ่นวายกับกรรมของพริตตี้สาวได้ จะทำได้เพียงแต่บอกเป็นนัยเพื่อเตือนสติ และขอให้นริศรากระทำความดีสะสมผลบุญต่อไป
"หลวงพ่อคะ ชีวิตหนูเหมือนมีกรรมยังไงไม่รู้ค่ะ หนูทำงานหาเงินส่งตัวเองเรียน แต่พ่อกับแม่แท้ ๆ ของหนู กลับคิดแต่จะหาเรื่องเบียดเบียนหนูอยู่ตลอด จนบางทีหนูก็สงสัยว่าหนูใช่ลูกของพ่อกับแม่จริง ๆ หรือเปล่า?"
"โยม ฟังหลวงพ่อนะ" พระอาจารย์ที่นริศราให้ความนับถือได้เอ่ยนำคำสอนเตือนใจ "องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านได้ตรัสไว้ว่า สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมย่อมจำแนกสัตว์ให้เลวและประณีตได้"
เรื่องนั้น หนูก็พอรู้มาบ้างคะ" นริศราเอ่ยปากด้วยใบหน้าเศร้าสร้อย ก่อนหน้านี้ เธอเคยป่วยมีอาการซึมเศร้า เพราะความทุกข์จากเรื่องครอบครัว จนทำให้เธอลองหันเข้ามาศึกษาเรื่องศาสนาอย่างจริงจัง จนช่วยให้เธอรู้สึกสบายใจได้บ้าง "แต่หนูก็อยากรู้จริง ๆ ว่ามันเป็นกรรมอะไรของหนู ที่หนูต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ทั้ง ๆ ที่หนูทำงาน ช่วยเหลือพ่อแม่เรื่องเงินทอง ให้ไปเท่าไรก็หมด พ่อของหนูก็ติดเหล้า ติดเพื่อน แม่หนูก็ติดการพนัน หนู...หนู"
"โยมแนน" หลวงพ่อเอ่ยปากเรียกพริตตี้สาวด้วยความเมตตา "อย่างที่อาตมาได้บอกโยมไป เราทุกคนล้วนมีกรรมเป็นของตนเอง โยมพ่อโยมแม่ของโยมแนนเองก็มีกรรมเป็นของตัวเอง และกรรมนั้นก็ผูกติดมากับโยมที่เป็นลูกโดยที่โยมหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่อาตมาอยากจะให้โยมลองไตร่ตรองดูให้ดีเถิด ว่าชีวิตที่ผ่านมาของโยมแนน ทุก ๆ ครั้งที่โยมเจอวิกฤติ หรือปัญหาที่แก้ไม่ตก โยมมักจะผ่านพ้นอุปสรรค์ปัญหาเหล่านั้นมาได้ตลอดใช่หรือไม่?"
(https://i.ibb.co/nCdc2gG/Nan-A.jpg)
"ก็..." นริศราลองทบทวนในสิ่งที่หลวงพ่อพูด และพบว่ามันคือเรื่องจริงแทบทุกอย่าง เพราะทุกครั้งที่เธอถูกพ่อกับแม่ขอเงิน จนแทบสิ้นเนื้อประดาตัว ทันใดนั้น ก็เหมือนมีอะไรบางอย่างมาช่วยเธอทุกครั้ง อย่างเช่น เธอเดือดร้อนเรื่องเงิน เพราะต้องช่วยเหลือพ่อกับแม่ที่ต่างจังหวัด แล้วทันใดนั้น เอกชัย ที่เป็นคนที่ชวนเธอเข้าสู่วงการนางแบบ และเป็นผู้จัดการส่วนตัว ก็หางานที่ทำรายได้ดีมาให้เธอได้ทำและมีเงินเพื่อนำมาเป็นค่าใช้จ่ายได้ทันท่วงทีอยู่ตลอด "ก็จริงนะคะหลวงพ่อ"
"เห็นไหมละโยม" หลวงพ่อที่นริศราเลื่อมใส่เอ่ยปากด้วยความเมตตาลูกศิษย์คนนี้ "โยมเป็นลูกกตัญญูต่อพ่อและแม่ ถึงแม้ว่าท่านทั้งสองจะประพฤติตนไปในทางที่ไม่ดีอย่างไร แต่ท่านทั้งสองก็คือผู้ให้กำเนิดโยม ความกตัญญูเป็นสมบัติของคนดี โยมจะไม่มีวันตกระกำลำบากได้นาน เพราะจะมีคนคอยช่วยเหลือโยมอยู่ตลอดไป"
"ได้ฟังแบบนี้" นริศราในชุดขาวที่นั่งพับเพียบอยู่พนมมือกราบหลวงพ่อที่เตือนสติให้เธอได้คิดดีและทำดีต่อไป "หนูก็รู้สึกสบายใจหน่อยค่ะ"
หลวงพ่อที่นั่งขัดสมาธิอยู่ไม่ได้กล่าวอะไร เว้นเสียแต่ท่านจะมีณาณมองเห็นเทวดาผู้สูงศักดิ์จากสรวลสวรรค์ที่ถอดจิตลงมาสังเกตการณ์ความเป็นไปในชาติภพของมนุษย์ปุถุชนธรรมดาของนริศรา หรือนริศราวดี หนึ่งในบุตรีขององค์ตุลาการสวรรค์
"ท่านเป็นเทวดาอยู่บนชั้นฟ้า เหตุผลใดจึงถอดจิตลงมาโลกมนุษย์เบื้องล่าง องค์ตุลาการสวรรค์"
"เพราะข้าเป็นห่วงนริศราวดี บุตรีของข้าเมื่อครั้นอดีตชาติ หลวงพ่อ"
"หากแต่นั่นคืออดีตชาติของนาง ในชาติภพปัจจุบัน นางคือมนุษย์ปุถุชน ท่านเป็นเทวดา มิควรลงมาก้าวก่ายดวงชะตาของนาง ท่านมิควรฝืนชะตาสวรรค์ ท่านเองก็รู้ดีไม่ใช่หรือ ท่านองค์ตุลาการสวรรค์?"
"ข้ารู้แจ้งแก่ใจอยู่แล้วหลวงพ่อ นับตั้งแต่ที่ข้าได้สั่งให้นางลงมาจุติบนโลกมนุษย์เพื่อสะสมบุญกุศล ที่เทวดาชั้นฟ้ามิอาจทำได้"
"แล้วเหตุใดท่านท้าวจึงยังมาก้าวก่ายเรื่องราวบนโลกมนุษย์เล่า?" หลวงพ่อถามองค์ตุลาการสวรรค์ "เมื่อท่านยินยอมให้บุตรีของท่านลงมาเกิดบนโลกมนุษย์ นางก็ต้องรับผลกรรมที่ตนได้กระทำมา องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านก็ตรัสเอาไว้แล้ว ว่าสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม โยมแนนในชาตินี้ นางมีกรรมผูกติดมาแต่ชาติปางก่อน นางก็ต้องรับผลกรรมที่นางก่อ หากแต่กรรมดีที่นางได้กระทำในชาติภพนี้ จะสามารถแบ่งเบากรรมเก่าของนางให้เบาบางลงได้"
"ด้วยใจที่ยังอาลัยอาวรณ์ในบุตรีผู้นี้ของข้า หลวงพ่อ" องค์ตุลาการสวรรค์ตอบ "นางเป็นบุตรีของข้า ไม่ว่าจะชาติภพใด ข้ารอคอยเวลาที่นางจะได้กลับขึ้นมาบนสรวลสรรค์อีกครา กลับมาเป็นบุตรีของข้า ข้าจึงต้องแน่ใจได้ว่ามันจะไม่มีเหตุผิดพลาดประการใด ที่ทำให้การนี้เป็นอื่น"
"เฮ้อ..." หลวงพ่อถึงกับถอนหายใจ จนนริศราที่นั่งอยู่เงยหน้ามองด้วยความสงสัย "แม้แต่เทวดาชั้นฟ้าอย่างท่าน ก็ยังมีกิเลศ มิอาจปล่อยวางได้ องค์ตุลาการสวรรค์ ความห่วงความกังวลนั้นเป็นอกุศลธรรมอย่างหนึ่ง ท่านเองก็รู้เรื่องอริยสัจ 4 หนทางสู่การดับทุกข์ดับโศก อันเป็นคำสอนขององค์สัมมาสัมพุทธเจ้าใช่หรือไม่?"
"ข้ารู้แจ้งแก่ใจ หลวงพ่อ" องค์ตุลาการสวรรค์ตอบรับแต่โดยดี "อย่างที่หลวงพ่อทราบ แม้ข้าเป็นเทพเทวดาอยู่บนสรวลสวรรค์ แต่ก็ยังมิอาจหลุดพ้นจากกิเลศทั้งหลายทั้งปวง ข้ายังเป็นห่วงบุตรีของข้าคนนี้ และบุตรีคนอื่น ๆ ที่ลงมาจุติบนโลกมนุษย์ด้วยทุกคน"
"ความรักของพ่อแม่ที่มีต่อบุตรและธิดานั้นนั้นช่างแสนประเสริฐ ที่บุตรและธิดาทุกคนล้วนต้องตอบแทนบุญคุณบิดามารดาของตนตราบจนพวกท่านสิ้นอายุขัย ความกตัญญูนั้นเป็นสมบัติของคนดี ยามเมื่อพบเจอทุกข์ ก็จะมีพลังแห่งบุญมาเกื้อหนุนให้ผ่านพ้นไปได้ อาตมาเองก็สมัยเป็นฆราวาสก็เคยมีพ่อแม่ ตอนที่อาตมามาบวช อาตมาก็ได้มีโอกาสดูแลพ่อแม่ของอาตมาที่แก่เฒ่าจนพวกท่านสิ้นอายุไข"
ดวงจิตขององค์ตุลาการสวรรค์รับฟังคำสอนของหลวงพ่อด้วยความเลื่อมใส
"ท่านต้องรู้จักการปล่อยวาง บุตรีของท่านได้ลงมาเกิดบนโลกมนุษย์ เพื่อใช้ชีวิตตามวิถีกรรมของแต่ละคนตามแต่บุญวาสนาครั้นอดีตของชาติของนางนั่นก็ส่วนหนึ่ง แต่กรรมก็เป็นสิ่งที่พวกนางทุกคนหลีกเลี่ยงไม่ได้เช่นกัน ท่านอย่าได้ฝืนโชคชะตาสวรรค์ไปมากกว่านี้เลย" หลวงพ่อเอ่ยปากเทศนาองค์ตุลาการสวรรค์ ราวกับล่วงรู้แผนการทั้งหมด "หลวงพ่ออยากให้ท่านได้ตรองดูให้ดีเถิด บุตรีของท่านทุกคนเมื่อครั้นอดีตชาติ ได้ใช้ชีวิตอยู่ในชาติภพที่สมบูรณ์เพียบพร้อม แต่ก็มิอาจสะสมบุณบารมีได้ดั่งมนุษย์บนโลก จะทำได้เพียงแค่เสวยบุญบารมีที่ตนมีไปเรื่อย ๆ จนหมด การที่ท่านได้ให้บุตรีของท่านทุกคนลงมาเกิดมนุษย์ เพื่อทำความดี นั่นก็ถือเป็นบุญกุศลหนุนนำตัวท่านและเหล่าบุตรีของท่านในชาติภพนี้ จงรักษาความดีไว้เถิดท่าน"
"ข้า..." องค์ตุลาการสวรรค์ถึงกับหลั่งน้ำตาด้วยความปิติ "ที่หลวงพ่อได้สั่งสอนข้า ข้าเลื่อมใสยิ่งนัก คำสอนของท่านประหนึ่งน้ำทิพย์ชโลมใจข้า"
"องค์ตุลาการสวรรค์ ฟังหลวงพ่อให้ดีนะ" หลวงพ่อสื่อสารกับองค์ตุลาการผ่านกระแสจิต "การเกิดเป็นมนุษย์นั้นช่างยากเย็นแสนเข็ญ บุตรีของท่านทั้ง 12 องค์ ก็ได้ลงมาเกิดบนโลกมนุษย์แล้ว เพื่อเรียนรู้สัจธรรมในการใช้ชีวิต มีเกิด มีแก่ มีเจ็บ มีทุกข์ มีสุข และมีดับ ละสังขารจากโลกใบนี้ไป ซึ่งเป็นสิ่งที่สัตว์โลกอย่างมนุษย์มิอาจหลุดพ้นได้ ไม่ว่าจะด้วยประการใด หากแต่ช่วงอายุขัยของพวกนาง บุตรีของท่านยังมีเวลากระทำความดีเพื่อสะสมบุญต่อไป ตามแต่สติปัญญา และบุญกุศลที่นางได้กระทำเพื่อเกื้อหนุนให้บุตรีของท่านได้ ได้ไปอยู่ในชาติภพที่ดีขืน บางคนก็อาจได้กลับไปอยู่สวรรค์ ไปเป็นเทพธิดาอีกครา หรือบางคนก็อาจต้องเกิดเป็นมนุษย์อีกครั้ง ซึ่งนั่นก็เป็นผลพวงแห่งกรรมดีและกรรมไม่ดีที่นางได้กระทำไว้เบื้องหลัง"
คำสอนนั้นโดนจิตต้องใจองค์ตุลาการสวรรค์ ที่ซาบซึ้งในรสพระธรรมคำสอนของหลวงพ่อ เพราะมันคือต้นเหตุแห่งความทุกข์ของเทวดามีชื่อตนนั้น
บุตรีทั้ง 12 องค์ ขององค์ตุลาการสวรรค์นั้น มีบุญวาสนาและมีกรรมที่แตกต่างกันไป บางคนเมื่อหมดอายุขัยในชาติภพนี้ไป ก็จะได้กลับไปเป็นเทพธิดาชั้นฟ้าตามเดิม แต่บางคนก็ไม่เป็นเช่นนั้น เพราะเหตุนี้ องค์ตุลาการสวรรค์จึงได้สื่อสารกับลุงพล หรือท่านท้าวชุมพลศักดาในอดีตชาติ เพื่อช่วยเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของบุตรีทุกคน
ทั้งหมดที่องค์ตุลาการสวรรค์ได้ทำไป ก็เพราะความรักในบุตรีทั้ง 12 องค์ เพื่อยืดอายุขัยให้บุตรีทุกคนได้มีชีวิตยืนยาวขึ้น โดยอาศัยความลุ่มหลงในกามคุณทั้ง 5 อันได้แก่ รูป รส กลิ่น เสียง และกาย ของลุงพล หรืออดีตท่านท้าวชุมพลศักดาที่มีอย่างแน่นหนา แต่นั่นก็เปรียบเสมือนกันละเมิดกฎสวรรค์ และเปลี่ยนแปลงโชคชะตา ซึ่งในภายภาคหน้า บุตรีขององค์ตุลาการสวรรค์อาจต้องพบเจอกับโชคชะตาที่ไม่อาจคาดเดาได้ ไม่ว่าจะในทางร้าย หรือในทางที่ดี
"ขอบพระคุณหลวงพ่อ ที่ท่านช่วยเตือนสตินริศราวดีบุตรีของข้า บารมีของท่านแผ่ไพศาลจนเทวดาชั้นฟ้าสัมผัสจับต้องได้ ข้าเลื่อมใสยิ่งนัก"
"เอ่อ...หลวงพ่อคะ?" นริศราที่นั่งพับเพียบอยู่ เอ่ยปากถามหลวงพ่อที่นั่งหลับตานิ่งเงียบไปด้วยความสงสัย "เป็นอะไรหรือเปล่าคะ?'
"โยมแนน..." หลวงพ่อค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา พร้อมกับสั่งสอนพริตตี้สาวที่นั่งพนมมือพับเพียบอยู่เบื้องล่างด้วยความเมตตา "การเกิดเป็นมนุษย์นั้นช่างยากเย็นแสนสาหัส การที่โยมแนนได้เกิดมาเป็นมนุษย์ มีรูปร่างหน้าตาที่สวยงาม นั่นก็เป็นเพราะบุญวาสนาเมื่อครั้นอดีตชาติหนุนนำ และโยมแนนเองก็มีสติปัญญาที่มองเห็นธรรม โยมจึงเข้าหาศาสนาเพื่อหาหนทางดับทุกข์ในใจของโยมแนนได้ ก็นับว่าโยมแนนเป็นคนดี สมบูรณ์เพรียบพร้อมทั้งกายและใจแล้ว"
(https://i.ibb.co/931FzV7/Nan-B.jpg")
นริศรานั่งพนมมือไหว้หลวงพ่อที่กำลังสั่งสอนด้วยความเมตตา
"แต่หลวงพ่ออยากจะบอกโยมแนนแบบนี้นะว่า อันความงามทั้งใบหน้าและเรือนกาย ทุกอย่างล้วนไม่จีรังยั่งยืนตลอดไปตามอายุขัยของโยมแนน แต่สิ่งหนึ่งที่จะยึดมั่นคงทนตลอดไปคือความดีที่โยมแนนได้ปฏิบัติ นี่จะเป็นสิ่งที่หนุนนำให้โยมแนนมีชีวิตที่ดีขึ้น และผ่านพ้นวิบากกรรม ผ่อนหนักให้กลายเป็นเบาได้
"สาธุค่ะ" นริศราก้มหน้าพนมมือหลวงพ่อที่กำลังสั่งสอน น้ำตาคลอเบ้าด้วยความซาบซึ้ง
"โยมแนน กับบุพการีนั้น โยมแนนได้ตอบแทนบุญคุณของท่านทั้งสองได้เป็นอย่างดี ในฐานะอภิชาตบุตร ได้ช่วยเหลือท่านให้มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น หากแต่พ่อกับแม่ของโยมแนนนั้นมีกรรม ก็ย่อมเป็นหน้าที่ของโยมแนน ที่ต้องว่ากล่าวตักเตือนท่านทั้งสอง ให้ลด ละ หรือเลิกได้ก็เลิกเสียกับอบายมุขทั้งหลายทั้งปวง"
"ค่ะ...หลวงพ่อ" พริตตี้สาวพนมมือไหว้ทั้งน้ำตาแห่งความปิติ "หนูจะนำคำสอนของหลวงพ่อไปปฏิบัติและทำตามค่ะ"
นั่นคือภาพเมื่อวันวานของนริศรา ที่ใครหลายคนอาจไม่เคยเห็น ว่าพริตตี้สาวสุดเซ็กซี่อย่างเธอ จะมีใจเลื่อมใสศรัทธาในศาสนา ภาพเบื้องหน้าที่ใครหลายคนเห็น นริศราคือหนึ่งในพริตตี้ระดับทอป ที่กำลังไต่เต้าไปสู่จุดสูงสุด ด้วยความฝันสูงสุดในชีวิต นั่นคือการเข้าสู่วงการบันเทิง
แต่ภาพเบื้องหลังของเธอนั้นช่างน่าเศร้า กับชีวิตที่เหมือนมีกรรมกับผู้เป็นพ่อและแม่ ที่เปรียบเสมือนเจ้ากรรมนายเวรคอยบั่นทอนชีวิตของเธออยู่ไม่อย่างไม่รู้จักหยุดหย่อน
เหตุใดหนอ ทำไมชีวิตของพริตตี้สาวที่ดูเหมือนจะมีทุกอย่างเพียบพร้อม มีผู้ชายมากมายจากหลากหลายวงการหมายปองเธอ จึงมีชีวิตที่น่าเศร้าแบบนั้น
"วันนี้ได้เงินเยอะเลยแหะ!!!" พริตตี้สาวลูกอีสานกดเช็คยอดเงินรายได้จาก Onlyfans ด้วยความดีใจ ขณะเดียวกัน เธอก็เริ่มรู้สึกง่วงนอน เพราะตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบตีสองแล้ว "ฮ้าววว!!!! นอนดีกว่า!!!"
แนนนี่ในสภาพเปลือยท่อนบน เหลือเพียงแค่กางเกงชั้นในบางเบาสีขาวเบื้องล่าง ปิดคอมพิวเตอร์ ก่อนลุกขึ้นไปหยิบเสื้อยืดสีขาว และกางเกงขาสั้นมาสวมใส่
และความจริงอีกข้อหนึ่ง ที่ใครหลายคนไม่เคยรู้ ว่านริศราไม่ได้เป็นคนที่คิดว่าตัวเองเซ็กซี่อะไรขนาดนั้น ทั้งหมดเป็นเพียงแค่เปลือกนอก เป็นอาชีพที่เธอต้องทำ เพื่อความอยู่รอด
อย่างเงินที่เธอได้จากการทำงาน ทั้งในฐานะพริตตี้ นางแบบ หรือแม้กระทั่งคอนเทนต์ครีเอเตอร์ Onlyfans บางส่วนเธอก็เจียดไปทำบุญบริจาคที่วัด ด้วยความปรารถนาอย่างแรงกล้า ว่าสักวันหนึ่งเธอจะเป็นนักแสดงดังระดับประเทศ ได้แสดงหนังที่ไม่ต้องมาอวดเนื้อหนังมังสาให้คนอื่นปรามาสเหยียดหยามว่าดีแต่ขายเรื่องเซ็กส์อีกต่อไป
(https://i.ibb.co/v1H1j2S/Nan-C.jpg)
"เฮ้อ!!!" สาวสวยเลือดนักสู้จากเมืองขอนแก่นหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาตั้งโหมดนาฬิกาปลุก ก่อนเอื้อมตัวปิดสวิตซ์ไฟตรงหัวเตียง ก่อนหลับตานอนด้วยความอ่อนเพลีย "นอนละ!!!"
เมื่อไฟภายในห้องถูกปิดลง ความมืดมิดก็เข้ามาแทนที่ พร้อมกับเสียงหึ่งจากเครื่องปรับอากาศบนเพดาน และเสียงกรนของพริตตี้สาวที่หลับอย่างง่ายดายเพราะความอ่อนเพลีย
"นริศราวดีลูกพ่อ..." แล้วทันใดนั้น ดวงจิตขององค์ตุลาการสวรรค์ก็ปรากฏขึ้น เหนือร่างของนริศราที่หลับอยู่ "อดทนอีกนิดนะลูก อีกไม่นาน ลูกจะได้ตามสิ่งที่ลูกปรารถนา หรือบางทีมันอาจจะมากกว่านั้น"
องค์ตุลาการสวรรค์ผู้เป็นบิดาเอ่ยปากพูดด้วยความเป็นห่วงในตัวบุตรีองค์โตลำดับที่สามของตนอย่างนริศราวดี ที่ตนได้ตัดสินใจส่งนางลงมาเกิดบนโลกมนุษย์ พร้อมกับเหล่าบรรดาพี่น้องที่เหลือทั้งหมด บางส่วนถูกส่งลงมาเพื่อชดใช้กรรม แต่บางส่วนก็ถูกส่งลงมาเพื่อสะสมบุญบารมีให้สูงยิ่งขึ้นไปอีกขึ้น
"ท่านพี่พลอยพรรณราย!!??" นิมิตเมื่ออดีตชาติปรากฏขึ้น มันเป็นภาพของนริศราวดี ที่กำลังต่อว่าพลอยพรรณรายผู้เป็นพระเชษฐภคินีลำดับสูงสุดด้วยความไม่พอใจ "เหตุไฉนท่านจึงไปหลอกลวงท่านท้าวชุมพลศักดาเยี่ยงนั้น!!?? ท่านคิดว่าท่านกำลังกระทำการใดอยู่รึ!!??"
"นริศราวดี!!!?? แล้วมันเรื่องอะไรของเจ้า!!??" พลอยพรรณรายกล่าวอย่างไม่สะทกสะท้าน "ในยามปกติข้ามิเคยเห็นเจ้ามาร่วมวงเสวนาตามประสาพี่น้องร่วมอุธรณ์ใด ๆ แล้วมันกงการอะไรของเจ้า!!?? เจ้าจึงมาเป็นเดือดเป็นร้อนด้วย!!!??"
"เพราะท่านทำผิดกฎสวรรค์ยังไงละ!!??" นริศราวดีตอบกลับ ในฐานะบุตรีองค์โตลำดับที่สาม ผู้เป็นรองเพียงพลอยพรรณรายและภัคจิราวดีเพียงเท่านั้น "ท่านกระทำการเยี่ยงนี้ มิตรองดูให้ดีรึว่าท่านพ่อจะเดือดร้อนไปด้วย!!??"
"ถ้าจะโทษ" เทพธิดาองค์โตแห่งองค์ตุลาการสวรรค์กล่าวอย่างไม่ยี่หระ "โทษท่านท้าวชุมพลศักดาโน่นซิ!!?? จะมาโทษข้านั้นมิเห็นสม!! ก็ท่านท้าวมีชื่อนั้นไซ้โง่เขลาเบาปัญญา หลงงมงายในอุบายตื้น ๆ ของข้า!!! ถ้าหากจะตำหนิติเตียนใด ๆ ควรเป็นท่านท้าวชุมพลศักดามิใช่ข้า!!!"
"พวกเจ้าพอได้แล้ว!!??" แล้วองค์ตุลาการสวรรค์ก็ปรากฏกายทิพย์ขึ้นมาเพื่อห้ามศึกสองพี่น้องที่กำลังทะเลาะกันอย่างรุนแรง "สุรเสียงของพวกเจ้าดังก้องกังวานไปถึงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ มิอายดอกรึ!!! พลอยพรรณราย!!?? นริศราวดี!!??"
"ข้ามิอายท่านพ่อ!!??" นริศราวดี บุตรีลำดับที่สามกล่าวด้วยสายตาอันแข็งกร้าว "ท่านพี่พลอยพรรณรายกระทำการหยาบช้า เปี่ยมไปด้วยร้อยเล่ห์เพทุบาย ผิดแปลกจากเทพเทวาทั่วไป ประหนึ่งมนุษย์บนโลกเบื้องล่าง"
"นี่เจ้าว่าข้างั้นรึ!!??" พลอยพรรณรายชี้หน้านริศราวดีด้วยความโกรธแค้น "ถือดียังไง!!?? นริศราวดี!!?? เจ้าเป็นใคร!!?? ข้าเป็นใคร!!! เหตุไฉนจึงมิสำเหนียก!!??"
"ข้ากล่าวด้วยความสัตย์พี่ท่าน!!??" นริศราวดีตอบกลับอย่างไม่สะทกสะท้าน "อ้อ!!?? หรือว่าท่านกลัวดอกรึ!!?? เหมือนคำที่มนุษย์บนโลกกล่าวไว้จริง ๆ มนุษย์บนโลกกล่าวเยี่ยงใดนะ!!?? อ้อ!! ความจริงก็คือความจริง!!! ท่านพี่พลอยพรรณรายกลัวความจริงดอกรึ!!??"
"เจ้า!!??" พลอยพรรณรายแผดเสียงจนดังไปทั่วสวรรค์ ทำให้องค์ตุลาการสวรรค์ต้องแผดเสียงเพื่อปราบให้บุตรีทั้งสองสงบปากสงบคำในทันที
"เจ้าทั้งสองหุบปากได้หรือยัง!!??" ท่านท้าวมีชื่อแผดเสียงดังใส่บุตรีทั้งสอง "พลอยพรรณราย!!?? นริศราวดี!!!??"
มันเป็นเรื่องที่น่าเศร้าสำหรับเทวดาชั้นฟ้า ที่แม้จะเกิดบนภพภูมิที่สูงกว่ามนุษย์เบื้องล่าง แต่ก็ไม่อาจหลุดพ้นในอารมณ์มัวเมา ทั้งความรัก โลภ โกรธ และหลง ไมต่างจากมนุษย์เลยแม้แต่น้อย
องค์ตุลาการสวรรค์คาดหวังว่าเหล่าบรรดาบุตรีทั้ง 12 องค์ จะรักใคร่กลมเกลียวเป็นหนึ่งเดียว ด้วยเพราะเป็นพี่น้องร่วมอุธรณ์กันมา หากแต่ความจริงไม่ได้เป็นแบบนั้น เมื่อเหล่าบรรดาบุตรีทั้ง 12 องค์ ต่างถูกแบ่งเป็นกลุ่มก้อน
กลุ่มแรกคือกลุ่มของพลอยพรรณราย บุตรีองค์โต โดยมีภัคจิราวดี บุตรีองค์รองที่เปรียบเสมือนหัตถ์ขวาของนางคอยติดตามอย่างใกล้ชิด รวมไปถึงเหล่าบรรดาน้อง ๆ อย่าง เนตรชนกกุมารี หทัยรัตนกุมารี เดือนดาราวดี และภาสินีกุมารี ที่ตั้งตนเป็นกลุ่มก้อนใหญ่ขึ้นมาบนสรวลสวรรค์
ในขณะที่อีกกลุ่มคือ กลุ่มของนริศราวดี พิมพาภรณ์กุมารี ฉัตรพรกุมารี ที่ดูเหมือนจะกินแหนงแคลงใจกับกลุ่มของพลอยพรรณราย
ส่วนอรัญญาวดี และนาถลดาวดี สองบุตรีขององค์ตุลาการสวรรค์นั้นดูแปลกแยกเสียหน่อย เพราะอรัญญาวดีนั้นเป็นเทพธิดาที่รักสันโดษ มักปลีกตัวอยู่เพียงลำพัง ส่วนนาถลดาวดีนั้นก็มักถูกกลั่นแกล้งโดยกลุ่มของพลอยพรรณรายอยู่เสมอ
สุดท้าย เมื่อความจริงปรากฏไปทั่วแดนสวรรค์ องค์ตุลาการมีชื่อ จึงตัดสินใจลงทัณฑ์บุตรีของตนทั้ง 12 องค์ อย่างเด็ดขาดเพื่อไม่ให้เป็นข้อครหาไปทั่วแดนสวรรค์ชั้นฟ้า
บุตรีหลายองค์ ก็สมควรแก่เหตุที่ต้องถูกส่งลงไปบนโลกมนุษย์ แต่ก็มีบุตรีอีกจำนวนไม่น้อย ที่องค์ตุลาการสวรรค์จะมีใจอาลัยอาวรณ์ด้วยความเป็นห่วง โดยเฉพาะนริศราวดี ที่คอยช่วยงานองค์ตุลาการสวรรค์อย่างใกล้ชิด จนทำให้พลอยพรรณรายรู้สึกไม่ค่อยพอใจนัก เพราะคิดว่านริศราวดีนั้นกระทำความดีเพื่อหวังเอาหน้ากับพ่อท่าน
"นริศราวดี..." องค์ตุลาการสวรรค์ที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ตัดสินโทษทัณฑ์ของเหล่าบรรดาบุตรีทั้ง 12 ด้วยดวงใจที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและอาลัยอาวรณ์ "ความจริงพ่อมิได้อยากส่งเจ้าลงไปบนโลกมนุษย์เบื้องล่าง ด้วยเหตุเพราะเจ้ามิได้ก่อความผิดใหญ่เฉกเช่นพลอยพรรณรายผู้เป็นพระเชษฐภคินีของเจ้า จะมีเพียงแค่โทษทัณฑ์จากการที่เจ้าก่อเหตุวุ่นวายทะเลาะเบาะแว้งกับพี่สาวของเจ้าเท่านั้น หากแต่พ่อคือองค์ตุลาการสวรรค์ พ่อต้องทำ เพื่อมิให้เหล่าเทพเทวดาน้อยใหญ่บนสวรรค์ไปติฉินนินทาได้ว่าพ่อนั้น มีใจเอนเอียงไม่ยุติธรรม"
"ลูกเข้าใจในสิ่งที่พ่อท่านกระทำ และน้อมรับโทษทัณฑ์ทุกอย่าง" นริศราวดีก้มกราบองค์ตุลาการสวรรค์เป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่จะถูกส่งลงไปเกิดบนโลกมนุษย์ "ขอให้พ่อท่านกระทำในสิ่งที่ถูกที่ควรด้วยเถิดเพคะ"
"นริศราวดี..." องค์ตุลาการสวรรค์เอ่ยชื่อบุตรีลำดับที่สามทั้งน้ำตา "เจ้าจะลงไปเกิดบนโลกมนุษย์ ในครอบครัวยากจน พ่อกับแม่ของเจ้าบนโลกมนุษย์นั้นจะลุ่มหลงมัวเมาในอบายมุข เฉกเช่นเดียวกับเจ้า ที่จะต้องนำตัวไปข้องเกี่ยวกับสิ่งมิดีมิชอบทั้งหลาย"
"ท่านพ่อ!!??" เมื่อได้ยินเช่นนี้ นริศราวดีถึงกับเงยหน้าขึ้นมาด้วยอารมร์ขุ่นมัว "ท่านพ่อคิดเห็นประการใดอยู่รึ? จึงให้ลูกต้องพบเจอกับวิบากกรรมเช่นนั้น?"
"มารไม่มี บารมีไม่เกิดไงลูกพ่อ" องค์ตุลาการสวรรค์ตอบ "ลูกจักต้องพบเจอกับวิบากกรรม ที่ทำให้ลูกต้องทุกข์ใจอย่างแสนสาหัส หากมองในข้อเสียแล้วจักเป็นเช่นนั้น แต่ในข้อเสียนั้นยังมีข้อดีที่พ่อสามารถแจ้งให้เจ้ารู้แจ้งแก่ใจ"
"ลูกรับฟังอยู่เพคะ" บุตรีลำดับที่สามรับฟังด้วยความตั้งใจ "ท่านพ่อ"
"ลูกเป็นบุตรีที่พ่อรักไม่น้อยไปกว่าบุตรีองค์ใด นริศราวดี" องค์ตุลาการสวรรค์อธิบาย "หากแต่ เพื่อพิสูจน์ว่าความกตัญญูกตเวทีของเจ้านั้นไร้รอยตำหนิใด ๆ ให้ใครครหานินทา เจ้าจึงต้องถูกส่งลงไปเกิดบนโลกเพื่อพิสูจน์ตนเอง แล้วเมื่อนั้น ลูกจักได้พบกับความสำเร็จบนโลกมนุษย์ที่ลูกเองก็คาดไม่ถึงด้วยเช่นกัน"
"เพคะ..." นริศราวดีน้อมรับชะตากรรมที่รอคอยอยู่เบื้องหน้า "ลูกน้อมรับการตัดสินใจของท่านพ่อ"
"นริศราวดี" แล้วองค์ตุลาการสวรรค์ก็เอื้อนเอ่ยวาจา ให้บุตรีลำดับที่สามรู้สึกสบายใจขึ้น "ลูกมิต้องกลัวไปดอก ความกตัญญูทีลูกมีให้พ่อบนสวรรค์นั้น จะติดตามลูกไปถึงชาติภพของมนุษย์เบื้องล่าง ความดีของลูกจะปกป้องลูกจากกรรมต่าง ๆ ที่ลูกได้ก่อขึ้นก็ดี หรือไม่ได้ก็ขึ้นก็ดี แม้ว่าสุดท้าย คำสอนของพ่อจะถูกลบเลือนโดยน้ำลบความทรงจำ แต่สิ่งที่พ่อได้สอนลูก จะติดอยู่ในดวงจิตของลูกตลอดไป"
(https://i.ibb.co/0JkH0BF/Nan-D.jpg)
แล้วร่างของนริศราวดีก็ค่อย ๆ เลือนหายไป พร้อมกับดวงใจที่แตกสลายขององค์ตุลาการสวรรค์ ที่ต้องกระทำในสิ่งที่มิอยากจะทำแม้แต่น้อย
นั่นคือเหตุผลที่ทำไม นริศราในชาติภพปัจจุบัน แม้จะมีรูปร่างหน้าตางดงาม สะโอดสะองค์ แต่ก็ต้องประสบพบเจอกับวิบากกรรมที่เกี่ยวข้องกับครอบครัว ทั้งหมดก็เพื่อพิสูจน์บุญบารมีของตัวนางในชาติภพมนุษย์
แล้วทำไม องค์ตุลาการสวรรค์จึงต้องเข้ามาแทรกแซงชีวิตของนริศรา? เพราะในภายภาคหน้า นริศราจะล้มป่วยด้วยโรคซึมเศร้า และคิดสั้นด้วยการกินยาฆ่าตัวตาย สืบเนื่องมาจากเธอถูกกลุ่มผู้มีอิทธิพลที่หมายปองเธอคุกคามอย่างหนัก และความลุ่มหลงมัวเมาในอบายมุขของบิดามารดาในชาติภพบนโลกมนุษย์ จนทำให้นริศรา ที่แม้จะทำงานที่ต้องเปลืองเนื้อเปลืองตัว แต่ยังไม่ทิ้งศักดิ์ศรีหมดหนทางไป จึงตัดสินใจกระทำอัตวินิบาตกรรมในท้ายที่สุด
ในฐานะเทพผู้เป็นพ่อ เลยไม่อาจยินยอมให้โชคชะตาที่น่าเศร้านี้เกิดขึ้นกับนริศราวดีได้ จึงตัดสินใจกระทำการบิดกงล้อแห่งชะตากรรมที่น่าเศร้านั้นให้เปลี่ยนแปลงไปในทิศทางที่ดีขึ้น โดยดึงลุงพล หรือท่านท้าวชุมพลศักดาเข้ามาเป็นตัวช่วยนั่นเอง
กับนริศราวดี หรือนริศราในชาติภพปัจจุบัน เพื่อความแน่ใจว่าบุตรีลำดับที่สามองค์นี้จะไม่พบเจอกับโศกนาฏกรรมที่น่าเศร้า จึงได้กระทำการเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของนาง ด้วยเหตุเพราะองค์ตุลาการสวรรค์รับรู้ว่า ในภายภาคหน้า นริศราจะประสบความสำเร็จในวงการบันเทิงของประเทศ และมีโอกาสก้าวหน้าไปถึงระดับโลก ในฐานะนักแสดงสมทบของ Hollywood และนางแบบชื่อดังระดับประเทศ
นริศราจะโด่งดัง เป็นที่รู้จักไปทั่วโลก ในฐานะนักแสดงและนางแบบ เธอจะร่ำรวยมั่งคั่งเป็นเศรษฐี และท้ายที่สุด เธอจะได้พบรักกับหนุ่มฝรั่งตาน้ำข้าว ที่ยอมรับและรักในทุกสิ่งที่เธอเป็น ได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ดีกว่าเดิม
มันอาจจะยุติธรรมสำหรับองค์ตุลาการสวรรค์ และบุตรีทั้ง 12 องค์ แต่กับลุงพลละ? มันเหมือนมีอะไรบางอย่างกั้นอยู่ตรงกลางระหว่างคำว่า 'ไม่ยุติธรรม' และ 'เห็นชอบอย่างยิ่ง' ด้วยเพราะคนอย่างลุงพลนั้นเมื่อครั้นสมัยอดีตชาติก็เป็นผู้ที่มักมากในกามอยู่แล้ว
...บางทีแล้ว สำหรับองค์ตุลาการสวรรค์ ลุงพลอาจเป็นได้แค่เพียงเบี้ยหมากตัวหนึ่ง ไม่ใช่มิตรสหายที่ใกล้ชิดอย่างที่อีกฝ่ายคิดก็เป็นได้
โปรดติดตามตอนต่อไป...
ท่านท้าวชุมพลก็คงจะเป็นได้เพียงหมากตัวหนึ่งที่องค์ตุลาการผู้เป็นใหญ่จะหลอกใช้งานเพื่อช่วยลูกสาวของตัวเองเท่านั้น แต่ก็ได้ผลตอบแทนโดยมีโอกาสได้เสพสมกับบรรดาลูกสาวขององค์ตุลาการ ก่อนที่จะได้รับผลกรรมในช่วงบั้นปลายชีวิต
ขอบคุณครับ
คนเราเลือกทางเดินลำบาก
บางคนใจไม่แข็งพอ
มารมันก็พร้อมจะดึงเรา
ลงนรกก่อนเวลา
พ่อ (องค์ตุลาการ) ก็ยังเป็นพ่ออยู่วันยังค่ำ ไม่มีทางที่จะยอมเห็นลูกต้องจากไปก่อนวัยอันควร ::Fighto::
แทรกแซงสวรรค์ สุดท้ายมันจะดีรึ
อยากให้ชาติหน้า ท่านท้าว ตุลาการสวรรค์
ลงไปชดใช้กรรมบ้างนะ
ติดตามอย่างต่อเนื่อง เรื่องกำลังสนุก
::Crying::สงสารพระเอกของเราจริงจริง เพื่อความรักต้องเสียสละตัวเองขนาดนี้สุดท้ายก้อเป็นเพียงเบี้ย ในกระดาน เฮ่อ........
ขอบคุณมากครับ แนนจะทำอย่างไรดีหนอ ความเครียดที่เกิดจากปัญหาทางบ้านแนนจะแก้ไขได้มัยครับ
เมื่อเวลาผ่านไปความจริงก็คือความจริง ผู้อยู่เบื้องหลังชีวิตลุงพลที่เป็นแบบนี้น่าจะมาจากตุลาการสวรรค์นั่นเอง นับตั้งแต่ให้ลุงแกมีพลังพิเศษ หลอกล่อแกทุกอย่างเพื่อทำให้บรรดาลูกของตุลาการหมดกรรม ทีนี้มายังลุงพลแน่นอนการใช้งานร่างกายของแกนับวันก็จะเริ่มมีอาการแปลก ๆ สุดท้ายไป ๆ มา ๆ ลุงพลของเราน่าจะเป็นคนที่น่าสงสารที่สุด หวังว่าท้ายสุดจะไม่หักมุมนะครับ 555 อย่างน้อยก็ได้บุญจากการช่วยชีวิตบรรดาเมีย ๆ ของแก น่าจะเสริมดวงบุญของแกบ้างนะ และใครจะเป็นคนที่พิชิตใจแกได้...
ปล ชืนชมผลงาน AI ครับมีการพัฒนาการอย่างต่อเนื่อง จนตอนนี้ได้หน้าตาที่ตรงกับจินคนาการของไรท์ เป็นกำลัใจต่อไปครับ...สำหรับผลงานขึ้นหิ้งเรื่องนี้
ตุลาการสวรรค์นั่นเอง แกบอกให้จัดการลูกสาวตัวเอง
สุดท้ายทุกคนก็มีกรรมเป็นของตัวเองไม่สามารถเลี่ยงได้แม้จะยิ่งใหญ่แค่ไหน
ท่านท้าวชุมพลเป็นเบี้ยก็แบบสบายๆมีความสุข
แม้จะเป็นเบี้ย ลุงก็พร้อม(ละมั้ง) เพื่อสาวๆ ::Thinking::
ตุลาการโปรดักชั่น ผู้กำกับตนนี้นี่เอง
มีลับลมคมในฝักอีก เบื้องหลังนี่ต้องเป็นอสูรที่ตาพลไปจัดการมาแน่ๆ
อ่ะอ้าว เดาผิดไปไกลเลย
อ่านมาถึงตอนจบ ลุงพลโดนเทเลย น่าสงสารจัง.. เนื้อเรื่องสนุกครับ อ่านเพลินเลย.
นาง 12 น่าจะบวกอีกสัก 8 เป็น 20 เลยน่าจะดีครับ ติดตามตอนต่อไปครับ
อ่านแล้วชวนคิดว่าแล้วกรรมที่องค์ตุลาการสวรรค์กระทำ จะส่งผลอย่างไรต่อท้าวเธอ
วิบากกรรมที่ต้องแบกรับ จอมหื่นคงไม่ยอมเป็นแค่หมากให้คนอื่นเดิน
สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
น่าสงสารยิ่งอ่านยิ่งอิน
ลุงพลถึงจะเป็นแค่หมากบนกระดาน แต่มันก็คุ้มอยู่นะได้กินไปหลายตัวเลยนี้
มาหักหลังกับลุงพลเราซะแล้ว ท่านตุลาการ
สุดท้ายลุงพลซวยอีกละที่นี้
ตุลาการน่าจะโดนแบบลุงพลบ้าง คงจะชอบ
ท่านท้าวตุลาการ กำกับการแสดง
อากังฟูที่ว่าแน่ ยังแพ้ลุงพล
สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม