แนะนำตัวละคร
มู่เซวียนหยิน - หนึ่งในนางเอกของเรื่องอสูรพลิกฟ้า อดีตเคยเป็นอาจารย์ของหยุนเช่อ อดีตเจ้าพิภพแห่งแดนลำนำเหมันต์ มีนิสัยเย็นชา แต่ที่จริงเป็นคนใจอ่อน คอยสั่งสอนและปกป้องหยุนเช่อตอนอยู่บนแดนเทพใหม่ ๆ ภายหลังมีเหตุการณ์ให้ได้เสียกันจนเกิดความรัก เมื่อหยุนเช่อขึ้นเป็นจักรพรรดิสูงสุด นางได้รับตำแหน่งสนมอย่างเป็นทางการ
มู่ปิงหยุน - น้องสาวแท้ ๆ ของมู่เซวียนหยิน เจ้าพิภพแดนลำนำเหมันต์คนปัจจุบัน เป็นคนที่พาหยุนเช่อขึ้นแดนเทพครั้งแรก
-----------------------------------------------------------------
ตอนทั้งหมด
อสูรพลิกฟ้า NTR ตอนที่ 1 คำเชิญของราชินีมาร
https://xonly8.com/index.php?topic=268782.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268782.0)
อสูรพลิกฟ้า NTR ตอนที่ 2 คำตอบของเชียนเย่หยิงเอ๋อร์
https://xonly8.com/index.php?topic=268805.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268805.0)
อสูรพลิกฟ้า NTR ตอนที่ 3 สุนัขของจักรพรรดินี
https://xonly8.com/index.php?topic=268902.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268902.0)
อสูรพลิกฟ้า NTR ตอนที่ 4 ปรมันตร์สิ้นท่า
https://xonly8.com/index.php?topic=268939.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268939.0)
--------------------------------------------------------------------
บทที่ 5 แดนลำนำเหมันต์
อึดใจที่ฉืออู๋เหยามาถึงแดนลำนำเหมันต์ มันก็ราวกับว่านางได้ย้อนกลับไปมณทลเทวะอุดรซึ่งเป็นบ้านเกิด ด้วยดวงวิญญาณที่ผูกติดอยู่กับมู่เซวียนหยินมาเป็นเวลาถึงหนึ่งหมื่นปี แดนลำนำเหมันต์แห่งนี้จึงไม่ต่างจากบ้านหลังที่สองของนาง ทว่า...ช่างน่าขันที่ต้องบอกว่าร่างจริงของฉืออู๋เหยากลับเคยมาที่นี่ไม่กี่ครั้ง
ฉืออู่เหยาซ่อนรัศมีพลังของนางอย่างระมัดระวัง จากฐานะสูงส่งอย่างราชินีปีศาจของนาง หากถูกค้นพบว่ามาเยือนแดนลำนำเหมันต์ มันย่อมทำให้เกิดความโกลาหลวุ่นวายอย่างไม่ต้องสงสัย
ฉืออู่เหยาเฝ้ามองบรรดาศิษย์ของพรรคเทพหงส์น้ำแข็งที่ยังคงทำกิจวัตรของตัวเองตามปกติ นางจึงรู้ว่าหยุนเช่อก็แอบมาที่นี่เป็นการลับเช่นกัน
ไม่นานหลังจากมาถึง ขณะที่ฉืออู่เหยากำลังเข้าใกล้วิหาร ในตอนนั้นเอง...
ตูม!!
ประตูหลักของวิหารพลันถูกบางสิ่งระเบิดจนเปิดออก และบางสิ่งที่ทำลายประตูนั้นก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหยุนเช่อ สามีของนางผู้เป็นมหาจักรพรรดิสูงสุดเพียงหนึ่งเดียวในแดนเทวะทั้งสี่
ฉืออู่เหยาคล้ายไม่แปลกใจที่เห็นเหตุการณ์นี้
"เซวียนหยิน! ฟังคำอธิบายของข้าก่อน ข้า..."
ก่อนที่หยุนเช่อจะพูดจบ ลิ่มน้ำแข็งหลายเล่มก็พุ่งทะลุออกมาจากวิหาร เห็นดังนั้นหยุนเช่อก็รีบพลิ้วกายหลบอย่างไม่คิดชีวิต ซึ่งอันที่จริง ในฐานะจักรพรรดิผู้แข็งแกร่งที่สุด หยุนเช่อย่อมทำลายลิ่มน้ำแข็งเหล่านี้ได้อย่างไม่ยากเย็น แต่สถานการณ์นี้การหลีกเลี่ยงอย่างประณีประนอมย่อมดีกว่าต่อสู้แตกหักอย่างเห็นได้ชัด
"ไสหัวไป! หากครั้งหน้าเจ้ายังกล้ามีความคิดโสมมเช่นนี้อีก ข้ารับรองว่าจะหักขาเจ้าอย่างไม่ลังเล!"
คล้อยหลังมู่เซวียนหยินในวิหารเอ่ยจบ นางก็โบกมือใส่ประตูวิหารให้กลับมากระแทกปิดดังปัง
มู่เซวียนหยินสมควรเป็นสตรีคนเดียวในโลกที่สามารถกล่าววาจาดุดันต่อหยุนเช่อได้อย่างตรงไปตรงมาโดยที่ฝ่ายชายไม่กล้าต่อต้าน
หยุนเช่อผู้ถูกทิ้งไปหน้าประตูถอนหายใจและยืนขึ้นอย่างเงียบ ๆ
"อู๋เหยา เจ้าอยู่ที่นี่ใช่รึไม่?"
หยุนเช่อไม่ได้หันกายกลับ สายตายังคงจับจ้องประตูวิหารพลางกล่าวคำ
ฉืออู๋เหยาพลันปรากฏตัวอย่างแช่มช้าจากด้านข้าง
"ไฉนเจ้าจึงมาช้านัก? หากเจ้าอยู่ที่นี่พร้อมกัน บางทีอาจสามารถช่วยข้าเกลี้ยกล่อมเซวียนหยินได้"
"หุหุ เรื่องนี้เจ้าไม่อาจตำหนิข้าได้ ใครใช้ให้เจ้ามีความชอบวิปริตกับผู้หญิงของตน กระทั่งเซวียนหยินที่จริงใจต่อเจ้าที่สุดก็ยังไม่ละเว้น ไม่แปลกที่จะถูกปฏิเสธ ทว่าเจ้าไม่ต้องเสียดายไป ข้ามีผลพวงอันดีที่พึ่งเก็บเกี่ยวไปสด ๆ ร้อน ๆ เมื่อครู่มาทดแทน"
"ผลพวงอันดี? ผลพวงอันดีเช่นไร?"
ครั้นได้ยิน หยุนเช่อก็สลัดความมัวหมองก่อนหน้าทิ้ง
"หลังจากเจ้าถูกเชียนหยิงดูแคลนจนรีบหนีมา ข้าก็ถือโอกาสพานางไปพบ 'คนผู้นั้น' และปล่อยให้เชียนหยิงสัมผัสประสบการณ์สุดล้ำค่าแล้ว"
"ว่ากระไร!?"
หยุนเช่อตกตะลึง มันย่อมรู้ดีว่า 'ประสบการณ์สุดล้ำค่า' ที่ฉืออู๋เหยาว่าหมายถึงอันใด
"ฮ่าห์ เทพธิดาปรมันตร์ผู้นั้นราวกับสุนัขตัวเมียก็มิปาน ข้ายังตื่นเต้นไม่หาย น่าเสียดายที่ลืมเอาศิลาบันทึกภาพในห้องนั้นออกมา ไม่เช่นนั้นคงได้เปิดให้สามีของข้าเชยชม"
ฉืออู๋เหยาถอนหายใจพลางนึกถึงเหตุการณ์อันดุเดือดเมื่อครู่
ด้านหยุนเช่อพอได้ฟัง แกนกายเล็กจ้อยในกางเกงของมันก็ชูชันแข็งขันอย่างอดไม่ได้
"ตามข้ามา เป็นเพราะเจ้าไม่ได้นำศิลาบันทึกภาพมาด้วย เจ้าก็ต้องเล่าให้ข้าฟังอย่างละเอียด"
หลังจากเอ่ยจบ หยุนเช่อก็รีบคว้ามือฉืออู่เหยาก่อนจะบินไปยังตำหนักที่สามสิบหกซึ่งอยู่ไม่ไกล
............................
เวลาเดียวกัน มู่เซวียนหยินที่อยู่ในวิหารยังไม่อาจระงับความโกรธแม้จะโยนหยุนเช่อออกไปแล้วก็ตาม นางพ่นไอร้อนด้วยลมหายใจที่กระชั้นถี่ ทำเอาทรวงอกคู่โตที่ถูกปกปิดด้วยอาภรณ์หิมะสั่นสะท้านขึ้นลงตามจังหวะหายใจที่รุนแรง
"...ท่านพี่ยังมีโทสะอยู่รึ?"
น้องสาวของมู่เซวียนหยิน...มู่ปิงหยุนเปล่งวาจาจากด้านข้าง
"มีอันใด? เจ้าอยากอ้อนวอนแทนมัน?"
ฟังจบ ใบหน้างามของมู่ปิงหยุนก็แดงปลั่งเล็กน้อย
"หามิได้...เป็นที่เข้าใจว่าบุรุษย่อมมีเจ็ดอารมณ์และหกความปรารถนา แต่ในส่วนของหยุนเช่อ...มันค่อนข้าง...ประหลาด"
มันถึงขั้นอยากให้พี่สาวของนางซึ่งเป็นภรรยาของตัวเองมีสัมพันธ์สวาทกับผู้อื่น...ผู้ชายคนอื่น
"เหอะ เป็นการดีที่เจ้าตระหนัก ข้าจะกักตน เจ้ากลับไปที่วังสามสิบหกก่อน"
"เอ่อ..."
กล่าวจบ มู่เซวียนหยินพลันหันหลังและจากไป ปล่อยให้มู่ปิงหยุนยืนอย่างโดดเดี่ยวในวิหาร
"...การถูกภรรยานอกใจมันรู้สึกดีงั้นรึ?"
เป็นที่ทราบกว่าว่ายากนักที่สตรีพรรคเทพหง์น้ำแข็งจะมีความรัก โดยเฉพาะมู่ปิงหยุนที่ไม่เคยข้องเกี่ยวความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิง แต่ครั้นนางได้ยินสิ่งที่หยุนเช่อบอกต่อมู่เซวียนเรื่องความชอบที่จะให้คนรักหลับนอนกับชายอื่น หัวใจที่แข็งกระด้างของนางก็สั่นคลอนอย่างไม่รู้ตัว
ทันใดนั้นมู่ปิงหยุนอดไม่ได้ที่จะเริ่มจินตนาการถึงพี่สาวอันสูงส่งของนางขณะถูกบุรุษย่ำยีต่อหน้าหยุนเช่อ แต่เมื่อมีสติอีกครั้งมู่ปิงหยุนก็เร่งส่ายหัว
"น่ารังเกียจสิ้นดี..."
เมื่อมู่ปิงหยุนกำจัดความคิดไม่สู้ดีในใจออก นางก็ส่ายร่างเดินออกจากวิหาร โดยหารู้ไม่ว่าตำแหน่งที่นางเคยยืนปรากฏหยดน้ำปริศนาสองสามหยดอยู่บนพื้น ชัดเจนจนเห็นได้ด้วยตาเปล่า แต่ไม่นานนักมันก็จับตัวเป็นน้ำแข็งและสลายหายไปเป็นละออง
........................................
หยุนเช่อนำฉืออู๋เหยาไปที่ห้องรับแรงแห่งหนึ่งในวังที่สามสิบหก พริบตาที่ทั้งสองมาถึง เบื้องหลังประตูยังไม่ทันได้กางปราการปิดกั้งเสียงลอดผ่าน หยุนเช่อก็ไต่ถามฉืออู๋เหยาอย่างกระตือรือร้นในหัวข้อของเชียนเย่หยิงเอ่อร์และชางชื่อเทียน
กระนั้นดูเหมือนฉืออู๋เหยาจะไม่รีบร้อน หลังจากเดินสำรวจไปรอบห้อง นางค่อยกลับมาหาหยุนเช่อและเอื้อมมือกดกางเกงของมัน
"ไอหยา? ท่านสามีจักรพรรดิหยุนผู้ยิ่งใหญ่ของข้าถึงกับแข็งขนาดนี้ทั้งที่ข้าไม่ได้กระตุ้นด้วยซ้ำ"
ฉืออู่เหยาพูดจบไม่นาน นางก็รู้สึกว่าฝ่ามือที่กดอยู่จู่ ๆ ก็กระตุก และทันใดนั้นก็สัมผัสได้ถึงความเปียกชื้นเล็กน้อยผ่านผิวหนัง
"ต้องขอบคุณราชินีของข้าที่ฝึกปรือมาอย่างดี ทำเอาข้าเสร็จสมแบบที่ไม่ทันตั้งตัวเลย"
ฉืออู๋เหยาบรรจงถอดกางเกงของหยุนเช่อออกจากอย่างนุ่มนวล เป็นผลให้เชื้อบุุรุษยืดยาวดั่งเส้นด้ายระหว่างกางเกงกับแกนกาย แต่เนื่องจากคุณภาพของเหลวไม่เข้มข้นพอ ด้ายเส้นนี้จึงขาดผึงอย่างรวดเร็ว
"นี่คือเมล็ดพันธุ์ของจักรพรรดิหยุน แม้ว่ามันจะเจือจางมาก แต่ก็ไม่อาจปล่อยให้สูญเปล่าเช่นนี้"
ฉืออู่เหยาใช้นิ้วปาดน้ำเชื่อที่ติดอยู่ด้านในกางเกง ทว่าน่าเสียดายที่เชื้อความเป็นชายนั้นมีน้อยมากและส่วนใหญ่ยังถูกดูดซับเข้าไปในเนื้อผ้าของกางเกง จึงแทบไม่มีอะไรติดมือกลับมา
"หืม...ยังไม่พอ...ไม่ใกล้เคียงสักนิด...ไม่เพียงแต่ปริมาณจะน้อยแถมยังเจือจางดุจน้ำ ลำพังการปลดปล่อยของชางชื่อเทียนเพียงครั้งเดียวยังได้น้ำที่เข้มข้นและจำนวนมากกว่าเจ้าหลายเท่า เห็นทีคงต้องลองดูว่าในหนอนตัวน้อย ๆ นี้จะยังมีพละกำลังเหลืออยู่สักเท่าใด"
เมื่อฉืออู่เหยาเลียเชื้อบุรุษบาง ๆ บนนิ้วของนาง ความไม่พอใจก็วาดอยู่ในสายตา นางพลันใช้นิ้วอันอ้อนช้อยควักแกนกายตัวน้อยของหยุนเช่อออกมาและค่อย ๆ ประคองใส่ปากก่อนจะดูดกลืนอย่างแรง
ถึงอย่างนั้น ต่อให้ฉืออู๋เหยาจะพยายามสักเพียงไรเพื่อดึงดูดเมล็ดพันธุ์ของหยุนเช่อออกมาให้มากขึ้น แต่ผลลัพธ์ก็ยังไม่เป็นที่น่าพอใจ ฉืออู๋เหยาจึงสอดนิ้วยาวเรียวของตนเข้าไปในทวารหนักของหยุนเช่อและกดจุดกระสันดุจเดียวกับที่ทำกับชางชื่อเทียน
"อา..."
หยุนเช่อแหงนหน้าขึ้นมองเพดานอย่างเลื่อนลอย ปากของเขาเปิดออกจากอารามเพลิดเพลิน ร่างกายท่อนล่างขยับไปข้างหน้าอย่างไม่รู้ตัว พริบตานั้นฉืออู๋เหยาก็งัดทักษะอันชำนาญของนางโดยผ่อนลมหายใจและสูดเข้าสุดปอด
"อา!!!!!!"
เสียงรำพึงอย่างสบายอุราของหยุนเช่อกลับกลายเป็นเสียงร้องจากความเจ็บปวด
การกระตุ้นของฉืออู๋เหยาคือการเค้นเอาน้ำเชื้อที่พึ่งผลิตมาใหม่ ๆ ออกจากถุงอัณฑะโดยตรง เชื้อความเป็นชายจะพลุ่งพล่านไปตามท่อลำเลียงและมุ่งสู่ปากของฉืออู๋เหยาราวกับหลุมดำที่ไร้สิ้นสุด
หยุนเช่อบิดช่วงเอวไปมาซ้ายทีขวาทีด้วยความทรมานพร้อมกับดิ้นรน จากพลังฝีมือที่มันมี แน่นอนว่าเป็นเรื่องง่ายที่จะดึงแกนกายออกจากปากของฉืออู๋เหยา แต่มันก็ไม่อยากหักใจทำถึงขั้นนั้น
ในไม่ช้า พวงสวรรค์ที่พอมีเล็กน้อยก็เหี่ยวเฉาในทันใด ชวนให้ผู้คนนึกสงสัยว่าลูกบอลทั้งสองถูกฉืออู๋เหยาดูดติดไปด้วยแล้วรึเปล่า
ท้ายที่สุดฉืออู๋เหยาก็คลายปากจากการอมแกนกาย เนื่องจากไม่มีอะไรเหลือให้ดูดอีกแล้ว
"อืม...อืม...อืม"
ฉืออู๋เหยาใช้ชิวหาเกลี่ยเชื้อชายที่อยู่ในปากอย่างระมัดระวัง พยายามลิ้มรสน้ำแห่งชีวิตที่ควรจะเข้มข้นที่สุดจากเบื้องลึก แต่ทว่า...
"เหอะ...ถุย"
ฉืออู๋เหยาพ่นเมล็ดพันธุ์ของหยุนเช่อลงพื้นด้วยสีหน้าผิดหวัง
"เฮ้อ...กระทั่งแบบนีัก็ยังใสเป็นน้ำ น่าสมเพชเกินไปแล้ว เจ้ารู้ตัวบ้างรึไม่...สามีข้า"
หยุนเช่อฝืนรั้งฝีเท้าที่เดินกะโผลกกะเผลกไม่ให้ทรุดลง มันมองดูหยาดน้ำที่ฉืออู๋เหยาพึ่งบ้วนทิ้ง พวกมันผสมผสานระหว่างน้ำขาวข้นและน้ำลายของฉืออู๋เหย่า แต่หากเพ่งพิจดูให้ดีจะเห็นว่าน้ำลายของฉืออู๋เหยามีมากกว่า
"ฮ่าฮ่า...เจ้าช่วยบอกข้าเรื่องของหยิงเอ๋อร์กับชางชื่อเทียนได้รึยัง?"
หยุนเช่อกลบเกลื่อนด้วยความอาย ถ้าไม่ใช่ว่ามันฝึกมหาวิถีโพธิสัตว์จนบรรลุ ร่างกายนี้คงไม่อาจทนทานจนหมดสติไปแล้ว
"ท่านสามี เจ้าพึ่งเสร็จสมอารมณ์หมายไปหมาด ๆ ยังจะมีแก่ใจฟังเรื่องราวสุดรัญจวนของเชียนหยิงยามนอกใจเจ้าอยู่อีกรึ?"
"เรื่องนั้นกับเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกัน ยิ่งไปกว่านั้น..."
ฉืออู๋เหยาจ้องมองแกนกายของหยุนเช่อที่แข็งตัวอีกครั้งจากสภาพนุ่มนวลสิ้นแรง ที่สำคัญภายในพวงสวรรค์ที่เหี่ยวเฉาก็เริ่มกลับมาเต่งตึงจนคืนสภาพเดิม
"หุหุ สมกับเป็นชายที่บรรลุมหาวิถีโพธิสัตว์จริงแท้ พรสวรรค์เหล่านี้การมาอยู่กับเจ้าช่างไร้ประโยชน์เหลือเกิน หากชายอื่นฝึกฝนได้ถึงขั้นนี้ มันคงสามารถกดข้าลงบนเตียงและกระแทกกระทั้นได้อย่างต่ำสามวันสามคืน บดขยี้ข้าจนไม่เหลือเคล้าราชินีปีศาจผู้สูงส่งอีกเลย"
วาจาของฉืออู๋เหยาเปี่ยมไปด้วยถ้อยคำเสียดสี แต่ก็ไม่ได้ทำให้หยุนเช่อคิดมากแต่อย่างใด สายตาที่เผยความปรารถนาอันแรงกล้าของมันส่งผลให้ฉืออู๋เหยาต้องถอนหายใจเบา ๆ
"ในเมื่อเจ้าอยากรู้มากนัก..."
ฉืออู๋เหยาค่อย ๆ ถอดเสื้อผ้าออก เผยหน้าอกอวบอัดและร่องรักที่เปียกชื้นต่อหน้าหยุนเช่อ จากนั้นกางขาออกเป็นลักษณตัว M อย่างอล่างฉ่าง
มันถูกใช้งานแทบจะทั้งวัน จึงฉ่ำเยิ้มอยู่เสมอเพื่อให้ง่ายต่อการสอดใส่ ไม่ว่าจะกับใครหรือที่ไหน นางจำไม่ได้แล้วว่าครั้งสุดท้ายที่อวัยวะส่วนตัวนี้แห้งสนิทคือเมื่อไหร่
"ถ้าสามีไม่ได้ความของข้านำหนอนน้อยตัวนั้นใส่เข้ามาได้ ข้าจะบอกให้ฟังว่าเชียนหยิงสนุกกับมังกรยักษ์ของชางชื่อเทียนอย่างไร"
เห็นได้ชัดว่าฉืออู๋เหย่าไม่คิดจะพูดง่าย ๆ กระนั้นหยุนเช่อไหนเลยจะสนใจ บัดนี้มีสตรีกางขาอยู่ตรงหน้าเพื่อรอการเสพสม จะยังมีเรื่องอะไรน่าสนใจไปกว่านี้อีก ?
หยุนเช่อเบียดกายเข้ามาระหว่างขาของฉืออู๋เหยา พยุงแกนกายที่อ่อนนุ่มอยู่เล็กน้อยแม้จะแข็งตัวเต็มที่ ก่อนจะสอดเข้าไปในร่องสวาทอย่างมั่นใจ
"เอ่อ...จะว่าเยี่ยงไรดี อู๋เหย่า...เจ้าหลวมกว่าเก่าใช่รึไม่?"
หยุนเช่อจำได้ว่าตอนมันเปิดบริสุทธิ์ฉืออู๋เหยาครั้งแรก ความคับแน่นในช่วงล่างของนางยอดเยี่ยมเหนือคำบรรยาย แต่ตอนนี้หยุนเช่อไม่รู้สึกอะไรเลยนอกจากความอบอุ่นและความชื้นหลังจากใส่เข้าไป ไหนเล่าการตอดรัด สัมผัสของพนังเนื้อที่ยืดหยุ่นก็ไม่มี หยุนเช่อไม่รับรู้ความรู้สึกเหล่านั้นราวกับจมอยู่ในหลุมกว้างก็ไม่ปาน
"ใครใช้ให้แท่งหยกของชางชื่อเทียนที่เจ้าหามาให้ข้าใหญ่โตปานนั้น นับแต่วันที่ข้าเสียความบริสุทธิ์ให้เจ้า ข้าก็ถูกสุนัขบ้าตนนั้นขย่มอยู่บนเตียงของเราทุกวัน ทดแทนเจ้าที่ใช้การไม่ได้ ทำเอาเจ็บอยู่นานกว่าจะคุ้นชิน แล้วเป็นอย่างไร ผ่านมาหลายเดือนเจ้าถึงได้ใช้ร่างของภรรยาอีกครั้ง เปลี่ยนไปจนจำไม่ได้เลยรึ อย่าบอกนะว่าเจ้าไม่ชอบ?"
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
อันนี้เป็น แฟนฟิค หรือในเนื้อเรื่องจริงๆครับ
ขอบคุณครับ
งานนี้ต้องมีรุมแน่นอน
โอ๊ย เกือบจะลืมชือ ตัวละคร นิยายหลัก ก็ดอง มา 2 ปี เนื้อเรื่องถึงไหนละเนี่ย มาๆ แม่นางมู่
ทำไมเฮียหยุนถึงใช้การไม่ได้ปานนี้?
ยังจะมีใครมาแอบดูความไม่ได้เรื่องอีกหรือ
หายไปนานเลย นึกว่าจะไม่มาลงต่อแล้ว ขอบคุณครับ
หยุนเซ่อมาแล้ว...ดีจัง
โชคดีสุดๆวันนี้กลับมาได้อ่านอีกครั้ง ลงอีบุคไปเลยครับ
อสูรกลับมาพลิกฟ้าแล้ว
จ้าวยุทธแต่ไม่เอาอ่าว
หยุนเอย ภาคนี้อ่อนด๋อยมากๆ
น่าจะแฟนฟิค
หยุนเช่อนี่ใช้ได้เลย เป็นคนกล่อมเอง แต่ดูท่าไม่สำเร็จ แล้วจะให้ใครมากล่อมดี
อันนี้คนที่เขียน เขาอัพตอนใหม่แล้วเหรอครับ แล้วจะมีมาอีกกี่ตอน ก่อหน้านี้ทิ้งช่วงนานมาก ค้างสุดๆ
โดนชางชื่อเทียนเหมาแน่ๆ
รอมานานมากครับ รอดูว่าจะจบยังไง มีอีกหลายตัวละครเลย
ทิ้งช่วงไปนานแต่ขอบคุณที่กลับมาครับ เนื้อเรื่องคงสไตล์เดิมได้ดีน่าติดตาม
จะขยายใหญ่ได้ไหมเนี่ยหยุนเช่อ
เป็นแฟนคลับนิยายเรื่องนี้ พอมาเจอภาคนี้ก้สนุกไปอีกแบบครับ
หยุน500เข้าสุ่เส้นทางล้างแค้นจนหำหด
สนมมู่จะรอดมั้ยนะ
ใช้การไม่ได้ปานนี้
ขอบคุณครับ รอตอนต่อมาตลอดเลยครับ เดาว่าปิงหยุนน่าจะโดนก่อน
ขอบคุณครับ
จบกันตำนานหยุน5000
สนุกมาก มีฟิคนิยายจีนเรื่องอื่อีกไหม
ดูจากสภาพแล้ว คงได้แค่เป็นผู้ดูอย่างเดียวซะล่ะม้าง
ขอบคุณครับ
น่าสงสารหยุนเช่อเก่งแค่ไหนแต่ไร้น้ำยาก็เอาเมียไม่อยู่
หมดกันพี่หยุน
ทิ้งช่วงไปนานพอดู ได้อ่านต่อแล้วค้างมานาน
ใครจะเป็นรายต่อไปนะ
เอาให้หมดฮาเรมเลย
เมียโดนของใหญ่หลวมหมดแล้ว...
เจอ Size ที่ใหญ่กว่าทะลวงเข้าไปแล้ว ต้อง Repair
เมียหยุนเช่อต้องโดนntrทุกคน
มีต้นฉบับครบมั้ยครับท่าน ขาดตอนไหนเดี๋ยวซื้อส่งไปให้แปลดีมั้ยครับ
จากคับแน่น จากนั้น ว่างเปล่า นั่นหมายถึง สภาพ อ่อนแอ
จักรพรรดิหยุนผู้ไร้เทียมทาน แต่ชอบNtrซะงั้น555 สนุกมากครับเขียนต่อยาวๆนะครับ
ฉากเรทร้อนแรงสมใจเลยครับ
หายไปนานเลยครับ ยังคงตื่นเต้นเหมือนเดิม
นึกว่าจะไม่มาแล้ว อสูรพริกฟ้า นางมารจะทำสำเร็จกี่นางนะ
รอนานมากก
หมดกันหยุ่นเช่อ500กุ
ลืมหมดเลย
ต้องกลับไปฟื้น
หมดแล้วหยุนเช่อ
ขอบคุณ
นึกว่าจะไม่ต่อซะแล้วครับ
ในที่สุดตอนใหม่ก็ออก ขอบคุณครับ
อือหือ เด็ดดวงจริงคับ
หยุนเวอร์ชั้ยอ่อนจัดเลยนิหว่า
เจ้าหยุนก็เหมือนจะชอบเลย
อันนี้ล่าสุดหหมครับ
ไม่ได้อ่านมานานเลยเรื่องนี้
หายไปนานจนนึกว่าตัดจบไปแล้ว ::Fighto::
...มวยหมู่แน่นอน...
ต่อไปท่านอาจารเหรอเนี่ย
งานนี้มหาเทพจะสุขขนาดไหนกัน
หายไปนานแต่ก็ยังชวนให้ติดตามอยู่เหมือนเดิม
หนอนเมื่อใช้งานบ่อยๆ น้ำเชื้อก็ใสและน้องนะท่าน
น้องเมียไม่น่ารอด
ขอบคุณครับ อ่านเพลินดี
ก็ควรหชวมแหละ หยุนเชอเล็กเกิน
ขอบคุณครับ
มาถึงคิวของสาวเหมันต์ สาวเด็ดหนึ่งในฮาเร็มของหยุนอีกคนแล้ว ::JubuJubu::
ดูท่ามีรุมแน่นอนครับ
สงสัยจะโดนจัดหนักหมดแน่
ของดีมาต่อๆ
หายไปนานจนลืมเลย
น่าเสียดายนิยายเรื่องนี้ หลังออกจากเว็บเด็กดีก็แทบไม่ได้ตามอ่านเลย อ่านในนี้แล้วไม่ค่อยอินเท่าไหร่ เพราไม่รู้จักตัวละครซักตัว
กลับมาแล้ว หายไปนานเลย
จะจัดใครต่อไปน้อ
จำตัวละครไม่ได้ ต้องไปอ่านต้นฉบับใหม่ละ
รอดูมาตั้งนานเลยครับ สรุปแล้วงานนี้มีเหมาหมดทุกคนแน่
ยินดีต้อนรับกลับครับ
ของดีมาจัด ::YehYeh::
หยุนเช่อนะหยุนเช่อ เมียสวยออกปานนี้ ดันกวยเล็กอีก
รสนิยมส่วนตัวแปลกๆสุดๆเลยพระเอกเร่
หายไปสะนาน
พี่หยุนเราไม่ไหวเลย
น่าจะเป็นเรื่องยาวพอสมควร ชอบมากสำหรับนิยายที่ยาวๆ และมีความมันแบบนี้
มีงานแปลแบบนี้อื่นอีกไหม
ห่างหายไปนาน ขอบคุณที่แปลให้อ่านครับ
ยังมีเขียนต่อหรอเนี่ย
cuckold นี่ของดีนะรสนิยมใช้ได้นะพ่อหนุ่ม ขอบคุณที่กับมาลงต่อครับท่าน
ขอบคุณมากครับนึกว่าจะไม่มีคนแปลต่อแล้ว
โห หลวมจนโพรกเลยรึ
โหบรรยายไว้ซะเห็นภาพตามเลย
::Grimace:: รอมานานมากก พร้อมสนับสนุน
สนุกมากครัล
เป็นจักรพรรดนีช่างงานเยอะแท้
เป็นเมียหยุนเซ่อที่งานเยอะแท้น้อ
ชอบให้เมียโดนคนอื่นเย หยุนเช่อรสนิยมดีจริง ๆ
หยุนเช่อกลายเป็นชาเขียวตัวน้อยไปแล้วสนุกมากขอบคุณรอต่อไป
งานนี้เสียทั้งเมียเสียทั้งอาจารย์
คนแต่งเก่งแล้ว คนแปลเก่งกว่านะผมว่า
หยุ่นเช่อนี่ ให้เมียใช้ของใหญ่ แล้วจะมาบ่นว่าหลวมอีก
ในที่สุดก้ลงมาต่อแล้ว นานมากจนต้องไปอ่านทางต้นฉบับ
ตอนแรกนึกว่าจะไม่อัพต่อแล้วนะเนี่ย ดีใจที่มาแปลต่อครับ
โอ๊ย เกือบจะลืมชือ ตัวละคร นิยายหลัก ก็ดอง มา 2 ปี เนื้อเรื่องถึงไหนละเนี่ย มาๆ แม่นางมู่
เหมาหมดทุกคนแน่
เจอถ้ำเลยคราวนี้
พอที่นี้มาเอาเมียเลยหลวมหาฝั่งไม่เจอเลย
ใจมากมายจ้าสุดยอดมั่กๆเอิ้กๆ
เพิ่งรู้จักเรื่องนี้ เป็นแฟนฟิคที่จินตนาการบ้าบอ
ไม่มีเหตุผลที่ผู้สูงส่งสุดยอดขั้นนั้นจะแก้ปัญหา
ส่วนตัวเล็กๆไม่ได้ แต่ก็ทำให้เกิดพล็อตเล่นต่อ
ใน NTR ที่ไปได้ไกลจริงๆ
เป็นอะไรที่น่าติดตามมากๆ
จะเอาน้องเมียได้หรือ
ตอนต่อมาแล้ว ขอบคุณครับ
เนื้อเรื่องดี สำนวนดี ไม่ทราบว่ามีลิงก์ต้นฉบับภาษาจีนไหมครับ
หยุนกากจัง
อาจารย์ยังเอาได้ สาอะไรกับน้องเมีย
สนุกมากเลบครับติดจามไปยาวๆๆๆๆฮ่าๆๆ
รู้สึกค้างจากตอนก่อน ทิ้งช่วงสุดๆ ::Hunger::
::Ahoo::
แปลน่าอ่านมาก
หยุนเช่อ ก็อึดเกิ้น
แบ่งมาทางนี้บ้างหยุน
ศิษย์แทงอาจารย์ ::Oops::