----------------------------------------------------------
ตอนทั้งหมด
ตอนที่ 1 คำเชิญของราชินีมาร
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268782.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268782.0)
ตอนที่ 2 คำตอบของเชียนเย่หยิงเอ๋อร์
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268805.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268805.0)
ตอนที่ 3 สุนัขของจักรพรรดินี
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268902.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268902.0)
ตอนที่ 4 ปรมันตร์สิ้นท่า
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268939.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268939.0)
ตอนที่ 5 แดนลำนำเหมันต์
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=282706.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=282706.0)
บทที่ 6 ปิงหยุนผู้ร่วงหล่น
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=282999.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=282999.0)
บทที่ 7 วาสนาเทพอัคคี
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=284373.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=284373.0)
บทที่ 8 หั่วพั่วหยุนชำระแค้น
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=284474.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=284474.0)
บทที่ 9 ความอื้อฉาวของจักรพรรดินิปีศาจน้อย
อ่าน : กำลังอ่าน
บทที่ 10 การตัดสินใจของมู่เซวียนหยิน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/5/2567)
บทที่ 11 เกลี้ยกล่อมหมาป่าสวรรค์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/6/2567)
บทที่ 12 พิธีสถาปนา
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/7/2567)
บทที่ 13 พ่อและลูกสาว
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/8/2567)
บทที่ 14 สองดรุณีหนึ่งผู้เฒ่า
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/9/2567)
บทที่ 15 ไฉจือสิ้นพรหมจรรย์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/10/2567)
บทที่ 16 หมาป่าสวรรค์ที่เปลี่ยนไป
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/11/2567)
บทที่ 17 มู่เซวียนหยินxฉืออู่เหยา
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/12/2567)
บทที่ 18 แรกสัมผัสอู๋ซิน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/1/2568)
เนื้อหาในเว็บผมจะอัพเดทให้เดือนละตอนนะครับ ทุกวันที่หนึ่งของเดือน ส่วนในกลุ่มลับจะอับลงทุก 1-3 วันจนกว่าจะทันต้นฉบับ
ใครอยากเข้ากลุ่มลับสามารถแอดมาได้ที่ FB : https://www.facebook.com/profile.php?id=100085587786380 (https://www.facebook.com/profile.php?id=100085587786380)
ค่าเข้า 150 บาท และอ่านได้ล่วงหน้าแบบไม่ต้องรอนาน
--------------------------------------------------------------------------------------------
ภาพประกอบจินตนาการ เฉพาะตัวละครที่โดนตอกแล้ว (พยายามหาให้ใกล้เคียงตัวละครที่สุดเพื่ออรรภรสในการอ่าน)
(https://attachments.xonly8.com/images/1b428d1dfa87b882cd006c38ce7534beaa0aa5b4.png)
(https://attachments.xonly8.com/images/84369bb294369569751afebdcfebcd60ad54b7a1.png)
(จักรพรรดินีปีศาจน้อย-ฮ่วนไฉยี)
--------------------------------------------------------------------------------------------
บทที่ 9 เรื่องอื้อฉาวของจักรพรรดินีปีศาจน้อย
เหลือเวลาอีกไม่นานก่อนจะถึงวันพิธีสถาปนาจักรพรรดิ ทว่าหยุนเช่อซึ่งเป็นบุคคลสำคัญที่สุดกลับเป็นผู้ที่ว่างงานที่สุดเช่นกัน มันไม่มีอะไรให้ทำจนเริ่มเกิดความเบื่อหน่าย แต่เดิมยังได้ฉืออู๋เหยาและเชียนเย่หยิงเอ๋อร์ส่งศิลาบันทึกภาพขณะพวกนางร่วมรักกับชายอื่นมาให้เชยชมเป็นระยะ แต่พักหลังสองคนนี้กลับติดงานสำคัญมากมายจนไม่มีเวลาไปเอากับบุรุษให้มันดูแม้แต่คนเดียว
ในฐานะจักรพรรดิ หยุนเช่อรู้สึกผิดอยู่บ้าง มันให้ฉืออู๋เหยาสะสางเรื่องยุ่งยากทั้งหมดแทนมัน ทำงานหนักประหนึ่งว่านางเป็นจักรพรรดิเสียเอง แถมยังต้องเจียดเวลามาสนองความใคร่พิลึกพิลั่นของมัน
"ถือเป็นรางวัลของนาง...ใยข้าไม่ยกบัลลังก์ให้นางไปเลยหลังจากกลายเป็นจักรพรรดิอย่างเป็นทางการ?"
หยุนเช่อไม่เคยคิดเรื่องนี้อย่างจริงจัง แต่ต่อให้มันเสนอไปย่อมต้องถูกฉืออู๋เหยาปฏิเสธอย่างรุนแรงแน่แท้
ยิ่งเวลาผ่านไป หยุนเช่อยิ่งเบื่อหน่ายกับความว่างเปล่าขึ้นเรื่อย ๆ ในหัวมันครุ่นคิดว้าวุ่น ทันใดนั้น มันก็นึกถึงคนรักของมันบนดาวขั้วน้ำเงิน เมื่อภรรยาในแดนเทพไม่มีเวลาพบหน้ามัน มันก็ควรไปหาผู้อื่นที่มีเวลาให้มันดีกว่า
".....ดี!!"
หลังจากความคิดนี้ผุดขึ้น หยุนเช่อก็ตัดสินใจเป็นมั่นเหมาะ แม้จะเป็นการขัดคำสัญญากับฉืออู๋เหยาก็ตาม
มันเคลื่อนไหวทันที หยุนเช่อค่อย ๆ ย่องออกจากประตูเหมือนแมวขโมย สายตาสอดส่องไปรอบ ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีใครเห็น ทว่า...ก่อนที่มันจะสำแดงเงามายาสะบั้นจันทร์
"ไม่ทราบว่าสามีจะไปที่ใด?"
"!!?"
หยุนเช่อหันกายกลับและพบว่าฉืออู๋เหยาปรากฏอยู่ข้าง ๆ โดยไม่รู้ตัว
"เจ้า...ไม่ใช่ว่ายุ่งอยู่หรอกรึ? เหตุใด...จึงมาที่นี่ได้?"
"หืม...จู่ ๆ ข้าก็เกิดลางสังหรณ์เหมือนมีคนกำลังทำเรื่องไม่ดี เลยมาตรวจสอบดู...ทั้งที่กำลังยุ่งจนหัวหมุนแท้ ๆ"
ฉืออู๋เหยาเอ่ยด้วยรอยยิ้มราบเรียบ
"เอ่อ...ขอบคุณที่เจ้าทำงานหนัก ข้าอยู่เฉย ๆ จนเบื่อ จึงอยากออกไปเดินเล่นดูความเปลี่ยนแปลงของแดนเทพช่วงนี้...ไม่ต้องเป็นห่วง!!"
จบคำ มันก็วิ่งจากไปทันดีโดยไม่หันหลังกลับ
"....เฮ้อ"
ฉืออู๋เหยามองฝุ่นควันที่หยุนเช่อทิ้งไว้เบื้องหลังก่อนจะส่ายหน้าอย่างช่วยไม่ได้
................................................ ..
เหนือดาวขั้วน้ำเงิน
เพื่อไม่ให้ทิ้งร่องรอยหรือกลิ่นอายจนถูกติดตาม หยุนเช่อใช้เส้นทางอ้อมไกลถึงสองวันเต็มจากระยะทางสั้น ๆ ตามปกติ ยิ่งไปกว่านั้น มันสามารถอยู่ในดาวขั้วน้ำเงินได้แค่คืนเดียวเท่านั้น ไม่อาจมากไปกว่านี้
หยุนเช่อใคร่ครวญอย่างลึกซึ้ง แม้ว่ามันจะต้องการพบหน้าหยุนอู๋ซินบุตรสาวของมันก่อน แต่เนื่องจากมันเคยแอบมองนางบนฟ้ามาแล้วครั้งหนึ่ง ถ้ามันได้พบอู๋ซินอีกครั้ง ทว่ายังทำได้เพียงเฝ้ามองจากระยะไกลเหมือนเดิม มันย่อมอดกลั้นความคะนึงหาอันแรงกล้าไม่ได้ ในตอนนี้มันต้องยอมเปลี่ยนใจและไปหาคนอื่นแทน
หลังจากตัดสินใจเลือกเป้าหมายใหม่ หยุนเช่อก็มาเยือนแดนปีศาจมายา หนึ่งในคนรักที่ทำให้มันเป็นห่วงที่สุดคือจักรพรรดินีปีศานน้อย-ฮ่วนไฉยี
จริงอยู่ว่าการกัดกินอายุขัยสามปีของนางได้รับการรักษาแล้ว แต่จนกว่าจะเห็นว่านางปลอดภัยด้วยตา หยุนเช่อก็ไม่สามารถวางใจได้
หยุนเช่อมาถึงวังปีศาจและเริ่มกวาดตามอง ตอนนั้นเอง บทสนทนาของสาวใช้ที่ผ่านไปมาก็ดึงดูดความสนใจของมัน
"นี่ วันนี้คุณชายเซี่ยวจากตระกูลหยุนก็มาอีกแล้ว"
"เอ๊ะ เจ้ากำลังพูดถึงน้องชายของปรมจารย์หยุน คุณชายเซี่ยวผู้นั้น?"
ได้ยินชื่อ 'เซี่ยวหยุน' ผู้เป็นน้อง มันจึงซ่อนตัวเพื่อแอบฟังอย่างเงียบเฉียบ
"ใช่!! เป็นเขา ไม่นานหลังจากปรมาจารย์หยุนออกจากโลกนี้ไปยังแดนเทพอะไรนั้น เซี่ยวหยุนก็มักมาที่วังปีศาจกลางดึกเพื่อพบปะจักรพรรดินีปีศาจน้อยเป็นครั้งคราว"
"จริงรึ!? เจ้าอย่าบอกนะว่าพวกเขาทั้งสองกำลังเล่นชู้ลับหลังปรมาจารย์หยุน..."
"ชู่ว!! อย่าพูดไร้สาระ!! หากมีใครได้ยินเขาเจ้าจะถูกตัดหัว!!"
เมื่อได้ยินวาจาอันน่าตระหนก สาวใช้อีกคนก็รับหยุดบทสนทนา แต่พื้นเพของสาวใช้คือชมชอบการนินทาเป็นกิจวัตร หลังจากเงียบได้ครู่เดียวก็กลับมาคุยกันต่ออย่างออกรส
"ข้าไม่ได้ไร้สาระ เจ้าไม่รู้รึว่าทุกคืนเมื่อคุณชายเซี่ยวมาถึง เสียงครวญครางอันน่าหลงใหลของจักรพรรดินีปีศาจน้อยจะดังก้องจากห้องบรรทม"
"เรื่องนี้ข้ารู้!! แต่เดิมข้าคิดว่าจักรพรรดินีปีศาจน้อยถูกปล่อยให้อยู่ตามลำพังจนเปลี่ยวเหงา ดังนั้นนางจึง...ช่วยตัวเอง!!"
"มันจะเป็นการช่วยตัวเองได้อย่างไร? ตอนเจ้าช่วยตัวเอง เจ้าปล่อยเสียงลามกอันเกิดจากความสุขจากก้นบึ้งหัวใจได้รุนแรงถึงเพียงนี้?"
"นั้น...หรือจะเป็นความจริง..."
"มิหนำซ้ำ!! เสียงกรีดร้องรัญจวนของจักรพรรดินีปีศาจน้อยยามอยู่กับคุณชายเซี่ยวนั้นถึงกับเร่าร้อนกว่าตอนที่นางหลับนอนกับปรมาจารย์หยุนหลายสิบเท่า ดีไม่ดีจะร้อยเท่าพันเท่า"
สาวใช้ทั้งสามพูดคุยสนุกปาก หารู้ไม่ว่ามันทำให้หนอนน้อยของหยุนเช่อตื่นตัวแข็งขัน
(นึกไม่ถึงว่าไฉยี่จะนอกใจข้า แถมอีกฝ่ายยังเป็นน้อยชายข้าอีกต่างหาก!!)
"เรื่องนี้ทำให้ข้ามั่นใจว่าช่วงล่างของปรมจารย์หยุน...คงจะเล็กและสั้นมาก ถึงความสำเร็จเชิงวิทยายุทธ์เขาจะยิ่งใหญ่ แต่คุณสมบัติในการเป็นบุรุษหามีไม่ แถมยังจากไปเนิ่นนานไร้การเหลียวแล ไม่แปลกใจที่จะถูกจักรพรรดินีปีศาจน้อยสวมเขา!"
"เห็นด้วย!"
"...ooxx"
"@$#....$#@"
ต่อมา เหล่าสาวใช้ยังคงสนทนากันในเรื่องนี้ แต่หยุนเช่อไม่มีความตั้งใจจะอยู่ฟัง มันรีบตรงดิ่งไปที่ห้องนอนของจักรพรรดินีปีศาจน้อยอย่างไม่รีรอ
พริบตาที่มาถึง เสียงกรีดร้องครางกระเส่าของจักรพรรดินีปีศาจน้อยก็ดังก้อง
"อ๊า!! แรงกว่านี้!! เซี่ยวหยุนเจ้าเร่งขยับเอวใส่ตัวข้าให้แรงขึ้น!!"
"จักร...จักรพรรดินีปีศาจน้อย...ข้ากำลังพยายาม!!"
"!?"
ดั่งสุภาษิตที่ว่า 'นกที่ตื่นเช้าจะได้กินหนอน' มาเร็วดีกว่ามาช้า หยุนเช่อใช้พลังอันลึกล้ำของตนแอบเข้าไปในห้องโดยไม่ให้ใครรู้ตัว จึงได้เห็นชายหญิงคู่หนึ่งกำลังพัวพันกันอย่างดุเดือด รอบเตียงมีเสื้อผ้าและชุดชั้นในกระจายเกลื่อน
"เจ้า!! เจ้าคิดอยากให้ข้าทำเรื่องพรรค์นั้นเพื่อปลุกเร้าให้เจ้ารุนแรงกว่านี้?"
"นั้น...คือว่า...ถูกต้องขอรับ"
(https://attachments.xonly8.com/images/aef9c22edcb92764fe93a1b73f1c37e02c709b6d.png)
หลายปีผ่านไป จักรพรรดินีปีศาจน้อยยังดูทรงอำนาจ แต่เซี่ยวหยุนก็ยังนอบน้อมไม่แปรเปลี่ยน หากไม่ติดว่าสองคนนั้นกำลังโรนรันกันด้วยร่างเปลือยเปล่าก็คงดูเหมือนจักรพรรดินีกับข้าราชบริพานทั่วไป
"แท้จริงเจ้าและพี่ชายของเจ้าล้วนไม่เป็นตัวดีเหมือนกัน ยามที่ข้าอยู่กับหยุนเช่อ มันก็ชอบขอให้ข้าพูดถ้อยคำชั้นต่ำอยู่เรื่อย"
"แฮะแฮะ..."
จักรพรรดินีปีศาจน้อยลุกขึ้นยืน ส่งผลให้แกนกายของเซี่ยวหยุนหลุดลื่นจากร่องสวาทของนาง นับเป็นครั้งแรกที่หยุนเช่อได้เห็นเครื่องเพศของผู้เป็นน้อง แน่นอนว่ามันใหญ่โตกว่าตกอยู่บ้าง หากแต่ก็ไม่ได้ดูเกินจริงอย่างที่สาวใช้ชื่นชม...กระมัง?
ต่อมา จักรพรรดินีปีศาจน้อยก็ลงจากเตียงและตรงไปที่กำแพง นางใช้มือข้างหนึ่งค้ำยันพนัง ขณะที่มืออีกข้างยกขาของตนขึ้น ทำให้สองขาถ่างกว้างดุจคันธนู
"...เซี่ยวหยุน รีบใช้แท่งเนื้อของเจ้าที่ทั้งใหญ่และยาวกว่าหยุนเช่อ ทิ่มแทงรูลามกของพี่สะใภ้เจ้า ข้าต้องการเจ้าเหลือเกิน โปรดเข้ามาช่วยบรรเทาให้ภรรยาของพี่ชายเจ้ารู้สึกดีด้วยเถิด"
เพื่อให้เซี่ยวหยุนตื่นตัวขั้นสุด จักรพรรดินีปีศาจน้อยจะชอบพูดเช่นนี้พร้อมกับส่ายก้นยั่วยวนมัน ส่วนวาจาไร้ยางอายที่เอ่ยเป็นหยุนเช่อที่พร่ำสอนนาง ซึ่งมันคงไม่คาดคิดว่านางจะนำมาใช้กับชายอื่น
ครั้นได้ยิน แกนบุรุษของเซี่ยวหยุนที่คิดว่าถึงขีดจำกัดสุด ๆ แล้ว มันกลับขยายใหญ่ขึ้นหลายเท่าในอัตราที่มองเห็นด้วยตาเปล่า ถึงกับเทียบชั้นหั่วพั่วหยุนได้อย่างไม่น้อยหน้า!!
เห็นสิ่งนี้ จักรพรรดินีปีศาจน้อยแลบลิ้นเลียริมฝีปากอย่างลืมตัว นางกระทั่งแหวกร่องสาวให้บานออก หยาดน้ำใสไหลบ่าลงมาตามต้นขาราวกับน้ำตก
"พร้อมแล้วก็อย่ารอช้า..."
เซี่ยวหยุนคว้าจับแท่งเอ็นของตน จ่อมันเข้ากับปากล่างและเสียดพรวดทีเดียวมิดลำ
"อ๊างงงงงงง...ลึก...ลึกยิ่ง..."
"ฮ่าห์ จักรพรรดินีปีศาจน้อย ร่องของพระองค์ช่างคับแน่น..."
"ย่อมแน่นอน ข้าทุ่มเทบำรุงมันเป็นอย่างดีเพื่อช่วงเวลานี้...รีบขยับเร็ว!!"
จักรพรรดินีปีศาจน้อยกล่าวเร่งรัดเซี่ยวหยุน นางกระดกร่างกระทัดรัดสอดรับไปมาตามจังหวะการเคลื่อนไหวของอีกฝ่าย
ครั้นประสบการแสดงอันยอดเยี่ยมต่อหน้าต่อตา หยุนเช่อก็รีบถอดกางเกงออก ควักแกนกายเล็กจ้อยออกมาและสาวขึ้นลง ทีแรกมันแอบกังวลว่าจะเกลี่ยกล่อมจักรพรรดินีปีศาจน้อยอย่างไรเกี่ยวกับรสนิยมของตัว แต่บัดนี้เห็นได้ชัดว่าไม่จำเป็น นางเป็นหญิงร่านราคะโดยสันดาน
"อ๊าห์...อู้ว...อื๊อออ...รุนแรง...ดีมาก...โอ้...ถึงกับ...แทงลึกเข้าไปถึง..ปากมดลูกของข้า...ทุกครั้ง...อร๊าาา!!"
"ฮ่ะ...ฮ่าฮ่า...ข้าไม่ยักรู้มาก่อน จักรพรรดินีปีศาจน้อย ตัวจริงท่านที่แท้ก็หมกมุ่นไร้ยางอายถึงเพียงนี้!!"
"อ่า....เป็นหยุนเช่อตัวดีของเจ้าที่สอนข้า มันปฏิบัติต่อข้าเหมือนนางโลม หลอกลวงสอนแต่เรื่องชั้นต่ำให้ข้า...กว่ารู้ตัว...ข้าก็ติดใจ...จนถอนตัวไม่ขึ้น..อู้ว!!"
จักรพรรดินีปีศาจน้อยหลับตาลงและเพ่งสมาธิไปจดจ่อที่ส่วนสงวน
"โอ้...ร้ายกาจเกินไปแล้ว...ร่องของท่าน...มันกำลังตอดรัดแน่นขึ้น...เป็นความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมนัก!! กระทั่งน้องเจ็ดของข้ายังไม่ช่ำชองขนาดนี้ แต่ว่า...จักรพรรดินีปีศาน้อย ให้ข้ามาโอบกอดท่านเช่นนี้ มันจะไม่เป็นปัญหากับพี่หยุนในภายหลังจริง ๆ?"
แม้จะรู้สึกดี แต่เซี่ยวหยุนก็ยังคงรู้สึกผิดเมื่อนึกถึงพี่ชายที่มันเคารพรัก
"เหอะ เจ้ามาพูดพิรี้พิไรอะไรเอาตอนนี้ ใยไม่กล่าวตั้งแต่ครั้งแรกที่ข้าชวนเจ้า เจ้าถึงกับทำให้ข้าหมดสติไปไม่รู้กี่ครั้งในหลายปีมานี้"
"คือข้า...เอ่อ..."
"ไม่ต้องคิดมาก!! เป็นข้าเองที่ทนต่อกำหนัดไม่ได้จนเป็นฝ่ายริเริ่มมอบกายให้เจ้าเมื่อสามปีก่อน หากหยุนเช่อรู้เข้า ข้าจะอธิบายให้มันฟัง...อย่างร้ายที่สุด ข้าจะสั่งให้ใต้หล้าอันดับเจ็ดภรรยาเจ้า นอนกับหยุนเช่อสักครั้งเพื่อชดใช้"
จักรพรรดินีปีศาจน้อยดูไม่กังวลแม้แต่น้อยในเรื่องของหยุนเช่อ เพราะว่าตลอดมานางเป็นฝ่ายอยู่เหนือมันตลอด
"นั้น...ไม่ดีกระมัง? ร่องสวาทของน้องเจ็ดถูกข้าใช้งานจนขยายกว้าง แถมยังเคยคลอดบุตรมาแล้ว หากให้พี่ใหญ่เสียบหนอนน้อยของเขาเข้าไป ไม่เพียงแต่น้องเจ็ดจะไม่รู้สึกอันใด นางอาจจะเวทนาพี่ชายข้าจนภาพลักษณ์วีรบุรุษป่นปี้หมดสิ้น"
"เราค่อยพูดถึงเรื่องนั้นภายหลัง ตอนนี้สนใจแต่การร่วมรักกับข้าก็พอ รีบลงมือ!!"
จักรพรรดินีปีศาจน้อยไม่อาจทนต่อความกระสันจึงตัดบท กระตุ้นให้เซี่ยวหยุนปู้ยี่ปู้ยำนางอย่างหนักหน่วง
คนทั้งสองพัวพันกันร้อยแปดท่า ขย่มตั้งแต่พนังลากไปถึงประตู
"อ๊า...แบบนั้น...ดี...อูยยยย..."
"จักรพรรดินีปีศาจน้อย ท่านร้องดังขนาดนี้ถ้าคนอื่นได้ยินจะไม่แย่เอารึ?"
"ไม่ใช่เรื่อง...ที่เจ้าต้องสนใจ สาวใช้ที่นี่ล้วนเป็นคนสนิทของข้า ต่อให้ได้ยิน พวกนางก็จะไม่พูดออกไป..อ่า...เหมือนเจ้าจะใหญ่ขึ้น...ใกล้จะเสร็จแล้วงั้นรึ ข้าอนุญาตให้เจ้าเลือกว่าจะปล่อยที่ไหน"
"อืม...เอ่อ...ข้าอยากจะหลั่งเข้าไปในมดลูกฝ่าบาท บนเตียงที่ใช้นอนกับพี่ใหญ่"
"หึ...เจ้าตัวร้าย...เมื่อครู่ยังทำท่าสำนึกผิด...เอาล่ะ พาข้าไปที่เตียง"
เซี่ยวหยุนควบจักรพรรดินีปีศาจน้อยในท่าสุนัข กระแทกกระทั้นให้นางคลานไปถึงเตียง (ยังมีต่อ)
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
หยุนเช่อเป็นแบบนี้แล้วรู้สึกเสียของจัง
มีเมียมากก็เหมือนไม่มีเลยพระเอกเรา ::Sweat::
มาแล้วรออยู่เลย
ในจักรวาลนี้หยุนเช่อโดนเนิฟ
มา
โดนเนิฟ จัดเลย หยุนเช่อ
หยุนเน้อหยุน เสร็จน้องชายที่ร่วมสาบานไปซะแล้ว
หยุนเช่อ คงจะมีความสุขมากเลย ที่ปีศาจน้อยทำได้ถูกใจ
พระเอกของเรื่องนี้ น่าสงสารจัง มีเมียไปก็ไร้ประโยชน์
ขอบคุณมากครับ
คิดเล่นๆว่าให้เราเก่งแบบหยุนเช่อแล้วมีสมรรถนะทางเพศและกระจู๋เท่าหยุนเช่อ เราจะเอามั้ย555
มีเมียเยอะไป ก็เท่านั้น นาสงสาร
ในกลุ่มอ่านแบบจุๆต้องจัดแล้ว
จักรพรรดินีปิศาจสาวแบบนี้ คงยอมเป็นชู้แบบเต็มใจหละ
สมใจหยุนเชอ
ตอนนี้ยังไม่ได้อ่าน เพราะถูกภาพ AI ดึงดูดความสนใจไปก่อนแล้ว พระเจ้าช่วยกล้วยทอด ทำไมภาพมันเร้าอารมณ์ผมได้ถึงขนาดนี้
หาจากที่ไหนไม่ได้อีกแล้วนอกจากในเรื่อง อสูรพลิกฟ้าที่เดียว ขอบคุณมากๆ ครับ
ขออนุญาตนำภาพอันแสนเซ็กซี่นี้ เอาไปใช้ฝึกวิทยายุทธเพิ่มพลังข้อมือหน่อยยะครับ
หมดกันใจแตกก่อน หยุนจะทำอะไรอีก ภาพักษณ์นางมารน้อยเรา
หยุนเช่อเราเป็นราชาโดนสวมเขาซะแล้ว มีเมียกี่คนเสร็จชู้หมด
อิหยุนปล่อยปะละเลยจนจักรพรรดินีปีศาจมีชู้เลยหรอ
สุดยอดรอต่อไป
มาแล้ว ได้อ่านเดือนละครั้งก็ยังดีครับ ขอบคุณครับ
พอเจอหยุนสภาพนี้ หมดฟอร์มหยุนหลายเมียเลย
ขอบคุณครับ
รอบนี้ไม่ได้เตรียมกับหยุนเช่อไว้ก่อนด้วยนะ
หยุนเช่อได้แต่แอบดูตอบสนองความชอบไปเรื่อยๆ
หยุนเช่อคงชอบหมวกเขียวเสียดายที่มีเมียเยอะขาดดุนการค้าหมด
เดี่ยวน้องชายเอาฮาเร็มหมดบ้านเลย
เสียดายแทนหยุนเช่อ หยุนเช่อจะมีโอกาสขยายขนาดตัวเองได้ไหมนะ
หยุนไม่ร่วมวงด้วย
ปีศาจน้อยชู้แบบเต็มใจ
ด้วยการที่ต้องการตัวช่วยของภรรยา
3 วันจากนารีเป็นอื่นนะหนุนนะ ::Waiting::
มีภาพประกอบด้วยสุดยอดเลยครับ ไม่รู้ว่าจะรู้สึกยังไงกับพี่กยุนดี
จักรพรรดินี เซ็กส์จัดมาก ๆ
รู้สึกเสียของหน่อยๆ แฮะ
น่าสงสารหยุนเช่อมีเมียร้อนร่านก็ต้องหาคนมาช่วยดับร้อน
ยังเด็ดไม่ขาดแบบเดิม
แปลกดีพระเอกชอบให้เมียมีชุ้เนี่ยเรื่องนี้
แบบนี้หยุนเช่อชอบเลยสิ
ทำไมพระเอกมันน่าสมเพชอะไรเช่นนี้
แต่ก็เหมาะกับรสนิยมของมันแล้วหล่ะ
ขอบคุณครับ
ง่าสุดมากน้องชาย
::Beggar::
เมียเยอะก้แบบนี้แหละไม่ทั่วถึง
คราวนี้ไม่ต้องวางแผนก็จัดกันเต็มที่เลย สมใจเค้าล่ะ
หยุนเช่อ ::Glad:: ทางมึงเลยสินะ
ไฉยีตรู
ไม่ต้องบิวท์เลยคนนี้
จากที่ผ่านมา อยู่โลกนี้มีเมียไม่กี่คนยังเป็นแบบนี้ ถ้ากลับไปโลกเดิม อันนั้นมีสนมเป็นวังเลย แบบนี้ไม่ต้องมั่วกันเละเลยหรือ
ขอบคุณครับ
โอ้โหเมียโดนกินตับอีกแล้วเอิ้กๆชอบๆ
จักรพรรดิด้อกกี้
หมดกันน้องชายผู้แสนดี
หยุนเชอร์และหนอนน้อยคงเหมาะกับสาวซิงเท่านั้น
จากนั้นยกสัมปทานให้คนอื่นมาเหมาต่อไป
ถึงคิวจักรพรรดินีปีศาจน้อยแล้ว ::Bloody::
พี่หยุนเราโลกนี้ไม่เหลือใครเลยใช่ไหมนี่
หยุนผู้น่าสงสาร ::HoHo::
อย่างชอบ
::HeyHey::
รสนิยม พระเอกเราไปไกลละ มีโดนแอบทำลับหลังด้วย
สำหรับคนนี้ไม่ต้องวางแผนให้เสียเวลา
::DayDream:: ::DayDream:: ตายแล้วพี่หยุ่นไหงกลายเป็นแบบนี้
จักรพรรดินีปีศาจน้อยก็โดนเรียบร้อย
เริ่มก่อนหยุนเช่ออีก
เนื้อเรื่องดี สำนวนดี ไม่ทราบว่ามีลิงก์ต้นฉบับภาษาจีนไหมครับ
อ้างจาก: Oumale เมื่อ เมษายน 01, 2024, 09:58:57 ก่อนเที่ยง
----------------------------------------------------------
ตอนทั้งหมด
ตอนที่ 1 คำเชิญของราชินีมาร
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268782.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268782.0)
ตอนที่ 2 คำตอบของเชียนเย่หยิงเอ๋อร์
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268805.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268805.0)
ตอนที่ 3 สุนัขของจักรพรรดินี
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268902.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268902.0)
ตอนที่ 4 ปรมันตร์สิ้นท่า
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268939.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268939.0)
ตอนที่ 5 แดนลำนำเหมันต์
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=282706.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=282706.0)
บทที่ 6 ปิงหยุนผู้ร่วงหล่น
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=282999.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=282999.0)
บทที่ 7 วาสนาเทพอัคคี
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=284373.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=284373.0)
บทที่ 8 หั่วพั่วหยุนชำระแค้น
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=284474.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=284474.0)
บทที่ 9 ความอื้อฉาวของจักรพรรดินิปีศาจน้อย
อ่าน : กำลังอ่าน
บทที่ 10 การตัดสินใจของมู่เซวียนหยิน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/5/2567)
บทที่ 11 เกลี้ยกล่อมหมาป่าสวรรค์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/6/2567)
บทที่ 12 พิธีสถาปนา
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/7/2567)
บทที่ 13 พ่อและลูกสาว
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/8/2567)
บทที่ 14 สองดรุณีหนึ่งผู้เฒ่า
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/9/2567)
บทที่ 15 ไฉจือสิ้นพรหมจรรย์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/10/2567)
บทที่ 16 หมาป่าสวรรค์ที่เปลี่ยนไป
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/11/2567)
บทที่ 17 มู่เซวียนหยินxฉืออู่เหยา
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/12/2567)
บทที่ 18 แรกสัมผัสอู๋ซิน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/1/2568)
เนื้อหาในเว็บผมจะอัพเดทให้เดือนละตอนนะครับ ทุกวันที่หนึ่งของเดือน ส่วนในกลุ่มลับจะอับลงทุก 1-3 วันจนกว่าจะทันต้นฉบับ
ใครอยากเข้ากลุ่มลับสามารถแอดมาได้ที่ FB : https://www.facebook.com/profile.php?id=100085587786380 (https://www.facebook.com/profile.php?id=100085587786380)
ค่าเข้า 150 บาท และอ่านได้ล่วงหน้าแบบไม่ต้องรอนาน
--------------------------------------------------------------------------------------------
ภาพประกอบจินตนาการ เฉพาะตัวละครที่โดนตอกแล้ว (พยายามหาให้ใกล้เคียงตัวละครที่สุดเพื่ออรรภรสในการอ่าน)
(https://attachments.xonly8.com/images/1b428d1dfa87b882cd006c38ce7534beaa0aa5b4.png)
(https://attachments.xonly8.com/images/84369bb294369569751afebdcfebcd60ad54b7a1.png)
(จักรพรรดินีปีศาจน้อย-ฮ่วนไฉยี)
--------------------------------------------------------------------------------------------
บทที่ 9 เรื่องอื้อฉาวของจักรพรรดินีปีศาจน้อย
เหลือเวลาอีกไม่นานก่อนจะถึงวันพิธีสถาปนาจักรพรรดิ ทว่าหยุนเช่อซึ่งเป็นบุคคลสำคัญที่สุดกลับเป็นผู้ที่ว่างงานที่สุดเช่นกัน มันไม่มีอะไรให้ทำจนเริ่มเกิดความเบื่อหน่าย แต่เดิมยังได้ฉืออู๋เหยาและเชียนเย่หยิงเอ๋อร์ส่งศิลาบันทึกภาพขณะพวกนางร่วมรักกับชายอื่นมาให้เชยชมเป็นระยะ แต่พักหลังสองคนนี้กลับติดงานสำคัญมากมายจนไม่มีเวลาไปเอากับบุรุษให้มันดูแม้แต่คนเดียว
ในฐานะจักรพรรดิ หยุนเช่อรู้สึกผิดอยู่บ้าง มันให้ฉืออู๋เหยาสะสางเรื่องยุ่งยากทั้งหมดแทนมัน ทำงานหนักประหนึ่งว่านางเป็นจักรพรรดิเสียเอง แถมยังต้องเจียดเวลามาสนองความใคร่พิลึกพิลั่นของมัน
"ถือเป็นรางวัลของนาง...ใยข้าไม่ยกบัลลังก์ให้นางไปเลยหลังจากกลายเป็นจักรพรรดิอย่างเป็นทางการ?"
หยุนเช่อไม่เคยคิดเรื่องนี้อย่างจริงจัง แต่ต่อให้มันเสนอไปย่อมต้องถูกฉืออู๋เหยาปฏิเสธอย่างรุนแรงแน่แท้
ยิ่งเวลาผ่านไป หยุนเช่อยิ่งเบื่อหน่ายกับความว่างเปล่าขึ้นเรื่อย ๆ ในหัวมันครุ่นคิดว้าวุ่น ทันใดนั้น มันก็นึกถึงคนรักของมันบนดาวขั้วน้ำเงิน เมื่อภรรยาในแดนเทพไม่มีเวลาพบหน้ามัน มันก็ควรไปหาผู้อื่นที่มีเวลาให้มันดีกว่า
".....ดี!!"
หลังจากความคิดนี้ผุดขึ้น หยุนเช่อก็ตัดสินใจเป็นมั่นเหมาะ แม้จะเป็นการขัดคำสัญญากับฉืออู๋เหยาก็ตาม
มันเคลื่อนไหวทันที หยุนเช่อค่อย ๆ ย่องออกจากประตูเหมือนแมวขโมย สายตาสอดส่องไปรอบ ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีใครเห็น ทว่า...ก่อนที่มันจะสำแดงเงามายาสะบั้นจันทร์
"ไม่ทราบว่าสามีจะไปที่ใด?"
"!!?"
หยุนเช่อหันกายกลับและพบว่าฉืออู๋เหยาปรากฏอยู่ข้าง ๆ โดยไม่รู้ตัว
"เจ้า...ไม่ใช่ว่ายุ่งอยู่หรอกรึ? เหตุใด...จึงมาที่นี่ได้?"
"หืม...จู่ ๆ ข้าก็เกิดลางสังหรณ์เหมือนมีคนกำลังทำเรื่องไม่ดี เลยมาตรวจสอบดู...ทั้งที่กำลังยุ่งจนหัวหมุนแท้ ๆ"
ฉืออู๋เหยาเอ่ยด้วยรอยยิ้มราบเรียบ
"เอ่อ...ขอบคุณที่เจ้าทำงานหนัก ข้าอยู่เฉย ๆ จนเบื่อ จึงอยากออกไปเดินเล่นดูความเปลี่ยนแปลงของแดนเทพช่วงนี้...ไม่ต้องเป็นห่วง!!"
จบคำ มันก็วิ่งจากไปทันดีโดยไม่หันหลังกลับ
"....เฮ้อ"
ฉืออู๋เหยามองฝุ่นควันที่หยุนเช่อทิ้งไว้เบื้องหลังก่อนจะส่ายหน้าอย่างช่วยไม่ได้
................................................ ..
เหนือดาวขั้วน้ำเงิน
เพื่อไม่ให้ทิ้งร่องรอยหรือกลิ่นอายจนถูกติดตาม หยุนเช่อใช้เส้นทางอ้อมไกลถึงสองวันเต็มจากระยะทางสั้น ๆ ตามปกติ ยิ่งไปกว่านั้น มันสามารถอยู่ในดาวขั้วน้ำเงินได้แค่คืนเดียวเท่านั้น ไม่อาจมากไปกว่านี้
หยุนเช่อใคร่ครวญอย่างลึกซึ้ง แม้ว่ามันจะต้องการพบหน้าหยุนอู๋ซินบุตรสาวของมันก่อน แต่เนื่องจากมันเคยแอบมองนางบนฟ้ามาแล้วครั้งหนึ่ง ถ้ามันได้พบอู๋ซินอีกครั้ง ทว่ายังทำได้เพียงเฝ้ามองจากระยะไกลเหมือนเดิม มันย่อมอดกลั้นความคะนึงหาอันแรงกล้าไม่ได้ ในตอนนี้มันต้องยอมเปลี่ยนใจและไปหาคนอื่นแทน
หลังจากตัดสินใจเลือกเป้าหมายใหม่ หยุนเช่อก็มาเยือนแดนปีศาจมายา หนึ่งในคนรักที่ทำให้มันเป็นห่วงที่สุดคือจักรพรรดินีปีศานน้อย-ฮ่วนไฉยี
จริงอยู่ว่าการกัดกินอายุขัยสามปีของนางได้รับการรักษาแล้ว แต่จนกว่าจะเห็นว่านางปลอดภัยด้วยตา หยุนเช่อก็ไม่สามารถวางใจได้
หยุนเช่อมาถึงวังปีศาจและเริ่มกวาดตามอง ตอนนั้นเอง บทสนทนาของสาวใช้ที่ผ่านไปมาก็ดึงดูดความสนใจของมัน
"นี่ วันนี้คุณชายเซี่ยวจากตระกูลหยุนก็มาอีกแล้ว"
"เอ๊ะ เจ้ากำลังพูดถึงน้องชายของปรมจารย์หยุน คุณชายเซี่ยวผู้นั้น?"
ได้ยินชื่อ 'เซี่ยวหยุน' ผู้เป็นน้อง มันจึงซ่อนตัวเพื่อแอบฟังอย่างเงียบเฉียบ
"ใช่!! เป็นเขา ไม่นานหลังจากปรมาจารย์หยุนออกจากโลกนี้ไปยังแดนเทพอะไรนั้น เซี่ยวหยุนก็มักมาที่วังปีศาจกลางดึกเพื่อพบปะจักรพรรดินีปีศาจน้อยเป็นครั้งคราว"
"จริงรึ!? เจ้าอย่าบอกนะว่าพวกเขาทั้งสองกำลังเล่นชู้ลับหลังปรมาจารย์หยุน..."
"ชู่ว!! อย่าพูดไร้สาระ!! หากมีใครได้ยินเขาเจ้าจะถูกตัดหัว!!"
เมื่อได้ยินวาจาอันน่าตระหนก สาวใช้อีกคนก็รับหยุดบทสนทนา แต่พื้นเพของสาวใช้คือชมชอบการนินทาเป็นกิจวัตร หลังจากเงียบได้ครู่เดียวก็กลับมาคุยกันต่ออย่างออกรส
"ข้าไม่ได้ไร้สาระ เจ้าไม่รู้รึว่าทุกคืนเมื่อคุณชายเซี่ยวมาถึง เสียงครวญครางอันน่าหลงใหลของจักรพรรดินีปีศาจน้อยจะดังก้องจากห้องบรรทม"
"เรื่องนี้ข้ารู้!! แต่เดิมข้าคิดว่าจักรพรรดินีปีศาจน้อยถูกปล่อยให้อยู่ตามลำพังจนเปลี่ยวเหงา ดังนั้นนางจึง...ช่วยตัวเอง!!"
"มันจะเป็นการช่วยตัวเองได้อย่างไร? ตอนเจ้าช่วยตัวเอง เจ้าปล่อยเสียงลามกอันเกิดจากความสุขจากก้นบึ้งหัวใจได้รุนแรงถึงเพียงนี้?"
"นั้น...หรือจะเป็นความจริง..."
"มิหนำซ้ำ!! เสียงกรีดร้องรัญจวนของจักรพรรดินีปีศาจน้อยยามอยู่กับคุณชายเซี่ยวนั้นถึงกับเร่าร้อนกว่าตอนที่นางหลับนอนกับปรมาจารย์หยุนหลายสิบเท่า ดีไม่ดีจะร้อยเท่าพันเท่า"
สาวใช้ทั้งสามพูดคุยสนุกปาก หารู้ไม่ว่ามันทำให้หนอนน้อยของหยุนเช่อตื่นตัวแข็งขัน
(นึกไม่ถึงว่าไฉยี่จะนอกใจข้า แถมอีกฝ่ายยังเป็นน้อยชายข้าอีกต่างหาก!!)
"เรื่องนี้ทำให้ข้ามั่นใจว่าช่วงล่างของปรมจารย์หยุน...คงจะเล็กและสั้นมาก ถึงความสำเร็จเชิงวิทยายุทธ์เขาจะยิ่งใหญ่ แต่คุณสมบัติในการเป็นบุรุษหามีไม่ แถมยังจากไปเนิ่นนานไร้การเหลียวแล ไม่แปลกใจที่จะถูกจักรพรรดินีปีศาจน้อยสวมเขา!"
"เห็นด้วย!"
"...ooxx"
"@$#....$#@"
ต่อมา เหล่าสาวใช้ยังคงสนทนากันในเรื่องนี้ แต่หยุนเช่อไม่มีความตั้งใจจะอยู่ฟัง มันรีบตรงดิ่งไปที่ห้องนอนของจักรพรรดินีปีศาจน้อยอย่างไม่รีรอ
พริบตาที่มาถึง เสียงกรีดร้องครางกระเส่าของจักรพรรดินีปีศาจน้อยก็ดังก้อง
"อ๊า!! แรงกว่านี้!! เซี่ยวหยุนเจ้าเร่งขยับเอวใส่ตัวข้าให้แรงขึ้น!!"
"จักร...จักรพรรดินีปีศาจน้อย...ข้ากำลังพยายาม!!"
"!?"
ดั่งสุภาษิตที่ว่า 'นกที่ตื่นเช้าจะได้กินหนอน' มาเร็วดีกว่ามาช้า หยุนเช่อใช้พลังอันลึกล้ำของตนแอบเข้าไปในห้องโดยไม่ให้ใครรู้ตัว จึงได้เห็นชายหญิงคู่หนึ่งกำลังพัวพันกันอย่างดุเดือด รอบเตียงมีเสื้อผ้าและชุดชั้นในกระจายเกลื่อน
"เจ้า!! เจ้าคิดอยากให้ข้าทำเรื่องพรรค์นั้นเพื่อปลุกเร้าให้เจ้ารุนแรงกว่านี้?"
"นั้น...คือว่า...ถูกต้องขอรับ"
(https://attachments.xonly8.com/images/aef9c22edcb92764fe93a1b73f1c37e02c709b6d.png)
หลายปีผ่านไป จักรพรรดินีปีศาจน้อยยังดูทรงอำนาจ แต่เซี่ยวหยุนก็ยังนอบน้อมไม่แปรเปลี่ยน หากไม่ติดว่าสองคนนั้นกำลังโรนรันกันด้วยร่างเปลือยเปล่าก็คงดูเหมือนจักรพรรดินีกับข้าราชบริพานทั่วไป
"แท้จริงเจ้าและพี่ชายของเจ้าล้วนไม่เป็นตัวดีเหมือนกัน ยามที่ข้าอยู่กับหยุนเช่อ มันก็ชอบขอให้ข้าพูดถ้อยคำชั้นต่ำอยู่เรื่อย"
"แฮะแฮะ..."
จักรพรรดินีปีศาจน้อยลุกขึ้นยืน ส่งผลให้แกนกายของเซี่ยวหยุนหลุดลื่นจากร่องสวาทของนาง นับเป็นครั้งแรกที่หยุนเช่อได้เห็นเครื่องเพศของผู้เป็นน้อง แน่นอนว่ามันใหญ่โตกว่าตกอยู่บ้าง หากแต่ก็ไม่ได้ดูเกินจริงอย่างที่สาวใช้ชื่นชม...กระมัง?
ต่อมา จักรพรรดินีปีศาจน้อยก็ลงจากเตียงและตรงไปที่กำแพง นางใช้มือข้างหนึ่งค้ำยันพนัง ขณะที่มืออีกข้างยกขาของตนขึ้น ทำให้สองขาถ่างกว้างดุจคันธนู
"...เซี่ยวหยุน รีบใช้แท่งเนื้อของเจ้าที่ทั้งใหญ่และยาวกว่าหยุนเช่อ ทิ่มแทงรูลามกของพี่สะใภ้เจ้า ข้าต้องการเจ้าเหลือเกิน โปรดเข้ามาช่วยบรรเทาให้ภรรยาของพี่ชายเจ้ารู้สึกดีด้วยเถิด"
เพื่อให้เซี่ยวหยุนตื่นตัวขั้นสุด จักรพรรดินีปีศาจน้อยจะชอบพูดเช่นนี้พร้อมกับส่ายก้นยั่วยวนมัน ส่วนวาจาไร้ยางอายที่เอ่ยเป็นหยุนเช่อที่พร่ำสอนนาง ซึ่งมันคงไม่คาดคิดว่านางจะนำมาใช้กับชายอื่น
ครั้นได้ยิน แกนบุรุษของเซี่ยวหยุนที่คิดว่าถึงขีดจำกัดสุด ๆ แล้ว มันกลับขยายใหญ่ขึ้นหลายเท่าในอัตราที่มองเห็นด้วยตาเปล่า ถึงกับเทียบชั้นหั่วพั่วหยุนได้อย่างไม่น้อยหน้า!!
เห็นสิ่งนี้ จักรพรรดินีปีศาจน้อยแลบลิ้นเลียริมฝีปากอย่างลืมตัว นางกระทั่งแหวกร่องสาวให้บานออก หยาดน้ำใสไหลบ่าลงมาตามต้นขาราวกับน้ำตก
"พร้อมแล้วก็อย่ารอช้า..."
เซี่ยวหยุนคว้าจับแท่งเอ็นของตน จ่อมันเข้ากับปากล่างและเสียดพรวดทีเดียวมิดลำ
"อ๊างงงงงงง...ลึก...ลึกยิ่ง..."
"ฮ่าห์ จักรพรรดินีปีศาจน้อย ร่องของพระองค์ช่างคับแน่น..."
"ย่อมแน่นอน ข้าทุ่มเทบำรุงมันเป็นอย่างดีเพื่อช่วงเวลานี้...รีบขยับเร็ว!!"
จักรพรรดินีปีศาจน้อยกล่าวเร่งรัดเซี่ยวหยุน นางกระดกร่างกระทัดรัดสอดรับไปมาตามจังหวะการเคลื่อนไหวของอีกฝ่าย
ครั้นประสบการแสดงอันยอดเยี่ยมต่อหน้าต่อตา หยุนเช่อก็รีบถอดกางเกงออก ควักแกนกายเล็กจ้อยออกมาและสาวขึ้นลง ทีแรกมันแอบกังวลว่าจะเกลี่ยกล่อมจักรพรรดินีปีศาจน้อยอย่างไรเกี่ยวกับรสนิยมของตัว แต่บัดนี้เห็นได้ชัดว่าไม่จำเป็น นางเป็นหญิงร่านราคะโดยสันดาน
"อ๊าห์...อู้ว...อื๊อออ...รุนแรง...ดีมาก...โอ้...ถึงกับ...แทงลึกเข้าไปถึง..ปากมดลูกของข้า...ทุกครั้ง...อร๊าาา!!"
"ฮ่ะ...ฮ่าฮ่า...ข้าไม่ยักรู้มาก่อน จักรพรรดินีปีศาจน้อย ตัวจริงท่านที่แท้ก็หมกมุ่นไร้ยางอายถึงเพียงนี้!!"
"อ่า....เป็นหยุนเช่อตัวดีของเจ้าที่สอนข้า มันปฏิบัติต่อข้าเหมือนนางโลม หลอกลวงสอนแต่เรื่องชั้นต่ำให้ข้า...กว่ารู้ตัว...ข้าก็ติดใจ...จนถอนตัวไม่ขึ้น..อู้ว!!"
จักรพรรดินีปีศาจน้อยหลับตาลงและเพ่งสมาธิไปจดจ่อที่ส่วนสงวน
"โอ้...ร้ายกาจเกินไปแล้ว...ร่องของท่าน...มันกำลังตอดรัดแน่นขึ้น...เป็นความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมนัก!! กระทั่งน้องเจ็ดของข้ายังไม่ช่ำชองขนาดนี้ แต่ว่า...จักรพรรดินีปีศาน้อย ให้ข้ามาโอบกอดท่านเช่นนี้ มันจะไม่เป็นปัญหากับพี่หยุนในภายหลังจริง ๆ?"
แม้จะรู้สึกดี แต่เซี่ยวหยุนก็ยังคงรู้สึกผิดเมื่อนึกถึงพี่ชายที่มันเคารพรัก
"เหอะ เจ้ามาพูดพิรี้พิไรอะไรเอาตอนนี้ ใยไม่กล่าวตั้งแต่ครั้งแรกที่ข้าชวนเจ้า เจ้าถึงกับทำให้ข้าหมดสติไปไม่รู้กี่ครั้งในหลายปีมานี้"
"คือข้า...เอ่อ..."
"ไม่ต้องคิดมาก!! เป็นข้าเองที่ทนต่อกำหนัดไม่ได้จนเป็นฝ่ายริเริ่มมอบกายให้เจ้าเมื่อสามปีก่อน หากหยุนเช่อรู้เข้า ข้าจะอธิบายให้มันฟัง...อย่างร้ายที่สุด ข้าจะสั่งให้ใต้หล้าอันดับเจ็ดภรรยาเจ้า นอนกับหยุนเช่อสักครั้งเพื่อชดใช้"
จักรพรรดินีปีศาจน้อยดูไม่กังวลแม้แต่น้อยในเรื่องของหยุนเช่อ เพราะว่าตลอดมานางเป็นฝ่ายอยู่เหนือมันตลอด
"นั้น...ไม่ดีกระมัง? ร่องสวาทของน้องเจ็ดถูกข้าใช้งานจนขยายกว้าง แถมยังเคยคลอดบุตรมาแล้ว หากให้พี่ใหญ่เสียบหนอนน้อยของเขาเข้าไป ไม่เพียงแต่น้องเจ็ดจะไม่รู้สึกอันใด นางอาจจะเวทนาพี่ชายข้าจนภาพลักษณ์วีรบุรุษป่นปี้หมดสิ้น"
"เราค่อยพูดถึงเรื่องนั้นภายหลัง ตอนนี้สนใจแต่การร่วมรักกับข้าก็พอ รีบลงมือ!!"
จักรพรรดินีปีศาจน้อยไม่อาจทนต่อความกระสันจึงตัดบท กระตุ้นให้เซี่ยวหยุนปู้ยี่ปู้ยำนางอย่างหนักหน่วง
คนทั้งสองพัวพันกันร้อยแปดท่า ขย่มตั้งแต่พนังลากไปถึงประตู
"อ๊า...แบบนั้น...ดี...อูยยยย..."
"จักรพรรดินีปีศาจน้อย ท่านร้องดังขนาดนี้ถ้าคนอื่นได้ยินจะไม่แย่เอารึ?"
"ไม่ใช่เรื่อง...ที่เจ้าต้องสนใจ สาวใช้ที่นี่ล้วนเป็นคนสนิทของข้า ต่อให้ได้ยิน พวกนางก็จะไม่พูดออกไป..อ่า...เหมือนเจ้าจะใหญ่ขึ้น...ใกล้จะเสร็จแล้วงั้นรึ ข้าอนุญาตให้เจ้าเลือกว่าจะปล่อยที่ไหน"
"อืม...เอ่อ...ข้าอยากจะหลั่งเข้าไปในมดลูกฝ่าบาท บนเตียงที่ใช้นอนกับพี่ใหญ่"
"หึ...เจ้าตัวร้าย...เมื่อครู่ยังทำท่าสำนึกผิด...เอาล่ะ พาข้าไปที่เตียง"
เซี่ยวหยุนควบจักรพรรดินีปีศาจน้อยในท่าสุนัข กระแทกกระทั้นให้นางคลานไปถึงเตียง (ยังมีต่อ)
ดีๆ
สงสารพี่หยุน..
จักรพรรดิปีศาจน้ยเปลี่ยนไปเยอะจัง
ไอ้หยุนกากไป๊
::Bloody::
ฮ่วนไฉยี น่าจะผมแดงไม๊ ตัวแทนของอีกาเพลิงไง
เรียบร้อย
::Ahoo::
สุดยอด ลามกมาก
เสร็จน้องชาย ::KO::
โดนนอกใจซะแล้ว
สาวๆรออยู่งานนี้ต้องจัดการให้เสร็จ ::Shy:: ::Thankyou::
พีหยุน กำลังดูอยู่ข้างๆไง
มีเมียเยอะไปก็เท่านั้นน่าสงสาร
ตัวเล็กเหมือนที่บรรยาย ภาพประกอบสุดๆจริงๆครับ
จักรพรรดินีปิศาจสาวน่ารักมากเลย รอติดตามตอนต่อไปนะครับ
นี้เรียกว่าเมียรักรู้ใจ
จักรพรรดินีปิศาจสาวแบบนี้รู้สึกเสียของ
thank you
หยุนเอ้ยมีเมียแต่ละคนเอาไว้ให้คนอื่นแท้ๆ
ภาพจักรพรรดินีน้อยสวยมากเลยครับ
อันนี้นอกใจของแท้
จักรพรรดินีปีศาจน้อย ร่านมาก
::Shower::
มีเมียต้องเเบ่งให้คนอื่นบ้าง
ตามต่อ
หาเมียมาเป็นของเราแต่กระเด้าให้คนอื่นทำ ตกลงพระเอกอยู่สถานะไหน
ชอบคำว่า ร่านโดยสันดาร 555
แล้วนางมารน้อยจะจัดหนักแค่ไหนนะ
มีเมียเยาะไปแล้ว
::Hungry::
จักรพรรดิหยุน ผู้ไร้ประโยชน์555
::Glad:: ]
::Hunger::
::Shy::
::DookDig::
::DookDig::
::Angry::
::HeyHey::
::DookDig::
::Horror::
::HeyHey::
บักหยุนเอย ::Angry:: ::Angry::
จะปรากฏตัวเพื่อจะได้นั่งดูแบบติดขอบเวที
น้องชายตีท้ายครัวสะแล้ว
รู้สึกเสียของยังไงไม่รู้
::DookDig::
คนนี้ไม่ต้องใช้แผนเลย
เต็มอิ่มแน่ๆ เมียมัน
::Thankyou::
สวยมาก
::Hunger::
มีเมียมากแต่ให้ความสุขเมียไม่ได้จะโดนสวมเขาก็ไม่แปลก
มีเมียเยอะโดน NTR ทุกคนงี้ปวดตับ
มาเลย
::HeyHey::
ชอบ
::Thankyou::
สุดยอด
::HeyHey::
thank you
::YehYeh:: ::YehYeh::
::Thankyou::
ในกลุ่มอ่านแบบจุๆต้องจัดแล้ว
ปีศาจน้อยร้ายจริงๆ
::JubuJubu:: ::JubuJubu::
::Thankyou::