สันต์ย่นหน้าผาก จำได้ว่าก่อนไปบัว บอกเอาไว้ว่าจะไปซื้อของที่ตลาด แต่ก็ไม่เห็น ได้อะไรติดมือกลับมาสักอย่าง
"อาเพ็ญพาไอ้แดงมาส่งหรือยังจ๊ะ" บัวเธอรีบเบนความสนใจของสามีมาที่ ลูก กลัวสันต์จะซักไซ้มากไปกว่านี้
"อาเดชแวะมาเมื่อสักพักนี้เอง... บอกว่าคืนนี้ไอ้แดงจะนอนค้างบ้านอาเดช... ตอนเช้าอาเพ็ญจะพามาส่ง"
สันต์ตอบเมีย
"มานั่งคุยกันสักพักสิวะไอ้สันต์... พ่อ อยากคุยกับเอ็งเรื่องไร่อ้อย"
ทั้งที่มีไร่แตงโมอยู่แล้ว แต่กำนันเสือก็ ตัดสินใจลงทุนซื้อไร่อ้อยต่อจากเจ้าของเดิม เกือบร้อยไร่ ตั้งใจว่าจะแบ่งให้สันต์ทำคนละครึ่งเพื่อทำกินต่อไป
"พ่ออยากให้เอ็งไปดูแลไร่อ้อยที่ ราชบุรี"
กำนันเสือทรุดร่างสูงใหญ่ลงบนแคร่ ไม้ริมชานเรือน เพื่อนั่งคุยกับลูกชาย บอกให้รู้ ว่าตนวางแผนชีวิตของสันต์เอาไว้ยังไง ภายหลังสันต์กลับมาจากทหาร กำนันเสืออยากให้สันต์ทำงานจริงๆ จังๆ เสียที
"ได้จ้ะพ่อ... ยังไงก็ได้"
มาถึงตอนนี้สันต์ตามใจบิดา เหมือนรู้ ว่าที่ผ่านๆมาตัวเองทำตัวเสเพลมาตลอด
"งั้นช่วงนี้เอ็งคงต้องเทียวไปดูไร่อ้อย บ่อยๆ ต่อไปเอ็งอาจจะต้องไปอยู่ที่นั่น"
"ได้พ่อ"
สันต์พยักหน้า หารู้ไม่ว่ามันเข้าทางของกำนันเสือพอดี ตัณหาราคะที่บังตาทำให้ กำนันอยากให้สันต์ออกไปอยู่ไกลหูไกลตา เพื่อ ตัวเองจะได้มีเวลาจำจี้กับบัวให้หนำใจ
"แขนพ่อไปโดนอะไรมา"
จู่ๆ สายตาของสันต์ก็สังเกตเห็นรอยถลอกเป็นทางยาวคล้ายแมวข่วน
"เอ่อ... รอยแมวน่ะ... เมื่อวานแมวมันแอบมาขโมยปลาที่หลัง
ครัว พ่อบังเอิญเดินเข้ามาเห็นพอดี มันตกใจเลยกระโจนเข้ามาข่วนซะงั้น"
กำนันเสือโกหกหัวเราะแหะๆ แท้จริง คือร่องรอยจากกรงเล็บของบัวที่เธอจิกข่วนด้วยความซ่านสยิวลืมตัวตอนที่เธอนั้นกำลังตกอยู่ ในอาการออกัสซั่มรุนแรงควบคุมตัวเองไม่ได้
สัปดาห์ต่อมา.....
หลังจากต้องไปดูแลงานในไร่อ้อยที่ราชบุรี สันต์ก็วุ่นวายอยู่กับงานจน หลายครั้งต้องค้างคืนที่บ้านกลางไร่อ้อย เพราะว่าใกล้ช่วงตัดอ้อย จึงต้องดูแลคนงาน อย่างใกล้ชิด
เย็นวันหนึ่ง
ขณะสันต์ยืนอยู่ท่ามกลางไร่อ้อยเขียวขจี เอนหลังพิงประตูรถกระบะ กอดอกมองดูใบ อ้อยกำลังพลิ้วไสวอย่างมีชีวิตชีวาอยู่ใน สายลมของตอนใกล้ค่ำ กำลังปล่อยใจให้ ล่องลอยไปกับปุยเมฆเคลื่อนผ่านเวิ้งฟ้าไป ช้าๆ จู่ๆ สันต์ก็คิดถึงบัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก จึงตัดสินใจกะทันหันว่าวันนี้จะกลับสุพรรณฯ ทั้งที่เวลาตอนนี้ก็ใกล้ค่ำแล้ว
ในเวลาเดียวกันนั้น ที่บ้านของกำนันเสือใน จังหวัดสุพรรณบุรี
"งานในไร่มันของเอ็งเป็นยังไงบ้างวะ ไอ้เดช"
กำนันเสือตะโกนถามถามน้องชายเมื่อ เห็นอาเดชขับรถไถนาแทรกเตอร์คูโบต้าสีส้มคันใหญ่กลับเข้ามาจากไร่มันสำปะหลัง
"มะรืนจะขุดมันแล้วพี่... ปีนี้น่าจะ หัวใหญ่ได้ราคาดี"
เดชตอบพี่ชาย กำนันเสือยิ้มชอบใจรู้ ว่าไอ้เดชเป็นคนขยันขันแข็ง ข้อดีของน้องชายคนนี้ก็คือขยันทำมาหากิน เรื่องงานสวนงาน ไร่ไว้วางใจได้เสมออาเดชไม่เคยทำให้ผิดหวัง ต่างจากหลานชายของอาเดชที่ ไม่เอาจริงเอาจังเสียที ทุกวันนี้เรื่องงานในไร่ อ้อยกำนันเสือก็ยังเป็นห่วง ไม่แน่ใจว่าไอ้สันต์
จะทำได้ดีแค่ไหน
แม้ว่าเรื่องที่อาเดชลักลอบแอบเป็นชู้กับเมียลูกชาย กำนันเสือโกรธมากก็จริง แต่สุดท้าย ก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ หลังจากรับปากกับบัวเอาไว้ว่าจะไม่แพร่งพรายความลับนี้ให้ ใครรู้ โดยมีข้อแลกเปลี่ยนว่าลัวห้ามไปยุ่ง เกี่ยวกับอาเดชอีกเป็นอันขาด ซึ่งบัวเธอก็รักษาสัญญา
เพราะว่าหลังจากมาลีมีความสัมพันธ์ ลึกซึ้งกับอาเดชถึงขั้นได้เสียเป็นเมียผัวกัน มาแล้ว ที่กระท่อมร้างริมหนองน้ำ ในวันที่อาเดชออกไปตกปลา มาจนถึงวันนี้บัวก็ ระมัดระวังตัวเรื่อยมา
บัวพยายามไม่อยู่ใกล้อาเดชไม่ให้เหตุการณ์อย่างวันนั้นเกิดขึ้นอีก เพราะกำนันเสือขู่เอาไว้ว่าจะบอกให้สันต์รู้ว่าหล่อนมีชู้ตอนผัวไปเป็นทหาร
กลางดึกของคืนเดียวกันนั้น
บัวเธอนอนไม่หลับ สายตาจับจ้องอยู่ที่นาฬิกาข้างฝาผนังเธอพยายามข่มตาให้หลับ แต่ไม่ง่ายเลยสักนิดที่จะปิดเปลือกตาลง ได้ เพราะอารมณ์เหงาแปลกๆ ที่ผุดวาบขึ้น มารบกวนอยู่ตลอดเวลา ทำให้รู้สึกว่าร่างกายของตัวเองร้อนวูบวาบเหมือนจะเป็นไข้ซึ่งบัวเธอรู้ว่าเป็นเพราะอะไรเธอนึกเกลียดอารมณ์แบบนี้... มันเป็นความรู้สึกที่ยากจะอธิบายให้ใครเข้าใจ
บัวเธอก้าวลงมาจากเตียงนอนเดินไปยังหน้าต่างที่เปิดแง้มรับลมเอาไว้แสงจันทร์กระจ่างในคืนข้างขึ้นทอแสงนวลใยอาบไปทั่วป่ากล้วยที่ขึ้นหนาแน่นอยู่บริเวณด้านหลังของเรือนไทยหลังใหญ่
เมื่ออยู่เงียบๆ คนเดียวบัวเธออดนึกถึงเรื่องราวในอดีตขึ้นมาไม่ได้ นึกถึงผู้ชายคนนั้น.... คนนี้... ที่เคยผ่านเข้ามาในความปรารถนามืดดำของหล่อน
ครู่ใหญ่ๆ ต่อมา ขณะกำลังจะเคลิ้มหลับ บัวเธอก็มีอันต้องสะดุ้งเบาๆ เพราะเสียง จากหินก้อนเล็กๆที่ลอยละลิ่วมากระทบ เข้ากับฝาบ้าน ตรงกับห้องนอนของเธอพอดี
"บัว"
มีเสียงเรียกดังมาตามสายลมเมื่อคน ที่ซุ่มอยู่หลังป่ากล้วยเห็นว่าไม่มีอาการตอบสนองจากคนที่อยู่บนเรือน
"บัว"
เสียงร้องเรียกดังขึ้นมาอีกครั้งหญิงสาวลุกขึ้นมองที่หน้าต่าง ทอดสายตาแลลง ไปเบื้องล่าง แค่เห็นเค้าโครงร่างสูงใหญ่ยืน โบกมือไหวๆ อยู่ข้างป่ากล้วยบัวเธอก็รู้ทันทีว่า ใครกัน... ที่อุตริมาร้องเรียกหล่อนในกลางดึกซึ่งควรจะเป็นเวลาหลับนอน
"อาเดช"
(https://attachments.xonly8.com/images/c4b02b55c6b890096c5dd8494ee0145bcef9d9d6.jpg)
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
อาเดชมานับกรรมแทนพ่อกำนันซะละมั้ง ถ้าเป็นจริงนี่กำนันเสือยิ้มเลย
โอ้ยลุ้น
เสี่ยงไปนะอาเดช
มาผิดจังหวะนะอาเดช
สงสัยอาจะถึงฆาตร แล้วกำนันก็ต้องดูแลสะใภ้ที่ลูกชายต้องติดคุกเพราะฆ่าอาที่เป็นชู้กะเมีย
เดาล้วน ๆ เพื่อให้ไรท์เปลี่ยนทาง 😅😅😅
อันตรายนะครับฮาเดช
เสียงเรียกจากความอยาก
อาเดช มาอีกแล้ว
อากับหลานจะจัดการยังงัย
โอนอาเดชจัดอีกแน่นอนบัว
::KO:: ::Cold::
สันต์จะกลีบมาจอ อาหรือพ่อตัวเอง
บัวต้องเจอกับอาเดชอีกแน่ๆเลย
โดนแน่อาเดช
อาเดชอาจตายได้นะ ผัวเขามาแล้ว
อ้างจาก: บุษบา เมื่อ เมษายน 25, 2024, 12:37:45 หลังเที่ยงสันต์ย่นหน้าผาก จำได้ว่าก่อนไปบัว บอกเอาไว้ว่าจะไปซื้อของที่ตลาด แต่ก็ไม่เห็น ได้อะไรติดมือกลับมาสักอย่าง
"อาเพ็ญพาไอ้แดงมาส่งหรือยังจ๊ะ" บัวเธอรีบเบนความสนใจของสามีมาที่ ลูก กลัวสันต์จะซักไซ้มากไปกว่านี้
"อาเดชแวะมาเมื่อสักพักนี้เอง... บอกว่าคืนนี้ไอ้แดงจะนอนค้างบ้านอาเดช... ตอนเช้าอาเพ็ญจะพามาส่ง"
สันต์ตอบเมีย
"มานั่งคุยกันสักพักสิวะไอ้สันต์... พ่อ อยากคุยกับเอ็งเรื่องไร่อ้อย"
ทั้งที่มีไร่แตงโมอยู่แล้ว แต่กำนันเสือก็ ตัดสินใจลงทุนซื้อไร่อ้อยต่อจากเจ้าของเดิม เกือบร้อยไร่ ตั้งใจว่าจะแบ่งให้สันต์ทำคนละครึ่งเพื่อทำกินต่อไป
"พ่ออยากให้เอ็งไปดูแลไร่อ้อยที่ ราชบุรี"
กำนันเสือทรุดร่างสูงใหญ่ลงบนแคร่ ไม้ริมชานเรือน เพื่อนั่งคุยกับลูกชาย บอกให้รู้ ว่าตนวางแผนชีวิตของสันต์เอาไว้ยังไง ภายหลังสันต์กลับมาจากทหาร กำนันเสืออยากให้สันต์ทำงานจริงๆ จังๆ เสียที
"ได้จ้ะพ่อ... ยังไงก็ได้"
มาถึงตอนนี้สันต์ตามใจบิดา เหมือนรู้ ว่าที่ผ่านๆมาตัวเองทำตัวเสเพลมาตลอด
"งั้นช่วงนี้เอ็งคงต้องเทียวไปดูไร่อ้อย บ่อยๆ ต่อไปเอ็งอาจจะต้องไปอยู่ที่นั่น"
"ได้พ่อ"
สันต์พยักหน้า หารู้ไม่ว่ามันเข้าทางของกำนันเสือพอดี ตัณหาราคะที่บังตาทำให้ กำนันอยากให้สันต์ออกไปอยู่ไกลหูไกลตา เพื่อ ตัวเองจะได้มีเวลาจำจี้กับบัวให้หนำใจ
"แขนพ่อไปโดนอะไรมา"
จู่ๆ สายตาของสันต์ก็สังเกตเห็นรอยถลอกเป็นทางยาวคล้ายแมวข่วน
"เอ่อ... รอยแมวน่ะ... เมื่อวานแมวมันแอบมาขโมยปลาที่หลัง
ครัว พ่อบังเอิญเดินเข้ามาเห็นพอดี มันตกใจเลยกระโจนเข้ามาข่วนซะงั้น"
กำนันเสือโกหกหัวเราะแหะๆ แท้จริง คือร่องรอยจากกรงเล็บของบัวที่เธอจิกข่วนด้วยความซ่านสยิวลืมตัวตอนที่เธอนั้นกำลังตกอยู่ ในอาการออกัสซั่มรุนแรงควบคุมตัวเองไม่ได้
สัปดาห์ต่อมา.....
หลังจากต้องไปดูแลงานในไร่อ้อยที่ราชบุรี สันต์ก็วุ่นวายอยู่กับงานจน หลายครั้งต้องค้างคืนที่บ้านกลางไร่อ้อย เพราะว่าใกล้ช่วงตัดอ้อย จึงต้องดูแลคนงาน อย่างใกล้ชิด
เย็นวันหนึ่ง
ขณะสันต์ยืนอยู่ท่ามกลางไร่อ้อยเขียวขจี เอนหลังพิงประตูรถกระบะ กอดอกมองดูใบ อ้อยกำลังพลิ้วไสวอย่างมีชีวิตชีวาอยู่ใน สายลมของตอนใกล้ค่ำ กำลังปล่อยใจให้ ล่องลอยไปกับปุยเมฆเคลื่อนผ่านเวิ้งฟ้าไป ช้าๆ จู่ๆ สันต์ก็คิดถึงบัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก จึงตัดสินใจกะทันหันว่าวันนี้จะกลับสุพรรณฯ ทั้งที่เวลาตอนนี้ก็ใกล้ค่ำแล้ว
ในเวลาเดียวกันนั้น ที่บ้านของกำนันเสือใน จังหวัดสุพรรณบุรี
"งานในไร่มันของเอ็งเป็นยังไงบ้างวะ ไอ้เดช"
กำนันเสือตะโกนถามถามน้องชายเมื่อ เห็นอาเดชขับรถไถนาแทรกเตอร์คูโบต้าสีส้มคันใหญ่กลับเข้ามาจากไร่มันสำปะหลัง
"มะรืนจะขุดมันแล้วพี่... ปีนี้น่าจะ หัวใหญ่ได้ราคาดี"
เดชตอบพี่ชาย กำนันเสือยิ้มชอบใจรู้ ว่าไอ้เดชเป็นคนขยันขันแข็ง ข้อดีของน้องชายคนนี้ก็คือขยันทำมาหากิน เรื่องงานสวนงาน ไร่ไว้วางใจได้เสมออาเดชไม่เคยทำให้ผิดหวัง ต่างจากหลานชายของอาเดชที่ ไม่เอาจริงเอาจังเสียที ทุกวันนี้เรื่องงานในไร่ อ้อยกำนันเสือก็ยังเป็นห่วง ไม่แน่ใจว่าไอ้สันต์
จะทำได้ดีแค่ไหน
แม้ว่าเรื่องที่อาเดชลักลอบแอบเป็นชู้กับเมียลูกชาย กำนันเสือโกรธมากก็จริง แต่สุดท้าย ก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ หลังจากรับปากกับบัวเอาไว้ว่าจะไม่แพร่งพรายความลับนี้ให้ ใครรู้ โดยมีข้อแลกเปลี่ยนว่าลัวห้ามไปยุ่ง เกี่ยวกับอาเดชอีกเป็นอันขาด ซึ่งบัวเธอก็รักษาสัญญา
เพราะว่าหลังจากมาลีมีความสัมพันธ์ ลึกซึ้งกับอาเดชถึงขั้นได้เสียเป็นเมียผัวกัน มาแล้ว ที่กระท่อมร้างริมหนองน้ำ ในวันที่อาเดชออกไปตกปลา มาจนถึงวันนี้บัวก็ ระมัดระวังตัวเรื่อยมา
บัวพยายามไม่อยู่ใกล้อาเดชไม่ให้เหตุการณ์อย่างวันนั้นเกิดขึ้นอีก เพราะกำนันเสือขู่เอาไว้ว่าจะบอกให้สันต์รู้ว่าหล่อนมีชู้ตอนผัวไปเป็นทหาร
กลางดึกของคืนเดียวกันนั้น
บัวเธอนอนไม่หลับ สายตาจับจ้องอยู่ที่นาฬิกาข้างฝาผนังเธอพยายามข่มตาให้หลับ แต่ไม่ง่ายเลยสักนิดที่จะปิดเปลือกตาลง ได้ เพราะอารมณ์เหงาแปลกๆ ที่ผุดวาบขึ้น มารบกวนอยู่ตลอดเวลา ทำให้รู้สึกว่าร่างกายของตัวเองร้อนวูบวาบเหมือนจะเป็นไข้ซึ่งบัวเธอรู้ว่าเป็นเพราะอะไรเธอนึกเกลียดอารมณ์แบบนี้... มันเป็นความรู้สึกที่ยากจะอธิบายให้ใครเข้าใจ
บัวเธอก้าวลงมาจากเตียงนอนเดินไปยังหน้าต่างที่เปิดแง้มรับลมเอาไว้แสงจันทร์กระจ่างในคืนข้างขึ้นทอแสงนวลใยอาบไปทั่วป่ากล้วยที่ขึ้นหนาแน่นอยู่บริเวณด้านหลังของเรือนไทยหลังใหญ่
เมื่ออยู่เงียบๆ คนเดียวบัวเธออดนึกถึงเรื่องราวในอดีตขึ้นมาไม่ได้ นึกถึงผู้ชายคนนั้น.... คนนี้... ที่เคยผ่านเข้ามาในความปรารถนามืดดำของหล่อน
ครู่ใหญ่ๆ ต่อมา ขณะกำลังจะเคลิ้มหลับ บัวเธอก็มีอันต้องสะดุ้งเบาๆ เพราะเสียง จากหินก้อนเล็กๆที่ลอยละลิ่วมากระทบ เข้ากับฝาบ้าน ตรงกับห้องนอนของเธอพอดี
"บัว"
มีเสียงเรียกดังมาตามสายลมเมื่อคน ที่ซุ่มอยู่หลังป่ากล้วยเห็นว่าไม่มีอาการตอบสนองจากคนที่อยู่บนเรือน
"บัว"
เสียงร้องเรียกดังขึ้นมาอีกครั้งหญิงสาวลุกขึ้นมองที่หน้าต่าง ทอดสายตาแลลง ไปเบื้องล่าง แค่เห็นเค้าโครงร่างสูงใหญ่ยืน โบกมือไหวๆ อยู่ข้างป่ากล้วยบัวเธอก็รู้ทันทีว่า ใครกัน... ที่อุตริมาร้องเรียกหล่อนในกลางดึกซึ่งควรจะเป็นเวลาหลับนอน
"อาเดช"
(https://attachments.xonly8.com/images/c4b02b55c6b890096c5dd8494ee0145bcef9d9d6.jpg)
บัวข้ำน้ำขุ่น
ชักนุ่งแล้วสิบัว
บัวโดนจัดหนักอีกแล้ว
สองพี่น้องจะร่วมด้วยช่วยกันไหมนะแม่บัว
ความเงี่ยนนี่ ไม่เข้าใครออกใครจริงๆ
ดูท่ากำนันรอด
ความสุขของบัวโดยแท้จริง...
วัวเคยขาม้าเคยขี่ สะกิดหน่อยเดียวบัวก็ไปซะแล้ว
โดนอาเดชอีกรอบแน่ๆๆ
สันต์กลับมาจะเจอใครเป็นชู้กับเมีย
โดนจับได้แน่
อาเดชรับกรรมแทนพี่กำนันแล้วละ 555
วนเวียนกันอยู่แบบนี้สักวันต้องพลาดแน่
อาเดชไม่รอดแน่ๆ ความแตก
ผัวจะกลับมาเจอใครอะ
หวยออกที่ใครดีล่ะ
พ่อกำนันทำแบบนี้ไม่ถูกนะแยกผัวเมียให้ห่างกันแล้วปล่อยให้บัวเหงาแบบนี้เปิดช่องให้อาเดชมาฟื้นความทรงจำได้งัยถ้าสันต์กลับมาทันเจออาเดชกับบัวจะเป็นอย่างไรพ่ิอกำนันต้องขวางก่อนเเรื่องจะบานปลาย..
คืนนี้มีลางร้ายสันต์ได้จับชู้แน่ ::Me?::
แพะรับบาปแทนกำนันแน่ๆ
ทำไมจะต้องเป็นอาด้วย จังหวะมันลงตัวจริงๆ
คดีพลิกคนซวยกลายเป็นอาเดช
ผัวกลับมาจับได้เลยคราวนี้
อาเดชเล่นในป่ากล้วยเลย บัวจะรอดรึป่าวนะ
ไม่น่าเลยยยย
ต้องกำจัดทั้งลูกชายกับน้องชาย
สันต์จะกลับมาตอนไหนนะ
เกมซิคัฟอาเดชรับกรรมไปเลย
กำนันเสือก้ร้าย บัวก้ขี้เงียน
รถไฟจะชนกันหรือเปล่า
โดนแหย่หนวดเสือถึงบ้านแบบนี้คงจบไม่สวยแน่ๆ
กำลังอยากด้วย สงสัยต้องให้อาเดชช่วย
อาเดชจะขอระลึกความหลังนะบัว
เสี่ยงมาหาถึงบ้าน
โดนไอ่สันต์จับได้แน้ๆๆ
บัวตงลำบากละงานนี้ที่เจอ เหตุการณ์แบบนี้ สามเสือ สามแท่ง ลำบากใจแทน แต่อีกมุมหนึ่งบัวเองก็สุขใจ
อาเดช เจอสันต์แน่ๆๆเข้าทางกำนัน
เข้าทางพ่อกำนันละทีนี้
ได้แต่ทำใจละงานนี้
ไม่พ่อก็ลูกนี่แหละ ที่จะจับได้ ว่า บัวมีชู้อามาหา แต่บัว จะเอาไหม เลี่ยงมาได้ตั้งนาน
ต้องได้เสียวกลับไปแล้วล่ะอาเดช
คนคุ้นเคย
เรามันรกัน
บบัวจะรักษาสัญญาได้มั้ย
ผิดเวลาล่ะอาเดช
อดใจไม่ไหว อาเดชหาทางมาหาจนได้
อ้างจาก: บุษบา เมื่อ เมษายน 25, 2024, 12:37:45 หลังเที่ยงสันต์ย่นหน้าผาก จำได้ว่าก่อนไปบัว บอกเอาไว้ว่าจะไปซื้อของที่ตลาด แต่ก็ไม่เห็น ได้อะไรติดมือกลับมาสักอย่าง
"อาเพ็ญพาไอ้แดงมาส่งหรือยังจ๊ะ" บัวเธอรีบเบนความสนใจของสามีมาที่ ลูก กลัวสันต์จะซักไซ้มากไปกว่านี้
"อาเดชแวะมาเมื่อสักพักนี้เอง... บอกว่าคืนนี้ไอ้แดงจะนอนค้างบ้านอาเดช... ตอนเช้าอาเพ็ญจะพามาส่ง"
สันต์ตอบเมีย
"มานั่งคุยกันสักพักสิวะไอ้สันต์... พ่อ อยากคุยกับเอ็งเรื่องไร่อ้อย"
ทั้งที่มีไร่แตงโมอยู่แล้ว แต่กำนันเสือก็ ตัดสินใจลงทุนซื้อไร่อ้อยต่อจากเจ้าของเดิม เกือบร้อยไร่ ตั้งใจว่าจะแบ่งให้สันต์ทำคนละครึ่งเพื่อทำกินต่อไป
"พ่ออยากให้เอ็งไปดูแลไร่อ้อยที่ ราชบุรี"
กำนันเสือทรุดร่างสูงใหญ่ลงบนแคร่ ไม้ริมชานเรือน เพื่อนั่งคุยกับลูกชาย บอกให้รู้ ว่าตนวางแผนชีวิตของสันต์เอาไว้ยังไง ภายหลังสันต์กลับมาจากทหาร กำนันเสืออยากให้สันต์ทำงานจริงๆ จังๆ เสียที
"ได้จ้ะพ่อ... ยังไงก็ได้"
มาถึงตอนนี้สันต์ตามใจบิดา เหมือนรู้ ว่าที่ผ่านๆมาตัวเองทำตัวเสเพลมาตลอด
"งั้นช่วงนี้เอ็งคงต้องเทียวไปดูไร่อ้อย บ่อยๆ ต่อไปเอ็งอาจจะต้องไปอยู่ที่นั่น"
"ได้พ่อ"
สันต์พยักหน้า หารู้ไม่ว่ามันเข้าทางของกำนันเสือพอดี ตัณหาราคะที่บังตาทำให้ กำนันอยากให้สันต์ออกไปอยู่ไกลหูไกลตา เพื่อ ตัวเองจะได้มีเวลาจำจี้กับบัวให้หนำใจ
"แขนพ่อไปโดนอะไรมา"
จู่ๆ สายตาของสันต์ก็สังเกตเห็นรอยถลอกเป็นทางยาวคล้ายแมวข่วน
"เอ่อ... รอยแมวน่ะ... เมื่อวานแมวมันแอบมาขโมยปลาที่หลัง
ครัว พ่อบังเอิญเดินเข้ามาเห็นพอดี มันตกใจเลยกระโจนเข้ามาข่วนซะงั้น"
กำนันเสือโกหกหัวเราะแหะๆ แท้จริง คือร่องรอยจากกรงเล็บของบัวที่เธอจิกข่วนด้วยความซ่านสยิวลืมตัวตอนที่เธอนั้นกำลังตกอยู่ ในอาการออกัสซั่มรุนแรงควบคุมตัวเองไม่ได้
สัปดาห์ต่อมา.....
หลังจากต้องไปดูแลงานในไร่อ้อยที่ราชบุรี สันต์ก็วุ่นวายอยู่กับงานจน หลายครั้งต้องค้างคืนที่บ้านกลางไร่อ้อย เพราะว่าใกล้ช่วงตัดอ้อย จึงต้องดูแลคนงาน อย่างใกล้ชิด
เย็นวันหนึ่ง
ขณะสันต์ยืนอยู่ท่ามกลางไร่อ้อยเขียวขจี เอนหลังพิงประตูรถกระบะ กอดอกมองดูใบ อ้อยกำลังพลิ้วไสวอย่างมีชีวิตชีวาอยู่ใน สายลมของตอนใกล้ค่ำ กำลังปล่อยใจให้ ล่องลอยไปกับปุยเมฆเคลื่อนผ่านเวิ้งฟ้าไป ช้าๆ จู่ๆ สันต์ก็คิดถึงบัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก จึงตัดสินใจกะทันหันว่าวันนี้จะกลับสุพรรณฯ ทั้งที่เวลาตอนนี้ก็ใกล้ค่ำแล้ว
ในเวลาเดียวกันนั้น ที่บ้านของกำนันเสือใน จังหวัดสุพรรณบุรี
"งานในไร่มันของเอ็งเป็นยังไงบ้างวะ ไอ้เดช"
กำนันเสือตะโกนถามถามน้องชายเมื่อ เห็นอาเดชขับรถไถนาแทรกเตอร์คูโบต้าสีส้มคันใหญ่กลับเข้ามาจากไร่มันสำปะหลัง
"มะรืนจะขุดมันแล้วพี่... ปีนี้น่าจะ หัวใหญ่ได้ราคาดี"
เดชตอบพี่ชาย กำนันเสือยิ้มชอบใจรู้ ว่าไอ้เดชเป็นคนขยันขันแข็ง ข้อดีของน้องชายคนนี้ก็คือขยันทำมาหากิน เรื่องงานสวนงาน ไร่ไว้วางใจได้เสมออาเดชไม่เคยทำให้ผิดหวัง ต่างจากหลานชายของอาเดชที่ ไม่เอาจริงเอาจังเสียที ทุกวันนี้เรื่องงานในไร่ อ้อยกำนันเสือก็ยังเป็นห่วง ไม่แน่ใจว่าไอ้สันต์
จะทำได้ดีแค่ไหน
แม้ว่าเรื่องที่อาเดชลักลอบแอบเป็นชู้กับเมียลูกชาย กำนันเสือโกรธมากก็จริง แต่สุดท้าย ก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ หลังจากรับปากกับบัวเอาไว้ว่าจะไม่แพร่งพรายความลับนี้ให้ ใครรู้ โดยมีข้อแลกเปลี่ยนว่าลัวห้ามไปยุ่ง เกี่ยวกับอาเดชอีกเป็นอันขาด ซึ่งบัวเธอก็รักษาสัญญา
เพราะว่าหลังจากมาลีมีความสัมพันธ์ ลึกซึ้งกับอาเดชถึงขั้นได้เสียเป็นเมียผัวกัน มาแล้ว ที่กระท่อมร้างริมหนองน้ำ ในวันที่อาเดชออกไปตกปลา มาจนถึงวันนี้บัวก็ ระมัดระวังตัวเรื่อยมา
บัวพยายามไม่อยู่ใกล้อาเดชไม่ให้เหตุการณ์อย่างวันนั้นเกิดขึ้นอีก เพราะกำนันเสือขู่เอาไว้ว่าจะบอกให้สันต์รู้ว่าหล่อนมีชู้ตอนผัวไปเป็นทหาร
กลางดึกของคืนเดียวกันนั้น
บัวเธอนอนไม่หลับ สายตาจับจ้องอยู่ที่นาฬิกาข้างฝาผนังเธอพยายามข่มตาให้หลับ แต่ไม่ง่ายเลยสักนิดที่จะปิดเปลือกตาลง ได้ เพราะอารมณ์เหงาแปลกๆ ที่ผุดวาบขึ้น มารบกวนอยู่ตลอดเวลา ทำให้รู้สึกว่าร่างกายของตัวเองร้อนวูบวาบเหมือนจะเป็นไข้ซึ่งบัวเธอรู้ว่าเป็นเพราะอะไรเธอนึกเกลียดอารมณ์แบบนี้... มันเป็นความรู้สึกที่ยากจะอธิบายให้ใครเข้าใจ
บัวเธอก้าวลงมาจากเตียงนอนเดินไปยังหน้าต่างที่เปิดแง้มรับลมเอาไว้แสงจันทร์กระจ่างในคืนข้างขึ้นทอแสงนวลใยอาบไปทั่วป่ากล้วยที่ขึ้นหนาแน่นอยู่บริเวณด้านหลังของเรือนไทยหลังใหญ่
เมื่ออยู่เงียบๆ คนเดียวบัวเธออดนึกถึงเรื่องราวในอดีตขึ้นมาไม่ได้ นึกถึงผู้ชายคนนั้น.... คนนี้... ที่เคยผ่านเข้ามาในความปรารถนามืดดำของหล่อน
ครู่ใหญ่ๆ ต่อมา ขณะกำลังจะเคลิ้มหลับ บัวเธอก็มีอันต้องสะดุ้งเบาๆ เพราะเสียง จากหินก้อนเล็กๆที่ลอยละลิ่วมากระทบ เข้ากับฝาบ้าน ตรงกับห้องนอนของเธอพอดี
"บัว"
มีเสียงเรียกดังมาตามสายลมเมื่อคน ที่ซุ่มอยู่หลังป่ากล้วยเห็นว่าไม่มีอาการตอบสนองจากคนที่อยู่บนเรือน
"บัว"
เสียงร้องเรียกดังขึ้นมาอีกครั้งหญิงสาวลุกขึ้นมองที่หน้าต่าง ทอดสายตาแลลง ไปเบื้องล่าง แค่เห็นเค้าโครงร่างสูงใหญ่ยืน โบกมือไหวๆ อยู่ข้างป่ากล้วยบัวเธอก็รู้ทันทีว่า ใครกัน... ที่อุตริมาร้องเรียกหล่อนในกลางดึกซึ่งควรจะเป็นเวลาหลับนอน
"อาเดช"
(https://attachments.xonly8.com/images/c4b02b55c6b890096c5dd8494ee0145bcef9d9d6.jpg)
ว้าวชู้คนแรกมาเก็บงานแน่เลย
ตื่นเต้น น่าติดตาม ประพันธ์เรื่องได้ดีมากๆ
อาเดชมาได้ไงเนี่ย รับกำแทนกำนันแน่ๆ
อาเดช มาช่วยระบาย
คนที่จบคืออาเดชเพราะทนความอยากไม่ไหว
อย่าเพิ่งเลยอา วันนี้มันฤกษ์ไม่ดี อดทนหน่อย
ไม่รอดแน่ๆ ความแตก
เจออาเดชจัดเข้าให้อีกแล้ว
ใครจะโดนจับได้
สะใจ
สาวน้อยนอนหงาย
อาเดชรับเคราะห์แทนกำนันเสือ
ความเงี่ยนไม่เข้าใครออกใคร
จะมาโป๊ะเช๊ะกันพอดีเลยไหมนี่ หรือบัวจะรอดแบบหวุดหวิด
บัวเสร็จเขาไปทั่ว
น่าจะลงไปเยดเสร็จผัวกลับมาเห็นกำลังเยดกันพ่อผัวรอดดด
โดนรุมแน่ๆบัว
คืนนี้หนักหนาสาหัส
โดนจับได้แน่
กำนันวางแผนไว้แล้ว
จะเป็นไงต่อ ใครจะโดน
อาเดช แอบมาหาเพราะความเสน่ห์หา เรื่องนี้ว่ากันไม่ได้นะ ขึ้นอยุ่กับฝีมือในกามารมณ์ของอาเดชละ งานนี้
::HeyHey:: ชู้รักมาตามไปเย็ดแบบนี้ บัวจะอดใจได้หรือ
อาเดชซวยแล้ว
กำนันทำบุญมาดี
บัวกำลังเหงาอาเดชมาช่วยคลายเหงาให้
อาเดชมาขอซ้ำ
งานนี้ชู้จะจับชู้ หรือผัวจะจับชู้
อาเดชหนุ่มกว่าพ่อผัว บัวน่าจะสนใจอาเดชมากกว่า แต่ถึงอย่างไรก็คงขึ้นกับจังหวะและโอกาสของบัวด้วย
เสียงเรียก
อาเดช มารับแทนแล้ว... พ่อกำนันรอดตัวไป
ลุ้นๆ ให้ไอ้สันมาเจอ
ตายห่า...อาเดชรับเตราะห์แทนซะแล้ว
ยังไงก็ก้าวไม่พ้นอาเดชอยู่ดี
สี่ยงไปนะอาเดช
บัวโดนแซนวิช
อาเดชคงติดใจบัวแหละ
ใครกัน
โดนจับได้รึเปล่าเนี่ย
สงสัยจะโดนจับได้ก็คราวนี้ละ
อาเดชมาอีก
ตื่นเต้น ระทึกใจ
โดนอาเดชซ้ำชัวร์ อิๆ
สันจะมาเจอมั้ยนิ
พ่อกำนันจับได้อาเดชโดนแน่
อาเดชนี้ก็เสี่ยงเกิน
อาเดชจะมารับโชคแทนพ่อกำนันหรือเปล่า ::Beggar::
บัวโดนขู่มาแล้ว ยังจะเอาอีกหรอ
มาแล้ว งานงอกแน่ ๆ เลย แจ็กพอตแตกแน่ ๆ ขอบคุณครับ ::Oops::
อดใจไหวมั๊ย จะไม่เจออาเดช
อากับหลานจะเจอกันมั้ยเนี่ย
งานเข้าแล้วน้องบัวสันต์คิดถึงเมีย
ต้องโนทั้งอาเดชและกำนันรุม
นางพระยาเทครัวเลยนะนั่น
เสร็จอีกแล้วละมั้ง
เสี่ยงไปไหมนะอาเดช มันอันครายนะ
อาเดขแอบมาดักเยดอีกคน
สุดจริงครอบครัวนี้
พ่อกำนันลอยตัวเหนือปัญหา
โดนสวิงมั้ย
ไม่นะ เห็นชะตากรรมเลย ซวยจริงๆ อาเดช ::Evil::
หนีไม่พ้นเนาะ
บัวจะรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับพ่อกำนันได้หรือเปล่านะ
สันต์ยังไม่รู้ว่าเมียมีชู้อีกเหรอ
อาเดชขอบ้างนะพ่อกำนัน
อดใจไม่ไหวแน่
::Shout:: ผัวกับชู้ เอาไงดี
ู้
อาเดชจะงานเข้ามั้ยครับ งานนี้
ซ้ำรอยสวาท
แล้วสามีจะกลับมาพอดีไหม
คนจะซวยช่วยไม่ได้
อาเดชมาหาเพราคิดถึงบัว
บัวกำลังอยาก อาเดชมาพอดี บัวจะห้ามใจไหวไหมนิ
ไอสันต์ต้องสงสัยแน่ๆ แต่ยังเชียร์ให้ทรีซั่มนะ
อาเดชจะซวยเอานะ
อาเดชโดนแน่
ถ้าใจมันเรียกร้องยังไงก็หยุดไม่อยู่เนาะบัว
โอ้ยลุ้นว่าผัวมาเจอใคร
ความเงี่ยนจะบังตารึเปล่าน้า หึหึ
สันต์เห็นแน่ อาเดชรับกรรมไปนะ
บัวน่าจะได้อาเดชมาช่วยให้หายเสียวน่ะ
จัดทั้งครัว
ขอบคุณครับ....อาเดชคงลืมรสรักจากบัวไม่ลง...คิดว่าสันต์คงอาจมาเห็นอาเดชกับบัวเมียสาวของสันต์เล่นชู้แน่
จัดทั้งครัว
อาเดชจะซวยแทนพ่อกำนัน
อาเดชโผล่มายังงีั ดีไม่ดีจะเป้นเรื่อง
อาเดชอยากมานาน ทนไม่ไหวแล้วล่ะสิ ซวยแน่
อาเดชน่าจะล่อบัวอีก
::Thankyou::
ดนที่โดนสันต์จับได้น่าจะเป็นอาเดชนี้แหละ
โดนซ้ำ
น่าจะจับได้
อาคิดถึงบัวแย่แล้ว