หายไปนานเลย ต้องขอโทษคนที่ตามอ่านทุกคนด้วยครับ ช่วงนี้ชีวิตค่อนข้างหนักหนาจนหาเวลาเขียนได้ยากมาก พอเขียนแล้วก็รู้สึกว่ายังเขียนได้ไม่ดีอีก แต่ก็รู้สึกว่าตัวเองตอนนี้คงทำได้แค่ประมาณนี้จริงๆ ถ้าชอบไม่ชอบอย่างไรก็สามารถบอกกันเข้ามาได้นะครับ หากมีโอกาสต่อไปก็จะได้นำไปปรับปรุงในอนาคต
ปอลอ. เนื้อหาในตอนนี้มีเรื่องของวงการถ่ายภาพและโฆษณาเล็กน้อย หากมีจุดที่ไม่สมจริงบ้างก็อย่าถือสาเลยนะครับ ผมแค่ต้องหาทางให้พลอตมันดำเนินไปได้เท่านั้น ::HoHo::
Friends with benefits ตอน 1 https://xonly8.com/index.php?topic=286735.0
Friends with benefits ตอน 2 https://xonly8.com/index.php?topic=286767.0
"สวยมากครับ ลองหันข้างแล้วยิ้มนิดนึงครับ ใช่ แบบนั้นเลย สวยมากครับ" แชะๆๆๆๆ เสียงแฟลชกล้องดังระรัว ชายหนุ่มผู้รับหน้าที่ช่างภาพพูดไกด์ท่าทางให้สาวสวยในชุดว่ายน้ำสุดเซ็กซี่ โดยมีฉากหลังเป็นทะเลประเทศไทย
"โอเค เบรค ยู แต้งกิ้ว" โปรดิวส์เซอร์ชาวญี่ปุ่นพูดภาษาอังกฤษกระท่อนกระแท่นใส่ต้น พนักงานออฟฟิศวัย 30 ที่ชอบถ่ายรูปเป็นงานอดิเรก แต่ดันต้องมาเป็นช่างภาพฉุกเฉินให้กองถ่ายโฆษณาชุดว่ายน้ำจากญี่ปุ่น เพราะช่างภาพที่เป็นทีมงานจากญี่ปุ่นดันติดโควิดกะทันหัน
ต้นพ่นลมหายใจด้วยความเหนื่อยทั้งจากความร้อนและความหนักของกล้อง เขาเหลือบมอบไปที่นางแบบสาวลูกครึ่งไทยญี่ปุ่นในชุดว่ายน้ำคนนั้น ในใจรู้สึกรุ่มร้อน
ริน นักศึกษาสาวสวยที่ได้รับความนิยมอย่างสูงในโลกโซเชียล ด้วยใบหน้างดงามราวผลงานชิ้นเอกที่สวรรค์บรรจงสร้าง เธอมีภาพลักษณ์และการแต่งตัวที่สุภาพเรียบร้อย แต่เรือนร่างที่สมบูรณ์แบบนั้นเร่าร้อนเกินกว่าที่ความเป็นกุลสตรีใดๆ จะปกปิดองค์เอวที่คอดกิ่วนั้นได้มิด กิริยาท่าทางของเธออ่อนหวานปราศจากการยั่วเย้า แต่ความสงบสำรวมนั้นกลับให้ความรู้สึกเย้ายวนใจยิ่งกว่าการยั่วยวนของผู้หญิงคนไหน
ต้นไม่ใช่เด็กๆ แล้ว และเขาเคยถ่ายภาพทั้งลับและไม่ลับให้นางแบบสวยๆ มาก็ไม่น้อย แต่ความงามของหญิงสาวตรงหน้าในชุดว่ายน้ำสุดเซ็กซี่ก็ทำเขาใจเต้นโครมครามแทบทะลุออกจากอก
ชายหนุ่มไล่ดูรูปในกล้อง เป็นเรื่องปกติของการถ่ายภาพที่จะเกิดมุมหลุดๆ ทำให้ช่างภาพได้เห็นในสิ่งที่ไม่ควรจะเห็น เช่น กรีบหยกที่นูนออกมาจากชุดว่ายน้ำตัวจิ๋ว หรือนางแบบอาจเอี้ยวตัวมาข้างหน้ามากเกินไปจนปทุมถันแล่บออกมาจากชุดว่ายน้ำ
ชายหนุ่มจ้องภาพลับๆ เหล่านั้นอย่างไม่วางตา ภาพลับของนักศึกษาสาวที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าหญิงของมหาวิทยาลัยอยู่แค่เอื้อม เขาสามารถนำมันไปใช้หาความสุขให้ตัวเองยามค่ำคืนได้ง่ายๆ ชายหนุ่มกลืนน้ำลายดังเอื้อก แต่สุดท้ายเขาก็เพียงหลับตา และกดปุ่ม Delete
"รูปออกมาใช้ได้มั้ยคะ?"
เสียงหวานใสดังขึ้นข้างหูต้น ชายหนุ่มตกใจแทบสะดุ้ง เมื่อหันไปเขาก็เจอกับใบหน้าของรินที่อยู่ห่างออกไปเพียงแค่คืบ ต้นแทบจะสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อนของหญิงสาวที่อายุน้อยกว่าต้นเกือบสิบปี พลันรู้สึกหน้าแดงจนต้องหลบสายตาและพูดออกมาอย่างยิ้มๆ ว่า "ดีมากเลยครับ นางแบบดีอยู่แล้ว คนถ่ายก็สบายเลย"
รินหัวเราะเขินๆ เล็กน้อย จากนั้นขาขาวเนียนของเธอรู้สึกเหมือนสัมผัสถูกอะไรบางอย่างที่อบอุ่นนุ่มนิ่ม เมื่อก้มลงไปดูเธอก็เจอกับหมาโกลเด้นตัวใหญ่เบิ้มยืนอยู่ข้างๆ เธอ เนื้อตัวของมันดูสะอาดสะอ้านและหนั่นแน่นบ่งบอกว่าได้รับการดูแลอย่างดี ความน่ารักของมันทำให้รินเผลอยิ้มและอุทานออกมาว่าน่ารักจัง
"โบ้ อย่าไปกวนพี่เขา ไปนอนตรงนู้นไป๊" ต้นพูดห้ามปรามเจ้าโบ้ยิ้มๆ ทั้งที่ในใจรู้สึกขอบคุณที่มันโผล่มาตอนที่เขาทำตัวไม่ถูกกับความน่ารักของหญิงสาวตรงหน้า
"นี่หมาของพี่ต้นเหรอคะ น่ารักจัง"
"ใช่ครับ ปกติอยู่แต่บ้าน พอมีโอกาสก็เลยกะให้มาลองสัมผัสทะเลบ้างน่ะครับ แต่ดูจะชอบคนมากกว่าทะเลแฮะ ฮะๆๆ"
"รินก็ชอบหมามากเลยค่ะ อยากมีโกลเด้นแบบนี้ที่บ้านสักตัวจัง อ๊าาาาาา น่ารัก" รินพูดพลางลูบเนื้อลูบตัวเจ้าโบ้อย่างสุขใจ เจ้าโบ้ก็ดูจะมีความสุขที่ได้อยู่ใกล้หญิงสาว
"ว่าแต่" ต้นพูดเกริ่นเพื่อเปลี่ยนเรื่อง "ทำไมรินถึงรับงานนี้เหรอ เพราะพี่ดูโปรไฟล์รินแล้ว...ที่ผ่านมารินไม่เคยรับงานชุดว่ายน้ำนี่นา"
"รินก็ไม่ได้อยากรับหรอกค่ะ จริงๆ คนที่ต้องมาถ่ายงานนี้คือเพื่อนสนิทรินตอนอยู่ญี่ปุ่น แต่อยู่ๆ เพื่อนคนนั้นดันมาติดโควิดกะทันหัน เจ้าตัวเลยมาขอร้องรินที่อยู่ไทยให้มาเป็นแบบแทนให้หน่อย เพราะถ้าถ่ายไม่ได้ ทำให้ทีมงานวุ่นวาย เจ้าตัวก็คงเสียเครดิตพอสมควร รินก็เลยต้องจำใจรับน่ะคะ"
รินอธิบายสถานการณ์พลางถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน ต้นรู้สึกเห็นใจหญิงสาวที่ต้องมาทำสิ่งที่ไม่อยากทำ แต่อีกใจหนึ่งก็รู้สึกดีใจที่มีโอกาสได้เห็นหญิงสาวในชุดว่ายน้ำเซ็กซี่แบบนี้
"รินจัง เราจะถ่ายเซทต่อไปกันแล้ว มาเตรียมตัวทางนี้หน่อย" หนึ่งในทีมงานพูดกับรินเป็นภาษาญี่ปุ่น รินตอบรับอย่างแข็งขัน ก่อนจะหันมาโบกมือบ๊ายบายให้ต้นและเดินจากไป
"น่ารักจริงๆ เลยนะ" ต้นพูดเบาๆ พลางลูบหัวเจ้าโบ้ด้วยความรัก ในหัวของเขามีแต่ภาพของหญิงสาวที่เพิ่งเดินจากไป แต่ไม่นานชายหนุ่มก็รวบรวมสติกลับมา และพูดกับตัวเองเบาๆ "เอาละ ทำงาน ทำงาน ทำงาน"
"เรียกหนูเหรอคะ โปรดิวเซอร์?" เสียงหวานใสของรินดังขึ้นภายนอกร้านอาหารที่ทีมงานคนอื่นกำลังพักกินข้าวกัน
"ใช่ พอดีฟุตเทจกับภาพนิ่งที่ได้มามันยังไม่น่าพอใจน่ะ ฉันเลยว่าจะถ่ายเพิ่มนิดหน่อย เธอไปเปลี่ยนชุดซะ"
"แต่ตอนนี้มืดมากแล้วนะคะ แสงก็ไม่มี ช่างภาพก็ไม่อยู่แล้ว จะถ่ายได้ยังไง"
"ฉันตัดสินใจเมื่อกี้ว่าจะลองเปลี่ยนรสชาติให้นางแบบออกมาดูลึกลับมากขึ้น เลยจะถ่ายฉากหลังเป็นตอนกลางคืนด้วย ส่วนภาพเดี๋ยวฉันเป็นคนถ่ายให้เอง" ผู้กำกับบอกอย่างขอไปที "ไม่ต้องถามมาก ไปเปลี่ยนชุดได้แล้ว"
รินเดินไปเปลี่ยนชุดอย่างไม่เต็มใจนัก วันนี้เธอเหนื่อยแถมต้องอดข้าวมาทั้งวัน แล้วยังต้องมาถ่ายงานเพิ่มทั้งๆ ที่ค่ำมืดแบบนี้ แต่ด้วยความที่เป็นงานที่รับต่อมาจากเพื่อนสนิท และได้ยินมาว่าโปรดิวเซอร์คนนี้มีหน้ามีตาในวงการไม่น้อย หากทำตัวมีปัญหามันอาจส่งผลกระทบถึงเพื่อนเธอในอนาคตก็ได้ รินจึงได้แต่ต้องทำตามที่โปรดิวเซอร์บอก
"มาแล้วเรอะ" โปรดิวเซอร์พูดพลางขยี้บุหรี่หลังจากรอรินเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ "ตามฉันมา เราจะไปถ่ายกันที่โขดหินตรงนู้น"
"เอ๊ะ แล้วคนอื่นล่ะคะ?" รินรู้สึกแปลกใจที่ทีมงานมีแค่โปรดิวเซอร์กับผู้ช่วยตากล้องอีก 4 คนเท่านั้น
"มีแค่พวกเรานี่แหละ ขนกันไปเยอะๆ ก็ต้องจ่าย OT เปล่าๆ"
"แล้วช่างภาพที่เป็นคนไทยคนนั้นล่ะคะ?"
"ก็บอกแล้วไงว่าไม่มีเงินจ่าย OT แถมไอ้ไกจินนั่นก็ถ่ายภาพห่วยชิบหาย" โปรดิวเซอร์บ่นอย่างไม่สบอารมณ์ "ไม่ต้องถามมาก รีบไปถ่ายให้จบๆ ฉันก็อยากพักเหมือนกันแหละ"
รินเดินตามโปรดิวเซอร์และทีมงานชายฉกรรจ์อีก 4 คนไปที่โขดหินห่างไกลสายตาผู้คนอย่างไม่เต็มใจนัก โปรดิวเซอร์คนนี้ขึ้นชื่อว่าเจ้าอารมณ์ และเล่นกับสื่อเก่ง เธอไม่อยากมีเรื่องเบาะแว้งกับเขาจนเสี่ยงจะทำให้ชื่อเสียงที่เพื่อนเธอสั่งสมมาต้องด่างพร้อย
ไม่นานทั้ง 6 คนเดินมาถึงโขดหินห่างไกลผู้คน รินถอดเสื้อคลุมออกเผยเรือนร่างสมบูรณ์แบบในชุดว่ายน้ำราคาแพง ชายฉกรรจ์ทั้ง 5 คนจ้องเรือนร่างของเธอตาด้วยสายตาหื่นกามอย่างไม่คิดปิดบัง
"จะให้โพสท่ายังไงคะ?" รินถามอย่างเร่งเร้า รู้สึกหวั่นกลัวกับสถานการณ์ตรงหน้าและอยากออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด
ทว่ามันก็สายไปเสียแล้ว...
"ก็แค่อ้าขากว้างๆ แล้วอย่าร้องให้คนช่วยไงเล่า" โปรดิวเซอร์พูดพลางแสยะยิ้มอย่างน่ารังเกียจ
ทีมงานของโปรดิวเซอร์เข้ามาล๊อคตัวหญิงสาวไว้ รินพยายามดิ้นแต่ไม่อาจสู้แรงได้ ปากอ้าออกหวังตะโกนให้คนมาช่วย แต่หนึ่งในเดรัจฉานห้าตนนั้นเข้ามาอุดปากเธอ คนที่เหลือช่วยกันเข้ามากดหญิงสาวลงกับพื้นทราย ส่วนโปรดิวเซอร์ยืนแสยะยิ้มน่ารังเกียจพลางปลดเข็มขัดราคาแพงที่เอวของตัวเอง
รินน้ำตาไหล ทั้งกลัวทั้งเจ็บใจที่เธอจะต้องถูกผู้ชายโสโครกพรรค์นี้ล่วงล้ำ เธอหลับตายอมรับชะตากรรมอย่างสิ้นหวัง ไม่อยากรับรู้อะไรอีก หวังเพียงให้นรกนี้ผ่านพ้นโดยเร็ว
ทว่าในขณะที่นิ้วมือหยาบกร้านของโปรดิวเซอร์กำลังจะเปลื้องปลดชุดว่ายน้ำท่อนล่างของเธอ เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของโปรดิวเซอร์หื่นก็ดังขึ้น
"โอ๊ยยยยยย...ไอ้เหี้ย...เจ็บ..ปล่อยนะไอ้หมาเหี้ย!!"
รินลืมตาขึ้น เธอเห็นเจ้าโบ้กำลังขย้ำเข้าที่ใบหน้าอัปลักษณ์ของโปรดิวเซอร์จมเขี้ยว ดวงตาที่เคยใสซื่อของเจ้าโบ้บัดนี้กลับดุร้ายราวดวงตาของหมาป่าที่กำลังล่าเหยื่อ เจ้าโบ้ยังกัดโปรดิวเซอร์ไม่ยอมปล่อย ส่งเสียงขู่ในลำคอพลางลากเจ้าคนสารเลวนั่นถูลู่ถูกังไปตามพื้นอย่างหมดสภาพ
ลิ่วล้อของโปรดิวเซอร์เห็นดังนั้นจึงผละจากตัวริน ควักมีดออกมาพร้อมเดินไปทางเจ้าโบ้ หวังฆ่าเจ้าสัตว์เดรัจฉานที่เข้ามาขัดจังหวะเกมกามของสัตว์ประเสริฐเช่นพวกมัน
แต่ขณะที่หนึ่งในชายฉกรรจ์กำลังง้างมีดจะจ้วงแทงเจ้าโบ้นั้นเอง หินก้อนหนึ่งก็ถูกเขวี้ยงมาอย่างแม่นยำ กระแทกเข้าที่หัวของชายผู้ถือมีดอย่างจัง เดรัจฉานหนุ่มเพียงส่งเสียงร้องอั๊กสั้นๆ และหลับกลางอากาศในทันที
โปรดิวเซอร์และลิ่วล้อที่เหลือหันมองไปตามทิศที่หินถูกปากมา พวกเขาพบช่างภาพคนไทยผู้เป็นนายของเจ้าโบ้กำลังเดินเข้ามาด้วยสีหน้าโกรธจัด
เจ้าโบ้เห็นดังนั้นก็ปล่อยปากจากหัวโสโครกของโปรดิวเซอร์ จากนั้นวิ่งไปหารินพลางเดินวนรอบตัวเธอ ขนนุ่มๆ ของมันสัมผัสผิวเนียนนุ่มของรินราวกับจะบอกว่าหญิงสาวว่า 'ไม่เป็นไรแล้วนะ'
รินก้มลงกอดเจ้าโบ้กลับ รู้สึกอบอุ่นที่หัวใจจากความช่วยเหลือของต้นและเจ้าโบ้ ทว่าเธอก็ยังรู้สึกสิ้นหวังกับสถานการณ์ตรงหน้า แม้เมื่อกี้เธอจะรอดมาอย่างหวุดหวิด แต่ตอนนี้ฝ่ายเธอก็มีแค่ช่างภาพ 1 คน หมา 1 ตัว และหญิงสาวที่ชีวิตนี้ไม่เคยวิวาทกับใครเลย ในขณะที่เดรัจฉานฝ่ายตรงข้ามมีชายฉกรรจ์ 3 คนครึ่งพร้อมมีดในมือ แน่นอนว่าครึ่งคนที่ว่าคือโปรดิวเซอร์ที่ตอนนี้เลือดโชกเต็มหน้าจากคมเขี้ยวของเจ้าโบ้
ทว่าชายหนุ่มช่างภาพที่เข้ามาช่วยเธอเพียงแค่ยืนพ่นลมหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายด้วยความเซ็ง ไม่รู้สึกหวั่นกลัวเดรัจฉาน 3 คนครึ่งที่ค่อยๆ ขยับเข้าใกล้พร้อมมีดในมือแม้แต่น้อย
"มึงตาย!!" ยังไม่ทันที่จะมีใครพูดอะไรออกมา ลิ่วล้อหมายเลข 1 ก็ตะโกนเสียงดังลั่น พุ่งเข้ามาพร้อมเหวี่ยงมีดหมายฟันเข้าที่คอของต้น
ชายหนุ่มไม่มีทีท่าตกใจ เขาแค่มองเดรัจฉานถือมีดตนนั้นด้วยสายตาเย็นชา จากนั้นก้มหลบเพียงเล็กน้อยพร้อมกับปล่อยแย้บซ้ายเข้าไปที่หน้าเจ้าลิ่วล้อหมายเลข 1 อย่างจัง ส่งเลือดกำเดาให้ทะลักออกจากรูจมูกร่วงลงสู่ผืนทราย เจ้าเดรัจฉานตนนั้นเบิกตากว้างด้วยความงุนงง ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว แต่ยังไม่ทันที่จะได้เอ่ยปากยอมแพ้ ต้นก็ปล่อยแย้บซ้ายเข้าที่หน้าของลิ่วล้อหมายเลข 1 อีกครั้ง คราวนี้เจ้าเดรัจฉานสามารถยกมือขึ้นการ์ดได้ทัน ระหว่างที่เจ้าลิ่วล้อกำลังสับสนอยู่ใต้การ์ดว่าจะเอายังไงต่อดี หมัดขวาของต้นก็พุ่งเข้าที่ชายโครงของเจ้าลิ่วล้ออย่างรวดเร็วและรุนแรง และยังไม่ทันที่เจ้าลิ่วล้อจะล้มลง ต้นก็เหวี่ยงหมัดซ้ายกระแทกของชายโครงขวาของมันอีกคำรบ ส่งเดรัจฉานหนุ่มลงไปจมกองน้ำลายของตัวเองพลางดิ้นทุรนทุรายอย่างทรมาน
"ไอ้เหี้ยนี่เป็นนักมวย เราต้องเล่นแม่งที่ขา!!" ลิ่วล้อหมายเลข 2 ตะโกนบอกเพื่อน ต้นนึกในใจว่าเจ้าเดรัจฉานตนนี้โง่เหมือนหน้าตา ข้อได้เปรียบเดียวของพวกมันคือมีมีดอยู่ในมือพร้อมจำนวนคนที่มากกว่า สิ่งที่พวกมันควรทำคือจับมีดให้มั่นและบุกเข้ามาพร้อมๆ กัน จากนั้นก็ภาวนาให้เกิดปาฏิหาริย์ว่าพวกมันจะเหวี่ยงมีดสั่วๆ นั่นจิ้มโดนเขา แต่เจ้าโง่นี่ดันไม่ใช้อาวุธที่มีให้เป็นประโยชน์ คิดแต่จะเล่นงานที่ขาของเขาเพราะคิดเองเออเองว่าคนฝึกมวยจะไม่ถนัดรับมือการจู่โจมจากด้านล่าง
วันนี้มันจะได้รู้ว่ามันคิดผิด
ต้นหลบลูกเตะของเจ้าลิ่วล้อหมายเลข 2 อย่างง่ายดาย จากนั้นใช้สองมือกดที่หลังคอของเจ้าเดรัจฉาน ก่อนจะใช้เข่ากระแทกเข้าที่หน้าของมันอย่างจัง เจ้าลิ่วล้อหมายเลข 2 หมดสติในทันที แต่ขณะที่ร่างของมันโงนเงนจะล้มแหล่ไม่ล้มแหล่ ต้นก็ยังบริการเหวี่ยงหมัดฮุคขวาเข้าไปที่ใบหน้าของมันอีกหนึ่งดอก ร่างของเจ้าเดรัจฉานตัวที่สองล้มกระแทกผืนทรายดังตึงจนรินที่ดูอยู่สะดุ้งตัวโยน
ต้นค่อยๆ เดินเข้าไปหาเจ้าลิ่วล้อหมายเลข 3 ที่ตอนนี้ตัวสั่นงันงก ชูมีดมาทางเขาด้วยความหวาดกลัวพลางตะโกนว่าอย่าเข้ามาซ้ำๆ เหมือนคนบ้า
ต้นไม่สนใจความกลัวของเจ้าเดรัจฉาน เขาเพียงคว้าข้อมือของมัน ออกแรงบิดเพียงเล็กน้อยเจ้าเดรัจฉานก็ร้องเสียงหลงพร้อมกับมีดที่ร่วงจากมือสู่ผืนทราย จากนั้นต้นก็จับหัวของเจ้าเดรัจฉานกระแทกเข้ากับโขดหินข้างๆ สลบไปในทันที
ตอนนี้เหลือเพียงเจ้าโปรดิวเซอร์หื่นเพียงคนเดียว มันรู้ดีว่าแม้ตนจะมีมีดอยู่ในมือ แต่อีกฝ่ายคือคนที่น๊อคชายฉกรรจ์ 4 คนได้ในเวลาไม่ถึงนาที ในขณะที่ตนเองเจ็บทั้งแขนและหัว แถมยังอ้วนพุงพลุ้ยกว่าไอ้พวกลิ่วล้อที่น๊อคไปเมื่อกี้ โปรดิวเซอร์หื่นจึงวางมีดลง และร้องขอชีวิตอย่างน่าสมเพช
"อย่าทำอะไรผมเลย ผมสำนึกผิดแล้ว ขอโอกาสให้ผมสักครั้งเถอะ"
"โอกาส?" ต้นแค่นเสียงถามพร้อมกระชากคอเสื้อของเจ้าโปรดิวเซอร์ น้ำเสียงแฝงแววเอือมระอาและโกรธขึ้ง "แล้วตอนผู้หญิงที่มึงจะข่มขืนร้องขอโอกาสจากมึงล่ะ มึงได้ให้โอกาสเธอรึเปล่า?"
"ขอร้องล่ะ ขอร้อง อย่าทำผมเลย" เจ้าเดรัจฉานยังคงสะอึกสะอื้นร้องขอชีวิตอย่างน่าสมเพช
"น้องริน เอาไงดีครับ" ต้นหันมาทางรินพลางถาม เขาไม่ได้รู้สึกเห็นใจเจ้าเดรัจฉานนี่แม้แต่น้อย ใจจริงเขาอยากกระทืบความเป็นชายของมันให้รู้แล้วรู้รอด แต่อย่างไรเสียนี่ก็ไม่ใช่เรื่องของตนตั้งแต่แรก หากจะมีใครมีสิทธิกุมชะตาชีวิตของเจ้าโปรดิวเซอร์นี่ คนๆ นั้นก็ต้องเป็นริน
รินมีท่าทางลังเล ดวงตาของเธอทั้งโกรธทั้งหวั่นกลัว ใจหนึ่งเธออยากให้เจ้าเดรัจฉานที่คิดทำร้ายเธอได้รับความเจ็บปวดอย่างสาสม แต่อีกใจหนึ่งเธอก็รู้ตัวดีว่าทำแบบนั้นไม่ได้ หากทำแบบนั้นต้นจะต้องลำบากเพราะเธอ และเธอไม่มีสิทธิกำหนดความเป็นความตายของใคร แม้คนๆ นั้นจะเป็นเดนนรกพวกนี้ก็ตาม
รินถอนหายใจ ในที่สุดเธอก็เอ่ยขึ้น "แจ้งตำรวจเถอะค่ะ แล้วก็ให้คนๆ นี้สารภาพความจริงให้หมด แค่นั้นก็พอค่ะ"
ต้นพยักหน้าน้อยๆ ให้ริน จากนั้นหันไปมองเจ้าโปรดิวเซอร์อย่างเย็นชาราวกับจะบอกว่านี่ไม่ใช่คำขอร้อง แต่เป็นคำสั่ง
เจ้าโปรดิวเซอร์ไม่กล้าต่อรองอะไรอีก ได้แต่พยักหน้าหงึกๆ พลางพูดว่า 'ได้ครับ' ซ้ำๆ อย่างหวาดกลัว
"รินจัง คุณต้นมาแล้วจ้ะ" ทีมงานสาวที่อาสาเข้ามาดูแลรินหลังเกิดเรื่องพูดพลางเปิดประตูเข้ามาในห้องพักของริน
"พี่ต้น สวัสดีค่ะ วันนี้รบกวนด้วยนะคะ" รินเอ่ยเสียงหวานใส ใบหน้าประดับด้วยรอยยิ้มที่สามารถช่วงชิงหัวใจของผู้ชายทุกคนบนโลก
"ถ้างั้นพี่ไปก่อนนะ มีอะไรโทรหาพี่ได้ตลอดนะ" ทีมงานสาวที่เดินพาต้นมาที่ห้องของรินขอตัวกลับอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้ทั้งสองคนได้คุยกันเป็นการส่วนตัว
ทันทีที่ประตูปิดลง รินก็เดินยิ้มกลับมาหาต้น แม้จะเห็นรอยยิ้มนั้นมาเป็นพันครั้งจากอินสตาแกรมของเธอ แต่ทุกครั้งที่ได้เห็นรอยยิ้มนั้นสดๆ กับตาตัวเอง ต้นก็ยังใจเต้นแรงและหน้าแดงทุกที
"ที่หนูเรียกพี่ต้นมาวันนี้ เพราะอยากขอบคุณแบบเป็นเรื่องเป็นราวที่ช่วยหนูไว้เมื่อวันก่อนน่ะค่ะ ขอบคุณนะคะ" รินยกมือไหว้ขอบคุณต้น ตั้งแต่เกิดเรื่องนั้นเธอก็เปลี่ยนจากเรียกตัวเองว่ารินมาเป็นหนูเวลาคุยกับต้น
"ไม่เป็นไรเลยครับ แค่น้องรินปลอดภัย แค่นั้นก็พอแล้วครับ" ต้นรับคำขอบคุณจากรินอย่างสุภาพ ชายหนุ่มรู้สึกเช่นนั้นจริงๆ ว่า ขอแค่รินไม่เป็นอะไร เท่านั้นก็พอแล้วสำหรับเขา
"อ๊ะ แล้ววันนี้หนูเตรียมของมาให้พี่ต้นแทนคำขอบคุณด้วยนะคะ" รินพูดพลางหันไปหยิบถุงชอปปิ้งใบใหญ่ที่วางอยู่บนเตียง
"นี่ค่ะ ถุงนี้สำหรับเจ้าโบ้ เป็นอาหารสุนัขเกรดพรีเมี่ยมพร้อมของเล่นแบบทนทานพิเศษสำหรับเขี้ยวอันร้ายกาจของเจ้าโบ้ค่ะ"
รินไม่ลืมตอบแทนเจ้าโบ้ หากว่ากันจริงๆ แล้วมันอาจเป็นพระเอกตัวจริงของเหตุการณ์นี้ก็ได้ เพราะคนที่รับรู้เป็นคน (ตัว) แรกว่ากำลังมีเหตุการณ์ไม่ดีเกิดขึ้นกับรินและพาต้นไปช่วยเธอก็คือเจ้าโบ้นี่เอง รินไม่รู้ว่าเจ้าโบ้รู้ได้อย่างไรว่าเธอกำลังอยู่ในอันตราย แต่เธอเคยได้ยินว่าเมื่อมนุษย์รู้สึกโกรธ กลัว หรือเสียใจ สารเคมีในร่างกายจะหลั่งออกมาในปริมาณมาก และสุนัขบางตัวสามารถรับรู้ถึงกลิ่นเหล่านี้ได้ ไม่แน่ว่าคืนนั้นเจ้าโบ้ที่เดินเล่นอยู่ใกล้ๆ อาจได้กลิ่นความกลัวของเธอ และทำให้มันรู้ว่าเธอกำลังอยู่ในอันตราย
"โห ถ้าเจ้าโบ้รู้ว่าน้องรินไปหาซื้อมาให้ต้องดีใจมากแน่ๆ ขอบคุณนะ" ต้นยิ้มพลางเอ่ยขอบคุณจากใจจริง ปกติเขาไม่ใช่คนบ่อน้ำตาตื้น แต่ทุกครั้งที่มีคนเอ็นดูและให้ความสำคัญกับสุนัขของเขา เขามักจะรู้สึกอุ่นร้อนในดวงตาอยู่เสมอ
"นอกจากของให้เจ้าโบ้แล้ว หนูยังมีของให้พี่ต้นด้วยนะ" รินเอ่ยพลางยื่นถุงชอปปิ้งอีกใบให้ต้น
ต้นรับถุงมาเปิดดู เมื่อได้เห็นมูลค่าของของที่อยู่ข้างในก็ทำให้เขาแทบลมจับ เพราะสิ่งที่รินซื้อให้เขาคือกล้องถ่ายรูปรุ่นใหม่ที่ราคาร่วมแสน
"เอ่อ..น้องริน..จะดีเหรอ..นี่มันแพงมากนะ พี่ว่าพี่รับไว้ไม่ได้หรอก" ต้นพูด เขารู้ว่ารินที่มีผู้ติดตามเฉียดล้านคงทำเงินได้ไม่น้อยจากการโพสโฆษณาให้แบรนด์สินค้าต่างๆ ในโซเชียล การให้ของขวัญมูลค่าเป็นแสนอาจไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับเธอ แต่สำหรับพนักงานออฟฟิศอย่างเขาแล้ว นี่ไม่ใช่ของขวัญที่เขาจะรับมันได้อย่างไม่รู้สึกอะไร
"โธ่ รับไว้เถอะค่ะ หนูชอบรูปถ่ายของพี่ต้นมากนะ เลยอยากให้พี่ต้นได้ใช้ของดีๆ เผื่อวันนึงหนูรับปริญญา จะได้ให้พี่ต้นเก็บภาพหนูด้วยกล้องตัวนั้นไงคะ แถมหนูก็เป็นหนี้ชีวิตพี่ต้นด้วย ถ้าวันนั้นพี่ต้นไม่มาช่วยไว้ หนูจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ ถ้าเทียบกับเรื่องนั้นแล้ว มูลค่ากล้องตัวนี้ก็ไม่ได้มากมายอะไรเลยค่ะ เพราะงั้นรับไว้เถอะนะคะ"
"ถ้าน้องรินว่าอย่างงั้น ก็ได้ครับ แต่รินต้องสัญญาว่าสักวันนึงรินจะให้พี่ใช้กล้องตัวนี้ถ่ายรูปให้รินนะ"
"สักวันนึงที่ว่าก็วันนี้เลยเป็นไงคะ" รินพูดยิ้มๆ พลางเดินไปที่ระเบียงห้องสวีทของโรงแรม 5 ดาว จากนั้นโพสท่าอย่างคล่องแคล่ว
ต้นไม่รอช้า รีบเปิดกล้องและเก็บภาพของรินที่ยืนโพสท่าอยู่ริมระเบียง ภาพที่ออกมาน่าประทับใจจนเขาอยากจะถ่ายมันอีกสักร้อยรูปพันรูป รินที่เห็นต้นเห่อของเหมือนเด็กได้ของเล่นใหม่ก็พลอยยิ้มอย่างสุขใจไปด้วย
"ระเบียงหนูทำบ่อยแล้ว ไปที่เตียงบ้างเถอะค่ะ" รินพูดจากนั้นกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปที่เตียงนอน เธอรู้สึกเขินอายขึ้นมา เมื่อคิดว่าคำพูดเมื่อกี้ของเธอชวนให้คิดลึกอยู่ไม่น้อย
และแน่นอนว่าต้นเองก็คิดลึกไปเรียบร้อยตามที่เธอคาด แต่เรื่องนี้ก็ไม่อาจโทษชายหนุ่มว่าเป็นคนบาปที่หมกหมุ่นแต่เรื่องอย่างว่า เพราะถ้าลองได้เห็นรินในชุดว่ายน้ำสักครั้ง และมาได้ยินเธอพูดคำอย่าง ระเบียง เตียง ทำบ่อย แล้วล่ะก็ ต่อให้เป็นบาทหลวงที่เคร่งศาสนาที่สุด ก็คงอดใจไม่ไหวต้องลักลอบจินตนาการว่าหญิงสาวคนนี้เคยมีค่ำคืนที่ร้อนแรงสักเพียงไหน
ขณะที่ต้นกำลังเคลิบเคลิ้มกับจินตนาการคาวโลกีย์นั้นเอง รินที่นั่งอยู่บนเตียงก็ค่อยๆ ถอดชุดเดรสของตัวเองออก เผยให้เห็นหญิงสาวในชุดชั้นในลูกไม้สีแดง หน้าอกของเธอใหญ่โตจนชั้นในตัวจิ๋วแทบปิดไม่มิด แถมชั้นในลูกไม้นั้นยังบางเสียจนมองทะลุเห็นปทุมถันสีชมพูที่นูนเด้งออกมา
ความเซ็กซี่ยั่วเย้านั้นทำให้ต้นกลืนน้ำลายดังเอื้อก ชายหนุ่มไม่กล้าเอ่ยอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว เพราะเขากลัวว่าคำพูดที่ออกจากปากเขาจะทำลายเรื่องมหัศจรรย์ตรงหน้านี้
"พี่ต้น หนูมีเรื่องจะขอร้อง" รินพูดเสียงแผ่วเบา "หนูอยากถ่ายภาพแบบที่
ค่อนข้างจะส่วนตัว สักหน่อยมานานแล้ว แต่มันก็น่าอาย แถมหนูไม่แน่ใจว่าจะไว้ใจช่างภาพได้รึเปล่าด้วย หนูเลยไม่กล้าขอให้ใครถ่ายให้สักที แต่ถ้าเป็นพี่ต้น หนูมั่นใจว่าหนูไว้ใจได้ เพราะงั้น..." รินหยุดนิดหนึ่ง ก่อนพูดต่อ "พี่ต้นจะว่าอะไรมั้ยคะ ถ้าหนูอยากให้พี่ต้นถ่ายภาพน่าอายเหล่านั้นให้หนู"
'ริน รินไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้เพื่อตอบแทนพี่นะ' เสี้ยวหนึ่งในใจต้นอยากพูดคำนี้ออกไป แต่ความใคร่อยากที่ถูกกระตุ้นจากเรือนร่างขาวผ่องตรงหน้าทำให้ปากของเขาหุบสนิท ชายหนุ่มเพียงหันกล้องไปทางริน นิ้วชี้วางรอที่ปุ่มชัตเตอร์ เพื่อบอกว่าตั้งแต่วินาทีนี้เขาจะเก็บภาพน่าอับอายของเธอไม่ให้พลาดแม้แต่ใบเดียว
รินยิ้มเมื่อเห็นว่าต้นไม่ปฏิเสธคำเชิญชวนของเธอ เธอเลื่อนมือไปขยำขยี้หน้าอกนุ่มนิ่มของตัวเอง แหงนหน้าเชิด เผยอปากเล็กน้อย สีหน้าอิ่มเอิบไปด้วยความเสียว เสียงครางอืออาเล็ดลอดออกจาปากเรียวสวยนั้น ต้นที่ถือกล้องรออยู่ก็ไม่พลาดโอกาส เสียงชัตเตอร์แชะๆๆ ดังรัวเก็บทุกอิริยาบทของหญิงสาว
เมื่อเห็นว่าต้นเก็บภาพหน้าอกของเธอจนพอใจแล้ว รินก็ค่อยๆ อ้าขาออก มือขวาของเธอเลื่อนจากเต้านมสวยไปที่หว่างขา จากนั้นนิ้วเรียวสวยก็เริ่มลูบไล้กลีบเนื้อที่มีชั้นในลูกไม้คั่นกลาง ยามที่นิ้วเธอสัมผัสโดนเม็ดเสียว รินจะหลับตาพลางส่งเสียงอืออาอย่างเสียวกระสัน เสียงครางของเธอไพเราะจนชายหนุ่มรู้สึกเสียดายที่รูปถ่ายน่าอายเหล่านี้จะไม่ได้บันทึกเสียงของเธอลงไปด้วย
รินบดบี้ติ่งเสียวของตัวเองจนเคลิบเคลิ้มเมามาย จากนั้นค่อยๆ ยื่นมืออีกข้างไปด้านหลังเพื่อปลดตะขอชั้นในของตัวเอง ทันทีที่หน้าอกเต่งตึงของรินเป็นอิสระ ความงามนั้นก็ทำให้ชายหนุ่มแทบลืมหายใจ แทนที่เขาจะรัวชัตเตอร์เพื่อเก็บทิวทัศน์ที่แสนสวยงามนั้นไว้ให้มากสุด ชายหนุ่มกลับผละจากช่องมองภาพ และเลือกชมดูหน้าอกที่เติบโตเต็มสาวของรินด้วยดวงตาตัวเอง ต้นจ้องมองร่างที่เปลือยอกรำไรของหญิงสาวอยู่นานสองนาน ความรู้สึกอยากลิ้มรสปทุมถันนั้นทำให้ปากของเขาอ้าออกจนน้ำลายไหลออกมาเล็กน้อย
รินเห็นดังนั้นก็ขำน้อยๆ และเรียกสติชายหนุ่มที่ดูจะเคลิบเคลิ้มเลอะเลือนยิ่งกว่าเธอให้กลับมาสู่โลกความเป็นจริง "พี่ต้น ยืนนิ่งเชียว ไม่ถ่ายแล้วเหรอคะ?"
ต้นที่ได้สติกลับมาก็รู้สึกเขินอายที่เผลอแสดงออกว่าลุ่มหลงในหน้าอกหน้าใจของหญิงสาวจนออกนอกหน้า เขาค่อยๆ ตั้งสติและรัวชัตเตอร์เพื่อเก็บภาพเรือนร่างกึ่งเปลือยของเธอทั้งๆ ที่ท่อนลำพองตัวคับแน่นอยู่ใต้กางเกง ความกระหายอยากทำให้ต้นคลานขึ้นไปบนเตียงจนอยู่ห่างกับรินแค่เพียงเอื้อมมือ ทว่าทั้งสองคนก็ไม่ได้แตะต้องกันและกัน รินเพียงใช้นิ้วป้อนความเสียวให้ตัวเองอยู่อย่างนั้น ส่วนต้นก็มุ่งมั่นเก็บภาพหน้าอกอวบอิ่มนั้นราวกับมันเป็นประติมากรรมจากฝีมือของพระเจ้า
หลังจากปล่อยให้ชายหนุ่มเก็บภาพเปลือยอกของเธอจนพอใจแล้ว รินก็เอนตัวลงนอน หญิงสาวยกสะโพกขึ้นเล็กน้อยพลางยื่นนิ้วมือไปเกี่ยวที่ชอบกางเกงใน จากนั้นค่อยๆ ออกแรงดึงจนชั้นในลูกไม้ตัวจิ๋วปลิวหวือจากปลายขาอย่างยั่วยวน
และภาพที่ปรากฎแก่สายตาก็ทำให้ชายหนุ่มแทบคลุ้มคลั่ง ที่ตรงนั้นขาวผ่องราวสลักเสลาจากหยกเนื้อดี เนินหยกที่ขาวสะอาดปราศจากต้นหญ้าปกคลุมช่วยขับเน้นความหรูหราของทางบุปผาที่ทั้งแคบเรียวและแดงระเรื่อ ความงามนั้นทำให้ชายหนุ่มหายใจหอบหนัก หันกล้องไปที่หว่างขาของเธอและลั่นชัตเตอร์ถี่รัว พลางพูดชมไม่ขาดปาก
"ของริน..สวยจัง..สวยมาก" ต้นพูดตะกุกตะกักด้วยความกระสัน ท่อนลำในกางเกงเปียกแฉะไปหมดจากน้ำเสียว
"อะไรสวยเหรอคะ?" รินยิ้มถามอย่างยั่วยวน แม้สถานการณ์จะชัดเจนอย่างยิ่งจนแม้แต่คนตาบอดก็ดูออกว่าชายหนุ่มพูดชมอะไร แต่เธออยากกระตุ้นให้เขาพูดมันออกมาชัดๆ เธออยากเห็นผู้ชายที่ดูซื่อๆและเป็นสุภาพบุรุษอย่างต้นต้องยอมแพ้และครวญครางอย่างหยาบคายให้แก่เรือนร่างของเธอ
"เอ่อ..ก็..'ตรงนั้น' ของรินน่ะ"
คำตอบของชายหนุ่มทำให้รินแปลกใจเล็กน้อย เพราะเธอว่าเธอก็แสดงออกชัดเจนว่ากำลัง 'อ่อย' ให้ต้นระบายคำพูดหยาบโลนออกมา แต่กลับกลายเป็นว่าชายหนุ่มรุ่นพี่อายุ 30 คนนี้ก็ยังคงกักเก็บคำพูดดิบเถื่อนเหล่านั้นไว้ หรือว่าเขาจะเป็นคนซื่อๆ กว่าที่เธอคิดกันหนอ
"พี่ต้นเป็นประเภทที่ชอบใช้คำสุภาพตลอดเวลา แม้ว่าเราจะกำลังทำเรื่องลามกสุดๆ กันอยู่ก็ตามเหรอคะ?" รินถามยิ้มๆ เพื่อไม่ให้ดูเหมือนกำลังตำหนิหรือตัดสินในตัวชายหนุ่ม แม้ว่าลึกๆ เธอคงผิดหวังไม่น้อยหากจะไม่ได้เห็นด้านที่ดิบเถื่อนดุร้ายของหนุ่มรุ่นพี่
"ไม่นะ จริงๆ เวลาอยู่บนเตียงพี่ก็ชอบใช้คำต่ำๆ มากเลย แต่พี่แค่กลัวว่ารินจะไม่ชอบ เลยไม่กล้าพูดน่ะ"
"ทำไมพี่ต้นถึงคิดว่ารินจะไม่ชอบเหรอคะ?"
"ก็..รินดูเรียบร้อยๆ แบบลูกคุณหนูน่ะ พี่เลยคิดว่ารินอาจจะไม่ชอบคำพูดแบบนั้น"
รินแอบขำเล็กๆ ให้กับมุมไร้เดียงสาของหนุ่มรุ่นพี่วัย 30 คนนี้ แต่เมื่อคิดดูแล้วก็คงโทษเขาไม่ได้ จริงอยู่ว่าต้นจัดเป็นคนหน้าตาดีเมื่อเทียบกับคนทั่วๆ ไป แต่สำหรับรินที่เป็นที่หมายปองชายหนุ่มมากมาย และมีโอกาสได้ขึ้นเตียงกับหนุ่มๆ ในวงการบันเทิงมาแล้วนั้น รูปร่างหน้าตาของต้นก็ไม่ได้ถือว่าโดดเด่นแต่อย่างใด
แม้ว่าคิดแบบนี้จะไม่ดีกับต้น แต่เธอคิดว่าผู้ชายหน้าตาธรรมดาๆ แบบต้นก็คงไม่เคยมีโอกาสได้ขึ้นเตียงกับผู้หญิงที่สวยระดับเธอมาก่อน เขาคงได้แต่จินตนาการเอาเองว่าผู้หญิงที่ดูเป็นลูกคุณหนูแบบเธอคงเป็นแบบนั้นแบบนี้ หารู้ไม่ว่าเวลาพวกเธอเปลือยกายทำรักกับชายที่ถูกใจ พวกเธอก็ไม่ได้มีกิริยาที่สูงส่งไปกว่าคนทั่วไปเลย พวกเธอพรั่งพรูคำพูดหยาบโลนไม่หยุดปาก อ้าขากว้างราวกะหรี่ร้อนร่าน อ้อนวอนขอให้ผู้ชายของเธอย่ำยีเธอให้แรงขึ้นอีก
หากคนอื่นรู้ว่าเธอขึ้นเตียงกับชายหนุ่มที่ดูเรียบๆ ธรรมดาแบบนี้ ใครๆ ก็คงบอกว่าเธอขาดทุน เหมือนดอกฟ้ากับหมาวัด แต่รินไม่เสียดายเลยที่จะมอบร่างกายให้ต้น เธอถูกใจที่ชายหนุ่มดูเป็นคนซื่อๆ สุภาพ แต่กลับมีความแข็งแกร่งซ่อนอยู่ ภายนอกต้นอาจดูเหมือนผู้ชายวัย 30 ที่ไม่ได้โดดเด่นอะไร แต่แค่คิดถึงคืนนั้นที่เขาซัดเจ้าเดรัจฉาน 5 คนนั่นจนสลบเหมือดในเวลาไม่ถึงนาทีก็ทำให้เธอใจเต้นแรง ความแข็งแกร่งนั้นทำให้เธอรู้สึกอยากปราบพยศอาชาหนุ่มคนนี้ มันจะรู้สึกดีขนาดไหนกันหนอ ถ้าได้ควบขย่มผู้ชายที่ทั้งองอาจและแข็งแกร่งอย่างยากจะหยั่งวัดนี้ให้ครวญครางอย่างบ้าคลั่งอยู่ใต้ร่างเธอ เธออยากเห็นชายหนุ่มที่ดูซื่อๆ และสุภาพอ่อนโยนต้องกลายร่างเป็นเดรัจฉานที่พ่นถ้อยคำหยาบโลนไม่หยุดปากเพราะความสุขที่เธอป้อนให้
"งั้นถ้ารินบอกว่ารินก็ชอบคำพูดต่ำๆ แบบนั้น พี่ต้นยังติดปัญหาอะไรอีกรึเปล่าคะ?"
"ถ้าน้องรินชอบ พี่ก็ไม่มีปัญหาครับ"
"งั้นก็พูดสิคะ รินอยากฟังจะแย่แล้ว"
ต้นมีท่าทีอึกอักเล็กน้อย ราวกับไม่อยากเชื่อว่านี่เป็นความจริงหรือไม่ แต่สุดท้ายเขาก็พูดออกมาอย่างหื่นกระหาย "หีน้องรินสวยจัง..พี่ไม่เคยเห็นหีใครสวยขนาดนี้เลย"
รินยิ้มอย่างพอใจให้กับท่าทีเงี่ยนง่านของชายหนุ่ม เธอค่อยๆ ใช้มือซ้ายเขี่ยที่ปทุมถันของตัวเอง ส่วนมือขวาก็ลูบไล้ที่ปากร่องชุ่มชื้น หญิงสาวหน้าแดงเรื่อ ส่งเสียงครางอืออาไม่หยุดปาก เสียงครวญครางหวานใสเคล้าโลกีย์นั้นทำให้ชายหนุ่มทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาค่อยๆ วางกล้องลงข้างตัวของริน จากนั้นลุกขึ้นเปลื้องปลดเสื้อผ้าของตัวเองจนล่อนจ้อนบ้าง
ท่อนลำใหญ่ยักพองพิโรธต่อหน้าริน ความใหญ่โตดุร้ายนั้นทำให้เธอครั่นคร้ามจนแทบไม่กล้ามองมันตรงๆ แต่เพลิงราคะที่ลุกฮือโหมก็ทำให้เธอไม่อยากละสายตาจากมันเช่นกัน
"เดี๋ยวคราวนี้พี่จะถ่ายเป็นวีดีโอนะ รินทำตัวตามสบายเหมือนตอนถ่ายโฆษณาได้เลยนะครับ" ต้นพูดพร้อมรอยยิ้มหลังจ่อกล้องไปที่หญิงสาว
"โฆษณาเขาถ่ายแบบนี้ที่ไหนล่ะคะ นี่มันหนัง AV แล้ว" รินเอ่ยแซวเมื่อสัมผัสได้ถึงความหื่นกระหายใต้รอยยิ้มอ่อนโยนของชายหนุ่ม
"แล้วรินอยากเล่นมั้ย"ชายหนุ่มกระซิบที่ข้างหูเธอ "หนัง AV ที่จะได้แสดงคู่กับพี่"
"ค่าตัวหนูแพงนะคะ" รินพูด พยายามควบคุมน้ำเสียงให้เป็นปกติ แต่ลมร้อนที่พวยพุ่งเข้าไปในหูของหญิงสาวทำให้เธอสยิวจนตัวร้อนผ่าว น้ำเสียงของเธอจึงสั่นเครืออย่างยิ่ง
"ไม่เป็นไรครับ พี่จ่ายให้ได้" ชายหนุ่มจ้องตาเธอกลับ "หลายน้ำเลย"
หญิงสาวไม่ได้ตอบอะไร เธอเพียงแย้มยิ้มอย่างยั่วยวนและหน้าหลบสายตาเจ้าชู้นั้น บอกยากว่าเป็นเพราะเขินหรือเพราะเธอกำลังเตรียมตัวรอรับความเสียวกระสันที่กำลังจะมาในไม่ช้า
รินตัวสั่นขนลุกซู่ด้วยความเสียวจนไม่อาจเอ่ยตอบอะไร เธอเพียงแย้มยิ้มและเอียงหน้าหลบวิชาชิวหาหื่นอยากนั้น บอกยากว่าเป็นเพราะเขินหรือเพราะเธอกำลังเตรียมตัวรอรับความเสียวกระสันที่กำลังจะมาในไม่ช้า
ต้นเห็นท่าทีคล้ายเชิญชวนคล้ายเสนอสนองเช่นนั้นก็ยิ้มแวบหนึ่ง ชายหนุ่มไม่รอช้า ใช้มือซ้ายจับท่อนเอ็นจรดจ่อที่ปากร่อง ส่วนมือขวาก็ถือกล้องจ่อไปยังสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ตรงหว่างขาของริน จากนั้นก็ค่อยๆ แดะเอวส่งท่อนลำเข้าไปในร่องรักฉ่ำเยิ้มนั้น ความใหญ่โตของท่อนลำทำให้หญิงสาวถึงกับสะดุ้งเฮือก เธอรู้ซึ้งถึงใจว่าไม่ใช่แค่หมัดของเขาที่ฆ่าคนได้ แต่ท่อนลำของเขาก็หนักหน่วงถึงใจจนฆ่าคนได้เช่นกัน
"อื๊ออออ...พี่ต้น..มันแน่น..อ๊ออออ..รินเสียว..ซีดสสสส"
"อูยยยยย...หีน้องรินอุ่นจัง...แถมยังสวยน่าเย็ดด้วย"
รินเขินอายจับใจที่ถูกชายหนุ่มทั้งจ้องทั้งถ่ายทั้งกระเด้าร่องสาวพลางเอ่ยชมอย่างหยาบคาย ต้นเห็นดังนั้นก็ยิ่งได้ใจ เปลี่ยนจากถ่ายจ่อที่ท่อนลำมาถ่ายด้วยมุมที่กว้างขึ้น มุมนี้ทำให้เขายังเห็นท่อนลำที่เสียบคาอยู่ในร่องสาว พร้อมๆ กับเห็นใบหน้าของรินที่แดงซ่านและบิดเบี้ยวเหยเกจากความคับแน่นของท่อนลำด้วย
แม้รินจะเป็นคนเอ่ยปากให้ต้นถ่ายเอง แต่อย่างไรเสียเธอก็ไม่ใช่นางเอก AV มืออาชีพ การถูกกล้องถ่ายจ่อขณะเรือนร่างเปลือยเปล่าซ้ำยังมีท่อนเอ็นเสียบคาอยู่ที่ร่องรัก ก็ทำให้เธอรู้สึกเขินอายจนต้องยกมือขึ้นบังหน้าตัวเอง
(https://iili.io/d9R4ukP.gif)
"อย่าปิดหน้าสิครับ เดี๋ยวภาพออกมาไม่สวยนะ" ต้นหัวเราะที่เห็นหญิงสาวเขินอายจับใจ พลางดึงแขนของรินที่กำลังปิดบังใบหน้าออก
เมื่อเห็นว่าหญิงสาวทำตามอย่างว่าง่าย ต้นก็ค่อยๆ ขยับบั้นเอวอย่างเนิบช้า รสสัมผัสจากกลีบหยกของรินทั้งอุ่นร้อนและชุ่มแฉะ และเมื่อก้มมองใบหน้าสวยหวานที่บัดนี้แดงซ่านด้วยความเสียว ทิวทัศน์นั้นก็บันดาลให้ต้นรู้สึกอยากย่ำยีเธอให้รุนแรงกว่านี้ เขาจึงเร่งจังหวะเปลี่ยนจากการกระเด้าอย่างเนิบช้านุ่มนวลมาเป็นการกระแทกอย่างถี่ยิบรุนแรง เสียงหนั่นเนื้อกระทบกันพั่บๆ เรียกเสียงครวญครางทั้งจากชายหนุ่มและหญิงสาว
"ซีดสสสสสส...น้องริน...เย็ดมันส์ดีจริงๆ...อาาาาาาา"
"อื๊อออออ..พี่ต้น..พี่ต้นเย็ดเก่งจัง..อื๊ออออออ..หนูชอบ..ให้พี่เย็ดหนูแรงๆ...อ๊าาาาาา"
การกระแทกอย่างถี่ยิบและรุนแรงทำให้ภาพในกล้องสั่นไหวจนดูไม่รู้เรื่อง ต้นก่นด่าตัวเองในใจด้วยความเสียดาย แต่ชายหนุ่มไม่ทันรู้ตัวเลยว่า สิ่งที่สั่นไหวจากการกระแทกที่หนักหน่วงรุนแรงของเขายิ่งกว่าภาพในกล้อง ก็คือหัวใจของหญิงสาวนั่นเอง
แม้หน้าตาของต้นจะไม่ได้จัดว่าโดดเด่นเมื่อเทียบกับหนุ่มๆ คนอื่นที่รินเคยขึ้นเตียงด้วย แต่อาจจะเป็นเพราะความอบอุ่นของชายที่อายุมากกว่า และความรู้สึกขอบคุณที่เขาช่วยชีวิตเธอไว้ในวันนั้น เมื่อทั้งสองอย่างนั้นมาผนวกกับการกระเด้าที่รุนแรงและจังหวะจะโคนที่หลากหลาย อานุภาพของมันก็เขย่าหัวใจของเธอให้ลุ่มหลงในตัวชายหนุ่ม และครวญครางออกมาอย่างลืมอาย
"อ๊ออ..อ๊าาาาา..พี่ต้น..ควยพี่ดีจัง..หนูเสียวหีไปหมดแล้ว..เย็ดหนูแรงๆ เลย..ซีดสสสส"
(https://iili.io/Jy4MrPI.gif)
เสียงครวญครางของหญิงสาวทำให้ต้นยิ่งรู้สึกฮึกเฮิม เขาตัดสินใจแล้วว่าจะขอย่ำยีสาวสวยคนนี้แบบไม่ต้องพะวงเรื่องถ่ายทำบ้าง ชายหนุ่มจึงถอนท่อนลำออกจากร่องรัก เดินไปวางกล้องลงบนชั้นวางของที่อยู่หน้าเตียง จัดตำแหน่งกล้องเพียงไม่กี่วินาทีก็เดินกลับมาหาริน
รินรับรู้ถึงความปราถนาของชายหนุ่มโดยไม่ต้องเอ่ยปาก เธอเปลี่ยนมานอนตะแคงหันหน้าเข้าหากล้องทันทีโดยที่ต้นไม่ต้องร้องขอ
"รินรู้ใจพี่จริงๆ" ต้นยิ้มให้การกระทำของหญิงสาว จากนั้นล้มลงนอนสวมกอดเธอจากด้านหลัง มือของต้นเลื่อนไปขยำขยี้หน้าอกอวบใหญ่ของริน เสียงครางอืออาเล็ดลอดออกมาทุกครั้งที่นิ้วของเขาสัมผัสปทุมถันของเธอ
"อืออออออ...พี่ต้น..เย็ดหนูเลยค่ะ..หนูอยากโดนควยพี่แล้ว"
สิ้นคำขอร้องของหญิงสาว ต้นก็ยกขาของรินอ้าออก จากนั้นท่อนลำมันเลื่อมที่เปะปะเสียดสีอยู่กับก้นขาวนวลเนียนก็ถูกชายหนุ่มจับจรดจ่อที่ปากร่อง ก่อนจะค่อยๆ เสียบเข้าไปทีเดียวมิดด้าม
"อ๊อยยยยย..ดีจังค่ะพี่ต้น..เสียวหี...หนูเสียวหี"
รินรู้สึกว่าท่านี้ทำให้ท่อนเอ็นของต้นรุกล้ำเข้าไปได้ลึกกว่าเมื่อครู่ อีกทั้งยังทำให้เธอได้หันหน้าเข้ากล้องแบบตรงๆ หญิงสาวจินตนาการภาพตัวเองที่กำลังแหกแข้งแหกขา ใบหน้าบิดเบี้ยวเหยเกด้วยความเสียวพลางร้องครวญครางราวนางเอกหนังโป๊
เพียงคิดแค่นั้นเธอก็ยิ่งรู้สึกเงี่ยนง่านขึ้นอีก แม้เธอจะไม่ได้ชอบโอ้อวดความสวยของตัวเองทั้งวี่ทั้งวันเหมือนผู้หญิงสวยๆ คนอื่น แต่เธอก็รู้สึกภูมิใจในเรือนร่างที่งดงามของตัวเองเสมอมา เธอรู้สึกดีที่จะได้ใช้เรือนร่างของเธอยั่วยวนชายหนุ่มนับล้านให้หลงใหลใคร่อยากในตัวเธอ แค่คิดว่าเรือนร่างของเธอได้เป็นตัวช่วยให้ผู้ชายกี่พันกี่หมื่นคนเสร็จสมถึงสวรรค์ ก็ทำให้เธอสยิวซ่านไปทั้งกายแล้ว
ต้นยื่นหน้าไปสูดดมกลิ่นหอมหวานที่ซอกคอของริน ส่วนมือก็บีบขยำหน้าอกของเธออย่างมันส์มือ หน้าท้องของต้นสัมผัสกับก้นของหญิงสาวทุกครั้งที่เขากระแทกท่อนลำเข้าไปในร่องรักของเธอ ความอุ่นร้อนของท่อนลำและความคับแน่นของกลีบหยกเรียกเสียงครวญครางของทั้งคู่ดังระงมไปทั่วห้อง
"อูยยยยย..ริน..ทำไมหีรินเย็ดมันส์ขนาดนี้"
"อือออออ..ออออาาาา..พี่ต้น..ท่านี้มันลึกจัง..เสียวหีจะไม่ไหวแล้ว..อ๊าาาาาาาา"
(https://iili.io/d9RyRl1.gif)
ต้นกระเด้าซอยรัวๆ ส่งท่อนลำยาวใหญ่กระแทกโดนทุกจุดเสียวของหญิงสาว รินหายใจหอบหนัก ครวญครางออกมาอย่างรุ่มร้อนรุนแรง บ่งบอกว่าเธอใกล้ถึงสวรรค์เต็มที
"อืออออออ..เสียว..เสียวหี..เสียวจะไม่ไหวแล้ว..หนูจะแตกแล้ว..อ๊ายยยยยยยยย"
ทว่าในขณะที่รินเห็นประตูสวรรค์อยู่รอมร่อ อยู่ๆ ต้นก็หยุดบั้นเอวลงกระทันหัน ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า
"เดี๋ยวคราวนี้รินทำให้พี่บ้างนะ" ต้นกระซิบที่ข้างหูรินพลางถอนท่อนลำออกมาจากร่องรัก จากนั้นพลิกตัวลงนอนหงายหันศีรษะไปทิศทางที่กล้องตั้งอยู่ มุมนี้จะทำให้หญิงสาวได้หันหน้าเข้าหากล้อง โชว์เรือนร่างงดงามหมดจดพร้อมกับนมที่กระเพื่อมขึ้นลงตอนที่เธอขย่มเขา
รินก้มลงมองต้นที่กำลังนอนแผ่หราอย่างสบายใจพร้อมรอยยิ้มยียวนประดับอยู่บนใบหน้า หญิงสาวจึงเข้าใจขึ้นมาว่าชายหนุ่มรุ่นพี่คนนี้จงใจแกล้งเธอ
"พี่ต้น..แกล้งรินเหรอ" หญิงสาวกระเง้ากระงอด น้ำเสียงมีแววแง่งอนที่ไม่จริงจังนัก
"ไม่ได้แกล้งนะครับ" ต้นพูดง้อยิ้มๆ พลางยื่นมือไปลูบคลำเนื้อตัวของริน "พี่แค่อยากเห็นว่าตอนรินกำลังเงี่ยนสุดๆ รินจะขย่มได้แรดร่านขนาดไหนเท่านั้นเอง"
รินหน้าแดงซ่านทั้งจากความเสียวและความอายที่ถูกชายหนุ่มพูดแซว แต่เธอก็ไม่คิดทำให้เขาผิดหวัง รินเขยิบลุกขึ้นนั่งยองคร่อมตัวชายหนุ่ม ใช้มือข้างถนัดจับท่อนลำแข็งโด่ให้จ่อเข้ามาที่กลีบหยกสีชมพูของตน จากนั้นค่อยๆ หย่อนสะโพกลงไปพรวดเดียวจนร่องรักของเธอกลืนกินท่อนลำเข้าไปทั้งด้าม ความใจเร็วด่วนได้นี้ทำให้เธอถึงกับจุกและร้องครวญครางออกมาลั่นห้อง
"อ๊อยยยยยย..พี่ต้น..ควยพี่ต้นใหญ่จัง..หนูจุก..เสียวด้วย...ซีดสสสสส"
(https://iili.io/d9Rdpxj.gif)
แม้จะทั้งเสียวทั้งจุกจนแทบขาดใจ แต่รินก็ไม่อาจกดข่มความปราถนาที่มีต่อร่างกายของชายหนุ่มได้ เธอเร่งขย่มท่อนลำยาวใหญ่ที่ทะลวงเข้ามาในตัวอย่างแรดร่าน เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังพั่บๆๆ ทุกครั้งที่เธอขย่มกลืนกินท่อนลำ หน้าอกอวบอึ๋มจะกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะการขย่มของเธอ ท่อนลำยาวใหญ่ที่กระทบถูกทุกจุดเสียวในร่องรักของเธอทำให้หญิงสาวต้องเงยหน้าจิกผมตัวเองครวญครางออกมาด้วยความเสียว
"อืออออออออ...พี่ต้น..หนูจะไม่ไหวแล้ว..จะไม่ไหวแล้ว..อ๊อยยยยยยยย"
รินครวญครางพลางขย่มท่อนเอ็นอย่างแรดร่าน ความเสียวกระสันทำให้เธอต้องยกมือทั้งสองขึ้นจิกผมยาวสลวยของตัวเองเพื่อระบายความเสียว วงแขนขาวสล้างเนียนใสที่กระตุ้นอารมณ์กระสันให้ผู้พบเห็น บันดาลให้ต้นยื่นมือหนึ่งไปขยำที่เต้านมอวบอิ่ม ส่วนอีกมือยื่นไปที่บั้นท้ายงอนงาม มือทั้งสองของชายหนุ่มขยำขยี้เรือนร่างเนียนสวยราวกับจะให้แหลกเหลวคามือ
"อูยยยยยยยยย..ริน..ทำไมทั้งร่านทั้งเย็ดมันส์ขนาดนี้..ร่านกว่ากะหรี่ตัวท๊อปอีก..ซีดสสสสสสสส"
"อือ...ซีดสสสส...ผะ..ผัวขา...เมียจะถึงแล้ว...อ๊า...จะแตกแล้ว..จะแตกแล้ว"
เสียงครวญครางของชายหนุ่มหญิงสาวดังระงมไปได้ไม่นาน รินที่รับบทจ๊อกกี้สาวคาวโลกีย์มาสักพักก็ทานทนไม่ไหวอีกต่อไป ร่างของเธอกระตุกเกร็ง กลีบหยกภายในตอดรัดท่อนลำอวบใหญ่อย่างรุนแรง รินถึงจุดสุดยอดอย่างรุนแรงคาท่อนลำของชายหนุ่ม ร้องครวญครางออกมาด้วยความเสียวกระสันแบบไม่มีความอายหลงเหลืออีกต่อไป
"อ๊าาาาาา..หนูเสียว..เสียวหี..ไม่ไหวแล้ว..ไม่ไหวแล้ว..หนูจะแตกแล้ว..จะแตกแล้ว.อ๊ายยยยย...หนูแตกแล้ว..อ๊าาาาาาา"
รินตะโกนออกมาเสียงดังลั่น ความเสียวที่ล้นทะลักทำให้เธอครวญครางออกมาจนฟังแทบไม่ได้ศัพท์ เธอทรุดตัวลงกับอกชายหนุ่ม พ่นลมหายใจหอบหนัก ร่องรักของเธอตอดรัดท่อนเอ็นระรัว จนต้นต้องสูดลมหายใจยาวลึกพยายามกลั้นไม่ให้ทำนบรักพังทลายตามเธอไปด้วย
"พี่ต้น...ควยพี่ต้นดีจัง..เย็ดมันส์สุดๆ เลย" หญิงสาวพูดเสียงสั่นเครือ เหงื่อท่วมกาย ผมเผ้ายุ่งเหยิงฟุบอยู่บนไหล่บ่าของชายหนุ่ม เคลิบเคลิ้มเมามายในรสรักที่ได้รับจากท่อนลำยาวใหญ่นั้น
เมื่อเจอการตอดรัดของหญิงสาวเข้าไป ต้นก็ทนไม่ไหวและอยากถึงสวรรค์บ้าง เขาลุกขึ้นอุ้มรินพากันออกไปที่ระเบียง ต้นค่อยๆ บรรจงวางหญิงสาวลงที่เก้าอี้ ก่อนจะเอนตัวพิงที่ขอบระเบียงรอรับการปรนเปรอจากเธอ
หญิงสาวรู้ได้ในทันทีว่าต้นต้องการให้เธอใช้ปากให้เขา รินตอบรับความต้องการของชายหนุ่มอย่างว่าง่าย เธอค่อยๆ โน้มหน้าลงใช้ปากรูปกระจับอมดูดท่อนลำยาวใหญ่เสียงดังจ๊วบๆ รสรักจากปากของเธอทั้งอุ่นนุ่มและมีจังหวะจะโคนที่หลากหลาย แถมดวงตาของหญิงสาวก็จ้องมองขึ้นมาที่เขาอย่างหยาดเยิ้มตลอดการทำรัก
(https://iili.io/d9RdtRe.gif)
"อูยยยยยย..รินอมควยเก่งจัง..ดี..ดีมาก..อาาาาาาา" ต้นแหงนหน้าหลับตาพลางส่งเสียงครางอืออา ความเสียวทำให้ชายหนุ่มยื่นมือหนึ่งไปจับที่หัวของหญิงสาวและกดเข้าหาแก่นกายของตัวเอง
รินบรรจงใช้ปากจิ้มลิ้มอ้าอมที่ท่อนลำอย่างทะนุถนอม จากนั้นออกแรงดูดสูบธารรักที่ทะลักออกมาจากท่อนลำแกร่ง สุ้มเสียงของแรงดูดดังสดใสไพเราะจนรู้สึกสุขสันต์ แรงดูดจากปากนุ่มละมุน บวกกับท่วงท่ายั่วเย้าเร้าสวาทของเธอ ทำให้ร่างของต้นอ่อนระทวย และไม่อาจฝืนกลั้นได้อีกต่อไป
"อูยยยย..จะแตกแล้ว..ริน..พี่จะแตกแล้ว"
หญิงสาวได้ยินดังนั้นก็ผงกหัวเข้าออกอีกไม่กี่ที จากนั้นก็ถอนออกปากจากท่อนลำ เธอรู้ได้โดยที่ชายหนุ่มไม่ต้องเอ่ยปากว่าเขาต้องการระบายความใคร่ลงบนใบหน้าของเธอ รินจึงเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยให้ชายหนุ่มเห็นหน้าสวยหวานของเธอชัดๆ พร้อมๆ กับยิ้มรับน้ำกามขาวขุ่นที่กำลังจะพุ่งออกมาอย่างปรีดา
"แตกแล้ว..แตกแล้ว..อ๊ากกกกก"
คราวนี้เป็นชายหนุ่มที่ตะโกนลั่นบ้าง น้ำรักขาวขุ่นพุ่งกระฉูดใส่ใบหน้าสวยหวานของรินอย่างไม่ปราณี ชายหนุ่มถอกรูดควยย้ำๆ ซ้ำๆ เพื่อรีดน้ำเงี่ยนทุกหยาดหยดลงบนใบหน้าของริน พร้อมกับหยิบมือถือมาเก็บภาพเหล่านั้นไว้อย่างครบถ้วน
(https://iili.io/d9RdLU7.gif)
ชายหนุ่มพ่นลมหายใจอย่างเหนื่อยหอบอีกไม่กี่ครั้ง มือก็หยุดสาวท่อนเอ็นแล้วแดะเอวเข้าไปที่บริเวณปากของหญิงสาว รินอ้าปากรับท่อนเอ็นนั้นไว้อย่างว่าง่าย ก่อนจะเลียไล้ทำความสะอาดจนหมดจด
ต้นยิ้มอย่างพึงพอใจต่อทิวทัศนต์ตรงหน้า ก่อนจะค่อยๆ หยิบทิชชู่มาเช็ดน้ำกามบนใบหน้าของริน พาเธอไปล้างหน้าในห้องน้ำ ก่อนจะจูงมือกันกลับไปที่เตียง และนอนกอดกันราวกับคู่รักข้าวใหม่ปลามัน
"ริน พี่ถามอะไรหน่อยสิ" ต้นพูดขณะกอดหญิงสาวไว้ในอ้อมอก
"คะ?" รินสัมผัสได้ว่าน้ำเสียงของต้นแฝงแววลังเลเหมือนไม่กล้าถาม เธอจึงผละตัวจากอ้อมอกของชายหนุ่มและมองตาชายหนุ่ม
"คือ...คืนนี้รินดู..เอ่อ..ดู 'ช่ำชอง' มาก" ต้นพูดอึกอักๆ ที่จริงเขาอยากจะพูดว่ารินดู 'ร่าน' มาก แม้คืนนี้เขาจะพูดคำๆ นี้ใส่เธอไปหลายครั้ง แต่หลังจากความใคร่ของทั้งสองคนถูกปลดปล่อยไปแล้ว เขาก็ไม่แน่ใจว่ารินจะยังอยากให้เขาใช้คำต่ำช้าแบบนี้อยู่หรือไม่ "พี่เลยอยากรู้ว่า..ปกติรินทำกับใครเหรอ..แล้วทำบ่อยมั้ย?"
"จริงๆ พี่ต้นจะบอกว่ารินดู 'ร่าน' มากใช่มั้ยคะ?" รินพูดพร้อมกับยิ้มขำให้กับท่าทีอึกอักของหนุ่มรุ่นพี่วัยสามสิบ "บอกแล้วไงคะว่าพูดได้ ถ้าพี่ไม่ยอมพูดตรงๆ กับหนู หนูไม่ตอบคำถามพี่นะ"
"ก็ได้ๆ" ต้นโล่งใจที่หญิงสาวยังยินดีให้เขาใช้คำพูดต่ำช้าลามกกับเธอต่อไปได้ พร้อมๆ กับที่ท่อนเอ็นของเขาดูจะค่อยๆ พองตัวขึ้นมาอีกครั้ง "รินร่านขนาดนี้ ปกติหาคนเย็ดด้วยจากไหนล่ะ?"
"อืม...ถ้าเป็นช่วงที่อยู่ไทยก็ไม่ค่อยได้ทำหรอกค่ะ เพราะคนรู้จักรินค่อนข้างเยอะ แถมภาพลักษณ์รินก็ดูเป็น 'กุลสตรีลูกคุณหนู' แบบที่พี่ต้นบอกด้วยสิ ถ้ารินไปวันไนท์กับใคร แปบเดียวก็คงโดนเมาท์ฉ่ำแล้ว เลยไม่เอาดีกว่า"
รินพูดยิ้มๆ แต่ต้นสัมผัสได้ว่าในน้ำเสียงนั้นมีแววเศร้าสร้อย จริงๆ เธอคงเป็นคนที่ชอบเซ็กส์มาก แต่ถ้าเธอเปิดเผยความชอบตรงนี้ออกมา สังคมคงมองว่าเธอมีคุณค่าในฐานะผู้หญิงลดลง เธอจึงต้องเก็บงำชีวิตด้านนี้ไว้เป็นความลับ
"แต่ทุกๆ ปิดเทอมรินต้องไปเยี่ยมแม่ที่ญี่ปุ่น แล้วที่ต่างประเทศไม่มีใครรู้จักรินอยู่แล้ว ส่วนใหญ่รินก็จะไปวันไนท์ตอนนั้นแหละค่ะ"
"ส่วนใหญ่เหรอ? แสดงว่ามีส่วนน้อยเกิดขึ้นในไทยด้วยสินะ"
"ถ้าตอนอยู่ไทยหนูก็จะทำกับดาราหรือคนมีชื่อเสียงที่หนูมั่นใจว่าเขาจะไม่ปากสว่างแน่ๆ เพราะถ้าเรื่องหลุดออกไปเขาก็จะเสียชื่อเหมือนกัน" รินหยุดนิดหนึ่งก่อนจะพูดต่อ "นอกจากนั้นก็มีเพื่อนที่มหาลัยที่หนูไว้ใจเป็น FWB กันอยู่สองคนค่ะ ช่วงหลังก็ทำกับสองคนนั้นนั่นแหละ"
หลังจากได้ยินว่าหญิงสาวมีเพื่อนผู้ชายรุ่นเดียวกันเป็น FWB อยู่ ต้นก็รู้สึกเจ็บแปลบในอก ทั้งอิจฉาที่ผู้ชายสองคนนั้นคงมีโอกาสได้ย่ำยีบีฑาสาวสวยคนนี้แทบทุกคืน ทั้งกังวลว่าเด็กๆ วัยเดียวกันจะรู้ใจกันมากกว่ามั้ย และการทำรักในวันนี้ของเขาจะสู้เพื่อนสองคนนั้นของเธอได้หรือเปล่า
ขณะที่ต้นกำลังคิดสะระตะฟุ้งซ่านอยู่นั้นเอง สมาร์ทโฟนของรินที่อยู่ข้างเตียงก็ดังขึ้น บนหน้าจอปรากฎชื่อของชายหนุ่มชื่อนน
"ไม่รับเหรอ?" ต้นถามเมื่อเห็นรินมองหน้าจอสมาร์ทโฟนแล้วมีท่าทีลังเลว่าจะรับหรือไม่รับดี
"อื้ม ไม่เป็นไรค่ะ คิดว่าคงไม่ใช่เรื่องด่วนอะไร" รินตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย แต่ต้นมองออกว่าภายใต้น้ำเสียงเรียบเฉยนั้นกลับแฝงความลุกลี้ลุกลนเขินอายเอาไว้
"เพื่อนที่เป็น FWB คนนั้นเหรอ?" ต้นถามหยั่งเชิงหญิงสาว มันไม่ได้มีหลักฐานอะไรชัดเจนที่ทำให้เขาคิดแบบนั้น แต่จากการใช้ชีวิตมาร่วม 30 ปี ต้นรู้ว่าคนที่จะทำให้เราลุกลี้ลุกลนขนาดนั้นได้ด้วยการโทรศัพท์มาก็มีแค่เจ้าหนี้กับคนที่เราเคยแก้ผ้าให้ดูเท่านั้น
รินพยักหน้าอย่างจนใจด้วยรู้ว่าตัวเองโกหกไม่เก่ง รู้สึกกระดากอายในใจอย่างอธิบายไม่ได้ ราวกับตัวเองเป็นสาเหตุให้รถไฟสองขบวนชนกัน
"ไม่รับเหรอ อาจจะเป็นเรื่องด่วนก็ได้นะ"
"ไม่ดีกว่าค่ะ นี่ก็มืดแล้ว ถ้านนเขามีธุระก็ค่อยคุยพรุ่งนี้ดีกว่า"
"แต่พี่อยากให้รินรับนะ" ต้นกระซิบที่ข้างหูริน ไอร้อนจากคำพูดชายหนุ่มทำให้รินถึงกับขนลุกด้วยความเสียว
พูดจบต้นก็ขยับตัวไปที่หว่างขาของริน รินเข้าใจในทันทีว่าชายหนุ่มต้องการจะทำอะไร ใจนึงเธอรู้สึกกังวล เพราะนี่เป็นสิ่งที่เธอไม่เคยทำมาก่อน แต่อีกใจหนึ่งเธอก็รู้สึกตื่นเต้นที่จะได้ลิ้มลองประสบการณ์แปลกใหม่นี้
ไม่รู้เวลาผ่านไปนานเท่าไร แต่ในที่สุดรินก็กดปุ่มรับสาย เสียงทุ้มต่ำแต่อบอุ่นของนนดังออกมาจากลำโพงสมาร์ทโฟน รินกดปุ่มสปีคเกอร์เพื่อให้ต้นได้ยินเสียงของนนด้วย พร้อมๆ กับเปิดโหมดตัดเสียงรบกวนเพื่อไม่ให้นนได้ยินสิ่งที่พี่ต้นกำลังจะทำกับเธอ
"เป็นไงบ้างริน ดีขึ้นแล้วหรือยัง?" เสียงนนดังขึ้นจากปลายสาย แม้ชายหนุ่มจะได้คุยกับรินก่อนหน้านี้และรู้ว่าเธอไม่เป็นอะไรมากแล้ว แต่น้ำเสียงของเขาก็ยังแฝงความเป็นห่วงอยู่ไม่น้อย
"อื้อ รินดีขึ้นมากแล้วจ้ะ ขอบใจนะที่เป็น..อื๊..อึ๋ยยยย..ห่วง" รินยังพูดไม่ทันจบประโยค ต้นก็จับท่อนเอ็นถูไถไปมาที่เม็ดเสียวของริน ความเสียวที่พุ่งปราดขึ้นมาทำให้เธอพูดตะกักตะกักอย่างยากลำบาก
"ริน เป็นอะไรรึเปล่า?"
"อือออออออ..ไม่..ไม่มีอะไรจ้ะ พอดี..หัวไปชน..ขอบเตียงน่ะ..อ๊อยยยยยย" รินยังพูดตะกุกตะกักและสั่นเครือด้วยความเสียว เพราะนอกจากต้นจะไม่หยุดเอาท่อนเอ็นถูเม็ดเสียวเธอแล้ว มือของเขายังยื่นมาบีบเคล้นเต้านมพร้อมๆ กับลูบคลำปทุมถันของเธอด้วย
"วันนี้เสียงรินแปลกๆ นะ ดูสั่นๆ ยังไงก็ไม่รู้" นนพูด "แต่เราชอบนะ เซ็กซี่ดี"
"ปากหวานจริง จะเอาอะไรรึเปล่า?" รินสัมผัสได้ว่าชายหนุ่มที่ปลายสายน่าจะเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมาจึงถามหยั่งเชิงออกไป
"เปล่านะ" นนรีบปฏิเสธ รู้สึกเขินอายที่โดนรู้ทันตั้งแต่คุยกันไม่กี่คำ "แค่ไม่ได้เจอกันตั้งหลายวัน เลยคิดถึงรินน่ะ"
"คิดถึงรินหรือคิดถึงอะไรกันแน่?"
ชายหนุ่มที่ปลายสายเงียบไปครู่หนึ่ง ตกลงใจว่าในเมื่อตนโทรมาเพราะต้องการสิ่งนี้ ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะทำไขสืออีก จากนั้นจึงพูดตอบกลับไป "ก็ทั้งสองอย่างนั้นแหละ"
"รินก็คิดถึงนนนะ" รินตอบกลับเสียงกระเส่า ส่วนหนึ่งเพราะท่อนลำของต้นที่ถูไถอยู่กับร่องรักของเธอทำให้เธอเสียวกระสัน อีกส่วนคือความตื่นเต้นที่เธอจะได้ทำรักกับต้นและเซ็กส์โฟนกับนนไปพร้อมๆ กัน "คิดถึงควยนนด้วย"
"รินอยากให้เราทำอะไรรินบ้างล่ะ เดี๋ยวเราทำให้ทุกอย่างเลย" นนพูด รินรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงซิบกางเกงถูกรูดลงดังลอดออกมา
"รินอยากโดนเลียหี" หญิงสาวพูดใส่โทรศัพท์ แต่สายตาของเธอจับจ้องไปที่ต้นซึ่งอยู่ตรงหว่างขา "เลียหีให้รินหน่อยนะ"
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ถ้าน้องรินโดนรุมที่ชายหาดนี่ อาจเปิดประสบกาม อีกรูปแบบที่น้องอาจลืมไม่ลงเลยนะ ::Grimace:: ::Grimace::
ได้ทั้งสองเลย... ::HeyHey::
น้องรินเธอนี่สุดยอดมากร้ายกาจไม่เบาเลย!! ถ้าร้อนแรงไร้ขีดจำกัดแบบนี้อยากให้ลองกับพวก Middle-Age ที่มีประสบการณ์สูงดูบ้างนะ
จขกท: ถ้ามีโอกาสได้เขียนต่อไปก็กะจะลองเขียนไดนามิคของรินทั้งกับรุ่นเดียวกัน เด็กกว่า หรือแก่กว่าเยอะๆ ไปเลยครับ ::Hmmm::
FWB. แบบนี้ในฝันเลยครับ
รินนี่ไม่ธรรมดา ใช้สถานการณ์ให้เป็นประโยชน์ ให้ต้นเลียหีแต่ครางให้นนได้ฟังแทน
ร่านได้ใจสุดๆ คงเก็บกดน่าดู ต้นช่วยปลดปล่อยให้หน่อย หรือลองพาไปโดนรุมดีนะ
โหยยที่สุดเลย โดนเอาไปด้วยเล่นเซ็กโฟน กับ เพื่อนนอนไปด้วย อีกฝ่ายคงไม่รู้ แต้ถ้ารู้ก็ไม่มีสิทธ์จะไปบังคับได้ เป็นได้ แค่FWB
ติดตามอยู่นะครับ น้องรินนี่สเปคเลย...
ตอนนี้ค่ายมวยต้องลงโฆษณาแล้วไหม หนุ่มๆ หลายคนน่าจะเกิดอยากเรียนกันแล้ว
เอ้า เรื่องผมก็มีตัวละครชื่อรินเหมือนกันเลยครับ แต่รินของท่านร้อนแรงกว่าเยอะเลย อ่านแล้วคึกคักดีครับ ::Bloody::
บุญคุณต้องทดแทน..
น้องรินเลยจัดให้..จุก จุก
แต่งตั้งตอนละคน แถมยังมี sex phone แบบไม่รู้ว่ามีคนอื่น ใกล้ ๆ จะได้ element ntr ร้ายกาจมากครับ
เรียกว่า โดนแบบ Hybrid เลยทั้งตัวเป็นๆ กับ. Sex phone
::Shy:: อ่านที่ซ่อนไว้แล้วยิ่งชอบ เดี๋ยวขอหลังไมค์ไปหานะคะ อยากคุยเรื่องดารเขียนนิยายด้วย ชอบคนเขียนเก่ง ๆ แบบพี่จัง
ต้นเอ๊ยยย...กำลังอยู่ในโหมดอิจฉาอย่างแรง...อย่างงี้คงจัดน้องรินอย่างหนักหำแน่ๆ...ขอยึดดดดพี้นที่ 555