แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 7 แสบซ่ามหาลัย ตอน 5 สัมผัสแรกแปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL https://xonly8.com/index.php?topic=229016.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 วัยแห่งความรัก https://xonly8.com/index.php?topic=236192.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 3 เพื่อนคุย https://xonly8.com/index.php?topic=228587.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 4 โกอินเตอร์ https://xonly8.com/index.php?topic=231757.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 5 ส่งท้ายวัยมัธยม https://xonly8.com/index.php?topic=249713.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 6 เฟรชชี่ปีหนึ่ง https://xonly8.com/index.php?topic=266132.0
แฟนกู ภาค 1 https://xonly8.com/index.php?topic=240071.0
แฟนกู ภาค 2 https://xonly8.com/index.php?topic=242119.0
แฟนกู ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=244070.0
แฟนกู ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=254649.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=278193.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=284920.0
ดูรายละเอียดได้ตามลายแทงที่แอดมินทำไว้ให้
https://xonly8.com/index.php?topic=173287.0
********************************************************************************
********************************************************************************
ผมประกบปากจูบพี่ตาลอีกที
พี่ตาลรับรู้จากความรู้สึกได้อย่างรวดเร็ว ชัดเจน ว่องไว พี่ตาลไม่ต้องการการมองเห็น พี่ตาลก็รู้ได้ว่าการจูบของผมครั้งนี้ เชิญชวนพี่ตาลให้ตกหลุมความใคร่อย่างดิ้นไม่หลุด แต่เหมือนพี่ตาลไม่ต้องการจะดิ้นหนีด้วยซ้ำ
"คืนนี้ สอนพี่นะ"
พี่ตาลดึงผมเข้าไปที่ที่นอนของพี่ตาล ดันให้ผมนั่งลงบนที่นอน พี่ตาลถอดเสื้อยืดผมออก ส่วนบนของผมไม่มีอะไรเหลือแล้ว พี่ตาลลูบคลำตัวผมตั้งแต่คอผ่านลงมาถึงอก แขนผม รักแร้ผม ซี่โครงของผม และมาสิ้นสุดที่สะดือของผม
"โห ก้อง กล้ามเนื้อเธอแข็งแรงมากๆ"
พี่ตาลจับลงมาที่กางเกงยีนของผม มือพี่ตาลแม่นมากจับโดนส่วนนั้นของผมพอดีและบีบคลึงมันนอกกางเกงยีน
"เชื่อมั๊ย พี่ไม่เคยรู้เลยว่าของผู้ชายเป็นยังไง ก้องรังเกียจพี่มั๊ย...พี่ถามจริงๆ"
"ไม่เคยครับ ผมไม่เคยรังเกียจหรือรำคาญพี่เลยครับ ถ้าผมทำให้พี่ได้ ผมจะทำให้ทุกอย่างครับ"
พี่ตาลเริ่มปลดเข็มขัดและกระดุมออก และดึงกางเกงยีนตามมา ตอนนี้ผมมีแค่กางเกงในที่กั้นระหว่างผมกับพี่ตาล มือของพี่ตาลยังคงบีบคลึงมันอย่างไม่ขาดตอน ทุกสัมผัสของพี่ตาลคือการรับรู้แทนตา
"ของผู้ชายเค้าใหญ่ๆแบบนี้มั๊ย"
"ก็คง...เอ่อ..แบบนี้มั๊งครับ"
"พี่ว่ามันใหญ่กว่าของพี่แยะเลยนะ มันจะเข้าได้เหรอ"
"เข้าได้ครับ เข้าได้ทุกคนแหละพี่"
แล้วพี่ตาลก็ดึงกางเกงในด่านสุดท้ายของผมลง มือเธอสัมผัสกับท่อนลำของผม พี่ตาลสัมผัสจนรู้ว่ามีหนังปิดบังส่วนหัวอยู่ครึ่งนึง พี่ตาลรูดมันลง เธอกำมือรอบลำของผมแล้วเริ่มลูบท่อนลำอย่างช้าๆ สัมผัสที่แปลกประหลาดแบบที่ผมไม่เคยเจอทำให้ลำของผมออกอาการอย่างควบคุมไม่ได้ มันเริ่มขยายขนาด ซึ่งแน่นอน พี่ตาลต้องรับรู้มันได้ เธอเงยหน้ามาทางผม แต่สายตาพี่ตาลกลับจับจ้องที่ฝาผนัง สีหน้าของเธอแสดงถึงความแปลกใจกับสิ่งที่อยู่ในมือ
"มันใหญ่มากๆ นี่มันกระตุกๆนิดๆด้วยนะ โห ตอนนี้แข็งมากๆ อ๋อ...มันเป็นอย่างนี้เอง ตรงโคนมันมีขนด้วยเนอะ ของก้องมันยาวมากมั๊ยอ่ะ พี่ไม่เคยจับต้องของผู้ชายคนไหนมาก่อนเลย มีเส้นเลือดปูดๆด้วย อ้อ อันนี้คืออัณฑะใช่มั๊ย...."
สัมผัสของพี่ตาลคือการรับรู้ แต่ไม่ใช่การกระทำที่ให้ผมเกิดความเสียว แต่สัมผัสที่แปลกใหม่นี้ทำให้ผมตื่นเต้นสุดๆ ผมไม่อยากทำอะไรพี่ตาลเลย ผมไม่ได้รังเกียจพี่ตาล แต่อีกสองวันผมจะเจอกับซาย่าแล้ว ตอนนี้ผู้หญิงคนไหน ผมก็ไม่สนใจทั้งนั้น แต่ดูเหมือนพี่ตาลจะไม่คิดแบบนั้น
"ก้อง ของผู้ชายมันมีรูที่เดียวเหรอ อันนี้คือทั้งฉี่และฉีดน้ำเชื้อใช่มั๊ย"
พี่ตาลถามและปลายนิ้วชี้พี่ตาลแตะที่รูอยู่ น้ำหล่อลื่นผมออกมาแล้ว มันเสียวและแปลกใหม่ ผมจับมือพี่ตาลแน่น
"พี่ตาลครับ เราหยุดก็ได้นะครับพี่ ก่อนที่ผมจะหยุดไม่ได้ครับ"
"ไม่เป็นไรหรอก ขอพี่เรียนรู้เหอะนะ พี่คงไม่เจอใครใจดีเหมือนก้องแล้ว"
พี่ตาลกำขยำท่อนลำของผม และไม่นานนักก็เปลี่ยนเป็นรูดขึ้นลง พี่ตาลกำลังชักว่าวให้ผม ผมไม่ได้สอนพี่เค้าเลยว่าควรทำไงกะมัน คงจะเป็นธรรมชาติมั๊ง ผมนอนเงียบสนิท ความเสียวที่พี่ตาลทำให้มันไม่ทะลักทะลายจนผมทนอะไรไม่ได้ ผมยอมให้พี่ตาลผู้น่าสงสารเล่นของผมไปเรื่อยๆ
"กลิ่นมันเริ่มเปลี่ยนไปแล้วก้อง ก้องจะถึงจุดสุดยอดแล้วใช่มั๊ย"
"โอ๊ย...ครับพี่ พี่ตาลหยุดเถอะครับ เดี๋ยวน้ำมันจะพุ่งออกมาเปรอะหมดนะครับ"
"ให้พี่ได้รู้นะ...ว่ามันเป็นไง พี่ทำแบบนี้ดีมั๊ย"
"ดีมากครับ..พี่ ดีมากๆครับ
เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว พี่ตาลไม่ย่อท้อที่จะรูดให้ผมเรื่อยๆ ทั้งสองมือทำงานร่วมกัน มือนึงดึงลำของผมรูดขึ้นลง อีกมือก็ลูบไปตามตัวของผมอย่างแผ่วเบา มันเป็นอะไรที่ผมไม่เคยเจอมาก่อนเลยจริงๆ ตอนนี้ลำผมแข็งสุดๆ มันพร้อมแล้วสำหรับการปล่อยน้ำ พี่ตาลรู้สึกจากกลิ่นและสัมผัสที่มันเริ่มแข็งเกร็งมากขึ้นเรื่อยๆ ผมไม่ไหวแล้ว เอามือจับมือพี่ตาลและรูดลำผมในจังหวะที่เร็วขึ้น
"พี่ตาลครับ ผมไม่ไหวแล้วครับพี่...."
พอสิ้นสุดคำพูด น้ำก็พุ่งกระฉูดออกมาปะทะใบหน้าพี่ตาล มันพุ่งออกมาอีกหลายระลอกต่อกัน และฉีดขึ้นบนหน้าพี่ตาลหลายครั้งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ พี่ตาลถึงกับสะดุ้งกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่มือพี่ตาลไม่ได้หยุดทำเลย หลังจากมันปล่อยน้ำมาเพียงพอแล้ว พี่ตาลยังคงรูดมันอยู่ น้ำกามผมมันลื่นและเมื่อโดนพี่ตาลถูกับส่วนหัวต่อไป ผมถึงกับร้องลั่น บีบมือพี่ตาลแน่น
"พี่ตาลครับ โอ๊ย เสียวครับพี่ เสียวมากครับ พอแล้วครับ อย่าครับพี่ โอ๊ย ..พอแล้ววววว โอ๊ย โอ๊ยๆๆๆ"
พี่ตาลทำเร็วขึ้นแบบที่ผมสอนเมื่อกี้นี้ ความเสียวรอบนี้มันมากมายสุดที่ผมจะทน ผมจับมือพี่ตาลแน่น เกร็งตัวก่อนจะพ่นน้ำตามออกมาอีกครั้งในเวลาเพียงแค่ 5 นาที ผมจับมือพี่ตาลแน่นและดึงพี่สาวคนใหม่ของผมขึ้นมาจูบโดยไม่สนใจน้ำกามที่เลอะบนใบหน้าสวยงามของพี่ตาล ลิ้นของผมผลักดันน้ำกามให้ไหลเข้าปากพี่ตาล
พี่ตาลได้ลิ้มรสน้ำกามของผมแล้ว.......ผมกอดพี่ตาลแน่น
แต่ผมคิดว่าผมควรหยุดกะพี่ตาลแล้ว ก่อนที่ผมจะล่วงเกินพี่ตาลไปมากกว่านี้ ผมไหว้ขอบคุณพี่ตาล ผมรู้ว่าพี่ตาลคงไม่เห็น ผมดึงพี่ตาลนั่ง และผมก็เอาทิชชูมาเช็ดหน้าให้พี่ตาลอย่างทะนุถนอม พี่ตาลยิ้มตลอดเวลา และหยิบทิชชูมาเช็ดหน้าให้ผมเหมือนกัน
"พี่ทำก้องเจ็บมั๊ย"
"ไม่เลยครับพี่ มันดีมากๆนะครับ พี่ตาลครับ วันนี้ผมขอกลับก่อนนะครับพี่ ไว้ผมกลับจากญี่ปุ่นจะมาหาพี่ใหม่นะครับ"
การตัดสินนี้คงขัดใจพี่ตาลไม่น้อย แต่ผมอยู่ไม่ได้หรอกครับ ถ้าอยู่แปลว่าพี่ตาลคงต้องมีอะไรกับผมในคืนนี้แน่นอน ผมอยากให้พี่ตาลเป็นพี่สาวของผม ที่ไม่ได้เป็นอย่างอื่น ผมไม่อยากซ้ำเติมความยากลำบากให้พี่เค้า
..........................................................................
ต้นเดือนเมษาผมก็ไปหาซาย่า
รอบนี้ซาย่ามารับพร้อมกับเอมี่และมิซ่า ผมดีใจมากๆ ที่ได้เจอกับสามคนนี้อีก วันเวลากับซาย่าเป็นวันเวลาที่ผมมีความสุขเสมอ ไม่เคยมีเรื่องที่ขัดเคืองใจระหว่างเราเลย น้องสองคนก็ดีใจสุดๆที่ผมมาหา ทั้งสามคนช่วยกันรับภาระทำให้ผมมีความสุข
วันหนึ่งหลังจากผมเสร็จสิ้นภาระกิจพาซาย่าไปสวรรค์ ผมได้เล่าเรื่องของพี่ตาลให้ฟัง...
"ก้องคุง... ซาย่าคิดอีกอย่างนึงนะ ความจริงพี่ตาลคงอยากรู้อยากเห็นอยากลองมากกว่าที่จะผูกพันกะก้องคุงนะ ซาย่าคิดว่าถ้าซาย่าตาบอดตั้งแต่เกิด ซาย่าก็จะไม่มีทางรู้ว่าเรื่องแบบนี้มันเป็นไง ทำยังไงกัน ก็คงอยากรู้เป็นธรรมดานะ ถ้าซาย่าเป็นก้องคุงก็คงช่วยพี่เค้า..."
"แต่....ซาย่า...นั่นหมายความว่า ก้องคุงก็ต้องไปมีอะไรกะคนอื่นนะ"
ซาย่าหัวเราะ และหันมาจูบแก้มผมครั้งนึง...
"แหม...ก้องคุง เอมี่ มิซ่า ฮานะ จะว่าไปก็คนอื่นเหมือนกัน ซาย่าไม่ว่าไรหรอก เรายังไม่ได้แต่งงานกันนะ ก้องคุงจะมีชีวิตยังไง ซาย่าก็คงไม่เกี่ยวข้องหรอก..."
ผมกอดจูบซาย่าอีกครั้ง แฟนผมคนนี้...รักผม...แต่ไม่เคยหวงผมเลย ตอนนี้กำลังเปิดทางให้ผมไปนอนกะคนอื่นด้วยซ้ำ
"มันขึ้นกับก้องคุงเลยนะ การมีสัมพันธ์กับคนอื่นแล้วอาจทำให้ผูกพันจนก้องคุงรักเค้า ถ้าก้องคุงมีความรักกะคนอื่น ซาย่าก็คงทำอะไรไม่ได้นอกจากเสียใจ... สำหรับซาย่าแล้ว ซาย่าไม่มีคนอื่น เพราะซาย่าไม่ได้รักใครอีกแล้วนอกจากก้องคุง...."
เวลาแค่สองอาทิตย์ มันน้อยมากเกินไปสำหรับพี่น้องสามคน แต่ผมต้องกลับแล้ว ซาย่าบอกให้ผมตั้งใจเรียน และซาย่าจะตามมาเรียนโทที่เมืองไทย ถึงเวลานั้น...ก็จะได้อยู่ด้วยกัน
.....................................................................................
เครื่องบินผมมาถึงกรุงเทพในเช้าวันแรกหลังจากหยุดสงกรานต์ผ่านพ้นไปแล้ว ฟ้ายังไม่สาง ผมกลับไปนอนที่คอนโดก่อน ผมยังไม่ลืมที่ซาย่าพูด และผมก็ไม่ลืมพี่ตาล หลังจากนอนเต็มอิ่ม ผมตื่นมาพร้อมกับเจอหน้าเก๋ที่มาทำความสะอาดคอนโดให้ เก๋ยิ้มและถามผมว่ารู้หรือยังว่าใครให้ตุ๊กตาหมี เออ..ผมลืมไปเลยสินะ ใครวะเนี่ย ไอ้โอ๋เหรอ ไม่นี่... ไม่เห็นมันจะพูดไรเลย รึจะเป็นไอ้เชี่ยเอ็มที่หาเรื่องแกล้งผมอีก แต่ไอ่ห่านี่มันเกลียดตุ๊กตา...โอ๋เคยบอกผม
ผมเปิดมือถือ โห....มิสคอลจากพี่ตาล 10 ครั้ง เกิดอะไรขึ้นกะพี่ตาล..ผมโทรไป พี่ตาลไม่ได้รับสาย นั่นยิ่งทำให้ผมร้อนรนมาก ผมคว้ากุญแจรถ ก่อนไปบอกเก๋ให้ล้อคห้องก่อนกลับ เก๋เองก็ออกจะงงและแปลกใจและผิดคาดมากๆที่ผมไม่จบกะเธอในวันนี้ แล้วผมก็พรวดพราดออกไป ระหว่างทางผมโทรหาพี่ตาลตลอด แต่ยังคงไม่ได้รับสาย พี่ตาลเป็นอะไรไป.... ผมไปที่โรงเรียนทันที โรงเรียนบอกว่า..พี่ตาลไม่แวะมาที่ทำงานช่วงสงกรานต์เลย 4-5 วันแล้ว ตามปกติครูตาลจะเข้ามาเสมอ แต่ปิดสงกรานต์นี้ครูตาลหายไปโดยไม่ได้บอกที่โณงเรียนว่าจะไปไหน โรงเรียนก็ติดต่อพี่ตาลไม่ได้เหมือนกัน ผมเลยรีบกลับไปที่หอพี่ตาลแล้วรีบขึ้นไปที่ห้อง หน้าห้องยังมีรองเท้าของพี่ตาลอยู่ ผมยืนเคาะประตูเกือบสิบนาที จนป้าที่อยู่ข้างห้องพี่ตาลเปิดประตูมาบอกว่าให้ผมลงไปติดต่อข้างล่างเพื่อขอกุญแจมาเปิด เพราะไม่เห็นหนูตาลมาหลายวันแล้วเหมือนกัน ทันทีที่เปิดเข้าไป พี่ตาลนอนอยู่บนที่นอน ร่างกายผอมโซอิดโรยเต็มที่ และหมดสติไม่รู้สึกตัว ผมโทรเรียกรถพยาบาลเพื่อพาพี่ตาลไปส่ง รพ. ทันที
...
"คุณเป็นญาติของ นางสาวพิชญาหรือเปล่าครับ"
คุณหมอเดินออกมาหาผม
"คุณพิชญาเป็นไข้เลือดออกครับ ตอนนี้เกร็ดเลือดเหลือ 20000 เท่านั้น ต้องแอดมิทวันนี้เลย เดี๋ยวคุณเซ็นยินยอมให้ด้วยครับ ตอนนี้คนไข้ยังหลับผมให้พักอยู่ห้อง 908 นะครับ"
ผมขึ้นไปที่ห้องพัก มันเป็นห้องรวมนอนกันสี่คน ผมโคตรสงสารพี่ตาลเลย ผมเดินเข้ามาจับมือพี่ตาล บีบเบาๆ ถ้าผมไม่ตามหา พี่ตาลจะเป็นยังไงเนี่ย... ผมนั่งเฝ้าในห้องรวมและเอาหน้าฟุบหลับคาเตียงพี่ตาล นานแค่ไหนไม่รู้ มารู้สึกตัวเมื่อมีคนมาลูบหัวผม
"ก้อง กลับมาแล้วเหรอ..." พี่ตาลรู้ได้ไงว่าเป็นผม เธอแค่จับหัวผมเท่านั้น
"พี่ครับ... ผมขอโทษที่เปิดโทรศัพท์ช้าไป..."
"ยังดีว่าไม่เปิดเลย....แล้วพี่นอนตายที่บ้านนะ..."
พี่ตาลเล่าว่า เธอเริ่มเป็นไข้หลายวันแล้ว ทีแรกคิดว่าเป็นไข้หวัดใหญ่ แต่กินยาเท่าไรก็ไม่หาย จนเธอไข้สูงจนลุกไม่ขึ้นและหมดสติไป ไม่รู้กี่วัน เธอโทรศัพท์หาผมเท่านั้น และเธอทำโทรศัพท์หล่นและหายไป
"เดี๋ยวก็กลับได้แล้วนะครับพี่... นอนพักให้แข็งแรงนะครับ พี่อยากย้ายห้องมั๊ย"
"ไม่เป็นไร ย้ายไปห้องไหนพี่ก็ไม่เห็นวิวอยู่ดี"
พี่ตาลอยู่รพ อีก 4 วัน ผมกลับคอนโดเพียงแค่อาบน้ำและผมก็มาอยู่กะพี่ตาลที่โรงพยาบาล ผมนึกในใจว่า ถ้าผมไม่รู้จักพี่ตาล.... พี่ตาลจะมีใครมาดูแลให้นะ น่าสงสารเหลือเกิน จนวันที่ออกจากโรงพยาบาล ผมรับพี่ตาลมาส่งที่หอพักเหมือนเดิม ผมจัดการอะไรในบ้านพี่ตาลให้หมด และก่อนรับพี่ตาลกลับมาผมมาทำความสะอาดให้ด้วย ผมเห็นว่าคราบน้ำกามของผมในวันนั้น ยังคงกระจายอยู่บนเตียงพี่ตาล ผมเลยเปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้ใหม่
"โห ก้องทำความสะอาดห้องให้พี่ด้วย ขอบคุณมากนะ พี่ตาลไม่รู้จะตอบแทนก้องได้ไง"
"นี่ของฝากครับ" ผมยื่นกล่องใส่มือพี่ตาล พี่ตาลแกะกล่องอย่างประณีต
"อะไรเนี่ย"
"กล่องดนตรีครับ ผมซื้อมาจากโอตารุครับ พี่ชอบมั๊ยครับ"
กล่องดนตรีรูปบ้านมีเพลงคริสต์มาส ไซเลนไนท์ มันคือสื่อที่จะให้พี่ตาลรับรู้ได้ดีกว่าสิ่งใดๆ
"และอันนี้ ก็เป็นของฝากอีกชิ้นครับ"
ผมเดินเข้าไปกอดพี่ตาลแน่น พี่ตาลตกใจนิดนึง แต่ก็กอดตอบผมอย่างแน่นเหมือนกัน
"พี่คิดถึงก้องตลอดเลยนะ ชีวิตของพี่มีเพื่อนน้อยจนนับคนได้เลย ก็มีเพื่อนทำงานที่โรงเรียน ที่เหลือไม่มีใครแล้ว ก้องเป็นคนเดียวนี่หละที่เป็นเพื่อนพี่"
เย็นวันนั้นผมให้พี่ตาลพักผ่อน ผมเปิดทีวีให้พี่ตาลดู (ฟัง) ข่าวแล้วผมลงไปซื้ออาหารมาให้ พี่ตาลกินได้แล้วตามปกติ
"พี่ตาลครับ ผมขอพี่นอนที่ห้องพี่คืนนี้นะครับ ผมเป็นห่วงพี่ หรือถ้าพี่กลัวผม ผมก็กลับบ้านได้ครับ มีไรก็โทรหาผมนะ นี่ครับโทรศัพท์ มันหล่นอยู่ใต้เตียงพี่ครับ แล้วพี่กดปิดเสียงไว้ด้วย มันเลยไม่มีเสียงครับ"
"อยู่กะพี่ได้ เดี๋ยวถ้าพี่พอลุกไหวเดินสะดวก แล้วคงไม่รบกวนแล้ว"
ผมเอาอุปกรณ์การนอนมาด้วย ผมนอนในถุงนอนได้ ห้องพี่ตาลก็แบบประหยัด มีแต่พัดลมเท่านั้น ห้องอาบน้ำก็ไม่มีน้ำร้อน คืนนี้พี่ตาลหลับสนิท อาจเป็นเพราะยา ผมก็นอนหลับสนิทตามพี่ตาลไปด้วย ผมเพิ่งรู้ว่า นอนแบบไม่เปิดแอร์....มันสดชื่นเหมือนกัน
ผมตื่นเช้าเพราะได้ยินเสียงชงกาแฟ พี่ตาลลุกขึ้นมาเตรียมอาหารเช้าให้ผม ไข่ดาว ขนมปัง แยม กาแฟ มันง่ายๆ..แต่ก็แสดงถึงความพยายามของพี่ตาลที่จะทำอาหารให้ผม ผมอาบน้ำและก็มากินข้าว วันนี้พี่ตาลพอไหวและเป็นวันทำงานปกติ พี่ตาลจะเข้าไปโรงเรียนเนื่องจากไม่ได้เข้าไปหลายวัน ผมอาสาไปเป็นเพื่อน แต่พอได้เจอครูใหญ่ ครูใหญ่ให้พักวันศุกร์อีกวัน แล้วมาทำงานวันจันทร์เลย
"แล้ววันนี้พี่ตาลอยากทำอะไรครับ" เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ว่ากันต่อไปนะครับ
ตอนนี้ใช้จินตนาการแยะหน่อย
ไรท์ก็ไม่เคยรู้จักกะคนพิการทางสายตา
แต่คิดว่า เค้าก็คงคิดแบบนี้
คิดยังไงมาดูพี่ตาลกะก้องกันครับ
มีแฟนสปแบบนี้ สุดยอดเลย งั้นก็ทำบุญให้พี่ตาลได้สมหวังสักทีเถอะ
พี่ตาลคงอยากทำ บทเรียนต่อจากวันก่อนแอน่นอน
ถึงตอนไปหาซาย่าจะรวบรัดไปนิด แต่ก็ยังดีได้กลับมาหาพี่ตาลไวขึ้น ::Dribbling::
ช่วยไปเหอะ
ช่วยคนพิการได้บุญนะก้อง
นายก้องก็เป้นคนดีได้เหมือนกัน
จัดไปครับ พี่ตาลน่ารักอ่อนหวาน
อ่านไปอ่านมา รู้สึกสงสารตาลแทน ชีวิตรันทดเกิ๊น
เรื่องน่าติดตามไม่เคยจินตนาการแบบนี้เลย ::Shy:: ::Shy::
ได้เวลาสานต่อสิ่งที่ค้างคาแล้วก้องคุง
มีแฟนแบบซาย่านี่หาได้ยากนะใจกว้างและเข้าใจแฟน
ไรท์เขียนได้ดีมากๆ สำหรับตอนนี้ ::Me?::
ตาลคงไม่น่าจะรอดจากก้องแล้วละ
เที่ยวนี้ไม่น่ารอดน้องตาลได้รู้รสแน่
เรียนรัก
ซ่ายา จะตามมาอยู่ด้วนแล้ว แต่ใครให้หมีมา
อยากทำต่อ
ไปหาซาย่ามีเรื่องเล่าน้อยจังแฮ่ะ
คุณแฟนเปิดทางแล้วรออะไรล่ะก้องคุง
จัดให้พี่เค้าหน่อย
ต้องอยากให้ก้องสอนอยู่แล้ว
ดีนะที่ก้องกลับมาแล้วมาช่วยชีวิตพี่ตาลได้ทัน พี่ตาลน่าจะขอให้สอนเธอได้ลิ้มรสของความสุขจากการมีเพศสัมพันธ์กัน คราวนี้ก้องคงจะไม่ปฏิเสธแล้ว
ได้พี่ตาลแล้วต้องดูแลดีๆด้วย
ได้ซาย่าเป็นแฟนนี่ ดีที่สุดแล้วววว
ตอนนี้ดูละมุนจัง
อยากจะมำอะไรได้ล่ะนอกจาก อึ่มนเ
จัดครูตาล ก่อนเลย
เก๋ คิดถึงแย่เลย
พี่ตาลน่าสงสารจังเลย
รอบนี้พี่ตาลน่าจะโดนแล้วแหละ
พี่ตาลได้เจอประสบการณ์ใหม่ เอ..ถ้าทำบ่อยๆจะทำให้เส้นประสาทตาเชื่อมกันไหมนะ และนายก้องจะหลงรักพี่ตาลจริงๆจังๆไหมนี่ เพราะส่วนมากความรักจริงมักมีบ่อเกิดจากความสงสาร
เปิดโลก
พี่ตาลจะชวนก้องทำอะไร
อยากทำกับก้อง
หวังว่าจะกลับมาเล่าในช่วงเวลาที่อยู่ที่ญี่ปุ่นนะครับ
พี่น่ารัก น่าสงสาร บวกกับเหงาด้วย มีคนทำให้รู้สึกดีแบบนี้ หลงรักแน่นอน
เป็นแนวที่ไม่เคยอ่านที่ใหนมาก่อนครับ เขียนได้ละมุนดีมากๆ
กลับห้องไปทำต่อสิ ถามมาได้
แฟนตัวจริงมาแล้ว
ซาย่าโคตรใจป๋าเลย ให้แฟนตัวเองช่วยคนอื่นได้ด้วย ::Glad::
-บอดแต่ตา จิ้มไม่มีตานะ ::DookDig::
ขอบคุณครับ
มีเมียดีจริงๆ
ก้องคุงนิสัยดีแบบนี้จะไม่ให้สาวๆหลงรักได้ไง
พี่ตาลอยากโดนเปิดชิงไง
นายก้องก็ช่วยสงเคราะพี่ตาลสักทีเหอะ พี่ตาลพยายามมาขนาดนี้แล้ว
ตาลอยากสานต่อให้จบคอดอะซิ
พี่ตาลอยากทำก้อง สนองตอบด้วย
พี่ตาลชอบก้องแน่
พี่ตาลน่าสงสารแฮะ อยู่ตัวคนเดียวด้วย
สงสัยพี่ตาลคงจะไม่ได้พักหรอก
ไม่รอดแน่
สงสัยคุณครูตาลจะไม่รอดก้องแน่ๆ ::DookDig:: ::DookDig::
ช่วยเหลือกันไปนะ ::DookDig::
เป็นแบบนี้ให้พาไปอยู่กับแม่ที่บ้านเลยก้อง น่าจะดีกับทุกคน
อยากเรียนรู้บทเรียนต่อไปสำหรับผู้หญิงกับผู้ชายแน่นอน
พี่ตาลอยากทำคือลองบทรัก
กับคนตาบอด ถ้าฟันแล้วทิ้ง ผมคงรู้สึกผิดนิดหน่อยครับ เพราะเขาคงไม่มีทางเลือกมากนัก
อ้างจาก: magna67t เมื่อ มิถุนายน 15, 2024, 09:31:15 หลังเที่ยงแปดปียี่สิบสี่คน ภาค 7 แสบซ่ามหาลัย ตอน 5 สัมผัสแรก
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL https://xonly8.com/index.php?topic=229016.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 วัยแห่งความรัก https://xonly8.com/index.php?topic=236192.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 3 เพื่อนคุย https://xonly8.com/index.php?topic=228587.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 4 โกอินเตอร์ https://xonly8.com/index.php?topic=231757.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 5 ส่งท้ายวัยมัธยม https://xonly8.com/index.php?topic=249713.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 6 เฟรชชี่ปีหนึ่ง https://xonly8.com/index.php?topic=266132.0
แฟนกู ภาค 1 https://xonly8.com/index.php?topic=240071.0
แฟนกู ภาค 2 https://xonly8.com/index.php?topic=242119.0
แฟนกู ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=244070.0
แฟนกู ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=254649.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=278193.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=284920.0
ดูรายละเอียดได้ตามลายแทงที่แอดมินทำไว้ให้
https://xonly8.com/index.php?topic=173287.0
********************************************************************************
********************************************************************************
ผมประกบปากจูบพี่ตาลอีกที
พี่ตาลรับรู้จากความรู้สึกได้อย่างรวดเร็ว ชัดเจน ว่องไว พี่ตาลไม่ต้องการการมองเห็น พี่ตาลก็รู้ได้ว่าการจูบของผมครั้งนี้ เชิญชวนพี่ตาลให้ตกหลุมความใคร่อย่างดิ้นไม่หลุด แต่เหมือนพี่ตาลไม่ต้องการจะดิ้นหนีด้วยซ้ำ
"คืนนี้ สอนพี่นะ"
พี่ตาลดึงผมเข้าไปที่ที่นอนของพี่ตาล ดันให้ผมนั่งลงบนที่นอน พี่ตาลถอดเสื้อยืดผมออก ส่วนบนของผมไม่มีอะไรเหลือแล้ว พี่ตาลลูบคลำตัวผมตั้งแต่คอผ่านลงมาถึงอก แขนผม รักแร้ผม ซี่โครงของผม และมาสิ้นสุดที่สะดือของผม
"โห ก้อง กล้ามเนื้อเธอแข็งแรงมากๆ"
พี่ตาลจับลงมาที่กางเกงยีนของผม มือพี่ตาลแม่นมากจับโดนส่วนนั้นของผมพอดีและบีบคลึงมันนอกกางเกงยีน
"เชื่อมั๊ย พี่ไม่เคยรู้เลยว่าของผู้ชายเป็นยังไง ก้องรังเกียจพี่มั๊ย...พี่ถามจริงๆ"
"ไม่เคยครับ ผมไม่เคยรังเกียจหรือรำคาญพี่เลยครับ ถ้าผมทำให้พี่ได้ ผมจะทำให้ทุกอย่างครับ"
พี่ตาลเริ่มปลดเข็มขัดและกระดุมออก และดึงกางเกงยีนตามมา ตอนนี้ผมมีแค่กางเกงในที่กั้นระหว่างผมกับพี่ตาล มือของพี่ตาลยังคงบีบคลึงมันอย่างไม่ขาดตอน ทุกสัมผัสของพี่ตาลคือการรับรู้แทนตา
"ของผู้ชายเค้าใหญ่ๆแบบนี้มั๊ย"
"ก็คง...เอ่อ..แบบนี้มั๊งครับ"
"พี่ว่ามันใหญ่กว่าของพี่แยะเลยนะ มันจะเข้าได้เหรอ"
"เข้าได้ครับ เข้าได้ทุกคนแหละพี่"
แล้วพี่ตาลก็ดึงกางเกงในด่านสุดท้ายของผมลง มือเธอสัมผัสกับท่อนลำของผม พี่ตาลสัมผัสจนรู้ว่ามีหนังปิดบังส่วนหัวอยู่ครึ่งนึง พี่ตาลรูดมันลง เธอกำมือรอบลำของผมแล้วเริ่มลูบท่อนลำอย่างช้าๆ สัมผัสที่แปลกประหลาดแบบที่ผมไม่เคยเจอทำให้ลำของผมออกอาการอย่างควบคุมไม่ได้ มันเริ่มขยายขนาด ซึ่งแน่นอน พี่ตาลต้องรับรู้มันได้ เธอเงยหน้ามาทางผม แต่สายตาพี่ตาลกลับจับจ้องที่ฝาผนัง สีหน้าของเธอแสดงถึงความแปลกใจกับสิ่งที่อยู่ในมือ
"มันใหญ่มากๆ นี่มันกระตุกๆนิดๆด้วยนะ โห ตอนนี้แข็งมากๆ อ๋อ...มันเป็นอย่างนี้เอง ตรงโคนมันมีขนด้วยเนอะ ของก้องมันยาวมากมั๊ยอ่ะ พี่ไม่เคยจับต้องของผู้ชายคนไหนมาก่อนเลย มีเส้นเลือดปูดๆด้วย อ้อ อันนี้คืออัณฑะใช่มั๊ย...."
สัมผัสของพี่ตาลคือการรับรู้ แต่ไม่ใช่การกระทำที่ให้ผมเกิดความเสียว แต่สัมผัสที่แปลกใหม่นี้ทำให้ผมตื่นเต้นสุดๆ ผมไม่อยากทำอะไรพี่ตาลเลย ผมไม่ได้รังเกียจพี่ตาล แต่อีกสองวันผมจะเจอกับซาย่าแล้ว ตอนนี้ผู้หญิงคนไหน ผมก็ไม่สนใจทั้งนั้น แต่ดูเหมือนพี่ตาลจะไม่คิดแบบนั้น
"ก้อง ของผู้ชายมันมีรูที่เดียวเหรอ อันนี้คือทั้งฉี่และฉีดน้ำเชื้อใช่มั๊ย"
พี่ตาลถามและปลายนิ้วชี้พี่ตาลแตะที่รูอยู่ น้ำหล่อลื่นผมออกมาแล้ว มันเสียวและแปลกใหม่ ผมจับมือพี่ตาลแน่น
"พี่ตาลครับ เราหยุดก็ได้นะครับพี่ ก่อนที่ผมจะหยุดไม่ได้ครับ"
"ไม่เป็นไรหรอก ขอพี่เรียนรู้เหอะนะ พี่คงไม่เจอใครใจดีเหมือนก้องแล้ว"
พี่ตาลกำขยำท่อนลำของผม และไม่นานนักก็เปลี่ยนเป็นรูดขึ้นลง พี่ตาลกำลังชักว่าวให้ผม ผมไม่ได้สอนพี่เค้าเลยว่าควรทำไงกะมัน คงจะเป็นธรรมชาติมั๊ง ผมนอนเงียบสนิท ความเสียวที่พี่ตาลทำให้มันไม่ทะลักทะลายจนผมทนอะไรไม่ได้ ผมยอมให้พี่ตาลผู้น่าสงสารเล่นของผมไปเรื่อยๆ
"กลิ่นมันเริ่มเปลี่ยนไปแล้วก้อง ก้องจะถึงจุดสุดยอดแล้วใช่มั๊ย"
"โอ๊ย...ครับพี่ พี่ตาลหยุดเถอะครับ เดี๋ยวน้ำมันจะพุ่งออกมาเปรอะหมดนะครับ"
"ให้พี่ได้รู้นะ...ว่ามันเป็นไง พี่ทำแบบนี้ดีมั๊ย"
"ดีมากครับ..พี่ ดีมากๆครับ
เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว พี่ตาลไม่ย่อท้อที่จะรูดให้ผมเรื่อยๆ ทั้งสองมือทำงานร่วมกัน มือนึงดึงลำของผมรูดขึ้นลง อีกมือก็ลูบไปตามตัวของผมอย่างแผ่วเบา มันเป็นอะไรที่ผมไม่เคยเจอมาก่อนเลยจริงๆ ตอนนี้ลำผมแข็งสุดๆ มันพร้อมแล้วสำหรับการปล่อยน้ำ พี่ตาลรู้สึกจากกลิ่นและสัมผัสที่มันเริ่มแข็งเกร็งมากขึ้นเรื่อยๆ ผมไม่ไหวแล้ว เอามือจับมือพี่ตาลและรูดลำผมในจังหวะที่เร็วขึ้น
"พี่ตาลครับ ผมไม่ไหวแล้วครับพี่...."
พอสิ้นสุดคำพูด น้ำก็พุ่งกระฉูดออกมาปะทะใบหน้าพี่ตาล มันพุ่งออกมาอีกหลายระลอกต่อกัน และฉีดขึ้นบนหน้าพี่ตาลหลายครั้งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ พี่ตาลถึงกับสะดุ้งกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่มือพี่ตาลไม่ได้หยุดทำเลย หลังจากมันปล่อยน้ำมาเพียงพอแล้ว พี่ตาลยังคงรูดมันอยู่ น้ำกามผมมันลื่นและเมื่อโดนพี่ตาลถูกับส่วนหัวต่อไป ผมถึงกับร้องลั่น บีบมือพี่ตาลแน่น
"พี่ตาลครับ โอ๊ย เสียวครับพี่ เสียวมากครับ พอแล้วครับ อย่าครับพี่ โอ๊ย ..พอแล้ววววว โอ๊ย โอ๊ยๆๆๆ"
พี่ตาลทำเร็วขึ้นแบบที่ผมสอนเมื่อกี้นี้ ความเสียวรอบนี้มันมากมายสุดที่ผมจะทน ผมจับมือพี่ตาลแน่น เกร็งตัวก่อนจะพ่นน้ำตามออกมาอีกครั้งในเวลาเพียงแค่ 5 นาที ผมจับมือพี่ตาลแน่นและดึงพี่สาวคนใหม่ของผมขึ้นมาจูบโดยไม่สนใจน้ำกามที่เลอะบนใบหน้าสวยงามของพี่ตาล ลิ้นของผมผลักดันน้ำกามให้ไหลเข้าปากพี่ตาล
พี่ตาลได้ลิ้มรสน้ำกามของผมแล้ว.......ผมกอดพี่ตาลแน่น
แต่ผมคิดว่าผมควรหยุดกะพี่ตาลแล้ว ก่อนที่ผมจะล่วงเกินพี่ตาลไปมากกว่านี้ ผมไหว้ขอบคุณพี่ตาล ผมรู้ว่าพี่ตาลคงไม่เห็น ผมดึงพี่ตาลนั่ง และผมก็เอาทิชชูมาเช็ดหน้าให้พี่ตาลอย่างทะนุถนอม พี่ตาลยิ้มตลอดเวลา และหยิบทิชชูมาเช็ดหน้าให้ผมเหมือนกัน
"พี่ทำก้องเจ็บมั๊ย"
"ไม่เลยครับพี่ มันดีมากๆนะครับ พี่ตาลครับ วันนี้ผมขอกลับก่อนนะครับพี่ ไว้ผมกลับจากญี่ปุ่นจะมาหาพี่ใหม่นะครับ"
การตัดสินนี้คงขัดใจพี่ตาลไม่น้อย แต่ผมอยู่ไม่ได้หรอกครับ ถ้าอยู่แปลว่าพี่ตาลคงต้องมีอะไรกับผมในคืนนี้แน่นอน ผมอยากให้พี่ตาลเป็นพี่สาวของผม ที่ไม่ได้เป็นอย่างอื่น ผมไม่อยากซ้ำเติมความยากลำบากให้พี่เค้า
..........................................................................
ต้นเดือนเมษาผมก็ไปหาซาย่า
รอบนี้ซาย่ามารับพร้อมกับเอมี่และมิซ่า ผมดีใจมากๆ ที่ได้เจอกับสามคนนี้อีก วันเวลากับซาย่าเป็นวันเวลาที่ผมมีความสุขเสมอ ไม่เคยมีเรื่องที่ขัดเคืองใจระหว่างเราเลย น้องสองคนก็ดีใจสุดๆที่ผมมาหา ทั้งสามคนช่วยกันรับภาระทำให้ผมมีความสุข
วันหนึ่งหลังจากผมเสร็จสิ้นภาระกิจพาซาย่าไปสวรรค์ ผมได้เล่าเรื่องของพี่ตาลให้ฟัง...
"ก้องคุง... ซาย่าคิดอีกอย่างนึงนะ ความจริงพี่ตาลคงอยากรู้อยากเห็นอยากลองมากกว่าที่จะผูกพันกะก้องคุงนะ ซาย่าคิดว่าถ้าซาย่าตาบอดตั้งแต่เกิด ซาย่าก็จะไม่มีทางรู้ว่าเรื่องแบบนี้มันเป็นไง ทำยังไงกัน ก็คงอยากรู้เป็นธรรมดานะ ถ้าซาย่าเป็นก้องคุงก็คงช่วยพี่เค้า..."
"แต่....ซาย่า...นั่นหมายความว่า ก้องคุงก็ต้องไปมีอะไรกะคนอื่นนะ"
ซาย่าหัวเราะ และหันมาจูบแก้มผมครั้งนึง...
"แหม...ก้องคุง เอมี่ มิซ่า ฮานะ จะว่าไปก็คนอื่นเหมือนกัน ซาย่าไม่ว่าไรหรอก เรายังไม่ได้แต่งงานกันนะ ก้องคุงจะมีชีวิตยังไง ซาย่าก็คงไม่เกี่ยวข้องหรอก..."
ผมกอดจูบซาย่าอีกครั้ง แฟนผมคนนี้...รักผม...แต่ไม่เคยหวงผมเลย ตอนนี้กำลังเปิดทางให้ผมไปนอนกะคนอื่นด้วยซ้ำ
"มันขึ้นกับก้องคุงเลยนะ การมีสัมพันธ์กับคนอื่นแล้วอาจทำให้ผูกพันจนก้องคุงรักเค้า ถ้าก้องคุงมีความรักกะคนอื่น ซาย่าก็คงทำอะไรไม่ได้นอกจากเสียใจ... สำหรับซาย่าแล้ว ซาย่าไม่มีคนอื่น เพราะซาย่าไม่ได้รักใครอีกแล้วนอกจากก้องคุง...."
เวลาแค่สองอาทิตย์ มันน้อยมากเกินไปสำหรับพี่น้องสามคน แต่ผมต้องกลับแล้ว ซาย่าบอกให้ผมตั้งใจเรียน และซาย่าจะตามมาเรียนโทที่เมืองไทย ถึงเวลานั้น...ก็จะได้อยู่ด้วยกัน
.....................................................................................
เครื่องบินผมมาถึงกรุงเทพในเช้าวันแรกหลังจากหยุดสงกรานต์ผ่านพ้นไปแล้ว ฟ้ายังไม่สาง ผมกลับไปนอนที่คอนโดก่อน ผมยังไม่ลืมที่ซาย่าพูด และผมก็ไม่ลืมพี่ตาล หลังจากนอนเต็มอิ่ม ผมตื่นมาพร้อมกับเจอหน้าเก๋ที่มาทำความสะอาดคอนโดให้ เก๋ยิ้มและถามผมว่ารู้หรือยังว่าใครให้ตุ๊กตาหมี เออ..ผมลืมไปเลยสินะ ใครวะเนี่ย ไอ้โอ๋เหรอ ไม่นี่... ไม่เห็นมันจะพูดไรเลย รึจะเป็นไอ้เชี่ยเอ็มที่หาเรื่องแกล้งผมอีก แต่ไอ่ห่านี่มันเกลียดตุ๊กตา...โอ๋เคยบอกผม
ผมเปิดมือถือ โห....มิสคอลจากพี่ตาล 10 ครั้ง เกิดอะไรขึ้นกะพี่ตาล..ผมโทรไป พี่ตาลไม่ได้รับสาย นั่นยิ่งทำให้ผมร้อนรนมาก ผมคว้ากุญแจรถ ก่อนไปบอกเก๋ให้ล้อคห้องก่อนกลับ เก๋เองก็ออกจะงงและแปลกใจและผิดคาดมากๆที่ผมไม่จบกะเธอในวันนี้ แล้วผมก็พรวดพราดออกไป ระหว่างทางผมโทรหาพี่ตาลตลอด แต่ยังคงไม่ได้รับสาย พี่ตาลเป็นอะไรไป.... ผมไปที่โรงเรียนทันที โรงเรียนบอกว่า..พี่ตาลไม่แวะมาที่ทำงานช่วงสงกรานต์เลย 4-5 วันแล้ว ตามปกติครูตาลจะเข้ามาเสมอ แต่ปิดสงกรานต์นี้ครูตาลหายไปโดยไม่ได้บอกที่โณงเรียนว่าจะไปไหน โรงเรียนก็ติดต่อพี่ตาลไม่ได้เหมือนกัน ผมเลยรีบกลับไปที่หอพี่ตาลแล้วรีบขึ้นไปที่ห้อง หน้าห้องยังมีรองเท้าของพี่ตาลอยู่ ผมยืนเคาะประตูเกือบสิบนาที จนป้าที่อยู่ข้างห้องพี่ตาลเปิดประตูมาบอกว่าให้ผมลงไปติดต่อข้างล่างเพื่อขอกุญแจมาเปิด เพราะไม่เห็นหนูตาลมาหลายวันแล้วเหมือนกัน ทันทีที่เปิดเข้าไป พี่ตาลนอนอยู่บนที่นอน ร่างกายผอมโซอิดโรยเต็มที่ และหมดสติไม่รู้สึกตัว ผมโทรเรียกรถพยาบาลเพื่อพาพี่ตาลไปส่ง รพ. ทันที
...
"คุณเป็นญาติของ นางสาวพิชญาหรือเปล่าครับ"
คุณหมอเดินออกมาหาผม
"คุณพิชญาเป็นไข้เลือดออกครับ ตอนนี้เกร็ดเลือดเหลือ 20000 เท่านั้น ต้องแอดมิทวันนี้เลย เดี๋ยวคุณเซ็นยินยอมให้ด้วยครับ ตอนนี้คนไข้ยังหลับผมให้พักอยู่ห้อง 908 นะครับ"
ผมขึ้นไปที่ห้องพัก มันเป็นห้องรวมนอนกันสี่คน ผมโคตรสงสารพี่ตาลเลย ผมเดินเข้ามาจับมือพี่ตาล บีบเบาๆ ถ้าผมไม่ตามหา พี่ตาลจะเป็นยังไงเนี่ย... ผมนั่งเฝ้าในห้องรวมและเอาหน้าฟุบหลับคาเตียงพี่ตาล นานแค่ไหนไม่รู้ มารู้สึกตัวเมื่อมีคนมาลูบหัวผม
"ก้อง กลับมาแล้วเหรอ..." พี่ตาลรู้ได้ไงว่าเป็นผม เธอแค่จับหัวผมเท่านั้น
"พี่ครับ... ผมขอโทษที่เปิดโทรศัพท์ช้าไป..."
"ยังดีว่าไม่เปิดเลย....แล้วพี่นอนตายที่บ้านนะ..."
พี่ตาลเล่าว่า เธอเริ่มเป็นไข้หลายวันแล้ว ทีแรกคิดว่าเป็นไข้หวัดใหญ่ แต่กินยาเท่าไรก็ไม่หาย จนเธอไข้สูงจนลุกไม่ขึ้นและหมดสติไป ไม่รู้กี่วัน เธอโทรศัพท์หาผมเท่านั้น และเธอทำโทรศัพท์หล่นและหายไป
"เดี๋ยวก็กลับได้แล้วนะครับพี่... นอนพักให้แข็งแรงนะครับ พี่อยากย้ายห้องมั๊ย"
"ไม่เป็นไร ย้ายไปห้องไหนพี่ก็ไม่เห็นวิวอยู่ดี"
พี่ตาลอยู่รพ อีก 4 วัน ผมกลับคอนโดเพียงแค่อาบน้ำและผมก็มาอยู่กะพี่ตาลที่โรงพยาบาล ผมนึกในใจว่า ถ้าผมไม่รู้จักพี่ตาล.... พี่ตาลจะมีใครมาดูแลให้นะ น่าสงสารเหลือเกิน จนวันที่ออกจากโรงพยาบาล ผมรับพี่ตาลมาส่งที่หอพักเหมือนเดิม ผมจัดการอะไรในบ้านพี่ตาลให้หมด และก่อนรับพี่ตาลกลับมาผมมาทำความสะอาดให้ด้วย ผมเห็นว่าคราบน้ำกามของผมในวันนั้น ยังคงกระจายอยู่บนเตียงพี่ตาล ผมเลยเปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้ใหม่
"โห ก้องทำความสะอาดห้องให้พี่ด้วย ขอบคุณมากนะ พี่ตาลไม่รู้จะตอบแทนก้องได้ไง"
"นี่ของฝากครับ" ผมยื่นกล่องใส่มือพี่ตาล พี่ตาลแกะกล่องอย่างประณีต
"อะไรเนี่ย"
"กล่องดนตรีครับ ผมซื้อมาจากโอตารุครับ พี่ชอบมั๊ยครับ"
กล่องดนตรีรูปบ้านมีเพลงคริสต์มาส ไซเลนไนท์ มันคือสื่อที่จะให้พี่ตาลรับรู้ได้ดีกว่าสิ่งใดๆ
"และอันนี้ ก็เป็นของฝากอีกชิ้นครับ"
ผมเดินเข้าไปกอดพี่ตาลแน่น พี่ตาลตกใจนิดนึง แต่ก็กอดตอบผมอย่างแน่นเหมือนกัน
"พี่คิดถึงก้องตลอดเลยนะ ชีวิตของพี่มีเพื่อนน้อยจนนับคนได้เลย ก็มีเพื่อนทำงานที่โรงเรียน ที่เหลือไม่มีใครแล้ว ก้องเป็นคนเดียวนี่หละที่เป็นเพื่อนพี่"
เย็นวันนั้นผมให้พี่ตาลพักผ่อน ผมเปิดทีวีให้พี่ตาลดู (ฟัง) ข่าวแล้วผมลงไปซื้ออาหารมาให้ พี่ตาลกินได้แล้วตามปกติ
"พี่ตาลครับ ผมขอพี่นอนที่ห้องพี่คืนนี้นะครับ ผมเป็นห่วงพี่ หรือถ้าพี่กลัวผม ผมก็กลับบ้านได้ครับ มีไรก็โทรหาผมนะ นี่ครับโทรศัพท์ มันหล่นอยู่ใต้เตียงพี่ครับ แล้วพี่กดปิดเสียงไว้ด้วย มันเลยไม่มีเสียงครับ"
"อยู่กะพี่ได้ เดี๋ยวถ้าพี่พอลุกไหวเดินสะดวก แล้วคงไม่รบกวนแล้ว"
ผมเอาอุปกรณ์การนอนมาด้วย ผมนอนในถุงนอนได้ ห้องพี่ตาลก็แบบประหยัด มีแต่พัดลมเท่านั้น ห้องอาบน้ำก็ไม่มีน้ำร้อน คืนนี้พี่ตาลหลับสนิท อาจเป็นเพราะยา ผมก็นอนหลับสนิทตามพี่ตาลไปด้วย ผมเพิ่งรู้ว่า นอนแบบไม่เปิดแอร์....มันสดชื่นเหมือนกัน
ผมตื่นเช้าเพราะได้ยินเสียงชงกาแฟ พี่ตาลลุกขึ้นมาเตรียมอาหารเช้าให้ผม ไข่ดาว ขนมปัง แยม กาแฟ มันง่ายๆ..แต่ก็แสดงถึงความพยายามของพี่ตาลที่จะทำอาหารให้ผม ผมอาบน้ำและก็มากินข้าว วันนี้พี่ตาลพอไหวและเป็นวันทำงานปกติ พี่ตาลจะเข้าไปโรงเรียนเนื่องจากไม่ได้เข้าไปหลายวัน ผมอาสาไปเป็นเพื่อน แต่พอได้เจอครูใหญ่ ครูใหญ่ให้พักวันศุกร์อีกวัน แล้วมาทำงานวันจันทร์เลย
"แล้ววันนี้พี่ตาลอยากทำอะไรครับ"
ฉลองหายไข้
น้ำหมดตัวแน่รับศึกหลายทาง
นายก้องรู้สึกว่าผูกพันกับพี่ตาลมากเลยนะ พี่ตาลหายป่วยงวดนี้สงสัยได้เปิดซิง
กลับมาช่วยให้หายสงสัย
คนพึ่งออกจากโรงบาล เดี๋ยวได้เข้าไปอีกรอบ
พี่น้ำตาลอยาก.....กับก้องแล้วแหละ
เผด็จสึกสาวใหญ่
ไปกินซูชิญี่ปุ่นแล้วกลับมากินตาลไทย ::Dribbling::
ช่วยกันไปเถอะ คนไทยเหมือนกัน
นายก้องต้องสอนพี่ตาลให้ครบทุกกระบวนท่าเลย
โห เป็นไข้เลือดออกนอนซม ไม่โทรหาคนอื่น ถ้าก้องไม่มานี่ตุยเย่แน่นอน
ไม่ใช่กลายเป็นว่าพี่ตาลน้ำแตกจนตากลับมาปกตินะ
อยากสานต่อ
จัดให้พี่เค้าหน่อยครับ
เปิดซิง อีกแล้ววว
ซายานี่แม่พระจิงๆ แบบนี้ก็เข้าทางม่อนคุงซิ
พี่ตาลคง เตรียมตัวเตรียมใจรับ....มือแล้วล่ะครับ
น่าสงสารพี่ตาล
ได้ทำบุญกับคน
ได้เวลาช่วยพี่ตาลงแล้ว
พี่ตาลคงได้เปิดโลกในแบบที่ควรจะเป็น ก้องช่วยพี่เค้าเถอะ
คืนนี้จะห้ามใจได้ไหม
ว่างแล้ว ทำอะไรกันดี
พีตาลอยากให้ก้องสอนเรื่องนั้นต่อ
ต้องดูแลพี่ตาลให้ถึงที่สุดนะก้อง
รีบตามกลิ่นมาทันทีเมื่อรู้ข่าวว่ามาแล้ว
นึกว่าจะเสร็จก้องไปแล้ว
ขอบคุณมากครับ รอให้พี่ตาลหายป่วยก่อนนะก้อง คนเป็นไข้ต้องการพักผ่อน
ตอนนี้เหมือนก้องจะเป็นพ่อพระเลย
พี่ตาลอยากเรียนก้องต้องสอน
รอติดตามต่อนะครับ ชอบแนวนี้พอดีเลย
ขอบคุณมากค่ะ
สองอาทิตย์กับสามสาวผ่านไปเพียงแค่ไม่กี่บรรทัด
คนพิการบางคนนาจะคิดว่าบางเรื่องเค้าไม่น่าจะมีอะไรเสียอีกแล้ว ดังนั้นถ้าได้ทำอะไรตามที่ใจคิดได้สักครั้งกน่าจะเป็นความสุขได้
ถ้าเป็นตาลการจะยอมให้ติดลูกสักคนกับคนที่คิดว่าใช่ น่าจะเป็นผลดี ลูกคงไม่พิการทางสายตาและได้ดูแลแม่ตอนอายุมากขึ้นด้วย
ช่วยคนพิการได้บุญนะ
ขอบคุณ ไรท์ มากๆ
เขียนดีมาก จินตนาการลึกซึ้งครับ
เห็นภาพคนตาพิการที่ใช้ชีวิตทุกๆวันอย่สงปกติ
แล้วมองดูตัวเอง ไม่มีอะไรเทียบได้เลย
::Reader::
ก้องเนี่ยไม่ยอมช่วยพี่ตาลให้เรียบร้อย เลยเครียดจนเป็นไข้เลยเห็นมั้ย
รักพี่ตาลจังเลย ถ้าเป็นก้อง
พี่ตาลก็ไม่รอด
พี่ตาลมารับตะขาบโดยไว
เรื่องเย เรื่องเยี่ยมเสมอ
ไม่สบาย ต้องฉีดยาละ ถึงหาย
ซาย่าใจกว้างมาก เข้าใจก้อง ::JubuJubu::
พี่สาวที่น่ารัก
อย่าเำงฉีดยานะเพิ่งหายป่วย
บทเรียนพาร์ทจบ ต้องมา
ลองสานต่อดู เค้าก้ไม่ค่อยมีใคร เราก็ดูแลไปเรื่อย ๆ ล่พ
ไข้เลือดออกต้องฉีดยาเข็มใหญ่เยอะๆเพิ่มเม็ดเลือดขาว ::DookDig::
จัดคนตาบอดซะแล้ว555
โชคดีที่กลับมาทั้นช่วยเหลือ
สงเคราะห์พี่เค้าหน่อย
แอบหวังว่า พี่ตาลจะไม่เหมือนกับสาวคนอื่นที่ได้ก้อฝและ ก็จากไปหาคนที่เหมาะสมกับตัว และ ก็ชื่นใจที่สงสัยมาตลอดว่า ซาย่าจะเลี้ยว ไปมีคนอื่น แบบก้องที่ไหนได้ สาวญี่ปุ่นคนนี้รักก้องจริงว่ะ แต่เผื่อใจไว้หน่อย ต้อนนี้ลุ้าให้ พี่ตาลเป็นนางเอก ลำดับ3 เลย สองคือ ซาย่า และ เจน ที่ยังให้ที่1แต่ หายไปเลย น่าจะมีคำตอบ
ซาย่าน่ารักที่สุดเลย รักจริงไม่หวงแฟน พี่ตาลก็น่ารักน่าสงสารก้องโชคดีมาก
3สาวยุ่นกลับมาแล้ว อิอิ
เอาแล้วถามอย่างเดี๋ยวเรื่่องยาวแน่ๆ
อย่าปล่อยไว้นาน เดี๋ยวบานปลาย
ยังไม่หายดี จะจับเย็ดเลยเหรอ
แบบนี้ต้องสงเคราะห์คนพิการละล่ะ
สงสารพี่ตาลครับ
ยิ่งก้องดีกับพี่ตาลมากๆ ยิ่งทำให้พี่ตาลm ove on จากก้องยากมากๆ
นึกว่าจะมีบทอัศจรรย์กับสาวซาย่าซะอีก
มุมคนพิการถ้าป่วยนี่ลำบากจริงๆแหละ
ไม่เคยอ่านแนวนี้เหมือนกันครับ น่าสนใจมาก
น่าสงสารเหมือนกันนะนี่
รับไปอยู่ด้วยกันน่าจะดีมาก
::DookDig:: เหมือนจะหล่อขึ้นไปอีกพ่อเทพบุตร
::Beggar::
ซาย่าก็ดีเกิน ::Oops::
ต้องตัดสินใจที่จะทำให้เกิดความเข้าอกเข้าใจ
สนุกมากคับ
ซาย่าไฟเขียวแบบนีเแล้วพี่ตาลจะใจแตกไหมนี่
ชีวิตที่น่าสงสาร
ดีนะที่ก้องคุงกลับมาทันไม่งั้นพี่ตาลคงตายเรียบร้อย
ชอบ
จัดพี่ตาลอีกคน
::Angry:: ตามๆ
ดูแลเพิ่มอีกสักคนจะเป็นไรไป เบอร์1 ไฟเขียวแล้วด้วย
มีแฟนแบบซาย่าดีมากเลยนะ ก้องอยากทำอะไรปบ่อยเต็มที่
แต่ท้ายประโยคเมื่อกี้ มีลุ้นแน่
เป็นการจินตนาการถึงคนตาบอดที่ใกล้เคียงความจริงมาก เพราะสิ่งที่คนตาบอดทำคือความเป็นระเบียบและสม่ำเสมอ เวลาหยิบจับข้าวของต้องวางตำแหน่งเดิมเสมอ ห้ามย้ายที่ สัมผัสพิเศษอื่น ๆ ที่บรรยายมาจะมีในคนตาบอดโดยเฉพาะสัมผัส ไม่งั้นคนตาบอดจะรู้ได้อย่างไรว่าหยิบจับแบงก์อะไรอยู่ เก่งมากครับไรเตอร์
สะสมเพิ่มมม
::Glad::
ถามงี้ตอบมาว่าอยากทำนายนั่นแหละชัว
อ้างจาก: magna67t เมื่อ มิถุนายน 15, 2024, 09:31:15 หลังเที่ยงแปดปียี่สิบสี่คน ภาค 7 แสบซ่ามหาลัย ตอน 5 สัมผัสแรก
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL https://xonly8.com/index.php?topic=229016.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 วัยแห่งความรัก https://xonly8.com/index.php?topic=236192.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 3 เพื่อนคุย https://xonly8.com/index.php?topic=228587.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 4 โกอินเตอร์ https://xonly8.com/index.php?topic=231757.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 5 ส่งท้ายวัยมัธยม https://xonly8.com/index.php?topic=249713.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 6 เฟรชชี่ปีหนึ่ง https://xonly8.com/index.php?topic=266132.0
แฟนกู ภาค 1 https://xonly8.com/index.php?topic=240071.0
แฟนกู ภาค 2 https://xonly8.com/index.php?topic=242119.0
แฟนกู ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=244070.0
แฟนกู ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=254649.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=278193.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=284920.0
ดูรายละเอียดได้ตามลายแทงที่แอดมินทำไว้ให้
https://xonly8.com/index.php?topic=173287.0
********************************************************************************
********************************************************************************
ผมประกบปากจูบพี่ตาลอีกที
พี่ตาลรับรู้จากความรู้สึกได้อย่างรวดเร็ว ชัดเจน ว่องไว พี่ตาลไม่ต้องการการมองเห็น พี่ตาลก็รู้ได้ว่าการจูบของผมครั้งนี้ เชิญชวนพี่ตาลให้ตกหลุมความใคร่อย่างดิ้นไม่หลุด แต่เหมือนพี่ตาลไม่ต้องการจะดิ้นหนีด้วยซ้ำ
"คืนนี้ สอนพี่นะ"
พี่ตาลดึงผมเข้าไปที่ที่นอนของพี่ตาล ดันให้ผมนั่งลงบนที่นอน พี่ตาลถอดเสื้อยืดผมออก ส่วนบนของผมไม่มีอะไรเหลือแล้ว พี่ตาลลูบคลำตัวผมตั้งแต่คอผ่านลงมาถึงอก แขนผม รักแร้ผม ซี่โครงของผม และมาสิ้นสุดที่สะดือของผม
"โห ก้อง กล้ามเนื้อเธอแข็งแรงมากๆ"
พี่ตาลจับลงมาที่กางเกงยีนของผม มือพี่ตาลแม่นมากจับโดนส่วนนั้นของผมพอดีและบีบคลึงมันนอกกางเกงยีน
"เชื่อมั๊ย พี่ไม่เคยรู้เลยว่าของผู้ชายเป็นยังไง ก้องรังเกียจพี่มั๊ย...พี่ถามจริงๆ"
"ไม่เคยครับ ผมไม่เคยรังเกียจหรือรำคาญพี่เลยครับ ถ้าผมทำให้พี่ได้ ผมจะทำให้ทุกอย่างครับ"
พี่ตาลเริ่มปลดเข็มขัดและกระดุมออก และดึงกางเกงยีนตามมา ตอนนี้ผมมีแค่กางเกงในที่กั้นระหว่างผมกับพี่ตาล มือของพี่ตาลยังคงบีบคลึงมันอย่างไม่ขาดตอน ทุกสัมผัสของพี่ตาลคือการรับรู้แทนตา
"ของผู้ชายเค้าใหญ่ๆแบบนี้มั๊ย"
"ก็คง...เอ่อ..แบบนี้มั๊งครับ"
"พี่ว่ามันใหญ่กว่าของพี่แยะเลยนะ มันจะเข้าได้เหรอ"
"เข้าได้ครับ เข้าได้ทุกคนแหละพี่"
แล้วพี่ตาลก็ดึงกางเกงในด่านสุดท้ายของผมลง มือเธอสัมผัสกับท่อนลำของผม พี่ตาลสัมผัสจนรู้ว่ามีหนังปิดบังส่วนหัวอยู่ครึ่งนึง พี่ตาลรูดมันลง เธอกำมือรอบลำของผมแล้วเริ่มลูบท่อนลำอย่างช้าๆ สัมผัสที่แปลกประหลาดแบบที่ผมไม่เคยเจอทำให้ลำของผมออกอาการอย่างควบคุมไม่ได้ มันเริ่มขยายขนาด ซึ่งแน่นอน พี่ตาลต้องรับรู้มันได้ เธอเงยหน้ามาทางผม แต่สายตาพี่ตาลกลับจับจ้องที่ฝาผนัง สีหน้าของเธอแสดงถึงความแปลกใจกับสิ่งที่อยู่ในมือ
"มันใหญ่มากๆ นี่มันกระตุกๆนิดๆด้วยนะ โห ตอนนี้แข็งมากๆ อ๋อ...มันเป็นอย่างนี้เอง ตรงโคนมันมีขนด้วยเนอะ ของก้องมันยาวมากมั๊ยอ่ะ พี่ไม่เคยจับต้องของผู้ชายคนไหนมาก่อนเลย มีเส้นเลือดปูดๆด้วย อ้อ อันนี้คืออัณฑะใช่มั๊ย...."
สัมผัสของพี่ตาลคือการรับรู้ แต่ไม่ใช่การกระทำที่ให้ผมเกิดความเสียว แต่สัมผัสที่แปลกใหม่นี้ทำให้ผมตื่นเต้นสุดๆ ผมไม่อยากทำอะไรพี่ตาลเลย ผมไม่ได้รังเกียจพี่ตาล แต่อีกสองวันผมจะเจอกับซาย่าแล้ว ตอนนี้ผู้หญิงคนไหน ผมก็ไม่สนใจทั้งนั้น แต่ดูเหมือนพี่ตาลจะไม่คิดแบบนั้น
"ก้อง ของผู้ชายมันมีรูที่เดียวเหรอ อันนี้คือทั้งฉี่และฉีดน้ำเชื้อใช่มั๊ย"
พี่ตาลถามและปลายนิ้วชี้พี่ตาลแตะที่รูอยู่ น้ำหล่อลื่นผมออกมาแล้ว มันเสียวและแปลกใหม่ ผมจับมือพี่ตาลแน่น
"พี่ตาลครับ เราหยุดก็ได้นะครับพี่ ก่อนที่ผมจะหยุดไม่ได้ครับ"
"ไม่เป็นไรหรอก ขอพี่เรียนรู้เหอะนะ พี่คงไม่เจอใครใจดีเหมือนก้องแล้ว"
พี่ตาลกำขยำท่อนลำของผม และไม่นานนักก็เปลี่ยนเป็นรูดขึ้นลง พี่ตาลกำลังชักว่าวให้ผม ผมไม่ได้สอนพี่เค้าเลยว่าควรทำไงกะมัน คงจะเป็นธรรมชาติมั๊ง ผมนอนเงียบสนิท ความเสียวที่พี่ตาลทำให้มันไม่ทะลักทะลายจนผมทนอะไรไม่ได้ ผมยอมให้พี่ตาลผู้น่าสงสารเล่นของผมไปเรื่อยๆ
"กลิ่นมันเริ่มเปลี่ยนไปแล้วก้อง ก้องจะถึงจุดสุดยอดแล้วใช่มั๊ย"
"โอ๊ย...ครับพี่ พี่ตาลหยุดเถอะครับ เดี๋ยวน้ำมันจะพุ่งออกมาเปรอะหมดนะครับ"
"ให้พี่ได้รู้นะ...ว่ามันเป็นไง พี่ทำแบบนี้ดีมั๊ย"
"ดีมากครับ..พี่ ดีมากๆครับ
เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว พี่ตาลไม่ย่อท้อที่จะรูดให้ผมเรื่อยๆ ทั้งสองมือทำงานร่วมกัน มือนึงดึงลำของผมรูดขึ้นลง อีกมือก็ลูบไปตามตัวของผมอย่างแผ่วเบา มันเป็นอะไรที่ผมไม่เคยเจอมาก่อนเลยจริงๆ ตอนนี้ลำผมแข็งสุดๆ มันพร้อมแล้วสำหรับการปล่อยน้ำ พี่ตาลรู้สึกจากกลิ่นและสัมผัสที่มันเริ่มแข็งเกร็งมากขึ้นเรื่อยๆ ผมไม่ไหวแล้ว เอามือจับมือพี่ตาลและรูดลำผมในจังหวะที่เร็วขึ้น
"พี่ตาลครับ ผมไม่ไหวแล้วครับพี่...."
พอสิ้นสุดคำพูด น้ำก็พุ่งกระฉูดออกมาปะทะใบหน้าพี่ตาล มันพุ่งออกมาอีกหลายระลอกต่อกัน และฉีดขึ้นบนหน้าพี่ตาลหลายครั้งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ พี่ตาลถึงกับสะดุ้งกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่มือพี่ตาลไม่ได้หยุดทำเลย หลังจากมันปล่อยน้ำมาเพียงพอแล้ว พี่ตาลยังคงรูดมันอยู่ น้ำกามผมมันลื่นและเมื่อโดนพี่ตาลถูกับส่วนหัวต่อไป ผมถึงกับร้องลั่น บีบมือพี่ตาลแน่น
"พี่ตาลครับ โอ๊ย เสียวครับพี่ เสียวมากครับ พอแล้วครับ อย่าครับพี่ โอ๊ย ..พอแล้ววววว โอ๊ย โอ๊ยๆๆๆ"
พี่ตาลทำเร็วขึ้นแบบที่ผมสอนเมื่อกี้นี้ ความเสียวรอบนี้มันมากมายสุดที่ผมจะทน ผมจับมือพี่ตาลแน่น เกร็งตัวก่อนจะพ่นน้ำตามออกมาอีกครั้งในเวลาเพียงแค่ 5 นาที ผมจับมือพี่ตาลแน่นและดึงพี่สาวคนใหม่ของผมขึ้นมาจูบโดยไม่สนใจน้ำกามที่เลอะบนใบหน้าสวยงามของพี่ตาล ลิ้นของผมผลักดันน้ำกามให้ไหลเข้าปากพี่ตาล
พี่ตาลได้ลิ้มรสน้ำกามของผมแล้ว.......ผมกอดพี่ตาลแน่น
แต่ผมคิดว่าผมควรหยุดกะพี่ตาลแล้ว ก่อนที่ผมจะล่วงเกินพี่ตาลไปมากกว่านี้ ผมไหว้ขอบคุณพี่ตาล ผมรู้ว่าพี่ตาลคงไม่เห็น ผมดึงพี่ตาลนั่ง และผมก็เอาทิชชูมาเช็ดหน้าให้พี่ตาลอย่างทะนุถนอม พี่ตาลยิ้มตลอดเวลา และหยิบทิชชูมาเช็ดหน้าให้ผมเหมือนกัน
"พี่ทำก้องเจ็บมั๊ย"
"ไม่เลยครับพี่ มันดีมากๆนะครับ พี่ตาลครับ วันนี้ผมขอกลับก่อนนะครับพี่ ไว้ผมกลับจากญี่ปุ่นจะมาหาพี่ใหม่นะครับ"
การตัดสินนี้คงขัดใจพี่ตาลไม่น้อย แต่ผมอยู่ไม่ได้หรอกครับ ถ้าอยู่แปลว่าพี่ตาลคงต้องมีอะไรกับผมในคืนนี้แน่นอน ผมอยากให้พี่ตาลเป็นพี่สาวของผม ที่ไม่ได้เป็นอย่างอื่น ผมไม่อยากซ้ำเติมความยากลำบากให้พี่เค้า
..........................................................................
ต้นเดือนเมษาผมก็ไปหาซาย่า
รอบนี้ซาย่ามารับพร้อมกับเอมี่และมิซ่า ผมดีใจมากๆ ที่ได้เจอกับสามคนนี้อีก วันเวลากับซาย่าเป็นวันเวลาที่ผมมีความสุขเสมอ ไม่เคยมีเรื่องที่ขัดเคืองใจระหว่างเราเลย น้องสองคนก็ดีใจสุดๆที่ผมมาหา ทั้งสามคนช่วยกันรับภาระทำให้ผมมีความสุข
วันหนึ่งหลังจากผมเสร็จสิ้นภาระกิจพาซาย่าไปสวรรค์ ผมได้เล่าเรื่องของพี่ตาลให้ฟัง...
"ก้องคุง... ซาย่าคิดอีกอย่างนึงนะ ความจริงพี่ตาลคงอยากรู้อยากเห็นอยากลองมากกว่าที่จะผูกพันกะก้องคุงนะ ซาย่าคิดว่าถ้าซาย่าตาบอดตั้งแต่เกิด ซาย่าก็จะไม่มีทางรู้ว่าเรื่องแบบนี้มันเป็นไง ทำยังไงกัน ก็คงอยากรู้เป็นธรรมดานะ ถ้าซาย่าเป็นก้องคุงก็คงช่วยพี่เค้า..."
"แต่....ซาย่า...นั่นหมายความว่า ก้องคุงก็ต้องไปมีอะไรกะคนอื่นนะ"
ซาย่าหัวเราะ และหันมาจูบแก้มผมครั้งนึง...
"แหม...ก้องคุง เอมี่ มิซ่า ฮานะ จะว่าไปก็คนอื่นเหมือนกัน ซาย่าไม่ว่าไรหรอก เรายังไม่ได้แต่งงานกันนะ ก้องคุงจะมีชีวิตยังไง ซาย่าก็คงไม่เกี่ยวข้องหรอก..."
ผมกอดจูบซาย่าอีกครั้ง แฟนผมคนนี้...รักผม...แต่ไม่เคยหวงผมเลย ตอนนี้กำลังเปิดทางให้ผมไปนอนกะคนอื่นด้วยซ้ำ
"มันขึ้นกับก้องคุงเลยนะ การมีสัมพันธ์กับคนอื่นแล้วอาจทำให้ผูกพันจนก้องคุงรักเค้า ถ้าก้องคุงมีความรักกะคนอื่น ซาย่าก็คงทำอะไรไม่ได้นอกจากเสียใจ... สำหรับซาย่าแล้ว ซาย่าไม่มีคนอื่น เพราะซาย่าไม่ได้รักใครอีกแล้วนอกจากก้องคุง...."
เวลาแค่สองอาทิตย์ มันน้อยมากเกินไปสำหรับพี่น้องสามคน แต่ผมต้องกลับแล้ว ซาย่าบอกให้ผมตั้งใจเรียน และซาย่าจะตามมาเรียนโทที่เมืองไทย ถึงเวลานั้น...ก็จะได้อยู่ด้วยกัน
.....................................................................................
เครื่องบินผมมาถึงกรุงเทพในเช้าวันแรกหลังจากหยุดสงกรานต์ผ่านพ้นไปแล้ว ฟ้ายังไม่สาง ผมกลับไปนอนที่คอนโดก่อน ผมยังไม่ลืมที่ซาย่าพูด และผมก็ไม่ลืมพี่ตาล หลังจากนอนเต็มอิ่ม ผมตื่นมาพร้อมกับเจอหน้าเก๋ที่มาทำความสะอาดคอนโดให้ เก๋ยิ้มและถามผมว่ารู้หรือยังว่าใครให้ตุ๊กตาหมี เออ..ผมลืมไปเลยสินะ ใครวะเนี่ย ไอ้โอ๋เหรอ ไม่นี่... ไม่เห็นมันจะพูดไรเลย รึจะเป็นไอ้เชี่ยเอ็มที่หาเรื่องแกล้งผมอีก แต่ไอ่ห่านี่มันเกลียดตุ๊กตา...โอ๋เคยบอกผม
ผมเปิดมือถือ โห....มิสคอลจากพี่ตาล 10 ครั้ง เกิดอะไรขึ้นกะพี่ตาล..ผมโทรไป พี่ตาลไม่ได้รับสาย นั่นยิ่งทำให้ผมร้อนรนมาก ผมคว้ากุญแจรถ ก่อนไปบอกเก๋ให้ล้อคห้องก่อนกลับ เก๋เองก็ออกจะงงและแปลกใจและผิดคาดมากๆที่ผมไม่จบกะเธอในวันนี้ แล้วผมก็พรวดพราดออกไป ระหว่างทางผมโทรหาพี่ตาลตลอด แต่ยังคงไม่ได้รับสาย พี่ตาลเป็นอะไรไป.... ผมไปที่โรงเรียนทันที โรงเรียนบอกว่า..พี่ตาลไม่แวะมาที่ทำงานช่วงสงกรานต์เลย 4-5 วันแล้ว ตามปกติครูตาลจะเข้ามาเสมอ แต่ปิดสงกรานต์นี้ครูตาลหายไปโดยไม่ได้บอกที่โณงเรียนว่าจะไปไหน โรงเรียนก็ติดต่อพี่ตาลไม่ได้เหมือนกัน ผมเลยรีบกลับไปที่หอพี่ตาลแล้วรีบขึ้นไปที่ห้อง หน้าห้องยังมีรองเท้าของพี่ตาลอยู่ ผมยืนเคาะประตูเกือบสิบนาที จนป้าที่อยู่ข้างห้องพี่ตาลเปิดประตูมาบอกว่าให้ผมลงไปติดต่อข้างล่างเพื่อขอกุญแจมาเปิด เพราะไม่เห็นหนูตาลมาหลายวันแล้วเหมือนกัน ทันทีที่เปิดเข้าไป พี่ตาลนอนอยู่บนที่นอน ร่างกายผอมโซอิดโรยเต็มที่ และหมดสติไม่รู้สึกตัว ผมโทรเรียกรถพยาบาลเพื่อพาพี่ตาลไปส่ง รพ. ทันที
...
"คุณเป็นญาติของ นางสาวพิชญาหรือเปล่าครับ"
คุณหมอเดินออกมาหาผม
"คุณพิชญาเป็นไข้เลือดออกครับ ตอนนี้เกร็ดเลือดเหลือ 20000 เท่านั้น ต้องแอดมิทวันนี้เลย เดี๋ยวคุณเซ็นยินยอมให้ด้วยครับ ตอนนี้คนไข้ยังหลับผมให้พักอยู่ห้อง 908 นะครับ"
ผมขึ้นไปที่ห้องพัก มันเป็นห้องรวมนอนกันสี่คน ผมโคตรสงสารพี่ตาลเลย ผมเดินเข้ามาจับมือพี่ตาล บีบเบาๆ ถ้าผมไม่ตามหา พี่ตาลจะเป็นยังไงเนี่ย... ผมนั่งเฝ้าในห้องรวมและเอาหน้าฟุบหลับคาเตียงพี่ตาล นานแค่ไหนไม่รู้ มารู้สึกตัวเมื่อมีคนมาลูบหัวผม
"ก้อง กลับมาแล้วเหรอ..." พี่ตาลรู้ได้ไงว่าเป็นผม เธอแค่จับหัวผมเท่านั้น
"พี่ครับ... ผมขอโทษที่เปิดโทรศัพท์ช้าไป..."
"ยังดีว่าไม่เปิดเลย....แล้วพี่นอนตายที่บ้านนะ..."
พี่ตาลเล่าว่า เธอเริ่มเป็นไข้หลายวันแล้ว ทีแรกคิดว่าเป็นไข้หวัดใหญ่ แต่กินยาเท่าไรก็ไม่หาย จนเธอไข้สูงจนลุกไม่ขึ้นและหมดสติไป ไม่รู้กี่วัน เธอโทรศัพท์หาผมเท่านั้น และเธอทำโทรศัพท์หล่นและหายไป
"เดี๋ยวก็กลับได้แล้วนะครับพี่... นอนพักให้แข็งแรงนะครับ พี่อยากย้ายห้องมั๊ย"
"ไม่เป็นไร ย้ายไปห้องไหนพี่ก็ไม่เห็นวิวอยู่ดี"
พี่ตาลอยู่รพ อีก 4 วัน ผมกลับคอนโดเพียงแค่อาบน้ำและผมก็มาอยู่กะพี่ตาลที่โรงพยาบาล ผมนึกในใจว่า ถ้าผมไม่รู้จักพี่ตาล.... พี่ตาลจะมีใครมาดูแลให้นะ น่าสงสารเหลือเกิน จนวันที่ออกจากโรงพยาบาล ผมรับพี่ตาลมาส่งที่หอพักเหมือนเดิม ผมจัดการอะไรในบ้านพี่ตาลให้หมด และก่อนรับพี่ตาลกลับมาผมมาทำความสะอาดให้ด้วย ผมเห็นว่าคราบน้ำกามของผมในวันนั้น ยังคงกระจายอยู่บนเตียงพี่ตาล ผมเลยเปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้ใหม่
"โห ก้องทำความสะอาดห้องให้พี่ด้วย ขอบคุณมากนะ พี่ตาลไม่รู้จะตอบแทนก้องได้ไง"
"นี่ของฝากครับ" ผมยื่นกล่องใส่มือพี่ตาล พี่ตาลแกะกล่องอย่างประณีต
"อะไรเนี่ย"
"กล่องดนตรีครับ ผมซื้อมาจากโอตารุครับ พี่ชอบมั๊ยครับ"
กล่องดนตรีรูปบ้านมีเพลงคริสต์มาส ไซเลนไนท์ มันคือสื่อที่จะให้พี่ตาลรับรู้ได้ดีกว่าสิ่งใดๆ
"และอันนี้ ก็เป็นของฝากอีกชิ้นครับ"
ผมเดินเข้าไปกอดพี่ตาลแน่น พี่ตาลตกใจนิดนึง แต่ก็กอดตอบผมอย่างแน่นเหมือนกัน
"พี่คิดถึงก้องตลอดเลยนะ ชีวิตของพี่มีเพื่อนน้อยจนนับคนได้เลย ก็มีเพื่อนทำงานที่โรงเรียน ที่เหลือไม่มีใครแล้ว ก้องเป็นคนเดียวนี่หละที่เป็นเพื่อนพี่"
เย็นวันนั้นผมให้พี่ตาลพักผ่อน ผมเปิดทีวีให้พี่ตาลดู (ฟัง) ข่าวแล้วผมลงไปซื้ออาหารมาให้ พี่ตาลกินได้แล้วตามปกติ
"พี่ตาลครับ ผมขอพี่นอนที่ห้องพี่คืนนี้นะครับ ผมเป็นห่วงพี่ หรือถ้าพี่กลัวผม ผมก็กลับบ้านได้ครับ มีไรก็โทรหาผมนะ นี่ครับโทรศัพท์ มันหล่นอยู่ใต้เตียงพี่ครับ แล้วพี่กดปิดเสียงไว้ด้วย มันเลยไม่มีเสียงครับ"
"อยู่กะพี่ได้ เดี๋ยวถ้าพี่พอลุกไหวเดินสะดวก แล้วคงไม่รบกวนแล้ว"
ผมเอาอุปกรณ์การนอนมาด้วย ผมนอนในถุงนอนได้ ห้องพี่ตาลก็แบบประหยัด มีแต่พัดลมเท่านั้น ห้องอาบน้ำก็ไม่มีน้ำร้อน คืนนี้พี่ตาลหลับสนิท อาจเป็นเพราะยา ผมก็นอนหลับสนิทตามพี่ตาลไปด้วย ผมเพิ่งรู้ว่า นอนแบบไม่เปิดแอร์....มันสดชื่นเหมือนกัน
ผมตื่นเช้าเพราะได้ยินเสียงชงกาแฟ พี่ตาลลุกขึ้นมาเตรียมอาหารเช้าให้ผม ไข่ดาว ขนมปัง แยม กาแฟ มันง่ายๆ..แต่ก็แสดงถึงความพยายามของพี่ตาลที่จะทำอาหารให้ผม ผมอาบน้ำและก็มากินข้าว วันนี้พี่ตาลพอไหวและเป็นวันทำงานปกติ พี่ตาลจะเข้าไปโรงเรียนเนื่องจากไม่ได้เข้าไปหลายวัน ผมอาสาไปเป็นเพื่อน แต่พอได้เจอครูใหญ่ ครูใหญ่ให้พักวันศุกร์อีกวัน แล้วมาทำงานวันจันทร์เลย
"แล้ววันนี้พี่ตาลอยากทำอะไรครับ"ขอบคุณครับ
คนตัวคนเดียวมองก็ไม่เห็น พอไม่สบายหนักมันจะยากลำบากกว่าคนทั่วไป
น่าจะเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่ผู้ชายได้รับการสัมผัสด้วยการสัมผัสที่ละเมียดและจริงจัง
ก้องนี่เป็นคนสุภาพโดยแท้ เปิดโลกให้คนตาบอดเอาบุญเถอะ
พี่ก็อยากน้องก็สอนพี่หน่อยซิ
เป็นแบบพี่น้องท้องไม่ติดกันก็ดีแต่คงไม่รอด
อยากจะต่อให้จบนะสิ
นายก้องใจดีสุดๆ
ดีที่มีแฟนที่เข้าใจ เลยสามารถมาช่วยดูแลพี่ตาลได้ ถ้าไม่งั้นพี่ตาลแย่แน่ๆ
ต่อ
ก้องได้รับอนุญาตจากแฟนแล้วนะ ตัดสินใจเองว่าจะยังงัยดี.
สงสารครูตาล
ตาลคงอยากลองอีกครั้ง
ที่ผ่านมาครูตาลอยู่แบบไหนมาตลอด
::Confident:: ต้องจัดให้พี่ตาล ละครับ
จะทำอะไรดีครับก้องคุง พี่ตาลคงยอมหมดแหละครับ
สมจริงมากครับ ทุกรายละเอียด
แฟนก้องนี่ใจกว้างจริง ๆ
เปิดซิงอีกมั้ยครับแบบนี้
อย่ารังแกพี่เขาเลย พี่เค้าน่าสงสาร
นายก้องเป็นคนจิตใจดีมากเลยนะ
::Suffocate::
พระเอกเราเปลี่ยนไปถ้าปกติไม่น่ารอดจนถึงตอนนี้ขอบคุณครับ
เริ่มมันอีกแล้ว
::Crying:: ตอนนี้เศร้ามากๆ เป็นไปได้ อยากให้ไอ้ก้องรับตาลเป็นพี่สาวเลย
สำหรับตาล การได้มีอะไรกับก้องก็ถือเป็นความสุขในชีวิตของหญิงสาว แต่ในขณะเดียวกันก็น่าสงสารก้องก็เป็นแค่ผู้หญิงที่ผ่านมา
น่าสนใจจริง ๆ จะเป็นยังไงต่อกันนะ
ตัองฉีดยาแก้ไข้ให้พี่ตาลหน่อย
::DayDream::
ก้องคงจะได้ตาลเป็นเมียอีกคน
ต้องสอนพี่ตาลให้ครบครับ
ต้องรับจบให้พี่ตาลหน่อยละนะ
ช่วยพี่ตาลเถอะถือได้บุญ มีวาสนาต่อกันแล้ว
พี่ตาลคงอยากเรียนพิเศษเสริม
ลุยไปเลย
เอาแล้วเจอพี่ตาลสแกนแล้วนายก้อง ว่าแต่ไปหาซาย่าแป๊บเดียวเอง
พี่ตาลอยากทำให้จบไง
::DookDig::
จัดให้หนักเลย
พี่ตาลอยากทำอะไรเหรอ อยากให้ก้องทำให้เสียวนะสิ
ช่วยพาพี่ตาลขึ้นสวรรค์ทีนะ
จะได้ก้อคืนนี้
จัดไปสาวรุ่นพี่
อยากทำกับน้อง ช่วยสนองพี่หน่อยนะ
ก้องเป็นคนดีจริงๆ
เอาแล้วเจอคนหวานๆ แบบนี้ผมหลงรักชะมัด
::Horror::
อยากทำลูกกันแน่ๆพอทำแล้วจัดหนักจักเน็มแน่นอนเลยย
::Reader::
ติดตามคนรับ
พี่ตาลน่ารักไอ้ก้องช่วยแกหน่อยช่วยให้น้ำแกหน่อย
เพราะความสงสารหรือเห็นใจ ::DookDig::
สิ่งที่ก้องกับพี่ตาล"ทำกัน"คาบเกี่ยวระหว่างซ้ำเติมกับช่วยเหลือหวังเป็นอย่างยิ่งว่าคงระวังเรื่องการ"มีท้อง"กันอย่างดี
มีแฟนแบบซาย่านี่หาได้ยากนะใจกว้างและเข้าใจแฟน
::Confident::
จะว่าไปก้องก็เป็นคนดีคนหนึ่ง
สงสัยวันนี้ได้เปิดซิงพี่ตาลแน่เลย ::DookDig::
ช่วยให้ฝันของพี่เค้าเป็นจริง ได้บุญนะ
คำถามคาใจ แล้วพี่ตาลจะให้ทำอะไร
ช่วยไปเถอะ
ชอบ
ดีที่ก้องมาทันไม่งั้นพี่ตาลคงตายที่ห้องแน่ไข้เลือดออกเกือบตาย
ช่วยไปเหอะ ::Confident:: ::Ahoo:: ::Beggar:: ::DookDig:: ::Hunger::
พี่ตาลตอบแทนความดีให้ก้องน่ะสิ
หลากหลายความรู้สึกแหะไม่รู้ว่าต้องรู้สึกแบบไหนดี แต่ก็นั้นแหระมันคือรสชาติชีวิตคน
สนุกครับ
สงสัยจะได้เมียอีกคน
นายก่องมีของดีให้กินตลอดเลย
รู้สึกสงสารตาลจัง
::Glad:: ก้องเด่ง
จะได้อึ๊บมั้ย
ทริปญี่ปุ่นสองอาทิตย์ ต้องเป็นภาคเสริมแล้ว อยากอ่านเลย
::Glad::.
พี่ตาลไม่สบายหนัก จะโดนก้องจัดหนักอีก
น้ำเจ้าก้องอาจจะทำให้พี่ตาลกลับมามองเห็นได้(มั๊ง)
ทำดีแบบนี้ได้ผลตอบแทนแบบติดจรวด
น่าสงสารมาก
ก้องได้ทุกแนวจริงๆ สุดยอด
ช่วยตาลให้มีประสบการณ์หน่อยนะ
::Ahoo:: สมที่รอ
ตอนนี้อีโรติคดีเลยครับ
คิดแล้วก้อสงสารพี่ตาลได้แต่ลูบๆคลำๆไม่ได้เห็นว่าเป็นยังไง
ตาลอยากโดน
::Glad::
::Thankyou::
::Ahoo::
พี่ตาลคงสมหวังแน่งานนี้
อยากทำตามที่ใจต้องการให้ก้องคุงสอนบทรักให้ ::Ahh::
ทำบุญกะคนตาบอดได้บุญเยอะนะก้อง
หายแล้วก็ทำกันได้
จัดบทเรียนพิเศษให้พี่ตาลเลย
จะได้ลองของแปลกแล้ว
เมียหลวงอนุญาต ลุยสิคร้าบ
::Angry::
::Angry::
ถึงเวลาช่วยพี่ตาลให้รับรู้ความเสียว
ซาย่านี่แฟร์กับก้องมาก ๆ เข้าใจก้องและสนับสนุนการตัดสินใจแม้ถ้าแฟนจะไปนอนกับ ผญ อื่น สุดยอดยอมรับใจนาง ส่วนพี่ตาลน่าสงสารจริง ๆ แต่เข้าใจนะเค้าก็ไม่อยากเป็นคิดว่าต้องเป็นภาระใคร แถมความสามารถพิเศษก็น่ากลัวนะ
ก้องน่าจะเริ่มคิดดีๆกับตาลแล้ว
ช่วยกัน ให้ได้เรียนรู้
::YehYeh::
::Glad:: สุดยอดครับ
พี่ตาลคือดีมากง่ะ ก้องก็ดี ฟินเลย
สาวๆฉลาดแบบนี้อยากรู้อยากลอง สนองให้เต็มที่ไปเลย
เห็นใจ ใคร่ กามา หวงใย ปนๆกันไป
มันน่าจะพิเศามากกก
ชีวิตเราดิ้นรนกันต่อไปสู้ๆครับ ::Beggar:: ::Beggar::
นายก้องนี่โชคดีจริงๆ
ตาลก็เด็ด
ก้องคุง อย่าทำซาย่า เสียใจ
เชื่อว่า ภาคนี้กับ พี่ตาล น่าจดจำที่สุดสำหรับผมเลยนะ
ได้ฉีดยาให้พี่ตาลแล้ว
พี่ตาลอยากได้ จัดให้เลยครับ
ได้สอนคนตาบอดแล้ว
จุกเเทน
ซาญ่า ในอุดมคติเลย
พี่ตาลอยากเรียนพิเศษแล้วยัง
แล้วจะยังไงต่อนะ กับพี่ตาลเนี่ย..
รอติดตามครับ
งานนี้ต้องช่วยพี่ตาลซะหน่อยแล้ว
ใจดีจัง ช่วยตลอดเลย
ช่วยพี่ตาลเค้าหน่อยสิ
พิการก้อไม่เว้น
ดีมากนายก้อง ดูแลพี่ตาลดีๆครับ
ทำไมตอนนี้มันเสร้าๆ ปล หมีตัวนั้นน่าจะซ่อนที่อยู่พี่จิงเกิลแน่ๆ
อ้างจาก: magna67t เมื่อ มิถุนายน 15, 2024, 09:31:15 หลังเที่ยงแปดปียี่สิบสี่คน ภาค 7 แสบซ่ามหาลัย ตอน 5 สัมผัสแรก
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL https://xonly8.com/index.php?topic=229016.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 วัยแห่งความรัก https://xonly8.com/index.php?topic=236192.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 3 เพื่อนคุย https://xonly8.com/index.php?topic=228587.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 4 โกอินเตอร์ https://xonly8.com/index.php?topic=231757.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 5 ส่งท้ายวัยมัธยม https://xonly8.com/index.php?topic=249713.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 6 เฟรชชี่ปีหนึ่ง https://xonly8.com/index.php?topic=266132.0
แฟนกู ภาค 1 https://xonly8.com/index.php?topic=240071.0
แฟนกู ภาค 2 https://xonly8.com/index.php?topic=242119.0
แฟนกู ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=244070.0
แฟนกู ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=254649.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=278193.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=284920.0
ดูรายละเอียดได้ตามลายแทงที่แอดมินทำไว้ให้
https://xonly8.com/index.php?topic=173287.0
********************************************************************************
********************************************************************************
ผมประกบปากจูบพี่ตาลอีกที
พี่ตาลรับรู้จากความรู้สึกได้อย่างรวดเร็ว ชัดเจน ว่องไว พี่ตาลไม่ต้องการการมองเห็น พี่ตาลก็รู้ได้ว่าการจูบของผมครั้งนี้ เชิญชวนพี่ตาลให้ตกหลุมความใคร่อย่างดิ้นไม่หลุด แต่เหมือนพี่ตาลไม่ต้องการจะดิ้นหนีด้วยซ้ำ
"คืนนี้ สอนพี่นะ"
พี่ตาลดึงผมเข้าไปที่ที่นอนของพี่ตาล ดันให้ผมนั่งลงบนที่นอน พี่ตาลถอดเสื้อยืดผมออก ส่วนบนของผมไม่มีอะไรเหลือแล้ว พี่ตาลลูบคลำตัวผมตั้งแต่คอผ่านลงมาถึงอก แขนผม รักแร้ผม ซี่โครงของผม และมาสิ้นสุดที่สะดือของผม
"โห ก้อง กล้ามเนื้อเธอแข็งแรงมากๆ"
พี่ตาลจับลงมาที่กางเกงยีนของผม มือพี่ตาลแม่นมากจับโดนส่วนนั้นของผมพอดีและบีบคลึงมันนอกกางเกงยีน
"เชื่อมั๊ย พี่ไม่เคยรู้เลยว่าของผู้ชายเป็นยังไง ก้องรังเกียจพี่มั๊ย...พี่ถามจริงๆ"
"ไม่เคยครับ ผมไม่เคยรังเกียจหรือรำคาญพี่เลยครับ ถ้าผมทำให้พี่ได้ ผมจะทำให้ทุกอย่างครับ"
พี่ตาลเริ่มปลดเข็มขัดและกระดุมออก และดึงกางเกงยีนตามมา ตอนนี้ผมมีแค่กางเกงในที่กั้นระหว่างผมกับพี่ตาล มือของพี่ตาลยังคงบีบคลึงมันอย่างไม่ขาดตอน ทุกสัมผัสของพี่ตาลคือการรับรู้แทนตา
"ของผู้ชายเค้าใหญ่ๆแบบนี้มั๊ย"
"ก็คง...เอ่อ..แบบนี้มั๊งครับ"
"พี่ว่ามันใหญ่กว่าของพี่แยะเลยนะ มันจะเข้าได้เหรอ"
"เข้าได้ครับ เข้าได้ทุกคนแหละพี่"
แล้วพี่ตาลก็ดึงกางเกงในด่านสุดท้ายของผมลง มือเธอสัมผัสกับท่อนลำของผม พี่ตาลสัมผัสจนรู้ว่ามีหนังปิดบังส่วนหัวอยู่ครึ่งนึง พี่ตาลรูดมันลง เธอกำมือรอบลำของผมแล้วเริ่มลูบท่อนลำอย่างช้าๆ สัมผัสที่แปลกประหลาดแบบที่ผมไม่เคยเจอทำให้ลำของผมออกอาการอย่างควบคุมไม่ได้ มันเริ่มขยายขนาด ซึ่งแน่นอน พี่ตาลต้องรับรู้มันได้ เธอเงยหน้ามาทางผม แต่สายตาพี่ตาลกลับจับจ้องที่ฝาผนัง สีหน้าของเธอแสดงถึงความแปลกใจกับสิ่งที่อยู่ในมือ
"มันใหญ่มากๆ นี่มันกระตุกๆนิดๆด้วยนะ โห ตอนนี้แข็งมากๆ อ๋อ...มันเป็นอย่างนี้เอง ตรงโคนมันมีขนด้วยเนอะ ของก้องมันยาวมากมั๊ยอ่ะ พี่ไม่เคยจับต้องของผู้ชายคนไหนมาก่อนเลย มีเส้นเลือดปูดๆด้วย อ้อ อันนี้คืออัณฑะใช่มั๊ย...."
สัมผัสของพี่ตาลคือการรับรู้ แต่ไม่ใช่การกระทำที่ให้ผมเกิดความเสียว แต่สัมผัสที่แปลกใหม่นี้ทำให้ผมตื่นเต้นสุดๆ ผมไม่อยากทำอะไรพี่ตาลเลย ผมไม่ได้รังเกียจพี่ตาล แต่อีกสองวันผมจะเจอกับซาย่าแล้ว ตอนนี้ผู้หญิงคนไหน ผมก็ไม่สนใจทั้งนั้น แต่ดูเหมือนพี่ตาลจะไม่คิดแบบนั้น
"ก้อง ของผู้ชายมันมีรูที่เดียวเหรอ อันนี้คือทั้งฉี่และฉีดน้ำเชื้อใช่มั๊ย"
พี่ตาลถามและปลายนิ้วชี้พี่ตาลแตะที่รูอยู่ น้ำหล่อลื่นผมออกมาแล้ว มันเสียวและแปลกใหม่ ผมจับมือพี่ตาลแน่น
"พี่ตาลครับ เราหยุดก็ได้นะครับพี่ ก่อนที่ผมจะหยุดไม่ได้ครับ"
"ไม่เป็นไรหรอก ขอพี่เรียนรู้เหอะนะ พี่คงไม่เจอใครใจดีเหมือนก้องแล้ว"
พี่ตาลกำขยำท่อนลำของผม และไม่นานนักก็เปลี่ยนเป็นรูดขึ้นลง พี่ตาลกำลังชักว่าวให้ผม ผมไม่ได้สอนพี่เค้าเลยว่าควรทำไงกะมัน คงจะเป็นธรรมชาติมั๊ง ผมนอนเงียบสนิท ความเสียวที่พี่ตาลทำให้มันไม่ทะลักทะลายจนผมทนอะไรไม่ได้ ผมยอมให้พี่ตาลผู้น่าสงสารเล่นของผมไปเรื่อยๆ
"กลิ่นมันเริ่มเปลี่ยนไปแล้วก้อง ก้องจะถึงจุดสุดยอดแล้วใช่มั๊ย"
"โอ๊ย...ครับพี่ พี่ตาลหยุดเถอะครับ เดี๋ยวน้ำมันจะพุ่งออกมาเปรอะหมดนะครับ"
"ให้พี่ได้รู้นะ...ว่ามันเป็นไง พี่ทำแบบนี้ดีมั๊ย"
"ดีมากครับ..พี่ ดีมากๆครับ
เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว พี่ตาลไม่ย่อท้อที่จะรูดให้ผมเรื่อยๆ ทั้งสองมือทำงานร่วมกัน มือนึงดึงลำของผมรูดขึ้นลง อีกมือก็ลูบไปตามตัวของผมอย่างแผ่วเบา มันเป็นอะไรที่ผมไม่เคยเจอมาก่อนเลยจริงๆ ตอนนี้ลำผมแข็งสุดๆ มันพร้อมแล้วสำหรับการปล่อยน้ำ พี่ตาลรู้สึกจากกลิ่นและสัมผัสที่มันเริ่มแข็งเกร็งมากขึ้นเรื่อยๆ ผมไม่ไหวแล้ว เอามือจับมือพี่ตาลและรูดลำผมในจังหวะที่เร็วขึ้น
"พี่ตาลครับ ผมไม่ไหวแล้วครับพี่...."
พอสิ้นสุดคำพูด น้ำก็พุ่งกระฉูดออกมาปะทะใบหน้าพี่ตาล มันพุ่งออกมาอีกหลายระลอกต่อกัน และฉีดขึ้นบนหน้าพี่ตาลหลายครั้งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ พี่ตาลถึงกับสะดุ้งกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่มือพี่ตาลไม่ได้หยุดทำเลย หลังจากมันปล่อยน้ำมาเพียงพอแล้ว พี่ตาลยังคงรูดมันอยู่ น้ำกามผมมันลื่นและเมื่อโดนพี่ตาลถูกับส่วนหัวต่อไป ผมถึงกับร้องลั่น บีบมือพี่ตาลแน่น
"พี่ตาลครับ โอ๊ย เสียวครับพี่ เสียวมากครับ พอแล้วครับ อย่าครับพี่ โอ๊ย ..พอแล้ววววว โอ๊ย โอ๊ยๆๆๆ"
พี่ตาลทำเร็วขึ้นแบบที่ผมสอนเมื่อกี้นี้ ความเสียวรอบนี้มันมากมายสุดที่ผมจะทน ผมจับมือพี่ตาลแน่น เกร็งตัวก่อนจะพ่นน้ำตามออกมาอีกครั้งในเวลาเพียงแค่ 5 นาที ผมจับมือพี่ตาลแน่นและดึงพี่สาวคนใหม่ของผมขึ้นมาจูบโดยไม่สนใจน้ำกามที่เลอะบนใบหน้าสวยงามของพี่ตาล ลิ้นของผมผลักดันน้ำกามให้ไหลเข้าปากพี่ตาล
พี่ตาลได้ลิ้มรสน้ำกามของผมแล้ว.......ผมกอดพี่ตาลแน่น
แต่ผมคิดว่าผมควรหยุดกะพี่ตาลแล้ว ก่อนที่ผมจะล่วงเกินพี่ตาลไปมากกว่านี้ ผมไหว้ขอบคุณพี่ตาล ผมรู้ว่าพี่ตาลคงไม่เห็น ผมดึงพี่ตาลนั่ง และผมก็เอาทิชชูมาเช็ดหน้าให้พี่ตาลอย่างทะนุถนอม พี่ตาลยิ้มตลอดเวลา และหยิบทิชชูมาเช็ดหน้าให้ผมเหมือนกัน
"พี่ทำก้องเจ็บมั๊ย"
"ไม่เลยครับพี่ มันดีมากๆนะครับ พี่ตาลครับ วันนี้ผมขอกลับก่อนนะครับพี่ ไว้ผมกลับจากญี่ปุ่นจะมาหาพี่ใหม่นะครับ"
การตัดสินนี้คงขัดใจพี่ตาลไม่น้อย แต่ผมอยู่ไม่ได้หรอกครับ ถ้าอยู่แปลว่าพี่ตาลคงต้องมีอะไรกับผมในคืนนี้แน่นอน ผมอยากให้พี่ตาลเป็นพี่สาวของผม ที่ไม่ได้เป็นอย่างอื่น ผมไม่อยากซ้ำเติมความยากลำบากให้พี่เค้า
..........................................................................
ต้นเดือนเมษาผมก็ไปหาซาย่า
รอบนี้ซาย่ามารับพร้อมกับเอมี่และมิซ่า ผมดีใจมากๆ ที่ได้เจอกับสามคนนี้อีก วันเวลากับซาย่าเป็นวันเวลาที่ผมมีความสุขเสมอ ไม่เคยมีเรื่องที่ขัดเคืองใจระหว่างเราเลย น้องสองคนก็ดีใจสุดๆที่ผมมาหา ทั้งสามคนช่วยกันรับภาระทำให้ผมมีความสุข
วันหนึ่งหลังจากผมเสร็จสิ้นภาระกิจพาซาย่าไปสวรรค์ ผมได้เล่าเรื่องของพี่ตาลให้ฟัง...
"ก้องคุง... ซาย่าคิดอีกอย่างนึงนะ ความจริงพี่ตาลคงอยากรู้อยากเห็นอยากลองมากกว่าที่จะผูกพันกะก้องคุงนะ ซาย่าคิดว่าถ้าซาย่าตาบอดตั้งแต่เกิด ซาย่าก็จะไม่มีทางรู้ว่าเรื่องแบบนี้มันเป็นไง ทำยังไงกัน ก็คงอยากรู้เป็นธรรมดานะ ถ้าซาย่าเป็นก้องคุงก็คงช่วยพี่เค้า..."
"แต่....ซาย่า...นั่นหมายความว่า ก้องคุงก็ต้องไปมีอะไรกะคนอื่นนะ"
ซาย่าหัวเราะ และหันมาจูบแก้มผมครั้งนึง...
"แหม...ก้องคุง เอมี่ มิซ่า ฮานะ จะว่าไปก็คนอื่นเหมือนกัน ซาย่าไม่ว่าไรหรอก เรายังไม่ได้แต่งงานกันนะ ก้องคุงจะมีชีวิตยังไง ซาย่าก็คงไม่เกี่ยวข้องหรอก..."
ผมกอดจูบซาย่าอีกครั้ง แฟนผมคนนี้...รักผม...แต่ไม่เคยหวงผมเลย ตอนนี้กำลังเปิดทางให้ผมไปนอนกะคนอื่นด้วยซ้ำ
"มันขึ้นกับก้องคุงเลยนะ การมีสัมพันธ์กับคนอื่นแล้วอาจทำให้ผูกพันจนก้องคุงรักเค้า ถ้าก้องคุงมีความรักกะคนอื่น ซาย่าก็คงทำอะไรไม่ได้นอกจากเสียใจ... สำหรับซาย่าแล้ว ซาย่าไม่มีคนอื่น เพราะซาย่าไม่ได้รักใครอีกแล้วนอกจากก้องคุง...."
เวลาแค่สองอาทิตย์ มันน้อยมากเกินไปสำหรับพี่น้องสามคน แต่ผมต้องกลับแล้ว ซาย่าบอกให้ผมตั้งใจเรียน และซาย่าจะตามมาเรียนโทที่เมืองไทย ถึงเวลานั้น...ก็จะได้อยู่ด้วยกัน
.....................................................................................
เครื่องบินผมมาถึงกรุงเทพในเช้าวันแรกหลังจากหยุดสงกรานต์ผ่านพ้นไปแล้ว ฟ้ายังไม่สาง ผมกลับไปนอนที่คอนโดก่อน ผมยังไม่ลืมที่ซาย่าพูด และผมก็ไม่ลืมพี่ตาล หลังจากนอนเต็มอิ่ม ผมตื่นมาพร้อมกับเจอหน้าเก๋ที่มาทำความสะอาดคอนโดให้ เก๋ยิ้มและถามผมว่ารู้หรือยังว่าใครให้ตุ๊กตาหมี เออ..ผมลืมไปเลยสินะ ใครวะเนี่ย ไอ้โอ๋เหรอ ไม่นี่... ไม่เห็นมันจะพูดไรเลย รึจะเป็นไอ้เชี่ยเอ็มที่หาเรื่องแกล้งผมอีก แต่ไอ่ห่านี่มันเกลียดตุ๊กตา...โอ๋เคยบอกผม
ผมเปิดมือถือ โห....มิสคอลจากพี่ตาล 10 ครั้ง เกิดอะไรขึ้นกะพี่ตาล..ผมโทรไป พี่ตาลไม่ได้รับสาย นั่นยิ่งทำให้ผมร้อนรนมาก ผมคว้ากุญแจรถ ก่อนไปบอกเก๋ให้ล้อคห้องก่อนกลับ เก๋เองก็ออกจะงงและแปลกใจและผิดคาดมากๆที่ผมไม่จบกะเธอในวันนี้ แล้วผมก็พรวดพราดออกไป ระหว่างทางผมโทรหาพี่ตาลตลอด แต่ยังคงไม่ได้รับสาย พี่ตาลเป็นอะไรไป.... ผมไปที่โรงเรียนทันที โรงเรียนบอกว่า..พี่ตาลไม่แวะมาที่ทำงานช่วงสงกรานต์เลย 4-5 วันแล้ว ตามปกติครูตาลจะเข้ามาเสมอ แต่ปิดสงกรานต์นี้ครูตาลหายไปโดยไม่ได้บอกที่โณงเรียนว่าจะไปไหน โรงเรียนก็ติดต่อพี่ตาลไม่ได้เหมือนกัน ผมเลยรีบกลับไปที่หอพี่ตาลแล้วรีบขึ้นไปที่ห้อง หน้าห้องยังมีรองเท้าของพี่ตาลอยู่ ผมยืนเคาะประตูเกือบสิบนาที จนป้าที่อยู่ข้างห้องพี่ตาลเปิดประตูมาบอกว่าให้ผมลงไปติดต่อข้างล่างเพื่อขอกุญแจมาเปิด เพราะไม่เห็นหนูตาลมาหลายวันแล้วเหมือนกัน ทันทีที่เปิดเข้าไป พี่ตาลนอนอยู่บนที่นอน ร่างกายผอมโซอิดโรยเต็มที่ และหมดสติไม่รู้สึกตัว ผมโทรเรียกรถพยาบาลเพื่อพาพี่ตาลไปส่ง รพ. ทันที
...
"คุณเป็นญาติของ นางสาวพิชญาหรือเปล่าครับ"
คุณหมอเดินออกมาหาผม
"คุณพิชญาเป็นไข้เลือดออกครับ ตอนนี้เกร็ดเลือดเหลือ 20000 เท่านั้น ต้องแอดมิทวันนี้เลย เดี๋ยวคุณเซ็นยินยอมให้ด้วยครับ ตอนนี้คนไข้ยังหลับผมให้พักอยู่ห้อง 908 นะครับ"
ผมขึ้นไปที่ห้องพัก มันเป็นห้องรวมนอนกันสี่คน ผมโคตรสงสารพี่ตาลเลย ผมเดินเข้ามาจับมือพี่ตาล บีบเบาๆ ถ้าผมไม่ตามหา พี่ตาลจะเป็นยังไงเนี่ย... ผมนั่งเฝ้าในห้องรวมและเอาหน้าฟุบหลับคาเตียงพี่ตาล นานแค่ไหนไม่รู้ มารู้สึกตัวเมื่อมีคนมาลูบหัวผม
"ก้อง กลับมาแล้วเหรอ..." พี่ตาลรู้ได้ไงว่าเป็นผม เธอแค่จับหัวผมเท่านั้น
"พี่ครับ... ผมขอโทษที่เปิดโทรศัพท์ช้าไป..."
"ยังดีว่าไม่เปิดเลย....แล้วพี่นอนตายที่บ้านนะ..."
พี่ตาลเล่าว่า เธอเริ่มเป็นไข้หลายวันแล้ว ทีแรกคิดว่าเป็นไข้หวัดใหญ่ แต่กินยาเท่าไรก็ไม่หาย จนเธอไข้สูงจนลุกไม่ขึ้นและหมดสติไป ไม่รู้กี่วัน เธอโทรศัพท์หาผมเท่านั้น และเธอทำโทรศัพท์หล่นและหายไป
"เดี๋ยวก็กลับได้แล้วนะครับพี่... นอนพักให้แข็งแรงนะครับ พี่อยากย้ายห้องมั๊ย"
"ไม่เป็นไร ย้ายไปห้องไหนพี่ก็ไม่เห็นวิวอยู่ดี"
พี่ตาลอยู่รพ อีก 4 วัน ผมกลับคอนโดเพียงแค่อาบน้ำและผมก็มาอยู่กะพี่ตาลที่โรงพยาบาล ผมนึกในใจว่า ถ้าผมไม่รู้จักพี่ตาล.... พี่ตาลจะมีใครมาดูแลให้นะ น่าสงสารเหลือเกิน จนวันที่ออกจากโรงพยาบาล ผมรับพี่ตาลมาส่งที่หอพักเหมือนเดิม ผมจัดการอะไรในบ้านพี่ตาลให้หมด และก่อนรับพี่ตาลกลับมาผมมาทำความสะอาดให้ด้วย ผมเห็นว่าคราบน้ำกามของผมในวันนั้น ยังคงกระจายอยู่บนเตียงพี่ตาล ผมเลยเปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้ใหม่
"โห ก้องทำความสะอาดห้องให้พี่ด้วย ขอบคุณมากนะ พี่ตาลไม่รู้จะตอบแทนก้องได้ไง"
"นี่ของฝากครับ" ผมยื่นกล่องใส่มือพี่ตาล พี่ตาลแกะกล่องอย่างประณีต
"อะไรเนี่ย"
"กล่องดนตรีครับ ผมซื้อมาจากโอตารุครับ พี่ชอบมั๊ยครับ"
กล่องดนตรีรูปบ้านมีเพลงคริสต์มาส ไซเลนไนท์ มันคือสื่อที่จะให้พี่ตาลรับรู้ได้ดีกว่าสิ่งใดๆ
"และอันนี้ ก็เป็นของฝากอีกชิ้นครับ"
ผมเดินเข้าไปกอดพี่ตาลแน่น พี่ตาลตกใจนิดนึง แต่ก็กอดตอบผมอย่างแน่นเหมือนกัน
"พี่คิดถึงก้องตลอดเลยนะ ชีวิตของพี่มีเพื่อนน้อยจนนับคนได้เลย ก็มีเพื่อนทำงานที่โรงเรียน ที่เหลือไม่มีใครแล้ว ก้องเป็นคนเดียวนี่หละที่เป็นเพื่อนพี่"
เย็นวันนั้นผมให้พี่ตาลพักผ่อน ผมเปิดทีวีให้พี่ตาลดู (ฟัง) ข่าวแล้วผมลงไปซื้ออาหารมาให้ พี่ตาลกินได้แล้วตามปกติ
"พี่ตาลครับ ผมขอพี่นอนที่ห้องพี่คืนนี้นะครับ ผมเป็นห่วงพี่ หรือถ้าพี่กลัวผม ผมก็กลับบ้านได้ครับ มีไรก็โทรหาผมนะ นี่ครับโทรศัพท์ มันหล่นอยู่ใต้เตียงพี่ครับ แล้วพี่กดปิดเสียงไว้ด้วย มันเลยไม่มีเสียงครับ"
"อยู่กะพี่ได้ เดี๋ยวถ้าพี่พอลุกไหวเดินสะดวก แล้วคงไม่รบกวนแล้ว"
ผมเอาอุปกรณ์การนอนมาด้วย ผมนอนในถุงนอนได้ ห้องพี่ตาลก็แบบประหยัด มีแต่พัดลมเท่านั้น ห้องอาบน้ำก็ไม่มีน้ำร้อน คืนนี้พี่ตาลหลับสนิท อาจเป็นเพราะยา ผมก็นอนหลับสนิทตามพี่ตาลไปด้วย ผมเพิ่งรู้ว่า นอนแบบไม่เปิดแอร์....มันสดชื่นเหมือนกัน
ผมตื่นเช้าเพราะได้ยินเสียงชงกาแฟ พี่ตาลลุกขึ้นมาเตรียมอาหารเช้าให้ผม ไข่ดาว ขนมปัง แยม กาแฟ มันง่ายๆ..แต่ก็แสดงถึงความพยายามของพี่ตาลที่จะทำอาหารให้ผม ผมอาบน้ำและก็มากินข้าว วันนี้พี่ตาลพอไหวและเป็นวันทำงานปกติ พี่ตาลจะเข้าไปโรงเรียนเนื่องจากไม่ได้เข้าไปหลายวัน ผมอาสาไปเป็นเพื่อน แต่พอได้เจอครูใหญ่ ครูใหญ่ให้พักวันศุกร์อีกวัน แล้วมาทำงานวันจันทร์เลย
"แล้ววันนี้พี่ตาลอยากทำอะไรครับ"
ล้น
พี่ตาลก็เป็นผู้หญิงคงอยากลองสักครั้งว่าเป็นยังไง
จัดเลยๆ
เป็นแค่พี่สาวคงอบอุ่นใจดีนะ
::Sobad:: พี่ตาลจุ๊
คงต้องรอเฉลยว่าพี่ตาลอยากทำอะไร ::HeyHey::
สงสัยนายก้องจะได้เป็นหมอใช้เข็มฉีดยาให้คนไข้ตาบอดแน่ๆ
น่าสงสารพี่ตาลเป็นไข้เลือดออกไม่มีดูแล ดีก้องกลับมาทัน
thank you
น่าสงสาร ก้องต้องช่วยแล้วแหล่ะ
สาวใหม่ของนายก้อง สนุกครับขอบคุน ::Beggar::
::NoNo::
จิตใจดีมากๆ ครับ เป็นห่วงและดูแล
พี่ตาลอยากทำไรครับ ถามชี้นำสุดๆเลย
::Yes!::
คราวนี้พี่ตาลไม่รอดแน่ๆ
ช่วยพี่ตาลด้วย
พี่ตาลหายป่วยงวดนี้สงสัยโดนสอนเปิดซิง
::DayDream::
::Shy:: ::Shy::
รักษาไข้ให้พี่ตาลหายสนิทเลยครับ
สุดยอดเลย งั้นก็ทำบุญให้พี่ตาลได้สมหวัง
ก้องเอ๊ย
::Dribbling::
ช่วยคนพิการ ได้บุญแรงน่ะ
::HeyHey::
เสร้จแน่พี่ตาล
ทำอะไรดีน่ะ
ทำบุญเพื่อการศึกษาจะได้สอบผ่านทุกวิชา
::Reader::
ลองของเลย ขอบคุณครับ
::Sweat:: ช่วยพี่เขาไปเถอะ ถือว่าสงสาร
อยากกระชับมิตรให้มันแน่นแฟ้นอะ
ดีแล้วที่รวบรัดการไปญี่ปุ่น เพระตอนนี้พี่ตาลเป็นนางเอก
ชอบดีเทลที่ก้องใส่ใจพี่ตาลจัง
::Angry::
พี่ตาลหายดีแล้ว น่าจะช่วยส่งเสริมประสบการณ์หน่อยนะก้อง
ดูแลกันดีมาก ๆ
อยากมีของเข้าตัวน่ะสิ เวลาแบบนี้
เขียนได้ดีมากๆเลยครับ
พี่ตาลน่ารักอ่อนหวาน
::Angry::
พี่ตาลรอดตายหวุดหวิดเพราะก้อง
::HeyHey:: ::HeyHey:: เป็นกำลังใจให้สร้างสรรค์ผลงานครับ
พ่ี่ตาลได้รับรู้ความสุขแบบหญิงสาวแล้วในวันนี้จากน้องก้อง
ช่วยถึงขนาดนี้ เด๊วมีบทจัดหนักแน่ๆ
ก้องต้องช้วยพี่ตาลอีกแน่ๆเลย
::Sobad::
::WowWow::
ดีนะที่ตามไปดูถึงหอพัก ม่ายงั้นคงได้จัดงานสีดำแทน
::Ahoo::
เกือบไปแล้ว
ปลดปล่อยซะ
พี่ตาลคงอยากทำ ::Shy::
อ้างจาก: magna67t เมื่อ มิถุนายน 15, 2024, 09:31:15 หลังเที่ยงแปดปียี่สิบสี่คน ภาค 7 แสบซ่ามหาลัย ตอน 5 สัมผัสแรก
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL https://xonly8.com/index.php?topic=229016.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 วัยแห่งความรัก https://xonly8.com/index.php?topic=236192.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 3 เพื่อนคุย https://xonly8.com/index.php?topic=228587.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 4 โกอินเตอร์ https://xonly8.com/index.php?topic=231757.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 5 ส่งท้ายวัยมัธยม https://xonly8.com/index.php?topic=249713.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 6 เฟรชชี่ปีหนึ่ง https://xonly8.com/index.php?topic=266132.0
แฟนกู ภาค 1 https://xonly8.com/index.php?topic=240071.0
แฟนกู ภาค 2 https://xonly8.com/index.php?topic=242119.0
แฟนกู ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=244070.0
แฟนกู ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=254649.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=278193.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=284920.0
ดูรายละเอียดได้ตามลายแทงที่แอดมินทำไว้ให้
https://xonly8.com/index.php?topic=173287.0
********************************************************************************
********************************************************************************
ผมประกบปากจูบพี่ตาลอีกที
พี่ตาลรับรู้จากความรู้สึกได้อย่างรวดเร็ว ชัดเจน ว่องไว พี่ตาลไม่ต้องการการมองเห็น พี่ตาลก็รู้ได้ว่าการจูบของผมครั้งนี้ เชิญชวนพี่ตาลให้ตกหลุมความใคร่อย่างดิ้นไม่หลุด แต่เหมือนพี่ตาลไม่ต้องการจะดิ้นหนีด้วยซ้ำ
"คืนนี้ สอนพี่นะ"
พี่ตาลดึงผมเข้าไปที่ที่นอนของพี่ตาล ดันให้ผมนั่งลงบนที่นอน พี่ตาลถอดเสื้อยืดผมออก ส่วนบนของผมไม่มีอะไรเหลือแล้ว พี่ตาลลูบคลำตัวผมตั้งแต่คอผ่านลงมาถึงอก แขนผม รักแร้ผม ซี่โครงของผม และมาสิ้นสุดที่สะดือของผม
"โห ก้อง กล้ามเนื้อเธอแข็งแรงมากๆ"
พี่ตาลจับลงมาที่กางเกงยีนของผม มือพี่ตาลแม่นมากจับโดนส่วนนั้นของผมพอดีและบีบคลึงมันนอกกางเกงยีน
"เชื่อมั๊ย พี่ไม่เคยรู้เลยว่าของผู้ชายเป็นยังไง ก้องรังเกียจพี่มั๊ย...พี่ถามจริงๆ"
"ไม่เคยครับ ผมไม่เคยรังเกียจหรือรำคาญพี่เลยครับ ถ้าผมทำให้พี่ได้ ผมจะทำให้ทุกอย่างครับ"
พี่ตาลเริ่มปลดเข็มขัดและกระดุมออก และดึงกางเกงยีนตามมา ตอนนี้ผมมีแค่กางเกงในที่กั้นระหว่างผมกับพี่ตาล มือของพี่ตาลยังคงบีบคลึงมันอย่างไม่ขาดตอน ทุกสัมผัสของพี่ตาลคือการรับรู้แทนตา
"ของผู้ชายเค้าใหญ่ๆแบบนี้มั๊ย"
"ก็คง...เอ่อ..แบบนี้มั๊งครับ"
"พี่ว่ามันใหญ่กว่าของพี่แยะเลยนะ มันจะเข้าได้เหรอ"
"เข้าได้ครับ เข้าได้ทุกคนแหละพี่"
แล้วพี่ตาลก็ดึงกางเกงในด่านสุดท้ายของผมลง มือเธอสัมผัสกับท่อนลำของผม พี่ตาลสัมผัสจนรู้ว่ามีหนังปิดบังส่วนหัวอยู่ครึ่งนึง พี่ตาลรูดมันลง เธอกำมือรอบลำของผมแล้วเริ่มลูบท่อนลำอย่างช้าๆ สัมผัสที่แปลกประหลาดแบบที่ผมไม่เคยเจอทำให้ลำของผมออกอาการอย่างควบคุมไม่ได้ มันเริ่มขยายขนาด ซึ่งแน่นอน พี่ตาลต้องรับรู้มันได้ เธอเงยหน้ามาทางผม แต่สายตาพี่ตาลกลับจับจ้องที่ฝาผนัง สีหน้าของเธอแสดงถึงความแปลกใจกับสิ่งที่อยู่ในมือ
"มันใหญ่มากๆ นี่มันกระตุกๆนิดๆด้วยนะ โห ตอนนี้แข็งมากๆ อ๋อ...มันเป็นอย่างนี้เอง ตรงโคนมันมีขนด้วยเนอะ ของก้องมันยาวมากมั๊ยอ่ะ พี่ไม่เคยจับต้องของผู้ชายคนไหนมาก่อนเลย มีเส้นเลือดปูดๆด้วย อ้อ อันนี้คืออัณฑะใช่มั๊ย...."
สัมผัสของพี่ตาลคือการรับรู้ แต่ไม่ใช่การกระทำที่ให้ผมเกิดความเสียว แต่สัมผัสที่แปลกใหม่นี้ทำให้ผมตื่นเต้นสุดๆ ผมไม่อยากทำอะไรพี่ตาลเลย ผมไม่ได้รังเกียจพี่ตาล แต่อีกสองวันผมจะเจอกับซาย่าแล้ว ตอนนี้ผู้หญิงคนไหน ผมก็ไม่สนใจทั้งนั้น แต่ดูเหมือนพี่ตาลจะไม่คิดแบบนั้น
"ก้อง ของผู้ชายมันมีรูที่เดียวเหรอ อันนี้คือทั้งฉี่และฉีดน้ำเชื้อใช่มั๊ย"
พี่ตาลถามและปลายนิ้วชี้พี่ตาลแตะที่รูอยู่ น้ำหล่อลื่นผมออกมาแล้ว มันเสียวและแปลกใหม่ ผมจับมือพี่ตาลแน่น
"พี่ตาลครับ เราหยุดก็ได้นะครับพี่ ก่อนที่ผมจะหยุดไม่ได้ครับ"
"ไม่เป็นไรหรอก ขอพี่เรียนรู้เหอะนะ พี่คงไม่เจอใครใจดีเหมือนก้องแล้ว"
พี่ตาลกำขยำท่อนลำของผม และไม่นานนักก็เปลี่ยนเป็นรูดขึ้นลง พี่ตาลกำลังชักว่าวให้ผม ผมไม่ได้สอนพี่เค้าเลยว่าควรทำไงกะมัน คงจะเป็นธรรมชาติมั๊ง ผมนอนเงียบสนิท ความเสียวที่พี่ตาลทำให้มันไม่ทะลักทะลายจนผมทนอะไรไม่ได้ ผมยอมให้พี่ตาลผู้น่าสงสารเล่นของผมไปเรื่อยๆ
"กลิ่นมันเริ่มเปลี่ยนไปแล้วก้อง ก้องจะถึงจุดสุดยอดแล้วใช่มั๊ย"
"โอ๊ย...ครับพี่ พี่ตาลหยุดเถอะครับ เดี๋ยวน้ำมันจะพุ่งออกมาเปรอะหมดนะครับ"
"ให้พี่ได้รู้นะ...ว่ามันเป็นไง พี่ทำแบบนี้ดีมั๊ย"
"ดีมากครับ..พี่ ดีมากๆครับ
เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว พี่ตาลไม่ย่อท้อที่จะรูดให้ผมเรื่อยๆ ทั้งสองมือทำงานร่วมกัน มือนึงดึงลำของผมรูดขึ้นลง อีกมือก็ลูบไปตามตัวของผมอย่างแผ่วเบา มันเป็นอะไรที่ผมไม่เคยเจอมาก่อนเลยจริงๆ ตอนนี้ลำผมแข็งสุดๆ มันพร้อมแล้วสำหรับการปล่อยน้ำ พี่ตาลรู้สึกจากกลิ่นและสัมผัสที่มันเริ่มแข็งเกร็งมากขึ้นเรื่อยๆ ผมไม่ไหวแล้ว เอามือจับมือพี่ตาลและรูดลำผมในจังหวะที่เร็วขึ้น
"พี่ตาลครับ ผมไม่ไหวแล้วครับพี่...."
พอสิ้นสุดคำพูด น้ำก็พุ่งกระฉูดออกมาปะทะใบหน้าพี่ตาล มันพุ่งออกมาอีกหลายระลอกต่อกัน และฉีดขึ้นบนหน้าพี่ตาลหลายครั้งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ พี่ตาลถึงกับสะดุ้งกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่มือพี่ตาลไม่ได้หยุดทำเลย หลังจากมันปล่อยน้ำมาเพียงพอแล้ว พี่ตาลยังคงรูดมันอยู่ น้ำกามผมมันลื่นและเมื่อโดนพี่ตาลถูกับส่วนหัวต่อไป ผมถึงกับร้องลั่น บีบมือพี่ตาลแน่น
"พี่ตาลครับ โอ๊ย เสียวครับพี่ เสียวมากครับ พอแล้วครับ อย่าครับพี่ โอ๊ย ..พอแล้ววววว โอ๊ย โอ๊ยๆๆๆ"
พี่ตาลทำเร็วขึ้นแบบที่ผมสอนเมื่อกี้นี้ ความเสียวรอบนี้มันมากมายสุดที่ผมจะทน ผมจับมือพี่ตาลแน่น เกร็งตัวก่อนจะพ่นน้ำตามออกมาอีกครั้งในเวลาเพียงแค่ 5 นาที ผมจับมือพี่ตาลแน่นและดึงพี่สาวคนใหม่ของผมขึ้นมาจูบโดยไม่สนใจน้ำกามที่เลอะบนใบหน้าสวยงามของพี่ตาล ลิ้นของผมผลักดันน้ำกามให้ไหลเข้าปากพี่ตาล
พี่ตาลได้ลิ้มรสน้ำกามของผมแล้ว.......ผมกอดพี่ตาลแน่น
แต่ผมคิดว่าผมควรหยุดกะพี่ตาลแล้ว ก่อนที่ผมจะล่วงเกินพี่ตาลไปมากกว่านี้ ผมไหว้ขอบคุณพี่ตาล ผมรู้ว่าพี่ตาลคงไม่เห็น ผมดึงพี่ตาลนั่ง และผมก็เอาทิชชูมาเช็ดหน้าให้พี่ตาลอย่างทะนุถนอม พี่ตาลยิ้มตลอดเวลา และหยิบทิชชูมาเช็ดหน้าให้ผมเหมือนกัน
"พี่ทำก้องเจ็บมั๊ย"
"ไม่เลยครับพี่ มันดีมากๆนะครับ พี่ตาลครับ วันนี้ผมขอกลับก่อนนะครับพี่ ไว้ผมกลับจากญี่ปุ่นจะมาหาพี่ใหม่นะครับ"
การตัดสินนี้คงขัดใจพี่ตาลไม่น้อย แต่ผมอยู่ไม่ได้หรอกครับ ถ้าอยู่แปลว่าพี่ตาลคงต้องมีอะไรกับผมในคืนนี้แน่นอน ผมอยากให้พี่ตาลเป็นพี่สาวของผม ที่ไม่ได้เป็นอย่างอื่น ผมไม่อยากซ้ำเติมความยากลำบากให้พี่เค้า
..........................................................................
ต้นเดือนเมษาผมก็ไปหาซาย่า
รอบนี้ซาย่ามารับพร้อมกับเอมี่และมิซ่า ผมดีใจมากๆ ที่ได้เจอกับสามคนนี้อีก วันเวลากับซาย่าเป็นวันเวลาที่ผมมีความสุขเสมอ ไม่เคยมีเรื่องที่ขัดเคืองใจระหว่างเราเลย น้องสองคนก็ดีใจสุดๆที่ผมมาหา ทั้งสามคนช่วยกันรับภาระทำให้ผมมีความสุข
วันหนึ่งหลังจากผมเสร็จสิ้นภาระกิจพาซาย่าไปสวรรค์ ผมได้เล่าเรื่องของพี่ตาลให้ฟัง...
"ก้องคุง... ซาย่าคิดอีกอย่างนึงนะ ความจริงพี่ตาลคงอยากรู้อยากเห็นอยากลองมากกว่าที่จะผูกพันกะก้องคุงนะ ซาย่าคิดว่าถ้าซาย่าตาบอดตั้งแต่เกิด ซาย่าก็จะไม่มีทางรู้ว่าเรื่องแบบนี้มันเป็นไง ทำยังไงกัน ก็คงอยากรู้เป็นธรรมดานะ ถ้าซาย่าเป็นก้องคุงก็คงช่วยพี่เค้า..."
"แต่....ซาย่า...นั่นหมายความว่า ก้องคุงก็ต้องไปมีอะไรกะคนอื่นนะ"
ซาย่าหัวเราะ และหันมาจูบแก้มผมครั้งนึง...
"แหม...ก้องคุง เอมี่ มิซ่า ฮานะ จะว่าไปก็คนอื่นเหมือนกัน ซาย่าไม่ว่าไรหรอก เรายังไม่ได้แต่งงานกันนะ ก้องคุงจะมีชีวิตยังไง ซาย่าก็คงไม่เกี่ยวข้องหรอก..."
ผมกอดจูบซาย่าอีกครั้ง แฟนผมคนนี้...รักผม...แต่ไม่เคยหวงผมเลย ตอนนี้กำลังเปิดทางให้ผมไปนอนกะคนอื่นด้วยซ้ำ
"มันขึ้นกับก้องคุงเลยนะ การมีสัมพันธ์กับคนอื่นแล้วอาจทำให้ผูกพันจนก้องคุงรักเค้า ถ้าก้องคุงมีความรักกะคนอื่น ซาย่าก็คงทำอะไรไม่ได้นอกจากเสียใจ... สำหรับซาย่าแล้ว ซาย่าไม่มีคนอื่น เพราะซาย่าไม่ได้รักใครอีกแล้วนอกจากก้องคุง...."
เวลาแค่สองอาทิตย์ มันน้อยมากเกินไปสำหรับพี่น้องสามคน แต่ผมต้องกลับแล้ว ซาย่าบอกให้ผมตั้งใจเรียน และซาย่าจะตามมาเรียนโทที่เมืองไทย ถึงเวลานั้น...ก็จะได้อยู่ด้วยกัน
.....................................................................................
เครื่องบินผมมาถึงกรุงเทพในเช้าวันแรกหลังจากหยุดสงกรานต์ผ่านพ้นไปแล้ว ฟ้ายังไม่สาง ผมกลับไปนอนที่คอนโดก่อน ผมยังไม่ลืมที่ซาย่าพูด และผมก็ไม่ลืมพี่ตาล หลังจากนอนเต็มอิ่ม ผมตื่นมาพร้อมกับเจอหน้าเก๋ที่มาทำความสะอาดคอนโดให้ เก๋ยิ้มและถามผมว่ารู้หรือยังว่าใครให้ตุ๊กตาหมี เออ..ผมลืมไปเลยสินะ ใครวะเนี่ย ไอ้โอ๋เหรอ ไม่นี่... ไม่เห็นมันจะพูดไรเลย รึจะเป็นไอ้เชี่ยเอ็มที่หาเรื่องแกล้งผมอีก แต่ไอ่ห่านี่มันเกลียดตุ๊กตา...โอ๋เคยบอกผม
ผมเปิดมือถือ โห....มิสคอลจากพี่ตาล 10 ครั้ง เกิดอะไรขึ้นกะพี่ตาล..ผมโทรไป พี่ตาลไม่ได้รับสาย นั่นยิ่งทำให้ผมร้อนรนมาก ผมคว้ากุญแจรถ ก่อนไปบอกเก๋ให้ล้อคห้องก่อนกลับ เก๋เองก็ออกจะงงและแปลกใจและผิดคาดมากๆที่ผมไม่จบกะเธอในวันนี้ แล้วผมก็พรวดพราดออกไป ระหว่างทางผมโทรหาพี่ตาลตลอด แต่ยังคงไม่ได้รับสาย พี่ตาลเป็นอะไรไป.... ผมไปที่โรงเรียนทันที โรงเรียนบอกว่า..พี่ตาลไม่แวะมาที่ทำงานช่วงสงกรานต์เลย 4-5 วันแล้ว ตามปกติครูตาลจะเข้ามาเสมอ แต่ปิดสงกรานต์นี้ครูตาลหายไปโดยไม่ได้บอกที่โณงเรียนว่าจะไปไหน โรงเรียนก็ติดต่อพี่ตาลไม่ได้เหมือนกัน ผมเลยรีบกลับไปที่หอพี่ตาลแล้วรีบขึ้นไปที่ห้อง หน้าห้องยังมีรองเท้าของพี่ตาลอยู่ ผมยืนเคาะประตูเกือบสิบนาที จนป้าที่อยู่ข้างห้องพี่ตาลเปิดประตูมาบอกว่าให้ผมลงไปติดต่อข้างล่างเพื่อขอกุญแจมาเปิด เพราะไม่เห็นหนูตาลมาหลายวันแล้วเหมือนกัน ทันทีที่เปิดเข้าไป พี่ตาลนอนอยู่บนที่นอน ร่างกายผอมโซอิดโรยเต็มที่ และหมดสติไม่รู้สึกตัว ผมโทรเรียกรถพยาบาลเพื่อพาพี่ตาลไปส่ง รพ. ทันที
...
"คุณเป็นญาติของ นางสาวพิชญาหรือเปล่าครับ"
คุณหมอเดินออกมาหาผม
"คุณพิชญาเป็นไข้เลือดออกครับ ตอนนี้เกร็ดเลือดเหลือ 20000 เท่านั้น ต้องแอดมิทวันนี้เลย เดี๋ยวคุณเซ็นยินยอมให้ด้วยครับ ตอนนี้คนไข้ยังหลับผมให้พักอยู่ห้อง 908 นะครับ"
ผมขึ้นไปที่ห้องพัก มันเป็นห้องรวมนอนกันสี่คน ผมโคตรสงสารพี่ตาลเลย ผมเดินเข้ามาจับมือพี่ตาล บีบเบาๆ ถ้าผมไม่ตามหา พี่ตาลจะเป็นยังไงเนี่ย... ผมนั่งเฝ้าในห้องรวมและเอาหน้าฟุบหลับคาเตียงพี่ตาล นานแค่ไหนไม่รู้ มารู้สึกตัวเมื่อมีคนมาลูบหัวผม
"ก้อง กลับมาแล้วเหรอ..." พี่ตาลรู้ได้ไงว่าเป็นผม เธอแค่จับหัวผมเท่านั้น
"พี่ครับ... ผมขอโทษที่เปิดโทรศัพท์ช้าไป..."
"ยังดีว่าไม่เปิดเลย....แล้วพี่นอนตายที่บ้านนะ..."
พี่ตาลเล่าว่า เธอเริ่มเป็นไข้หลายวันแล้ว ทีแรกคิดว่าเป็นไข้หวัดใหญ่ แต่กินยาเท่าไรก็ไม่หาย จนเธอไข้สูงจนลุกไม่ขึ้นและหมดสติไป ไม่รู้กี่วัน เธอโทรศัพท์หาผมเท่านั้น และเธอทำโทรศัพท์หล่นและหายไป
"เดี๋ยวก็กลับได้แล้วนะครับพี่... นอนพักให้แข็งแรงนะครับ พี่อยากย้ายห้องมั๊ย"
"ไม่เป็นไร ย้ายไปห้องไหนพี่ก็ไม่เห็นวิวอยู่ดี"
พี่ตาลอยู่รพ อีก 4 วัน ผมกลับคอนโดเพียงแค่อาบน้ำและผมก็มาอยู่กะพี่ตาลที่โรงพยาบาล ผมนึกในใจว่า ถ้าผมไม่รู้จักพี่ตาล.... พี่ตาลจะมีใครมาดูแลให้นะ น่าสงสารเหลือเกิน จนวันที่ออกจากโรงพยาบาล ผมรับพี่ตาลมาส่งที่หอพักเหมือนเดิม ผมจัดการอะไรในบ้านพี่ตาลให้หมด และก่อนรับพี่ตาลกลับมาผมมาทำความสะอาดให้ด้วย ผมเห็นว่าคราบน้ำกามของผมในวันนั้น ยังคงกระจายอยู่บนเตียงพี่ตาล ผมเลยเปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้ใหม่
"โห ก้องทำความสะอาดห้องให้พี่ด้วย ขอบคุณมากนะ พี่ตาลไม่รู้จะตอบแทนก้องได้ไง"
"นี่ของฝากครับ" ผมยื่นกล่องใส่มือพี่ตาล พี่ตาลแกะกล่องอย่างประณีต
"อะไรเนี่ย"
"กล่องดนตรีครับ ผมซื้อมาจากโอตารุครับ พี่ชอบมั๊ยครับ"
กล่องดนตรีรูปบ้านมีเพลงคริสต์มาส ไซเลนไนท์ มันคือสื่อที่จะให้พี่ตาลรับรู้ได้ดีกว่าสิ่งใดๆ
"และอันนี้ ก็เป็นของฝากอีกชิ้นครับ"
ผมเดินเข้าไปกอดพี่ตาลแน่น พี่ตาลตกใจนิดนึง แต่ก็กอดตอบผมอย่างแน่นเหมือนกัน
"พี่คิดถึงก้องตลอดเลยนะ ชีวิตของพี่มีเพื่อนน้อยจนนับคนได้เลย ก็มีเพื่อนทำงานที่โรงเรียน ที่เหลือไม่มีใครแล้ว ก้องเป็นคนเดียวนี่หละที่เป็นเพื่อนพี่"
เย็นวันนั้นผมให้พี่ตาลพักผ่อน ผมเปิดทีวีให้พี่ตาลดู (ฟัง) ข่าวแล้วผมลงไปซื้ออาหารมาให้ พี่ตาลกินได้แล้วตามปกติ
"พี่ตาลครับ ผมขอพี่นอนที่ห้องพี่คืนนี้นะครับ ผมเป็นห่วงพี่ หรือถ้าพี่กลัวผม ผมก็กลับบ้านได้ครับ มีไรก็โทรหาผมนะ นี่ครับโทรศัพท์ มันหล่นอยู่ใต้เตียงพี่ครับ แล้วพี่กดปิดเสียงไว้ด้วย มันเลยไม่มีเสียงครับ"
"อยู่กะพี่ได้ เดี๋ยวถ้าพี่พอลุกไหวเดินสะดวก แล้วคงไม่รบกวนแล้ว"
ผมเอาอุปกรณ์การนอนมาด้วย ผมนอนในถุงนอนได้ ห้องพี่ตาลก็แบบประหยัด มีแต่พัดลมเท่านั้น ห้องอาบน้ำก็ไม่มีน้ำร้อน คืนนี้พี่ตาลหลับสนิท อาจเป็นเพราะยา ผมก็นอนหลับสนิทตามพี่ตาลไปด้วย ผมเพิ่งรู้ว่า นอนแบบไม่เปิดแอร์....มันสดชื่นเหมือนกัน
ผมตื่นเช้าเพราะได้ยินเสียงชงกาแฟ พี่ตาลลุกขึ้นมาเตรียมอาหารเช้าให้ผม ไข่ดาว ขนมปัง แยม กาแฟ มันง่ายๆ..แต่ก็แสดงถึงความพยายามของพี่ตาลที่จะทำอาหารให้ผม ผมอาบน้ำและก็มากินข้าว วันนี้พี่ตาลพอไหวและเป็นวันทำงานปกติ พี่ตาลจะเข้าไปโรงเรียนเนื่องจากไม่ได้เข้าไปหลายวัน ผมอาสาไปเป็นเพื่อน แต่พอได้เจอครูใหญ่ ครูใหญ่ให้พักวันศุกร์อีกวัน แล้วมาทำงานวันจันทร์เลย
"แล้ววันนี้พี่ตาลอยากทำอะไรครับ"
::Reader::
ตาลคงไม่น่าจะรอดจากก้องแล้วละ
กลับมาอ่านอีกรอบ
ขอบคุณครับ
Good
::Glad:: ::Glad::
ก้องต้องสอนให้เห็นภาพนะ
พี่ตาลคงจะเป็นอีกหนึ่งคนในชีวิตก้องแล้วหละแบบนี้
พี่ตาลอยากสานต่อไงครับกัอง
อยากรู้สัมผัสนี้ขัดเจนขนาดไหน
::HeyHey:: อยากจัดหนักๆสักที
ก้องต้องช่วยตาลแล้วละ หายป่วยแล้ว
คิดถึงซาย่านะครับ Fcเลย
อยากให้มีบทเลิฟซีนของเธอบ้าง
นะครับไรต์(พลีส)🙏
::Angry::
::YehYeh:: ก้องคุนจะมีอะไรกับสาวตาบอดจริงไหม
อยากทำอะไรดีน๊า
น่าสงสารจับใจเลย ถ้าตายคาห้องก็ไม่มีใครรู้เลยถ้าก้องไม่กลับมา
::YehYeh::
โชคดีของพี่ตาลจริงๆ ที่มีก้องไปช่วย เขียนรายละเอียดได้ดีจังครับ
สงสารพี่ตาล ป่วยหนักเลย
สงสารพี่ตาล
พี่ตาลน่าสงสาร
::JubuJubu::
เซ็ตกล้องอีกคน
ความรักความห่วงใยของก้องกับพี่ตาลน่ารักมากๆ
ไปเดตกันก่อนซะหน่อย
ทุกรสชาติจริงๆ สุด
ก้องคงไม่รอดตาล
ต้องยอมรับเลยว่าผมอ่านไปสาวไป แต่ก็ไม่ค่อยเสร็จง่ายๆ เพราะแก่เลี้ยว ยังดีที่เดี๋ยวนี้มันยังแข็งตลอด ไม่เหมือนเมื่อก่อน แข็งมั่งอ่อนมั่ง เพราะเป็นเบาหวานความดัน กินยาเยอะมันเลยไม่ค่อยแข็ง ตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยเสร็จเพราะเมียโม็คให้เลย ไม่รู้เป็นไง แต่ถ้าเจอมืออาชีพก็ไม่แน่ อิอิ
::KO::
บทเรียนใหม่สำหรับน้องตาลครับ
ดูแลกัน มันดีกับใจ เด่วอะไรมันก้ดีมาก
อ้างจาก: magna67t เมื่อ มิถุนายน 15, 2024, 09:31:15 หลังเที่ยงแปดปียี่สิบสี่คน ภาค 7 แสบซ่ามหาลัย ตอน 5 สัมผัสแรก
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL https://xonly8.com/index.php?topic=229016.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 วัยแห่งความรัก https://xonly8.com/index.php?topic=236192.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 3 เพื่อนคุย https://xonly8.com/index.php?topic=228587.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 4 โกอินเตอร์ https://xonly8.com/index.php?topic=231757.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 5 ส่งท้ายวัยมัธยม https://xonly8.com/index.php?topic=249713.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 6 เฟรชชี่ปีหนึ่ง https://xonly8.com/index.php?topic=266132.0
แฟนกู ภาค 1 https://xonly8.com/index.php?topic=240071.0
แฟนกู ภาค 2 https://xonly8.com/index.php?topic=242119.0
แฟนกู ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=244070.0
แฟนกู ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=254649.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=278193.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=284920.0
ดูรายละเอียดได้ตามลายแทงที่แอดมินทำไว้ให้
https://xonly8.com/index.php?topic=173287.0
********************************************************************************
********************************************************************************
ผมประกบปากจูบพี่ตาลอีกที
พี่ตาลรับรู้จากความรู้สึกได้อย่างรวดเร็ว ชัดเจน ว่องไว พี่ตาลไม่ต้องการการมองเห็น พี่ตาลก็รู้ได้ว่าการจูบของผมครั้งนี้ เชิญชวนพี่ตาลให้ตกหลุมความใคร่อย่างดิ้นไม่หลุด แต่เหมือนพี่ตาลไม่ต้องการจะดิ้นหนีด้วยซ้ำ
"คืนนี้ สอนพี่นะ"
พี่ตาลดึงผมเข้าไปที่ที่นอนของพี่ตาล ดันให้ผมนั่งลงบนที่นอน พี่ตาลถอดเสื้อยืดผมออก ส่วนบนของผมไม่มีอะไรเหลือแล้ว พี่ตาลลูบคลำตัวผมตั้งแต่คอผ่านลงมาถึงอก แขนผม รักแร้ผม ซี่โครงของผม และมาสิ้นสุดที่สะดือของผม
"โห ก้อง กล้ามเนื้อเธอแข็งแรงมากๆ"
พี่ตาลจับลงมาที่กางเกงยีนของผม มือพี่ตาลแม่นมากจับโดนส่วนนั้นของผมพอดีและบีบคลึงมันนอกกางเกงยีน
"เชื่อมั๊ย พี่ไม่เคยรู้เลยว่าของผู้ชายเป็นยังไง ก้องรังเกียจพี่มั๊ย...พี่ถามจริงๆ"
"ไม่เคยครับ ผมไม่เคยรังเกียจหรือรำคาญพี่เลยครับ ถ้าผมทำให้พี่ได้ ผมจะทำให้ทุกอย่างครับ"
พี่ตาลเริ่มปลดเข็มขัดและกระดุมออก และดึงกางเกงยีนตามมา ตอนนี้ผมมีแค่กางเกงในที่กั้นระหว่างผมกับพี่ตาล มือของพี่ตาลยังคงบีบคลึงมันอย่างไม่ขาดตอน ทุกสัมผัสของพี่ตาลคือการรับรู้แทนตา
"ของผู้ชายเค้าใหญ่ๆแบบนี้มั๊ย"
"ก็คง...เอ่อ..แบบนี้มั๊งครับ"
"พี่ว่ามันใหญ่กว่าของพี่แยะเลยนะ มันจะเข้าได้เหรอ"
"เข้าได้ครับ เข้าได้ทุกคนแหละพี่"
แล้วพี่ตาลก็ดึงกางเกงในด่านสุดท้ายของผมลง มือเธอสัมผัสกับท่อนลำของผม พี่ตาลสัมผัสจนรู้ว่ามีหนังปิดบังส่วนหัวอยู่ครึ่งนึง พี่ตาลรูดมันลง เธอกำมือรอบลำของผมแล้วเริ่มลูบท่อนลำอย่างช้าๆ สัมผัสที่แปลกประหลาดแบบที่ผมไม่เคยเจอทำให้ลำของผมออกอาการอย่างควบคุมไม่ได้ มันเริ่มขยายขนาด ซึ่งแน่นอน พี่ตาลต้องรับรู้มันได้ เธอเงยหน้ามาทางผม แต่สายตาพี่ตาลกลับจับจ้องที่ฝาผนัง สีหน้าของเธอแสดงถึงความแปลกใจกับสิ่งที่อยู่ในมือ
"มันใหญ่มากๆ นี่มันกระตุกๆนิดๆด้วยนะ โห ตอนนี้แข็งมากๆ อ๋อ...มันเป็นอย่างนี้เอง ตรงโคนมันมีขนด้วยเนอะ ของก้องมันยาวมากมั๊ยอ่ะ พี่ไม่เคยจับต้องของผู้ชายคนไหนมาก่อนเลย มีเส้นเลือดปูดๆด้วย อ้อ อันนี้คืออัณฑะใช่มั๊ย...."
สัมผัสของพี่ตาลคือการรับรู้ แต่ไม่ใช่การกระทำที่ให้ผมเกิดความเสียว แต่สัมผัสที่แปลกใหม่นี้ทำให้ผมตื่นเต้นสุดๆ ผมไม่อยากทำอะไรพี่ตาลเลย ผมไม่ได้รังเกียจพี่ตาล แต่อีกสองวันผมจะเจอกับซาย่าแล้ว ตอนนี้ผู้หญิงคนไหน ผมก็ไม่สนใจทั้งนั้น แต่ดูเหมือนพี่ตาลจะไม่คิดแบบนั้น
"ก้อง ของผู้ชายมันมีรูที่เดียวเหรอ อันนี้คือทั้งฉี่และฉีดน้ำเชื้อใช่มั๊ย"
พี่ตาลถามและปลายนิ้วชี้พี่ตาลแตะที่รูอยู่ น้ำหล่อลื่นผมออกมาแล้ว มันเสียวและแปลกใหม่ ผมจับมือพี่ตาลแน่น
"พี่ตาลครับ เราหยุดก็ได้นะครับพี่ ก่อนที่ผมจะหยุดไม่ได้ครับ"
"ไม่เป็นไรหรอก ขอพี่เรียนรู้เหอะนะ พี่คงไม่เจอใครใจดีเหมือนก้องแล้ว"
พี่ตาลกำขยำท่อนลำของผม และไม่นานนักก็เปลี่ยนเป็นรูดขึ้นลง พี่ตาลกำลังชักว่าวให้ผม ผมไม่ได้สอนพี่เค้าเลยว่าควรทำไงกะมัน คงจะเป็นธรรมชาติมั๊ง ผมนอนเงียบสนิท ความเสียวที่พี่ตาลทำให้มันไม่ทะลักทะลายจนผมทนอะไรไม่ได้ ผมยอมให้พี่ตาลผู้น่าสงสารเล่นของผมไปเรื่อยๆ
"กลิ่นมันเริ่มเปลี่ยนไปแล้วก้อง ก้องจะถึงจุดสุดยอดแล้วใช่มั๊ย"
"โอ๊ย...ครับพี่ พี่ตาลหยุดเถอะครับ เดี๋ยวน้ำมันจะพุ่งออกมาเปรอะหมดนะครับ"
"ให้พี่ได้รู้นะ...ว่ามันเป็นไง พี่ทำแบบนี้ดีมั๊ย"
"ดีมากครับ..พี่ ดีมากๆครับ
เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว พี่ตาลไม่ย่อท้อที่จะรูดให้ผมเรื่อยๆ ทั้งสองมือทำงานร่วมกัน มือนึงดึงลำของผมรูดขึ้นลง อีกมือก็ลูบไปตามตัวของผมอย่างแผ่วเบา มันเป็นอะไรที่ผมไม่เคยเจอมาก่อนเลยจริงๆ ตอนนี้ลำผมแข็งสุดๆ มันพร้อมแล้วสำหรับการปล่อยน้ำ พี่ตาลรู้สึกจากกลิ่นและสัมผัสที่มันเริ่มแข็งเกร็งมากขึ้นเรื่อยๆ ผมไม่ไหวแล้ว เอามือจับมือพี่ตาลและรูดลำผมในจังหวะที่เร็วขึ้น
"พี่ตาลครับ ผมไม่ไหวแล้วครับพี่...."
พอสิ้นสุดคำพูด น้ำก็พุ่งกระฉูดออกมาปะทะใบหน้าพี่ตาล มันพุ่งออกมาอีกหลายระลอกต่อกัน และฉีดขึ้นบนหน้าพี่ตาลหลายครั้งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ พี่ตาลถึงกับสะดุ้งกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่มือพี่ตาลไม่ได้หยุดทำเลย หลังจากมันปล่อยน้ำมาเพียงพอแล้ว พี่ตาลยังคงรูดมันอยู่ น้ำกามผมมันลื่นและเมื่อโดนพี่ตาลถูกับส่วนหัวต่อไป ผมถึงกับร้องลั่น บีบมือพี่ตาลแน่น
"พี่ตาลครับ โอ๊ย เสียวครับพี่ เสียวมากครับ พอแล้วครับ อย่าครับพี่ โอ๊ย ..พอแล้ววววว โอ๊ย โอ๊ยๆๆๆ"
พี่ตาลทำเร็วขึ้นแบบที่ผมสอนเมื่อกี้นี้ ความเสียวรอบนี้มันมากมายสุดที่ผมจะทน ผมจับมือพี่ตาลแน่น เกร็งตัวก่อนจะพ่นน้ำตามออกมาอีกครั้งในเวลาเพียงแค่ 5 นาที ผมจับมือพี่ตาลแน่นและดึงพี่สาวคนใหม่ของผมขึ้นมาจูบโดยไม่สนใจน้ำกามที่เลอะบนใบหน้าสวยงามของพี่ตาล ลิ้นของผมผลักดันน้ำกามให้ไหลเข้าปากพี่ตาล
พี่ตาลได้ลิ้มรสน้ำกามของผมแล้ว.......ผมกอดพี่ตาลแน่น
แต่ผมคิดว่าผมควรหยุดกะพี่ตาลแล้ว ก่อนที่ผมจะล่วงเกินพี่ตาลไปมากกว่านี้ ผมไหว้ขอบคุณพี่ตาล ผมรู้ว่าพี่ตาลคงไม่เห็น ผมดึงพี่ตาลนั่ง และผมก็เอาทิชชูมาเช็ดหน้าให้พี่ตาลอย่างทะนุถนอม พี่ตาลยิ้มตลอดเวลา และหยิบทิชชูมาเช็ดหน้าให้ผมเหมือนกัน
"พี่ทำก้องเจ็บมั๊ย"
"ไม่เลยครับพี่ มันดีมากๆนะครับ พี่ตาลครับ วันนี้ผมขอกลับก่อนนะครับพี่ ไว้ผมกลับจากญี่ปุ่นจะมาหาพี่ใหม่นะครับ"
การตัดสินนี้คงขัดใจพี่ตาลไม่น้อย แต่ผมอยู่ไม่ได้หรอกครับ ถ้าอยู่แปลว่าพี่ตาลคงต้องมีอะไรกับผมในคืนนี้แน่นอน ผมอยากให้พี่ตาลเป็นพี่สาวของผม ที่ไม่ได้เป็นอย่างอื่น ผมไม่อยากซ้ำเติมความยากลำบากให้พี่เค้า
..........................................................................
ต้นเดือนเมษาผมก็ไปหาซาย่า
รอบนี้ซาย่ามารับพร้อมกับเอมี่และมิซ่า ผมดีใจมากๆ ที่ได้เจอกับสามคนนี้อีก วันเวลากับซาย่าเป็นวันเวลาที่ผมมีความสุขเสมอ ไม่เคยมีเรื่องที่ขัดเคืองใจระหว่างเราเลย น้องสองคนก็ดีใจสุดๆที่ผมมาหา ทั้งสามคนช่วยกันรับภาระทำให้ผมมีความสุข
วันหนึ่งหลังจากผมเสร็จสิ้นภาระกิจพาซาย่าไปสวรรค์ ผมได้เล่าเรื่องของพี่ตาลให้ฟัง...
"ก้องคุง... ซาย่าคิดอีกอย่างนึงนะ ความจริงพี่ตาลคงอยากรู้อยากเห็นอยากลองมากกว่าที่จะผูกพันกะก้องคุงนะ ซาย่าคิดว่าถ้าซาย่าตาบอดตั้งแต่เกิด ซาย่าก็จะไม่มีทางรู้ว่าเรื่องแบบนี้มันเป็นไง ทำยังไงกัน ก็คงอยากรู้เป็นธรรมดานะ ถ้าซาย่าเป็นก้องคุงก็คงช่วยพี่เค้า..."
"แต่....ซาย่า...นั่นหมายความว่า ก้องคุงก็ต้องไปมีอะไรกะคนอื่นนะ"
ซาย่าหัวเราะ และหันมาจูบแก้มผมครั้งนึง...
"แหม...ก้องคุง เอมี่ มิซ่า ฮานะ จะว่าไปก็คนอื่นเหมือนกัน ซาย่าไม่ว่าไรหรอก เรายังไม่ได้แต่งงานกันนะ ก้องคุงจะมีชีวิตยังไง ซาย่าก็คงไม่เกี่ยวข้องหรอก..."
ผมกอดจูบซาย่าอีกครั้ง แฟนผมคนนี้...รักผม...แต่ไม่เคยหวงผมเลย ตอนนี้กำลังเปิดทางให้ผมไปนอนกะคนอื่นด้วยซ้ำ
"มันขึ้นกับก้องคุงเลยนะ การมีสัมพันธ์กับคนอื่นแล้วอาจทำให้ผูกพันจนก้องคุงรักเค้า ถ้าก้องคุงมีความรักกะคนอื่น ซาย่าก็คงทำอะไรไม่ได้นอกจากเสียใจ... สำหรับซาย่าแล้ว ซาย่าไม่มีคนอื่น เพราะซาย่าไม่ได้รักใครอีกแล้วนอกจากก้องคุง...."
เวลาแค่สองอาทิตย์ มันน้อยมากเกินไปสำหรับพี่น้องสามคน แต่ผมต้องกลับแล้ว ซาย่าบอกให้ผมตั้งใจเรียน และซาย่าจะตามมาเรียนโทที่เมืองไทย ถึงเวลานั้น...ก็จะได้อยู่ด้วยกัน
.....................................................................................
เครื่องบินผมมาถึงกรุงเทพในเช้าวันแรกหลังจากหยุดสงกรานต์ผ่านพ้นไปแล้ว ฟ้ายังไม่สาง ผมกลับไปนอนที่คอนโดก่อน ผมยังไม่ลืมที่ซาย่าพูด และผมก็ไม่ลืมพี่ตาล หลังจากนอนเต็มอิ่ม ผมตื่นมาพร้อมกับเจอหน้าเก๋ที่มาทำความสะอาดคอนโดให้ เก๋ยิ้มและถามผมว่ารู้หรือยังว่าใครให้ตุ๊กตาหมี เออ..ผมลืมไปเลยสินะ ใครวะเนี่ย ไอ้โอ๋เหรอ ไม่นี่... ไม่เห็นมันจะพูดไรเลย รึจะเป็นไอ้เชี่ยเอ็มที่หาเรื่องแกล้งผมอีก แต่ไอ่ห่านี่มันเกลียดตุ๊กตา...โอ๋เคยบอกผม
ผมเปิดมือถือ โห....มิสคอลจากพี่ตาล 10 ครั้ง เกิดอะไรขึ้นกะพี่ตาล..ผมโทรไป พี่ตาลไม่ได้รับสาย นั่นยิ่งทำให้ผมร้อนรนมาก ผมคว้ากุญแจรถ ก่อนไปบอกเก๋ให้ล้อคห้องก่อนกลับ เก๋เองก็ออกจะงงและแปลกใจและผิดคาดมากๆที่ผมไม่จบกะเธอในวันนี้ แล้วผมก็พรวดพราดออกไป ระหว่างทางผมโทรหาพี่ตาลตลอด แต่ยังคงไม่ได้รับสาย พี่ตาลเป็นอะไรไป.... ผมไปที่โรงเรียนทันที โรงเรียนบอกว่า..พี่ตาลไม่แวะมาที่ทำงานช่วงสงกรานต์เลย 4-5 วันแล้ว ตามปกติครูตาลจะเข้ามาเสมอ แต่ปิดสงกรานต์นี้ครูตาลหายไปโดยไม่ได้บอกที่โณงเรียนว่าจะไปไหน โรงเรียนก็ติดต่อพี่ตาลไม่ได้เหมือนกัน ผมเลยรีบกลับไปที่หอพี่ตาลแล้วรีบขึ้นไปที่ห้อง หน้าห้องยังมีรองเท้าของพี่ตาลอยู่ ผมยืนเคาะประตูเกือบสิบนาที จนป้าที่อยู่ข้างห้องพี่ตาลเปิดประตูมาบอกว่าให้ผมลงไปติดต่อข้างล่างเพื่อขอกุญแจมาเปิด เพราะไม่เห็นหนูตาลมาหลายวันแล้วเหมือนกัน ทันทีที่เปิดเข้าไป พี่ตาลนอนอยู่บนที่นอน ร่างกายผอมโซอิดโรยเต็มที่ และหมดสติไม่รู้สึกตัว ผมโทรเรียกรถพยาบาลเพื่อพาพี่ตาลไปส่ง รพ. ทันที
...
"คุณเป็นญาติของ นางสาวพิชญาหรือเปล่าครับ"
คุณหมอเดินออกมาหาผม
"คุณพิชญาเป็นไข้เลือดออกครับ ตอนนี้เกร็ดเลือดเหลือ 20000 เท่านั้น ต้องแอดมิทวันนี้เลย เดี๋ยวคุณเซ็นยินยอมให้ด้วยครับ ตอนนี้คนไข้ยังหลับผมให้พักอยู่ห้อง 908 นะครับ"
ผมขึ้นไปที่ห้องพัก มันเป็นห้องรวมนอนกันสี่คน ผมโคตรสงสารพี่ตาลเลย ผมเดินเข้ามาจับมือพี่ตาล บีบเบาๆ ถ้าผมไม่ตามหา พี่ตาลจะเป็นยังไงเนี่ย... ผมนั่งเฝ้าในห้องรวมและเอาหน้าฟุบหลับคาเตียงพี่ตาล นานแค่ไหนไม่รู้ มารู้สึกตัวเมื่อมีคนมาลูบหัวผม
"ก้อง กลับมาแล้วเหรอ..." พี่ตาลรู้ได้ไงว่าเป็นผม เธอแค่จับหัวผมเท่านั้น
"พี่ครับ... ผมขอโทษที่เปิดโทรศัพท์ช้าไป..."
"ยังดีว่าไม่เปิดเลย....แล้วพี่นอนตายที่บ้านนะ..."
พี่ตาลเล่าว่า เธอเริ่มเป็นไข้หลายวันแล้ว ทีแรกคิดว่าเป็นไข้หวัดใหญ่ แต่กินยาเท่าไรก็ไม่หาย จนเธอไข้สูงจนลุกไม่ขึ้นและหมดสติไป ไม่รู้กี่วัน เธอโทรศัพท์หาผมเท่านั้น และเธอทำโทรศัพท์หล่นและหายไป
"เดี๋ยวก็กลับได้แล้วนะครับพี่... นอนพักให้แข็งแรงนะครับ พี่อยากย้ายห้องมั๊ย"
"ไม่เป็นไร ย้ายไปห้องไหนพี่ก็ไม่เห็นวิวอยู่ดี"
พี่ตาลอยู่รพ อีก 4 วัน ผมกลับคอนโดเพียงแค่อาบน้ำและผมก็มาอยู่กะพี่ตาลที่โรงพยาบาล ผมนึกในใจว่า ถ้าผมไม่รู้จักพี่ตาล.... พี่ตาลจะมีใครมาดูแลให้นะ น่าสงสารเหลือเกิน จนวันที่ออกจากโรงพยาบาล ผมรับพี่ตาลมาส่งที่หอพักเหมือนเดิม ผมจัดการอะไรในบ้านพี่ตาลให้หมด และก่อนรับพี่ตาลกลับมาผมมาทำความสะอาดให้ด้วย ผมเห็นว่าคราบน้ำกามของผมในวันนั้น ยังคงกระจายอยู่บนเตียงพี่ตาล ผมเลยเปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้ใหม่
"โห ก้องทำความสะอาดห้องให้พี่ด้วย ขอบคุณมากนะ พี่ตาลไม่รู้จะตอบแทนก้องได้ไง"
"นี่ของฝากครับ" ผมยื่นกล่องใส่มือพี่ตาล พี่ตาลแกะกล่องอย่างประณีต
"อะไรเนี่ย"
"กล่องดนตรีครับ ผมซื้อมาจากโอตารุครับ พี่ชอบมั๊ยครับ"
กล่องดนตรีรูปบ้านมีเพลงคริสต์มาส ไซเลนไนท์ มันคือสื่อที่จะให้พี่ตาลรับรู้ได้ดีกว่าสิ่งใดๆ
"และอันนี้ ก็เป็นของฝากอีกชิ้นครับ"
ผมเดินเข้าไปกอดพี่ตาลแน่น พี่ตาลตกใจนิดนึง แต่ก็กอดตอบผมอย่างแน่นเหมือนกัน
"พี่คิดถึงก้องตลอดเลยนะ ชีวิตของพี่มีเพื่อนน้อยจนนับคนได้เลย ก็มีเพื่อนทำงานที่โรงเรียน ที่เหลือไม่มีใครแล้ว ก้องเป็นคนเดียวนี่หละที่เป็นเพื่อนพี่"
เย็นวันนั้นผมให้พี่ตาลพักผ่อน ผมเปิดทีวีให้พี่ตาลดู (ฟัง) ข่าวแล้วผมลงไปซื้ออาหารมาให้ พี่ตาลกินได้แล้วตามปกติ
"พี่ตาลครับ ผมขอพี่นอนที่ห้องพี่คืนนี้นะครับ ผมเป็นห่วงพี่ หรือถ้าพี่กลัวผม ผมก็กลับบ้านได้ครับ มีไรก็โทรหาผมนะ นี่ครับโทรศัพท์ มันหล่นอยู่ใต้เตียงพี่ครับ แล้วพี่กดปิดเสียงไว้ด้วย มันเลยไม่มีเสียงครับ"
"อยู่กะพี่ได้ เดี๋ยวถ้าพี่พอลุกไหวเดินสะดวก แล้วคงไม่รบกวนแล้ว"
ผมเอาอุปกรณ์การนอนมาด้วย ผมนอนในถุงนอนได้ ห้องพี่ตาลก็แบบประหยัด มีแต่พัดลมเท่านั้น ห้องอาบน้ำก็ไม่มีน้ำร้อน คืนนี้พี่ตาลหลับสนิท อาจเป็นเพราะยา ผมก็นอนหลับสนิทตามพี่ตาลไปด้วย ผมเพิ่งรู้ว่า นอนแบบไม่เปิดแอร์....มันสดชื่นเหมือนกัน
ผมตื่นเช้าเพราะได้ยินเสียงชงกาแฟ พี่ตาลลุกขึ้นมาเตรียมอาหารเช้าให้ผม ไข่ดาว ขนมปัง แยม กาแฟ มันง่ายๆ..แต่ก็แสดงถึงความพยายามของพี่ตาลที่จะทำอาหารให้ผม ผมอาบน้ำและก็มากินข้าว วันนี้พี่ตาลพอไหวและเป็นวันทำงานปกติ พี่ตาลจะเข้าไปโรงเรียนเนื่องจากไม่ได้เข้าไปหลายวัน ผมอาสาไปเป็นเพื่อน แต่พอได้เจอครูใหญ่ ครูใหญ่ให้พักวันศุกร์อีกวัน แล้วมาทำงานวันจันทร์เลย
"แล้ววันนี้พี่ตาลอยากทำอะไรครับ"
ดี
::Hunger::
::Shower:: ติดตามทุกภาค
::Shy::
::YehYeh::
::Hungry:: สงสารพี่ตาลอีกละ
::Shy::
ขอบคุฯครับ
::NoNo::
พี่ตาลคง เตรียมตัวเตรียมใจ
1
มาแล้ว
::Waiting::
สงสัยจะได้เปิดพี่ตาล
::Hmmm::
สบายตัวอีกละ
::JubuJubu::
สรุปช่วยไปเถอะก้อง
น่าสงสารพี่ตาล
::Hunger::
พี่ตาลที่คิดถึง
สนุก
ดูแลคนป่วยหน่อย
อ้างจาก: Aj33 เมื่อ มิถุนายน 15, 2024, 09:52:26 หลังเที่ยงมีแฟนสปแบบนี้ สุดยอดเลย งั้นก็ทำบุญให้พี่ตาลได้สมหวังสักทีเถอะ
::Me?::
จัดไปครับ ช่วยพี่ตาลหน่อย
::Confident::
สงสาร
::Hunger:: นั่นสิ ทำอะไรดีนะหยุดหลายวัน ::Cheeky::
เข้าทาง
ชอบ
ดราม่าเริ่มมาหน่อยและ ความเสียวที่มาพร้อมกับเรื่องราวอันโศกซึ้ง