แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 7 แสบซ่ามหาลัย ตอน 10 พระเอกตัวจริงแปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL https://xonly8.com/index.php?topic=229016.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 วัยแห่งความรัก https://xonly8.com/index.php?topic=236192.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 3 เพื่อนคุย https://xonly8.com/index.php?topic=228587.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 4 โกอินเตอร์ https://xonly8.com/index.php?topic=231757.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 5 ส่งท้ายวัยมัธยม https://xonly8.com/index.php?topic=249713.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 6 เฟรชชี่ปีหนึ่ง https://xonly8.com/index.php?topic=266132.0
แฟนกู ภาค 1 https://xonly8.com/index.php?topic=240071.0
แฟนกู ภาค 2 https://xonly8.com/index.php?topic=242119.0
แฟนกู ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=244070.0
แฟนกู ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=254649.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=278193.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=284920.0
วันธรรมดาของชีวิต https://xonly8.com/index.php?topic=264654.msg2658058#msg2658058
ดูรายละเอียดได้ตามลายแทงที่แอดมินทำไว้ให้
https://xonly8.com/index.php?topic=173287.0
หรือดูเรื่องที่เคยโพสทั้งหมด
https://xonly8.com/index.php?action=profile;area=showposts;sa=topics;u=404393
**************************************************************************************
**************************************************************************************
ผมไม่รู้เสียงตะโกนนั้นคือใคร
"ผมเองครับ ก้องครับ เผลอหลับไปนิด จะตกส้วมครับ"
ผมได้ยินเสียงหัวเราะจากคนถาม แต่แล้วเหมือนเค้าทำธุระเสร็จก็ออกไปโดยที่ไม่มีข้อสงสัยอะไร น้องอิ๊บผลักตัวผมออก ผมไม่ติดใจจะทำอะไรเธอต่อไป ผมถอนลำควยออกและน้ำที่กรอกลงไปตัวอิ๊บก็ไหลออกมา ผมดึงทิชชูมาให้เธอเช็ดและซับน้ำของผม
"อิ๊บ พี่จะออกไปก่อน แล้วเดี๋ยวสักครู่เดินตามออกมานะ"
เธอพยักหน้า ผมออกจากห้องน้ำไป พอเลี้ยวออกไปก็เห็น ไอ้สองน้องปี 1 รุ่นเดียวกะอิ๊บยืนอยู่ที่ระเบียง ไอ้สองยกมือไหว้ผม
"พี่ก้องเอง ผมก็คิดว่าใครมาแอบเอากันในห้องน้ำ"
"เออ กูเอง...ขี้อยู่..."
แล้วแทนที่มันจะเดินไป ไอ้สองมันเสือกชวนผมคุยนิดนึงเรื่องบอลที่มันอยากเตะเชื่อมความสามัคคีปี 1 ปี 2 แต่นิดนึงของมันก็นานพอควร จนอิ๊บโผล่ออกมาจากห้องน้ำชาย เราทั้งสามคนผงะพร้อมกัน ไอ้สองมองหน้าผมและอิ๊บ ไอ้สองมันรู้ดีว่า ผมกะอิ๊บ ตอนนี้มีฐานะอะไรกัน แต่สิ่งที่มันงงคืออิ๊บออกมาจากห้องน้ำชาย
"เอ่อ พี่ก้อง... ผม...เอ่อ ไปหละ ไว้ค่อยคุยกันก็ได้ครับ..."
แล้วมันก็วิ่งหนีไป อิ๊บหน้าถอดสี ความลับของเราแตกแล้ว ไอ้สองคงรู้ว่าเมื่อกี้เราทำอะไรกัน
"ทำไงล่ะพี่..."
"ไม่ต้องทำไง มันไม่พูดหรอก พูดก็ไม่ต้องสนใจ"
.......................................................
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นหลายวัน ผมกะอิ๊บลืมเรื่องที่ไอ้สองมาเจอเราหน้าห้องน้ำไปแล้ว จนไอ้สองเดินเข้ามาทักผมในบ่ายวันนึง
"พี่ก้อง... พี่ถามจริง พี่กะไอ้อิ๊บวันนั้น เอ่อ...."
"เชี่ย ไร ถามไรวะ ไม่รู้เรื่อง"
"เอ่อ ช่างมันเหอะพี่ ว่าแต่ พี่ก้องเป็นแฟนไอ้อิ๊บจริงหรือเปล่า"
"ไม่เป็น อิ๊บเป็นน้องรหัสกู กูก็เทคแคร์นิดนึง ทำไมเหรอ"
"ไม่มีไรครับ..."
แล้วไอ้น้องคนนี้ก็คุยกะผมเรื่องบอลต่อไป มันบ้าบอลมาก ชอบเตะบอล ก็เลยคุยกะผมได้ไม่รู้จักจบ คุยยาวไปจนถึงบุนเดสลิกา พรีเมียร์ลีก จนน้องอิ๊บโผล่เข้ามา ไอ้สองก็ขอตัวหนีไป ผมสังเกตอะไรบางอย่าง
"สอง....สองๆๆๆๆ เดี๋ยวก่อน รออิ๊บด้วย พี่ก้องค่ะ...เดี๋ยววันนี้อิ๊บกลับกะสองนะ..."
"อ้าว เออ... เดี๋ยวอิ๊บ..."
สาวน้อยน้องปี 1 ของผมวิ่งตามไอ้สองไปแล้ว ผมมองหลังสองคนที่เดินคู่กันไป ไอ้สองยื่นมือไปจับหัวน้องอิ๊บทีนึง ก่อนที่จะถือเป้สีชมพูของอิ๊บ แต่ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น
.......................................................
หลายวันต่อมา ผมเจอน้องอิ๊บอีกครั้ง ซึ่งเธอกำลังเดินมาจากโรงอาหารพร้อมไอ้สอง
"พี่ก้อง หวัดดีครับพี่"
"อ้าว...มึง มากะน้องอิ๊บอีกหละ จีบอิ๊บหรือเปล่าเนี่ย.."
ผมทิ่มไอ้สองไปตรงๆ จนอิ๊บเขินอาย และหลบตาผม
"เฮ้ย...พี่ 555555 เดี๋ยวผมขออนุญาตอิ๊บมันก่อนนะ ค่อยจีบ ม่ายหรอกพี่ ก็พอดีเราเรียนเสร็จแล้วเลยไปกินข้าวด้วยกัน จริงๆแล้ว อิ๊บก็บอกอยากจะไปกินกะพี่เหมือนกัน แต่หาพี่ไม่เจอ..."
ผมมองหน้าอิ๊บ เธอยิ้มแล้วหลบตาผม ผมว่ามันเป็นเหตุผลที่ใช้ไม่ได้ นี่มันยุคไหนแล้ว โทรหาผม ผมก็เดินไปโรงอาหารได้ ผมชักรู้สึกว่าไอ้สองคงชอบน้องอิ๊บ ผมรู้สึกว่าผมกำลังจะโดนน้องอิ๊บเท เราคุยกันอีกนิดหน่อย ก่อนที่น้องสองคนขอไปเข้าเรียนคาบบ่าย ผมอยากจะชวนอิ๊บไปดูหนัง แต่อะไรก็ไม่รู้ทำให้ผมไม่ชวน
.....................................................
วันนี้ผมเสร็จแลปเย็นมาก เพราะไม่ได้อ่านมากก่อนก็เลยทำผิด เลยต้องเริ่มใหม่ ไอ้โอ๋ด่าแหลก และมันก็ไม่รอผม เดินไปกะไอ้เอ็มที่มารอรับที่หน้าแลป ผมออกจากแลปมาก็เกือบท้ายสุดแล้ว พอผมออกจากแลป ผมเห็นไอ้สองและน้องอิ๊บยืนก้มหน้าอยู่หน้าอาจารย์ท่านนึง อาจารย์ท่าทางกำลังเทศนาไอ้น้องสองคน ผมกลับเข้าห้องแลปไปใหม่ แล้วเดินไปประตูใกล้ที่สุดเพื่อฟังว่ามันเรื่องๆไรกันแน่
"พรเพ็ญ อาจารย์บอกเธอหลายทีแล้วนะ ว่าไม่ให้ลืม แล้วเนี่ยจะทำไง คะแนนก็ไม่ดี เธอลืมไปได้ไง ไม่ยอมไปถอนวิชานี้ คะแนนต่ำมากมายแค่นี้ เดี๋ยวเอฟขึ้นมาแล้วมันน่าเป็นห่วง"
ผมไม่ได้ยินเสียงพูดอะไรจากใครอีก ได้ยินแต่เสียงถอนหายใจของอาจารย์
"อาจารย์ครับ...ในเมื่อมันก็ไม่ช่วยอะไรไม่ได้แล้ว เอางี้แล้วกันครับ เดี๋ยวผมช่วยสอนให้พรเพ็ญแล้วกันครับ ฟิสิกส์แค่นี้เองครับ เดี๋ยวผมช่วยติวให้"
ผมย้ายมุมมันที แต่คนข้างนอกทั้งหมดยังไม่เห็นผม แต่ผมเห็นหน้าของไอ้สองและน้องอิ๊บอย่างชัดเจน อิ๊บหันหน้ามามองไอ้สองหลังจากที่มันพูดจบ ไอ้สองพยักหน้าและเอามือยื่นไปแตะที่แขนของน้องอิ๊บ น้องอิ๊บยกมือไหว้อาจารย์ครั้งนึง
"ผมไม่รู้ทำไงนะ พรเพ็ญ เธอต้องทำไงก็ได้ให้ได้อย่างน้อยเกรด D ไม่งั้นมันเข้ามาเรียนคณะเราลำบาก ตารางเรียนมันลงตัวยาก เธอให้เพื่อนเธอติวแล้วกัน... แล้วพรเพ็ญอย่าทำแบบนี้อีกนะ โตแล้ว คุณต้องรับผิดชอบมากกว่านี้นะ"
ผมเห็นน้องอิ๊บ ไหว้อาจารย์อีกครั้ง และไอ้สองก็ไหว้อาจารย์ด้วยก่อนจะเดินลงบันไดไป ผมปลีกตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนเดินตามลงไป ผมเดินมาที่โต๊ะประจำของผมกะไอ้โอ๋ไอ้เอ็ม วันนี้ไม่มีใครอยู่เลย มันเย็นมากแล้ว ผมก็นั่งพักกะว่าจะกลับบ้านแล้วเหมือนกัน วันนี้อิ๊บคงไปกะไอ้สองแล้ว ไม่เห็นโทรมาหาผมเลย ผมหยิบขวดน้ำจากเป้ผมมากิน ก่อนสะพายเป้และกำลังจะเดินไปขึ้นรถกลับบ้าน วันนี้เงียบเหงาจังไม่มีใครเลย น้องอิ๊บสาวน้อยคนปัจจุบันของผม เริ่มไม่มาเดินกะผมแล้ว ไปเดินกะไอ้สองบ่อยครั้ง
ทันใดนั้นเอง.. สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาผม
สายตาผมก็มองเห็นเหตุการณ์ที่ใกล้หอนาฬิกา ผมเห็นเด็กผู้หญิงคนนึง โดนตบหน้าเต็มๆ และมีการฉุดดึงกันยกใหญ่ สักครู่ก็มีนิสิตผู้ชายวิ่งเข้าไป ชกต่อยกะไอ้คนที่ตบหน้านิสิตหญิงนั้น ที่ผมยืนอยู่มันไกลจนมองไม่เห็นว่าสองคนที่โดนทำร้ายคือใคร แต่สถานการณ์ดูเหมือนคนเข้าไปช่วยเด็กผู้หญิงจะเสียเปรียบ ผมโยนเป้ลงและวิ่งเข้าไปที่นั่นทันที ไอ้น้องผู้ชายโดนเตะล้มลงและมันกำลังจะเข้ามากระทืบ ผมกระโดดถีบไอ้นั่นเข้าเต็มแรง จนมันเซเสียหลักไปล้มเหมือนกัน
"ไอ้สองมึง เฮ้ย น้องอิ๊บ....."
ผมยังไม่ทันพูดอะไรอีก แค่แว้บหันมาดูน้องคณะสองคนโดนทำร้าย ไอ้คู่กรณีลุกพรวดพราดและออกวิ่งหนีไปแล้วอย่างรวดเร็ว ผมวิ่งกวดตามมันจนถึงประตูใหญ่ แม้ว่าผมจะเป็นนักกีฬาและวิ่งได้เร็ว แต่มันไวมาก มันกระโดดขึ้นรถเมล์หลุดมือผมไปได้ ผมเดินกลับมาที่หอนาฬิกาอีกที น้องอิ๊บนั่งกอดไอ้สองร้องไห้อยู่
"เฮ้ย มึงเป็นไรหรือเปล่า.... ไอ้สอง มึงเงยหน้ามาดูหน่อยดิ"
ไอ้สองทำตามที่ผมบอก โอ้โห ไอ้สองแม่งหมดรูป หน้าตาปูดบวม ปากแตก เสื้อนิสิตขาด เนคไทด์ที่มันผูกเกือบเอาชีวิตมันไปแล้ว ตอนนี้มันรัดแน่นที่คอไอ้สอง ผมดึงเนคไทค์ออก
"ไหวมั๊ยมึง ไปโรงบาลกัน"
"ไม่เป็นไรพี่...อิ๊บ ไม่เป็นไร โอ๊ย...แม่ง เหี้ยเอ๊ย..."
"มึงตัวเล็กกว่ามัน เข้าไปก็เละดิวะ"
ผมกึ่งๆว่าไอ้สองว่าไม่เจียมตัว ผมเห็นไอ้คนที่มาทำร้าย ตัวมันใหญ่พอๆกะผม
"มันตบอิ๊บนะพี่ มันตบอิ๊บในมหาลัยเรานะพี่... พี่จะอยู่เฉยๆเหรอ"
เออ จริงด้วย ถ้าเป็นผมอยู่ใกล้ ผมก็คงลุยเหมือนกัน
"เชี่ย ถ้ากูไม่เห็นมึงคงแย่ไปแล้ว แต่เอาหละ คงไม่มีไรแล้ว ใครอ่ะอิ๊บ รู้จักมันมั๊ย"
"ไอ้โชติแฟนเก่าอิ๊บไงพี่..."
ผมหยุดทันทีและไม่ฟื้นความหลังใดๆจากอิ๊บอีก ผมประคองไอ้สองลุกขึ้นขามันกระเผลก เดินขัดยอกมานั่งที่โต๊ะ ตอนนี้แสงอาทิตย์เริ่มจะหมดไปแล้ว ผมไอ้สองมาดูอาการใกล้ๆละเอียดๆอีกครั้ง ก็พบว่าไม่มีอะไรมากมาย มันก็เรื่องของเด็กชกกัน ไม่มีอาวุธ หน้าบวมปากแตกก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่สำหรับอิ๊บแล้วไม่ธรรมดา อิ๊บเข้าไปดูแลไอ้สองชนิดตัวติดกันก็ว่าได้
"เอาไงมึง กลับหอหรือไง เดี๋ยวกูไปส่ง"
"กลับหอก็ได้ครับพี่..."
"พี่ก้องไม่เป็นไรคะ พี่กลับบ้านเหอะ ไอ้สองมันเจ็บเพราะอิ๊บ เดี๋ยวอิ๊บไปส่งมันเอง"
เป็นอีกครั้งที่อิ๊บแสดงให้ผมเห็นว่าเธอคงมีใจกะไอ้สอง ผมพยักหน้าและชวนกันเดินออกมาพร้อมกัน พอข้ามสะพานลอยมา ผมก็โดดขึ้นรถเมล์ ปล่อยให้เด็กสองคนเดินกันไปเอง.... แต่ผมไม่ปล่อยไว้ง่ายๆหรอกครับ ผมลงป้ายต่อไปทันทีแล้วรีบเดินกลับมาแอบสังเกตการณ์ที่หน้าหอ ไอ้สองเดินกะเผลกมา เฮ้ย...มันกอดคอน้องอิ๊บมานี่หว่า ผมรอสองคนเดินเลี้ยวเข้าไป แล้วผมก็ตามมันไปห่างๆ อิ๊บและไอ้สองเข้าไปกินข้าว เออ...ว่ะ ผมควรกินด้วย ผมซื้อข้าวและมานั่งห่างไกลมากๆที่สองคนไม่เห็น อิ๊บแทบจะเรียกว่าป้อนไอ้สองเลยก็ว่าได้ ผมชักมั่นใจว่าผมคงโดนเทในเร็วๆนี้แน่แล้ว ไม่นานนักเพื่อนไอ้สองที่เป็นผู้ชายก็มาร่วมโต๊ะอีก 2 คน และไม่นานนักทั้งโต๊ะก็ลุก เพื่อนไอ้สองก็มาประคองมันขึ้นหอไป แต่ก่อนขึ้นหอเนี่ย ไอ้สองมันจับมืออิ๊บนะ โอ๊ย..มึง..อาลัยอาวรณ์อะไรกันวะ....
.....................................................................
"อิ๊บ ทำไมเพิ่งกลับ"
อิ๊บสะดุ้งเมื่อผมตะโกนทักเธอจากป้ายรถเมล์ และยืนงงมองหน้าผมเชิงสงสัยว่าผมมาปรากฏตัวได้ไง ผมลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปหา พร้อมกับดึงมือมาอิ๊บจับ เธอยังคงไม่ปฏิเสธผมแม้ไอ้สองมันจับมือเธอไปแล้วเมื่อกี้นี้
"พี่มาดูความเรียบร้อย กลัวว่าไอ้โชติจะกลับมาอีก"
"อืมม์...อิ๊บก็กลัว..."
"บ้านอยู่ไหนอ่ะ กลับบ้านไงอ่ะ นี่มันสองทุ่มแล้ว"
"อ๋อ หอหนูอยู่อนุสาวรีย์ค่ะ นั่งรถเมล์สิพี่..."
"เฮ้ย โห เอางี้...เพื่อความปลอดภัย พี่ไปส่ง"
น้องอิ๊บมองหน้าผม คิดนิดนึงแล้วเธอก็พยักหน้า รถเมล์คันต่อไปผ่านอนุสาวรีย์พอดี ผมดึงอิ๊บขึ้นรถเมล์ มันค่อนข้างค่ำแล้ว รถว่างพอมีที่ให้เราสองคนนั่ง ผมเลยถามอิ๊บอีกหลายเรื่องที่ผมไม่เคยคุยกะเธอเลย ผมเพิ่งรู้ว่าอิ๊บอยู่หอคนเดียวที่สำคัญคือ ไอ้โชติแฟนอิ๊บดันรู้ว่าเธออยู่หอนี้ด้วย มิน่าเล่า อิ๊บถึงโอเคที่ผมตามมาส่งเธอ..
"หออิ๊บ มีกฎว่าห้ามผู้ชายขึ้น แต่ไม่ใครคุมหรอกพี่ มีการ์ดเข้าหอก็จบแล้ว ข้างๆห้องอิ๊บมีแฟนมาอยู่เลยด้วยซ้ำ เจ้าของเค้าก็ไม่ว่าไร..."
ผมเดินเข้าไปพร้อมเธอ และขึ้นไปชั้นสี่ ผมสวนกะผู้หญิงหลายคน แต่ไม่มีใครทำหน้าประหลาดใจเลย ก็คงเป็นแบบอิ๊บบอก ผมเดินถึงหน้าห้องเธอแล้ว ส่งเธอเรียบร้อย และผมก็เอามือจับหัวเธอ บอกลาอิ๊บเพื่อกลับคอนโดผม
"พี่ก้อง..อยู่กะอิ๊บแป๊บสิ อิ๊บมีเรื่องสำคัญคุยด้วย"
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ตอน 10 มาแล้วครับ
จะว่าไปเรื่องของก้อง ก็เป็นเรื่องของเด็กโชคดีคนนึงน่ะครับ
ใครๆก็อยากโชคดีมีดวงแบบนี้ทั้งนั้น
แต่ว่า...จะโชคดีเสมอไปหรือเปล่า
สมมติว่า ผมจะเขียนเรื่องแนวดาร์กสักเรื่อง
จะมีคนอ่านมั๊ยครับ??
หรือว่า รักษาหวานแหววรักวัยรุ่น แนวแบบนี้ต่อไปดี
อาจจะลองสัก 10 ตอนจบ 55555
เผื่อขายดี....
ขอบคุณมากครับ ใครจะเป็นพระเอกตัวจริง เพราะอิ๊บโดนแฟนเก่ามาทำร้าย
ก้องต้องมูฟออนไปครับ เล่นเค้าซะเครื่องในพัง ถ้าไม่ถอนตัวลำบากแน่
ว่าแต่ จะมีส่งท้ายมั้ยนะ
ก้องโดนเทอีกแล้ว
ปล่อยให้น้องได้ใช้ชิวิตมั้ยนะก้อง
บอกลาน้องให่ดีนะนายกัอง
โดนเทแน่นนอนนายก้อง
::Thankyou::
น่าจะต้องปล่อยน้องไป เราดูแลอยุ่ห่าง ๆ
เกมเปลี่ยน
มีพบมีจากเป็นเรื่องปกติของนายก้อง
ก้องจะโดนเทส่ะแล้ว
เอ..อิ๊ นี่ยังไงนะ จะเหมาหมดเลยหรือไง
มีพบก็ต้องมีจาก ก้องเจอมาเยอะแล้ว น้องอิ้บก้คงเป้นคนหนึ่งที่ต้องไป
ก้องโดนเทอีกแล้ว ได้แล้วก็เท
สงสัยน้องอิ๊บคงโดนสองจัดไปแล้วละ
เริ่องอะไรหรออิ๊บจะเทก้องใช่ไหมม
สุดท้ายก็ไม่พ้นโดนน้องมันเทก่อน น้องมันอยากได้แฟนแหระคงไม่อยากได้แค่คู่นอนไม่แปลก
จะสั่งลารึป่าวนะ
ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่ก้องโดนเท คงทำใจได้แหละ มีตัวจริงอยู่ที่ญี่ปุ่น
ระดับก้อง อยู่ดีๆ ผู้หญิงเปลี่ยนใจได้ไง
ปล่อยน้องไป
น้องคงบอกลาแหละมั้ง
ผู้หญิงก็แบบนี้ครับ มีมามีไปเป็นเรื่องธรรมดา
พระเอกมาแล้ว ตกกระป๋องแล้วนายก้อง
มีแวว หายนะ
สารภาพมาเลยว่า เธอมีใจกับเขา
เอาหน่า ปล่อยน้องไปเหอะ ก้องคุง
ฉากบอกเลิก อย่างนี้เลยเหรอแปลกๆ แหะ
ทำไมอิ๊บดูไปง่ายจัง ทั้งที่ยังจัดหนักติดใจกันอยู่
เสียดายอื้บหลุดมือ
สงสัยสั่งลาครั้งสุดท้าย....พร้อมเท
เป็นแค่ทางผ่านให้ตัวจริงมาเสียบอีกละ สงสารก้องจริงๆ
จะโดนเทแต่ยังมีเยื่อใย
สงสัยขอเลิกแน่ๆ
ฟีลแบบจะบอกลาแน่ๆ น้องน่าจะมีใจให้ จากกันด้วยดี ลาแบบจัดหนักซักรอบ ละเป็นพี่รหัสที่ดีต่อไปนะ
เสือผู้หญิง ตายเพราะผู้หญิงมาเยอะ
มีพบก็ต้องมีจาก เป็นเรื่องปกติของนายก้องไปแล้ว
เทได้แต่ขอรีแมตซ์บ้างก็ดีนะ อิอิ
สงสัยจะได้ย้ายไปอยู่กับก้องล่ะทีนี้
ก้องนายแต่มากจริงๆ
ฮั่นแน่ เตรียมเทแน่ๆ น้องอิ๊บเรา
โดนสาวเทแน่ๆ
เข้าห้องไปเย็ดกันก่อนสิ
ยังไงกันต่อนะ
มูฟออนคราบ การเดินทางสู่ครั้งใหม่
น่าจโดนน้องอิ๊บเทล่ะแบบนี้
::Angry:: กุเพิ่งเจออะไรแบบนี้มาเลย อีเหี่ยน้องอิ๊บ อีสั- ขอระบายหน่อยท่ดๆ
พระเอกที่กำลังจะโดนเทแล้วแบบนี้
น้องอิ๊บจะไปต่อแล้วหรอ หรือว่ายังลืมพี่ก้องไม่ลง
::Glad:: ติดตามๆ
ปล่อยน้องเขาไปเถอะนะในเมื่อน้องเขาเจอคนที่ใช่
น้องจะบอกว่ามีแฟนแล้วมัง
น้องอิ๊บชวนเองซะแล้ว
ก้องจะมีหวังกับน้องต่อไหม
โดนเทมั้ยเนี่ย
ว่าแล้วต้องโดนเท ไม่น่าครบคนที่24เร็วแบบนี้
น้องแค่ผ่านมา
น่าจะมีส่งท้ายแน่ๆ
เกือบตายในส้วม
ทำไมก้องไม่จีบอิ๊บให้มันจบ ๆ ไป มัวแต่อะไรไม่รู้แล้วก็บอกจะโดนเท
มีผู้ร้าย ก็ต้องมีพระเอก
เอาแล้วลางบอกเหตุโดนเทมาซะแล้วเดี๋ยวก็ชินไปเอง
จะโดนสาวบอกเลิกป่าว น่าติดตาม
สรุปไอ้พี่ก้องโดนเทหรือเป็นพระเอกตัวจริงหนอ
เตรียมตัวหาใหม่ได้ล่ะ
มีจัดส่งท้ายหลายน้ำแน่ๆ
สั่งลาอิ๊บหน่อย
ก้องพระเอกตัวจริงที่ถูกเท
โดนเทซะบ้าง
โดนเทอีกแล้ว สาวเข้าด่วน
ปล่อยอิ๊บไป เดี๋ยวคนใหม่ก็มาก้อง
งานนี้อาจจะเจอคำยอกเลิกหรือเปล้านะ
สงใสอิ้บโดนไอสองเสียบสดแตกในไปแล้วแน่ๆอิอิสนุกอีกแล้วงานนี้
คงโดนบอกลา ยุติความสัมพันธ์ ใจแกมันทำด้วยเหล็กหรือวะ ก้อง สาวเลิกกี่คนทั้วๆที่ชอบ ก็ เลิกอีก เหอะ
edit เป็นต้อนนี้ ที่เดาต้อนจบถูกกันหลายคนเลย ก้องยังคงเป็นก้อง ไม่ชัดเจน กับใคร ทั้งทีมีใจ
ส่วนเรื่องจะเขียนแนวดาร์ด ก็น่าลองนะแต่ไม่อยากให้ หลายต้อน กลัวตับวาย พังซะก่อน นักเขียนหลายคน เขียนแนวดาร์กเยอะแล้ว นานๆ จะเจอไรท์ เขียนแนว ดราม่าเรียลๆใส น่ารัก มีหน่วงๆ ตับพออักเสบ ไม่พัง มาก ชอบแนวนี้ของไรท์อยู่ มันฮีลใจ สบายๆ ถ้าจะดาร์ก ก็ น่าลอง แต่ ถ้ามาก ไปก็ขอแบบ ดาร์กเบาๆ ตับหน่อย
สงสัยแห้วอีกแน่ๆ ไม่มีดวงเรื่องรักจิงๆ
วันนี้สั่งลาอีกที
เอาหว่ะก้องจะโดนเทอีกแล้ว หรือน้องอิ๊บจะแพ้ทางความดีของสอง ::Falling::
ถ้าคุณ magna67t จะทำเรื่องแนวสายดาร์กผมเป็นคนนึงที่จะติดตามอ่านต่อไปนะเพราะสำหรับเราผู้เสพสื่อก็ถือว่าเป็นกำไรชีวิตอย่างหนึ่งเหมือนกันครับ ::Evil::
คืนนี้ก็ปลอบน้องหน่อย
ก้องจะทำยังไงหละทีนี้
โดนเทแล้วก้องหาใหม่ได้ละ
โดนเทซะแล้วพี่ก้องต้องหาใหม่อีกแล้ว
อย่าบอกนะว่าอีฟมาขอเลิกกับนายก้อง ทำให้อกหักอีกรอบ
อิ๋บจะบอกเทพี่ก้อง
แบบนี้มีซ้ำแน่นอน
น้องอีบน่าจะเปลี่ยนใจแล้วนะ อย่าเสียใจเลยนะก้อง เราน่ะมีเยอะแล้ว555
โดนเทอีกแน่นายก้อง
ลุ้น
Move on ปล่อยน้องเขาไปเถอะ ในเมื่อมันไม่ใช่ตัวจริง
สงสัยปรึกษาปัญหาหัวใจแน่เลย เอาไงดี ::Horror::
สาวญีปุ่นรออยู่
จะเอาฉันนั้นไปลอยทะเล
สงสัยน้องจะเทแน่ๆงานนี้
น้องอิ๊บจะรอดไหมชวนผู้ชายเข้าห้อง ::Shower::
น้องอิ๊บจะเทซะละ เดี๋ยวก้องก็หาใหม่ได้
รักษาหวานแหววรักวัยรุ่น ::Thinking::
ถ้าอิ๊บไปคบกับสองแล้ว ก็ปล่อยเค้าไปนะ หาใหม่นะก้อง
โดนเทอีกแล้วสินายก้อง
ได้สั่งลากันยาวแน่ ::DookDig::
มาอย่างต่อเนื่องดีจัง
ก้องเอ๊ย ไม่ยอดขอออฟเป็นแฟนงานนี้น่าจะโดนสองตัดหน้าไปซะแล้ว เอาไงละทีนี้
จะเสียอิ๊บให้ไอ้สองเหมือนคราวก่อนมั้ยนะ
โดนเทแน่พี่ก้อง
แนวไหนก็ตามอ่านครับwrite
ไปอีก1แล้ว... ::HeyHey::
ส่งท้ายน้องแล้วน้องก็เท ::Crying::
โดนอิ๊บดึงุยที่ห้องเพื่อ....
น้องจะขอเลิกปล่าว
จะโดนน้องเทอีกแล้วใช่มั้ย? ::Crying::
เสร็จแล้วขอบอกเลิกเลยเหรอ จะรีบไปไหน
ตัวจริงอยู่ไหนนะ
น่าจะได้ส่งท้ายน้องอิ้บละ
น่าจะต้องสั่งลาเป็นรอบสุดท้าย
โดนเทแน่นนอนนายก้อง
พระเอกของเรา จะโดนเทซะแล้ว ::DookDig::
เย้ดต่อจากรุ่นน้องเลย
เรียนรู้กันไปอีกคน
เรื่องอะไรนะ
น้องอิ๊บเทละ
โดนเทแน่เลย
พี่ก้องฟาดน้องอิีบอีกแร๊ะ
อิ๊บคงจะสารภาพกับก้องว่าชอบอีกคนไปแล้ว คงเป็นได้แค่พี่น้องที่ท้องไม่ติดกันแล้ว
ปล่อยน้องไป
อิ๊บเริ่มเทใจออกห่าง
โดนเทแล้วอย่าไปยุ่งกับน้องมันล่ะ กลัวใจแทนสงสารน้องมัน
มีเรื่องต้องแก้ไขเสึยแล้ว
::Hmmm::
เสือโดนเท
สั่งลา
จบละก้อง
สงสัยจะโดนเทจริงๆ
เรื่องสำคัญไรอ่ะ น่าติดตาม ไม่ใช่นอนคุยกันอีกนะครับ
สถานการณ์เดิมๆ วนเวียนมาหาก้องอีกแล้วใช่มั้ยครับเนี่ย พอจะจริงจังกับใคร ถ้าเขาไม่หนีหน้าก็ต้องโดนเท
ก็สั่งลากันสักรอบไหม...
ดีแล้วแหละปล่อยน้องไป
คงต้องมีทิ้งทวนสักครั้งแล้วแหละ
โดนเทมั๊ยละ
ก้อง โดนอำลาแน่นอน
อ้างจาก: magna67t เมื่อ กรกฎาคม 02, 2024, 09:03:14 หลังเที่ยงแปดปียี่สิบสี่คน ภาค 7 แสบซ่ามหาลัย ตอน 10 พระเอกตัวจริง
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL https://xonly8.com/index.php?topic=229016.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 วัยแห่งความรัก https://xonly8.com/index.php?topic=236192.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 3 เพื่อนคุย https://xonly8.com/index.php?topic=228587.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 4 โกอินเตอร์ https://xonly8.com/index.php?topic=231757.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 5 ส่งท้ายวัยมัธยม https://xonly8.com/index.php?topic=249713.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 6 เฟรชชี่ปีหนึ่ง https://xonly8.com/index.php?topic=266132.0
แฟนกู ภาค 1 https://xonly8.com/index.php?topic=240071.0
แฟนกู ภาค 2 https://xonly8.com/index.php?topic=242119.0
แฟนกู ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=244070.0
แฟนกู ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=254649.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=278193.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=284920.0
วันธรรมดาของชีวิต https://xonly8.com/index.php?topic=264654.msg2658058#msg2658058
ดูรายละเอียดได้ตามลายแทงที่แอดมินทำไว้ให้
https://xonly8.com/index.php?topic=173287.0
หรือดูเรื่องที่เคยโพสทั้งหมด
https://xonly8.com/index.php?action=profile;area=showposts;sa=topics;u=404393
**************************************************************************************
**************************************************************************************
ผมไม่รู้เสียงตะโกนนั้นคือใคร
"ผมเองครับ ก้องครับ เผลอหลับไปนิด จะตกส้วมครับ"
ผมได้ยินเสียงหัวเราะจากคนถาม แต่แล้วเหมือนเค้าทำธุระเสร็จก็ออกไปโดยที่ไม่มีข้อสงสัยอะไร น้องอิ๊บผลักตัวผมออก ผมไม่ติดใจจะทำอะไรเธอต่อไป ผมถอนลำควยออกและน้ำที่กรอกลงไปตัวอิ๊บก็ไหลออกมา ผมดึงทิชชูมาให้เธอเช็ดและซับน้ำของผม
"อิ๊บ พี่จะออกไปก่อน แล้วเดี๋ยวสักครู่เดินตามออกมานะ"
เธอพยักหน้า ผมออกจากห้องน้ำไป พอเลี้ยวออกไปก็เห็น ไอ้สองน้องปี 1 รุ่นเดียวกะอิ๊บยืนอยู่ที่ระเบียง ไอ้สองยกมือไหว้ผม
"พี่ก้องเอง ผมก็คิดว่าใครมาแอบเอากันในห้องน้ำ"
"เออ กูเอง...ขี้อยู่..."
แล้วแทนที่มันจะเดินไป ไอ้สองมันเสือกชวนผมคุยนิดนึงเรื่องบอลที่มันอยากเตะเชื่อมความสามัคคีปี 1 ปี 2 แต่นิดนึงของมันก็นานพอควร จนอิ๊บโผล่ออกมาจากห้องน้ำชาย เราทั้งสามคนผงะพร้อมกัน ไอ้สองมองหน้าผมและอิ๊บ ไอ้สองมันรู้ดีว่า ผมกะอิ๊บ ตอนนี้มีฐานะอะไรกัน แต่สิ่งที่มันงงคืออิ๊บออกมาจากห้องน้ำชาย
"เอ่อ พี่ก้อง... ผม...เอ่อ ไปหละ ไว้ค่อยคุยกันก็ได้ครับ..."
แล้วมันก็วิ่งหนีไป อิ๊บหน้าถอดสี ความลับของเราแตกแล้ว ไอ้สองคงรู้ว่าเมื่อกี้เราทำอะไรกัน
"ทำไงล่ะพี่..."
"ไม่ต้องทำไง มันไม่พูดหรอก พูดก็ไม่ต้องสนใจ"
.......................................................
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นหลายวัน ผมกะอิ๊บลืมเรื่องที่ไอ้สองมาเจอเราหน้าห้องน้ำไปแล้ว จนไอ้สองเดินเข้ามาทักผมในบ่ายวันนึง
"พี่ก้อง... พี่ถามจริง พี่กะไอ้อิ๊บวันนั้น เอ่อ...."
"เชี่ย ไร ถามไรวะ ไม่รู้เรื่อง"
"เอ่อ ช่างมันเหอะพี่ ว่าแต่ พี่ก้องเป็นแฟนไอ้อิ๊บจริงหรือเปล่า"
"ไม่เป็น อิ๊บเป็นน้องรหัสกู กูก็เทคแคร์นิดนึง ทำไมเหรอ"
"ไม่มีไรครับ..."
แล้วไอ้น้องคนนี้ก็คุยกะผมเรื่องบอลต่อไป มันบ้าบอลมาก ชอบเตะบอล ก็เลยคุยกะผมได้ไม่รู้จักจบ คุยยาวไปจนถึงบุนเดสลิกา พรีเมียร์ลีก จนน้องอิ๊บโผล่เข้ามา ไอ้สองก็ขอตัวหนีไป ผมสังเกตอะไรบางอย่าง
"สอง....สองๆๆๆๆ เดี๋ยวก่อน รออิ๊บด้วย พี่ก้องค่ะ...เดี๋ยววันนี้อิ๊บกลับกะสองนะ..."
"อ้าว เออ... เดี๋ยวอิ๊บ..."
สาวน้อยน้องปี 1 ของผมวิ่งตามไอ้สองไปแล้ว ผมมองหลังสองคนที่เดินคู่กันไป ไอ้สองยื่นมือไปจับหัวน้องอิ๊บทีนึง ก่อนที่จะถือเป้สีชมพูของอิ๊บ แต่ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น
.......................................................
หลายวันต่อมา ผมเจอน้องอิ๊บอีกครั้ง ซึ่งเธอกำลังเดินมาจากโรงอาหารพร้อมไอ้สอง
"พี่ก้อง หวัดดีครับพี่"
"อ้าว...มึง มากะน้องอิ๊บอีกหละ จีบอิ๊บหรือเปล่าเนี่ย.."
ผมทิ่มไอ้สองไปตรงๆ จนอิ๊บเขินอาย และหลบตาผม
"เฮ้ย...พี่ 555555 เดี๋ยวผมขออนุญาตอิ๊บมันก่อนนะ ค่อยจีบ ม่ายหรอกพี่ ก็พอดีเราเรียนเสร็จแล้วเลยไปกินข้าวด้วยกัน จริงๆแล้ว อิ๊บก็บอกอยากจะไปกินกะพี่เหมือนกัน แต่หาพี่ไม่เจอ..."
ผมมองหน้าอิ๊บ เธอยิ้มแล้วหลบตาผม ผมว่ามันเป็นเหตุผลที่ใช้ไม่ได้ นี่มันยุคไหนแล้ว โทรหาผม ผมก็เดินไปโรงอาหารได้ ผมชักรู้สึกว่าไอ้สองคงชอบน้องอิ๊บ ผมรู้สึกว่าผมกำลังจะโดนน้องอิ๊บเท เราคุยกันอีกนิดหน่อย ก่อนที่น้องสองคนขอไปเข้าเรียนคาบบ่าย ผมอยากจะชวนอิ๊บไปดูหนัง แต่อะไรก็ไม่รู้ทำให้ผมไม่ชวน
.....................................................
วันนี้ผมเสร็จแลปเย็นมาก เพราะไม่ได้อ่านมากก่อนก็เลยทำผิด เลยต้องเริ่มใหม่ ไอ้โอ๋ด่าแหลก และมันก็ไม่รอผม เดินไปกะไอ้เอ็มที่มารอรับที่หน้าแลป ผมออกจากแลปมาก็เกือบท้ายสุดแล้ว พอผมออกจากแลป ผมเห็นไอ้สองและน้องอิ๊บยืนก้มหน้าอยู่หน้าอาจารย์ท่านนึง อาจารย์ท่าทางกำลังเทศนาไอ้น้องสองคน ผมกลับเข้าห้องแลปไปใหม่ แล้วเดินไปประตูใกล้ที่สุดเพื่อฟังว่ามันเรื่องๆไรกันแน่
"พรเพ็ญ อาจารย์บอกเธอหลายทีแล้วนะ ว่าไม่ให้ลืม แล้วเนี่ยจะทำไง คะแนนก็ไม่ดี เธอลืมไปได้ไง ไม่ยอมไปถอนวิชานี้ คะแนนต่ำมากมายแค่นี้ เดี๋ยวเอฟขึ้นมาแล้วมันน่าเป็นห่วง"
ผมไม่ได้ยินเสียงพูดอะไรจากใครอีก ได้ยินแต่เสียงถอนหายใจของอาจารย์
"อาจารย์ครับ...ในเมื่อมันก็ไม่ช่วยอะไรไม่ได้แล้ว เอางี้แล้วกันครับ เดี๋ยวผมช่วยสอนให้พรเพ็ญแล้วกันครับ ฟิสิกส์แค่นี้เองครับ เดี๋ยวผมช่วยติวให้"
ผมย้ายมุมมันที แต่คนข้างนอกทั้งหมดยังไม่เห็นผม แต่ผมเห็นหน้าของไอ้สองและน้องอิ๊บอย่างชัดเจน อิ๊บหันหน้ามามองไอ้สองหลังจากที่มันพูดจบ ไอ้สองพยักหน้าและเอามือยื่นไปแตะที่แขนของน้องอิ๊บ น้องอิ๊บยกมือไหว้อาจารย์ครั้งนึง
"ผมไม่รู้ทำไงนะ พรเพ็ญ เธอต้องทำไงก็ได้ให้ได้อย่างน้อยเกรด D ไม่งั้นมันเข้ามาเรียนคณะเราลำบาก ตารางเรียนมันลงตัวยาก เธอให้เพื่อนเธอติวแล้วกัน... แล้วพรเพ็ญอย่าทำแบบนี้อีกนะ โตแล้ว คุณต้องรับผิดชอบมากกว่านี้นะ"
ผมเห็นน้องอิ๊บ ไหว้อาจารย์อีกครั้ง และไอ้สองก็ไหว้อาจารย์ด้วยก่อนจะเดินลงบันไดไป ผมปลีกตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนเดินตามลงไป ผมเดินมาที่โต๊ะประจำของผมกะไอ้โอ๋ไอ้เอ็ม วันนี้ไม่มีใครอยู่เลย มันเย็นมากแล้ว ผมก็นั่งพักกะว่าจะกลับบ้านแล้วเหมือนกัน วันนี้อิ๊บคงไปกะไอ้สองแล้ว ไม่เห็นโทรมาหาผมเลย ผมหยิบขวดน้ำจากเป้ผมมากิน ก่อนสะพายเป้และกำลังจะเดินไปขึ้นรถกลับบ้าน วันนี้เงียบเหงาจังไม่มีใครเลย น้องอิ๊บสาวน้อยคนปัจจุบันของผม เริ่มไม่มาเดินกะผมแล้ว ไปเดินกะไอ้สองบ่อยครั้ง
ทันใดนั้นเอง.. สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาผม
สายตาผมก็มองเห็นเหตุการณ์ที่ใกล้หอนาฬิกา ผมเห็นเด็กผู้หญิงคนนึง โดนตบหน้าเต็มๆ และมีการฉุดดึงกันยกใหญ่ สักครู่ก็มีนิสิตผู้ชายวิ่งเข้าไป ชกต่อยกะไอ้คนที่ตบหน้านิสิตหญิงนั้น ที่ผมยืนอยู่มันไกลจนมองไม่เห็นว่าสองคนที่โดนทำร้ายคือใคร แต่สถานการณ์ดูเหมือนคนเข้าไปช่วยเด็กผู้หญิงจะเสียเปรียบ ผมโยนเป้ลงและวิ่งเข้าไปที่นั่นทันที ไอ้น้องผู้ชายโดนเตะล้มลงและมันกำลังจะเข้ามากระทืบ ผมกระโดดถีบไอ้นั่นเข้าเต็มแรง จนมันเซเสียหลักไปล้มเหมือนกัน
"ไอ้สองมึง เฮ้ย น้องอิ๊บ....."
ผมยังไม่ทันพูดอะไรอีก แค่แว้บหันมาดูน้องคณะสองคนโดนทำร้าย ไอ้คู่กรณีลุกพรวดพราดและออกวิ่งหนีไปแล้วอย่างรวดเร็ว ผมวิ่งกวดตามมันจนถึงประตูใหญ่ แม้ว่าผมจะเป็นนักกีฬาและวิ่งได้เร็ว แต่มันไวมาก มันกระโดดขึ้นรถเมล์หลุดมือผมไปได้ ผมเดินกลับมาที่หอนาฬิกาอีกที น้องอิ๊บนั่งกอดไอ้สองร้องไห้อยู่
"เฮ้ย มึงเป็นไรหรือเปล่า.... ไอ้สอง มึงเงยหน้ามาดูหน่อยดิ"
ไอ้สองทำตามที่ผมบอก โอ้โห ไอ้สองแม่งหมดรูป หน้าตาปูดบวม ปากแตก เสื้อนิสิตขาด เนคไทด์ที่มันผูกเกือบเอาชีวิตมันไปแล้ว ตอนนี้มันรัดแน่นที่คอไอ้สอง ผมดึงเนคไทค์ออก
"ไหวมั๊ยมึง ไปโรงบาลกัน"
"ไม่เป็นไรพี่...อิ๊บ ไม่เป็นไร โอ๊ย...แม่ง เหี้ยเอ๊ย..."
"มึงตัวเล็กกว่ามัน เข้าไปก็เละดิวะ"
ผมกึ่งๆว่าไอ้สองว่าไม่เจียมตัว ผมเห็นไอ้คนที่มาทำร้าย ตัวมันใหญ่พอๆกะผม
"มันตบอิ๊บนะพี่ มันตบอิ๊บในมหาลัยเรานะพี่... พี่จะอยู่เฉยๆเหรอ"
เออ จริงด้วย ถ้าเป็นผมอยู่ใกล้ ผมก็คงลุยเหมือนกัน
"เชี่ย ถ้ากูไม่เห็นมึงคงแย่ไปแล้ว แต่เอาหละ คงไม่มีไรแล้ว ใครอ่ะอิ๊บ รู้จักมันมั๊ย"
"ไอ้โชติแฟนเก่าอิ๊บไงพี่..."
ผมหยุดทันทีและไม่ฟื้นความหลังใดๆจากอิ๊บอีก ผมประคองไอ้สองลุกขึ้นขามันกระเผลก เดินขัดยอกมานั่งที่โต๊ะ ตอนนี้แสงอาทิตย์เริ่มจะหมดไปแล้ว ผมไอ้สองมาดูอาการใกล้ๆละเอียดๆอีกครั้ง ก็พบว่าไม่มีอะไรมากมาย มันก็เรื่องของเด็กชกกัน ไม่มีอาวุธ หน้าบวมปากแตกก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่สำหรับอิ๊บแล้วไม่ธรรมดา อิ๊บเข้าไปดูแลไอ้สองชนิดตัวติดกันก็ว่าได้
"เอาไงมึง กลับหอหรือไง เดี๋ยวกูไปส่ง"
"กลับหอก็ได้ครับพี่..."
"พี่ก้องไม่เป็นไรคะ พี่กลับบ้านเหอะ ไอ้สองมันเจ็บเพราะอิ๊บ เดี๋ยวอิ๊บไปส่งมันเอง"
เป็นอีกครั้งที่อิ๊บแสดงให้ผมเห็นว่าเธอคงมีใจกะไอ้สอง ผมพยักหน้าและชวนกันเดินออกมาพร้อมกัน พอข้ามสะพานลอยมา ผมก็โดดขึ้นรถเมล์ ปล่อยให้เด็กสองคนเดินกันไปเอง.... แต่ผมไม่ปล่อยไว้ง่ายๆหรอกครับ ผมลงป้ายต่อไปทันทีแล้วรีบเดินกลับมาแอบสังเกตการณ์ที่หน้าหอ ไอ้สองเดินกะเผลกมา เฮ้ย...มันกอดคอน้องอิ๊บมานี่หว่า ผมรอสองคนเดินเลี้ยวเข้าไป แล้วผมก็ตามมันไปห่างๆ อิ๊บและไอ้สองเข้าไปกินข้าว เออ...ว่ะ ผมควรกินด้วย ผมซื้อข้าวและมานั่งห่างไกลมากๆที่สองคนไม่เห็น อิ๊บแทบจะเรียกว่าป้อนไอ้สองเลยก็ว่าได้ ผมชักมั่นใจว่าผมคงโดนเทในเร็วๆนี้แน่แล้ว ไม่นานนักเพื่อนไอ้สองที่เป็นผู้ชายก็มาร่วมโต๊ะอีก 2 คน และไม่นานนักทั้งโต๊ะก็ลุก เพื่อนไอ้สองก็มาประคองมันขึ้นหอไป แต่ก่อนขึ้นหอเนี่ย ไอ้สองมันจับมืออิ๊บนะ โอ๊ย..มึง..อาลัยอาวรณ์อะไรกันวะ....
.....................................................................
"อิ๊บ ทำไมเพิ่งกลับ"
อิ๊บสะดุ้งเมื่อผมตะโกนทักเธอจากป้ายรถเมล์ และยืนงงมองหน้าผมเชิงสงสัยว่าผมมาปรากฏตัวได้ไง ผมลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปหา พร้อมกับดึงมือมาอิ๊บจับ เธอยังคงไม่ปฏิเสธผมแม้ไอ้สองมันจับมือเธอไปแล้วเมื่อกี้นี้
"พี่มาดูความเรียบร้อย กลัวว่าไอ้โชติจะกลับมาอีก"
"อืมม์...อิ๊บก็กลัว..."
"บ้านอยู่ไหนอ่ะ กลับบ้านไงอ่ะ นี่มันสองทุ่มแล้ว"
"อ๋อ หอหนูอยู่อนุสาวรีย์ค่ะ นั่งรถเมล์สิพี่..."
"เฮ้ย โห เอางี้...เพื่อความปลอดภัย พี่ไปส่ง"
น้องอิ๊บมองหน้าผม คิดนิดนึงแล้วเธอก็พยักหน้า รถเมล์คันต่อไปผ่านอนุสาวรีย์พอดี ผมดึงอิ๊บขึ้นรถเมล์ มันค่อนข้างค่ำแล้ว รถว่างพอมีที่ให้เราสองคนนั่ง ผมเลยถามอิ๊บอีกหลายเรื่องที่ผมไม่เคยคุยกะเธอเลย ผมเพิ่งรู้ว่าอิ๊บอยู่หอคนเดียวที่สำคัญคือ ไอ้โชติแฟนอิ๊บดันรู้ว่าเธออยู่หอนี้ด้วย มิน่าเล่า อิ๊บถึงโอเคที่ผมตามมาส่งเธอ..
"หออิ๊บ มีกฎว่าห้ามผู้ชายขึ้น แต่ไม่ใครคุมหรอกพี่ มีการ์ดเข้าหอก็จบแล้ว ข้างๆห้องอิ๊บมีแฟนมาอยู่เลยด้วยซ้ำ เจ้าของเค้าก็ไม่ว่าไร..."
ผมเดินเข้าไปพร้อมเธอ และขึ้นไปชั้นสี่ ผมสวนกะผู้หญิงหลายคน แต่ไม่มีใครทำหน้าประหลาดใจเลย ก็คงเป็นแบบอิ๊บบอก ผมเดินถึงหน้าห้องเธอแล้ว ส่งเธอเรียบร้อย และผมก็เอามือจับหัวเธอ บอกลาอิ๊บเพื่อกลับคอนโดผม
"พี่ก้อง..อยู่กะอิ๊บแป๊บสิ อิ๊บมีเรื่องสำคัญคุยด้วย"
โดนบอกเลิกแน่ๅ
ก้องเป็นพระเอกอีกแล้ว
ตัวสำรอง
Thank you kub
จะมีฉากอะไรก่อนลาไหม
โดนเทอีกเเล้วพระเอก
อย่าเดินสายดาร์กเลยฮะไรท์ เอ๊ะแต่ก็อยากอ่านอยู่นะ เอาไงดี
ก้องโดนเทแล้ว
จะโดนเทรึปล่าวครับ น้องอิ๊บ
น้องอิ๊บชอบนายสองแล้ว นายก้องปล่อยไปเถอะ ตัวเองยังมีอีกเยอะ
พี่ก้องปล่อยน้องเค้าไปเหอะนะ.
สงสัยพี่ก้องโดนเท แน่นอน
แจ่ม
บ๊ายบายอิ๊บ
น้องควบสองสินะ
โดนเทเรียบร้อยสินะ
โดนเทแน่นนอนนายก้อง ::Me?::
เลือกวัยเดียวกัน
ก้องคงจะเสียน้องอิ๊บให้กับสองแน่เลย
ถ้าเลือกสองก็จบสวยนะ
เหมือนนายก้องจะโดนเทแน่เลย
โดนเทอย่างเป็นทางการสินะ
โดนน้องเท แต่คงต้องมีสั่งลากันหน่อย
พระเอกเราเสียเด็กในสังกัดอีกคนแล้วแน่เลยขอบคุณครับ
ขอเป็นแค่ พี่น้อง ท้องชนกัน เฉยๆ
รอมาหลายวันตอนใหม่มาแล้ว ::Waiting::
คงต้องอยู่ทั้งคืน
น้องอิ๊บจะเทหรือเจอคนที่ไช่ละ
หรือน้องอิ๊บจะขออนุญาตมีผัว 2 คนพร้อมๆกัน
อ้างจาก: magna67t เมื่อ กรกฎาคม 02, 2024, 09:06:50 หลังเที่ยงตอน 10 มาแล้วครับ
จะว่าไปเรื่องของก้อง ก็เป็นเรื่องของเด็กโชคดีคนนึงน่ะครับ
ใครๆก็อยากโชคดีมีดวงแบบนี้ทั้งนั้น
แต่ว่า...จะโชคดีเสมอไปหรือเปล่า
สมมติว่า ผมจะเขียนเรื่องแนวดาร์กสักเรื่อง
จะมีคนอ่านมั๊ยครับ??
หรือว่า รักษาหวานแหววรักวัยรุ่น แนวแบบนี้ต่อไปดี
อาจจะลองสัก 10 ตอนจบ 55555
เผื่อขายดี....
ดาร์คได้ครับ จัดมาเลย
ก้องโดนเทแน่ๆ
ก้องคงต้องพอแค่นี้กับอิ๊บแล้วละคาดว่าที่อิ๊บขอคุยด้วยน่าจะเป็นเรื่องเธอกับสองแน่ๆ
พี่ก้องน่าจะต้องเดินหน้าต่อไป
น้องอิ๊บเสร็จอีกรอบ
ก่อนจะจากกัน จัดอิ๊บอีกรอบแล้วกัน
อย่าดาร์คเลย เรื่องนี้ แนวนี้กำลังดี หลังๆมาสายดาร์คกันหมด
น้องอีฟคงจะต้องไปแล้ว จะมีสาวคนไหนเข้ามาปลอบใจที่ก้องพี่ก้องเราอีกนะพี่ก้องแทนนะ
โดนเทอีกแล้วหรอก้อง
อิ๊บสงสัยจะบอกพี่ก้องก่อนไปคบกับสองจริงจัง
ขอบคุณครับ
มันจะคุยอย่างเดียวไหมหละ
อิ๊บคงถามเรื่องเรียนแน่ๆเลยถึงได้ขอปรึกษาพี่รหัสแบบนี้
จากไปอีก 1 แล้วสินะ
มีดวงได้กันแต่ไม่ใช่คู่กัน
อิ๊บท้อง นี่จบเลยนะ
อ้าวววว โดนเทซะแหล่วววววววว สงสารจัง ::GiveMe::
ปลอบใจยังไงดีนี่
อิ๊บ หมู่รึป่าวนะ
ดีแล้ว นายก้องเจอเทซะมั่ง
ดูทรงละอิ๊บดราม่าแน่นอน
อิ๊บน่าจะได้กับสองแล้วแน่เลย
เป็นได้แค่คนคั้นเวลาตลอดเลย
น้องเจอตัวจริงละ
โห โดนเททันทีเลยนะเนี่ย แถมจะกลายเป็นหมาเอาอีก
โดนเด็กเทชัวร์
ก้องไม่ยอมจริงจังกับใครซักคน
ให้น้องเค้าไปได้ดีนะ
น้องคงเจอคนที่เหมาะสมแล้วแหละ เราก็มีแฟนอยู่แล้วให้น้องได้เติบโตเถอะนะ
ปล่อยน้องเขาไปพบเจอคนที่ใช่นะครับ
น่าจะเรือ่งเป็นแฟนสองแน่
ปรึกษา หรือจะเท
เหมาหมดเลยย
อิ๊บคงจะบอกความรู้สึกของตัวเองและคงเคลียกับก้อง ::Fighto::
โดนเหมือนน้องปานแน่เลยยย
ไม่นะไม่เอา สายมืดผม ตามอ่านมาตั้งหลายปีแล้ว มีแนวปวดตับเยอะมาก ไปแจมคนอื่นพอได้แต่อย่ามีคนมาแจมแฟนเราก็พอ รู้สึกว่า ยิ่งแก่ตับเริ่มไม่ทำงานแล้ว เจอเจ็บปวดมาเยอะมากเลย
ก็ต้องจากกันไป
::Angry:: เอาเหอะ น้องเต้าคงคิดว่า ถ้าคบไปนานๆ ช่วงล่างอาจจะพังได้
น่าจะบอกว่าจะเลิกกับพี่ก้องหรือเปล่า
มีเรื่องแบบนี้ พระเอกต้องมาแล้วหละ
ก้องโดนเทแล้วครับ
สั่งลา
น้องสารภาพขอเทพี่แน่เลย
โดนเทอีกหนึ่ง
ก้องโดนสาวเทแล้ว ปล่อยไปเดี่ยวเจอใหม่
พี่ก้องโดนเทซะแล้ว
ทำยังไงดี อยากอ่านต่อต่อไปแล้วครับ
::Crying::
อ้าว อิ๊บ ทำไมทำกะพี่ก้องแบบนี้
อ้างจาก: magna67t เมื่อ กรกฎาคม 02, 2024, 09:03:14 หลังเที่ยงแปดปียี่สิบสี่คน ภาค 7 แสบซ่ามหาลัย ตอน 10 พระเอกตัวจริง
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL https://xonly8.com/index.php?topic=229016.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 วัยแห่งความรัก https://xonly8.com/index.php?topic=236192.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 3 เพื่อนคุย https://xonly8.com/index.php?topic=228587.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 4 โกอินเตอร์ https://xonly8.com/index.php?topic=231757.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 5 ส่งท้ายวัยมัธยม https://xonly8.com/index.php?topic=249713.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 6 เฟรชชี่ปีหนึ่ง https://xonly8.com/index.php?topic=266132.0
แฟนกู ภาค 1 https://xonly8.com/index.php?topic=240071.0
แฟนกู ภาค 2 https://xonly8.com/index.php?topic=242119.0
แฟนกู ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=244070.0
แฟนกู ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=254649.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=278193.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=284920.0
วันธรรมดาของชีวิต https://xonly8.com/index.php?topic=264654.msg2658058#msg2658058
ดูรายละเอียดได้ตามลายแทงที่แอดมินทำไว้ให้
https://xonly8.com/index.php?topic=173287.0
หรือดูเรื่องที่เคยโพสทั้งหมด
https://xonly8.com/index.php?action=profile;area=showposts;sa=topics;u=404393
**************************************************************************************
**************************************************************************************
ผมไม่รู้เสียงตะโกนนั้นคือใคร
"ผมเองครับ ก้องครับ เผลอหลับไปนิด จะตกส้วมครับ"
ผมได้ยินเสียงหัวเราะจากคนถาม แต่แล้วเหมือนเค้าทำธุระเสร็จก็ออกไปโดยที่ไม่มีข้อสงสัยอะไร น้องอิ๊บผลักตัวผมออก ผมไม่ติดใจจะทำอะไรเธอต่อไป ผมถอนลำควยออกและน้ำที่กรอกลงไปตัวอิ๊บก็ไหลออกมา ผมดึงทิชชูมาให้เธอเช็ดและซับน้ำของผม
"อิ๊บ พี่จะออกไปก่อน แล้วเดี๋ยวสักครู่เดินตามออกมานะ"
เธอพยักหน้า ผมออกจากห้องน้ำไป พอเลี้ยวออกไปก็เห็น ไอ้สองน้องปี 1 รุ่นเดียวกะอิ๊บยืนอยู่ที่ระเบียง ไอ้สองยกมือไหว้ผม
"พี่ก้องเอง ผมก็คิดว่าใครมาแอบเอากันในห้องน้ำ"
"เออ กูเอง...ขี้อยู่..."
แล้วแทนที่มันจะเดินไป ไอ้สองมันเสือกชวนผมคุยนิดนึงเรื่องบอลที่มันอยากเตะเชื่อมความสามัคคีปี 1 ปี 2 แต่นิดนึงของมันก็นานพอควร จนอิ๊บโผล่ออกมาจากห้องน้ำชาย เราทั้งสามคนผงะพร้อมกัน ไอ้สองมองหน้าผมและอิ๊บ ไอ้สองมันรู้ดีว่า ผมกะอิ๊บ ตอนนี้มีฐานะอะไรกัน แต่สิ่งที่มันงงคืออิ๊บออกมาจากห้องน้ำชาย
"เอ่อ พี่ก้อง... ผม...เอ่อ ไปหละ ไว้ค่อยคุยกันก็ได้ครับ..."
แล้วมันก็วิ่งหนีไป อิ๊บหน้าถอดสี ความลับของเราแตกแล้ว ไอ้สองคงรู้ว่าเมื่อกี้เราทำอะไรกัน
"ทำไงล่ะพี่..."
"ไม่ต้องทำไง มันไม่พูดหรอก พูดก็ไม่ต้องสนใจ"
.......................................................
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นหลายวัน ผมกะอิ๊บลืมเรื่องที่ไอ้สองมาเจอเราหน้าห้องน้ำไปแล้ว จนไอ้สองเดินเข้ามาทักผมในบ่ายวันนึง
"พี่ก้อง... พี่ถามจริง พี่กะไอ้อิ๊บวันนั้น เอ่อ...."
"เชี่ย ไร ถามไรวะ ไม่รู้เรื่อง"
"เอ่อ ช่างมันเหอะพี่ ว่าแต่ พี่ก้องเป็นแฟนไอ้อิ๊บจริงหรือเปล่า"
"ไม่เป็น อิ๊บเป็นน้องรหัสกู กูก็เทคแคร์นิดนึง ทำไมเหรอ"
"ไม่มีไรครับ..."
แล้วไอ้น้องคนนี้ก็คุยกะผมเรื่องบอลต่อไป มันบ้าบอลมาก ชอบเตะบอล ก็เลยคุยกะผมได้ไม่รู้จักจบ คุยยาวไปจนถึงบุนเดสลิกา พรีเมียร์ลีก จนน้องอิ๊บโผล่เข้ามา ไอ้สองก็ขอตัวหนีไป ผมสังเกตอะไรบางอย่าง
"สอง....สองๆๆๆๆ เดี๋ยวก่อน รออิ๊บด้วย พี่ก้องค่ะ...เดี๋ยววันนี้อิ๊บกลับกะสองนะ..."
"อ้าว เออ... เดี๋ยวอิ๊บ..."
สาวน้อยน้องปี 1 ของผมวิ่งตามไอ้สองไปแล้ว ผมมองหลังสองคนที่เดินคู่กันไป ไอ้สองยื่นมือไปจับหัวน้องอิ๊บทีนึง ก่อนที่จะถือเป้สีชมพูของอิ๊บ แต่ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น
.......................................................
หลายวันต่อมา ผมเจอน้องอิ๊บอีกครั้ง ซึ่งเธอกำลังเดินมาจากโรงอาหารพร้อมไอ้สอง
"พี่ก้อง หวัดดีครับพี่"
"อ้าว...มึง มากะน้องอิ๊บอีกหละ จีบอิ๊บหรือเปล่าเนี่ย.."
ผมทิ่มไอ้สองไปตรงๆ จนอิ๊บเขินอาย และหลบตาผม
"เฮ้ย...พี่ 555555 เดี๋ยวผมขออนุญาตอิ๊บมันก่อนนะ ค่อยจีบ ม่ายหรอกพี่ ก็พอดีเราเรียนเสร็จแล้วเลยไปกินข้าวด้วยกัน จริงๆแล้ว อิ๊บก็บอกอยากจะไปกินกะพี่เหมือนกัน แต่หาพี่ไม่เจอ..."
ผมมองหน้าอิ๊บ เธอยิ้มแล้วหลบตาผม ผมว่ามันเป็นเหตุผลที่ใช้ไม่ได้ นี่มันยุคไหนแล้ว โทรหาผม ผมก็เดินไปโรงอาหารได้ ผมชักรู้สึกว่าไอ้สองคงชอบน้องอิ๊บ ผมรู้สึกว่าผมกำลังจะโดนน้องอิ๊บเท เราคุยกันอีกนิดหน่อย ก่อนที่น้องสองคนขอไปเข้าเรียนคาบบ่าย ผมอยากจะชวนอิ๊บไปดูหนัง แต่อะไรก็ไม่รู้ทำให้ผมไม่ชวน
.....................................................
วันนี้ผมเสร็จแลปเย็นมาก เพราะไม่ได้อ่านมากก่อนก็เลยทำผิด เลยต้องเริ่มใหม่ ไอ้โอ๋ด่าแหลก และมันก็ไม่รอผม เดินไปกะไอ้เอ็มที่มารอรับที่หน้าแลป ผมออกจากแลปมาก็เกือบท้ายสุดแล้ว พอผมออกจากแลป ผมเห็นไอ้สองและน้องอิ๊บยืนก้มหน้าอยู่หน้าอาจารย์ท่านนึง อาจารย์ท่าทางกำลังเทศนาไอ้น้องสองคน ผมกลับเข้าห้องแลปไปใหม่ แล้วเดินไปประตูใกล้ที่สุดเพื่อฟังว่ามันเรื่องๆไรกันแน่
"พรเพ็ญ อาจารย์บอกเธอหลายทีแล้วนะ ว่าไม่ให้ลืม แล้วเนี่ยจะทำไง คะแนนก็ไม่ดี เธอลืมไปได้ไง ไม่ยอมไปถอนวิชานี้ คะแนนต่ำมากมายแค่นี้ เดี๋ยวเอฟขึ้นมาแล้วมันน่าเป็นห่วง"
ผมไม่ได้ยินเสียงพูดอะไรจากใครอีก ได้ยินแต่เสียงถอนหายใจของอาจารย์
"อาจารย์ครับ...ในเมื่อมันก็ไม่ช่วยอะไรไม่ได้แล้ว เอางี้แล้วกันครับ เดี๋ยวผมช่วยสอนให้พรเพ็ญแล้วกันครับ ฟิสิกส์แค่นี้เองครับ เดี๋ยวผมช่วยติวให้"
ผมย้ายมุมมันที แต่คนข้างนอกทั้งหมดยังไม่เห็นผม แต่ผมเห็นหน้าของไอ้สองและน้องอิ๊บอย่างชัดเจน อิ๊บหันหน้ามามองไอ้สองหลังจากที่มันพูดจบ ไอ้สองพยักหน้าและเอามือยื่นไปแตะที่แขนของน้องอิ๊บ น้องอิ๊บยกมือไหว้อาจารย์ครั้งนึง
"ผมไม่รู้ทำไงนะ พรเพ็ญ เธอต้องทำไงก็ได้ให้ได้อย่างน้อยเกรด D ไม่งั้นมันเข้ามาเรียนคณะเราลำบาก ตารางเรียนมันลงตัวยาก เธอให้เพื่อนเธอติวแล้วกัน... แล้วพรเพ็ญอย่าทำแบบนี้อีกนะ โตแล้ว คุณต้องรับผิดชอบมากกว่านี้นะ"
ผมเห็นน้องอิ๊บ ไหว้อาจารย์อีกครั้ง และไอ้สองก็ไหว้อาจารย์ด้วยก่อนจะเดินลงบันไดไป ผมปลีกตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนเดินตามลงไป ผมเดินมาที่โต๊ะประจำของผมกะไอ้โอ๋ไอ้เอ็ม วันนี้ไม่มีใครอยู่เลย มันเย็นมากแล้ว ผมก็นั่งพักกะว่าจะกลับบ้านแล้วเหมือนกัน วันนี้อิ๊บคงไปกะไอ้สองแล้ว ไม่เห็นโทรมาหาผมเลย ผมหยิบขวดน้ำจากเป้ผมมากิน ก่อนสะพายเป้และกำลังจะเดินไปขึ้นรถกลับบ้าน วันนี้เงียบเหงาจังไม่มีใครเลย น้องอิ๊บสาวน้อยคนปัจจุบันของผม เริ่มไม่มาเดินกะผมแล้ว ไปเดินกะไอ้สองบ่อยครั้ง
ทันใดนั้นเอง.. สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาผม
สายตาผมก็มองเห็นเหตุการณ์ที่ใกล้หอนาฬิกา ผมเห็นเด็กผู้หญิงคนนึง โดนตบหน้าเต็มๆ และมีการฉุดดึงกันยกใหญ่ สักครู่ก็มีนิสิตผู้ชายวิ่งเข้าไป ชกต่อยกะไอ้คนที่ตบหน้านิสิตหญิงนั้น ที่ผมยืนอยู่มันไกลจนมองไม่เห็นว่าสองคนที่โดนทำร้ายคือใคร แต่สถานการณ์ดูเหมือนคนเข้าไปช่วยเด็กผู้หญิงจะเสียเปรียบ ผมโยนเป้ลงและวิ่งเข้าไปที่นั่นทันที ไอ้น้องผู้ชายโดนเตะล้มลงและมันกำลังจะเข้ามากระทืบ ผมกระโดดถีบไอ้นั่นเข้าเต็มแรง จนมันเซเสียหลักไปล้มเหมือนกัน
"ไอ้สองมึง เฮ้ย น้องอิ๊บ....."
ผมยังไม่ทันพูดอะไรอีก แค่แว้บหันมาดูน้องคณะสองคนโดนทำร้าย ไอ้คู่กรณีลุกพรวดพราดและออกวิ่งหนีไปแล้วอย่างรวดเร็ว ผมวิ่งกวดตามมันจนถึงประตูใหญ่ แม้ว่าผมจะเป็นนักกีฬาและวิ่งได้เร็ว แต่มันไวมาก มันกระโดดขึ้นรถเมล์หลุดมือผมไปได้ ผมเดินกลับมาที่หอนาฬิกาอีกที น้องอิ๊บนั่งกอดไอ้สองร้องไห้อยู่
"เฮ้ย มึงเป็นไรหรือเปล่า.... ไอ้สอง มึงเงยหน้ามาดูหน่อยดิ"
ไอ้สองทำตามที่ผมบอก โอ้โห ไอ้สองแม่งหมดรูป หน้าตาปูดบวม ปากแตก เสื้อนิสิตขาด เนคไทด์ที่มันผูกเกือบเอาชีวิตมันไปแล้ว ตอนนี้มันรัดแน่นที่คอไอ้สอง ผมดึงเนคไทค์ออก
"ไหวมั๊ยมึง ไปโรงบาลกัน"
"ไม่เป็นไรพี่...อิ๊บ ไม่เป็นไร โอ๊ย...แม่ง เหี้ยเอ๊ย..."
"มึงตัวเล็กกว่ามัน เข้าไปก็เละดิวะ"
ผมกึ่งๆว่าไอ้สองว่าไม่เจียมตัว ผมเห็นไอ้คนที่มาทำร้าย ตัวมันใหญ่พอๆกะผม
"มันตบอิ๊บนะพี่ มันตบอิ๊บในมหาลัยเรานะพี่... พี่จะอยู่เฉยๆเหรอ"
เออ จริงด้วย ถ้าเป็นผมอยู่ใกล้ ผมก็คงลุยเหมือนกัน
"เชี่ย ถ้ากูไม่เห็นมึงคงแย่ไปแล้ว แต่เอาหละ คงไม่มีไรแล้ว ใครอ่ะอิ๊บ รู้จักมันมั๊ย"
"ไอ้โชติแฟนเก่าอิ๊บไงพี่..."
ผมหยุดทันทีและไม่ฟื้นความหลังใดๆจากอิ๊บอีก ผมประคองไอ้สองลุกขึ้นขามันกระเผลก เดินขัดยอกมานั่งที่โต๊ะ ตอนนี้แสงอาทิตย์เริ่มจะหมดไปแล้ว ผมไอ้สองมาดูอาการใกล้ๆละเอียดๆอีกครั้ง ก็พบว่าไม่มีอะไรมากมาย มันก็เรื่องของเด็กชกกัน ไม่มีอาวุธ หน้าบวมปากแตกก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่สำหรับอิ๊บแล้วไม่ธรรมดา อิ๊บเข้าไปดูแลไอ้สองชนิดตัวติดกันก็ว่าได้
"เอาไงมึง กลับหอหรือไง เดี๋ยวกูไปส่ง"
"กลับหอก็ได้ครับพี่..."
"พี่ก้องไม่เป็นไรคะ พี่กลับบ้านเหอะ ไอ้สองมันเจ็บเพราะอิ๊บ เดี๋ยวอิ๊บไปส่งมันเอง"
เป็นอีกครั้งที่อิ๊บแสดงให้ผมเห็นว่าเธอคงมีใจกะไอ้สอง ผมพยักหน้าและชวนกันเดินออกมาพร้อมกัน พอข้ามสะพานลอยมา ผมก็โดดขึ้นรถเมล์ ปล่อยให้เด็กสองคนเดินกันไปเอง.... แต่ผมไม่ปล่อยไว้ง่ายๆหรอกครับ ผมลงป้ายต่อไปทันทีแล้วรีบเดินกลับมาแอบสังเกตการณ์ที่หน้าหอ ไอ้สองเดินกะเผลกมา เฮ้ย...มันกอดคอน้องอิ๊บมานี่หว่า ผมรอสองคนเดินเลี้ยวเข้าไป แล้วผมก็ตามมันไปห่างๆ อิ๊บและไอ้สองเข้าไปกินข้าว เออ...ว่ะ ผมควรกินด้วย ผมซื้อข้าวและมานั่งห่างไกลมากๆที่สองคนไม่เห็น อิ๊บแทบจะเรียกว่าป้อนไอ้สองเลยก็ว่าได้ ผมชักมั่นใจว่าผมคงโดนเทในเร็วๆนี้แน่แล้ว ไม่นานนักเพื่อนไอ้สองที่เป็นผู้ชายก็มาร่วมโต๊ะอีก 2 คน และไม่นานนักทั้งโต๊ะก็ลุก เพื่อนไอ้สองก็มาประคองมันขึ้นหอไป แต่ก่อนขึ้นหอเนี่ย ไอ้สองมันจับมืออิ๊บนะ โอ๊ย..มึง..อาลัยอาวรณ์อะไรกันวะ....
.....................................................................
"อิ๊บ ทำไมเพิ่งกลับ"
อิ๊บสะดุ้งเมื่อผมตะโกนทักเธอจากป้ายรถเมล์ และยืนงงมองหน้าผมเชิงสงสัยว่าผมมาปรากฏตัวได้ไง ผมลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปหา พร้อมกับดึงมือมาอิ๊บจับ เธอยังคงไม่ปฏิเสธผมแม้ไอ้สองมันจับมือเธอไปแล้วเมื่อกี้นี้
"พี่มาดูความเรียบร้อย กลัวว่าไอ้โชติจะกลับมาอีก"
"อืมม์...อิ๊บก็กลัว..."
"บ้านอยู่ไหนอ่ะ กลับบ้านไงอ่ะ นี่มันสองทุ่มแล้ว"
"อ๋อ หอหนูอยู่อนุสาวรีย์ค่ะ นั่งรถเมล์สิพี่..."
"เฮ้ย โห เอางี้...เพื่อความปลอดภัย พี่ไปส่ง"
น้องอิ๊บมองหน้าผม คิดนิดนึงแล้วเธอก็พยักหน้า รถเมล์คันต่อไปผ่านอนุสาวรีย์พอดี ผมดึงอิ๊บขึ้นรถเมล์ มันค่อนข้างค่ำแล้ว รถว่างพอมีที่ให้เราสองคนนั่ง ผมเลยถามอิ๊บอีกหลายเรื่องที่ผมไม่เคยคุยกะเธอเลย ผมเพิ่งรู้ว่าอิ๊บอยู่หอคนเดียวที่สำคัญคือ ไอ้โชติแฟนอิ๊บดันรู้ว่าเธออยู่หอนี้ด้วย มิน่าเล่า อิ๊บถึงโอเคที่ผมตามมาส่งเธอ..
"หออิ๊บ มีกฎว่าห้ามผู้ชายขึ้น แต่ไม่ใครคุมหรอกพี่ มีการ์ดเข้าหอก็จบแล้ว ข้างๆห้องอิ๊บมีแฟนมาอยู่เลยด้วยซ้ำ เจ้าของเค้าก็ไม่ว่าไร..."
ผมเดินเข้าไปพร้อมเธอ และขึ้นไปชั้นสี่ ผมสวนกะผู้หญิงหลายคน แต่ไม่มีใครทำหน้าประหลาดใจเลย ก็คงเป็นแบบอิ๊บบอก ผมเดินถึงหน้าห้องเธอแล้ว ส่งเธอเรียบร้อย และผมก็เอามือจับหัวเธอ บอกลาอิ๊บเพื่อกลับคอนโดผม
"พี่ก้อง..อยู่กะอิ๊บแป๊บสิ อิ๊บมีเรื่องสำคัญคุยด้วย"
::Falling::
อิ๊บคงเห็นใจสองที่กล้าออกรับแทนและต้องการมีแฟนที่ไปไหนด้วยได้จริง ๆคบนายก้องดูมานานจนพอเข้าใจได้แล้วละ
โดนเทแน่นนอน
ต่อรอบดีกแน่คู่นี้
น้องจะเทแน่ๆๆเลยเสียใจด้วยนะค
แบบนี้โดนเทแน่นอนนายก้อง
อิ๊บนี่มะไรในกอใผ่รึเปล่า
ทิ้งทวนก่อนจาก
มีแต่เรื่อง ::Shy:: ::Shy:: ::Shy:: ::Shy:: ::Shy::
คงถึงเวลาต้องลา
พี่รหัสทำหน้าที่เกินเลยไปมากนะ ::Thankyou::
ต้องติดตาม ไม่รอดแน่คืนนี้
อิ๊บเอ๊ยให้มันชัดเจนหน่อย ไม่งั้นคนใหม่เดือดร้อนแน่
ก้องจะโดนเทได้ใง ในเมื่อเป็นพระเอก
อิ๊บเทแน่ๆ สงสัยจะแค่ทิ้งทวน
โดนเทชัวร์. แต่คงมีสั่งลาแหละ
เรื่องก้องยังอยากให้เป็นตัวแทนโชคดีนะครับ แต่เขียนเรื่องใหม่ดาร์คๆดีกว่าครับผมจะติดตามต่อครับ
ท่าทางอิ๊บจะมีลับลมคมใน
เรื่องอื่นเอาไว้ก่อนตอนนี้ต้องช่วยน้องก่อน
คืนสุดท้ายดีบน้องอิ๊บรึป่าวนะ
ถึงจะโดนเทก็ยังเป็นพี่น้องที่คอยห่วงใยกันได้อยู่นะพี่ก้อง
ก้องโดนสาวเทจนชินชาแล้ว
::Ahoo:: ตามๆคับ
แนวดาร์กถ้าไม่โหดเกินน่าจะมีแฟนติดตามนะครับ ลองแบบเรื่องสั้น 3 ตอนจบ ผมว่ากำลังดี สำหรับการทดลองครับ
เลือกเลยจะเอาใครน้องอิ๊บ
น้องจะคุยอะไร
ไหนๆก้อไกนๆเก้บไห้หมด
เดี๋ยวก็มีรายใหม่มาแทน
ส่งท้ายน้องเขาหน่อยก่อนที่จะไม่มีโอกาสอีกแล้ว
สงสัยจะโดนเท
::Reader::
ยุ่งเหยิงไปหมดแล้ว
จัดไปเลย
อย่าดาร์คเลยครับผม อ่านคนอื่นๆดาร์คมามากพอแล้ว เจ็บจี๊ดไปทุกครั้งที่เจอดาร์ค ขอให้เป็นเรื่องหวานแหววเถอะครับ เจอดาร์คในชีวิตจริงมามากพอแล้ว
น้องอิ๊บจะจบกับพี่ก้องอย่างไรเนี่ย
เป็นได้แค่พี่รหัส
คล้ายๆจะโดนเทนะ
ให้น้องได้มีแฟนมั่ง
และแล้วน้องอิ๊บก็จะได้มีตัวจริงซะทีไม่ต้องมารอคิวรุ่นพี่...หรือป่าว...
เรียบร้อยครับโดนเทอย่างเป็นทางการ
::Hunger:: เอาอรก
โดนเทเพราะสาวมีใจให้คนอื่นเรื่องปกติ
น้ำแตกแล้วแยกทางของแท้เลย
น่าจะโดนเทอีกแล้วพี่ก้อง
นายก้องโดนน้องอ้อยบอกแยกทางแน่เลย ::Orz::
::Thankyou::
ส่งท้ายกันหน่อย
เล่นทุกที่ทถกเวลาเลยนะ
มาแบบไหนน้องอิ็บ
น้องคงมีเรื่องอยากคุย อยากให้ทำ อิอิ เรื่องอะไรน๊าาา
อิ๊บคงจะบอกลาครั้งสุดท้าย
โดนเทอีกล่ะ
ลองเขียนดูอาจติดกันตรึม
ก้องโดนเทอีกแล้ว ::Ahoo:: ::Ahoo:: ::Ahoo::
โดนเทหรือไม่อยากให้ก้องเจบ
ปล่อยน้องเค้าไปเหอะ
สงสารอิ้บต้องตัดสินใจ
::Glad::
สงสัยก้องจะโดนเท
ย้อนรอยอีกครั้งนึงนะอิ๊ฟ
มีพบก็มีจาก เข้าใจแต่ก็เศร้า
ชอบ
มีเรื่องจะบอกก็บอกได้ตั้งนานแล้ว
ทำไมอิ๊บรอให้ถึงห้องก่อน
ต้องมีนัดสั่งลาสักแมตช์นะ
อ้าว จะโดนไอ้สองซิวไปแล้าไหม
พระเอกตัวจริงกระทิงคึก
น้องขอความทรงจำดีๆ
ทำไม อิ๊บถึงเปลี่ยนใจอ่ะ
จะได้เป็นพระเอกดูแลน้องเขาไหม
ปล่อยน้องไปต่อเถอะ
move on เดี๋ยวจะได้มีคนใหม่
แฟนเก่า มันอยู่ในใจเสมอ แม้ว่ามันจะอยู่ลึกมาก
โดนเทแน่ ๆ
::HeyHey:: ส่งท้ายซะหน่อย
ทำไมอึบถึทิ้งพี่
น้ำแตกแล้วแยกทาง
น้องอิ๊บคงอยากมั้ง
จะได้เจอรักแท้ไหมน้อ
น่าจะมีส่งท้ายรอบสุดท้าย
::Evil:: ก้องโดนเทแน่ๆ เสียใจบ้างก็เป็นเรื่องปกตินะ ก้องก็มีสาวๆ เยอะมากแล้ว ::HoHo::
แนวดาร์คก็น่าสนใจนะครับ
::Glad::
อิ๊ยเอาสอง
เสร็จรุ่นน้อง
ต่อ
เรื่องอะไรนะที่สำคัญ
ก้องโดนเทแน่เลบ
น้องอิ๊บ คนบอกเลิก กับพี่ก้องแน่เลย ว่า อิ๊บชอบสอง โดนเท อีกแล้ว
ต้องสั่งลาน้องอิ๊บสักหน่อย
โดนเทอีกแล้วสิ
โดนเทอีกแล้วสิ
::Crying:: โดนเทแน่นอน ไม่รอด 555
อื๊บตะติดใจ หรือเดี่ยสจะกลับไปหาแฟนเก่านะ
เจ็บจริงๆเลย โดนเทเป็นเรื่องธรรมชาติ
สงสัยน้องอีฟจะไปกับไอ้สองแล้วหล่ะก้อง
น้องอุ๊บอิ๊บปิดปากพี่ก้องแน่ๆ
::Confident::
มีพบมีจาก และก็พบและจากกันอีก
ใครจะเป็นพระเอกตัวจริงกันแน่เนี่ย
ครั้งสุดท้ายละมั้ง
โดยเทแหงๆ
::YarKK::
น้องผ่านมาแล้วก็ผ่านไป เดี๋ยวก็มีน้องคนใหม่
thank you
โดนเทตามเคย
ทิ้งทวนก่อนเทนิดนึง
น่าจะแห้วแล้วล่ะ
เมื่อไรจะมีแฟนเป็นตัวตนซะทีนะนายก้อง
สงสัยจะโดนเทอีกครั้งแล้ว
ถึงเวลาโดนเทแล้วสินะ
โดนสาวเทให้แล้วสิก้อง
น่องอิ๊บจะไปอีกแล้วแน่ๆเลย
โดนพระเอกจัด
นายก้องจะโดนทิ้งอีกแล้ว
งานนี้มีทิ้งทวนแน่ๆ เอาให้เต็มที่เลยพี่ก้อง
สสนุกมากขอบคุณครับ เราจะตามต่อไปเรื่อยๆไปเรื่อยๆ
ก้องโดนเท
จะคุยอะไรกันอีกน๊า พี่ก้องจะโดนเทมั๊ยเนี่ย
เอ เหมือนอิ้บจะเอาหมดนะ
จะโดนเมมั้ย นายก้องเริ่มมีใจให้น้องอิ๊บ
::Angry::
ก้องจะโดนเทอีกแล้วน้องอิ๊บจะแพ้ทางความดีของสอง
นายก้องควรจะเรียนรู้การมีรักเดียวใจเดียวได้แล้ว ::Dizzy::
โดนน้องอิ๊บเทอีกคนเเน่
::Hunger::
อิ๊บชอบสองซะแล้ว
โดนเทอีกราย
เกมซะงั้น
ก้องชิวๆชิมอย่างเดียวก็พอ
นายก้องโดนเทอีกแล้ว
::Shy::
น้องอิ๊ฟมีคนที่มั้นใจมากกว่า นะก้อง
::DookDig:: ::DookDig:: งานนี้มีเฮละนายก้อง
โดนเทอีกแน่
::DookDig::
::Reader::
เหมือนอ่สนหนังสือ เมื่อ่านจบเล่ม ก็ต้อไปหาเล่มใหม่
น้องสองพระเอกตัวตริง
::HeyHey::
จะมีไรหักมุมอีกไหมน่ะ
สองนายแน่มากแต่ก็เกือบ
::Glad:: เจี้ยวทองคำ เจี้ยวไม่แห้งเลยอ่าาาาาา
ลุ้นๆ อิ๊บ คงมีใจให้สองแน่ๆเลย
แอบๆสงสาร ก้อง
นั่นไง ว่าแล้วยกนี้คือน้องเขามาลาก่อน
ก้องเราเป็นได้แค่พี่ชายที่แสนดี
::Reader::
ก้องโดนเท อีกแล้ว หาใหม่นะก้อง
::Elder:: สงสัยจะเป็นคืนสั่งลา น้องอิ๊บแล้ว ไปซ๊ะแล้ว สงสารก้องจุง
::Sweat:: น้องอิ๊บเตรียมเทสินะ
หาเรื่องโดนซะแล้ว
ขอบคุณครับ
ก้องจะจัดการยังไงกะน้องอิ๊บนะ
::Beggar::
กี่คนกี่คน ::GiveMe:: ก็โดนเท มีใครจะรักจริงบ้างมั้ยนี่
เทคแคร์กันดีจริง ๆ
โดนๆ เท พลันเปอร์เซ็นแน่นอน
ตอนนี้มาแปลก น้องชวนเข้าหอ คงต้องรำรึกความหลังกันแล้วล่ะ
จะคุยอะไรรน้า กลัวว่าโดนเทรึเปล่า
งานนนี้...หมาคาบไปแดกสะละมั้งครับ
ดูแล้วอิ๊บจะบอกเรื่องสองเเน่ๆ
สั่งลาหรอ
ขึ้นห้องสบายตัวไปอีก
อิ๊บจะบอกเลิกแล้วสินะ แต่จะมีสั่งลาก่อนหารือเปล่า
ไม่รอดโดนเท ::Orz:: ::Orz:: ::Orz::
::HeyHey:: มีเย้ดแน่นวลน้องอิ๊บให้ท่าขนาดนี้
โดนเทอีกแล้ว
::Hunger::
ถึงเวลาต้องแยกย้าย
สงสัยได้เวลาหาสาวใหม่แล้ว นายก้องเอ้ย
อิ๊บเทก้องแน่
::YarKK:: ::YarKK:: yesss
อิีบชวนระลึกความหลังอีกแล้วหรอ
น่าจะมรใจให้ สองละ
::Sweat::
ปล่อยน้องไปเถอะ มีคนมารักษาแผลใจต่อแล้ว จากกันด้วยดี
::WowWow::
::Ahoo::
มีลุ้น
เกมเปลี่ยน ::Confident::
::Glad::
อ้างจาก: magna67t เมื่อ กรกฎาคม 02, 2024, 09:03:14 หลังเที่ยงแปดปียี่สิบสี่คน ภาค 7 แสบซ่ามหาลัย ตอน 10 พระเอกตัวจริง
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL https://xonly8.com/index.php?topic=229016.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 วัยแห่งความรัก https://xonly8.com/index.php?topic=236192.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 3 เพื่อนคุย https://xonly8.com/index.php?topic=228587.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 4 โกอินเตอร์ https://xonly8.com/index.php?topic=231757.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 5 ส่งท้ายวัยมัธยม https://xonly8.com/index.php?topic=249713.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 6 เฟรชชี่ปีหนึ่ง https://xonly8.com/index.php?topic=266132.0
แฟนกู ภาค 1 https://xonly8.com/index.php?topic=240071.0
แฟนกู ภาค 2 https://xonly8.com/index.php?topic=242119.0
แฟนกู ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=244070.0
แฟนกู ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=254649.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=278193.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=284920.0
วันธรรมดาของชีวิต https://xonly8.com/index.php?topic=264654.msg2658058#msg2658058
ดูรายละเอียดได้ตามลายแทงที่แอดมินทำไว้ให้
https://xonly8.com/index.php?topic=173287.0
หรือดูเรื่องที่เคยโพสทั้งหมด
https://xonly8.com/index.php?action=profile;area=showposts;sa=topics;u=404393
**************************************************************************************
**************************************************************************************
ผมไม่รู้เสียงตะโกนนั้นคือใคร
"ผมเองครับ ก้องครับ เผลอหลับไปนิด จะตกส้วมครับ"
ผมได้ยินเสียงหัวเราะจากคนถาม แต่แล้วเหมือนเค้าทำธุระเสร็จก็ออกไปโดยที่ไม่มีข้อสงสัยอะไร น้องอิ๊บผลักตัวผมออก ผมไม่ติดใจจะทำอะไรเธอต่อไป ผมถอนลำควยออกและน้ำที่กรอกลงไปตัวอิ๊บก็ไหลออกมา ผมดึงทิชชูมาให้เธอเช็ดและซับน้ำของผม
"อิ๊บ พี่จะออกไปก่อน แล้วเดี๋ยวสักครู่เดินตามออกมานะ"
เธอพยักหน้า ผมออกจากห้องน้ำไป พอเลี้ยวออกไปก็เห็น ไอ้สองน้องปี 1 รุ่นเดียวกะอิ๊บยืนอยู่ที่ระเบียง ไอ้สองยกมือไหว้ผม
"พี่ก้องเอง ผมก็คิดว่าใครมาแอบเอากันในห้องน้ำ"
"เออ กูเอง...ขี้อยู่..."
แล้วแทนที่มันจะเดินไป ไอ้สองมันเสือกชวนผมคุยนิดนึงเรื่องบอลที่มันอยากเตะเชื่อมความสามัคคีปี 1 ปี 2 แต่นิดนึงของมันก็นานพอควร จนอิ๊บโผล่ออกมาจากห้องน้ำชาย เราทั้งสามคนผงะพร้อมกัน ไอ้สองมองหน้าผมและอิ๊บ ไอ้สองมันรู้ดีว่า ผมกะอิ๊บ ตอนนี้มีฐานะอะไรกัน แต่สิ่งที่มันงงคืออิ๊บออกมาจากห้องน้ำชาย
"เอ่อ พี่ก้อง... ผม...เอ่อ ไปหละ ไว้ค่อยคุยกันก็ได้ครับ..."
แล้วมันก็วิ่งหนีไป อิ๊บหน้าถอดสี ความลับของเราแตกแล้ว ไอ้สองคงรู้ว่าเมื่อกี้เราทำอะไรกัน
"ทำไงล่ะพี่..."
"ไม่ต้องทำไง มันไม่พูดหรอก พูดก็ไม่ต้องสนใจ"
.......................................................
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นหลายวัน ผมกะอิ๊บลืมเรื่องที่ไอ้สองมาเจอเราหน้าห้องน้ำไปแล้ว จนไอ้สองเดินเข้ามาทักผมในบ่ายวันนึง
"พี่ก้อง... พี่ถามจริง พี่กะไอ้อิ๊บวันนั้น เอ่อ...."
"เชี่ย ไร ถามไรวะ ไม่รู้เรื่อง"
"เอ่อ ช่างมันเหอะพี่ ว่าแต่ พี่ก้องเป็นแฟนไอ้อิ๊บจริงหรือเปล่า"
"ไม่เป็น อิ๊บเป็นน้องรหัสกู กูก็เทคแคร์นิดนึง ทำไมเหรอ"
"ไม่มีไรครับ..."
แล้วไอ้น้องคนนี้ก็คุยกะผมเรื่องบอลต่อไป มันบ้าบอลมาก ชอบเตะบอล ก็เลยคุยกะผมได้ไม่รู้จักจบ คุยยาวไปจนถึงบุนเดสลิกา พรีเมียร์ลีก จนน้องอิ๊บโผล่เข้ามา ไอ้สองก็ขอตัวหนีไป ผมสังเกตอะไรบางอย่าง
"สอง....สองๆๆๆๆ เดี๋ยวก่อน รออิ๊บด้วย พี่ก้องค่ะ...เดี๋ยววันนี้อิ๊บกลับกะสองนะ..."
"อ้าว เออ... เดี๋ยวอิ๊บ..."
สาวน้อยน้องปี 1 ของผมวิ่งตามไอ้สองไปแล้ว ผมมองหลังสองคนที่เดินคู่กันไป ไอ้สองยื่นมือไปจับหัวน้องอิ๊บทีนึง ก่อนที่จะถือเป้สีชมพูของอิ๊บ แต่ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น
.......................................................
หลายวันต่อมา ผมเจอน้องอิ๊บอีกครั้ง ซึ่งเธอกำลังเดินมาจากโรงอาหารพร้อมไอ้สอง
"พี่ก้อง หวัดดีครับพี่"
"อ้าว...มึง มากะน้องอิ๊บอีกหละ จีบอิ๊บหรือเปล่าเนี่ย.."
ผมทิ่มไอ้สองไปตรงๆ จนอิ๊บเขินอาย และหลบตาผม
"เฮ้ย...พี่ 555555 เดี๋ยวผมขออนุญาตอิ๊บมันก่อนนะ ค่อยจีบ ม่ายหรอกพี่ ก็พอดีเราเรียนเสร็จแล้วเลยไปกินข้าวด้วยกัน จริงๆแล้ว อิ๊บก็บอกอยากจะไปกินกะพี่เหมือนกัน แต่หาพี่ไม่เจอ..."
ผมมองหน้าอิ๊บ เธอยิ้มแล้วหลบตาผม ผมว่ามันเป็นเหตุผลที่ใช้ไม่ได้ นี่มันยุคไหนแล้ว โทรหาผม ผมก็เดินไปโรงอาหารได้ ผมชักรู้สึกว่าไอ้สองคงชอบน้องอิ๊บ ผมรู้สึกว่าผมกำลังจะโดนน้องอิ๊บเท เราคุยกันอีกนิดหน่อย ก่อนที่น้องสองคนขอไปเข้าเรียนคาบบ่าย ผมอยากจะชวนอิ๊บไปดูหนัง แต่อะไรก็ไม่รู้ทำให้ผมไม่ชวน
.....................................................
วันนี้ผมเสร็จแลปเย็นมาก เพราะไม่ได้อ่านมากก่อนก็เลยทำผิด เลยต้องเริ่มใหม่ ไอ้โอ๋ด่าแหลก และมันก็ไม่รอผม เดินไปกะไอ้เอ็มที่มารอรับที่หน้าแลป ผมออกจากแลปมาก็เกือบท้ายสุดแล้ว พอผมออกจากแลป ผมเห็นไอ้สองและน้องอิ๊บยืนก้มหน้าอยู่หน้าอาจารย์ท่านนึง อาจารย์ท่าทางกำลังเทศนาไอ้น้องสองคน ผมกลับเข้าห้องแลปไปใหม่ แล้วเดินไปประตูใกล้ที่สุดเพื่อฟังว่ามันเรื่องๆไรกันแน่
"พรเพ็ญ อาจารย์บอกเธอหลายทีแล้วนะ ว่าไม่ให้ลืม แล้วเนี่ยจะทำไง คะแนนก็ไม่ดี เธอลืมไปได้ไง ไม่ยอมไปถอนวิชานี้ คะแนนต่ำมากมายแค่นี้ เดี๋ยวเอฟขึ้นมาแล้วมันน่าเป็นห่วง"
ผมไม่ได้ยินเสียงพูดอะไรจากใครอีก ได้ยินแต่เสียงถอนหายใจของอาจารย์
"อาจารย์ครับ...ในเมื่อมันก็ไม่ช่วยอะไรไม่ได้แล้ว เอางี้แล้วกันครับ เดี๋ยวผมช่วยสอนให้พรเพ็ญแล้วกันครับ ฟิสิกส์แค่นี้เองครับ เดี๋ยวผมช่วยติวให้"
ผมย้ายมุมมันที แต่คนข้างนอกทั้งหมดยังไม่เห็นผม แต่ผมเห็นหน้าของไอ้สองและน้องอิ๊บอย่างชัดเจน อิ๊บหันหน้ามามองไอ้สองหลังจากที่มันพูดจบ ไอ้สองพยักหน้าและเอามือยื่นไปแตะที่แขนของน้องอิ๊บ น้องอิ๊บยกมือไหว้อาจารย์ครั้งนึง
"ผมไม่รู้ทำไงนะ พรเพ็ญ เธอต้องทำไงก็ได้ให้ได้อย่างน้อยเกรด D ไม่งั้นมันเข้ามาเรียนคณะเราลำบาก ตารางเรียนมันลงตัวยาก เธอให้เพื่อนเธอติวแล้วกัน... แล้วพรเพ็ญอย่าทำแบบนี้อีกนะ โตแล้ว คุณต้องรับผิดชอบมากกว่านี้นะ"
ผมเห็นน้องอิ๊บ ไหว้อาจารย์อีกครั้ง และไอ้สองก็ไหว้อาจารย์ด้วยก่อนจะเดินลงบันไดไป ผมปลีกตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนเดินตามลงไป ผมเดินมาที่โต๊ะประจำของผมกะไอ้โอ๋ไอ้เอ็ม วันนี้ไม่มีใครอยู่เลย มันเย็นมากแล้ว ผมก็นั่งพักกะว่าจะกลับบ้านแล้วเหมือนกัน วันนี้อิ๊บคงไปกะไอ้สองแล้ว ไม่เห็นโทรมาหาผมเลย ผมหยิบขวดน้ำจากเป้ผมมากิน ก่อนสะพายเป้และกำลังจะเดินไปขึ้นรถกลับบ้าน วันนี้เงียบเหงาจังไม่มีใครเลย น้องอิ๊บสาวน้อยคนปัจจุบันของผม เริ่มไม่มาเดินกะผมแล้ว ไปเดินกะไอ้สองบ่อยครั้ง
ทันใดนั้นเอง.. สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาผม
สายตาผมก็มองเห็นเหตุการณ์ที่ใกล้หอนาฬิกา ผมเห็นเด็กผู้หญิงคนนึง โดนตบหน้าเต็มๆ และมีการฉุดดึงกันยกใหญ่ สักครู่ก็มีนิสิตผู้ชายวิ่งเข้าไป ชกต่อยกะไอ้คนที่ตบหน้านิสิตหญิงนั้น ที่ผมยืนอยู่มันไกลจนมองไม่เห็นว่าสองคนที่โดนทำร้ายคือใคร แต่สถานการณ์ดูเหมือนคนเข้าไปช่วยเด็กผู้หญิงจะเสียเปรียบ ผมโยนเป้ลงและวิ่งเข้าไปที่นั่นทันที ไอ้น้องผู้ชายโดนเตะล้มลงและมันกำลังจะเข้ามากระทืบ ผมกระโดดถีบไอ้นั่นเข้าเต็มแรง จนมันเซเสียหลักไปล้มเหมือนกัน
"ไอ้สองมึง เฮ้ย น้องอิ๊บ....."
ผมยังไม่ทันพูดอะไรอีก แค่แว้บหันมาดูน้องคณะสองคนโดนทำร้าย ไอ้คู่กรณีลุกพรวดพราดและออกวิ่งหนีไปแล้วอย่างรวดเร็ว ผมวิ่งกวดตามมันจนถึงประตูใหญ่ แม้ว่าผมจะเป็นนักกีฬาและวิ่งได้เร็ว แต่มันไวมาก มันกระโดดขึ้นรถเมล์หลุดมือผมไปได้ ผมเดินกลับมาที่หอนาฬิกาอีกที น้องอิ๊บนั่งกอดไอ้สองร้องไห้อยู่
"เฮ้ย มึงเป็นไรหรือเปล่า.... ไอ้สอง มึงเงยหน้ามาดูหน่อยดิ"
ไอ้สองทำตามที่ผมบอก โอ้โห ไอ้สองแม่งหมดรูป หน้าตาปูดบวม ปากแตก เสื้อนิสิตขาด เนคไทด์ที่มันผูกเกือบเอาชีวิตมันไปแล้ว ตอนนี้มันรัดแน่นที่คอไอ้สอง ผมดึงเนคไทค์ออก
"ไหวมั๊ยมึง ไปโรงบาลกัน"
"ไม่เป็นไรพี่...อิ๊บ ไม่เป็นไร โอ๊ย...แม่ง เหี้ยเอ๊ย..."
"มึงตัวเล็กกว่ามัน เข้าไปก็เละดิวะ"
ผมกึ่งๆว่าไอ้สองว่าไม่เจียมตัว ผมเห็นไอ้คนที่มาทำร้าย ตัวมันใหญ่พอๆกะผม
"มันตบอิ๊บนะพี่ มันตบอิ๊บในมหาลัยเรานะพี่... พี่จะอยู่เฉยๆเหรอ"
เออ จริงด้วย ถ้าเป็นผมอยู่ใกล้ ผมก็คงลุยเหมือนกัน
"เชี่ย ถ้ากูไม่เห็นมึงคงแย่ไปแล้ว แต่เอาหละ คงไม่มีไรแล้ว ใครอ่ะอิ๊บ รู้จักมันมั๊ย"
"ไอ้โชติแฟนเก่าอิ๊บไงพี่..."
ผมหยุดทันทีและไม่ฟื้นความหลังใดๆจากอิ๊บอีก ผมประคองไอ้สองลุกขึ้นขามันกระเผลก เดินขัดยอกมานั่งที่โต๊ะ ตอนนี้แสงอาทิตย์เริ่มจะหมดไปแล้ว ผมไอ้สองมาดูอาการใกล้ๆละเอียดๆอีกครั้ง ก็พบว่าไม่มีอะไรมากมาย มันก็เรื่องของเด็กชกกัน ไม่มีอาวุธ หน้าบวมปากแตกก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่สำหรับอิ๊บแล้วไม่ธรรมดา อิ๊บเข้าไปดูแลไอ้สองชนิดตัวติดกันก็ว่าได้
"เอาไงมึง กลับหอหรือไง เดี๋ยวกูไปส่ง"
"กลับหอก็ได้ครับพี่..."
"พี่ก้องไม่เป็นไรคะ พี่กลับบ้านเหอะ ไอ้สองมันเจ็บเพราะอิ๊บ เดี๋ยวอิ๊บไปส่งมันเอง"
เป็นอีกครั้งที่อิ๊บแสดงให้ผมเห็นว่าเธอคงมีใจกะไอ้สอง ผมพยักหน้าและชวนกันเดินออกมาพร้อมกัน พอข้ามสะพานลอยมา ผมก็โดดขึ้นรถเมล์ ปล่อยให้เด็กสองคนเดินกันไปเอง.... แต่ผมไม่ปล่อยไว้ง่ายๆหรอกครับ ผมลงป้ายต่อไปทันทีแล้วรีบเดินกลับมาแอบสังเกตการณ์ที่หน้าหอ ไอ้สองเดินกะเผลกมา เฮ้ย...มันกอดคอน้องอิ๊บมานี่หว่า ผมรอสองคนเดินเลี้ยวเข้าไป แล้วผมก็ตามมันไปห่างๆ อิ๊บและไอ้สองเข้าไปกินข้าว เออ...ว่ะ ผมควรกินด้วย ผมซื้อข้าวและมานั่งห่างไกลมากๆที่สองคนไม่เห็น อิ๊บแทบจะเรียกว่าป้อนไอ้สองเลยก็ว่าได้ ผมชักมั่นใจว่าผมคงโดนเทในเร็วๆนี้แน่แล้ว ไม่นานนักเพื่อนไอ้สองที่เป็นผู้ชายก็มาร่วมโต๊ะอีก 2 คน และไม่นานนักทั้งโต๊ะก็ลุก เพื่อนไอ้สองก็มาประคองมันขึ้นหอไป แต่ก่อนขึ้นหอเนี่ย ไอ้สองมันจับมืออิ๊บนะ โอ๊ย..มึง..อาลัยอาวรณ์อะไรกันวะ....
.....................................................................
"อิ๊บ ทำไมเพิ่งกลับ"
อิ๊บสะดุ้งเมื่อผมตะโกนทักเธอจากป้ายรถเมล์ และยืนงงมองหน้าผมเชิงสงสัยว่าผมมาปรากฏตัวได้ไง ผมลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปหา พร้อมกับดึงมือมาอิ๊บจับ เธอยังคงไม่ปฏิเสธผมแม้ไอ้สองมันจับมือเธอไปแล้วเมื่อกี้นี้
"พี่มาดูความเรียบร้อย กลัวว่าไอ้โชติจะกลับมาอีก"
"อืมม์...อิ๊บก็กลัว..."
"บ้านอยู่ไหนอ่ะ กลับบ้านไงอ่ะ นี่มันสองทุ่มแล้ว"
"อ๋อ หอหนูอยู่อนุสาวรีย์ค่ะ นั่งรถเมล์สิพี่..."
"เฮ้ย โห เอางี้...เพื่อความปลอดภัย พี่ไปส่ง"
น้องอิ๊บมองหน้าผม คิดนิดนึงแล้วเธอก็พยักหน้า รถเมล์คันต่อไปผ่านอนุสาวรีย์พอดี ผมดึงอิ๊บขึ้นรถเมล์ มันค่อนข้างค่ำแล้ว รถว่างพอมีที่ให้เราสองคนนั่ง ผมเลยถามอิ๊บอีกหลายเรื่องที่ผมไม่เคยคุยกะเธอเลย ผมเพิ่งรู้ว่าอิ๊บอยู่หอคนเดียวที่สำคัญคือ ไอ้โชติแฟนอิ๊บดันรู้ว่าเธออยู่หอนี้ด้วย มิน่าเล่า อิ๊บถึงโอเคที่ผมตามมาส่งเธอ..
"หออิ๊บ มีกฎว่าห้ามผู้ชายขึ้น แต่ไม่ใครคุมหรอกพี่ มีการ์ดเข้าหอก็จบแล้ว ข้างๆห้องอิ๊บมีแฟนมาอยู่เลยด้วยซ้ำ เจ้าของเค้าก็ไม่ว่าไร..."
ผมเดินเข้าไปพร้อมเธอ และขึ้นไปชั้นสี่ ผมสวนกะผู้หญิงหลายคน แต่ไม่มีใครทำหน้าประหลาดใจเลย ก็คงเป็นแบบอิ๊บบอก ผมเดินถึงหน้าห้องเธอแล้ว ส่งเธอเรียบร้อย และผมก็เอามือจับหัวเธอ บอกลาอิ๊บเพื่อกลับคอนโดผม
"พี่ก้อง..อยู่กะอิ๊บแป๊บสิ อิ๊บมีเรื่องสำคัญคุยด้วย"
::Reader::
มีพบก็ต้องมีจาก ก้องเจอมาเยอะแล้ว น้องอิ้บก้คงเป้นคนหนึ่งที่ต้องไป
กลับมาอ่านอีกรอบ
ตามครับ
อิ๊บจะบอกว่ากำลังคบกับสอง
ขอบคุณครับ
Trt
::Sweat:: บอกเลิก หรือบอกลาล่ะเนี่ย
ว้า แย่จัง
สงสัย ต้องหาคนใหม่อีกแล้ว
::Hungry::
เอาแล้ว น้องอิ๊บจะขอเลิกซินะแบบนี้
เหมือนจะโดนเทเลยนะก้อง
เมื่อถึงเวลา น้องก็คงต้องไป
::Bloody::
::Pull:: เป็นตามคาดก้องถูกเท
ยังไง จะได้คุยมั้ย หรือจะอย่างอื่น ปวดหัวนะแบบนี้ มีไอ้สองอีกคน
โดนเทซะแล้ว
::Cheeky::
โดนเด็กใหม่เทสะแล้ว เศร้าจุง
::YehYeh::
พี่ก้องคงโดนน้องเทแน่ ดูท่าทีแล้วคงต้องปล่อยน้องไป
บอกลาน้องรหัส
::Foo::
ไอ้สอง สู้ๆ ลุยมัน
จะทำไรนะ
55 เกือบไป
แขนเป็นฟอ ขอเป็นแฟน
เฮ้อ และแล้วหนุ่มก้องก็โดนเทอีกแล้ว โด่ไม่แน่จริงนี่หว่า หึหึ
ต้องผ่านไปแบบชื่อเรื่อง
ติดตามกันต่อไป
::KO::
งานเข้าอีกแล้ว
อ้างจาก: magna67t เมื่อ กรกฎาคม 02, 2024, 09:03:14 หลังเที่ยงแปดปียี่สิบสี่คน ภาค 7 แสบซ่ามหาลัย ตอน 10 พระเอกตัวจริง
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL https://xonly8.com/index.php?topic=229016.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 วัยแห่งความรัก https://xonly8.com/index.php?topic=236192.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 3 เพื่อนคุย https://xonly8.com/index.php?topic=228587.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 4 โกอินเตอร์ https://xonly8.com/index.php?topic=231757.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 5 ส่งท้ายวัยมัธยม https://xonly8.com/index.php?topic=249713.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 6 เฟรชชี่ปีหนึ่ง https://xonly8.com/index.php?topic=266132.0
แฟนกู ภาค 1 https://xonly8.com/index.php?topic=240071.0
แฟนกู ภาค 2 https://xonly8.com/index.php?topic=242119.0
แฟนกู ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=244070.0
แฟนกู ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=254649.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=278193.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=284920.0
วันธรรมดาของชีวิต https://xonly8.com/index.php?topic=264654.msg2658058#msg2658058
ดูรายละเอียดได้ตามลายแทงที่แอดมินทำไว้ให้
https://xonly8.com/index.php?topic=173287.0
หรือดูเรื่องที่เคยโพสทั้งหมด
https://xonly8.com/index.php?action=profile;area=showposts;sa=topics;u=404393
**************************************************************************************
**************************************************************************************
ผมไม่รู้เสียงตะโกนนั้นคือใคร
"ผมเองครับ ก้องครับ เผลอหลับไปนิด จะตกส้วมครับ"
ผมได้ยินเสียงหัวเราะจากคนถาม แต่แล้วเหมือนเค้าทำธุระเสร็จก็ออกไปโดยที่ไม่มีข้อสงสัยอะไร น้องอิ๊บผลักตัวผมออก ผมไม่ติดใจจะทำอะไรเธอต่อไป ผมถอนลำควยออกและน้ำที่กรอกลงไปตัวอิ๊บก็ไหลออกมา ผมดึงทิชชูมาให้เธอเช็ดและซับน้ำของผม
"อิ๊บ พี่จะออกไปก่อน แล้วเดี๋ยวสักครู่เดินตามออกมานะ"
เธอพยักหน้า ผมออกจากห้องน้ำไป พอเลี้ยวออกไปก็เห็น ไอ้สองน้องปี 1 รุ่นเดียวกะอิ๊บยืนอยู่ที่ระเบียง ไอ้สองยกมือไหว้ผม
"พี่ก้องเอง ผมก็คิดว่าใครมาแอบเอากันในห้องน้ำ"
"เออ กูเอง...ขี้อยู่..."
แล้วแทนที่มันจะเดินไป ไอ้สองมันเสือกชวนผมคุยนิดนึงเรื่องบอลที่มันอยากเตะเชื่อมความสามัคคีปี 1 ปี 2 แต่นิดนึงของมันก็นานพอควร จนอิ๊บโผล่ออกมาจากห้องน้ำชาย เราทั้งสามคนผงะพร้อมกัน ไอ้สองมองหน้าผมและอิ๊บ ไอ้สองมันรู้ดีว่า ผมกะอิ๊บ ตอนนี้มีฐานะอะไรกัน แต่สิ่งที่มันงงคืออิ๊บออกมาจากห้องน้ำชาย
"เอ่อ พี่ก้อง... ผม...เอ่อ ไปหละ ไว้ค่อยคุยกันก็ได้ครับ..."
แล้วมันก็วิ่งหนีไป อิ๊บหน้าถอดสี ความลับของเราแตกแล้ว ไอ้สองคงรู้ว่าเมื่อกี้เราทำอะไรกัน
"ทำไงล่ะพี่..."
"ไม่ต้องทำไง มันไม่พูดหรอก พูดก็ไม่ต้องสนใจ"
.......................................................
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นหลายวัน ผมกะอิ๊บลืมเรื่องที่ไอ้สองมาเจอเราหน้าห้องน้ำไปแล้ว จนไอ้สองเดินเข้ามาทักผมในบ่ายวันนึง
"พี่ก้อง... พี่ถามจริง พี่กะไอ้อิ๊บวันนั้น เอ่อ...."
"เชี่ย ไร ถามไรวะ ไม่รู้เรื่อง"
"เอ่อ ช่างมันเหอะพี่ ว่าแต่ พี่ก้องเป็นแฟนไอ้อิ๊บจริงหรือเปล่า"
"ไม่เป็น อิ๊บเป็นน้องรหัสกู กูก็เทคแคร์นิดนึง ทำไมเหรอ"
"ไม่มีไรครับ..."
แล้วไอ้น้องคนนี้ก็คุยกะผมเรื่องบอลต่อไป มันบ้าบอลมาก ชอบเตะบอล ก็เลยคุยกะผมได้ไม่รู้จักจบ คุยยาวไปจนถึงบุนเดสลิกา พรีเมียร์ลีก จนน้องอิ๊บโผล่เข้ามา ไอ้สองก็ขอตัวหนีไป ผมสังเกตอะไรบางอย่าง
"สอง....สองๆๆๆๆ เดี๋ยวก่อน รออิ๊บด้วย พี่ก้องค่ะ...เดี๋ยววันนี้อิ๊บกลับกะสองนะ..."
"อ้าว เออ... เดี๋ยวอิ๊บ..."
สาวน้อยน้องปี 1 ของผมวิ่งตามไอ้สองไปแล้ว ผมมองหลังสองคนที่เดินคู่กันไป ไอ้สองยื่นมือไปจับหัวน้องอิ๊บทีนึง ก่อนที่จะถือเป้สีชมพูของอิ๊บ แต่ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น
.......................................................
หลายวันต่อมา ผมเจอน้องอิ๊บอีกครั้ง ซึ่งเธอกำลังเดินมาจากโรงอาหารพร้อมไอ้สอง
"พี่ก้อง หวัดดีครับพี่"
"อ้าว...มึง มากะน้องอิ๊บอีกหละ จีบอิ๊บหรือเปล่าเนี่ย.."
ผมทิ่มไอ้สองไปตรงๆ จนอิ๊บเขินอาย และหลบตาผม
"เฮ้ย...พี่ 555555 เดี๋ยวผมขออนุญาตอิ๊บมันก่อนนะ ค่อยจีบ ม่ายหรอกพี่ ก็พอดีเราเรียนเสร็จแล้วเลยไปกินข้าวด้วยกัน จริงๆแล้ว อิ๊บก็บอกอยากจะไปกินกะพี่เหมือนกัน แต่หาพี่ไม่เจอ..."
ผมมองหน้าอิ๊บ เธอยิ้มแล้วหลบตาผม ผมว่ามันเป็นเหตุผลที่ใช้ไม่ได้ นี่มันยุคไหนแล้ว โทรหาผม ผมก็เดินไปโรงอาหารได้ ผมชักรู้สึกว่าไอ้สองคงชอบน้องอิ๊บ ผมรู้สึกว่าผมกำลังจะโดนน้องอิ๊บเท เราคุยกันอีกนิดหน่อย ก่อนที่น้องสองคนขอไปเข้าเรียนคาบบ่าย ผมอยากจะชวนอิ๊บไปดูหนัง แต่อะไรก็ไม่รู้ทำให้ผมไม่ชวน
.....................................................
วันนี้ผมเสร็จแลปเย็นมาก เพราะไม่ได้อ่านมากก่อนก็เลยทำผิด เลยต้องเริ่มใหม่ ไอ้โอ๋ด่าแหลก และมันก็ไม่รอผม เดินไปกะไอ้เอ็มที่มารอรับที่หน้าแลป ผมออกจากแลปมาก็เกือบท้ายสุดแล้ว พอผมออกจากแลป ผมเห็นไอ้สองและน้องอิ๊บยืนก้มหน้าอยู่หน้าอาจารย์ท่านนึง อาจารย์ท่าทางกำลังเทศนาไอ้น้องสองคน ผมกลับเข้าห้องแลปไปใหม่ แล้วเดินไปประตูใกล้ที่สุดเพื่อฟังว่ามันเรื่องๆไรกันแน่
"พรเพ็ญ อาจารย์บอกเธอหลายทีแล้วนะ ว่าไม่ให้ลืม แล้วเนี่ยจะทำไง คะแนนก็ไม่ดี เธอลืมไปได้ไง ไม่ยอมไปถอนวิชานี้ คะแนนต่ำมากมายแค่นี้ เดี๋ยวเอฟขึ้นมาแล้วมันน่าเป็นห่วง"
ผมไม่ได้ยินเสียงพูดอะไรจากใครอีก ได้ยินแต่เสียงถอนหายใจของอาจารย์
"อาจารย์ครับ...ในเมื่อมันก็ไม่ช่วยอะไรไม่ได้แล้ว เอางี้แล้วกันครับ เดี๋ยวผมช่วยสอนให้พรเพ็ญแล้วกันครับ ฟิสิกส์แค่นี้เองครับ เดี๋ยวผมช่วยติวให้"
ผมย้ายมุมมันที แต่คนข้างนอกทั้งหมดยังไม่เห็นผม แต่ผมเห็นหน้าของไอ้สองและน้องอิ๊บอย่างชัดเจน อิ๊บหันหน้ามามองไอ้สองหลังจากที่มันพูดจบ ไอ้สองพยักหน้าและเอามือยื่นไปแตะที่แขนของน้องอิ๊บ น้องอิ๊บยกมือไหว้อาจารย์ครั้งนึง
"ผมไม่รู้ทำไงนะ พรเพ็ญ เธอต้องทำไงก็ได้ให้ได้อย่างน้อยเกรด D ไม่งั้นมันเข้ามาเรียนคณะเราลำบาก ตารางเรียนมันลงตัวยาก เธอให้เพื่อนเธอติวแล้วกัน... แล้วพรเพ็ญอย่าทำแบบนี้อีกนะ โตแล้ว คุณต้องรับผิดชอบมากกว่านี้นะ"
ผมเห็นน้องอิ๊บ ไหว้อาจารย์อีกครั้ง และไอ้สองก็ไหว้อาจารย์ด้วยก่อนจะเดินลงบันไดไป ผมปลีกตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนเดินตามลงไป ผมเดินมาที่โต๊ะประจำของผมกะไอ้โอ๋ไอ้เอ็ม วันนี้ไม่มีใครอยู่เลย มันเย็นมากแล้ว ผมก็นั่งพักกะว่าจะกลับบ้านแล้วเหมือนกัน วันนี้อิ๊บคงไปกะไอ้สองแล้ว ไม่เห็นโทรมาหาผมเลย ผมหยิบขวดน้ำจากเป้ผมมากิน ก่อนสะพายเป้และกำลังจะเดินไปขึ้นรถกลับบ้าน วันนี้เงียบเหงาจังไม่มีใครเลย น้องอิ๊บสาวน้อยคนปัจจุบันของผม เริ่มไม่มาเดินกะผมแล้ว ไปเดินกะไอ้สองบ่อยครั้ง
ทันใดนั้นเอง.. สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาผม
สายตาผมก็มองเห็นเหตุการณ์ที่ใกล้หอนาฬิกา ผมเห็นเด็กผู้หญิงคนนึง โดนตบหน้าเต็มๆ และมีการฉุดดึงกันยกใหญ่ สักครู่ก็มีนิสิตผู้ชายวิ่งเข้าไป ชกต่อยกะไอ้คนที่ตบหน้านิสิตหญิงนั้น ที่ผมยืนอยู่มันไกลจนมองไม่เห็นว่าสองคนที่โดนทำร้ายคือใคร แต่สถานการณ์ดูเหมือนคนเข้าไปช่วยเด็กผู้หญิงจะเสียเปรียบ ผมโยนเป้ลงและวิ่งเข้าไปที่นั่นทันที ไอ้น้องผู้ชายโดนเตะล้มลงและมันกำลังจะเข้ามากระทืบ ผมกระโดดถีบไอ้นั่นเข้าเต็มแรง จนมันเซเสียหลักไปล้มเหมือนกัน
"ไอ้สองมึง เฮ้ย น้องอิ๊บ....."
ผมยังไม่ทันพูดอะไรอีก แค่แว้บหันมาดูน้องคณะสองคนโดนทำร้าย ไอ้คู่กรณีลุกพรวดพราดและออกวิ่งหนีไปแล้วอย่างรวดเร็ว ผมวิ่งกวดตามมันจนถึงประตูใหญ่ แม้ว่าผมจะเป็นนักกีฬาและวิ่งได้เร็ว แต่มันไวมาก มันกระโดดขึ้นรถเมล์หลุดมือผมไปได้ ผมเดินกลับมาที่หอนาฬิกาอีกที น้องอิ๊บนั่งกอดไอ้สองร้องไห้อยู่
"เฮ้ย มึงเป็นไรหรือเปล่า.... ไอ้สอง มึงเงยหน้ามาดูหน่อยดิ"
ไอ้สองทำตามที่ผมบอก โอ้โห ไอ้สองแม่งหมดรูป หน้าตาปูดบวม ปากแตก เสื้อนิสิตขาด เนคไทด์ที่มันผูกเกือบเอาชีวิตมันไปแล้ว ตอนนี้มันรัดแน่นที่คอไอ้สอง ผมดึงเนคไทค์ออก
"ไหวมั๊ยมึง ไปโรงบาลกัน"
"ไม่เป็นไรพี่...อิ๊บ ไม่เป็นไร โอ๊ย...แม่ง เหี้ยเอ๊ย..."
"มึงตัวเล็กกว่ามัน เข้าไปก็เละดิวะ"
ผมกึ่งๆว่าไอ้สองว่าไม่เจียมตัว ผมเห็นไอ้คนที่มาทำร้าย ตัวมันใหญ่พอๆกะผม
"มันตบอิ๊บนะพี่ มันตบอิ๊บในมหาลัยเรานะพี่... พี่จะอยู่เฉยๆเหรอ"
เออ จริงด้วย ถ้าเป็นผมอยู่ใกล้ ผมก็คงลุยเหมือนกัน
"เชี่ย ถ้ากูไม่เห็นมึงคงแย่ไปแล้ว แต่เอาหละ คงไม่มีไรแล้ว ใครอ่ะอิ๊บ รู้จักมันมั๊ย"
"ไอ้โชติแฟนเก่าอิ๊บไงพี่..."
ผมหยุดทันทีและไม่ฟื้นความหลังใดๆจากอิ๊บอีก ผมประคองไอ้สองลุกขึ้นขามันกระเผลก เดินขัดยอกมานั่งที่โต๊ะ ตอนนี้แสงอาทิตย์เริ่มจะหมดไปแล้ว ผมไอ้สองมาดูอาการใกล้ๆละเอียดๆอีกครั้ง ก็พบว่าไม่มีอะไรมากมาย มันก็เรื่องของเด็กชกกัน ไม่มีอาวุธ หน้าบวมปากแตกก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่สำหรับอิ๊บแล้วไม่ธรรมดา อิ๊บเข้าไปดูแลไอ้สองชนิดตัวติดกันก็ว่าได้
"เอาไงมึง กลับหอหรือไง เดี๋ยวกูไปส่ง"
"กลับหอก็ได้ครับพี่..."
"พี่ก้องไม่เป็นไรคะ พี่กลับบ้านเหอะ ไอ้สองมันเจ็บเพราะอิ๊บ เดี๋ยวอิ๊บไปส่งมันเอง"
เป็นอีกครั้งที่อิ๊บแสดงให้ผมเห็นว่าเธอคงมีใจกะไอ้สอง ผมพยักหน้าและชวนกันเดินออกมาพร้อมกัน พอข้ามสะพานลอยมา ผมก็โดดขึ้นรถเมล์ ปล่อยให้เด็กสองคนเดินกันไปเอง.... แต่ผมไม่ปล่อยไว้ง่ายๆหรอกครับ ผมลงป้ายต่อไปทันทีแล้วรีบเดินกลับมาแอบสังเกตการณ์ที่หน้าหอ ไอ้สองเดินกะเผลกมา เฮ้ย...มันกอดคอน้องอิ๊บมานี่หว่า ผมรอสองคนเดินเลี้ยวเข้าไป แล้วผมก็ตามมันไปห่างๆ อิ๊บและไอ้สองเข้าไปกินข้าว เออ...ว่ะ ผมควรกินด้วย ผมซื้อข้าวและมานั่งห่างไกลมากๆที่สองคนไม่เห็น อิ๊บแทบจะเรียกว่าป้อนไอ้สองเลยก็ว่าได้ ผมชักมั่นใจว่าผมคงโดนเทในเร็วๆนี้แน่แล้ว ไม่นานนักเพื่อนไอ้สองที่เป็นผู้ชายก็มาร่วมโต๊ะอีก 2 คน และไม่นานนักทั้งโต๊ะก็ลุก เพื่อนไอ้สองก็มาประคองมันขึ้นหอไป แต่ก่อนขึ้นหอเนี่ย ไอ้สองมันจับมืออิ๊บนะ โอ๊ย..มึง..อาลัยอาวรณ์อะไรกันวะ....
.....................................................................
"อิ๊บ ทำไมเพิ่งกลับ"
อิ๊บสะดุ้งเมื่อผมตะโกนทักเธอจากป้ายรถเมล์ และยืนงงมองหน้าผมเชิงสงสัยว่าผมมาปรากฏตัวได้ไง ผมลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปหา พร้อมกับดึงมือมาอิ๊บจับ เธอยังคงไม่ปฏิเสธผมแม้ไอ้สองมันจับมือเธอไปแล้วเมื่อกี้นี้
"พี่มาดูความเรียบร้อย กลัวว่าไอ้โชติจะกลับมาอีก"
"อืมม์...อิ๊บก็กลัว..."
"บ้านอยู่ไหนอ่ะ กลับบ้านไงอ่ะ นี่มันสองทุ่มแล้ว"
"อ๋อ หอหนูอยู่อนุสาวรีย์ค่ะ นั่งรถเมล์สิพี่..."
"เฮ้ย โห เอางี้...เพื่อความปลอดภัย พี่ไปส่ง"
น้องอิ๊บมองหน้าผม คิดนิดนึงแล้วเธอก็พยักหน้า รถเมล์คันต่อไปผ่านอนุสาวรีย์พอดี ผมดึงอิ๊บขึ้นรถเมล์ มันค่อนข้างค่ำแล้ว รถว่างพอมีที่ให้เราสองคนนั่ง ผมเลยถามอิ๊บอีกหลายเรื่องที่ผมไม่เคยคุยกะเธอเลย ผมเพิ่งรู้ว่าอิ๊บอยู่หอคนเดียวที่สำคัญคือ ไอ้โชติแฟนอิ๊บดันรู้ว่าเธออยู่หอนี้ด้วย มิน่าเล่า อิ๊บถึงโอเคที่ผมตามมาส่งเธอ..
"หออิ๊บ มีกฎว่าห้ามผู้ชายขึ้น แต่ไม่ใครคุมหรอกพี่ มีการ์ดเข้าหอก็จบแล้ว ข้างๆห้องอิ๊บมีแฟนมาอยู่เลยด้วยซ้ำ เจ้าของเค้าก็ไม่ว่าไร..."
ผมเดินเข้าไปพร้อมเธอ และขึ้นไปชั้นสี่ ผมสวนกะผู้หญิงหลายคน แต่ไม่มีใครทำหน้าประหลาดใจเลย ก็คงเป็นแบบอิ๊บบอก ผมเดินถึงหน้าห้องเธอแล้ว ส่งเธอเรียบร้อย และผมก็เอามือจับหัวเธอ บอกลาอิ๊บเพื่อกลับคอนโดผม
"พี่ก้อง..อยู่กะอิ๊บแป๊บสิ อิ๊บมีเรื่องสำคัญคุยด้วย"
dee
จะโดนเทเหรอเนี้ย ::Orz::
::Hunger::
::Doubt:: ::Angry::
ก้องโดนเทอีกแล้ว ::Yes!::
::YehYeh::
ส่งท้ายน้องอิ้ฟแน่ๆ
อ้างจาก: magna67t เขียนเองอ่านเอง เมื่อ กรกฎาคม 02, 2024, 09:03:14 หลังเที่ยงแปดปียี่สิบสี่คน ภาค 7 แสบซ่ามหาลัย ตอน 10 พระเอกตัวจริง
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL https://xonly8.com/index.php?topic=229016.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 วัยแห่งความรัก https://xonly8.com/index.php?topic=236192.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 3 เพื่อนคุย https://xonly8.com/index.php?topic=228587.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 4 โกอินเตอร์ https://xonly8.com/index.php?topic=231757.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 5 ส่งท้ายวัยมัธยม https://xonly8.com/index.php?topic=249713.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 6 เฟรชชี่ปีหนึ่ง https://xonly8.com/index.php?topic=266132.0
แฟนกู ภาค 1 https://xonly8.com/index.php?topic=240071.0
แฟนกู ภาค 2 https://xonly8.com/index.php?topic=242119.0
แฟนกู ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=244070.0
แฟนกู ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=254649.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 https://xonly8.com/index.php?topic=278193.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 4 https://xonly8.com/index.php?topic=284920.0
วันธรรมดาของชีวิต https://xonly8.com/index.php?topic=264654.msg2658058#msg2658058
ดูรายละเอียดได้ตามลายแทงที่แอดมินทำไว้ให้
https://xonly8.com/index.php?topic=173287.0
หรือดูเรื่องที่เคยโพสทั้งหมด
https://xonly8.com/index.php?action=profile;area=showposts;sa=topics;u=404393
**************************************************************************************
**************************************************************************************
ผมไม่รู้เสียงตะโกนนั้นคือใคร
"ผมเองครับ ก้องครับ เผลอหลับไปนิด จะตกส้วมครับ"
ผมได้ยินเสียงหัวเราะจากคนถาม แต่แล้วเหมือนเค้าทำธุระเสร็จก็ออกไปโดยที่ไม่มีข้อสงสัยอะไร น้องอิ๊บผลักตัวผมออก ผมไม่ติดใจจะทำอะไรเธอต่อไป ผมถอนลำควยออกและน้ำที่กรอกลงไปตัวอิ๊บก็ไหลออกมา ผมดึงทิชชูมาให้เธอเช็ดและซับน้ำของผม
"อิ๊บ พี่จะออกไปก่อน แล้วเดี๋ยวสักครู่เดินตามออกมานะ"
เธอพยักหน้า ผมออกจากห้องน้ำไป พอเลี้ยวออกไปก็เห็น ไอ้สองน้องปี 1 รุ่นเดียวกะอิ๊บยืนอยู่ที่ระเบียง ไอ้สองยกมือไหว้ผม
"พี่ก้องเอง ผมก็คิดว่าใครมาแอบเอากันในห้องน้ำ"
"เออ กูเอง...ขี้อยู่..."
แล้วแทนที่มันจะเดินไป ไอ้สองมันเสือกชวนผมคุยนิดนึงเรื่องบอลที่มันอยากเตะเชื่อมความสามัคคีปี 1 ปี 2 แต่นิดนึงของมันก็นานพอควร จนอิ๊บโผล่ออกมาจากห้องน้ำชาย เราทั้งสามคนผงะพร้อมกัน ไอ้สองมองหน้าผมและอิ๊บ ไอ้สองมันรู้ดีว่า ผมกะอิ๊บ ตอนนี้มีฐานะอะไรกัน แต่สิ่งที่มันงงคืออิ๊บออกมาจากห้องน้ำชาย
"เอ่อ พี่ก้อง... ผม...เอ่อ ไปหละ ไว้ค่อยคุยกันก็ได้ครับ..."
แล้วมันก็วิ่งหนีไป อิ๊บหน้าถอดสี ความลับของเราแตกแล้ว ไอ้สองคงรู้ว่าเมื่อกี้เราทำอะไรกัน
"ทำไงล่ะพี่..."
"ไม่ต้องทำไง มันไม่พูดหรอก พูดก็ไม่ต้องสนใจ"
.......................................................
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นหลายวัน ผมกะอิ๊บลืมเรื่องที่ไอ้สองมาเจอเราหน้าห้องน้ำไปแล้ว จนไอ้สองเดินเข้ามาทักผมในบ่ายวันนึง
"พี่ก้อง... พี่ถามจริง พี่กะไอ้อิ๊บวันนั้น เอ่อ...."
"เชี่ย ไร ถามไรวะ ไม่รู้เรื่อง"
"เอ่อ ช่างมันเหอะพี่ ว่าแต่ พี่ก้องเป็นแฟนไอ้อิ๊บจริงหรือเปล่า"
"ไม่เป็น อิ๊บเป็นน้องรหัสกู กูก็เทคแคร์นิดนึง ทำไมเหรอ"
"ไม่มีไรครับ..."
แล้วไอ้น้องคนนี้ก็คุยกะผมเรื่องบอลต่อไป มันบ้าบอลมาก ชอบเตะบอล ก็เลยคุยกะผมได้ไม่รู้จักจบ คุยยาวไปจนถึงบุนเดสลิกา พรีเมียร์ลีก จนน้องอิ๊บโผล่เข้ามา ไอ้สองก็ขอตัวหนีไป ผมสังเกตอะไรบางอย่าง
"สอง....สองๆๆๆๆ เดี๋ยวก่อน รออิ๊บด้วย พี่ก้องค่ะ...เดี๋ยววันนี้อิ๊บกลับกะสองนะ..."
"อ้าว เออ... เดี๋ยวอิ๊บ..."
สาวน้อยน้องปี 1 ของผมวิ่งตามไอ้สองไปแล้ว ผมมองหลังสองคนที่เดินคู่กันไป ไอ้สองยื่นมือไปจับหัวน้องอิ๊บทีนึง ก่อนที่จะถือเป้สีชมพูของอิ๊บ แต่ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น
.......................................................
หลายวันต่อมา ผมเจอน้องอิ๊บอีกครั้ง ซึ่งเธอกำลังเดินมาจากโรงอาหารพร้อมไอ้สอง
"พี่ก้อง หวัดดีครับพี่"
"อ้าว...มึง มากะน้องอิ๊บอีกหละ จีบอิ๊บหรือเปล่าเนี่ย.."
ผมทิ่มไอ้สองไปตรงๆ จนอิ๊บเขินอาย และหลบตาผม
"เฮ้ย...พี่ 555555 เดี๋ยวผมขออนุญาตอิ๊บมันก่อนนะ ค่อยจีบ ม่ายหรอกพี่ ก็พอดีเราเรียนเสร็จแล้วเลยไปกินข้าวด้วยกัน จริงๆแล้ว อิ๊บก็บอกอยากจะไปกินกะพี่เหมือนกัน แต่หาพี่ไม่เจอ..."
ผมมองหน้าอิ๊บ เธอยิ้มแล้วหลบตาผม ผมว่ามันเป็นเหตุผลที่ใช้ไม่ได้ นี่มันยุคไหนแล้ว โทรหาผม ผมก็เดินไปโรงอาหารได้ ผมชักรู้สึกว่าไอ้สองคงชอบน้องอิ๊บ ผมรู้สึกว่าผมกำลังจะโดนน้องอิ๊บเท เราคุยกันอีกนิดหน่อย ก่อนที่น้องสองคนขอไปเข้าเรียนคาบบ่าย ผมอยากจะชวนอิ๊บไปดูหนัง แต่อะไรก็ไม่รู้ทำให้ผมไม่ชวน
.....................................................
วันนี้ผมเสร็จแลปเย็นมาก เพราะไม่ได้อ่านมากก่อนก็เลยทำผิด เลยต้องเริ่มใหม่ ไอ้โอ๋ด่าแหลก และมันก็ไม่รอผม เดินไปกะไอ้เอ็มที่มารอรับที่หน้าแลป ผมออกจากแลปมาก็เกือบท้ายสุดแล้ว พอผมออกจากแลป ผมเห็นไอ้สองและน้องอิ๊บยืนก้มหน้าอยู่หน้าอาจารย์ท่านนึง อาจารย์ท่าทางกำลังเทศนาไอ้น้องสองคน ผมกลับเข้าห้องแลปไปใหม่ แล้วเดินไปประตูใกล้ที่สุดเพื่อฟังว่ามันเรื่องๆไรกันแน่
"พรเพ็ญ อาจารย์บอกเธอหลายทีแล้วนะ ว่าไม่ให้ลืม แล้วเนี่ยจะทำไง คะแนนก็ไม่ดี เธอลืมไปได้ไง ไม่ยอมไปถอนวิชานี้ คะแนนต่ำมากมายแค่นี้ เดี๋ยวเอฟขึ้นมาแล้วมันน่าเป็นห่วง"
ผมไม่ได้ยินเสียงพูดอะไรจากใครอีก ได้ยินแต่เสียงถอนหายใจของอาจารย์
"อาจารย์ครับ...ในเมื่อมันก็ไม่ช่วยอะไรไม่ได้แล้ว เอางี้แล้วกันครับ เดี๋ยวผมช่วยสอนให้พรเพ็ญแล้วกันครับ ฟิสิกส์แค่นี้เองครับ เดี๋ยวผมช่วยติวให้"
ผมย้ายมุมมันที แต่คนข้างนอกทั้งหมดยังไม่เห็นผม แต่ผมเห็นหน้าของไอ้สองและน้องอิ๊บอย่างชัดเจน อิ๊บหันหน้ามามองไอ้สองหลังจากที่มันพูดจบ ไอ้สองพยักหน้าและเอามือยื่นไปแตะที่แขนของน้องอิ๊บ น้องอิ๊บยกมือไหว้อาจารย์ครั้งนึง
"ผมไม่รู้ทำไงนะ พรเพ็ญ เธอต้องทำไงก็ได้ให้ได้อย่างน้อยเกรด D ไม่งั้นมันเข้ามาเรียนคณะเราลำบาก ตารางเรียนมันลงตัวยาก เธอให้เพื่อนเธอติวแล้วกัน... แล้วพรเพ็ญอย่าทำแบบนี้อีกนะ โตแล้ว คุณต้องรับผิดชอบมากกว่านี้นะ"
ผมเห็นน้องอิ๊บ ไหว้อาจารย์อีกครั้ง และไอ้สองก็ไหว้อาจารย์ด้วยก่อนจะเดินลงบันไดไป ผมปลีกตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนเดินตามลงไป ผมเดินมาที่โต๊ะประจำของผมกะไอ้โอ๋ไอ้เอ็ม วันนี้ไม่มีใครอยู่เลย มันเย็นมากแล้ว ผมก็นั่งพักกะว่าจะกลับบ้านแล้วเหมือนกัน วันนี้อิ๊บคงไปกะไอ้สองแล้ว ไม่เห็นโทรมาหาผมเลย ผมหยิบขวดน้ำจากเป้ผมมากิน ก่อนสะพายเป้และกำลังจะเดินไปขึ้นรถกลับบ้าน วันนี้เงียบเหงาจังไม่มีใครเลย น้องอิ๊บสาวน้อยคนปัจจุบันของผม เริ่มไม่มาเดินกะผมแล้ว ไปเดินกะไอ้สองบ่อยครั้ง
ทันใดนั้นเอง.. สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาผม
สายตาผมก็มองเห็นเหตุการณ์ที่ใกล้หอนาฬิกา ผมเห็นเด็กผู้หญิงคนนึง โดนตบหน้าเต็มๆ และมีการฉุดดึงกันยกใหญ่ สักครู่ก็มีนิสิตผู้ชายวิ่งเข้าไป ชกต่อยกะไอ้คนที่ตบหน้านิสิตหญิงนั้น ที่ผมยืนอยู่มันไกลจนมองไม่เห็นว่าสองคนที่โดนทำร้ายคือใคร แต่สถานการณ์ดูเหมือนคนเข้าไปช่วยเด็กผู้หญิงจะเสียเปรียบ ผมโยนเป้ลงและวิ่งเข้าไปที่นั่นทันที ไอ้น้องผู้ชายโดนเตะล้มลงและมันกำลังจะเข้ามากระทืบ ผมกระโดดถีบไอ้นั่นเข้าเต็มแรง จนมันเซเสียหลักไปล้มเหมือนกัน
"ไอ้สองมึง เฮ้ย น้องอิ๊บ....."
ผมยังไม่ทันพูดอะไรอีก แค่แว้บหันมาดูน้องคณะสองคนโดนทำร้าย ไอ้คู่กรณีลุกพรวดพราดและออกวิ่งหนีไปแล้วอย่างรวดเร็ว ผมวิ่งกวดตามมันจนถึงประตูใหญ่ แม้ว่าผมจะเป็นนักกีฬาและวิ่งได้เร็ว แต่มันไวมาก มันกระโดดขึ้นรถเมล์หลุดมือผมไปได้ ผมเดินกลับมาที่หอนาฬิกาอีกที น้องอิ๊บนั่งกอดไอ้สองร้องไห้อยู่
"เฮ้ย มึงเป็นไรหรือเปล่า.... ไอ้สอง มึงเงยหน้ามาดูหน่อยดิ"
ไอ้สองทำตามที่ผมบอก โอ้โห ไอ้สองแม่งหมดรูป หน้าตาปูดบวม ปากแตก เสื้อนิสิตขาด เนคไทด์ที่มันผูกเกือบเอาชีวิตมันไปแล้ว ตอนนี้มันรัดแน่นที่คอไอ้สอง ผมดึงเนคไทค์ออก
"ไหวมั๊ยมึง ไปโรงบาลกัน"
"ไม่เป็นไรพี่...อิ๊บ ไม่เป็นไร โอ๊ย...แม่ง เหี้ยเอ๊ย..."
"มึงตัวเล็กกว่ามัน เข้าไปก็เละดิวะ"
ผมกึ่งๆว่าไอ้สองว่าไม่เจียมตัว ผมเห็นไอ้คนที่มาทำร้าย ตัวมันใหญ่พอๆกะผม
"มันตบอิ๊บนะพี่ มันตบอิ๊บในมหาลัยเรานะพี่... พี่จะอยู่เฉยๆเหรอ"
เออ จริงด้วย ถ้าเป็นผมอยู่ใกล้ ผมก็คงลุยเหมือนกัน
"เชี่ย ถ้ากูไม่เห็นมึงคงแย่ไปแล้ว แต่เอาหละ คงไม่มีไรแล้ว ใครอ่ะอิ๊บ รู้จักมันมั๊ย"
"ไอ้โชติแฟนเก่าอิ๊บไงพี่..."
ผมหยุดทันทีและไม่ฟื้นความหลังใดๆจากอิ๊บอีก ผมประคองไอ้สองลุกขึ้นขามันกระเผลก เดินขัดยอกมานั่งที่โต๊ะ ตอนนี้แสงอาทิตย์เริ่มจะหมดไปแล้ว ผมไอ้สองมาดูอาการใกล้ๆละเอียดๆอีกครั้ง ก็พบว่าไม่มีอะไรมากมาย มันก็เรื่องของเด็กชกกัน ไม่มีอาวุธ หน้าบวมปากแตกก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่สำหรับอิ๊บแล้วไม่ธรรมดา อิ๊บเข้าไปดูแลไอ้สองชนิดตัวติดกันก็ว่าได้
"เอาไงมึง กลับหอหรือไง เดี๋ยวกูไปส่ง"
"กลับหอก็ได้ครับพี่..."
"พี่ก้องไม่เป็นไรคะ พี่กลับบ้านเหอะ ไอ้สองมันเจ็บเพราะอิ๊บ เดี๋ยวอิ๊บไปส่งมันเอง"
เป็นอีกครั้งที่อิ๊บแสดงให้ผมเห็นว่าเธอคงมีใจกะไอ้สอง ผมพยักหน้าและชวนกันเดินออกมาพร้อมกัน พอข้ามสะพานลอยมา ผมก็โดดขึ้นรถเมล์ ปล่อยให้เด็กสองคนเดินกันไปเอง.... แต่ผมไม่ปล่อยไว้ง่ายๆหรอกครับ ผมลงป้ายต่อไปทันทีแล้วรีบเดินกลับมาแอบสังเกตการณ์ที่หน้าหอ ไอ้สองเดินกะเผลกมา เฮ้ย...มันกอดคอน้องอิ๊บมานี่หว่า ผมรอสองคนเดินเลี้ยวเข้าไป แล้วผมก็ตามมันไปห่างๆ อิ๊บและไอ้สองเข้าไปกินข้าว เออ...ว่ะ ผมควรกินด้วย ผมซื้อข้าวและมานั่งห่างไกลมากๆที่สองคนไม่เห็น อิ๊บแทบจะเรียกว่าป้อนไอ้สองเลยก็ว่าได้ ผมชักมั่นใจว่าผมคงโดนเทในเร็วๆนี้แน่แล้ว ไม่นานนักเพื่อนไอ้สองที่เป็นผู้ชายก็มาร่วมโต๊ะอีก 2 คน และไม่นานนักทั้งโต๊ะก็ลุก เพื่อนไอ้สองก็มาประคองมันขึ้นหอไป แต่ก่อนขึ้นหอเนี่ย ไอ้สองมันจับมืออิ๊บนะ โอ๊ย..มึง..อาลัยอาวรณ์อะไรกันวะ....
.....................................................................
"อิ๊บ ทำไมเพิ่งกลับ"
อิ๊บสะดุ้งเมื่อผมตะโกนทักเธอจากป้ายรถเมล์ และยืนงงมองหน้าผมเชิงสงสัยว่าผมมาปรากฏตัวได้ไง ผมลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปหา พร้อมกับดึงมือมาอิ๊บจับ เธอยังคงไม่ปฏิเสธผมแม้ไอ้สองมันจับมือเธอไปแล้วเมื่อกี้นี้
"พี่มาดูความเรียบร้อย กลัวว่าไอ้โชติจะกลับมาอีก"
"อืมม์...อิ๊บก็กลัว..."
"บ้านอยู่ไหนอ่ะ กลับบ้านไงอ่ะ นี่มันสองทุ่มแล้ว"
"อ๋อ หอหนูอยู่อนุสาวรีย์ค่ะ นั่งรถเมล์สิพี่..."
"เฮ้ย โห เอางี้...เพื่อความปลอดภัย พี่ไปส่ง"
น้องอิ๊บมองหน้าผม คิดนิดนึงแล้วเธอก็พยักหน้า รถเมล์คันต่อไปผ่านอนุสาวรีย์พอดี ผมดึงอิ๊บขึ้นรถเมล์ มันค่อนข้างค่ำแล้ว รถว่างพอมีที่ให้เราสองคนนั่ง ผมเลยถามอิ๊บอีกหลายเรื่องที่ผมไม่เคยคุยกะเธอเลย ผมเพิ่งรู้ว่าอิ๊บอยู่หอคนเดียวที่สำคัญคือ ไอ้โชติแฟนอิ๊บดันรู้ว่าเธออยู่หอนี้ด้วย มิน่าเล่า อิ๊บถึงโอเคที่ผมตามมาส่งเธอ..
"หออิ๊บ มีกฎว่าห้ามผู้ชายขึ้น แต่ไม่ใครคุมหรอกพี่ มีการ์ดเข้าหอก็จบแล้ว ข้างๆห้องอิ๊บมีแฟนมาอยู่เลยด้วยซ้ำ เจ้าของเค้าก็ไม่ว่าไร..."
ผมเดินเข้าไปพร้อมเธอ และขึ้นไปชั้นสี่ ผมสวนกะผู้หญิงหลายคน แต่ไม่มีใครทำหน้าประหลาดใจเลย ก็คงเป็นแบบอิ๊บบอก ผมเดินถึงหน้าห้องเธอแล้ว ส่งเธอเรียบร้อย และผมก็เอามือจับหัวเธอ บอกลาอิ๊บเพื่อกลับคอนโดผม
"พี่ก้อง..อยู่กะอิ๊บแป๊บสิ อิ๊บมีเรื่องสำคัญคุยด้วย"
โดนเท
::Shy::
ต้องหาเด็กใหม่แล้วสิ
ถูกใจ
คืนนี้ก็ปลอบน้องหน่อย
::Glad::
::Ahoo::
::Angry::
มาแล้ว
สงสัยก้องคงจะเจ็บอีกรอบแล้วหล่ะ
::Hunger:: ::Hunger:: ::Hunger:: ::Hunger:: ::Hunger::
::WooWoo:: ใจจง
จะเทพี่ก้องเหรอ แต่ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวพี่ก้องหาใหม่ได้อีก
::ChuChu::
โดนเทไปนะก้อง
::JubuJubu::
สงสัยแห้วอีกแน่ๆ
ชอบคับ ::Shy::
::Hunger::
สนุกครับ
สนุกตรับ
::Horror::
สั่งลากันนะ
::YarKK::
::DookDig::
จัด
::Touchy:: ต้องเรื่องสำคัญแน่นอนอ่ะ ห่างๆกันหน่อย ::Yes!::
ช่วงนี้โดนเทบ่อย
ชอบ
อิ๊บบอกเลิกชัวร์
ได้แต่ฟันแต่ไม่เคยได้เป็นแฟน พอจะดีๆทีไรก้โดนเททุกที