" ตัวละคร สถานที่ องค์กร และเหตุการณ์ทั้งหมดในเรื่องเป็นเรื่อง สมมุติและแต่งขึ้น ผู้อ่านควรใช้วิจารญาณในการเสพ"
EP.34 : ภายในห้องน้ำช่วง 6 เดือนแรกหลังจากออกจากโรงพยาบาลที่ผมต้องแอดมิดอยู่ถึง 2 เดือนเลยทีเดียว หลังจากกลับมาพักที่บ้านแล้วผมที่ยังไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองในการใช้ชีวิตประจำวันได้
จะมีเพียงการใช้งานที่เบาๆที่ใช้ร่างกายซีกขวาที่ยังใช้งานได้ดีสามารถทำงานแต่สำหรับกิจกรรมอื่นเช่นการเดิน การอาบน้ำชำระความสะอาดร่างกายที่ต้องใช้การทรงตัวก็ต้องพึ่งพาภรรยาอย่างมน คอยช่วยเหลือก่อนเหมือนเช่นวันนี้
.
.
หลังจากเลิกงาน มนที่เพิ่งกลับมาถึงบ้าน
"สวัสดีค่ะพ่อแม่ กลับมาแล้วนะ มน ขอขึ้นไปดู เติม ก่อนนะคะ" มนเอ่ยกับพ่อแม่ทันทีที่ก้าวเข้ามาในบ้าน
"จ้ะ เดี๋ยวก็ลงมากินข้าวเย็นด้วยกันเลยแล้วกันนะ" แม่ของผมตอบ
"ค่ะ แม่ อ้อ นี่ค่ะ มน ซื้อขาหมูร้านที่เติม ชอบมา เมื่อบ่าย มน ไปประชุมแถวนั้นพอดี รบกวนแม่ด้วยนะคะ" มนเอ่ย
"จ้ะ"แม่ของผมเอ่ยรับ
พูดจบ มน ก็เดินขึ้นมาหาผมที่ชั้นสอง
.
.
.
"เติม ทำอะไรอยู่ แม่เรียกกินข้าวแล้วนะ" มน เอ่ย เมื่อก้าวเข้ามาภายในห้องนอนของเรา
"ได้อาบน้ำ อาบท่าบ้างไหมเนี่ย" มน เอ่ย เมื่อเห็นผมนอนดูทีวี ด้วยชุดเดิมตั้งแต่เมื่อคืน
"อ่อ วันนี้ไม่ได้อาบน้ำมาตั้งแต่เช้าแล้ว นอนดูซีรีย์ทั้งวันเลย 555...ตัวเหม็นเหรอ" ผมเอ่ย
แต่ความจริงในใจนั้นเพราะผมยังอาบน้ำไม่ได้ถนัดนักด้วยความที่ต้องใช้งานได้แค่เพียงมือเดียว ผมเลยพาลขี้เกียจอาบไปเลยนั่นเอง มน ที่ได้ฟังก็เอามือมาจับที่แขนของผมเธอแตะๆ ไปทั่วแล้วเอ่ยขึ้น
"ตัวเหนียวๆนะเติม เดี๋ยวมน ช่วยอาบน้ำให้แล้วกัน จะได้เร็วๆ พ่อแม่เติม รอกินข้าวอยู่"
มน เอ่ยด้วยความเป็นห่วงสามีของเธอ
"ไม่ต้องหรอก มน เดี๋ยวเติมอาบเอง"
ผมเอ่ย ด้วยความรู้สึกสังเวชตัวเองที่ต้องกลายมามีสภาพร่างกายมาเป็นแบบนี้ มน ที่ได้ยิน เธอก็คงเข้าใจความรู้สึกของผมที่แสดงออกทางสีหน้าและน้ำเสียง ด้วยเธอได้อ่านบทความมาเรื่องผลของผู้ป่วยสภาพแบบนี้อาจทำให้ผู้ป่วยเกิดสภาวะซึมเศร้าหรือภาวะคิดสั้นไม่อยากมีชีวิตอยู่ได้เพราะจากคนที่เคยทำอะไรได้เองกลายมาเป็นไม่สามารถทำได้
ผมลุกขึ้น แล้วค่อยๆเดินพร้อมไม้เท้าเข้าห้องน้ำไป มน ที่เห็นก็เอ่ยขึ้นพร้อมเดินตามเข้าไปในห้องน้ำ
"มา มนช่วย"
แล้ว มน ก็จัดแจงมาช่วยผมถอดเสื้อผ้าของออกจากร่างจนเปลือยเปล่า พาผมมานั่งที่เก้าอี้อาบน้ำในห้องอาบน้ำ
"มน เติม อาบเองก็ได้ เดี๋ยวชุดทำงานเดี๋ยวผมจะเปียกเอาด้วย" ผมเอ่ยบอกภรรยา
"ช่าง มันเถอะ เติม เดี๋ยวก็ต้องเปลี่ยนอยู่ดี" มน ตอบกลับมา
วันนี้ ภรรยาของผมใส่ชุดแซคแขนกุดสีน้ำเงินสั้นชายชุดแซคอยู่เหนือเข่าของเธอไปทำงาน แล้ว มน ก็หยิบผ้าขนหนูขนหนูขนาดกลางๆ ออกมาพาดไว้ที่ราว แล้ว
เปิดฝักบัวแต่ด้วยเธอหมุนแรงไปทำให้กระแสน้ำพุ่งวาบมาใส่ร่างทั้งตัวของผมและมน จนเธอต้องกระโดโหยงหลบแต่ก็ไม่พ้นอยู่ดี พร้อมกับเอ่ย
"ว๊าย "
กระแสน้ำจากฝักบัวพุ่งกระทบเปื้อนเนินอกของมน จนเปียกไปหมด
"เห็นไหม เติม บอกแล้ว ไม่เชื่อ" ผมเอ่ยขณะนั่งอยู่บนเก้าอี้อาบน้ำ
ผม เอ่ย
"เอาเถอะ มน ก็บอกแล้ว เปียกไปก็ช่างมัน" มน เอ่ย ก่อนที่เธอจะหันมาเอาฝักบัวไปที่ศีรษะของผม แล้วมน ก็เอ่ย
"ก้มหัวย่อลงมาหน่อยสิ เติม"
ผมที่ได้ยินจึงได้ก้มศีรษะลงตรงหน้า ศีรษะของผมตอนนี้จึงอยู่ระดับอกของมน พอดี ด้วยชุดแซกที่เปียกน้ำผมจึงสามารถเห็นเนื้อผ้าของชุดแซคที่เธอสวมนั้นเป็นลายลูกไม้ตามเสื้อชั้นในที่มน สวมใส่อยู่นูนขึ้นมาที่เนื้อผ้าของชุดแซค แล้วมน ก็จัดแจงเทแชมพูบนเส้นผมของผมแล้วสระผมให้จนเสร็จหลังสระผมเสร็จ มน ก็ขยับมาล้างหน้าให้ผมต่อ จากนั้นก็ถึงงานใหญ่คือการอาบน้ำและฟอกสบู่ร่างกาย
มน หันมาเอาฝักบัวไปที่ฉีดพ่นรดตามร่างของผมก่อนเธอจะกดสบู่เหลวเอาถูบนร่างของสามี มน มองตาผมแล้วอมยิ้มขณะกำลังฟอกบู่ไปบนร่างของผม เธอไล่ฟอกไปบนเนื้อตัวของผม ถูสบู่จากอก ซอกรักแร้และลงมาที่หน้าท้อง แล้วเธอก็เอ่ยขึ้น
"เริ่มมีพุง แล้วนะเติม ต้องลดน้ำหนักแล้วมั้ง"
"อืม" ผมตอบเธอไป
จู่ๆ มน ก็หน้าแดงขึ้นมา ขณะถูสบู่ลงมาถึงสะดือ ที่ตรงใต้ละดือมีแนวขนดกเป็นไรๆยาวทอดยาวลงไปสู่พวงไข่และท่อนลำที่ตอนนี้ห่อตัวนิ่งสงบราวหนอนอยู่แล้วผมก็เห็นมน หน้าแดงขึ้นกว่าเดิม เมื่อท่อนลำกลางลำตัวของผมมันขยับขยายตัวตื่นขึ้นใหญ่กว่าเดิม มน ถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดออกมา
"เติม มาแข็งอะไรตอนนี้ห้ะ คุณสามี"
ผมที่ได้ยิน เลยเอ่ยขึ้นพร้อมกับอมยิ้มให้ภรรยา
"ขอโทษนะ มน....มัน..เอ่อ...ธรรมชาติ...น่ะ..."
"จ้ะ..เข้าใจ...เข้าใจ..มา เติม อาบต่อเถอะ"
มน เอ่ย ทำเป็นว่าไม่สนใจแล้ว แต่ มน กลับเม้มปากแน่นขณะฟอกฟองสบู่ไปตามผิวกายของผม แต่ด้วยการสัมผัสรูปไล้ฟองสบู่กลิ่นหอมไปที่ร่างของผมเต็มสัมผัส...สลับกับการนวดคลึงเบาๆของมน ทำให้กับผมถึงกับส่งเสียงครางเบาๆ ออกมา
"อือ...อา..."
อย่างสบายอารมณ์ มน ที่ได้ยิน ก็เหลือบตาขึ้นพลางยกแขนเพื่อจะกดสบู่เหลวเพิ่ม ตอนนี้ท่อนลำของผมที่ตอนนี้มันกำลังขยายพองตัวขึ้นมาตามธรรมชาติเมื่อโดนสิ่งเร้าจากมือของภรรยาที่ถูไถเพื่อฟอกสบู่บนร่างของผมนั้น
"มน ฟอกสบู่...ตรง...เอ่อ....ตรงนั้น...ให้เติม ด้วยซิ" ผมเอ่ยขอภรรยา
"หืม..ม...อะไรนะเติม " มน ดิฉันถามผม
"เอ่อ...นะ มน" ผม เอ่ยอ้อนภรรยา ส่งสายตามองไปที่เธอ
"เติม นี่นะ...จริงๆ..เลย...เติม " มน พูดก่อนจะจัดแจงบีบสบู่เหลวลงในมือ แล้วถูจนเกิดฟองจากนั้นก็ค่อยๆ ถูฟองละเอียดไปเริ่มที่หน้าท้องของผมและไล่ต่ำไปเรื่อยๆ จนถึงบริเวณขนในที่ลับและพวงไข่ของสามี โดยที่เธอไม่ก้มลงไปดูเพียงใช้สองมือลูบสัมผัส มน ค่อยๆ ลูบไล้ฟองละเอียดไปตามความยาวของท่อนลำ ตั้งแต่ต้นท่อนลำไปจนจรดสุดท่อนลำที่ยังมีหนังหุ้มอยู่ แล้วผมก็เห็น มน กำลังเม้มปากแน่นแล้วค่อยๆ ใช้มือรูดหนังหุ้มปลายนั่นให้ร่นลงไปจนกระทั่งปลายหัวท่อนลำโผล่พ้นออกมา
V
V
v
"โอย...ย...ซี๊ด...ด.....มน " ผมเอ่ย แล้วมองมาที่มน ด้วยสายตาหยาดเยิ้มส่วน มน เองเธอก็หน้าแดงก่ำไปหมดแล้ว รีบเอาฝักบัวฉีดล้างตัวของผมจนฟองสบู่หายไปหมด แล้วหยิบผ้าเช็ดตัวมาเช็ดตัวให้ผม ผมจับมือของมน ไว้แล้วเอ่ย
"ไปต่อที่เตียงกันนะ มน เดี๋ยวเติม ทำให้มน มั่ง" ผมเอ่ย มน ที่มองตาผมกลับมาก็ยิ้มให้ผม ก่อนเธอจะพยักหน้าตอบตกลง
แล้วเราทั้งสองมายังที่เตียงโดย มน ต้องต้องคอยประคองผมอย่างทุลักทุเลอย่างช้าๆ แล้ว มน ก็เอ่ยขึ้น
"ขอมน ถอดแซคก่อนนะมันเปียก"
"แล้วมน ล่ะ โอเคไหม" ผมเอ่ยย้อนถามภรรยากลับไปถึงความรู้สึกของเธอ
"เรื่องอะไร" มน เอ่ยถามกลับด้วยเธอไม่เข้าใจเรื่องที่เติม ถามมา
"ก็แบบว่ามน จะโอเคเรื่องเติม เป็นแบบนี้ มน จะไม่แย่เหรอ" ผมเอ่ยอธิบายให้มน ฟัง
"เติม จะกลัวอะไร อย่าคิดมากอะไร นักหนา เลยเติม" มน เอ่ยแล้วพูดต่อ
"มน ก็อายุป่านนี้แล้วนะไม่ใช่สาวๆแล้วนา เติม"
มน ที่เข้าใจหัวอกว่าของสามีที่คงรู้สึกกลัวเรื่องพวกนี้เพราะที่ผ่านมาในชีวิตคู่ของพวกเธอที่ผ่านนั้นทั้งสองก็ไม่เคยขาดที่จะให้เรื่องนี้กันมาโดยตลอด
"..................."
ผมที่ฟังก็ได้แต่นิ่งไม่ตอบอะไรออกมา
"หรือว่าเติม กำลังกลัวอะไร...... มน หรือเปล่า" มน เอ่ย
"เปล่าๆ" ผมเอ่ยตอบด้วยกลัวว่าภรรยาจะโกรธที่ผมรู้สึกไม่ไว้ใจเธอ
"มน อายุขนาดนี้แล้วนา เฉยๆเรื่องพวกนี้ไปแล้วล่ะแถมไม่รู้วันนี้พรุ่งนี้จะวัยทองจะหมดเมนส์ด้วยหรือเปล่า เติม จะไปกลัวอะไร" มน ที่ร่ายยาวอธิบายบอกสามีในลักษณะพูดเล่นๆออกไปเพื่อให้สามีสบายใจ
แล้วเธอก็หันขวับมาคว้าท่อนลำของสามีกำไว้ในมือ แล้วเอ่ยออกมา
"จะกลัวอะไรนักคะคุณสามี" มน เอ่ยด้วยน้ำเสียงมันเขี้ยวแล้วขยับขึ้นมากอดสามี ด้วยความรัก
"อืม เติม เข้าใจแล้วค้าบ" ผมเอ่ยร้องออกมา
"คิดได้อย่างนั้นก็ดี ถ้าเกิดเติม เป็นอะไรอีกมน จะอยู่ได้ยังไง" มน เอ่ย
.
.
.
หากท่านที่สนใจอ่านเนื้อหาที่ครบถ้วนทั้งหมดสามารถอ่านฉบับแบบ UNCUT Edition ได้ที่https://www.readawrite.com/c/806749b810395737a44224163a900a5e
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
แข็งแล้วก็ควรรีดน้ำออกสิ
โดนสัมผัสหน่อยเดียวแขนแล้ว ยังใช้งานได้อยู่สบาย
จะได้ไหมนั่น
เป็นอย่างนี้ยังแข็งได้อีกถือว่าดีมากแล้วนะ
อดทนไว้ ค่อยๆเดี๋ยวก็ดีขึ้น
::Angry:: แบบนี้ใครจะเป็นผู้ช่วยละพี่เหลียงไหม ::Angry::
เอกคือใครหงะ
ดีนะที่ยังใช้การได้อยู่ สบายตัวเลย
ยังดีที่ยังแข็งนะ
ยังใช้งานได้ยังพออุ่นใจ
เกรงใจเมียจนลืมเรื่องบนเตียงไม่ได้นะ
ยังใช้งานได้อยู่
::Confident::
มนจะเป็นยังไง ทนไหวไหม .. ต้องรอดู
สรุปคือ เติมไม่สู้แล้วใช่ไหม
คนเราต้องมีวันสะดุบ้าง
ช่วงล่างยังใช้ได้อยู่อย่าไปกลัว
ถ้าแข็งได้ก็น่าจะใช้งานได้ ให้มนจัดการเองเลย
พร้อมเกินนนนนนนนนน แตะนิดหน่อย ยังต่อได้
ตรงอื่นใช้ไม่ไดั ใข้ได้ตรงเดียว
น้องชายเติมยังใช้การได้นะมน
::Confident::
อ้างจาก: bigaud เมื่อ กรกฎาคม 20, 2024, 04:42:53 ก่อนเที่ยง" ตัวละคร สถานที่ องค์กร และเหตุการณ์ทั้งหมดในเรื่องเป็นเรื่อง สมมุติและแต่งขึ้น ผู้อ่านควรใช้วิจารญาณในการเสพ"
EP.34 : ภายในห้องน้ำ
ช่วง 6 เดือนแรกหลังจากออกจากโรงพยาบาลที่ผมต้องแอดมิดอยู่ถึง 2 เดือนเลยทีเดียว หลังจากกลับมาพักที่บ้านแล้วผมที่ยังไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองในการใช้ชีวิตประจำวันได้
จะมีเพียงการใช้งานที่เบาๆที่ใช้ร่างกายซีกขวาที่ยังใช้งานได้ดีสามารถทำงานแต่สำหรับกิจกรรมอื่นเช่นการเดิน การอาบน้ำชำระความสะอาดร่างกายที่ต้องใช้การทรงตัวก็ต้องพึ่งพาภรรยาอย่างมน คอยช่วยเหลือก่อนเหมือนเช่นวันนี้
.
.
หลังจากเลิกงาน มนที่เพิ่งกลับมาถึงบ้าน
"สวัสดีค่ะพ่อแม่ กลับมาแล้วนะ มน ขอขึ้นไปดู เติม ก่อนนะคะ" มนเอ่ยกับพ่อแม่ทันทีที่ก้าวเข้ามาในบ้าน
"จ้ะ เดี๋ยวก็ลงมากินข้าวเย็นด้วยกันเลยแล้วกันนะ" แม่ของผมตอบ
"ค่ะ แม่ อ้อ นี่ค่ะ มน ซื้อขาหมูร้านที่เติม ชอบมา เมื่อบ่าย มน ไปประชุมแถวนั้นพอดี รบกวนแม่ด้วยนะคะ" มนเอ่ย
"จ้ะ"แม่ของผมเอ่ยรับ
พูดจบ มน ก็เดินขึ้นมาหาผมที่ชั้นสอง
.
.
.
"เติม ทำอะไรอยู่ แม่เรียกกินข้าวแล้วนะ" มน เอ่ย เมื่อก้าวเข้ามาภายในห้องนอนของเรา
"ได้อาบน้ำ อาบท่าบ้างไหมเนี่ย" มน เอ่ย เมื่อเห็นผมนอนดูทีวี ด้วยชุดเดิมตั้งแต่เมื่อคืน
"อ่อ วันนี้ไม่ได้อาบน้ำมาตั้งแต่เช้าแล้ว นอนดูซีรีย์ทั้งวันเลย 555...ตัวเหม็นเหรอ" ผมเอ่ย
แต่ความจริงในใจนั้นเพราะผมยังอาบน้ำไม่ได้ถนัดนักด้วยความที่ต้องใช้งานได้แค่เพียงมือเดียว ผมเลยพาลขี้เกียจอาบไปเลยนั่นเอง มน ที่ได้ฟังก็เอามือมาจับที่แขนของผมเธอแตะๆ ไปทั่วแล้วเอ่ยขึ้น
"ตัวเหนียวๆนะเติม เดี๋ยวมน ช่วยอาบน้ำให้แล้วกัน จะได้เร็วๆ พ่อแม่เติม รอกินข้าวอยู่"
มน เอ่ยด้วยความเป็นห่วงสามีของเธอ
"ไม่ต้องหรอก มน เดี๋ยวเติมอาบเอง"
ผมเอ่ย ด้วยความรู้สึกสังเวชตัวเองที่ต้องกลายมามีสภาพร่างกายมาเป็นแบบนี้ มน ที่ได้ยิน เธอก็คงเข้าใจความรู้สึกของผมที่แสดงออกทางสีหน้าและน้ำเสียง ด้วยเธอได้อ่านบทความมาเรื่องผลของผู้ป่วยสภาพแบบนี้อาจทำให้ผู้ป่วยเกิดสภาวะซึมเศร้าหรือภาวะคิดสั้นไม่อยากมีชีวิตอยู่ได้เพราะจากคนที่เคยทำอะไรได้เองกลายมาเป็นไม่สามารถทำได้
ผมลุกขึ้น แล้วค่อยๆเดินพร้อมไม้เท้าเข้าห้องน้ำไป มน ที่เห็นก็เอ่ยขึ้นพร้อมเดินตามเข้าไปในห้องน้ำ
"มา มนช่วย"
แล้ว มน ก็จัดแจงมาช่วยผมถอดเสื้อผ้าของออกจากร่างจนเปลือยเปล่า พาผมมานั่งที่เก้าอี้อาบน้ำในห้องอาบน้ำ
"มน เติม อาบเองก็ได้ เดี๋ยวชุดทำงานเดี๋ยวผมจะเปียกเอาด้วย" ผมเอ่ยบอกภรรยา
"ช่าง มันเถอะ เติม เดี๋ยวก็ต้องเปลี่ยนอยู่ดี" มน ตอบกลับมา
วันนี้ ภรรยาของผมใส่ชุดแซคแขนกุดสีน้ำเงินสั้นชายชุดแซคอยู่เหนือเข่าของเธอไปทำงาน แล้ว มน ก็หยิบผ้าขนหนูขนหนูขนาดกลางๆ ออกมาพาดไว้ที่ราว แล้ว
เปิดฝักบัวแต่ด้วยเธอหมุนแรงไปทำให้กระแสน้ำพุ่งวาบมาใส่ร่างทั้งตัวของผมและมน จนเธอต้องกระโดโหยงหลบแต่ก็ไม่พ้นอยู่ดี พร้อมกับเอ่ย
"ว๊าย "
กระแสน้ำจากฝักบัวพุ่งกระทบเปื้อนเนินอกของมน จนเปียกไปหมด
"เห็นไหม เติม บอกแล้ว ไม่เชื่อ" ผมเอ่ยขณะนั่งอยู่บนเก้าอี้อาบน้ำ
ผม เอ่ย
"เอาเถอะ มน ก็บอกแล้ว เปียกไปก็ช่างมัน" มน เอ่ย ก่อนที่เธอจะหันมาเอาฝักบัวไปที่ศีรษะของผม แล้วมน ก็เอ่ย
"ก้มหัวย่อลงมาหน่อยสิ เติม"
ผมที่ได้ยินจึงได้ก้มศีรษะลงตรงหน้า ศีรษะของผมตอนนี้จึงอยู่ระดับอกของมน พอดี ด้วยชุดแซกที่เปียกน้ำผมจึงสามารถเห็นเนื้อผ้าของชุดแซคที่เธอสวมนั้นเป็นลายลูกไม้ตามเสื้อชั้นในที่มน สวมใส่อยู่นูนขึ้นมาที่เนื้อผ้าของชุดแซค แล้วมน ก็จัดแจงเทแชมพูบนเส้นผมของผมแล้วสระผมให้จนเสร็จหลังสระผมเสร็จ มน ก็ขยับมาล้างหน้าให้ผมต่อ จากนั้นก็ถึงงานใหญ่คือการอาบน้ำและฟอกสบู่ร่างกาย
มน หันมาเอาฝักบัวไปที่ฉีดพ่นรดตามร่างของผมก่อนเธอจะกดสบู่เหลวเอาถูบนร่างของสามี มน มองตาผมแล้วอมยิ้มขณะกำลังฟอกบู่ไปบนร่างของผม เธอไล่ฟอกไปบนเนื้อตัวของผม ถูสบู่จากอก ซอกรักแร้และลงมาที่หน้าท้อง แล้วเธอก็เอ่ยขึ้น
"เริ่มมีพุง แล้วนะเติม ต้องลดน้ำหนักแล้วมั้ง"
"อืม" ผมตอบเธอไป
จู่ๆ มน ก็หน้าแดงขึ้นมา ขณะถูสบู่ลงมาถึงสะดือ ที่ตรงใต้ละดือมีแนวขนดกเป็นไรๆยาวทอดยาวลงไปสู่พวงไข่และท่อนลำที่ตอนนี้ห่อตัวนิ่งสงบราวหนอนอยู่แล้วผมก็เห็นมน หน้าแดงขึ้นกว่าเดิม เมื่อท่อนลำกลางลำตัวของผมมันขยับขยายตัวตื่นขึ้นใหญ่กว่าเดิม มน ถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดออกมา
"เติม มาแข็งอะไรตอนนี้ห้ะ คุณสามี"
ผมที่ได้ยิน เลยเอ่ยขึ้นพร้อมกับอมยิ้มให้ภรรยา
"ขอโทษนะ มน....มัน..เอ่อ...ธรรมชาติ...น่ะ..."
"จ้ะ..เข้าใจ...เข้าใจ..มา เติม อาบต่อเถอะ"
มน เอ่ย ทำเป็นว่าไม่สนใจแล้ว แต่ มน กลับเม้มปากแน่นขณะฟอกฟองสบู่ไปตามผิวกายของผม แต่ด้วยการสัมผัสรูปไล้ฟองสบู่กลิ่นหอมไปที่ร่างของผมเต็มสัมผัส...สลับกับการนวดคลึงเบาๆของมน ทำให้กับผมถึงกับส่งเสียงครางเบาๆ ออกมา
"อือ...อา..."
อย่างสบายอารมณ์ มน ที่ได้ยิน ก็เหลือบตาขึ้นพลางยกแขนเพื่อจะกดสบู่เหลวเพิ่ม ตอนนี้ท่อนลำของผมที่ตอนนี้มันกำลังขยายพองตัวขึ้นมาตามธรรมชาติเมื่อโดนสิ่งเร้าจากมือของภรรยาที่ถูไถเพื่อฟอกสบู่บนร่างของผมนั้น
"มน ฟอกสบู่...ตรง...เอ่อ....ตรงนั้น...ให้เติม ด้วยซิ" ผมเอ่ยขอภรรยา
"หืม..ม...อะไรนะเติม " มน ดิฉันถามผม
"เอ่อ...นะ มน" ผม เอ่ยอ้อนภรรยา ส่งสายตามองไปที่เธอ
"เติม นี่นะ...จริงๆ..เลย...เติม " มน พูดก่อนจะจัดแจงบีบสบู่เหลวลงในมือ แล้วถูจนเกิดฟองจากนั้นก็ค่อยๆ ถูฟองละเอียดไปเริ่มที่หน้าท้องของผมและไล่ต่ำไปเรื่อยๆ จนถึงบริเวณขนในที่ลับและพวงไข่ของสามี โดยที่เธอไม่ก้มลงไปดูเพียงใช้สองมือลูบสัมผัส มน ค่อยๆ ลูบไล้ฟองละเอียดไปตามความยาวของท่อนลำ ตั้งแต่ต้นท่อนลำไปจนจรดสุดท่อนลำที่ยังมีหนังหุ้มอยู่ แล้วผมก็เห็น มน กำลังเม้มปากแน่นแล้วค่อยๆ ใช้มือรูดหนังหุ้มปลายนั่นให้ร่นลงไปจนกระทั่งปลายหัวท่อนลำโผล่พ้นออกมา
V
V
v
"โอย...ย...ซี๊ด...ด.....มน " ผมเอ่ย แล้วมองมาที่มน ด้วยสายตาหยาดเยิ้มส่วน มน เองเธอก็หน้าแดงก่ำไปหมดแล้ว รีบเอาฝักบัวฉีดล้างตัวของผมจนฟองสบู่หายไปหมด แล้วหยิบผ้าเช็ดตัวมาเช็ดตัวให้ผม ผมจับมือของมน ไว้แล้วเอ่ย
"ไปต่อที่เตียงกันนะ มน เดี๋ยวเติม ทำให้มน มั่ง" ผมเอ่ย มน ที่มองตาผมกลับมาก็ยิ้มให้ผม ก่อนเธอจะพยักหน้าตอบตกลง
แล้วเราทั้งสองมายังที่เตียงโดย มน ต้องต้องคอยประคองผมอย่างทุลักทุเลอย่างช้าๆ แล้ว มน ก็เอ่ยขึ้น
"ขอมน ถอดแซคก่อนนะมันเปียก"
"แล้วมน ล่ะ โอเคไหม" ผมเอ่ยย้อนถามภรรยากลับไปถึงความรู้สึกของเธอ
"เรื่องอะไร" มน เอ่ยถามกลับด้วยเธอไม่เข้าใจเรื่องที่เติม ถามมา
"ก็แบบว่ามน จะโอเคเรื่องเติม เป็นแบบนี้ มน จะไม่แย่เหรอ" ผมเอ่ยอธิบายให้มน ฟัง
"เติม จะกลัวอะไร อย่าคิดมากอะไร นักหนา เลยเติม" มน เอ่ยแล้วพูดต่อ
"มน ก็อายุป่านนี้แล้วนะไม่ใช่สาวๆแล้วนา เติม"
มน ที่เข้าใจหัวอกว่าของสามีที่คงรู้สึกกลัวเรื่องพวกนี้เพราะที่ผ่านมาในชีวิตคู่ของพวกเธอที่ผ่านนั้นทั้งสองก็ไม่เคยขาดที่จะให้เรื่องนี้กันมาโดยตลอด
"..................."
ผมที่ฟังก็ได้แต่นิ่งไม่ตอบอะไรออกมา
"หรือว่าเติม กำลังกลัวอะไร...... มน หรือเปล่า" มน เอ่ย
"เปล่าๆ" ผมเอ่ยตอบด้วยกลัวว่าภรรยาจะโกรธที่ผมรู้สึกไม่ไว้ใจเธอ
"มน อายุขนาดนี้แล้วนา เฉยๆเรื่องพวกนี้ไปแล้วล่ะแถมไม่รู้วันนี้พรุ่งนี้จะวัยทองจะหมดเมนส์ด้วยหรือเปล่า เติม จะไปกลัวอะไร" มน ที่ร่ายยาวอธิบายบอกสามีในลักษณะพูดเล่นๆออกไปเพื่อให้สามีสบายใจ
แล้วเธอก็หันขวับมาคว้าท่อนลำของสามีกำไว้ในมือ แล้วเอ่ยออกมา
"จะกลัวอะไรนักคะคุณสามี" มน เอ่ยด้วยน้ำเสียงมันเขี้ยวแล้วขยับขึ้นมากอดสามี ด้วยความรัก
"อืม เติม เข้าใจแล้วค้าบ" ผมเอ่ยร้องออกมา
"คิดได้อย่างนั้นก็ดี ถ้าเกิดเติม เป็นอะไรอีกมน จะอยู่ได้ยังไง" มน เอ่ย
.
.
.
หากท่านที่สนใจอ่านเนื้อหาที่ครบถ้วนทั้งหมดสามารถอ่านฉบับแบบ UNCUT Edition ได้ที่
https://www.readawrite.com/c/806749b810395737a44224163a900a5e
อ้างจาก: bigaud เมื่อ กรกฎาคม 20, 2024, 04:42:53 ก่อนเที่ยง" ตัวละคร สถานที่ องค์กร และเหตุการณ์ทั้งหมดในเรื่องเป็นเรื่อง สมมุติและแต่งขึ้น ผู้อ่านควรใช้วิจารญาณในการเสพ"
EP.34 : ภายในห้องน้ำ
ช่วง 6 เดือนแรกหลังจากออกจากโรงพยาบาลที่ผมต้องแอดมิดอยู่ถึง 2 เดือนเลยทีเดียว หลังจากกลับมาพักที่บ้านแล้วผมที่ยังไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองในการใช้ชีวิตประจำวันได้
จะมีเพียงการใช้งานที่เบาๆที่ใช้ร่างกายซีกขวาที่ยังใช้งานได้ดีสามารถทำงานแต่สำหรับกิจกรรมอื่นเช่นการเดิน การอาบน้ำชำระความสะอาดร่างกายที่ต้องใช้การทรงตัวก็ต้องพึ่งพาภรรยาอย่างมน คอยช่วยเหลือก่อนเหมือนเช่นวันนี้
.
.
หลังจากเลิกงาน มนที่เพิ่งกลับมาถึงบ้าน
"สวัสดีค่ะพ่อแม่ กลับมาแล้วนะ มน ขอขึ้นไปดู เติม ก่อนนะคะ" มนเอ่ยกับพ่อแม่ทันทีที่ก้าวเข้ามาในบ้าน
"จ้ะ เดี๋ยวก็ลงมากินข้าวเย็นด้วยกันเลยแล้วกันนะ" แม่ของผมตอบ
"ค่ะ แม่ อ้อ นี่ค่ะ มน ซื้อขาหมูร้านที่เติม ชอบมา เมื่อบ่าย มน ไปประชุมแถวนั้นพอดี รบกวนแม่ด้วยนะคะ" มนเอ่ย
"จ้ะ"แม่ของผมเอ่ยรับ
พูดจบ มน ก็เดินขึ้นมาหาผมที่ชั้นสอง
.
.
.
"เติม ทำอะไรอยู่ แม่เรียกกินข้าวแล้วนะ" มน เอ่ย เมื่อก้าวเข้ามาภายในห้องนอนของเรา
"ได้อาบน้ำ อาบท่าบ้างไหมเนี่ย" มน เอ่ย เมื่อเห็นผมนอนดูทีวี ด้วยชุดเดิมตั้งแต่เมื่อคืน
"อ่อ วันนี้ไม่ได้อาบน้ำมาตั้งแต่เช้าแล้ว นอนดูซีรีย์ทั้งวันเลย 555...ตัวเหม็นเหรอ" ผมเอ่ย
แต่ความจริงในใจนั้นเพราะผมยังอาบน้ำไม่ได้ถนัดนักด้วยความที่ต้องใช้งานได้แค่เพียงมือเดียว ผมเลยพาลขี้เกียจอาบไปเลยนั่นเอง มน ที่ได้ฟังก็เอามือมาจับที่แขนของผมเธอแตะๆ ไปทั่วแล้วเอ่ยขึ้น
"ตัวเหนียวๆนะเติม เดี๋ยวมน ช่วยอาบน้ำให้แล้วกัน จะได้เร็วๆ พ่อแม่เติม รอกินข้าวอยู่"
มน เอ่ยด้วยความเป็นห่วงสามีของเธอ
"ไม่ต้องหรอก มน เดี๋ยวเติมอาบเอง"
ผมเอ่ย ด้วยความรู้สึกสังเวชตัวเองที่ต้องกลายมามีสภาพร่างกายมาเป็นแบบนี้ มน ที่ได้ยิน เธอก็คงเข้าใจความรู้สึกของผมที่แสดงออกทางสีหน้าและน้ำเสียง ด้วยเธอได้อ่านบทความมาเรื่องผลของผู้ป่วยสภาพแบบนี้อาจทำให้ผู้ป่วยเกิดสภาวะซึมเศร้าหรือภาวะคิดสั้นไม่อยากมีชีวิตอยู่ได้เพราะจากคนที่เคยทำอะไรได้เองกลายมาเป็นไม่สามารถทำได้
ผมลุกขึ้น แล้วค่อยๆเดินพร้อมไม้เท้าเข้าห้องน้ำไป มน ที่เห็นก็เอ่ยขึ้นพร้อมเดินตามเข้าไปในห้องน้ำ
"มา มนช่วย"
แล้ว มน ก็จัดแจงมาช่วยผมถอดเสื้อผ้าของออกจากร่างจนเปลือยเปล่า พาผมมานั่งที่เก้าอี้อาบน้ำในห้องอาบน้ำ
"มน เติม อาบเองก็ได้ เดี๋ยวชุดทำงานเดี๋ยวผมจะเปียกเอาด้วย" ผมเอ่ยบอกภรรยา
"ช่าง มันเถอะ เติม เดี๋ยวก็ต้องเปลี่ยนอยู่ดี" มน ตอบกลับมา
วันนี้ ภรรยาของผมใส่ชุดแซคแขนกุดสีน้ำเงินสั้นชายชุดแซคอยู่เหนือเข่าของเธอไปทำงาน แล้ว มน ก็หยิบผ้าขนหนูขนหนูขนาดกลางๆ ออกมาพาดไว้ที่ราว แล้ว
เปิดฝักบัวแต่ด้วยเธอหมุนแรงไปทำให้กระแสน้ำพุ่งวาบมาใส่ร่างทั้งตัวของผมและมน จนเธอต้องกระโดโหยงหลบแต่ก็ไม่พ้นอยู่ดี พร้อมกับเอ่ย
"ว๊าย "
กระแสน้ำจากฝักบัวพุ่งกระทบเปื้อนเนินอกของมน จนเปียกไปหมด
"เห็นไหม เติม บอกแล้ว ไม่เชื่อ" ผมเอ่ยขณะนั่งอยู่บนเก้าอี้อาบน้ำ
ผม เอ่ย
"เอาเถอะ มน ก็บอกแล้ว เปียกไปก็ช่างมัน" มน เอ่ย ก่อนที่เธอจะหันมาเอาฝักบัวไปที่ศีรษะของผม แล้วมน ก็เอ่ย
"ก้มหัวย่อลงมาหน่อยสิ เติม"
ผมที่ได้ยินจึงได้ก้มศีรษะลงตรงหน้า ศีรษะของผมตอนนี้จึงอยู่ระดับอกของมน พอดี ด้วยชุดแซกที่เปียกน้ำผมจึงสามารถเห็นเนื้อผ้าของชุดแซคที่เธอสวมนั้นเป็นลายลูกไม้ตามเสื้อชั้นในที่มน สวมใส่อยู่นูนขึ้นมาที่เนื้อผ้าของชุดแซค แล้วมน ก็จัดแจงเทแชมพูบนเส้นผมของผมแล้วสระผมให้จนเสร็จหลังสระผมเสร็จ มน ก็ขยับมาล้างหน้าให้ผมต่อ จากนั้นก็ถึงงานใหญ่คือการอาบน้ำและฟอกสบู่ร่างกาย
มน หันมาเอาฝักบัวไปที่ฉีดพ่นรดตามร่างของผมก่อนเธอจะกดสบู่เหลวเอาถูบนร่างของสามี มน มองตาผมแล้วอมยิ้มขณะกำลังฟอกบู่ไปบนร่างของผม เธอไล่ฟอกไปบนเนื้อตัวของผม ถูสบู่จากอก ซอกรักแร้และลงมาที่หน้าท้อง แล้วเธอก็เอ่ยขึ้น
"เริ่มมีพุง แล้วนะเติม ต้องลดน้ำหนักแล้วมั้ง"
"อืม" ผมตอบเธอไป
จู่ๆ มน ก็หน้าแดงขึ้นมา ขณะถูสบู่ลงมาถึงสะดือ ที่ตรงใต้ละดือมีแนวขนดกเป็นไรๆยาวทอดยาวลงไปสู่พวงไข่และท่อนลำที่ตอนนี้ห่อตัวนิ่งสงบราวหนอนอยู่แล้วผมก็เห็นมน หน้าแดงขึ้นกว่าเดิม เมื่อท่อนลำกลางลำตัวของผมมันขยับขยายตัวตื่นขึ้นใหญ่กว่าเดิม มน ถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดออกมา
"เติม มาแข็งอะไรตอนนี้ห้ะ คุณสามี"
ผมที่ได้ยิน เลยเอ่ยขึ้นพร้อมกับอมยิ้มให้ภรรยา
"ขอโทษนะ มน....มัน..เอ่อ...ธรรมชาติ...น่ะ..."
"จ้ะ..เข้าใจ...เข้าใจ..มา เติม อาบต่อเถอะ"
มน เอ่ย ทำเป็นว่าไม่สนใจแล้ว แต่ มน กลับเม้มปากแน่นขณะฟอกฟองสบู่ไปตามผิวกายของผม แต่ด้วยการสัมผัสรูปไล้ฟองสบู่กลิ่นหอมไปที่ร่างของผมเต็มสัมผัส...สลับกับการนวดคลึงเบาๆของมน ทำให้กับผมถึงกับส่งเสียงครางเบาๆ ออกมา
"อือ...อา..."
อย่างสบายอารมณ์ มน ที่ได้ยิน ก็เหลือบตาขึ้นพลางยกแขนเพื่อจะกดสบู่เหลวเพิ่ม ตอนนี้ท่อนลำของผมที่ตอนนี้มันกำลังขยายพองตัวขึ้นมาตามธรรมชาติเมื่อโดนสิ่งเร้าจากมือของภรรยาที่ถูไถเพื่อฟอกสบู่บนร่างของผมนั้น
"มน ฟอกสบู่...ตรง...เอ่อ....ตรงนั้น...ให้เติม ด้วยซิ" ผมเอ่ยขอภรรยา
"หืม..ม...อะไรนะเติม " มน ดิฉันถามผม
"เอ่อ...นะ มน" ผม เอ่ยอ้อนภรรยา ส่งสายตามองไปที่เธอ
"เติม นี่นะ...จริงๆ..เลย...เติม " มน พูดก่อนจะจัดแจงบีบสบู่เหลวลงในมือ แล้วถูจนเกิดฟองจากนั้นก็ค่อยๆ ถูฟองละเอียดไปเริ่มที่หน้าท้องของผมและไล่ต่ำไปเรื่อยๆ จนถึงบริเวณขนในที่ลับและพวงไข่ของสามี โดยที่เธอไม่ก้มลงไปดูเพียงใช้สองมือลูบสัมผัส มน ค่อยๆ ลูบไล้ฟองละเอียดไปตามความยาวของท่อนลำ ตั้งแต่ต้นท่อนลำไปจนจรดสุดท่อนลำที่ยังมีหนังหุ้มอยู่ แล้วผมก็เห็น มน กำลังเม้มปากแน่นแล้วค่อยๆ ใช้มือรูดหนังหุ้มปลายนั่นให้ร่นลงไปจนกระทั่งปลายหัวท่อนลำโผล่พ้นออกมา
V
V
v
"โอย...ย...ซี๊ด...ด.....มน " ผมเอ่ย แล้วมองมาที่มน ด้วยสายตาหยาดเยิ้มส่วน มน เองเธอก็หน้าแดงก่ำไปหมดแล้ว รีบเอาฝักบัวฉีดล้างตัวของผมจนฟองสบู่หายไปหมด แล้วหยิบผ้าเช็ดตัวมาเช็ดตัวให้ผม ผมจับมือของมน ไว้แล้วเอ่ย
"ไปต่อที่เตียงกันนะ มน เดี๋ยวเติม ทำให้มน มั่ง" ผมเอ่ย มน ที่มองตาผมกลับมาก็ยิ้มให้ผม ก่อนเธอจะพยักหน้าตอบตกลง
แล้วเราทั้งสองมายังที่เตียงโดย มน ต้องต้องคอยประคองผมอย่างทุลักทุเลอย่างช้าๆ แล้ว มน ก็เอ่ยขึ้น
"ขอมน ถอดแซคก่อนนะมันเปียก"
"แล้วมน ล่ะ โอเคไหม" ผมเอ่ยย้อนถามภรรยากลับไปถึงความรู้สึกของเธอ
"เรื่องอะไร" มน เอ่ยถามกลับด้วยเธอไม่เข้าใจเรื่องที่เติม ถามมา
"ก็แบบว่ามน จะโอเคเรื่องเติม เป็นแบบนี้ มน จะไม่แย่เหรอ" ผมเอ่ยอธิบายให้มน ฟัง
"เติม จะกลัวอะไร อย่าคิดมากอะไร นักหนา เลยเติม" มน เอ่ยแล้วพูดต่อ
"มน ก็อายุป่านนี้แล้วนะไม่ใช่สาวๆแล้วนา เติม"
มน ที่เข้าใจหัวอกว่าของสามีที่คงรู้สึกกลัวเรื่องพวกนี้เพราะที่ผ่านมาในชีวิตคู่ของพวกเธอที่ผ่านนั้นทั้งสองก็ไม่เคยขาดที่จะให้เรื่องนี้กันมาโดยตลอด
"..................."
ผมที่ฟังก็ได้แต่นิ่งไม่ตอบอะไรออกมา
"หรือว่าเติม กำลังกลัวอะไร...... มน หรือเปล่า" มน เอ่ย
"เปล่าๆ" ผมเอ่ยตอบด้วยกลัวว่าภรรยาจะโกรธที่ผมรู้สึกไม่ไว้ใจเธอ
"มน อายุขนาดนี้แล้วนา เฉยๆเรื่องพวกนี้ไปแล้วล่ะแถมไม่รู้วันนี้พรุ่งนี้จะวัยทองจะหมดเมนส์ด้วยหรือเปล่า เติม จะไปกลัวอะไร" มน ที่ร่ายยาวอธิบายบอกสามีในลักษณะพูดเล่นๆออกไปเพื่อให้สามีสบายใจ
แล้วเธอก็หันขวับมาคว้าท่อนลำของสามีกำไว้ในมือ แล้วเอ่ยออกมา
"จะกลัวอะไรนักคะคุณสามี" มน เอ่ยด้วยน้ำเสียงมันเขี้ยวแล้วขยับขึ้นมากอดสามี ด้วยความรัก
"อืม เติม เข้าใจแล้วค้าบ" ผมเอ่ยร้องออกมา
"คิดได้อย่างนั้นก็ดี ถ้าเกิดเติม เป็นอะไรอีกมน จะอยู่ได้ยังไง" มน เอ่ย
.
.
.
หากท่านที่สนใจอ่านเนื้อหาที่ครบถ้วนทั้งหมดสามารถอ่านฉบับแบบ UNCUT Edition ได้ที่
https://www.readawrite.com/c/806749b810395737a44224163a900a5e
นี่ป่วยนะ รึนี่คือวิธีรักษา
รอดู ตอนมน ทนไม่ไหวสุดๆ
อาการเริ่มดีแล้วเดี๋ยวก็หาย
ยังใช้การได้ก้ถือว่าดีสุดๆแล้ว
ปล กลัวกรรมสินะ หึหึ
จะเกิดอะไรต่อเนี่ย ::DookDig::
เติมกลัวมนต์จะไปมีคนอื่นหรือเปล่า ::DookDig::
เติมหาคนมาจัดเมียแน่ๆ แบบนี้
อ้าว เรื่องพลิก พระเอก้นาใช้การได้ไม่เต็มที่ ต้องหาตัวช่วย มาช่วยภรรยาแล้ว
ส่วนสำคัญยังใช้งานได้อยู่แม้ร่างกายจะยังไม่พร้อมเต็ม 100
แขนขาอ่อนแรงซีกนึงแต่พอโดนมือเมียควยยังแข็งได้แสดงว่ายังไม่หมดหวังซะทีเดียวนะยังไงก็พอช่วยบรรเทาความต้องการทั้งตัวเองและเมียได้บ้างก็ยังดี
เติมเป็นอย่างนี้ มนจะกินอิ่มได้อย่างไร ชักหวั่นใจว่ามนจะโดนคนอื่น
น่าจะใช้การได้อยู่นะ
เติมกลับมาไวไวนะครับ
อ้างจาก: bigaud เมื่อ กรกฎาคม 20, 2024, 04:42:53 ก่อนเที่ยง" ตัวละคร สถานที่ องค์กร และเหตุการณ์ทั้งหมดในเรื่องเป็นเรื่อง สมมุติและแต่งขึ้น ผู้อ่านควรใช้วิจารญาณในการเสพ"
EP.34 : ภายในห้องน้ำ
ช่วง 6 เดือนแรกหลังจากออกจากโรงพยาบาลที่ผมต้องแอดมิดอยู่ถึง 2 เดือนเลยทีเดียว หลังจากกลับมาพักที่บ้านแล้วผมที่ยังไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองในการใช้ชีวิตประจำวันได้
จะมีเพียงการใช้งานที่เบาๆที่ใช้ร่างกายซีกขวาที่ยังใช้งานได้ดีสามารถทำงานแต่สำหรับกิจกรรมอื่นเช่นการเดิน การอาบน้ำชำระความสะอาดร่างกายที่ต้องใช้การทรงตัวก็ต้องพึ่งพาภรรยาอย่างมน คอยช่วยเหลือก่อนเหมือนเช่นวันนี้
.
.
หลังจากเลิกงาน มนที่เพิ่งกลับมาถึงบ้าน
"สวัสดีค่ะพ่อแม่ กลับมาแล้วนะ มน ขอขึ้นไปดู เติม ก่อนนะคะ" มนเอ่ยกับพ่อแม่ทันทีที่ก้าวเข้ามาในบ้าน
"จ้ะ เดี๋ยวก็ลงมากินข้าวเย็นด้วยกันเลยแล้วกันนะ" แม่ของผมตอบ
"ค่ะ แม่ อ้อ นี่ค่ะ มน ซื้อขาหมูร้านที่เติม ชอบมา เมื่อบ่าย มน ไปประชุมแถวนั้นพอดี รบกวนแม่ด้วยนะคะ" มนเอ่ย
"จ้ะ"แม่ของผมเอ่ยรับ
พูดจบ มน ก็เดินขึ้นมาหาผมที่ชั้นสอง
.
.
.
"เติม ทำอะไรอยู่ แม่เรียกกินข้าวแล้วนะ" มน เอ่ย เมื่อก้าวเข้ามาภายในห้องนอนของเรา
"ได้อาบน้ำ อาบท่าบ้างไหมเนี่ย" มน เอ่ย เมื่อเห็นผมนอนดูทีวี ด้วยชุดเดิมตั้งแต่เมื่อคืน
"อ่อ วันนี้ไม่ได้อาบน้ำมาตั้งแต่เช้าแล้ว นอนดูซีรีย์ทั้งวันเลย 555...ตัวเหม็นเหรอ" ผมเอ่ย
แต่ความจริงในใจนั้นเพราะผมยังอาบน้ำไม่ได้ถนัดนักด้วยความที่ต้องใช้งานได้แค่เพียงมือเดียว ผมเลยพาลขี้เกียจอาบไปเลยนั่นเอง มน ที่ได้ฟังก็เอามือมาจับที่แขนของผมเธอแตะๆ ไปทั่วแล้วเอ่ยขึ้น
"ตัวเหนียวๆนะเติม เดี๋ยวมน ช่วยอาบน้ำให้แล้วกัน จะได้เร็วๆ พ่อแม่เติม รอกินข้าวอยู่"
มน เอ่ยด้วยความเป็นห่วงสามีของเธอ
"ไม่ต้องหรอก มน เดี๋ยวเติมอาบเอง"
ผมเอ่ย ด้วยความรู้สึกสังเวชตัวเองที่ต้องกลายมามีสภาพร่างกายมาเป็นแบบนี้ มน ที่ได้ยิน เธอก็คงเข้าใจความรู้สึกของผมที่แสดงออกทางสีหน้าและน้ำเสียง ด้วยเธอได้อ่านบทความมาเรื่องผลของผู้ป่วยสภาพแบบนี้อาจทำให้ผู้ป่วยเกิดสภาวะซึมเศร้าหรือภาวะคิดสั้นไม่อยากมีชีวิตอยู่ได้เพราะจากคนที่เคยทำอะไรได้เองกลายมาเป็นไม่สามารถทำได้
ผมลุกขึ้น แล้วค่อยๆเดินพร้อมไม้เท้าเข้าห้องน้ำไป มน ที่เห็นก็เอ่ยขึ้นพร้อมเดินตามเข้าไปในห้องน้ำ
"มา มนช่วย"
แล้ว มน ก็จัดแจงมาช่วยผมถอดเสื้อผ้าของออกจากร่างจนเปลือยเปล่า พาผมมานั่งที่เก้าอี้อาบน้ำในห้องอาบน้ำ
"มน เติม อาบเองก็ได้ เดี๋ยวชุดทำงานเดี๋ยวผมจะเปียกเอาด้วย" ผมเอ่ยบอกภรรยา
"ช่าง มันเถอะ เติม เดี๋ยวก็ต้องเปลี่ยนอยู่ดี" มน ตอบกลับมา
วันนี้ ภรรยาของผมใส่ชุดแซคแขนกุดสีน้ำเงินสั้นชายชุดแซคอยู่เหนือเข่าของเธอไปทำงาน แล้ว มน ก็หยิบผ้าขนหนูขนหนูขนาดกลางๆ ออกมาพาดไว้ที่ราว แล้ว
เปิดฝักบัวแต่ด้วยเธอหมุนแรงไปทำให้กระแสน้ำพุ่งวาบมาใส่ร่างทั้งตัวของผมและมน จนเธอต้องกระโดโหยงหลบแต่ก็ไม่พ้นอยู่ดี พร้อมกับเอ่ย
"ว๊าย "
กระแสน้ำจากฝักบัวพุ่งกระทบเปื้อนเนินอกของมน จนเปียกไปหมด
"เห็นไหม เติม บอกแล้ว ไม่เชื่อ" ผมเอ่ยขณะนั่งอยู่บนเก้าอี้อาบน้ำ
ผม เอ่ย
"เอาเถอะ มน ก็บอกแล้ว เปียกไปก็ช่างมัน" มน เอ่ย ก่อนที่เธอจะหันมาเอาฝักบัวไปที่ศีรษะของผม แล้วมน ก็เอ่ย
"ก้มหัวย่อลงมาหน่อยสิ เติม"
ผมที่ได้ยินจึงได้ก้มศีรษะลงตรงหน้า ศีรษะของผมตอนนี้จึงอยู่ระดับอกของมน พอดี ด้วยชุดแซกที่เปียกน้ำผมจึงสามารถเห็นเนื้อผ้าของชุดแซคที่เธอสวมนั้นเป็นลายลูกไม้ตามเสื้อชั้นในที่มน สวมใส่อยู่นูนขึ้นมาที่เนื้อผ้าของชุดแซค แล้วมน ก็จัดแจงเทแชมพูบนเส้นผมของผมแล้วสระผมให้จนเสร็จหลังสระผมเสร็จ มน ก็ขยับมาล้างหน้าให้ผมต่อ จากนั้นก็ถึงงานใหญ่คือการอาบน้ำและฟอกสบู่ร่างกาย
มน หันมาเอาฝักบัวไปที่ฉีดพ่นรดตามร่างของผมก่อนเธอจะกดสบู่เหลวเอาถูบนร่างของสามี มน มองตาผมแล้วอมยิ้มขณะกำลังฟอกบู่ไปบนร่างของผม เธอไล่ฟอกไปบนเนื้อตัวของผม ถูสบู่จากอก ซอกรักแร้และลงมาที่หน้าท้อง แล้วเธอก็เอ่ยขึ้น
"เริ่มมีพุง แล้วนะเติม ต้องลดน้ำหนักแล้วมั้ง"
"อืม" ผมตอบเธอไป
จู่ๆ มน ก็หน้าแดงขึ้นมา ขณะถูสบู่ลงมาถึงสะดือ ที่ตรงใต้ละดือมีแนวขนดกเป็นไรๆยาวทอดยาวลงไปสู่พวงไข่และท่อนลำที่ตอนนี้ห่อตัวนิ่งสงบราวหนอนอยู่แล้วผมก็เห็นมน หน้าแดงขึ้นกว่าเดิม เมื่อท่อนลำกลางลำตัวของผมมันขยับขยายตัวตื่นขึ้นใหญ่กว่าเดิม มน ถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดออกมา
"เติม มาแข็งอะไรตอนนี้ห้ะ คุณสามี"
ผมที่ได้ยิน เลยเอ่ยขึ้นพร้อมกับอมยิ้มให้ภรรยา
"ขอโทษนะ มน....มัน..เอ่อ...ธรรมชาติ...น่ะ..."
"จ้ะ..เข้าใจ...เข้าใจ..มา เติม อาบต่อเถอะ"
มน เอ่ย ทำเป็นว่าไม่สนใจแล้ว แต่ มน กลับเม้มปากแน่นขณะฟอกฟองสบู่ไปตามผิวกายของผม แต่ด้วยการสัมผัสรูปไล้ฟองสบู่กลิ่นหอมไปที่ร่างของผมเต็มสัมผัส...สลับกับการนวดคลึงเบาๆของมน ทำให้กับผมถึงกับส่งเสียงครางเบาๆ ออกมา
"อือ...อา..."
อย่างสบายอารมณ์ มน ที่ได้ยิน ก็เหลือบตาขึ้นพลางยกแขนเพื่อจะกดสบู่เหลวเพิ่ม ตอนนี้ท่อนลำของผมที่ตอนนี้มันกำลังขยายพองตัวขึ้นมาตามธรรมชาติเมื่อโดนสิ่งเร้าจากมือของภรรยาที่ถูไถเพื่อฟอกสบู่บนร่างของผมนั้น
"มน ฟอกสบู่...ตรง...เอ่อ....ตรงนั้น...ให้เติม ด้วยซิ" ผมเอ่ยขอภรรยา
"หืม..ม...อะไรนะเติม " มน ดิฉันถามผม
"เอ่อ...นะ มน" ผม เอ่ยอ้อนภรรยา ส่งสายตามองไปที่เธอ
"เติม นี่นะ...จริงๆ..เลย...เติม " มน พูดก่อนจะจัดแจงบีบสบู่เหลวลงในมือ แล้วถูจนเกิดฟองจากนั้นก็ค่อยๆ ถูฟองละเอียดไปเริ่มที่หน้าท้องของผมและไล่ต่ำไปเรื่อยๆ จนถึงบริเวณขนในที่ลับและพวงไข่ของสามี โดยที่เธอไม่ก้มลงไปดูเพียงใช้สองมือลูบสัมผัส มน ค่อยๆ ลูบไล้ฟองละเอียดไปตามความยาวของท่อนลำ ตั้งแต่ต้นท่อนลำไปจนจรดสุดท่อนลำที่ยังมีหนังหุ้มอยู่ แล้วผมก็เห็น มน กำลังเม้มปากแน่นแล้วค่อยๆ ใช้มือรูดหนังหุ้มปลายนั่นให้ร่นลงไปจนกระทั่งปลายหัวท่อนลำโผล่พ้นออกมา
V
V
v
"โอย...ย...ซี๊ด...ด.....มน " ผมเอ่ย แล้วมองมาที่มน ด้วยสายตาหยาดเยิ้มส่วน มน เองเธอก็หน้าแดงก่ำไปหมดแล้ว รีบเอาฝักบัวฉีดล้างตัวของผมจนฟองสบู่หายไปหมด แล้วหยิบผ้าเช็ดตัวมาเช็ดตัวให้ผม ผมจับมือของมน ไว้แล้วเอ่ย
"ไปต่อที่เตียงกันนะ มน เดี๋ยวเติม ทำให้มน มั่ง" ผมเอ่ย มน ที่มองตาผมกลับมาก็ยิ้มให้ผม ก่อนเธอจะพยักหน้าตอบตกลง
แล้วเราทั้งสองมายังที่เตียงโดย มน ต้องต้องคอยประคองผมอย่างทุลักทุเลอย่างช้าๆ แล้ว มน ก็เอ่ยขึ้น
"ขอมน ถอดแซคก่อนนะมันเปียก"
"แล้วมน ล่ะ โอเคไหม" ผมเอ่ยย้อนถามภรรยากลับไปถึงความรู้สึกของเธอ
"เรื่องอะไร" มน เอ่ยถามกลับด้วยเธอไม่เข้าใจเรื่องที่เติม ถามมา
"ก็แบบว่ามน จะโอเคเรื่องเติม เป็นแบบนี้ มน จะไม่แย่เหรอ" ผมเอ่ยอธิบายให้มน ฟัง
"เติม จะกลัวอะไร อย่าคิดมากอะไร นักหนา เลยเติม" มน เอ่ยแล้วพูดต่อ
"มน ก็อายุป่านนี้แล้วนะไม่ใช่สาวๆแล้วนา เติม"
มน ที่เข้าใจหัวอกว่าของสามีที่คงรู้สึกกลัวเรื่องพวกนี้เพราะที่ผ่านมาในชีวิตคู่ของพวกเธอที่ผ่านนั้นทั้งสองก็ไม่เคยขาดที่จะให้เรื่องนี้กันมาโดยตลอด
"..................."
ผมที่ฟังก็ได้แต่นิ่งไม่ตอบอะไรออกมา
"หรือว่าเติม กำลังกลัวอะไร...... มน หรือเปล่า" มน เอ่ย
"เปล่าๆ" ผมเอ่ยตอบด้วยกลัวว่าภรรยาจะโกรธที่ผมรู้สึกไม่ไว้ใจเธอ
"มน อายุขนาดนี้แล้วนา เฉยๆเรื่องพวกนี้ไปแล้วล่ะแถมไม่รู้วันนี้พรุ่งนี้จะวัยทองจะหมดเมนส์ด้วยหรือเปล่า เติม จะไปกลัวอะไร" มน ที่ร่ายยาวอธิบายบอกสามีในลักษณะพูดเล่นๆออกไปเพื่อให้สามีสบายใจ
แล้วเธอก็หันขวับมาคว้าท่อนลำของสามีกำไว้ในมือ แล้วเอ่ยออกมา
"จะกลัวอะไรนักคะคุณสามี" มน เอ่ยด้วยน้ำเสียงมันเขี้ยวแล้วขยับขึ้นมากอดสามี ด้วยความรัก
"อืม เติม เข้าใจแล้วค้าบ" ผมเอ่ยร้องออกมา
"คิดได้อย่างนั้นก็ดี ถ้าเกิดเติม เป็นอะไรอีกมน จะอยู่ได้ยังไง" มน เอ่ย
.
.
.
หากท่านที่สนใจอ่านเนื้อหาที่ครบถ้วนทั้งหมดสามารถอ่านฉบับแบบ UNCUT Edition ได้ที่
https://www.readawrite.com/c/806749b810395737a44224163a900a5e
แล้วจะประกอบกิจกามได้ไหมน้อนายเติม
จะหายไหมเนี่ยพี่เติม
ยังใช้งานได้อยู่
จุดเริ่มต้นของงานสวิงแย่เลยบุญเติม
กลับมาก็เก่งแล้ว
ยังดีที่พอแข็งได้อยุ่นะเนี่ย
มนคงทนไม่ไหวแน่รอตอนต่อไป
ดีนะที่ยังแข็งอยู่
ผมอาสาช่วยมนเอง555
บุญเติมจะฟื้นไหม
ได้เสียบสดแตกในแล้วท้องดีไหมนะน่าจะท้องได้ย้างแล้วอิอิสนุกแน่ๆ
::DookDig::
ขอให้มนรักและมั่นคงแบบนี้ต่อไป อย่ามีใครมาแทรกหรือทำให้เลี้ยวเลย ดูมนถ้าจะรักจริง แต่ นายเติมนี่ดิ เมียเเสนดีขตาดนีีีี ยัง ไม่สำนึก มีไปเรื่อย ดีนะ ที่ยังแข็ง ไม่งั้น มนรักเติมแค่ไหน ก็มีเลี้ยวออกนอกทางบ้างแหละ
มนช่วยให้กลับมาเหมือนเดิม
พี่เหลียงช่วยได้55
ยังสู้อยู่แค่ไม่ค่อยสะดวก
เฮียมาช่วยน้องหน่อย
มนจะทนได้นานแค่ไหน
เติมแข็งได้อยู่ มนขึ้นทำเองไปก่อน
Thank
อย่างน้อยมันก็ยังแข็งและน่าจะใช้งานได้อยู่นะ
::HoHo:: อย่าบอกนะจะโทรหาพี่เหลียง
นึกว่าใช้การไม่ไดีสะแล้ว นายเติม
ยังดีที่ใช้งานได้นะ ไม่งั้นทรมานแย่เลยนะคุณเติม
สบายใจขึ้นมาหน่อย ที่ยังใช้งานได้อยู่ ยินดีด้วยนะ
ยังใช้งานได้อยู่
ยังใช้งานได้100%ไหม?
::Ahoo::
เมียยังสวยก็ต้องห่วงและหวงเป็นธรรมดา
มนอดใจไม่ไหว ไปกินข้างนอก
เรื่องแบบนี้ต้องช่วยกะนเป็นธรรมดา
ร่างกายเริ่มฟื้นตัวแล้ว
จัดให้หนักเลยแบบนี้ห่างไปนาน
หรือเติมจะหาคนมาช่วย
ไม่ต้องกลัวกันแล้ว
แข็งได้ก็ดีแล้วล่ะ
ของขาด หรือ ขาดของ
ยังทำการบ้านได้อยู่เนาะ.. ขอบคุณครับ
จะสมัครอ่านต้องถ่ายบัตรประชาชนด้วยเหรอ.. อันตรายไปนะ
เสียวๆ
::HeyHey::
เมียอยากเลยตามใจปัว
อ้างจาก: Slave เมื่อ กรกฎาคม 22, 2024, 08:17:01 หลังเที่ยงจะสมัครอ่านต้องถ่ายบัตรประชาชนด้วยเหรอ.. อันตรายไปนะ
ต้องดูแอฟอ่านออนไลน์ที่น่าเชื่อถือด้วยนะครับ ต้องพิจารณาครับเวป/แอฟ อ่านออนไลน์มีหลายเจ้าครับ ส่วนตัวผมผมลงที่ meb น่ะครับ
กลัวมนเหงาก็พาเข้าวงการสวิงเสียเลยสิครับ
ยังใช้งานได้ดีไหม
เจอเมียแต่ก็แข็๋ง แสดงว่าพลังงานและความอยากยังโอเคนะ
ยังแข็งอยู่ ก็ต้องใช้งานได้ละ อดทนไว้
มนเริ่มไม่ไหวและ
ต้องปล่อยน้ำออกแล้ว
น้องอดทนไว้อย่าปล่อยออกมา ::Me?:: ::Thankyou::
ได้แน่นะเติม
มนจะทนอยู่ในสภาพแบบนี้ไปได้นานแค่ไหนน้อ
ยังแข็งอยู่ก็สบายใจได้
ยังทำไหวอีกแฮะ
สงสัยต้องมีตัวช่วยแทนเติม มนน่าจะโดนพี่เหลียง
ฝันร้ายกลายเป็นดี เค้าว่าไว้
แขนขาอ่อนแรงแต่ตรงนั้นยังแข็งใช้ได้อยู่
จัดก่อน ::Shower::
ยังไง
ตอนนี้เติมใช้การไม่ได้คงหาคนมาจัดเมียแทนแน่ๆ
ถ้าหากยังสามารถทำได้ก็อย่าปล่อยให้เมียเหงา
ยังใช้งานได้ อดทนไว้
ยังสู้อยู่นะ
กลับมาฟื้นฟูสภาพหน่อย ภรรยาเหงาแย่แล้ว สู้ ๆหน่อย
เรื่องสำคัญ เมียจะไม่ได้แล้ว ทางออกสงสัยต้องหาคนมาช่วย
แม่ยายๆ จีดไป
แข็งได้แต่ไม่แข็งพอใช้การหรอ
::YehYeh::
เดี๋ยวก็กลับมาเฉิดฉายอีกครั้ง
กลัวมนหาตัวช่วย
แข็งแล้ว ใช้งานได้ตลอดหรือเปล่า
ช่วยสามีหน่อยมน
ใช้การได้แล้ว ลุยเลยครับ
::Touchy:: ::Cheeky:: ::Cheeky::
อ้างจาก: bigaud เมื่อ กรกฎาคม 20, 2024, 04:42:53 ก่อนเที่ยง" ตัวละคร สถานที่ องค์กร และเหตุการณ์ทั้งหมดในเรื่องเป็นเรื่อง สมมุติและแต่งขึ้น ผู้อ่านควรใช้วิจารญาณในการเสพ"
เสร็จคารมมลแล้ว
ได้เยสในไหม
::YehYeh::
ชอบ
เยสไหมนะ
เริ่มเกม
สู้กันต่อไป ::Beggar:: ::Beggar::
ต่อ
มนเป็นภรรยาที่ดีมาก
ต้องช่วยแล้วแบบนี้ ::Hungry:: ::Hungry:: ::Hungry:: ::Hungry::
ลงต่อเลยครับ...อย่าหายไปนาน จะลงแดงอยู่แล้ว
เป็นอย่างนี้ยังแข็งได้อีกถือว่าดีมากแล้วนะ
แฃ็งได้ก็จัดการเลย
ทนไหวไหม .. ต้องรอดู
ติดตามครับ
_ชอบมากแนวซีรี่ย์ยาวๆ
::Angry:: ยังใช้ได้
ใช้งานได้อยู่
::WooWoo:: ::Waiting:: ::Confident:: ::DookDig::
อะไรที่ควรจะใช้ได้ ก็ใช้ได้
มนต์ น่าจะมีความลับซ่อนอยู่ น่าติดตามมากๆ ครับ
แล้วเติมจะกลับมาเป็นปกติเหมือนเดิมได้ไหม ไม่งั้นมนแย่แน่
ต้องคอยดูว่าจะทนไหวป่าว
เซ็กส์ใครว่าไม่สำคัญ
::Glad:: ::Glad:: ::Glad::
มนจะมีตัวช่วยแน่ๆ
ถึงมนไม่ใช่สาวๆ แต่ยังมีอารมณ์อยู่นะ ต้องปลดปล่อยบ้าง
น่าจะมีใครเข้ามาอีกเป็นเเน่
เรื่องราวจะซับซ้อนขึ้น
จะทนไหวไหมนั่น
::Dribbling::
::Thankyou::
เรื่องราวพลิกผันจัด
สภาพร่างกายเติมปกติดี กลับสู่สภาพเดิมได้ม๊าง
ดี
ติดตาม