----------------------------------------------------------------
ตอนทั้งหมด
อสูรพลิกฟ้า NTR
ตอนที่ 1 คำเชิญของราชินีมาร
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268782.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268782.0)
ตอนที่ 2 คำตอบของเชียนเย่หยิงเอ๋อร์
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268805.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268805.0)
ตอนที่ 3 สุนัขของจักรพรรดินี
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268902.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268902.0)
ตอนที่ 4 ปรมันตร์สิ้นท่า
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268939.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268939.0)
ตอนที่ 5 แดนลำนำเหมันต์
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=282706.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=282706.0)
บทที่ 6 ปิงหยุนผู้ร่วงหล่น
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=282999.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=282999.0)
บทที่ 7 วาสนาเทพอัคคี
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=284373.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=284373.0)
บทที่ 8 หั่วพั่วหยุนชำระแค้น
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=284474.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=284474.0)
บทที่ 9 ความอื้อฉาวของจักรพรรดินิปีศาจน้อย
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=285365.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=285365.0)
บทที่ 10 การตัดสินใจของมู่เซวียนหยิน
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=285490.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=285490.0)
บทที่ 11 เกลี้ยกล่อมหมาป่าสวรรค์
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=286536.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=286536.0)
บทที่ 12 พิธีสถาปนา
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=287533.msg3075079#msg3075079 (https://xonly8.com/index.php?topic=287533.msg3075079#msg3075079)
บทที่ 13 พ่อและลูกสาว
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=288260.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=288260.0)
บทที่ 14 สองดรุณีหนึ่งผู้เฒ่า
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=288739.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=288739.0)
บทที่ 15 ไฉจือสิ้นพรหมจรรย์
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=289557.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=289557.0)
บทที่ 16 หมาป่าสวรรค์ที่เปลี่ยนไป
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=290317.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=290317.0)
บทที่ 17 มู่เซวียนหยินxฉืออู่เหยา
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=290560.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=290560.0)
บทที่ 18 แรกสัมผัสอู๋ซิน
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=291036.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=291036.0)
บทที่ 19 คำสารภาพของใต้หล้าอันดับเจ็ด
อ่าน : กำลังอ่าน
บทที่ 20 เฟิงเสวี่ยเอ๋อร์ผู้ว่าง่าย
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/1/2568)
บทที่ 21 ทายาทหมาป่าสวรรค์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/2/2568)
บทที่ 22 มารยาปรมันต์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/3/2568)
บทที่ 23 นารีแพทย์ ซูหลิงเอ๋อร์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/4/2568)
บทที่ 24 บิดามารดาของหยุนเช่อ
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/5/2568)
บทที่ 25 คำสารภาพและการล่อลวง
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/6/2568)
บทที่ 26มารดาออกศึก
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/7/2568)
บทที่ 27 มู่หยูโหรวสมปรารถนา
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/8/2568)
บทที่ 28 ครั้งแรกของอู่ซิน?
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/9/2568)
บทที่ 29 ความด่างพร้อยของฉู่เยว่ชาน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/10/2568)
บทที่ 30 หนึ่งจักรพรรดินี สองบุรุษ
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/11/2568)
บทที่ 31 โอกาศของวายุเหมันต์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/12/2568)
บทที่ 32 พัฒนาการของอู่ซิน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/1/2569)
บทที่ 33 จัสมินอาบโลกีย์ ต้น
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/2/2569)
บทที่ 34 จัสมินอาบโลกีย์ ปลาย
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/3/2569)
บทที่ 35 ชางชูเหอผู้บริสุทธ์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/4/2569)
บทที่ 36 ความเสียสละของชางชูเหอ (ล่าสุด)
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/5/2569)
เนื้อหาในเว็บผมจะอัพเดทให้เดือนละตอนนะครับ ทุกวันที่หนึ่งของเดือน ส่วนในกลุ่มลับจะอับลงทุก 1-3 วันจนกว่าจะทันต้นฉบับ
ใครอยากเข้ากลุ่มลับสามารถแอดมาพูดคุยได้ที่ FB : Art atowai https://www.facebook.com/profile.php?id=100085587786380 (https://www.facebook.com/profile.php?id=100085587786380)
ค่าเข้า 110 บาท และอ่านได้ล่วงหน้าแบบไม่ต้องรอนาน[/size]
(https://attachments.xonly8.com/images/b677b5270cf333afe3325afd426eb7bac279809b.jpg)
--------------------------------------------------------------------------------------------
ภาพประกอบจินตนาการ
(https://attachments.xonly8.com/images/804f198ffc046e45238f424d5f353d8b2980269c.png)
ใต้หล้าอันดับเจ็ด
(https://attachments.xonly8.com/images/3371fb1108b4010ba7f5b060d313a20a1c77c02d.jpg)
เฟิงเสวี่ยเอ๋อร์
--------------------------------------------------------------------------------------------
บทที่ 19 คำสารภาพของใต้หล้าอันดับเจ็ด
หลังจากพาไฉจือและสุ่ยเม่ยอินไปเยี่ยมเยี่ยนบิดามารดา หยุนเช่อก็นำอูู๋ซินที่หมดสติกลับไปพักที่ราชวังปีศาจ
มันวางอู๋ซินลงบนเตียง จากนั้นจับจ้องนาง ท่อนล่างของบุตรสาวยังคงเปลือยเปล่าจนเห็นเครื่องเพศเด่นชัด สามารถสังเกตพบกลีบเนื้ออมชมพูของอู๋ซินสั่นกระตุกเป็นระยะจากรสสวาทครั้งแรก หยุนเช่อจึงอดไม่ได้ที่จะสัมผัสเล็กน้อย แหวกร่องรักของบุตรสาวเพื่อสำรวจภายใน มีร่องรอยของเชื้อบุรุษเกาะติดบนพนังเนื้อเป็นชั้นบาง ๆ ส่วนที่เหลือเข้าไปอัดอยู่ภายในมดลูกหมดสิ้นจนท้องน้อยปูดโปน
อย่างไรก็ตาม หยุนเช่อยังไม่พร้อมจะถูกเรียกว่าท่านตาตอนนี้ และถ้าเยว่ฉานทราบเรื่องเข้า มันคงไม่แคล้วถูกนางบันดาลโทสะจนชีวิตคู่สิ้นสุด แม้ความเป็นไปได้จะน้อยนิด แต่หยุนเช่อก็ไม่อยากเสี่ยงโดยใช่เหตุ มันใช้พลังปราณอัดไปที่มดลูกของอู๋ซินเพื่อช่วยคุมกำเนิดให้นาง
เมื่อขั้นตอนแล้วเสร็จ หยุนเช่อก็ลากเก้าอี้ตัวข้าง ๆ มานั่งและเฝ้ามองร่างกึ่งเปลือยของอู๋ซินบนเตียงอย่างเพลิดเพลิน
มันครุ่นคิดถึงสิ่งที่พึ่งเกิดขึ้น ลูกสาวผู้บริสุทธิ์ของมันแปดเปื้อนแล้ว และหลังจากนี้นางจะต้องพบเจอเรื่องโสมมอีกมาก ร่างกายต้องย่อยยับตามรอยฉืออู่เหยาแน่นอน มันอยากบันทึกภาพอู๋ซินยามที่ยังไร้มลทินไว้ในความทรงจำให้มากที่สุด
"...พี่ใหญ่หยุนอยู่ในห้องรึไม่?"
(ไยน้องเจ็ดถึงมาหาข้ากลางดึก?)
"น้องเจ็ดมาที่นี่มีปัญหาอันใด? เจ้าเข้ามาก่อน"
หยุนเช่อวางเขตแดนปิดกั้นไว้รอบกายอู๋ซิน มันก็อนุญาตให้ใต้หล้าอันดับเจ็ดเข้ามาในห้องได้
ใต้หล้าอันดับเจ็ดเดินเข้ามาพร้อมสีหน้าเป็นกังวล
"เกิดอะไรขึ้น? อย่าบอกนะว่าเซี่ยวหยุนต้องการลูกคนที่สาม? ฮ่าฮ่าฮ่า!!"
"ไม่...ไม่ใช่...ถึงลูกคนที่สามจะ...ไม่เลว แต่เหตุผลที่ข้ามาหาท่านวันนี้มิใช่เรื่องนั้น คือว่า..."
ใต้หล้าอันดับเจ็ดพูดอย่างกระอักกระอ่วน บนหน้างามมีหยาดเหงื่อไหลท่วม สร้างความประหลาดใจให้หยุนเช่ออย่างยิ่ง
"พี่...พี่ใหญ่หยุน...แท้...แท้จริงแล้ว...ระหว่างที่ท่านไปที่แดนเทพอะไรนั้น...สามีของข้า...เอ่อ...มัน..."
ครั้นเห็นว่าใต้หล้าอันดับเจ็ดพูดถึงสามีของนางซึ่งเป็นน้องชายร่วมสาบานของมัน...เซี่ยวหยุน หยุนเช่อก็รับทราบทันทีว่านางต้องการเอ่ยสิ่งใด มันใคร่ครวญในใจ เซี่ยวหยุนผู้นี้มีความกล้าที่จะได้เสียกับคนรักของมัน แต่กลับอ่อนด้อยจนถูกเมียตัวเองจับได้ แถมอู๋ซินก็ยังรู้อีกต่างหาก เห็นทีมันต้องหาเวลาไปสั่งสอนน้องชายคนดีคนนี้เพื่อให้เรียนรู้วิธีมีชู้อย่างแนบเนียนเสียแล้ว
"...หากเจ้าต้องการเอ่ยถึงเรื่องระหว่างเซี่ยวหยุนและไฉยี ข้าทราบอยู่ก่อนแล้ว"
"เอ๊ะ พี่...พี่ใหญ่หยุนรู้แล้ว!!?"
ใต้หล้าอันดับเจ็ดตื่นตระหนกก่อนจะคุกเข่าลงทันควัน
"ข้า...ข้าต้องขออภัยท่าน...เป็นความผิดข้าที่ไม่ได้ควบคุมมันให้ดี...มันถึงได้กระทำเรื่องต่ำช้าไร้ยางอายพรรค์นั้น ถ้าพี่ใหญ่หยุนต้องการลงโทษ โปรดละเว้นพี่เซียวหยุนและมาลงที่ข้า ข้ายินดีรับผิดทุกอย่างแทนมัน!!"
ใต้หล้าอันดับเจ็ดก้มหน้าลงและกล่าวอย่างรู้สึกผิด
จากมุมนี้ หยุนเช่อสามารถเห็นทรวงอกที่เบียดกันเป็นร่องลึกได้อย่างง่ายดายจากคอเสื้อที่หลวมกว้างของใต้หล้าอันดับเจ็ด แม้จะพูดไม่ได้อย่างเต็มปากว่าใหญ่โต แต่ก็ไม่ได้เล็กจนรู้สึกดูแคลน อีกทั้งนางเป็นถึงมารดาที่ให้กำเนิดบุตรสองคนแล้วแท้ ๆ กระนั้นยอดอกก็ยังเป็นสีชมพูเปล่งปลั่ง มีกลิ่นอายอ่อนละมุนราวเด็กสาวแรกแย้ม มันคาดเดาว่าอาจเป็นเพราะเผ่าพันธุ์ของนางที่มีสายเลือดภูติไหลเวียน ร่างกายจึงคงความอ่อนเยาวน์ได้อย่างน่าอัศจรรย์
พริบตานั้น หยุนเช่อพลันเกิดความคิดชั่วร้าย ยามปกติ ชายอื่นจะมีสัมพันธ์กับภรรยาของมันจนปรุพรุน ฉะนั้นทำไมมันไม่ใช่โอกาสนี้ จัดแจงร่วมทำรักกับภรรยาของคนอื่นเสียบ้าง ยิ่งกว่านั้นยังเป็นภรรยาของเซี่ยวหยุนที่ลักลอบได้เสียกับไฉยี เจ้าเอาภรรยาข้าไปแล้ว ก็ถึงทีข้าเอาภรรยาเจ้าบ้าง ช่างเท่าเทียมเสียนี่กระไร มันไม่อาจปล่อยให้โอกาสดี ๆ เช่นนี้หลุดรอด
"...เจ้าอยากชดใช้บาปแทนเซี่ยวหยุนงั้นรึ?"
"...ข้ายินดี"
"เหอะ!! ศักดาข้าสูงส่งถึงขั้นไหน โทษของการสร้างความแปดเปื้อนให้ภรรยาข้าไหนเลยจะเป็นเรื่องเล็กน้อย!! ต่อให้เจ้ายินดี ก็ไม่มีทางชดใช้ได้หมด!!"
ใต้หล้าอันดับเจ็ดเงยหน้าขึ้นและสบตาหยุนเช่ออย่างกล้าหาญ ตราบใดที่นางปกป้องเซี่ยวหยุนและลูกทั้งสองคนได้ ต่อให้เป็นบทลงโทษที่หนักหนาก็ไม่มีอะไรที่นางทำไม่ได้
"แต่ว่า...เห็นแก่ความเสียสละของเจ้า กอปรกับความเด็ดเดี่ยวที่กล้ามาสารภาพกับข้าอย่างซื่อตรง...คิดยกโทษให้เซี่ยวหยุน...ไม่ใช่เป็นไปไม่ได้...ทว่าเจ้าต้องทำให้ข้ารู้สึกดีเสียก่อน...เข้าใจรึไม่?"
หยุนเช่อไม่กล่าวมากความ มันกางขาออกกว้าง ก่อนจะชี้นิ้วไปที่เป้ากางเกงเป็นการสื่อความนัย
ใต้หล้าอันดับเจ็ดหาใช่คนไม่รู้ความ นางเป็นสตรีที่ออกเรือนแล้ว ย่อมรู้ได้โดยธรรมชาติว่าหยุนเช่อต้องการสิ่งใด นางจึงค่อย ๆ คลานเข่าเข้าหาชายหนุ่ม สองมือปลดกางเกงของมันออกอย่างรวดเร็วช่ำชอง
"เจ้าคงผิดหวังในตัวข้ามาก"
"หามิได้...เป็นเรื่องปกติที่พี่ใหญ่หยุนจะเอาคืนในสิ่งที่สามีข้าล่วงเกินภรรยาของพี่ใหญ่หยุน"
ไม่เพียงไม่โกรธ ใต้หล้าอันดับเจ็ดยังรู้สึกโชคดีมาก บทลงโทษไม่ร้ายแรงเท่าที่นางคิด และเป็นวิธีการที่ดีที่สุดเพื่อให้นางชดใช้แทนเซี่ยวหยุน จากนี้เพียงสร้างความพึงพอใจให้หยุนเช่อจนได้รับการอภัย การเปลืองตัวเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ใช่เรื่องใหญ่แต่อย่างใด
อีกทั้ง...เวลานี้หยุนเช่อคือชายที่อยู่บนจุดสูงสุดและเป็นที่นับถือของผู้คนทั่วหล้า เป็นจักรพรรดิที่ยิ่งใหญ่แห่งแดนเทพซึ่งห่างชั้นกับดาวขั้วน้ำเงินอย่างไม่เห็นฝุ่น แม้ว่าจะรู้สึกผิดกับเซี่ยวหยุนอยู่บ้าง แต่ในฐานะสตรีไหนเลยใต้หล้าอันดับเจ็ดจะไม่มีความลุ่มหลงต่อบุรุษมากความสามารถเยี่ยงหยุนเช่อในใจ
มิหนำซ้ำในฐานะจักรพรรดิหยุน...ร่างกายของเขาสมควรไม่ธรรมดา ถึงนางจะไม่ใช่สตรีที่มักมากกามคุณ ทั้งชีวิตเคยผ่านมือเซี่ยวหยุนผู้เป็นสามีเพียงคนเดียว สัมผัสกับแท่งเนื้อแค่แท่งเดียวมาตลอด หากแต่หลังหลับนอนด้วยกันหลายครั้ง จนคลอดบุตรมาแล้วถึงสองคน ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะเบื่อรสชาติเดิม ๆ...ยามนี้มีโอกาสที่จะรับรู้ประสบการณ์ใหม่ ๆ แถมยังเป็นการกระทำเพราะความจำใจเพื่อชดใช้ความผิด มันไม่ใช่ความต้องการของนาง นางสามารถทำได้โดยไม่รู้สึกละอายใจ
ใต้หล้าอันดับเจ็ดมอบเหตุผลอันชอบธรรมให้ตัวเองก่อนจะดำเนินการต่อ แต่ดั่งวลีที่ว่า 'ยิ่งคาดหวังเท่าไหร่ ความผิดหวังก็จะมากเท่านั้น' วินาทีที่นางได้ยลโฉมแกนกายหยุนเช่อ ถ้อยคำหนึ่งก็หลุดออกจากปากโดยไม่อาจเก็บรั้ง
"เล็กเกินไปแล้ว!!"
ใต้หล้าอันดับเจ็ดตกใจมากจนเผลอลั่นวาจาออกมาตรง ๆ กระทั่งนางรู้ตัว ใต้หล้าอันดับเจ็ดก็รีบปิดปากตัวเองและมองหน้าหยุนเช่ออย่างแตกตื่น อย่างไรก็ตาม ไม่เพียงหยุนเช่อไม่โกรธ แต่หนอนเนื้อที่โผล่พ้นกางเกงของมันที่อ่อนยวบแต่เดิมยังตื่นตัวขึ้นเล็กน้อยจากคำดูถูก
"คือ...พี่ใหญ่หยุน...ที่ข้าพูดไป...ไม่ได้มีความหมายเช่นนั้น..."
"ไม่ต้องคิดมาก เราต่างเป็นครอบครัวเดียวกัน เจ้าสามารถพูดได้ตามตรง ข้างล่างของข้าเล็กถึงเพียงนั้นเชียว?"
นัยน์ตาของหยุนเช่อเป็นประกายราวกับแสงดาว เฝ้ารอว่าใต้หล้าอันดับเจ็ดจะตอบสนองอย่างไร
แน่นอนว่าใต้หล้าอันดับเจ็ดต้องสับสน วาจาเมื่อครู่ของนางสมควรเป็นความอัปยศอดสูครั้งใหญ่ของบุรุษเพศไม่ใช่หรือ แล้วเหตุใดพี่ใหญ่หยุนนอกจากไม่โกรธยังแสดงออกด้วยอารามตื่นเต้นแปลก ๆ ชั่วขณะหนึ่งนางไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
แต่ทันใดนั้น ความสงสัยของใต้หล้าอันดับเจ็ดก็ได้รับคำตอบ ตั้งแต่แรกนางไม่เข้าใจว่าทำไมเซี่ยวหยุนกับจักรพรรดินีปีศาจน้อยถึงลงเอยกันได้ ไม่มีทางที่คนอย่างเซี่ยวหยุนจะพิชิตจักรพรรดินีปีศาจน้อยให้ยินยอม ด้วยบุคลิกที่เย่อหยิงจนเยือกเย็นของจักรพรรดินีปีศาจน้อย การตกหลุมรักเซี่ยวหยุนย่อมเป็นไปไม่ได้ แม้ว่าต้นเหตุจะเป็นเพราะการจากไปอันยาวนานของหยุนเช่อจนเกิดความเปล่าเปลี่ยว การอยากหาใครสักคนมามาช่วยคลายความเหงาจึงเป็นเรื่องปกติ และบังเอิญว่าผู้โชคดีคนนั้นคือเซี่ยวหยุน แต่บัดนี้หยุนเช่อกลับมาหาได้พักใหญ่
ทั้งสองเมื่อได้หวนคืน ก็ต้องชดเชยความรักความอบอุ่นให้กันจนอิ่มหนำ กระนั้นจักรพรรดินีปีศาจน้อยกลับเรียกหาเซี่ยวหยุนอีกครั้งเมื่อไม่กี่วันก่อนจนนางบังเอิญเห็น ดูเหมือนว่าต้นเหตุของเรื่องราวจะเป็นเพราะหนอนน้อยของหยุนเช่อที่ไร้ความสามารถแท่งนี้ มันถึงขั้นตื่นเต้นดีใจยามได้ยินคำเหยียดหยามว่าเล็กจ้อย แถมไม่รู้สึกโกรธทั้งที่คนรักตัวเองสมสู่กับชายอื่น
ไม่นานนักใต้หล้าอันดับเจ็ดผู้ชาญฉลาดก็ได้ข้อสรุป
นางเปลี่ยนกิริยาที่นอบน้อมในทีแรกและยืนขึ้นอย่างปลอดโปร่ง
"เป็นอะไร? ไม่อยากอมให้ข้า? หากเจ้าไม่เต็มใจกระทำ เซี่ยวหยุนต้องประสบคราเคราะห์แน่แล้ว...โอ้ว!!"
ไม่ทันให้หยุนเช่อพูดจบ ใต้หล้าอันดับเจ็บก็ผลักมันพร้อมเก้าอี้ลงกับพื้น
ท่ามกลางจิตใจที่สับสนของหยุนเช่อ ใต้หล้าอันดับเจ็ดก็ย่ำเท้าลงบนแกนกายของมัน
"อู้ว!! เป็นฝ่าเท้าที่สบายนัก...ไม่สิ น้องเจ็ด เจ้าคิดทำอะไรกันแน่?"
"คิกคิก ถามว่าข้าทำอะไร พี่ใหญ่หยุนอย่าเสแสร้งแกล้งโง่...ตอนนี้ข้ารู้ตัวแล้ว...พี่ใหญ่หยุน...ความจริงแล้วเจ้าชอบให้เมียตัวเองนอกใจใช่รึไม่?"
"@$%#$%#%!!!!"
หยุนเช่อตกตะลึงทันควัน ความลับนี้ไม่มีใครรู้นอกจากอู๋ซิน แล้วไฉนนางถึงรู้?
หยุนเช่อซึ่งเป็นฝ่ายได้เปรียบทีแรก นาทีนี้มันตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบโดยพลัน
"ดูจากสีหน้าของพี่ใหญ่หยุน แสดงว่าจริงแท้ไม่ผิดแน่...หุหุหุหุ...ท่านกล่าวว่าเราต่างเป็นครอบครัวเดียวกัน มีอะไรสามารถพูดตรง ๆ ได้ ฉะนั้นข้าจะพูดตรง ๆ ...แท่งเนื้อของพี่ใหญ่หยุน กระทั่งบุตรชายของข้า หยงอันก็ยังมีของดีใหญ่โตกว่าท่าน นี่ท่านเป็นบุรุษจริง ๆ รึ?"
ใต้หล้าอันดับเจ็ดขยี้เท้าแรง ๆ สองสามครั้ง ทำเอาหยุนเช่อผู้ถูกเหยียบถึงจุดสุดยอด หลั่งน้ำเชื้อออกมาเปื้อนฝ่าเท้าของใต้หล้าอันดับเจ็ด
ครั้นสัมผัสได้ถึงความสกปรกจากของเหลว นางก็เหลือบตาใส่หยุนเช่ออย่างเหยียดหยาม รีบใช้เท้าตัวเองเช็ดทำความสะอาดบนกางเกงของมัน
"ไม่ใช่แค่เล็กสั้นแถมยังเสร็จเร็ว ข้าไม่แปลกใจแล้วว่าเพราะอะไรองค์จักรพรรดินีปีศาจน้อยถึงถวิลหามังกรยักษ์ของสามีข้า ข้าว่านะพี่ใหญ่หยุ่น ท่านอย่าเสียเวลาร่วมรักกับภรรยาของตัวเองเลย ถึงทำไปพวกนางก็ไม่รู้สึกดีอะไร ไม่สู้ปล่อยให้สามีข้าที่เป็นชายแท้ทำแทนท่าน รับรองว่าพวกพี่สาวจะต้องรู้สึกดีจนติดใจไม่ต่างจากจักรพรรดินีปีศาจน้อยแน่นอน"
ขบคำ หยุนเช่อก็ดีดผึงลุกขึ้นมายืนตรง มันมองไปที่ใต้หล้าอันดับเจ็ดด้วยสีหน้าเคร่งขรึมจริงจังจนน่ากลัว
"เจ้าคิดเช่นนั้นจริง ๆ ?"
"พะ...พี่ใหญ่หยุน...ข้าเพียง...ล้อเล่นเท่านั้น...ข้าคิดว่า...ทำแบบนี้จะทำให้ท่านรู้สึกดีมากกว่าอมให้..."
ปรากฏว่าการแสดงออกเมื่อครู่เป็นการแกล้งทำทั้งหมด เพื่อตอบสนองความพึงพอใจของหยุนเช่อ...ทว่าถึงจะเป็นการแสดง ก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่ใช่เรื่องจริง
"ไม่!! มาทำให้เป็นจริงกันเถอะ!!"
"อะไรนะ?"
ทันใดนั้น หยุนเช่อก็เริ่มสาธยายถึงรสนิยมผิดแผกและความปรารถนาของมันให้ใต้หล้าอันดับเจ็ดฟัง รวมถึงแผนการในอนาคตที่มันอยากให้เกิด
ในแง่ความงดงามภรรยาของหยุนเช่อบนดาวขั้วน้ำเงินไม่ได้ด้อยไปกว่าสตรีบนแดนเทพ แต่สิ่งที่ยากลำบากในแผนการของหยุนเช่อคือมันจะหาคู่ขาคนไหนมาร่วมรักกับพวกนาง
ถ้าเลือกคนจากแดนเทพ หยุนเช่อกลัวว่าช่องว่างระหว่างพลังของทั้งสองฝ่ายจากแตกต่างกันมากเกินไป อาจเกิดเรื่องไม่คาดฝันหากชายคนนั้นหลุดการควบคุม
เซี่ยวหยุนจึงเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด แต่ปัญหาหลักของมันคือมันมีภรรยาเป็นใต้หล้าอันดับเจ็ดอยู่แล้ว
แต่ตอนนี้ใต้หล้าอันดับเจ็ดได้ยินยอมและขอให้เซี่ยวหยุนครอบครองภรรยาทั้งหมดของมัน แน่นอนว่าหยุนเช่อต้องมีความสุขอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ มันรอที่จะยกพวกนางใส่พานให้คนอื่นมานานนม ขอแค่เซี่ยวหยุนชี้นิ้วเลือก หยุนเช่อย่อมไม่ลังเลที่จะเปิดห้องนอนของคนรักให้มันเข้ามาเชยชมตามใจชอบ
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
หยุนจู๋เล็กนี่เสียความรู้สึกมากเลย
อย่ามองเป็นปมด้อย เพียงแค่เล็ก สั้น ขอให้ขยันซอยละกัน
ลุงว่านะลีลาดีก็ชนะได้นะครับ ::Shy:: ::Thankyou::
หมดกันพระเอกได้เอาใครบ้างนี้
หมดกันลูกรักโชคชะตา
พี่หยุนต้องหาปมเด่นมากลบปมด้อยได้แน่
สุดจัด
สุดยอดเลยผัวเมีย
สุดยอดจัดต่อไป
ฝึกร่างกายถึงขั้นไหนแล้ว เปลี่ยนขนาดไม่ได้รึ งงแท้
ทำไมถึงเล็กขนาดนั้น
หยุน !!!!!!!
::HeyHey::
::Hunger::
เรื่องนี้รวมสารพัดความต้องการทางเพศจริง ๆ ทั้งสวิง ชอบเด็ก มาโซคิสม์ ซาดิสม์ ข่มขืน พึ่งใช้วิจารณญาณในการอ่านครับ บางท่านอาจติดใจ
พระเอกอถาร ::Goaway:: แท้กว้า
หยุนเอ้ยหยุนวันๆไม่ทำอะไรห คิดแต่จะหาคนมาอึบเมีย
แจกความเพลิดเพลินให้ทุกคนใครจะมาร่วมก็ย่อมได้ ใจกว้างยิ่งนัก
หยุนหมวกเขียว ต้องเป็นฉายาใหม่แล้วหล่ะ
::Angry::
ถูกใจมากครับ ต้องตามเข้ากลุ่มลับแล้ว
เล็กจี้ ไร้น้ำยา
::JubuJubu::
เปลี่ยนขนาดไม่ได้รึ
มาแล้ว มาแล้ว กำลังรออ่านเลยครับ ขอบคุณครับ
ได้เหยื่อเพิ่มแล้ว
น้องชายต้องรับบทหนัก
ไอนั้นเล็กเป็นปัญหาระดับโลก
เล็กขนาดนี้ต้องหาวิธีเปลี่ยนขนาดไหมนะ หรือหาวิธีการอื่นให้มีความมั่นใจกลับมา
งานนี้สาวสวยอันดับเจ็ดจะมีความลับอะไรมาเฉลยนะ
::KO::
นึกว่าจะใหญ่
โดนหยามขนาดนี้ต้องทำให้รู้ว่าเล็กก็มีดีเหมือนกันนะ
ได้คนช่วยทำตามแผนอีก 1 ซะงั้น
เซี่ยวหยุน เป็นตัวเลือกที่ดี
ใต้หล้าอันดับเจ็ดจะว่าไง
ขอบคุณครับ
หยุน the cuck 555
มันไม่มีวิชาขยายจริงๆหรอ เก่งซะขนาดนั้น ::Thinking::
เล็กสั้นขยันซอย บักยุนอย่าไปยอมนะ
พี่หยุนนนนนน
หยุนเช่อหมดสภาพผู้ยิ่งใหญ่
::Thankyou::
ถึงจะเล็กสั้น แต่ความมันไม่เคยลดเลยนะ
ยังไงดีอ่ะ ไปไกลสุดกู่แล้วพี่หยุน
เอาเเล้วลูกพี่หาผัวให้เมียคนไหนอีกน้า
อ้างจาก: Oumale เมื่อ ตุลาคม 30, 2024, 01:23:25 หลังเที่ยง----------------------------------------------------------------
ตอนทั้งหมด
อสูรพลิกฟ้า NTR
ตอนที่ 1 คำเชิญของราชินีมาร
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268782.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268782.0)
ตอนที่ 2 คำตอบของเชียนเย่หยิงเอ๋อร์
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268805.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268805.0)
ตอนที่ 3 สุนัขของจักรพรรดินี
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268902.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268902.0)
ตอนที่ 4 ปรมันตร์สิ้นท่า
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268939.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268939.0)
ตอนที่ 5 แดนลำนำเหมันต์
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=282706.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=282706.0)
บทที่ 6 ปิงหยุนผู้ร่วงหล่น
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=282999.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=282999.0)
บทที่ 7 วาสนาเทพอัคคี
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=284373.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=284373.0)
บทที่ 8 หั่วพั่วหยุนชำระแค้น
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=284474.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=284474.0)
บทที่ 9 ความอื้อฉาวของจักรพรรดินิปีศาจน้อย
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=285365.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=285365.0)
บทที่ 10 การตัดสินใจของมู่เซวียนหยิน
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=285490.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=285490.0)
บทที่ 11 เกลี้ยกล่อมหมาป่าสวรรค์
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=286536.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=286536.0)
บทที่ 12 พิธีสถาปนา
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=287533.msg3075079#msg3075079 (https://xonly8.com/index.php?topic=287533.msg3075079#msg3075079)
บทที่ 13 พ่อและลูกสาว
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=288260.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=288260.0)
บทที่ 14 สองดรุณีหนึ่งผู้เฒ่า
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=288739.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=288739.0)
บทที่ 15 ไฉจือสิ้นพรหมจรรย์
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=289557.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=289557.0)
บทที่ 16 หมาป่าสวรรค์ที่เปลี่ยนไป
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=290317.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=290317.0)
บทที่ 17 มู่เซวียนหยินxฉืออู่เหยา
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=290560.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=290560.0)
บทที่ 18 แรกสัมผัสอู๋ซิน
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=291036.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=291036.0)
บทที่ 19 คำสารภาพของใต้หล้าอันดับเจ็ด
อ่าน : กำลังอ่าน
บทที่ 20 เฟิงเสวี่ยเอ๋อร์ผู้ว่าง่าย
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/1/2568)
บทที่ 21 ทายาทหมาป่าสวรรค์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/2/2568)
บทที่ 22 มารยาปรมันต์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/3/2568)
บทที่ 23 นารีแพทย์ ซูหลิงเอ๋อร์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/4/2568)
บทที่ 24 บิดามารดาของหยุนเช่อ
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/5/2568)
บทที่ 25 คำสารภาพและการล่อลวง
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/6/2568)
บทที่ 26มารดาออกศึก
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/7/2568)
บทที่ 27 มู่หยูโหรวสมปรารถนา
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/8/2568)
บทที่ 28 ครั้งแรกของอู่ซิน?
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/9/2568)
บทที่ 29 ความด่างพร้อยของฉู่เยว่ชาน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/10/2568)
บทที่ 30 หนึ่งจักรพรรดินี สองบุรุษ
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/11/2568)
บทที่ 31 โอกาศของวายุเหมันต์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/12/2568)
บทที่ 32 พัฒนาการของอู่ซิน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/1/2569)
บทที่ 33 จัสมินอาบโลกีย์ ต้น
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/2/2569)
บทที่ 34 จัสมินอาบโลกีย์ ปลาย
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/3/2569)
บทที่ 35 ชางชูเหอผู้บริสุทธ์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/4/2569)
บทที่ 36 ความเสียสละของชางชูเหอ (ล่าสุด)
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/5/2569)
เนื้อหาในเว็บผมจะอัพเดทให้เดือนละตอนนะครับ ทุกวันที่หนึ่งของเดือน ส่วนในกลุ่มลับจะอับลงทุก 1-3 วันจนกว่าจะทันต้นฉบับ
ใครอยากเข้ากลุ่มลับสามารถแอดมาพูดคุยได้ที่ FB : Art atowai https://www.facebook.com/profile.php?id=100085587786380 (https://www.facebook.com/profile.php?id=100085587786380)
ค่าเข้า 110 บาท และอ่านได้ล่วงหน้าแบบไม่ต้องรอนาน
[/size]
(https://attachments.xonly8.com/images/b677b5270cf333afe3325afd426eb7bac279809b.jpg)
--------------------------------------------------------------------------------------------
ภาพประกอบจินตนาการ
(https://attachments.xonly8.com/images/804f198ffc046e45238f424d5f353d8b2980269c.png)
ใต้หล้าอันดับเจ็ด
(https://attachments.xonly8.com/images/3371fb1108b4010ba7f5b060d313a20a1c77c02d.jpg)
เฟิงเสวี่ยเอ๋อร์
--------------------------------------------------------------------------------------------
บทที่ 19 คำสารภาพของใต้หล้าอันดับเจ็ด
หลังจากพาไฉจือและสุ่ยเม่ยอินไปเยี่ยมเยี่ยนบิดามารดา หยุนเช่อก็นำอูู๋ซินที่หมดสติกลับไปพักที่ราชวังปีศาจ
มันวางอู๋ซินลงบนเตียง จากนั้นจับจ้องนาง ท่อนล่างของบุตรสาวยังคงเปลือยเปล่าจนเห็นเครื่องเพศเด่นชัด สามารถสังเกตพบกลีบเนื้ออมชมพูของอู๋ซินสั่นกระตุกเป็นระยะจากรสสวาทครั้งแรก หยุนเช่อจึงอดไม่ได้ที่จะสัมผัสเล็กน้อย แหวกร่องรักของบุตรสาวเพื่อสำรวจภายใน มีร่องรอยของเชื้อบุรุษเกาะติดบนพนังเนื้อเป็นชั้นบาง ๆ ส่วนที่เหลือเข้าไปอัดอยู่ภายในมดลูกหมดสิ้นจนท้องน้อยปูดโปน
อย่างไรก็ตาม หยุนเช่อยังไม่พร้อมจะถูกเรียกว่าท่านตาตอนนี้ และถ้าเยว่ฉานทราบเรื่องเข้า มันคงไม่แคล้วถูกนางบันดาลโทสะจนชีวิตคู่สิ้นสุด แม้ความเป็นไปได้จะน้อยนิด แต่หยุนเช่อก็ไม่อยากเสี่ยงโดยใช่เหตุ มันใช้พลังปราณอัดไปที่มดลูกของอู๋ซินเพื่อช่วยคุมกำเนิดให้นาง
เมื่อขั้นตอนแล้วเสร็จ หยุนเช่อก็ลากเก้าอี้ตัวข้าง ๆ มานั่งและเฝ้ามองร่างกึ่งเปลือยของอู๋ซินบนเตียงอย่างเพลิดเพลิน
มันครุ่นคิดถึงสิ่งที่พึ่งเกิดขึ้น ลูกสาวผู้บริสุทธิ์ของมันแปดเปื้อนแล้ว และหลังจากนี้นางจะต้องพบเจอเรื่องโสมมอีกมาก ร่างกายต้องย่อยยับตามรอยฉืออู่เหยาแน่นอน มันอยากบันทึกภาพอู๋ซินยามที่ยังไร้มลทินไว้ในความทรงจำให้มากที่สุด
"...พี่ใหญ่หยุนอยู่ในห้องรึไม่?"
(ไยน้องเจ็ดถึงมาหาข้ากลางดึก?)
"น้องเจ็ดมาที่นี่มีปัญหาอันใด? เจ้าเข้ามาก่อน"
หยุนเช่อวางเขตแดนปิดกั้นไว้รอบกายอู๋ซิน มันก็อนุญาตให้ใต้หล้าอันดับเจ็ดเข้ามาในห้องได้
ใต้หล้าอันดับเจ็ดเดินเข้ามาพร้อมสีหน้าเป็นกังวล
"เกิดอะไรขึ้น? อย่าบอกนะว่าเซี่ยวหยุนต้องการลูกคนที่สาม? ฮ่าฮ่าฮ่า!!"
"ไม่...ไม่ใช่...ถึงลูกคนที่สามจะ...ไม่เลว แต่เหตุผลที่ข้ามาหาท่านวันนี้มิใช่เรื่องนั้น คือว่า..."
ใต้หล้าอันดับเจ็ดพูดอย่างกระอักกระอ่วน บนหน้างามมีหยาดเหงื่อไหลท่วม สร้างความประหลาดใจให้หยุนเช่ออย่างยิ่ง
"พี่...พี่ใหญ่หยุน...แท้...แท้จริงแล้ว...ระหว่างที่ท่านไปที่แดนเทพอะไรนั้น...สามีของข้า...เอ่อ...มัน..."
ครั้นเห็นว่าใต้หล้าอันดับเจ็ดพูดถึงสามีของนางซึ่งเป็นน้องชายร่วมสาบานของมัน...เซี่ยวหยุน หยุนเช่อก็รับทราบทันทีว่านางต้องการเอ่ยสิ่งใด มันใคร่ครวญในใจ เซี่ยวหยุนผู้นี้มีความกล้าที่จะได้เสียกับคนรักของมัน แต่กลับอ่อนด้อยจนถูกเมียตัวเองจับได้ แถมอู๋ซินก็ยังรู้อีกต่างหาก เห็นทีมันต้องหาเวลาไปสั่งสอนน้องชายคนดีคนนี้เพื่อให้เรียนรู้วิธีมีชู้อย่างแนบเนียนเสียแล้ว
"...หากเจ้าต้องการเอ่ยถึงเรื่องระหว่างเซี่ยวหยุนและไฉยี ข้าทราบอยู่ก่อนแล้ว"
"เอ๊ะ พี่...พี่ใหญ่หยุนรู้แล้ว!!?"
ใต้หล้าอันดับเจ็ดตื่นตระหนกก่อนจะคุกเข่าลงทันควัน
"ข้า...ข้าต้องขออภัยท่าน...เป็นความผิดข้าที่ไม่ได้ควบคุมมันให้ดี...มันถึงได้กระทำเรื่องต่ำช้าไร้ยางอายพรรค์นั้น ถ้าพี่ใหญ่หยุนต้องการลงโทษ โปรดละเว้นพี่เซียวหยุนและมาลงที่ข้า ข้ายินดีรับผิดทุกอย่างแทนมัน!!"
ใต้หล้าอันดับเจ็ดก้มหน้าลงและกล่าวอย่างรู้สึกผิด
จากมุมนี้ หยุนเช่อสามารถเห็นทรวงอกที่เบียดกันเป็นร่องลึกได้อย่างง่ายดายจากคอเสื้อที่หลวมกว้างของใต้หล้าอันดับเจ็ด แม้จะพูดไม่ได้อย่างเต็มปากว่าใหญ่โต แต่ก็ไม่ได้เล็กจนรู้สึกดูแคลน อีกทั้งนางเป็นถึงมารดาที่ให้กำเนิดบุตรสองคนแล้วแท้ ๆ กระนั้นยอดอกก็ยังเป็นสีชมพูเปล่งปลั่ง มีกลิ่นอายอ่อนละมุนราวเด็กสาวแรกแย้ม มันคาดเดาว่าอาจเป็นเพราะเผ่าพันธุ์ของนางที่มีสายเลือดภูติไหลเวียน ร่างกายจึงคงความอ่อนเยาวน์ได้อย่างน่าอัศจรรย์
พริบตานั้น หยุนเช่อพลันเกิดความคิดชั่วร้าย ยามปกติ ชายอื่นจะมีสัมพันธ์กับภรรยาของมันจนปรุพรุน ฉะนั้นทำไมมันไม่ใช่โอกาสนี้ จัดแจงร่วมทำรักกับภรรยาของคนอื่นเสียบ้าง ยิ่งกว่านั้นยังเป็นภรรยาของเซี่ยวหยุนที่ลักลอบได้เสียกับไฉยี เจ้าเอาภรรยาข้าไปแล้ว ก็ถึงทีข้าเอาภรรยาเจ้าบ้าง ช่างเท่าเทียมเสียนี่กระไร มันไม่อาจปล่อยให้โอกาสดี ๆ เช่นนี้หลุดรอด
"...เจ้าอยากชดใช้บาปแทนเซี่ยวหยุนงั้นรึ?"
"...ข้ายินดี"
"เหอะ!! ศักดาข้าสูงส่งถึงขั้นไหน โทษของการสร้างความแปดเปื้อนให้ภรรยาข้าไหนเลยจะเป็นเรื่องเล็กน้อย!! ต่อให้เจ้ายินดี ก็ไม่มีทางชดใช้ได้หมด!!"
ใต้หล้าอันดับเจ็ดเงยหน้าขึ้นและสบตาหยุนเช่ออย่างกล้าหาญ ตราบใดที่นางปกป้องเซี่ยวหยุนและลูกทั้งสองคนได้ ต่อให้เป็นบทลงโทษที่หนักหนาก็ไม่มีอะไรที่นางทำไม่ได้
"แต่ว่า...เห็นแก่ความเสียสละของเจ้า กอปรกับความเด็ดเดี่ยวที่กล้ามาสารภาพกับข้าอย่างซื่อตรง...คิดยกโทษให้เซี่ยวหยุน...ไม่ใช่เป็นไปไม่ได้...ทว่าเจ้าต้องทำให้ข้ารู้สึกดีเสียก่อน...เข้าใจรึไม่?"
หยุนเช่อไม่กล่าวมากความ มันกางขาออกกว้าง ก่อนจะชี้นิ้วไปที่เป้ากางเกงเป็นการสื่อความนัย
ใต้หล้าอันดับเจ็ดหาใช่คนไม่รู้ความ นางเป็นสตรีที่ออกเรือนแล้ว ย่อมรู้ได้โดยธรรมชาติว่าหยุนเช่อต้องการสิ่งใด นางจึงค่อย ๆ คลานเข่าเข้าหาชายหนุ่ม สองมือปลดกางเกงของมันออกอย่างรวดเร็วช่ำชอง
"เจ้าคงผิดหวังในตัวข้ามาก"
"หามิได้...เป็นเรื่องปกติที่พี่ใหญ่หยุนจะเอาคืนในสิ่งที่สามีข้าล่วงเกินภรรยาของพี่ใหญ่หยุน"
ไม่เพียงไม่โกรธ ใต้หล้าอันดับเจ็ดยังรู้สึกโชคดีมาก บทลงโทษไม่ร้ายแรงเท่าที่นางคิด และเป็นวิธีการที่ดีที่สุดเพื่อให้นางชดใช้แทนเซี่ยวหยุน จากนี้เพียงสร้างความพึงพอใจให้หยุนเช่อจนได้รับการอภัย การเปลืองตัวเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ใช่เรื่องใหญ่แต่อย่างใด
อีกทั้ง...เวลานี้หยุนเช่อคือชายที่อยู่บนจุดสูงสุดและเป็นที่นับถือของผู้คนทั่วหล้า เป็นจักรพรรดิที่ยิ่งใหญ่แห่งแดนเทพซึ่งห่างชั้นกับดาวขั้วน้ำเงินอย่างไม่เห็นฝุ่น แม้ว่าจะรู้สึกผิดกับเซี่ยวหยุนอยู่บ้าง แต่ในฐานะสตรีไหนเลยใต้หล้าอันดับเจ็ดจะไม่มีความลุ่มหลงต่อบุรุษมากความสามารถเยี่ยงหยุนเช่อในใจ
มิหนำซ้ำในฐานะจักรพรรดิหยุน...ร่างกายของเขาสมควรไม่ธรรมดา ถึงนางจะไม่ใช่สตรีที่มักมากกามคุณ ทั้งชีวิตเคยผ่านมือเซี่ยวหยุนผู้เป็นสามีเพียงคนเดียว สัมผัสกับแท่งเนื้อแค่แท่งเดียวมาตลอด หากแต่หลังหลับนอนด้วยกันหลายครั้ง จนคลอดบุตรมาแล้วถึงสองคน ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะเบื่อรสชาติเดิม ๆ...ยามนี้มีโอกาสที่จะรับรู้ประสบการณ์ใหม่ ๆ แถมยังเป็นการกระทำเพราะความจำใจเพื่อชดใช้ความผิด มันไม่ใช่ความต้องการของนาง นางสามารถทำได้โดยไม่รู้สึกละอายใจ
ใต้หล้าอันดับเจ็ดมอบเหตุผลอันชอบธรรมให้ตัวเองก่อนจะดำเนินการต่อ แต่ดั่งวลีที่ว่า 'ยิ่งคาดหวังเท่าไหร่ ความผิดหวังก็จะมากเท่านั้น' วินาทีที่นางได้ยลโฉมแกนกายหยุนเช่อ ถ้อยคำหนึ่งก็หลุดออกจากปากโดยไม่อาจเก็บรั้ง
"เล็กเกินไปแล้ว!!"
ใต้หล้าอันดับเจ็ดตกใจมากจนเผลอลั่นวาจาออกมาตรง ๆ กระทั่งนางรู้ตัว ใต้หล้าอันดับเจ็ดก็รีบปิดปากตัวเองและมองหน้าหยุนเช่ออย่างแตกตื่น อย่างไรก็ตาม ไม่เพียงหยุนเช่อไม่โกรธ แต่หนอนเนื้อที่โผล่พ้นกางเกงของมันที่อ่อนยวบแต่เดิมยังตื่นตัวขึ้นเล็กน้อยจากคำดูถูก
"คือ...พี่ใหญ่หยุน...ที่ข้าพูดไป...ไม่ได้มีความหมายเช่นนั้น..."
"ไม่ต้องคิดมาก เราต่างเป็นครอบครัวเดียวกัน เจ้าสามารถพูดได้ตามตรง ข้างล่างของข้าเล็กถึงเพียงนั้นเชียว?"
นัยน์ตาของหยุนเช่อเป็นประกายราวกับแสงดาว เฝ้ารอว่าใต้หล้าอันดับเจ็ดจะตอบสนองอย่างไร
แน่นอนว่าใต้หล้าอันดับเจ็ดต้องสับสน วาจาเมื่อครู่ของนางสมควรเป็นความอัปยศอดสูครั้งใหญ่ของบุรุษเพศไม่ใช่หรือ แล้วเหตุใดพี่ใหญ่หยุนนอกจากไม่โกรธยังแสดงออกด้วยอารามตื่นเต้นแปลก ๆ ชั่วขณะหนึ่งนางไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
แต่ทันใดนั้น ความสงสัยของใต้หล้าอันดับเจ็ดก็ได้รับคำตอบ ตั้งแต่แรกนางไม่เข้าใจว่าทำไมเซี่ยวหยุนกับจักรพรรดินีปีศาจน้อยถึงลงเอยกันได้ ไม่มีทางที่คนอย่างเซี่ยวหยุนจะพิชิตจักรพรรดินีปีศาจน้อยให้ยินยอม ด้วยบุคลิกที่เย่อหยิงจนเยือกเย็นของจักรพรรดินีปีศาจน้อย การตกหลุมรักเซี่ยวหยุนย่อมเป็นไปไม่ได้ แม้ว่าต้นเหตุจะเป็นเพราะการจากไปอันยาวนานของหยุนเช่อจนเกิดความเปล่าเปลี่ยว การอยากหาใครสักคนมามาช่วยคลายความเหงาจึงเป็นเรื่องปกติ และบังเอิญว่าผู้โชคดีคนนั้นคือเซี่ยวหยุน แต่บัดนี้หยุนเช่อกลับมาหาได้พักใหญ่
ทั้งสองเมื่อได้หวนคืน ก็ต้องชดเชยความรักความอบอุ่นให้กันจนอิ่มหนำ กระนั้นจักรพรรดินีปีศาจน้อยกลับเรียกหาเซี่ยวหยุนอีกครั้งเมื่อไม่กี่วันก่อนจนนางบังเอิญเห็น ดูเหมือนว่าต้นเหตุของเรื่องราวจะเป็นเพราะหนอนน้อยของหยุนเช่อที่ไร้ความสามารถแท่งนี้ มันถึงขั้นตื่นเต้นดีใจยามได้ยินคำเหยียดหยามว่าเล็กจ้อย แถมไม่รู้สึกโกรธทั้งที่คนรักตัวเองสมสู่กับชายอื่น
ไม่นานนักใต้หล้าอันดับเจ็ดผู้ชาญฉลาดก็ได้ข้อสรุป
นางเปลี่ยนกิริยาที่นอบน้อมในทีแรกและยืนขึ้นอย่างปลอดโปร่ง
"เป็นอะไร? ไม่อยากอมให้ข้า? หากเจ้าไม่เต็มใจกระทำ เซี่ยวหยุนต้องประสบคราเคราะห์แน่แล้ว...โอ้ว!!"
ไม่ทันให้หยุนเช่อพูดจบ ใต้หล้าอันดับเจ็บก็ผลักมันพร้อมเก้าอี้ลงกับพื้น
ท่ามกลางจิตใจที่สับสนของหยุนเช่อ ใต้หล้าอันดับเจ็ดก็ย่ำเท้าลงบนแกนกายของมัน
"อู้ว!! เป็นฝ่าเท้าที่สบายนัก...ไม่สิ น้องเจ็ด เจ้าคิดทำอะไรกันแน่?"
"คิกคิก ถามว่าข้าทำอะไร พี่ใหญ่หยุนอย่าเสแสร้งแกล้งโง่...ตอนนี้ข้ารู้ตัวแล้ว...พี่ใหญ่หยุน...ความจริงแล้วเจ้าชอบให้เมียตัวเองนอกใจใช่รึไม่?"
"@$%#$%#%!!!!"
หยุนเช่อตกตะลึงทันควัน ความลับนี้ไม่มีใครรู้นอกจากอู๋ซิน แล้วไฉนนางถึงรู้?
หยุนเช่อซึ่งเป็นฝ่ายได้เปรียบทีแรก นาทีนี้มันตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบโดยพลัน
"ดูจากสีหน้าของพี่ใหญ่หยุน แสดงว่าจริงแท้ไม่ผิดแน่...หุหุหุหุ...ท่านกล่าวว่าเราต่างเป็นครอบครัวเดียวกัน มีอะไรสามารถพูดตรง ๆ ได้ ฉะนั้นข้าจะพูดตรง ๆ ...แท่งเนื้อของพี่ใหญ่หยุน กระทั่งบุตรชายของข้า หยงอันก็ยังมีของดีใหญ่โตกว่าท่าน นี่ท่านเป็นบุรุษจริง ๆ รึ?"
ใต้หล้าอันดับเจ็ดขยี้เท้าแรง ๆ สองสามครั้ง ทำเอาหยุนเช่อผู้ถูกเหยียบถึงจุดสุดยอด หลั่งน้ำเชื้อออกมาเปื้อนฝ่าเท้าของใต้หล้าอันดับเจ็ด
ครั้นสัมผัสได้ถึงความสกปรกจากของเหลว นางก็เหลือบตาใส่หยุนเช่ออย่างเหยียดหยาม รีบใช้เท้าตัวเองเช็ดทำความสะอาดบนกางเกงของมัน
"ไม่ใช่แค่เล็กสั้นแถมยังเสร็จเร็ว ข้าไม่แปลกใจแล้วว่าเพราะอะไรองค์จักรพรรดินีปีศาจน้อยถึงถวิลหามังกรยักษ์ของสามีข้า ข้าว่านะพี่ใหญ่หยุ่น ท่านอย่าเสียเวลาร่วมรักกับภรรยาของตัวเองเลย ถึงทำไปพวกนางก็ไม่รู้สึกดีอะไร ไม่สู้ปล่อยให้สามีข้าที่เป็นชายแท้ทำแทนท่าน รับรองว่าพวกพี่สาวจะต้องรู้สึกดีจนติดใจไม่ต่างจากจักรพรรดินีปีศาจน้อยแน่นอน"
ขบคำ หยุนเช่อก็ดีดผึงลุกขึ้นมายืนตรง มันมองไปที่ใต้หล้าอันดับเจ็ดด้วยสีหน้าเคร่งขรึมจริงจังจนน่ากลัว
"เจ้าคิดเช่นนั้นจริง ๆ ?"
"พะ...พี่ใหญ่หยุน...ข้าเพียง...ล้อเล่นเท่านั้น...ข้าคิดว่า...ทำแบบนี้จะทำให้ท่านรู้สึกดีมากกว่าอมให้..."
ปรากฏว่าการแสดงออกเมื่อครู่เป็นการแกล้งทำทั้งหมด เพื่อตอบสนองความพึงพอใจของหยุนเช่อ...ทว่าถึงจะเป็นการแสดง ก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่ใช่เรื่องจริง
"ไม่!! มาทำให้เป็นจริงกันเถอะ!!"
"อะไรนะ?"
ทันใดนั้น หยุนเช่อก็เริ่มสาธยายถึงรสนิยมผิดแผกและความปรารถนาของมันให้ใต้หล้าอันดับเจ็ดฟัง รวมถึงแผนการในอนาคตที่มันอยากให้เกิด
ในแง่ความงดงามภรรยาของหยุนเช่อบนดาวขั้วน้ำเงินไม่ได้ด้อยไปกว่าสตรีบนแดนเทพ แต่สิ่งที่ยากลำบากในแผนการของหยุนเช่อคือมันจะหาคู่ขาคนไหนมาร่วมรักกับพวกนาง
ถ้าเลือกคนจากแดนเทพ หยุนเช่อกลัวว่าช่องว่างระหว่างพลังของทั้งสองฝ่ายจากแตกต่างกันมากเกินไป อาจเกิดเรื่องไม่คาดฝันหากชายคนนั้นหลุดการควบคุม
เซี่ยวหยุนจึงเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด แต่ปัญหาหลักของมันคือมันมีภรรยาเป็นใต้หล้าอันดับเจ็ดอยู่แล้ว
แต่ตอนนี้ใต้หล้าอันดับเจ็ดได้ยินยอมและขอให้เซี่ยวหยุนครอบครองภรรยาทั้งหมดของมัน แน่นอนว่าหยุนเช่อต้องมีความสุขอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ มันรอที่จะยกพวกนางใส่พานให้คนอื่นมานานนม ขอแค่เซี่ยวหยุนชี้นิ้วเลือก หยุนเช่อย่อมไม่ลังเลที่จะเปิดห้องนอนของคนรักให้มันเข้ามาเชยชมตามใจชอบ
::Hunger::
::Horror::
หยุนเช่อคงอยากลบล้างปมด้อยเลยให้เมียไปนอนกับคนอื่น
::YehYeh::
ขอบคุณมากครับ ติดตามผลงานแปลเสมอครับ
หยุนเช่อ โรคจิตขึ้นเรื่อยๆ แล้ว
::WowWow::
เริ่มไปไกลล่ะสุดกู่แล้วพี่หยุน ::Glad::
เสียฟอร์มจักรพรรดิหยุนหมด🤣🤣
พี่หยุนลากน้อง7 มาร่วมสมาคมด้วยเลยดิ
ได้เมียคนอื่นบ้าง ปล่อยเมียโดนมาเยอะ
สุดเกิน
::GiveMe:: หมดกันการตั้งครรภ์ทั้งที่มีพรหมจรรย์หยุนเองช่างไม่เห็นใจเลย
::Glad:: ::Glad:: ขอบคุณมากครับ
ใช้วิชาปราณเพิ่มขนาดได้
หมดกันหยุนเช่อ...
หยุนตกกะใจด้วย ::Evil:: ::Evil::
::DookDig:: พี่หยุ่นจะเล็กตลอดไปแบบนี้ไม่ได้นะ
พระเอกเรื่องนี้หมดคำจะพูด
::DookDig::
หยุนเช่อ จักรพรรดิ์ผู้มีจิตใจบิดเบี้ยว
ปล ว่าแต่กำลังภายในมันใช้คุมกำเนิดได้ด้วย?
ขอบคุณครับ
เสียหมามาก พระเอก
ผู้น้องช่วยสวมหมวกให้พี่ชาย? ::Dizzy::
555 เจอน้องเมียพูดเล่นแต่เอาจริงซะงั้น
สุดยอด
อ้างจาก: Oumale เมื่อ ตุลาคม 30, 2024, 01:23:25 หลังเที่ยง----------------------------------------------------------------
ตอนทั้งหมด
อสูรพลิกฟ้า NTR
ตอนที่ 1 คำเชิญของราชินีมาร
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268782.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268782.0)
ตอนที่ 2 คำตอบของเชียนเย่หยิงเอ๋อร์
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268805.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268805.0)
ตอนที่ 3 สุนัขของจักรพรรดินี
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268902.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268902.0)
ตอนที่ 4 ปรมันตร์สิ้นท่า
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268939.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268939.0)
ตอนที่ 5 แดนลำนำเหมันต์
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=282706.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=282706.0)
บทที่ 6 ปิงหยุนผู้ร่วงหล่น
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=282999.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=282999.0)
บทที่ 7 วาสนาเทพอัคคี
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=284373.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=284373.0)
บทที่ 8 หั่วพั่วหยุนชำระแค้น
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=284474.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=284474.0)
บทที่ 9 ความอื้อฉาวของจักรพรรดินิปีศาจน้อย
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=285365.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=285365.0)
บทที่ 10 การตัดสินใจของมู่เซวียนหยิน
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=285490.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=285490.0)
บทที่ 11 เกลี้ยกล่อมหมาป่าสวรรค์
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=286536.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=286536.0)
บทที่ 12 พิธีสถาปนา
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=287533.msg3075079#msg3075079 (https://xonly8.com/index.php?topic=287533.msg3075079#msg3075079)
บทที่ 13 พ่อและลูกสาว
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=288260.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=288260.0)
บทที่ 14 สองดรุณีหนึ่งผู้เฒ่า
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=288739.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=288739.0)
บทที่ 15 ไฉจือสิ้นพรหมจรรย์
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=289557.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=289557.0)
บทที่ 16 หมาป่าสวรรค์ที่เปลี่ยนไป
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=290317.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=290317.0)
บทที่ 17 มู่เซวียนหยินxฉืออู่เหยา
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=290560.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=290560.0)
บทที่ 18 แรกสัมผัสอู๋ซิน
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=291036.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=291036.0)
บทที่ 19 คำสารภาพของใต้หล้าอันดับเจ็ด
อ่าน : กำลังอ่าน
บทที่ 20 เฟิงเสวี่ยเอ๋อร์ผู้ว่าง่าย
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/1/2568)
บทที่ 21 ทายาทหมาป่าสวรรค์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/2/2568)
บทที่ 22 มารยาปรมันต์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/3/2568)
บทที่ 23 นารีแพทย์ ซูหลิงเอ๋อร์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/4/2568)
บทที่ 24 บิดามารดาของหยุนเช่อ
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/5/2568)
บทที่ 25 คำสารภาพและการล่อลวง
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/6/2568)
บทที่ 26มารดาออกศึก
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/7/2568)
บทที่ 27 มู่หยูโหรวสมปรารถนา
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/8/2568)
บทที่ 28 ครั้งแรกของอู่ซิน?
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/9/2568)
บทที่ 29 ความด่างพร้อยของฉู่เยว่ชาน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/10/2568)
บทที่ 30 หนึ่งจักรพรรดินี สองบุรุษ
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/11/2568)
บทที่ 31 โอกาศของวายุเหมันต์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/12/2568)
บทที่ 32 พัฒนาการของอู่ซิน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/1/2569)
บทที่ 33 จัสมินอาบโลกีย์ ต้น
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/2/2569)
บทที่ 34 จัสมินอาบโลกีย์ ปลาย
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/3/2569)
บทที่ 35 ชางชูเหอผู้บริสุทธ์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/4/2569)
บทที่ 36 ความเสียสละของชางชูเหอ (ล่าสุด)
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/5/2569)
เนื้อหาในเว็บผมจะอัพเดทให้เดือนละตอนนะครับ ทุกวันที่หนึ่งของเดือน ส่วนในกลุ่มลับจะอับลงทุก 1-3 วันจนกว่าจะทันต้นฉบับ
ใครอยากเข้ากลุ่มลับสามารถแอดมาพูดคุยได้ที่ FB : Art atowai https://www.facebook.com/profile.php?id=100085587786380 (https://www.facebook.com/profile.php?id=100085587786380)
ค่าเข้า 110 บาท และอ่านได้ล่วงหน้าแบบไม่ต้องรอนาน
[/size]
(https://attachments.xonly8.com/images/b677b5270cf333afe3325afd426eb7bac279809b.jpg)
--------------------------------------------------------------------------------------------
ภาพประกอบจินตนาการ
(https://attachments.xonly8.com/images/804f198ffc046e45238f424d5f353d8b2980269c.png)
ใต้หล้าอันดับเจ็ด
(https://attachments.xonly8.com/images/3371fb1108b4010ba7f5b060d313a20a1c77c02d.jpg)
เฟิงเสวี่ยเอ๋อร์
--------------------------------------------------------------------------------------------
บทที่ 19 คำสารภาพของใต้หล้าอันดับเจ็ด
หลังจากพาไฉจือและสุ่ยเม่ยอินไปเยี่ยมเยี่ยนบิดามารดา หยุนเช่อก็นำอูู๋ซินที่หมดสติกลับไปพักที่ราชวังปีศาจ
มันวางอู๋ซินลงบนเตียง จากนั้นจับจ้องนาง ท่อนล่างของบุตรสาวยังคงเปลือยเปล่าจนเห็นเครื่องเพศเด่นชัด สามารถสังเกตพบกลีบเนื้ออมชมพูของอู๋ซินสั่นกระตุกเป็นระยะจากรสสวาทครั้งแรก หยุนเช่อจึงอดไม่ได้ที่จะสัมผัสเล็กน้อย แหวกร่องรักของบุตรสาวเพื่อสำรวจภายใน มีร่องรอยของเชื้อบุรุษเกาะติดบนพนังเนื้อเป็นชั้นบาง ๆ ส่วนที่เหลือเข้าไปอัดอยู่ภายในมดลูกหมดสิ้นจนท้องน้อยปูดโปน
อย่างไรก็ตาม หยุนเช่อยังไม่พร้อมจะถูกเรียกว่าท่านตาตอนนี้ และถ้าเยว่ฉานทราบเรื่องเข้า มันคงไม่แคล้วถูกนางบันดาลโทสะจนชีวิตคู่สิ้นสุด แม้ความเป็นไปได้จะน้อยนิด แต่หยุนเช่อก็ไม่อยากเสี่ยงโดยใช่เหตุ มันใช้พลังปราณอัดไปที่มดลูกของอู๋ซินเพื่อช่วยคุมกำเนิดให้นาง
เมื่อขั้นตอนแล้วเสร็จ หยุนเช่อก็ลากเก้าอี้ตัวข้าง ๆ มานั่งและเฝ้ามองร่างกึ่งเปลือยของอู๋ซินบนเตียงอย่างเพลิดเพลิน
มันครุ่นคิดถึงสิ่งที่พึ่งเกิดขึ้น ลูกสาวผู้บริสุทธิ์ของมันแปดเปื้อนแล้ว และหลังจากนี้นางจะต้องพบเจอเรื่องโสมมอีกมาก ร่างกายต้องย่อยยับตามรอยฉืออู่เหยาแน่นอน มันอยากบันทึกภาพอู๋ซินยามที่ยังไร้มลทินไว้ในความทรงจำให้มากที่สุด
"...พี่ใหญ่หยุนอยู่ในห้องรึไม่?"
(ไยน้องเจ็ดถึงมาหาข้ากลางดึก?)
"น้องเจ็ดมาที่นี่มีปัญหาอันใด? เจ้าเข้ามาก่อน"
หยุนเช่อวางเขตแดนปิดกั้นไว้รอบกายอู๋ซิน มันก็อนุญาตให้ใต้หล้าอันดับเจ็ดเข้ามาในห้องได้
ใต้หล้าอันดับเจ็ดเดินเข้ามาพร้อมสีหน้าเป็นกังวล
"เกิดอะไรขึ้น? อย่าบอกนะว่าเซี่ยวหยุนต้องการลูกคนที่สาม? ฮ่าฮ่าฮ่า!!"
"ไม่...ไม่ใช่...ถึงลูกคนที่สามจะ...ไม่เลว แต่เหตุผลที่ข้ามาหาท่านวันนี้มิใช่เรื่องนั้น คือว่า..."
ใต้หล้าอันดับเจ็ดพูดอย่างกระอักกระอ่วน บนหน้างามมีหยาดเหงื่อไหลท่วม สร้างความประหลาดใจให้หยุนเช่ออย่างยิ่ง
"พี่...พี่ใหญ่หยุน...แท้...แท้จริงแล้ว...ระหว่างที่ท่านไปที่แดนเทพอะไรนั้น...สามีของข้า...เอ่อ...มัน..."
ครั้นเห็นว่าใต้หล้าอันดับเจ็ดพูดถึงสามีของนางซึ่งเป็นน้องชายร่วมสาบานของมัน...เซี่ยวหยุน หยุนเช่อก็รับทราบทันทีว่านางต้องการเอ่ยสิ่งใด มันใคร่ครวญในใจ เซี่ยวหยุนผู้นี้มีความกล้าที่จะได้เสียกับคนรักของมัน แต่กลับอ่อนด้อยจนถูกเมียตัวเองจับได้ แถมอู๋ซินก็ยังรู้อีกต่างหาก เห็นทีมันต้องหาเวลาไปสั่งสอนน้องชายคนดีคนนี้เพื่อให้เรียนรู้วิธีมีชู้อย่างแนบเนียนเสียแล้ว
"...หากเจ้าต้องการเอ่ยถึงเรื่องระหว่างเซี่ยวหยุนและไฉยี ข้าทราบอยู่ก่อนแล้ว"
"เอ๊ะ พี่...พี่ใหญ่หยุนรู้แล้ว!!?"
ใต้หล้าอันดับเจ็ดตื่นตระหนกก่อนจะคุกเข่าลงทันควัน
"ข้า...ข้าต้องขออภัยท่าน...เป็นความผิดข้าที่ไม่ได้ควบคุมมันให้ดี...มันถึงได้กระทำเรื่องต่ำช้าไร้ยางอายพรรค์นั้น ถ้าพี่ใหญ่หยุนต้องการลงโทษ โปรดละเว้นพี่เซียวหยุนและมาลงที่ข้า ข้ายินดีรับผิดทุกอย่างแทนมัน!!"
ใต้หล้าอันดับเจ็ดก้มหน้าลงและกล่าวอย่างรู้สึกผิด
จากมุมนี้ หยุนเช่อสามารถเห็นทรวงอกที่เบียดกันเป็นร่องลึกได้อย่างง่ายดายจากคอเสื้อที่หลวมกว้างของใต้หล้าอันดับเจ็ด แม้จะพูดไม่ได้อย่างเต็มปากว่าใหญ่โต แต่ก็ไม่ได้เล็กจนรู้สึกดูแคลน อีกทั้งนางเป็นถึงมารดาที่ให้กำเนิดบุตรสองคนแล้วแท้ ๆ กระนั้นยอดอกก็ยังเป็นสีชมพูเปล่งปลั่ง มีกลิ่นอายอ่อนละมุนราวเด็กสาวแรกแย้ม มันคาดเดาว่าอาจเป็นเพราะเผ่าพันธุ์ของนางที่มีสายเลือดภูติไหลเวียน ร่างกายจึงคงความอ่อนเยาวน์ได้อย่างน่าอัศจรรย์
พริบตานั้น หยุนเช่อพลันเกิดความคิดชั่วร้าย ยามปกติ ชายอื่นจะมีสัมพันธ์กับภรรยาของมันจนปรุพรุน ฉะนั้นทำไมมันไม่ใช่โอกาสนี้ จัดแจงร่วมทำรักกับภรรยาของคนอื่นเสียบ้าง ยิ่งกว่านั้นยังเป็นภรรยาของเซี่ยวหยุนที่ลักลอบได้เสียกับไฉยี เจ้าเอาภรรยาข้าไปแล้ว ก็ถึงทีข้าเอาภรรยาเจ้าบ้าง ช่างเท่าเทียมเสียนี่กระไร มันไม่อาจปล่อยให้โอกาสดี ๆ เช่นนี้หลุดรอด
"...เจ้าอยากชดใช้บาปแทนเซี่ยวหยุนงั้นรึ?"
"...ข้ายินดี"
"เหอะ!! ศักดาข้าสูงส่งถึงขั้นไหน โทษของการสร้างความแปดเปื้อนให้ภรรยาข้าไหนเลยจะเป็นเรื่องเล็กน้อย!! ต่อให้เจ้ายินดี ก็ไม่มีทางชดใช้ได้หมด!!"
ใต้หล้าอันดับเจ็ดเงยหน้าขึ้นและสบตาหยุนเช่ออย่างกล้าหาญ ตราบใดที่นางปกป้องเซี่ยวหยุนและลูกทั้งสองคนได้ ต่อให้เป็นบทลงโทษที่หนักหนาก็ไม่มีอะไรที่นางทำไม่ได้
"แต่ว่า...เห็นแก่ความเสียสละของเจ้า กอปรกับความเด็ดเดี่ยวที่กล้ามาสารภาพกับข้าอย่างซื่อตรง...คิดยกโทษให้เซี่ยวหยุน...ไม่ใช่เป็นไปไม่ได้...ทว่าเจ้าต้องทำให้ข้ารู้สึกดีเสียก่อน...เข้าใจรึไม่?"
หยุนเช่อไม่กล่าวมากความ มันกางขาออกกว้าง ก่อนจะชี้นิ้วไปที่เป้ากางเกงเป็นการสื่อความนัย
ใต้หล้าอันดับเจ็ดหาใช่คนไม่รู้ความ นางเป็นสตรีที่ออกเรือนแล้ว ย่อมรู้ได้โดยธรรมชาติว่าหยุนเช่อต้องการสิ่งใด นางจึงค่อย ๆ คลานเข่าเข้าหาชายหนุ่ม สองมือปลดกางเกงของมันออกอย่างรวดเร็วช่ำชอง
"เจ้าคงผิดหวังในตัวข้ามาก"
"หามิได้...เป็นเรื่องปกติที่พี่ใหญ่หยุนจะเอาคืนในสิ่งที่สามีข้าล่วงเกินภรรยาของพี่ใหญ่หยุน"
ไม่เพียงไม่โกรธ ใต้หล้าอันดับเจ็ดยังรู้สึกโชคดีมาก บทลงโทษไม่ร้ายแรงเท่าที่นางคิด และเป็นวิธีการที่ดีที่สุดเพื่อให้นางชดใช้แทนเซี่ยวหยุน จากนี้เพียงสร้างความพึงพอใจให้หยุนเช่อจนได้รับการอภัย การเปลืองตัวเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ใช่เรื่องใหญ่แต่อย่างใด
อีกทั้ง...เวลานี้หยุนเช่อคือชายที่อยู่บนจุดสูงสุดและเป็นที่นับถือของผู้คนทั่วหล้า เป็นจักรพรรดิที่ยิ่งใหญ่แห่งแดนเทพซึ่งห่างชั้นกับดาวขั้วน้ำเงินอย่างไม่เห็นฝุ่น แม้ว่าจะรู้สึกผิดกับเซี่ยวหยุนอยู่บ้าง แต่ในฐานะสตรีไหนเลยใต้หล้าอันดับเจ็ดจะไม่มีความลุ่มหลงต่อบุรุษมากความสามารถเยี่ยงหยุนเช่อในใจ
มิหนำซ้ำในฐานะจักรพรรดิหยุน...ร่างกายของเขาสมควรไม่ธรรมดา ถึงนางจะไม่ใช่สตรีที่มักมากกามคุณ ทั้งชีวิตเคยผ่านมือเซี่ยวหยุนผู้เป็นสามีเพียงคนเดียว สัมผัสกับแท่งเนื้อแค่แท่งเดียวมาตลอด หากแต่หลังหลับนอนด้วยกันหลายครั้ง จนคลอดบุตรมาแล้วถึงสองคน ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะเบื่อรสชาติเดิม ๆ...ยามนี้มีโอกาสที่จะรับรู้ประสบการณ์ใหม่ ๆ แถมยังเป็นการกระทำเพราะความจำใจเพื่อชดใช้ความผิด มันไม่ใช่ความต้องการของนาง นางสามารถทำได้โดยไม่รู้สึกละอายใจ
ใต้หล้าอันดับเจ็ดมอบเหตุผลอันชอบธรรมให้ตัวเองก่อนจะดำเนินการต่อ แต่ดั่งวลีที่ว่า 'ยิ่งคาดหวังเท่าไหร่ ความผิดหวังก็จะมากเท่านั้น' วินาทีที่นางได้ยลโฉมแกนกายหยุนเช่อ ถ้อยคำหนึ่งก็หลุดออกจากปากโดยไม่อาจเก็บรั้ง
"เล็กเกินไปแล้ว!!"
ใต้หล้าอันดับเจ็ดตกใจมากจนเผลอลั่นวาจาออกมาตรง ๆ กระทั่งนางรู้ตัว ใต้หล้าอันดับเจ็ดก็รีบปิดปากตัวเองและมองหน้าหยุนเช่ออย่างแตกตื่น อย่างไรก็ตาม ไม่เพียงหยุนเช่อไม่โกรธ แต่หนอนเนื้อที่โผล่พ้นกางเกงของมันที่อ่อนยวบแต่เดิมยังตื่นตัวขึ้นเล็กน้อยจากคำดูถูก
"คือ...พี่ใหญ่หยุน...ที่ข้าพูดไป...ไม่ได้มีความหมายเช่นนั้น..."
"ไม่ต้องคิดมาก เราต่างเป็นครอบครัวเดียวกัน เจ้าสามารถพูดได้ตามตรง ข้างล่างของข้าเล็กถึงเพียงนั้นเชียว?"
นัยน์ตาของหยุนเช่อเป็นประกายราวกับแสงดาว เฝ้ารอว่าใต้หล้าอันดับเจ็ดจะตอบสนองอย่างไร
แน่นอนว่าใต้หล้าอันดับเจ็ดต้องสับสน วาจาเมื่อครู่ของนางสมควรเป็นความอัปยศอดสูครั้งใหญ่ของบุรุษเพศไม่ใช่หรือ แล้วเหตุใดพี่ใหญ่หยุนนอกจากไม่โกรธยังแสดงออกด้วยอารามตื่นเต้นแปลก ๆ ชั่วขณะหนึ่งนางไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
แต่ทันใดนั้น ความสงสัยของใต้หล้าอันดับเจ็ดก็ได้รับคำตอบ ตั้งแต่แรกนางไม่เข้าใจว่าทำไมเซี่ยวหยุนกับจักรพรรดินีปีศาจน้อยถึงลงเอยกันได้ ไม่มีทางที่คนอย่างเซี่ยวหยุนจะพิชิตจักรพรรดินีปีศาจน้อยให้ยินยอม ด้วยบุคลิกที่เย่อหยิงจนเยือกเย็นของจักรพรรดินีปีศาจน้อย การตกหลุมรักเซี่ยวหยุนย่อมเป็นไปไม่ได้ แม้ว่าต้นเหตุจะเป็นเพราะการจากไปอันยาวนานของหยุนเช่อจนเกิดความเปล่าเปลี่ยว การอยากหาใครสักคนมามาช่วยคลายความเหงาจึงเป็นเรื่องปกติ และบังเอิญว่าผู้โชคดีคนนั้นคือเซี่ยวหยุน แต่บัดนี้หยุนเช่อกลับมาหาได้พักใหญ่
ทั้งสองเมื่อได้หวนคืน ก็ต้องชดเชยความรักความอบอุ่นให้กันจนอิ่มหนำ กระนั้นจักรพรรดินีปีศาจน้อยกลับเรียกหาเซี่ยวหยุนอีกครั้งเมื่อไม่กี่วันก่อนจนนางบังเอิญเห็น ดูเหมือนว่าต้นเหตุของเรื่องราวจะเป็นเพราะหนอนน้อยของหยุนเช่อที่ไร้ความสามารถแท่งนี้ มันถึงขั้นตื่นเต้นดีใจยามได้ยินคำเหยียดหยามว่าเล็กจ้อย แถมไม่รู้สึกโกรธทั้งที่คนรักตัวเองสมสู่กับชายอื่น
ไม่นานนักใต้หล้าอันดับเจ็ดผู้ชาญฉลาดก็ได้ข้อสรุป
นางเปลี่ยนกิริยาที่นอบน้อมในทีแรกและยืนขึ้นอย่างปลอดโปร่ง
"เป็นอะไร? ไม่อยากอมให้ข้า? หากเจ้าไม่เต็มใจกระทำ เซี่ยวหยุนต้องประสบคราเคราะห์แน่แล้ว...โอ้ว!!"
ไม่ทันให้หยุนเช่อพูดจบ ใต้หล้าอันดับเจ็บก็ผลักมันพร้อมเก้าอี้ลงกับพื้น
ท่ามกลางจิตใจที่สับสนของหยุนเช่อ ใต้หล้าอันดับเจ็ดก็ย่ำเท้าลงบนแกนกายของมัน
"อู้ว!! เป็นฝ่าเท้าที่สบายนัก...ไม่สิ น้องเจ็ด เจ้าคิดทำอะไรกันแน่?"
"คิกคิก ถามว่าข้าทำอะไร พี่ใหญ่หยุนอย่าเสแสร้งแกล้งโง่...ตอนนี้ข้ารู้ตัวแล้ว...พี่ใหญ่หยุน...ความจริงแล้วเจ้าชอบให้เมียตัวเองนอกใจใช่รึไม่?"
"@$%#$%#%!!!!"
หยุนเช่อตกตะลึงทันควัน ความลับนี้ไม่มีใครรู้นอกจากอู๋ซิน แล้วไฉนนางถึงรู้?
หยุนเช่อซึ่งเป็นฝ่ายได้เปรียบทีแรก นาทีนี้มันตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบโดยพลัน
"ดูจากสีหน้าของพี่ใหญ่หยุน แสดงว่าจริงแท้ไม่ผิดแน่...หุหุหุหุ...ท่านกล่าวว่าเราต่างเป็นครอบครัวเดียวกัน มีอะไรสามารถพูดตรง ๆ ได้ ฉะนั้นข้าจะพูดตรง ๆ ...แท่งเนื้อของพี่ใหญ่หยุน กระทั่งบุตรชายของข้า หยงอันก็ยังมีของดีใหญ่โตกว่าท่าน นี่ท่านเป็นบุรุษจริง ๆ รึ?"
ใต้หล้าอันดับเจ็ดขยี้เท้าแรง ๆ สองสามครั้ง ทำเอาหยุนเช่อผู้ถูกเหยียบถึงจุดสุดยอด หลั่งน้ำเชื้อออกมาเปื้อนฝ่าเท้าของใต้หล้าอันดับเจ็ด
ครั้นสัมผัสได้ถึงความสกปรกจากของเหลว นางก็เหลือบตาใส่หยุนเช่ออย่างเหยียดหยาม รีบใช้เท้าตัวเองเช็ดทำความสะอาดบนกางเกงของมัน
"ไม่ใช่แค่เล็กสั้นแถมยังเสร็จเร็ว ข้าไม่แปลกใจแล้วว่าเพราะอะไรองค์จักรพรรดินีปีศาจน้อยถึงถวิลหามังกรยักษ์ของสามีข้า ข้าว่านะพี่ใหญ่หยุ่น ท่านอย่าเสียเวลาร่วมรักกับภรรยาของตัวเองเลย ถึงทำไปพวกนางก็ไม่รู้สึกดีอะไร ไม่สู้ปล่อยให้สามีข้าที่เป็นชายแท้ทำแทนท่าน รับรองว่าพวกพี่สาวจะต้องรู้สึกดีจนติดใจไม่ต่างจากจักรพรรดินีปีศาจน้อยแน่นอน"
ขบคำ หยุนเช่อก็ดีดผึงลุกขึ้นมายืนตรง มันมองไปที่ใต้หล้าอันดับเจ็ดด้วยสีหน้าเคร่งขรึมจริงจังจนน่ากลัว
"เจ้าคิดเช่นนั้นจริง ๆ ?"
"พะ...พี่ใหญ่หยุน...ข้าเพียง...ล้อเล่นเท่านั้น...ข้าคิดว่า...ทำแบบนี้จะทำให้ท่านรู้สึกดีมากกว่าอมให้..."
ปรากฏว่าการแสดงออกเมื่อครู่เป็นการแกล้งทำทั้งหมด เพื่อตอบสนองความพึงพอใจของหยุนเช่อ...ทว่าถึงจะเป็นการแสดง ก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่ใช่เรื่องจริง
"ไม่!! มาทำให้เป็นจริงกันเถอะ!!"
"อะไรนะ?"
ทันใดนั้น หยุนเช่อก็เริ่มสาธยายถึงรสนิยมผิดแผกและความปรารถนาของมันให้ใต้หล้าอันดับเจ็ดฟัง รวมถึงแผนการในอนาคตที่มันอยากให้เกิด
ในแง่ความงดงามภรรยาของหยุนเช่อบนดาวขั้วน้ำเงินไม่ได้ด้อยไปกว่าสตรีบนแดนเทพ แต่สิ่งที่ยากลำบากในแผนการของหยุนเช่อคือมันจะหาคู่ขาคนไหนมาร่วมรักกับพวกนาง
ถ้าเลือกคนจากแดนเทพ หยุนเช่อกลัวว่าช่องว่างระหว่างพลังของทั้งสองฝ่ายจากแตกต่างกันมากเกินไป อาจเกิดเรื่องไม่คาดฝันหากชายคนนั้นหลุดการควบคุม
เซี่ยวหยุนจึงเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด แต่ปัญหาหลักของมันคือมันมีภรรยาเป็นใต้หล้าอันดับเจ็ดอยู่แล้ว
แต่ตอนนี้ใต้หล้าอันดับเจ็ดได้ยินยอมและขอให้เซี่ยวหยุนครอบครองภรรยาทั้งหมดของมัน แน่นอนว่าหยุนเช่อต้องมีความสุขอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ มันรอที่จะยกพวกนางใส่พานให้คนอื่นมานานนม ขอแค่เซี่ยวหยุนชี้นิ้วเลือก หยุนเช่อย่อมไม่ลังเลที่จะเปิดห้องนอนของคนรักให้มันเข้ามาเชยชมตามใจชอบ
ดีงาม
::Shower:: ::Shower::
แต่ละนาง สำส่อนจริง ๆ
อ้างจาก: Oumale เมื่อ ตุลาคม 30, 2024, 01:23:25 หลังเที่ยง----------------------------------------------------------------
ตอนทั้งหมด
อสูรพลิกฟ้า NTR
ตอนที่ 1 คำเชิญของราชินีมาร
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268782.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268782.0)
ตอนที่ 2 คำตอบของเชียนเย่หยิงเอ๋อร์
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268805.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268805.0)
ตอนที่ 3 สุนัขของจักรพรรดินี
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268902.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268902.0)
ตอนที่ 4 ปรมันตร์สิ้นท่า
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=268939.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=268939.0)
ตอนที่ 5 แดนลำนำเหมันต์
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=282706.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=282706.0)
บทที่ 6 ปิงหยุนผู้ร่วงหล่น
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=282999.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=282999.0)
บทที่ 7 วาสนาเทพอัคคี
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=284373.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=284373.0)
บทที่ 8 หั่วพั่วหยุนชำระแค้น
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=284474.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=284474.0)
บทที่ 9 ความอื้อฉาวของจักรพรรดินิปีศาจน้อย
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=285365.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=285365.0)
บทที่ 10 การตัดสินใจของมู่เซวียนหยิน
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=285490.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=285490.0)
บทที่ 11 เกลี้ยกล่อมหมาป่าสวรรค์
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=286536.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=286536.0)
บทที่ 12 พิธีสถาปนา
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=287533.msg3075079#msg3075079 (https://xonly8.com/index.php?topic=287533.msg3075079#msg3075079)
บทที่ 13 พ่อและลูกสาว
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=288260.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=288260.0)
บทที่ 14 สองดรุณีหนึ่งผู้เฒ่า
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=288739.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=288739.0)
บทที่ 15 ไฉจือสิ้นพรหมจรรย์
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=289557.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=289557.0)
บทที่ 16 หมาป่าสวรรค์ที่เปลี่ยนไป
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=290317.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=290317.0)
บทที่ 17 มู่เซวียนหยินxฉืออู่เหยา
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=290560.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=290560.0)
บทที่ 18 แรกสัมผัสอู๋ซิน
อ่าน : https://xonly8.com/index.php?topic=291036.0 (https://xonly8.com/index.php?topic=291036.0)
บทที่ 19 คำสารภาพของใต้หล้าอันดับเจ็ด
อ่าน : กำลังอ่าน
บทที่ 20 เฟิงเสวี่ยเอ๋อร์ผู้ว่าง่าย
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/1/2568)
บทที่ 21 ทายาทหมาป่าสวรรค์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/2/2568)
บทที่ 22 มารยาปรมันต์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/3/2568)
บทที่ 23 นารีแพทย์ ซูหลิงเอ๋อร์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/4/2568)
บทที่ 24 บิดามารดาของหยุนเช่อ
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/5/2568)
บทที่ 25 คำสารภาพและการล่อลวง
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/6/2568)
บทที่ 26มารดาออกศึก
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/7/2568)
บทที่ 27 มู่หยูโหรวสมปรารถนา
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/8/2568)
บทที่ 28 ครั้งแรกของอู่ซิน?
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/9/2568)
บทที่ 29 ความด่างพร้อยของฉู่เยว่ชาน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/10/2568)
บทที่ 30 หนึ่งจักรพรรดินี สองบุรุษ
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/11/2568)
บทที่ 31 โอกาศของวายุเหมันต์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/12/2568)
บทที่ 32 พัฒนาการของอู่ซิน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/1/2569)
บทที่ 33 จัสมินอาบโลกีย์ ต้น
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/2/2569)
บทที่ 34 จัสมินอาบโลกีย์ ปลาย
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/3/2569)
บทที่ 35 ชางชูเหอผู้บริสุทธ์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/4/2569)
บทที่ 36 ความเสียสละของชางชูเหอ (ล่าสุด)
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/5/2569)
เนื้อหาในเว็บผมจะอัพเดทให้เดือนละตอนนะครับ ทุกวันที่หนึ่งของเดือน ส่วนในกลุ่มลับจะอับลงทุก 1-3 วันจนกว่าจะทันต้นฉบับ
ใครอยากเข้ากลุ่มลับสามารถแอดมาพูดคุยได้ที่ FB : Art atowai https://www.facebook.com/profile.php?id=100085587786380 (https://www.facebook.com/profile.php?id=100085587786380)
ค่าเข้า 110 บาท และอ่านได้ล่วงหน้าแบบไม่ต้องรอนาน
[/size]
(https://attachments.xonly8.com/images/b677b5270cf333afe3325afd426eb7bac279809b.jpg)
--------------------------------------------------------------------------------------------
ภาพประกอบจินตนาการ
(https://attachments.xonly8.com/images/804f198ffc046e45238f424d5f353d8b2980269c.png)
ใต้หล้าอันดับเจ็ด
(https://attachments.xonly8.com/images/3371fb1108b4010ba7f5b060d313a20a1c77c02d.jpg)
เฟิงเสวี่ยเอ๋อร์
--------------------------------------------------------------------------------------------
บทที่ 19 คำสารภาพของใต้หล้าอันดับเจ็ด
หลังจากพาไฉจือและสุ่ยเม่ยอินไปเยี่ยมเยี่ยนบิดามารดา หยุนเช่อก็นำอูู๋ซินที่หมดสติกลับไปพักที่ราชวังปีศาจ
มันวางอู๋ซินลงบนเตียง จากนั้นจับจ้องนาง ท่อนล่างของบุตรสาวยังคงเปลือยเปล่าจนเห็นเครื่องเพศเด่นชัด สามารถสังเกตพบกลีบเนื้ออมชมพูของอู๋ซินสั่นกระตุกเป็นระยะจากรสสวาทครั้งแรก หยุนเช่อจึงอดไม่ได้ที่จะสัมผัสเล็กน้อย แหวกร่องรักของบุตรสาวเพื่อสำรวจภายใน มีร่องรอยของเชื้อบุรุษเกาะติดบนพนังเนื้อเป็นชั้นบาง ๆ ส่วนที่เหลือเข้าไปอัดอยู่ภายในมดลูกหมดสิ้นจนท้องน้อยปูดโปน
อย่างไรก็ตาม หยุนเช่อยังไม่พร้อมจะถูกเรียกว่าท่านตาตอนนี้ และถ้าเยว่ฉานทราบเรื่องเข้า มันคงไม่แคล้วถูกนางบันดาลโทสะจนชีวิตคู่สิ้นสุด แม้ความเป็นไปได้จะน้อยนิด แต่หยุนเช่อก็ไม่อยากเสี่ยงโดยใช่เหตุ มันใช้พลังปราณอัดไปที่มดลูกของอู๋ซินเพื่อช่วยคุมกำเนิดให้นาง
เมื่อขั้นตอนแล้วเสร็จ หยุนเช่อก็ลากเก้าอี้ตัวข้าง ๆ มานั่งและเฝ้ามองร่างกึ่งเปลือยของอู๋ซินบนเตียงอย่างเพลิดเพลิน
มันครุ่นคิดถึงสิ่งที่พึ่งเกิดขึ้น ลูกสาวผู้บริสุทธิ์ของมันแปดเปื้อนแล้ว และหลังจากนี้นางจะต้องพบเจอเรื่องโสมมอีกมาก ร่างกายต้องย่อยยับตามรอยฉืออู่เหยาแน่นอน มันอยากบันทึกภาพอู๋ซินยามที่ยังไร้มลทินไว้ในความทรงจำให้มากที่สุด
"...พี่ใหญ่หยุนอยู่ในห้องรึไม่?"
(ไยน้องเจ็ดถึงมาหาข้ากลางดึก?)
"น้องเจ็ดมาที่นี่มีปัญหาอันใด? เจ้าเข้ามาก่อน"
หยุนเช่อวางเขตแดนปิดกั้นไว้รอบกายอู๋ซิน มันก็อนุญาตให้ใต้หล้าอันดับเจ็ดเข้ามาในห้องได้
ใต้หล้าอันดับเจ็ดเดินเข้ามาพร้อมสีหน้าเป็นกังวล
"เกิดอะไรขึ้น? อย่าบอกนะว่าเซี่ยวหยุนต้องการลูกคนที่สาม? ฮ่าฮ่าฮ่า!!"
"ไม่...ไม่ใช่...ถึงลูกคนที่สามจะ...ไม่เลว แต่เหตุผลที่ข้ามาหาท่านวันนี้มิใช่เรื่องนั้น คือว่า..."
ใต้หล้าอันดับเจ็ดพูดอย่างกระอักกระอ่วน บนหน้างามมีหยาดเหงื่อไหลท่วม สร้างความประหลาดใจให้หยุนเช่ออย่างยิ่ง
"พี่...พี่ใหญ่หยุน...แท้...แท้จริงแล้ว...ระหว่างที่ท่านไปที่แดนเทพอะไรนั้น...สามีของข้า...เอ่อ...มัน..."
ครั้นเห็นว่าใต้หล้าอันดับเจ็ดพูดถึงสามีของนางซึ่งเป็นน้องชายร่วมสาบานของมัน...เซี่ยวหยุน หยุนเช่อก็รับทราบทันทีว่านางต้องการเอ่ยสิ่งใด มันใคร่ครวญในใจ เซี่ยวหยุนผู้นี้มีความกล้าที่จะได้เสียกับคนรักของมัน แต่กลับอ่อนด้อยจนถูกเมียตัวเองจับได้ แถมอู๋ซินก็ยังรู้อีกต่างหาก เห็นทีมันต้องหาเวลาไปสั่งสอนน้องชายคนดีคนนี้เพื่อให้เรียนรู้วิธีมีชู้อย่างแนบเนียนเสียแล้ว
"...หากเจ้าต้องการเอ่ยถึงเรื่องระหว่างเซี่ยวหยุนและไฉยี ข้าทราบอยู่ก่อนแล้ว"
"เอ๊ะ พี่...พี่ใหญ่หยุนรู้แล้ว!!?"
ใต้หล้าอันดับเจ็ดตื่นตระหนกก่อนจะคุกเข่าลงทันควัน
"ข้า...ข้าต้องขออภัยท่าน...เป็นความผิดข้าที่ไม่ได้ควบคุมมันให้ดี...มันถึงได้กระทำเรื่องต่ำช้าไร้ยางอายพรรค์นั้น ถ้าพี่ใหญ่หยุนต้องการลงโทษ โปรดละเว้นพี่เซียวหยุนและมาลงที่ข้า ข้ายินดีรับผิดทุกอย่างแทนมัน!!"
ใต้หล้าอันดับเจ็ดก้มหน้าลงและกล่าวอย่างรู้สึกผิด
จากมุมนี้ หยุนเช่อสามารถเห็นทรวงอกที่เบียดกันเป็นร่องลึกได้อย่างง่ายดายจากคอเสื้อที่หลวมกว้างของใต้หล้าอันดับเจ็ด แม้จะพูดไม่ได้อย่างเต็มปากว่าใหญ่โต แต่ก็ไม่ได้เล็กจนรู้สึกดูแคลน อีกทั้งนางเป็นถึงมารดาที่ให้กำเนิดบุตรสองคนแล้วแท้ ๆ กระนั้นยอดอกก็ยังเป็นสีชมพูเปล่งปลั่ง มีกลิ่นอายอ่อนละมุนราวเด็กสาวแรกแย้ม มันคาดเดาว่าอาจเป็นเพราะเผ่าพันธุ์ของนางที่มีสายเลือดภูติไหลเวียน ร่างกายจึงคงความอ่อนเยาวน์ได้อย่างน่าอัศจรรย์
พริบตานั้น หยุนเช่อพลันเกิดความคิดชั่วร้าย ยามปกติ ชายอื่นจะมีสัมพันธ์กับภรรยาของมันจนปรุพรุน ฉะนั้นทำไมมันไม่ใช่โอกาสนี้ จัดแจงร่วมทำรักกับภรรยาของคนอื่นเสียบ้าง ยิ่งกว่านั้นยังเป็นภรรยาของเซี่ยวหยุนที่ลักลอบได้เสียกับไฉยี เจ้าเอาภรรยาข้าไปแล้ว ก็ถึงทีข้าเอาภรรยาเจ้าบ้าง ช่างเท่าเทียมเสียนี่กระไร มันไม่อาจปล่อยให้โอกาสดี ๆ เช่นนี้หลุดรอด
"...เจ้าอยากชดใช้บาปแทนเซี่ยวหยุนงั้นรึ?"
"...ข้ายินดี"
"เหอะ!! ศักดาข้าสูงส่งถึงขั้นไหน โทษของการสร้างความแปดเปื้อนให้ภรรยาข้าไหนเลยจะเป็นเรื่องเล็กน้อย!! ต่อให้เจ้ายินดี ก็ไม่มีทางชดใช้ได้หมด!!"
ใต้หล้าอันดับเจ็ดเงยหน้าขึ้นและสบตาหยุนเช่ออย่างกล้าหาญ ตราบใดที่นางปกป้องเซี่ยวหยุนและลูกทั้งสองคนได้ ต่อให้เป็นบทลงโทษที่หนักหนาก็ไม่มีอะไรที่นางทำไม่ได้
"แต่ว่า...เห็นแก่ความเสียสละของเจ้า กอปรกับความเด็ดเดี่ยวที่กล้ามาสารภาพกับข้าอย่างซื่อตรง...คิดยกโทษให้เซี่ยวหยุน...ไม่ใช่เป็นไปไม่ได้...ทว่าเจ้าต้องทำให้ข้ารู้สึกดีเสียก่อน...เข้าใจรึไม่?"
หยุนเช่อไม่กล่าวมากความ มันกางขาออกกว้าง ก่อนจะชี้นิ้วไปที่เป้ากางเกงเป็นการสื่อความนัย
ใต้หล้าอันดับเจ็ดหาใช่คนไม่รู้ความ นางเป็นสตรีที่ออกเรือนแล้ว ย่อมรู้ได้โดยธรรมชาติว่าหยุนเช่อต้องการสิ่งใด นางจึงค่อย ๆ คลานเข่าเข้าหาชายหนุ่ม สองมือปลดกางเกงของมันออกอย่างรวดเร็วช่ำชอง
"เจ้าคงผิดหวังในตัวข้ามาก"
"หามิได้...เป็นเรื่องปกติที่พี่ใหญ่หยุนจะเอาคืนในสิ่งที่สามีข้าล่วงเกินภรรยาของพี่ใหญ่หยุน"
ไม่เพียงไม่โกรธ ใต้หล้าอันดับเจ็ดยังรู้สึกโชคดีมาก บทลงโทษไม่ร้ายแรงเท่าที่นางคิด และเป็นวิธีการที่ดีที่สุดเพื่อให้นางชดใช้แทนเซี่ยวหยุน จากนี้เพียงสร้างความพึงพอใจให้หยุนเช่อจนได้รับการอภัย การเปลืองตัวเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ใช่เรื่องใหญ่แต่อย่างใด
อีกทั้ง...เวลานี้หยุนเช่อคือชายที่อยู่บนจุดสูงสุดและเป็นที่นับถือของผู้คนทั่วหล้า เป็นจักรพรรดิที่ยิ่งใหญ่แห่งแดนเทพซึ่งห่างชั้นกับดาวขั้วน้ำเงินอย่างไม่เห็นฝุ่น แม้ว่าจะรู้สึกผิดกับเซี่ยวหยุนอยู่บ้าง แต่ในฐานะสตรีไหนเลยใต้หล้าอันดับเจ็ดจะไม่มีความลุ่มหลงต่อบุรุษมากความสามารถเยี่ยงหยุนเช่อในใจ
มิหนำซ้ำในฐานะจักรพรรดิหยุน...ร่างกายของเขาสมควรไม่ธรรมดา ถึงนางจะไม่ใช่สตรีที่มักมากกามคุณ ทั้งชีวิตเคยผ่านมือเซี่ยวหยุนผู้เป็นสามีเพียงคนเดียว สัมผัสกับแท่งเนื้อแค่แท่งเดียวมาตลอด หากแต่หลังหลับนอนด้วยกันหลายครั้ง จนคลอดบุตรมาแล้วถึงสองคน ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะเบื่อรสชาติเดิม ๆ...ยามนี้มีโอกาสที่จะรับรู้ประสบการณ์ใหม่ ๆ แถมยังเป็นการกระทำเพราะความจำใจเพื่อชดใช้ความผิด มันไม่ใช่ความต้องการของนาง นางสามารถทำได้โดยไม่รู้สึกละอายใจ
ใต้หล้าอันดับเจ็ดมอบเหตุผลอันชอบธรรมให้ตัวเองก่อนจะดำเนินการต่อ แต่ดั่งวลีที่ว่า 'ยิ่งคาดหวังเท่าไหร่ ความผิดหวังก็จะมากเท่านั้น' วินาทีที่นางได้ยลโฉมแกนกายหยุนเช่อ ถ้อยคำหนึ่งก็หลุดออกจากปากโดยไม่อาจเก็บรั้ง
"เล็กเกินไปแล้ว!!"
ใต้หล้าอันดับเจ็ดตกใจมากจนเผลอลั่นวาจาออกมาตรง ๆ กระทั่งนางรู้ตัว ใต้หล้าอันดับเจ็ดก็รีบปิดปากตัวเองและมองหน้าหยุนเช่ออย่างแตกตื่น อย่างไรก็ตาม ไม่เพียงหยุนเช่อไม่โกรธ แต่หนอนเนื้อที่โผล่พ้นกางเกงของมันที่อ่อนยวบแต่เดิมยังตื่นตัวขึ้นเล็กน้อยจากคำดูถูก
"คือ...พี่ใหญ่หยุน...ที่ข้าพูดไป...ไม่ได้มีความหมายเช่นนั้น..."
"ไม่ต้องคิดมาก เราต่างเป็นครอบครัวเดียวกัน เจ้าสามารถพูดได้ตามตรง ข้างล่างของข้าเล็กถึงเพียงนั้นเชียว?"
นัยน์ตาของหยุนเช่อเป็นประกายราวกับแสงดาว เฝ้ารอว่าใต้หล้าอันดับเจ็ดจะตอบสนองอย่างไร
แน่นอนว่าใต้หล้าอันดับเจ็ดต้องสับสน วาจาเมื่อครู่ของนางสมควรเป็นความอัปยศอดสูครั้งใหญ่ของบุรุษเพศไม่ใช่หรือ แล้วเหตุใดพี่ใหญ่หยุนนอกจากไม่โกรธยังแสดงออกด้วยอารามตื่นเต้นแปลก ๆ ชั่วขณะหนึ่งนางไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
แต่ทันใดนั้น ความสงสัยของใต้หล้าอันดับเจ็ดก็ได้รับคำตอบ ตั้งแต่แรกนางไม่เข้าใจว่าทำไมเซี่ยวหยุนกับจักรพรรดินีปีศาจน้อยถึงลงเอยกันได้ ไม่มีทางที่คนอย่างเซี่ยวหยุนจะพิชิตจักรพรรดินีปีศาจน้อยให้ยินยอม ด้วยบุคลิกที่เย่อหยิงจนเยือกเย็นของจักรพรรดินีปีศาจน้อย การตกหลุมรักเซี่ยวหยุนย่อมเป็นไปไม่ได้ แม้ว่าต้นเหตุจะเป็นเพราะการจากไปอันยาวนานของหยุนเช่อจนเกิดความเปล่าเปลี่ยว การอยากหาใครสักคนมามาช่วยคลายความเหงาจึงเป็นเรื่องปกติ และบังเอิญว่าผู้โชคดีคนนั้นคือเซี่ยวหยุน แต่บัดนี้หยุนเช่อกลับมาหาได้พักใหญ่
ทั้งสองเมื่อได้หวนคืน ก็ต้องชดเชยความรักความอบอุ่นให้กันจนอิ่มหนำ กระนั้นจักรพรรดินีปีศาจน้อยกลับเรียกหาเซี่ยวหยุนอีกครั้งเมื่อไม่กี่วันก่อนจนนางบังเอิญเห็น ดูเหมือนว่าต้นเหตุของเรื่องราวจะเป็นเพราะหนอนน้อยของหยุนเช่อที่ไร้ความสามารถแท่งนี้ มันถึงขั้นตื่นเต้นดีใจยามได้ยินคำเหยียดหยามว่าเล็กจ้อย แถมไม่รู้สึกโกรธทั้งที่คนรักตัวเองสมสู่กับชายอื่น
ไม่นานนักใต้หล้าอันดับเจ็ดผู้ชาญฉลาดก็ได้ข้อสรุป
นางเปลี่ยนกิริยาที่นอบน้อมในทีแรกและยืนขึ้นอย่างปลอดโปร่ง
"เป็นอะไร? ไม่อยากอมให้ข้า? หากเจ้าไม่เต็มใจกระทำ เซี่ยวหยุนต้องประสบคราเคราะห์แน่แล้ว...โอ้ว!!"
ไม่ทันให้หยุนเช่อพูดจบ ใต้หล้าอันดับเจ็บก็ผลักมันพร้อมเก้าอี้ลงกับพื้น
ท่ามกลางจิตใจที่สับสนของหยุนเช่อ ใต้หล้าอันดับเจ็ดก็ย่ำเท้าลงบนแกนกายของมัน
"อู้ว!! เป็นฝ่าเท้าที่สบายนัก...ไม่สิ น้องเจ็ด เจ้าคิดทำอะไรกันแน่?"
"คิกคิก ถามว่าข้าทำอะไร พี่ใหญ่หยุนอย่าเสแสร้งแกล้งโง่...ตอนนี้ข้ารู้ตัวแล้ว...พี่ใหญ่หยุน...ความจริงแล้วเจ้าชอบให้เมียตัวเองนอกใจใช่รึไม่?"
"@$%#$%#%!!!!"
หยุนเช่อตกตะลึงทันควัน ความลับนี้ไม่มีใครรู้นอกจากอู๋ซิน แล้วไฉนนางถึงรู้?
หยุนเช่อซึ่งเป็นฝ่ายได้เปรียบทีแรก นาทีนี้มันตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบโดยพลัน
"ดูจากสีหน้าของพี่ใหญ่หยุน แสดงว่าจริงแท้ไม่ผิดแน่...หุหุหุหุ...ท่านกล่าวว่าเราต่างเป็นครอบครัวเดียวกัน มีอะไรสามารถพูดตรง ๆ ได้ ฉะนั้นข้าจะพูดตรง ๆ ...แท่งเนื้อของพี่ใหญ่หยุน กระทั่งบุตรชายของข้า หยงอันก็ยังมีของดีใหญ่โตกว่าท่าน นี่ท่านเป็นบุรุษจริง ๆ รึ?"
ใต้หล้าอันดับเจ็ดขยี้เท้าแรง ๆ สองสามครั้ง ทำเอาหยุนเช่อผู้ถูกเหยียบถึงจุดสุดยอด หลั่งน้ำเชื้อออกมาเปื้อนฝ่าเท้าของใต้หล้าอันดับเจ็ด
ครั้นสัมผัสได้ถึงความสกปรกจากของเหลว นางก็เหลือบตาใส่หยุนเช่ออย่างเหยียดหยาม รีบใช้เท้าตัวเองเช็ดทำความสะอาดบนกางเกงของมัน
"ไม่ใช่แค่เล็กสั้นแถมยังเสร็จเร็ว ข้าไม่แปลกใจแล้วว่าเพราะอะไรองค์จักรพรรดินีปีศาจน้อยถึงถวิลหามังกรยักษ์ของสามีข้า ข้าว่านะพี่ใหญ่หยุ่น ท่านอย่าเสียเวลาร่วมรักกับภรรยาของตัวเองเลย ถึงทำไปพวกนางก็ไม่รู้สึกดีอะไร ไม่สู้ปล่อยให้สามีข้าที่เป็นชายแท้ทำแทนท่าน รับรองว่าพวกพี่สาวจะต้องรู้สึกดีจนติดใจไม่ต่างจากจักรพรรดินีปีศาจน้อยแน่นอน"
ขบคำ หยุนเช่อก็ดีดผึงลุกขึ้นมายืนตรง มันมองไปที่ใต้หล้าอันดับเจ็ดด้วยสีหน้าเคร่งขรึมจริงจังจนน่ากลัว
"เจ้าคิดเช่นนั้นจริง ๆ ?"
"พะ...พี่ใหญ่หยุน...ข้าเพียง...ล้อเล่นเท่านั้น...ข้าคิดว่า...ทำแบบนี้จะทำให้ท่านรู้สึกดีมากกว่าอมให้..."
ปรากฏว่าการแสดงออกเมื่อครู่เป็นการแกล้งทำทั้งหมด เพื่อตอบสนองความพึงพอใจของหยุนเช่อ...ทว่าถึงจะเป็นการแสดง ก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่ใช่เรื่องจริง
"ไม่!! มาทำให้เป็นจริงกันเถอะ!!"
"อะไรนะ?"
ทันใดนั้น หยุนเช่อก็เริ่มสาธยายถึงรสนิยมผิดแผกและความปรารถนาของมันให้ใต้หล้าอันดับเจ็ดฟัง รวมถึงแผนการในอนาคตที่มันอยากให้เกิด
ในแง่ความงดงามภรรยาของหยุนเช่อบนดาวขั้วน้ำเงินไม่ได้ด้อยไปกว่าสตรีบนแดนเทพ แต่สิ่งที่ยากลำบากในแผนการของหยุนเช่อคือมันจะหาคู่ขาคนไหนมาร่วมรักกับพวกนาง
ถ้าเลือกคนจากแดนเทพ หยุนเช่อกลัวว่าช่องว่างระหว่างพลังของทั้งสองฝ่ายจากแตกต่างกันมากเกินไป อาจเกิดเรื่องไม่คาดฝันหากชายคนนั้นหลุดการควบคุม
เซี่ยวหยุนจึงเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด แต่ปัญหาหลักของมันคือมันมีภรรยาเป็นใต้หล้าอันดับเจ็ดอยู่แล้ว
แต่ตอนนี้ใต้หล้าอันดับเจ็ดได้ยินยอมและขอให้เซี่ยวหยุนครอบครองภรรยาทั้งหมดของมัน แน่นอนว่าหยุนเช่อต้องมีความสุขอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ มันรอที่จะยกพวกนางใส่พานให้คนอื่นมานานนม ขอแค่เซี่ยวหยุนชี้นิ้วเลือก หยุนเช่อย่อมไม่ลังเลที่จะเปิดห้องนอนของคนรักให้มันเข้ามาเชยชมตามใจชอบ
มา
::Beggar::
::YehYeh:: ::YehYeh::
ปมด้อยแก ก็ นะ
มันน่าสมเพธนัก ควยเล็กแต่ก็ยังไม่โกรธที่มีคนมาเหยียดหยาม ไอ้โรคจิตขนานแท้จริงๆ
::Thankyou::
ฝึกร่างกายถึงขั้นไหนแล้ว เปลี่ยนขนาดไม่ได้รึ งงแท้
::WooWoo::
อะไรจะใจดีขนาดนี้ จะยกสาวๆภรรยาไปให้น้องชายร่วมสาบาน