สามวันผ่านไปหลังจากเหล่าสหายหื่นบ้านนามาถึงบ้านชับบอน เหตุการณ์ต่างๆยังคงสงบนิ่ง แต่กลับยิ่งเพิ่มความตึงเครียดให้กับเหล่าหื่นบ้านนา เพราะมันผิดวิสัยของเจ้าปู่สมิงพรายที่ไม่น่าจะใจเย็นแบบนี้ ตาต่อตาฟันต่อฟันคือนิยามสันดานของปู่เจ้าสมิงพราย "มันสงบเงียบจนเกินแปลกผิดปกตินาว่าไหมแม่ชบา "เฒ่าอ้นเดินเตร่ในมือคีบมวนยาเส้นส่งกลิ่นหอมฉุน "นั่นซิ ฉันก็ว่ามันแปลกๆอยู่ " คิ้วคู่งามขมวดเข้ม "หรือจะกลัวพวกเรา " สาวงามร่างระหงกลอยใจหรือแก้วจินดาในชุดขาสั้นเสื้อลูกไม้ทับเสื้อกล้ามบางเบาเผยหัวนมสีชมพูดันเสื้อขึ้นมาอย่างชัดเจน เอ่ยเสียงเบาจู่ๆก็หันควับไปทางบันไดเรือน "ใคร ภูตผีตนใดบังเอิญมาแอบฟัง" ณานสัมผัสของแก้วจินดาในอดีตหาใครจะต้านทานได้ แม้แต่ชบาเจ้าแห่งวิญาน ภูตพราย ก็เหมือนจะด้อยกว่าเล็กน้อย เหล่าสหายบ้านนาถอยหลังสามก้าวออกมาตั้งหลัก แม้ไม่มีคาถาอาคมเหมือนสองสาวแต่กำลังใจก็ห้าวหาญไม่แพ้ใคร ผ่านร้อนผ่านหนาวผ่านเป็นผ่านตายมาหลายหนในป่าชับบอนทำให้ทุกคนตื่นตัวและเข้มแข็งมากขึ้น ห้วงอากาศในห้องเกิดการบิดตัวแตกร้าวเป็นช่องกว้างประมาณหนึ่งฟุตจากนั้นชายหนึ่งหญิงหนึ่งก็ก้าวเท้าออกมาจากห้วงอากาศนั้น หนึ่งชายหล่อเหลากำยำหนึ่งหญิงงดงามเย้ายวน "พี่พล อาสุ" แก้วจินดากระโดดโผกอดสามีสุดรักที่ตอนนี้ผสานร่างกับเจ้ายักษ์ทะมูเป็นที่เรียบร้อย เสี่ยนำชัยผุดลุกดีใจจนน้ำตาไหลเข้ามาจับไม้จับมือคนรักอย่างเก้ๆกังๆด้วยรูปลักษณ์ที่ออกจะผิดตาไปบ้าง ความอวบอัดของคุณนายสุคนก่อนไม่ได้หายไปดูเหมือนจะอวบอัดยิ่งกว่าเดิมด้วยซ้ำแต่เป็นความอวบอัดที่ลงตัวกับความเต่งตึงราวเปลี่ยนอายุเป็นสาววัยยี่สิบต้นๆ ใบหน้าในตาทรงเสน่ห์ใครได้จ้องต้องขาดสติล่องลอย "ฉันสบายดี ไม่ต้องห่วง " คุณนายสุที่ผสานร่างกับนางสางเขียวยิ้มให้คนรักเก่าที่กลายมาเป็นผัวใหม่หยดย้อย ทำเอาเสี่ยนำชัยอยากจะลากนวลนางเข้าห้องให้รู้แล้วรู้รอด "วิญญาณพวกเจ้าผสานกับร่างดีแล้วหรือ " ชบาถามอย่างสงสัยด้วยสังเกตวิญญาณภายใต้เงาของสองสหายผิดแปลกพิกลอยู่ "ยังไม่เข้าที่เข้าทางเท่าไหร่ แต่พวกเราเป็นห่วงทางนี้เลยตัดสินใจเร่งมาสมทบ อย่างน้อยพาจะเป็นกำลังแบ่งเบาภาระได้บ้าง " "อือ .. ดีเหมือนกันตอนพวกเรารวมกันยิ่งมากยิ่งได้เปรียบ เพราะไม่รู้ว่าพวกนั้นจะมาไม้ไหน เหมือนพวกปู่เจ้าสมิงพรายจะรู้เรื่องพวกเราทุกอย่าง แต่พวกเรากลับเดาทางพวกนั้นไม่ได้เลย "ไอ้ชัยออกความคิดเห็น
"ให้พวกคุณนายไปพักก่อนเถอะ ยังไงตอนนี้กังวัลไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา "เฒ่าคำสะกิดพรรคพวกส่งรหัสสายตาค่อยๆแยกย้ายเพื่อให้คู่รักได้มีเวลาส่วนตัว หลังเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ต่างคนต่างหนีตายบ้าง ทำภารกิจบ้างจนผัวเมียหลายคู่ต้องผลัดหลงแยกจากกันไป
ภายในห้องเสี่ยนำชัยหลังแยกตัวออกมาพร้อมคนรักเก่า(คุณนายสุ)ในร่างใหม่(คุณนายสุ+นังสาวเขียว)ก็อยากลองของใหม่พอถึงห้องก็ไม่พูดพล่ามทำเพลงเริ่มบรรเลงเพลงกามาทันที ร่างเปลือยสองร่างที่ตัดสลับกันชัดเจนร่างชายกลางคนพุงย้อยกับร่างอวบอัดแต่แน่นหนาไปทุกสัดส่วนกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอุคลุต ลีลาเซ็กเก่าของคุณนายสุออกจะเร้าร้อนเหมือนไฟป่าแต่กับคุณนายสุคนใหม่หลับเหมือนไฟลาวาภูเขาไฟที่ดุเดือดรุนแรง เผาไหม้ไปทุกที่ที่ไหลผ่าน เสี่ยนำชัยนั้นต้องงัดทุกกระบวนท่าออกมาใช้งาน ทั้งโยกเย็ดร้อยแปดท่า แม้แต่ไม้ตายสุดท้ายหมดไวอาก้าไปสองแผงจึงจะทำให้เพลิงกามาของคนรักบางเบาลง แต่ก็แค่บางเบาไม่ได้มอดดับ "ผัวขาเมียเสียวอีกแล้ว อาๆๆๆๆ" สางสาวในร่างใหม่จับมังกรหัวบานของเสี่ยคนรักเข้ารูร่องพร้อมโยกสะโพกอวบอัดเป็นระวิง "ซิ๊ดๆๆๆๆสุดยอดเมียจ๋าๆๆๆ" เสียงโรมรันพันตูชายหญิงดังสนั่นลั่นห้อง รุกรับกันอย่างไม่มีใครยอมใคร "จะแตกแล้วเมียจ๋า อาๆๆๆแตกพร้อมกันนะ" เสี่ยนำขัยในท่าลิงอุ้มแตงกระดกท่อนลำโยกน้ำเงี่ยนไหลหยดจากร่องหลืบสาวงามเป็นเงามัน คุณนายสาวสองมือโอบรอบคอเสี่ยคนรักดูดปากแลกลิ้นอย่างหื่นกระหาย สองแคมขมิบตอดรับการกระแทกจากท่อนลำมหาสนุกของเสี่ยคนรักอย่างถูกจังหวะ สองเต้าโยกโยนไปมาตามแรงยกของเสี่ยนำชัย สองแคมปริแดงอ้าคาบท่อนลำดำใหญ่น้ำเงี่ยนอาบเยิ้มเป็นมัน "แรงๆๆๆๆผัวขาเมียจะแตกแล้ว อาๆๆๆๆ" "ผัวก็แตกแล้ว อาๆๆๆๆๆๆ"
ฉับๆตุ๊บๆๆๆ เสียงเหมือนลูกมะพร้าวถูกคมเคียวกระชากหล่นมาจากต้น แล้วกลิ้งกระเด็นกระดอนไปมาไร้ทิศทางตามพื้นแต่ต่างกับมะพร้าวที่กลิ้งไปมาสิ่งนี้มีน้ำสีแดงฉานโพยพุ่งออกมาอาบพื้นดินดอน แสงไฟจากคบ ลูกพระพร้าวที่มีหูมีตาดังมนุษย์สองลูก ไต้ที่ใกล้ดับริบรี่สะท้อนแววตาที่เบิกโพลงบ่งบอกถึงอาการตกใจสุดขีด สองร่างไร้หัวชักกระตุกเบาๆส่งลำน้ำสีแดงข้นไหลนองส่งกลิ่นคาวคลุ้งตลบอบอวลไปทั่วบริเวณ ร่างเงาสีดำทะมืนล่องลอยผ่านซากร่างไร้วิญญานกระแทกประตูไม้ห้องแตกละเอียดเหมือนประตูที่ทำเป็นแค่ประตูกระดาษอย่างไรอย่างนั้น
เสี่ยนำชัยหลังเสร็จกิจสงครามกามากับแฟนเก่าเมียใหม่ก็เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ ด้วยนานๆได้ออกศึกสักที่แถมศึกครั้งนั้นได้รีดเอาน้ำในตัวเขาไปแทบหมดตัว ขยับลุกขึ้นยืนยังรู้สึกแข้งขาอ่อนนิดๆ ในห้องคงเหลือแต่กลิ่นกายสาวงามและกลิ่นน้ำกามคละคลุ้ง เสี่ยนำชัยลากแข้งลากขาออกจากห้องจุดบุหรี่อัดเข้าปอดอย่างชื่นใจ บรรยากาศยามดึกบ้านป่าแม้เงียบสงบ เดือนดาวพรั่งฟ้า แต่ก็วังเวงน่าขนหัวลุก กลิ่นดอกไม้ป่าหอมเอียนลอยมาตามลมเอื่อยๆทำให้เสี่ยนำชัยนึกถึงกลิ่นกายคู่สวาทในห้องหอ ศึกสวาทที่เพิ่งจบไปหมาดๆ ที่ทั้งดุดัน เร้าร้อนของสาวคนรัก ทำให้เสี่ยนำชัยคึกขึ้นมาอีกครั้งเมื่อนึกถึง มารู้สึกตัวอีกทีก็ลงจากเรือนใหญ่มาแล้ว เห็นเหล่าเวรยามตามมุมมืดบ้าง เดินสวนเป็นระยะๆบ้างก็ใพ้สบายใจขึ้น การมาบ้านป่าเมืองเถือนของเสี่ยนำชัยครั้งนี้ก็เพื่อคนรักแต่หนหลังแท้ๆ "เอ นั้นใครทำอะไรแถวที่เก็บโลงหลวงพ่อวะ " เสี่ยนำชัยขมวดคิ้วเมื่อเห็นเงาทะมึนแวบๆไปทางที่เก็บโลงหลวงพ่อเลที่คณะของตนลำบากลำบนนำมา จึงค่อยๆย่องหลบสุมพุมพุ่มไม้ตามเงาดำนั้นไป ระยะห่างจากเงาดำของร่างทะมึนนั้นราวสิบเมตรเสี่ยนำชัยแทบจะหัวใจหยุดเต้นตายคาที่เมื่อเห็นเงาดำตวัดมือบั่นคอสองยามหัวหลุดจากบ่าอย่างง่ายดายราวบิดผลแตงออกจากเถา หลังเงาดำทะมึนทะลายประตูเข้าไปในที่เก็บโลง วินาทีต่อมาเพลิงอัคคีก็ลุกโชนแผดเผาขึ้นกลางฟ้าแดงฉาน ใจเสี่ยวิ่งไปแล้วร้อยแมตรแต่ขาเจ้ากรรมมันไม่ยอมตัวใจก้าวแต่ละก้าวเหมือนวิ่งในโคลนตม "ผีโว๊ยๆๆพวกเราทางนี้ " เสี่ยนำชัยตะโกนลั่นไม่รู้ว่าที่เห็นมันกุดหัวสองยามคือตัวอะไรจึงตะโกนเป็นผีไว้ก่อน เงาดำทะยานมาขวางหน้าเสี่ยนำชัย รวดเร็วราวกับมันผุดมาจากพื้นดินด้านหน้าเสี่ยนำชัยอยู่แล้ว สองตาเสี่ยนำชัยเบิกโพลง อ้าปากตะลึงงัน "นี่...เป็นไปได้ยังไง..."ไม่ทันจบประโยคที่สอง เสียงของเสี่ยนำชัยก็ขาดให้ดังปิดสวิทซ์ โลกเหมือนจะหมุนคว้างสองตาเสี่ยนำชัยมองเห็นคนหัวขาด เลือดพุ่งฉีดออกจากคอขึ้นฟ้าเกือบเมตร ร่างยังคงยื่นแข็งทือไม่ล้มลง เป็นภาพสุดท้ายก่อนเสี่ยนำชัยจะไร้ซึ่งความรู้สึกใดๆโลกทั้งโลกมืดมิดชั่วนิรันดร สองตายังคงเบิกค้าง สงสัยงงงวย ไม่อยากเชื่อ ใดๆล้วนไม่มีประโยชน์
เสี่ยก็ เสร็จกิจนอนกอดเมียซะก็สิ้นเรื่อง จะมีหักมุมอีกไหมนะ
ว่าแต่ ใครเป็นไส้ศึก
หายไปนานมากเลยครับ ตอนที่ 89 ยังหาไม่เจอเลย สุดท้ายที่อ่านอยู้ตอนที่ 88 แต่ก็ตั้งหลายปีแล้ว ถ้าจะกรุณาช่วยจัดตอนที่89 ให้ด้วยครับ
แก๊งค์หื่นบ้านนากลับมาแล้ว
ทั้งหื่นทั้งโหด เสี่ยไม่น่าเลย