พี่สาวที่รัก ตอนที่ 4
หลังจากวันนั้น ภาพของเรือนร่างแพมก็ติดตรึงอยู่ในใจของพอช ราวกับภาพวาดที่ถูกสลักเสลาไว้อย่างประณีต ทุกครั้งที่หลับตาลง ภาพเรือนร่างนั้นก็จะปรากฏขึ้นมาอย่างชัดเจน ราวกับอยู่ตรงหน้า ความทรงจำในวันนั้นหวนกลับมา ราวกับภาพยนตร์ที่ฉายซ้ำไปซ้ำมาในหัวของเขา ภาพนั้นติดตรึงอยู่ในใจของพอช ราวกับภาพถ่ายที่คมชัด เขาจดจำทุกรายละเอียด ราวกับบันทึกไว้ในความทรงจำ รูปร่างที่สมส่วน ราวกับเทพปั้น ผิวพรรณที่เปล่งปลั่ง ราวกับแสงจันทร์ และเส้นผมที่สลวยงดงามที่ยาวถึงกลางหลัง ราวกับแพรไหม ทุกสิ่งทุกอย่างของเธอช่างดูเพอร์เฟ็กต์ ราวกับเทพธิดาที่ลงมาจากสรวงสวรรค์ ภาพเสื้อสองเต้าอวบที่มียอดสีระเรื่อประดับอยู่ภายใต้เนื้อผ้าบางเบา มันวนเวียนอยู่ในหัวเขา ราวกับภาพที่ถูกฉายซ้ำไปซ้ำมาในโรงภาพยนตร์ส่วนตัว เขาอยากเห็นอีก ราวกับคนกระหายน้ำในทะเลทราย ความต้องการของเขามากขึ้นเรื่อยๆ ราวกับไฟลามทุ่ง
คืนหนึ่งที่อากาศอบอ้าวผิดปกติ แอร์ห้องแพมเสียอย่างกะทันหัน แพมถอนหายใจ เดินออกจากห้องไปเคาะประตูห้องพอชเบาๆ ประตูเปิดออก พบกับน้องชายในชุดนอนสบายๆ เสื้อยืดสีเทาเก่าๆ กับกางเกงขาสั้น พอชอยู่ในสภาพงัวเงีย ผมเผ้ากระเซิงเล็กน้อย ดวงตาของเขาเบิกกว้างเล็กน้อยเมื่อเห็นแพม "พอช แอร์ห้องเจ๊เสีย" ขอนอนด้วยนะ แพมพูดพร้อมส่งสายตาหวานเยิ้มอย่างใสๆ ไร้เดียงสา ราวกับลูกแมวน้อย ดวงตากลมโตเป็นประกาย ขนตายาวงอนกระพริบปริบๆ ริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อคลี่ยิ้มเล็กน้อย
แพมอยู่ในชุดนอนกางเกงขาสั้นสีชมพูอ่อน เนื้อผ้าบางเบาแนบไปกับผิวขาวเนียน เผยให้เห็นรูปร่างที่ชัดเจน กางเกงขาสั้นร่นขึ้นไปเล็กน้อย เผยให้เห็นต้นขาขาวผ่อง เนียนละเอียด ปราศจากไขมันส่วนเกิน ชุดนอนสีชมพูอ่อนนั้นยิ่งทำให้เธอดูสดใสและน่ารักอย่างที่สุด ราวกับดอกซากุระแรกแย้มในยามเช้าตรู่ ผิวขาวอมชมพู เปล่งปลั่งราวกับมีแสงออร่า ผมยาวสลวยสีดำขลับ ปลายผมล้อเล่นกับต้นคอขาวเนียน
พอชกลืนน้ำลาย ราวกับกินก้อนหิน พร้อมพยายามทำเสียงนิ่งๆ ตอบว่า "อืม เจ๊แพมเข้ามาสิ" ราวกับหุ่นยนต์ แต่ภายในใจของเขาเต้นระรัวราวกับกลองชุดที่ถูกบรรเลงอย่างหนักหน่วง แค่ได้เห็นเรือนร่างเธอเขาก็แทบคลั่ง ราวกับคนบ้า แต่นี่เธอกำลังจะมานอนเตียงเดียวกับเขา ราวกับฝัน มันช่างเหมือนของขวัญชั้นเยี่ยมที่เทวดา หรือว่าซาตานประทานมาให้เขา ราวกับถูกลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง เขาตัวสั่นระริก ราวกับไข้จับ ขนลุกซู่ ราวกับอยู่ในห้องน้ำแข็ง
แพมยิ้มหวานๆ เหมือนรู้สึกเกรงใจเขา เดินเข้าไปในห้องอย่างอ้อยอิ่ง ราวกับดอกไม้ที่ต้องลม แผ่วเบาและงดงาม ทุกย่างก้าวของเธอช่างนุ่มนวลและอ่อนช้อย ขณะที่แพมเดินผ่านประตูที่มีพอชยืนอยู่ ทำให้ส่วนของร่างกายเธอเฉียดพอชเล็กน้อย อาจเป็นเพียงแขนเสื้อที่สัมผัสกับแขนของเขา หรืออาจเป็นเพียงเส้นผมที่ปัดผ่านแก้มของเขา แขนเสื้อผ้าฝ้ายสีชมพูอ่อนสัมผัสกับแขนของพอชอย่างแผ่วเบา เส้นผมยาวสลวยปัดผ่านแก้มของเขา ทิ้งไว้ซึ่งกลิ่นหอมอ่อนๆ แต่การสัมผัสเพียงแผ่วเบานั้น กลับทำให้เกิดกระแสไฟฟ้าสถิตเล็กๆ วิ่งพล่านไปทั่วร่างกายของทั้งสองคน สำหรับพอช ความรู้สึกนั้นราวกับถูกไฟช็อต หัวใจของเขาเต้นแรงขึ้นอีกครั้ง เลือดสูบฉีดไปทั่วใบหน้า เขารู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว ราวกับยืนอยู่กลางแสงแดดจ้า กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวแพมโชยมาแตะจมูกเขา กลิ่นหอมของดอกไม้ป่า ผสมกับกลิ่นแป้งเด็กอ่อนๆ กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวแพมยิ่งทำให้เขาประหม่ามากขึ้น เขาพยายามควบคุมสีหน้าและท่าทางของตัวเอง แต่ภายในใจนั้นกลับสับสนวุ่นวาย
แพมนั่งลงบนขอบเตียงเยื้องๆ กับเขา อย่างระมัดระวัง ราวกับกลัวจะรบกวนเขา ขอบเตียงนุ่มยุบลงเล็กน้อยเมื่อเธอนั่งลง เผยให้เห็นเรียวขาขาวเนียนที่โผล่พ้นกางเกงนอนขาสั้นของเธอ กางเกงนอนผ้าฝ้ายสีชมพูอ่อน เนื้อผ้าบางเบาแนบไปกับผิวเนื้อ เผยให้เห็นทรวดทรงของเรียวขาอย่างชัดเจน ขอบกางเกงเลื่อนขึ้นไปเล็กน้อย เผยให้เห็นต้นขาขาวเนียนที่เกลี้ยงเกลา ขาเรียวสวยนั้นยาวและขาวผ่อง ราวกับหยกเนื้อดี ขาเรียวสวยนั้นสั่นคลอนสติของพอชอย่างรุนแรง ราวกับแผ่นดินไหวที่สั่นสะเทือนไปถึงจิตใจของเขา สายตาของพอชจับจ้องอยู่ที่เรียวขาขาวผ่องของเธอ เขาแทบไม่อาจละสายตาไปได้
พอชได้กลิ่นหอมจากผมยาวสลวยของเธอ กลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกไม้ป่า ผสมกับกลิ่นแชมพูที่เขาคุ้นเคย มันช่างหอมหวานและเย้ายวน กลิ่นนั้นมันกระตุ้นอารมณ์ดิบในตัวเขาอย่างรุนแรง ราวกับไฟป่าที่โหมกระหน่ำ เผาผลาญทุกสิ่งทุกอย่าง กลิ่นหอมอ่อนๆ ลอยอบอวลอยู่ในอากาศ กระตุ้นความรู้สึกของพอชอย่างมาก กลิ่นกายหอมอ่อนๆ ผสมกับกลิ่นเหงื่อจางๆ ของเธอ กลิ่นนั้นเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของแพม เป็นกลิ่นที่เขาคุ้นเคยมาตั้งแต่เด็ก แต่ในวันนี้กลิ่นนั้นกลับมีความหมายที่แตกต่างออกไป มันไม่ใช่กลิ่นของพี่สาวที่แสนดีอีกต่อไป แต่มันเป็นกลิ่นที่กระตุ้นความต้องการในส่วนลึกของเขา ทำให้เขาแทบคลั่ง ราวกับคนขาดสติ เขาแทบอยากจะเข้าไปกอดเธอไว้แนบอก และสูดดมกลิ่นกายของเธอให้เต็มปอด เขาจินตนาการถึงสัมผัสของผิวเนียนละเอียดของเธอ ความอบอุ่นของร่างกายเธอ ความนุ่มนวลของทรวงอกอิ่ม
แพม: "พอชนอนตรงไหนดี เจ๊เกรงใจ" เธอเอ่ยถามเสียงเบา ทำลายความเงียบ
พอช: "ไม่เป็นไรเจ๊ แพมนอนบนเตียงเถอะ ผมนอนพื้นได้" เขาตอบอย่างรวดเร็ว พยายามควบคุมน้ำเสียงไม่ให้สั่น
แพม: "ไม่เอาหรอก พอชนอนบนเตียงเถอะ เจ๊ไม่สบายใจ" เธอพูดพร้อมกับเหลือบมองพอชด้วยสายตาที่บ่งบอกถึงความกังวลเล็กน้อย "เตียงก็ออกจะกว้าง" เธอพูดพลางขยับตัวเล็กน้อย ทำให้พอชเห็นต้นขาขาวเนียนของเธอชัดเจนยิ่งขึ้น ทั้งที่ในความเป็นจริง เตียงของพอชมีขนาดไม่ใหญ่เลย ถ้านอนสองคนนี่แทบจะเบียดกันเลย แต่แพมไม่อยากให้น้องชายนอนพื้น เธอจึงพูดออกไปอย่างนั้น ด้วยท่าทางและน้ำเสียงที่ไร้เดียงสา "นอนด้วยกันได้สบายๆ"
พอช: "แต่..." เขาอึกอัก ไม่รู้จะพูดอะไรดี ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีในใจของเขาต่อสู้กันอย่างหนัก
ในใจพอช: บ้าจริง! เจ๊พูดอะไรออกมาเนี่ย นอนด้วยกันเหรอ? บนเตียงเดียวกัน? หัวใจผมจะวายแล้ว!
แพม: "พอชไม่ต้องคิดมากหรอกน่า เจ๊ไม่ถือหรอก เราเป็นพี่น้องกัน" เธอพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน พลางยิ้มบางๆ "มานอนด้วยกันเถอะ" เธอพูดพลางตบลงบนเตียงเบาๆ
ในใจพอช: ให้ตายสิ! เจ๊ตบเตียงเรียกผมด้วย! ผมแทบอยากจะกระโดดขึ้นไปนอนข้างๆ เจ๊ตอนนี้เลย แต่ต้องเก็บอาการไว้ก่อน
แพม: "รบกวนหน่อยนะ พอช" เธอพูดเสียงเบา "เจ๊เกรงใจจริงๆ"
พอช: "อืม" เขาตอบเสียงแผ่ว เขาพยายามไม่มองแพม แต่สายตาของเขาก็อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองไปยังเรียวขาขาวเนียนของเธอ เขากำลังต่อสู้กับตัวเองอย่างหนัก
(หลังจากความเงียบผ่านไปสักพัก)
แพม: "ปิดไฟเถอะ พอช" เธอพูดขึ้น "เจ๊ง่วงแล้ว"
พอช: "อืม" เขาตอบรับ ในใจพอช: ต้องนอนในความมืดข้างๆ เจ๊เหรอเนี่ย? คืนนี้ผมคงนอนไม่หลับแน่ๆ
(หลังจากนั้นพอชก็เอื้อมมือไปปิดไฟปิดไฟ)
แพม: "ฝันดีนะ พอช" เธอพูดเสียงกระซิบ
พอช: "ฝันดีครับเจ๊" เขาตอบกลับด้วยเสียงที่แผ่วเบาไม่แพ้กัน หัวใจของเขาเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมาจากอก ในความมืดมิด เขาสัมผัสได้ถึงไออุ่นจากร่างกายของแพมที่อยู่ข้างๆ เขา กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวเธอยังคงอบอวลอยู่รอบตัวเขา
เพียงไม่นานแพมก็คล้อยหลับไป ลมหายใจของเธอแผ่วเบาและสม่ำเสมอ พอชเหลือบมองแพมที่นอนหลับอยู่บนเตียง แสงไฟสลัวๆ จากโคมไฟหัวเตียงส่องกระทบใบหน้าของเธอ ทำให้เธอดูงดงามและไร้เดียงสา แสงไฟสีส้มนวลส่องกระทบผิวของเธอ ทำให้ผิวของเธอดูเปล่งปลั่งและมีชีวิตชีวา ผิวของเธอดูเนียนละเอียด ราวกับผิวของเด็กแรกเกิด แก้มของเธอแดงปลั่งเล็กน้อย ราวกับลูกพีช ผมยาวสลวยของเธอกระจายอยู่บนหมอน ผมของเธอดำขลับ ตัดกับหมอนสีขาวสะอาด ริมฝีปากบางเผยอขึ้นเล็กน้อย เผยให้เห็นไรฟันขาวสะอาด ลมหายใจอุ่นๆ ของเธอแผ่วเบา สม่ำเสมอ
พอชขยับตัวเล็กน้อยบนเตียง ราวกับมีหนามเล็กๆ นับพันทิ่มแทงอยู่ใต้ผิวหนัง ความอึดอัดแล่นริ้วไปทั่วร่าง มันไม่ใช่ความอึดอัดทางกาย แต่มันเป็นความอึดอัดทางใจ ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีและความต้องการทางเพศต่อสู้กันอย่างรุนแรงในใจของเขา เขาขยับท่านอนพลิกไปมาหลายครั้งแต่ก็ไม่พบกับความสบายตัว เตียงนอนที่เคยคุ้นเคยในคืนนี้กลับกลายเป็นที่ที่อึดอัดที่สุด คืนนี้แม่งโคตรจะประหลาดสำหรับเขา
เขาไม่เคยนอนร่วมเตียงกับแพมอีกเลยตั้งแต่แพมเข้าเรียนมัธยม ความทรงจำในวัยเด็กที่เคยเล่นด้วยกัน วิ่งไล่จับกัน ภาพของพี่สาวที่คอยดูแลเอาใจใส่เขา วนเวียนอยู่ในหัวของเขา ความใกล้ชิดในระยะประชิดแบบเนื้อแนบเนื้อเช่นนี้ทำให้เขาแทบคลั่ง มันเป็นความรู้สึกที่เขาไม่เคยสัมผัสมาก่อน ความรู้สึกที่ทั้งตื่นเต้นและหวาดกลัว ไอ้ความรู้สึกประหม่าและตื่นเต้นมันตีกันยุ่งในอก เหมือนมีฝูงแมลงวันทองนับร้อยบินวนเวียนอยู่ใต้สะดือ สร้างความรู้สึกปั่นป่วนและเสียวซ่านวาบหวามไปทั่วช่องท้องลามลงไปถึงหว่างขา ท่อนเอ็นของเขาเริ่มขยายตัวแข็งขึงจนปวดหนึบดันกางเกงนอนออกมาอย่างน่าเกลียด
เขาจ้องมองแพมอย่างเงียบๆ ในความมืดสลัว แสงจันทร์ที่ลอดผ่านหน้าต่างมากระทบกับใบหน้าของเธอ ทำให้เห็นเค้าโครงที่งดงาม แสงจันทร์สีนวลอาบไล้ไปทั่วใบหน้าของเธอ ทำให้ผิวของเธอดูเปล่งปลั่งและมีมิติ แม้ในยามหลับใหลก็ยังดูเซ็กซี่ชิบหาย ความรู้สึกบางอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนกำลังก่อตัวขึ้นในใจของเขา มันเป็นความรู้สึกที่ทั้งแปลกใหม่และอันตราย ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีและความต้องการทางเพศต่อสู้กันอย่างรุนแรงในใจของเขา หัวใจของเขาเต้นระรัวราวกับกลองศึก จังหวะจะถี่และแรง เมื่อนึกถึงว่าเขากำลังนอนอยู่ข้างๆ พี่สาวของเขา ในระยะที่เขาเอื้อมมือไปก็แตะต้องเธอได้ ระยะห่างเพียงแค่คืบ ระยะห่างเพียงลมหายใจกั้น ลมหายใจอุ่นๆ ของเธอที่รวยรินมากระทบกับผิวแก้มของเขา ลมหายใจอุ่นๆ ของเธอพัดผ่านแก้มของเขาเบาๆ พร้อมกับกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่เขาคุ้นเคย มันเป็นเหมือนเชื้อเพลิงชั้นดีที่โหมกระพือไฟราคะในตัวเขาให้ลุกโชนอย่างบ้าคลั่ง เขาอยากจะสัมผัสเธอ อยากจะลูบไล้ไปตามเรือนร่างของเธอที่อยู่ใต้ผ้าห่มผืนบาง ผ้าห่มผืนบางสีขาวคลุมร่างกายของเธอไว้ เผยให้เห็นทรวดทรงอย่างชัดเจน อยากจะเอามือล้วงเข้าไปในเสื้อผ้าของเธอ อยากจะ... เขาแทบควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว ท่อนเอ็นของเขามันแข็งจนปวดไปหมดแล้ว
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
แทบคลั่ง
อดทนไว้ก่อนนั่นพี่สาวนะ
::DookDig:: ตามๆ ยาวๆ
ชอบ
อดทนไว้ก่อน
คืนนี้จะได้นอนมั้ย ตื่นเต้นมาก
คืนนี้ต้องลักหลับ
จัดการเลย ::Shout:: ::HoHo::
ไม่ได้นอนกันล่ะแบบนี้
คืนนี้ได้จัดแน่
จะได้ไหมหรือรอไปก่อน
จะรอดไหมพี่สาว
::WooWoo:: ได้นอนด้วยกันแล้ว หลับทั้งคืน หลับเต็มตื่นแน่ๆพอช ::Grimace::
::WooWoo::
ได้แอบลวนลามตอนหลับแล้วชักใส่
คืนนี้คงนอนไม่หลับทั้งคืน
จะรอดไหมเนี่ย
จะได้เสียบหรือจับนมก่อนนะแบบนี้สนุกแน่ๆดูแล้วจับแบ้วเลีย
ชอบมากแนวลุ้นๆไม่ค่อยมีให้ติดตามเลย
ทดสอบแบบใหม่
จะได้นอน รึป่าว
อย่าทุบเจ๊นะพอช
บอสทนไม่ไหวแล้ว
หนุ่มอยู่ในวัยอยากรู้ อยากลอง แถมยังอยู่ใกล้กับสิ่งเร้า
รอโอกาสเหมาะๆ
งานนี้มีลูบไล้
นึกถึงตอนเอาแฟนมานอนด้วยตอนแรกเลย
พอชจะห้ามใจ/ด้หรือเป่ล
ลักหลับ
เจอแบบนี้จะนอนหลับลงมั้ยครับ
บรรยายได้ลึกซึ้งละเอียด ทุกความรู้สึกภายในสมองเลย ว่ากำลังคิดเป็นแบบไหน อยากทำอะไร จะข้ามเส้นศีลธรรม ได้ไหม แต่... พอชยังไม่ไปไหนซะทีคิดอยู่นั่นแหละ ลุ้นจนตัวบิดแล้ว เลิกคิดและ เริ่มปฎิบัติได้แล้ว
::HeyHey:: สดๆ
ทนๆไว้ สู้ๆ
พี่เอ็งนะเฮ้ย
แบบนี้จะทนไหวมั้ยเนี่ย
เอาน่า ซักหน่อย เดี๋ยวดีเอง
ลักหลับไป
กับพี่ กับเชื้อ เว้นไว้หน่อยเถอะ
สุด
ขะอดยังไงไหว555
จะโดนมั้ยนาา
ฟลุ๊คจริง จัดหนักเลยครับ
จะผ่านคืนนี้ไปได้ไหม
จะได้ทำอะไรให้มน้อ จะกล้าหรือป่าว
เจ้าพอชจะทนไหวมั้ย
::Thankyou:: ::Thankyou::
จะอดใจไหวไหมนั่น ::Evil:: ::Evil::
คืนนี้ตบะแตกหรือป่าวเนี่ย
กล้าๆหน่อย ลุ้นจนตัวโก่งละ
::Confident:: ::Confident::
::Reader::
สงสัยพอร์ชน่าจะทนไม่ไหวแน่ๆ
มาถึงที่เลย
ถ้าไม่ทำอะไร เป็นได้นอนเกร็งทั้งคืนแน่
ลุดเลยน้องอย่าช้า ::Me?:: ::Thankyou::
::Hunger:: โอ๊ย พอชเอ่ย
พี่สาวซื่อจริงๆ หรืออยากได้น้องชายหว่า
มันแข็งจนปวดไปหมด
ซะขนาดนี้ จะไหวรี
คืนนี้จะได้จัดมั้ยนะ
::Ahoo::
พี่สาวนะจะเอาแล้วหรือ
ไม่ได้นอนทั้งคืนแน่ๆ ตาค้างไปสิ
อ้างจาก: Ballz123 เมื่อ ธันวาคม 30, 2024, 12:46:23 ก่อนเที่ยงพี่สาวที่รัก ตอนที่ 4
หลังจากวันนั้น ภาพของเรือนร่างแพมก็ติดตรึงอยู่ในใจของพอช ราวกับภาพวาดที่ถูกสลักเสลาไว้อย่างประณีต ทุกครั้งที่หลับตาลง ภาพเรือนร่างนั้นก็จะปรากฏขึ้นมาอย่างชัดเจน ราวกับอยู่ตรงหน้า ความทรงจำในวันนั้นหวนกลับมา ราวกับภาพยนตร์ที่ฉายซ้ำไปซ้ำมาในหัวของเขา ภาพนั้นติดตรึงอยู่ในใจของพอช ราวกับภาพถ่ายที่คมชัด เขาจดจำทุกรายละเอียด ราวกับบันทึกไว้ในความทรงจำ รูปร่างที่สมส่วน ราวกับเทพปั้น ผิวพรรณที่เปล่งปลั่ง ราวกับแสงจันทร์ และเส้นผมที่สลวยงดงามที่ยาวถึงกลางหลัง ราวกับแพรไหม ทุกสิ่งทุกอย่างของเธอช่างดูเพอร์เฟ็กต์ ราวกับเทพธิดาที่ลงมาจากสรวงสวรรค์ ภาพเสื้อสองเต้าอวบที่มียอดสีระเรื่อประดับอยู่ภายใต้เนื้อผ้าบางเบา มันวนเวียนอยู่ในหัวเขา ราวกับภาพที่ถูกฉายซ้ำไปซ้ำมาในโรงภาพยนตร์ส่วนตัว เขาอยากเห็นอีก ราวกับคนกระหายน้ำในทะเลทราย ความต้องการของเขามากขึ้นเรื่อยๆ ราวกับไฟลามทุ่ง
คืนหนึ่งที่อากาศอบอ้าวผิดปกติ แอร์ห้องแพมเสียอย่างกะทันหัน แพมถอนหายใจ เดินออกจากห้องไปเคาะประตูห้องพอชเบาๆ ประตูเปิดออก พบกับน้องชายในชุดนอนสบายๆ เสื้อยืดสีเทาเก่าๆ กับกางเกงขาสั้น พอชอยู่ในสภาพงัวเงีย ผมเผ้ากระเซิงเล็กน้อย ดวงตาของเขาเบิกกว้างเล็กน้อยเมื่อเห็นแพม "พอช แอร์ห้องเจ๊เสีย" ขอนอนด้วยนะ แพมพูดพร้อมส่งสายตาหวานเยิ้มอย่างใสๆ ไร้เดียงสา ราวกับลูกแมวน้อย ดวงตากลมโตเป็นประกาย ขนตายาวงอนกระพริบปริบๆ ริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อคลี่ยิ้มเล็กน้อย
แพมอยู่ในชุดนอนกางเกงขาสั้นสีชมพูอ่อน เนื้อผ้าบางเบาแนบไปกับผิวขาวเนียน เผยให้เห็นรูปร่างที่ชัดเจน กางเกงขาสั้นร่นขึ้นไปเล็กน้อย เผยให้เห็นต้นขาขาวผ่อง เนียนละเอียด ปราศจากไขมันส่วนเกิน ชุดนอนสีชมพูอ่อนนั้นยิ่งทำให้เธอดูสดใสและน่ารักอย่างที่สุด ราวกับดอกซากุระแรกแย้มในยามเช้าตรู่ ผิวขาวอมชมพู เปล่งปลั่งราวกับมีแสงออร่า ผมยาวสลวยสีดำขลับ ปลายผมล้อเล่นกับต้นคอขาวเนียน
พอชกลืนน้ำลาย ราวกับกินก้อนหิน พร้อมพยายามทำเสียงนิ่งๆ ตอบว่า "อืม เจ๊แพมเข้ามาสิ" ราวกับหุ่นยนต์ แต่ภายในใจของเขาเต้นระรัวราวกับกลองชุดที่ถูกบรรเลงอย่างหนักหน่วง แค่ได้เห็นเรือนร่างเธอเขาก็แทบคลั่ง ราวกับคนบ้า แต่นี่เธอกำลังจะมานอนเตียงเดียวกับเขา ราวกับฝัน มันช่างเหมือนของขวัญชั้นเยี่ยมที่เทวดา หรือว่าซาตานประทานมาให้เขา ราวกับถูกลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง เขาตัวสั่นระริก ราวกับไข้จับ ขนลุกซู่ ราวกับอยู่ในห้องน้ำแข็ง
แพมยิ้มหวานๆ เหมือนรู้สึกเกรงใจเขา เดินเข้าไปในห้องอย่างอ้อยอิ่ง ราวกับดอกไม้ที่ต้องลม แผ่วเบาและงดงาม ทุกย่างก้าวของเธอช่างนุ่มนวลและอ่อนช้อย ขณะที่แพมเดินผ่านประตูที่มีพอชยืนอยู่ ทำให้ส่วนของร่างกายเธอเฉียดพอชเล็กน้อย อาจเป็นเพียงแขนเสื้อที่สัมผัสกับแขนของเขา หรืออาจเป็นเพียงเส้นผมที่ปัดผ่านแก้มของเขา แขนเสื้อผ้าฝ้ายสีชมพูอ่อนสัมผัสกับแขนของพอชอย่างแผ่วเบา เส้นผมยาวสลวยปัดผ่านแก้มของเขา ทิ้งไว้ซึ่งกลิ่นหอมอ่อนๆ แต่การสัมผัสเพียงแผ่วเบานั้น กลับทำให้เกิดกระแสไฟฟ้าสถิตเล็กๆ วิ่งพล่านไปทั่วร่างกายของทั้งสองคน สำหรับพอช ความรู้สึกนั้นราวกับถูกไฟช็อต หัวใจของเขาเต้นแรงขึ้นอีกครั้ง เลือดสูบฉีดไปทั่วใบหน้า เขารู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว ราวกับยืนอยู่กลางแสงแดดจ้า กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวแพมโชยมาแตะจมูกเขา กลิ่นหอมของดอกไม้ป่า ผสมกับกลิ่นแป้งเด็กอ่อนๆ กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวแพมยิ่งทำให้เขาประหม่ามากขึ้น เขาพยายามควบคุมสีหน้าและท่าทางของตัวเอง แต่ภายในใจนั้นกลับสับสนวุ่นวาย
แพมนั่งลงบนขอบเตียงเยื้องๆ กับเขา อย่างระมัดระวัง ราวกับกลัวจะรบกวนเขา ขอบเตียงนุ่มยุบลงเล็กน้อยเมื่อเธอนั่งลง เผยให้เห็นเรียวขาขาวเนียนที่โผล่พ้นกางเกงนอนขาสั้นของเธอ กางเกงนอนผ้าฝ้ายสีชมพูอ่อน เนื้อผ้าบางเบาแนบไปกับผิวเนื้อ เผยให้เห็นทรวดทรงของเรียวขาอย่างชัดเจน ขอบกางเกงเลื่อนขึ้นไปเล็กน้อย เผยให้เห็นต้นขาขาวเนียนที่เกลี้ยงเกลา ขาเรียวสวยนั้นยาวและขาวผ่อง ราวกับหยกเนื้อดี ขาเรียวสวยนั้นสั่นคลอนสติของพอชอย่างรุนแรง ราวกับแผ่นดินไหวที่สั่นสะเทือนไปถึงจิตใจของเขา สายตาของพอชจับจ้องอยู่ที่เรียวขาขาวผ่องของเธอ เขาแทบไม่อาจละสายตาไปได้
พอชได้กลิ่นหอมจากผมยาวสลวยของเธอ กลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกไม้ป่า ผสมกับกลิ่นแชมพูที่เขาคุ้นเคย มันช่างหอมหวานและเย้ายวน กลิ่นนั้นมันกระตุ้นอารมณ์ดิบในตัวเขาอย่างรุนแรง ราวกับไฟป่าที่โหมกระหน่ำ เผาผลาญทุกสิ่งทุกอย่าง กลิ่นหอมอ่อนๆ ลอยอบอวลอยู่ในอากาศ กระตุ้นความรู้สึกของพอชอย่างมาก กลิ่นกายหอมอ่อนๆ ผสมกับกลิ่นเหงื่อจางๆ ของเธอ กลิ่นนั้นเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของแพม เป็นกลิ่นที่เขาคุ้นเคยมาตั้งแต่เด็ก แต่ในวันนี้กลิ่นนั้นกลับมีความหมายที่แตกต่างออกไป มันไม่ใช่กลิ่นของพี่สาวที่แสนดีอีกต่อไป แต่มันเป็นกลิ่นที่กระตุ้นความต้องการในส่วนลึกของเขา ทำให้เขาแทบคลั่ง ราวกับคนขาดสติ เขาแทบอยากจะเข้าไปกอดเธอไว้แนบอก และสูดดมกลิ่นกายของเธอให้เต็มปอด เขาจินตนาการถึงสัมผัสของผิวเนียนละเอียดของเธอ ความอบอุ่นของร่างกายเธอ ความนุ่มนวลของทรวงอกอิ่ม
แพม: "พอชนอนตรงไหนดี เจ๊เกรงใจ" เธอเอ่ยถามเสียงเบา ทำลายความเงียบ
พอช: "ไม่เป็นไรเจ๊ แพมนอนบนเตียงเถอะ ผมนอนพื้นได้" เขาตอบอย่างรวดเร็ว พยายามควบคุมน้ำเสียงไม่ให้สั่น
แพม: "ไม่เอาหรอก พอชนอนบนเตียงเถอะ เจ๊ไม่สบายใจ" เธอพูดพร้อมกับเหลือบมองพอชด้วยสายตาที่บ่งบอกถึงความกังวลเล็กน้อย "เตียงก็ออกจะกว้าง" เธอพูดพลางขยับตัวเล็กน้อย ทำให้พอชเห็นต้นขาขาวเนียนของเธอชัดเจนยิ่งขึ้น ทั้งที่ในความเป็นจริง เตียงของพอชมีขนาดไม่ใหญ่เลย ถ้านอนสองคนนี่แทบจะเบียดกันเลย แต่แพมไม่อยากให้น้องชายนอนพื้น เธอจึงพูดออกไปอย่างนั้น ด้วยท่าทางและน้ำเสียงที่ไร้เดียงสา "นอนด้วยกันได้สบายๆ"
พอช: "แต่..." เขาอึกอัก ไม่รู้จะพูดอะไรดี ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีในใจของเขาต่อสู้กันอย่างหนัก
ในใจพอช: บ้าจริง! เจ๊พูดอะไรออกมาเนี่ย นอนด้วยกันเหรอ? บนเตียงเดียวกัน? หัวใจผมจะวายแล้ว!
แพม: "พอชไม่ต้องคิดมากหรอกน่า เจ๊ไม่ถือหรอก เราเป็นพี่น้องกัน" เธอพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน พลางยิ้มบางๆ "มานอนด้วยกันเถอะ" เธอพูดพลางตบลงบนเตียงเบาๆ
ในใจพอช: ให้ตายสิ! เจ๊ตบเตียงเรียกผมด้วย! ผมแทบอยากจะกระโดดขึ้นไปนอนข้างๆ เจ๊ตอนนี้เลย แต่ต้องเก็บอาการไว้ก่อน
แพม: "รบกวนหน่อยนะ พอช" เธอพูดเสียงเบา "เจ๊เกรงใจจริงๆ"
พอช: "อืม" เขาตอบเสียงแผ่ว เขาพยายามไม่มองแพม แต่สายตาของเขาก็อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองไปยังเรียวขาขาวเนียนของเธอ เขากำลังต่อสู้กับตัวเองอย่างหนัก
(หลังจากความเงียบผ่านไปสักพัก)
แพม: "ปิดไฟเถอะ พอช" เธอพูดขึ้น "เจ๊ง่วงแล้ว"
พอช: "อืม" เขาตอบรับ ในใจพอช: ต้องนอนในความมืดข้างๆ เจ๊เหรอเนี่ย? คืนนี้ผมคงนอนไม่หลับแน่ๆ
(หลังจากนั้นพอชก็เอื้อมมือไปปิดไฟปิดไฟ)
แพม: "ฝันดีนะ พอช" เธอพูดเสียงกระซิบ
พอช: "ฝันดีครับเจ๊" เขาตอบกลับด้วยเสียงที่แผ่วเบาไม่แพ้กัน หัวใจของเขาเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมาจากอก ในความมืดมิด เขาสัมผัสได้ถึงไออุ่นจากร่างกายของแพมที่อยู่ข้างๆ เขา กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวเธอยังคงอบอวลอยู่รอบตัวเขา
เพียงไม่นานแพมก็คล้อยหลับไป ลมหายใจของเธอแผ่วเบาและสม่ำเสมอ พอชเหลือบมองแพมที่นอนหลับอยู่บนเตียง แสงไฟสลัวๆ จากโคมไฟหัวเตียงส่องกระทบใบหน้าของเธอ ทำให้เธอดูงดงามและไร้เดียงสา แสงไฟสีส้มนวลส่องกระทบผิวของเธอ ทำให้ผิวของเธอดูเปล่งปลั่งและมีชีวิตชีวา ผิวของเธอดูเนียนละเอียด ราวกับผิวของเด็กแรกเกิด แก้มของเธอแดงปลั่งเล็กน้อย ราวกับลูกพีช ผมยาวสลวยของเธอกระจายอยู่บนหมอน ผมของเธอดำขลับ ตัดกับหมอนสีขาวสะอาด ริมฝีปากบางเผยอขึ้นเล็กน้อย เผยให้เห็นไรฟันขาวสะอาด ลมหายใจอุ่นๆ ของเธอแผ่วเบา สม่ำเสมอ
พอชขยับตัวเล็กน้อยบนเตียง ราวกับมีหนามเล็กๆ นับพันทิ่มแทงอยู่ใต้ผิวหนัง ความอึดอัดแล่นริ้วไปทั่วร่าง มันไม่ใช่ความอึดอัดทางกาย แต่มันเป็นความอึดอัดทางใจ ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีและความต้องการทางเพศต่อสู้กันอย่างรุนแรงในใจของเขา เขาขยับท่านอนพลิกไปมาหลายครั้งแต่ก็ไม่พบกับความสบายตัว เตียงนอนที่เคยคุ้นเคยในคืนนี้กลับกลายเป็นที่ที่อึดอัดที่สุด คืนนี้แม่งโคตรจะประหลาดสำหรับเขา
เขาไม่เคยนอนร่วมเตียงกับแพมอีกเลยตั้งแต่แพมเข้าเรียนมัธยม ความทรงจำในวัยเด็กที่เคยเล่นด้วยกัน วิ่งไล่จับกัน ภาพของพี่สาวที่คอยดูแลเอาใจใส่เขา วนเวียนอยู่ในหัวของเขา ความใกล้ชิดในระยะประชิดแบบเนื้อแนบเนื้อเช่นนี้ทำให้เขาแทบคลั่ง มันเป็นความรู้สึกที่เขาไม่เคยสัมผัสมาก่อน ความรู้สึกที่ทั้งตื่นเต้นและหวาดกลัว ไอ้ความรู้สึกประหม่าและตื่นเต้นมันตีกันยุ่งในอก เหมือนมีฝูงแมลงวันทองนับร้อยบินวนเวียนอยู่ใต้สะดือ สร้างความรู้สึกปั่นป่วนและเสียวซ่านวาบหวามไปทั่วช่องท้องลามลงไปถึงหว่างขา ท่อนเอ็นของเขาเริ่มขยายตัวแข็งขึงจนปวดหนึบดันกางเกงนอนออกมาอย่างน่าเกลียด
เขาจ้องมองแพมอย่างเงียบๆ ในความมืดสลัว แสงจันทร์ที่ลอดผ่านหน้าต่างมากระทบกับใบหน้าของเธอ ทำให้เห็นเค้าโครงที่งดงาม แสงจันทร์สีนวลอาบไล้ไปทั่วใบหน้าของเธอ ทำให้ผิวของเธอดูเปล่งปลั่งและมีมิติ แม้ในยามหลับใหลก็ยังดูเซ็กซี่ชิบหาย ความรู้สึกบางอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนกำลังก่อตัวขึ้นในใจของเขา มันเป็นความรู้สึกที่ทั้งแปลกใหม่และอันตราย ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีและความต้องการทางเพศต่อสู้กันอย่างรุนแรงในใจของเขา หัวใจของเขาเต้นระรัวราวกับกลองศึก จังหวะจะถี่และแรง เมื่อนึกถึงว่าเขากำลังนอนอยู่ข้างๆ พี่สาวของเขา ในระยะที่เขาเอื้อมมือไปก็แตะต้องเธอได้ ระยะห่างเพียงแค่คืบ ระยะห่างเพียงลมหายใจกั้น ลมหายใจอุ่นๆ ของเธอที่รวยรินมากระทบกับผิวแก้มของเขา ลมหายใจอุ่นๆ ของเธอพัดผ่านแก้มของเขาเบาๆ พร้อมกับกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่เขาคุ้นเคย มันเป็นเหมือนเชื้อเพลิงชั้นดีที่โหมกระพือไฟราคะในตัวเขาให้ลุกโชนอย่างบ้าคลั่ง เขาอยากจะสัมผัสเธอ อยากจะลูบไล้ไปตามเรือนร่างของเธอที่อยู่ใต้ผ้าห่มผืนบาง ผ้าห่มผืนบางสีขาวคลุมร่างกายของเธอไว้ เผยให้เห็นทรวดทรงอย่างชัดเจน อยากจะเอามือล้วงเข้าไปในเสื้อผ้าของเธอ อยากจะ... เขาแทบควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว ท่อนเอ็นของเขามันแข็งจนปวดไปหมดแล้ว
::DayDream::
จะจัดพี่สาวมั่ยคืนนี้
ค่อยๆทำไรทีละนิด
ความอยากหรือคุณธรรม สิ่งไหนจะชนะ
ทำไงดีใจไม่ดีเลย
จะได้นอนไหมครับพอช
เจ๊แพมอ่อยหรือไม่คิดไรจิงๆ
พี่สาวก็เหมือนเมียไปละ
ครับ สนุก
พี่สาว ๆ ท่องไว้นะ
รู้สึก ลุ้นๆ
ปวดไข่เลย
ปรกติ ไม่น่ารอด น่าจะเยิ้มทั้งสองฝ่าย
เดี๋ยวก็สว่างแล้ว
::Oops:: สุดยอด
จะไหวไหมน่ะไอ้หนุ่ม
ใจแข็งไหมพอช
หำแข็งแล้วนะ..
ควบคุมตัวเองได้ไหมพอช..
สถานะการณ์แบบนี้คงจะแทบคลั่งเลยล่ะมั้ง อู๊ยยย..
เจ๊นะไม่ถือ แต่อีกคนไปไหนแล้วก็ไม่รู้ ::Horror::
แนวโรแมนติกดี
::Ahoo:: ต่ิอ
ผ่านคืนนี้ได้ถือว่ามีความอดทน
น้องชายจะอดใจยังไงไหว ความต้องการมันพุ่งกระฉูด ::Beggar::
จะได้จัดมั้ยนะ
นอนไม่หลับก็จัดซะ
::HeyHey:: สะกิดสิ
ใจเย็นก่อน
::Thankyou:: นอนๆๆ
อดทนไว้ใจเย็นครับ
พี่สาวเหมิอนจะจงใจยั่วด้วยหรือป่าว
ขอพอชนอนตรงๆ ได้ไหมเจ้ ตรง....รู
ทุกอย่างเป็นใจมากมาย แอร์ก็เสีย นอนกันข้างๆ อีก ทุกอย่างพร้อมแล้วลุยได้
ชอบเลยครับ แนวนี้
ได้ลุ้นเลยครับ
มาส่งถึงที่เลย ลุย
::Hunger:: พอซใจเย็น ว่าวไปก่อน
แบบนี้ใครจะไปทนได้
ไม่น่ารอดน๊า
::Glad::
ว้าวๆ รอชมครับ
รอนานมากครับ อ่านไปลุ้นไป ให้เริ่มสักที
::Thankyou::
เล่นเลยไหมรึรอครั้งหน้า
บรรยายขนาดนี้ ต้องแล้วมั้ย
ดีมากครับ
ได้นอนไหมพอชช
ระทึก ใจเต้น หัวล่างกำลังจะควบคุมหัวบน
จัดซะทีเหอะ
ความต้องการทำให้หน้ามืดตามัว
ต้องจัดแล้ว
ใกล้แล้วครับ บ่มไปเรื่อยๆๆ
จะหักห้ามใจได้เปล่าน้อ
ไม่กล้าทำก็ช่วยตัวเองไปตรงนั้นเลยพอส
ต้องคืนนี้แล้วล่ะ สำเร็จแน่
::Evil::
ได้นอนแหละ
แพมจะเสร็จพอชไม๊ ::Angry::
อยากรู้ตอนได้ เลยครับ
ใจเย็นๆไอ้น้องชาย ::Shy::
หลักหลับพี่สาวแสนสวย
เสร็จแน่..ไม่รอด
ดูสิว่าความเงี่ยนกับคุณธรรม ใครจะชนะ แต่เดาว่าอย่างแรก
แต่งได้ดีครับ
จะได้พี่สาวเปล่านายพอร์ชกล้าๆหน่อย
เยี่ยมมาก
พอชทนไม่ไหวแล้ว
จะได้นอนไหม คืนนี้
สงสัยจะรอดยาก
ชอบมากไปการบรรยาย
สุดยอดเลยครับ
::DookDig:: ::DookDig:: จะทนไหวมั้ยยย ::DookDig:: ::DookDig::
::YehYeh::
สนุกดัน้องพอชเล่นเลยจ้า ::Angry::
จัดการสิ
กล้าๆหน่อย เผื่อมีลุ้น
ได้วันเวลาที่ดี โอกาสมีอย่ารอช้า
คืนนี้พอชคงนอนไม่หลับ
จะไหวไหมละนั่น
พี่แพมก็ทำเหมือนยั่วยวนน้องพอร์ชอยู่ในทีนะ
ขอนอนด้วยแบบนอนไม่ได้เพราะแข็งตลอดเว เศร้าแทนเลยถ้าไม่ได้ชักเอาน้ำออก
ลุ้นๆ
ฮึบๆๆ
ลุ้นๆครับบ ::WooWoo::
::HeyHey::
จะได้นอนมั้ยคืนนี้
สุด
โดนมั้ยนี่
แอร์เป็นใจจริงๆ
พี่สาวยั่วน้องแน่ๆ
ดีงามครับ
อันนี้อ่านแล้วขัดๆ นิดนึง ที่เจ๊ไม่ถือที่จะนอนเตียงเดียวกัน ก็น่าจะสนิทกับน้องมาก แต่ก็มีเกรงใจที่มาขอนอนห้องน้อง แต่น้องก็ได้ลุ้นนะนี่
ติดตาม
ชอบ
เสร็จเจ๊แพมแน่นอนแบบนี้ 5555
ขอบคุณครับ
ตามต่อติด ๆ จากตอนที่ 3 อยากรู้ว่าจะห้ามใจยังไง
ง้างรอตั้งแต่ตอนที่แล้วละนะ
::HeyHey::
คืนที่ทรมานที่สุดแต่ก็มีความสุขที่สุด
อ่านแล้วเข้าใจถึงความพลุ่งพลาน
จะทนได้ไหม
Ok
ลึ่นมากๆเลยครับ
::Hunger::
ลุยเลยพอช
อยู่ตรงหน้าแล้ว พอร์ชจะกล้าสัมผัสมั้ยน๊อออ
ไม่ต้องคุมตัวเองนายพอช สู้ๆ นายทำได้
ยิ่งอ่านยิ่งได้อารมณ์....อาาาา..ฟินจริงๆ
ลุ้นๆ เอาเรื่องแบบเน้น ::WooWoo:: ::WooWoo:: ::WooWoo::
แข็งแล้ว เอาไม่ลง เดาว่าคืนนี้ยังไม่ได้ อาจแค่แอบจับแอบดู
ลุ้นๆๆ อิอิ
ไหวไหม
ต้องลักหลับ
ใจร่มๆใว้พอช. เจ๊นะเจ๊ ท่องใว้
::Angry::
พอช ทำไมอยู่ดีๆก็โชคดีอย่างนี้นะ
::Ahh::
::Glad::
::GiveMe::
สุดยอดมากแพม
จะรอดไหมเนี้ย
อ้างจาก: Ballz123 เมื่อ ธันวาคม 30, 2024, 12:46:23 ก่อนเที่ยงพี่สาวที่รัก ตอนที่ 4
หลังจากวันนั้น ภาพของเรือนร่างแพมก็ติดตรึงอยู่ในใจของพอช ราวกับภาพวาดที่ถูกสลักเสลาไว้อย่างประณีต ทุกครั้งที่หลับตาลง ภาพเรือนร่างนั้นก็จะปรากฏขึ้นมาอย่างชัดเจน ราวกับอยู่ตรงหน้า ความทรงจำในวันนั้นหวนกลับมา ราวกับภาพยนตร์ที่ฉายซ้ำไปซ้ำมาในหัวของเขา ภาพนั้นติดตรึงอยู่ในใจของพอช ราวกับภาพถ่ายที่คมชัด เขาจดจำทุกรายละเอียด ราวกับบันทึกไว้ในความทรงจำ รูปร่างที่สมส่วน ราวกับเทพปั้น ผิวพรรณที่เปล่งปลั่ง ราวกับแสงจันทร์ และเส้นผมที่สลวยงดงามที่ยาวถึงกลางหลัง ราวกับแพรไหม ทุกสิ่งทุกอย่างของเธอช่างดูเพอร์เฟ็กต์ ราวกับเทพธิดาที่ลงมาจากสรวงสวรรค์ ภาพเสื้อสองเต้าอวบที่มียอดสีระเรื่อประดับอยู่ภายใต้เนื้อผ้าบางเบา มันวนเวียนอยู่ในหัวเขา ราวกับภาพที่ถูกฉายซ้ำไปซ้ำมาในโรงภาพยนตร์ส่วนตัว เขาอยากเห็นอีก ราวกับคนกระหายน้ำในทะเลทราย ความต้องการของเขามากขึ้นเรื่อยๆ ราวกับไฟลามทุ่ง
คืนหนึ่งที่อากาศอบอ้าวผิดปกติ แอร์ห้องแพมเสียอย่างกะทันหัน แพมถอนหายใจ เดินออกจากห้องไปเคาะประตูห้องพอชเบาๆ ประตูเปิดออก พบกับน้องชายในชุดนอนสบายๆ เสื้อยืดสีเทาเก่าๆ กับกางเกงขาสั้น พอชอยู่ในสภาพงัวเงีย ผมเผ้ากระเซิงเล็กน้อย ดวงตาของเขาเบิกกว้างเล็กน้อยเมื่อเห็นแพม "พอช แอร์ห้องเจ๊เสีย" ขอนอนด้วยนะ แพมพูดพร้อมส่งสายตาหวานเยิ้มอย่างใสๆ ไร้เดียงสา ราวกับลูกแมวน้อย ดวงตากลมโตเป็นประกาย ขนตายาวงอนกระพริบปริบๆ ริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อคลี่ยิ้มเล็กน้อย
แพมอยู่ในชุดนอนกางเกงขาสั้นสีชมพูอ่อน เนื้อผ้าบางเบาแนบไปกับผิวขาวเนียน เผยให้เห็นรูปร่างที่ชัดเจน กางเกงขาสั้นร่นขึ้นไปเล็กน้อย เผยให้เห็นต้นขาขาวผ่อง เนียนละเอียด ปราศจากไขมันส่วนเกิน ชุดนอนสีชมพูอ่อนนั้นยิ่งทำให้เธอดูสดใสและน่ารักอย่างที่สุด ราวกับดอกซากุระแรกแย้มในยามเช้าตรู่ ผิวขาวอมชมพู เปล่งปลั่งราวกับมีแสงออร่า ผมยาวสลวยสีดำขลับ ปลายผมล้อเล่นกับต้นคอขาวเนียน
พอชกลืนน้ำลาย ราวกับกินก้อนหิน พร้อมพยายามทำเสียงนิ่งๆ ตอบว่า "อืม เจ๊แพมเข้ามาสิ" ราวกับหุ่นยนต์ แต่ภายในใจของเขาเต้นระรัวราวกับกลองชุดที่ถูกบรรเลงอย่างหนักหน่วง แค่ได้เห็นเรือนร่างเธอเขาก็แทบคลั่ง ราวกับคนบ้า แต่นี่เธอกำลังจะมานอนเตียงเดียวกับเขา ราวกับฝัน มันช่างเหมือนของขวัญชั้นเยี่ยมที่เทวดา หรือว่าซาตานประทานมาให้เขา ราวกับถูกลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง เขาตัวสั่นระริก ราวกับไข้จับ ขนลุกซู่ ราวกับอยู่ในห้องน้ำแข็ง
แพมยิ้มหวานๆ เหมือนรู้สึกเกรงใจเขา เดินเข้าไปในห้องอย่างอ้อยอิ่ง ราวกับดอกไม้ที่ต้องลม แผ่วเบาและงดงาม ทุกย่างก้าวของเธอช่างนุ่มนวลและอ่อนช้อย ขณะที่แพมเดินผ่านประตูที่มีพอชยืนอยู่ ทำให้ส่วนของร่างกายเธอเฉียดพอชเล็กน้อย อาจเป็นเพียงแขนเสื้อที่สัมผัสกับแขนของเขา หรืออาจเป็นเพียงเส้นผมที่ปัดผ่านแก้มของเขา แขนเสื้อผ้าฝ้ายสีชมพูอ่อนสัมผัสกับแขนของพอชอย่างแผ่วเบา เส้นผมยาวสลวยปัดผ่านแก้มของเขา ทิ้งไว้ซึ่งกลิ่นหอมอ่อนๆ แต่การสัมผัสเพียงแผ่วเบานั้น กลับทำให้เกิดกระแสไฟฟ้าสถิตเล็กๆ วิ่งพล่านไปทั่วร่างกายของทั้งสองคน สำหรับพอช ความรู้สึกนั้นราวกับถูกไฟช็อต หัวใจของเขาเต้นแรงขึ้นอีกครั้ง เลือดสูบฉีดไปทั่วใบหน้า เขารู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว ราวกับยืนอยู่กลางแสงแดดจ้า กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวแพมโชยมาแตะจมูกเขา กลิ่นหอมของดอกไม้ป่า ผสมกับกลิ่นแป้งเด็กอ่อนๆ กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวแพมยิ่งทำให้เขาประหม่ามากขึ้น เขาพยายามควบคุมสีหน้าและท่าทางของตัวเอง แต่ภายในใจนั้นกลับสับสนวุ่นวาย
แพมนั่งลงบนขอบเตียงเยื้องๆ กับเขา อย่างระมัดระวัง ราวกับกลัวจะรบกวนเขา ขอบเตียงนุ่มยุบลงเล็กน้อยเมื่อเธอนั่งลง เผยให้เห็นเรียวขาขาวเนียนที่โผล่พ้นกางเกงนอนขาสั้นของเธอ กางเกงนอนผ้าฝ้ายสีชมพูอ่อน เนื้อผ้าบางเบาแนบไปกับผิวเนื้อ เผยให้เห็นทรวดทรงของเรียวขาอย่างชัดเจน ขอบกางเกงเลื่อนขึ้นไปเล็กน้อย เผยให้เห็นต้นขาขาวเนียนที่เกลี้ยงเกลา ขาเรียวสวยนั้นยาวและขาวผ่อง ราวกับหยกเนื้อดี ขาเรียวสวยนั้นสั่นคลอนสติของพอชอย่างรุนแรง ราวกับแผ่นดินไหวที่สั่นสะเทือนไปถึงจิตใจของเขา สายตาของพอชจับจ้องอยู่ที่เรียวขาขาวผ่องของเธอ เขาแทบไม่อาจละสายตาไปได้
พอชได้กลิ่นหอมจากผมยาวสลวยของเธอ กลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกไม้ป่า ผสมกับกลิ่นแชมพูที่เขาคุ้นเคย มันช่างหอมหวานและเย้ายวน กลิ่นนั้นมันกระตุ้นอารมณ์ดิบในตัวเขาอย่างรุนแรง ราวกับไฟป่าที่โหมกระหน่ำ เผาผลาญทุกสิ่งทุกอย่าง กลิ่นหอมอ่อนๆ ลอยอบอวลอยู่ในอากาศ กระตุ้นความรู้สึกของพอชอย่างมาก กลิ่นกายหอมอ่อนๆ ผสมกับกลิ่นเหงื่อจางๆ ของเธอ กลิ่นนั้นเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของแพม เป็นกลิ่นที่เขาคุ้นเคยมาตั้งแต่เด็ก แต่ในวันนี้กลิ่นนั้นกลับมีความหมายที่แตกต่างออกไป มันไม่ใช่กลิ่นของพี่สาวที่แสนดีอีกต่อไป แต่มันเป็นกลิ่นที่กระตุ้นความต้องการในส่วนลึกของเขา ทำให้เขาแทบคลั่ง ราวกับคนขาดสติ เขาแทบอยากจะเข้าไปกอดเธอไว้แนบอก และสูดดมกลิ่นกายของเธอให้เต็มปอด เขาจินตนาการถึงสัมผัสของผิวเนียนละเอียดของเธอ ความอบอุ่นของร่างกายเธอ ความนุ่มนวลของทรวงอกอิ่ม
แพม: "พอชนอนตรงไหนดี เจ๊เกรงใจ" เธอเอ่ยถามเสียงเบา ทำลายความเงียบ
พอช: "ไม่เป็นไรเจ๊ แพมนอนบนเตียงเถอะ ผมนอนพื้นได้" เขาตอบอย่างรวดเร็ว พยายามควบคุมน้ำเสียงไม่ให้สั่น
แพม: "ไม่เอาหรอก พอชนอนบนเตียงเถอะ เจ๊ไม่สบายใจ" เธอพูดพร้อมกับเหลือบมองพอชด้วยสายตาที่บ่งบอกถึงความกังวลเล็กน้อย "เตียงก็ออกจะกว้าง" เธอพูดพลางขยับตัวเล็กน้อย ทำให้พอชเห็นต้นขาขาวเนียนของเธอชัดเจนยิ่งขึ้น ทั้งที่ในความเป็นจริง เตียงของพอชมีขนาดไม่ใหญ่เลย ถ้านอนสองคนนี่แทบจะเบียดกันเลย แต่แพมไม่อยากให้น้องชายนอนพื้น เธอจึงพูดออกไปอย่างนั้น ด้วยท่าทางและน้ำเสียงที่ไร้เดียงสา "นอนด้วยกันได้สบายๆ"
พอช: "แต่..." เขาอึกอัก ไม่รู้จะพูดอะไรดี ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีในใจของเขาต่อสู้กันอย่างหนัก
ในใจพอช: บ้าจริง! เจ๊พูดอะไรออกมาเนี่ย นอนด้วยกันเหรอ? บนเตียงเดียวกัน? หัวใจผมจะวายแล้ว!
แพม: "พอชไม่ต้องคิดมากหรอกน่า เจ๊ไม่ถือหรอก เราเป็นพี่น้องกัน" เธอพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน พลางยิ้มบางๆ "มานอนด้วยกันเถอะ" เธอพูดพลางตบลงบนเตียงเบาๆ
ในใจพอช: ให้ตายสิ! เจ๊ตบเตียงเรียกผมด้วย! ผมแทบอยากจะกระโดดขึ้นไปนอนข้างๆ เจ๊ตอนนี้เลย แต่ต้องเก็บอาการไว้ก่อน
แพม: "รบกวนหน่อยนะ พอช" เธอพูดเสียงเบา "เจ๊เกรงใจจริงๆ"
พอช: "อืม" เขาตอบเสียงแผ่ว เขาพยายามไม่มองแพม แต่สายตาของเขาก็อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองไปยังเรียวขาขาวเนียนของเธอ เขากำลังต่อสู้กับตัวเองอย่างหนัก
(หลังจากความเงียบผ่านไปสักพัก)
แพม: "ปิดไฟเถอะ พอช" เธอพูดขึ้น "เจ๊ง่วงแล้ว"
พอช: "อืม" เขาตอบรับ ในใจพอช: ต้องนอนในความมืดข้างๆ เจ๊เหรอเนี่ย? คืนนี้ผมคงนอนไม่หลับแน่ๆ
(หลังจากนั้นพอชก็เอื้อมมือไปปิดไฟปิดไฟ)
แพม: "ฝันดีนะ พอช" เธอพูดเสียงกระซิบ
พอช: "ฝันดีครับเจ๊" เขาตอบกลับด้วยเสียงที่แผ่วเบาไม่แพ้กัน หัวใจของเขาเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมาจากอก ในความมืดมิด เขาสัมผัสได้ถึงไออุ่นจากร่างกายของแพมที่อยู่ข้างๆ เขา กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวเธอยังคงอบอวลอยู่รอบตัวเขา
เพียงไม่นานแพมก็คล้อยหลับไป ลมหายใจของเธอแผ่วเบาและสม่ำเสมอ พอชเหลือบมองแพมที่นอนหลับอยู่บนเตียง แสงไฟสลัวๆ จากโคมไฟหัวเตียงส่องกระทบใบหน้าของเธอ ทำให้เธอดูงดงามและไร้เดียงสา แสงไฟสีส้มนวลส่องกระทบผิวของเธอ ทำให้ผิวของเธอดูเปล่งปลั่งและมีชีวิตชีวา ผิวของเธอดูเนียนละเอียด ราวกับผิวของเด็กแรกเกิด แก้มของเธอแดงปลั่งเล็กน้อย ราวกับลูกพีช ผมยาวสลวยของเธอกระจายอยู่บนหมอน ผมของเธอดำขลับ ตัดกับหมอนสีขาวสะอาด ริมฝีปากบางเผยอขึ้นเล็กน้อย เผยให้เห็นไรฟันขาวสะอาด ลมหายใจอุ่นๆ ของเธอแผ่วเบา สม่ำเสมอ
พอชขยับตัวเล็กน้อยบนเตียง ราวกับมีหนามเล็กๆ นับพันทิ่มแทงอยู่ใต้ผิวหนัง ความอึดอัดแล่นริ้วไปทั่วร่าง มันไม่ใช่ความอึดอัดทางกาย แต่มันเป็นความอึดอัดทางใจ ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีและความต้องการทางเพศต่อสู้กันอย่างรุนแรงในใจของเขา เขาขยับท่านอนพลิกไปมาหลายครั้งแต่ก็ไม่พบกับความสบายตัว เตียงนอนที่เคยคุ้นเคยในคืนนี้กลับกลายเป็นที่ที่อึดอัดที่สุด คืนนี้แม่งโคตรจะประหลาดสำหรับเขา
เขาไม่เคยนอนร่วมเตียงกับแพมอีกเลยตั้งแต่แพมเข้าเรียนมัธยม ความทรงจำในวัยเด็กที่เคยเล่นด้วยกัน วิ่งไล่จับกัน ภาพของพี่สาวที่คอยดูแลเอาใจใส่เขา วนเวียนอยู่ในหัวของเขา ความใกล้ชิดในระยะประชิดแบบเนื้อแนบเนื้อเช่นนี้ทำให้เขาแทบคลั่ง มันเป็นความรู้สึกที่เขาไม่เคยสัมผัสมาก่อน ความรู้สึกที่ทั้งตื่นเต้นและหวาดกลัว ไอ้ความรู้สึกประหม่าและตื่นเต้นมันตีกันยุ่งในอก เหมือนมีฝูงแมลงวันทองนับร้อยบินวนเวียนอยู่ใต้สะดือ สร้างความรู้สึกปั่นป่วนและเสียวซ่านวาบหวามไปทั่วช่องท้องลามลงไปถึงหว่างขา ท่อนเอ็นของเขาเริ่มขยายตัวแข็งขึงจนปวดหนึบดันกางเกงนอนออกมาอย่างน่าเกลียด
เขาจ้องมองแพมอย่างเงียบๆ ในความมืดสลัว แสงจันทร์ที่ลอดผ่านหน้าต่างมากระทบกับใบหน้าของเธอ ทำให้เห็นเค้าโครงที่งดงาม แสงจันทร์สีนวลอาบไล้ไปทั่วใบหน้าของเธอ ทำให้ผิวของเธอดูเปล่งปลั่งและมีมิติ แม้ในยามหลับใหลก็ยังดูเซ็กซี่ชิบหาย ความรู้สึกบางอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนกำลังก่อตัวขึ้นในใจของเขา มันเป็นความรู้สึกที่ทั้งแปลกใหม่และอันตราย ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีและความต้องการทางเพศต่อสู้กันอย่างรุนแรงในใจของเขา หัวใจของเขาเต้นระรัวราวกับกลองศึก จังหวะจะถี่และแรง เมื่อนึกถึงว่าเขากำลังนอนอยู่ข้างๆ พี่สาวของเขา ในระยะที่เขาเอื้อมมือไปก็แตะต้องเธอได้ ระยะห่างเพียงแค่คืบ ระยะห่างเพียงลมหายใจกั้น ลมหายใจอุ่นๆ ของเธอที่รวยรินมากระทบกับผิวแก้มของเขา ลมหายใจอุ่นๆ ของเธอพัดผ่านแก้มของเขาเบาๆ พร้อมกับกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่เขาคุ้นเคย มันเป็นเหมือนเชื้อเพลิงชั้นดีที่โหมกระพือไฟราคะในตัวเขาให้ลุกโชนอย่างบ้าคลั่ง เขาอยากจะสัมผัสเธอ อยากจะลูบไล้ไปตามเรือนร่างของเธอที่อยู่ใต้ผ้าห่มผืนบาง ผ้าห่มผืนบางสีขาวคลุมร่างกายของเธอไว้ เผยให้เห็นทรวดทรงอย่างชัดเจน อยากจะเอามือล้วงเข้าไปในเสื้อผ้าของเธอ อยากจะ... เขาแทบควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว ท่อนเอ็นของเขามันแข็งจนปวดไปหมดแล้ว
::Beggar::
นอนเตียงเดวกันต้องจัดแล้ว
ชอบ
::Hunger::
อีกคนหลับสนิท อีกคนแทบทนไม่ไหว55
นรกสวรรค์อยู่แค่เอื้อม
คุณนักเขียนจะทรมาน"ผู้อ่าน"อีกกี่ตอนเนี่ยยย
ลุ้นๆๆ ต่อ จัดไปเลยย
รอนานแล้วว
ด่วนเลย ไม่ไหวแล้ว ::Hunger::
ว๊ากรู้แบบนี้น่ารอเก็บไว้อ่านทีเดียว
สุดยอด
เอาแล้ว
ตื่นเต้นจริงกล้าๆกลัวๆ ลุยๆไอ้น้อง
โอ่ยๆอัดอั้นจวนจะแตก
ติดตามครับ
จะหลับลงได้ไหมคืนนี้
โอ๊ยตื่นเต้น
วัยรุ่นฮอร์โมนพุ่งพรานเลย น่าติดตาม
ชอบอะ
ขอบครับ
ตบะแตกแล้ว
แพม ชอบชื่อนี้สุดๆเลยครับ Thank you ::Confident::
::Shower::
พอช มันเริ่มทำร้ายตัวเองแล้ว พี่แพม
::YehYeh::