วันนี้ ที่โรงเรียนมีกิจกรรมไหว้ครู
เป็นหน้าที่ของโอ๊คที่ต้องตามถ่ายรูปในงานตามปรกติ
วงรำของพี่ญายังสวยงามน่าตื่นตาตื่นใจเหมือนเดิมไม่มีผิด โอ๊คถ่ายรูปไปจนเมมกล้องเกือบเต็ม
"เก่งมากค่ะ น้องพรรณ" นางรำดาวเด่นในชุดชฎาทองเอ่ยกับน้องเล็กม.4 ที่รำอยู่ริมซ้ายมือสุด
"ขอบคุณมากค่ะ พี่ญา" น้องเล็กสมาชิกใหม่ยิ้มร่าที่ได้รับคำชมจากหัวหน้าวงรำแสนสวย "แต่พี่ญาสวยสุดแล้ว"
(https://attachments.xonly8.com/images/e7d8d59d68d7c127444cbcda4f7354b11b4513f5.jpg)
"เอ้า เค้าเรียกแล้ว ถ่ายรูป ถ่ายรูป" วรัญญาร้องเรียก คณะนางรำรีบถลกชายกระโปรงวิ่งไปรวมกันกับคณะครูที่ฝึกสอนที่ใต้ป้ายไวนิลงานวันไหว้ครู
"เอ้า ยิ้มนะครับ...." โอ๊ค ยกกล้องขึ้น "เอ่อ....น้องพรรณเขยิบขวาหน่อยครับ พี่ญา กระเถิบขึ้นหน้ามาอีกนิดนึง นั่นแหละ โอเคครับ นึง ส่อง ซั่ม"
แชะ
"อีกรูปนะครับ กดไลค์หน่อย"
แชะ
โรงเรียนในวันนี้ คับคั่งไปด้วยศิษย์เก่าที่กลับมาเยี่ยมถิ่นฐานบ้านเก่าเพื่อรำลึกถึงพระคุณครูบาอาจารย์ที่เคยสั่งสอน โอ๊คได้เจอรุ่นพี่ที่รู้จักหลายคน
"ไงคะ น้องโอ๊ค"
"อ้าว พี่มิ๊งค์" โอ๊คยกมือไหว้รุ่นพี่สาวสวย "เป็นไงบ้างครับ ที่มหาลัย"
"ก็เหนื่อยอยู่ โชคดีที่ยังหาเวลากลับมาได้" อดีตหัวหน้าวงรำบอก "น้องญาแสดงเป็นไงบ้างอ่ะ พี่กลับมาไม่ทันดู"
"เริ่ดครับ นี่ โอ๊คเปิดให้ดูนะครับ"
"อืม....สวยจริง วงรำปีนี้รางวัลต้องมาเพียบแน่.....คนนี้ใครอ่ะ พี่ไม่รู้จัก รำสวยเชียว"
"น้องพรรณครับ เป็นสมาชิกใหม่ พี่ญาเพิ่งไปลากมาเข้าวง ตอนแรกน้องเค้าบอกจะไม่เอาด้วย ไม่อยากรำแล้ว น้องบอกอยู่โรงเรียนเก่าก็เป็นนางรำมาแล้ว....แต่พี่ญาเค้าฉุดเข้าห้องเลยครับ"
"5555555 แล้วน้องโอเคไหม"
"ผมว่าน้องดูแฮปปี้ดีนะครับ วงของพี่ญาน่าจะดีกว่าวงที่โรงเรียนเก่า"
"อืม ขอบคุณมากนะโอ๊ค เดี๋ยวพี่ไปหาอาจารย์ก่อน โอ๊คตั้งใจถ่ายรูปต่อไปนะ แล้วอย่าเอาอย่างพี่ชัยล่ะ" ว่าแล้วสาวมิ๊งค์ก็เดินจากไป
อย่าเอาอย่างพี่ชัยล่ะ
โอ๊ครู้ว่าพี่มิ๊งค์กับพี่ชัยเคยเป็นแฟนกันมาก่อน
รู้ด้วยว่าเลิกกันไม่ดีเท่าไหร่
แต่พูดถึงขนาดนี้ ทำให้โอ๊คอดสงสัยไม่ได้ ว่าพี่ชัยไปทำอะไรมากันแน่
เดินไปได้อีกสามก้าว โอ๊คก็ได้ยินเสียงหล่อ ๆ
"ครับ อาจารย์ ครับ ที่อาจารย์สอนผมมาช่วยได้เยอะเลยตอนอ่านเท็กซ์บุ๊คเป็นภาษาอังกฤษครับ"
"สวัสดีครับ พี่ชาคริต" โอ๊คยกมือขึ้นไหว้
"เอ๊า น้องโอ๊ค" ชาคริตเรียก "เป็นไงบ้าง.....เอ่อ อาจารย์ครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ"
"จ๊ะ ชาคริต"
"เป็นไงบ้างน้องโอ๊ค" ชาคริตถาม "เป็นหัวหน้าฝ่ายโสตของโรงเรียนแล้วเนอะ"
"งานเยอะครับ" น้องโอ๊คส่ายหน้า "ผมนึกว่าตอนนั้นพี่ชัยแจกงานให้ผมเยอะแล้วนะ....ก็เยอะแหละ แต่พอทำหมดคนเดียวก็เยอะกว่า....ผมยังหาผู้ช่วยไม่ได้เลย"
ได้ยินชื่อพี่ชัยทำพี่ชาคริตหน้าตึงขึ้น 80%
"เอ่อ...พี่ชาคริตครับ.....ผมขอถามได้ไหม"
"ว่า?"
"เรื่องพี่ชัย...." น้องโอ๊คเอ่ยขึ้นอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ "พี่เค้าหายไปเลยตอนจะจบเทอมที่แล้ว โอ๊คถามครูก็ไม่มีใครยอมตอบ แต่....มีข่าวลือ......ว่าพี่ชัย.....พี่ชัยติดคุก เพราะ...เพราะพยายามข่มขืนพี่ญาเหรอครับ"
ริมฝีปากชาคริตกระตุกด้วยความชิงชัง
"เอ่อ....โอ๊คขอโทษครับ..." น้องโอ๊ครีบพูด "แต่....มันเป็นเรื่องจริงใช่ไหม โอ๊คไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าคนที่สอนโอ๊คทำงานมา จะทำอะไรอย่างนั้นได้"
"มันทำได้ เพราะพี่เห็นมากับตาตัวเอง" ชาคริตตอบเสียงกร้าว "ตัวโอ๊คเองก็อย่าเอาเยี่ยงอย่างแล้วกัน"
"ข่ะ...ครับ โอ๊คไม่คิดจะทำอะไรอย่างนั้นอยู่แล้ว....ขอโทษที่ยกเรื่องนี้ขึ้นมาถามนะครับ"
สรุปว่าจริงสินะ พี่มิ๊งค์ยังแค่อ้อม ๆ ว่าอย่าเลียนแบบ แต่คราวนี้ชัด ๆ เต็ม ๆ เลย
ทั้งคู่เงียบไปครู่ใหญ่
"เอ่อ....เมื่อกี้พี่ชาคริตมาทันเห็นพี่ญารำไหมครับ" น้องโอ๊คถามขึ้นทำลายความเงียบ
"ทัน สวยมาก" พี่ชาคริตพูด แต่เสียงยังแข็งกร้าวอยู่
"เอ่อ....ให้โอ๊คพาไปหาพี่ญาไหมครับ"
"เอาสิ"
(https://attachments.xonly8.com/images/45247f89f243e5537412c34567bc6fdfe264bc3d.jpg)
"นั่น พี่ชาคริตคุยกับโอ๊คอยู่" หมวยหลินสะกิดแล้วลากตัวสุเมธให้เดินตามมา
"อะไรเนี่ย หมวยหลิน...."
"เราก็บอกแล้วไง ว่าพี่ชาคริตต้องมา เราก็ต้องถือโอกาสเข้าไปจีบสิ เมธก็ต้องมากับเราด้วย เมธตกลงแล้วนี่ว่าจะช่วยแย่งพี่ญา เราจะได้ไปจีบพี่ชาคริตได้"
"โธ่ หมวยหลิน บอกแล้วไง ไม่ได้ผลหรอก"
"ไม่ได้ผลเพราะเมธไม่กล้าแค่นั้นแหละ วันนั้นถ้าเมธจีบพี่ญาป่านนี้ได้มีแฟนอยู่ม.6 ไปแล้ว"
"เราไม่ได้อยากมีแฟนอยู่ ม.6 นี่นา อยากมีแฟนอยู่ ม.5 มากกว่า" สุเมธบ่นอุบ
"ว่าไงนะ"
"เปล่า ๆ"
"ถ้าเปล่าก็ตามมา เร็ว นายต้องเข้าถึงตัวพี่ญาก่อนพี่ชาคริต ให้พี่เค้าเห็นแฟนเค้านอกใจต่อหน้าเลย"
"มันไม่ได้ผลหรอกน่า....."
"ไม่ลองไม่รู้!!!"
น้องพรรณทำจมูกฟุตฟิต
"มีอะไรเหรอคะ" ราชณิญาถาม
"มีคนคิดไม่ดีกับพี่ญาค่ะ" น้องพรรณรีบบอก
"เอ่อ...น้องพรรณ"
"พี่ญาเชื่อจมูกหนูเถอะ ไม่มีพลาดหรอก" น้องพรรณบอก "นั่น กลิ่นมันมาจากทางนู้น"
"เมธ ออกไปเลย เร็วเข้า!!!!" หมวยหลินร้อง "ตอนนี้แหละ เห็นไหม พี่ญาอยู่กับแก๊งค์นางฟ้านางรำตรงนู้น วิ่งไปดึงตัวพี่เค้ามาจูบปากเลย พี่ชาคริตมาถึงหัวมุมตึกแล้ว!!!!เร็ว!!!!!!!!!!!!!!!"
"ตะ....แต่ว่า............."
"เราอุตส่าห์ช่วยเมธทำการบ้านตั้งห้าวิชาแล้วนะ!!!!"
"กะ....ก็ได้......"
ไปลากพี่ญามาจูบปากที่กลางสนาม....หมวยหลิน!!!!เธอคิดอย่างนี้ได้ไงเนี่ย
นี่กูจะโดนพักการเรียนกี่วันว๊ะ สุเมธอดนึกในใจไม่ได้ แต่ก็เอาว๊ะ เผื่อหมวยหลินจะมาเห็นหัวกูบ้าง
สุเมธตั้งท่าจะวิ่งเข้าหาราชณิญา แต่ก็ถูกใครมาคว้าแขนไว้ก่อน
"ไง ไอ้เมธ"
"พี่อธินนท์!!!"
"เออ กูเอง เป็นไงบ้าง ไอ้ชาบอกมาว่าทีมไม่ค่อยรุ่งเหรอ...."
"พี่ชาคริต!!!!!!!!!!!!!"
ทันทีที่เห็นชาคริต ราชณิญาก็รีบผละจากกลุ่มแล้ววิ่งสไบปลิวไปหา
"คนนั้นใครเหรอคะ" น้องพรรณถามพี่ ๆ ในคณะนางรำ
ราชณิญากอดชาคริตจนแทบรวมร่างกัน
"อ๋อ....แฟนพี่ญา" น้องพรรณตอบคำถามให้ตัวเอง "งื๊อออออออออ แฟนพี่ญาหล่อมากกกกกกกกก อิจฉาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา"
"จริงงงงงงง" กอหญ้าประสานเสียง "อิจฉาพี่ญาอ่าาาาาาาาา"
"หือ อะไร...." วรัญญาที่คุยกับอาจารย์นาฏศิลป์อยู่หันมาถาม
"พี่วรัญญา ดูแฟนพี่ญาสิ!!!!" น้องพรรณชี้ "โคตรหล่อ"
"เออ เออ ชั้นเคยเห็น" วรัญญาบอกน้อง
"พี่วรัญญาหาแบบนี้ให้หนูคนนึงจิ"
"จะบ้าเหรอ!!!! หาให้ตัวเองชั้นยังไม่มีปัญญาเลย!!!!"
"นายเมธนี่ไม่ได้เรื่องจริง ๆ" หมวยหลินพึมพำกับตัวเอง หลังจากสุเมธถูกพี่อธินนท์ลากไปคุยกับพี่ชาแล้ว "เชอะ....พี่ญากับพี่คริต.....เดินจูงมือกัน ไม่อายเลยนะ ในโรงเรียนแท้ ๆ"
เธอเดินตามสองหนุ่มสาวอยู่ห่าง ๆ เฝ้ามองสองหนุ่มสาวพูดคุยหัวเราะต่อกระซิกกันด้วยความรักใคร ขณะที่ในใจเธอเต็มเปี่ยมไปด้วยไฟริษยา
มันควรจะเป็นเธอสิ ที่ยืนอยู่ตรงนั้น ไม่ใช่พี่ญา
เหมือนวันนั้นอีกแล้ว
วันวาเลนไทน์ ปีที่แล้ว
วันวาเลนไทน์ ปีที่แล้ว
"ป๊าดดดดดดดดดดดดดด หมวยหลิน ใครซื้อดอกไม้ให้เนี่ย ช่อเบ้อเริ่มเลย" ลิลลี่ เพื่อนสนิทในวงโยทัก
"ชู่วววววว ยัยลิลลี่" หมวยหลินรีบบอกให้เพื่อนเงียบ "ระ...เราจะซื้อมาให้พี่ชาคริต"
ลิลลี่ตาโต "ว๊าววววว หมวยหลินจะไปบอกชอบพี่ชาคริตซักที ทำไม เฝ้ามองพี่เค้ามาสี่ปี เบื่อแล้วเหรอ"
"ยัยลิลลี่!!! พูดอะไรบ้า ๆ"
แต่ที่ยัยลิลลี่พูดมาก็ถูกนะ เธอหลงใหลเขามาตั้งแต่ตอนที่เธอเข้ามาอยู่ ม.1 แล้วพี่เค้าอยู่ม.3 จนตอนนี้พี่ชาคริตใกล้จบ ม.6 แล้ว
พักกลางวัน
"ปีนี้เหมือนนายจะได้ของน้อยอยู่นะ" สาวแว่นหน้าโหลดูเฉิ่ม ๆ ที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างกายพี่ชาคริตแซว
"ก็ดีแล้วนี่" ชาคริตบอก "เราก็ไม่ได้อยากได้อะไรจากใครแล้ว"
"แหม ถ้ารู้ว่านายจะไม่แคร์ ชั้นไม่น่าซื้อนี่มาเลย" สาวแว่นหยิบลูกอมรูปหัวใจถุงเล็ก ๆ ออกมาถุงหนึ่งจากในกระเป๋า "ชั้นก็เห็นนะ ว่านายเลิกมั่วแล้ว ก็คิดว่าคงได้ของน้อยลงแหละ ชั้นกลัวว่านายจะน้อยใจก็เลย...."
"ขอบคุณมากนะ น้ำฟ้า" ชาคริตยิ้มแก้มแทบแตก เอื้อมมือมาหยิบถุงลูกอม
ชะ ยัยแว่น มันจะมากไปแล้วนะ หมวยหลินที่แอบอยู่คิด
"หยุด ชั้นไม่ได้จะให้นายทั้งถุงซะหน่อย.....นี่......" ยัยแว่นฉีกซองลูกอม "อ่ะ นายเอาไปเม็ดนึง ที่เหลือเดี๋ยวชั้นจะแจกให้คนอื่นในห้อง"
พี่ชาคริตดูจะเศร้าลงนิดหนึ่ง แต่ก็ยังรับลูกอมหนึ่งเม็ดไปด้วยรอยยิ้ม
"จะ....จริง ๆ เราก็มีของมาให้น้ำฟ้าเหมือนกันนะ...."
"ไม่กลัวน้องญาจะหึงเหรอ"
"น้องไม่หึงหรอก เราเป็นเพื่อนกันมานานมากแล้วนี่" ชาคริตบอก
"พี่คริตตตตตตตตตตตตตต" เสียงหวาน ๆ ใส ๆ ดังมา
"ญา!!!!!"
"พี่คริต.....มีอะไรมาให้หนูอ๊ะป่าววววววว" ราชณิญาในชุดพละวิ่งเข้ามาแล้วทิ้งตัวลงระหว่างพี่ชาคริตกับยัยแว่นทันที
"มีสิ...."
หมวยหลินยืนถือช่อดอกไม้อยู่หลังมุมตึกตรงนั้นหลายนาที
จนหมดเวลาพักกลางวัน พี่ชาคริตลุกขึ้นจะไปเข้าห้องน้ำ หมวยหลินจึงได้รวบรวมความกล้า ไปยืนขวาง แล้วยื่นช่อกุหลาบให้
"พะ.....พี่ชาคริตคะ................."
หมับบบบบ
"แฟนพี่ค่ะ!!!!"
"ญา!!!!"
โครมมมมมม ช่อกุหลาบลอยหวือลงถังขยะไป
"ปะ....พี่ชาคริต ขึ้นเรียนเถอะค่ะ"
และวันนี้ ก็เป็นอีกครั้งที่หมวยหลินต้องทนเห็นพี่ญาจูงมือพี่ชาคริตจากไป
ไม่ มันต้องเป็นอย่างนั้นสิ
คอยดูนะ พี่ชาคริต หนูจะให้พี่ได้เห็น ว่าจริง ๆ แล้วพี่ญาของพี่เป็นคนร้ายกาจแค่ไหน
หมวยหลินค่อย ๆ คืบคลานตามหลังพี่ญากับพี่ชาคริตไป
หึ น่าหมั่นไส้ชะมัด
ดูสิ ถือว่าเป็นหัวหน้านางรำ เดินเตาะแตะทั้งชุดไทยสไบยาวเฟื้อย ชฎาทองยังประดับอยู่บนหัวเลยนี่พี่ญาเค้านึกว่าตัวเองเป็นนางเอกละครหรือไง
รุ่นพี่ทั้งสองหยุดคุยกับลุงเต่า ภารโรงนิดนึง ก่อนจะไปนั่งคุยกันที่สวนหย่อม อีกแล้ว ยัยพี่ญาเอาไหล่ข้างที่เปลือยอิงแอบกับพี่ชาคริตตลอดเลย หืยยยยยย เลือดขึ้นหน้าค่ะ
งื๊ออออออออออออออ เค้าจูงมือกันด้วย.....
จูง....ขึ้นตึก
จูง.........เข้าห้องนาฏศิลป์
หมวยหลินแนบหูเข้ากับบานประตูไม้ สงสัยว่าพี่คริตกับพี่ญามีเรื่องอะไรจะมาคุยกันสองต่อสอง หมวยหลินสะดุ้งโหยง ผงะถอยหนีออกจากบานประตูแทบไม่ทัน
นี่......
ยัยพี่ญา.....ร่านขนาดยั่วพี่ชาคริตมาล่อกลางโรงเรียนเลยเหรอ
แล้ว.....แปลว่า...........พี่ชาคริตของเธอเสร็จนังพี่ญาไปแล้วเหรอ
หมวยหลินก้าวถอยหลังออกจากประตูมาสองสามก้าว
แต่....นั่นแหละ เธอก็เคยได้ยินไม่ใช่เหรอ
คู่รักสมัยเรียน ที่มีอะไรกันก่อนเรียนจบ ก่อนจะแยกกันไป
ถ้าเป็นเธอ ได้คบกับพี่คริต เธอก็คงจะอยากฝากความทรงจำกับเขาแบบนี้เหมือนกันนั่นแหละ
เธอยืนแข็งทื่ออยู่หน้าห้องไม่รู้นานเท่าไหร่
ไม่รู้ด้วยว่าจะรออะไร
รอให้พี่ชาคริตออกมาหาเธอเหรอ
หรือจะรอให้เค้าจับได้ว่าแอบฟัง
หรือรอให้ใจที่แตกสลายของเธอได้พักฟื้นสักหน่อย
เสียงพูดคุยมาจากด้านหลัง หมวยหลินหันไปเห็นแก๊งค์นางรำเดินจับกลุ่มกัน ตรงเข้ามาที่ห้องนาฏศิลป์
ถ้าพวกนั้นเข้าไป.....พี่ชาคริตโดนจับได้ ต้องมีปัญหาแน่
แต่....จะมีอะไรที่เธอทำได้ล่ะ
เธอหมุนตัวกลับ ก้าวลงบันได ทำเหมือนกับว่าเป็นนักเรียนที่กำลังเดินจากชั้นบนลงมาผ่านน้าห้องเฉย ๆ
ก๊อก ๆๆ
ก๊อก ๆๆ
"เอ๊ะ พี่ญายังไม่ขึ้นมาเหรอ.....หายไปไหนของเค้า" นางรำหน้าตาแจ่มใสที่เดินอยู่หน้าขบวนสุดหันไปถามเพื่อน ๆ หลังจากเคาะประตูอยู่หลายครั้ง "พี่ฝน มีกุญแจไหมคะ"
"ไม่มี พี่ญามีคนเดียว"
"ลองโทรหาพี่ญาซิคะ"
"เอ๋ เสียงดังมาจากในห้องนี่"
"ก็ถูกแล้ว....ตอนเปลี่ยนชุดพี่เค้าไม่ได้เอาโทรศัพท์ไปด้วย พี่ก็ลืมไป" ฝนบอกและกดวางสาย "ไปเถอะ ยังเข้าห้องไม่ได้ ลงไปหาอาจารย์ศักดาก่อนแล้วกัน"
"ค่ะ พี่ฝน"
รอดไปนะ พี่คริต พี่ญา หมวยหลินถอนหายใจแทน แล้วเธอล่ะ จะทำยังไง.....
อัดเสียงพี่เค้า.....เอาไปแบล็คเมลล์ได้ไหม
พอแก๊งค์นางฟ้านางรำคล้อยหลังไป หมวยหลินก็คืบคลานกลับมาที่หน้าประตูที่ขวางกั้นเธอกับพี่ชาคริตสุดที่รักอีกครั้ง มือคว้าโทรศัพท์มือถือออกมา
"หมวยหลิน!!! อยู่นี่เอง!!!" เสียงสุเมธร้อง หมวยหลินรีบหันกลับไปมอง
สุเมธเดินขึ้นบันไดมากับพี่โอชา หัวหน้าทีมฟุตบอลของโรงเรียน "หมวยหลิน เห็นพี่ชาคริตไหม"
"อะ...เอ่อ.....เมธถามทำไมเหรอ"
"ก็...พี่อธินนท์กับพี่ชาจะจัดรวมทีมฟุตบอลเก่าน่ะ ขาดพี่ชาคริตคนเดียว เราเลยมาตามหา แล้วมีคนบอกเห็นพี่คริตอยู่กับพี่ญา เราเลยลองมาดูที่ห้องนาฏศิลป์"
"ป่านนี้เย็ดกันอยู่ในห้องแล้วมั้งงงงง" พี่ชาพูดเสียงดัง หมวยหลินหน้าแดงก่ำ
"บ้า พี่ชา พูดอะไรอย่างนั้นล่ะครับ" สุเมธตำหนิ "หมวยหลินอย่าไปฟังพี่ชาเลย......แต่ ตอนแยกกันหมวยหลินตามพี่คริตอยู่ไม่ใช่เหรอ"
"ระ...ระ......เราไม่เห็นพี่คริตเลย.....คละ.....คลาดกันที่สวนหย่อมน่ะ" หมวยหลินตะกุกตะกัก "แล้วเราก็เลยขึ้นตึกเลย"
"ตามพี่คริตเค้าทำไมว๊ะ อีหมวย" พี่ชาถาม
"อะ....เอ่อ......"
"หมวยหลินเค้าแอบชอบพี่คริตตั้งแต่ตอนเรียนน่ะครับ" สุเมธตอบ น้ำเสียงแฝงแววเจ็บปวดนิด ๆ
โอชากวาดสายตามองสาวรุ่นน้อง
"ใสไปว่ะ" มันเดินเข้ามาใกล้แล้วกระซิบที่ข้างหู "พี่คริตเค้าชอบผู้หญิงร่าน ๆ"
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ชาคริตจะรอดมั้ย แล้วผู้สืบทอดจะเข้ามาแทนทีได้เมื่อไหร่ โปรดติดตามตอนต่อไป ::Evil::
หมวยหลินจะกลายเป็นไอ้ชัย ในร่าง ผญ. แนวนี้ ดีนะ ให้หญิงเป็นฝ่ายเข้าหา ผช.บ้าง
พี่ชา ท่าทางจะจี๊ดกว่าคนอื่น เพราะมีลูกเล่นหลายอย่าง สาว ๆน่าเป็นเหยื่อพี่ชาได้ไม่ยากแล้วละ