"พี่โอ๊คคคค!!!!!" น้องพรรณที่ยังมีเศษขยะติดอยู่ในเรือนผมร้องด้วยเสียงโกรธขึ้ง เมื่อเห็นโอ๊คเดินโซซัดโซเซมา เธอเดินถือถังขยะตรงเข้ามากะจะเอาฟาดหัวพี่โอ๊คสักที แต่ก็ชะงัก ".....พี่โอ๊ค ขาไปโดนอะไรมาคะ"
เธอปล่อยถังขยะกลิ้งลงพื้นแล้วรีบวิ่งเข้ามาดูโอ๊คที่หัวเข่าแตก เลือดไหลเป็นทาง
"พี่โอ๊ค ไม่เป็นไรนะ เดินไหวหรือเปล่า เดี๋ยวหนูพาไปห้องพยาบาลนะคะ"
เธอไม่รอคำตอบ รีบแทรกตัวเข้ามาพยุงร่างหนุ่มรุ่นพี่ "พี่โอ๊ค ลงน้ำหนักที่หนูนะคะ"
"พี่ไม่เป็นไร ไม่ต้อง...." โอ๊คพยายามแย้งเมื่อได้สัมผัสกับความนุ่มนิ่ม
แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเข่าของเขาเจ็บจริง ๆ
"ชู่ว ไม่ต้องพูดอะไรแล้วนะคะ ยกขาข้างนี้ขึ้น ลงน้ำหนักบนบ่าหนู นั่น อย่างนั้น มาค่ะ ห้องพยาบาลอยู่ไม่ไกลแล้ว"
"โดนอะไรมาคะ" อาจารย์พยาบาลถาม
"เอ่อ...หกล้มครับ"
น้องพรรณทำจมูกฟุดฟิด
อาจารย์ไม่พูดอะไรต่อ แต่ทำแผลให้เขาจนเสร็จ
"จริง ๆ พี่โอ๊คโดนอะไรมาคะ" น้องพรรณถามเมื่ออาจารย์คล้อยหลังไป
"พี่ก็บอกแล้ว...."
"พี่โอ๊คอย่าโกหกค่ะ หนูได้กลิ่นคำโกหกของพี่"
โอ๊คหมั่นไส้หยิกจมูกน้องพรรณอีกที
"นี่ อย่ามาหยิกจมูกหนูนะ เรื่องถังขยะหนูยังไม่ได้เอาคืนเลย อุตส่าห์เห็นว่าเจ็บมา ยังมาแกล้งกันอีก" สาวน้อยตัดพ้อ
จริงด้วย มีปัญหาใหญ่กว่าเรื่องของยัยตัวเล็กนี่เยอะ "คือ.....พี่ไปที่ห้องลูกเสือมา"
น้องพรรณหรี่ตา
"จะไปตรวจดูว่าของพวกนั้น..."
"โกหก"
"ก็ได้....พี่เกิดความคิดที่ไม่ดีขึ้นมาชั่ววูบ...."
"อยากเอาของพวกนั้นไปใช้กับสาววงโยที่พี่ชอบเหรอคะ"
โอ๊คจ้องหน้าน้องพรรณ ก่อนจะพยักหน้า
น้องพรรณยกนิ้วขึ้นมาแกว่ง "นิสัยไม่ดีเลยนะคะ"
"ก็จริง พี่รู้ตัวแล้ว ว่าพี่มันแย่"
"ถ้าพี่ตกลงใจจะทำอย่างนั้นคงไม่ยอมบอกหนูหรอก" น้องพรรณยิ้ม "คิดแย่ ๆ ได้ค่ะ แต่อย่าทำก็พอ"
"เหมือนที่น้องพรรณคิดจะแย่งพี่ชาคริตเหรอ"
"ว๊ายยยยยยยยยยยย" น้องพรรณร้อง "หนูก็....แค่คิด......เพลิน ๆ เล่น ๆ.....ทำจริงพี่ญาตบหนูตายพอดี"
โอ๊คหัวเราะ "ก็จริง พี่ยังจำท่าซูเพล็กซ์ได้อยู่เลย"
"พี่โอ๊คอ่า ใจร้าย"
ทั้งสองหัวเราะ
"แต่....พี่โอ๊คก็ยังไม่ได้เล่านะคะ ว่าทำไมถึงได้แผล"
โอ๊คหุบยิ้ม
"พอพี่ตัดสินใจได้ว่าจะไม่ใช้ พี่ก็ขนของพวกนั้นเก็บ แต่....พี่ชาก็เข้ามา...."
"พี่ชา?"
"หัวหน้าทีมบอล คนปัจจุบัน ที่ชื่อจริงว่าโอชาอ่ะ"
"อ๋อ หนูก็นึกว่าพี่ชาคริต ก็งง พี่ชาคริตจะมาได้ไง พี่ญายังไม่ได้ไปเล่าเลย นี่หนูไปเร่งพี่ญาหลายครั้งแล้วนะว่าให้หาทางวางแผนทำลายมันเถอะ พี่ญาก็บอกว่ารอก่อน ช่วงนี้ยุ่ง ว่าพี่ชาคริตกำลังมีปัญหาโดนสาวอื่นตามเล่นงาน แล้วก็บอกว่าต้องเตรียมไปสอบสัมภาษณ์ โอ๊ยยยยย สารพัด หนูล่ะปวดหัว"
"อือ พี่ชาจับพี่โยนออกมาจากห้อง หัวเข่าลงพื้นเต็ม ๆ เลย" โอ๊คเล่าต่อ
"แล้วแปลว่าของพวกนั้น...."
"พี่ชาน่าจะเห็นแล้ว" โอ๊คบอก "พี่ยังไม่ได้ปิดตู้เซฟด้วยซ้ำ"
น้องพรรณเบะปาก
"พี่ชา....ที่ตัวใหญ่ ๆ กล้ามบึ๊ก ๆ ใช่ไหมคะ"
โอ๊คพยักหน้า
"หนูได้กลิ่นความชั่วร้ายจากตัวเค้าชัดเจนมากเลย"
โอ๊คเงียบไป ใช่ เขาก็ไม่คิดว่าพี่ชาจะเป็นคนดีเหมือนกัน
"ของแบบนั้น.....ในมือคนแบบนั้น หนูไม่อยากจะคิดเลย"
"เราลองกลับไปดูกันเถอะ" โอ๊คบอก และดันตัวลุกขึ้นยืน
เป็นไปตามคาด ตู้เซฟสีดำในห้องลูกเสือยังคงเปิดอ้า แต่ภายในนั้นว่างเปล่า
"ซวยแล้ว"
ที่ผ่านมา เขาไม่เคยคิดจะเอาของออก เพราะกลัวใครเห็น กลัวว่าของจะตกไปอยู่ในมือคนไม่ดี
ไม่คิดเลยว่า ความชั่วในใจของเขาเองจะทำให้เกิดอย่างนั้นขึ้นจริง ๆ
"บอกพี่ญาไหม" โอ๊คหันไปถามน้องพรรณ
"จริง ๆ หนูก็อยากบอกนะ" น้องพรรณพึมพำ "แต่......พรุ่งนี้พี่ญาไปสอบสัมภาษณ์แล้ว พี่เค้าบอกว่าตื่นเต้น แต่หนูก็ได้กลิ่นว่าในใจลึก ๆ พี่เค้ากังวลใจมาก หนูไม่อยากเพิ่มเรื่องวิตกให้พี่ญาอ่ะ"
"งั้น....รอพี่ญากลับมาก่อนก็ได้มั้ง"
"แจ้งตำรวจก่อนไหมครับ"
"เราไม่มีหลักฐานนี่สิ"
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงง
"ขึ้นเรียนเถอะค่ะ"
"อืม
"เดี๋ยวค่อยมาปรึกษากันหลังเลิกเรียนนะคะ"
หลังเลิกเรียน
ปึง
ไอ้โม่งกับไอ้แว่นเงยหน้าขึ้นมามอง
"พี่ชาครับ นี่อะไรเนี่ย"
"นี่นะเหรอ" ไอ้ชาหัวเราะ ชี้ไปที่ถุงผ้าขนาดใหญ่ที่มันเพิ่งวางลง "นี่ของดีทั้งนั้น"
ไอ้แว่นเปิดถุงผ้าอ้าออกนิดหนึ่ง
ตาที่อยู่หลังแว่นเบิกกว้าง
"หนะ...นี่มัน................"
"อะไรว๊ะ ไอ้แว่น" ไอ้โม่งถาม
ไอ้แว่นคว้าขวดพลาสติกเล็ก ๆ ออกมา "เจลหื่น...มึงจำได้ไหม ในคลิปทั่นชัย ตอนมินิรินอะ"
ไอ้โม่งตะลึง "อ๋อ...."
"นี่อีก.....อุปกรณ์ปล่อยคลื่นเสียว......ผงวิเศษ สูตรทั่นชัย โห......." ไอ้แว่นตาโต มือก็พลิกดูของทีละชิ้น "นี่พี่ชาไปเอามาจากไหนครับเนี่ย"
"ก็หามาด้วยความสามารถของกูนี่แหละ" พี่ชากอดอก
"นี่.....ถ้ามีของพวกนี้...." ไอ้โม่งพูดกับตัวเอง "พวกเราไม่ต้องไปพึ่งผู้หญิงของไอ้ไก่แจ้หรือไอ้เมธแล้วนะ"
"จริงด้วย!!" ไอ้แว่นหูตั้ง "แต่..."
มันชำเลืองมองไอ้ชา
"ไม่ต้องห่วง ของกูก็เหมือนของพวกมึงนั่นแหละ" ไอ้ชาบอก "แค่พวกมึงช่วยกูหาสักหน่อย"
"ได้ครับ! ได้อยู่แล้ว!!!" ไอ้แว่นกับไอ้โม่งร้องอย่างกระตือรือร้น
"ดีมาก กูมีเป้าที่กูคิดไว้อยู่แล้ว แต่กูอยากจะมาปรึกษาพวกมึงก่อน...."
"แก๊งค์นางฟ้านางรำ!!!" ไอ้แว่นกับไอ้โม่งร้องพร้อมกัน
ไอ้ชาหัวเราะ "เออ เออ พวกมึงเลือกได้ตรงใจกูมาก แต่ติดที่อีพวกนี้ดูแลตัวเองกันดีนะสิ โอกาสมีหนเดียว กูว่ามาลองกับคนอื่นดูก่อนดีไหม ลองของที่จะใช้งานก่อน วันจริงจะได้ไม่พลาด"
"จริงด้วยครับ พี่ชา"
"พี่นี่อัจฉริยะจริง ๆ"
"งั้น เรามาลองกับใครดี"
สามนักบอลมองหน้ากันไปมาอย่างครุ่นคิด
ขณะที่สุเมธยืนตัวแข็งอยู่หลังประตู
เขาคิดว่าจะมาขอลาออกจากทีม แต่กลับมาได้ยินคำพูดพวกนั้นเข้าเต็ม ๆ
เจลหื่น อุปกรณ์ปล่อยคลื่นเสียว ผงวิเศษสูตรทั่นชัย
หนึ่งในของพวกนี้ใช่ไหม ที่มันใช้เล่นงานหมวยหลินในงานปาร์ตี้
เธอยืนยันกับพ่อแม่ว่าไม่ได้ตั้งใจจะไปเสียตัว แต่พอโค้กที่พี่ชาให้ดื่มเข้าปากไปแล้วมันควบคุมตัวเองไม่อยู่ ขัดขืนไม่ได้จริง ๆ
แล้วตอนนี้ เหมือนพวกมันกำลังจ้องจะเอาของพวกนั้นไปใช้กับคนอื่นต่อ
แก๊งค์นางฟ้านางรำของพี่ญา
เขาจะหยุดพวกมันตอนนี้ได้ไหม
รอยที่โดนรุมกระทืบในงานเลี้ยงเหมือนปวดตุ๊บๆ ขึ้นมาอีกรอบ สุเมธรู้ว่าเขาไม่มีทางสู้ไอ้สามตัวนี้ได้แน่
เด็กหนุ่มรีบถอยออกจากห้องซ้อม ก่อนจะผละหนีไป มุ่งหน้าสู่ห้องนาฏศิลป์ เขาต้องเตือนพวกเธอ
"กูนึกออกแล้ว น่าจะเอาพวก.........."
ใบหน้าสวยสีน้ำผึ้งยื่นเข้ามาในห้องซ้อม
"ชา น้องแว่น น้องโม่ง เห็นน้องเมธไหมคะ" เกรซถามด้วยสีหน้าเศร้า ๆ
ไอ้ชายิ้ม แล้วหยิบหลอดน้ำมันผีพรายสูตรสกัดเย็นขึ้นมา
ประตูห้องนาฏศิลป์เปิดพรวดออก โอ๊คกับพรรณที่กำลังสุมหัวกันอยู่สะดุ้ง โอ๊ครีบเอาตัวมาบังน้องพรรณทันที
"ไอ้เมธ..." โอ๊คพูดเสียงแข็ง "มาทำอะไรที่นี่"
"แล้วมึงล่ะ" สุเมธกอดอกแล้วถาม "เดี๋ยวนี้มึงเป็นนางรำแล้วเหรอ"
"หนูเชิญพี่โอ๊คเข้ามาเองแหละค่ะ" น้องพรรณบอก "พี่สุเมธล่ะ เข้ามาทำไม ใครเชิญ"
ทั้งสองคนรู้ดีว่าสุเมธเป็นสมาชิกดาวเด่นของทีมฟุตบอล ซึ่งแปลว่าอาจมีส่วนรู้เห็นกับพี่ชา
"ขอคุยกับพี่ญาหน่อย" สุเมธบอก พูดแบบนี้โอ๊คยิ่งรู้สึกไม่เชื่อใจ
น้องพรรณโผล่หน้ามาจากด้านหลังโอ๊ค จมูกน้อยฟุดฟิดราวกับพยายามดมหากลิ่นผิดปกติ
"เรื่องด่วน เรื่องสำคัญด้วย ไอ้โอ๊ค น้อง....เอ่อ....พรรณ ใช่ไหม เชื่อเถอะ"
"กูไม่เชื่อมึงว่ะ มึงต้องคิดอะไรเหี้ย ๆ อีกแน่" โอ๊คพูด ภาพสุเมธที่เคียงคู่หมวยหลินตลอดยังเจ็บแปลบอยู่ในหัวใจ
"หนูไม่คิดว่าพี่สุเมธมีแผนร้ายนะคะ" พรรณทำจมูกฟุดฟิดอีกรอบ "แต่พี่วิตก....ไม่สบายใจมาก ๆ"
โอ๊คหันไปหาน้องพรรณ ชั่งใจว่าจะเชื่อจมูกของเธอดีไหม ก่อนจะหันกลับไปหาสุเมธ
"แต่กูก็ยังไม่เชื่อมึงว่ะ" เขากอดอก
สุเมธจ้องหน้าเพื่อน "นี่มึงโกรธอะไรกูว๊ะ"
"ถ้ามึงไม่รู้มึงก็ไม่ต้องรู้หรอก" โอ๊คพูดเสียงเหี้ยม
สุเมธกำหมัด นี่จะเอาไงกับมันดีวะเนี่ย
"เรื่อง.....เรื่องพี่ชาหรือเปล่าคะ" น้องพรรณถามเบา ๆ
ทั้งสุเมธทั้งโอ๊คหันไปมองเธอ
สุเมธพยักหน้าเบา ๆ "ใช่"
"พี่ญาไม่อยู่ กลับบ้านไปแล้วค่ะ พรุ่งนี้ต้องไปสอบสัมภาษณ์ที่มหาลัย พี่เค้าอยากนอนเยอะ ๆ พรุ่งนี้จะได้แจ่มใส" น้องพรรณบอก "คนอื่น ๆ พอไม่มีซ้อมก็ไปกันหมดแล้ว"
"ไอ้โอ๊ค มึงออกไปก่อน เรื่องนี้กูจะคุยกับน้อง" สุเมธสั่ง
"ไม่ค่ะ" น้องพรรณพูดด้วยเสียงเฉียบขาดก่อนที่โอ๊คจะทันได้อ้าปากเสียอีก "มีเรื่องอะไร ก็พูดตรงนี้ ต่อหน้าพี่โอ๊คด้วย"
สุเมธชั่งใจ "ก็ได้....ก็ได้...."
เด็กหนุ่มสูดลมหายใจลึก "คือ"
"เรื่องที่พี่ชาได้ยาปลุกเซ็กส์กับอุปกรณ์ประหลาดไปถุงใหญ่ ๆ เลยใช่ไหมคะ"
สุเมธผงะ
"รู้ได้ไง"
"ก็....หนูกับพี่โอ๊คก็คุยเรื่องนี้กันอยู่" น้องพรรณบอก "รู้ป่ะ จริง ๆพี่ชาเค้าเอาของพวกนั้นไปจากพี่โอ๊คนั่นแหละ"
เอ๊า!!!
"น้องพรรณ" โอ๊คร้อง "ไปบอกเค้าทำ...."
"ไอ้โอ๊ค!!!!" สุเมธตะโกน มือเหนี่ยวไหล่เพื่อนแล้ว "ของพวกนั้นมาจากมึงเหรอ!!!!"
"เดี๋ยวค่ะ!!!" น้องพรรณร้อง
สุเมธยั้งหมัดที่เตรียมประเคนใส่หน้าไอ้โอ๊คไว้ก่อนเมื่อน้องนางรำมาเหนี่ยวแขนเอาไว้
ของของพี่ชามาจากไอ้โอ๊ค
แปลว่าที่หมวยหลินโดนก็ความผิดมันเหรอ
"ใจเย็นค่ะ พี่เมธ" น้องพรรณรีบบอก "ของพวกนั้น พี่ชัยทิ้งไว้ให้พี่โอ๊ค แต่พี่โอ๊คไม่เคยเอาไปใช้นะคะ...."
"พี่ชัยทิ้งไว้ให้....." สุเมธทวน "เห้ยยยยย.........."
ปริศนาไขลงตัวพอดีในหัวของเขา
"อย่าบอกนะว่า......พี่ชัย คือ....ทั่นชัย"
ใครจะไม่รู้จักทั่นชัย เจ้าของเว็บไซต์หื่นอันดับหนึ่งของโลกล่ะ สุเมธยอมรับว่าตัวเขาเองก็เคยแอบเข้าไปใช้ภาพและวิดีโอคุณภาพสูงจากเว็บนี้ช่วยตัวเองอยู่
แต่.....
พี่ชัยก็เคยเป็นตากล้องของโรงเรียน เป็นคนที่สอนงานไอ้โอ๊ค ถ่ายภาพคุณภาพสูงได้ก็ไม่แปลก
.......พี่ชัยหายไปโดยเรียนไม่จบ
เพราะ.......เพราะจริง ๆ แล้วพี่ชัยคือทั่นชัยเหรอ....
เขาไม่เคยคิดด้วยซ้ำ ว่าชัยจะเป็นชื่อจริง ๆ ของคนคนนั้น
แล้วที่พี่ชัยหายไปช่วงเดียวกันกับที่เว็บโดนปิด......
"ปล่อยกูนะ!!!" ไอ้โอ๊คสะบัดแขนข้างที่เขาจับไว้ "ใช่ ของพวกนั้นของกูเองแหละ กูคิดจะหาทางเอาไปเผาทิ้งอยู่ แต่ยังไม่มีโอกาส พี่ชามาเจอกูก่อน จับกูเหวี่ยงซะหัวเข่าแตกเลย"
โอ๊คชี้ไปที่หัวเข่าที่ยังมีผ้าพันแผล
"แล้วเค้าก็เอาของกูไปหมดเลย"
"เมื่อไหร่"
"วันนี้แหละ"
วันนี้
งั้นแปลว่า ของที่พี่ชาใช้วางยาหมวยหลินเมื่อวันศุกร์ที่แล้ว..... ก็ไม่ได้มาจากไอ้โอ๊ค
"กูแอบได้ยินพี่ชาเอาของมึงไปอวดคนอื่น ๆ ในทีม" สุเมธเล่า "พวกมันพูดกันว่าจะเอามาใช้เล่นงานแก๊งค์นางฟ้านางรำ"
น้องพรรณกลืนน้ำลาย "พวกหนูเหรอ"
"แล้วมันมีแก๊งค์นางฟ้านางรำแก๊งค์อื่นไหม" สุเมธถามย้อน
"เมธ.....เมธอยู่นี่เอง....." เสียงสั่น ๆ ที่ประตูทำเอาทั้งสามเหลียวไปมอง หมวยหลินเดินขโยกเขยกเข้ามาในห้อง "เมธ อย่าทิ้งเราแบบนี้อีกสิ"
"ขอโทษ ขอโทษ หมวยหลิน" สุเมธร้อง และรีบเดินเข้าไปประกบข้างโดยไม่ถูกเนื้อต้องตัวเธอ
"เรา....คงเผลอหลับไป ในห้องซ้อมดนตรี......พอตื่นขึ้นมาเราไม่เห็นเมธ...เรานึกว่าเมธทิ้งเราแล้ว....." หมวยหลินสะอื้น
"ขอโทษที หมวยหลิน เราขอโทษ" สุเมธรีบบอก
"พี่เขาโดนอะไรมาคะ" น้องพรรณถาม "เขากลัวมากเลย"
สุเมธมองน้องพรรณกับไอ้โอ๊คที่ยืนทำหน้าเหมือนจะขาดใจอยู่
"เรื่องของเขา พี่ไม่เล่าหรอก" สุเมธตอบ
"มึงทำอะไรหมวยหลิน" โอ๊คถามตรง ๆ
"กูไม่ได้ทำ"
"แล้วทำไมหมวยหลินถึงเป็นแบบนี้ล่ะ มึงบอกมา"
สุเมธไม่ตอบ หมวยหลินปล่อยโฮออกมาอีกทีหนึ่ง
"พี่โอ๊ค หยุดค่ะ" น้องพรรณบอก มือบางวางบนต้นแขนเป็นเชิงห้ามปราม "พี่เค้าเจ็บมาพอแล้ว"
"มึงทำอะไรหมวยหลิน ทำไมถึง..."
"พี่โอ๊ค หยุด!!!!"
"เมธ...เราอยากกลับบ้านแล้ว" หมวยหลินสะอื้น
"ได้ ได้สิ เดี๋ยวเราพาไปส่งนะ" สุเมธเปลี่ยนกลับไปใช้น้ำเสียงอ่อนโยน ก่อนจะหันมามองค้อนโอ๊คทีหนึ่ง "ไหน ๆ ของก็มาจากมึง มึงก็แก้ปัญหาไปเองนะ ไอ้โอ๊ค"
เขาเดินจูงมือหมวยหลินจากไป
"นั่นผู้หญิงที่พี่โอ๊คชอบใช่ไหมคะ" น้องพรรณถาม
โอ๊คพยักหน้า
มือบางยกขึ้นลูบผมของเขาอย่างอ่อนโยน
ดวงตาที่เริ่มฉ่ำไปด้วยน้ำตาก้มมองน้องพรรณ
"ไม่ว่าพี่เค้าไปโดนอะไรมา หนูรู้อย่างนึง พี่สุเมธไม่ใช่คนทำหรอก"
โอ๊คพยักหน้า น้ำตาหยดแรกเริ่มไหล
"ซบบ่าหนูได้นะ"
ทำนบน้ำตาที่โอ๊คตั้งไว้พังทลายลงจากเสียงหวานนุ่ม เขาซบหน้าลงบนไหล่ของน้องพรรณ ปล่อยให้น้ำตารินไหลออกมาพร้อมความอัดอั้นตันใจ
"ไม่เป็นไรนะคะ ไม่เป็นไร" น้องพรรณลูบหัวหนุ่มรุ่นพี่
"พี่ชอบเค้ามาตั้งแต่อยู่ ม.1"
"โอ๋"
"ทำไม ทำไม....."
"ไม่เป็นไรค่ะ ไม่เป็นไร"
"พรรณ พี่มันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ"
"ไม่ค่ะ พี่โอ๊คไม่ได้แย่ พี่โอ๊คเป็นคนดี อ่อนโยน สักวันหนึ่งพี่โอ๊คต้องหาคนอื่นที่เค้ารักพี่โอ๊คกลับได้แน่ค่ะ"
"ฮืออออออออ"
พูดคุยกับผู้เขียน
สนุกกันไหมครับกับภาคแยกที่ผ่าน ๆ มา เรื่องมาถึงโค้งสุดท้ายแล้วนะครับ ตอนหน้า ตอนที่ 14 จะเป็นไคลแม็กซ์ของเรื่องนี้แล้ว ส่วนตอนที่ 15 ตอนจบ ยังเขียนไม่เสร็จดี อาจจะช้าสักหน่อยนะครับ
แผนของชาจะเป็นอย่างไร ใครจะโดนอะไรบ้าง พบกัน ในตอนหน้านะครับ
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ในเนื้อเรื่องหลักไม่เคยเล่าถึงช่วงนี้ แล้วใครจะเป็นคนมาจัดการกับปัญหานี้กันนะ
ทายาทไอ้ชัย รุ่น3 นี่ มัน ยังกระจอก สู้รุ่น 1รุ่น2 ไม่ได้ อาจเพราะยัง แค่ ม.ปลาย จริงๆ น้องพรรณ นี่ ไปได้ วิชา จมูกหมา นี่ มาจาก เบญ หร่อ ไผ่หลิว หรือ เปล่า ความสามารถแปลกแบบนี้ 555 โอ๊คกับเมธ ยัง คงเป็นคนดีที่ เกือบแพ้ความ ร่านในใจนะ โอ๊คต้องคู่พรรณแหละ ปูมาขนาดนี้ แต้ เกรซ นี่ดิ ตัวทดลองยา แบบนี้ ยับแน่ๆ
สงสารไอ้โอ๊คมัน แต่ปัญหามาขนาดนี้ จะทำยังไง แต่อยากเห็นแก๊งนางฟ้าโดนจัด เอาแบบลำบากหน่อย แบบลุ้นๆตอนยาวๆ มาที่ละคน
เหยื่อเองก็เป็นตัวการสำคัญเหมือนกันที่จะทำให้ตัวร้ายมีโอกาส ไม่อยากโทษว่าเหยื่อบางรายก็ดูไม่คอยทันการณ์
น้องพรรณเริ่มมีบทบาทมากจนน่าเป็นห่วง สาวๆ ในภาคนี้ โดนกระทำซะคนอ่านตับแตกไปตามๆ กัน เฮ้อ