---------------------------------------------------------------
เนื้อหาในเว็บผมจะอัพเดทให้เดือนละตอนนะครับ ทุกวันที่หนึ่งของเดือน ส่วนในกลุ่มลับจะอับลงทุก 1-3 วันจนกว่าจะทันต้นฉบับ
ใครอยากเข้ากลุ่มลับสามารถแอดมาพูดคุยได้ที่ FB : Art atowai https://www.facebook.com/profile.php?id=100085587786380 (https://www.facebook.com/profile.php?id=100085587786380)
ค่าเข้า 150 บาทราคาเดิม และอ่านได้ล่วงหน้าแบบไม่ต้องรอนาน[/size]
[/size]
(https://attachments.xonly8.com/images/145f6d71b39f672d460fc0a3217a600341d68859.jpg)
--------------------------------------------------------------------------------------------
แนะนำตัวละคร
หลินหง : ยอดฝีมือรุ่นเยาวน์ของตระกูลหลิน พี่ชายของหลินซาน บิดาของเขามีความบาดหมางกับบิดาของหลินต้ง เขาจึงมักจะหาเรื่องกลั้นแกล้งหลินต้งอยู่เสมอ และเขาก็ตกหลุมรักชิงถาน
[/size]
----------------------------------------------------------------------------------------------------
[/size]
บทที่ 3 การเสียสละของชิงถาน
ในช่วงนี้ หลินต้งยังคงแสร้งทำเป็นฝึกตนตามกิจวัตรปกติ ในขณะที่ชิงถานจะไปที่สระน้ำทุกว่าเพื่อระบายความใคร่ของนาง ทุกครั้งที่หลินต้งเห็นชิงถานทำเช่นนั้น เขาจะมุ่งไปที่ถ้ำหินและเล่นกับนาง แม้นร่างกายของชิงถานจะยังเด็กและกะทัดรัด แต่เขาก็หาได้ล่วงเกินนางนอกจากลูบไล้ภายนอก และใช้มือช่วยให้ชิงถานเสร็จสมอารมณ์หมาย
วันหนึ่ง ชิงถานไปที่ถ้ำหินเพื่อหาสมุนไพร ทว่าถูกหลินซานขวางไว้ จึงส่งข้อความไปหาหลินต้งเพื่อขอความช่วยเหลือ หลังจากหลินต้งเอาชนะหลินซานได้ หลิงหงก็ปรากฏตัวและเข้าต่อสู้กับหลินต้ง
"ญาติผู้น้องหลินต้งมีความสามารถไม่เลว ลองรับนี้อีกครั้ง!!"
พร้อมกับประกายแสงในดวงตา เห็นได้ชัดว่าหลินหงไม่ตั้งใจปล่อยหลินต้งให้หลุดรอด เขายิ้มจาง ๆ และพุ่งใส่ฝ่ายตรงข้าม ยามนั้นผู้คนรอบข้างสามารถเห็นคลื่นแสงที่กระจายออกมารอบกายเขา พวกเขาพลันสูดลมหายใจอย่างเย็บเยียบ
จ้องไปที่หลินหงที่ยิ่งมายิ่งดุดัน นัยน์ตาของหลินต้งก็ยิ่งทวีความโกรธ ระหว่างที่เขากัดฟันและเตรียมจะใช้ท่าไม้ตายเพื่อต่อสู้เป็นตาย เสียงตะโกนก็ดังขึ้นอย่างกะทันหัน
"หลิงหง หยุดเดี๋ยวนี้"ชิงถานยืนบังหน้าหลินต้ง
"โอ้ ชิงถาน เจ้าอยากให้ข้าหยุด มีเหตุผลอะไร?"
หลิงต้งพบว่าชิงถานเข้ามาขวางก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย เรื่องราวไม่ควรเป็นเช่นนี้...เขาจ้องมองชิงถานด้วยความสงสัย
ชิงถานหันศีรษะ กระพริบตาใส่หลินต้ง หลินต้งเข้าใจความหมายทันทีและรู้สึกยินดีทันควัน ทว่าเขาไม่ได้แสดงออกทางสีหน้า
ชิงถานหันกายกลับและเดินไปหาหลินหง คิดถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป ใบหน้าของนางก็แดงก่ำ นางกัดฟันและเขย่งเท้าเพื่อกระซิบข้างหูของหลินหง
"ข้าจะใช้ปากทำรักให้เจ้า ถ้าเจ้าปล่อยพี่หลินต้งไป"
สิ้นเสียง ใบหน้าของหลินหงก็ฉายแววปิติยินดี เขามีความสุขมากจนระงับสีหน้าไว้ไม่อยู่
"อะแฮ่ม...ตกลง หลินต้ง เจ้าจะไปไหนก็ไป พวกเจ้าเองก็ไสหัวไปด้วย"เมื่อสงบสติอารมณ์ได้ หลินหงก็กล่าวกับหลินต้งและคนอื่น ๆ
ครั้นหลินหงสั่งให้แยกย้าย ผู้คนก็รีบจากไปอย่างเชื่อฟัง
"ท่านพี่ ข้าขออยู่ด้วยได้รึไม่?"หลินซานถามอย่างกระวนกระวายเมื่อพบว่าชิงถานยังไม่จากไปทั้งยังมีใบหน้าแดงระเรื่อ
"เจ้าก็ต้องไปเหมือนกัน เจ้าเอาชนะหลินต้งไม่ได้ด้วยซ้ำ น่าอับอายนัก กลับไปฝึกฝนให้ดี"หลิงหงไม่ต้องการให้หลินซานทำลายช่วงเวลาดี ๆ ของเขา ดังนั้นเขาจึงขับไล่ออีกฝ่ายด้วยท่าทางไม่พอใจ
เห็นดังนั้น หลินซานก็ไม่มีทางเลือกนอกจากจากไปด้วยความอับอาย
หลิงต้งเองก็ไม่อยู่แล้ว ทว่าเขาปกปิดกลิ่นอายของตนและย้อนกลับมา ใช้พลังจิตปิดกั้นการรับรู้ของหลินหงไว้ ทำให้ฝ่ายตรงข้ามไม่เห็นเขา จากนั้นก็ยืนอยู่ข้าง ๆ หลินหงและชิงถาน
หลิงหงและชิงถานเอาแต่ยืนนิ่งโดยไม่มีใครส่งเสียง
หลังจากเวลาผ่านไปครู่ใหญ่ หลินหงก็ทนไม่ไหวและขยับเข้าไปใกล้ชิงถาน
"ชิงถาน ทุกคนจากไปแล้ว ได้เวลาที่เจ้าต้องรักษาคำพูด"หลิงหงกล่าวกับชิงถานพร้อมรอยยิ้ม ซึ่งเป็นรอยยิ้มที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความปรารถนาอันรุนแรง
"ตกลง"ชิงถานหน้าแดงก่ำ เข้าประชิดหลิงหง ก่อนจะนั่งยอง ๆ อยู่ตรงหน้าเขา
พอหลินหงเห็นชิงถานนั่งยอง ๆ รอยยิ้มบนใบหน้าของเจ้าตัวก็ยิ่งกว้างขึ้น เขาไม่รอช้าถอดกางเกงออกทันที
"อ่า..."ชิงถานนั่งลงโดยไม่ทันสังเกตว่าหลินหงถอดกางเกงออก แกนกายของเขาจึงกระเด้งออกมาและฟาดเขากับหน้าของชิงถาน ทำให้นางตกใจและเผลอร้อง
ชิงถานเหงยหน้ามองหลินหงด้วยสีหน้าเขินอาย จากนั้นสลับไปมองหลินต้งด้วยความกระอักกระอ่วนและกลอกตาใส่เขา
ชิงถานจ้องสัตว์ประหลาดที่มีกลิ่นคาวเบื้องหน้านางอย่างละเอียด และยกมือขวาขึ้นเพื่อจับแกนกายของหลินหง นางรู้สึกราวกับกำลังถือบางสิ่งที่น่าขยะแขยงอย่างยิ่ง และปรารถนาที่จะโยนมันทิ้งไป
"ฮ่าห์..."ช่วงเวลาที่เครื่องเพศของเขาถูกคว้ากุม หลินหงก็รู้สึกถึงสัมผัสที่นุ่มนวล จนอดไม่ได้ที่พ่นลมหายใจ
ชิงถานรับรู้ถึงความร้อนจากแท่งเนื้อผ่านฝ่ามือ ยังผลให้ร่างกายของนางเริ่มร้อนผ่าวขึ้นเช่นกัน
"รีบจัดการให้เสร็จจะได้กลับ"ชิงถานคิดในหัว แล้วค่อย ๆ ขยับมือหยกของนางขึ้นลง ก่อนจะเร่งความเร็วขึ้น
ทุกครั้งที่ความเร็วของชิงถานเพิ่มขึ้น ใบหน้าของหลินหงก็ยิ่งตื่นเต้น หลังจากผ่านไปไม่กี่อึดใจ หลินหงก็เปล่งเสียงและปลดปล่อยเชื้อบุรุษออกมา มันพ่นลงบนใบหน้าและเส้นผมของชิงถาน
"อ๊า...ไฉนจึงมากมายนัก เหตุใดเจ้าไม่บอกข้าก่อน เจ้าหลั่งใส่หน้าข้า มันสกปรก"ชิงถานได้กลิ่นคาวคลุ้งตลบอบอวล จึงเพ่งมองหลินหงด้วยแววตาโกรธเคือง
"ใครใช้ให้มือเล็ก ๆ ของชิงถานสบายปานนี้ ข้าควบคุมตัวเองมิได้"หลินหงยิ้มอย่าง
"ฮึ่ม เมื่อเสร็จแล้ว เช่นนั้นข้าไม่อยู่แล้ว"ชิงถานกล่าว สีหน้าของนางกลับมาปกติ ตั้งท่าเตรียมจะลุกยืน
"เฮ้ อย่าพึ่งไป เจ้ายังไม่ได้ทำตามคำพูดเมื่อครู่"หลินหงรีบกดชิงถานลงกลับคืน
"หมายความว่ายังไง? เจ้าเองก็เสร็จสมแล้ว"ชิงถานมีน้ำโหเล็กน้อย
"แค่นี้ไม่พอ เจ้าบอกว่าจะใช้ปากทำรักให้ข้า ทว่าเจ้ากลับใช้มือ!!"หลินหงมองชิงถานพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
"เจ้า..."นางสบตาหลินหงอย่างจนปัญญา จากนั้นหันไปมองหลินต้งที่อยู่ข้าง ๆ ไม่เพียงแต่พี่ชายคนดีจะไม่เตือนนางเท่านั้น เขายังยิ้มอย่างชั่วร้ายอีกต่างหาก
"ฮึ่ม จบเรื่องกับเจ้าข้าจะไปแน่"
"รอประเดี๋ยวชิงถาน ให้ข้ากล่าวบางสิ่งแก่เจ้า"
"เจ้ายังต้องการอะไรอีก?"
"ถอดเสื้อผ้าออกเสีย ขืนทำมันเปื้อนคงจะไม่ดี"หลินหงหัวเราะ
สิ้นคำ ชิงถานก็กลอกตาใส่เขา ไม่ต้องกล่าวอ้อมค้อม เขาอยากเห็นหน้าอกของนางเท่านั้น แต่คิดไปคิดมาก็รู้สึกว่าเขาพูดถูก หากมันทิ้งร่องรอยไว้บนเสื้อผ้าและถูกท่านพ่อท่านแม่เห็น ย่อมเป็นปัญหาใหญ่แล้ว
ชิงถานเริ่มถอดเสื้อผ้าของนาง ภายใต้สายตาของหลินหง ชิงถานค่อย ๆ ปลดกระดุมทีละเม็ด จากนั้นก็เปลื้องชุดออก
ชิงถานถอดเสื้อตัวบน เผยโฉมหน้าอกสองเต้าที่สวยงามโดยไร้การปกปิด ยอดปทุมเป็นสีสันสีชมพูที่งดงาม เนื่องจากชิงถานฟูมฟักร่างกายของนางในสระน้ำและมือของหลินต้งทุกคน ทรวงอกของนางจึงไม่ได้เป็นเพียงเนินเล็ก ๆ ดั่งเช่นตอนแรกอีกต่อไป ทว่าก็ยังพอดีมือและไม่ใหญ่เกินไป
"โอ้ว"ดวงตาของหลินหงไม่เคยละจากหน้าอกของชิงถานนับแต่มันถูกเปิดเผย ราวกับว่าเขาจะฝังสองตาของตัวเองลงบนเนื้อหนั๋นของชิงถานให้ได้
(https://attachments.xonly8.com/images/9adc37f63e2f60aa05242410beeb87b1c95a861d.png)
"เหอะ"ไม่ใส่ใจสายตาของหลินหง นางจับแกนกายของเขาด้วยมือขวา ใช้มือซ้ายเกลี่ยเส้นผมที่ปิดบังใบหน้าออก แย้มริมฝีปากเล็กน้อย เคลื่อนตัวเข้าใกล้ความเป็นชายของอีกฝ่าย
"อ๊าง"ก่อนที่ชิงถานกำลังจะยัดแท่งเนื้อเข้าปากของนาง พลันมีเสียงครางหลุดออกมาเสียก่อน
ที่แท้เมื่อครู่ยามที่ชิงถานจัดผมของนาง เชื้อบุรุษร้อนลวกหยดหนึ่งก็บังเอิญกระเด็นไปโดนปลายถันข้างขวาของชิงถานพอดี ความร้อนของน้ำกามกระตุ้นยอดปทุมที่อ่อนไหวของชิงถานได้เป็นอย่างดี
แลเห็นใบหน้าที่ยิ้มเยาะของหลินหง ชิงถานพลังบังเกิดความละอาย เขาคงได้ยินเสียงครางของนางแน่แล้ว นางจึงยกมือซ้ายขึ้นพยายามเช็ดคราบน้ำที่เปื้อนยอดอก
"อือออ...."เสียงอุทานดังจากลำคอของชิงถาน เมื่อนางต้องการเช็ดเชื้อชายที่เกาะบนปลายถัน นางก็ถูและบดเบียดมันด้วยปลายนิ้ว
ร่างกายที่ถูกหล่อหลอมโดยตัวนางเองและหลินต้งมีสัมผัสที่อ่อนไหวมาก การช่วยหลินหงให้ถึงจุดสุดยอดเมื่อครู่และถูกแตกใส่หน้า ตามมาด้วยการปลุกเร้าเนินอก ร่างกายส่วนล่างของชิงถานจึงแฉะจนไหลย้อยไปถึงต้นขา กางเกงในของนางเปียกโชกไปหมด ยอดปทุมทั้งสองข้างของนางกลายเป็นชูชันและแข็งขัน แน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้ไม่มีทางรอดพ้นสายตาของหลินหง
หลังจากที่ชิงถานทำความสะอาดน้ำเชื้อออกจากหน้าอกของนาง เรือนกายของนางก็ยิ่งตื่นเต้นขึ้นและแหงนมองหลินหงด้วยสายตาเย้ายวนเล็กน้อย จากนั้นก็ค่อย ๆ ยัดแกนกายของเขาเข้าไปในปากของนางภายใต้สายตาอันปลื้มปิติของหลินหง
หลิงต้งยืนอยู่ข้าง ๆ ทั้งมอง เมื่อเขาเห็นฉากนี้ แท่งเนื้อของเขาก็พองโตอย่างกะทันหัน เสมือนว่าจะทะลุออกจากเป้ากางเกง กระนั้นเขากลับยืนนิ่งและไม่ทำสิ่งใด ตรงข้ามกับความปรารถนาในใจที่ยิ่งมายิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ
"เฮือก"หลิงหงสูดลมหายใจเย็นเยียบ เขารู้สึกถึงอวัยวะเพศของตนที่เข้าไปอยู่ในพื้นที่แสนอบอุ่น กลายเป็นความสบายที่ไม่อาจบรรยายเป็นคำพูด แม้นว่าปากของชิงถานจะเล็กไปบ้าง จำต้องใช้มือขวาเพื่อรักษาตำแหน่ง หาไม่คงลื่นหลุดออกมา ทว่าความอบอุ่นและความอ่อนละมุนนี้เป็นสิ่งที่ไม่มีทางลืมเลือน
ชิงถานปรับตัวเข้ากับวัตถุใหญ่ยาวในปากของนางและเริ่มเคลื่อนไหวช้า ๆ
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ปากของชิงถานจะทนไหวไหม
น่าจะไม่จบแค่ปาก หลินหง นายต้องทำได้ดีกว่านี้ ทุกคนเอาใจช่วยนายอยู่
หลินหง จัดการนางให้ได้นะ
จะโดนเลยมั้ย ::Angry::
::Reader:: รอตาม
จะจบแค่ปากจริงๆเหรอ ชิงถานจะทนไหวหรือเปล่า
มาเอาใช่ช่วยหลินหงกันด้วยคน
จัดไปอย่าให้เสีย
โอ้เรื่องนี้น่าจะยาว
หลินหงผู้โชคดี
ได้เปิดปาก!!!
คงไม่ใช่แค่ปาก
เสร็จ
มหายุทธภาคอัศจรรย์
งานนี้น่าจะโดนนะ ไม่น่ารอด พระเอกเราน่าจะสมหวังงานแรก
เพื่อพี่ลินต้ง อมยาวไป
ชิงถาน..
เอาละไอ้หนุ่มอึดๆหน่อยนะๆ จะได้มันๆ
หลินหลง อย่าหยุดแค่ปากนะ ต้องมี 3 รอบแล้ว
หนุ่มๆนี่ ดีจังแฮะ เพิ่งแตก ลุยต่อได้แล้ว ::Waiting::
หลินหงสบายเลยแล้วหลินตังได้แค่ดู
ไม่แคล้วเลยเถิดโดนเปิดแน่ๆ
พี่หลินต้งรอคอย
::Thankyou::
::Shower:: ::Shower::
คาปากแน่ๆ
อย่าหยุดแค่ปาก
ดูท่าแล้วคงไม่ใช่แค่ปากแน่ๆ
ไม่น่าจะจบแค่นี้ รอติดตามดูกัน
โดนเเน่นอน
::Reader::
ต้องเอาให้ตาเหลือก
จะโดนสวิงเปิดซิงไหม
จัดให้หนัก
เมื่อได้เสียวแล้วยากจะหยุด
ชิงถานจะโดนเปิดซิงไหม
ชิงถานเสียสละมากเลย
ทำได้แค่ดู ชักไปน้อง
ฮาเร็มหาตับไม่เหลือนะ
::Oops:: ::Confident:: ::Confident:: ::Confident:: ::Confident::
ข้อเสนอเข้าปากมากๆ
เดี๋ยวตามไปในกลุ่มค้าบ
แค่ปากไม่น่าจะพอม้าง
หลินหงจะหยุดแค่นี้เหรอ ดูน่าจะไม่จบแค่ปากนะ
จบแค่ปากหรอ??
ไอ้คนแอบดูก็เนียนต่อไป
ทรงนี้หลงแล้วแน่ๆ
ควบคุมตัวเองอยู่หรอนาง
::Beggar::
::JubuJubu::
จะจบแค่ใช้ปากหรือปล่าว
สนุกมาก รอตอนใหม่ๆครับ ขอบคุณครับ
จะใส่แท็กเนื้อเรื่องครบหรือเปล่านะเนี่ย? มีสาระพัดแนวเลย ::HeyHey::
ไม่จบง่ายๆ
หลิงหงอยากสนุกคนเดียวไม่คิดแบ่งหลินซานเลย ::Cold::
น่าจะมากกว่าปาก
ไม่น่ารอด ถึงรอดรอบนี้ รอบหน้าต้องโดนชัวร์ ::DookDig::
ระวังจะสำลักน้ำนะ เป็นห่วง
คนหนึ่งใช้ปากอีกคนต้องใช้มือช่วย
แม่นางชิงถาน จะโดนให้อมอย่างเดียวหรือ 555
::Glad::
เหลี่ยมทุกดอก555
::Yes!::
ไม่น่าจะแค่ปากนะ
เราให้กำลังใจนาย ต้องจัดการให้ได้
ชิงถานจะเสียชิงให้ใครกัน
ไม่น่าจบแค่ปาก
ขอบคุณครับ
จะติดใจไหมน้อ ::GiveMe::
จะทนได้อีกสักกี่นาน พี่ท่าน
ไม่จบแค่ปากแน่ ๆ
รอดหรือไม่ 55
::Shy::
ต้องปากล่างด้วยไหม
อ้างจาก: Oumale เมื่อ กุมภาพันธ์ 13, 2025, 02:05:19 หลังเที่ยง---------------------------------------------------------------
เนื้อหาในเว็บผมจะอัพเดทให้เดือนละตอนนะครับ ทุกวันที่หนึ่งของเดือน ส่วนในกลุ่มลับจะอับลงทุก 1-3 วันจนกว่าจะทันต้นฉบับ
ใครอยากเข้ากลุ่มลับสามารถแอดมาพูดคุยได้ที่ FB : Art atowai https://www.facebook.com/profile.php?id=100085587786380 (https://www.facebook.com/profile.php?id=100085587786380)
ค่าเข้า 150 บาทราคาเดิม และอ่านได้ล่วงหน้าแบบไม่ต้องรอนาน[/size]
[/size]
(https://attachments.xonly8.com/images/145f6d71b39f672d460fc0a3217a600341d68859.jpg)
--------------------------------------------------------------------------------------------
แนะนำตัวละคร
หลินหง : ยอดฝีมือรุ่นเยาวน์ของตระกูลหลิน พี่ชายของหลินซาน บิดาของเขามีความบาดหมางกับบิดาของหลินต้ง เขาจึงมักจะหาเรื่องกลั้นแกล้งหลินต้งอยู่เสมอ และเขาก็ตกหลุมรักชิงถาน
[/size]
----------------------------------------------------------------------------------------------------
[/size]
บทที่ 3 การเสียสละของชิงถาน
ในช่วงนี้ หลินต้งยังคงแสร้งทำเป็นฝึกตนตามกิจวัตรปกติ ในขณะที่ชิงถานจะไปที่สระน้ำทุกว่าเพื่อระบายความใคร่ของนาง ทุกครั้งที่หลินต้งเห็นชิงถานทำเช่นนั้น เขาจะมุ่งไปที่ถ้ำหินและเล่นกับนาง แม้นร่างกายของชิงถานจะยังเด็กและกะทัดรัด แต่เขาก็หาได้ล่วงเกินนางนอกจากลูบไล้ภายนอก และใช้มือช่วยให้ชิงถานเสร็จสมอารมณ์หมาย
วันหนึ่ง ชิงถานไปที่ถ้ำหินเพื่อหาสมุนไพร ทว่าถูกหลินซานขวางไว้ จึงส่งข้อความไปหาหลินต้งเพื่อขอความช่วยเหลือ หลังจากหลินต้งเอาชนะหลินซานได้ หลิงหงก็ปรากฏตัวและเข้าต่อสู้กับหลินต้ง
"ญาติผู้น้องหลินต้งมีความสามารถไม่เลว ลองรับนี้อีกครั้ง!!"
พร้อมกับประกายแสงในดวงตา เห็นได้ชัดว่าหลินหงไม่ตั้งใจปล่อยหลินต้งให้หลุดรอด เขายิ้มจาง ๆ และพุ่งใส่ฝ่ายตรงข้าม ยามนั้นผู้คนรอบข้างสามารถเห็นคลื่นแสงที่กระจายออกมารอบกายเขา พวกเขาพลันสูดลมหายใจอย่างเย็บเยียบ
จ้องไปที่หลินหงที่ยิ่งมายิ่งดุดัน นัยน์ตาของหลินต้งก็ยิ่งทวีความโกรธ ระหว่างที่เขากัดฟันและเตรียมจะใช้ท่าไม้ตายเพื่อต่อสู้เป็นตาย เสียงตะโกนก็ดังขึ้นอย่างกะทันหัน
"หลิงหง หยุดเดี๋ยวนี้"ชิงถานยืนบังหน้าหลินต้ง
"โอ้ ชิงถาน เจ้าอยากให้ข้าหยุด มีเหตุผลอะไร?"
หลิงต้งพบว่าชิงถานเข้ามาขวางก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย เรื่องราวไม่ควรเป็นเช่นนี้...เขาจ้องมองชิงถานด้วยความสงสัย
ชิงถานหันศีรษะ กระพริบตาใส่หลินต้ง หลินต้งเข้าใจความหมายทันทีและรู้สึกยินดีทันควัน ทว่าเขาไม่ได้แสดงออกทางสีหน้า
ชิงถานหันกายกลับและเดินไปหาหลินหง คิดถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป ใบหน้าของนางก็แดงก่ำ นางกัดฟันและเขย่งเท้าเพื่อกระซิบข้างหูของหลินหง
"ข้าจะใช้ปากทำรักให้เจ้า ถ้าเจ้าปล่อยพี่หลินต้งไป"
สิ้นเสียง ใบหน้าของหลินหงก็ฉายแววปิติยินดี เขามีความสุขมากจนระงับสีหน้าไว้ไม่อยู่
"อะแฮ่ม...ตกลง หลินต้ง เจ้าจะไปไหนก็ไป พวกเจ้าเองก็ไสหัวไปด้วย"เมื่อสงบสติอารมณ์ได้ หลินหงก็กล่าวกับหลินต้งและคนอื่น ๆ
ครั้นหลินหงสั่งให้แยกย้าย ผู้คนก็รีบจากไปอย่างเชื่อฟัง
"ท่านพี่ ข้าขออยู่ด้วยได้รึไม่?"หลินซานถามอย่างกระวนกระวายเมื่อพบว่าชิงถานยังไม่จากไปทั้งยังมีใบหน้าแดงระเรื่อ
"เจ้าก็ต้องไปเหมือนกัน เจ้าเอาชนะหลินต้งไม่ได้ด้วยซ้ำ น่าอับอายนัก กลับไปฝึกฝนให้ดี"หลิงหงไม่ต้องการให้หลินซานทำลายช่วงเวลาดี ๆ ของเขา ดังนั้นเขาจึงขับไล่ออีกฝ่ายด้วยท่าทางไม่พอใจ
เห็นดังนั้น หลินซานก็ไม่มีทางเลือกนอกจากจากไปด้วยความอับอาย
หลิงต้งเองก็ไม่อยู่แล้ว ทว่าเขาปกปิดกลิ่นอายของตนและย้อนกลับมา ใช้พลังจิตปิดกั้นการรับรู้ของหลินหงไว้ ทำให้ฝ่ายตรงข้ามไม่เห็นเขา จากนั้นก็ยืนอยู่ข้าง ๆ หลินหงและชิงถาน
หลิงหงและชิงถานเอาแต่ยืนนิ่งโดยไม่มีใครส่งเสียง
หลังจากเวลาผ่านไปครู่ใหญ่ หลินหงก็ทนไม่ไหวและขยับเข้าไปใกล้ชิงถาน
"ชิงถาน ทุกคนจากไปแล้ว ได้เวลาที่เจ้าต้องรักษาคำพูด"หลิงหงกล่าวกับชิงถานพร้อมรอยยิ้ม ซึ่งเป็นรอยยิ้มที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความปรารถนาอันรุนแรง
"ตกลง"ชิงถานหน้าแดงก่ำ เข้าประชิดหลิงหง ก่อนจะนั่งยอง ๆ อยู่ตรงหน้าเขา
พอหลินหงเห็นชิงถานนั่งยอง ๆ รอยยิ้มบนใบหน้าของเจ้าตัวก็ยิ่งกว้างขึ้น เขาไม่รอช้าถอดกางเกงออกทันที
"อ่า..."ชิงถานนั่งลงโดยไม่ทันสังเกตว่าหลินหงถอดกางเกงออก แกนกายของเขาจึงกระเด้งออกมาและฟาดเขากับหน้าของชิงถาน ทำให้นางตกใจและเผลอร้อง
ชิงถานเหงยหน้ามองหลินหงด้วยสีหน้าเขินอาย จากนั้นสลับไปมองหลินต้งด้วยความกระอักกระอ่วนและกลอกตาใส่เขา
ชิงถานจ้องสัตว์ประหลาดที่มีกลิ่นคาวเบื้องหน้านางอย่างละเอียด และยกมือขวาขึ้นเพื่อจับแกนกายของหลินหง นางรู้สึกราวกับกำลังถือบางสิ่งที่น่าขยะแขยงอย่างยิ่ง และปรารถนาที่จะโยนมันทิ้งไป
"ฮ่าห์..."ช่วงเวลาที่เครื่องเพศของเขาถูกคว้ากุม หลินหงก็รู้สึกถึงสัมผัสที่นุ่มนวล จนอดไม่ได้ที่พ่นลมหายใจ
ชิงถานรับรู้ถึงความร้อนจากแท่งเนื้อผ่านฝ่ามือ ยังผลให้ร่างกายของนางเริ่มร้อนผ่าวขึ้นเช่นกัน
"รีบจัดการให้เสร็จจะได้กลับ"ชิงถานคิดในหัว แล้วค่อย ๆ ขยับมือหยกของนางขึ้นลง ก่อนจะเร่งความเร็วขึ้น
ทุกครั้งที่ความเร็วของชิงถานเพิ่มขึ้น ใบหน้าของหลินหงก็ยิ่งตื่นเต้น หลังจากผ่านไปไม่กี่อึดใจ หลินหงก็เปล่งเสียงและปลดปล่อยเชื้อบุรุษออกมา มันพ่นลงบนใบหน้าและเส้นผมของชิงถาน
"อ๊า...ไฉนจึงมากมายนัก เหตุใดเจ้าไม่บอกข้าก่อน เจ้าหลั่งใส่หน้าข้า มันสกปรก"ชิงถานได้กลิ่นคาวคลุ้งตลบอบอวล จึงเพ่งมองหลินหงด้วยแววตาโกรธเคือง
"ใครใช้ให้มือเล็ก ๆ ของชิงถานสบายปานนี้ ข้าควบคุมตัวเองมิได้"หลินหงยิ้มอย่าง
"ฮึ่ม เมื่อเสร็จแล้ว เช่นนั้นข้าไม่อยู่แล้ว"ชิงถานกล่าว สีหน้าของนางกลับมาปกติ ตั้งท่าเตรียมจะลุกยืน
"เฮ้ อย่าพึ่งไป เจ้ายังไม่ได้ทำตามคำพูดเมื่อครู่"หลินหงรีบกดชิงถานลงกลับคืน
"หมายความว่ายังไง? เจ้าเองก็เสร็จสมแล้ว"ชิงถานมีน้ำโหเล็กน้อย
"แค่นี้ไม่พอ เจ้าบอกว่าจะใช้ปากทำรักให้ข้า ทว่าเจ้ากลับใช้มือ!!"หลินหงมองชิงถานพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
"เจ้า..."นางสบตาหลินหงอย่างจนปัญญา จากนั้นหันไปมองหลินต้งที่อยู่ข้าง ๆ ไม่เพียงแต่พี่ชายคนดีจะไม่เตือนนางเท่านั้น เขายังยิ้มอย่างชั่วร้ายอีกต่างหาก
"ฮึ่ม จบเรื่องกับเจ้าข้าจะไปแน่"
"รอประเดี๋ยวชิงถาน ให้ข้ากล่าวบางสิ่งแก่เจ้า"
"เจ้ายังต้องการอะไรอีก?"
"ถอดเสื้อผ้าออกเสีย ขืนทำมันเปื้อนคงจะไม่ดี"หลินหงหัวเราะ
สิ้นคำ ชิงถานก็กลอกตาใส่เขา ไม่ต้องกล่าวอ้อมค้อม เขาอยากเห็นหน้าอกของนางเท่านั้น แต่คิดไปคิดมาก็รู้สึกว่าเขาพูดถูก หากมันทิ้งร่องรอยไว้บนเสื้อผ้าและถูกท่านพ่อท่านแม่เห็น ย่อมเป็นปัญหาใหญ่แล้ว
ชิงถานเริ่มถอดเสื้อผ้าของนาง ภายใต้สายตาของหลินหง ชิงถานค่อย ๆ ปลดกระดุมทีละเม็ด จากนั้นก็เปลื้องชุดออก
ชิงถานถอดเสื้อตัวบน เผยโฉมหน้าอกสองเต้าที่สวยงามโดยไร้การปกปิด ยอดปทุมเป็นสีสันสีชมพูที่งดงาม เนื่องจากชิงถานฟูมฟักร่างกายของนางในสระน้ำและมือของหลินต้งทุกคน ทรวงอกของนางจึงไม่ได้เป็นเพียงเนินเล็ก ๆ ดั่งเช่นตอนแรกอีกต่อไป ทว่าก็ยังพอดีมือและไม่ใหญ่เกินไป
"โอ้ว"ดวงตาของหลินหงไม่เคยละจากหน้าอกของชิงถานนับแต่มันถูกเปิดเผย ราวกับว่าเขาจะฝังสองตาของตัวเองลงบนเนื้อหนั๋นของชิงถานให้ได้
(https://attachments.xonly8.com/images/9adc37f63e2f60aa05242410beeb87b1c95a861d.png)
"เหอะ"ไม่ใส่ใจสายตาของหลินหง นางจับแกนกายของเขาด้วยมือขวา ใช้มือซ้ายเกลี่ยเส้นผมที่ปิดบังใบหน้าออก แย้มริมฝีปากเล็กน้อย เคลื่อนตัวเข้าใกล้ความเป็นชายของอีกฝ่าย
"อ๊าง"ก่อนที่ชิงถานกำลังจะยัดแท่งเนื้อเข้าปากของนาง พลันมีเสียงครางหลุดออกมาเสียก่อน
ที่แท้เมื่อครู่ยามที่ชิงถานจัดผมของนาง เชื้อบุรุษร้อนลวกหยดหนึ่งก็บังเอิญกระเด็นไปโดนปลายถันข้างขวาของชิงถานพอดี ความร้อนของน้ำกามกระตุ้นยอดปทุมที่อ่อนไหวของชิงถานได้เป็นอย่างดี
แลเห็นใบหน้าที่ยิ้มเยาะของหลินหง ชิงถานพลังบังเกิดความละอาย เขาคงได้ยินเสียงครางของนางแน่แล้ว นางจึงยกมือซ้ายขึ้นพยายามเช็ดคราบน้ำที่เปื้อนยอดอก
"อือออ...."เสียงอุทานดังจากลำคอของชิงถาน เมื่อนางต้องการเช็ดเชื้อชายที่เกาะบนปลายถัน นางก็ถูและบดเบียดมันด้วยปลายนิ้ว
ร่างกายที่ถูกหล่อหลอมโดยตัวนางเองและหลินต้งมีสัมผัสที่อ่อนไหวมาก การช่วยหลินหงให้ถึงจุดสุดยอดเมื่อครู่และถูกแตกใส่หน้า ตามมาด้วยการปลุกเร้าเนินอก ร่างกายส่วนล่างของชิงถานจึงแฉะจนไหลย้อยไปถึงต้นขา กางเกงในของนางเปียกโชกไปหมด ยอดปทุมทั้งสองข้างของนางกลายเป็นชูชันและแข็งขัน แน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้ไม่มีทางรอดพ้นสายตาของหลินหง
หลังจากที่ชิงถานทำความสะอาดน้ำเชื้อออกจากหน้าอกของนาง เรือนกายของนางก็ยิ่งตื่นเต้นขึ้นและแหงนมองหลินหงด้วยสายตาเย้ายวนเล็กน้อย จากนั้นก็ค่อย ๆ ยัดแกนกายของเขาเข้าไปในปากของนางภายใต้สายตาอันปลื้มปิติของหลินหง
หลิงต้งยืนอยู่ข้าง ๆ ทั้งมอง เมื่อเขาเห็นฉากนี้ แท่งเนื้อของเขาก็พองโตอย่างกะทันหัน เสมือนว่าจะทะลุออกจากเป้ากางเกง กระนั้นเขากลับยืนนิ่งและไม่ทำสิ่งใด ตรงข้ามกับความปรารถนาในใจที่ยิ่งมายิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ
"เฮือก"หลิงหงสูดลมหายใจเย็นเยียบ เขารู้สึกถึงอวัยวะเพศของตนที่เข้าไปอยู่ในพื้นที่แสนอบอุ่น กลายเป็นความสบายที่ไม่อาจบรรยายเป็นคำพูด แม้นว่าปากของชิงถานจะเล็กไปบ้าง จำต้องใช้มือขวาเพื่อรักษาตำแหน่ง หาไม่คงลื่นหลุดออกมา ทว่าความอบอุ่นและความอ่อนละมุนนี้เป็นสิ่งที่ไม่มีทางลืมเลือน
ชิงถานปรับตัวเข้ากับวัตถุใหญ่ยาวในปากของนางและเริ่มเคลื่อนไหวช้า ๆ
ชอบๆ
::Thankyou::
มาถึงก็จะจัดเลยหรือเปล่านะ
::Bloody::
เอาเลย
จะโดนจัดแล้ว
โดนหลินหง
สาวงามเป็นงานเร็วจริง
ขอบคุณครับ
จะเสียสละยังไง
::YehYeh:: ::YehYeh::
ชิงถานจะโดนใครเสียบ แต่น่าจะเป็นหลินตังมากกว่า
::Glad::
จะมีต่ออย่างอื่นใหม
เสร็จจากปากแล้วจะมีต่ออีกแน่
เรียบร้อยไหม