แสงแดดยามเย็นสาดส่องผ่านหน้าต่างห้องเรียนที่เงียบสงบของโรงเรียนประถมกลางกรุง น้ำผึ้งนั่งอยู่ที่โต๊ะในห้องพักครู ตรวจสมุดการบ้านของเด็ก ๆ อย่างตั้งใจ เธอเป็นคนที่ชอบเคลียร์งานให้เสร็จก่อนกลับบ้าน เพราะไม่อยากให้อะไรค้างคาในใจ "เสร็จแล้วจะได้ไปทำอย่างอื่น" เธอพึมพำกับตัวเอง
ขณะที่เธอกำลังเก็บของ ครูสมชายและครูวิไลเดินผ่านหน้าห้อง "น้ำผึ้ง พวกครูไปก่อนนะ ฝากปิดไฟด้วยล่ะ" ครูสมชายตะโกนมาจากระยะไกล ครูวิไลยิ้มให้เล็ก ๆ "ไปห้างหน่อย วันศุกร์แล้ว" เธอเสริม น้ำผึ้งโบกมือให้ "ค่ะ เที่ยวให้สนุกนะคะ" เธอคิดในใจว่าทั้งสองคนนี้เริ่มเป็นที่รับรู้ในหมู่ครูว่าเป็นคู่รักกันแล้ว
ครูเอกเดินออกจากห้องพักครูไม่นานหลังจากนั้น "น้ำผึ้ง พี่ไปก่อนนะ" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนปกติ แต่สายตาของเขาทำให้น้ำผึ้งรู้สึกหนาว ๆ เธอพยักหน้ารับโดยไม่สบตา ความกลัวจากเหตุการณ์ทัศนศึกษาที่นครนายกยังฝังอยู่ในใจ เธอไม่ชอบครูเอกเข้าขั้นขยะแขยง และที่หลบหน้าเขาไม่ใช่เพราะอาย แต่เพราะเกลียด
หลังจากทุกคนออกไป โรงเรียนก็กลับมาเงียบสงัด น้ำผึ้งกำลังเก็บของเพื่อกลับบ้าน แต่แล้วประตูห้องพักครูก็ถูกเปิดออก ครูเอกยืนอยู่ตรงนั้น ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความต้องการที่น้ำผึ้งรู้สึกได้ทันที "ครูเอก... กลับมาทำไมคะ" เธอถามด้วยน้ำเสียงสั่น
ครูเอกยิ้ม "พี่เห็นว่าโรงเรียนไม่มีใครแล้ว เลยอยากมาอยู่เป็นเพื่อนน้ำผึ้ง" เขาเดินเข้ามาใกล้ "น้องน้ำผึ้งรู้สึกยังไงบ้างตอนไปนครนายก" เขาถามด้วยน้ำเสียงนุ่ม แต่แฝงไปด้วยเลศนัย "พี่รู้ว่าน้องน้ำผึ้งอาย แต่ไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวก็ชอบ" เขาก้าวเข้ามาใกล้จนน้ำผึ้งถอยหลังไปติดตู้เอกสาร
น้ำผึ้งตัวสั่น "ครูเอก... อย่าทำอะไรน้ำผึ้งเลย หนูกลัว" เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่ใกล้จะร้องไห้ แต่ครูเอกไม่ฟัง เขาคิดไปเองว่าน้ำผึ้งแค่เขินอาย เขาเคยทำแบบนี้มาแล้วกับครูฝึกสอนคนก่อน และคิดว่าไม่มีใครทำอะไรเขาได้
ในขณะนั้น ครูวิไลและครูสมชายที่แกล้งทำเป็นไปเดทกันที่ห้าง แต่จริง ๆ แล้วซ่อนตัวอยู่ในห้องข้าง ๆ ครูวิไลเคยสงสัยว่าน้ำผึ้งกับครูเอกอาจมีความสัมพันธ์กัน แต่หลังจากเห็นน้ำผึ้งร้องไห้ที่รีสอร์ทและไม่ยอมพูดคุยกับครูเอกอีกเลย เธอก็เริ่มสงสัย เธอเคยแอบถ่ายคลิปวิดีโอตอนที่ครูเอกลวนลามครูฝึกสอนคนก่อนเมื่อปีที่แล้ว ซึ่งครูฝึกสอนคนนั้นไม่อยากมาโรงเรียนจนเกือบไม่ผ่านการฝึกสอน ครูวิไลจึงตัดสินใจสอบถามน้ำผึ้งจนแน่ใจ และวางแผนกับครูสมชายเพื่อจับครูเอกแบบคาหนังคาเขา
กาย, แก้ว, และไทด์ (เพื่อนสนิทของกาย) ก็ซ่อนตัวอยู่ใกล้ ๆ ไทด์ไปรับครูนุชมาจากโคราชเพื่อให้เธอมาเห็นพฤติกรรมครูเอกจริงๆ ครูนุชโกรธมากที่รู้ว่าครูเอกทำเรื่องชั่ว ๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า และพยายามเลื่อนการแต่งงานออกไปเรื่อย ๆ
ครูนุชผลักประตูเข้าไปในห้อง "ไอ้เอก! กูรู้แล้วว่ามึงทำอะไรไว้บ้าง!" เธอตะโกน ครูเอกชะงัก หันไปมองครูนุชด้วยความตกใจ "นุช... เธอมาทำอะไรที่นี่" เขาถามด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนก ครูนุชตาแดงก่ำ "กูรู้นะ ว่ามึงทำอะไรกับครูฝึกสอนคนก่อน ๆ และตอนนี้ก็จะมาทำกับน้องน้ำผึ้งอีก มึงนี่มันเลวจริงๆ!"
ครูวิไลเดินออกจากที่ซ่อน "ฉันมีหลักฐานนะ ครูเอก" เธอยกมือถือขึ้นมา "คลิปที่คุณทำกับครูฝึกสอนคนก่อนเมื่อปีที่แล้ว ฉันเก็บไว้หมดแหละ" ครูเอกหน้าเสีย เขาพุ่งเข้าไปคว้าพยายามแย่งมือถือจากครูวิไล และผลักเธอจนเกือบล้ม ครูสมชายรีบเข้ามารับไว้ "อย่ามายุ่งกับแฟนกู!" เขาตะโกน
ครูเอกพยายามวิ่งหนี แต่ไทด์ที่ยืนขวางอยู่หน้าประตูพยายามหยุดเขา "เฮ้ย หยุด!" ไทด์ตะโกน แต่ครูเอกที่แข็งแรงกว่าชกเข้าที่ปากของไทด์จนเขาทรุดลงไป ปากเริ่มบวมและมีเลือดซิบ ๆ
ครูเอกคิดว่าเขาจะหนีไปได้รอด แต่กายที่ยืนดักรออยู่ด้านนอกเอาหมวกกันน็อกแบบเต็มใบในมือ ฟาดเข้าที่หัวของครูเอกเต็มแรง ครูเอกล้มกลิ้งลงไปกองกับพื้น สิ้นฤทธิ์ทันที "อย่าคิดหนีดีกว่า!" กายตะโกน
ทั้งหมดเรียกตำรวจมาคุมตัวครูเอก ด้วยข้อหาที่หนักคือ กักขังหน่วงเหนี่ยว และ ข่มขืนกระทำชำเราหญิงซึ่งมิใช่ภรรยาตน หลายกรรมหลายวาระ โดยมีหลักฐานจากคลิปวิดีโอของครูวิไล รวมถึงกล้องที่ไทด์แอบซ่อนไว้ในตุ๊กตาบนโต๊ะของน้ำผึ้ง ซึ่งบันทึกเหตุการณ์ทั้งหมดในวันนี้เป็นหลักฐานว่าครูเอกไม่เคยสำนึกผิดในการกระทำ
ครูนุชถอนแหวนหมั้นออกจากนิ้วแล้วขว้างใส่หน้าครูเอก "กูไม่มีทางแต่งกับคนอย่างมึง!" เธอตะโกนก่อนหันหลังไปร้องไห้ ครูวิไลและครูสมชายช่วยกันปลอบ "ไม่เป็นไรแล้วนะนุช มันจบแล้วนะ" ครูวิไลพูด
กาย, แก้ว, ไทด์, และน้ำผึ้งตัดสินใจไปปาร์ตี้เล็ก ๆ ที่บ้านของกายเพื่อผ่อนคลายหลังเหตุการณ์อันตึงเครียด น้ำผึ้งลังเล "ทำไมต้องไปบ้านกายด้วยล่ะ" เธอถามด้วยความไม่เข้าใจ
กายยิ้มแต่หน้าแอบขรึมนิดๆ "มาเถอะ เจ้" เขาพูด แก้วหันไปมองกายด้วยความตกใจ "เจ้? อะไรกัน" เธอถาม หันไปมองหน้าน้ำผึ้งสลับกับกาย น้ำผึ้งยิ่งงง "เจ้? อะไรเหรอ" เธอถาม แม้ว่าแก้วจะเคยไปบ้านกายบ่อย แต่เธอไม่เคยสังเกตว่ารูปพ่อของกายที่วางอยู่ในห้องรับแขกเป็นคนเดียวกับพ่อของน้ำผึ้ง เพราะเธอไม่ค่อยได้ไปบ้านน้ำผึ้ง
ที่บ้านของกาย ซึ่งเป็นบ้านสองชั้น ทั้งสี่คนนั่งล้อมวงกันในห้องรับแขก กายตัดสินใจเล่าความจริง "ผมรู้มานานแล้วว่าป๊ามีอีกครอบครัวนึง" เขาเริ่มเล่า "ผมเคยแอบตามป๊าไป แล้วเจอว่ามีบ้านอีกหลังแถวบางรัก ผมเห็นเจ้กับปูน... ตอนนั้นผมเสียใจมากที่รู้ว่าผมเป็นบ้านเล็ก แต่ผมก็คิดว่าไม่มีใครเลือกเกิดได้หรอก"
น้ำผึ้งตาแดง "กาย... ทำไมไม่บอกเจ้ตั้งแต่แรก" เธอถามด้วยน้ำเสียงสั่น กายยิ้มเศร้า ๆ "ผมกลัวเจ้จะเกลียดผม" น้ำผึ้งลุกไปกอดกาย ทั้งคู่ร้องไห้ด้วยความรู้สึกที่ปะปนกันไป ทั้งดีใจที่ได้มีน้องชาย และเสียใจที่ครอบครัวมีความลับอะไรแบบนี้
น้ำผึ้งเกือบลืมไปว่าไทด์นั่งอยู่ข้าง ๆ และปากบวมจากถูกครูเอกชก กายแซว "ไม่ต้องห่วงไอ้ไทด์หรอก มันมีพยาบาลส่วนตัวดูแลแล้ว" กายพูดถึงพิม พยาบาลสาวสวยที่ไทด์ไปฝึกงานด้วยที่โรงพยาบาลรัฐแห่งหนึ่ง น้ำผึ้งหน้าแดงเพราะแอบเสียใจ แต่ก็หยิบยามาทาให้ไทด์ "จะได้หายเร็วๆ" เธอพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
ระหว่างทายา น้ำผึ้งนึกขึ้นได้ว่าเธอเคยเจอไทด์มาก่อน "เดี๋ยวนะ... เราเคยเจอกันแล้วใช่ไหม" เธอถาม ไทด์ยิ้ม "ใช่ครับ ผมเคยไปช่วยอาจารย์วางระบบไอทีที่บริษัทของพ่อพี่น้ำผึ้ง ผมเห็นพี่สองสามครั้งตอนผมเข้าไปทำระบบ" น้ำผึ้งหน้าแดง เธอไม่เคยใกล้ชิดผู้ชายมาก่อน แต่ปาร์ตี้ในคืนนี้ทำให้หัวใจของเธอหวั่นไหว เธอมองไทด์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกใหม่ ๆ
ปาร์ตี้เริ่มดึก แก้วกระซิบข้างหูกาย "มาด้วยกันหน่อยสิ" เธอยิ้มยั่วยวน กายยิ้มตอบ "ตามใจเจ้" ทั้งคู่แอบขึ้นไปที่ห้องนอนของกาย
กายผลักแก้วลงบนเตียงอย่างเร่าร้อน "วันนี้เยอะหลายเรื่องจัง แต่ก็ผ่านมาได้" เขาพูดก่อนก้มลงจูบเธออย่างดุเดือด แก้วครางในลำคอ "อืม... ใช่... ดีที่ทุกอย่างจบแล้ว" เธอพูด กายถอนจูบแล้วเลื่อนลงไปที่คอระหงของเธอ มือของเขาลูบไล้ไปที่หน้าอกของแก้วผ่านเสื้อยืดบาง ๆ "อ๊า... กาย..." แก้วคราง
กายดึงเสื้อของแก้วออก เผยให้เห็นยกทรงสีแดงเข้ม เขาดึงมันลงอย่างรวดเร็ว หัวนมสีชมพูเข้มน่ากินของแก้วตั้งชันจากความตื่นเต้น กายก้มลงดูดอย่างแรง "อ๊าย... เบา ๆ สิ... เค้าเสียว" แก้วร้อง มือของกายเลื่อนลงไปถลกกระโปรงของเธอขึ้น แล้วลูบที่ร่องของเธอผ่านกางเกงใน "เปียกแล้วนะเจ้" เขายิ้ม แก้วหน้าแดง "ก็... ตัวเองทำให้เค้าเงี่ยนนี่" เธอตอบ
กายถอดกางเกงในของแก้วออก แล้วเลื่อนหน้าเข้าไปที่ร่องของเธอ ลิ้นของเขาดูดเลียอย่างชำนาญ "อ๊า... กาย... โอ้ย... เสียว..." แก้วร้อง มือของเธอจิกหมอนแน่น ร่างกายสั่นสะท้านเมื่อถึงจุดสุดยอด "ที่รัก... เค้าเสร็จแล้ว..." เธอหอบ
กายยิ้ม ถอดกางเกงของตัวเองออก ควยขนาด 6.5 นิ้วของเขาตั้งเด่ เขาดึงแก้วให้ลุกขึ้น "ดูดให้หน่อยสิ..ที่รัก" เขาพูด แก้วยิ้มยั่ว "เอามาสิ" เธอก้มลงดูดควยของกายอย่างชำนาญ "อืม... ที่รัก... อมควยเก่งจัง" กายคราง
หลังจากนั้น กายดันแก้วลงบนเตียงอีกครั้ง เขาแทงควยเข้าไปในร่องหีของเธอจากด้านหลัง สะโพกเต็มอิ่ม 37 นิ้วในท่าหมากระตุ้นความเงี่ยนของเขาอย่างแรง "อ๊าย... ตัวเอง... เบา ๆ ก่อน..." แก้วร้อง แต่กายไม่ฟัง เขายึดเอวคอดไว้แน่นกระแทกเอวส่งควยเข้าออกอย่างดุเดือด "เมียจ๋า...หีเมียแน่นจังเลย... ตูดก็ใหญ่ อืม..." เขาคราง แก้วที่โดนเรียกว่าเมียหน้าแดงด้วยความเขินอายแต่หีที่โดนกระทุ้งอยู่ก็เสียวจนน้ำแตกติดๆ กันเป็นสิบรอบ ทั้งคู่หมดแรงนอนกอดกันในค่ำคืนที่เต็มไปด้วยความโล่งใจ
หลังปาร์ตี้เลิก ไทด์อาสาไปส่งน้ำผึ้งที่บ้าน "ขอบคุณนะไทด์ วันนี้ถ้าไม่มีเธอ เรื่องอาจจะไม่จบแบบนี้" น้ำผึ้งพูดขณะที่กายจอดรถหน้าบ้านเธอ ไทด์ยิ้ม "ผมดีใจที่ช่วยพี่น้ำผึ้งได้" เขาพูด
ไทด์รวบรวมความกล้าโน้มตัวเข้าไปจูบน้ำผึ้งเบา ๆ ที่ริมฝีปาก น้ำผึ้งหน้าแดง นี่เป็นจูบแรกของเธอ หัวใจของเธอเต้นแรง เธอตอบเขาด้วยความเขินอาย "ทำแบบนี้แล้วยังเรียกพี่อีกเหรอ" เธอพูด ไทด์ยิ้ม "งั้นแล้วแต่ พี่.. เอ่อ เจ้ละกันว่าจะให้เรียกอะไร" เขาพูด
ในใจของไทด์คิดถึงหน้าพิม ขึ้นมา พยาบาลสาวสวยที่เขาไปฝึกงานด้วยที่โรงพยาบาล ทั้งสองเริ่มสานความสัมพันธ์กันจากความใกล้ชิด ไทด์ชอบน้ำผึ้งตั้งแต่แรกเห็นแต่ไม่มีโอกาสได้ทำความรู้จัก เขารู้สึกสับสนกับความรู้สึกตัวเองตอนนี้
น้ำผึ้งเข้าไปในบ้านและขึ้นห้องนอนของเธอ หัวใจของเธอยังเต้นแรงจากจูบแรกในชีวิต เธอนอนลงบนเตียง มือของเธอค่อย ๆ ลูบไล้ไปที่หน้าอกของตัวเอง "อืม..." เธอครางเบา ๆ ความรู้สึกเสียวซ่านเริ่มก่อตัว
คืนนี้ เธอกล้าที่จะสำรวจร่างกายตัวเองไปอีกขั้น มือของเธอเลื่อนลงไปที่ร่องของตัวเอง แล้วเธอค่อย ๆ สอดนิ้วเข้าไป "อ๊า...ไทด์.. เสียว..." เธอคราง ร่างกายของเธอสั่นสะท้านเมื่อถึงจุดสุดยอด เธอนอนหอบ คิดถึงไทด์ และรสจูบของเขา ชีวิตเธอพร้อมแล้วสำหรับการเริ่มต้นบทใหม่
ดีแล้ว พวกนักข่มขืนควรจบในคุกถูกแล้ว
พิม ไทด์ น้ำผึ้ง จะพัวพันกันแบบไหน
บทเรียนใหม่ของน้ำผึ้งจะเริ่มขึ้นแล้ว