เสียงเนื้อกระทบกันยังดังลั่นห้องไม่หยุด
"ปั่บๆๆๆๆๆๆ"
ผมกำลังจับสะโพกแนนกระแทกใส่เนินแน่นของเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า เสียงครางหวาน ๆ ที่สะท้อนอยู่ในอกผมมันทำให้แท่งของผมยิ่งแน่นขึ้น... หรือเคยแน่นอยู่เมื่อห้านาทีก่อน
"อ๊ายยยยยย... พะ...พี่วุธ...ซื๊ดดด...ตะ...ตื้นไปนิดนึงค่ะ...แนนยัง...อื้อออออ ยังไม่สุดเลยยยยย..."
ปลายหัวควยผมกระแทกเข้ามุมในของเธอไม่สุดจริง ๆ... เสียงที่เปียกชุ่มตรงหว่างขาเริ่มเบาลงตามแรงที่ตกไป
"ปั่บ... ปั่บ... ปั่บ..."
แรงกระแทกผมหายไปทีละนิด เหมือนลมหายใจผมที่เริ่มติดขัด
ผมรู้เลยว่ากำลังจะจบ... แต่เธอยังไม่ใช่
ผมชะลอมือ จับเธอไว้แน่น สายตามองต่ำลงไป เห็นน้ำเงี่ยนของเราปนกันจนเหนียวข้นเกาะตรงโคนควย แท่งผมที่เคยแข็งเต็มที่เริ่มเหี่ยวลงเหมือนกลีบดอกไม้ตอนฝนซา
"ฮึ่ก... ขอโทษนะ แนน...พี่...ไม่ไหวแล้ว.."
แนนหันหน้ากลับมาหาผม ผมเห็นเธอหอบอยู่เหมือนกัน แต่ในตายังมีแววบางอย่าง... ไม่ใช่แค่ความเงี่ยน แต่เป็นความ "เสียดาย"
"ไม่เป็นไรค่ะ... แนนโอเค..." เธอยิ้มบาง ๆ แต่มือยังไม่ปล่อยจากหน้าท้องผม
เรานอนข้างกันบนเตียง... ผมหอบหายใจ หันหน้ามามองแนน
เห็นเธอหลับตาอยู่ แต่มือข้างหนึ่งยังลูบต้นขาตัวเองเบา ๆ
เสียงหายใจเธอเริ่มเปลี่ยนเป็นสั้นเร็ว สัมผัสได้ว่ามือของเธอสอดเข้ากลางเรียวขา นิ้วยาว ๆ ขยับเป็นวงเบา ๆ
"แฉะ...แฉะ...แฉะ..."
ผมรู้ทันทีเลยว่าเธอกำลัง...เสียงนั้นกระตุกอะไรบางอย่างในผม เหมือนควยผมรู้หน้าที่ของมันเอง
"แนน..."
"คะ...คะ?...พี่วุธยังไม่หลับหรอคะ?" เธอลืมตาหันมามองผม ตาหวานเยิ้ม เหงื่อซึมเหนือริมฝีปาก
"แนนช่วยตัวเองอยู่เหรอ"
"นะ...แนนนึกว่าพี่หลับไปแล้ว..."
เธอชะงักมือแทบจะทันที รีบชักออกจากหว่างขาอย่างรวดเร็วเหมือนเด็กถูกจับได้ ผมขยับตัวเข้าใกล้ ก้มลงจูบหน้าผากเธอเบา ๆ
"ไม่ต้องเขินหรอกครับ" ผมกระซิบ "พี่ดีใจด้วยซ้ำ...ที่แนนยังรู้สึกแบบนี้"
"แต่มันดู...น่าอายค่ะ แนนไม่เคยทำอะไรแบบนี้ให้ใครดูเลย..."
เธอก้มหน้าเลี่ยงสายตาผม สีหน้าซับซ้อนระหว่างความกระดากกับความรู้สึกผิดบางอย่าง ผมยิ้ม เอื้อมมือดึงผ้าห่มที่ปิดร่างเธอออกอย่างเบามือ จนร่างขาวใต้ไฟหัวเตียงค่อย ๆ เผยออกทีละน้อย
เนินเนื้ออ่อนนุ่มที่ยังแดงจากการกระแทกเมื่อครู่ มีหยดน้ำค้างคาอยู่ตรงปากร่อง นิ้วของเธอเองยังเปียกอยู่เลย...
"แนน..." ผมเรียกชื่อเธอเบา ๆ
"คะ...?"
"แนนลองทำต่อให้พี่ดูได้มั้ยครับ"
"พี่วุธ...แนนเขินนะคะ..."
เธอกัดริมฝีปาก หายใจฟืดฟาด ร่างกายเธอขยับเล็กน้อยเหมือนจะหลบ แต่ตาผมที่มองเธออยู่นิ่ง ๆ ไม่กระพริบ เหมือนรั้งเธอไว้อย่างนุ่มนวล
"ทำต่อ...ทำแบบที่แนนทำเมื่อกี้เลย... พี่แค่อยากเห็นคนที่พี่รัก...เสียว"
เธอไม่ตอบ แต่ค่อย ๆ เลื่อนปลายนิ้วกลับลงไปแตะร่องของตัวเองอีกครั้ง
"แจ๊ะๆ..."
แนนตัวเกร็งเล็กน้อย แต่ก็ยังค่อย ๆ ลากปลายนิ้วอย่างเขินอาย
"อื๊ออออ...อ๊าาาาาา..."
เสียงครางเธอยังเบา ๆ แต่ยาวขึ้นกว่าตอนแรก... เหมือนว่าเธอกำลังปล่อยใจลงสู่ปลายนิ้วตัวเองทีละนิด...ทีละนิด
ผมนั่งพิงหัวเตียงมองเธอเต็มตา เห็นนิ้วของเธอวนช้า ๆ รอบปุ่มเสียว...ช้าเหลือเกิน แต่แม่นยำ บางครั้งเธอหลับตาแล้วกัดฟันกรอด บางครั้งก็เหลือบตามาสบตาผม แล้วรีบหลบเหมือนรู้สึกผิดที่ยังช่วยตัวเองอยู่ จังหวะที่ควรจะพาเธอขึ้นสวรรค์ กลับดูเหมือน มันยังมีอะไรบางอย่างขวางอยู่
มือของแนนยังขยับ... แต่ไม่ลื่นไหล นิ้ววนแค่ชั้นนอก ไม่กล้าลงลึก ริมฝีปากเม้มแน่นจนซีด ผมเห็นเลยว่าเธอยังเกร็ง
"แนน..."
"คะ..." เสียงตอบยังหอบสะดุด
"ลองคิดว่า...ไม่มีพี่อยู่ตรงนี้สิครับ ลองคิดว่าอยู่คนเดียว" เธอเงยหน้ามองผมตาโต
"จะ...จะให้แนนคิดแบบนั้นได้ยังไง..."
"ทำไมล่ะครับ..."
"ก็...ก็ถ้าพี่ไม่อยู่ตรงนี้...แล้ว...ใครหละคะที่มานั่งจ้องแนนขนาดนี้..."
ผมยิ้มออกมา เงียบไปชั่วครู่ คำตอบเธอชัดเจนดี...ว่าเธอรู้สึกตลอดว่าผมกำลังมอง เธอไม่ได้ช่วยตัวเองอย่างเป็นอิสระเลย...เพราะสายตาผมกำลังจ้องเธออยู่
ผมเงียบไป...แต่ในหัว กลับมีคำหนึ่งผุดขึ้นมาอย่างไม่ตั้งใจ "แล้วถ้าไม่ใช่พี่...แต่เป็นชายอื่นล่ะ?" ผมไม่ได้พูดออกไปตรง ๆ ผมโน้มตัวลงกระซิบใกล้ ๆ
"แล้วถ้า...ไม่ใช่พี่จะเป็นใครหละ"
เธอชะงัก...นิ้วหยุดขยับ ดวงตาเธอเบิกกว้างครู่หนึ่ง ก่อนจะเบือนหน้าหนี ส่ายเบา ๆ
"อย่าพูดแบบนั้นสิคะ..."
"พี่แค่สงสัยน่ะ...แนนน่ารักแบบนี้ เวลาช่วยตัวเองใครเห็นใครก็ต้องเงี่ยนทั้งนั้นแหละ"
เสียงหายใจเธอเริ่มหนักขึ้น มือที่หยุดไป กลับขยับต่ออีกครั้งอย่างไม่รู้ตัว
แนนกำลังพยายามไม่คิด แต่คำพูดผมมันค้างอยู่ในหัวเธอไปแล้ว
"แต่แนนไม่ได้อยากให้ใครมาจ้องนะคะ..."
"พี่รู้ครับ...แนนเป็นของพี่คนเดียวอยู่แล้ว..."
ผมยิ้ม ยื่นมือลูบต้นขาด้านในเธอเบา ๆ แล้วพูดต่อด้วยเสียงที่แทบจะเป็นกระซิบ
"...แต่ถ้ามีใครสักคนที่ทำให้แนนเสร็จได้...ไม่ดีหรอ?"
เธอเงียบ...นิ้วยังคงวนอยู่ตรงนั้น เริ่มเร็วขึ้นนิดหนึ่ง...เริ่มกดจังหวะชัดขึ้นนิดหนึ่ง ไม่ใช่แรงของคนอยากลองกับใครอื่น แต่เป็นแรงของคนที่กำลังสับสน...ว่าเธอควรพอแค่นี้ หรือปล่อยให้สามี...พาเธอไปต่อ
"แนนยังอยากเป็นของพี่คนเดียวอยู่นะคะ..." เสียงเธอสั่น หอบถี่
"พี่ก็เป็นของแนนคนเดียวครับ..."
เธอไม่ได้พูดต่อ แต่ผมเห็นเลย...เห็นจากวิธีที่ปลายนิ้วเธอกดแน่นขึ้น ข้อมือกระตุกจังหวะสั้น ๆ แทนคำตอบ คิ้วที่ขมวด...ปากที่เม้มไว้แน่น...ตาที่ปรือแล้วหลบต่ำลง ไม่มีคำพูดไหนชัดเจนเท่าท่าทางของเธอตอนนี้
เธอไม่ได้ตอบด้วยปาก เธอตอบด้วยจังหวะของนิ้ว ที่เปลี่ยนจาก "วงเบา ๆ" เป็น "วงสั้น ๆ และลึกขึ้นเรื่อย ๆ"
ผมกลืนน้ำลาย—มือกำผ้าห่มแน่น ...ใช่ ผมกำลังเห็นเมียเรียบร้อยของตัวเอง กำลังเสร็จคามือตัวเอง
ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเขิน ความผิด และ...ความหิวบางอย่างที่เธอไม่กล้ารับ
เสียงหายใจเธอเริ่มสั่น ไหล่เธอเกร็ง หน้าอกกระเพื่อมแรงขึ้น และในวินาทีนั้น—ที่นิ้วเธอกดวนอย่างเร็วเหมือนพยายามกลั้นเสียง...
"อื๊ออออ...อ๊าาาา..."
เสียงหลุดจากริมฝีปาก ปลายเท้าเธอจิกกับผ้าปูที่นอน สะโพกกระตุกนิด ๆ ขณะตัวเกร็ง...ก่อนจะคลายลงช้า ๆ พร้อมกับไหล่ที่ตก
ดวงตาเธอยังหลบ ไม่กล้ามองผม เหมือนเด็กดีที่เผลอทำผิด แล้วไม่รู้จะอธิบายยังไง
ผมโน้มตัวลงช้า ๆ สายตายังจับจ้องใบหน้าที่แดงจัดของเธอ มือผมลูบผมแนนเบา ๆ ก่อนกระซิบข้างหู
"แนนเสร็จ...เพราะคำพูดของพี่ใช่มั้ยครับ"
เธอไม่ตอบ...
แต่เสียงหายใจเธอสะดุดชั่วครู่—เหมือนจะกลั้น
แล้วใบหน้าเธอก็ซุกกับแขนตัวเอง...ก่อนพยักหน้าเบา ๆ แบบเกือบจะไม่ได้ตั้งใจให้เห็น ผมยิ้ม...ทั้งภูมิใจ ทั้งหื่น แล้วกระซิบต่อ
"งั้นคราวนี้...ขอพี่ใช้ลิ้นกับควยพี่...ให้แนนเสร็จอีกทีนะครับ"
ผมไม่รอให้เธอตอบ มือก็เลื่อนเปิดต้นขาเธอออกอย่างเบามือ
ลิ้นผมแตะไปตรงรอยน้ำฉ่ำที่ยังไม่ทันจาง
พร้อมกับลมหายใจของแนน...ที่เริ่มกระเพื่อมขึ้นอีกครั้ง
สามีที่จินตนาการไปไกลจนเมียสะท้านกาย
เริ่มต้นจากจินตนาการ
เริ่มจากความคิดเดี๋ยวก็จบที่โดนจริง