ความเงียบยังคงปกคลุมห้อง ราวกับม่านหนาที่กั้นกลางความรู้สึกผิดชอบชั่วดีและความปรารถนาที่ยังคงคุกรุ่นอยู่ นัทเงยหน้าจากอกของป้านวล มองใบหน้าที่เปรอะเปื้อนคราบน้ำตาในแสงสลัว เขาสัมผัสได้ถึงความสั่นเทาในอ้อมกอดของเธอ และรับรู้ได้ถึงความอุ่นชื้นที่ยังคงเชื่อมต่อร่างกายของพวกเขาทั้งสองไว้ ท่อนเอ็นของเขายังคงคาอยู่ในร่องสวาทของป้า แนบแน่นราวกับเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน คำพูดที่ป้านวลเพิ่งเอ่ยยังคงก้องอยู่ในหัวของเขา ราวกับเสียงระฆังที่ตีบอกสัญญาณแห่งการสิ้นสุด
"ถ้า... ถ้ามันจะต้องเป็นครั้งสุดท้ายที่นัทได้ทำแบบนี้..." เสียงของนัทแหบพร่า แฝงไปด้วยความอ้อนวอนและความไม่เต็มใจที่จะยอมรับ ทุกคำพูดของเขาสั่นเครือเล็กน้อย ขณะที่ลำเอ็นภายในตัวป้ายังคงเต้นตุบเบาๆ ราวกับตอกย้ำความใกล้ชิดที่พวกเขามีร่วมกัน "...คืนนี้นัทขอนอนตรงนี้ข้างๆ ป้านะครับ..."
เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนที่สุดเท่าที่จะทำได้ สายตาจ้องมองป้านวลอย่างเว้าวอน ราวกับเด็กน้อยที่กำลังขอความเห็นใจ เขาไม่ต้องการให้ค่ำคืนนี้จบลงเช่นนี้ ความรู้สึกสุขสมที่เพิ่งผ่านมายังคงอบอวลอยู่ในความทรงจำ ราวกับภาพฝันที่เขาไม่อยากตื่น ความรู้สึกอุ่นแน่นที่เชื่อมต่อร่างกายของเขายิ่งทำให้คำขอนั้นดูหนักแน่นและจริงจัง
ป้านวลนิ่งงันไปชั่วขณะ ดวงตาที่คลอหน่วยจ้องมองกลับมาที่นัทอย่างสับสน เธอไม่รู้ว่าควรจะตอบอย่างไร ความรู้สึกผิดยังคงถาโถมเข้ามาอย่างหนักหน่วง แต่ความรู้สึกอิ่มเอมที่ยังคงหลงเหลืออยู่ภายในร่างกาย และสัมผัสได้ถึงความเป็นหนึ่งเดียวกับนัท ก็ทำให้เธอลังเล ความอ่อนโยนและความเศร้าสร้อยในน้ำเสียงของนัททำให้หัวใจของเธออ่อนยวบ
"เขายังอยู่ในตัวฉัน... และขอแค่นอนข้างๆ... แค่นั้นเอง..." ความคิดหนึ่งแวบเข้ามาในหัวของป้านวล มันดูเหมือนเป็นคำขอที่เรียบง่ายและไร้เดียงสา แต่ในสถานการณ์เช่นนี้ เมื่อร่างกายของพวกเขายังคงเชื่อมต่อกันอยู่ มันกลับแฝงไปด้วยความหมายที่ลึกซึ้ง เธอจะสามารถนอนเคียงข้างเด็กหนุ่มที่เพิ่งมีความสัมพันธ์ทางกายอย่างลึกซึ้งกับเธอ โดยที่ร่างกายของพวกเขายังคงแนบชิดเป็นหนึ่งเดียว ได้จริงๆ หรือ
ความขัดแย้งภายในจิตใจของป้านวลปะทุขึ้นอีกครั้ง ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีร่ำร้องให้เธอปฏิเสธคำขอนั้นอย่างเด็ดขาด แต่ความรู้สึกอุ่นแน่นที่ยังคงแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย และความผูกพันทางกายที่ไม่อาจปฏิเสธได้ ก็ทำให้เธอลังเลอย่างมาก มุมหนึ่งของหัวใจกลับอ่อนไหวต่อแววตาที่แสนเศร้าของนัท เธอรู้สึกสงสารเขา สงสารตัวเอง และสงสารสถานการณ์ที่พวกเขากำลังเผชิญอยู่ สัมผัสจากร่างกายที่ยังคงเชื่อมต่อกันยิ่งทำให้การตัดสินใจยากลำบากยิ่งขึ้น
น้ำตาหยดใหม่ไหลอาบแก้มของป้านวล เธอหลับตาลง สูดลมหายใจเข้าลึกๆ พยายามรวบรวมสติและความเข้มแข็งเพื่อตอบคำขอนั้น แต่ความรู้สึกอุ่นแน่นที่ยังคงอยู่ภายในร่างกายกลับทำให้จิตใจของเธอสั่นคลอน
"ก็ได้... นัท..." เสียงของป้านวลแผ่วเบา ราวกับเสียงกระซิบของสายลม "นอน... นอนข้างๆ ป้า... คืนนี้..."
เมื่อได้ยินคำตอบรับ นัทถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ความตึงเครียดที่เกาะกุมร่างกายค่อยๆ คลายลง เขากระชับอ้อมกอดป้านวลเบาๆ โดยที่ท่อนเอ็นของเขายังคงอยู่ในตัวเธอ ราวกับต้องการยึดเหนี่ยวช่วงเวลาอันแสนสั้นนี้ไว้ให้นานที่สุด
ป้านวลค่อยๆ ลืมตาขึ้น มองใบหน้าของนัทที่อยู่ใกล้ชิด แววตาของเขายังคงเต็มไปด้วยความอ่อนโยนและความเศร้าสร้อย สัมผัสจากร่างกายที่ยังคงเชื่อมต่อกันอย่างแนบแน่นนั้น ทำให้ความรู้สึกผิดในใจของเธอปะปนกับความรู้สึกบางอย่างที่ยากจะอธิบาย มันเป็นความรู้สึกอบอุ่น ความใกล้ชิด และความผูกพันที่เธอไม่ได้รู้สึกมานาน
ทั้งสองนอนเคียงข้างกันในความมืด โดยที่ร่างกายยังคงเชื่อมต่อกันอย่างเงียบงัน มีเพียงเสียงลมหายใจเบาๆ ของกันและกันที่ดังอยู่ในห้อง ความรู้สึกผิดชอบชั่วดียังคงก้องอยู่ในใจของป้านวล แต่ในขณะเดียวกัน ความอบอุ่นจากร่างกายของนัทที่แนบชิดอยู่ ก็ทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยและได้รับการปกป้องอย่างประหลาด
นัทค่อยๆ ขยับตัวเล็กน้อย ซบหน้าลงกับไหล่ของป้านวลอย่างอ่อนโยน ท่อนเอ็นที่ยังคงอยู่ในตัวเธอเต้นตุบๆ ด้วยความแข็งขืนที่ยังคงอยู่ และเมื่อร่างกายของเขาขยับเบียดเสียดกับเธอ มันก็ยิ่งกระตุ้นความปรารถนาที่หลับใหลให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้งอย่างช้าๆ เขาเริ่มขยับสะโพกเบาๆ เป็นจังหวะแผ่วๆ ราวกับต้องการหยั่งเชิง
ป้านวลรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงนั้น ความอุ่นแน่นที่เคยทำให้เธอรู้สึกปลอดภัย บัดนี้กลับกลายเป็นสัญญาณของการรุกล้ำครั้งใหม่ แรงเสียดสีที่แผ่วเบาแต่หนักแน่นนั้น เริ่มจุดประกายความรู้สึกวูบวาบที่หน้าท้องน้อยของเธออีกครั้ง เธอเม้มปากแน่น พยายามควบคุมลมหายใจที่เริ่มถี่ขึ้น
"ขอบคุณนะครับป้า..." นัทกระซิบเสียงแผ่วอีกครั้ง ขณะที่สะโพกของเขายังคงขยับอย่างเชื่องช้าและต่อเนื่อง "ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง... ผม... ผมยังรู้สึกดีมากๆ เลยครับ..."
ป้านวลไม่ได้ตอบอะไร ร่างกายของเธอแข็งทื่อขึ้นเล็กน้อย เพียงแค่ลูบศีรษะของนัทเบาๆ อย่างปลอบโยน แต่สัมผัสที่แผ่วเบานั้นกลับไม่ได้ห้ามปรามการกระทำของนัทแต่อย่างใด ความรู้สึกหลากหลายยังคงวนเวียนอยู่ในใจของเธอ เธอรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันไม่ถูกต้อง แต่ในขณะเดียวกัน ร่างกายของเธอก็เริ่มตอบสนองต่อการเคลื่อนไหวของนัทอย่างไม่รู้ตัว ความปรารถนาที่เคยสงบลง เริ่มปะทุขึ้นมาอีกครั้งอย่างเงียบๆ
นัทสัมผัสได้ถึงการตอบสนองเพียงเล็กน้อยของป้านวล ความปรารถนาที่ยังคงคุกรุ่นในร่างกายของเขามันรุนแรงเกินกว่าจะควบคุมได้ เขาก็ค่อยๆ เร่งจังหวะการขยับสะโพกให้เร็วขึ้นและลึกขึ้น ท่อนเอ็นที่ยังคงแข็งขืนเริ่มกระแทกกระทั้นเข้ากับภายในตัวป้าอย่างหนักหน่วงขึ้น
 
เขาจะทำอะไรอีกไหมนะ... ป้านวลคิดอย่างเลื่อนลอย คืนนี้มัน... ไม่น่าจะจบง่ายๆ แค่นี้... ฉันเองก็... ไม่รู้เลยว่าจะต้องเจออะไรอีก... ในความมืดมิดนี้... ที่มีเขาอยู่ข้างๆ...
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ทั้งคืนป้านวลจะไหวไหม
ประวัติ
ประวัติของป้านวล
ป้านวล:
* อายุ: 47 ปี (เกิด 1 พฤศจิกายน)
* ส่วนสูง: ประมาณ 165 ซม.
* น้ำหนักโดยประมาณ: ราว 47–50 กก.
* รูปร่างโดยรวม: หุ่นบาง สมส่วน กล้ามเนื้อชัดในระดับ "ฟิตเนสสาวสายวินัย" ไม่บึ้กแต่ตึงแน่น
* ลักษณะทางกายภาพ: ผิวขาวอมชมพู รูปร่างบางแต่ยังคงมีส่วนโค้งเว้าตามวัยที่ผ่านการมีบุตรมาแล้ว ผมยาวประบ่าสีดำขลับ ดวงตากลมโตสีน้ำตาลเข้ม มีแววเศร้าซ่อนอยู่ภายใต้รอยยิ้มที่ดูอบอุ่น ไม่มีรอยตีนกา
* บุคลิกภาพ: ภายนอกดูเป็นคนใจดี มีเมตตา อ่อนโยน และอดทน เป็นแม่บ้านดูแลครอบครัวอย่างดี แต่ภายในลึกๆ แล้วมีความเหงาและความปรารถนาที่ถูกเก็บกดไว้เนื่องจากความสัมพันธ์กับสามีไม่ราบรื่นนัก เป็นคนคิดมากและกังวลกับความรู้สึกของผู้อื่น
* ภูมิหลัง/สถานะทางสังคม: แต่งงานกับลุงไก่มา 23 ปี มีลูกสาว 2 คน (ชื่อสมายด์ เรียกสั้นๆ ว่า มายด์ และ รินดา เรียกสั้นๆ ว่า ริน) อาศัยอยู่ในบ้าน 4 คนกับสามีและลูกสาวทั้งสอง ทำหน้าที่แม่บ้านเต็มตัว ไม่ได้มีงานประจำอื่น สถานะทางสังคมถือว่าอยู่ในระดับดี ในชุมชน ดูแลบ้านช่องและสามีเป็นอย่างดี
* แรงจูงใจ/ความต้องการ: ลึกๆ แล้วโหยหาความรัก ความอบอุ่น และการได้รับการเอาใจใส่ที่แท้จริง เธอต้องการรู้สึกว่าตัวเองยังมีเสน่ห์และเป็นที่ต้องการ นอกจากนี้ยังมีความปรารถนาทางกายที่สามีไม่ได้เติมเต็มมานาน
* จุดอ่อน/ความเปราะบาง: ความเหงา ความรู้สึกไม่มั่นใจในตัวเอง ความกลัวการถูกตัดสินจากสังคม และความรู้สึกผิดชอบชั่วดีที่ค่อนข้างสูง ทำให้เธอลังเลและต่อสู้กับความรู้สึกของตัวเองอยู่เสมอ
* การเปลี่ยนแปลงที่อาจเกิดขึ้น: เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับนัทอาจจะทำให้ป้านวลเริ่มตั้งคำถามกับชีวิตและความสัมพันธ์ของตัวเองมากขึ้น อาจจะกล้าที่จะเผชิญหน้ากับความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง หรืออาจจะจมอยู่กับความรู้สึกผิดและความกังวล
ป้านวลเป็นตัวละครที่มีความซับซ้อน มีทั้งความอ่อนโยนและความปรารถนาที่ขัดแย้งกัน การกระทำของเธอได้รับอิทธิพลจากความเหงา การขาดความเติมเต็มในชีวิตแต่งงาน และความรู้สึกผิดชอบชั่วดีที่มีอยู่ในใจค่ะ
Gg
ขอนอนข้างๆแค่นั้นจิงๆหรอนั
แล้วพี่มายด์ละ
ความลับจะแตกมั้ยนะ
เหมือนป้าจะหวงหลานแบบแปลกๆ นะ
คงจัดกันทั้งคืน
ป้าสู้ทั้งคืน
ทั้งคืนแน่ๆ
คืนนี้คงจะยันแจ้งไม่ต้องได้หลับได้นอนทั้งหลานทั้งป้า
ยิ่งอ่านยิ่งฮีลตามเลยล่ะ
คืนนี้ป้านวลคงไม่ได้หลับแน่ ในเมื่อความรู้สึกดีมีมากขึ้นเรื่อยๆ
จัดป้าให้ติดใจ
ขอบคุณครับ
ไปให้สุดแล้วจบที่ฟ้าเหลือง
คืนนี้ป้าเตรียมใจได้เลย
::Me?:: สว่างแน่ๆคืนนี้ ::Angry::
ทายสิว่าป้าจะติดควยเด็กไหม
น่าจะโดนจัดหนัก จัดเต็มกันเลยทีเดียว
::Thankyou:: ::DookDig::
T
ทั้งคืนแน่ๆ
เจอพลังหนุ่มเข้าไป ป้านวลจะรับไหวไหมนะ
ทำตามใจตัวเอง
ป้านวลยังอยากอยู่ แต่ศีลธรรมมันค้ำคอ
ป้าระบมแน่นอน
ติดใจซะแล้วป้านวล
::Suffocate::
::Oops:: นึกถึงยีนส์ด้อยจากการสมสู่ในคนใกล้ชิดที่จะมาเกิด
ไม่ต้องหลับต้องนอน
::Evil::
ไม่ได้นอนแน่ ๆ ป้านวล
::Shy:: จัดหนักยันสว่างเลยนัท
อ้างจาก: tapoj เมื่อ พฤษภาคม 04, 2025, 08:12:09 ก่อนเที่ยง::Oops:: นึกถึงยีนส์ด้อยจากการสมสู่ในคนใกล้ชิดที่จะมาเกิด
มันถึงผิดกฎหมายไงครับ แต่ไม่ท้องก็น่าจะไม่ผิด
ยอมๆให้นอนไปเหอะป้านวลป ครั้ั้งสุดท้าย
ไม่มีจริงสำหรับนัท
ไม่น่าจะได้นอนข้างๆเฉยๆนะนายนัท ฉันล่ะไม่เชื่อใจเธอเลย
นัทไม่ใช่แค่นอนเฉยๆแน่
::Beggar::
ชอบๆ ::Shower::
นัทจะล้างหน้าไก่ด้วยเหรอ
มีแววฟ้าเหลืองแน่ป้านวล
ซึมซับความสุขกับป้านวลทั้งคืนเลยนะนัท..
ติใจในกามรส ครูใหญ่(ป้านวล)จะอดใจไหวหรือ
โดนแน่ๆ
::Confident::
นัทโคตรอึด
ชอบบทเรียนจากป้า
แบบนัทนี่น่าจะเข้าข่ายร้ายลึกมากกว่าใสซื่อแล้วนะ
ทำให้ติดจนโงกหัวไม่ขึ้น
ป้านวลเพลินกับนัทละทีนี้
ต่อกันอีกยกหรอ
ทั้งคืนไม่ได้นอน
ทั้งคืนแน่นอน พลังหนุ่มซะด้วย
ป้านวล คงอดใจไม่ได้แน่
ท่าทางแบบนี้คงไม่ใช่คืนสุดท้าย
อ้างจาก: anatomy051 เมื่อ พฤษภาคม 03, 2025, 04:12:01 หลังเที่ยงความเงียบยังคงปกคลุมห้อง ราวกับม่านหนาที่กั้นกลางความรู้สึกผิดชอบชั่วดีและความปรารถนาที่ยังคงคุกรุ่นอยู่ นัทเงยหน้าจากอกของป้านวล มองใบหน้าที่เปรอะเปื้อนคราบน้ำตาในแสงสลัว เขาสัมผัสได้ถึงความสั่นเทาในอ้อมกอดของเธอ และรับรู้ได้ถึงความอุ่นชื้นที่ยังคงเชื่อมต่อร่างกายของพวกเขาทั้งสองไว้ ท่อนเอ็นของเขายังคงคาอยู่ในร่องสวาทของป้า แนบแน่นราวกับเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน คำพูดที่ป้านวลเพิ่งเอ่ยยังคงก้องอยู่ในหัวของเขา ราวกับเสียงระฆังที่ตีบอกสัญญาณแห่งการสิ้นสุด
"ถ้า... ถ้ามันจะต้องเป็นครั้งสุดท้ายที่นัทได้ทำแบบนี้..." เสียงของนัทแหบพร่า แฝงไปด้วยความอ้อนวอนและความไม่เต็มใจที่จะยอมรับ ทุกคำพูดของเขาสั่นเครือเล็กน้อย ขณะที่ลำเอ็นภายในตัวป้ายังคงเต้นตุบเบาๆ ราวกับตอกย้ำความใกล้ชิดที่พวกเขามีร่วมกัน "...คืนนี้นัทขอนอนตรงนี้ข้างๆ ป้านะครับ..."
เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนที่สุดเท่าที่จะทำได้ สายตาจ้องมองป้านวลอย่างเว้าวอน ราวกับเด็กน้อยที่กำลังขอความเห็นใจ เขาไม่ต้องการให้ค่ำคืนนี้จบลงเช่นนี้ ความรู้สึกสุขสมที่เพิ่งผ่านมายังคงอบอวลอยู่ในความทรงจำ ราวกับภาพฝันที่เขาไม่อยากตื่น ความรู้สึกอุ่นแน่นที่เชื่อมต่อร่างกายของเขายิ่งทำให้คำขอนั้นดูหนักแน่นและจริงจัง
ป้านวลนิ่งงันไปชั่วขณะ ดวงตาที่คลอหน่วยจ้องมองกลับมาที่นัทอย่างสับสน เธอไม่รู้ว่าควรจะตอบอย่างไร ความรู้สึกผิดยังคงถาโถมเข้ามาอย่างหนักหน่วง แต่ความรู้สึกอิ่มเอมที่ยังคงหลงเหลืออยู่ภายในร่างกาย และสัมผัสได้ถึงความเป็นหนึ่งเดียวกับนัท ก็ทำให้เธอลังเล ความอ่อนโยนและความเศร้าสร้อยในน้ำเสียงของนัททำให้หัวใจของเธออ่อนยวบ
"เขายังอยู่ในตัวฉัน... และขอแค่นอนข้างๆ... แค่นั้นเอง..." ความคิดหนึ่งแวบเข้ามาในหัวของป้านวล มันดูเหมือนเป็นคำขอที่เรียบง่ายและไร้เดียงสา แต่ในสถานการณ์เช่นนี้ เมื่อร่างกายของพวกเขายังคงเชื่อมต่อกันอยู่ มันกลับแฝงไปด้วยความหมายที่ลึกซึ้ง เธอจะสามารถนอนเคียงข้างเด็กหนุ่มที่เพิ่งมีความสัมพันธ์ทางกายอย่างลึกซึ้งกับเธอ โดยที่ร่างกายของพวกเขายังคงแนบชิดเป็นหนึ่งเดียว ได้จริงๆ หรือ
ความขัดแย้งภายในจิตใจของป้านวลปะทุขึ้นอีกครั้ง ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีร่ำร้องให้เธอปฏิเสธคำขอนั้นอย่างเด็ดขาด แต่ความรู้สึกอุ่นแน่นที่ยังคงแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย และความผูกพันทางกายที่ไม่อาจปฏิเสธได้ ก็ทำให้เธอลังเลอย่างมาก มุมหนึ่งของหัวใจกลับอ่อนไหวต่อแววตาที่แสนเศร้าของนัท เธอรู้สึกสงสารเขา สงสารตัวเอง และสงสารสถานการณ์ที่พวกเขากำลังเผชิญอยู่ สัมผัสจากร่างกายที่ยังคงเชื่อมต่อกันยิ่งทำให้การตัดสินใจยากลำบากยิ่งขึ้น
น้ำตาหยดใหม่ไหลอาบแก้มของป้านวล เธอหลับตาลง สูดลมหายใจเข้าลึกๆ พยายามรวบรวมสติและความเข้มแข็งเพื่อตอบคำขอนั้น แต่ความรู้สึกอุ่นแน่นที่ยังคงอยู่ภายในร่างกายกลับทำให้จิตใจของเธอสั่นคลอน
"ก็ได้... นัท..." เสียงของป้านวลแผ่วเบา ราวกับเสียงกระซิบของสายลม "นอน... นอนข้างๆ ป้า... คืนนี้..."
เมื่อได้ยินคำตอบรับ นัทถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ความตึงเครียดที่เกาะกุมร่างกายค่อยๆ คลายลง เขากระชับอ้อมกอดป้านวลเบาๆ โดยที่ท่อนเอ็นของเขายังคงอยู่ในตัวเธอ ราวกับต้องการยึดเหนี่ยวช่วงเวลาอันแสนสั้นนี้ไว้ให้นานที่สุด
ป้านวลค่อยๆ ลืมตาขึ้น มองใบหน้าของนัทที่อยู่ใกล้ชิด แววตาของเขายังคงเต็มไปด้วยความอ่อนโยนและความเศร้าสร้อย สัมผัสจากร่างกายที่ยังคงเชื่อมต่อกันอย่างแนบแน่นนั้น ทำให้ความรู้สึกผิดในใจของเธอปะปนกับความรู้สึกบางอย่างที่ยากจะอธิบาย มันเป็นความรู้สึกอบอุ่น ความใกล้ชิด และความผูกพันที่เธอไม่ได้รู้สึกมานาน
ทั้งสองนอนเคียงข้างกันในความมืด โดยที่ร่างกายยังคงเชื่อมต่อกันอย่างเงียบงัน มีเพียงเสียงลมหายใจเบาๆ ของกันและกันที่ดังอยู่ในห้อง ความรู้สึกผิดชอบชั่วดียังคงก้องอยู่ในใจของป้านวล แต่ในขณะเดียวกัน ความอบอุ่นจากร่างกายของนัทที่แนบชิดอยู่ ก็ทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยและได้รับการปกป้องอย่างประหลาด
นัทค่อยๆ ขยับตัวเล็กน้อย ซบหน้าลงกับไหล่ของป้านวลอย่างอ่อนโยน ท่อนเอ็นที่ยังคงอยู่ในตัวเธอเต้นตุบๆ ด้วยความแข็งขืนที่ยังคงอยู่ และเมื่อร่างกายของเขาขยับเบียดเสียดกับเธอ มันก็ยิ่งกระตุ้นความปรารถนาที่หลับใหลให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้งอย่างช้าๆ เขาเริ่มขยับสะโพกเบาๆ เป็นจังหวะแผ่วๆ ราวกับต้องการหยั่งเชิง
ป้านวลรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงนั้น ความอุ่นแน่นที่เคยทำให้เธอรู้สึกปลอดภัย บัดนี้กลับกลายเป็นสัญญาณของการรุกล้ำครั้งใหม่ แรงเสียดสีที่แผ่วเบาแต่หนักแน่นนั้น เริ่มจุดประกายความรู้สึกวูบวาบที่หน้าท้องน้อยของเธออีกครั้ง เธอเม้มปากแน่น พยายามควบคุมลมหายใจที่เริ่มถี่ขึ้น
"ขอบคุณนะครับป้า..." นัทกระซิบเสียงแผ่วอีกครั้ง ขณะที่สะโพกของเขายังคงขยับอย่างเชื่องช้าและต่อเนื่อง "ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง... ผม... ผมยังรู้สึกดีมากๆ เลยครับ..."
ป้านวลไม่ได้ตอบอะไร ร่างกายของเธอแข็งทื่อขึ้นเล็กน้อย เพียงแค่ลูบศีรษะของนัทเบาๆ อย่างปลอบโยน แต่สัมผัสที่แผ่วเบานั้นกลับไม่ได้ห้ามปรามการกระทำของนัทแต่อย่างใด ความรู้สึกหลากหลายยังคงวนเวียนอยู่ในใจของเธอ เธอรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันไม่ถูกต้อง แต่ในขณะเดียวกัน ร่างกายของเธอก็เริ่มตอบสนองต่อการเคลื่อนไหวของนัทอย่างไม่รู้ตัว ความปรารถนาที่เคยสงบลง เริ่มปะทุขึ้นมาอีกครั้งอย่างเงียบๆ
นัทสัมผัสได้ถึงการตอบสนองเพียงเล็กน้อยของป้านวล ความปรารถนาที่ยังคงคุกรุ่นในร่างกายของเขามันรุนแรงเกินกว่าจะควบคุมได้ เขาก็ค่อยๆ เร่งจังหวะการขยับสะโพกให้เร็วขึ้นและลึกขึ้น ท่อนเอ็นที่ยังคงแข็งขืนเริ่มกระแทกกระทั้นเข้ากับภายในตัวป้าอย่างหนักหน่วงขึ้น
เขาจะทำอะไรอีกไหมนะ... ป้านวลคิดอย่างเลื่อนลอย คืนนี้มัน... ไม่น่าจะจบง่ายๆ แค่นี้... ฉันเองก็... ไม่รู้เลยว่าจะต้องเจออะไรอีก... ในความมืดมิดนี้... ที่มีเขาอยู่ข้างๆ...
::YehYeh::
ทิ้งทวนก่อน ติดใจ 55
ป้านวลคงต้องโดนทั้งคืนแน่
ป้าติดใจหลานแล้ว
นัทมันเหมือนโคถึก ป้านวลจะรับไหวป่าว
นายนัทคงงงงงกับอาการเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาของป้านวลกับพี่มายด์ ไม่รู้ว่าตัวเองทำผิดอะไรไป น่าสงสาร สงสัยต้องคุยกับป้านวลกับพี่มายด์อีกสักครั้ง
น่าประทับใจ
ทั้งคืนเลยนะ ป้าจะไหวไหม
มีต่อสิครับป้านวล
คืนนี้ป้านวลรับเต็มๆๆ
::Oops::
ไหนๆก็ไหนๆ เลยตามเลยแล้วกัน
ป้าโดนหลานเย็ดแล้วคงหลงหลานโดนหลานจัดเต็มอีกแน่ๆ ::Confident::
thank you
มีประวัติของป้านวลด้วย ดีเลยครับ ขอประวัติของมายด์ด้วย...
ป้านวลอิ่มยาก
ติดตามต่อไป แนวที่ชอบ
เนื้อเรื่องน่าติดตามมากครับ
ป้านวลคืนนี้คงนวลทั้งตัว
คืนที่ยาวนาน
นัดจัดให้สมใจเลย
Thx
ป้าห้ามนอนแน่เลย
ยาวเลยทีนี้
เสียวดีครับ
::Foo::
::WooWoo:: เก็บให้หมดบ้านไปเลยไอ้หนุ่ม
คนต่อไปใครจะโดน
ป้าคงติดใจ
ไม่ได้นินแน่รืนนี้
รักป้านวลที่สุด ::Glad::
ไปเลยยันหว่าง
ต่อน้ำ2แน่ๆ
ลองอ่านดู
ไปก็ต้องไปให้สุด
ทั้งคืนไปเลย
ไม่มีครั้งสุดท้ายบอกเลยของดีต้องจัดเต็ม
ไหวมั้ยป้า สำหรับคืนนี้
จัดยันเช้า
::Yes!:: จัดไปหนักๆ
::Glad::
::Thankyou::
ป้าโดยอีก
ความรักเป็นเรื่องงดงาม เปิดใจเลยนะครับป้านวล
ป้านวลคงจะติดใจอีกคนนึง
น่าประทับใจ
คืนสุดท้ายแล้ว ป้านวลจะติดใจ
::Glad::
ป้านวลคลายเครียดมาก
สว่างคาตาป้า
เอาให้ยับไปข้างหนึ่งเลย
::Ahh:: ::Ahh:: นะครับป้า
เถอะนะป้า สุขด้วยก้น
ก็เลยตามเลย
::YehYeh::
แล้วพี่มายละ
::Hunger::
ยาวไปยาวไป ให้สุดทาง
::JubuJubu:: ::Touchy::
สุดยอดทั้งหลานทั้งป้า
ขอบคุณครับ
ขอบคุณมากครับ นัทจัดหนักกับป้านวลทั้งคืนแน่ๆแบบนี้ครับ
ได้เอาป้าทั้งคืนแน่
ต่อรอบ2
::Evil:: ไม่ต้องนอนกันแล้ว
ต่อเลยนัท
ป้านวลจะรับท้ังคืนไว้ไหม
::YehYeh::
::Thankyou::
ทั้งคืนชัวร์
ป้าแม่งร่านจัด
ความลับจะแตกไหมนะ
::Waiting::
แล้วพี่มายด์ละ
good
ความลับจะแตกมั้ย
ความปรารถนาเยอะมากๆๆๆๆ
คุณครู
จะขอนอนข้างแค่นั้นจริงหรอนัท
คืนนี้ยังอีกยาวนานนะป้า
::DayDream:: thank you
ยันเช้าแน่ป้า
จัดเต็มทั้งคืน
ว้าววว
เจ้านัทออดอ้อนออเซาะเก่งจริงๆ
ป้านวลจะไปเหลืออะไร 5555 ใจอ่อน...
ขอบคุณครับ
::KO::
ได้ใครต่อ
ขอบคุณที่แบ่งปัน
::Thankyou::
ต่อไปจะมี2ต่อ1ไหมนะ
เข้าทางนัท
แช่คารูไว้อย่างนั้น มันจะแค่นอนเฉยๆได้เหรอครับป้านวล
ป้าติดใจแหงๆ
สำนึก รึป่าว
นายนัทนายนี่แน่จริงขอบคุณครับ
แรงเสียดสี
ราตรียังเยาว์
จะได้หลับลงไปได้อย่างคืนนี้ เลยตามเลยคับ
เด็กน้อยกำลังแข็งแรงนะป้า
น่าติดตาม
::Angry::
ป้าสู้ตาย
::Waiting::
ติดใตแลเว
::Glad:: ::Glad:: ::Glad::
ทั้งคืน
อ้างจาก: anatomy051 เมื่อ พฤษภาคม 03, 2025, 04:12:01 หลังเที่ยงความเงียบยังคงปกคลุมห้อง ราวกับม่านหนาที่กั้นกลางความรู้สึกผิดชอบชั่วดีและความปรารถนาที่ยังคงคุกรุ่นอยู่ นัทเงยหน้าจากอกของป้านวล มองใบหน้าที่เปรอะเปื้อนคราบน้ำตาในแสงสลัว เขาสัมผัสได้ถึงความสั่นเทาในอ้อมกอดของเธอ และรับรู้ได้ถึงความอุ่นชื้นที่ยังคงเชื่อมต่อร่างกายของพวกเขาทั้งสองไว้ ท่อนเอ็นของเขายังคงคาอยู่ในร่องสวาทของป้า แนบแน่นราวกับเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน คำพูดที่ป้านวลเพิ่งเอ่ยยังคงก้องอยู่ในหัวของเขา ราวกับเสียงระฆังที่ตีบอกสัญญาณแห่งการสิ้นสุด
"ถ้า... ถ้ามันจะต้องเป็นครั้งสุดท้ายที่นัทได้ทำแบบนี้..." เสียงของนัทแหบพร่า แฝงไปด้วยความอ้อนวอนและความไม่เต็มใจที่จะยอมรับ ทุกคำพูดของเขาสั่นเครือเล็กน้อย ขณะที่ลำเอ็นภายในตัวป้ายังคงเต้นตุบเบาๆ ราวกับตอกย้ำความใกล้ชิดที่พวกเขามีร่วมกัน "...คืนนี้นัทขอนอนตรงนี้ข้างๆ ป้านะครับ..."
เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนที่สุดเท่าที่จะทำได้ สายตาจ้องมองป้านวลอย่างเว้าวอน ราวกับเด็กน้อยที่กำลังขอความเห็นใจ เขาไม่ต้องการให้ค่ำคืนนี้จบลงเช่นนี้ ความรู้สึกสุขสมที่เพิ่งผ่านมายังคงอบอวลอยู่ในความทรงจำ ราวกับภาพฝันที่เขาไม่อยากตื่น ความรู้สึกอุ่นแน่นที่เชื่อมต่อร่างกายของเขายิ่งทำให้คำขอนั้นดูหนักแน่นและจริงจัง
ป้านวลนิ่งงันไปชั่วขณะ ดวงตาที่คลอหน่วยจ้องมองกลับมาที่นัทอย่างสับสน เธอไม่รู้ว่าควรจะตอบอย่างไร ความรู้สึกผิดยังคงถาโถมเข้ามาอย่างหนักหน่วง แต่ความรู้สึกอิ่มเอมที่ยังคงหลงเหลืออยู่ภายในร่างกาย และสัมผัสได้ถึงความเป็นหนึ่งเดียวกับนัท ก็ทำให้เธอลังเล ความอ่อนโยนและความเศร้าสร้อยในน้ำเสียงของนัททำให้หัวใจของเธออ่อนยวบ
"เขายังอยู่ในตัวฉัน... และขอแค่นอนข้างๆ... แค่นั้นเอง..." ความคิดหนึ่งแวบเข้ามาในหัวของป้านวล มันดูเหมือนเป็นคำขอที่เรียบง่ายและไร้เดียงสา แต่ในสถานการณ์เช่นนี้ เมื่อร่างกายของพวกเขายังคงเชื่อมต่อกันอยู่ มันกลับแฝงไปด้วยความหมายที่ลึกซึ้ง เธอจะสามารถนอนเคียงข้างเด็กหนุ่มที่เพิ่งมีความสัมพันธ์ทางกายอย่างลึกซึ้งกับเธอ โดยที่ร่างกายของพวกเขายังคงแนบชิดเป็นหนึ่งเดียว ได้จริงๆ หรือ
ความขัดแย้งภายในจิตใจของป้านวลปะทุขึ้นอีกครั้ง ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีร่ำร้องให้เธอปฏิเสธคำขอนั้นอย่างเด็ดขาด แต่ความรู้สึกอุ่นแน่นที่ยังคงแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย และความผูกพันทางกายที่ไม่อาจปฏิเสธได้ ก็ทำให้เธอลังเลอย่างมาก มุมหนึ่งของหัวใจกลับอ่อนไหวต่อแววตาที่แสนเศร้าของนัท เธอรู้สึกสงสารเขา สงสารตัวเอง และสงสารสถานการณ์ที่พวกเขากำลังเผชิญอยู่ สัมผัสจากร่างกายที่ยังคงเชื่อมต่อกันยิ่งทำให้การตัดสินใจยากลำบากยิ่งขึ้น
น้ำตาหยดใหม่ไหลอาบแก้มของป้านวล เธอหลับตาลง สูดลมหายใจเข้าลึกๆ พยายามรวบรวมสติและความเข้มแข็งเพื่อตอบคำขอนั้น แต่ความรู้สึกอุ่นแน่นที่ยังคงอยู่ภายในร่างกายกลับทำให้จิตใจของเธอสั่นคลอน
"ก็ได้... นัท..." เสียงของป้านวลแผ่วเบา ราวกับเสียงกระซิบของสายลม "นอน... นอนข้างๆ ป้า... คืนนี้..."
เมื่อได้ยินคำตอบรับ นัทถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ความตึงเครียดที่เกาะกุมร่างกายค่อยๆ คลายลง เขากระชับอ้อมกอดป้านวลเบาๆ โดยที่ท่อนเอ็นของเขายังคงอยู่ในตัวเธอ ราวกับต้องการยึดเหนี่ยวช่วงเวลาอันแสนสั้นนี้ไว้ให้นานที่สุด
ป้านวลค่อยๆ ลืมตาขึ้น มองใบหน้าของนัทที่อยู่ใกล้ชิด แววตาของเขายังคงเต็มไปด้วยความอ่อนโยนและความเศร้าสร้อย สัมผัสจากร่างกายที่ยังคงเชื่อมต่อกันอย่างแนบแน่นนั้น ทำให้ความรู้สึกผิดในใจของเธอปะปนกับความรู้สึกบางอย่างที่ยากจะอธิบาย มันเป็นความรู้สึกอบอุ่น ความใกล้ชิด และความผูกพันที่เธอไม่ได้รู้สึกมานาน
ทั้งสองนอนเคียงข้างกันในความมืด โดยที่ร่างกายยังคงเชื่อมต่อกันอย่างเงียบงัน มีเพียงเสียงลมหายใจเบาๆ ของกันและกันที่ดังอยู่ในห้อง ความรู้สึกผิดชอบชั่วดียังคงก้องอยู่ในใจของป้านวล แต่ในขณะเดียวกัน ความอบอุ่นจากร่างกายของนัทที่แนบชิดอยู่ ก็ทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยและได้รับการปกป้องอย่างประหลาด
นัทค่อยๆ ขยับตัวเล็กน้อย ซบหน้าลงกับไหล่ของป้านวลอย่างอ่อนโยน ท่อนเอ็นที่ยังคงอยู่ในตัวเธอเต้นตุบๆ ด้วยความแข็งขืนที่ยังคงอยู่ และเมื่อร่างกายของเขาขยับเบียดเสียดกับเธอ มันก็ยิ่งกระตุ้นความปรารถนาที่หลับใหลให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้งอย่างช้าๆ เขาเริ่มขยับสะโพกเบาๆ เป็นจังหวะแผ่วๆ ราวกับต้องการหยั่งเชิง
ป้านวลรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงนั้น ความอุ่นแน่นที่เคยทำให้เธอรู้สึกปลอดภัย บัดนี้กลับกลายเป็นสัญญาณของการรุกล้ำครั้งใหม่ แรงเสียดสีที่แผ่วเบาแต่หนักแน่นนั้น เริ่มจุดประกายความรู้สึกวูบวาบที่หน้าท้องน้อยของเธออีกครั้ง เธอเม้มปากแน่น พยายามควบคุมลมหายใจที่เริ่มถี่ขึ้น
"ขอบคุณนะครับป้า..." นัทกระซิบเสียงแผ่วอีกครั้ง ขณะที่สะโพกของเขายังคงขยับอย่างเชื่องช้าและต่อเนื่อง "ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง... ผม... ผมยังรู้สึกดีมากๆ เลยครับ..."
ป้านวลไม่ได้ตอบอะไร ร่างกายของเธอแข็งทื่อขึ้นเล็กน้อย เพียงแค่ลูบศีรษะของนัทเบาๆ อย่างปลอบโยน แต่สัมผัสที่แผ่วเบานั้นกลับไม่ได้ห้ามปรามการกระทำของนัทแต่อย่างใด ความรู้สึกหลากหลายยังคงวนเวียนอยู่ในใจของเธอ เธอรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันไม่ถูกต้อง แต่ในขณะเดียวกัน ร่างกายของเธอก็เริ่มตอบสนองต่อการเคลื่อนไหวของนัทอย่างไม่รู้ตัว ความปรารถนาที่เคยสงบลง เริ่มปะทุขึ้นมาอีกครั้งอย่างเงียบๆ
นัทสัมผัสได้ถึงการตอบสนองเพียงเล็กน้อยของป้านวล ความปรารถนาที่ยังคงคุกรุ่นในร่างกายของเขามันรุนแรงเกินกว่าจะควบคุมได้ เขาก็ค่อยๆ เร่งจังหวะการขยับสะโพกให้เร็วขึ้นและลึกขึ้น ท่อนเอ็นที่ยังคงแข็งขืนเริ่มกระแทกกระทั้นเข้ากับภายในตัวป้าอย่างหนักหน่วงขึ้น
เขาจะทำอะไรอีกไหมนะ... ป้านวลคิดอย่างเลื่อนลอย คืนนี้มัน... ไม่น่าจะจบง่ายๆ แค่นี้... ฉันเองก็... ไม่รู้เลยว่าจะต้องเจออะไรอีก... ในความมืดมิดนี้... ที่มีเขาอยู่ข้างๆ...
ป้ากับหลาน สุขกันทั้งคืน
เริ่มแล้วจบยากครับ
ป้านวล
เริ่มใหม่อีกรอบ
มันจะหยุดแค่นี้ได้เหรอ
::DookDig::
::DookDig:: ::DookDig::
คงทนหลานไม่ได้มีต่ออีกยก
มีต่อยกสอง
::Bloody::
ไหลไปเรื่อยนะน้องนัท ::Waiting::
ทั้งคืนแน่
นัทยังหนุ่่มแรงยัวดี ป้้าต้องเขาใใจ
ป้าจะเลิกไม่ได้หล่ะสิ
ป้าจะโดนรอบสอง
นัทลีลาเด็ดไหมป้านวล
โดนอีกทั้งคืน
มายด์ติดติดใจของน้องชายแล้ว