Wayfarer Guardian เพื่อนนักเดินทาง
Chapter 7: ทุ่งหญ้าแห่งคู่รัก
By DRACULolitA(https://attachments.xonly8.com/images/58b3fe12273b3ccab4ee21c754e8fe888e058b32.jpg)
"อืม...ยอดเยี่ยมมาก ดูสิ...เจ้าทำให้น้ำลอยขึ้นจากมือของเจ้าได้แล้ว"ข้าเอ่ยชมโดโรเธียร์เมื่อนางสามารถเค้นพลังเวทย์ดันน้ำที่อยู่บนฝ่ามือนางให้ลอยขึ้นได้ ถึงแม้ปริมาณนั้นจะยังไม่มาก แถมยังมีทิศทางที่สะเปะสะปะพอสมควร แต่ก็เป็นก้าวแรกที่น่าทึ่งทีเดียว
"อา...ขอบคุณค่ะท่านมาร์คัส ว่าแต่..."เด็กน้อยเสียสมาธิในการเค้นพลังเวทย์หลังจากพยายามจะพูดกับข้า น้ำที่นางอุตส่าห์ปั้นขึ้นมาก็ร่วงกลับลงไปในลำธารเช่นเดิมทันที
"ทำไมท่านต้องเอานิ้วแหย่เข้ามาในหีของข้าด้วยล่ะ อา..."เนื้อตัวที่สั่นเทิ้มของโดโรเธียร์อาจไม่ใช่เพราะแช่น้ำเป็นเวลานาน แต่น่าจะเกิดจากสัมผัสเสียวที่ข้ามอบให้นางมากกว่า เพราะนอกจากนิ้วชี้ของข้าที่สอดเข้าไปในรูหีนางแล้ว มืออีกข้างของข้าก็กำลังเขี่ยหัวนมของนางเช่นเดียวกัน ข้าไม่นึกตำหนินางที่ขาดสมาธิ เพราะความเสียวขนาดนี้ไม่มีทางที่เรือนร่างอันบอบบางของนางจะทนรับไหวอยู่แล้ว
"เจ้าข้องใจในวิธีการสอนของข้าหรือ""เอ่อ...มะ..มะ...ไม่นะท่านมาร์คัส เมื่อกี้ข้าก็บอกท่านแล้ว ท่านจะจับนม จับหี จับตรงไหนของข้าก็ได้ทั้งนั้น อา...ข้าแค่รู้สึก...ข้าแค่รู้สึกเสียว จนควบคุมสมาธิลำบาก อา..."โดโรเธียร์ยืนตัวแข็งทื่อ ยอมให้ข้าล้วงหีนางต่อ ทั้ง ๆ ที่ตอนนี้นางหยุดซ้อมไปแล้ว รูหีที่แสนฟิตและอบอุ่นของนางขมิบตอดนิ้วของข้าเป็นระยะ ๆ เห็นได้ชัดว่านางเองก็พึงพอใจกับความรู้สึกนี้เหมือนกัน
"บางที..."
"บางทีอาจเป็นเพราะข้า อา...ยังมีพลังเวทย์น้อยเกินไป ใช่ไหมคะ"เดิมทีข้าต้องเป็นคนพูดประโยคนั้น แต่ดันโดนเจ้าตัวน้อยแย่งไปพูดซะนี่ อา...นางช่างเป็นเด็กที่ใสซื่ออะไรเช่นนี้ ข้าเริ่มรู้สึกผิดต่อนางอีกแล้ว
อา...ข้าผิดเองที่อัดน้ำควยใส่ปากนางน้อยเกินไป...ข้ากำลังจะยัดควยใส่ปากนางให้หายอยากอีกสักครั้ง แต่ดันมีการเคลื่อนไหวเกิดขึ้น ดูเหมือนใครบางคนกำลังจะตื่นแล้ว แม้ข้าอยากที่จะเห็นสายน้ำแห่งความสุขของเด็กน้อยอีกสักครั้ง แต่เมื่อเวลาไม่เอื้ออำนวย ข้าควรพักเรื่องของโดโรเธียร์เอาไว้เท่านี้ก่อนจะดีกว่า ข้าจำใจถอนนิ้วออกจากรูหีเธอ อุ้มเธอขึ้นจากน้ำ เรือนร่างเปลือยเปล่าของนางสัมผัสกับข้าช่างให้ความรู้สึกนุ่มนวลราวกับกอดตุ๊กตาก็ไม่ปาน
"ข้าจะได้ฝึกเวทย์มนตร์กับท่านอีกไหม"
โดโรเธียร์เอ่ยถาม ขณะที่อุ้มนางเดินขึ้นจากลำธาร พาไปยังจุดที่นางถอดเสื้อผ้าวางเอาไว้
"ได้สิ ถ้าเจ้ายังรักษาข้อตกลงของเราอยู่"
ข้าและเด็กน้อยแต่งตัวกันจนเสร็จ หวุดหวิดกับที่แม่ของนางจะตื่นขึ้นมาเห็นพอดี
(https://attachments.xonly8.com/images/8144fc6595078f256047dcf38c1865ff68999927.png)
"อา...ท่านมาร์คัส เกิดอะไรขึ้น"แม่ของเด็กสาวลืมตาตื่นขึ้นมาเห็นข้าเป็นคนแรก นางรีบเอ่ยถามทันที
"ดูเหมือนพวกเจ้าจะทานเห็ดที่มีพิษเข้าไปน่ะสิ"ข้าอธิบายด้วยน้ำเสียงนิ่งเฉย ไม่แสดงอาการพิรุธอะไรเลย ส่วนโดโรเธียร์ก็ทำตัวตามบุคลิกของนางได้ดีเช่นกัน
"ท่านแม่ ท่านแม่ฟื้นแล้ว ข้านั่งรอท่านแม่ฟื้นตั้งนานแน่ะ"แม่ของเด็กสาวมองไปรอบ ๆ ตัว เห็นทั้งโดโรธีและพ่อของนางยังคงหลับอยู่ จึงพยายามพยุงร่างตัวเองกลับมานั่งและคิดทบทวนเหตุการณ์ทั้งหมด สีหน้านางคงยังมีข้อสงสัยว่ามีเห็ดพิษอยู่ในอาหารได้อย่างไร แต่นางก็เลิกสนใจคิดเรื่องนั้น
"อา...โชคดีที่ท่านมาร์คัสไม่ได้ทานด้วย ไม่งั้นคงไม่มีใครดูแลโดโรเธียร์แทนข้า ไม่ทราบว่าโดโรเธียร์ทำเรื่องให้ท่านต้องลำบากใจหรือไม่"แม่ของเด็กสาวทั้งสองกล่าวขอบคุณข้า โดยหารู้ไม่ว่า ข้าได้ใช้เวลาช่วงที่นางหลับระบายความใคร่ใส่ลูกสาวคนเล็กของนางแทนคำขอบคุณไปเรียบร้อยแล้ว เมื่อแม่ของเด็กน้อยลุกขึ้นยืนไหวแล้ว นางก็ขอตัวไปล้างหน้าล้างตาที่ลำธาร นางชวนโดโรเธียร์ไปด้วย แต่เด็กน้อยอยากนั่งอยู่กับข้ามากกว่า แม่ของเด็กน้อยจึงเดินไปเพียงลำพัง
"ท่านมาร์คัสทำอะไร...อุ๊บ!"ข้าใช้จังหวะที่แม่ของนางลับสายตาไป งัดเอาควยของข้าออกมาให้โดโรเธียร์ดูดอีกครั้ง ทันทีที่ควยของข้าเข้าปากนาง เด็กน้อยก็ตั้งใจดูดมันราวกับดูดนมเลยทีเดียว อา...แม้เป็นช่วงเวลาเล็กน้อย แต่ก็พอให้ชื่นใจได้บ้าง ความเสียวกำลังได้ที่แต่ข้าก็ต้องรีบเก็บควยกลับเข้าที่ก่อน เพราะแม่ของเด็กน้อยกำลังจะกลับมาแล้ว โดโรเธียร์เองก็ดูเหมือนจะเข้าใจสถานการณ์ได้ดี นางรีบขยับไปนั่งห่าง ๆ ข้า ให้ดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แม้รอยยิ้มมุมปากของนางจะดูน่าสงสัยอยู่ไม่น้อยก็ตาม
"นี่ข้าหลับไปนานเท่าไรแล้วนะท่านมาร์คัส"แม่ของเด็กสาวเอ่ยถามทันทีหลังจากกลับมาจากล้างหน้า นางไม่ได้ระแคะระคายเรื่องที่ข้าเพิ่งเอาควยยัดใส่ปากลูกสาวคนเล็กของนางเลย
"ประมาณ 2 ชั่วยามเห็นจะได้ ถ้าหากเจ้าไม่ว่าอะไร ข้าคิดว่าพวกเราควรเดินทางกันต่อให้พ้นเขตทุ่งหญ้าก่อนค่ำ มิฉะนั้นคงไปถึงทุ่งเรดวัลเวตไม่ทันตามกำหนดการที่พวกท่านวางไว้แน่"เมื่อแม่ของเด็กสาวเห็นด้วย ข้าจึงช่วยแบกสามีของนางขึ้นรถ ส่วนโดโรธีให้แม่ของนางเป็นคนอุ้ม หลังจากเคลียร์พื้นที่ตั้งแคมป์เสร็จ พวกเราจึงรีบออกเดินทางต่อทันที
"ดูเหมือนสามีกับลูกสาวของท่านจะทานซุปเห็ดไปเยอะทีเดียว"ข้าตั้งข้อสังเกต เมื่อเดินทางออกจากจุดพักมานานกว่าครึ่งชั่วยามแล้ว ยังไม่มีทีท่าว่าทั้งสองคนจะตื่นขึ้นมา
"น่าจะเป็นเพราะข้าอยากให้ทั้งสองคนอิ่ม ก็เลยตักให้พวกเขาไปเยอะเลย ข้าผิดเองแหละ"กลายเป็นแม่ของเด็กสาวเองที่สารภาพความผิดออกมา ข้าจึงได้แต่แอบยิ้มไม่ให้นางเห็น และหลังจากนั้นไม่นาน ผู้เป็นพ่อก็ตื่นขึ้นมาจนได้ เขาใช้เวลาตั้งสติอยู่นานกว่าจะเรียบเรียงเหตุการณ์ถูก
"อา...เห็ดพิษอีกแล้ว ข้านี่เสียชื่อนักล่าจริง ๆ"ดูเหมือนเขาเองก็มองว่าเป็นความผิดของเขาที่ไม่ระวังเองเช่นกัน
"ว่าแต่...ตอนนี้เราอยู่ที่ไหนกันแล้วนะ ท่านมาร์คัส"ชายหนุ่มเอ่ยถามพร้อมกับหยิบขวดน้ำออกมาดื่มให้สดชื่นขึ้น
"เข้าเขตทุ่งหญ้ามาได้สักครึ่งชั่วยามแล้ว ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดเราจะพ้นเขตทุ่งหญ้านี้ก่อนค่ำ"ข้าอธิบายเพียงสั้น ๆ เท่าที่พวกเขาควรจะรู้ไว้ อันที่จริงแล้วยังมีอะไรอีกมากที่พวกเขายังไม่รู้
"ทำไมท่านมาร์คัสถึงต้องรีบเดินทางให้พ้นเขตทุ่งหญ้านี่ไว ๆ มันมีอันตรายอะไรหรือไม่"สมกับที่เป็นนักดาบ พ่อของสองเด็กสาวสงสัยได้ตรงจุดเลยทีเดียว
"จะว่าอันตรายก็ไม่เชิง แต่จะบอกว่าปลอดภัยร้อยเปอร์เซ็นต์ก็คงไม่ได้ เอาเป็นว่าท่านอย่าถามเรื่องนี้เลยจะดีกว่า"ความลับของทุ่งหญ้าแห่งนี้ถูกปิดเอาไว้มาหลายสิบปีแล้ว และข้าเองก็ยังอยากให้มันเป็นอย่างนั้นอยู่ ข้าจึงตัดสินใจปกปิดเอาไว้ ไม่ให้พวกเขาได้รับรู้
"อา...ท่านมาร์คัส รบกวนท่านหยุดรถม้าสักครู่ได้หรือไม่ ข้าคงดื่มน้ำมากไปหน่อย ขอลงไปทำธุระสักครู่"พ่อของสองเด็กสาวเลือกจะทำธุระในบริเวณที่เสี่ยงอันตรายพอดีราวกับฟ้าประทาน แม้การทำธุระให้ใกล้ ๆ รถม้าน่าจะปลอดภัยว่า แต่ข้าก็เลือกที่จะเมินเฉยไม่ห่ามเขาไว้ เมื่อเขาเดินลึกเข้าไปในดงหญ้าที่สูงเกือบถึงเอว หากสังเกตดี ๆ คงจะรู้ว่าสีของหญ้าบริเวณนั้น มันแตกต่างจากหญ้าทั่ว ๆ ไป
"อา...อา...อา..."ในไม่ช้า เสียงร้องครางของเขาก็ลอยตามลมมาเบา ๆ คนที่ได้ยินนอกจากข้าแล้วก็มีแต่แม่ของสองเด็กสาว ซึ่งมีประสาทสัมผัสของนักล่าเป็นเลิศ
"ท่านมาร์คัส...ข้าขอฝากลูก ๆ ไว้กับท่านสักครู่นะ"พูดจบนางก็กระโดดลงจากรถม้าแล้ววิ่งไปตามทิศทางเสียงของสามีทันที ระหว่างนั้นโดโรเธียร์ที่ไม่รู้เรื่องราวใด ๆ ก็ชะโงกหน้าออกมาหาข้า
"ท่านแม่ไปไหนคะท่านมาร์คัส"
"ก็คงไปตามพ่อเจ้าล่ะมัง เจ้าอยากจะไปดูไหมล่ะ"เมื่อเห็นว่าเจ้าตัวน้อยให้ความสนใจ ข้าก็ไม่อยากขัดใจนาง ข้าอุ้มโดโรเธียร์ลงมาจากรถม้า แล้วเดินตามพ่อแม่ของนางไปอย่างเงียบ ๆ
"อา...ที่รัก ข้าทนไม่ไหวแล้ว"และแล้วสิ่งที่เห็นก็เป็นไปตามที่ข้าคาดการณ์ไว้ ในทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่แห่งนี้ แม้จะดูไม่มีพิษภัยใด ๆ แต่ก็มีพืชคล้ายหญ้าชนิดหนึ่งเติบโตปะปนมากับต้นหญ้าปกติด้วย พวกเราชาวเมืองชาร์แมโล่รู้กันดีว่าทุ่งหญ้าแห่งนี้ถูกขนานนามว่า "ทุ่งหญ้าแห่งคู่รัก"
(https://attachments.xonly8.com/images/c8c80f5571561914d08774acb37a48fec526cfa3.png)
"ข้าก็ทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน"เมื่อใดก็ตามที่พืชชนิดนี้ถูกเหยียบหรือทำให้หัก มันจะสร้างกลิ่นหอมที่มีฤทธิ์กระตุ้นอารมณ์ทางเพศแก่มนุษย์ได้ ดังนั้นเหล่าผู้ชายในเมืองมักจะพาคู่รักของตนมาเที่ยวชมทุ่งหญ้าแห่งนี้บ่อย ๆ ข้อมูลนี้มีการเล่าต่อกันแบบปากต่อปากเท่านั้น เพราะหากเป็นข่าวใหญ่โตขึ้นมา สถานที่แห่งนี้อาจถูกดำเนินการไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ซึ่งข้าและชาวเมืองชาร์แมโล่ยอมไม่ได้อย่างเด็ดขาด
"อา...อา...ที่รัก...จ๊วบ!"สองสามีภรรยาเกิดอารมณ์ใคร่จนยากจะหักห้ามใจ ต่างสวมกอดและแลกจูบกันอย่างดูดดื่มโดยไม่รู้สึกตัวเลยว่าข้าและลูกสาวของพวกเขากำลังจ้องมองอยู่ห่าง ๆ พวกเขาเริ่มทรุดตัวลงกับพื้น กอดก่ายกันและกัน ซึ่งนั่นยิ่งทำให้กลิ่นหอมโชยฟุ้งขึ้นมาอีก จนพวกเขาไม่อาจต้านทานไหว ต่างฝ่ายต่างเริ่มถอดเสื้อผ้าอาภรณ์ของกันและกัน จนโดโรเธียร์ตาโตด้วยความประหลาดใจ
"ท่านมาร์คัส พ่อกับแม่ของข้ากำลังทำอะไรกัน"ข้ายิ้มให้กับความใสซื่อของเด็กน้อย ข้าตัดสินใจไม่บอกนาง ปล่อยให้โดโรเธียร์ตีความจากสิ่งที่เห็นด้วยตัวนางเอง ซึ่งนางก็ไม่ปฏิเสธที่จะทำแบบนั้น
"อ๋อ...ข้ารู้แล้ว ท่านพ่อกำลังถ่ายพลังเวทย์ให้กับท่านแม่ใช่หรือไม่"ดุ้นควยที่พ่อของนางมีเหมือนข้า กำลังมุดเข้าไปในรูหีแม่ของนาง เช่นเดียวกับที่ข้าเคยเอาควยยัดใส่ปากเด็กน้อยเพื่อระบายพลังเวทย์ให้นางกิน เด็กน้อยสรุปความคิดของนางจากข้อมูลอันน้อยนิดที่นางมี ความคิดของนางแม้จะไม่ถูกต้องตามหลักความเป็นจริง แต่ก็ช่างถูกใจข้ายิ่งนัก
"อา...ใช่แล้ว เป็นอย่างที่เจ้าคิดนั่นแหละ"ข้าให้เวลานางได้ชื่นชมกับความรักของพ่อแม่ครู่หนึ่ง อันที่จริงข้าจะใช้ช่วงเวลานี้ยัดปากโดโรเธียร์ด้วยดุ้นควยของข้าก็ได้ แต่ระหว่างนั้นข้าก็นึกอะไรดี ๆ ออก ข้าเดินหาเด็ดหญ้าประหลาดเหล่านั้นเก็บใส่ถุงผ้าไว้จำนวนหนึ่ง จนคิดว่าพอแล้วจึงกลับไปหานางอีกครั้ง
"เราไปกันเถอะโดโรเธียร์ ท่านพ่อท่านแม่ของเจ้าคงจะใช้เวลาถ่ายพลังเวทย์กันอีกนานทีเดียว"
"แล้วท่านล่ะ"เด็กน้อยหันมาถามข้าอย่างใสซื่อ ข้าได้แต่ลูบหัวนางอย่างเอ็นดู ก่อนจะตอบนางอย่างจริงใจว่า
"เห็นพ่อเจ้าทำแบบนั้นแล้ว ข้าก็นึกอยากจะถ่ายพลังเวทย์ให้กับพวกเจ้าบ้างน่ะสิ หึ ๆ ๆ"เมื่อข้าและโดโรเธียร์กำลังจะมาถึงรถม้า โดโรธีก็ฟื้นขึ้นมาพอดี นางชะโงกหน้าออกมาจากรถม้า พอเห็นข้าและน้องสาว นางก็หายตกใจ เมื่อข้าไปถึงจึงเล่าที่มาที่ไปทั้งหมดให้นางฟังอย่างย่อ เด็กสาวดูไม่ค่อยแปลกใจมากนัก ที่ตนเองเผลอหลับไปเพราะพิษเห็ด
"แล้ว...ท่านพ่อท่านแม่ของข้าล่ะ"โดโรธียังมีข้อสงสัยอีกมากที่ยังไม่ได้ถาม แต่ข้าไม่มีเวลาที่จะตอบคำถามทั้งหมดของนางหรอก
"เจ้าคงยังฟื้นได้ไม่เต็มที่นัก ดมสิ่งนี้แล้วน่าจะทำให้เจ้าสดชื่นขึ้นได้"ข้ายื่นส่งถุงใส่หญ้าที่ข้าเก็บมาส่งให้โดโรธีดม นางก็รับไปดมด้วยความเต็มใจ โดโรเธียร์ทำท่าจะพูดอะไรออกมาแต่ข้าก็หยุดเอาไว้ด้วยการจับไหล่นาง
"อา...หอมดีจังท่านมาร์คัส ข้ารู้สึกสดชื่นขึ้นมาเลย"ได้ยินดังนั้นแล้วข้าก็สบายใจ ข้าจึงปล่อยให้นางนั่งดมมันไปสักพัก และฝากโดโรเธียร์ไว้ให้อยู่กับนาง ในขณะที่ข้าขอตัวไปขยับรถม้าออกมาจากถนนที่ใช้เดินทาง เพื่อไม่ให้ใครที่อาจสัญจรผ่านมาเห็นผิดสังเกต จุดที่ข้าจอดเองก็ห่างจากจุดที่พ่อกับแม่ของนางร่วมรักกันพอสมควร ข้าแทบไม่ได้ยินเสียงของพวกเขาถึงแม้จะตั้งใจฟังก็ตาม นั่นหมายความว่าทางนั้นเองก็จะไม่ได้ยินเสียงข้า และสองสาวน้อยเช่นเดียวกัน เมื่อทุกอย่างลงตัวแล้ว ข้าจึงรีบกลับเข้าไปในรถม้า เพื่อดูแลเด็กสาวทั้งสองแทนพ่อกับแม่ของนางให้ดีที่สุด
(https://attachments.xonly8.com/images/0a7d7dfcbd3db2deaae91e5d013f0a16e16b0bf4.jpg)
"อา...อา....ฮือ...ท่านมาร์คัส อย่ามองข้านะ...อา...อา"ภายในรถม้าคู่ใจของข้า เด็กสาววัย 13 หน้าตาน่ารัก ผิวพรรณผุดผ่อง อนาคตจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ นางกำลังสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเองอย่างได้อารมณ์ มือข้างซ้ายของนางกำหน้าอกข้างขวาบีบเค้นราวกับแค้นเคืองมันมาอย่างยาวนาน ส่วนมือขวาก็ซุกซนใช้ส่วนด้ามของไม้คธาที่ทำด้วยเงินของนางแหย่เข้าไปในรูสวาทตนเอง บำบัดความใคร่ของนางอย่างเอาเป็นเอาตาย
"โดโรธี...นี่เจ้าเป็นคนแบบนี้เองเหรอเนี่ย"
"อา...ไม่นะ ท่านมาร์คัส ท่านอย่าเข้าใจผิด อา...อา...ข้าหยุดไม่ได้ ฮือ...ข้าหยุดไม่ด้ายยย!" เสียงร้องครางของโดโรธีราวกับเสียงสวรรค์ที่ข้าสามารถฟังทั้งวันได้ไม่มีเบื่อ ข้าจึงปล่อยให้นางได้มีความสุขแบบนั้นไปสักพัก ก่อนจะหันไปหานางฟ้าตัวน้อยอีกคนของข้า
"อูว...."โดโรเธียร์ผู้ไร้เดียงสา นางไม่มีอุปกรณ์ช่วยเหมือนพี่สาว เด็กน้อยจึงได้แต่ใช้นิ้วเรียวงามของนางล้วงร่องเสียวเล่น เลียนแบบข้าที่เคยทำกับหีของนางมาแล้ว
"อา...อา...อา...ท่านมาร์กัสสส...สสส"นางเอาแต่เรียกชื่อข้า แต่หลับตาพริ้มจิตใจล่องลอยไปถึงไหนต่อไหนแล้ว นางเองก็คงดมถุงหญ้านั่นเช่นเดียวกัน แต่ข้าไม่นึกว่ากับเด็ก 9 ขวบมันก็ได้ผลด้วยเหมือนกัน ข้ามองหาถุงหญ้าเจ้าปัญหาเห็นว่ายังตกอยู่ข้างกายโดโรธี ข้าจึงปล่อยเด็กน้อยให้อยู่ในโลกส่วนตัวของนาง กลับไปหาโดโรธีที่กำลังต้องการความใส่ใจจากข้าอยู่
"ฮือ...ฮือ...ท่านมาร์คัส ช่วยข้าที...อา...ข้าไม่ไหวแล้วววว"ข้าขยับเข้าไปใกล้เด็กสาวเพื่อเฝ้าสังเกตอาการของนางอย่างใกล้ชิด ถึงแม้นางจะรู้ตัวแล้วว่าข้าจ้องมองอยู่ แต่โดโรธีก็ยังมิอาจอดกลั้นความใคร่ที่ก่อตัวขึ้นได้เลย นางจ้องมองข้าราวกับใช้ข้าเป็นเครื่องมือในการบำบัดความใคร่ของนาง
"จะให้ข้าช่วยอะไรล่ะ...ขอข้าดูชัด ๆ หน่อยสิ"โดโรธีเหมือนพยายามจะล้มเลิกความคิดที่จะให้ข้าช่วย นางพยายามทนอยู่ในสภาพเดิมสักพัก สุดท้ายนางก็ทนไม่ไหวอยู่ดี โดโรธีผู้เขินอายและสงวนท่าที ไม่เหลือเค้าเดิมของเด็กสาวที่ข้าเคยรู้จักเลย นางแหกขาออก เผยข้าเห็นว่าภายใต้กางเกงในที่ใส่ปกปิดส่วนเร้นลับของนาง รูหีที่เคยรับควยของข้ามาแล้ว บัดนี้กำลังถูกนางทำร้ายด้วยการเอาไม้คทายัดเข้าไป
"อา...อา...อา...ฮือ...ฮือ...หยุดไม่ด้าย ข้าหยุดตัวเองไม่ได้ ฮือ...ฮือ...ท่านมาร์คาสสสสส"หลังสิ้นเสียงร้องของนาง โดโรธีก็พรั่งพรูความรู้สึกออกมาเป็นหยาดน้ำแห่งความสุขสม โชคร้ายที่นางไม่ได้ถอดกางเกงในออกมาตั้งแต่แรก น้ำแห่งความสุขสันต์นั้นส่วนใหญ่จึงพุ่งรดกางเกงในของนางจนชุ่มโชกไปหมด สะโพกของนางร่อนไปมาอย่างไร้การควบคุม นางคงจะสูดกลิ่นของหญ้านั่นเข้าไปเต็มปอดทีเดียว
"เจ้าทำรถของข้าเปียกอีกแล้ว เด็กไม่ดี...ข้าจะสั่งสอนเจ้ายังไงดีนะ"
"อา...ท่านมาร์คัส ข้าขอโทษ...อา...อา ข้าไม่ได้ตั้งใจ..."ข้าแกล้งยึดไม้คทาของกลางที่นางกำลังใช้สำเร็จความใคร่มาถือเอาไว้ พอไม่มีอุปกรณ์แล้ว นางจึงได้แต่ใช้มือเปล่าถูหีนาง พร้อมกับร้องครวญครางด้วยน้ำเสียงที่แสนทรมาน
"ฮือ...ฮือ...ท่านมาร์คัส ได้โปรดอย่าแกล้งข้าเลย ขอไม้คทาของข้าคืนเถอะนะ...อา"
"หึ ๆ ๆ ข้ามีของที่ดีกว่าไม้คทาของเจ้าเยอะ รับรองว่าเจ้าจะต้องชอบมันแน่ ๆ"ไม้คทาในมือข้ามันไม่มีประโยชน์สำหรับคนพี่แล้ว แต่น่าจะมีใครบางคนอยากใช้มันในตอนนี้ ข้าจึงหันไปหาโดโรเธียร์ที่แม้ตอนนี้ก็ยังคงเอามือล้วงหีตัวเองเล่นโดยไม่สนใจใคร ข้าลองเอาไม้คทาที่ยังคงชุ่มไปด้วยน้ำเมือกใคร่ของโดโรธีแหย่เข้าไปในรูหีโดโรเธียร์ ปรากฏว่ามันเข้าไปได้ แม้จะไม่ได้ลึกมากก็ตามที
"อา...อา"ดูเหมือนเจ้าตัวเล็กจะถูกใจของเล่นชิ้นใหม่ที่ข้ามอบให้ หลังจากข้าทิ้งไม้คทาของพี่สาวไว้ในรูหีนางแล้ว โดโรเธียร์ก็ใช้มันแหย่รูหีตัวเองแทนนิ้วของนาง ด้วยขนาดของมัน ในไม่ช้ารูหีของเด็กน้อยจะต้องพร้อมรับควยของข้าอย่างแน่นอน แต่ข้าก็ไม่อยากให้นางรู้สึกเสียวอยู่เพียงลำพัง ข้าจับนางพลิกหันมาอีกข้าง เพื่อให้เด็กน้อยได้เห็นกับตาว่าข้ากำลังทำอะไรกับพี่สาวของนาง
(https://attachments.xonly8.com/images/57475b139f6f21b882198cc4e8f53cdfe914bb88.png)
ข้าลุกขึ้นยืนพร้อมกันนั้นก็ถอดกางเกงของข้าออก อวดลำควยที่แข็งโด่เพราะลีลายั่วยวนของสองพี่น้อง ออกมาให้โดโรธีเห็น ดุ้นควยของข้าผงกหัวดีใจเป็นอย่างยิ่ง เพราะเหยื่อในคราวนี้ไม่ได้นอนหลับให้ข้าเย็ดแบบไม่รู้เรื่องรู้ราวอีกต่อไปแล้ว แต่เป็นโดโรธีที่ยังคงมีสติสัมปะชัญญะครบถ้วนทุกประการ แถมยังมีอารมณ์ใคร่ที่รอการปลดปล่อยจากข้าอีกด้วย
"กางเกงในเจ้าเปียกหมดแล้ว ถอดออกดีกว่านะ"ข้าตรงเข้าไปหาโดโรธี ล้วงเอากางเกงในที่เปียกชุ่มของนางออกมาได้อย่างง่ายดาย และโยนทิ้งไปอย่างไม่ไยดี
"อืม...ดูเหมือนตรงนี้ของเจ้า อยากจะให้ข้ายัดอะไรสักอย่างเข้าไป ใช่ไหมนะ"ข้าสอดมือเข้าไปหาร่องเสียวของนาง เด็กสาวก็เปิดทางให้ข้าจับด้วยความเต็มใจ ข้าหยอกล้อรูสวาทของนางด้วยการเอานิ้วล้วงเข้าล้วงออก โดโรธีก็ออกอาการสั่นสะท้านไปทั้งร่าง รูหีนางขมิบตอดนิ้วของข้าถี่ยิบยิ่งกว่าก่อนหน้านี้เสียอีก นับว่าข้าคิดถูกจริง ๆ ที่เก็บหญ้าวิเศษนี่กลับมาด้วย มันสามารถเปลี่ยนเด็กสาวที่ดูเรียบร้อยให้กลายเป็นสาวน้อยร่านสวาทได้ในทันที
"ฮือ...ท่านมาร์คัส อา...ใช่ค่ะ...แบบนี้แหละ...อือออออ"
"พูดให้ชัด ๆ สิที่รัก ว่าเจ้าต้องการให้ข้าทำอะไรกับหีของเจ้า"ข้าแกล้งถอนนิ้วออกจากหีของนาง ปล่อยให้อารมณ์เสียวของเด็กสาวขาดช่วง ทันทีที่ทำแบบนั้นก็ดูเหมือนนางจะเดือดร้อนขึ้นมาเลย
"ฮือ...ท่านมาร์คัส อย่าแกล้งข้าสิ ฮือ...ฮือ...ข้า...ข้าอยากให้ท่านล้วงหีข้า ได้โปรดเถอะ...ล้วงหีข้าต่อเถอะนะ"โดโรธียอมละทิ้งความอายทั้งหมด เอ่ยความต้องการของนางให้ข้าฟัง มันช่างรื่นหูซะนี่กระไร ความน่ารักของโดโรธีเห็นทีจะตอบแทนเพียงเท่านี้ไม่ได้หรอก ข้าถอนนิ้วของข้าออก และก่อนที่นางจะทันได้โวยวายอีกครั้ง ข้าก็ยัดควยของข้าเข้าไปแทนที่แล้ว
"อา.....ท่าน...ท่านมาร์คัส...อา...ท่านเอาอะไรล้วงหีข้า ฮือ...ทำไมมันใหญ่จัง อา..."ร่องหีที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยเมือกเสียวของนาง ทำให้ควยของข้าผลุบหายเข้าไปในรูหีนางอย่างง่ายดาย แม้ควยของข้าจะใหญ่กว่าด้ามไม้คทา แต่นางก็ต้อนรับข้าด้วยการขมิบหีตอดควยถี่ยิบแบบแทบลืมหายใจ
"หึ ๆ ๆ มันก็คือควยของข้ายังไงล่ะ ถ้าเจ้าไม่ชอบมัน จะให้ข้าเอาออกก็ได้นะ"
"อา....ไม่...ไม่...ไม่ อย่าเอาออกนะคะ...อา...อย่าเอาออก...อา...อา"โดโรธีที่กำลังเสียวซ่านกับของเล่นชิ้นใหม่ที่นางไม่เคยรู้จัก หีของนางขมิบควยข้ารัว ๆ จนข้าแทบจะอดทนไม่ไหว แต่ข้ามีภารกิจที่ต้องสั่งสอนนางเสียก่อน
"อา...โดโรธี เจ้าชอบควยของข้าหรือไม่ ตอบให้ข้าชื่นใจทีสิ"
"ฮือ...ท่านมาร์คัส...ท่านแกล้งข้าอีกแล้ว อา...ข้าชอบควยของท่าน ข้าชอบควยของท่าน ฮือ...ฮือ""เด็กไม่ดี ต้องโดนเย็ดซะให้เข็ด"ข้าเริ่มกระเด้าหีของโดโรธีจากจังหวะช้า ๆ แต่สุดลำ ทุกจังหวะที่ข้าตอกควยเข้าไป ร่างกายของนางก็ตอบสนองด้วยการเด้งสะโพกสวนอย่างลืมตัว
"อา...เสียวจังเลย...ท่านมาร์คัส ทำไมมันเสียวอย่างนี้"โดโรธีร้องครางด้วยน้ำเสียงสุดกระเส่า ควยของข้าที่ทั้งใหญ่ทั้งยาว ยัดรูหีนางจนบวมเป่ง แต่เด็กสาวก็ไม่มีท่าทีรังเกียจข้าเลย หนำซ้ำนางยังเผยรอยยิ้มที่แสดงถึงความพึงพอใจออกมาด้วย ระหว่างที่ข้ากระเด้านาง มือของข้าก็ไม่อยู่ว่าง ๆ ข้าค่อย ๆ ปลดชุดนักเวทย์ฝึกหัดของนางออก เพราะในการฝึกนี้นางไม่จำเป็นต้องใส่ชุดใด ๆ
"อา...โดโรธี เจ้าช่างสวยถูกใจข้ายิ่งนัก"ผิวพรรณขาวผ่องไร้รอยขีดข่วนของนาง เปรียบเหมือนสมบัติล้ำค่าที่ข้าตามหามาตลอดชีวิต หน้าอกที่เริ่มตั้งเต้าคู่เดิมที่ข้าเคยขยำ บัดนี้ข้าสามารถนวดเฟ้นมันเล่น แถมยังก้มลงไปดูดมันต่อหน้านางได้โดยไม่ต้องกลัวอะไร โหนกเสียวที่เริ่มมีขนขึ้นตามพัฒนาการของนางก็ช่างเนียนนุ่มและทนรับแรงกระแทกจากข้าได้ดีเหลือเกิน แถมสีหน้าของนางที่เหม่อมองมา แสดงความพึงพอใจที่ทำให้ข้ายิ่งประทับใจนัก
"อา...ท่านมาร์คัส ข้าไม่เคยรู้สึกดีแบบนี้มาก่อนเลย...ฮือ...ฮือ..."
ยังเร็วเกินไปที่นางจะสรุปเช่นนั้น ข้าจับเรือนร่างอันไร้เรี่ยวแรงของนางพลิกคว่ำ โก่งตูดของนางขึ้นแล้วเปลี่ยนมาซอยหีนางในท่าหมา สัมผัสใหม่แห่งความเสียวคงจะทำให้นางรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก นางแอ่นตูดรับการกระเด้าของข้าอย่างเต็มใจ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังเป็นจังหวะ ดังสลับกับเสียงครางของเด็กสาว เกิดเป็นท่วงทำนองที่แสนวิเศษ
"ฮือ...ฮือ...อา...ท่านมาร์คัส ข้าเสียวจังเลย...อา"
"อา...เสียวสินะคนสวย แล้วเจ้าชอบให้ข้าเย็ดหีเจ้าแบบนี้หรือไม่"ข้าหยุดกระเด้าเพื่อพักเหนื่อย แล้วเอ่ยถามเด็กสาวที่ตอนนี้ไม่มีอะไรมาหยุดความร่านของนางได้อีกแล้ว
"อา...ข้าชอบ...ข้าชอบให้ท่านเย็ดหีข้า อา...ท่านมาร์คัส ได้โปรดเย็ดหีข้าต่อเถอะ...อา...อา"
"อา...เจ้านี่เป็นเด็กไม่ดีเอาซะเลยนะ""ฮือ...ฮือ...ข้าเป็นเด็กไม่ดี...อา...ได้โปรดเถอะท่านมาร์คัส ทำโทษข้า...เย็ดหีข้า ฮือ..."
ข้าตอบแทนการสารภาพอย่างจริงใจของนางด้วยการเร่งความเร็วในการกระเด้ามากขึ้น แรงกระแทกทำเอานมอกที่เริ่มตั้งเต้าแกว่งไปมาได้เหมือนกัน ข้าจับแขนข้างหนึ่งของนางไว้ เพื่อไม่ให้เด็กสาวหลุดจากการควบคุมของข้า
"อา...อา....ท่านมาร์คัส อย่าแกล้งข้าสิ...ฮือ...ฮือ"ข้าไม่ได้แกล้งอะไรนางสักหน่อย ข้าแค่จับขาข้างหนึ่งของนางยกสูงขึ้น เพื่อให้น้องสาวของนางเห็นชัด ๆ เท่านั้น ว่าหีของพี่สาวโดนข้าเย็ดอย่างไรบ้าง แต่ดูเหมือนนางจะหลับไปแล้ว จึงอดที่จะได้ชมช่วงเวลาอันน่าประทับใจของพี่สาว
(https://attachments.xonly8.com/images/cfc7769f6383acc2cf1e8d491e6af20dfd18ead2.png)
"ดูเหมือนน้องสาวเจ้าจะชอบคทาของเจ้าน่าดูเลยนะ..."โดโรเธียร์หลับตาพริ้ม นอนแผ่หราโดยมีไม้คทาของโดโรธีเสียบคารูหีนาง น้ำเมือกสวาทของเด็กน้อยกระจัดกระจายไปทั่วบริเวณ เห็นแล้วยิ่งทำให้ข้ามีอารมณ์
"แล้วเจ้าล่ะ...ชอบควยของข้ารึเปล่า"
"ฮือ...ฮือ...ท่านมาร์คัส ท่านแกล้งข้าอีกแล้ว ท่านอย่าเพิ่งหยุดสิ ข้าชอบควยของท่าน...อา...ข้าชอบควยของท่าน"
"เจ้ารักข้าไหม...โดโรธี"
"อา...รักสิ...ข้ารักท่าน...อา...ท่านมาร์คัส"
"เจ้าจะดื้อกับข้าไหม"
"ไม่...ไม่...ข้าไม่ดื้อ...อา...ข้าจะไม่ดื้อกับท่าน...อา...ข้าจะเชื่อฟังท่าน"
"ถ้างั้น...หลังจากนี้ข้าจะได้เย็ดหีเจ้าอีกไหม"
"ฮือ...ฮือ...แน่นอน ท่านจะเย็ดหีข้ากี่ครั้งก็ได้...ที่ไหนก็ได้...ฮือ...ฮือ...ท่านมาร์คัส อย่าทรมานข้าอีกเลยนะ"คำสัญญาที่ฟังแล้วทำให้ข้าชื่นใจยิ่งนัก ข้าจัดให้ตามที่นางร้องขอ รวบรวมพลังทั้งหมดที่มี รัวสะโพกกระเด้าหีของนางราวกับปืนกลชุดใหญ่
"อ๊า...อ๊า...อ๊า...อ๊า...อ๊า...ท่านมาร์คัส...ข้ารักท่าน...ท่านมาร์คาสสสสส"วินาทีแห่งสวรรค์ของสองเรา ข้าดันควยของข้าเข้าไปให้ลึกที่สุด ระบายความรู้สึกที่มีให้กับนางแทนรางวัล ส่วนนางก็ตอบรับข้าด้วยการขมิบหีล็อคควยของข้าแน่นไม่ยอมให้ไปไหน ร่างกายนางสั่นสะท้านไปด้วยความสุขที่ได้รับการเติมเต็ม เสียงร้องครางครั้งสุดท้ายของนาง เป็นท่วงทำนองเพลงรักที่ข้าฟังแล้วเปี่ยมไปด้วยความสุขที่สุดในชีวิต ข้านอนกอดเด็กสาววัย 13 คู่รักคนใหม่ของข้าอย่างทนุถนอม พลิกตัวนางให้หันมาจูบกับข้าอย่างดูดดื่ม ปล่อยให้นางนอนซบอกของข้าแล้วค่อย ๆ หลับไปด้วยความอ่อนเพลีย
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ทุ่งหญ้านี้เป็นสถานที่สำหรับคนที่ชอบ outdoor ถ้ามีเวลาเหลือก็จัดไปให้หมด