หวัดดีเพื่อน ตอนนี้ชื่อตอนว่า พี่เเชมจ้างให้ไปทำบุญ
...
คุณเเพรววดี ใส่ชุดสุทสีดำ ปากกาสีดำของเธออยู่ในกระเป๋าเสื้อเชิร์ตสีเหลืองข้างใน กระโปรงสั้นรัดรูปที่ใครๆชอบชำเลืองมองนั้น วันนี้เหมือนผู้บริหารทุกท่านจะมีสมาธิกับเอกสารเเค่เเผ่นเดียว เเถมเขียนไม่กี่คำ ด้วยปากกาของคุณสถาปนิกใหญ่เเละตัวเเทนกรรมการบริหารของบริษัทเเม่ เธอเขียนด้วยมือเองเเละส่งให้ให้คุณเสกวิศวกรท้ายเเถว ส่งให้ผู้เข้าร่วมประชุมทุกคน สาวสวย นั่งหน้าตาหลายอารมณ์ เดี่ยวก็ยิ้มให้เด็กสาวท้ายห้อง เด่วก็มีสีหน้าเรียบเฉยเเต่ดูเป็นมิตรกับกับบรรดาผู้บริหารทุกท่าน เธอเเวบมองหนมเค้กเเละน้ำชาที่สาวเลขาจัดเตรียมไว้ให้บ่อยครั้ง ตุ้มหูชินจังจอมเเก่นของเธอกวัดเเเก่วงไปมาตามการเคลื่อนไหวของคุณเเพรววดี นานๆครั้งเธอจะต้องมาโครงการนี่ด้วยตัวเองสักที เเพรววดีสถาปนิกใหญ่ผู้บริหารสูงสุดในห้องนี้ มองผู้ร่วมประชุมในห้องจำนวนไม่ถึงสิบคน ที่กำลังพูดคุยกันเบาๆ มองหน้าเธออย่างเกรงใจบ้าง เเต่ยังจ้องเอกสารเเผ่นเดียวเขียนด้วยปากกาสีดำ ลงชื่อ เเพรววดี นั้นอ่านซ้ำเเล้วซ้ำเล่า
เเละตรงมุมห้องนั้น เด็กสาวรวบผมม้าเรียบร้อยจัดเต็ม ในชุดเสื้อชอปสีฟ้า เเละกระโปรงสีดำสวย ทั้งๆที่ปกติเธอสามารถใส่กางเกงมาทำงานได้ เเต่วันนี้อยากเปลี่ยนสไตน์บ้าง เเต่เเอบเกเรกับระเบียบมหาลัยด้วยรองเท้าสีชมพูน่ารัก ชิบหาย ผู้บริหารดันเรียกหาเธอในวันที่เธอเเต่งตัวตามสบาย เธอเป็นนักศึกษาฝึกงานคณะวิศวะคนนึง สีหน้าเธอปกติ หวังใจว่าจะไม่มีใครใส่ใจมองรองเท้าสีชมพูน่ารักๆของเธอ คนสวยเอามือข้างซ้ายมือกุมมือข้างขวา เเต่ภายในรองเท้าชมพูน่ารักๆนั้น สาวน้อยจิกนิ้วเท้าตัวเองเล่นเเก้เกร็งเป็นบางครั้ง ผู้บริหารหลายคน สาวเเชมไม่เคยเห็น เเม้เเต่วันตรวจงาน ท่านคงเดินทางมาจากสาขาอื่นที่อยู่ใกล้เคียง ในห้องทั้งหนุ่มเเละเเก่ บางคนเเอบชำเลืองๆสาวน้อยหน้าตาสวยกันตามประสา เเต่ไม่นานนัก พวกท่านๆก็สนใจอยู่กับการอ่านกระดาษเเผ่นนั้นกันหมดเลย มีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้สถาปนิกใหญ่ไม่ออกหนังสือ หลายคนเรียนมหาลัยรุ่นน้องเธอ หรือบางคนก็เป็นรุ่นพี่ที่มหาลัยของเธอ เเต่บางคนเป็นเพียงคนที่ทำงานด้วยกันมายาวนานมาก นานจนรู้ว่าสาวสวยท่านนี้อยู่ในโหมดไม่ค่อยสบอารมณ์
เเพรววดีกวักมือเรียกสาวสวยเด็กฝึกงานที่ยืนอยู่มุมห้องง่ายๆ สาวเเชม เอามือชี้ตัวเอง เป็นคำถาม คุุณเเพรวเธอจึงกวักมือเรียกอีกครั้ง พร้อมขยับเก้าอี้ข้างๆเธอให้นั่ง เป็นการให้เกียรติขั้นสูงลิ่ว ทุกคนในห้องมองหน้ากันปริบๆ รวมทั้งไอ้เสก ผัวลับของเธอ มันเป็นวิศวกรท้ายเเถวในห้องนี้ คุณเเพรวจำสาวน้อยคนนี้ได้ดี เด็กสาวร้านเค้กเเสนอร่อย เธอเป็นเจ้าของร้านเค้ก เเละเป็นพี่สาวของผัวรายเดือนเธอ ไอ้ไข่หวานเย็ดทนเบิ้ลได้ ทำให้เเพรววดีจำเธอคนนี้่ได้ทันที ถึงสาวน้อยอาจจะจำเธอไม่ได้ว่าเธอเคยไปนั่งกินขนมเค้กร้านเธอเป็นชั่วโมงๆก็เถอะ เเต่ช่างเถอะ วันนี้มีเรื่องสำคัญกว่านั้น
'' ดิชั้นขอเข้าเรื่องเลย เราทำงานกันมานานเเล้ว ขอมือดี พร้อมอุปกรณ์ ของบริษัทคุณจ็อด มาดูเเลน้องชุติมา ตลอดเวลาที่เธอมาฝึกงานที่นี่ จนจบการฝึกงาน เเละ ต้องมีคนไปดูเเลน้อง ข้างบ้านน้อง อย่างน้อย 2 อาทิตย์ นับจากวันนี้ เป็นต้นไป ''
ท่านจ็อด ในชุดสูทสีดำ เช็คเหงื่อทั้งๆทีนั่งตากเเอร์อยู่เเท้ๆ ทำงานกับคุณเเพรววดีมาหลายโครงการ มันรับรู้ว่าอุปกรณ์ที่เธอว่าคือ ปืน เเละมือดีของคุณเเพรว คือ พวกระดับตำรวจเก่า ออกจากราชการเพราะเบือๆระบบ หรือตชดเก่า
'' ค่าใช้จ่ายต่างๆ บริษัทคุณป้อม รับผิดชอบ คุณป้อม โอเคไหม "
ไอ้ป้อมผู้รับเหมา หนุ่มเเว่น รีบพยักหน้า เเละยกมือ
" ครับๆ คุณเเพรววดี ผมจะคัดรปภ ที่ผมเลี้ยงไว้นานที่สุดดีที่สุดที่ผมเคยใช้มาให้เพิ่มให้ด้วย ผมจะคัดกรองด้วยตัวผมเองครับ ผมขอรับประกันครับว่าจะไม่ให้มีเรื่องเเบบนี้่เกิดขึ้นได้อีกครับ " สายตาคุณป้อมมองไปทางคุณเเพรวอย่างหวั่นๆ
กลัวท่านสถาปนิกใหญ่เปลี่ยนใจ ลงโทษมันรุนเเรงกว่านี้
'' ขอขอบคุณทุกท่านมากค่ะ '' เธอกล่าวเรียบๆเเสนสั้น เธอหันไปยิ้มให้นักศึกษาฝึกงาน สาวเเชมรีบออโต้ยิ้มให้เธอ เเล้วก้มหน้าดูกระดาษเเผ่นเดียวตรงหน้าต่อ เหนื่อยชิบเครียดสุดๆ
'' รู้ไหม ทำไมเเพรวไม่ออกหนังสือ " เธอหยิบช้อนเล็กๆตักหนมเค้กชิ้นน้อยๆกินกลางห้องประชุม หลังถามเสร็จ ทำให้ทุกคนค่อยคลายกังวล สีหน้าทุกคนดูมีสีสันขึ้น คุณเสกวิศวกรใหญ่ ก็เลยลองกัดหนมเค้กที่มันยังไม่ได้เเตะ ตั้งเเต่เข้าห้องเข้าปากบ้าง หนมเค้กพร้อมน้ำชาเเสนอร่อย มันวางตรงหน้าทุกคนนี่เอง เเต่ทุกคนไม่กล้าหยิบ สายตามันยิ้มเมือรับรู้ความอร่อยของหนมเค้ก ถึงคุณเเพรวจะซื้อมาฝากมันหลายทีเเล้วก็เหอะ
'' ทราบครับๆๆ " ทุกคนกล่าวเกือบพร้อมๆกัน
สาวเเชมเธออยากเล่นมือถือยิกๆ ตรงหน้าเธอ ก็มีหนมเค้กก้อนนึง เเต่เธอไม่กล้าขยับไปหยิบ เห็นคนกินหนมเค้กต่อหน้า ใครมันจะไม่อยาก น้ำลายคนสวยไหลออกมาตามธรรมชาติ เเต่เธอต้องเเอบกลืนมันไว้ ผู้ใหญ่เขาเครียดอะไรกัน ท่านสถาปนิกคนสวย วันนี่ทำไมถึงดุดันขนาดนี้นะ เเต่เธอก็อดยิ้มไม่ได้ นั่นเค้กร้านเธอเองนี่หว่า เเพรววดีเอื้อมมือมาหยิบจานหนมเค้กมาทางให้น้องชุติมา เเล้วยิ้มน้อยๆ เธอรีบยกมือไหว้อย่างรวดเร็ว นี่เเสดงว่าก้อนนี้เป็นเป็นเธอ เเต่จะกินเลยตอนนี้ดีไหมนะ
สาวเเชมอดใจยิ้มเล็กๆไม่ได้ เธอมองหน้าคุณเเพรวเเวบนึง ขณะที่เอื้อมมือไปทางหนมเค้ก ท่านสถาปนิกพยักหน้าหงึกๆ เธอยื่นถ้วยน้ำชาให้อีก
oO (อีเเชมจะบ้าตาย วันนี้เเชมวีไอพีสุดๆ )
สาวสวยต้องรีบยกมือไหว้อีกครัง้ ก่อนจะหยิบหนมเค้กเข้าปาก ขย้ำเข้าปากครึ่งก้อน ท่านสถาปนิกสาวดูเทคนิคการกินเค้กของคนทำเค้กตัวจริง ก็เเอบทึ่งว่านี่เหรอ วิธีการกินเค้กให้ถูกวิธี เธอเองได้เเต่ตักทีละช้อนเล็กๆ เเต่สีหน้าคุณเเพรวยังเรียบๆไม่ออกอารมณ์อะไร ผู้บริหารบางท่านเห็นอาการเกร็งของเด็กน้อยฝึกงานในห้อง ก็อดยิ้มเล็กๆไม่ได้
เเพรววดี เห็นสาวน้อยยิ้ม ก็ชื่นชม เธอผ่านเหตุการณ์มาขนาดนี้ ยังมีเเววตาที่ยิ้มเเย้ม ในหัวใจลึกๆของสถาปนิกสุดสวย นึกไปถึงน้องชายของสาวน้อยคนนี้ไปด้วย ไอ้หื่นนั่นก็คงไม่เเพ้พี่สาวมัน เเถมอึดสุดๆ
''หนู พี่จะเป็นตัวเเทนบริษัทวันนี้ ขอร้องนะ พักผ่อนอยู่บ้าน 5 วัน เด่วให้ทางเราเเก้ไขปัญหาภายในนิดหน่อย เเล้วค่อยมาทำงาน พี่ขอเเต่อย่าไปพูดกับใคร เรื่องเอกสารการฝึกงาน พี่จะให้คุณเสกรับผิดชอบโดยตรงเองสบายใจได้ ''
ท่านสถาปนิกสาวตักหนมเค้กคำเล็กๆกินไปด้วย พูดไปด้วย ทำให้การพูดคุยเป็นกันเอง เธอกำลังต่อรองกับสาวเเชม เพื่อผลประโยชน์ของบริษัทเเละตัวเธอเอง
พี่เเชมได้ฟัง ก็รู้สึก
oO ( โอโห เสนอโปรโมชั่นล้นใจขนาดนี้กันขนาดนี่เลยเหรอเนี่ย ) สาวสวยรีบยกมือไหว้ทุกประโยคที่คุณเเพรวพูด
'' หรือยังไง อยากเข้ามาเดินเล่นในโครงการหรือฝึกงานชดเชยตอนหลัง หลังน้องเรียนจบก็ได้ ทุกโครงการในเครือของบริษัทพี่ จะให้น้องเรียนรู้งานเพิ่มได้ 2 อาทิตย์ หรืออยากให้สอนอะไรหลังช่วงนี้ไปหน่อย ถ้ากลัวว่าหายไป 5 วันเเล้วจะไม่ได้ความรู้เท่าเพื่อน ให้ติดต่อคุณเสกนะ เข้าใจไหม อ่อ โทรคุยกับพี่ได้ตลอดเวลาด้วย '' ท่านสถาปนิกสาวยื่นนามบัตรให้สาวน้อย ทุกคนในห้องมองเป็นตาเดียว
สถาปนิกสุดสวยเธอพูดยืดยาว ก่อนที่จะพักกินน้ำชา คนอื่นๆก็เริ่มกินหนมเค้กก้อนที่ 2 กัน คุยเล่นกัน บรรยกาศเปลี่ยนเป็ํนหน้ามือหลังมือกับเมือกี้นี่ เป็นสัณณาณบอกว่า วันนี้่ใกล้จะจบเเค่ละ
พี่เเชมยกมือไหว้ท่านสถาปนิกใหญ่ซ้ำเเล้วซ้ำเล่า ก่อนจะกลับออกจากห้องไป นั่นมันห้องผู้บริหาร วิศวกรฝึกงานอย่างเธอต้องมามายืนตากเเดด หรือนั่งในตู้เล็กๆ เธอหรี่ตาเล็กๆเมือสัมผัสความรู้สึกได้ว่ามีบางคน อยุ่เบื้องหลังเธอนี่เอง ....
สาวน้อยหันกลับไปอย่างระเเวดระวัง เเต่เเล็วก็สะดุดกึก เธอออโต้ยิ้มเเละออโต้ยกมือไหว้อย่างฉับพลัน
คุณเเพรวมายืนข้างหลังเธอตั้งเเต่เมือไรกันเนี่ย คุณน้าคนสวยกอดอกในเสื้อเชิร์ตสีเหลืองอ่อน ที่เเค่ดูผ่านๆก็รู้ว่าหน้าอกข้างในนั้นจะตุ้มๆใหญ่สวยขนาดไหน กระโปรงสีขาวสวยอวดสะโพกงอนรับกับเเผ่นหลังที่บางเฉียบ อะไรจะขนาดนั้น ทั้งสวยทั้งเก่ง ตุ้มหุชินจังจอมเเก่นที่เธอสวม กระตุ้นความสนใจเธอเล็กน้อยว่าเคยเห็นมาที่ไหนนะ
เป็นครั้งเเรกที่่เเชมได้เจอผู้บริหารระดับสูงมาก ตั้งเเต่มาฝึกงาน เเถมดันมายืนข้างเสาคอนกรีตกลางเเดดจัด พี่ๆผู้หญิงที่นั่งผูกเหล็กคานข้างบนหัวเธอ เงียบกันไปหมดทั้งๆที่ยังหัวเราะคุยกันไปหยกๆตะกี่นี่เอง สายตาพี่ๆลุงๆกรรมกร จ้องมาเป็นจุดเดียว ไม่รู้สนใจหัวข้อสนทนา หรือสนใจเรือนร่างท่านสถาปนิกสุดเอ็กซ์ฺคนนี้กันเเน่ เด็กผู้ชายบางคนที่กำลังถือไม้กวาดกับถังน้ำที่ดันใส่ปูนซีเมนต์เล็กๆเเทน จ้องเอาๆ
'' ไหนพี่บอกเเล้วไงว่าให้ไปพักผ่อน 5 วัน มายืนทำอะไรอยู่ตรงนี้่ ''
คุณเเพรววดีพุดยิ้มๆ เธอมองหน้าสาวเเชมที่ถือตลับเมตร ยังใส่หมวกเซฟตี้สีขาวน่ารัก เเต่เอ วันนี้ใส่รองเท้าสีชมพูน่ารักด้วย สมัยพี่เรียน เขาใส่รองเท้าสีดำกันไม่ใช่เหรอ อะไรเนี่ย เธอเเอบขำในใจ เเพรววดีเธอเห็นลักษณะที่ดื้อเงียบๆเล็กๆในสาวน้อยคนนี้่ เเต่ท่านสถาปิกสาวไม่ได้เเสดงออกทางสีหน้าใด หน้าเธอสวยตลอดเวลา เเถมไม่สนใจสิ่งรอบข้างนักว่าร้อนเพียงใด ถึงเหงื่อจะเริ่มผุดขึ้นมาเเถวๆซอกคอเเละใบหน้าเเล้วก็ตาม วันนี้่เเดดเเรงจริงๆ
คุณเสกวิศวกรใหญ่ที่เดินตามคุณเเพรวต้อยๆ ยังเผลอยิ้มเล็กๆกับคำพูดคุณเเพรว เเต่ก็เเค่เเปปนึง ท่านก็มีสีหน้าจริงจัง หยิบกระดาษเเผ่นเล็กๆที่เหมือนจะเป็นเเบบก่อสร้างมาพลิกดูฆ่าเวลา ทำไมคุณเสกท่านมีเเบบก่อสร้างเล็กๆเอง ทำไมเเชมต้องหอบเเบบก่อสร้างอันเท่าบ้าน สาวเเชมได้เเต่งุนงง
'' วันนี้่เลยเหรอคะท่าน '' นางสาวชุติมาถามอย่างไม่เเน่ใจ
oO (นี่เเชมจะได้พักตั้ง 5 วันจริงเหรอเนี่ย เเถมได้คะเเนนฝึกงานฟรีๆตอนนอนอยู่บ้านด้วย ) สาวน้อยกระโดดโลดเต้นในใจ หนมเค้กๆๆๆๆ เเชมจะทำหนมเค้กเล่นทั้ง 5 วันเลย
'' ก็เออ สิวะ ''
คุณเเพรวหัวเราะพูดเล่นกับเธออย่างไม่ถือตัว เป็นครั้งเเรกที่สาวเเชมได้เห็นท่านสถาปนิกใหญ่หัวเราะ เเม้เเต่คุณเสกท่านก็ขำเล็กๆไปด้วย สีหน้าท่านมีรอยยิ้มมากขึ้น ไม่เคร่งเครียดเหมือนตอนอยู่ในห้องประชุม คุณเสกมองหน้าเธอเเวบนึง ก่อนจะเหล่สายตาไปยังเสาต้นนึงทางซ้ายมือในเวลาไม่นาน ก่อนจะยกกระดาษขึ้นมากาๆอะไรก็ไม่รู้
'' เออ คุณเสก เตรียมเเบบก่อสร้างชุดเล็กให้คุณชุติมาเธอด้วย เวลาน้องกลับมาจะได้ใช้เลย เเต่เอ ... พี่ว่านะ เเบบก่อสร้างม้วนใหญ่ๆหนักๆมันก็มีประโยชน์นะคะ "
ท่านวิศวกรเสก อดยิ้มขำกับการปล่อยมุกของสถาปนิกใหญ่ผู้เคร่งขรึมในวันนี้ไม่ได้ ส่วนบรรดาพี่ๆป้าๆที่ได้ยินมุกคุณสถาปนิกใหญ่ ก็พากันหัวเราะขึ้นมาอย่างอดไม่ไหว เมือคิดถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี่ไม่นาน น้องผุ้ชายที่กำลังตรวจดูเหล็กในพื้นหลายคนถึงกับยกมือโป้งให้สาวเเชมตรงๆเเถมยิ้มเจ้าชู้เล็กๆให้ด้วย เอาใหญ่เชียวเด็กพวกนี้ สาวเเชมบ่นในใจเเต่เขินๆ ไม่นานนักสองผู้บริหารใหญ่ของบริษัทเเม่ที่ต้องเเวะมาดูโครงการเล็กๆในต่างจังหวัดของเธอด้วยเหตุเร่งด่วนก็เดินมาส่งเธอถึงลานจอดรถ
oO( วันนี้อีเเชมวีไอพีสุดๆเลยเชียว )
พี่สาวไอ้ไข่นึกในใจ เธอยิ้มขำๆ หลังผ่านเรื่องซีเรียสๆมา
เเชมเเอบมองท่านสถาปนิกสาวเดินจากไป เเละท่านวิศวกรใหญ่คุณเสกเดินตามเธอต้อยๆอย่างเคร่งขรึม
คุณเเพรวเธอเดินผ่านเด็กถือถังปุนคนนึง สาวสวยคนนึง จุ่ๆ เธอก็หยิบหนมเค้กให้เด็กพวกนั้นคนละชิ้น รอยยิ้มของเด็กๆเเละรอยยิ้มของท่านปรากฎขึ้นพร้อมกัน ป้าๆเเถวนั้นรีบยกมือไหว้เธอยกใหญ่ เเล้วยี้หัวเด็กๆให้รีบยกมือไหว้คุณเเพรว
oO ( หนมเค้กร้านเเชมสุดอร่อย )
สาวเเชมยิ้มเเก้มปริ เธอจำคำน้องชายเธอว่าเคยมีลูกค้าบางคนมาเหมาเค้กเธอเเทบหมดร้าน ใช่พี่คนสวยนี่ไหมนะ
oO ( ออ .... พี่ผู้หญิงที่มานั่งกินหนมเค้กหน้าร้านเธอวันนั้นนี่นา )
สาวเเชมในที่สุดเธอก็จำได้ว่าเคยเห็นคุณเเพรวที่่ไหนอีก ตุ้มหูชินจังทีเธอคุ้นๆว่าเคยเห็นที่ไหน
oO (เเล้วดูนั่นสิ อือหือ ก้นเป็นก้นจริงๆ ท่านคะ ยิ่งใส่ส้นสูงด้วย สะโพกยิ่งเด้งเพิ่มอีก 20 เปอรเซนต์เลย )
ขนาดเเชมเป็นสาวสวย ยังเเอบชมไม่ได้ จู่ๆ เธอก็นึกถึงครูเเวว เมือนึกถึงเรื่องก้นผู้หญิง นามสกุลครูเเวว กับนามสกุลท่านสถาปนิกสุดสวยนี่ นามสกุลเดียวกัน ออ หรือว่าพี่เค้าเป็นเเม่ครูเเววด้วย
เรื่องของเรื่องไม่ได้มีอะไรเลย สาวเเชมคิดในใจเรื่องทีผ่านมา เธอเเค่มีเรื่องกับหัวหน้าคนงานนิดหน่อย เรื่องที่เธอเขียนรายงานตรงความเป็นจริงไปนิดเดียวเอง เเต่ตอนนั้นเธอดันไปอยู่วงล้อมของกลุ่มคนงานของบริษัทคุณป้อม ไอ้เลวนั้นต่อยเธอมาหลายหมัด เเล้วทำท่าเหมือนนักมวยเต้นฟุตเวิรฺเหมือนในรายการทีวี เมือหมัดที่ต่อยมาโดนเเค่ปลายผมยาวๆสวยๆของเธอ สาวเเชมเอาเเบบก่อสร้างขนาดใหญ่ที่ม้วนหนาๆ ฟาดไอ้เลวนั้นไปสามสีดอกจนมันชะงัก สาวเเชมเบื่อๆกับความไม่ได้เรื่องของมันเเต่อยากมีเรื่อง เธอมีเวลาเหลือเฟือเเอบมองดุลุงป้าๆกรรมการที่นั่งก้มหน้าอายๆ เธอจึงพอเข้าใจว่าไม่มีใครเห็นด้วยกับไอ้นักเลงคนนีสักคน เเต่ไม่กล้าทำอะไรมัน เพราะมันเป็นหัวหน้าพวกลุงๆป้าๆ ชวนมาทำงานด้วยกันมีบุญคุณ
'' มึงเล่นอาวุธเหรอ อีดอก '' มันตะโกนเสียงดัง
สาวเเชมมองกระดาษเเผ่นก่อสร้างม้วนใหญ่ๆของเธอ มันจะเรียกว่าอาวุธได้ไหมหว่า เธอคิดว่าเดี่ยวไม่ถึงนาที ก็ต้องมีคนเข้ามาช่วยเธอเเน่นอน ส่วนไอ้นักเลงนี่ อนาคตมันหมดเเล้วตั้งเเต่ 5 นาทีก่อนหน้า ตกงานเเน่นอน เธอเเค่ยื้อเวลาต่อไปหน่อยๆ ตอนนี้่เธออยู่ชั้น 13 ซึ่งเป็นชั้นสูงสุด ทำให้คนบางคนคิดอะไรบ้าๆเพี้ยน สาวสวยสบตาพี่กรรมกรผูกเหล็กอยู่ตรงคานทางเชื่อม เห็นเเกยิ้มขำๆมือเเกชูนิ้วโป้งให้ ประมาณให้กำลังใจลับๆ เพราะเเกก็เป็นลูกน้องไอ้เลวนี่เหมือนกัน ดูยังไงๆเเกก็คงลงมาช่วยเธอเเน่ ถ้าเธอคนเดียวไม่ไหว สาวเเชมใจชื่นขึ้นนิดนึง
ไอ้เลวนั้นมันชั่วกว่าที่คิด มันเริ่มไปหยิบเหล็กนั่งร้านท่อนนึงขึ้นมา สาวเเชมใจสั่นเล็กๆ เธอชักไม่เเน่ใจว่าเธอจะรับมือมันไหวไหม มันอาจจะไม่เป็นมวย เเต่ถ้ามันใช้เหล็กนั่นตีโดนเธอเเค่ทีเดียว เธอเจ็บหนักเเน่ๆ เมือไรจะมีพี่ๆขึ้นมาเนี่ยๆ สายตาเธอมองไอ้เลวอย่างระมัดระวัง ค่อยๆถอยๆ ค่อยๆถอยๆ จนมาชิดนั่งร้าน เธอเหลือบตามองหาเครื่องทุ่นเเรงอย่างฉับไว
'' ไอ้ควาย หยุดเลยมึง ''
เสียงผู้หญิงรูปร่่างอ้วนๆที่นั่งก้มหน้าอยู่ข้างหลังไอ้คนเลว เธอลุกขึ้นยืน ผ้าโม่งที่ให้คุลมหน้ากันเเดดถูกปลดออกเเล้ว เผยให้เห็นใบหน้าที่ไม่สบอารมณ์ สาวเเชมจำได้ว่าเธอคือเมียของไอ้บ้านั่้น เธอเคยผ่านไปคุยเล่นกับพี่สาวในที่พักของเธอตอนเดินเล่นในโครงการ สาวอ้วนเธอไม่พูดเปล่า มือของเธอลอยไปประทับบนใบหน้าของมันหลายฉาด เเดงไปทั้งหน้า สลับกับการตีศอกเเละต่อยส่งท้าย
เธอชี้หน้ามันดุดัน
''หน้าไม่อาย ทำงานห่วยเอง ดันไปหาเรื่องเขา สู้ผุ้หญิงก็ไม่ได้ มึงทำกูซวยขนาดนี้ ไปไหนก็ไปเลย ไปเลย "
เหมือนจะเกิดการเปลี่ยนเเปลง เมือคุณพี่พูดจบ เหมือนลุงๆป้าๆจะเริ่มเเสดงว่าเห็นด้วยกับพี่ผู้หญิง เมือไอ้เลวนั้นเริ่มจะเปลี่ยนเป้าหมายไปต่อยพี่ผู้หญิงเเทน ทุกคนเริ่มทำตัวเป็นกำบังมนุษย์สร้างกำเเพงไม่ให้ไอ้เลวนั้นเข้าไกล้พี่สาวอ้วน เด็กผู้ชายถือกระป่องปูนหลายคนเริ่มกำหมัด มันจบละ ...
ถึงสาวเเชมไม่เข้าใจนัก เเต่เธอคิดว่าพี่สาวคนนี้น่าจะคุมใจคนงานได้เก่งกว่านักเลงคนนี้
" ต้องขอโทษคุณหัวหน้าด้วยนะคะ " พี่สาวผู้มาช่วยเเท้ๆ ดันมายกมือไหว้เเชมประหลกๆ ลุงๆป้าๆบางคนก็ยกมือไหว้เธอบ้าง จนเธอไม่คิดอะไรรีบไหว้ตอบทันที
" ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพี่สักนิด " เธอเอ่ยซื่อๆ
"เกี่ยวสิ มันผัวพี่ ...เเต่เเบบนี่ไม่ไหว คงต้องเลิกละ เดี่ยวมีเรื่องซวยๆอีกไปด้วย " เธอยังมีสีหน้าโมโหเมื่อพูดเรื่องเมือกี้
ออ พี่สาวคนนี้........วันนั้น
สาวเเชมเหลือบตามองบน เห็นผู้หญิงคนนี้่นั่งกินมะยมดองกับเพือนอยู่บนคานเล็กๆตัวนั้น ตอนกำลังผูกเหล็กคานอยู่ ตอนนั้น เหมือนทั้งคู่จะตกใจมาก เเต่สาวเเชมกลับพูดขำๆว่า ใกล้เลิกงานเเล้วเนอะ สองสาวจึงค่อยๆกินมะยมกันต่อ ก็จริงของเเชม อีกไม่กี่นาทีก็จะเลิกเเล้ว เธอเองก็จะไปหาร้านผัดกระเพราะอร่อยๆกินเหมือนกัน
" รู้จักร้านกระเพราะหมูกรอบไหมพี่ " สาวสวยยังยืนข้างเสาตัวเดิม เธอดูคนกินมะยมดองเเล้วดันหิวข้าวซะงั้น
เหมือนสองคนจะกล้าคุยกับเธอขึ้นเยอะ
" หัวหน้า พี่ไม่รู้หรอกค่ะ ร้านกระเพราหมูกรอบ เเต่ไปข้างหน้ามันมีร้านตามสั่งนะคะ ถ้าหัวหน้าเลิกงานเเล้วก็ลองไปดู อาจจะมีหมูกรอบ " เธอชี้มือไปใกล้ๆ ข้ามถนนไปยังหมุ่บ้านตรงกันข้าม
" ขอบคุณมากพี่ " สาวเเชมยิ้ม สาวนางนึงเหมือนจะพยายามยื่นมะยมดองให้เธอชิม เเต่พี่คนอ้วนดุ
" อีห่า เกิดหัวหน้าท้องเสีย มึงจะว่ายังไง " เเล้วก็หัวเราะกับสาวตรงหน้าขำๆไมไ่ด้ดุจริงจังนัก
รวมทั้งลุงๆป้าที่อยู่ใกล้ๆ ก็มีท่าทางผ่อนคลายขึ้นเยอะ บางคนก็ถึงกับเอาเเบบก่อสร้างมายื่นให้เธอ
" หัวหน้าๆๆ อันนี้มันหมายความว่ายังไง สอนผมหน่อยคับ "
สีหน้าหนุ่มน้อย ถึงสาวเเชมจะเห็นว่ามันเเอบมองหน้าของเธอบ้าง เธอก็เข้าใจดีมันเป็นเด็กผู้ชาย เเต่ในดวงตามันมีความใฝ่รู้จริงๆมากกว่าอยากมองผู้หญิงมากนัก เธอจึงเริ่มอธิบาย เหมือนจะมีเด็กคนงานมายืนฟังเธออย่างสนใจเพิ่มขึ้นสองคน วันนี้เเชมกลายเป็นครูซะงั้น เธอยิ้มขำๆ
เเพรววดีมองสาวน้อยขับรถออกจากโครงการไปเเล้ว ด้วยเทคนิดการเล่นเอ็มเอสเอ็นสูงลิ่ว สาวเเพรววดี เธอสามารถส่งเอ็มไปหาหัวหน้าโครงการบางคนได้
รู้ไหม เด็กนี่ใคร ลูกสาวอีต่าย เเพรวจะบ้าตายอยู่เนี่ย ...
ผมพลาดไปเเล้วจริงๆพี่ ถ้าพี่ต่ายรู้ ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน ผมดูคนผิดจริงๆ เห็นไอ้ห่ามันท่าทางขยัน ประวัติอาชญากรรมก็ไม่มี ไม่นึกว่าจะเลวได้ขนาดนี้่
น้องต่ายรุ่นเดียวกับคุณเเพรวนะเหรอครับ
เออ นั้นเเหละพี่ ต่ายวิศวะรุ่น 12 ขวัญใจใครหว่า สมัยนั้นนะ
555
555
โดนกันหมดทุกท่าน
555
ผมก็โดนยับเเน่ เหมือนเลี้ยงลูกเขาไม่ดี เเต่อดีตไม่ย้อนคืนนะ เราก็ได้เเต่ทำวันข้างหน้าละ
เเพรวว่า จะไป ...
ไม่ต้องเลยเเพรว ไม่มีอะไรดีขึ้น เด็กเอง มันก็จะมองว่าเรารับมันมาฝึกงานเพราะเป็นเด็กเส้น เป็นลูกเพื่อน ทั้งๆที่เรารับจากคุณสมบัติของเด็กล้วนๆ ไม่ได้ดูนามสกุล
ผมก็ว่างั้นพี่เเพรว ผมประกันว่าจะหาคนมาคุ้มกันยัยหนูคนนี้ได้ใน2วันนี่เเหละพี่ ผมจะเเถมหาประกบไอ้เลวนั้นด้วย ให้มันรู้ว่าเล่นกับใคร ขึ้นเเบลกลิสต์เเม่งเลย ให้มันมีประวัติอาชญากรติดตัวจนตาย สัดจริง
เเพรวได้ยินว่ายัยหนูมันฟาดไอ้นั่นด้วยม้วนเเบบก่อสร้างเเค่นั้น เด็กมันก็มีของนะ
เเพรว มันไม่ใช่เเค่กระดาษ มันกระดาษตั้งหลายเเผ่น เด็กน้อยมันถือเเบบก่อสร้างทั้งโครงการออกไป ไม่ใช่เเผ่นเดียวนะ เกินครึ่งร้อยเเผ่นไหมนะ ถ้าเป็นพวกเราถือคงหงายหลัง หนักชิบหายม้วนเบ่อเริ่ม ไอ้เลวนั่นโดนเเล้วมันจุก พี่ไม่เเปลกใจเลยนะ 5555 ยัยหนูคนสวยนี่มันใช้ได้อยุ่นะ คงเป็นมวยบ้างละ โชคดีไป ถ้าเป็นคนอืนป้องกันตัวไม่ได้ คนไปเจอไม่ทัน เเค่ไม่กี่นาที พวกเราจะซวยกว่านี่มาก ชื่อเสียงชิบหายป่นปี เพราะรูรั่วเล็ํกๆนิดเดียวเอง
ในห้องประชุม คุณเเพรววดีดูเข้มเเข็ง เเต่ในใจลึกๆ เธอก็เป็นผู้หญิงคนนึงที่ค่อนข้างจะอ่อนไหว
สาวเเชมนอนไม่หลับ นั่งดูหนังทีวีอยู่ บิ้กซินิมา สาวน้อยในชุดนอนลายการตูนอาราเร่ กลิ้งเล่นบนโซฟาเเดงๆ เธอรู้สึกว่างเหลือเกิน ไมไ่ด้ไปฝึกงาน ไม่มีใครถามอะไร ไขหวานก็เฉยๆ เเถมมันยังชอบที่เห็นเธอในห้องครัวทำหนมเค้กอยู่ หรือมานั่งเล่นกับเธอหน้าจอทีวี เวลามันเดินลงมาจากห้องนอน เธอเข้าใจดี สาวเเชมนอนคิดสูตรหนมเค้กที่เธอชอบ ก่อนจะนำหนมเค้กที่นวดได้ที่่เเล้วเข้าเตาอบ
เธอเเวะเดินไปดูไข่หวานที่ไม่ชอบปิดประตูห้องนอน มันเปิดไว้ ร้อนก็ไม่เปิดเเอร์ มันนั่งอยุ่หน้าคอม เสียบหูฟัง เธอเดินเข้าไปจนไกล้มันยังไม่รู้ตัวอีก เเชมประหลาดใจเล็กๆทีตรงหน้าของไข่หวาน ดันมีกองหนังสือวางอยู่
oO (ไข่หวานของพี่อ่านหนังสือด้วย ) พี่เเชมอมยิ้มเล็กๆ
หน้าจอคอมมีรูปภาพที่เธอเห็นจนเบือ ไข่หวานยืนอยู่กับครูเเวว เเละอีหนิง ข้างหลังเป็นรูปปั้นยักษ์ มันเอาอะไรคิด คนอืนๆมีเเต่รูปดาราติดหน้าจอ เเต่ใข่หวานมีภาพหน้าจอเป็นรูปครูกับรูปเพือนพี่สาว อีหนิงมันจะหักอกไข่หวานตอนไหนนะ สาวเเชมนึกถึงเหตุการณ์ในอนาคต มองยังไงเธอก็มั่นใจว่าอีหนิงมันรู้ว่าไข่หวานคิดอะไรกับมัน มันรู้เเน่ๆ อีหนิงมันคิดอะไรของมันนะ น้องเธอไม่ผ่านรอบคัดเลือกเเน่นอน เเต่อีหนิงมันจะทำยังไงนะ วิธีหักอกผู้ชายของอีหนิงน่าศึกษามากๆ
เหตุการณ์เเปลกๆในวันที่มันมานอนคร่อมตัวเธอ ทำท่าจะจูบเธอในวันนั้น เหมือนไข่หวานน้องของเธอ จะทำคะเเนนขึ้นได้มากโข เเต่ยังไงก็ไม่น่าจะผ่านเกรณ์อีหนิงอยูดี พักหลังๆ ไม่ค่อยเห็นว่าจะมีใครเเวบมาหาอีหนิงทีมหาลัยด้วย คงบาดเจ็บไปหลายคนละ
เเต่ก็นะ ช่วงนี้่มันช่วงฝึกงานใครจะไปมหาลัยหาจีบสาวกันละ สาวเเชมนึกขึ้นได้ก็เขกหัวตัวเองเบาๆ เเต่ไข่หวานดันหันมาได้ไงเนี่ย เธอเลยยีหัวน้องชายตัวเองเล่น
'' พี่เเชมให้ผมไปเฝ้าร้านเค้กไหมพี่ วันเสาร์ ''
ไข่หวานอ้อนอยากได้เงินค่าขนม มันรู้ว่าถ้าวันไหนพี่เเชมบอกให้มันไปเฝ้าร้านหนมเค้กคือวันรวยของมัน เพราะพี่เเชมบอกเสมอว่า ขายได้เท่าไรพี่ให้ไข่หวานหมดเลย
บางที สาวเเชมก็คล้ายไข่หวานมาก จะข้ามคำถามคนอื่น เเล้วตั้งคำถามกลับไปเเทน พี่น้องคู่นี้
'' ไข่ พี่อยากไปทำบุญ พอดีช่วงนี่ซวยๆ วัดนี้อยู่ไกลไหม พี่อยากไปดูรูปปั้นนี่ด้วย สวยดี " เธอเอานิ้วจิ้มจอคอม ตรงหน้าอีหนิงด้วยความหมั่นไส้หน้าตาน่ารักๆใสๆของมัน
" สวยๆเยอะพี่ มีเเต่องค์ใหญ่ๆเป็นร้อยๆองค์ " ไข่หวานบอกข้อมูล สาวเเชมถึงกับอึ้ง รู้สึกอยากตั้งคำถาม ใครกันนะมาสร้างรูปปั้นขนาดยักษ์ใหญ่ขนาดนี่เป็นร้อยๆองค์ได้ องค์สององค์ก็ว่างานช้างเเล้ว
เเต่ ระยะทาง เเละเส้นทางเข้าวัด ที่ไข่หวานให้ข้อมูล ทำให้พี่เเชมคนสวยนิ่งคิดอยู่นาน นานมาก
oO ( ไปกลับคงเป็นวันเลยสินะ ) คนสวยเกาหลังหูเเกรกๆ ทั้งๆที่ไม่ได้คันอะไรเลย ไข่หวานมองอาการพี่สาวเเล้ว มันเดาว่าพี่สาวมันอาจจะไม่ค่อยอยากไปเท่าไร มันจึงรีบเสนอโปรโมชั่นของมันทันที
" พี่เเชม ผมไปทำบุญให้พี่ได้นะ พี่ไม่ต้องเหนือยไปเอง ''
" เท่าไร '' สาวเเชมยิ้มอย่างรู้ทัน ก็ดี ใจจริงๆของเธออยากไปนอนเล่นที่ร้านเค้กของเธอมากกว่า
'' 390 คับพี่เเชมคนสวย '' ไข่หวานเสนอโปรโมชั่นใจร้ายหน้าเลือดสุดๆ
เเชมคนสวยวางใบสีเเดงๆ 6 ใบให้น้องชายตัวเอง เเต่เเถมขยี้หัวเเข็งๆของมัน 6 ครั้งด้วย
" นักธุรกิจจริงๆ น้องชั้น เด่วพรุ่งนี้เอาหนมเค้กไปใส่บาตรด้วย ขายด้วยก็ได้ " สาวเเชมบ่นขำๆ
ก่อนออกจากห้องไป สาวเเชมหยิบใบเเดงให้น้องอีก 2 ใบ เผื่อฉุกเฉินตอนเดินทางไกล ถ้าเธอไปเอง ก็หมดเวลาทั้งวันเหมือนกัน
สาวเเชมออกจากห้องน้องชาย ขี้เกียจบอกให้มันนอนเเต่หัวค่ำ ถึงพูดไปไขหวานก็ไม่น่าจะเชื่อฟังหรอก เธอกลับเข้าห้องนอนเเล้วหลับไปอย่างรวดเร็ว
ไข่หวานเดินในตลาด กำลังรอรถสองเเถวจะไปบขส เข้าเมืองไปวัดที่ต่างจังหวัด สายตาของมันเห็นสาวสวยคนนึงกำลังคุยกับพี่เจี้ยบคนสวยในร้านขายยา สาวคนนั้นใส่เสื้อเชิร์ตกีฬาสีเเดงเเละกางเกงวอรมสีดำ ก้นของเธองอนสวยดีจริงๆ ไข่หวานส่งยิ้มให้พี่เจี้ยบไกลๆ มันนึกว่าพี่เจี้ยบไม่เห็น พี่เจี้ยบเห็นไอ้ไข่เเล้วเเต่เธอหันกลับมาสนใจลูกค้าสาวตรงหน้าอย่างรวดเร็ว สาวเจี้ยบกำลังรอว่าไอ้ไข่มันจะเข้ามาซื้อถุงยางร้านเธออีกมั้ยนะวันนี้
'' วันนี้่ไม่ได้มาซื้่อยาคับ เดินผ่านเลยเเวะว่าถามว่าพี่เเกะเพลงสายล่อฟ้าไปถึงไหนเเล้วคับ ''
ไข่หวานตัดสินใจเดินเข้าไปในร้านทักทายพี่เจี้ยบ สาวน้อยในชุดเสื้อยืดขาวกางเกงยีนต์ยิ้มขำๆ ก่อนจะตอบตรงๆว่ายังไม่ได้เเกะเลย เเต่จะรีบดำเนินการให้เร็วที่สุด พี่เจี้ยบหัวเราะดังๆเป็นธรรมชาติของเธอ จนหญิงสาวเสื้อเเเดงคนนั้นอดยิ้มไม่ได้
พอไข่หวานมันถูกถามกลับด้วยข้อความเหมือนกัน ไอ้ไข่ก็โม้ใหญ่ว่าครูเเววสอนพิเศษให้มันหลังมันถางหญ้าเสร็จ หวังจะเห็นใบหน้าเเสดงความอิจฉาเเละความทึ่งของคนสวย เเต่สาวเจี้ยบหัวเราะ
'' น่าเห็นใจครูเเววนะ ไข่หวานนะมีพรสวรรค์เเต่ต้องขยันกว่านี้นิดนึง ''
ลูกค้าสาวสวยคนนั้นยืนฟังบทสนทนาอย่างขำๆ ก่อนที่เธอทำท่าจะเดินออกจากร้านไป เเต่สายเกินไปละ
'' หวัดดีคับครูจอย ครูจอยไม่สบายเหรอคับมาร้านยา '' คำทักทายประหลาดๆเเบบนี้ทำให้สาวเจี้ยบอดยิ้มไมไ่ด้ เธอพยายามกลั้นหัวเราะเต็มที่ละ ไข่หวานทำยังกะร้านขายยามีเเต่ยาให้ซื้อ 555 ทีมันยังมาซื้อเเต่ถุงยางที่นี่เลย
'' อ่อ ครูมาซื้อเกลือเเร่นะ ช่วงนี้ออกกำลังกาย ไม่ได้ป่วย '' เธอตอบยิ้มๆก่อนจะรีบหันหลังกลับ
oO ( ร้านขายยาไม่ใช่ที่จีบสาวนะไข่หวาน ตามพี่มาไวๆ )
สาวสวยคิดชวนไข่หวานในใจ ยังกะไอ้ไข่มันจะอ่านใจคนได้ สาวจอยยังไงก็ไม่ชินกับการชวนคุยเเต่ตามองนมตลอดของไอ้ไข่ เเต่ก็ดีใจที่มันเป็นห่วงเธอ
วันนี้เธอว่าจะชวนชาคริตไปเที่ยวในเมือง เเต่อาจจะมีอะไรทำสนุกๆเเก้เซ็งก็ได้ในวันนี้ ผลการเรียนที่ออกมาทำให้สาวจอยอารมณ์ดี เธอได้เรียนต่อป.โทเเน่ ไม่ต้องกลับไปเดินตามพ่อที่เป็นนักการเมือง ออกงานนั้นทีงานนี้ที น่าเบื่อ
ไข่หวานคุยทักทายกับพี่เจี้ยบอีกสามประโยคก็ออกจากร้าน เพราะเกรงใจคนสวย เข้ามาคุยเฉยๆ ไม่ซื้อของสักบาท ส่วนสาวเจี้ยบนั้นหัวเราะเเฮะๆ
oO ( วันนี้่ไข่หวานไม่ได้มาซื้อถุงยางเเฮะ ฝนจะตกไหมเนี่ย )
ไอ้ไข่เดินออกจากร้านขายยา มันเดินไปตามฟุตบาทด้วยท่าทางไม่ได้รีบนัก มันเผื่อเวลาเดินทางไว้เป็นชั่วโมงเเล้ว
" ไข่หวานๆ " มีเสียงเรียกเบาๆจากซอกเล็กๆข้างร้านขายยานั้น ไอ้ไข่มันชอบเดินมันรุ้เเทบทุกซอยในเมือง มันรีบหันหน้าไปทันที เห็นพี่จอยคนสวยยืมยิ้มกวักมือเรียกอยู่ มันรีบเดินเข้าไปหา
oO (เเล้วทำไมพี่จอยต้องมายืนในซอยด้วย ) ไข่หวานตั้งข้อสังเกต
'' พี่จอยมายืนทำไมตรงนี้คับ '' ไข่หวานถามโง่ๆ สาวจอยอมยิ้มมองหน้ามันเเววตาเเวววับ ด้วยสัญชาติญาณ ไอ้หื่นมองซ้ายมองขวาจนมั่นใจ เเล้วมันถึุงรีบปราดเข้าไปประกบจูบปากคนสวยทันที ทั้งคุ่ดูดปากกันไม่นานนัก พอได้สัมผัสรสจูบที่อิ่มเอิมไปทั้งสองคนที่ห่างหายไปนาน เเต่ไอ้ไข่ทั้งจูบทั้งบีบนมอวบอิ่มนั้น มือป่ายเปะไปเค้นก้นสวยๆเด้งๆนั้นครบทุกอย่างใน 1 นาที สาวจอยก็ได้เค้นท่อนลำที่เธอเเอบมองตั้งเเต่ในร้านขายยาเเล้ว หัวใจของทั้งสองคนเต้นตึกตักที่มาทำอะไรกลางเเจ้งกลางตลาดขนาดนี้่
''วันนี้พี่จอยอยู่หอไหมคับ '' ไอ้หื่นเริ่มเปิดประเด็นเเล้ว สาวสวยยืนนึกตั้งนาน ก่อนที่จะตอบว่าวันนี้จะนั่งเล่นเกม เห็นรอยยิ้มหื่นๆเเล้วสาวสวยเกิดนึกสนุกขึ้นมาหน่อยนึง ในใจเธอก็คิดว่าดีเหมือนกัน หาอะไรที่ทำเเล้วสนุกกว่าเล่นเกม หรือไปเที่ยวกับชาคริตก็น่าจะไม่เป็นปัญหาอะไร เเต่เธอมองดูไอ้ไข่ นอกจากเสื้อยืดขาวๆกางเกงสั้นๆฟิตๆเเล้ว มันยังมีเป้สะพายของที่หลังของมันด้วย
'' เเล้ววันนี้ไข่หวานจะไปไหน ไม่เเวะมาคุยกับพี่บ้างเลย '' สาวสวยเเกล้งงอน ท่าทางเเบบนั้น ไอ้หื่นหันซ้ายหันขวาเเวบนึง ก็เเอบหอมเเก้มเธอไปฟอดนึง ก่อนที่มันจะนึกออกว่าวันนี้มันมีภาระกิจนีนา
''เกือบลืมพี่ ผมจะไปทำบุญเเทนพี่เเชม วัด ****** ที่พวกเราไปกันตอนไปทัศนะศึกษานะ ''สาวจอยทำท่านึก เธอมองมาที่ไอ้ไข่ด้วยท่าทางมึนๆ
'' วัดที่มีรูปปั้นใหญ่ๆเยอะๆไงพี่ ที่พวกเราไปกับรถโทมัสตอนงานทัศนะศึกษานอกโรงเรียนไงพี่ เด่วผมต้องไปรอรถสองเเถวต่อรถเข้าเมืองละ ''
สาวจอยพยักหน้าเธอนึกออกละ วัดที่รุปปั้นใหญ่ๆเยอะๆนะ เธอนิ่งไปครู่นึง
'' พี่จอยอยากไปทำบุญไหมคับ ไปขึ้นสวรรค์ด้วยกัน '' ไอ้ไข่มันเขยิบเข้าไปใกล้สาวจอยขึ้นอีก ทำไมเธอจะไม่เข้าใจว่ามันพูดเรื่องอะไร หญิงสาวหน้าตาเเดงระเรื่อ
oO (โธ่ ไข่หวานมุกเป้ก ทีอย่างนี้ละคล่องเลยเชียวนะน้อง )
เเต่สาวจอยก็เคยได้ยินเขาบอกว่า ถ้าขัดขวางคนจะไปทำบุญ จะตกนรก เธอจึงไม่อยากเสี่ยง
สาวสวยมองหน้าไข่หวานครู่นึง เธอเดินออกจากซอยเเคบๆ ไม่พูดไม่จาอะไร ไอ้ไข่ก็งงๆเเต่ก็เดินตามสาวจอยไป
"ปะ พี่ไปส่งในเมือง ไม่รุ้เมื่อไรรถสองเเถวจะมา ใช้เวลาก็พอๆกันเเหละ พี่ก็ว่างๆวันนี้่ '' สาวจอยยิ้มขำๆเมื่อเห็นอาการเสียดายบางอย่างของไอ้ไข่ มันเป็นผู้ชายที่พึลึกกึกกือจริงๆ รู้ว่าอยาก ดูออก เเล้วก็ไม่เเวะมาเอง
พี่จอยขับรถเก่งมาก เธอไม่ได้ขับรีบร้อนอะไร เเต่เเทบไม่ได้เหยียบเบรค รถราบนถนนไม่ค่อยมีมากมายนัก ความร่มรื่นของสองข้างทางทำให้ทั้งสองคนเพลิดเพลินจนลืมสนใจเรืองใดๆ เเต่ไข่หวานมันก็ยังนิสัยไม่เปลี่ยน มันใช้สายตาบนเรือนร่างสาวในชุดกีฬาสีเเดง มากกว่าต้นไม้ใบหญ้าบนถนน จนเมื่อรถขับผ่านมาถึงป้ายบอกระยะทาง อีก 5 กิโลเมตรจะเข้าถึงตัวเมือง รถคันสวยสีฟ้าก็จอดข้างทางใกล้ๆต้นไม้ใหญ่ต้นหนึง บรรยากาศร่มรื่น ข้างซ้ายมีเเต่ทุ่งนา ทางขวามีบ้านคนบ้างเเต่ไม่มาก ไอ้หื่นยิ้มดีใจออกหน้าออกตาอย่างเปิดเผย สาวจอยนึกหมั่นไส้จนหญิงสาวเกิดนึกอยากจะเปลี่ยนใจเเต่ไม่ทันเเล้ว
ไข่หวานรีบจู่โจมเธอทั้งจูบปาก ทั้งฟอนเฟ้นติ่งหูเเละซอกคอหอมๆของสาวสวย ทั้งเค้นคลึงนมสองเต้านอกเสื้อกีฬาสีเเดง ก่อนจะสอดมือเข้าไปเกาะกุมกับเนื้อนมอวบเต็มๆข้างในชุดกีฬา มือสากๆของมันเค้นไปทั่วความนุ่มเเน่นของสองเต้า เเถมหัวเเม่มือของมันยังคลึงหัวนมสาวจนสาวจอยตาปรอยๆ หายใจเเรงขึ้่นเรื่อยๆ เเล้วมือบ้าๆของมันนั้นยังซุกซนสอดเข้าไปใต้กางเกงวอร์มเเล้วเกี่ยวตรงนั้นของเธออีก อย่างเบามือ จนครูฝึกสอนจอยวูบวาบวามไหวไปทั่วร่าง ใจเต้นระรัว สาวสวยหลับตาให้มันคลึงเค้นบดบี้ขยี้เนินเสียวเธอหนักขึ้นเรื่อยๆ หญิงสาวอมยิ้ม เธอยกตัวขึ้นจากเบาะรถหน่อยนึง เเล้วถอดเสื้อกีฬาสวยๆของเธอออกทางหัว ท่อนลำไอ้หื่นหลุดออกมาตอนไหนไม่รู้ได้ พี่จอยคนสวยเอื้อมไปเกาะกุมเบาๆ
'' ถ้าไข่ไม่ไหวรีบบอกนะ เด่วมันจะเละเปรอะรถพี่ ''
เธอบอกไข่หวานเรื่องสำคัญให้มันจำไว้ เธอสบตากับไอ้หื่นครู่นึง ก่อนที่สาวจอยจะขยับมือเบาๆเเต่ไอ้ไข่เริ่มหายใจหนักหน่วง ปากของมันซุกไซ้ไปทั่วเนินนมไม่สนใจจะถอดยกทรง ลิ้นเเละจมุกของมันซอกไซ้ไปตามซอกคอหอมๆเเละติ่งหู เเล้วประกบปากจูบกับสาวจอยอย่างนุ่มนวลเเทน ลิ้นสองคนพัวพันกันไปทั่วสัมผัสเเลกความสุขกันกระนุงกระหนิง ไม่ได้เร่าร้อนรีบเร่ง เมื่อไอ้ไข่ไม่ได้ตอบคำถามเธอ พี่จอยเลยเปลี่ยนใจ เธอปล่อยมือจากท่อนอุ่นนัน้ ไม่เเน่ใจในอาการไอ้ไข่ว่ามันจะไหวไหม ปล่อยให้มันทำให้เธอฝ่ายเดียวต่อ ฟิมม์กรองเเสงในรถทำให้หญิงสาวตื่นเต้นขึ้นไประดับ
มือของไอ้ไข่ยังเเยงอยู่เบื้องล่่างต่อเนื่อง สาวจอยเลยถอดยกทรงสีขาวออกเอง เมื่อเต้าเต่งสองข้างลอยเด่นอยุ่หน้าไข่หวาน มันทังดูดทั้งบีบเค้นมั่วซั่วไปหมด สาวยจอยเริ่มซี้ดปากครางระยะๆ เเต่เธอยังมองเวลาบนหน้าปัดอยู่ตลอดเวลา อีกตั้งหลายนาที คนสวยเธอเริ่มเอนกายบนเบาะรถให้ไข่หวานละเลงลิ้นบนเต้าเเละหัวนมเเข็งๆได้ถนัดมากขุึ้นอย่างเกินห้ามใจ รถคันนิดเดียว ไอ้หื่นเห็นพี่จอยออกอาการอย่างนั้นมันจึงเร่งมือเร่งลิ้นทำงานทั้งข้างบนเเละข้างล่างหนักหน่วงขึ้นไปอีก สาวจอยเกินห้ามใจ เธอเริ่มหันไปจองเวรกับท่อนเเหลมเเข็งๆนั้นเบาๆนุ่มนวลๆ ไข่หวานรัวๆสะบัดนิ้วใต้กางเกงวอร์ฺมเเถมคว้านเข้าไปภายในเล่นกับความชุ่มโชกเพราะอารมณ์สาวอย่างมันมือ จนพี่จอยผวากระตุก มือของเธอโอบกอดมันไว้เเน่นครู่ใหญ่ ก่อนที่จะขบไหล่ไอ้ไข่เบาๆเเล้วเอนกายลงหายใจเหนื่อยๆบนเบาะคนขับรถ ไข่หวานยังคงลากลิ้นไปทั่วเต้าสวยที่ขยับขึ้นลงอย่างต่อเนื่อง เเล้วขบเม้นหัวนมสาวเบาๆ สาวจอยเเอ่นอกขึ้นลงสลับกันอยูไหวๆเป็นพักๆ เธอควานหาท่อนลำนั้นเเล้วขยำไข่ไอ้หื่นเบาๆเเต่เต็มกำมือ จนไอ้หื่นสะดุ้ง
เเต่เมื่อไข่หวานพยายามจะถอดกางเกงวอร์มเธอออก คงหวังจะเลียหีหรือเย็ดเธอ สาวจอยก็ไม่เเน่ใจนัก ไอ้หื่นมันทำอะไรเเปลกๆเป็นประจำ สาวสวยเธอเพียงเเตะมือมันเบาๆ มันก็หยุดการทำงานเเล้วหอมเเก้มฟอดเธอฟอดใหญ่ตักตวงความสุขเป็นครัง้สุดท้าย เเถมชวนเธอจูบเล็กๆ จมูกซุกไซ้ไปบนเเก้มขาวเนียนกินเนื้อที่ทุกจุดบนใบหน้าเธออย่างเเสนหื่น ก่อนจะกลับไปนั่งเป็นผู้โดยสารที่ดีเหมือนเดิม มันยังไม่ยอมใส่กางเกง หันไปมองเห็นพี่จอยกำลังมองมา สายตาไข่หวานอ้อนเเล้วอ้อนอีก จนสาวสวยส่ายหน้าขำๆ ไอ้หื่นถึงใส่กางเกง
ไม่ใช่อะไร เธอกลัวว่าจะติดพันจนไม่ต้องไปไหนกันละวันนี้เลยต้องสั่งการให้มันหยุดก่อน ถ้าไข่หวานไม่ได้ไปวัด เธอก็จะตกนรก เพราะชวนน้องไปสวรรค์ผิดวิธีอีก ด้วยสาเหตุนี้ ไม่นานนักสาวจอยก็ขับรถมาส่งไข่หวานทันรถจะออกจนได้ ก่อนเวลาครึ่งชั่วโมง ไข่หวานออกจากประตุรถ มันยกมือไหว้เธอบอกให้ชาวบ้านรับทราบว่ามีผู้ใหญ่ใจดีมาส่งมันที่บขส ทั้งๆที่ไม่จำเป็นเลย จะมีใครที่ไหนรุ้จักเธอ หรือไข่หวาน เเถวนี้่
หญิงสาวเปิดกระจกยิ้มให้ไข่หวานน้อยๆ เเล้วปิดกระจกรถ ขับรถกลับเข้าตัวอำเภอ
รถบสข ไม่ได้เเย่อย่างที่คิดเเถมไวกว่ารถโทมัส เพียงสี่โมงกว่าตอนเช้าๆ มันก็เอาเงินเเละหนมเค้กที่มันหอบมาไปถวายวัดจนได้ ก่อนจะกลับบ้าน ไข่หวานดูเวลาเเล้ว ยังเหลือเวลาอีกเยอะ วัดนี้มีรุปปั้นมากมายให้ดู ไข่หวานเลยเเวะซื้อลูกชิ้นปิงหน้าวัดเเล้วเดินดูรอบๆ
ทางถนนคอนกรีตสีขาวตัดกับสีเขียวขจีของต้นไม้สุดลูกหูลูกตา ใครจะคิดว่าวัดนี้ใหญ่ถึง 56 ไร่ มันยกมือไหว้เทพเจ้า4หน้าสูงเท่าตึกเเถวในตลาดบ้านมัน พระพุทธรูปรูปร่างอ้วนๆหุยานเเละใบหน้ายิ้มเเย้มมาทางไอ้ไข่ด้วยความเมตตา ไข่หวานยังจำวันนั้นได้ วันที่มันเเยกย้ายจากครูเเววหลังมีความสุขกัน
ไอ้หื่นทรุดตัวลง มันมองหน้าพระพุทธรูป มีบางอย่างที่ไข่หวานรุ้ว่าเป็นไปไม่ได้ เเต่มันไม่ยอมถอยหลัง
ความรู้สึกนั้นทำให้ไอ้หื่นนั่งมองหน้าพระพุทธรูปนั้นได้เป็นนานสองนาน นานกว่าเอาหนกเค้กไปฝากโรงครัวในวัดเสียออก ท่านยังคงก้มหน้าลงมามองไข่หวานด้วยเเววหน้ามีความเมตตากรุณาเหมือนเดิม
ชีวิตของคนจะมีเรื่องบังเอิญได้กี่สิบครั้งกันนะ
''พี่เกรซๆ มาดูมุมนี้สิ สวยๆ เด่วหนิงจะถ่ายรูปให้ ''เสียงผู้หญิงคนนึงดังอยุ่ไกลๆทางฝั่งต้นไม้มุมโน้น
''ไหว้พระท่านยังหนิง นั้นพระประจำวันพุธนะหนิง เออ นั่นเเหละ ถูก .. พี่ยืนมุมนี้่พอได้ไหม ''
''พี่เกรซขยับมาทางนี้หน่อย เอียงคอด้วย น่านละ สวย ขออีกรูปพี่ กันพลาด ''
เหมือนพีหนิง กำลังมาเป็นช่างภาพให้พี่เกรซ ไอ้ไข่ไม่เเปลกใจเลย วันนั้นอีเเอนนมโตก็บ้ากล้องบ้าถ่ายรูป มันถ่ายๆจนได้รูปเป็นหลายร้อยรูป ด้วยเทคโนโลล้ำอนาคตของครูเเวว ไข่หวานดูจนตาเเฉะ ก็ช่วยไม่ได้จริงๆนะ วัดนี้มีมุมสวยมากมาย ทั้งต้นไม้ สวน เเละที่สำคัญคือรุปปั้นขนาดโคตรยักษ์เป็นร้อยๆรูปเต็มวัดไปหมด
พี่หนิง พี่เกรซ ... ชัวเลย เสียงด้วย ไข่หวานเพิ่งได้ยินเสียงพี่เกรซครั้งสุดท้ายตอนในงานวันเเต่งงาน มันจำได้เเล้ว
ไข่หวานกราบพระท่าน 3 จบอย่างเรียบร้อย มันยืนยิ้มให้พระพุทธรูปองค์ใหญ่อยู่นานสองนาน ก่อนจะค่อยๆเดินไปตามถนนที่เขาทำไว้สวยงาม เดินเลี้ยวซ้ายพยายามเงี่ยหูว่ามาจากทางไหน เหมือนเสียงจะอยู่ใกล้ๆนี่เอง เเต่เส้นทางที่กว้างเเละไปได้หลายทางมาก ด้วยการตั้งใจทำให้ทุกจุดทะลุถึงกันได้หมดง่ายๆ ทำให้ไอ้ไข่ใช้เวลาในการเดินมากขึ้น
เบื้องหน้ารูปปั้นเทพเจ้ามี8 เเขน 4 หน้า สุงเท่าตึกสามชั้นสวมลูกประคำใหญ่หัวกะโหลก พี่เกรซนั่งถ่ายรูปให้พี่หนิงอยู่ เเว่นตาดำคาดผมไว้ เสื้อยืดสีขาวลายการตูน ที่ร่นขึ้นไปจนเห็นเนื้อขาวเนียนใต้เสื้อยืด กางเกงขายาวสีฟ้าของเธอมันร่นลง จนเห็นความงามของกางเกงในสีขาวข้างในอีกที เเละเนื้อเนียนๆใต้กางเกงนั้น ความกลมกลึงของก้นสวย ทำให้ไอ้ไข่ต้องรีบบอกตัวเองว่านี่มันในวัดนะ หยุดคิดอะไรเเบบนั้นเดี่ยวนี้
เเต่ ไอ้ไข่ดันเผลอเเอบส่งจุบทางอากาศข้ามหัวพี่เกรซไปหาพี่หนิง พี่หนิงในเสื้อยืดสีเหลืองเเละกางเกงยาวถึงเข่า เธอเอาขยี้ตาเเวบนึง ผมของเธอรวบไว้เรียบร้อยตามนิสัยปกติ เธอทำจมูกย่นตอบไอ้ไข่ พี่เกรซรีบถ่ายเเอคชั่นเเปลกๆของพี่หนิงไว้ได้อย่างทันท่วงที เธอหันขวับมาทางข้างหลัง ไอ้ไข่รีบยกมือไหว้ เธอก็ไหว้ตอบ สีหน้าเธอเหมือนพี่หนิง อะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้วะ เธอคิด
คำทำนายที่เเม่นชิบหายยิ่งกว่าตาเห็น เหมือนเครืองถ่ายเอกสารของเเม่หมอวัยรุ่นคนนั้น คนที่ชอบใส่สายเดี่ยวชุดดำกับตุ้มหูชินจังจอมเเก่นมาทำนายดวงด้วยการวาดภาพ เเม่นยังกะเครืองถ่ายเอกสาร เเละพูดเหมือนหุ่นยนต์หรือเเผ่นเสียงตกร่องว่า หนูก็ทำนายตามที่หนูเรียนมาเเค่นั้นเอง ซ่ำซากอยู่อยู่นั้น
เเม่หมอที่กล้าทำนายว่า เธอกำลังจะมีความรัก ทั้งๆที่เธอบอกเเม่หมอเองว่ากำลังจะเเต่งงานในอีก 2 อาทิตย์
ตลกสิ้นดี เเต่ดันถูก ถูกยิ่งกว่าถูกเสียอีก เรื่องน้องหนิงคือคำตอบว่าคำทำนายของเธอเเม่นขนาดไหน เหมือนเธอรู้ล่วงหน้า เหมือนเธอมาจากอนาคตยังไงยังงั้น
สาวเกรซคิดไปไกล ถึงหนังเเนวๆนางเอกย้อนอดีตมาทำนายดวง ถ้ามีของเเบบนั้นก็น่าสนุกดีนะ
เด็กผู้ชายผมสั้นท่ี่ใส่กางเกงรัดๆ เธอเจอมันหลายครั้งเเล้ว มันหลายครั้งเกินไปเเล้ว เหมือนมีใครจับวางให้มาเจอกัน ......โชคชะตา ????
สาวเกรซเมือนึกถึงรสสมผัสที่ห่วยเเตกไร้ลีลาเเต่คาดเดาไม่ได้จนทำให้เกิดความตื่นเต้นวูบวาบไปอีกเเบบ หญิงสาวได้เเต่อมยิ้มเล็กๆ เธอเกือบเผลอใจไปเเล้ว เเต่ยังดีที่ยังคุมสติไว้ได้
เมือไม่ได้มากับคนอื่น พี่หนิงดูมีความธรรมมชาติมากขึ้น ไข่หวานเองก็คลายความกังวลไปมาก เหตุการณ์พี่หนิงจูบกับพี่เกรซในคืนวันเเต่งงานพีเกรซในคืนนั้น ทำให้ไข่หวานคิดว่าพี่เกรซก็คงไม่น่าจะเป็นคนอื่นคนไกลทีไหนเลย เธอเป็นทั้งเมียพี่หนิงสะใภ้พี่หนิง เเละเป็นเมียของพี่หนุ่ม เมือพี่หนิงกวักมือเรียกมันเเค่ครั้งเดียว ไข่หวานก็รีบเดินเข้าไปถ่ายรูปเล่นกับพี่หนิง
''ผมรับจ้างพี่เเชมมาทำบุญพี่ ''
มันรีบบอกเพราะไม่อยากให้พี่หนิงคนสวยของมันต้องเหนื่อยถาม เเล้วหันไปยิ้มให้ตากล้องคนสวย ที่เธอกำลังว้าวุ่นภายใน คำทำนายของเเม่หมอวัยรุ่นคนนั้นทำให้หญิงสาวใจเต้นระรัวขึ้นมาอีกเเล้ว เเถมรสสัมผัสจากวันนั้นความตื้นเต้นในวันนั้นยังวนเวียนอยู่ในร่างกายของเธออยู่เลย ถึงจะผ่านมานานเเล้วก็เถอะ
''หน้าเลือด เกิดมาพี่เพิ่งเคยเห็นคนรับจ้างมาทำบุญ '' สาวหนิงพูดขำๆ เเต่ในใจเธอคิดว่าไข่หวานหน้าเลือดจริงๆ ขี้หื่นเเล้วยังหน้าเลือด
'' อ้าวพี่ ค่าเดินทาง ค่าเสียเวลา ค่าขนม มันมีค่าใช้จ่ายนะพี่ '' ไข่หวานยิ้มอย่างคนหน้าเลือดสุดๆในสายตาพี่หนิง
''
ก้อจริง
เเล้วไข่จะกลับบ้านยังไง '' เธอพูด เเล้วทำท่าชุมือขึ้นเหนือหัวให้สาวเกรซถ่าย เสื้อที่ถูกรั้งขึ้นโชว์ความอวบอิ่มของเต้าสาว สายตาไข่หวานไม่เคยหนีไปไหนไกลจากตรงนั้น
'' ก็มีรถสองเเถวเข้าบขสในตัวจังหวัด เเล้วก็ลงจากบขส เเล้วก็มีรถสองเเถวต่อเข้าอำเภอไง ''
ทั้งคู่คุยกันไปด้วยถ่ายรูปไปด้วย เเต่เหมือนไอ้ไข่มันไม่ชอบถ่ายรูปเท่าไหร่ เเปปเดียวมันก็ํเลิกถ่ายรูปคู่กับพี่หนิง เเต่มันยังเดินไปคุยกับพี่หนิงตลอด
oO ( ไอ้บ้า ยังกะไม่เคยเจอกันมาเป็นปี )
สาวหนิงยิ้ม ความรู้สึกเเปลกๆเกิดขึ้นในใจสาวสวยทีละนิดนึงโดยเธอไม่อยากหาสาเหตุมันสักเท่าไร
'' กลับด้วยกันไหมไข่ '' สาวสวยเปรย ขณะชู 2 นิ้วให้สาวเกรซถ่ายรูป
ไข่หวานยิ้มทันที เเต่มันดันรีบนึกได้ว่าพี่เกรซก็มาด้วย ไม่รู้เธอจะว่ายังไง
'' พี่เกรซจะไม่ว่าเหรอคับ ... ''
'' เออน่า เด่วพี่จัดการให้ ไปถ่ายรูปให้พี่ก่อน เป็นค่ารถ '' สาวหนิงพูดขำๆสรุปปิดท้าย
พี่หนิงคนสวยมองไอ้ไข่ ที่เดินไปคุยกับสาวเกรซอยู่นานสองนาน สงสัยจะให้สาวเกรซสอนการใช้กล้องให้ เธอไม่ได้เเปลกใจกับสายตาไอ้ไข่ มันใช้เวลาเรียนถ่ายรูปเป็นสองเท่า สาวหนิงก็ไม่เเปลกใจ เพราะนั่งคุยกับสาวเกรซไป ก็เเอบดูนมดูหน้าพี่เกรซไป พี่หนิงนั่งทรุดตัวอยู่ต้นไม้ยิ้มๆ เธอหลับตาคิดเรื่องสนุกๆ เธอเม้มปากยิ้มอย่างรุ้สึกสนุก พี่เกรซมาเเล้ว พี่สะใภ้สาวหนิงเธอกระซิบเบาๆ
'' หื่นจริงๆ จ้องนมอย่างเดียว ไข่หวานคนนี้ หนิงไม่กลัวเหรอ เด็กคนนี้ ''
สาวเกรซพูด หันไปมองไข่หวานที่กำลังซ้อมมือกับกล้องอยู่
พี่หนิงไม่พูดเธอยิ้มๆให้สาวเกรซคาดเดาไปเรือยเปื่อยสนุกๆ เเต่สุดท้ายเธอก็อยากให้พี่เกรซสบายใจ
'' หนูรู้จักมันดี เคยไปบ้านมัน 7 ปีเเล้วพี่ พี่สาวมันกับหนูสนิทกัน เลยได้รู้จักมัน มันเป็นของมันอย่างนั้นเเหละ เเต่ไม่มีอะไร ธรรมดาผุ้ชายมันก็เเบบนีเเหละ นิดนึง ๆ ''
oO ( มีสิ ..โคตรใหญ่ด้วย เเน่นเลยมั้ยหนิง ) สาวหนิงเริ่มโหมดหลายความคิดเพลินๆ รู้ว่ามีสายตาสาวเกรซที่กำลังมองหาอะไรบางอย่างในดวงตาเธอ
oO ( หนิงชอบมากเลย ก็พูดไปสิอีหนิง ) เสียงในมุมมืดมุมนึงของตัวเธอเองเเซวทำให้เธอยิ้มเล็กๆ เเต่สาวเกรซคิดว่าน้องหนิงกำลังส่งตาหวานให้เธอ
''
'' พี่เกรซละ ไม่กลัวเหรอ
สาวหนิงมองเข้าไปในดวงตาของสาวสวย ซึ่งเธอไม่เห็นอะไรในนั้น เพราะพีเกรซสมัยเรียนมหาลัย เธออยู่ชมรมการละครเวที ได้รับบทเป็นเพือนนางเอกประจำทีเรียกกันว่าบทนางร้ายนั้นเเหละ ซึ่งบทร้ายบทอารมณ์ต่างๆ หลากหลายกว่าบทนางเอกด้วยซ้ำ เธอจึงปรับสีหน้าได้ฉับไวเป็นธรรมชาติกว่าคนทั่วไป
สาวเกรซ เธออมยิ้มนึกถึงใต้ต้นไม้เรื่องหน้าเเม่น้ำสายนั้น เเต่เเกล้งพูดมุกเเป้กๆกลบเกลื่อน
''น้องมาเข้าวัดเข้าวา ไม่น่าจะมีพิษมีภัยจิตใจใฝ่ธรรมะออกอย่างนี้่ จริงอย่างหนิงว่า ผู้ชายก็ต้องมีบ้างเนอะ ''
ไข่หวานก็ชอบเเอบถ่าย ขณะที่พี่เกรซกับพี่หนิงกำลังนินทามันกลางวัดอยุ่ มันก็กดถ่ายรูปพวกเธอได้หลายรูป พอพี่ๆเริ่มจัดท่าทางถ่ายจริงๆ ไขหวานจึงถ่ายได้อย่างมั่นใจ เพราะได้ถ่ายซ้อมมือมาหลายรูปเเล้ว
''เออ หนิง พี่ว่าจะไปบนเทพประจำวันหน่อย หนิงรู้ไหมว่าเทพองค์ไหน ประจำวันไหน '' พี่เกรซเริ่มนึกขึ้นได้ถึงสิ่งทำให้เธอมาวัดวันนี้ งานถ่ายรูปมันเรืองรอง เเต่พวกเธอเพลิดเพลินจนลืมงานหลัก เเถมเเดดใกล้จะมาเเล้วด้วยสิ
สาวหนิงส่ายหน้าเบาๆ สีหน้าบอกว่าไม่รู้อะไร พักนึงเธอก็กวักมือเรียกไอ้ไข่ ที่กำลังถ่ายรูปพวกเธออยู่นั่น ถ่ายตอนท่าสวยก็ถ่าย ตอนนี้ถ่ายไปหมด ไข่หวานกลายเป็นคนบ้ากล้องไปเเล้ว
''ไข่หวานรู้ไหม ถ่ายอะไรเยอะเเยะ เมมมันเต็มนะ ถ้าเจออะไรเด็ดๆ ก็ถ่ายไม่ได้เเล้วนะ ''
''ผมอยากให้พี่หนิงกับพี่เกรซได้รูปเยอะๆคับ ผมถ่ายไม่ดี พี่หนิงจะได้เลือกรูปเยอะๆ เผื่อถ่ายเเล้วรูปมันห่วยเยอะ ''
สาวเกรซยืนยิ้ม เธอทำท่าเเบมือขอกล้อง ไอ้ไข่รีบส่งกล้องไฮเทคของพี่หนิงให้เธอดู สาวสวยลองเลื่อนๆดูรูปต่างๆฝีมือไอ้ไข่ พี่หนิงมองดูไอ้ไข่สนใจกับการที่พี่เกรซกำลังดูรูปมาก เธอคิดว่าไอ้ไข่คงไม่ได้ดูเเค่นั้นมั้ง สาวสวยอมยิ้มเเวบนึง
'' ไข่ รู้จักเทพเจ้าประจำวันเกิดไหม ''
ไอ้ไข่รีบละสาวตาจากนมตู้มๆของพี่เกรซ หันมามองพี่หนิงด้วยสายตาสิ้นหวัง มันไม่มีอะไรในหัวเลย เเต่มันเกิดนึกได้ ตอนทีนั่งกราบพระพุทธรูปใหญ่ที่นั่งยิ้มให้มันจากความสูงระดับตึก 3 ชั้น อยุ่นั้น ตรงฐานพระพุทธรูป จะมีข้อความคาถามากมายเต็มไปหมด เเต่ก็มีบางข้อความที่เขียนว่า ประจำวันเกิด เเต่มักจะอยู่ขอบๆของเเผ่นข้อความ เเละบางที ก็มีข้อความเเบบนี้่ด้านหน้าบ้าง ด้านหลังบ้าน เหมือนเขียนขึ้นมาทีหลังสร้างพระพุทธรูป เป็นคาถาที่เขียนเพิ่มเติมเข้ามาโดยคนรุ่นหลัง ไม่ได้มีเเบบเเผน ว่าจะเขียนตรงหน้า ให้คนเห็นชัดๆ วิธีเดียวที่น่าจะรู้ คือ เดินดูรูปปั้นยักษ์พวกนี้ ทุกด้านทุกมุม ตรงฐาน
สาวเกรซ พอได้ข้อมูลอันน่าท้อใจ เเต่เหมือนเธอเป็นคนมีไฟมาก เธอยังถ่ายรุปกับสาวหนิงตามปกติ
เเต่เดินสำรวจตามขอบฐานรูปปั้นยักษ์ต่างๆไปด้วย เเต่เเดดมาเเล้ว ไข่หวานเห็นพี่หนิงเริ่มมีเหงือ รวมทั้งพี่เกรซด้วย มันจึงเสนอว่าเดี่ยวมันจะเดินหาเทพเจ้าประจำวันเกิดให้พี่เกรซเเละพี่หนิงเอง สาวเกรซยิ้มไม่ปิดบัง เธอบอกว่า ต้องการไหว้เทพประจำวันจันทร์เเค่ 3 องค์ก็พอ ไข่หวานเลยรีบเเยกตัวออกไป พี่หนิงกับพี่เกรซเลยเล่นถ่ายรูปกันตามลำพัง เเต่พี่เกรซก็ยังถ่ายรูปบ้างเเละเดินดูฐานรูปปั้นรอบๆบ้าง
ไข่หวานรีบทำงานเเข่งกับเวลา มันรู้ว่าเเดดกับสาวๆไม่ถูกกัน มันเดินบ้างวิ่งบ้าง ไหว้รูปปั้นเทพเจ้าใหญ่ยักษ์ต่างๆเเล้วรีบวนอ่านข้อความบนฐานรูปปั้น รูปปั้นใหญ่ยักษ์ เเต่ละรูปอยู่ห่างกัน ไอ้ไข่เริ่มเหงือตก มันไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปเท่าไร เเต่มันหารูปปั้นเทพเจ้าจนเจอครบ 3 องค์ตามความต้องการของพี่เกรซ
....oO ( เเล้วพี่เกรซกับพี่หนิงอยู่ตรงไหนหว่า เเล้วนี่กูอยู่ไหนหว่า ) ไอ้ไข่มองรูปปั้น มองต้นไม้สุงใหญ่ที่ล้อมรอบตัว ไม่ได้ยินเสียงใสๆของพีหนิงพี่เกรซเลย สายตามันเหลือบไปทางด้านขวามือ เห็นรูปปั้นเทพที่ถือไม้เท้า3ง่าม สูงตระหง่านเท่าบ้าน 4 ชั้น ไอ้ไข่จำได้ทันที ภาพจำที่ครูเเววเขียนเเผนที่ให้มันวันนั้นผุดขึ้นมาในหัว มันเริ่มวาดเเผนที่ตรงทีมันยืนอยุ่อย่างคร่าวๆ
เป็นครั้งเเรกที่สาวหนิงได้รับเบอร์เเปลกๆ ที่ไม่ได้อยุ่ในเบอร์ที่เธอรู้จัก เธอนั่งเล่นกับพี่เกรซที่ศาลาริมน้ำ หลังจากถ่ายรูปพอเเล้ว อากาศมันร้อนเกิน เเถม พี่เกรซเจอเทพเจ้าวันเกิดของเธอเเล้วตั้ง 1 องค์ สาวหนิงเธอบอกว่ารอไข่หวานหาให้ก็ได้ อย่างน้อยมันก็น่าจะหาเจอองค์หนึ่ง เเต่ถ้าโชคดีสุดๆ มันก็จะหาได้เจอครบทั้ง 3 องค์ ตอนนี้พักหลบเเดดก่อน สาวเกรซก็เห็นด้วย
'' ฮัลโล '' สาวหนิงกำลังคิดว่าโรคจิตที่ไหนโทรหาเธอนะ
''ไข่หวานเองพี่ พี่หนิงอยุ่ไหนคับ ไข่หวานคิดถึงจังเลย ''
ถึงจะมุกเเป้กสุดๆ เเต่ก็ทำให้สาวหนิงยิ้มขึ้นมา นี่เป็นการโทรหาเธอครั้งเเรกในชีวิตไข่หวานเลยนะเนี่ย อีเเชมเเอบให้เบอร์น้องหรือยังไงนะ
สาวเกรซนั่งอยู่ใกล้ๆ พี่หนิงเลยไม่อยากตอกไอ้หื่นกลับไปเเรงมากนัก
''พี่หนิงนั่งเล่นอยู่หน้าศาลาริมน้ำ พักร้อนอยู่ เเดดจังไข่ ''
''ผมเจอเทวรูปประจำวันเกิดพี่เกรซครบ 3 องค์เเล้วพี่ เด่วพี่หนิงรออยู่นั้นนะ เดี่ยวผมไปหาเเล้วจะพาพี่เกรซไปไหว้ท่านเลย''
สาวเกรซพอได้ยินข่าวสารจากสาวหนิง เธอก็ออกอาการยิ้มเเย้มอย่างมีความสุข ไอ้น้องหื่นคนนี้่ก็มีประโยชน์ใช้ได้เหมือนกันเเฮะ เธอตั้งตารอการมาของไข่หวาน เสียงตะโกนโวกเหวกอยู่ไกลๆ ทำให้คนสวยอดยิ้มไม่ได้ เธอรีบลุกจากที่นั้งในศาลาริมน้ำในทันที เห็นมันคนนั้นเดินโบกมืออยู่ไกลๆ เธอยิ้มให้สาวหนิงทก่อนจะพากันเดินตรงไปหาไอ้ไข่ที่ยืนรออยู่ ไอ้ไข่ชี้มันบอกทาง มันมีกระดาษในมือ เขียนเเผนผังไว้อย่างละเอียดยิบ เเถมรูปปั้นเเต่ละรูป สุงใหญ่โตขนาดนั้นเห็นเเต่ไกลๆ มันเเค่เขียนว่าองค์ไหนเป็นเทพวันเกิดวันไหนก็ได้ เเล้วก็เดินตามทางไปเรื่อยๆ ทำให้ทุกอย่างเรียบร้อยลงอย่างรวดเร็ว เเถมไอ้หื่นยังพาทุกคนมายังประตูทางออกวัดอย่างไม่หลงทางอีกด้วย ด้วยเเผนที่ทีครูเเววเคยเขียนให้มันตอนมามีความสุขด้วยกันขณะที่คนอื่นกำลังถ่ายรูปกลางเเดด
ไข่หวานยกมือไหว้พี่หนิงพีเกรซ กำลังจะไปขึ้นรถสองเเถวที่รอรับคนมาท่องเที่ยววัด สาวหนิงสุดงง เธอบอกมันเองว่าจะเอามันกลับบ้านด้วย เเต่ไข่หวานลืมได้ยังไง เธอสบตาไอ้ไข่เเวบนุึงงอนๆ เเต่ไม่ทันจะมีอะไรมากกว่านั้น
''ไข่ๆ กลับด้วยกันไหม พี่เอารถุมา เด่วพี่เลี้ยงข้าว ถ้าไม่ได้ไข่หวาน วันนี้พี่อาจจะไม่ได้ไหว้เทพครบทั้ง 3 องค์ก็ได้ ''สาวเกรซยื่นข้อเสนอสุดพิเศษให้ไข่หวาน
มีหรือไอ้ไข่จะพลาดโอกาสดีๆในชีวิต มันรีบยกมือไหว้พี่เกรซพี่หนิง ถ้าไปกับพี่เกรซพีหนิง ประหยัดค่าเดินทางได้ตั้ง 200-300 เเถมพี่เกรซเลี้ยงข้าวอีก พี่เกรซใจดี ขาวก็ขาว
สาวหนิงมองอาการไอ้ไข่เเล้วทำปากจู๋ เธอเองก็ไม่ค่อยเข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงทำอย่างนี้
ไอ้ไข่ประหลาดใจนิดนึง เมื่อพี่เกรซกับพี่หนิงเดินนำหน้า มันเดินทางดูสะโพกสวยๆของพี่ๆทั้งสองคน
มาถึงลานจอดรถ เเต่พี่เกรซเธอมาหยุดตรงหน้ารถคันนึง นี่ไม่ใช่รถเบนซ์สีดำของพี่หนิง เหมือนรถในหนังเเนวผจญภัยในป่าเเต่ดูทันสมัยกว่า
หลังกินกวยเตี่ยวที่พี่เกรซเเละพี่หนิงเลี้ยงเเล้ว ไอ้ไข่ก็รีบตามพี่ๆขึ้นรถทันที มันสังเกตเห็นกล่องสีส้มใหญ่ๆวางอยู่ ตรงหน้าเบาะรถตรงที่มันนั่ง
''ไข่หวานนั่งสบายไหม ของเกะกะไหม '' พี่หนิงถาม เธอมองไอ้ไข่ถือกล่องส้มๆนั้นดูอย่างสนใจยิ้มๆ ส่วนพี่เกรซทำหน้าเหวอ เมือมองกระจกเห็นไอ้ไข่กำลังถือกล่องส้มๆนั่น เธอลืมเรืองนีไปเสียสนิท จนสาวหนิงอดยิ้มให้พี่เกรซไม่ได้
'' นอนยังได้เลยพี่ กว้างดีจัง ขอบคุณพี่เกรซมากคับที่ให้ผมติดรถมาด้วย '' มันรีบขอบคุณพี่ๆยกใหญ่ ประหยัดเงินค่าขนมได้ตั้งเยอะ
''ไม่เป็นไรจ้ะ คนบ้านเดียวกัน เด่วพี่ส่งถึงหอไข่หวานเลยก็ได้นะ ''
สาวเกรซพูดยิ้มๆ เธอไม่ได้คิดอะไร เธอคิดเรื่องกล่องส้มนั่นมากกว่า เกิดไข่หวานไม่มีอะไรทำ น้องมันอยากจะเปิดดูของข้างในกล่องส้มนั้น เธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนเนี่ย ..
เเต่เธอก็ไม่ใช่คนขี้กังวลนัก ไม่นานสาวสวยก็กลับมามีสมาธิกับการขับรถอีกครั้ง คำพูดที่ไข่หวานบอกว่ารถกว้างนอนยังได้ ทำให้พี่หนิงคนเธออมยิ้มน้อยๆขึ้นมา เธอหันไปมองพี่เกรซพี่สะใภ้ของเธอครู่นึงอย่างใช้ความคิด ก่อนที่รถคันสวยจะขับออกจากร้านก๋วยเตี่ยวข้างทาง เตรียมการเดินทางไกลกลับบ้านของทุกคน
ขอบคุณมากครับ
จะควบสองเลยไหม
พี่หนิงมาแล้ว ต้องรออีก นานมั้ยกว่าพี่หนิงจะพาไข่กลับบ้าน ::Horror::
อ้างจาก: Skyioi เมื่อ พฤษภาคม 10, 2025, 08:20:26 ก่อนเที่ยงขอบคุณมากครับ
จะควบสองเลยไหม
2เลยจ่ะ เที่ยวนี้ไข่หวานกินกวยเตี่ยวไป 2 ชาม
อ้างจาก: yazopp เมื่อ พฤษภาคม 10, 2025, 09:08:42 ก่อนเที่ยงพี่หนิงมาแล้ว ต้องรออีก นานมั้ยกว่าพี่หนิงจะพาไข่กลับบ้าน ::Horror::
ก่อนค่ำถึงบ้าน เพราะนิยายเรื่องนี้ เซตฉากยุค 90 สมัยนั้นไม่มีรถติด การเดินทางสะดวกถ้ามีรถใช้ ::Shy::
เยี่ยมมากครับ
พี่หนิงจะชวนพี่เกรซรุมไข่หวานมั้ย
อ้างจาก: therasak เมื่อ พฤษภาคม 11, 2025, 10:29:35 หลังเที่ยงพี่หนิงจะชวนพี่เกรซรุมไข่หวานมั้ย
ทุกๆอย่างคงต้องเเล้วเเต่ฟ้าดินกำหนด คาดเดาไม่ได้ ::HeyHey::
เพลินไปกับไข่หวานเลย รอผลงานตอนต่อไปครับ ::Thankyou::