เวลาของการตัดสินใจ และเงาแห่งความลับ
ความเงียบยังคงปกคลุมโต๊ะอาหาร มีเพียงเสียงช้อนกระทบจานเบาๆ เป็นระยะ ป้านวลก้มหน้าก้มตากินอาหารตรงหน้า โดยไม่สบตากับนัท
นัทวางช้อนลงช้าๆ มองป้านวลด้วยสายตาที่แน่วแน่
"ป้าครับ... ที่ผมพูดเมื่อกี้... ผมไม่ได้ล้อเล่น" นัทเริ่มต้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง
ป้านวลเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย สบตากับนัทครู่หนึ่ง ก่อนจะรีบหลบสายตาลงอีกครั้ง
"ป้ารู้... แต่ว่า..." เธอพูดเสียงแผ่ว
"แต่ว่าอะไรครับป้า?" นัทถามอย่างอ่อนโยน
ป้านวลถอนหายใจเบาๆ "มันไม่ถูกต้อง... ป้ารักลุงไก่..."
"แล้วป้ารู้สึกยังไงกับผมล่ะครับ?" นัทถามตรงไปตรงมา
ป้านวลเงียบไปนาน เธอเงยหน้าขึ้นสบตานัทอีกครั้ง แววตาของเธอมีความสับสน ปรารถนา และความรู้สึกผิดปะปนกัน
"ป้า... ป้าก็รู้สึกดีกับนัท... มากด้วย" ป้านวลยอมรับเสียงเบา
"แล้วทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ไม่ได้ล่ะครับ?" นัทถามต่อ "ผมรู้ว่ามันอาจจะดูเห็นแก่ตัว แต่ผมรู้สึกผูกพันกับป้าจริงๆ ไม่ใช่แค่เรื่องทางกาย"
ป้านวลมองนัทด้วยแววตาที่อ่อนลง "นัท... นัทอายุยังน้อย อนาคตยังอีกไกล..."
"แต่อนาคตของผมมีป้าอยู่ด้วย" นัทพูดแทรกขึ้นมาอย่างหนักแน่น "ผมอยากดูแลป้า อยากใกล้ชิดกับป้า... ในแบบที่มากกว่าหลานกับป้า"
ป้านวลน้ำตาคลอเล็กน้อย เธอเอื้อมมือไปจับมือนัทที่วางอยู่บนโต๊ะ
"ป้าไม่รู้จะทำยังไงดีนัท... ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก..."
หลังจากที่ป้านวลได้ฟังคำพูดที่หนักแน่นของนัท เธอนิ่งเงียบไปครู่ใหญ่ ดวงตาคู่สวยทอดมองออกไปนอกหน้าต่าง ราวกับกำลังหาคำตอบจากสายลมและแสงแดด
"นัท..." ป้านวลถอนหายใจแผ่วเบา มือที่จับมือนัทไว้บีบกระชับเล็กน้อย "เรื่องนี้มันใหญ่เกินกว่าที่ป้าจะตอบได้ในตอนนี้... ป้าขอเวลาคิดหน่อยได้ไหม?"
นัทมองป้านวลด้วยความเข้าใจ เขาพยักหน้าช้าๆ "ได้ครับป้า... ผมรอได้"
ความเงียบกลับมาปกคลุมโต๊ะอาหารอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มีความอึดอัดและความไม่แน่นอนเจือปนอยู่ ทั้งสองต่างรู้ดีว่าสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขาได้สร้างรอยร้าวบางอย่างในความสัมพันธ์แบบเดิมๆ ไปแล้ว
หลังจากนั้น ป้านวลพยายามที่จะทำตัวตามปกติ แต่แววตาของเธอกลับมีความกังวลซ่อนอยู่ เธอหลีกเลี่ยงการสบตากับนัทโดยตรง และเมื่อต้องพูดคุยกัน น้ำเสียงของเธอก็ดูระมัดระวังมากขึ้น
นัทเองก็รับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงนั้น เขาไม่ได้เซ้าซี้หรือกดดันป้านวลอีก แต่ก็ไม่สามารถกลับไปทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้เช่นกัน สายตาของเขามักจะจับจ้องไปที่ป้านวลด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน ทั้งรักใคร่ ปรารถนา และความกังวล
ในขณะที่ป้านวลกำลังล้างจาน นัทเดินเข้าไปใกล้เธอทางด้านหลังอย่างเงียบๆ เขาวางมือบนเอวของเธอเบาๆ ป้านวลสะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ปัดมือของเขาออก
"ป้า..." นัทกระซิบเสียงแผ่ว
ป้านวลวางจานลง หันหลังพิงเคาน์เตอร์เผชิญหน้ากับนัท ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความลังเล
"อย่าทำแบบนี้เลยนัท... ตอนนี้ป้ายังไม่พร้อม"
นัทถอนหายใจเบาๆ แล้วถอยห่างออกมา "ผมเข้าใจครับป้า... ผมแค่..." เขาเงียบไปครู่หนึ่ง "ผมแค่คิดถึงป้า"
ความลับระหว่างนัทและป้านวลเริ่มก่อตัวขึ้นเป็นเงาที่ปกคลุมความสัมพันธ์ของพวกเขา แม้ภายนอกทุกอย่างอาจจะดูเหมือนเดิม แต่ภายในใจของทั้งสองกลับเต็มไปด้วยความรู้สึกที่แตกต่างและต้องเก็บซ่อนไว้
โซฟาแห่งความปรารถนา
...ในที่สุด นัทก็ปลดปล่อยความปรารถนาที่อัดอั้นออกมา ความรู้สึกสุดยอดถาโถมเข้าใส่ร่างของเขาอย่างรุนแรง เขาเกร็งกระตุกเล็กน้อย ปล่อยให้น้ำกามอุ่นๆ พุ่งฉีดเข้าไปในโพรงปากของป้านวลจนหมดสิ้น สัมผัสนุ่มหยุ่นของริมฝีปากเธอที่ดูดดึงยังคงสร้างความเสียวซ่านให้กับเขาอย่างต่อเนื่อง
ป้านวลยังคงอมลำเอ็นของนัทไว้แน่น เธอรับรู้ถึงความอุ่นและความข้นเหนียวที่ไหลทะลักเข้ามาในปากอย่างเต็มที่ ดวงตาของเธอปรือปรอย มองนัทด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย ทั้งความเสน่หา ความยินยอม และความรู้สึกบางอย่างที่ลึกซึ้งเกินกว่าคำพูด
เมื่อนัทปลดปล่อยจนหมดสิ้น เขาก็ค่อยๆ ถอนลำเอ็นออกมา มองหยาดน้ำสีขาวขุ่นที่เปรอะเปื้อนริมฝีปากของป้านวลด้วยความรู้สึกครอบครอง
"กลืนเข้าไปให้หมดนะครับ... เมียจ๋า..." นัทกระซิบอีกครั้ง น้ำเสียงของเขาแหบพร่าและเต็มไปด้วยความรักใคร่ เขาใช้นิ้วเกลี่ยหยาดน้ำนั้นเบาๆ ที่ริมฝีปากของเธอ
ป้านวลสบตากับนัทชั่วครู่ ก่อนจะค่อยๆ กลืนน้ำกามนั้นลงไปอย่างช้าๆ เธอไม่ได้แสดงท่าทีรังเกียจ ตรงกันข้าม กลับเป็นความรู้สึกใกล้ชิดและเป็นหนึ่งเดียวกันที่ก่อตัวขึ้นระหว่างพวกเขา
หลังจากนั้น ทั้งสองนอนพักเหนื่อยอยู่บนโซฟา ร่างกายยังคงแนบชิดกัน ความเงียบที่ปกคลุมเต็มไปด้วยความรู้สึกอิ่มเอมและความผูกพันที่แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น นัทลูบผมของป้านวลเบาๆ ส่วนป้านวลก็ซบหน้ากับอกของเขาอย่างอ่อนโยน ราวกับช่วงเวลาที่เร่าร้อนเมื่อครู่ได้หลอมรวมพวกเขาให้เป็นหนึ่งเดียว
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
บทที่ 1 (https://xonly8.com/index.php?topic=297598.0)
บทที่ 2 (https://xonly8.com/index.php?topic=297599.0)
บทที่ 3 (https://xonly8.com/index.php?topic=297601.0)
บทที่ 4 (https://xonly8.com/index.php?topic=297628.0)
บทที่ 5 (https://xonly8.com/index.php?topic=297631.0)
บทที่ 6 (https://xonly8.com/index.php?topic=297641.0)
บทที่ 7 (https://xonly8.com/index.php?topic=297659.0)
บทที่ 8 (https://xonly8.com/index.php?topic=297660.0)
บทที่ 9 (https://xonly8.com/index.php?topic=297663.0)
บทที่ 10 (https://xonly8.com/index.php?topic=297665.0)
บทที่ 11 (https://xonly8.com/index.php?topic=297677.0)
บทที่ 12 (https://xonly8.com/index.php?topic=297702.0)
บทที่ 13 (https://xonly8.com/index.php?topic=297704.0)
บทที่ 14 (https://xonly8.com/index.php?topic=297714.0)
บทที่ 15 (https://xonly8.com/index.php?topic=297717.0)
บทที่ 16 (https://xonly8.com/index.php?topic=297724.0)
บทที่ 17 (https://xonly8.com/index.php?topic=297730.0)
บทที่ 18 (https://xonly8.com/index.php?topic=297733.0)
บทที่ 19 (https://xonly8.com/index.php?topic=297753.0)
บทที่ 20 (https://xonly8.com/index.php?topic=297760.0)
บทที่ 21 (https://xonly8.com/index.php?topic=297768.0)
บทที่ 22 (https://xonly8.com/index.php?topic=297780.0)
บทที่ 23 (https://xonly8.com/index.php?topic=297794.0)
บทที่ 24 (https://xonly8.com/index.php?topic=297795.0)
บทที่ 25 (https://xonly8.com/index.php?topic=297800.0)
บทที่ 26 (https://xonly8.com/index.php?topic=297802.0)
บทที่ 27 (https://xonly8.com/index.php?topic=297844.0)
บทที่ 28 (https://xonly8.com/index.php?topic=297858.0)
บทที่ 29 (https://xonly8.com/index.php?topic=297877.0)
บทที่ 30 (https://xonly8.com/index.php?topic=297901.0)
ป้านวลถลำลึกลงไปเรื่อยๆแล้ว
ป้าครับ อีกครั้งนะ
ป้านวลเจอหลานนัทพลังม้าล่อทั้งวันแน่ๆ
อ่านแล้วได้อารมณ์มาก อยากมีป้าขึ้นมาทันที...
ขอบคุณมากครับ
ระวังๆหน่อย
เดี๋ยวความลับแตกหรอก
บทโรแมนติคครูน้อยกับครูใหญ่
นัทรุกหนักขึ้นทุกวันจะให้ป้านวลเป็นเมียทั้งกายใจเลยทีเดียว
T
Goodness ::DookDig::
::Beggar:: ::Ahoo::
::GiveMe::
ช่วงเวลาฮันนิมูนของป้ากับสามีอีกคน
ใจคอจะเอาให้ป้าห่างกันไม่ได้เลยรึป่าววว
นี่คงไม่ได้พักเลยนะป้านวล
อย่าเร่งรัดป้านวลนักเลย! ก็เห็นๆ กันอยู่..ติดใจซะขนาดนี้ น้องนัทว่าไงเดี๋ยวป้านวลก็ต้องเชื่อทุกอย่างแหละน่าา..ฮิฮิ
อ้างจาก: anatomy051 เมื่อ พฤษภาคม 11, 2025, 03:03:02 หลังเที่ยงเวลาของการตัดสินใจ และเงาแห่งความลับ
ความเงียบยังคงปกคลุมโต๊ะอาหาร มีเพียงเสียงช้อนกระทบจานเบาๆ เป็นระยะ ป้านวลก้มหน้าก้มตากินอาหารตรงหน้า โดยไม่สบตากับนัท
นัทวางช้อนลงช้าๆ มองป้านวลด้วยสายตาที่แน่วแน่
"ป้าครับ... ที่ผมพูดเมื่อกี้... ผมไม่ได้ล้อเล่น" นัทเริ่มต้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง
ป้านวลเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย สบตากับนัทครู่หนึ่ง ก่อนจะรีบหลบสายตาลงอีกครั้ง
"ป้ารู้... แต่ว่า..." เธอพูดเสียงแผ่ว
"แต่ว่าอะไรครับป้า?" นัทถามอย่างอ่อนโยน
ป้านวลถอนหายใจเบาๆ "มันไม่ถูกต้อง... ป้ารักลุงไก่..."
"แล้วป้ารู้สึกยังไงกับผมล่ะครับ?" นัทถามตรงไปตรงมา
ป้านวลเงียบไปนาน เธอเงยหน้าขึ้นสบตานัทอีกครั้ง แววตาของเธอมีความสับสน ปรารถนา และความรู้สึกผิดปะปนกัน
"ป้า... ป้าก็รู้สึกดีกับนัท... มากด้วย" ป้านวลยอมรับเสียงเบา
"แล้วทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ไม่ได้ล่ะครับ?" นัทถามต่อ "ผมรู้ว่ามันอาจจะดูเห็นแก่ตัว แต่ผมรู้สึกผูกพันกับป้าจริงๆ ไม่ใช่แค่เรื่องทางกาย"
ป้านวลมองนัทด้วยแววตาที่อ่อนลง "นัท... นัทอายุยังน้อย อนาคตยังอีกไกล..."
"แต่อนาคตของผมมีป้าอยู่ด้วย" นัทพูดแทรกขึ้นมาอย่างหนักแน่น "ผมอยากดูแลป้า อยากใกล้ชิดกับป้า... ในแบบที่มากกว่าหลานกับป้า"
ป้านวลน้ำตาคลอเล็กน้อย เธอเอื้อมมือไปจับมือนัทที่วางอยู่บนโต๊ะ
"ป้าไม่รู้จะทำยังไงดีนัท... ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก..."
หลังจากที่ป้านวลได้ฟังคำพูดที่หนักแน่นของนัท เธอนิ่งเงียบไปครู่ใหญ่ ดวงตาคู่สวยทอดมองออกไปนอกหน้าต่าง ราวกับกำลังหาคำตอบจากสายลมและแสงแดด
"นัท..." ป้านวลถอนหายใจแผ่วเบา มือที่จับมือนัทไว้บีบกระชับเล็กน้อย "เรื่องนี้มันใหญ่เกินกว่าที่ป้าจะตอบได้ในตอนนี้... ป้าขอเวลาคิดหน่อยได้ไหม?"
นัทมองป้านวลด้วยความเข้าใจ เขาพยักหน้าช้าๆ "ได้ครับป้า... ผมรอได้"
ความเงียบกลับมาปกคลุมโต๊ะอาหารอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มีความอึดอัดและความไม่แน่นอนเจือปนอยู่ ทั้งสองต่างรู้ดีว่าสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขาได้สร้างรอยร้าวบางอย่างในความสัมพันธ์แบบเดิมๆ ไปแล้ว
หลังจากนั้น ป้านวลพยายามที่จะทำตัวตามปกติ แต่แววตาของเธอกลับมีความกังวลซ่อนอยู่ เธอหลีกเลี่ยงการสบตากับนัทโดยตรง และเมื่อต้องพูดคุยกัน น้ำเสียงของเธอก็ดูระมัดระวังมากขึ้น
นัทเองก็รับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงนั้น เขาไม่ได้เซ้าซี้หรือกดดันป้านวลอีก แต่ก็ไม่สามารถกลับไปทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้เช่นกัน สายตาของเขามักจะจับจ้องไปที่ป้านวลด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน ทั้งรักใคร่ ปรารถนา และความกังวล
ในขณะที่ป้านวลกำลังล้างจาน นัทเดินเข้าไปใกล้เธอทางด้านหลังอย่างเงียบๆ เขาวางมือบนเอวของเธอเบาๆ ป้านวลสะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ปัดมือของเขาออก
"ป้า..." นัทกระซิบเสียงแผ่ว
ป้านวลวางจานลง หันหลังพิงเคาน์เตอร์เผชิญหน้ากับนัท ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความลังเล
"อย่าทำแบบนี้เลยนัท... ตอนนี้ป้ายังไม่พร้อม"
นัทถอนหายใจเบาๆ แล้วถอยห่างออกมา "ผมเข้าใจครับป้า... ผมแค่..." เขาเงียบไปครู่หนึ่ง "ผมแค่คิดถึงป้า"
ความลับระหว่างนัทและป้านวลเริ่มก่อตัวขึ้นเป็นเงาที่ปกคลุมความสัมพันธ์ของพวกเขา แม้ภายนอกทุกอย่างอาจจะดูเหมือนเดิม แต่ภายในใจของทั้งสองกลับเต็มไปด้วยความรู้สึกที่แตกต่างและต้องเก็บซ่อนไว้
โซฟาแห่งความปรารถนา
...ในที่สุด นัทก็ปลดปล่อยความปรารถนาที่อัดอั้นออกมา ความรู้สึกสุดยอดถาโถมเข้าใส่ร่างของเขาอย่างรุนแรง เขาเกร็งกระตุกเล็กน้อย ปล่อยให้น้ำกามอุ่นๆ พุ่งฉีดเข้าไปในโพรงปากของป้านวลจนหมดสิ้น สัมผัสนุ่มหยุ่นของริมฝีปากเธอที่ดูดดึงยังคงสร้างความเสียวซ่านให้กับเขาอย่างต่อเนื่อง
ป้านวลยังคงอมลำเอ็นของนัทไว้แน่น เธอรับรู้ถึงความอุ่นและความข้นเหนียวที่ไหลทะลักเข้ามาในปากอย่างเต็มที่ ดวงตาของเธอปรือปรอย มองนัทด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย ทั้งความเสน่หา ความยินยอม และความรู้สึกบางอย่างที่ลึกซึ้งเกินกว่าคำพูด
เมื่อนัทปลดปล่อยจนหมดสิ้น เขาก็ค่อยๆ ถอนลำเอ็นออกมา มองหยาดน้ำสีขาวขุ่นที่เปรอะเปื้อนริมฝีปากของป้านวลด้วยความรู้สึกครอบครอง
"กลืนเข้าไปให้หมดนะครับ... เมียจ๋า..." นัทกระซิบอีกครั้ง น้ำเสียงของเขาแหบพร่าและเต็มไปด้วยความรักใคร่ เขาใช้นิ้วเกลี่ยหยาดน้ำนั้นเบาๆ ที่ริมฝีปากของเธอ
ป้านวลสบตากับนัทชั่วครู่ ก่อนจะค่อยๆ กลืนน้ำกามนั้นลงไปอย่างช้าๆ เธอไม่ได้แสดงท่าทีรังเกียจ ตรงกันข้าม กลับเป็นความรู้สึกใกล้ชิดและเป็นหนึ่งเดียวกันที่ก่อตัวขึ้นระหว่างพวกเขา
หลังจากนั้น ทั้งสองนอนพักเหนื่อยอยู่บนโซฟา ร่างกายยังคงแนบชิดกัน ความเงียบที่ปกคลุมเต็มไปด้วยความรู้สึกอิ่มเอมและความผูกพันที่แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น นัทลูบผมของป้านวลเบาๆ ส่วนป้านวลก็ซบหน้ากับอกของเขาอย่างอ่อนโยน ราวกับช่วงเวลาที่เร่าร้อนเมื่อครู่ได้หลอมรวมพวกเขาให้เป็นหนึ่งเดียว
::YehYeh::
::ChuChu::
ป้านวลติดใจเสียแล้ว
เพลินเลย
::Confident::
ป้านวลหลงนัทเข้าแล้ว
ป้านวลชักถลำลึกไปเรื่อยๆแล้ว
ตื่นเต้นสุดๆเลยครับ
::Angry:: ป้าก็ใจๆๆๆหน่อยเอาเหอะ555
เริ่มถล้ำลึแล้ว
นัทจะเอาป้ามาเป็นเมียแล้วพี่มายด์ละ
เรียกป้าว่าเมีย เรียบร้อย
::Hunger::
ป้าอิ่ม
ป้านวลชอบเลย
เอาแล้ววได้เมียมาละ1
ชอบ
เดี๋ยวก็ต้องยอมแบบนี้
เรื่องราวดีมากครับน่าติดตาม
ยังไงป้านวลก็ยอมเพราหลงเอ็นนัทแล้ว
เชื่อว่าป้านวลตัดสินใจไม่ได้แน่นอน
นัทเก่ง คาปากป้าได้
ป้านวลจะยอมรับนัทเป็นผัวอีกคนหรือเปล่า ::DookDig::
ป้านวลยาวๆ
น้ำเติมพลัง
👍
นัทจะเอาป้าจริงๆ
ป้าเจอหลานนัทพลังม้า
ตกลงป้านวลยอมรับผัวเด็กแล้วหรือ
::WowWow::
โดนป้อนเรื่อยๆป้ายอมแน่นอน
ป้านวลคิดไม่ตกรักลุงไก่ แต่ติดใจลีลาหลานรัก
นัทเริ่มเกินขอบเขตแล้ว ได้ป้าได้พี่สาวลูกป้า ก็ดีแล้วยัง โลภจะครอบครองสถานะป้าเป็นเมียผัว อีกถึง พฤตินัย จะใช่ แต่ สถานะจริงๅมันไม่ใช่ ทำไมตรรกะนัท นี่ โคตรบิดเบี้ยวเลย คิดแบบง่ายๆ
มีของดีป้านวลก็คงอดใจไม่ไหว
มีเมียรอบตัว พวกเธอได้มีผัวร่วมกัน
ขนาดนี้แล้วยังขอเป็นผัวอีก555
อ้างจาก: 1819 เมื่อ พฤษภาคม 12, 2025, 03:17:54 หลังเที่ยงนัทเริ่มเกินขอบเขตแล้ว ได้ป้าได้พี่สาวลูกป้า ก็ดีแล้วยัง โลภจะครอบครองสถานะป้าเป็นเมียผัว อีกถึง พฤตินัย จะใช่ แต่ สถานะจริงๅมันไม่ใช่ ทำไมตรรกะนัท นี่ โคตรบิดเบี้ยวเลย คิดแบบง่ายๆ
พื้นฐานเป็นตัวละครสมมุติ ตัวละครทั้งหมดถูกแต่งเพื่อความบรรเทิงทางเพศเนื่องจากแจ้งแล้ว ว่าเป็นเนื้อหา Incest (เรื่องเซ็กส์ภายในครอบครัว)
จะแย่งของลุงซะแล้วนะไอ้หลาน
::Confident::
::DookDig::
ติดใจ
เอาอีกๆๆ
::YehYeh:: ได้กินน้ำอมตะเข้าไปแล้ว
ป้าพร้อมแล้ว
ดูแล้วนัดอาจจะอยากครอบครองป้า อยากให้ป้าเป็นเมีย
มีหรือป้านวลจะไม่ยอมรับนัทเป็นสามีอีกคน
::Glad::
::Glad::
ป้านวลถอนตัวจากนัทไม่ได้อีกแล้ว
แย่งเมียลุงไก่ มาครอบครองเสียแล้ว
เลิกยาก
ตอบคำถามด้วยภาษากายและความรู้สึก
พักซักหน่อยเดี๋ยวลุยต่อ
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกนุ่มนวล
ป้าสวลลำบากละ
เมียลุง ตามมาด้วย ::Dozy::
::Doubt::
เป็นแฟนยังขนาดนี้ เป็นผัวจะขนาดไหนหนอ
สงสัยจะจัดกะป้านวลทั้งวันทั้งคืนเลย
เลยตามเลยนะป้า
ความรักกับความเงี่ยน
thank you
ระวังหน่อยเด้อ
::Fighto::
::KO:: ยังต้องขออีกเหรอนัท
ขอบคุณมากครับ
มีความสุขมากที่สุดเลยสองผัวเมีย
ดี
ขอบคุณมากครับ ความร้อนแรงของป้ากับหลานก็ดำเนินต่อไป
เด็กเรี่ยวแรงดี
จะเลื่อนถานะหลานเป็นผัวเลยหรอเอาแค่คู่เยก็พอมั้งนัทแค่นี้ก็ผิดกับลุงไก่มากแล้วครับ
::YehYeh::
ป้าเสพติดแล้ว
::HoHo:: ป้าไม่ไหวแล้ว
มันมีแผนการ ::Hunger:: ::Hunger:: ::Hunger:: ::Hunger:: ::Hunger::
อ้างจาก: anatomy051 เมื่อ พฤษภาคม 11, 2025, 03:03:02 หลังเที่ยงเวลาของการตัดสินใจ และเงาแห่งความลับ
ความเงียบยังคงปกคลุมโต๊ะอาหาร มีเพียงเสียงช้อนกระทบจานเบาๆ เป็นระยะ ป้านวลก้มหน้าก้มตากินอาหารตรงหน้า โดยไม่สบตากับนัท
นัทวางช้อนลงช้าๆ มองป้านวลด้วยสายตาที่แน่วแน่
"ป้าครับ... ที่ผมพูดเมื่อกี้... ผมไม่ได้ล้อเล่น" นัทเริ่มต้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง
ป้านวลเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย สบตากับนัทครู่หนึ่ง ก่อนจะรีบหลบสายตาลงอีกครั้ง
"ป้ารู้... แต่ว่า..." เธอพูดเสียงแผ่ว
"แต่ว่าอะไรครับป้า?" นัทถามอย่างอ่อนโยน
ป้านวลถอนหายใจเบาๆ "มันไม่ถูกต้อง... ป้ารักลุงไก่..."
"แล้วป้ารู้สึกยังไงกับผมล่ะครับ?" นัทถามตรงไปตรงมา
ป้านวลเงียบไปนาน เธอเงยหน้าขึ้นสบตานัทอีกครั้ง แววตาของเธอมีความสับสน ปรารถนา และความรู้สึกผิดปะปนกัน
"ป้า... ป้าก็รู้สึกดีกับนัท... มากด้วย" ป้านวลยอมรับเสียงเบา
"แล้วทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ไม่ได้ล่ะครับ?" นัทถามต่อ "ผมรู้ว่ามันอาจจะดูเห็นแก่ตัว แต่ผมรู้สึกผูกพันกับป้าจริงๆ ไม่ใช่แค่เรื่องทางกาย"
ป้านวลมองนัทด้วยแววตาที่อ่อนลง "นัท... นัทอายุยังน้อย อนาคตยังอีกไกล..."
"แต่อนาคตของผมมีป้าอยู่ด้วย" นัทพูดแทรกขึ้นมาอย่างหนักแน่น "ผมอยากดูแลป้า อยากใกล้ชิดกับป้า... ในแบบที่มากกว่าหลานกับป้า"
ป้านวลน้ำตาคลอเล็กน้อย เธอเอื้อมมือไปจับมือนัทที่วางอยู่บนโต๊ะ
"ป้าไม่รู้จะทำยังไงดีนัท... ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก..."
หลังจากที่ป้านวลได้ฟังคำพูดที่หนักแน่นของนัท เธอนิ่งเงียบไปครู่ใหญ่ ดวงตาคู่สวยทอดมองออกไปนอกหน้าต่าง ราวกับกำลังหาคำตอบจากสายลมและแสงแดด
"นัท..." ป้านวลถอนหายใจแผ่วเบา มือที่จับมือนัทไว้บีบกระชับเล็กน้อย "เรื่องนี้มันใหญ่เกินกว่าที่ป้าจะตอบได้ในตอนนี้... ป้าขอเวลาคิดหน่อยได้ไหม?"
นัทมองป้านวลด้วยความเข้าใจ เขาพยักหน้าช้าๆ "ได้ครับป้า... ผมรอได้"
ความเงียบกลับมาปกคลุมโต๊ะอาหารอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มีความอึดอัดและความไม่แน่นอนเจือปนอยู่ ทั้งสองต่างรู้ดีว่าสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขาได้สร้างรอยร้าวบางอย่างในความสัมพันธ์แบบเดิมๆ ไปแล้ว
หลังจากนั้น ป้านวลพยายามที่จะทำตัวตามปกติ แต่แววตาของเธอกลับมีความกังวลซ่อนอยู่ เธอหลีกเลี่ยงการสบตากับนัทโดยตรง และเมื่อต้องพูดคุยกัน น้ำเสียงของเธอก็ดูระมัดระวังมากขึ้น
นัทเองก็รับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงนั้น เขาไม่ได้เซ้าซี้หรือกดดันป้านวลอีก แต่ก็ไม่สามารถกลับไปทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้เช่นกัน สายตาของเขามักจะจับจ้องไปที่ป้านวลด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน ทั้งรักใคร่ ปรารถนา และความกังวล
ในขณะที่ป้านวลกำลังล้างจาน นัทเดินเข้าไปใกล้เธอทางด้านหลังอย่างเงียบๆ เขาวางมือบนเอวของเธอเบาๆ ป้านวลสะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ปัดมือของเขาออก
"ป้า..." นัทกระซิบเสียงแผ่ว
ป้านวลวางจานลง หันหลังพิงเคาน์เตอร์เผชิญหน้ากับนัท ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความลังเล
"อย่าทำแบบนี้เลยนัท... ตอนนี้ป้ายังไม่พร้อม"
นัทถอนหายใจเบาๆ แล้วถอยห่างออกมา "ผมเข้าใจครับป้า... ผมแค่..." เขาเงียบไปครู่หนึ่ง "ผมแค่คิดถึงป้า"
ความลับระหว่างนัทและป้านวลเริ่มก่อตัวขึ้นเป็นเงาที่ปกคลุมความสัมพันธ์ของพวกเขา แม้ภายนอกทุกอย่างอาจจะดูเหมือนเดิม แต่ภายในใจของทั้งสองกลับเต็มไปด้วยความรู้สึกที่แตกต่างและต้องเก็บซ่อนไว้
โซฟาแห่งความปรารถนา
...ในที่สุด นัทก็ปลดปล่อยความปรารถนาที่อัดอั้นออกมา ความรู้สึกสุดยอดถาโถมเข้าใส่ร่างของเขาอย่างรุนแรง เขาเกร็งกระตุกเล็กน้อย ปล่อยให้น้ำกามอุ่นๆ พุ่งฉีดเข้าไปในโพรงปากของป้านวลจนหมดสิ้น สัมผัสนุ่มหยุ่นของริมฝีปากเธอที่ดูดดึงยังคงสร้างความเสียวซ่านให้กับเขาอย่างต่อเนื่อง
ป้านวลยังคงอมลำเอ็นของนัทไว้แน่น เธอรับรู้ถึงความอุ่นและความข้นเหนียวที่ไหลทะลักเข้ามาในปากอย่างเต็มที่ ดวงตาของเธอปรือปรอย มองนัทด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย ทั้งความเสน่หา ความยินยอม และความรู้สึกบางอย่างที่ลึกซึ้งเกินกว่าคำพูด
เมื่อนัทปลดปล่อยจนหมดสิ้น เขาก็ค่อยๆ ถอนลำเอ็นออกมา มองหยาดน้ำสีขาวขุ่นที่เปรอะเปื้อนริมฝีปากของป้านวลด้วยความรู้สึกครอบครอง
"กลืนเข้าไปให้หมดนะครับ... เมียจ๋า..." นัทกระซิบอีกครั้ง น้ำเสียงของเขาแหบพร่าและเต็มไปด้วยความรักใคร่ เขาใช้นิ้วเกลี่ยหยาดน้ำนั้นเบาๆ ที่ริมฝีปากของเธอ
ป้านวลสบตากับนัทชั่วครู่ ก่อนจะค่อยๆ กลืนน้ำกามนั้นลงไปอย่างช้าๆ เธอไม่ได้แสดงท่าทีรังเกียจ ตรงกันข้าม กลับเป็นความรู้สึกใกล้ชิดและเป็นหนึ่งเดียวกันที่ก่อตัวขึ้นระหว่างพวกเขา
หลังจากนั้น ทั้งสองนอนพักเหนื่อยอยู่บนโซฟา ร่างกายยังคงแนบชิดกัน ความเงียบที่ปกคลุมเต็มไปด้วยความรู้สึกอิ่มเอมและความผูกพันที่แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น นัทลูบผมของป้านวลเบาๆ ส่วนป้านวลก็ซบหน้ากับอกของเขาอย่างอ่อนโยน ราวกับช่วงเวลาที่เร่าร้อนเมื่อครู่ได้หลอมรวมพวกเขาให้เป็นหนึ่งเดียว
อ้างจาก: anatomy051 เมื่อ พฤษภาคม 11, 2025, 03:03:02 หลังเที่ยงเวลาของการตัดสินใจ และเงาแห่งความลับ
ความเงียบยังคงปกคลุมโต๊ะอาหาร มีเพียงเสียงช้อนกระทบจานเบาๆ เป็นระยะ ป้านวลก้มหน้าก้มตากินอาหารตรงหน้า โดยไม่สบตากับนัท
นัทวางช้อนลงช้าๆ มองป้านวลด้วยสายตาที่แน่วแน่
"ป้าครับ... ที่ผมพูดเมื่อกี้... ผมไม่ได้ล้อเล่น" นัทเริ่มต้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง
ป้านวลเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย สบตากับนัทครู่หนึ่ง ก่อนจะรีบหลบสายตาลงอีกครั้ง
"ป้ารู้... แต่ว่า..." เธอพูดเสียงแผ่ว
"แต่ว่าอะไรครับป้า?" นัทถามอย่างอ่อนโยน
ป้านวลถอนหายใจเบาๆ "มันไม่ถูกต้อง... ป้ารักลุงไก่..."
"แล้วป้ารู้สึกยังไงกับผมล่ะครับ?" นัทถามตรงไปตรงมา
ป้านวลเงียบไปนาน เธอเงยหน้าขึ้นสบตานัทอีกครั้ง แววตาของเธอมีความสับสน ปรารถนา และความรู้สึกผิดปะปนกัน
"ป้า... ป้าก็รู้สึกดีกับนัท... มากด้วย" ป้านวลยอมรับเสียงเบา
"แล้วทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ไม่ได้ล่ะครับ?" นัทถามต่อ "ผมรู้ว่ามันอาจจะดูเห็นแก่ตัว แต่ผมรู้สึกผูกพันกับป้าจริงๆ ไม่ใช่แค่เรื่องทางกาย"
ป้านวลมองนัทด้วยแววตาที่อ่อนลง "นัท... นัทอายุยังน้อย อนาคตยังอีกไกล..."
"แต่อนาคตของผมมีป้าอยู่ด้วย" นัทพูดแทรกขึ้นมาอย่างหนักแน่น "ผมอยากดูแลป้า อยากใกล้ชิดกับป้า... ในแบบที่มากกว่าหลานกับป้า"
ป้านวลน้ำตาคลอเล็กน้อย เธอเอื้อมมือไปจับมือนัทที่วางอยู่บนโต๊ะ
"ป้าไม่รู้จะทำยังไงดีนัท... ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก..."
หลังจากที่ป้านวลได้ฟังคำพูดที่หนักแน่นของนัท เธอนิ่งเงียบไปครู่ใหญ่ ดวงตาคู่สวยทอดมองออกไปนอกหน้าต่าง ราวกับกำลังหาคำตอบจากสายลมและแสงแดด
"นัท..." ป้านวลถอนหายใจแผ่วเบา มือที่จับมือนัทไว้บีบกระชับเล็กน้อย "เรื่องนี้มันใหญ่เกินกว่าที่ป้าจะตอบได้ในตอนนี้... ป้าขอเวลาคิดหน่อยได้ไหม?"
นัทมองป้านวลด้วยความเข้าใจ เขาพยักหน้าช้าๆ "ได้ครับป้า... ผมรอได้"
ความเงียบกลับมาปกคลุมโต๊ะอาหารอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มีความอึดอัดและความไม่แน่นอนเจือปนอยู่ ทั้งสองต่างรู้ดีว่าสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขาได้สร้างรอยร้าวบางอย่างในความสัมพันธ์แบบเดิมๆ ไปแล้ว
หลังจากนั้น ป้านวลพยายามที่จะทำตัวตามปกติ แต่แววตาของเธอกลับมีความกังวลซ่อนอยู่ เธอหลีกเลี่ยงการสบตากับนัทโดยตรง และเมื่อต้องพูดคุยกัน น้ำเสียงของเธอก็ดูระมัดระวังมากขึ้น
นัทเองก็รับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงนั้น เขาไม่ได้เซ้าซี้หรือกดดันป้านวลอีก แต่ก็ไม่สามารถกลับไปทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้เช่นกัน สายตาของเขามักจะจับจ้องไปที่ป้านวลด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน ทั้งรักใคร่ ปรารถนา และความกังวล
ในขณะที่ป้านวลกำลังล้างจาน นัทเดินเข้าไปใกล้เธอทางด้านหลังอย่างเงียบๆ เขาวางมือบนเอวของเธอเบาๆ ป้านวลสะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ปัดมือของเขาออก
"ป้า..." นัทกระซิบเสียงแผ่ว
ป้านวลวางจานลง หันหลังพิงเคาน์เตอร์เผชิญหน้ากับนัท ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความลังเล
"อย่าทำแบบนี้เลยนัท... ตอนนี้ป้ายังไม่พร้อม"
นัทถอนหายใจเบาๆ แล้วถอยห่างออกมา "ผมเข้าใจครับป้า... ผมแค่..." เขาเงียบไปครู่หนึ่ง "ผมแค่คิดถึงป้า"
ความลับระหว่างนัทและป้านวลเริ่มก่อตัวขึ้นเป็นเงาที่ปกคลุมความสัมพันธ์ของพวกเขา แม้ภายนอกทุกอย่างอาจจะดูเหมือนเดิม แต่ภายในใจของทั้งสองกลับเต็มไปด้วยความรู้สึกที่แตกต่างและต้องเก็บซ่อนไว้
โซฟาแห่งความปรารถนา
...ในที่สุด นัทก็ปลดปล่อยความปรารถนาที่อัดอั้นออกมา ความรู้สึกสุดยอดถาโถมเข้าใส่ร่างของเขาอย่างรุนแรง เขาเกร็งกระตุกเล็กน้อย ปล่อยให้น้ำกามอุ่นๆ พุ่งฉีดเข้าไปในโพรงปากของป้านวลจนหมดสิ้น สัมผัสนุ่มหยุ่นของริมฝีปากเธอที่ดูดดึงยังคงสร้างความเสียวซ่านให้กับเขาอย่างต่อเนื่อง
ป้านวลยังคงอมลำเอ็นของนัทไว้แน่น เธอรับรู้ถึงความอุ่นและความข้นเหนียวที่ไหลทะลักเข้ามาในปากอย่างเต็มที่ ดวงตาของเธอปรือปรอย มองนัทด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย ทั้งความเสน่หา ความยินยอม และความรู้สึกบางอย่างที่ลึกซึ้งเกินกว่าคำพูด
เมื่อนัทปลดปล่อยจนหมดสิ้น เขาก็ค่อยๆ ถอนลำเอ็นออกมา มองหยาดน้ำสีขาวขุ่นที่เปรอะเปื้อนริมฝีปากของป้านวลด้วยความรู้สึกครอบครอง
"กลืนเข้าไปให้หมดนะครับ... เมียจ๋า..." นัทกระซิบอีกครั้ง น้ำเสียงของเขาแหบพร่าและเต็มไปด้วยความรักใคร่ เขาใช้นิ้วเกลี่ยหยาดน้ำนั้นเบาๆ ที่ริมฝีปากของเธอ
ป้านวลสบตากับนัทชั่วครู่ ก่อนจะค่อยๆ กลืนน้ำกามนั้นลงไปอย่างช้าๆ เธอไม่ได้แสดงท่าทีรังเกียจ ตรงกันข้าม กลับเป็นความรู้สึกใกล้ชิดและเป็นหนึ่งเดียวกันที่ก่อตัวขึ้นระหว่างพวกเขา
หลังจากนั้น ทั้งสองนอนพักเหนื่อยอยู่บนโซฟา ร่างกายยังคงแนบชิดกัน ความเงียบที่ปกคลุมเต็มไปด้วยความรู้สึกอิ่มเอมและความผูกพันที่แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น นัทลูบผมของป้านวลเบาๆ ส่วนป้านวลก็ซบหน้ากับอกของเขาอย่างอ่อนโยน ราวกับช่วงเวลาที่เร่าร้อนเมื่อครู่ได้หลอมรวมพวกเขาให้เป็นหนึ่งเดียว
::Glad::ป้านวลหลงนัทแล้ว
ยาวไปๆ
::Thankyou::
ไก่ผัว นัทผัว เอ้าๆๆชอบทาก
ในครัวก็แล้ว โซฟาอีก รอบบ้านแน่งานนี้ ::HeyHey:: ::HeyHey::
ป้าติดใจหลานแทนละ
www
จากหลานชายขอเปลี่ยนเป็นสถานะสามีเลยนะนายนัท นายมันแน่มาก
รอตอนต่อไป
จัดเต็มป้านวล
นัทจะเอาป้านวลมาเป็นเมียจริงๆแล้ว
นัทหื่นมาก
ป้ากินให้ด้วยสุดยอดครับ
ป้านวลคงยอมรับผัวเด็กพลังม้า
ฮันนีมูนชัดๆ
อดไม่ไหวหรอก
สบายไปเลยสองป้าหลาน แบบนี้น่าจะแน่นแฟ้นกว่าเดิมนะ
ขอบคุณครับ
เสร็จป้า
นี่จะไปให้ครบทุกมุมในบ้าน
บอกได้คำเดียวว่า พัง แน่ๆป้านวล
จากหลานเปลี่ยนเป็นรผัว
::Falling::
ให้ป้าตั้งตัวบ้างสินัท จู่โจมรวดเร็วแบบนี้ป้าหัวใจจะวาย
ป้าครับ อีกครั้งนะ
::JubuJubu::
::Touchy::
ฟิตจังเจ้านัท
จัดได้ยาวไปเลย
นัทจริงจังนะครับป้า
ช่วงเวลาฮันนิมูนของป้ากับสามีอีกคน
บอกแล้วมันจับเล่นทั้งวันแน่ ๆ
ได้อารมณ์
::Hunger::
ป้าเป็นรักแรก
::Glad:: ::Glad:: ::Glad::
ไม่มีใครอยู่ขัดซะทั่วบ้านเลย
อย่ามห้เป็นผัวอีกคนก็บอกไป
ป้านวลจัดให้
กำลังเข้มข้นระหว่างป้า
ป้า หลงหลานแบบ ราบคราบ
นัทเล่นใหญ่แระ
ความปรารถนา...
รักต้องห้าม
ป้าก็ยอดนัททุกอย่าง
จากป้ากลายเป็็นเมียเรียบร้อย
ติดใจเด็กซะแล้ว