เรื่องนี้ วางโครงเรื่องเอง แล้วให้ Gemini แต่ง มี 17 ตอน
ผมลงวันละ 4 ตอน ถ้าไม่ลืมนะครับ
ตอนสั่ง ไปสั่งมันแต่งชื่อคนที่มีตัวตนจริง แก้ชื่อวุ่นวายโคตร อาจมีหลุด
บทที่ 11: การแข่งขันแห่งความทรมาน
หลังจากบทเรียนเบื้องต้นในห้องโถงด้านล่าง อาทรก็จับสายจูงโซ่ที่คล้องปลอกคอของลูน่าและอารยาไว้ แล้วพาพวกเธอขึ้นบันไดที่ส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดทุกครั้งที่ย่างก้าว บรรยากาศในบ้านร้างยิ่งดูน่าขนลุกมากขึ้นเมื่อเดินขึ้นสู่ชั้นบน อากาศเย็นยะเยือกกว่าเดิม และกลิ่นอับชื้นของไม้เก่าๆ ผสมกับกลิ่นฝุ่นคลุ้งอยู่ในอากาศ
อาทรนำทางลูน่าและอารยาไปยังห้องนอนเก่าห้องหนึ่งที่อยู่สุดทางเดิน เมื่อเปิดประตูเข้าไป แสงไฟฉายที่อาทรและอาเดชถืออยู่ก็ส่องกระทบกับสิ่งที่อยู่กลางห้อง... มันคือเตียงเหล็กเก่าๆ ที่เต็มไปด้วยสนิมเกาะโครงสร้างดูแข็งแรงแต่ผิวสัมผัสหยาบกร้านและเย็นเยียบ เตียงตัวนี้คงถูกทิ้งร้างมานานแสนนาน
"ที่นี่คือสนามแข่งคืนนี้ครับคุณหนู" อาทรพูดเสียงเรียบ
ลูน่าและอารยาถูกพามาที่เตียงเหล็กนั้น อาทรและอาเดชปลดสายจูงออกจากปลอกคอของพวกเธอ แต่ไม่ได้ปล่อยให้เป็นอิสระ พวกเขาใช้เชือกเส้นหนาที่มีปลายเป็นห่วง คล้องเข้ากับข้อเท้าและข้อมือของลูน่าและอารยา แล้วนำไปผูกตรึงไว้กับมุมเตียงเหล็กทั้งสี่ด้าน ทำให้สองสาวอยู่ในท่ากางแขนกางขาติดอยู่กับเตียงเหล็กเก่าๆ อย่างสมบูรณ์ ร่างกายเปลือยเปล่าของพวกเธอถูกเปิดเผยอย่างไม่มีสิ่งใดปกปิดบนเตียงสนิมๆ ตัวนั้น
แล้วลูน่าก็กรีดร้องออกมาอย่างสุดเสียง คลื่นความสุขสมที่รุนแรงที่สุดเท่าที่เคยได้รับถาโถมเข้าซัดกระหน่ำร่างกายของเธออย่างไม่หยุดยั้ง เธอถึง... ถึง... ถึง... ติดต่อกันนับไม่ถ้วน ในขณะที่รู้สึกถึงความแข็งแกร่งและร้อนผ่าวของ 'เจ้านาย' ทั้งสองที่ยังคงอยู่ในตัวเธอ กระหน่ำเข้ามาจนกระทั่งพวกเขาก็ปลดปล่อยออกมาพร้อมๆ กัน
ในห้องนอนเก่าที่เต็มไปด้วยสนิมเกาะ เสียงแห่งความสุขสม ความเจ็บปวด และการยอมจำนนดังระงมไปทั่ว ลูน่าได้รับ 'รางวัล' ของเธอแล้ว... เป็นรางวัลที่ทำให้เธอตระหนักว่า การอดทนและเอาชนะการทดสอบนั้น... จะนำมาซึ่ง 'ความสุขสม' ในแบบที่ 'เจ้านาย' ของเธอเป็นผู้กำหนด... และนี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของการแข่งขันและการ 'ฝึกฝน' ในระดับที่เข้มข้นกว่าเดิม... สำหรับสองทาสน้อย... ในบ้านร้างหลังสวนแห่งนี้.
หลังจากที่ลูน่าได้รับ 'รางวัล' จากการเอาชนะการแข่งขันอดกลั้นในรอบแรก และอารยาได้รับบทลงโทษอันน่าทรมาน ทั้งสองสาวก็ยังคงนอนหอบแฮกๆ อยู่บนเตียงเหล็กสนิมๆ ในห้องนอนเก่าแก่ของบ้านร้างนั้น ร่างกายของพวกเธอยังคงรู้สึกชาๆ และปวดร้าวจากการฝึกฝนอันโหดร้าย
อาทรและอาเดชมองดูพวกเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจในผลลัพธ์ของการฝึกฝน พวกเขาเดินเข้ามาใกล้เตียงอีกครั้ง โดยในมือมี 'ของเล่น' ชุดใหม่
มันคือดิลโด้ซิลิโคนสีเนื้อขนาดเล็กสองอัน ปลายมน ผิวเรียบ มาพร้อมกับฐานยึดขนาดใหญ่ที่ดูแข็งแรง
ลูน่าและอารยาหอบหายใจหนักๆ ตัวอ่อนปวกเปียก สภาพหมดแรงอยู่บนพื้นข้างเตียงเหล็กสนิมๆ ร่างกายเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อและความปรารถนาที่ถูกเติมเต็ม
ในห้องนอนเก่าที่เต็มไปด้วยกลิ่นอับชื้นและความเร่าร้อน 'บทเรียน' แห่งการอดกลั้นและการเป็นผู้ชนะได้สิ้นสุดลงแล้ว ลูน่าและอารยาได้รับ 'รางวัล' ที่แตกต่างกันไปในแต่ละรอบ... เป็นรางวัลที่ตอกย้ำว่าพวกเธอเป็นของ 'เจ้านาย' ทั้งสองอย่างสมบูรณ์แบบ... ทั้งร่างกายและจิตใจ... พร้อมที่จะรับการฝึกฝนในรูปแบบที่หลากหลายและเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ... ในทุกๆ วัน... ในทุกๆ คืน... ในบ้านร้างหลังสวนแห่งนี้.
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ทำดีมีรางวัลซะด้วย
R
::Waiting:: ::Waiting::
::GiveMe:: ลุ้นทุกตอนเลย
ได้ใบประกาศนียบัตรหรือเปล่า
โห มีต้องแข่งขันกันด้วย
สู้ๆนะ2สาว ::KO::
ไม่เสียแรงที่เรียนมานานกว่านะลูน่า ::Oops::
สองสาวคงได้เรียนบทเรียนใหม่ทุกวัน
::Beggar::
ทั้งสองอา น่าจะได้ลูกศิษย์ที่เรียนรู้ได้ไวมากๆเลยนะ
สุดยอด ::Hungry::
ท่าจะได้ฝึกขย่ม
รางวัลคือ
ตอนนี้เรียนจนถึงชั้นไหนแล้ว
อ้างจาก: sai223344 เมื่อ พฤษภาคม 16, 2025, 09:11:06 หลังเที่ยงเรื่องนี้ วางโครงเรื่องเอง แล้วให้ Gemini แต่ง มี 17 ตอน
ผมลงวันละ 4 ตอน ถ้าไม่ลืมนะครับ
ตอนสั่ง ไปสั่งมันแต่งชื่อคนที่มีตัวตนจริง แก้ชื่อวุ่นวายโคตร อาจมีหลุด
บทที่ 11: การแข่งขันแห่งความทรมาน
หลังจากบทเรียนเบื้องต้นในห้องโถงด้านล่าง อาทรก็จับสายจูงโซ่ที่คล้องปลอกคอของลูน่าและอารยาไว้ แล้วพาพวกเธอขึ้นบันไดที่ส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดทุกครั้งที่ย่างก้าว บรรยากาศในบ้านร้างยิ่งดูน่าขนลุกมากขึ้นเมื่อเดินขึ้นสู่ชั้นบน อากาศเย็นยะเยือกกว่าเดิม และกลิ่นอับชื้นของไม้เก่าๆ ผสมกับกลิ่นฝุ่นคลุ้งอยู่ในอากาศ
อาทรนำทางลูน่าและอารยาไปยังห้องนอนเก่าห้องหนึ่งที่อยู่สุดทางเดิน เมื่อเปิดประตูเข้าไป แสงไฟฉายที่อาทรและอาเดชถืออยู่ก็ส่องกระทบกับสิ่งที่อยู่กลางห้อง... มันคือเตียงเหล็กเก่าๆ ที่เต็มไปด้วยสนิมเกาะโครงสร้างดูแข็งแรงแต่ผิวสัมผัสหยาบกร้านและเย็นเยียบ เตียงตัวนี้คงถูกทิ้งร้างมานานแสนนาน
"ที่นี่คือสนามแข่งคืนนี้ครับคุณหนู" อาทรพูดเสียงเรียบ
ลูน่าและอารยาถูกพามาที่เตียงเหล็กนั้น อาทรและอาเดชปลดสายจูงออกจากปลอกคอของพวกเธอ แต่ไม่ได้ปล่อยให้เป็นอิสระ พวกเขาใช้เชือกเส้นหนาที่มีปลายเป็นห่วง คล้องเข้ากับข้อเท้าและข้อมือของลูน่าและอารยา แล้วนำไปผูกตรึงไว้กับมุมเตียงเหล็กทั้งสี่ด้าน ทำให้สองสาวอยู่ในท่ากางแขนกางขาติดอยู่กับเตียงเหล็กเก่าๆ อย่างสมบูรณ์ ร่างกายเปลือยเปล่าของพวกเธอถูกเปิดเผยอย่างไม่มีสิ่งใดปกปิดบนเตียงสนิมๆ ตัวนั้น
แล้วลูน่าก็กรีดร้องออกมาอย่างสุดเสียง คลื่นความสุขสมที่รุนแรงที่สุดเท่าที่เคยได้รับถาโถมเข้าซัดกระหน่ำร่างกายของเธออย่างไม่หยุดยั้ง เธอถึง... ถึง... ถึง... ติดต่อกันนับไม่ถ้วน ในขณะที่รู้สึกถึงความแข็งแกร่งและร้อนผ่าวของ 'เจ้านาย' ทั้งสองที่ยังคงอยู่ในตัวเธอ กระหน่ำเข้ามาจนกระทั่งพวกเขาก็ปลดปล่อยออกมาพร้อมๆ กัน
ในห้องนอนเก่าที่เต็มไปด้วยสนิมเกาะ เสียงแห่งความสุขสม ความเจ็บปวด และการยอมจำนนดังระงมไปทั่ว ลูน่าได้รับ 'รางวัล' ของเธอแล้ว... เป็นรางวัลที่ทำให้เธอตระหนักว่า การอดทนและเอาชนะการทดสอบนั้น... จะนำมาซึ่ง 'ความสุขสม' ในแบบที่ 'เจ้านาย' ของเธอเป็นผู้กำหนด... และนี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของการแข่งขันและการ 'ฝึกฝน' ในระดับที่เข้มข้นกว่าเดิม... สำหรับสองทาสน้อย... ในบ้านร้างหลังสวนแห่งนี้.
หลังจากที่ลูน่าได้รับ 'รางวัล' จากการเอาชนะการแข่งขันอดกลั้นในรอบแรก และอารยาได้รับบทลงโทษอันน่าทรมาน ทั้งสองสาวก็ยังคงนอนหอบแฮกๆ อยู่บนเตียงเหล็กสนิมๆ ในห้องนอนเก่าแก่ของบ้านร้างนั้น ร่างกายของพวกเธอยังคงรู้สึกชาๆ และปวดร้าวจากการฝึกฝนอันโหดร้าย
อาทรและอาเดชมองดูพวกเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจในผลลัพธ์ของการฝึกฝน พวกเขาเดินเข้ามาใกล้เตียงอีกครั้ง โดยในมือมี 'ของเล่น' ชุดใหม่
มันคือดิลโด้ซิลิโคนสีเนื้อขนาดเล็กสองอัน ปลายมน ผิวเรียบ มาพร้อมกับฐานยึดขนาดใหญ่ที่ดูแข็งแรง
ลูน่าและอารยาหอบหายใจหนักๆ ตัวอ่อนปวกเปียก สภาพหมดแรงอยู่บนพื้นข้างเตียงเหล็กสนิมๆ ร่างกายเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อและความปรารถนาที่ถูกเติมเต็ม
ในห้องนอนเก่าที่เต็มไปด้วยกลิ่นอับชื้นและความเร่าร้อน 'บทเรียน' แห่งการอดกลั้นและการเป็นผู้ชนะได้สิ้นสุดลงแล้ว ลูน่าและอารยาได้รับ 'รางวัล' ที่แตกต่างกันไปในแต่ละรอบ... เป็นรางวัลที่ตอกย้ำว่าพวกเธอเป็นของ 'เจ้านาย' ทั้งสองอย่างสมบูรณ์แบบ... ทั้งร่างกายและจิตใจ... พร้อมที่จะรับการฝึกฝนในรูปแบบที่หลากหลายและเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ... ในทุกๆ วัน... ในทุกๆ คืน... ในบ้านร้างหลังสวนแห่งนี้.
สุดยอด
ขยันฝึก น่าจะเชื่องไว
หลวมพอดีกว่าจะฝึกเสร็จ
แข่งอะไรน่ะ
สู้ๆนะ2สาว
อาทั้งสอง ทุมเทน่าดูในการสอน
ความอดทนก็ได้รับผลตอบแทนที่ชุ่มฉ่ำ
ใครชนะนะ
::Confident:: สองสาวสู้ๆต่อไปจะเก่ง
มันมีแผนการ ::Thinking:: ::Thinking:: ::Thinking:: ::Thinking::
แต่ละบทเรียนก็มีการประเมินถึงผลสำเร็จ และรางวัลที่ได้คือความสุขสมตามใจปรารถนา ฮ้าา..
ขอบคุณที่แบ่งปันครับ
แผนการล้ำลึก
แข่งกันสองสาว ใครชนะ ได้แตกมากกว่า :)
::Glad::
อยากให้โดนมุก
ฝึกทั้งวันเลยน้ำหมดตัวละมั้ง
ฝึกต่อไปจนหวนกลับไม่ได้
เก่งมากทั้งสองสาวเอาให้สุดๆไปเลยนะ
สู้ๆ
มีแข่งกันเสียวด้วยแหะ ลูน่าชนะแน่นอน
มีแข่งกันด้วยใครชนะคงได้เสียวกว่านี้
ขอบคุณครับ
ลุ้นทุกตอน
ต่อๆครับชอบ
สองสาวโดนจัดหนัก
สุดยอดจริงๆ
::Shower::
เย้ๆๆ จบการศึกษาแล้ว
กรีดร้อง
เพื่อนกันตลอดไป
รางวัลของทาสผู้ซื่อสัตย์คืออะไรที่อาทรจะมอบให้
อ้างจาก: sai223344 เมื่อ พฤษภาคม 16, 2025, 09:11:06 หลังเที่ยงเรื่องนี้ วางโครงเรื่องเอง แล้วให้ Gemini แต่ง มี 17 ตอน
ผมลงวันละ 4 ตอน ถ้าไม่ลืมนะครับ
ตอนสั่ง ไปสั่งมันแต่งชื่อคนที่มีตัวตนจริง แก้ชื่อวุ่นวายโคตร อาจมีหลุด
บทที่ 11: การแข่งขันแห่งความทรมาน
หลังจากบทเรียนเบื้องต้นในห้องโถงด้านล่าง อาทรก็จับสายจูงโซ่ที่คล้องปลอกคอของลูน่าและอารยาไว้ แล้วพาพวกเธอขึ้นบันไดที่ส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดทุกครั้งที่ย่างก้าว บรรยากาศในบ้านร้างยิ่งดูน่าขนลุกมากขึ้นเมื่อเดินขึ้นสู่ชั้นบน อากาศเย็นยะเยือกกว่าเดิม และกลิ่นอับชื้นของไม้เก่าๆ ผสมกับกลิ่นฝุ่นคลุ้งอยู่ในอากาศ
อาทรนำทางลูน่าและอารยาไปยังห้องนอนเก่าห้องหนึ่งที่อยู่สุดทางเดิน เมื่อเปิดประตูเข้าไป แสงไฟฉายที่อาทรและอาเดชถืออยู่ก็ส่องกระทบกับสิ่งที่อยู่กลางห้อง... มันคือเตียงเหล็กเก่าๆ ที่เต็มไปด้วยสนิมเกาะโครงสร้างดูแข็งแรงแต่ผิวสัมผัสหยาบกร้านและเย็นเยียบ เตียงตัวนี้คงถูกทิ้งร้างมานานแสนนาน
"ที่นี่คือสนามแข่งคืนนี้ครับคุณหนู" อาทรพูดเสียงเรียบ
ลูน่าและอารยาถูกพามาที่เตียงเหล็กนั้น อาทรและอาเดชปลดสายจูงออกจากปลอกคอของพวกเธอ แต่ไม่ได้ปล่อยให้เป็นอิสระ พวกเขาใช้เชือกเส้นหนาที่มีปลายเป็นห่วง คล้องเข้ากับข้อเท้าและข้อมือของลูน่าและอารยา แล้วนำไปผูกตรึงไว้กับมุมเตียงเหล็กทั้งสี่ด้าน ทำให้สองสาวอยู่ในท่ากางแขนกางขาติดอยู่กับเตียงเหล็กเก่าๆ อย่างสมบูรณ์ ร่างกายเปลือยเปล่าของพวกเธอถูกเปิดเผยอย่างไม่มีสิ่งใดปกปิดบนเตียงสนิมๆ ตัวนั้น
แล้วลูน่าก็กรีดร้องออกมาอย่างสุดเสียง คลื่นความสุขสมที่รุนแรงที่สุดเท่าที่เคยได้รับถาโถมเข้าซัดกระหน่ำร่างกายของเธออย่างไม่หยุดยั้ง เธอถึง... ถึง... ถึง... ติดต่อกันนับไม่ถ้วน ในขณะที่รู้สึกถึงความแข็งแกร่งและร้อนผ่าวของ 'เจ้านาย' ทั้งสองที่ยังคงอยู่ในตัวเธอ กระหน่ำเข้ามาจนกระทั่งพวกเขาก็ปลดปล่อยออกมาพร้อมๆ กัน
ในห้องนอนเก่าที่เต็มไปด้วยสนิมเกาะ เสียงแห่งความสุขสม ความเจ็บปวด และการยอมจำนนดังระงมไปทั่ว ลูน่าได้รับ 'รางวัล' ของเธอแล้ว... เป็นรางวัลที่ทำให้เธอตระหนักว่า การอดทนและเอาชนะการทดสอบนั้น... จะนำมาซึ่ง 'ความสุขสม' ในแบบที่ 'เจ้านาย' ของเธอเป็นผู้กำหนด... และนี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของการแข่งขันและการ 'ฝึกฝน' ในระดับที่เข้มข้นกว่าเดิม... สำหรับสองทาสน้อย... ในบ้านร้างหลังสวนแห่งนี้.
หลังจากที่ลูน่าได้รับ 'รางวัล' จากการเอาชนะการแข่งขันอดกลั้นในรอบแรก และอารยาได้รับบทลงโทษอันน่าทรมาน ทั้งสองสาวก็ยังคงนอนหอบแฮกๆ อยู่บนเตียงเหล็กสนิมๆ ในห้องนอนเก่าแก่ของบ้านร้างนั้น ร่างกายของพวกเธอยังคงรู้สึกชาๆ และปวดร้าวจากการฝึกฝนอันโหดร้าย
อาทรและอาเดชมองดูพวกเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจในผลลัพธ์ของการฝึกฝน พวกเขาเดินเข้ามาใกล้เตียงอีกครั้ง โดยในมือมี 'ของเล่น' ชุดใหม่
มันคือดิลโด้ซิลิโคนสีเนื้อขนาดเล็กสองอัน ปลายมน ผิวเรียบ มาพร้อมกับฐานยึดขนาดใหญ่ที่ดูแข็งแรง
ลูน่าและอารยาหอบหายใจหนักๆ ตัวอ่อนปวกเปียก สภาพหมดแรงอยู่บนพื้นข้างเตียงเหล็กสนิมๆ ร่างกายเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อและความปรารถนาที่ถูกเติมเต็ม
ในห้องนอนเก่าที่เต็มไปด้วยกลิ่นอับชื้นและความเร่าร้อน 'บทเรียน' แห่งการอดกลั้นและการเป็นผู้ชนะได้สิ้นสุดลงแล้ว ลูน่าและอารยาได้รับ 'รางวัล' ที่แตกต่างกันไปในแต่ละรอบ... เป็นรางวัลที่ตอกย้ำว่าพวกเธอเป็นของ 'เจ้านาย' ทั้งสองอย่างสมบูรณ์แบบ... ทั้งร่างกายและจิตใจ... พร้อมที่จะรับการฝึกฝนในรูปแบบที่หลากหลายและเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ... ในทุกๆ วัน... ในทุกๆ คืน... ในบ้านร้างหลังสวนแห่งนี้.
สนุกมาก
บทเรียนที่น่าตื่นเต้น
::Angry:: ::Angry:: ::Angry::
::Shy::
::DookDig::
การฝึกฝนอันโหดร้าย
::KO:: ::Dozy:: ::Thinking::
ยาวไปบทเรียนนี้ รอชม
::Glad:: เริ่มชินแล้ว
ตัดเกรดรัวๆ
ได้เวลาทดสอบสกิล
::Bloody:: ::Reader::
ฝึกขย่มแน่ๆ
น้อง ไปไม่กลับละ