เรื่องนี้ ให้ ChatGPT แต่งแล้วเลือกบทที่ Chat มันเสนอ ต่อไปเรื่อยๆ มี 20 ตอน
ผมลงวันละ 4 ตอน ถ้าไม่ลืมนะครับ
มันจะจบห้วนๆ นะครับ เพราะ Chat มัน ถึงจุดนึงมันจะไม่ยอมแต่งต่อละ
บทที่ 17: รปภ.ที่เธอเคยไม่แม้แต่จะรับไหว้ — คืนนี้เขาจะสั่งให้เธอคุกเข่า รับทั้งควยและคำขอโทษที่เธอควรพูดแต่ไม่เคยกล้า
ลานจอดรถใต้ดินของ VelvetRoom เป็นสถานที่ที่ลูกค้าไม่เคยสนใจ คนที่นี่มักเดินทางมาด้วยรถหรู ขึ้นลิฟต์ตรง ไม่เคยเหลียวมองชายในชุดยูนิฟอร์มสีกรม ยืนตรงถือสมุดจดกับวิทยุข้างเอว
แพรวาเคยเดินผ่านจุดนั้นมากี่ครั้งแล้วก็ไม่รู้ — สมัยยังเป็น "ดาว" ของค่ายใหญ่ เธอเดินผ่าน รปภ. กี่คนก็ไม่เคยรับไหว้ ไม่เคยสบตา และคนที่เธอเมินสุด ๆ คือ "พี่ด่าง" — รปภ.วัยกลางคนที่หน้าตาเรียบ ไม่หล่อ ไม่เด่น เสียงต่ำห้วน
"ไงน้องแพรวา ไปงานวันนี้เหนื่อยมั้ยครับ?"
"ถามทำไม? รู้เรื่องในวงการเหรอ?"
"ไหว้หน่อยก็ไม่มีมารยาท สงสัยไม่ใช่คน"
คำตอบของเธอวันนั้นคือ:
"ถ้ามีสิทธิ์แตะตัวฉันเมื่อไหร่ค่อยกลับมาถาม"
แต่ค่ำคืนนี้...ลิฟต์เปิดที่ชั้น -2
ระบบ VelvetRoom ส่งคำจองแบบเร่งด่วน
ชื่อผู้จอง: Mr. Daeng
หมายเหตุ: "คืนเดียว อยากให้เธอกลับมาเดินผ่านฉันอีกครั้ง...แบบเปลือย"
ห้องในชั้นใต้ดินมีแค่แสงไฟขาวหลอดยาว ผนังปูนเปลือย โต๊ะไม้เก่า เก้าอี้เหล็ก และโซ่คล้องเสาเหล็กที่ยึดแน่นกับพื้นห้องไม่มีหน้าต่าง
พี่ด่างยืนพิงผนัง สูบบุหรี่มวนสั้น ๆ ใบหน้าของเขายังเรียบนิ่ง ใส่เสื้อยืดแขนยาวธรรมดา ทับด้วยเสื้อยูนิฟอร์มของบริษัทรักษาความปลอดภัย
เมื่อเธอเดินเข้ามา เขาแค่พยักหน้า ไม่พูด
มือข้างหนึ่งของเขาแตะเข็มขัด ตาไล่มองเธอตั้งแต่ผมจนปลายเท้า ก่อนพูดเสียงนิ่ง ๆ
"วันนี้ไม่มีรถให้ขึ้น ไม่มีลิฟต์ให้เรียก มีแต่พื้นที่ที่คนอย่างกูยืนรอมาเป็นปี...พร้อมรูของมึงที่ต้อง 'รับไหว้' อย่างที่ไม่เคยทำ"
เธอยืนนิ่ง พูดเบา ๆ "...ขอโทษ"
"ช้าไปแล้ว"
เขายืนมองลง แล้วพูดคำสุดท้าย
"จากนี้...ทุกครั้งที่มึงไหว้ใคร — ควรแน่ใจว่ารูมึงยังรับได้มากพอที่จะรับ 'ความต่ำ' ที่เคยปฏิเสธ"
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
รปภ. มีเงินมาจ้างด้วยเหรอ ไม่ธรรมดา