----------------------------------
เรื่อง : ท่านบรรพบุรุษสุดไร้เทียมทานของผม ไม่มีทางพ่ายแพ้ต่อพวก DARK WEB หรอกนะ [NTR]
เรื่องย่อ : เรื่องราวของ 'มู่อวี่' ทายาทที่ต้องดูแลท่านบรรพบุรุษโลลิผมขาวผู้มีพลังมหาศาลซึ่งปรากฏตัวอย่างกระทันหัน 'มู่ไฉ่เหมิง'
ทั้งสองเริ่มใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน แต่แล้ววันหนึ่งท่านบรรพบุรุษเริ่มมีพฤติกรรมแปลกๆ เธอออกไปเที่ยวบ่อยครั้ง และมู่อวี่ก็ได้พบเว็บไซต์ลึกลับที่เต็มไปด้วยรูปภาพและวิดีโอของเด็กหญิงผมขาวที่คล้ายท่านบรรพบุรุษในสถานการณ์ล่อแหลมกับกลุ่มชายฉกรรจ์ที่เรียกตัวเองว่า "คนเถื่อน"
มู่อวี่ต้องเผชิญกับความสับสน ความหึงหวง และความตื่นเต้นอย่างประหลาด ขณะที่พยายามทำความเข้าใจความจริงเบื้องหลังพฤติกรรมของท่านบรรพบุรุษ และความรู้สึกที่ซับซ้อนของตนเองที่มีต่อท่านบรรพบุรุษ
ความผูกพันที่ค่อย ๆ ลึกซึ้งขึ้นระหว่างทั้งสอง ทำให้มู่อวี่ตัดสินใจที่จะเชื่อมั่นในตัวท่านบรรพบุรุษ แม้ว่าจะมีคลิบฉาวที่น่าตกใจปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่องก็ตาม ท่ามกลางเกมการ "พิชิต" ที่อันตรายและน่าตื่นเต้น ความรักและความภักดีของเขาที่มีต่อท่านบรรพบุรุษจะนำพาพวกเขาไปสู่บทสรุปเช่นไร?------------
(https://attachments.xonly8.com/images/4aff20c38edfc3b156fcf03df529e105886af92c.jpg)
สามารถอ่านได้ที่
FICTIONLOG
https://fictionlog.co/b/682ab8382be6d9001ca383a8 (https://fictionlog.co/b/682ab8382be6d9001ca383a8)
READAWRITE
https://www.readawrite.com/a/abe6175a785e68302ea30f6f9604a916 (https://www.readawrite.com/a/abe6175a785e68302ea30f6f9604a916)
--------------------------------------------------------
บทที่ 2 การเที่ยวเล่นของท่านบรรพบุรุษ
เช้าวันรุ่งขึ้น
「ทายาท... เจ้า... เจ้ามันหมูโง่จริงๆ! ... จริง... จริงๆ เลยนะ! ทำให้ข้าโมโหแทบตาย!」
เมื่อรู้ว่าผมจะไม่ไปเที่ยวกับเธอสองคน บรรพบุรุษโลลิก็ด่าผมสาดเสียเทเสียอย่างไม่มีเหตุผล จากนั้นท่าทีก็เย็นชาลงทันที ความอยากไปเที่ยวก็ไม่ค่อยมีแล้ว
「ใช่แล้วขอรับ ข้าน้อยโง่เอง! เพื่อนของผมสองสามคนนั้น จะพาท่านบรรพบุรุษไปเที่ยวที่สนุกๆ ได้แน่นอน! แต่ถ้าพวกมันทำอะไรเกินเลยไปล่ะก็ ท่านก็อย่าได้เกรงใจพวกมัน โปรดสั่งสอนพวกมันให้หนักๆ เลยนะขอรับ!」
「ข้า... เข้าใจแล้ว...」 ท่าทีของมู่ไฉ่เหมิงไม่รู้ทำไมยังคงเย็นชาอยู่
ก๊อก ก๊อก
「พวกมันมาแล้ว!」
ผมได้ยินเสียงเคาะประตูก็รีบวิ่งไปเปิด พอลงมาถึงชั้นล่าง ก็เห็นชายร่างกำยำสูงสองเมตรกว่า ย้อมผมสีทอง ยิ้มแย้ม ผิวคล้ำแดดสองคนปรากฏตัวอยู่ที่หน้าลิฟต์
มู่ไฉ่เหมิง บรรพบุรุษของผม พอเห็นการแต่งกายของคนทั้งสองก็ขมวดคิ้วทันที แต่คิดว่าในเมื่อเป็นเพื่อนของทายาท คงจะไม่เลวร้ายเหมือนรูปลักษณ์ภายนอก จึงอดทนไว้
「ญาติผู้ใหญ่ที่นายพูดถึง ก็คือเด็กผู้หญิงคนนี้รึ?」
ชายป่าเถื่อนกล้ามโตท่าทางเหลาะแหละสองคน พอเห็นมู่ไฉ่เหมิงดวงตาก็เบิกค้างไปครู่หนึ่ง คาดว่าแม้แต่พวกมันก็ไม่เคยเห็นเด็กสาวสวยขนาดนี้มาก่อน ทันใดนั้นก็ตื่นเต้นขึ้นมาทันที
มองดูท่านบรรพบุรุษเดินตามชายกล้ามโตท่าทางเหลาะแหละไปอย่างไม่เต็มใจ ผมก็หัวเราะฮ่าๆ อย่างมีความสุข รอให้พวกเดนมนุษย์พวกนี้เจอดีเข้าสักครั้ง พวกมันก็จะรู้สำนึกเอง!
...
ผมกลับเข้ามาในห้อง เล่นอินเทอร์เน็ตอย่างเบื่อหน่าย ก่อนหน้านี้ผมสามารถเล่นเกมได้ทั้งวัน แต่ตั้งแต่มู่ไฉ่เหมิงมาอยู่ข้างกายผม ผมก็เล่นเกมไม่ลงอีกเลย รู้สึกว่าข้างกายไม่มีท่านบรรพบุรุษอยู่ ก็จะหงุดหงิดกระวนกระวายอย่างไม่มีเหตุผล
ผมก้มหน้ามองโทรศัพท์มือถือ
ติ๊งต่อง ท่านบรรพบุรุษส่งข้อความมาให้ผม
「เพื่อนของเจ้าพาข้า... มาถึงสถานที่ที่เรียกว่าสวนสนุกแล้ว」
ท่านบรรพบุรุษถ่ายรูปเซลฟี่มาหนึ่งใบ ในสวนสนุกที่อึกทึกครึกโครม ท่านบรรพบุรุษสวมชุดนักพรตเดินนำหน้า ใบหน้าเล็กๆ แสดงความรังเกียจ ชายกล้ามโตท่าทางเหลาะแหละสองคนยิ้มแย้มเดินตามหลัง
รูปถ่ายดูเหมือนจะไม่มีอะไรผิดปกติ
「สวนสนุกเหรอ? นั่นเป็นสถานที่ที่สนุกมากเลยนะขอรับ ท่านบรรพบุรุษ ท่านให้พวกมันพาท่านเที่ยวเล่นได้เลย」
ติ๊งต่อง ท่านบรรพบุรุษส่งข้อความมาอีกหนึ่งข้อความ
「ถึงแม้ข้าจะเกลียดเพื่อนของทายาทพวกนั้น ที่เหมือนอันธพาลนักเลง... แต่... ครั้งนี้ข้าจะเมตตาเห็นใจความคิดของทายาทสักครั้ง... ทายาท! จำไว้ว่าต้องขอบคุณข้าให้ดีล่ะ!」
...
หลังจากผมส่งข้อความเสร็จ ก็เล่นเกมอย่างเบื่อหน่ายอีกครู่หนึ่ง หลังจากนั้นเป็นเวลานาน บรรพบุรุษโลลิก็ไม่ส่งข้อความมาอีกเลย เธอคงจะเล่นสนุกมากสินะ?
ช่วยไม่ได้ ในใจมันอยากรู้มากว่าเจ้าพวกคนเถื่อนสองคนนั่นโดนท่านบรรพบุรุษสั่งสอนไปหรือยัง ผมจึงเปิดคอมพิวเตอร์คลิกเข้าไปในเว็บไซต์ส่วนตัวของพวกคนเถื่อน
ปรากฏว่าบนเว็บไซต์มีกระทู้ใหม่ตั้งขึ้นมาหนึ่งกระทู้
「เป้าหมายการพิชิตล่าสุด (มีแฟนแล้ว): โลลิผมขาวคอสเพลย์คุณภาพสูง น่าฟันมาก!」
ข้างใต้กระทู้มีรูปถ่ายสองใบ
ใบหนึ่งดูเหมือนจะเป็นรูปแอบถ่ายด้านหลัง
ในรูปเป็นโลลิตัวเล็กผมขาวสุดน่ารักสวมชุดนักพรตสีขาวหลวมโพรก สะโพกบิดไปมาเดินนำหน้า
รูปที่สองก็น่าจะเป็นรูปแอบถ่ายเช่นกัน ถ่ายติดใบหน้าน่ารักงดงามหมดจดของโลลิผมขาว คางเชิดขึ้นอย่างหยิ่งผยอง และใบหน้าที่แสดงความรังเกียจ ตอนนี้เธอดูเหมือนจะกำลังจ้องมองคนที่ถ่ายรูปอยู่
「อย่างที่เห็นในรูป โลลิสุดน่ารักคนนี้สวยจนแทบหยุดหายใจ แม่เจ้าโว้ย! ทั้งชีวิตฉันไม่เคยเห็นผู้หญิงสวยขนาดนี้มาก่อน! แฟนงี่เง่าของเธอไม่รู้ไปได้ข่าวมาจากไหน ให้พวกเราพาแฟนสาวของมันเที่ยวในเมืองสองสามวัน ในฐานะทีมงานมืออาชีพ แน่นอนว่าพวกเราต้องพาแฟนสาวของมันเที่ยวเล่นให้สนุกสนาน เฮะเฮะ」
เห็นถึงตรงนี้ ผมก็รู้สึกทั้งขำทั้งไม่พอใจโดยสัญชาตญาณ ไอ้พวกอันธพาลนักเลงพวกนี้ยังคิดอกุศลอีกเรอะ! บรรพบุรุษโลลิของผมเหาะเหินเดินอากาศได้เลยนะเฟ้ย! พวกนักเลงกระจอกพวกนี้ จะไปทำอะไรท่านได้...
ผมเลื่อนลูกกลิ้ง ดวงตาของผมพลันเบิกกว้าง
บนเว็บไซต์มีรูปถ่ายใหม่อัปเดตขึ้นมาอีกสองใบ!
ในรูปแรก ชายคนเถื่อนถือไอศกรีมสีขาวขุ่นอยู่ในมือ ส่วนบนของไอศกรีมถูกโลลิผมขาวคนหนึ่งอมเข้าไปในปากคำเดียว!
โลลินัยน์ตาหรี่ปรือ เห็นได้ชัดว่ากำลังเพลิดเพลินมาก!
หากเป็นเพียงเท่านี้ แน่นอนว่าไม่ทำให้ผมตกใจหรอก
สิ่งที่ทำให้ผมตกใจคือรูปถัดไปต่างหาก!
ปรากฏว่าในรูป มู่ไฉ่เหมิง ท่านบรรพบุรุษตัวน้อยของผม อ้าปากเล็กๆ สีชมพูกว้าง ปากสีชมพูและลิ้นเล็กๆ อ่อนนุ่มปนเปื้อนไปด้วยไอศกรีมสีขาวขุ่นที่ละลายแล้ว ถูกกล้องถ่ายไว้ได้อย่างชัดเจน!
ไอศกรีมสีขาวขุ่นที่ละลายแล้วเปื้อนมุมปากของโลลิผมขาว ของเหลวสีขาวขุ่นเหนียวหนืดที่ผสมกับน้ำลายในปากสีชมพูอ่อน ดูยังไงๆ ก็ลามกอนาจารสุดๆ!
ผมจ้องมองรูปนี้อย่างไม่เชื่อสายตา บรรพบุรุษโลลิผู้หยิ่งผยองของผม จะยอมให้พวกเดนมนุษย์พวกนั้นถ่ายรูปแบบนี้ได้ยังไงกัน!?
「บัดซบ! นี่มันเรื่องอะไรกันแ!? ท่านบรรพบุรุษ! เธอจะยอมให้พวกเดนมนุษย์แบบนั้นถ่ายรูปแบบนี้ได้ยังไง!」
ยังไม่ทันที่ผมจะคิดอะไรมาก บนเว็บไซต์ก็มีรูปถ่ายใหม่อัปเดตขึ้นมาอีกหนึ่งใบ
ในรูป มู่ไฉ่เหมิงกับชายป่าเถื่อนร่างกำยำท่าทางเหลาะแหละคนหนึ่งนั่งอยู่บนม้าหมุนตัวเดียวกัน!
เธอก้มหน้าแดงก่ำ ชายกล้ามโตป่าเถื่อนที่นั่งอยู่ข้างหลังเธอ หน้าอกแนบชิดกับแผ่นหลังของเธอ ตรงกลางกางเกงนูนเด่นเผยให้เห็นโครงร่างของท่อนเนื้อขนาดมหึมา!
และในขณะนี้ ท่อนเนื้อขนาดมหึมานี้กำลังดันอยู่ที่ก้นกลมกลึงเล็กๆ ของมู่ไฉ่เหมิง! สิ่งที่แปลกประหลาดที่สุดก็คือ มู่ไฉ่เหมิง ท่านบรรพบุรุษผู้มีพลังอำนาจเหนือโลกของผม กลับไม่มีท่าทีต่อต้านใดๆ เลยแม้แต่น้อย!
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
จากชื่อเรื่องไม่รอดแน่ๆ แต่จะเมื่อไหร่น้อ
รอดยากคงได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆได้แน่
โลลิสูงอายุนี่เอง
โดนหลายดอกละทีนี้
เรียบร้อยแน่บรรพบุรุษ เอาอ้อยเข้าปากเสือเ องนะ
ไม่น่ารอด
จะรอดไหมนิ
ชอบ
ไร้เทียมทานแต่ของขาดมา สี่พันปีสินะ
::Thankyou::
จะโดนเมื่อไหร่เท่านั้นเอง
บรรพบุรุษไม่เท่าทันมุกของเด็กยุคใหม่ กว่าจะเข้าใจน่าจะโดนมุกไปหลายเม็ด
ตอนไหนที่จะเสร็จน้า ไม่สนอายุเลย
::Horror::
ดุ้นยัก
หลงกลหรือ อยากเรียนรู้ หรือ ชอบกันนะ
มาแนวใหม่
นิยายสนุกมากครับ ติดตามอยู่
::YehYeh::
ยากจะรอด
รอดยากครับ
คนแก่จะโดนเด็กหลอกไปรุมเสียว
โดนเด็กหลอกแน่นอน
สู้ๆน่ะครับ ท่านบรรพบุรุษ
กระผมเป็นกำลังใจให้ท่าน
ตับจ๋า จะปวดแล้วนะจ๊ะ
ท่านบรรพบุรุษ จะทำยังไงต่อ
โลลิใสๆ
ขอบคุณครับ
รออ่านเลย
สงสัยท่านจะชอบนะ
เยี่ยมๆ
ไม่น่าจะรอดตอนนีั
::Ahh::
เสร็จแน่
โลลิบันไซ
เอาแล้วบรรพบุรุษ
::WooWoo::
น่าจะผิดแผนมากกว่างานนี้