ตอนที่ 7 ติดข้อสอบน้องชาย
แม้รินจะรู้สึกอึดอัดกับสิ่งที่เห็นไปเมื่อครู่ แต่เธอก็สามารถสลัดอารมณ์ความรู้สึกนั้นทิ้งไปได้ เธอนั่งใกล้ชิดกับน้องชายตัวเล็ก พร้อมกับปากกาในมือวงไปที่ข้อสอบชุดใหม่ที่นินนำขึ้นมา
ต้นขาเธอถูไถไปกับต้นขาของน้องชาย ต้นแขนของนินก็เผลอสัมผัสโดนหน้าอกด้านของหลากหลายครั้ง แต่รินก็ไม่ได้ว่าอะไร มีเพียงเขาที่ตัวสะดุ้งทุกครั้งที่เผลอสัมผัส
แต่จะบอกว่าเธอไม่รู้สึกอะไรเลยก็ไม่ได้ เพราะเธอยังคงเห็นคาบน้ำไหลซึมออกมาจากเป้ากางเกงของน้องชายอยู่เลย แถมกลิ่นเข้มข้นของผู้ชายมันอบอวลไปทั่วห้อง
ก่อนรินจะเห็นน้องชายยกมือขึ้นกุมหัว เมื่อเห็นข้อสอบที่รินวงไว้ให้
"เป็นไงนิน ข้อนี้ทำได้ไหม?"
"เออ...มันยากครับ ผมกำลังพยายามคิดอยู่ครับ"
เมื่อเห็นน้องชายเกาหัวไปมากับโจทย์ตรงหน้า สายตาเขาดูว่อกแว่กไม่อยู่นิ่ง ต้นขายังสั่นไปมาไม่หยุด เหมือนกับสติของนินไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย รินจึงอยากเข้าไปช่วยสักหน่อย
"ถ้างั้นพี่จะช่วยเอง"
เธอชี้มือไปยังโจทย์ข้อนั้น
"ท่องไว้ว่าต้องทำตามลำดับนี้ ในวงเล็บ คูณ หาร บวก ลบ ตามลำดับ เข้าใจไหม?"
นินพยักหน้าทันที แม้จะดูไม่เข้าใจอยู่ก็ตาม
"ถ้างั้น 8 % 2 (2 + 2) เป็นเท่าไหร่ของคำนวณดู"
นินนั่งเขียนคำนวณอยู่สักครู่ ก่อนที่จะได้คำตอบ
"ตอบหนึ่ง!...ตอบหนึ่งครับ"
คำตอบทำรินขมวดคิ้ว
"ตอบสิบหกต่างหากเล่า ไม่ได้ทำตามวิธีพี่บอกเลย มานี่! เดี๋ยวพี่พาเขียน"
รินประทับมืออ่อนนุ่มของตัวเองไปบนหลังมือของน้องชาย พร้อมกับขยับตัวเข้าใกล้แน่นชิดจนลมหายใจสัมผัสกัน ตัวของขาสะดุ้งโหยง แต่ก็พยายามกลั้นอารมณ์ความรู้สึกอย่างมาก
"นี่ให้ทำแบบนี้ ทำในวงเล็บก่อน แล้วค่อยนำมาหารแล้วก็คูณ..."
ขณะที่รินกำลังจับมือเขาเขียน แต่เธอกลับรู้สึกแปลกๆ นินตัวสั่นไม่หยุด เมื่อเขาอ่อนระทวยจนเหมือนไร้กระดูก ลมหายใจยังรุนแรงอีกด้วย
"นิน..."
รินเหลือบมองลงไปยังเบื้องล่าง มองเห็นมืออีกข้างของนินกำแน่นที่เป้ากางเกง เขาพยายามหักห้ามอารมณ์อย่างเต็มที่ พยายามจะบีบแน่นไว้จนแสดงความเจ็บผ่านทางใบหน้า
เธอจ้องเอามือทาบอกเมื่อรู้ว่าน้องต้องฝืนความรู้สึกจนต้องทำร้ายตัวเอง
"คือว่า...มันไม่เข้าหัวผมเลยพี่ริน...มันรู้สึกหวิวๆ จนตั้งสติไม่ได้ แถมข้างล่างมันยังแข็งไม่หยุดด้วยพี่"
คำพูดนั้นทำรินหน้าแดงร้อนขึ้นมา เธอเบือนหน้าหนีเอามือพิงหน้าผากอย่างลำบากใจ ก่อนที่จะได้ยินเสียงนินพูดขึ้นมา
"เราไว้ติวกันวันหลังไหมพี่ริน วันนี้ผมจะทำให้มันสงบก่อน"
นินพยายามกระตือรือร้นจะเก็บข้อสอบตรงหน้า แต่มือของรินก็เอื้อมมาแตะแขนห้ามเขาไว้
"ไม่ต้อง! เดี๋ยวพี่จะจัดการให้"
"จะ จัดการเหรอ?"
"อื้อ"
รินสูดลมหายใจเข้าพร้อมกับพยักหน้า ทำน้องชายก้มหน้าลงอย่างเขินอาย มือที่กำแน่นที่เป้ากางเกงคายออกช้าๆ จนเผยของแข็งๆ นูนเด่นตึงเป้ากางเกงไว้แน่น
"..."
"ถอดกางเกงออกสิ!"
รินพูดเสียงแข็ง ทำนินลุกลนรีบจับที่ขอบกางเกง
"ดะ ได้ครับ...จะถอนเดี๋ยวนี้แหละ"
ก่อนที่รินจะเห็นดุ้นของเด็กผู้ชายแข็งตั้งชูชันขึ้นมาต่อหน้า ลำท่อนยาวแข็ง ผิวขาวเนียนสะอาด มีขนสีใสเล็กน้อยตามโคลนด้านล่าง
แต่สิ่งที่เด่นก็คือหัวดุ้นสีแดงฉ่ำ ปลายหัวมันโผล่ออกมาเพียงครึ่งเดียว เบื้องล่างโดนหนังหุ้นรัดตึงแน่นจนเหมือนยางรัด รินคิดว่ามันคงต้องเจ็บแน่ๆ ที่ปลายหัวพยายามฝืนดันออกมาขนาดนี้
"พี่จะชักให้หดลงนะ"
นินพยักหน้า ก่อนมือเรียวยาวของรินจะค่อยๆ โอบรัดที่ท่อนเอ็นยาว เรียวนิ้วเนียนนุ่มบรรจงจับดุ้นแข็ง สัมผัสที่นุ่มนวลทำเขาหายใจวูบวาบ นินไม่นึกมาก่อนว่าพี่รินจะมาจับดุ้นเขาในตอนนี้
"โอ๊ย!..."
นินร้องดังขึ้นมาแอ่นตัวขึ้นด้วยความเจ็บปวด เมื่อมือของรินดึงหนังหุ้มลงมา
"นิน! พี่ขอโทษ! เจ็บมากไหม!? พี่ไม่นึกว่ามันจะเจ็บ"
เธอตื่นตกใจยกใหญ่ รีบปล่อยมือออกทันที
"เจ็บครับพี่ริน มันเหมือนหนังจะขาดเลย"
รินเกิดความมึนงงภายในจิตใจ เธอไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน ดูหนังโป๊มาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น จึงทำตัวไม่ถูกที่ได้ยินเสียงร้องของน้องชาย
ขณะที่นินกำมือแน่นไปที่ดุ้นอย่างเจ็บปวด เธอก็มองไปที่ปลายหัวดุ้นที่ขึงขัง จำได้ว่าของผู้ชายมันต้องดึงลงมาได้สิแบบที่เธอเคยดู ก่อนที่จะพยักหน้าตัดสินใจ
"นิน เดี๋ยวพี่จะทำเบาๆ อดทนหน่อยนะ"
"ได้ครับพี่ริน แต่เบาๆ นะพี่"
เธอพยักหน้าตัดสินใจอีกครั้ง ก่อนเอื้อมมือไปจับหัวดุ้นที่ยังไม่ถอกของน้องชาย รอบนี้เธอคิดว่าคงต้องทำให้ปลายหุ้นมันถอกลงมาก่อน
สฃสัยรินจะทำตามคำแนะนำของแม่ที่เขียนบอกไว้ แต่ไม่รู้ว่าบอกไว้ให้ทำถึงขั้นไหนน้อ
รินช่วยน้องสุดตัว