ห้องนอน vs. ขุนเขา...ความเงียบเข้าปกคลุมห้องอีกครั้ง มีเพียงเสียงหอบหายใจถี่กระชั้นของทั้งสองคนที่ดังแข่งกับความเงียบงัน น้ำกามสีขาวขุ่นที่เปรอะเปื้อนหน้าท้องและเนินอกของรินดา เป็นประจักษ์พยานของการกระทำที่เพิ่งผ่านพ้นไป
รินดาหอบเหนื่อย ตัวอ่อนปวกเปียกไปหมด แต่ลึกๆ แล้วเธอรู้สึกถึงความพึงพอใจอย่างที่ไม่เคยได้รับมาก่อน ความรู้สึกที่เกิดขึ้นในห้องนอนของเธอเองนี้ มันแตกต่างจากครั้งก่อนบนเขาอย่างสิ้นเชิง ที่นั่นเป็นเพียงสถานที่ที่ห่างไกลจากความจริง เป็นความผิดพลาดที่สามารถโยนทิ้งไปกับลมหนาวได้ แต่ที่นี่...ในห้องนอนของเธอ...กับน้องชายของเธอเอง มันคือความจริงที่เธอสัมผัสได้ทุกอณู และมันกำลังผูกมัดเธอไว้กับเขาอย่างไม่อาจหลีกหนี ความใกล้ชิดที่รุนแรงกว่าเดิมเข้าเกาะกุมจิตใจ เพราะไม่มีสิ่งเร้ารอบตัวมารบกวน ไม่มีสายตาใครจ้องมอง มีเพียงเขาและเธอในพื้นที่ส่วนตัวที่สุด
เธอค่อยๆ พลิกกายเข้าหานัทอย่างไม่รู้ตัว ปลายนิ้วเรียวสวยเลื่อนไปสัมผัสแผ่นอกของเขาเบาๆ เป็นการเชื้อเชิญที่ชัดเจนกว่าคำพูดใดๆ ดวงตาที่ฉ่ำวาวของเธอเงยขึ้นสบกับดวงตาของนัทที่ยังคงเต็มไปด้วยแรงปรารถนา
นัทรู้สึกถึงความตื่นเต้นอย่างที่สุด ความพึงพอใจที่ได้รับเมื่อครู่ไม่ได้ทำให้ความต้องการของเขาลดน้อยลงเลยแม้แต่น้อย เขายังคงโหยหาที่จะได้สัมผัสรินดาอีกครั้ง ความคิดที่ว่า
"ถ้าปล่อยโอกาสนี้ไป รินดาอาจจะไม่ยอมเขาอีก" ผุดขึ้นในใจ เขาต้องการตอกย้ำบทรักนี้ ต้องการให้รินดาจดจำว่าความสุขที่เขาให้มันคือเรื่องจริง ไม่ใช่แค่ความเผลอไผลชั่วขณะ
เมื่อรินดาแสดงออกถึงความต้องการด้วยตัวเอง นัทก็ตอบสนองทันที เขาก้มลงจูบริมฝีปากของรินดาอย่างดูดดื่มและเร่าร้อนกว่าเดิม ลิ้นของทั้งสองเกี่ยวพันกันอย่างกระหายใคร่ มือของนัทสอดเข้าใต้แผ่นหลังของรินดา โอบกระชับให้ร่างของเธอแนบชิดกับเขามากขึ้น
รินดาตอบรับจูบนั้นอย่างร้อนแรง เธอโอบแขนรอบคอของน้องชาย จิกเล็บลงบนแผ่นหลังกว้างอย่างลืมตัว ร่างกายของเธอเริ่มบิดเร้าเข้าหานัทเพื่อแสดงถึงความต้องการที่ท่วมท้น
"พี่ต้องการผม..." นัทกระซิบชิดริมฝีปากรินดา เสียงแหบพร่าด้วยแรงอารมณ์ "ใช่ไหมครับพี่ริน..."
"อืมมม... นัท..." รินดาครางตอบอย่างไม่อาย
"ฉัน... ต้องการนาย..."หลังจากผ่านพ้นความเร่าร้อนของจูบแรกไปชั่วขณะ นัทผละริมฝีปากออกเล็กน้อย เขายันตัวขึ้นมองใบหน้าแดงก่ำของพี่สาวที่ยังคงหอบถี่
"พี่ริน... เมื่อกี้พี่ทำดีมาก..." นัทกระซิบเสียงแหบพร่า มือของเขาเลื่อนไปจับมือของรินดามาวางไว้บนลำเอ็นที่ยังคงแข็งขืนของเขา "แต่ยังมีอีกหลายอย่างที่พี่เรียนรู้ได้"
รินดาสบตานัทด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยและความใคร่รู้ นัทขยับมือของเธอเล็กน้อย สอนให้เธอบีบและรูดลำเอ็นของเขาช้าๆ
"ใช่ครับพี่... แบบนั้นแหละ... ค่อยๆ บีบ... แล้วรูดขึ้นลง..." นัทครางต่ำในลำคอ เมื่อรินดาทำตามอย่างว่าง่าย "พี่ต้องใช้มือของพี่สัมผัสผม... ให้พี่รู้สึกถึงผม... ให้ผมรู้สึกถึงพี่"
เมื่อรินดาเริ่มคุ้นชินกับการเล้าโลมด้วยมือ นัทก็โน้มตัวลงมาใกล้ ใบหน้าห่างกันเพียงคืบ ลมหายใจอุ่นร้อนปะทะกัน
"ทีนี้... มาเรียนรู้อีกอย่างกันครับพี่" นัทกระซิบชิดริมฝีปากรินดา
"เปิดปากพี่สิครับ..."
รินดาทำตามอย่างว่าง่าย เธอค่อยๆ อ้าปากออกอย่างลังเล แววตาของเธอฉายความประหม่าปนความตื่นเต้นอย่างชัดเจน
"พี่... พี่ไม่เคยทำ..." รินดาพูดเสียงแผ่ว
"ไม่เป็นไรครับพี่... ผมจะสอนเอง" นัทบอกด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ เขาค่อยๆ ลดระดับลำเอ็นที่แข็งขืนลงมาจรดริมฝีปากของพี่สาวอย่างช้าๆ ปลายหยักนุ่มนวลแตะสัมผัสริมฝีปากอิ่มอย่างแผ่วเบา รินดาสะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ถอยหนี
"จะต้องไม่ปล่อยโอกาสนี้ไป ไม่เช่นนั้น...พี่รินดาอาจจะไม่ยอมอีก" นัทคิดในใจ
นัทไม่รอช้า เขาแทรกลำเอ็นเข้าไปในช่องทางของรินดาจากด้านหลังอีกครั้ง บทรักครั้งที่สามเริ่มต้นขึ้น นัทก้มลงกระซิบที่ข้างหูของรินดา "ชอบไหมครับพี่ริน... ท่านี้..."
รินดาไม่มีแรงจะตอบ เธอทำได้เพียงครางตอบในลำคอ แรงกระแทกจากด้านหลังให้ความรู้สึกที่แตกต่างออกไป มันดิบเถื่อนและเร้าใจยิ่งกว่า รินดากัดริมฝีปากตัวเองเพื่อกลั้นเสียงคราง แต่ก็ไม่อาจหยุดร่างกายที่บิดเร้ารับแรงกระแทกจากนัทได้
"อ๊า... นัท... อ๊า... อื้มมม..." เสียงครางของรินดาเต็มไปด้วยความสุขสมที่ไม่อาจเก็บงำ
นัทเคลื่อนไหวอย่างบ้าคลั่ง เขารู้ว่ารินดาใกล้จะถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง และเขาก็เช่นกัน
นัทเร่งจังหวะให้เร็วและรุนแรงขึ้นเป็นครั้งสุดท้าย
เขาบอกว่า... ถ้าฉันต้องการ... ก็บอกได้ตลอด... คำพูดของนัทที่ว่า
"ยินดีช่วยเสมอ... ด้วยดุ้นของนัท..." มันก้องอยู่ในหูของเธออีกครั้งอย่างชัดเจน
คราวนี้มันไม่ได้ทำให้เธอสับสนอีกต่อไป แต่มันกลับเป็นคำที่จุดประกายความกล้าหาญบางอย่างขึ้นในใจของเธอ
รินดาถอนหายใจเฮือกหนึ่ง เธอรู้ว่าตัวเองคงไม่สามารถปฏิเสธความรู้สึกนี้ได้อีกต่อไปแล้ว ร่างกายของเธอต้องการการปลดปล่อย และคนที่สามารถมอบมันให้กับเธอได้ก็คือน้องชายของเธอเอง... ด้วย "ดุ้นจริง" ของเขา
เธอตัดสินใจที่จะอาบน้ำชำระร่างกายเพื่อคลายความร้อนรุ่มที่เริ่มก่อตัวขึ้น อาบน้ำอย่างรวดเร็ว ก่อนจะแต่งตัวด้วยชุดนอนผ้าบางเบา เธอเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยหัวใจที่เต้นระรัว ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
::Sweat::
บทที่ 1 (https://xonly8.com/index.php?topic=297598.0)
บทที่ 2 (https://xonly8.com/index.php?topic=297599.0)
บทที่ 3 (https://xonly8.com/index.php?topic=297601.0)
บทที่ 4 (https://xonly8.com/index.php?topic=297628.0)
บทที่ 5 (https://xonly8.com/index.php?topic=297631.0)
บทที่ 6 (https://xonly8.com/index.php?topic=297641.0)
บทที่ 7 (https://xonly8.com/index.php?topic=297659.0)
บทที่ 8 (https://xonly8.com/index.php?topic=297660.0)
บทที่ 9 (https://xonly8.com/index.php?topic=297663.0)
บทที่ 10 (https://xonly8.com/index.php?topic=297665.0)
บทที่ 11 (https://xonly8.com/index.php?topic=297677.0)
บทที่ 12 (https://xonly8.com/index.php?topic=297702.0)
บทที่ 13 (https://xonly8.com/index.php?topic=297704.0)
บทที่ 14 (https://xonly8.com/index.php?topic=297714.0)
บทที่ 15 (https://xonly8.com/index.php?topic=297717.0)
บทที่ 16 (https://xonly8.com/index.php?topic=297724.0)
บทที่ 17 (https://xonly8.com/index.php?topic=297730.0)
บทที่ 18 (https://xonly8.com/index.php?topic=297733.0)
บทที่ 19 (https://xonly8.com/index.php?topic=297753.0)
บทที่ 20 (https://xonly8.com/index.php?topic=297760.0)
บทที่ 21 (https://xonly8.com/index.php?topic=297768.0)
บทที่ 22 (https://xonly8.com/index.php?topic=297780.0)
บทที่ 23 (https://xonly8.com/index.php?topic=297794.0)
บทที่ 24 (https://xonly8.com/index.php?topic=297795.0)
บทที่ 25 (https://xonly8.com/index.php?topic=297800.0)
บทที่ 26 (https://xonly8.com/index.php?topic=297802.0)
บทที่ 27 (https://xonly8.com/index.php?topic=297844.0)
บทที่ 28 (https://xonly8.com/index.php?topic=297858.0)
บทที่ 29 (https://xonly8.com/index.php?topic=297877.0)
บทที่ 30 (https://xonly8.com/index.php?topic=297901.0)
บทที่ 31 (https://xonly8.com/index.php?topic=297991.0)
บทที่ 32 (https://xonly8.com/index.php?topic=298015.0)
บทที่ 33 (https://xonly8.com/index.php?topic=298018.0)
บทที่ 34 (https://xonly8.com/index.php?topic=298026.0)
บทที่ 35 (https://xonly8.com/index.php?topic=298037.0)
บทที่ 36 (https://xonly8.com/index.php?topic=298049.0)
บทที่ 37 (https://xonly8.com/index.php?topic=298058.0)
บทที่ 38 (https://xonly8.com/index.php?topic=298138.0)
บทที่ 39 (https://xonly8.com/index.php?topic=298149.0)
บทที่ 40 (https://xonly8.com/index.php?topic=298151.0)
บทที่ 41 (https://xonly8.com/index.php?topic=298171.0)
บทที่ 42 (https://xonly8.com/index.php?topic=298184.0)
บทที่ 43 (https://xonly8.com/index.php?topic=298320.0)
บทที่ 44 (https://xonly8.com/index.php?topic=298336.0)
บทที่ 45 (https://xonly8.com/index.php?topic=298339.0)
บทที่ 46 (https://xonly8.com/index.php?topic=298351.0)
บทที่ 47 (https://xonly8.com/index.php?topic=298362.0)
บทที่ 48 (https://xonly8.com/index.php?topic=298364.0)
บทที่ 49 (https://xonly8.com/index.php?topic=298376.0)
บทที่ 50 (https://xonly8.com/index.php?topic=298474.0)
รินดาข้ามเส้นไปแล้ว
ตอนนี้นัทเป็นคนสอนแล้วนะพี่ริน
รินติดใจแล้ว
เมื่อรู้ตัวว่าแก้ปัญหาได้ด้วยสิ่งนั้น ก็แค่ทำใจ แล้วยอมรับก็จบแล้วนะ ::Evil::
::Hunger::
ทำบ่อยๆเดียวรินดาก็เก่งเองแหละ
รินดาคือคนในสต๊อกอีกแล้ว ::DookDig::
::Thankyou:: Thankyou
::JubuJubu:: ดี
T
พี่รินฟินเลย ::Bloody::
รินไม่รอด
::WowWow::
เอาไห้เปนงานเลยนะ
รินลดาติดใจนัทอีกคนแล้ว
::DookDig::
::Confident::
ต้องสอนบทเรียนใหม่ให้พี่สาวหลายๆบทหน่อยจะได้ติดใจ ::HeyHey:: ::HeyHey::
รินดาตกไปในบ่วงกามของนัทแล้ว
รินดาเริ่มเข้าสู่วงจร
อารมณ์พี่รินกำลังมาเต็มที่นัทจะทำอะไรก็ทำเลย
นัทเก็บกินทั้งบ้าน เหลือแค่สวิง
ติดใจดุ้นนัทอีกคนละ
เอาเรื่องเลย
เจ้านัท จอมเทครัว
นัทกระซิบชิดริมฝีปากรินดา ไหวไหมพี่รินผมจะสอนบทใหม่ให้
น้องนัทเป็นผู้เชี่ยวชาญแล้ว
รินเอ้ย ได้ประสบการณ์ตรงไปเขียนนิยายแล้ว
เรียบร้อยโดนไปอีกหนึ่ง
รินถอนตัวไม่ขึ้นแล้ว
รินดาได้ตอบสนองความรู้สึกความต้องการแล้ว
::Hunger::
พี่สาวรักน้องชายแล้ว
ในที่สุดรินดาก็ฝืนธรรมชาติของมนุษย์ไม่ได้
รินข้ามจุดนั้นไปแล้ว
รินหนีนัทไม่ได้อิกแล้ว
มีสิ่งที่ต้องเรียนรู้อีกหลายอย่าง
และแล้วรินรดาก็ไม่สามารถทนต่อความเรียกร้องของธรรมชาติได้
เป็นอันว่าหมดบ้านแบบไม่ใช่บังคับหรือหลอกลวงว่าไม่เป็นแต่หมดบ้านเพราะว่าทั้งลูกสาวและแม่หลงนัทไปแล้ว
ขอบคุณครับ
ใจต้องเด็ดเดี่ยวแบบนี้สิรินดา
รินติดใจลีลาของนัทแล้วละ
2 ช่องทางแล้ว..จะมีช่องทางที่สามไหมนะ
รินติดใจน้องนัท
ทำให้รินติดใจเลยนัท
คิวต่อไปก้อแม่เพื่อน
น้องรินว่าไงบ้างนะมีลีลาเยอะใหมโชวหน่อย
ต้องมีรอบสองต่อ
เอาให้ติด สะกดให้อยู่ รินดาต้องเป็นของนัทไปอีกนานนน..
ไม่รอดมือ
น้ำสามเลยหรอ
ทำตามที่อยากทำอย่าช้า
รินเริ่มชอบ
รินคงชอบแต่ป้านวลเด็ดสุด
จัดรินหนักๆ
รินดาไม่พอต้องซ้ำหลายรอบ
พี่ริรติดใจ
รินติดใจ
อมครั้งแรกของริน
::YehYeh::
ในที่สุดนัทก็เก็บเรียบร้อย
กลับตัวไม่ได้เเล้ว
รินติดใจแล้ว
บทเรียนสวาทที่รินต้องเรียนรู้ต่อไป
::YehYeh::
เมื่อความต้องการเหนือกว่าการควบคุม จิตใจก็อ่อนไหวไปตามอารมณ์ที่เรียกร้องพี่รินดาก็เช่นกัน นายนัทดูแลพี่รินดาดีดีหละอย่าให้เธอรู้สึกผิดอีกหละ
ชอบมาก
เยี่ยมมาก
::Glad:: ::Glad:: ::Glad::
มีเรืองสนุกๆเล่าให้ฟัง เชีวิตของเด็กมปลายคนนึงกับครูสาวครูเเก่ในโรงเรียน
พี่รินไม่อยากทนแล้ว
รินติดใจน้องนัทแล้วละ
ดูแล้วน่าจะมีต่อจนกว่าแม่กับพี่มายด์กลับ
โดนแบบนี้จบเลยริน
รินดาก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ได้รับรู้รสสวาทที่นัทมอบให้ว่าเป็นความสุขทั้งกายและใจจนไม่รู้ตัวว่า"ติดใจและอยากอีก"อย่างไม่คิดจะปฏิเสธถ้ามีความต้องการ
คนใหม่ บทใหม่ เริ่มขึ้นแล้ว พร้อมนะ
นัทเล่นทุกคนในบ้านแล้ว
นัททำได้ดีมาก
ซ้ำแบบนี้ฟ้าเหลืองแน่
รินตัดใจไม่ได้ละ
รินดาน่าจะติดใจ
หมดบ้านคงมีสามหนี่ง
จากนี้ไป รินดาตกเป็นของนายแล้วละ
::JubuJubu:: เรียบร้อยหลงควยแล้ว
Go Go
ลินดาติดใจนัดอีกคนแล้ว
ติดใจก็ซ้ำบ่อย ๆ น้องเค้าไม่ว่าหรอก
รอบเดียวไม่พอ
ชอบ
สอนดีๆ นะนัท สอนดีมีชัยไปครึ่งนึง
ขอบคุณตรับ
ริน ในที่สุด ไปได้สุด
ขอบคุณครับ
งานนี้แพ้ใจตัวเอง
::Thankyou:: ขอบคุณพี่รินที่ให้นัทสอนอีก
ชอบๆๆ
บำรุงบ้างนะนัท
ยอมสิ ทำไมไม่ยอม เพราะเธอติดดอแล้ว
การเรียนรู้ไม่มีวันสิ้นสุด กระทรวงศึกษาธิกาม กล่าวไว้
::Thankyou::
รินเป็นสมาชิกถาวร
ริน ติดดุ้นน้องไปอีกหนึ่ง
ความพึงพอใจ
จัดตลอดทั้งบ้าน
::Reader::
thank you
ใครจะมีวาสนาระดับนี้นะ
::DookDig::
ทีนี้สามห้องจะผลัดเวรกันอย่างไงเนี่ย ตายๆ ::Beggar::
พร้อมจะบริการพี่รินเสมอ
อ้างจาก: anatomy051 เมื่อ มิถุนายน 01, 2025, 10:40:04 หลังเที่ยงห้องนอน vs. ขุนเขา
...ความเงียบเข้าปกคลุมห้องอีกครั้ง มีเพียงเสียงหอบหายใจถี่กระชั้นของทั้งสองคนที่ดังแข่งกับความเงียบงัน น้ำกามสีขาวขุ่นที่เปรอะเปื้อนหน้าท้องและเนินอกของรินดา เป็นประจักษ์พยานของการกระทำที่เพิ่งผ่านพ้นไป
รินดาหอบเหนื่อย ตัวอ่อนปวกเปียกไปหมด แต่ลึกๆ แล้วเธอรู้สึกถึงความพึงพอใจอย่างที่ไม่เคยได้รับมาก่อน ความรู้สึกที่เกิดขึ้นในห้องนอนของเธอเองนี้ มันแตกต่างจากครั้งก่อนบนเขาอย่างสิ้นเชิง ที่นั่นเป็นเพียงสถานที่ที่ห่างไกลจากความจริง เป็นความผิดพลาดที่สามารถโยนทิ้งไปกับลมหนาวได้ แต่ที่นี่...ในห้องนอนของเธอ...กับน้องชายของเธอเอง มันคือความจริงที่เธอสัมผัสได้ทุกอณู และมันกำลังผูกมัดเธอไว้กับเขาอย่างไม่อาจหลีกหนี ความใกล้ชิดที่รุนแรงกว่าเดิมเข้าเกาะกุมจิตใจ เพราะไม่มีสิ่งเร้ารอบตัวมารบกวน ไม่มีสายตาใครจ้องมอง มีเพียงเขาและเธอในพื้นที่ส่วนตัวที่สุด
เธอค่อยๆ พลิกกายเข้าหานัทอย่างไม่รู้ตัว ปลายนิ้วเรียวสวยเลื่อนไปสัมผัสแผ่นอกของเขาเบาๆ เป็นการเชื้อเชิญที่ชัดเจนกว่าคำพูดใดๆ ดวงตาที่ฉ่ำวาวของเธอเงยขึ้นสบกับดวงตาของนัทที่ยังคงเต็มไปด้วยแรงปรารถนา
นัทรู้สึกถึงความตื่นเต้นอย่างที่สุด ความพึงพอใจที่ได้รับเมื่อครู่ไม่ได้ทำให้ความต้องการของเขาลดน้อยลงเลยแม้แต่น้อย เขายังคงโหยหาที่จะได้สัมผัสรินดาอีกครั้ง ความคิดที่ว่า "ถ้าปล่อยโอกาสนี้ไป รินดาอาจจะไม่ยอมเขาอีก" ผุดขึ้นในใจ เขาต้องการตอกย้ำบทรักนี้ ต้องการให้รินดาจดจำว่าความสุขที่เขาให้มันคือเรื่องจริง ไม่ใช่แค่ความเผลอไผลชั่วขณะ
เมื่อรินดาแสดงออกถึงความต้องการด้วยตัวเอง นัทก็ตอบสนองทันที เขาก้มลงจูบริมฝีปากของรินดาอย่างดูดดื่มและเร่าร้อนกว่าเดิม ลิ้นของทั้งสองเกี่ยวพันกันอย่างกระหายใคร่ มือของนัทสอดเข้าใต้แผ่นหลังของรินดา โอบกระชับให้ร่างของเธอแนบชิดกับเขามากขึ้น
รินดาตอบรับจูบนั้นอย่างร้อนแรง เธอโอบแขนรอบคอของน้องชาย จิกเล็บลงบนแผ่นหลังกว้างอย่างลืมตัว ร่างกายของเธอเริ่มบิดเร้าเข้าหานัทเพื่อแสดงถึงความต้องการที่ท่วมท้น
"พี่ต้องการผม..." นัทกระซิบชิดริมฝีปากรินดา เสียงแหบพร่าด้วยแรงอารมณ์ "ใช่ไหมครับพี่ริน..."
"อืมมม... นัท..." รินดาครางตอบอย่างไม่อาย "ฉัน... ต้องการนาย..."
หลังจากผ่านพ้นความเร่าร้อนของจูบแรกไปชั่วขณะ นัทผละริมฝีปากออกเล็กน้อย เขายันตัวขึ้นมองใบหน้าแดงก่ำของพี่สาวที่ยังคงหอบถี่
"พี่ริน... เมื่อกี้พี่ทำดีมาก..." นัทกระซิบเสียงแหบพร่า มือของเขาเลื่อนไปจับมือของรินดามาวางไว้บนลำเอ็นที่ยังคงแข็งขืนของเขา "แต่ยังมีอีกหลายอย่างที่พี่เรียนรู้ได้"
รินดาสบตานัทด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยและความใคร่รู้ นัทขยับมือของเธอเล็กน้อย สอนให้เธอบีบและรูดลำเอ็นของเขาช้าๆ
"ใช่ครับพี่... แบบนั้นแหละ... ค่อยๆ บีบ... แล้วรูดขึ้นลง..." นัทครางต่ำในลำคอ เมื่อรินดาทำตามอย่างว่าง่าย "พี่ต้องใช้มือของพี่สัมผัสผม... ให้พี่รู้สึกถึงผม... ให้ผมรู้สึกถึงพี่"
เมื่อรินดาเริ่มคุ้นชินกับการเล้าโลมด้วยมือ นัทก็โน้มตัวลงมาใกล้ ใบหน้าห่างกันเพียงคืบ ลมหายใจอุ่นร้อนปะทะกัน
"ทีนี้... มาเรียนรู้อีกอย่างกันครับพี่" นัทกระซิบชิดริมฝีปากรินดา "เปิดปากพี่สิครับ..."
รินดาทำตามอย่างว่าง่าย เธอค่อยๆ อ้าปากออกอย่างลังเล แววตาของเธอฉายความประหม่าปนความตื่นเต้นอย่างชัดเจน
"พี่... พี่ไม่เคยทำ..." รินดาพูดเสียงแผ่ว
"ไม่เป็นไรครับพี่... ผมจะสอนเอง" นัทบอกด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ เขาค่อยๆ ลดระดับลำเอ็นที่แข็งขืนลงมาจรดริมฝีปากของพี่สาวอย่างช้าๆ ปลายหยักนุ่มนวลแตะสัมผัสริมฝีปากอิ่มอย่างแผ่วเบา รินดาสะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ถอยหนี
"จะต้องไม่ปล่อยโอกาสนี้ไป ไม่เช่นนั้น...พี่รินดาอาจจะไม่ยอมอีก" นัทคิดในใจ
นัทไม่รอช้า เขาแทรกลำเอ็นเข้าไปในช่องทางของรินดาจากด้านหลังอีกครั้ง บทรักครั้งที่สามเริ่มต้นขึ้น นัทก้มลงกระซิบที่ข้างหูของรินดา "ชอบไหมครับพี่ริน... ท่านี้..."
รินดาไม่มีแรงจะตอบ เธอทำได้เพียงครางตอบในลำคอ แรงกระแทกจากด้านหลังให้ความรู้สึกที่แตกต่างออกไป มันดิบเถื่อนและเร้าใจยิ่งกว่า รินดากัดริมฝีปากตัวเองเพื่อกลั้นเสียงคราง แต่ก็ไม่อาจหยุดร่างกายที่บิดเร้ารับแรงกระแทกจากนัทได้
"อ๊า... นัท... อ๊า... อื้มมม..." เสียงครางของรินดาเต็มไปด้วยความสุขสมที่ไม่อาจเก็บงำ
นัทเคลื่อนไหวอย่างบ้าคลั่ง เขารู้ว่ารินดาใกล้จะถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง และเขาก็เช่นกัน
นัทเร่งจังหวะให้เร็วและรุนแรงขึ้นเป็นครั้งสุดท้าย
เขาบอกว่า... ถ้าฉันต้องการ... ก็บอกได้ตลอด... คำพูดของนัทที่ว่า
"ยินดีช่วยเสมอ... ด้วยดุ้นของนัท..." มันก้องอยู่ในหูของเธออีกครั้งอย่างชัดเจน
คราวนี้มันไม่ได้ทำให้เธอสับสนอีกต่อไป แต่มันกลับเป็นคำที่จุดประกายความกล้าหาญบางอย่างขึ้นในใจของเธอ
รินดาถอนหายใจเฮือกหนึ่ง เธอรู้ว่าตัวเองคงไม่สามารถปฏิเสธความรู้สึกนี้ได้อีกต่อไปแล้ว ร่างกายของเธอต้องการการปลดปล่อย และคนที่สามารถมอบมันให้กับเธอได้ก็คือน้องชายของเธอเอง... ด้วย "ดุ้นจริง" ของเขา
เธอตัดสินใจที่จะอาบน้ำชำระร่างกายเพื่อคลายความร้อนรุ่มที่เริ่มก่อตัวขึ้น อาบน้ำอย่างรวดเร็ว ก่อนจะแต่งตัวด้วยชุดนอนผ้าบางเบา เธอเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยหัวใจที่เต้นระรัว ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี
มีแต่คนที่อึดอัดแบบพอปลดปล่อยแล้วหยุดไม่ได้ นัทยิ้มเลย