🧡 XONLY 🧡

เดินทางมาถึงตอนที่ 3 แล้ว
วางแผนไว้ว่าเรื่องนี้จะให้จบไม่เกิน 20 ตอน
หวังว่าทุกท่านจะชอบและติดตามต่อไปนะครับ  ::Thankyou::  ::Thankyou::  ::Thankyou::
**************************************************************************************************************

ตอนที่ 3: "ฝนทิพย์ผู้จืดจาง กับเกมในเงามืด"
เช้าวันถัดจากคืนเร่าร้อนที่เพนท์เฮ้าส์ ฝนทิพย์มาทำงานตามปกติอย่างไม่มีสิ่งใดผิดแปลก เสื้อเชิ้ตสีครีมที่รีดเรียบไม่มีรอยยับ ผูกผมหางม้าตึงเรียบ แว่นกรอบดำที่บดบังความจัดจ้าน และรองเท้าหุ้มส้นธรรมดาที่เดินเงียบไม่มีเสียง เธอกลับมาในคราบ "ฝนทิพย์" อย่างสมบูรณ์แบบ
ไม่มีใครล่วงรู้ว่าผิวใต้เสื้อนั้นเพิ่งถูกบีบ ขยี้ ดูด ละเลงลิ้นจากชายผู้เป็นหัวหน้าของเธอเมื่อคืนนี้
คุณอัครพลมาทำงานสายอย่างเห็นได้ชัด ใบหน้าอ่อนแรง เปลือกตาหนัก ร่างกายดูเหนื่อยอ่อนชัดเจนจากพลังที่ถูกดูดกลืนแทบหมดตัวเมื่อคืน
ฝนเดินไปเสิร์ฟกาแฟตามหน้าที่ที่ทำเป็นประจำ ไม่มีสีหน้าเปลี่ยนแปลง ไม่มีแววตาแฝงร้าย ยื่นแก้วให้เขาอย่างเรียบร้อย
"กาแฟร้อนค่ะ คุณอัครพล"
เขารับแก้ว ยิ้มบางตามมารยาท "ขอบคุณ"
เธอก้มศีรษะเล็กน้อย แล้วหมุนตัวจากไป ไม่มีอะไรในน้ำเสียงหรือกิริยาที่จะสื่อให้เขารู้เลยว่า หญิงสาวที่ขย่มเขาแทบขาดใจเมื่อคืน ก็คือเธอ
ห้าวันผ่านไป—มีนักศึกษาฝึกงานกลุ่มใหม่เข้ามา ฝนได้รับมอบหมายให้ช่วยดูแลเอกสารพาไปแนะนำแผนกต่าง ๆ และค่ำคืนนั้น บริษัทจัดเลี้ยงต้อนรับกันเล็กน้อยที่ร้านอาหารบรรยากาศดีริมแม่น้ำ
งานเลี้ยงจบประมาณสามทุ่มกว่า ๆ ทีละคนเริ่มทยอยแยกย้ายกลับ ฝนเองก็กำลังจะกลับคอนโดเช่นกัน
เธอเรียก Grab Bike ผ่านแอป
เมื่อถึงเวลา—มอเตอร์ไซค์สปอร์ตคันใหญ่สีดำเงาแล่นมาจอดตรงหน้า ไฟหน้าเฉียบคม แผ่นเบาะต่ำสะดวกแก่การโอบ คนขับสวมเสื้อยืดรัดกล้าม ดวงตาคม หุ่นล่ำ ไหล่กว้างจนเสื้อแทบปริ
เขาถอดหมวกกันน็อก เผยใบหน้าคมเข้ม พร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ส่งให้เธอ
"คุณฝนใช่มั้ยครับ?"
เธอพยักหน้าช้า ๆ ก่อนขึ้นซ้อนโดยไม่ลังเล
ตลอดทางเขาขับเร็วบ้าง ชะลอบ่อย ราวกับตั้งใจให้ฝนต้องแนบชิดหลังเขา หน้าอกนุ่มแนบเข้ากับแผ่นหลังกำยำทุกครั้งที่เบรก
และเมื่อเธอกระซิบเบา ๆ ข้างหู
"อยากจับก็หาที่เงียบ ๆ จอดสิ...จะให้จับเต็มที่..."
เขากระตุกเบรกครั้งสุดท้ายแทบจะทันที แล้วเลี้ยวเปลี่ยนเส้นทางอย่างรวดเร็ว
พามุ่งหน้าไปยังตึกร้างกลางซอยลึกซึ่งเขารู้จักดี
เมื่อมาถึง เขาดับเครื่อง เสียงจักรยานยนต์เงียบลง เหลือเพียงเสียงลมหายใจถี่ ๆ และแววตาหิวกระหายของเขาที่มองฝนราวกับเธอคือเนื้อสดใหม่ที่ถูกหิ้วมาถึงครัว
เขาส่งข้อความลับรวดเร็วให้เพื่อนอีกสองคน: "มีของเด็ด มาที่ตึกร้างเดิม ด่วน"
โดยที่ฝนไม่มีทางรู้
เธอถูกเขาจูงขึ้นไปชั้นสาม หาห้องโล่งที่พื้นสะอาดพอทิ้งร่างลงได้ อากาศชื้นเย็นและกลิ่นฝุ่นในตึกร้างชั้นสามคละคลุ้งไปทั่ว ขอบหน้าต่างไร้บานเปลือยเปล่าให้ลมพัดผ่านเอื่อยๆ ผนังลอกล่อน พื้นเปลือยซีเมนต์กร้านสะท้อนแสงจากหลอดไฟนีออนเก่าที่กระพริบระยิบ แสงสลัวนั่นขับร่างทั้งสองให้ยิ่งดูเหมือนฉากในความฝัน...หรือฝันร้ายก็ไม่แน่ใจ
ฝนถูกพามาที่มุมห้องซึ่งไม่มีใครมองเห็นจากภายนอก เสียงฝีเท้าของพวกเขาดังไปทั่วบันไดซีเมนต์ เธอยังอยู่ในลุคของ "ฝนทิพย์" พนักงานออฟฟิศสาวจืดชืด แต่ในค่ำคืนนี้ เธอไม่ได้ควบคุมเกม...ยังไม่ใช่ตอนนี้
Grab Bike หนุ่มหุ่นล่ำหันกลับมาหาเธอหลังจากปิดประตูเสียงดัง กึง
"แม่ง...ตัวจริงแม่งโคตรน่าเย็ดกว่าที่คิด..." เขาพูดเสียงหอบ มองเธอราวกับร่างตรงหน้านั้นเป็นของเล่นที่เขาได้ครอบครอง
ก่อนที่ฝนจะได้พูดอะไร ร่างเธอก็ถูกผลักแนบผนังอย่างรวดเร็ว ปากเขาทาบลงมาอย่างดุร้าย ไม่ใช่จูบแต่เป็นการกลืนกิน ลิ้นของเขาสอดเข้ามาโดยไม่ขออนุญาต มือหนาเคลื่อนเข้าใต้เสื้อดึงบราเธอขึ้นอย่างแรง แล้วขย้ำเต้านมเต็มฝ่ามือจนฝนผวา
"อึ่ก...เดี๋ยว...อื้อออว์..." เสียงเธอถูกกลืนด้วยจูบร้อนแรงที่ยิ่งลึก มืออีกข้างของเขาก็ล้วงผ่านชายกระโปรงถลกขึ้นอย่างเร็ว จับก้นเธอแน่นแล้วบีบเต็มแรงจนฝนสะดุ้ง น้ำเสียงที่เริ่มหอบกลับกลายเป็นคราง
"อื๊ออว์...บีบแรงเกินไปแล้ว...อาาาห์..."
"ไม่ต้องมาทำเป็นเรียบร้อย...สายตาเธอตอนซ้อนรถนั่นมันบอกชัด"
เขาพลิกตัวเธอหันหน้าเข้ากำแพงรูดกางเกงในเธอลงทันที ปล่อยให้มันคาอยู่แค่ข้อเท้า แล้วทรุดตัวลงมาดึงสะโพกเธอให้แอ่น เขาเอาหน้าแนบไปกลางขา กลิ่นหอมอุ่นจากเรือนร่างเธอกระตุ้นเขาแทบคลั่ง
"กลิ่นแม่ง...โคตรดี..." เขาครางแล้วแลบลิ้นเลียแผ่วจากรอยแยกด้านใน "แจะ...จ๊วบบบ...งั่มม..."
ฝนสั่นทั้งตัว มือยันกำแพง หน้าผากแตะผนัง เย็นกับร้อนตีกันไปทั่วร่าง
"อื๊ออว์...จะ...จะเลียอีกนานมั้ย..."
เขาไม่ตอบ แค่ขบเบา ๆ ตรงปุ่มกระสัน แล้วลุกขึ้นดึงกางเกงลงจนท่อนเอ็นพุ่งออกมาแข็งเด่ ความยาวกว่า 6 นิ้ว ฝังมุกชัดสามเม็ดเรียงลงตามลำแบบที่สะท้อนแสงไฟอย่างน่าหวาดหวั่น
ฝนเบิกตากว้างทันที
"ของ...ของนายมัน..."
ไม่ทันพูดจบ เขาก็จับหัวควยกดจ่อลงกลางกลีบที่ชุ่มฉ่ำ แล้วแทงเข้าไปทีเดียวมิดด้าม
"พรวด!!"
"อ๊าาาาาาาห์!!" เธอร้องลั่นจนเสียงสะท้อนก้องผนัง ร่างทั้งร่างสั่นไหว ท้องน้อยเกร็งทันทีที่มุกแต่ละเม็ดครูดผ่านผนังโพรงภายใน
"แน่นฉิบหาย...รัดควยเหมือนจะดูดวิญญาณเลยว่ะ..." เขากัดฟัน พยุงสะโพกเธอแล้วเริ่มขยับช้า ๆ ให้แต่ละมุกครูดทีละจังหวะ
เสียงน้ำลื่นๆ ผสมเสียงเนื้อกระทบกัน "แจะๆๆ...ปั่ก...ปั่ก..." ดังไปทั่วห้องร้าง ฝนกัดฟันกลั้นเสียง แต่ทุกครั้งที่เขากระแทก เธอก็เผลอครางออกมา
"อ๊าาาาห์! มัน...มุกมัน...อื๊ออว์...อื๊ออว์...!"
เขากระแทกเร็วขึ้น ทั้งเสียงและแรง "ปั่กๆๆๆ!" จนฝนร้องไม่เป็นคำ หัวพิงกำแพง โดนกระแทกจนขาสั่น
"หันหน้ามา ยกขาขึ้น...เดี๋ยวกูอุ้ม!"
เขาอุ้มเธอขึ้นทันทีในท่าลิงอุ้มแตง ดันหลังเธอกับผนัง สอดแขนรองก้นแน่น แล้วแทงเข้าไปใหม่ ท่ามกลางเสียงครางกระเส่า
"อ๊าาาห์! อ๊าาาห์! แน่นอีกแล้ววววว...อ๊าาาาา!"
จังหวะเขารัวแรงจนฝนเกือบหมดแรง จังหวะสุดท้ายเขากระแทกมิดสุดลำก่อนปล่อยน้ำรักร้อนฉ่าเข้าใน
ฝนหอบหนัก หน้าแดงจัด ร่างยังค้างจากแรงตอดในขณะที่เขาถอนออกมา
แล้วทันใดนั้น...
 

ใครพลาดท่ากันแน่

ประหยัดเวลามีมาให้เก็บแต้มทีเดียวสามคน

 ::Glad::  ::Glad::  ::Glad::

มีเหยื่อมาให้งาบก็ต้องกินสิ

กลัวว่า หนุ่มGrab Bikeกับผองเพื่อนจะสลบเมื่อฝนทิพย์กลายร่างเป็น Rainy น่ะซิ

เสร็จแกร็ปไบค์แน่นวล

คืนนี้โดนหนักแน่ๆฝน

อ้าว กะ1:1 ไอ้แก็ป มึงเรียกเพื่อนมาซะงั้น ไอ้เวร ได้ฟรีแล้วยัง ไม่ถนอม

ประสบการณ์ใหม่ สายเถื่อน

 ::Thinking:: ต่อ

เน้นๆ ::WowWow::  ::WowWow::

จะโดนล่ามั้ย

ล่าไม่หยุดเลยยย

เจอมวยหมู่ สู้ไหวไหม

โดนแค่3 น่าจะยังไม่พอ

มามากเท่าไรก็ไม่ถอยอยู่แล้ว

 ::Glad::

 ::YehYeh::

จากนักล่ากลายเป็นผู้คนถูกล่า

 ::Thinking::

โดนรุมคาลุคฝนทิพย์เลย

รอร่างทองก่อน

จะรับมือควบคุม​ชายมากกว่า​1 คนได้อย่างไร

ได้ทีละ 3 เลย

ใครมาอีกละทีนี้

โดนเหยื่อกัดตอบ

น่าจะโดนรุมซะแล้ว ::Horror::

เดินไม่ไหวแน่งานนี้

อ้างจาก: Kurokiba เมื่อ มิถุนายน 03, 2025, 02:36:38 หลังเที่ยงเดินทางมาถึงตอนที่ 3 แล้ว
วางแผนไว้ว่าเรื่องนี้จะให้จบไม่เกิน 20 ตอน
หวังว่าทุกท่านจะชอบและติดตามต่อไปนะครับ  ::Thankyou::  ::Thankyou::  ::Thankyou::
**************************************************************************************************************

ตอนที่ 3: "ฝนทิพย์ผู้จืดจาง กับเกมในเงามืด"
เช้าวันถัดจากคืนเร่าร้อนที่เพนท์เฮ้าส์ ฝนทิพย์มาทำงานตามปกติอย่างไม่มีสิ่งใดผิดแปลก เสื้อเชิ้ตสีครีมที่รีดเรียบไม่มีรอยยับ ผูกผมหางม้าตึงเรียบ แว่นกรอบดำที่บดบังความจัดจ้าน และรองเท้าหุ้มส้นธรรมดาที่เดินเงียบไม่มีเสียง เธอกลับมาในคราบ "ฝนทิพย์" อย่างสมบูรณ์แบบ
ไม่มีใครล่วงรู้ว่าผิวใต้เสื้อนั้นเพิ่งถูกบีบ ขยี้ ดูด ละเลงลิ้นจากชายผู้เป็นหัวหน้าของเธอเมื่อคืนนี้
คุณอัครพลมาทำงานสายอย่างเห็นได้ชัด ใบหน้าอ่อนแรง เปลือกตาหนัก ร่างกายดูเหนื่อยอ่อนชัดเจนจากพลังที่ถูกดูดกลืนแทบหมดตัวเมื่อคืน
ฝนเดินไปเสิร์ฟกาแฟตามหน้าที่ที่ทำเป็นประจำ ไม่มีสีหน้าเปลี่ยนแปลง ไม่มีแววตาแฝงร้าย ยื่นแก้วให้เขาอย่างเรียบร้อย
"กาแฟร้อนค่ะ คุณอัครพล"
เขารับแก้ว ยิ้มบางตามมารยาท "ขอบคุณ"
เธอก้มศีรษะเล็กน้อย แล้วหมุนตัวจากไป ไม่มีอะไรในน้ำเสียงหรือกิริยาที่จะสื่อให้เขารู้เลยว่า หญิงสาวที่ขย่มเขาแทบขาดใจเมื่อคืน ก็คือเธอ
ห้าวันผ่านไป—มีนักศึกษาฝึกงานกลุ่มใหม่เข้ามา ฝนได้รับมอบหมายให้ช่วยดูแลเอกสารพาไปแนะนำแผนกต่าง ๆ และค่ำคืนนั้น บริษัทจัดเลี้ยงต้อนรับกันเล็กน้อยที่ร้านอาหารบรรยากาศดีริมแม่น้ำ
งานเลี้ยงจบประมาณสามทุ่มกว่า ๆ ทีละคนเริ่มทยอยแยกย้ายกลับ ฝนเองก็กำลังจะกลับคอนโดเช่นกัน
เธอเรียก Grab Bike ผ่านแอป
เมื่อถึงเวลา—มอเตอร์ไซค์สปอร์ตคันใหญ่สีดำเงาแล่นมาจอดตรงหน้า ไฟหน้าเฉียบคม แผ่นเบาะต่ำสะดวกแก่การโอบ คนขับสวมเสื้อยืดรัดกล้าม ดวงตาคม หุ่นล่ำ ไหล่กว้างจนเสื้อแทบปริ
เขาถอดหมวกกันน็อก เผยใบหน้าคมเข้ม พร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ส่งให้เธอ
"คุณฝนใช่มั้ยครับ?"
เธอพยักหน้าช้า ๆ ก่อนขึ้นซ้อนโดยไม่ลังเล
ตลอดทางเขาขับเร็วบ้าง ชะลอบ่อย ราวกับตั้งใจให้ฝนต้องแนบชิดหลังเขา หน้าอกนุ่มแนบเข้ากับแผ่นหลังกำยำทุกครั้งที่เบรก
และเมื่อเธอกระซิบเบา ๆ ข้างหู
"อยากจับก็หาที่เงียบ ๆ จอดสิ...จะให้จับเต็มที่..."
เขากระตุกเบรกครั้งสุดท้ายแทบจะทันที แล้วเลี้ยวเปลี่ยนเส้นทางอย่างรวดเร็ว
พามุ่งหน้าไปยังตึกร้างกลางซอยลึกซึ่งเขารู้จักดี
เมื่อมาถึง เขาดับเครื่อง เสียงจักรยานยนต์เงียบลง เหลือเพียงเสียงลมหายใจถี่ ๆ และแววตาหิวกระหายของเขาที่มองฝนราวกับเธอคือเนื้อสดใหม่ที่ถูกหิ้วมาถึงครัว
เขาส่งข้อความลับรวดเร็วให้เพื่อนอีกสองคน: "มีของเด็ด มาที่ตึกร้างเดิม ด่วน"
โดยที่ฝนไม่มีทางรู้
เธอถูกเขาจูงขึ้นไปชั้นสาม หาห้องโล่งที่พื้นสะอาดพอทิ้งร่างลงได้ อากาศชื้นเย็นและกลิ่นฝุ่นในตึกร้างชั้นสามคละคลุ้งไปทั่ว ขอบหน้าต่างไร้บานเปลือยเปล่าให้ลมพัดผ่านเอื่อยๆ ผนังลอกล่อน พื้นเปลือยซีเมนต์กร้านสะท้อนแสงจากหลอดไฟนีออนเก่าที่กระพริบระยิบ แสงสลัวนั่นขับร่างทั้งสองให้ยิ่งดูเหมือนฉากในความฝัน...หรือฝันร้ายก็ไม่แน่ใจ
ฝนถูกพามาที่มุมห้องซึ่งไม่มีใครมองเห็นจากภายนอก เสียงฝีเท้าของพวกเขาดังไปทั่วบันไดซีเมนต์ เธอยังอยู่ในลุคของ "ฝนทิพย์" พนักงานออฟฟิศสาวจืดชืด แต่ในค่ำคืนนี้ เธอไม่ได้ควบคุมเกม...ยังไม่ใช่ตอนนี้
Grab Bike หนุ่มหุ่นล่ำหันกลับมาหาเธอหลังจากปิดประตูเสียงดัง กึง
"แม่ง...ตัวจริงแม่งโคตรน่าเย็ดกว่าที่คิด..." เขาพูดเสียงหอบ มองเธอราวกับร่างตรงหน้านั้นเป็นของเล่นที่เขาได้ครอบครอง
ก่อนที่ฝนจะได้พูดอะไร ร่างเธอก็ถูกผลักแนบผนังอย่างรวดเร็ว ปากเขาทาบลงมาอย่างดุร้าย ไม่ใช่จูบแต่เป็นการกลืนกิน ลิ้นของเขาสอดเข้ามาโดยไม่ขออนุญาต มือหนาเคลื่อนเข้าใต้เสื้อดึงบราเธอขึ้นอย่างแรง แล้วขย้ำเต้านมเต็มฝ่ามือจนฝนผวา
"อึ่ก...เดี๋ยว...อื้อออว์..." เสียงเธอถูกกลืนด้วยจูบร้อนแรงที่ยิ่งลึก มืออีกข้างของเขาก็ล้วงผ่านชายกระโปรงถลกขึ้นอย่างเร็ว จับก้นเธอแน่นแล้วบีบเต็มแรงจนฝนสะดุ้ง น้ำเสียงที่เริ่มหอบกลับกลายเป็นคราง
"อื๊ออว์...บีบแรงเกินไปแล้ว...อาาาห์..."
"ไม่ต้องมาทำเป็นเรียบร้อย...สายตาเธอตอนซ้อนรถนั่นมันบอกชัด"
เขาพลิกตัวเธอหันหน้าเข้ากำแพงรูดกางเกงในเธอลงทันที ปล่อยให้มันคาอยู่แค่ข้อเท้า แล้วทรุดตัวลงมาดึงสะโพกเธอให้แอ่น เขาเอาหน้าแนบไปกลางขา กลิ่นหอมอุ่นจากเรือนร่างเธอกระตุ้นเขาแทบคลั่ง
"กลิ่นแม่ง...โคตรดี..." เขาครางแล้วแลบลิ้นเลียแผ่วจากรอยแยกด้านใน "แจะ...จ๊วบบบ...งั่มม..."
ฝนสั่นทั้งตัว มือยันกำแพง หน้าผากแตะผนัง เย็นกับร้อนตีกันไปทั่วร่าง
"อื๊ออว์...จะ...จะเลียอีกนานมั้ย..."
เขาไม่ตอบ แค่ขบเบา ๆ ตรงปุ่มกระสัน แล้วลุกขึ้นดึงกางเกงลงจนท่อนเอ็นพุ่งออกมาแข็งเด่ ความยาวกว่า 6 นิ้ว ฝังมุกชัดสามเม็ดเรียงลงตามลำแบบที่สะท้อนแสงไฟอย่างน่าหวาดหวั่น
ฝนเบิกตากว้างทันที
"ของ...ของนายมัน..."
ไม่ทันพูดจบ เขาก็จับหัวควยกดจ่อลงกลางกลีบที่ชุ่มฉ่ำ แล้วแทงเข้าไปทีเดียวมิดด้าม
"พรวด!!"
"อ๊าาาาาาาห์!!" เธอร้องลั่นจนเสียงสะท้อนก้องผนัง ร่างทั้งร่างสั่นไหว ท้องน้อยเกร็งทันทีที่มุกแต่ละเม็ดครูดผ่านผนังโพรงภายใน
"แน่นฉิบหาย...รัดควยเหมือนจะดูดวิญญาณเลยว่ะ..." เขากัดฟัน พยุงสะโพกเธอแล้วเริ่มขยับช้า ๆ ให้แต่ละมุกครูดทีละจังหวะ
เสียงน้ำลื่นๆ ผสมเสียงเนื้อกระทบกัน "แจะๆๆ...ปั่ก...ปั่ก..." ดังไปทั่วห้องร้าง ฝนกัดฟันกลั้นเสียง แต่ทุกครั้งที่เขากระแทก เธอก็เผลอครางออกมา
"อ๊าาาาห์! มัน...มุกมัน...อื๊ออว์...อื๊ออว์...!"
เขากระแทกเร็วขึ้น ทั้งเสียงและแรง "ปั่กๆๆๆ!" จนฝนร้องไม่เป็นคำ หัวพิงกำแพง โดนกระแทกจนขาสั่น
"หันหน้ามา ยกขาขึ้น...เดี๋ยวกูอุ้ม!"
เขาอุ้มเธอขึ้นทันทีในท่าลิงอุ้มแตง ดันหลังเธอกับผนัง สอดแขนรองก้นแน่น แล้วแทงเข้าไปใหม่ ท่ามกลางเสียงครางกระเส่า
"อ๊าาาห์! อ๊าาาห์! แน่นอีกแล้ววววว...อ๊าาาาา!"
จังหวะเขารัวแรงจนฝนเกือบหมดแรง จังหวะสุดท้ายเขากระแทกมิดสุดลำก่อนปล่อยน้ำรักร้อนฉ่าเข้าใน
ฝนหอบหนัก หน้าแดงจัด ร่างยังค้างจากแรงตอดในขณะที่เขาถอนออกมา
แล้วทันใดนั้น...

โดนรุมโทรมแน่

โดนรุมโทรมแน่

คงไม่จบง่ายๆ

แล้วทันใดนั้นก็มีสาวๆ มาลากหนุ่มไปรุมเอง

ใครกันที่โดนล่า

เอาจนฝาเสร็จ

ตัวเล็กอุ้มสบายเลย

ใครล่าใครกันเนี่ย

คืนนี้ได้เพิ่มสามแต้ม

จัดหนุ่มมอเตอร์ไซค์ซะแล้ว

 ::Hunger::

เพื่อนจะสลบเมื่อฝนทิพย์กลายร่าง ::DayDream::

เก็บให้หมด

จากสาวนักล่ากลายเป็นเหยื่อ

แต้ม 3 มีโดนรุม 3

มุกกกกกกสดสยิวเลย

จัดของแรง

เจอรุมแจ่

ท่าลิงอุ้มแตงนี่สุดเลยครับ

grab ก็ไม่เว้น

น่าติดตาม.. ::Bloody::

น่าติดตามมากๆ

รอๆ

งานนี้ สามรุมหนึ่ง หรือหนึ่งรุมสาม

 ::Shy::

จัดหนักทั้งคืน

ลองกำลังกับหนุ่มแกรบ สาวผู้จืดชืดจริงหรือ

มีเหยื่อมาให้งาบ

ค่ำแล้ว เป็นเรนนี่ ที่โดนรุม

ใครว่าจะฌดนกันแน่นนะครับ ::DookDig::

ไม่มีหยุกล่า

 ::Snap::

 เธอไม่ได้ควบคุมเกม

 ::YehYeh::

ได้ลองกับอีกอาชีพ

สับเปลียนจนงง

เพื่อนจะตามฝนมาช่วยดับร้อนกี่ควยครับ

ฝนอิ่มเลยรอบนี้

ล่าอย่าหยุด แค้นมากเหลือเกิน

คราวนี้มาในโหมดไหนอีกแล้ว

ใครได้ใคร

ใครเสร็จใครกันแน่

เป็นนักล่าหรือเป็นเหยื่อกันแน่

 ::DookDig::

 ::Waiting::

นักล่าโดนนักล่อซะแล้ว

ต้องไปต่อ

จะโดนอะไรต่อ

โดนล่าซะเองแล้ว

สู้ไม่ถอยเลย

เรียกเพื่อนมาซะงั้นได้ฟรีแล้วยัง ไม่ถนอม

งานนี้ใครพลาด

 ::Thankyou::

ฝนแสนร้อน