บทเรียนที่แลกเปลี่ยน....ป้านวลลืมตาตื่นขึ้นมาก่อนที่แสงอาทิตย์จะทอแสงแรกของวัน ความมืดสลัวยังคงปกคลุมห้อง
แต่สายตาของเธอจับจ้องอยู่ที่ร่างของนัทซึ่งนอนหลับใหลอยู่ข้างกาย ความหนุ่มแน่นที่แผ่ออกมาจากตัวเขาปลุกเร้า
ความปรารถนาที่ซ่อนลึกในใจของเธอให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ยิ่งความคิดที่ว่าลุงไก่กำลังจะกลับมาในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าผุดขึ้นในห้วงคำนึง ยิ่งทำให้ป้านวลรู้สึกอยากใช้เวลาที่เหลืออยู่กับนัทให้คุ้มค่าที่สุด ก่อนที่ความลับอันหอมหวานนี้จะต้องกลับไปซ่อนเร้นอีกครั้ง
มือเรียวของป้านวลค่อยๆ เลื่อนไปสัมผัสแผงอกของนัทอย่างแผ่วเบา จากนั้นลูบไล้ลงมาตามกล้ามท้องที่แข็งแกร่ง ก่อนจะหยุดอยู่ที่ต้นขาของนัท ป้านวลเลื่อนมือไปสัมผัสลำเอ็นของนัทที่ค่อยๆเริ่มแข็งตัวขึ้นอย่างช้าๆ ภายในความมืดสลัว
เธอค่อยๆ ก้มหน้าลงไป ริมฝีปากอุ่นร้อนและชุ่มฉ่ำของเธอครอบคลุมส่วนหัวของลำเอ็นของนัทอย่างนุ่มนวล ความรู้สึกอบอุ่นและชื้นแฉะในทันทีทำให้นัทที่เริ่มรู้สึกตัวได้สะท้านไปทั้งร่าง แม้นัทยังคงปิดเปลือกตาทำเป็นหลับอยู่ แต่ร่างกายกลับตอบสนองต่อการกระทำของป้านวลอย่างชัดเจน นัทปล่อยให้ป้านวลปรนเปรอเขาตามความต้องการของเธอเอง
...ป้านวลใช้ปลายลิ้นตวัดเลียไปตามความยาวของลำเอ็นอย่างชำนาญ ก่อนจะดูดกลืนมันเข้าไปในโพรงปากอุ่นร้อนจนเกือบมิดลำ เสียงครางต่ำในลำคอของนัทดังขึ้นเมื่อป้านวลเริ่มขยับศีรษะขึ้นลงเป็นจังหวะเชื่องช้า แต่กลับสร้างความเสียวซ่านให้เขาอย่างมหาศาล ความรู้สึกพึงพอใจแผ่ซ่านไปทั่วร่าง นัทพยายามเก็บอาการไม่ให้ป้านวลรู้ว่าเขาตื่นเต็มที่แล้ว แต่ลำเอ็นกลับแข็งขืนเต็มที่ บ่งบอกถึงความปรารถนาที่ไม่อาจซ่อนเร้น
ป้านวลค่อยๆ พลิกตัวขึ้นมา คร่อมนัทอย่างเงียบเชียบและนุ่มนวล เธอจัดตำแหน่งร่างกายให้ลำเอ็นของนัทตรงกับช่องทางรักของเธอ ก่อนจะค่อยๆ กดสะโพกลงอย่างช้าๆ สอดลำเอ็นของนัทเข้าสู่ช่องทางรักของเธออย่างนุ่มนวล นัทรับรู้ได้ถึงความอบอุ่นและความคับแน่นที่โอบล้อมลำเอ็นของเขา ความสุขสมเริ่มก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ ภายในตัวเขา
ป้านวลเริ่ม ขย่มสะโพกขึ้นลงอย่างช้าๆ เป็นจังหวะเนิบนาบ
"อ๊า...ซี๊ดดด..." เสียงครางต่ำจากป้านวลเล็ดลอดออกมาอย่างอดกลั้นไม่ได้ ก่อนที่เธอจะค่อยๆ เพิ่มความเร็วและแรงขึ้น
"ตับ! ตับ!" ...เสียงเนื้อกระทบกันดังแผ่วเบา ปนกับเสียงครางกระเส่าของป้านวลที่ดังขึ้นเรื่อยๆ นัทที่ยังคงปิดเปลือกตารับรู้ได้ถึงแรงกระแทกและความเสียวซ่านที่พุ่งพล่าน เขาเผลอเกร็งตัวเล็กน้อย และขยับกายตอบสนองราวกับคนหลับที่กำลังฝัน ป้านวลมองดูสีหน้าของนัทอย่างพึงพอใจ
ป้านวลเร่งจังหวะการขย่มให้รุนแรงและรวดเร็วขึ้น ร่างกายของทั้งคู่เคลื่อนไหวเข้าหากันอย่างเร่าร้อน
ร่างกายของนัทไม่สามารถปฏิเสธความสุขสมที่ได้รับ ป้านวลกระซิบคำพูดเร่าร้อนข้างหูของนัท
"อ๊า... นัท... ของนัทใหญ่..สะใจหีของป้าจริงๆ... ป้าชอบมากเลย..." ก่อนจะถามด้วยเสียงพร่า "รู้สึกดีไหม... ที่รัก..." แล้วก้มลงจูบปากนัทอย่างดูดดื่ม
จนในที่สุดนัทก็จูบตอบสนองกลับป้านวลอย่างรุนแรง ลิ้นของทั้งสองพัวพันกันอย่างกระหาย แลกเปลี่ยนน้ำลายร้อนรุ่ม จนนัทต้องจับป้านวลกดตัวลงกับเตียงนอน
"ทำป้าเลยลูก...เย็ดนวลแรงๆ..." ป้านวลกระซิบเสียงพร่า พลางจิกเล็บลงบนแผ่นหลังของนัทด้วยความเสียวซ่าน
นัทกระแทกเอวใส่ป้านวลไม่ยั้ง โดยที่ริมฝีปากของทั้งสองยังพัวพันกันอยู่
"ตับ! ตับ! ตับ!" เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้อง เสียงครางกระเส่าของป้านวลดังขึ้นเรื่อยๆ
"ดีมากลูก... นัท... เย็ดป้าแรงๆ เลย...""ตอนนี้ผมเป็นสามีของป้า...ไม่ใช่หรอครับ" นัทกระซิบถามเสียงหอบ
...ป้านวลไม่ได้ตอบเป็นคำพูด เธอเพียงพยักหน้าเบาๆ เป็นสัญญาณยืนยัน พร้อมกับจิกเล็บลงบนแผ่นหลังของนัทแน่นขึ้น
"เย็ดป้าแรงๆ นะนัท... เย็ดเลย!"
นัทกระหน่ำกระแทกป้านวลในฐานะเมียของนัท ในเวลานี้ ป้านวลสมสู่กับนัทในฐานะภรรยาและสามีของกันอย่างสมบูรณ์
ป้านวลยอมรับนัทในฐานะผัวอีกคนของเธอโดยสมบูรณ์
"ใกล้แล้วครับป้า..." นัทครางต่ำ
"แตกเลยนัท... แตกเลย... ผัวของนวล!"ในที่สุด ร่างกายของนัทก็กระตุกเกร็ง ปลดปล่อยน้ำกามอุ่นร้อนพุ่งทะลักเข้าไปในช่องทางของป้านวลจนหมดสิ้น
ทั้งสองคนนอนหอบหายใจถี่กระชั้น ร่างกายแนบชิดกันอยู่บนเตียง ความเงียบกลับมาปกคลุมห้องอีกครั้ง
มีเพียงเสียงหอบหายใจของทั้งคู่ที่ดังแข่งกับความเงียบงัน
เสียงนกน้อยจิ๊บๆ นอกหน้าต่างบ่งบอกว่าเช้าแล้ว แสงแดดอ่อนๆ เริ่มสาดส่องเข้ามาในห้อง เป็นสัญญาณเตือนว่าเช้าแล้ว และถึงเวลาที่ต้องแยกจากกัน นัทและป้านวลรีบจัดการตัวเองอย่างเงียบเชียบ ทั้งคู่ลุกขึ้นแต่งตัว เก็บเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายให้เรียบร้อย และเช็ดคราบต่างๆ เพื่อไม่ให้เหลือร่องรอยของการกระทำเมื่อครู่
ป้านวลหันมากระซิบเตือนนัทด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
"ระวังตัวด้วยนะลูก... อย่าให้ใครจับได้เด็ดขาด" แววตาของเธอฉายแววอาลัยที่ต้องแยกจากกัน แต่ก็แฝงไว้ด้วยความพึงพอใจที่ได้ปลดปล่อยความปรารถนา
"ไว้โอกาสหน้าเราค่อยมาอยู่ด้วยกันแบบนี้อีกนะ" นัทพยักหน้ารับเบาๆ แล้วรีบเดินกลับห้องตัวเองอย่างเงียบเชียบ
ประตูห้องปิดลงอย่างแผ่วเบา ราวกับปิดบังความลับอันดำมืดไว้ภายใน
เมื่อทุกอย่างกลับสู่สภาพปกติ นัทก็เดินออกไปรดน้ำต้นไม้หน้าบ้าน ป้านวลก็เตรียมอาหารเช้าให้ลูกๆ ทั้งมายด์ ริน และนัท เสียงกระทะและช้อนส้อมกระทบกันเป็นจังหวะชีวิตประจำวัน
ไม่นานนัก ทั้งสี่คนก็มานั่งกินอาหารเช้าพร้อมกันบนโต๊ะอาหาร นัทก้มหน้าก้มตากินข้าวโดยไม่สบสายตาใครเลย เขายังคงรู้สึกถึงสัมผัสเมื่อครู่และพยายามเก็บความรู้สึกผิดที่ปะปนกับความสุขสมไว้ภายใน ส่วนป้านวลก็ดูเป็นปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้ ใบหน้าของเธอมีรอยยิ้มจางๆ ต้อนรับแสงเช้า
หลังกินข้าวเสร็จ นัทก็ขอออกไปเที่ยวบ้านม่อนทันที
"ป้าครับ ผมไปบ้านม่อนนะครับ" นัทบอกป้านวลขณะลุกขึ้น
"จ้ะลูก กลับบ้านก่อนมืดนะ" ป้านวลตอบพร้อมรอยยิ้ม
ส่วนมายด์ก็ทำได้แค่มองตามหลังนัทโดยไม่ได้พูดอะไร
ที่บ้านม่อน นัทกับม่อนก็เล่นเกมกันอย่างออกรสเหมือนวัยรุ่นทั่วไป วันนี้เป็นวันเสาร์ ทำให้ทั้งคู่มีเวลาเต็มที่ แม่แหม่ม แม่ของม่อน ซึ่งเป็นหญิงวัยกลางคนแต่ยังคงดูดี รูปร่างสมส่วน ผิวขาวผ่อง อกอวบอิ่ม ก็ทำผลไม้มาให้ทั้งคู่
"ม่อน นัทจ๊ะ กินผลไม้ก่อนลูก" แม่แหม่มเอ่ยพลางยิ้มใจดี เธอเดินถือจานผลไม้มาวางบนโต๊ะข้างๆ คอมพิวเตอร์ ขณะที่แม่แหม่มก้มตัวลงวางจานผลไม้ สายตาของนัทก็เหลือบมองเห็นร่องอกของแม่แหม่มที่ทั้งหุ่นดี อกฟูขาวใหญ่
"ขาวมากและกลิ่นตัวของแม่แหม่มก็หอมมากๆ" นัทคิดในใจอย่างอดไม่ได้
ในขณะเดียวกัน ม่อนก็บ่นนัท "นัท! ทำอะไรวะ! เห็นไหมตายเลย ไม่ช่วยกันก่อนละ ยืนเฉยๆ ทำไม!" ม่อนบ่นนัทเสียงดังด้วยความหงุดหงิดในขณะที่กำลังเล่นเกม นัทถึงกับต้องดึงสติกลับมา "ขอโทษทีเพื่อน เน็ตมันค้างวะ" นัทตอบม่อนแบบเลี่ยงๆ ปล่อยคำแก้ตัวง่ายๆ ออกไป
แม่แหม่มได้ยินจึงเอ่ยขึ้น "ใจเย็นๆ สิลูก มันแค่เกม ตายก็เริ่มใหม่ แพ้ก็เริ่มใหม่ พูดกันดีๆ สิลูก"
"ผมก็ว่าอย่างนั้นแหละครับแม่" นัทตอบพลางมองไปที่แม่แหม่มด้วยรอยยิ้ม ในขณะที่แม่แหม่มหันหลังเดินกลับไป นัทก็ยังคงจ้องมองบั้นท้ายของแม่แหม่มอย่างไม่ละสายตา
"สวยมาก" นัทคิดในใจ ความปรารถนาเริ่มก่อตัวขึ้นในใจของเขาอีกครั้ง
"ม่อน พี่เมย์ไม่อยู่เหรอวันนี้" นัทถามขึ้นเพื่อเปลี่ยนเรื่อง
"น่าจะอ่านหนังสืออยู่ข้างบนนะ ช่วงนี้พี่เมย์เป็นอะไรไม่รู้ ชอบเก็บตัวในห้อง" ม่อนตอบอย่างไม่ใส่ใจ นัทไม่รอช้า เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความหาพี่เมย์ทันที 'พี่เมย์ครับ ตอนนี้อยู่ด้านล่าง ลงมาอยู่เป็นเพื่อนกันไหม ผมเหงา'
เมื่อพี่เมย์รู้ว่านัทมาก็รีบลงมาหานัททันที ทั้งสามคนอยู่ด้วยกันแทบตลอดจนถึงเย็น ก่อนนัทจะขอตัวกลับบ้าน
"พี่เมย์เคยดื่มแอลกอฮอล์ไหมครับ" นัทถามพี่เมย์ขณะเดินมาส่งเขาที่หน้าบ้าน
"เคยลองดื่มสปายไวน์นิดหน่อย" พี่เมย์ตอบด้วยรอยยิ้ม
"งั้นสักวันมาที่บ้านนัทสิ เดี๋ยวว่างๆ เรานัดกันนะ เราลองมาดื่มอะไรใหม่กัน" นัทชวนม่อนและพี่เมย์ ก่อนจะโบกมือลาและเดินกลับบ้าน
นัทกลับถึงบ้าน ปรากฏว่าลุงไก่วันนี้ซื้ออาหารมาเยอะมากๆ วันนี้ที่บ้านนัทจะกินชาบู โดยมีเนื้อเกรดอย่างดี รวมถึงเนื้อสัตว์ต่างๆ อีกมากมาย บรรยากาศมื้อเย็นเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและการพูดคุย
หลังจากที่ทุกคนกินเสร็จ นัทได้ช่วยป้านวลเก็บโต๊ะและล้างจาน พี่มายด์เห็นจึงเดินเข้ามาหา "แม่ไปพักเถอะค่ะ เดี๋ยวหนูจะช่วยนัทล้างจานเองค่ะ" มายด์บอกแม่ด้วยความหวังดี ป้านวลยิ้มและพยักหน้าอนุญาตให้ลูกสาวช่วยนัท
เสียงน้ำจากก๊อกไหลกระทบจานชามดังเคล้าไปกับเสียงพูดคุยแผ่วเบาของนัทและมายด์ที่ช่วยกันล้างจานในครัว ป้านวลเดินไปเดินมาเตรียมจัดเก็บของที่เหลือจากการกินชาบูเมื่อครู่ เธอมองนัทด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรักใคร่และความห่วงใยที่ซ่อนเร้น ลึกๆ แล้วเธอยังคงรู้สึกถึงสัมผัสเร่าร้อนเมื่อเช้า และอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวงแหนช่วงเวลาส่วนตัวกับนัท ส่วนรินดาที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ที่โซฟาในห้องนั่งเล่นก็ดูเหมือนจะไม่ได้สนใจอะไรเป็นพิเศษ แต่ในใจเธอก็ยังคงมีความรู้สึกสับสนเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับนัท
"นัท เมื่อคืนนายหายไปไหน ฉันกลับมาจากข้างนอกไปหานายที่ห้องแต่ไม่เจอ" มายด์เปิดประเด็นขึ้นมาขณะยื่นจานให้เขา
นัทสะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็รีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติ เขารับจานมาจากมายด์พลางตอบเสียงเรียบ "เมื่อคืนฉันไปบ้านม่อนน่ะพี่ กลับมาถึงก็หลับคาโซฟาเลย มารู้สึกตัวอีกทีก็เช้าแล้ว" เขาโกหกอย่างแนบเนียน แล้วแกล้งถามกลับ "พี่กลับมากี่โมงล่ะ ผมก็นอนรอพี่มายด์อยู่ข้างล่างนั่นแหละ" นัทลดเสียงลงกระซิบแผ่วเบา "เดี๋ยวคืนนี้ผมจะไปหาที่ห้องนะครับ ผมมีเรื่องอยากให้พี่สอนผมในเรื่องบางอย่าง"
มายด์ไม่ได้ยินคำกระซิบนั้น ถึงกับหน้าแดง แต่ก็พยักหน้าเล็กน้อย "อ๋อ...ฉันก็เพิ่งกลับมาไม่ดึกมากหรอก"
หลังจากล้างจานเสร็จ ต่างแยกย้ายกันไปพักผ่อน บรรยากาศภายในบ้านกลับสู่ความเงียบสงบ นัทกลับเข้าห้องนอนและล้มตัวลงบนเตียง ภาพของแม่แหม่มที่แสนเย้ายวน ที่นัทได้เจอเมื่อช่วงบ่ายก็ผุดขึ้นมาในห้วงความคิด ร่องอกขาวเนียนและบั้นท้ายที่สวยงามขาที่เรียวขาวของแม่เพื่อน...วนเวียนอยู่ในสมอง นัทรู้ดีว่าความต้องการทางเพศของเขาเริ่มขยายวงกว้างขึ้น แม่ของพี่เมย์โคตรสวยเลย ทำไมเมื่อก่อนถึงไม่มีความคิดแบบนี้นะนัทได้แต่คิดภายในใจ ตอนนี้นัทกลับรู้สึกกระหายที่จะสำรวจความสัมพันธ์ใหม่ๆ
.....
ในค่ำคืนนี้ นัทรู้ดีว่าคงไปหาป้านวลกลางดึกอย่างที่เคยทำไม่ได้แล้ว ความปรารถนาที่ยังคงคุกรุ่นในใจทำให้นัทเดินไปยังประตูห้องของมายด์ที่อยู่ไม่ไกลนัก เขาแง้มประตูออกช้าๆ แล้วก้าวเข้าไปในห้อง เมื่อมายด์เห็นนัทเดินเข้ามา เธอก็ขยับตัวลุกขึ้นนั่ง พลางถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาที่แฝงแววขบขัน "จะให้สอนเรื่องอะไรอีกล่ะเสือร้ายอย่างนาย? ยังมีเรื่องอะไรที่นายไม่รู้อีกอย่างนั้นเหรอ" มายด์ยิ้มมุมปากเล็กน้อย
นัทเดินมานั่งลงบนเตียงข้างๆ พี่สาว เขาสบตามายด์ ก่อนจะโน้มตัวลงจูบที่ริมฝีปากของเธออย่างแผ่วเบา สัมผัสที่นุ่มนวลแต่เต็มไปด้วยความหมาย ทำให้หัวใจของมายด์เต้นระรัว
"ผมอยากให้พี่สอนผมเลียตรงจุดนั้นครับ" นัทกระซิบเสียงพร่า ใบหน้าของมายด์แดงก่ำ
"ครั้งที่แล้วพี่บอกเองว่าอิจฉาพี่กิ๊กไม่ใช่เหรอครับ... แต่ผมอยากรู้วิธีที่เลียให้กับผู้หญิงที่ถูกต้อง"
นัทอ้างถึงบทสนทนาในอดีตอย่างชาญฉลาด มายด์เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ
แต่มายด์ก็ยิ้มอ่อนๆ ที่มุมปาก แววตาแฝงความท้าทายเล็กน้อย
นัทไม่รอช้า เขาค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าของมายด์ออกอย่างบรรจง เผยให้เห็นเรือนร่างที่งดงามของมายด์อีกครั้ง
นัทไม่เบื่อเลยกับเรือนร่างของผู้หญิง นัทเริ่มเล้าโลมพี่สาวด้วยการจูบที่ริมฝีปากอีกครั้ง ลากลิ้นเกี่ยวพันดูดดื่ม
ก่อนจะไล้จูบลงมาตามลำคอระหง ซุกไซ้เข้าที่ซอกคอหอมกรุ่นของมายด์ มายด์แอ่นกายรับสัมผัสจากน้องชายอย่างเต็มใจ
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
นายนัท นายนี่ไม่เลือกเลยนะ ได้พี่สาวเพื่อนแล้ว นี่กะจะล่อแม่เพื่อนอีกคน นัทอายุยังน้อย ไม่คิดถึงความรู้สึกของคนอื่น เอาแต่สนองราคะตัวเอง
นัมเลียหีพี่มายด์โดยแกล้งบอกว่าให้ช่วยสอนแต่คิดว่าคงมีจุดประสงค์แฝงเพื่อจะได้เย็ดพี่เมย์พร้อมพี่มายด์แบบเดียวกับพี่กิ๊กแน่ๆ
ตับ..ตับ..ตับ..
ได้กินตับจนอิ่ม