....รุ่งอรุณแห่งวันใหม่ในกรุงเทพฯ
แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องเลาจน์หรูใจกลางกรุงเทพฯ เผยให้เห็นสภาพหลังงานปาร์ตี้ที่วุ่นวาย ขวดเหล้ากระจัดกระจาย กลิ่นคาวปะปนกับควันบุหรี่จางๆ ไก่ตื่นขึ้นมาในสภาพเปลือยเปล่า แขนยังคงโอบกอดร่างของฟ้าที่นอนหลับใหลอยู่ข้างกาย ใบหน้าของฟ้าดูอ่อนเพลียแต่ก็ยังคงความงดงาม ไก่จูบหน้าผากของเธออย่างแผ่วเบา ความรู้สึกอบอุ่นแปลกประหลาดแผ่ซ่านในอก
ไก่ค่อยๆ ขยับตัวออกจากฟ้าอย่างระมัดระวัง เขาเหลือบมองไปรอบห้อง พบว่าบอส (เจ้านายของไก่) ได้กลับไปแล้ว เหลือเพียงไทร และสาวๆ คนอื่นๆ อย่างแพรว นุช และติ๊ก ที่ยังคงนอนหลับกระจัดกระจายอยู่ตามโซฟาและพื้นห้อง ไก่เองก็ไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้ แต่มันก็เป็นค่ำคืนแห่งการปลดปล่อยที่ทุกคนต่างยินยอม
ไก่ลุกขึ้นยืน เดินไปหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่ เขาเข้าไปชำระล้างร่างกายในห้องน้ำ เมื่อกลับออกมา ก็พบว่าฟ้าเริ่มขยับตัวและลืมตาขึ้นมาแล้ว
"สวัสดีตอนเช้านะฟ้า... เป็นยังไงบ้าง" ไก่เดินเข้ามานั่งข้างๆ ลูบศีรษะของฟ้าอย่างอ่อนโยน
ฟ้ากระพริบตาปริบๆ เธอมองไปรอบห้องด้วยความสับสนเล็กน้อย ก่อนที่ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนจะพุ่งเข้ามาในความทรงจำ ใบหน้าของเธอแดงก่ำขึ้นมาทันทีด้วยความเขินอายปนความรู้สึกบางอย่างที่อธิบายไม่ถูก
"ลุงคะ... เอ่อ... เมื่อคืนนี้..." ฟ้าพยายามพูด แต่เสียงของเธอแหบพร่าและติดขัด
ไก่ยิ้มอย่างอบอุ่น "ไม่ต้องคิดมากหรอก... เดี๋ยวเราค่อยกลับไปคุยกัน" เขากระชับมือของฟ้าเบาๆ
ฟ้าเงียบไปครู่หนึ่งกับคำพูดของไก่ เธอหลุบตาลงมองมือที่ประสานกันบนตัก ความรู้สึกหลากหลายถาโถมเข้ามาในใจ ทั้งความสุขสมที่ยังหลงเหลือจากค่ำคืนที่ผ่านมา
ไก่สังเกตเห็นสีหน้าของฟ้าที่ดูครุ่นคิดและกังวล เขากระชับมือของฟ้าแน่นขึ้น พลางพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนแต่จริงจัง "ลุงรู้ว่าฟ้าคงกังวลเรื่องเมื่อคืน... โดยเฉพาะเรื่องนั้น... ฟ้ากับบอส... ไม่ต้องห่วง"
ฟ้าเงยหน้าขึ้นมองไก่ แววตาของเขาเต็มไปด้วยความจริงจังที่ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นใจอย่างประหลาด แม้จะยังคงมีความกังวลอยู่ลึกๆ แต่คำพูดของไก่ก็ช่วยคลายความรู้สึกเหล่านั้นลงได้บ้างเล็กน้อย
ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังพูดคุยกันอยู่นั้น เสียงครางและเสียงขยับตัวก็ดังขึ้นจากโซฟาอีกฝั่ง ไทรเริ่มขยับตัวตื่น เขาบิดขี้เกียจอย่างแรง พลางลุกขึ้นนั่งอย่างงัวเงีย มองไปรอบห้องด้วยดวงตาที่ยังคงพร่ามัวจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ เขากระแอมไอเล็กน้อยก่อนจะเหลือบไปเห็นไก่และฟ้าที่นั่งอยู่
"ตื่นกันแล้วเหรอ... โห... นี่ห้องสุกี้จริงๆ ว่ะ" ไทรพูดติดตลก พลางหัวเราะแห้งๆ
หลังจากที่ทุกคนเริ่มตื่นและจัดการธุระส่วนตัวเรียบร้อยแล้ว ไก่ก็หันไปพูดกับไทร "ไทร... เดี๋ยวกูกับฟ้าคงต้องขอตัวกลับก่อนนะ"
ไทรพยักหน้าเข้าใจ "โอเคๆ... ไว้เจอกันใหม่นะไก่... ส่วนหนูฟ้า... หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะจ๊ะ" ไทรส่งยิ้มให้ฟ้าอย่างมีความหมาย ทำให้ฟ้าอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหม่าเล็กน้อย
....ไก่ประคองฟ้าออกมาจากเลาจน์ที่ยังคงมีกลิ่นอายคาวเคล้ากลิ่นควันบุหรี่จางๆ แสงแดดยามเช้าที่สาดส่องลงมากระทบผิวกายทำให้ฟ้ารู้สึกเหมือนหลุดออกมาจากอีกโลกหนึ่ง ความมึนงงจากฤทธิ์แอลกอฮอล์และความอ่อนเพลียจากการปลดปล่อยอย่างหนักหน่วงเมื่อคืนยังคงเล่นงานเธออยู่
"ไหวไหมฟ้า... ให้ลุงพยุงนะ" ไก่กระซิบถามอย่างอ่อนโยน มือหนาประคองเอวของฟ้าไว้แน่น ราวกับกลัวว่าเธอจะล้ม
ฟ้าพยักหน้าเบาๆ ไม่ได้พูดอะไร ร่างกายของเธอหนักอึ้ง แต่ในใจกลับมีความรู้สึกแปลกประหลาดที่ยากจะอธิบาย คล้ายกับความอิ่มเอมใจบางอย่างที่มาพร้อมกับความกังวลที่คุกรุ่นอยู่ลึกๆ
ทั้งสองเดินมาถึงรถของไก่ที่จอดอยู่ด้านนอก ไก่เปิดประตูรถให้ฟ้าอย่างสุภาพ ก่อนจะเดินอ้อมไปนั่งฝั่งคนขับ เขาสตาร์ทเครื่องยนต์และค่อยๆ ขับรถออกจากบริเวณเลาจน์ มุ่งหน้าสู่คอนโดมิเนียมของฟ้า
ตลอดทาง ไม่มีบทสนทนาใดๆ เกิดขึ้น ฟ้าเอนศีรษะพิงเบาะรถ มองดูวิวทิวทัศน์ของกรุงเทพฯยามเช้าที่เริ่มคึกคัก ผู้คนกำลังเร่งรีบกับการเริ่มต้นวันใหม่ ช่างแตกต่างจากโลกที่เธอเพิ่งจากมาอย่างสิ้นเชิง 'ชีวิตฉัน... กำลังจะเปลี่ยนไปจริงๆ แล้วใช่ไหม' ความคิดนี้แล่นเข้ามาในหัวของเธอ
เมื่อมาถึงคอนโดมิเนียม ฟ้าพาลุงไก่ขึ้นไปยังห้องของเธอ ห้องที่เต็มไปด้วยข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัวของฟ้า หลังจากเปิดประตูห้องเข้าไป
"ไปอาบน้ำก่อนไหม... จะได้สดชื่น" ไก่พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
ฟ้าพยักหน้ารับ เธอยังคงรู้สึกอ่อนเพลียเกินกว่าจะปฏิเสธได้ เธอเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างช้าๆ ปล่อยให้น้ำอุ่นๆ จากฝักบัวชำระล้างคราบไคลและกลิ่นคาวโลกีย์เมื่อคืนออกไปจากร่างกาย พร้อมกับพยายามล้างความรู้สึกสับสนในใจให้จางหายไป
เมื่อฟ้าอาบน้ำเสร็จ ไก่ก็เตรียมอาหารเช้าง่ายๆ ที่หาได้ในตู้เย็น ไว้ให้แล้วบนโต๊ะอาหาร แซนด์วิชและกาแฟหอมกรุ่นถูกจัดวางไว้อย่างเป็นระเบียบ เขานั่งรอฟ้าอยู่แล้วที่โต๊ะ
"มาทานอะไรหน่อยนะฟ้า... จะได้มีแรง" ไก่เอ่ยชวนด้วยรอยยิ้ม
ฟ้าทรุดตัวลงนั่ง เธอหยิบแซนด์วิชขึ้นมากัดช้าๆ รู้สึกได้ถึงความหิวที่เพิ่งจะเริ่มก่อตัวขึ้น ไก่รินกาแฟส่งให้เธอ พลางมองใบหน้าที่ไร้เครื่องสำอางของฟ้าอย่างพิจารณา บรรยากาศในห้องเงียบสงบ มีเพียงเสียงเคี้ยวอาหารเบาๆ และเสียงจิบกาแฟ ลุงไก่ขอตัวไปอาบน้ำบ้าง หลังจากอาบน้ำเสร็จ ไก่นุ่งผ้าเช็ดตัวมานั่งข้างๆ ฟ้า ไก่บอกว่าเมื่อคืนทำไมฟ้าไปทำแบบนั้นกับบอสของลุงล่ะ ลุงไก่หึงมากเลยนะ เพราะฟ้าเป็นคนของลุงแล้ว
ฟ้าเองก็ตอบลุงไก่ไปว่า "หนูก็บอกแล้วว่าหนูเป็นเด็กของลุงไก่ แต่หัวหน้าของลุงไก่บอกว่า เดี๋ยวเขาจะดูแลลุงไก่เป็นอย่างดี ถ้าหนูดูแลเขาเป็นอย่างดี และตอนนั้นหนูก็เมาด้วยเลยทำไปแบบไม่รู้ตัว หนูทำเพื่อลุงไก่นะคะ" ฟ้าเอ่ยตอบ
ไก่ลูบหัวฟ้าด้วยความเอ็นดู เขามองเข้าไปในดวงตาของเธออย่างอ่อนโยน "ฟ้า... ลุงอยากอยู่กับฟ้าอีกหน่อยนะ" น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความปรารถนาที่ไม่อาจซ่อนได้
ไก่ก้มลงจูบแก้มของฟ้าเบาๆ แต่สายตาของเขายังคงจับจ้องอยู่ที่ดวงตาของเธอ ความรู้สึกที่ก่อตัวขึ้นภายในใจเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ก่อนที่เขาจะค่อยๆ โน้มตัวลงไปประกบริมฝีปากของฟ้า ทั้งสองแลกเปลี่ยนจูบที่ลึกซึ้ง ไก่สัมผัสได้ถึงรสชาติความหอมหวานของฟ้าที่ยังคงอบอวลอยู่ตั้งแต่เมื่อคืน ความรู้สึกที่เขามีต่อเธอไม่ใช่เพียงแค่ความรับผิดชอบอีกต่อไป แต่มันคือความผูกพันบางอย่างที่ไม่อาจปฏิเสธได้
เมื่อผละออกจากกัน ไก่ยังคงลูบไล้แก้มของฟ้าเบาๆ เขาเห็นประกายบางอย่างในดวงตาของเธอ เป็นประกายที่ผสมผสานระหว่างความสับสน ความห่วงใย และความปรารถนาที่ซ่อนอยู่ภายใน
"ฟ้า... ลุงอยากให้ฟ้ามีความสุขนะ" ไก่พูดเสียงทุ้ม เขาไม่อยากจากไปเลย แต่เขารู้ว่ามีเรื่องอีกมากมายที่ต้องจัดการ
ฟ้าพยักหน้าช้าๆ เธอมองหน้าไก่ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน เธอไม่รู้ว่าความสัมพันธ์นี้จะนำพาเธอไปในทิศทางใด แต่ที่แน่ๆ คือชีวิตของเธอจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป
ในตอนนี้ไก่ยังคงลูบไล้แก้มของฟ้าเบาๆ ดวงตาของเขาสื่อถึงความรู้สึกที่ลึกซึ้งเกินกว่าจะอธิบายเป็นคำพูดได้ ฟ้าซบหน้าลงกับแผงอกของไก่ เธอรู้สึกถึงความปลอดภัยและความอบอุ่นที่แผ่ซ่านเข้ามาในใจ ทว่าลึกๆ ลงไปในใจ ภาพของป้านวล ภรรยาของลุงไก่ก็ฉายชัดขึ้นมา ป้านวลเป็นผู้หญิงใจดี คอยถามไถ่สารทุกข์สุกดิบของฟ้าเสมอ การที่ฟ้ากำลังมีความสัมพันธ์กับสามีของท่าน ทำให้ความรู้สึกผิดกัดกินใจเธออย่างเงียบงัน
"ฟ้า... ลุงอยากคุยกับฟ้าเรื่องเมื่อคืน" ไก่พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ แต่จริงจัง
ฟ้าเงยหน้าขึ้นมองไก่ แววตาของเธอเต็มไปด้วยความสับสนและความกังวล เธอรู้ว่าไก่หมายถึงเรื่องอะไร และเธอเองก็อยากจะพูดถึงมันเช่นกัน
"เรื่องบอสใช่ไหมคะลุง" ฟ้าถามเสียงแผ่ว
ไก่พยักหน้า "ใช่... ลุงรู้ว่าฟ้าเมามาก แต่ลุง... ลุงไม่สบายใจเลยที่ฟ้าต้องเจอเรื่องแบบนั้น" เขากระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น ราวกับต้องการปกป้องเธอจากทุกสิ่ง ไก่เลือกที่จะไม่พูดถึงงานบริการทางเพศที่ฟ้าเคยทำ เพราะเขารู้สึกว่ามันไม่สำคัญเท่ากับสิ่งที่เขารู้สึกกับเธอตอนนี้ และเขาก็อยากให้ฟ้าเริ่มต้นใหม่
ฟ้าหลุบตาลงมองมือที่ประสานกันบนตัก "ฟ้าขอโทษค่ะลุง ฟ้าเมามากจริงๆ แล้วบอสก็..." เธอหยุดชะงัก ไม่กล้าพูดต่อ
"ลุงเข้าใจ" ไก่พูดขัดขึ้น "ฟ้าไม่จำเป็นต้องขอโทษ ลุงต่างหากที่ควรจะดูแลฟ้าให้ดีกว่านี้" เขาเงยหน้าขึ้นมองฟ้าอีกครั้ง "ฟ้า... ลุงอยากให้ฟ้าอยู่กับลุงได้ไหม"
คำพูดของไก่ทำให้ฟ้าตกใจ เธอไม่เคยคิดว่าเขาจะพูดเรื่องนี้ "แต่... ฟ้าจะไปอยู่กับลุงได้ยังไงคะ" คำถามของฟ้าเต็มไปด้วยความกังวล ไม่ใช่แค่เรื่องอนาคตของเธอ แต่ยังรวมถึงป้านวลด้วย
"ลุงจะดูแลฟ้าเอง" ไก่พูดหนักแน่น "ลุงไม่อยากให้ฟ้าต้องอยู่คนเดียวแล้ว ลุงอยากให้ฟ้ามาอยู่กับลุง" น้ำเสียงของไก่แสดงออกถึงความเด็ดขาด เขายังอยากเก็บฟ้าไว้เป็นของเขาเพียงคนเดียว ไม่อยากแบ่งให้ใครอีกแล้ว "และในเวลานี้... ลุงชอบฟ้ามาก" ไก่เสริมประโยคสุดท้ายด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน แต่แววตาจริงจังที่สบตาฟ้าบ่งบอกว่าเขาไม่ได้พูดเล่น
ฟ้าเงียบไปครู่หนึ่งกับข้อเสนอของไก่ เธอรู้ว่ามันเป็นข้อเสนอที่เปลี่ยนชีวิต และคำพูดของไก่ก็ทำให้หัวใจเธอเต้นแรง ทว่าความรู้สึกผิดต่อป้านวลก็ยังคงตีรวนอยู่ในอก "ลุงจะดูแลฟ้าได้จริงๆ เหรอคะ" เธอถามย้ำไปอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
ไก่ยิ้มอย่างอบอุ่น "ลุงจะดูแลฟ้าให้ดีที่สุด ฟ้าไม่ต้องกังวลอะไรทั้งนั้น" เขาดึงฟ้าเข้ามาจูบอีกครั้ง จูบที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและคำสัญญา
ฟ้าสัมผัสได้ถึงความจริงใจในแววตาและคำพูดของไก่ เธอรู้สึกถึงความอบอุ่นและปลอดภัยอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน เธอพยักหน้าช้าๆ พร้อมน้ำตาที่เริ่มคลอเบ้า "ค่ะลุง... ฟ้าจะเชื่อลุง" แม้จะมีความกังวลอยู่บ้าง แต่คำพูดของไก่ก็ทำให้ฟ้าตัดสินใจที่จะก้าวไปข้างหน้ากับเขา ปล่อยให้ความเงียบเข้าปกคลุมห้องอีกครั้ง แต่คราวนี้เป็นความเงียบที่เต็มไปด้วยความเข้าใจและความผูกพันที่ก่อตัวขึ้นอย่างชัดเจน
ไก่ยังคงกอดฟ้าไว้แน่น เขาลูบไล้เส้นผมของเธออย่างอ่อนโยน จูบซับไปตามไรผมและหน้าผาก แววตาของเขาเต็มไปด้วยความห่วงใยและปรารถนาในร่างกายของเธอ ฟ้าเองก็ซบหน้าลงกับแผงอกไก่ สูดดมกลิ่นกายของเขาที่ให้ความรู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาด
มือของไก่ค่อยๆ ลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของฟ้าอย่างแผ่วเบา สัมผัสที่คุ้นเคยนั้นทำให้ฟ้าใจเต้นแรง ความรู้สึกปรารถนาที่ซ่อนเร้นภายในเริ่มก่อตัวขึ้นอีกครั้ง เธอเงยหน้าขึ้นมองไก่ แววตาของเธอสื่อความหมายบางอย่างที่ไก่สัมผัสได้
"ฟ้า..." ไก่กระซิบเสียงแผ่ว ใบหน้าของเขาก้มลงมาใกล้ ปากของเขาแตะกับริมฝีปากของฟ้าอีกครั้ง คราวนี้เป็นจูบที่ลึกซึ้งและเร่าร้อนยิ่งกว่าครั้งไหนๆ
ฟ้าตอบรับจูบอย่างดูดดื่ม พลางขยับตัวเข้าหาไก่ให้แนบชิดยิ่งขึ้น "ลุงไก่ค่ะทำให้ฟ้ามีความสุขหน่อยสิค่ะ"
หลังจากนั้น ไก่ค่อยๆ ผละออกจากฟ้า หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาและทำการโอนเงินจำนวน 20,000 บาทให้ฟ้า "ลุงต้องกลับแล้วนะฟ้า... นี่เป็นค่าใช้จ่ายของฟ้านะ ลุงจะนัดเจอฟ้าอีกครั้งนะ" เขากระซิบเสียงนุ่มนวล พลางลูบผมของเธออย่างอ่อนโยน ทิ้งคำสัญญาไว้กับฟ้าที่ยังคงนอนหอบอยู่บนเตียง ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นแต่งตัวและเดินจากไป ทิ้งเพียงความอ้างว้างและความหวังที่ก่อตัวขึ้นในใจของฟ้า
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
เรื่องความใคร่ไม่เคยเข้าใครออกใคร กามารณ์ทำให้เกิดพฤติกรรมแตกต่างกันออกไปจากธรรมชาติ อย่าไปคิดมาก 555
จริง ๆแล้วตอนนี้ฟ้าเจอกับสายเปย์เกือบทั้งนั้น ตั้งแต่ลุงไก่และไปจนถึงคนอื่น น่าจะเอาตัวรอดได้แล้วเว้นไว้แต่ว่าเริ่มติดใจ