🧡 XONLY 🧡

ความเดิม>> สานั่งอยู่ในห้องพักครู มองออกไปนอกหน้าต่าง เธอรู้สึกขอบคุณที่ศักดิ์พยายาม แต่ในใจลึกๆ เธอยังคงกลัวว่าความไว้วางใจที่แตกสลายจะไม่มีวันกลับมาเหมือนเดิม เธอเริ่มเขียนไดอารี่เพื่อระบายความรู้สึก บันทึกทุกความคิดที่วนเวียนในหัว และพยายามค้นหาคำตอบว่าเธอจะสามารถก้าวข้ามอดีตได้จริงหรือไม่

บทที่ 13: รอยแผลที่ยังไม่หายสนิท

หลายเดือนผ่านไป ชีวิตของสาและศักดิ์ดูเหมือนจะเข้าที่เข้าทาง แต่รอยแผลจากอดีตยังคงทิ้งร่องรอยไว้ในใจของทั้งคู่ สายังคงฝันร้ายบางคืน ภาพของศักดิ์และนกวนเวียนอยู่ในหัวราวกับเงาที่ไม่อาจลบเลือนได้

 

ส่วนศักดิ์เองก็พยายามอย่างหนักเพื่อพิสูจน์ว่าเขาคือสามีที่ซื่อสัตย์ เขาจะโทรหาสาทุกครั้งที่ต้องขับรถไปส่งของนอกหมู่บ้าน และมักจะกลับมาพร้อมของเล็กๆ น้อยๆ เช่น ดอกไม้ป่าหรือขนมจากร้านในเมืองเพื่อทำให้เธอยิ้ม



วันหนึ่ง ขณะที่สากำลังสอนเด็กๆ ในชั้นเรียน เธอได้รับข้อความจากศักดิ์ "สา เย็นนี้ไปกินข้าวกันที่ร้านริมน้ำได้ไหม? อยากพาเธอไปเริ่มอะไรใหม่ๆ" สายิ้มให้กับโทรศัพท์ เธอรู้ว่าเขากำลังพยายาม และเธอเองก็อยากให้โอกาสนี้กับตัวเองและเขา

บทที่ 14: การจุดไฟครั้งใหม่

ร้านอาหารริมน้ำ เป็นสถานที่ที่เงียบสงบ มีเพียงเสียงน้ำไหลและแสงไฟจากโคมที่ห้อยอยู่ตามต้นไม้ สาและศักดิ์นั่งตรงข้ามกัน โต๊ะเล็กๆ สาแต่งตัวด้วยเดรสสีขาวรัดรูป โชว์เรียวขาอ่อนเบาๆ บรรยากาศร้านอบอวลไปด้วยเสียงเพลง บนโต๊ะเต็มไปด้วยอาหารพื้นเมือง—แกงฮังเล ข้าวเหนียว และน้ำพริกหนุ่ม ศักดิ์ยกแก้วน้ำขึ้น "สา...ฉันอยากให้คืนนี้เป็นจุดเริ่มต้นใหม่จริงๆ ไม่ใช่แค่คำพูด"


สามองตาศักดิ์ เธอเห็นความจริงใจในแววตาของเขา "ศักดิ์...ฉันก็อยากให้มันเป็นแบบนั้น แต่บางครั้งฉันกลัว กลัวว่าเราจะหลงไปในทางเดิมอีก"

ศักดิ์เอื้อมมือมาจับมือเธอ "ฉันรู้ และฉันจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นอีก ฉันอยากให้ไฟของเราเป็นแบบที่อบอุ่น ไม่ใช่ไฟที่เผาทุกอย่างให้วอดวาย"

คำพูดของศักดิ์จุดประกายบางอย่างในใจของสา เธอรู้สึกถึงความปรารถนาที่เคยหลับใหลเริ่มตื่นขึ้นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันไม่ใช่ไฟราคะที่ร้อนแรงและอันตรายเหมือนในอดีต มันเป็นความรู้สึกที่ลึกซึ้งกว่านั้น—ความรักที่ผสมผสานด้วยความเข้าใจความใคร่และความมุ่งมั่น

หลังอาหารค่ำ ศักดิ์ชวนสาเดินไปตามริมน้ำ ทั้งสองเดินจับมือกันเงียบๆ ฟังเสียงน้ำและจิ้งหรีดที่ร้องระงม ศักดิ์หยุดเดิน หันมามองสา "จำได้ไหม สา สมัยที่เราคบกันใหม่ๆ ฉันเคยพาเธอมาที่นี่ แล้วบอกว่าเธอคือคนที่ฉันอยากใช้ชีวิตด้วยตลอดไป"

สาน้ำตาคลอ เธอพยักหน้า "จำได้...ตอนนั้นฉันเชื่อนายทุกคำ"

"แล้วตอนนี้ล่ะ?" ศักดิ์ถาม น้ำเสียงสั่นเล็กน้อย

สาก้าวเข้าไปกอดเขา "ฉันยังเชื่อ...แต่อยากให้เราสร้างทุกอย่างใหม่ ด้วยความซื่อสัตย์"

 

สารู้ว่าไฟราคะที่เคยร้อนแรงนั้นได้กลายเป็นไฟแห่งความรักที่อบอุ่นและยั่งยืน  ภายใต้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว สาและศักดิ์เริ่มต้นใหม่—ด้วยหัวใจที่แข็งแกร่งกว่าเดิม ค่ำคืนนี้คงอีกยาวนานสำหรับเราทั้งสอง 

แต่ในใจของสา มีบางสิ่งที่เริ่มก่อตัว...ความรู้สึกที่เธอพยายามกดไว้แต่ไม่อาจควบคุมได้............โปรดติดตามตอนต่อไป

 

ความเร่าร้อนที่ถูกซ่อนไว้
มันจะดับได้หรือปล่าว
ขอบคุณครับ

ปล่อยหมดเลยครับ ::Shy::  ::Thankyou::

::Shy:: goodness

ปล่อยตามอารมณ์

 ::GiveMe::

ชอบ

 ::Goaway::

เมื่อราคะสุมอกจะตัดยังไงได้

สายสวาทยังไม่สิ้น

ขอให้มีความสุขมากๆนะ

 ::DookDig:: ชอบตรับ

สายสวาทมันตัดไม่ขาดหรอกนะ

ความสุขในวันข้างหน้า

ไฟมันลามในใจแล้ว

รอลุ้นครับว่า มันจะจุดติดขึ้นมาแบบไหน

 ::Glad:: ติดใจสวิงแล้วนะซินอ้งสา

ความสัมพันธ์แบบนี้มันตัดกันไม่ขาดหรอกนะ ยังจำได้แหละ

ความเร่าร้อนของสาที่คุกรุ่นอยู่ รอเวลาที่จะลุกโชนขึ้นมา

ความรุ่มร้อนในทรวงเริ่มปะทุ

ไฟปะทุแล้ว

ต้องเอาคืนสาสม

แก้วร้าวก็ยังมีร่องรอยอยู่  ทำใจให้ชิน หรือ เพื่อหมดความระแวง  ศักดิ์ ลองให้สาไปทีกับคนอื่นแบบ วันไนท์ บ้าง จะได้ มีความปิดที้งคู่

อารมณ์คุกกรุ่น

 ::Evil:: ไฟมาไหม้ยังไงก็หยุดยาก

ตามหาความรู้สึกนั้นให้เจอครับ

แจ่มๆ

มาขนาดนี้แล้ว น่าจะไหลยาวๆ

อยากให้ถึงสวิงแล้ว

เหมือนสามีความลับ

ราคะ

กลับมาเหมือนเดิมมั้ย

 ::GiveMe:: ชอบครับ

พยายามปกปิด ความรู้สึกลึกๆในใจ แล้วถ้าถูกกระตุ้นอีก อาจจะกลบเกลื่อนความรู้สึกที่คิดว่าผิด

มีความสุขกับผัว แต่นึกถึงหน้าอีกคน สิ่งซ่อนส่วนลึกเริ่มทะลักออกมาในการแสวงหาความตื่นเต้น

 ::Sobad::

ดีต่อใจ ::Yes!::

ปล่อยไปตามหัวใจ

ตามจ้า

มันเยเริ่มมาแล้วจะหยุดยังไง ::Evil::

เรื่องนี้เกิดขึ้นที่ไหน บรรยากาศน่าตามรอยเสว

ไฟมันร้อนดับยากสักหน่อยนะ

จะกลับมาอีกไหม

คลื่นใต้น้ำหรือเปล่า  ::Hmmm::  ::Hmmm::

 ::Thankyou::  ::Thankyou::

 ::YarKK::

ไฟมันลุกแล้ว มันดับยากนะ ::Thinking::

รอเพื่อนนอนร่วมเตียงนะครับ

ยังชอบเค้าโครงเรื่อง ชอบการเดินทางของตัวละครอยู่มากๆ แต่ขอโทษ...ยังแอบขัดใจนิดๆ กับ เธอ...ฉัน...เรา..มันไม่ใช่คำพูดของผัวเมียหรือคู่รักที่อยู่ในอารมณ์อย่างนั้นเลย เรียก..ที่รัก พี่ น้อง หรือชื่อเลย  สา.... พี่ศักดิ์....จะดูสมจริงกว่ามั้ยครับ?


***เพิ่มเติมหลังจากที่อ่านแล้ว  อย่างเช่นแบบนี้ไงครับ ที่มันขัดๆกันอยู่

"ได้สิ สา ไฟของเราอาจจะเคยลุกโชนจนเกือบเผาทุกอย่าง แต่ตอนนี้มันเป็นไฟที่มั่นคงร้อนแรง ไฟที่ฉันจะดูแลให้มันสว่างไปตลอด"

"แน่นอนสิ ยังไงคืนนี้พี่ต้องสุมเชื้อไฟให้หนักอยู่แล้ว ร้อนรุ่มมาแรมเดือนแล้วรู้ไหม พี่ต้องทนขนาดไหน ?"

ติดตามครับ

 ::Doubt::

เมื่อราคะสุมอกจะตัดยังไงได้