ภาพหลอนในความใคร่...ร่างกายของนัทเสียหลัก... แต่ด้วยสัญชาตญาณ เขาคว้าท่อน้ำไว้ได้อีกครั้งอย่างฉับพลัน เขายึดเกาะไว้แน่นราวกับชีวิตขึ้นอยู่กับมัน ลุงไก่ไม่ได้สังเกตเห็นอะไรผิดปกติ เขายังคงสนุกกับกิจกรรมของเขาในห้องต่อไป ในขณะที่นัทต้องใช้แรงทั้งหมดเพื่อพยุงตัวเองไว้ไม่ให้ตกลงไป
เมื่อแน่ใจว่าลุงไก่ไม่ได้เห็นเขา นัทก็ค่อยๆ จัดท่าทางให้มั่นคงอีกครั้ง ความรู้สึกช็อกที่ได้รับเมื่อครู่ได้เปลี่ยนเป็นความรู้สึกเย็นชาและเด็ดขาดอย่างน่าประหลาดใจ 'เขาต้องมีหลักฐาน' ความคิดนี้ผุดขึ้นมาในหัวของเขาอย่างฉับพลัน มันไม่ใช่เพื่อการแฉ แต่เป็นเพื่อการปกป้องตัวเองจากความลับที่เขากำลังจะเข้าไปพัวพันด้วยมือข้างเดียวที่เกาะท่อน้ำไว้แน่น นัทค่อยๆ ล้วงโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกง มือของเขาสั่นเล็กน้อยจากความตื่นเต้นและ อะดรีนาลีนที่พลุ่งพล่าน เขาปลดล็อคหน้าจอและเปิดโหมดวิดีโออย่างเงียบเชียบ ก่อนจะค่อยๆ ยกโทรศัพท์ขึ้นไปจ่อที่ช่องหน้าต่างบานเล็กๆ
เขากดปุ่มบันทึกวิดีโอ...
ภาพที่สั่นไหวจากกล้องโทรศัพท์นั้นเป็นภาพของลุงไก่และฟ้าที่อยู่บนเตียง ภาพนั้นอาจจะพร่ามัวไปบ้างด้วยแสงไฟนีออนสีแดงสลัวๆ แต่ก็ชัดเจนพอที่จะเห็นทุกการกระทำที่เกิดขึ้น เขาสามารถมองเห็นลุงไก่ที่กำลังใช้มือลูบไล้ร่างกายของฟ้าอย่างชำนาญ และเสียงครางที่ดังแผ่วเบาของหญิงสาวก็ยังคงดังสลับกับเสียงหอบหายใจของลุงไก่อีกด้วย
ลุงไก่ใช้มือเลื่อนขาของฟ้าขึ้นมาให้พ้นตัวก่อนที่เขาจะเริ่มทำในสิ่งที่นัทไม่เคยคิดเลยว่าจะได้เห็น ลุงไก่ก้มลงใช้ใบหน้าซุกไซ้เข้าไปที่หว่างขาของฟ้าก่อนที่เขาจะเริ่มใช้ลิ้นละเลียดเลียไปทั่ว ภาพที่เห็นนั้นทำให้ร่างกายของนัทร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ เขาทั้งรู้สึกตกใจและตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน ลุงไก่กระทำอย่างไม่รีบร้อนและใส่ใจในทุกรายละเอียดจนเสียงครางของฟ้าเริ่มดังขึ้นกว่าเดิม"อื้ออ... ลุงไก่... อื้ออ... ตรงนั้นแหละค่ะ... อื้อออ"คำพูดของฟ้าบ่งบอกว่าเธอได้รับความสุขอย่างเต็มที่ ลุงไก่ยังคงทำอย่างต่อเนื่องโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น นัทกดโทรศัพท์ให้แนบกับกระจกแน่นขึ้นเพื่อที่จะได้ยินเสียงด้านในอย่างชัดเจน ทุกวินาทีที่ผ่านไปคือหลักฐานที่เขาเก็บไว้ในโทรศัพท์ เขาไม่รู้ว่าจะต้องใช้มันเมื่อไหร่ แต่สัญชาตญาณบอกให้เขาทำมัน
เขาบันทึกต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเสียงพูดคุยของทั้งคู่เงียบลง... ลุงไก่และฟ้าเปลี่ยนท่าทาง และกำลังจะเดินมาใกล้หน้าต่างมากขึ้นเพื่อหยิบเสื้อผ้าที่วางอยู่
นัทรีบกดหยุดการบันทึกทันที หัวใจของเขากำลังเต้นแรงราวกับจะหลุดออกมาจากอก เขาเก็บโทรศัพท์ลงในกระเป๋าอย่างรวดเร็วก่อนจะค่อยๆ ปีนกลับลงมาอย่างเงียบเชียบและระมัดระวัง เมื่อเท้าสัมผัสกับพื้นปูน เขาไม่รอช้า รีบเดินกลับไปที่รถมอเตอร์ไซค์และบิดรถออกไปจากตรอกนั้นในทันทีเมื่อขับมาถึงถนนใหญ่แล้ว นัทก็จอดรถและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูอีกครั้ง วิดีโอความยาวเกือบ 5 นาทีถูกบันทึกไว้อย่างสมบูรณ์แบบ โทรศัพท์ในกระเป๋าเขาร้อนผ่าว... มันไม่ใช่แค่คลิปวิดีโอที่บันทึกความลับของลุงไก่... แต่มันคืออาวุธชั้นดี
นัทมองดูวิดีโอนั้นซ้ำไปซ้ำมา แววตาของเขาเปลี่ยนไปจากความสับสนเป็นความเด็ดขาด เขากำลังถือไพ่ตายที่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้ทั้งหมด และเขาก็ไม่ลังเลที่จะใช้มัน... หากถึงเวลาที่เหมาะสมนัทบิดคันเร่งรถมอเตอร์ไซค์กลับบ้านที่เขาอาศัยอยู่กับลุงไก่ด้วยความเร็วราวกับกำลังหลบหนีจากอะไรบางอย่าง แต่สิ่งที่เขากำลังหนีไม่ใช่ภาพที่เห็น แต่เป็นพายุอารมณ์ที่กำลังพัดกระหน่ำในร่างกาย ภาพของลุงไก่ที่ซุกไซ้เข้าไปที่หว่างขาของฟ้ายังคงฉายซ้ำในหัวของเขาไม่หยุด ภาพที่ทั้งคู่กำลังใช้ลิ้นเลียกันอย่างดูดดื่มนั้นทำให้ลำเอ็นที่แข็งขืนของเขาตื่นตัวมากขึ้นกว่าเดิม ความต้องการทางเพศที่อัดแน่นต้องการระบายออกในทันที
เมื่อมาถึงบ้าน นัทรีบจอดรถและเดินเข้าไปด้านในอย่างรวดเร็ว บรรยากาศภายในบ้านเงียบจนน่าประหลาดใจ เสียงลมพัดผ่านหน้าต่างเพียงอย่างเดียวก็ดังเสียจนเขาสามารถได้ยินเสียงหัวใจของตัวเองได้ เขาลองกวาดสายตาไปรอบๆ ห้องนั่งเล่น... ห้องครัว... ไม่มีใครอยู่เลย เขารู้ดีว่าลุงไก่ยังอยู่ที่ม่านรูดอย่างแน่นอนเพราะรถของลุงไก่ก็ไม่อยู่ด้วย ในตอนนั้นเอง นัทเหลือบไปเห็นป้านวลกำลังนั่งอยู่บนโซฟา แต่เพื่อความแน่ใจ... เขาตัดสินใจเดินขึ้นไปชั้นบนเพื่อดูว่าใครอยู่บ้างหรือไม่ ปรากฏว่าห้องของมายด์และรินดาเงียบสนิท ไม่มีเสียงโทรทัศน์หรือเสียงเพลงจากห้องของพวกเธอ ไม่มีใครอยู่เลย... มีแค่ป้านวลเพียงคนเดียวนัทถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกราวกับเพิ่งได้รับรางวัลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต การได้เห็นป้านวลเพียงคนเดียวในบ้านทำให้ความหิวกระหายของเขาพุ่งพล่านถึงขีดสุด เขาไม่จำเป็นต้องไปหาที่ระบายที่ไหนไกลอีกต่อไปแล้วนัทค่อยๆ เดินลงบันไดไปอย่างเงียบเชียบ ทุกย่างก้าวของเขานั้นเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและเต็มไปด้วยความคาดหวังในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น เขาส่งสายตาไปที่ป้านวลที่กำลังนั่งอยู่ที่โซฟาตัวเดิม กำลังอ่านหนังสืออยู่ในมือโดยที่ไม่ได้สังเกตเห็นการมาของนัทเลยแม้แต่น้อย แสงแดดในยามบ่ายที่สาดส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาทำให้ผิวที่ขาวผ่องของป้านวลดูเปล่งประกายมากขึ้น ชุดเสื้อยืดสีขาวบางๆ ที่ป้าสวมใส่อยู่
....สายตาที่เคยมองเธอด้วยความเคารพในฐานะ
"ป้า" และ
"เมีย" ของนัท
ในตอนนี้นัทกลับเต็มไปด้วยความหิวกระหาย นัทรู้สึกว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับป้านวลไม่ใช่แค่ความต้องการทางเพศอีกต่อไปแล้ว แต่มันเป็นความผูกพันที่เกิดขึ้นในบ่วงกามที่ทั้งคู่ได้มอบให้แก่กัน เขาต้องการที่จะมอบบทเรียนให้กับป้านวลเหมือนกับที่เขาได้มอบบทเรียนให้กับหญิงสาวคนอื่นๆ มาแล้ว
นัทไม่พูดอะไร... แต่ค่อยๆ เดินเข้าไปหาป้านวลอย่างช้าๆ โดยมีเป้าหมายที่ชัดเจนอยู่ในใจ
 
นัทเลื่อนริมฝีปากลงไปตามหน้าท้องที่ตึงแน่นของป้าอย่างเชื่องช้า ทำให้ป้านวลถึงกับแอ่นสะโพกขึ้นรับสัมผัสของเขาด้วยความกระหาย ก่อนที่เขาจะใช้ปลายลิ้นเล้าโลมไปตามกลีบกุหลาบที่กำลังเปียกชุ่มของป้าอย่างอ่อนโยนแต่หนักหน่วง
"อื้อออ...อ๊าาาา..." เสียงครวญครางของป้านวลดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ป้าสะดุ้งสุดตัวและใช้มือทั้งสองข้างขยุ้มผ้าปูที่นอนไว้แน่น สะโพกของป้าแอ่นขึ้นรับสัมผัสจากเขาอย่างบ้าคลั่ง ความต้องการที่ถูกเก็บกด ถูกปลดปล่อยออกมาด้วยการปรนเปรอจากลิ้นของนัทที่จู่โจมเข้าสู่จุดซ่อนเร้นของป้าอย่างไม่หยุดยั้ง
นัทไม่รอช้า เขาปรนเปรอป้าอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ราวกับต้องการชดเชยทุกสิ่งที่ป้าขาดหายไป เสียงครางของป้านวลดังประสานไปกับเสียงหอบหายใจของเขาอยู่ในห้องที่เงียบสงบ
"อ๊ะ...อ๊า...นัท...อื้อออ..."
 
ภาพที่ทำให้เขาคลุ้มคลั่งที่สุด... กลับเป็นภาพของแม่แหม่ม... ผู้หญิงคนที่ปลุกสัญชาตญาณดิบในตัวเขาให้ตื่นขึ้นมา นัทจดจำใบหน้าและเรือนร่างของแม่แหม่มได้เป็นอย่างดี ร่างของป้าใต้ร่างเขา... จึงเหมือนกลายเป็นเวทีให้เขาได้ปลดปล่อยความปรารถนาที่ค้างคาต่อผู้หญิงทุกคนที่เขาเคยปรารถนา
 
"อ๊าาา...นัท! แรงอีก...อ๊าาาา!" เธอร้องขอด้วยเสียงแหบพร่า มือของเธอขยุ้มผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่
 
"นัท... วันนี้ทำไมถึง... รุนแรงขนาดนี้... ป้าตกใจหมด"
 
"ครั้งหน้า... ทำแบบนี้อีกได้ไหม... ป้าชอบ..."
 
สองร่างกายที่เพิ่งหลอมรวมเป็นหนึ่ง... บัดนี้ต้องกลับมาสวมบทบาทของ "ป้า" และ "หลานชาย" อีกครั้ง... โดยนัท...มีเป้าหมายใหม่ในใจที่เร่าร้อนยิ่งกว่าเดิม... เป้าหมายที่ชื่อว่า 'ฟ้า'
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
::Sweat::
บทที่ 1 (https://xonly8.com/index.php?topic=297598.0) "มีการปรับปรุงเนื้อเรื่องใหม่"
บทที่ 2 (https://xonly8.com/index.php?topic=297599.0) "มีการปรับปรุงเนื้อเรื่องใหม่"
บทที่ 3 (https://xonly8.com/index.php?topic=297601.0) "มีการปรับปรุงเนื้อเรื่องใหม่"
บทที่ 4 (https://xonly8.com/index.php?topic=297628.0) "มีการปรับปรุงเนื้อเรื่องใหม่"
บทที่ 5 (https://xonly8.com/index.php?topic=297631.0) "มีการปรับปรุงเนื้อเรื่องใหม่"
บทที่ 6 (https://xonly8.com/index.php?topic=297641.0) "มีการปรับปรุงเนื้อเรื่องใหม่"
บทที่ 7 (https://xonly8.com/index.php?topic=297659.0) "มีการปรับปรุงเนื้อเรื่องใหม่"
บทที่ 8 (https://xonly8.com/index.php?topic=297660.0) "มีการปรับปรุงเนื้อเรื่องใหม่"
บทที่ 9 (https://xonly8.com/index.php?topic=297663.0) "มีการปรับปรุงเนื้อเรื่องใหม่"
บทที่ 10 (https://xonly8.com/index.php?topic=297665.0) "มีการปรับปรุงเนื้อเรื่องใหม่"
บทที่ 11 (https://xonly8.com/index.php?topic=297677.0) "มีการปรับปรุงเนื้อเรื่องใหม่"
บทที่ 12 (https://xonly8.com/index.php?topic=297702.0) "มีการปรับปรุงเนื้อเรื่องใหม่"
บทที่ 13 (https://xonly8.com/index.php?topic=297704.0)
บทที่ 14 (https://xonly8.com/index.php?topic=297714.0)
บทที่ 15 (https://xonly8.com/index.php?topic=297717.0)
บทที่ 16 (https://xonly8.com/index.php?topic=297724.0)
บทที่ 17 (https://xonly8.com/index.php?topic=297730.0)
บทที่ 18 (https://xonly8.com/index.php?topic=297733.0)
บทที่ 19 (https://xonly8.com/index.php?topic=297753.0)
บทที่ 20 (https://xonly8.com/index.php?topic=297760.0)
บทที่ 21 (https://xonly8.com/index.php?topic=297768.0)
บทที่ 22 (https://xonly8.com/index.php?topic=297780.0)
บทที่ 23 (https://xonly8.com/index.php?topic=297794.0)
บทที่ 24 (https://xonly8.com/index.php?topic=297795.0)
บทที่ 25 (https://xonly8.com/index.php?topic=297800.0)
บทที่ 26 (https://xonly8.com/index.php?topic=297802.0)
บทที่ 27 (https://xonly8.com/index.php?topic=297844.0)
บทที่ 28 (https://xonly8.com/index.php?topic=297858.0)
บทที่ 29 (https://xonly8.com/index.php?topic=297877.0)
บทที่ 30 (https://xonly8.com/index.php?topic=297901.0)
บทที่ 31 (https://xonly8.com/index.php?topic=297991.0)
บทที่ 32 (https://xonly8.com/index.php?topic=298015.0)
บทที่ 33 (https://xonly8.com/index.php?topic=298018.0)
บทที่ 34 (https://xonly8.com/index.php?topic=298026.0)
บทที่ 35 (https://xonly8.com/index.php?topic=298037.0)
บทที่ 36 (https://xonly8.com/index.php?topic=298049.0)
บทที่ 37 (https://xonly8.com/index.php?topic=298058.0)
บทที่ 38 (https://xonly8.com/index.php?topic=298138.0)
บทที่ 39 (https://xonly8.com/index.php?topic=298149.0)
บทที่ 40 (https://xonly8.com/index.php?topic=298151.0)
บทที่ 41 (https://xonly8.com/index.php?topic=298171.0)
บทที่ 42 (https://xonly8.com/index.php?topic=298184.0)
บทที่ 43 (https://xonly8.com/index.php?topic=298320.0)
บทที่ 44 (https://xonly8.com/index.php?topic=298336.0)
บทที่ 45 (https://xonly8.com/index.php?topic=298339.0)
บทที่ 46 (https://xonly8.com/index.php?topic=298351.0)
บทที่ 47 (https://xonly8.com/index.php?topic=298362.0)
บทที่ 48 (https://xonly8.com/index.php?topic=298364.0)
บทที่ 49 (https://xonly8.com/index.php?topic=298376.0)
บทที่ 50 (https://xonly8.com/index.php?topic=298474.0)
บทที่ 51 (https://xonly8.com/index.php?topic=298816.0)
บทที่ 52 (https://xonly8.com/index.php?topic=298818.0)
บทที่ 53 (https://xonly8.com/index.php?topic=298843.0)
บทที่ 54 (https://xonly8.com/index.php?topic=298917.0)
บทที่ 55 (https://xonly8.com/index.php?topic=298925.0)
บทที่ 56 (https://xonly8.com/index.php?topic=298968.0)
บทที่ 57 (https://xonly8.com/index.php?topic=299035.0)
บทที่ 58 (https://xonly8.com/index.php?topic=299082.0)
บทที่ 59 (https://xonly8.com/index.php?topic=299192.0)
บทที่ 60 (https://xonly8.com/index.php?topic=299258.0)
บทที่ 61 (https://xonly8.com/index.php?topic=299263.0)
บทที่ 62 (https://xonly8.com/index.php?topic=299320.0)
บทที่ 63 (https://xonly8.com/index.php?topic=299324.0)
บทที่ 64 (https://xonly8.com/index.php?topic=299627.0)
บทที่ 65 (https://xonly8.com/index.php?topic=299629.0)
บทที่ 66 (https://xonly8.com/index.php?topic=299652.0)
บทที่ 67 (https://xonly8.com/index.php?topic=299688.0)
บทที่ 68 (https://xonly8.com/index.php?topic=299689.0)
บทที่ 69 (https://xonly8.com/index.php?topic=299712.0)
T
ฟ้าก่อนหรือแม่แหม่มก่อนดี
ที่แน่ๆตอนนี้คือป้านวล
ความลับของลุงไก่
::Sobad:: นัทสอยป้านวนแล้วจะสอยฟ้าอีก ::Ajark::
::Confident:: super
ลุ้นหน้าแหม่มอีกตอนนะ
ได้ความลับลุงไก่มาในกำมือละ แบบนี้จัดป้านวลสบายเลย
นัทเจอความลับแล้ว รุกคืบไปเป็นตัวแทนสาวๆ ของลุงไก่ทั้งหมดเลยไหม
ม่อนนะม่อน มาขัดจังหวะเสียได้
ความลับของลุงไก่
แบบนี้ฟ้าก็ไม่รอดมือนัทแล้ว อืมม..ป้านวลนี่ชอบแบบจัดหนักๆนิ นัทยังหนุ่มแรงดี สนองคุณป้าหน่อยนะ
เฮ้ยนัท จะเอาน้องฟ้าอีกคนด้วย แบบนี้มันหยามลุงไก่เกินไป
อ้างจาก: anatomy051 เมื่อ มิถุนายน 27, 2025, 02:11:24 หลังเที่ยงภาพหลอนในความใคร่
...ร่างกายของนัทเสียหลัก... แต่ด้วยสัญชาตญาณ เขาคว้าท่อน้ำไว้ได้อีกครั้งอย่างฉับพลัน เขายึดเกาะไว้แน่นราวกับชีวิตขึ้นอยู่กับมัน ลุงไก่ไม่ได้สังเกตเห็นอะไรผิดปกติ เขายังคงสนุกกับกิจกรรมของเขาในห้องต่อไป ในขณะที่นัทต้องใช้แรงทั้งหมดเพื่อพยุงตัวเองไว้ไม่ให้ตกลงไป
เมื่อแน่ใจว่าลุงไก่ไม่ได้เห็นเขา นัทก็ค่อยๆ จัดท่าทางให้มั่นคงอีกครั้ง ความรู้สึกช็อกที่ได้รับเมื่อครู่ได้เปลี่ยนเป็นความรู้สึกเย็นชาและเด็ดขาดอย่างน่าประหลาดใจ 'เขาต้องมีหลักฐาน' ความคิดนี้ผุดขึ้นมาในหัวของเขาอย่างฉับพลัน มันไม่ใช่เพื่อการแฉ แต่เป็นเพื่อการปกป้องตัวเองจากความลับที่เขากำลังจะเข้าไปพัวพัน
ด้วยมือข้างเดียวที่เกาะท่อน้ำไว้แน่น นัทค่อยๆ ล้วงโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกง มือของเขาสั่นเล็กน้อยจากความตื่นเต้นและ อะดรีนาลีนที่พลุ่งพล่าน เขาปลดล็อคหน้าจอและเปิดโหมดวิดีโออย่างเงียบเชียบ ก่อนจะค่อยๆ ยกโทรศัพท์ขึ้นไปจ่อที่ช่องหน้าต่างบานเล็กๆ
เขากดปุ่มบันทึกวิดีโอ...
ภาพที่สั่นไหวจากกล้องโทรศัพท์นั้นเป็นภาพของลุงไก่และฟ้าที่อยู่บนเตียง ภาพนั้นอาจจะพร่ามัวไปบ้างด้วยแสงไฟนีออนสีแดงสลัวๆ แต่ก็ชัดเจนพอที่จะเห็นทุกการกระทำที่เกิดขึ้น เขาสามารถมองเห็นลุงไก่ที่กำลังใช้มือลูบไล้ร่างกายของฟ้าอย่างชำนาญ และเสียงครางที่ดังแผ่วเบาของหญิงสาวก็ยังคงดังสลับกับเสียงหอบหายใจของลุงไก่อีกด้วย
ลุงไก่ใช้มือเลื่อนขาของฟ้าขึ้นมาให้พ้นตัวก่อนที่เขาจะเริ่มทำในสิ่งที่นัทไม่เคยคิดเลยว่าจะได้เห็น ลุงไก่ก้มลงใช้ใบหน้าซุกไซ้เข้าไปที่หว่างขาของฟ้าก่อนที่เขาจะเริ่มใช้ลิ้นละเลียดเลียไปทั่ว ภาพที่เห็นนั้นทำให้ร่างกายของนัทร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ เขาทั้งรู้สึกตกใจและตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน ลุงไก่กระทำอย่างไม่รีบร้อนและใส่ใจในทุกรายละเอียดจนเสียงครางของฟ้าเริ่มดังขึ้นกว่าเดิม
"อื้ออ... ลุงไก่... อื้ออ... ตรงนั้นแหละค่ะ... อื้อออ"
คำพูดของฟ้าบ่งบอกว่าเธอได้รับความสุขอย่างเต็มที่ ลุงไก่ยังคงทำอย่างต่อเนื่องโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น นัทกดโทรศัพท์ให้แนบกับกระจกแน่นขึ้นเพื่อที่จะได้ยินเสียงด้านในอย่างชัดเจน ทุกวินาทีที่ผ่านไปคือหลักฐานที่เขาเก็บไว้ในโทรศัพท์ เขาไม่รู้ว่าจะต้องใช้มันเมื่อไหร่ แต่สัญชาตญาณบอกให้เขาทำมัน
เขาบันทึกต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเสียงพูดคุยของทั้งคู่เงียบลง... ลุงไก่และฟ้าเปลี่ยนท่าทาง และกำลังจะเดินมาใกล้หน้าต่างมากขึ้นเพื่อหยิบเสื้อผ้าที่วางอยู่
นัทรีบกดหยุดการบันทึกทันที หัวใจของเขากำลังเต้นแรงราวกับจะหลุดออกมาจากอก เขาเก็บโทรศัพท์ลงในกระเป๋าอย่างรวดเร็วก่อนจะค่อยๆ ปีนกลับลงมาอย่างเงียบเชียบและระมัดระวัง เมื่อเท้าสัมผัสกับพื้นปูน เขาไม่รอช้า รีบเดินกลับไปที่รถมอเตอร์ไซค์และบิดรถออกไปจากตรอกนั้นในทันที
เมื่อขับมาถึงถนนใหญ่แล้ว นัทก็จอดรถและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูอีกครั้ง วิดีโอความยาวเกือบ 5 นาทีถูกบันทึกไว้อย่างสมบูรณ์แบบ โทรศัพท์ในกระเป๋าเขาร้อนผ่าว... มันไม่ใช่แค่คลิปวิดีโอที่บันทึกความลับของลุงไก่... แต่มันคืออาวุธชั้นดี
นัทมองดูวิดีโอนั้นซ้ำไปซ้ำมา แววตาของเขาเปลี่ยนไปจากความสับสนเป็นความเด็ดขาด เขากำลังถือไพ่ตายที่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้ทั้งหมด และเขาก็ไม่ลังเลที่จะใช้มัน... หากถึงเวลาที่เหมาะสม
นัทบิดคันเร่งรถมอเตอร์ไซค์กลับบ้านที่เขาอาศัยอยู่กับลุงไก่ด้วยความเร็วราวกับกำลังหลบหนีจากอะไรบางอย่าง แต่สิ่งที่เขากำลังหนีไม่ใช่ภาพที่เห็น แต่เป็นพายุอารมณ์ที่กำลังพัดกระหน่ำในร่างกาย ภาพของลุงไก่ที่ซุกไซ้เข้าไปที่หว่างขาของฟ้ายังคงฉายซ้ำในหัวของเขาไม่หยุด ภาพที่ทั้งคู่กำลังใช้ลิ้นเลียกันอย่างดูดดื่มนั้นทำให้ลำเอ็นที่แข็งขืนของเขาตื่นตัวมากขึ้นกว่าเดิม ความต้องการทางเพศที่อัดแน่นต้องการระบายออกในทันที
เมื่อมาถึงบ้าน นัทรีบจอดรถและเดินเข้าไปด้านในอย่างรวดเร็ว บรรยากาศภายในบ้านเงียบจนน่าประหลาดใจ เสียงลมพัดผ่านหน้าต่างเพียงอย่างเดียวก็ดังเสียจนเขาสามารถได้ยินเสียงหัวใจของตัวเองได้ เขาลองกวาดสายตาไปรอบๆ ห้องนั่งเล่น... ห้องครัว... ไม่มีใครอยู่เลย เขารู้ดีว่าลุงไก่ยังอยู่ที่ม่านรูดอย่างแน่นอนเพราะรถของลุงไก่ก็ไม่อยู่ด้วย ในตอนนั้นเอง นัทเหลือบไปเห็นป้านวลกำลังนั่งอยู่บนโซฟา แต่เพื่อความแน่ใจ... เขาตัดสินใจเดินขึ้นไปชั้นบนเพื่อดูว่าใครอยู่บ้างหรือไม่ ปรากฏว่าห้องของมายด์และรินดาเงียบสนิท ไม่มีเสียงโทรทัศน์หรือเสียงเพลงจากห้องของพวกเธอ ไม่มีใครอยู่เลย... มีแค่ป้านวลเพียงคนเดียว
นัทถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกราวกับเพิ่งได้รับรางวัลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต การได้เห็นป้านวลเพียงคนเดียวในบ้านทำให้ความหิวกระหายของเขาพุ่งพล่านถึงขีดสุด เขาไม่จำเป็นต้องไปหาที่ระบายที่ไหนไกลอีกต่อไปแล้ว
นัทค่อยๆ เดินลงบันไดไปอย่างเงียบเชียบ ทุกย่างก้าวของเขานั้นเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและเต็มไปด้วยความคาดหวังในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น เขาส่งสายตาไปที่ป้านวลที่กำลังนั่งอยู่ที่โซฟาตัวเดิม กำลังอ่านหนังสืออยู่ในมือโดยที่ไม่ได้สังเกตเห็นการมาของนัทเลยแม้แต่น้อย แสงแดดในยามบ่ายที่สาดส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาทำให้ผิวที่ขาวผ่องของป้านวลดูเปล่งประกายมากขึ้น ชุดเสื้อยืดสีขาวบางๆ ที่ป้าสวมใส่อยู่
....สายตาที่เคยมองเธอด้วยความเคารพในฐานะ
"ป้า" และ "เมีย" ของนัท
ในตอนนี้นัทกลับเต็มไปด้วยความหิวกระหาย นัทรู้สึกว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับป้านวลไม่ใช่แค่ความต้องการทางเพศอีกต่อไปแล้ว แต่มันเป็นความผูกพันที่เกิดขึ้นในบ่วงกามที่ทั้งคู่ได้มอบให้แก่กัน เขาต้องการที่จะมอบบทเรียนให้กับป้านวลเหมือนกับที่เขาได้มอบบทเรียนให้กับหญิงสาวคนอื่นๆ มาแล้ว
นัทไม่พูดอะไร... แต่ค่อยๆ เดินเข้าไปหาป้านวลอย่างช้าๆ โดยมีเป้าหมายที่ชัดเจนอยู่ในใจ
นัทเลื่อนริมฝีปากลงไปตามหน้าท้องที่ตึงแน่นของป้าอย่างเชื่องช้า ทำให้ป้านวลถึงกับแอ่นสะโพกขึ้นรับสัมผัสของเขาด้วยความกระหาย ก่อนที่เขาจะใช้ปลายลิ้นเล้าโลมไปตามกลีบกุหลาบที่กำลังเปียกชุ่มของป้าอย่างอ่อนโยนแต่หนักหน่วง
"อื้อออ...อ๊าาาา..." เสียงครวญครางของป้านวลดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ป้าสะดุ้งสุดตัวและใช้มือทั้งสองข้างขยุ้มผ้าปูที่นอนไว้แน่น สะโพกของป้าแอ่นขึ้นรับสัมผัสจากเขาอย่างบ้าคลั่ง ความต้องการที่ถูกเก็บกด ถูกปลดปล่อยออกมาด้วยการปรนเปรอจากลิ้นของนัทที่จู่โจมเข้าสู่จุดซ่อนเร้นของป้าอย่างไม่หยุดยั้ง
นัทไม่รอช้า เขาปรนเปรอป้าอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ราวกับต้องการชดเชยทุกสิ่งที่ป้าขาดหายไป เสียงครางของป้านวลดังประสานไปกับเสียงหอบหายใจของเขาอยู่ในห้องที่เงียบสงบ
"อ๊ะ...อ๊า...นัท...อื้อออ..."
ภาพที่ทำให้เขาคลุ้มคลั่งที่สุด... กลับเป็นภาพของแม่แหม่ม... ผู้หญิงคนที่ปลุกสัญชาตญาณดิบในตัวเขาให้ตื่นขึ้นมา นัทจดจำใบหน้าและเรือนร่างของแม่แหม่มได้เป็นอย่างดี ร่างของป้าใต้ร่างเขา... จึงเหมือนกลายเป็นเวทีให้เขาได้ปลดปล่อยความปรารถนาที่ค้างคาต่อผู้หญิงทุกคนที่เขาเคยปรารถนา
"อ๊าาา...นัท! แรงอีก...อ๊าาาา!" เธอร้องขอด้วยเสียงแหบพร่า มือของเธอขยุ้มผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่
"นัท... วันนี้ทำไมถึง... รุนแรงขนาดนี้... ป้าตกใจหมด"
"ครั้งหน้า... ทำแบบนี้อีกได้ไหม... ป้าชอบ..."
สองร่างกายที่เพิ่งหลอมรวมเป็นหนึ่ง... บัดนี้ต้องกลับมาสวมบทบาทของ "ป้า" และ "หลานชาย" อีกครั้ง... โดยนัท...มีเป้าหมายใหม่ในใจที่เร่าร้อนยิ่งกว่าเดิม... เป้าหมายที่ชื่อว่า 'ฟ้า'
อ้างจาก: anatomy051 เมื่อ มิถุนายน 27, 2025, 02:11:24 หลังเที่ยงภาพหลอนในความใคร่
...ร่างกายของนัทเสียหลัก... แต่ด้วยสัญชาตญาณ เขาคว้าท่อน้ำไว้ได้อีกครั้งอย่างฉับพลัน เขายึดเกาะไว้แน่นราวกับชีวิตขึ้นอยู่กับมัน ลุงไก่ไม่ได้สังเกตเห็นอะไรผิดปกติ เขายังคงสนุกกับกิจกรรมของเขาในห้องต่อไป ในขณะที่นัทต้องใช้แรงทั้งหมดเพื่อพยุงตัวเองไว้ไม่ให้ตกลงไป
เมื่อแน่ใจว่าลุงไก่ไม่ได้เห็นเขา นัทก็ค่อยๆ จัดท่าทางให้มั่นคงอีกครั้ง ความรู้สึกช็อกที่ได้รับเมื่อครู่ได้เปลี่ยนเป็นความรู้สึกเย็นชาและเด็ดขาดอย่างน่าประหลาดใจ 'เขาต้องมีหลักฐาน' ความคิดนี้ผุดขึ้นมาในหัวของเขาอย่างฉับพลัน มันไม่ใช่เพื่อการแฉ แต่เป็นเพื่อการปกป้องตัวเองจากความลับที่เขากำลังจะเข้าไปพัวพัน
ด้วยมือข้างเดียวที่เกาะท่อน้ำไว้แน่น นัทค่อยๆ ล้วงโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกง มือของเขาสั่นเล็กน้อยจากความตื่นเต้นและ อะดรีนาลีนที่พลุ่งพล่าน เขาปลดล็อคหน้าจอและเปิดโหมดวิดีโออย่างเงียบเชียบ ก่อนจะค่อยๆ ยกโทรศัพท์ขึ้นไปจ่อที่ช่องหน้าต่างบานเล็กๆ
เขากดปุ่มบันทึกวิดีโอ...
ภาพที่สั่นไหวจากกล้องโทรศัพท์นั้นเป็นภาพของลุงไก่และฟ้าที่อยู่บนเตียง ภาพนั้นอาจจะพร่ามัวไปบ้างด้วยแสงไฟนีออนสีแดงสลัวๆ แต่ก็ชัดเจนพอที่จะเห็นทุกการกระทำที่เกิดขึ้น เขาสามารถมองเห็นลุงไก่ที่กำลังใช้มือลูบไล้ร่างกายของฟ้าอย่างชำนาญ และเสียงครางที่ดังแผ่วเบาของหญิงสาวก็ยังคงดังสลับกับเสียงหอบหายใจของลุงไก่อีกด้วย
ลุงไก่ใช้มือเลื่อนขาของฟ้าขึ้นมาให้พ้นตัวก่อนที่เขาจะเริ่มทำในสิ่งที่นัทไม่เคยคิดเลยว่าจะได้เห็น ลุงไก่ก้มลงใช้ใบหน้าซุกไซ้เข้าไปที่หว่างขาของฟ้าก่อนที่เขาจะเริ่มใช้ลิ้นละเลียดเลียไปทั่ว ภาพที่เห็นนั้นทำให้ร่างกายของนัทร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ เขาทั้งรู้สึกตกใจและตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน ลุงไก่กระทำอย่างไม่รีบร้อนและใส่ใจในทุกรายละเอียดจนเสียงครางของฟ้าเริ่มดังขึ้นกว่าเดิม
"อื้ออ... ลุงไก่... อื้ออ... ตรงนั้นแหละค่ะ... อื้อออ"
คำพูดของฟ้าบ่งบอกว่าเธอได้รับความสุขอย่างเต็มที่ ลุงไก่ยังคงทำอย่างต่อเนื่องโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น นัทกดโทรศัพท์ให้แนบกับกระจกแน่นขึ้นเพื่อที่จะได้ยินเสียงด้านในอย่างชัดเจน ทุกวินาทีที่ผ่านไปคือหลักฐานที่เขาเก็บไว้ในโทรศัพท์ เขาไม่รู้ว่าจะต้องใช้มันเมื่อไหร่ แต่สัญชาตญาณบอกให้เขาทำมัน
เขาบันทึกต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเสียงพูดคุยของทั้งคู่เงียบลง... ลุงไก่และฟ้าเปลี่ยนท่าทาง และกำลังจะเดินมาใกล้หน้าต่างมากขึ้นเพื่อหยิบเสื้อผ้าที่วางอยู่
นัทรีบกดหยุดการบันทึกทันที หัวใจของเขากำลังเต้นแรงราวกับจะหลุดออกมาจากอก เขาเก็บโทรศัพท์ลงในกระเป๋าอย่างรวดเร็วก่อนจะค่อยๆ ปีนกลับลงมาอย่างเงียบเชียบและระมัดระวัง เมื่อเท้าสัมผัสกับพื้นปูน เขาไม่รอช้า รีบเดินกลับไปที่รถมอเตอร์ไซค์และบิดรถออกไปจากตรอกนั้นในทันที
เมื่อขับมาถึงถนนใหญ่แล้ว นัทก็จอดรถและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูอีกครั้ง วิดีโอความยาวเกือบ 5 นาทีถูกบันทึกไว้อย่างสมบูรณ์แบบ โทรศัพท์ในกระเป๋าเขาร้อนผ่าว... มันไม่ใช่แค่คลิปวิดีโอที่บันทึกความลับของลุงไก่... แต่มันคืออาวุธชั้นดี
นัทมองดูวิดีโอนั้นซ้ำไปซ้ำมา แววตาของเขาเปลี่ยนไปจากความสับสนเป็นความเด็ดขาด เขากำลังถือไพ่ตายที่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้ทั้งหมด และเขาก็ไม่ลังเลที่จะใช้มัน... หากถึงเวลาที่เหมาะสม
นัทบิดคันเร่งรถมอเตอร์ไซค์กลับบ้านที่เขาอาศัยอยู่กับลุงไก่ด้วยความเร็วราวกับกำลังหลบหนีจากอะไรบางอย่าง แต่สิ่งที่เขากำลังหนีไม่ใช่ภาพที่เห็น แต่เป็นพายุอารมณ์ที่กำลังพัดกระหน่ำในร่างกาย ภาพของลุงไก่ที่ซุกไซ้เข้าไปที่หว่างขาของฟ้ายังคงฉายซ้ำในหัวของเขาไม่หยุด ภาพที่ทั้งคู่กำลังใช้ลิ้นเลียกันอย่างดูดดื่มนั้นทำให้ลำเอ็นที่แข็งขืนของเขาตื่นตัวมากขึ้นกว่าเดิม ความต้องการทางเพศที่อัดแน่นต้องการระบายออกในทันที
เมื่อมาถึงบ้าน นัทรีบจอดรถและเดินเข้าไปด้านในอย่างรวดเร็ว บรรยากาศภายในบ้านเงียบจนน่าประหลาดใจ เสียงลมพัดผ่านหน้าต่างเพียงอย่างเดียวก็ดังเสียจนเขาสามารถได้ยินเสียงหัวใจของตัวเองได้ เขาลองกวาดสายตาไปรอบๆ ห้องนั่งเล่น... ห้องครัว... ไม่มีใครอยู่เลย เขารู้ดีว่าลุงไก่ยังอยู่ที่ม่านรูดอย่างแน่นอนเพราะรถของลุงไก่ก็ไม่อยู่ด้วย ในตอนนั้นเอง นัทเหลือบไปเห็นป้านวลกำลังนั่งอยู่บนโซฟา แต่เพื่อความแน่ใจ... เขาตัดสินใจเดินขึ้นไปชั้นบนเพื่อดูว่าใครอยู่บ้างหรือไม่ ปรากฏว่าห้องของมายด์และรินดาเงียบสนิท ไม่มีเสียงโทรทัศน์หรือเสียงเพลงจากห้องของพวกเธอ ไม่มีใครอยู่เลย... มีแค่ป้านวลเพียงคนเดียว
นัทถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกราวกับเพิ่งได้รับรางวัลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต การได้เห็นป้านวลเพียงคนเดียวในบ้านทำให้ความหิวกระหายของเขาพุ่งพล่านถึงขีดสุด เขาไม่จำเป็นต้องไปหาที่ระบายที่ไหนไกลอีกต่อไปแล้ว
นัทค่อยๆ เดินลงบันไดไปอย่างเงียบเชียบ ทุกย่างก้าวของเขานั้นเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและเต็มไปด้วยความคาดหวังในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น เขาส่งสายตาไปที่ป้านวลที่กำลังนั่งอยู่ที่โซฟาตัวเดิม กำลังอ่านหนังสืออยู่ในมือโดยที่ไม่ได้สังเกตเห็นการมาของนัทเลยแม้แต่น้อย แสงแดดในยามบ่ายที่สาดส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาทำให้ผิวที่ขาวผ่องของป้านวลดูเปล่งประกายมากขึ้น ชุดเสื้อยืดสีขาวบางๆ ที่ป้าสวมใส่อยู่
....สายตาที่เคยมองเธอด้วยความเคารพในฐานะ
"ป้า" และ "เมีย" ของนัท
ในตอนนี้นัทกลับเต็มไปด้วยความหิวกระหาย นัทรู้สึกว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับป้านวลไม่ใช่แค่ความต้องการทางเพศอีกต่อไปแล้ว แต่มันเป็นความผูกพันที่เกิดขึ้นในบ่วงกามที่ทั้งคู่ได้มอบให้แก่กัน เขาต้องการที่จะมอบบทเรียนให้กับป้านวลเหมือนกับที่เขาได้มอบบทเรียนให้กับหญิงสาวคนอื่นๆ มาแล้ว
นัทไม่พูดอะไร... แต่ค่อยๆ เดินเข้าไปหาป้านวลอย่างช้าๆ โดยมีเป้าหมายที่ชัดเจนอยู่ในใจ
นัทเลื่อนริมฝีปากลงไปตามหน้าท้องที่ตึงแน่นของป้าอย่างเชื่องช้า ทำให้ป้านวลถึงกับแอ่นสะโพกขึ้นรับสัมผัสของเขาด้วยความกระหาย ก่อนที่เขาจะใช้ปลายลิ้นเล้าโลมไปตามกลีบกุหลาบที่กำลังเปียกชุ่มของป้าอย่างอ่อนโยนแต่หนักหน่วง
"อื้อออ...อ๊าาาา..." เสียงครวญครางของป้านวลดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ป้าสะดุ้งสุดตัวและใช้มือทั้งสองข้างขยุ้มผ้าปูที่นอนไว้แน่น สะโพกของป้าแอ่นขึ้นรับสัมผัสจากเขาอย่างบ้าคลั่ง ความต้องการที่ถูกเก็บกด ถูกปลดปล่อยออกมาด้วยการปรนเปรอจากลิ้นของนัทที่จู่โจมเข้าสู่จุดซ่อนเร้นของป้าอย่างไม่หยุดยั้ง
นัทไม่รอช้า เขาปรนเปรอป้าอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ราวกับต้องการชดเชยทุกสิ่งที่ป้าขาดหายไป เสียงครางของป้านวลดังประสานไปกับเสียงหอบหายใจของเขาอยู่ในห้องที่เงียบสงบ
"อ๊ะ...อ๊า...นัท...อื้อออ..."
ภาพที่ทำให้เขาคลุ้มคลั่งที่สุด... กลับเป็นภาพของแม่แหม่ม... ผู้หญิงคนที่ปลุกสัญชาตญาณดิบในตัวเขาให้ตื่นขึ้นมา นัทจดจำใบหน้าและเรือนร่างของแม่แหม่มได้เป็นอย่างดี ร่างของป้าใต้ร่างเขา... จึงเหมือนกลายเป็นเวทีให้เขาได้ปลดปล่อยความปรารถนาที่ค้างคาต่อผู้หญิงทุกคนที่เขาเคยปรารถนา
"อ๊าาา...นัท! แรงอีก...อ๊าาาา!" เธอร้องขอด้วยเสียงแหบพร่า มือของเธอขยุ้มผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่
"นัท... วันนี้ทำไมถึง... รุนแรงขนาดนี้... ป้าตกใจหมด"
"ครั้งหน้า... ทำแบบนี้อีกได้ไหม... ป้าชอบ..."
สองร่างกายที่เพิ่งหลอมรวมเป็นหนึ่ง... บัดนี้ต้องกลับมาสวมบทบาทของ "ป้า" และ "หลานชาย" อีกครั้ง... โดยนัท...มีเป้าหมายใหม่ในใจที่เร่าร้อนยิ่งกว่าเดิม... เป้าหมายที่ชื่อว่า 'ฟ้า'
อ้างจาก: anatomy051 เมื่อ มิถุนายน 27, 2025, 02:11:24 หลังเที่ยงภาพหลอนในความใคร่
...ร่างกายของนัทเสียหลัก... แต่ด้วยสัญชาตญาณ เขาคว้าท่อน้ำไว้ได้อีกครั้งอย่างฉับพลัน เขายึดเกาะไว้แน่นราวกับชีวิตขึ้นอยู่กับมัน ลุงไก่ไม่ได้สังเกตเห็นอะไรผิดปกติ เขายังคงสนุกกับกิจกรรมของเขาในห้องต่อไป ในขณะที่นัทต้องใช้แรงทั้งหมดเพื่อพยุงตัวเองไว้ไม่ให้ตกลงไป
เมื่อแน่ใจว่าลุงไก่ไม่ได้เห็นเขา นัทก็ค่อยๆ จัดท่าทางให้มั่นคงอีกครั้ง ความรู้สึกช็อกที่ได้รับเมื่อครู่ได้เปลี่ยนเป็นความรู้สึกเย็นชาและเด็ดขาดอย่างน่าประหลาดใจ 'เขาต้องมีหลักฐาน' ความคิดนี้ผุดขึ้นมาในหัวของเขาอย่างฉับพลัน มันไม่ใช่เพื่อการแฉ แต่เป็นเพื่อการปกป้องตัวเองจากความลับที่เขากำลังจะเข้าไปพัวพัน
ด้วยมือข้างเดียวที่เกาะท่อน้ำไว้แน่น นัทค่อยๆ ล้วงโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกง มือของเขาสั่นเล็กน้อยจากความตื่นเต้นและ อะดรีนาลีนที่พลุ่งพล่าน เขาปลดล็อคหน้าจอและเปิดโหมดวิดีโออย่างเงียบเชียบ ก่อนจะค่อยๆ ยกโทรศัพท์ขึ้นไปจ่อที่ช่องหน้าต่างบานเล็กๆ
เขากดปุ่มบันทึกวิดีโอ...
ภาพที่สั่นไหวจากกล้องโทรศัพท์นั้นเป็นภาพของลุงไก่และฟ้าที่อยู่บนเตียง ภาพนั้นอาจจะพร่ามัวไปบ้างด้วยแสงไฟนีออนสีแดงสลัวๆ แต่ก็ชัดเจนพอที่จะเห็นทุกการกระทำที่เกิดขึ้น เขาสามารถมองเห็นลุงไก่ที่กำลังใช้มือลูบไล้ร่างกายของฟ้าอย่างชำนาญ และเสียงครางที่ดังแผ่วเบาของหญิงสาวก็ยังคงดังสลับกับเสียงหอบหายใจของลุงไก่อีกด้วย
ลุงไก่ใช้มือเลื่อนขาของฟ้าขึ้นมาให้พ้นตัวก่อนที่เขาจะเริ่มทำในสิ่งที่นัทไม่เคยคิดเลยว่าจะได้เห็น ลุงไก่ก้มลงใช้ใบหน้าซุกไซ้เข้าไปที่หว่างขาของฟ้าก่อนที่เขาจะเริ่มใช้ลิ้นละเลียดเลียไปทั่ว ภาพที่เห็นนั้นทำให้ร่างกายของนัทร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ เขาทั้งรู้สึกตกใจและตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน ลุงไก่กระทำอย่างไม่รีบร้อนและใส่ใจในทุกรายละเอียดจนเสียงครางของฟ้าเริ่มดังขึ้นกว่าเดิม
"อื้ออ... ลุงไก่... อื้ออ... ตรงนั้นแหละค่ะ... อื้อออ"
คำพูดของฟ้าบ่งบอกว่าเธอได้รับความสุขอย่างเต็มที่ ลุงไก่ยังคงทำอย่างต่อเนื่องโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น นัทกดโทรศัพท์ให้แนบกับกระจกแน่นขึ้นเพื่อที่จะได้ยินเสียงด้านในอย่างชัดเจน ทุกวินาทีที่ผ่านไปคือหลักฐานที่เขาเก็บไว้ในโทรศัพท์ เขาไม่รู้ว่าจะต้องใช้มันเมื่อไหร่ แต่สัญชาตญาณบอกให้เขาทำมัน
เขาบันทึกต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเสียงพูดคุยของทั้งคู่เงียบลง... ลุงไก่และฟ้าเปลี่ยนท่าทาง และกำลังจะเดินมาใกล้หน้าต่างมากขึ้นเพื่อหยิบเสื้อผ้าที่วางอยู่
นัทรีบกดหยุดการบันทึกทันที หัวใจของเขากำลังเต้นแรงราวกับจะหลุดออกมาจากอก เขาเก็บโทรศัพท์ลงในกระเป๋าอย่างรวดเร็วก่อนจะค่อยๆ ปีนกลับลงมาอย่างเงียบเชียบและระมัดระวัง เมื่อเท้าสัมผัสกับพื้นปูน เขาไม่รอช้า รีบเดินกลับไปที่รถมอเตอร์ไซค์และบิดรถออกไปจากตรอกนั้นในทันที
เมื่อขับมาถึงถนนใหญ่แล้ว นัทก็จอดรถและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูอีกครั้ง วิดีโอความยาวเกือบ 5 นาทีถูกบันทึกไว้อย่างสมบูรณ์แบบ โทรศัพท์ในกระเป๋าเขาร้อนผ่าว... มันไม่ใช่แค่คลิปวิดีโอที่บันทึกความลับของลุงไก่... แต่มันคืออาวุธชั้นดี
นัทมองดูวิดีโอนั้นซ้ำไปซ้ำมา แววตาของเขาเปลี่ยนไปจากความสับสนเป็นความเด็ดขาด เขากำลังถือไพ่ตายที่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้ทั้งหมด และเขาก็ไม่ลังเลที่จะใช้มัน... หากถึงเวลาที่เหมาะสม
นัทบิดคันเร่งรถมอเตอร์ไซค์กลับบ้านที่เขาอาศัยอยู่กับลุงไก่ด้วยความเร็วราวกับกำลังหลบหนีจากอะไรบางอย่าง แต่สิ่งที่เขากำลังหนีไม่ใช่ภาพที่เห็น แต่เป็นพายุอารมณ์ที่กำลังพัดกระหน่ำในร่างกาย ภาพของลุงไก่ที่ซุกไซ้เข้าไปที่หว่างขาของฟ้ายังคงฉายซ้ำในหัวของเขาไม่หยุด ภาพที่ทั้งคู่กำลังใช้ลิ้นเลียกันอย่างดูดดื่มนั้นทำให้ลำเอ็นที่แข็งขืนของเขาตื่นตัวมากขึ้นกว่าเดิม ความต้องการทางเพศที่อัดแน่นต้องการระบายออกในทันที
เมื่อมาถึงบ้าน นัทรีบจอดรถและเดินเข้าไปด้านในอย่างรวดเร็ว บรรยากาศภายในบ้านเงียบจนน่าประหลาดใจ เสียงลมพัดผ่านหน้าต่างเพียงอย่างเดียวก็ดังเสียจนเขาสามารถได้ยินเสียงหัวใจของตัวเองได้ เขาลองกวาดสายตาไปรอบๆ ห้องนั่งเล่น... ห้องครัว... ไม่มีใครอยู่เลย เขารู้ดีว่าลุงไก่ยังอยู่ที่ม่านรูดอย่างแน่นอนเพราะรถของลุงไก่ก็ไม่อยู่ด้วย ในตอนนั้นเอง นัทเหลือบไปเห็นป้านวลกำลังนั่งอยู่บนโซฟา แต่เพื่อความแน่ใจ... เขาตัดสินใจเดินขึ้นไปชั้นบนเพื่อดูว่าใครอยู่บ้างหรือไม่ ปรากฏว่าห้องของมายด์และรินดาเงียบสนิท ไม่มีเสียงโทรทัศน์หรือเสียงเพลงจากห้องของพวกเธอ ไม่มีใครอยู่เลย... มีแค่ป้านวลเพียงคนเดียว
นัทถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกราวกับเพิ่งได้รับรางวัลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต การได้เห็นป้านวลเพียงคนเดียวในบ้านทำให้ความหิวกระหายของเขาพุ่งพล่านถึงขีดสุด เขาไม่จำเป็นต้องไปหาที่ระบายที่ไหนไกลอีกต่อไปแล้ว
นัทค่อยๆ เดินลงบันไดไปอย่างเงียบเชียบ ทุกย่างก้าวของเขานั้นเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและเต็มไปด้วยความคาดหวังในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น เขาส่งสายตาไปที่ป้านวลที่กำลังนั่งอยู่ที่โซฟาตัวเดิม กำลังอ่านหนังสืออยู่ในมือโดยที่ไม่ได้สังเกตเห็นการมาของนัทเลยแม้แต่น้อย แสงแดดในยามบ่ายที่สาดส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาทำให้ผิวที่ขาวผ่องของป้านวลดูเปล่งประกายมากขึ้น ชุดเสื้อยืดสีขาวบางๆ ที่ป้าสวมใส่อยู่
....สายตาที่เคยมองเธอด้วยความเคารพในฐานะ
"ป้า" และ "เมีย" ของนัท
ในตอนนี้นัทกลับเต็มไปด้วยความหิวกระหาย นัทรู้สึกว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับป้านวลไม่ใช่แค่ความต้องการทางเพศอีกต่อไปแล้ว แต่มันเป็นความผูกพันที่เกิดขึ้นในบ่วงกามที่ทั้งคู่ได้มอบให้แก่กัน เขาต้องการที่จะมอบบทเรียนให้กับป้านวลเหมือนกับที่เขาได้มอบบทเรียนให้กับหญิงสาวคนอื่นๆ มาแล้ว
นัทไม่พูดอะไร... แต่ค่อยๆ เดินเข้าไปหาป้านวลอย่างช้าๆ โดยมีเป้าหมายที่ชัดเจนอยู่ในใจ
นัทเลื่อนริมฝีปากลงไปตามหน้าท้องที่ตึงแน่นของป้าอย่างเชื่องช้า ทำให้ป้านวลถึงกับแอ่นสะโพกขึ้นรับสัมผัสของเขาด้วยความกระหาย ก่อนที่เขาจะใช้ปลายลิ้นเล้าโลมไปตามกลีบกุหลาบที่กำลังเปียกชุ่มของป้าอย่างอ่อนโยนแต่หนักหน่วง
"อื้อออ...อ๊าาาา..." เสียงครวญครางของป้านวลดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ป้าสะดุ้งสุดตัวและใช้มือทั้งสองข้างขยุ้มผ้าปูที่นอนไว้แน่น สะโพกของป้าแอ่นขึ้นรับสัมผัสจากเขาอย่างบ้าคลั่ง ความต้องการที่ถูกเก็บกด ถูกปลดปล่อยออกมาด้วยการปรนเปรอจากลิ้นของนัทที่จู่โจมเข้าสู่จุดซ่อนเร้นของป้าอย่างไม่หยุดยั้ง
นัทไม่รอช้า เขาปรนเปรอป้าอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ราวกับต้องการชดเชยทุกสิ่งที่ป้าขาดหายไป เสียงครางของป้านวลดังประสานไปกับเสียงหอบหายใจของเขาอยู่ในห้องที่เงียบสงบ
"อ๊ะ...อ๊า...นัท...อื้อออ..."
ภาพที่ทำให้เขาคลุ้มคลั่งที่สุด... กลับเป็นภาพของแม่แหม่ม... ผู้หญิงคนที่ปลุกสัญชาตญาณดิบในตัวเขาให้ตื่นขึ้นมา นัทจดจำใบหน้าและเรือนร่างของแม่แหม่มได้เป็นอย่างดี ร่างของป้าใต้ร่างเขา... จึงเหมือนกลายเป็นเวทีให้เขาได้ปลดปล่อยความปรารถนาที่ค้างคาต่อผู้หญิงทุกคนที่เขาเคยปรารถนา
"อ๊าาา...นัท! แรงอีก...อ๊าาาา!" เธอร้องขอด้วยเสียงแหบพร่า มือของเธอขยุ้มผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่
"นัท... วันนี้ทำไมถึง... รุนแรงขนาดนี้... ป้าตกใจหมด"
"ครั้งหน้า... ทำแบบนี้อีกได้ไหม... ป้าชอบ..."
สองร่างกายที่เพิ่งหลอมรวมเป็นหนึ่ง... บัดนี้ต้องกลับมาสวมบทบาทของ "ป้า" และ "หลานชาย" อีกครั้ง... โดยนัท...มีเป้าหมายใหม่ในใจที่เร่าร้อนยิ่งกว่าเดิม... เป้าหมายที่ชื่อว่า 'ฟ้า'
อ้างจาก: schareon เมื่อ มิถุนายน 27, 2025, 05:17:11 หลังเที่ยงเฮ้ยนัท จะเอาน้องฟ้าอีกคนด้วย แบบนี้มันหยามลุงไก่เกินไป
เอาเลย
กิ๊กของลุงก็ไม่เว้น
นัทจะเก็บบ้านอาศักดิ์ด้วยสิ ::DookDig::
ป้านวลเป็นที่รองรับอารมณ์นัทเสมอ
ล็อคเป้าไว้แล้ว
รอบหน้า สวิงคู่ลุงเลย
นัทคงถูกโฉลกกับ"หี"แน่ๆเพราะมีหีใหม่ๆมาให้ลองอีกแล้วซึ่งนั่นก็คือ"ฟ้า"ที่ลุงไก่เย็ดอยู่นั่นเองแต่ยังไม่ถึงช่วงเหมาะสมเลยมาเย็ดป้านวลเสียก่อนเป็นการระบาย
ชอบนิยาย ยาวๆ
::DookDig:: d
กวาดให้หมด
เป้าหมายใหม่สินะ
มาจบที่ป้านวล
ทำคนหนึ่งแต่ใจส่งไปถึงฟ้า สงครามตัวแทน
อย่าให้เหลือ
ป้านวลหลงนัทแล้ว ::DookDig::
จัดฟ้าคนต่อไป แล้วค่อยไปแม่แหม่ม
影视
ejaculation
หึหึ..วีรกรรมของตัวเองก็เยอะ ยังจะเก็บความลับของคนอื่นไว้อีก!!!
ป้ารับจบ
::Hunger::
Wow
นัทกับป้าหายไปนานหลายตอนเลย
ไปลงที่ป้านวลเสย
ป้า&หลานพอกัน สนุกมาก
จะฟ้าเหลืองเปล่า
เอาแล้วสิ
จะทับไลน์ลุงอีกแล้วนะ ::Evil::
จะล่อผู้หญิงทุกคนที่เจอไม่ได้และนัท ::DookDig::
นัทมีจุดมุ่งหมายใหม่ ::Fighto::
::Confident::
ลุงไก่ก็เก็บเกือบเรียบนะ
มาลงกับป้านวลอีกแล้ว
นัทโชคดีพลาดแหม่มมาเจอหนังสด
ห่างหายไปนาน คิดถึงป้านวล นางเอกตัวจริงของนัท
นัทใช้ป้าเป็นที่รองรับอารมณ์แทนฟ้า ซึ่งน่าจะเป็นสาวรายต่อไป
ได้ปลดปล่อยซะที
แม่แหม่มคือเป้าหมายต่อไป
จะไม่เหลือให้ลุงไก่บ้าง
กลับมาลงที่ป้านวลจนได้นะนัท
และแล้วนัทต้องกลับไประบายกับป้านวล
เด็กลุงก็ไม่เว้นรึ
ยังดีมีที่ลง
นัทซัดทุกรุ่น
::WooWoo::
แอบก็ยังเสียว
มีความลับแล้ว
เก็บจากแม่แหม่มมาลงที่เมียนวล
ดีมากเลยนัท ไม่ลืมกลับมามอบความสุขให้ป้านวล
::Glad::
มีในสต๊อค เยบ
👍
เจอของดีเห็นของเด็ดเข้าให้แล้ว ::HeyHey:: ::HeyHey::
::YehYeh::
ป้านวลต้องรับแรงเก็บกดจากนัทจนล้นทะลัก
พี่ฟ้านัทคิดถึงแน่นอน
ชอบ
มีหลักฐานมัดตัว้าแล้วสิ
::YehYeh::
ชักจะสนุกเข้าข้น
นัทจัดหนัก
::Thankyou::
เผลอแปบจะตอน 80 ละ
น่าลุ้นทุกตอน
คงอดกั้ไม่ไหว
::Hunger:: ::Hunger::
จัดหนักแน่นอน
::Dribbling::
เอ๊า... รมณฺค้างเลยดิแบบนี้
เอาน่าได้มีความลับเขาบ้าง
แถมมีป้านวลคอยรองรับ สุดยอดเลย
หลานนัทไม่ลืมมอบความสุขให้ป้านวล
ชอบ
::Beggar::
นัท เอาไประบายใส่ป้านวล
ป้าแหม่มรอก่อน ป้านวลโดนแทน