แสงสีมายาของราคาชีวิต (ฉบับพิเศษ)
Vs.
บทเรียนที่ไม่คาดฝัน บทที่ 78 .....
มื้อค่ำที่เต็มไปด้วยความลับได้สิ้นสุดลงแล้ว ผู้ใหญ่ต่างพูดคุยกันด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ พวกเขาต่างมีความสุขที่ได้พบปะพูดคุยกันอีกครั้ง แต่สำหรับนัทและฟ้าแล้ว ทุกวินาทีบนโต๊ะอาหารนั้นช่างทรมานอย่างถึงที่สุดในขณะที่ทุกคนกำลังเดินไปที่รถเพื่อเดินทางกลับบ้าน นัทก็แอบเดินช้าๆ และไปอยู่ข้างๆ ฟ้าอย่างเงียบๆ โดยที่ไม่มีใครสังเกตเห็น เขาไม่ปล่อยให้โอกาสนี้หลุดมือไป
เขาโน้มตัวเข้าไปกระซิบที่ข้างหูเธอเบาๆ ด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นจนทำให้เธอขนลุกซู่
"เดี๋ยวพี่ฟ้าส่งโลเคชั่นมาให้ผมนะครับ... เรามีนัดกันคืนนี้"ฟ้าชะงักไปทั้งตัว ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความตื่นตระหนก เธอหันมามองเขาด้วยสีหน้าหวาดกลัวและพยายามจะขอร้องเขาอย่างสิ้นหวัง
"นัท... นายทำแบบนี้ไม่ได้นะ... ได้โปรด... มันไม่ดีนะที่นายต้องการแบบนี้" ฟ้าพูดด้วยเสียงที่สั่นเครือ
"สิ่งที่นายต้องการมันผิด... นายคิดอะไรอยู่"นัทไม่ได้แสดงท่าทีโกรธเคืองเลยแม้แต่น้อย แต่กลับยิ้มออกมาอย่างเย็นชา ซึ่งมันน่ากลัวยิ่งกว่าความโกรธเสียอีก
"ไม่ดีเหรอครับ? แล้วสิ่งที่พี่ทำกับลุงไก่ล่ะ... มันดีเหรอครับ?" นัทย้อนกลับด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสนิท "พี่อยากให้พ่อกับแม่ของพี่รู้เรื่องนี้เหรอครับ? อยากให้ครอบครัวที่รักและภูมิใจในตัวพี่ต้องผิดหวังไหมครับ?"
คำพูดของนัททำให้สีหน้าของฟ้าซีดเผือดลงกว่าเดิม เธอรู้ดีว่าคำขู่ของนัทมันรุนแรงเกินกว่าที่เธอจะรับไหว
"แล้วป้านวลล่ะครับ? ป้าที่ใจดีกับครอบครัวพี่มาตลอด... ถ้าป้ารู้... ป้าจะรู้สึกยังไงครับ?" นัทบีบเธอให้จนมุม "ผมมีหลักฐานนะครับ... ทุกอย่างอยู่ในโทรศัพท์ของผมหมดแล้ว"ฟ้าทรุดตัวลงเล็กน้อยราวกับหัวใจหยุดเต้นไปแล้ว น้ำตาไหลอาบแก้มด้วยความสิ้นหวัง เธอรู้ดีว่าเธอไม่มีอำนาจใดๆ ที่จะต่อรองได้อีกแล้ว และทุกเหตุผลที่เขาพูดมาก็ล้วนเป็นอาวุธที่กำลังทิ่มแทงเธอ
ในขณะที่ฟ้ากำลังร้องไห้อย่างเงียบๆ เสียงของป้านวลก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง
"นัท! ฟ้า! คุยอะไรกันอยู่... มานั่งที่ได้แล้วลูก"เสียงเรียกนั้นเหมือนเป็นการเตือนว่าเวลาของพวกเขากำลังจะหมดลงแล้ว ฟ้าเงยหน้าขึ้นมาสบตานัทด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความยอมแพ้และความตายใจ ก่อนที่เธอจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือและยอมจำนน
"ตกลง... ฉันจะทำตามที่นายต้องการ..."...
บทสนทนาจบลงเพียงเท่านี้ นัทส่งรอยยิ้มที่มุมปากให้กับฟ้าอย่างผู้มีชัย ก่อนจะเดินนำเธอกลับไปที่โต๊ะอาหารที่เต็มไปด้วยผู้คนที่ไม่มีใครรู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกเขา... และเกมกระดานแห่งความลับบทใหม่ก็กำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว
บรรยากาศภายในรถระหว่างทางกลับบ้านเงียบสงัด ไม่มีใครพูดอะไรออกมา มีเพียงเสียงเพลงจากวิทยุที่ดังคลอเบาๆ แต่นัทกลับรู้สึกว่าเสียงเพลงนั้นช่างไพเราะราวกับเสียงแห่งชัยชนะ เขามองออกไปนอกหน้าต่างด้วยหัวใจที่เต้นรัวอย่างมีความสุข ในขณะที่ฟ้าที่นั่งรถคันอื่นกลับไปด้วยนั้นกำลังจมดิ่งอยู่ในความสิ้นหวัง
เมื่อมาถึงบ้าน นัทรีบลงจากรถและเดินเข้าไปหาลุงไก่ที่กำลังไขกุญแจประตูอย่างใจเย็น"ลุงครับ... คืนนี้ผมไปเล่นเกมบ้านม่อนนะครับ... พรุ่งนี้เช้าผมจะกลับ" นัทบอกด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบและเป็นธรรมชาติ
"โอเค... ขับรถดึกๆมันอันตรายนะขับระวัง ระวัง ด้วยละ" ลุงไก่ตอบกลับโดยไม่ได้คิดอะไร
...
นัทยิ้มรับก่อนจะเดินกลับเข้ามาในบ้านเพื่อหยิบเสื้อผ้าและกระเป๋าเป้ เมื่อทุกอย่างพร้อมแล้วเขาก็รีบเดินออกไปขึ้นรถมอเตอร์ไซค์และบิดออกไปจากบ้านในทันที เขาไม่ได้ไปบ้านม่อน... แต่เขากำลังเดินทางไปยังจุดนัดหมายที่กำลังจะถูกส่งมาเขาขับรถไปเรื่อยๆ จนกระทั่งโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงสั่นขึ้นพร้อมกับข้อความจากเบอร์ที่ไม่คุ้นเคยเด้งขึ้นมา... มันคือโลเคชั่นของโรงแรมหรูแห่งหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลจากร้านอาหารเมื่อครู่
รอยยิ้มที่มุมปากของเขาปรากฏขึ้น ราวกับกำลังบอกว่า 'เธอทำตามที่ฉันต้องการแล้ว'นัทเร่งความเร็วและขับรถไปยังโรงแรมตามโลเคชั่นที่ได้รับ เมื่อมาถึง เขาก็เดินเข้าไปภายในโรงแรมอย่างมั่นใจ ก่อนจะตรงไปยังห้องพักที่เธอระบุมา
เขาหยุดยืนอยู่หน้าประตูห้องพักหมายเลข 201 ก่อนจะใช้ปลายนิ้วเคาะที่ประตูเบาๆ
ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ... นัทจึงลองเปิดประตูเข้าไปอย่างช้าๆ ภายในห้องมืดสนิท มีเพียงแสงไฟสลัวๆ จากโคมไฟที่หัวเตียงเท่านั้นที่ทำให้มองเห็นทุกอย่างได้รางๆ
บนเตียงกว้าง... มีร่างของหญิงสาวนั่งอยู่ เธออยู่ในชุดคลุมอาบน้ำสีขาว ใบหน้าของเธอดูซีดเซียวและดวงตาของเธอดูว่างเปล่าราวกับไร้วิญญาณ เธอไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองเขาเลยแม้แต่น้อยนัทปิดประตูลงและเดินเข้าไปหาเธออย่างช้าๆ ก่อนจะหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเธอ
"ผมมาแล้ว... พี่ฟ้า"ไม่มีคำตอบใดๆ จากเธอ มีเพียงเสียงเครื่องปรับอากาศที่ดังขึ้นเบาๆ ในห้อง... นัทมองใบหน้าของเธอด้วยความรู้สึกเหนือกว่าและเริ่มที่จะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเองออกอย่างช้าๆ
ประตูห้องปิดลง... และโลกอีกใบที่เต็มไปด้วยความลับก็กำลังจะเปิดฉากขึ้นแล้ว
นัทไม่ได้แสดงท่าทีคุกคามหรือเร่งรัดใดๆ เขาเดินเข้าไปใกล้ฟ้าอย่างเชื่องช้า ก่อนจะนั่งลงบนขอบเตียงห่างจากเธอประมาณหนึ่งช่วงแขน เขาไม่แตะต้องตัวเธอแม้แต่น้อย แต่สายตาของเขากลับจ้องมองเธอราวกับจะอ่านความคิดของเธอให้ทะลุปรุโปร่ง
"ผมรู้ว่าพี่กลัว... และพี่ก็คงกำลังเกลียดผมอยู่ด้วย" นัทเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลและแผ่วเบาจนน่าขนลุก
"แต่ผมแค่อยากให้พี่รู้ว่า... ผมไม่ได้จะทำร้ายพี่"ฟ้าสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงของเขา เธอเงยหน้าขึ้นมามองเขาด้วยดวงตาที่แดงก่ำและเต็มไปด้วยความหวาดระแวง นัทเห็นดังนั้นก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย เป็นรอยยิ้มที่ไม่ได้อบอุ่น แต่เป็นรอยยิ้มที่แสดงออกถึงความเข้าใจในอำนาจที่เขามี
"พี่คงไม่คิดว่าเด็กอย่างผม... จะทำอะไรแบบนี้ได้ใช่ไหมครับ?" นัทพูดพร้อมกับคลึงปลายนิ้วไปบนหลังมือของเธอเบาๆ ที่เขาเอื้อมไปจับไว้ "ผมไม่ได้สั่งให้พี่มาที่นี่เพื่อบังคับให้พี่ทำอะไรที่พี่ไม่อยากทำหรอกนะครับ"
คำพูดของนัททำให้ฟ้าสับสนอย่างที่สุด เธอไม่เข้าใจว่าเขาต้องการอะไรจากเธอกันแน่ เขาไม่ใช่คนเดียวกับคนที่คุกคามเธอที่ร้านอาหารเลยแม้แต่น้อย
"นัท... ต้องการอะไรกันแน่..." ฟ้าถามด้วยน้ำเสียงสั่นเทานัทคลึงปลายนิ้วไปบนหลังมือของเธอเบาๆ ราวกับจะปลอบประโลม แต่สัมผัสนั้นกลับทำให้เธอรู้สึกหนาวไปทั้งตัว
"ผมแค่ต้องการให้พี่... เชื่อใจผม" นัทกระซิบเสียงแผ่วเบา
"เชื่อใจเหมือนที่พี่เชื่อใจลุงไก่...
เหมือนที่ผมเห็นในวิดีโอ...
เหมือนที่พี่มอบทุกอย่างให้กับเขา..."คำพูดของเขาทำให้ฟ้าตัวแข็งทื่ออีกครั้ง ความสุภาพและความอ่อนโยนที่เขาแสดงออกมานั้น เป็นเพียงหน้ากากที่ปกปิดความปรารถนาและอำนาจที่น่าสะพรึงกลัวไว้เบื้องหลัง นัทไม่ได้สั่งให้เธอทำอะไรในทันที แต่เขากำลังเล่นเกมที่ซับซ้อนยิ่งกว่าเดิม... เกมที่ใช้จิตใจของเธอเป็นเครื่องมือ
เขาปล่อยมือของเธออย่างช้าๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วมองลงมาที่เธอด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความต้องการ...
"ตอนนี้... พี่ก็รู้แล้วว่าผมไม่ได้มาที่นี่เพื่อทำร้ายพี่... ผมแค่ต้องการอยากทำแบบนั้นกับ... พี่" นัทพูดพร้อมกับเริ่มถอดเสื้อของเขาออกอย่างเชื่องช้า...
คืนนี้จะไม่ใช่การบังคับที่โหดร้าย แต่จะเป็นการบีบบังคับทางจิตใจที่ทำให้ฟ้าต้องยอมจำนนด้วยตัวเธอเอง
นัทไม่พูดอะไรอีกหลังจากปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกอย่างช้าๆ เขาทิ้งเสื้อตัวนั้นลงบนพื้นอย่างไม่ไยดี เผยให้เห็นร่างกายช่วงบนที่สมส่วนและมีมัดกล้ามเนื้อที่สวยงาม เขามองฟ้าที่นั่งตัวสั่นอยู่บนเตียงด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง
"ตอนนี้... ถึงตาพี่แล้ว...
พี่จะทำตามคำสั่งของผม...
หรือจะทำตามใจของพี่เอง...?" นัทถามด้วยน้ำเสียงที่ท้าทายคำถามของนัททำให้ฟ้าสับสนอย่างที่สุด เธอไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาต้องการ แต่ก็รู้ดีว่าเธอไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว นอกจากจะต้องทำตามคำสั่งของเขาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ฟ้าค่อยๆ คลานลงมาจากเตียงอย่างช้าๆ และเดินตรงไปหานัท เธอไม่รู้ว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น แต่เธอก็พร้อมที่จะยอมจำนนต่อทุกสิ่งที่จะมาถึง
นัทมองฟ้าที่คลานมาหาเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจอย่างที่สุด เขาไม่ได้แตะต้องตัวเธอเลยแม้แต่น้อย แต่กลับใช้คำพูดเพื่อควบคุมเธอ"เก่งมากครับ... ตอนนี้... พี่จะทำอะไรให้ผมรู้สึกดีบ้างล่ะครับ...?" นัทถามด้วยน้ำเสียงที่อ่อนนุ่ม
ฟ้ามองนัทด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสับสน เธอไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไรจากเธอ แต่เธอก็พร้อมที่จะทำตามทุกอย่างที่เขาต้องการ...
ในที่สุด ฟ้าก็ค่อยๆ เลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้เป้ากางเกงของเขาและใช้ริมฝีปากนุ่มๆ ของเธอสัมผัสกับส่วนที่นูนออกมาและวินาทีที่ริมฝีปากของเธอแตะต้องกับความแข็งแกร่งภายใต้เนื้อผ้า ความตกใจก็เข้าจู่โจมเธออย่างรุนแรง ลำเนื้อนั้นใหญ่กว่าที่เธอเคยพบเจอมา... ใหญ่กว่าของลุงไก่... และใหญ่กว่าของลูกค้าคนอื่นๆ ที่เธอเคยรับมือมาทั้งหมด ความรู้สึกนั้นทำให้หัวใจของเธอเต้นระรัวด้วยความหวาดหวั่น... แต่ความตกใจนั้นกลับแปรเปลี่ยนเป็นความอยากรู้อยากเห็นที่รุนแรงอย่างประหลาด... มันทำให้ฟ้ารู้สึกอยากลิ้มรสชาตินี้จากเขา... แม้จะยังอยู่ภายใต้ความหวาดกลัวและขัดแย้งในใจ
ฟ้าหลับตาลงแน่น พยายามตัดขาดความรู้สึกทั้งหมดออกจากร่างกาย เธอทำไปตามสัญชาตญาณและประสบการณ์ที่ถูกฝึกฝนมาอย่างดีในฐานะ "ครีม" ไม่ใช่ในฐานะ "ฟ้า" ผู้บริสุทธิ์ เธอเริ่มใช้ริมฝีปากนุ่มๆ ดูดดึงและเลียไล้ความแข็งแกร่งที่ซ่อนอยู่ภายใต้เนื้อผ้าอย่างเชื่องช้า แต่ทว่าช่ำชองเสียงครางในลำคอของนัทดังขึ้นอย่างพึงพอใจ แววตาที่เคยเยือกเย็นของเขากลับมีประกายแห่งความปรารถนาวูบไหวขึ้นมา เขาไม่ได้คาดคิดเลยว่าหญิงสาวตรงหน้าจะมีความสามารถขนาดนี้ ความชำนาญที่เหนือความคาดหมายของเธอทำให้เขาแปลกใจอย่างที่สุด
"อ่า... พี่ฟ้า... เก่งมากครับ..." นัทครางออกมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่า เขาใช้มือข้างหนึ่งจับศีรษะของเธอไว้เบาๆ ไม่ได้เป็นการบังคับ แต่เป็นการนำทางให้เธอปรนเปรอเขาได้อย่างถูกจุด "ผมไม่เคยคิดเลยว่า... พี่จะทำได้ดีขนาดนี้..."เธอไม่ตอบโต้ด้วยคำพูดใดๆ แต่กลับตั้งใจดูดดึงให้เขาอย่างเต็มที่ เสียง
"จ๊วบ... จ๊วบ" ดังขึ้นอย่างต่อเนื่องในความเงียบสงบของห้องพัก มันเป็นเสียงที่น่ารื่นรมย์สำหรับนัท แต่กลับเป็นเสียงที่ตอกย้ำความเจ็บปวดในใจของฟ้านัทส่งเสียงครางในลำคออย่างพอใจยิ่งขึ้น เขายิ้มอย่างผู้มีชัย เมื่อเห็นว่าหญิงสาวที่เขาควบคุมอยู่สามารถมอบความสุขที่เหนือกว่าความคาดหมายให้กับเขาได้
"ซี๊ดดดด... ดีมากครับ... เด็กดีของผม..."นัทส่งเสียงครางในลำคออย่างพอใจ เมื่อถึงจุดสูงสุดแล้วเขาก็ไม่ได้ลุกไปไหน แต่กลับใช้มือจับศีรษะของฟ้าไว้อย่างมั่นคง ก่อนจะผละออกมาแล้วมองเธอด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจอย่างที่สุด
ฟ้ายังคงนั่งตัวแข็งทื่ออยู่บนพื้นด้วยความรู้สึกที่ว่างเปล่า ไม่เหลือแม้แต่หยดน้ำตาให้ไหลออกมาอีก เธอทำตามคำสั่งของเขาอย่างสมบูรณ์ และตอนนี้เธอก็ไร้ซึ่งพลังใดๆ จะเหลืออยู่
นัทไม่ได้พูดอะไร แต่กลับใช้ปลายนิ้วเชยคางของเธอให้เงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างช้าๆ ใบหน้าของเขาดูเรียบเฉยและสงบนิ่ง ราวกับเมื่อครู่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย เขามองมาที่เธอที่ยังนั่งนิ่งอยู่บนพื้น ก่อนจะเอ่ยปากสั่งด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล
"ลุกขึ้น... มานอนบนเตียง"ฟ้าคลานไปที่เตียงอย่างเชื่องช้าและนอนลงตามคำสั่งของเขา ร่างกายของเธอยังคงสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว นัทปีนขึ้นมาคร่อมเธอไว้...ฟ้าเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เธอยกมือขึ้นมาจะปัดป้อง แต่เขากลับจับมือของเธอไว้แน่นด้วยมือเพียงข้างเดียว แล้วใช้มืออีกข้างลูบไล้ไปทั่วร่างกายของเธออย่างเชื่องช้า
นัทเอื้อมมือลงไปที่เป้ากางเกงของตัวเอง แล้วปลดกระดุมและรูดซิปลงอย่างช้าๆ เสียงโลหะที่เสียดสีกันดังขึ้นในความเงียบ ทำให้ฟ้ารู้สึกเหมือนหัวใจจะหยุดเต้น เธอหลับตาแน่นด้วยความหวาดกลัวสุดขีด แต่ภาพที่เธอเห็นเมื่อครู่ก่อนก็ฉายชัดขึ้นมาในหัวอีกครั้ง...นัทใช้มือดึงกางเกงยีนส์และกางเกงในลงไปอย่างช้าๆ เผยให้เห็นลำเนื้อที่แข็งแกร่งและน่าตกใจในขนาดที่เกินกว่าที่เธอคาดเดาไว้ ฟ้าตัวแข็งทื่อราวกับถูกสาป เธอมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าด้วยความหวาดกลัวและสับสนอย่างที่สุด
"ต่อไป... ถึงตาผมที่จะทำให้พี่มีความสุขบ้างแล้ว..." นัทกระซิบข้างหูเธอด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์
"ผมจะชำระล้างความรู้สึกแย่ๆ ที่พี่มีให้หมด...
และจะให้พี่ได้รู้จักกับความสุขที่แท้จริง..."
ทันทีที่พูดจบ นัทก็โน้มตัวลงมา ใบหน้าของเขาซุกไซ้ไปที่หว่างขาของเธออย่างช้าๆ ก่อนที่ลิ้นร้อนๆ ของเขาจะเริ่มสัมผัสกับกลีบเนื้อที่อ่อนนุ่มอย่างแผ่วเบา
ฟ้าสะดุ้งสุดตัวด้วยความตกใจ เธอไม่เคยถูกลูกค้าคนไหนปรนเปรอถึงขนาดนี้มาก่อน ความชำนาญของเขาเหนือกว่าที่เธอเคยเจอมาทั้งหมด สัมผัสที่คาดไม่ถึงราวกับกระแสไฟฟ้าที่แล่นพล่านไปทั่วทั้งร่างกาย ทำให้เธอส่งเสียงครางออกมาอย่างควบคุมไม่ได้"อ๊ะ... อื้อออ..."เสียงครางของเธอทำให้รอยยิ้มที่มุมปากของนัทปรากฏชัดเจนขึ้น เขาเพิ่มความเร่าร้อนในการเล้าโลมมากยิ่งขึ้น ลิ้นร้อนๆ ของเขาดูดดึงและสัมผัสกับจุดที่อ่อนไหวที่สุดในร่างกายของเธออย่างจงใจ
ฟ้าพยายามที่จะต่อต้านความรู้สึกที่พลุ่งพล่านในร่างกาย แต่เธอก็ไม่สามารถทำได้ ความสุขที่เธอไม่เคยได้รับมาก่อนถาโถมเข้ามาอย่างรุนแรงจนร่างกายของเธออ่อนระทวยและตอบสนองต่อสัมผัสของเขาอย่างเต็มที่นัทรู้สึกได้ถึงการตอบสนองของเธอ เขาเงยหน้าขึ้นมามองเธอด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจอย่างถึงที่สุด...
"เห็นไหมครับ... ผมบอกแล้ว... พี่จะชอบมัน..."นัทไม่รอคำตอบ เขาเล้าโลมฟ้าอย่างต่อเนื่องและดุดันยิ่งกว่าเดิม ลิ้นร้อนๆ ของเขาตวัดดูดดึงอย่างรวดเร็วและวนเวียนอยู่ที่จุดอ่อนไหวของเธออย่างไม่หยุดหย่อน สัมผัสที่ถาโถมเข้ามาอย่างบ้าคลั่งทำให้ฟ้าแอ่นตัวขึ้นด้วยความกระสันต์อย่างควบคุมไม่ได้ เธอส่งเสียงครางออกมาไม่ขาดสาย ใบหน้าแดงก่ำไปด้วยความปรารถนาและหยาดน้ำตาที่ไหลลงมาไม่หยุด
นัทรู้สึกถึงการตอบสนองของเธอ เขาเลื่อนใบหน้าขึ้นมาเล็กน้อย มองดวงตาที่พร่าเลือนของเธอ... ก่อนจะยิ้มเยาะอย่างสมเพช
"หืมมม... หีพี่แม่งโคตรหวานเลย..." นัทกระซิบด้วยน้ำเสียงหยาบกร้าน เสียงที่แหบพร่านั้นทำให้ฟ้ารู้สึกเหมือนถูกตบหน้าด้วยฝ่ามือที่มองไม่เห็น เธอเบิกตากว้างด้วยความตกใจ คำพูดหยาบคายที่หลุดออกมาจากปากของเด็กหนุ่มตรงหน้า ทำให้ความสุขที่พลุ่งพล่านในร่างกายแปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกอัปยศอดสูอย่างรุนแรง"อ้าขาอีกสิครับ... อ้าให้กว้างกว่านี้..." นัทออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยอำนาจ เขาใช้มือข้างหนึ่งจับสะโพกของเธอให้เปิดกว้างออกไปอีก เพื่อให้เขาเข้าถึงตัวเธอได้มากขึ้น
"แฉะขนาดนี้... อยากโดนไอ้เด็กอย่างผมเอาจนหีพังเลยใช่ไหมครับพี่"ร่างกายของฟ้ากระตุกอย่างรุนแรงเมื่อได้ยินคำพูดนั้น เธอพยายามที่จะหุบขาเข้าหากัน แต่ก็ทำไม่ได้ ร่างกายของเธออ่อนระทวยและไม่หลงเหลือเรี่ยวแรงใดๆ ให้ต่อต้าน ตอนนี้ฟ้ากลับรู้สึกดีกับสัมผัสของเขา... และเกลียดความจริงที่ว่าเขาได้ทำลายเธอลงอย่างสิ้นเชิงแล้ว
นัทยิ้มอย่างพอใจก่อนจะเร่งจังหวะในการเล้าโลมให้เร็วขึ้น... รุนแรงขึ้น... จนฟ้าถึงจุดสูงสุดและกระตุกเกร็งไปทั้งตัวด้วยความทรมานปนสุข
นัทมองใบหน้าของเธอที่ซีดเซียวและเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง... รอยยิ้มที่มุมปากของเขาปรากฏขึ้นอีกครั้ง... รอยยิ้มของผู้มีชัยที่สามารถครอบครองเหยื่อได้ทั้งร่างกายและจิตใจ
รอยยิ้มเย้ยหยันปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขา... เด็กสาวที่ลุงไก่แสนรักและหวงแหน... ตอนนี้กลับกำลังแอ่นกายให้เขาอย่างเร่าร้อน... ภาพนี้มันช่างน่าอัศจรรย์ใจยิ่งกว่าวิดีโอใดๆ ที่เขาเคยเห็นมาเสียอีก... มันคือความสำเร็จที่เขาตั้งใจจะให้เกิดขึ้นกับผู้หญิงของลุงไก่ตั้งแต่แรกเขาโน้มตัวลงมาเล็กน้อยแล้วใช้ปลายนิ้วสัมผัสกับกลีบเนื้อที่ยังคงบวมแดงและชุ่มชื้นจากการเล้าโลมก่อนหน้า ความรู้สึกที่ร้อนผ่าวและเปียกชื้นทำให้เขายิ้มอย่างพอใจ
"หี..พี่ฟ้าแฉะขนาดนี้... คงอยากให้ผมเข้าไปนานแล้วใช่ไหมครับ...?" นัทกระซิบด้วยน้ำเสียงหยาบกระด้าง... แต่กลับแฝงความสุภาพที่น่าขนลุกเอาไว้ในคำพูดนั้น....
ทันทีที่พูดจบ เขาก็สอดนิ้วชี้ของตัวเองเข้าไปในตัวเธออย่างช้าๆ ความรู้สึกแปลกใหม่ที่รุนแรงทำให้ฟ้าสะดุ้งสุดตัว แต่ครั้งนี้ ร่างกายของเธอกลับไม่เพียงแค่กระตุกด้วยความตกใจ แต่ยังกระตุกและแอ่นสะโพกเข้าหาราวกับต้องการให้เขาเข้าไปลึกกว่านี้นัทไม่รอช้า เขาขยับนิ้วชี้เข้าไปช้าๆ เพื่อให้เธอคุ้นชิน ก่อนจะสอดนิ้วกลางตามเข้าไปอีกหนึ่งนิ้ว ทำให้ร่างกายของฟ้ากระตุกอีกครั้งพร้อมกับเสียงครางที่ดังออกมาอย่างไม่ตั้งใจ
"อ๊ะ... อื้อออ... ไม่..." ฟ้าครางออกมาอย่างสับสน ความรู้สึกทั้งความสุขและความกระสันที่พลุ่งพล่าน ทำให้เธอไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป
"ไม่? ไม่ได้ครับ... พี่โกหกผม... และโกหกตัวเอง... เพราะร่างกายพี่กำลังบอกผมว่า 'เอาอีก'" นัทพูดพร้อมกับเริ่มขยับนิ้วเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ และเพิ่มความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ
นิ้วของเขาเคลื่อนไหวอย่างชำนาญ ราวกับกำลังสำรวจอาณาเขตแห่งความปรารถนาที่เขาเพิ่งปลดล็อกได้สำเร็จ ฟ้าเริ่มขยับสะโพกตอบสนองการกระทำของเขาอย่างเชื่องช้า ความสุขที่ถาโถมเข้ามาทำให้ร่างกายของเธอแอ่นโค้งตามแรงกระทำของเขาอย่างควบคุมไม่ได้ หยาดน้ำตาที่ไหลลงมาผสมกับเสียงครางที่ดังระงมไปทั่วทั้งห้อง
นัทใช้มืออีกข้างลูบไล้ไปตามร่างกายของเธออย่างช้าๆ แล้วใช้ริมฝีปากประทับลงที่ต้นคอของเธออย่างอ่อนโยน... ก่อนจะกระซิบข้างหูด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความต้องการ...
"ตอนนี้... พี่ก็รู้แล้วว่าของจริง... มันดีขนาดไหน... ใช่ไหมครับ...?"นัทไม่รอคำตอบจากเธอ เขาค่อยๆ ขยับตัวออกจากร่างของฟ้าอย่างเชื่องช้า แล้วลงมานั่งอยู่ข้างเตียง โดยยังคงปล่อยให้ร่างของฟ้าเปลือยเปล่าอยู่บนนั้น ส่วนเขาเองก็อยู่ในสภาพที่เปลือยท่อนล่างเช่นกัน
ฟ้ายังคงนอนนิ่งอยู่กับที่ เธอไม่สามารถขยับร่างกายได้เลยแม้แต่น้อย มันเป็นความรู้สึกที่ผสมผสานกันอย่างลงตัวระหว่างความสุข ความเจ็บปวด ความอัปยศ และความต้องการที่พลุ่งพล่านอยู่ในร่างกายของเธอนัททอดสายตามองดูร่างของเธอด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะใช้มือข้างหนึ่งจับเธอให้หันหน้าไปทางเขา
"มาครับ... มาดูสิ่งที่พี่จะได้รับต่อไป..." นัทเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล แต่ก็แฝงไปด้วยความเด็ดขาดที่เธอไม่อาจจะปฏิเสธได้
สายตาของฟ้าจับจ้องไปที่ลำเอ็นที่ผงาดขึ้นตรงหน้า รูปร่างของมันช่างสวยงามอย่างน่าประหลาด... เส้นเลือดที่นูนขึ้นตามลำเอ็นเป็นริ้วลายที่ดูแข็งแรงและทรงพลัง... ปลายดอกเห็ดสีคล้ำก็ดูอวบอิ่มและน่าสัมผัสอย่างบอกไม่ถูก
มันคือความงดงามที่น่าสะพรึง... เธอรู้สึกทั้งหวาดกลัวและปรารถนาในเวลาเดียวกัน เธอเกลียดความรู้สึกนี้จับใจ... แต่ร่างกายของเธอกลับไม่ยอมเชื่อฟังเลยแม้แต่น้อย
นัทสังเกตเห็นแววตาที่สับสนของเธอ เขายิ้มอย่างผู้มีชัย แล้วใช้ปลายนิ้วสัมผัสที่ปลายคางของเธอเบาๆ แล้วออกคำสั่ง
"มาทำให้มันสนุกขึ้นอีกนิดดีไหมครับ... มา... อมให้ผมหน่อย..."ฟ้าไม่กล้าปฏิเสธ... เธอค่อยๆ ก้มหน้าลงอย่างเชื่องช้า... ราวกับหุ่นยนต์ที่ถูกควบคุมด้วยรีโมตคอนโทรล... เธอใช้มือทั้งสองข้างยันพื้นเอาไว้ เพื่อจะค่อยๆ คลานเข้าไปหาเขา
ในที่สุด ริมฝีปากนุ่มๆ ของเธอก็สัมผัสกับลำเนื้อที่แข็งแกร่งอย่างแผ่วเบา...อีกครั้ง
ทันทีที่ริมฝีปากของฟ้าสัมผัสกับลำเนื้อของเขา... สัญชาตญาณที่ถูกฝังลึกจากความเป็น "ครีม" ก็เข้าควบคุมร่างกายของเธออย่างสมบูรณ์ เธอไม่ได้กระทำสิ่งนี้ด้วยความปรารถนาส่วนตัว... แต่เป็นความชำนาญที่เคยใช้เพื่อหาเลี้ยงชีพ... และมันถูกปลุกขึ้นมาเพื่อทำตามคำสั่งของเขาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เธอเริ่มใช้ลิ้นเลีย... ดูดดึง... และปรนเปรอ... อย่างช่ำชอง... การเคลื่อนไหวของริมฝีปากและลิ้นนั้นไร้ที่ติ... ราวกับเป็นบทเพลงที่ถูกบรรเลงออกมาอย่างสมบูรณ์แบบ มันเป็นความชำนาญที่ทำให้ชายใดๆ ก็ต้องยอมจำนนให้กับความสุขที่เธอสร้างขึ้น
นัทหลับตาลงแน่น... ครางฮือในลำคอด้วยความพึงพอใจ เขาใช้มือทั้งสองข้างขยำเส้นผมของเธอ... แล้วกดศีรษะของเธอให้ลึกลงไป... ความสุขที่ได้รับจากเธอนั้นเหนือกว่าทุกสิ่งที่เขาเคยสัมผัสมาทั้งหมด... มันเป็นความสุขที่เต็มไปด้วยความเย้ายวนและความร้ายกาจ
"อืมมม... โคตรดี... โคตรเก่งเลย..." นัทครางออกมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่าปนความกระสัน
ฟ้าเร่งจังหวะในการปรนเปรอให้เร็วขึ้น... รุนแรงขึ้น... ตามแรงกดที่ท้ายทอยของเธอ... จนเสียงครางของนัทดังขึ้นราวกับเสียงคำราม..."อ๊าาาาาาาา... ซี๊ดดดดดดดด..."จังหวะการดูดดึงของฟ้าเร่งขึ้นเรื่อยๆ... จนเสียงครางของนัทดังลั่น... แต่ในจังหวะที่ฟ้าคิดว่าเขาจะถึงจุดสุดยอดนั้น... นัทกลับหยุดการกระทำทั้งหมดลงอย่างกะทันหันเขาดึงศีรษะของฟ้าออกอย่างรวดเร็ว แล้วพลิกร่างของเธอให้ขึ้นมาอยู่ด้านบนของเขาอย่างคล่องแคล่ว... โดยที่เขายังคงนอนราบอยู่บนเตียง
ตอนนี้... ใบหน้าของฟ้าอยู่ตรงกลางลำเอ็นของเขาพอดี... ในขณะที่ใบหน้าของเขา... ก็อยู่ตรงกลางหว่างขาของเธอ..."ไหนบอกว่าชอบของจริง... ก็เอาสิครับ..." นัทเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่แฝงไปด้วยคำสั่งที่เธอไม่อาจปฏิเสธได้ "ทีนี้พี่ก็กินของพี่... ผมก็จะกินของผม..."
แล้วเขาก็เริ่มบรรเลงบทเพลงจากลิ้นของเขาอีกครั้ง... ในขณะที่ฟ้ากำลังสับสนกับสิ่งที่เธอต้องทำต่อไป... ทันทีที่นัทเริ่มบรรเลงบทเพลงจากลิ้นของเขาอีกครั้ง... ความรู้สึกที่ฟ้าคิดว่าเธอควบคุมมันได้แล้วก็กลับมาถาโถมใส่เธออย่างรุนแรงอีกครั้งหนึ่ง
ลิ้นร้อนๆ ของเขาตวัดอย่างรวดเร็ว ดูดดึง และสร้างจังหวะที่ทำให้ร่างกายของเธอสั่นสะท้าน เขาไม่ได้ใช้ความรุนแรง แต่กลับใช้ความชำนาญในการบงการความรู้สึกของเธออย่างเหนือชั้นฟ้าปิดปากแน่น กัดริมฝีปากตัวเองเพื่อไม่ให้เสียงครางเล็ดลอดออกมา แต่ก็ไร้ประโยชน์ ร่างกายของเธอเริ่มแอ่นโค้ง สะโพกของเธอขยับไปตามจังหวะที่เขาเป็นผู้กำหนด และเสียงครางที่เธอพยายามกลั้นไว้ก็ดังออกมาเป็นระยะความสุขที่ท่วมท้นในครั้งนี้รุนแรงกว่าครั้งที่แล้วหลายเท่า มันเป็นความสุขที่ทรมาน และทำให้เธอต้องส่งเสียงครางออกมาอย่างไม่อาย เธอจิกเล็บลงบนที่นอน ขณะที่ร่างกายกำลังจะระเบิดออกด้วยความเสียวซ่าน เธอเกลียดที่ร่างกายของตัวเองยอมจำนนต่อเขาถึงขนาดนี้... แต่เธอก็ไม่สามารถหยุดมันได้เลย
แล้วร่างของเธอก็เกร็งกระตุกอย่างรุนแรง... ก่อนที่ความสุขจะเข้ายึดครองร่างกายของเธออย่างสมบูรณ์ เธอหอบหายใจอย่างหนัก และนอนแน่นิ่งอยู่บนเตียง... ราวกับไม่มีชีวิต
มันแน่น... อัดแน่น... และเต็มไปหมด... เธอไม่เคยรู้สึกเต็มขนาดนี้มาก่อน... ความรู้สึกนั้น... มัน... ดี อย่างน่าประหลาด...เธอเกลียดตัวเองที่ร่างกายกลับรู้สึกดีกับสิ่งที่เธอหวาดกลัวที่สุด... มันราวกับเป็นความทรยศจากร่างกายของเธอเอง... ทุกส่วนของร่างกายกำลังกรีดร้องด้วยความสุขที่น่ารังเกียจ... แต่จิตใจของเธอกลับรู้สึกว่างเปล่าและยอมแพ้โดยสมบูรณ์ ตอนนี้... ความคิดของฉันว่างเปล่าจากทุกสิ่ง... มีเพียงความร่านที่แล่นพล่านไปทั่วร่างกาย... มีเพียงอย่างเดียวที่ฉันต้องการ... คือการจมดิ่งลงไปในความสุขที่เขากำลังจะมอบให้... มีเพียงนัท... และลำเอ็นของเขาเท่านั้น... ที่ฉันต้องการให้ครอบครองฉันตลอดไป...
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ฟ้าเจอนัทที่ถูกฝึกมาอย่างดีจากป้านวล และพี่ๆทั้งหลายมืออาชีพอย่างครีมยังละลาย
::DookDig:: มันก็แปลกๆอยู่เคยขายตัวหาเงินแต่กลัวที่จะโดนนัทเอาแลกค่าปิดปาก ท่าเป็นเรื่องจริงๆฟ้าน่าจะลากนัทไปขย่มเสียเอง ::Angry::
ฟ้าได้ตกเป็นเหยื่อของนัทโดยสมบูรณ์และจะเป็นอีกคนนึงที่หลงไหลทั้งลีลาและขนาดควยที่ไม่เคยพบเจอใครขนาดนี้มาก่อน
เหนือฟ้ายังมีนัท มองในแง่ดรประสบกามเพียบขนาดนี้ ครีมจะได้อัพเกรดไปด้วยครับ