[align=center](https://xonly8.com/proxy.php?request=http%3A%2F%2F202.80.231.103%2Fimg2%2Fload_cpic.php%3Ffid%3D44754%26mime%3Dimage%2Fpjpeg%26ext%3Djpg&hash=00ee1a0df535d49c072b253faa8ceacfbc936b0a)[/align]
"ธิดาวานร" ฉบับเขมร ซึ่งหายตัวไปอาศัยอยู่ในป่านานกว่า 18 ปี ได้ถูกนำส่งโรงพยาบาลหลังจากปฏิเสธที่จะทานอาหาร พ่อของหญิงสาวและแพทย์ที่รักษากล่าว
รุชม ปะเงียง ซึ่งในปัจจุบันมีอายุ 28 ปี ได้หายตัวไปตั้งแต่ยังเป็นเด็กหญิงตัวเล็กๆ ตั้งแต่ในปี 2532 ขณะที่กำลังต้อนฝูงควายในจ.รัตนคีรี ซึ่งอยู่ห่างจากกรุงพนมเปญไปทางตะวันออกเฉียงเหนือกว่า 600 กม.
เด็ก หญิงที่หายไปอยู่ในป่าจนโตเป็นสาวถูกจับตัวได้ในสภาพเปลือยและเนื้อตัวมอม แมมสกปรกขณะกำลังพยายามขโมยอาหารจากชาวนาคนหนึ่งในปี 2550 ด้วยท่าทางลักษณะเหมือนลิงคุ้ยเขี่ยพื้นดินหาเศษอาหาร
เธอ ไม่สามารถพูดจาเป็นภาษาที่เข้าใจได้ แต่กลับทำเสียงที่ นายซัลลูพ่อของเธอบอกว่าเป็นการส่งเสียงของสัตว์ ชาวเขมรหลายคนต่างนิยามว่าเธอเป็น ธิดาวานร หรือ ครึ่งคนครึ่งสัตว์
ปะ เงียงถูกนำส่งโรงพยาบาลประจำจังหวัดตั้งแต่วันที่ 26 ต.ค. และเธอไม่สามารถปรับตัวเข้ากับชีวิตในหมู่บ้านได้ นายลูกล่าวกับเอเอฟพี
"เธอ ปฏิเสธที่จะกินข้าวมาเกือบเดือนแล้ว ตอนนี้เธอผอมเหลือแต่กระดูก...เธอยังคงไม่พูดไม่จา ทำท่าทางเหมือนกับลิงอยู่ตลอดเวลา เมื่อคืน(29 ต.ค.) เธอถอดเสื้อผ้าออกและไปซ่อนตัวอยู่ในห้องน้ำ"
"สภาพ ของเธอดูแย่ลงเรื่อยๆ มากกว่าตอนที่เราพาเธอออกจากป่า เธอต้องการถอดเสื้อผ้าออกตลอดเวลาและพยายามจะคลานกลับเข้าไปในป่า" นายลูกล่าว
นายแพทย์ฮิงฟานสุคนธา ผู้อำนวยการโรงพยาบาลประจำ จ.รัตนคีรี ระบุว่าหญิงสาวมีอาการของโรคที่เกี่ยวข้องกับระบบประสาท
"แพทย์ได้ฉีดยาให้เธอวันละ 2 ครั้งเพื่อบรรเทาอาการของระบบประสาท แต่เธอยังไม่สามรถควบคุมตัวเองได้" นายแพทย์สุคนธากล่าว
ส่วน นายลูบอกกับเอเอฟพีว่า ครอบครัวของเขาไม่สามารถเลี้ยงดูเธอให้ดีขึ้นได้ จำเป็นที่จะต้องขอความอนุเคราะห์จากองค์กรการกุศลช่วยนำเธอไปรักษาดูแลอย่าง ถูกวิธีกว่านี้
ผืนป่่าใน จ.รัตนคีรี ซึ่งมีบางส่วนถูกตัดขาดจากโลกภายนอกและเป็นป่ารกชัฎ ติดชายแดนเวียดนาม แต่เป็นที่อาศัยของชนชาติส่วนน้อยบางกลุ่ม ซึ่งเมื่อก่อนนี้ฝรั่งเศสเคยว่าจ้างเป็นกองกำลังติดอาวุธ ปราบปรามชาวเวียดนามที่ก่อการเป็นกบฏต่อต้านอดีตเจ้าอาณานิคม
คน กลุ่มนี้เคยข้ามแดนจากเวียดนาม และ ปรากฎตัวในกัมพูชาเมื่อหลายปีก่อน ขอลี้ภัยไปประเทศที่สาม แต่ไม่สำเร็จ และกัมพูชาได้ส่งให้แก่ทางการเวียดนามเพื่อสงกลับไปยังถิ่นฐานเดิม
นอก จากนั้นในเดือนพ.ย. 2547 มีชาวเขมร 34 คนจาก 4 ครอบครัว ที่เคยเป็นมวลชนของฝ่ายเขมรแดงได้ออกมาจากป่า หลังจากหลบหนีไปซ่อนตัวตั้งแต่ปี 2522 หลังจากกองทัพเวียดนามบุกเข้ายึดกรุงพนมเปญ
ที่มา ผู้จัดการ