ทำไมซื้อหวยไม่ถูกแบบนี้บ้างนะ ผมได้ไปเมนท์ไว้ในกระทู้นึง ว่าแฟนผมแปลกๆตอนไปเยี่ยมเพื่อนต่างจังหวัดหยุด3วันที่ผ่านมา ซึ่งผมได้โพสต์ไว้ว่าสังหรณ์ว่าวันนี้เธอจะกลับมา เธอมีอะไรจะพูดด้วยแน่ๆ แล้วก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ
เธอขอให้เราห่างกันแค่นี้ เพราะดูแล้วเราไปด้วยกันไม่ได้ ซึ่งผมก็ยอมรับว่าผมเอาใจไม่เก่ง ง้อไม่เก่ง เข้าสังคมกับญาติๆเธอไม่ค่อยได้ ผมขอใหเเธอให้โอกาสผมแก้ตัว แต่เธอบอกเธอตัดสินใจแล้ว
ไม่เคยคิดเลยครับว่าจะมีวันนี้ เราคบกันมา5ปี มาอยู่ด้วยกันปีกว่าๆ แม้จะทะเลาะกันบ่อยๆแต่ผมก็ไม่เคยคิดว่าจะต้องแยกกัน เชื่อมั้ยวันพฤหัสตอนเช้าก่อนเธอจะไปต่างจังหวัด เรายังจูบลากันอยู่เลย ไม่อยากเชื่อเลยว่านั่นจะเป็นจูบสุดท้าย
ผมถามว่าคิดจะเลิกกันมานานแค่ไหนแล้ว เธอบอกก็ซักพักแล้ว แต่ที่ผ่านมาก็ยังแสดงออกเหมือนเดิม ผมเลยไม่ได้สังเกต ทั้งหมดนี้ผมรับผิดเองทุกอย่าง มีคนที่รักยิ่งอยู้กับตัว แต่คิดไปเองว่ายังไงก็ได้อยู่ด้วยกันตลอดไป เลยละเลยเธอไปหลายอย่าง
เธอบอกห่างกันไปซักพัก ปีสองปี ถ้าต่างคนยังไม่มีใคร และผมมั่นใจว่าเปลี่ยนตัวเองได้ เธออาจกลับมา ตัวผมนั้นคงไม่มีใครใหม่แล้ว รักคนนี้มาก ตั้งแต่เกิดมาก็เพิ่งมีแฟนคนแรก เลยตั้งใจว่าคงอยู่คนเดียวไปเรื่อยๆแบบนี้ ผมย้ายมาอยู่กับเธอที่กรุงเทพเพราะมาเรียนต่อ เลยไม่มีเพื่อนที่นี่เลย เรียนป.โทส่วนใหญ่มีแต่พวกบ้างาน คุยแต่เรื่องวิชาการ ซึ่งไม่ถูกกับผมเท่าไหร่ ต่อไปนี้คงเหงามาก แต่ทำไงได้ ทำตัวเองแท้ๆ
ยอมรับว่าทำใจไม่ได้จริงๆ ผมรู้ว่าเธอรักผมมาก ผมก็รักเธอมาก ตั้งใจจะแต่งงานกันอีก2ปี แต่ด้วยความเคยชิน เลยลืมดูแลเอาใจใส่เธอไป มันทำใจไม่ได้ครับ ทำไมไม่รู้ตัวให้เร็วกว่านี้
เธอบอกว่าปีสองปีนี้เธอยังไม่มีใครใหม่แน่ๆ เพราะผิดหวังกับผมและมีปัญหาอื่นๆเยอะ ทั้งหนี้ ทั้งทางบ้าน ถ้าเราเป็นเนื้อคู่กันจริงๆ คงกลับมารักกันใหม่ ผมก็เชื่อใจเธอนะ แต่เธอเป็นคนขี้เหงา ขี้กลัวมากๆ ถ้ามีคนมาจีบอาจจะเผลอใจได้ และถ้าเธอได้แฟนใหม่เป็นคนไม่ดี ทำให้เธอเสียใจ ผมคงไม่ยกโทษให้ตัวเองตลอดชีวิต
ไม่รู้เลยครับจะเอากำลังใจที่ไหนมาเรียนให้จบ เงินก็ขาดมือ ตั้งใจมาเรียนเพราะอยากมาอยู่ด้วยกันแท้ๆ ถ้ารู้แบบนี้ทำงานต่อที่เดิม ไม่ออกมาเรียน คงมีเงินใช้สบายไปแล้ว เฮ้อ ไม่รู้จะบอกที่บ้านยังไง อุตส่าห์พาไปรู้จักแล้วแท้ๆ
เหลือเชื่อนะครับ อาทิตย์ที่แล้วยังนอนกอดกัน จูบกันทุกเช้าก่อนผมไปเรียน มาวันนี้ต้องเลิกกันซะแล้ว เพื่อนๆก็ระวังไว้นะครับ อย่าเผลอปล่อยปะละเลยคนที่ตัวเองรัก เพราะกว่าจะรู้ตัวว่าพลาดไป มันอาจจะสายเกินไปแล้วก้ได้
ช่วงนี้คงต้องหาหอใหม่ เธอให้ผมเลือกว่าผมจะอยู่หรือจะย้าย แต่ผมคงอยู่ห้องนี้คนเดียวไม่ได้หรอก ถ้าไม่มีเธอ เลยคิดว่าย้ายดีกว่า
อาจจะยาวมาก แต่ผมอยากระบายเหลือเกิน เรื่องเรียนก็เครียด เงินก็จะหมด คนที่รักที่สุดยังดูแลไมได้อีก