🧡 XONLY 🧡

FICTION ZONE => เรื่องเล่าประสบกามเสียว => ผู้ประพันธ์ในตำนานใต้ดิน => หัวข้อที่ตั้งโดย: ~De[@]tH_[N]oTe~ เมื่อ กรกฎาคม 05, 2011, 10:32:10 ก่อนเที่ยง

ชื่อ: ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 9 (copy) (เมื่อผมมีความสุข ภาค 2 )
โดย: ~De[@]tH_[N]oTe~ เมื่อ กรกฎาคม 05, 2011, 10:32:10 ก่อนเที่ยง
เจ้าของบทประพันธ์ Adslman เครดิต anot

ตอนที่ 9 ...กลางคืนค่ำมืด...

"พูดแบบนี้หมายความว่าไงวะ?...นี่กูพาสาวน้อยน่ารักมาด้วยนะ โว้ย..."
สาวน้อยน่ารักที่เชนว่าคือเด็กหญิงดวงขวัญ?...วันนี้ก็อยู่กับเพื่อนผมด้วยแต่ นี่มันดึกแล้วแม่ไม่ว่ารึ?
"ขวัญเพิ่งกลับจากงานวันเกิดเพื่อนและหนูก็โทรให้พี่เชนไปรับจ๊ะ..."
พูดก็ว่าพูด...พะยี่ห้อ 2 คนนี่...คนหนึ่งบ้าผู้หญิงบ้ากามตัณหาส่วนอีกคนหนึ่งไฟสวาทก็ร้อนแรงเกินวัย ยากจะมอดดับ...สงสัยต่อจากนี้คงมีรายการเสียเหงื่อต่างน้ำแน่ๆ...ทำไมหมู่นี้หัว สมองผมคิดแต่เรื่องแบบนี้ว๊า...
"น้องขวัญอยากเจอมึงน่ะกูก็เลยพามาแล้วมีอะไรเลี้ยงตอบแทนบ้างวะ?..."
"ไม่ออกให้...ไม่ฟรีแต่ขอบใจที่พามาว่ะ..."
"สันดาน!!...รู้งี้ไม่พามาก็ดี..."
เพื่อนผมกับขวัญนั่งโต๊ะใกล้ๆทางไปห้องครัวของร้านแน่นอนว่าวันหนึ่งผมต้อง เข้าๆออกๆห้องนี้ไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ...เด็กเสริฟ์นี่ครับ...
"อจ.ญี่ปุ่นที่ปลื้มนักปลื้มหนามึงเอาไปไว้ไหนวะคืนนี้ถึงเอาเด็กอายุไม่พ้น 15 มาควงเนี่ย..."
"เฮ่ย!!...อย่าเอะอะไป...หัวใจกูมีหลายห้อง..."
เออ...มันก็อย่างนี้แหละ...เชนสวมบทอาเสี่ยสั่งเครื่องดื่มและอาหารมาให้น้อง ขวัญตั้งหลายอย่าง...ทั้ง 2 คนนั่งคุยกะหนุงกะหนิงพูดจาจ๊ะจ๋าอย่างกับคนเป็นแฟนกัน...ขวัญคือเพื่อนสนิทคน หนึ่งของอ้อย...รูปร่างเซฟจ้ำบ๊ะสุดๆในกลุ่มและที่เด็ดขาดมากกว่านั้นก็คือ ลีลาเล่นเซ็กส์อันยอดเยี่ยมยิ่งกว่า 3 เด็กสาว...ข้อนี้ผมกับเชนการันตีได้...โฟนเสียวเมื่อวันก่อนยังติดตรึงในมโนความ คิดไม่รู้จักลืมหาย...เมื่อลูกค้าในร้านเริ่มน้อยลงเหลือเพียงแค่ 3 – 4 คนผมจึงว่างพอไปนั่งคุยกับเชนและขวัญได้โดยไม่มีใครว่า...พี่แก้วเดินมาสั่ง อีกสักพักให้ไปช่วยล้างแก้วล้างจานด้วย...เชนขอเวลาให้ผมอีกราวๆ 30 นาที...
"30 นาทีอะไร?..."
"อยากรู้ก็ไปห้องน้ำสิ...น้องขวัญรอมึงอยู่..."
มันคะยั้นคะยอให้ผมไปห้องน้ำโดยด่วนบอกต่อท้ายว่าน้องขวัญตั้งใจมาที่นี่ก็ เพื่อ...
"มาแล้วนะคะพี่...เริ่มกันเถอะ..."
ขวัญยืนแอบมุมห้องน้ำรีบดึงมือซึ่งตัวเองยังงงๆเข้าไปและจัดการปิดประตูล๊อค เรียบร้อยจากนั้นเธอเลิกกระโปรงมินิให้ดูเล่นเอาตาลุก...อึ๋ย!!...ไม่...ไม่ได้สวม กางเกงใน...ว้าว!!...ขวัญโกนขนรอบๆหีออก ด้วย...เด็กหญิงลงนั่งคุกเข่าบนพื้นห้องตรงหน้าผมยื่นมือปลดซิปกางเกงรูดทั้ง ตัวนอกตัวในลงไปกองที่ปลายเท้าแลบลิ้นแตะส่งจูบปลายหัวจรวดเข้าทีหนึ่ง...
"ก่อนมานี่ขวัญเย็ดกับ พี่เชนไปยกหนึ่งก่อนแต่ยังไม่อิ่มเลยมาหาพี่ต่อ...ฮะ...ดูท่าทางพี่บอลไม่ค่อย แปลกใจเลยนะว่าทำไมหนูไม่นุ่งกางเกงใน...ก็ขวัญถอดให้เป็นรางวัลแก่พี่เชนไป แล้ว..."
ภาษาชาวบ้านเรียกว่าร่านครับ...ให้ตายเถอะ...ร่านเกินอายุจริงๆ...ไปๆมาๆชักเหมือน ว่าน้องสาวตัวเองว่ะ...
"พี่อย่าเผลอร้องดังนะ...เดี๋ยวความแตกล่ะยุ่ง...อาาาา..."
ขวัญเลิกเสื้อยืดของเธอขึ้นเผยให้เห็นเต้านมเปลือยเปล่าขาวอวบประดับหัวนมสี ชมพูอ่อนตั้งชูชันอยู่บนยอดอกเห็นแล้วควยผมมันยิ่งลุกผงาด...ยกทรงก็ไม่ใส่โน บรากันเห็นๆ...ขวัญนี่สุดๆไปเลย...กล้าแต่งตัวแบบนี้ออกมาในที่ชุมชน...
"ไม่เจอกันแค่แป๊ปเดียว...ควยพี่บอลยังแกร่งเหมือนเดิม...แบบนี้ต้องสิ้นฤทธิ์ กระฉูดน้ำเงี่ยนในหีของหนู..."
กล้าซะจริงๆน้องขวัญ...สมแล้ว...ขวัญแลบลิ้นแผล่บๆขณะมือกำลังชักเสาธงรบขึ้นๆ ลงๆเงยหน้าสบตาปรือให้...ผมหน้ามุ่ยเพราะความเสียวยืนก็ไม่ค่อยเต็มเท้า...ไม่ นานขวัญก้มอมบริเวณหัวควยและ ค่อยๆเลียรอบแท่งลำ...ลิ้นอันแสนว่องไวเลียพล่านเรื่อยไปถึงโคนและกลับขึ้นมา ตรงขอบหัวหยัก...เป็นอย่างนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า...จนป่านนี้ผมก็ยังไม่ค่อยอยาก เชื่อว่าสาวน้อยตรงหน้าที่กำลังทำออรัลเซ็กส์ให้มีอายุแค่ 13 – 14 ปีเท่านั้น...ยังใช้คำนำหน้าเป็นเด็กหญิงหาใช่นางสาวไม่...
"อูยยยย...เบาก่อนขวัญ...น้องดูดแรงจัง...อู้ๆๆ"
"เสียวใช่มั้ยล่ะ...แต่พี่อย่าเสียงดังสิ...เกิดใครมาเห็นล่ะยุ่งแน่..."
ผมหลับตาปี๋เกร็งทั้งตัวมือกดจับศรีษะสาวน้อยแน่น...เด็กหญิงวัย 14 ตั้งใจเล่นงานอาวุธของผมซะเหลือเกินปากเธอทั้งดูดทั้งรูดลิ้นเล็กๆก็พันพลิก ไม่อยู่นิ่ง...มือ 2 ข้างยังถูกนำมาใช้กับพวงสวรรค์ด้วยการแกว่งเล่นอีก...เสียวแทบคลั่งตายแต่ร้อง ดังไม่ได้เพราะห้องน้ำห่างจากห้องครัวไม่เท่าไหร่...
"พี่บอล...วันหลังไปสนุกกับหนูและพี่เชนอีกนะคะ...ตั้งแต่คราวนั้นขวัญก็คิดถึง มาตลอด...โดนควย 2 ดุ้นในคราวเดียว...นึกถึงทีไรเป้าก็แฉะต้องช่วยตัวเองทุกที..."
"ขวัญช่วยตัวเองยังไงบ้างล่ะจ๊ะ?..."
"อืม...หลายอย่างนะคะ...ตั้งแต่เบสิคคือใช้นิ้วสอดหีบีบหน้าอก...ขึ้นมาหน่อยก็นอน ดูกระจกเอาแตงกวาห่อถุงยางแหย่รูหีเสียบรูตูดพร้อมๆกัน...แก้เงี่ยนได้มากนะคะ แต่ถ้าเงี่ยนจนเอาไม่อยู่ก็ต้องมาหาควยจริงของพี่กับพี่เชน...ฮิๆ..."
"ขวัญเอาถุงยางมาจากไหนกัน?...โออออ..."
"ก็ซื้อสิคะ..."
"น้องไม่อายคนขายหรือไงเนี่ย?..."
"ไม่อายหรอก...ถ้าเกิดขวัญไปไหนคนเดียวแล้วถูกฉุดไปข่มขืนก็จะให้คุณผู้ร้าย ใส่ถุงยางก่อนเอา..."
อื้อหือ?...ไม่อาจบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้...ผมไม่เคยเห็นเด็กผู้หญิงคนไหนเป็น แบบเธอคนนี้มาก่อนสิ...ให้สาบานตรงไหนก็ได้...
"ของแบบนี้มันต้องป้องกันไว้ก่อนสิคะ...เกิดหนูท้องไส้ขึ้นมาก็แย่สิ..."
"จ๊ะๆ...แต่พี่อยากเห็นขวัญเล่นกับแตงกวาจัง..."
"ฮะๆๆ...พูดเหมือนพี่เชนเลย...งั้นวันหลังขวัญจะโชว์เสียวให้พี่ๆดู...ชวนอ้อย...จอ ย...โบว์มาด้วยก็ได้...หรือเราจัดปาร์ตี้เซ็กส์หมู่กันอีกก็ดีนะคะ..."
"อ้อยจะยอมมารื้อ?..."
"มาสิคะ...ขวัญจะสอนอ้อยให้รู้จักโชว์ยั่วกระสันต์ผู้ชายเอง...เป็นประโยชน์กับ พี่ด้วยนิ...เอ้า!!...ถึงเวลาแล้ว...พี่ถอกควยเสียบให้มิดรูเลย..."
...ยอมซูฮกให้อย่างเต็มใจ...แม้แต่ตอนคุยกันมือเธอก็ยังชักว่าวให้ผมอย่างชำนาญ...
เด็กสาววัยกระเตาะเลิกกระโปรงกองไว้ตรงเอวขณะยืนขึ้นและหันหลังโก่งก้นขาวๆ ให้...เนินเนื้อแห่งความเสียวปลิ้นอูมอวดเม็ดแตดแดงแจ๋แพลมออกมายั่วโชว์...โอ้ ว...ขอกูเถอะ...คิดแล้วผมก็ค่อยๆจับทวนหัวทู่คลุกเคล้าปากรูหีเด็ก มัธยมสัมผัสได้ถึงความชื้นแฉะในกลีบรู...ไฟจากห้องน้ำแม้สลัวก็ยังพอจะเห็น กลีบแคมสีแดงสดตามธรรมชาติและแดงจากการโดนเพื่อนผมทะลวงรูได้ชัด...เชน...กูขอ ซ้ำรอยมึงล่ะกันวะ...
"อืออออ...อืมมม"
ขวัญครางเบาๆทันทีทันใดเมื่อผมค่อยๆสอดใส่แท่งควยผ่านรูสวาทของเธอลึกเข้าไป เรื่อยๆ...
"บะ...เบาๆนะคะพี่...เมื่อกี้พี่เชนเย็ดหนูซะหนักเชียว...คนบ้าอะไรก็ไม่รู้แรงดี ยังกับโคถึก...อื้มมมม...ซีดสสสสส"
"ไอ้นี่มันไม่รู้จักความนุ่มนวลเล้ย...สู้พี่ไม่ได้หรอกจ๊ะ...เดี๋ยวขวัญคอย ดู๊..."
"อาาาาาาาา...ใช่...เก่งมากๆ...ช้าๆแบบนี้ก็ดี...ควยจะได้ครูดหีครูดแตดเต็มๆ ...อ๊อยยยยย...เสียวจัง"
มือสาวน้อยเกาะอ่างล้างหน้าก้มหลังโค้งตูดกางขาออกเพื่อความสะดวกในการเล่น เสียวแต่ผมต้องย่อตัวย่อเข่าเพราะขวัญเตี้ยกว่าเยอะทั้งที่เธอสูงตั้ง 160 ซม.นับว่าสูงสุดในกลุ่ม 4 เด็กน้อยแต่หีใหญ่...
"เร็วขึ้นสิคะ...เร็วอีกนิด...อื้ออออ...ดี...ดี..."
ดวงขวัญพยายามพูดแต่เสียงก็ตะกุกตะกักเหลือแสน...ในช่องหีมันรัดควยไปทั่วลำ เพราะความรัดรึงอย่างนี้ผมจึงโหมแรงตะบันควยมากขึ้น...
"โอววว...ยอดมากค่ะพี่...ไม่ผิดหวังจริงๆที่มาหา...ซีดสสสสส...จะมีอะไรที่จะ ...มะ...มันส์กว่าเย็ดกัน...อูยยยยยย...เร็วอีกค่ะ...ได้โปรด...อือออออ..."
ขวัญสะโพกส่ายยั่วไปยั่วมาพร้อมเด้งก้นสู้ด้วย...ตัวแค่เนี้ยแต่แรงดีเหลือ เกิน...ทั้งเอวทั้งสะโพกส่ายร่อนอย่างกับสาวโคโยตี้...มิน่าไอ้เชนถึงชอบนัก...
"อุ...อุ...เสียวชิบ...โอ้ยยย!!...กูจะโดนจับมั้ยเนี่ย...อ้ากกก...ข้อหา...พราก...ผู้เยาว์ ...อูววววว..."
"อืมมม...ถึงโดนจับขวัญก็จะบอกแม่...ให้ช่วยประกันตัวพี่ออกมา...แล้วแต่งงานเป็น ผัวหนูซะ...
อ๊าาาาา...ละ...ล้อเล่นนะคะพี่...โอววววว"
ผมบีบหน้าอกเด็กหญิงแน่นเต็มมือสาวเอวโยกเข้าโยกออกแบบลืมโลก...สาวน้อยร่าน กามหงี่ควยกัดฟันน้ำตาไหลร้องครางด้วยความสะใจแต่ยังอดกลั้นไม่ให้ดังไว้ได้ ...ผมเองก็ต้องพยายามหุบปากเช่นกัน...
"อูวววว...พี่ขา...อืออออ...หนูชอบเย็ดกับพี่...กับพี่เชนด้วย...อ๊าาาาา...เมื่อไหร่จะ อยู่กัน 3 คนเย็ดกันให้สะเด่าควยหี...อุ...หีบานแฉะแย่แล้ว..."
"อีกไม่นาน...หรอกจ๊ะน้อง...ขวัญจะโดนทะลวงหีทะลวงตูด...พี่กับเชนจะช่วยกันเย็ดจน น้องกลับบ้านไม่ได้เลยคอยดูสิ...อึบบบ...รูคับควยจังเว้ย...หีเด็กๆแบบนี้...มันส์ จริงๆ..."
ตามองกระจกเห็นเด็กสาวกัดฟันแน่นมองลงเบื้องหลังก็เห็นกลีบเนื้อยู่เข้ายู่ ออกตามแรงควยเป็นภาพที่น่าดูชมนัก...น้ำหล่อลื่นในรูหีถูกขับออกมาช่วยชะโลม แท่งร้อนไม่ขาดสาย...
"ซีดสสสส...พะ...พี่เย็ดกับอ้อยบ่อยมั้ยคะ?...อืมมมม..."
"มะ...ไม่หรอกจ๊ะ...อาทิตย์หนึ่งก็แค่ 2 –3 ครั้ง..."
"อ๊าาาาาวววว...นี่นะไม่บ่อย...แต่หนูเห็นอ้อยเดินแปลกๆแทบทุกวัน...พี่โกหกขวัญรึ ป่าว?...โอววววว...ควยครูดแตดหนู...อื๊อออออ...เสียวแทบจะเป็นลม...ซีดสสสสส...อู๊ยยยย"
"จริงๆจ๊ะ...พี่ไม่โกหก...ไม่งั้นขวัญจะไม่ให้พี่เย็ดอีกสิ..."
"อึ๊...มะ...ไม่เป็น...อย่างนั้น...ถ้าพี่เย็ดอ้อยไม่ค่อยได้ก็มาหาหนูสิคะ...แต่แอบๆ มานะ..."
"อูยยย...ทำไมต้องแอบด้วยล่ะจ๊ะ..."
"...กะ...ก็ถ้าจอยกะโบว์รู้มีหวังฉีกอกหนูตายแน่...คิกๆ...อืมมมมม...2 คนนั้นก็อยากแหกหีให้พี่เย็ดมากๆนะคะ...ร่านไม่แพ้ขวัญหรอก...โอยยยยย..."
แม้เรา 2 คนจะคุยกันแต่ท่อนล่างก็ยังทำงานต่อไม่มีหยุด...พวงกระโปกซัดหนอกหีทุกครั้ง ที่ดันควยเข้า รู...หน้าอกเด็กหญิงย่อมๆสั่นกระเพื่อมแข้งขาสั่นพั่บๆ...ร่างของเธอเริ่มกระตุก เป็นระยะๆ...ใกล้จะน้ำแตกแล้วรึน้องขวัญคนสวย...พี่ก็จะไม่ไหวแล้ว...ดีนะที่เย็ด กับภรณ์คุณแม่วัย 28 มาเมื่อกลางวัน...ไม่งั้นผมน้ำเงี่ยนพุ่งตั้งแต่โดนขวัญอมควยนั่นแหละ...กลางวัน ก็เย็ด...กลางคืนก็เย็ด...สงสัยกูเกิดมาเพื่อเย็ดชาวบ้านชาวช่องโดยเฉพาะแน่ๆ มั้ง...
"เร่งอีก...เร่งเร็วๆเข้า...ขวัญจะเสร็จแล้ววว...โอยยยย...มันเสียวเหลือเกินพี่จ๋า ...หนูใกล้แล้วววค่ะพี่..."
ผมเองก็ทนเงี่ยนไม่ไหวแต่พยายามอดทนสุดชีวิตเพื่อไม่ให้เสียหน้าพี่ชาย...
"อุ๊ก...หัวควยชนถึงมดลูกเลยอ่ะ...อูววววว...สนุกสุดๆ...แบบนี้เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม ...อืออออ..."
ผมสอดมือผ่านรักแร้ดวงขวัญสาวน้อยมัธยมคล้องหัวไหล่ทั้งสองข้างพร้อมเด้ง เอวกระเด้าส่งควยเข้ารูหีอย่างหนักหน่วงดุเดือดเลือดพล่าน...รู้สึกได้ถึงแรง บีบตอดกระชับในโพรงหีซึ่งมันค่อยๆทวีความแรง...
ผมเร่งโขยกบั้นเอวเย็ดแรง...แรงขึ้น...ขวัญเอาผ้ามาอุดปากตัวเองเมื่อไหร่ไม่รู้ ส่งเสียงร้องอื้ออออ...ส่ายหน้าผมสะบัดหลับตาปี๋ขณะรูหีกำลังรับดุ้นควยจนแคม บวมเป่ง...น้ำคาวจากช่องคลอดไหลย้อยออกมาไม่หยุด...
"...อุ๊บบบ...อู้ววววววว...ขวัญพี่ทนไม่ไหวแล้ว...หีตอดควยเหลือเกิน...ขอออก...ในหีน้อง นะจ๊ะ..."
ขวัญเอี้ยวศรีษะผงกหัวเป็นเชิงอนุญาตขณะปากยังร้องครางระงมดังอื๊อๆๆๆตลอด เวลา...ในที่สุดเวลาปล่อยของก็มาถึงจนได้...ผมตะบันเข้าไปเต็มเหนี่ยวก่อนแช่ควย คารูสวาทอย่างแน่นหนึบ...
"อ้าาาาา...อะ...ออกแล้ว...โอวววววววววววว..."
ร่างขวัญเกร็งกระตุกอย่างแรงเช่นกัน...ภายในรูเสียวสวาทตอดรัดตุบๆๆๆควยผม พุ่งฉีดน้ำอสุจิเข้าตัวสาวน้อยอย่างเต็มที่...เงยหน้ามองเพดานครางอูยด้วยความ เสียวซ่าน...ผมกับขวัญหายใจหอบด้วยความเหนื่อยอ่อนทั้งคู่...สมความปรารถนาของ เด็กสาวที่อุตส่าห์ดั้นด้นมาแหกหีให้เย็ดถึงที่ทำงาน...สักพักผมชักท่อนควยออก ... น้ำกามของตัวเองและน้ำเมือกของเด็กสาวเพื่อนสนิทของอ้อยผสมผสานเป็นเนื้อ เดียวกันไหลย้อยผ่านกลุ่มขนหมอยหยดลงพื้นห้อง...ขวัญยังโก่งก้นไม่เปลี่ยนท่า... ภาพน้ำกามหลั่งไหลออกจากรูหีมันเป็นภาพที่ผมต้องจดจำไว้ไม่มีวันลืม...
"เป็นยังไงจ๊ะน้องรักของพี่?..."
ผมช่วยพยุงขวัญและถามทั้งที่ตัวเองก็หอบ...
"หนูแทบเป็นตะคริวแน่ะค่ะ...พี่บอลนี่อึดจัง...เย็ดทนกว่าพี่เชนซะอีก..."
"แสดงว่าพี่เก่งกว่าเชนสินะ...ต่อจากนี้ขวัญจะกลับบ้านเลยหรือเปล่า?"
"ไม่หรอกค่ะ...ขวัญขออนุญาตแม่แล้วว่าจะนอนค้างบ้านเพื่อนแต่ความจริงหนูจะไป นอนกับพี่เชน..."
โอ้โห?...สงสัยยังมีรายการหนังสดต่ออีกสิเนี่ย...ขวัญนี่สุดยอดในสุดยอดตัวจริง เสียงจริง...
"วันหลังถ้าขวัญจะไปค้างกับพี่บอลบ้าง...พี่คงไม่ขัดข้องนะคะ?..."
"ไม่เลยจ๊ะแต่อย่าเพิ่งบอกอ้อยนะ..."
เด็กสาวขานรับเสียงใสขณะตักน้ำล้างคราบน้ำกามและทำความสะอาดอวัยวะเพศก่อน แต่งตัวเรียบร้อย
"ค่า...เรา 2 คนนอนด้วยกัน...แก้ผ้าเย็ดกันแล้วจะบอกคนอื่นได้ยังไง...เรื่องนี้เป็นความลับ ของเรา 2 คนเท่านั้นนะคะ...ฮิๆๆ..."
...อยากปรบมือดังๆงามๆสัก 3 ทีให้เด็กหญิงดวงขวัญนักเรียนมัธยมต้น ของ โรงเรียนสตรีชื่อดัง...น่าให้ รางวัลดีเด่นด้านเก่งวิชารักยิ่งกว่าใครๆในรุ่นเดียวกัน...เธอกลับไปด้วยความ ชุ่มฉ่ำชื่นมื่นและอิ่มเอิบใจพร้อมกับเจ้าเชน...เพื่อนผมมันบอกว่าคืนนี้คงแทบ ไม่ได้นอนกัน...ผมด่ามันทิ้งท้ายซะ...
"ไอ้บ้ากามนี่...อย่าหักโหมให้มากนักนะโว้ยคิดถึงน้องเขาบ้าง..."
ผมยิ้มเพียงคนเดียวขณะกำลังล้างห้องน้ำเพื่อทำลายหลักฐานต่างๆเสร็จเข้าไป ล้างจานในครัวต่อ...
"เอ้า!!...กองสุดท้ายแล้ว...เหนื่อยหน่อยนะ..."
"เหนื่อยหน่อยนะ"...ประโยคนี้ของพี่แก้วเล่นเอาสะดุ้งใจหายแว้บ...
"อะไร?"
"เปล่าครับๆ..."
พี่แก้วไม่รู้หรอก...คิดฟุ้งซ่านเลยเถิดไปได้นะผมนี่แต่นึกถึงเรื่องเมื่อกี้ นี้ขวัญบอกว่าจอยกับโบว์ก็อยากมาหาผมเหมือนกัน...ได้เจอพวกเธอที่โรงเรียนเป็น ครั้งคราวแต่ไม่ได้มีโอกาสทำแบบนั้นกันซะที...ปาร์ตี้เซ็กส์หมู่!!...เมื่อไหร่ จะมีโอกาสเกิดขึ้นอีกก็ไม่รู้?...
........................................................................................................................

"ฮัดเช้ย!!!..."
...ผมไม่ได้เป็นไข้แต่เพราะเมื่อสักครู่นี้โดนใครบางคนกลั่นแกล้งเอาน้ำเย็นๆ สาดต้อนรับเวลาเช้าตรู่ของวันใหม่...เป็นใครน่ะรึ?...เดาไม่ยาก...สมาชิกในบ้านที่ ทำเรื่องแผลงๆแบบนี้มีอยู่เพียงคนเดียวเท่านั้น...ราวๆสัก 15 นาทีก่อน...
"...กลับมาแล้วจ้า...ขอบอลกอดสาให้ชื่นใจหน่อยซิ...มามะ..."
"นี่ไม่ใช่เวลาทำอย่างนั้นนะตาบ้า..."
...อะไรหว่า??...เช้านี้สาดูท่าทางยังไงก็ไม่รู้?...ส่วนอีกด้านหนึ่งฝนถือขันน้ำ เข้ามาใกล้แต่ไม่ได้ใส่ใจกับเธอเพราะยังไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น...
"สามาช่วยแม่อุ่นสุกี้ทีจ๊ะ...อ้อยไม่ต้องช่วยป้าหนูรีบกินข้าวเถอะ...บอลก็รีบ อาบน้ำแต่งตัวเร็วๆเข้า"
"ค่าแม่...อ้าว!!...ฝนถือขันจะเอาไปไหนน่ะ?..."
"เอิ้บ!!...สะดุดๆ..."
"เฮ้ย!!!!..."
ผมกำลังก้มหยิบรองเท้าไว้บนชั้นวางอยู่ๆฝนก็ถลาเข้ามาหา??...จะหลบหลีกระวัง ตัวก็ไม่ทันการ...
ผลลัพธ์จึงออกมาเป็น...
(ซ่า!!!...)
ขันจากมือฝนหล่นลงพื้นกร๊องแกร๊งเหมือนหัวใจหล่นไปอยู่ตาตุ่ม...น้ำในนั้นเป็น น้ำเย็นเจี๊ยบอย่างกับเพิ่งเอามาจากตู้เย็นราดรดตัวผมเต็มเปาต่อหน้าต่อตาสา ซึ่งอยู่ไม่ห่างกัน...
"โอ้ย!!!...ทะ...ทำอะไรของเธอเนี่ยหา??...ยัยบ้าเอ๊ย!!...เย็นๆๆ...อูยๆๆ..."
"ตาย!!...โทษทีๆๆ...ฝนสะดุดจะล้มน่ะ...โหว!!...บอลเปียกหมดเยย..."
"ยะ...อย่ามาทำพูดดีนะ!!!...เธอตั้งใจใช่มั้ย??...จงใจแกล้งฉันสินะ"
บรื๋อ~~~!!...หนาวสะท้านเข้าไปถึงกระดูก...มันน้ำในตู้เย็นชัดๆโดนแกล้งอีกจนได้ ...ผมโมโหร้องตวาดลั่นบ้านแต่ฝนไม่มีท่าทางกลัวเกรงแม้แต่นิดเดียวแถมยังเถียง กลับมาหน้าตาเฉย...
"ป่าวน๊า!!...มะได้ตั้งใจแกล้งสักติ๊ดเดียวแต่มันหลุดมือพอดี...ฮะๆๆๆ...บอลอย่า หงุดหงิดซี่..."
"ฝน...หรือว่าเมื่อคืน??..."
"อื๊อ...ไม่ใช่ๆ...นี่ฝนตั้งใจจะล้างหน้าแต่ดันทำขันหลุดมือก็แค่นั้น..."
...ล้างหน้าบ้าอะไร?...ตัวเองแต่งชุดนักศึกษาเรียบร้อยแล้วมีใครจะอุตริเอาน้ำ สุดเย็นเจี๊ยบจากตู้เย็นอย่างนี้มาใช้ล้างหน้ากันบ้างดูดีๆมีน้ำแข็งด้วย...จง ใจแกล้งเห็นๆ...อีหนูเขี้ยวปิศาจต้องวางแผนมาก่อนแน่...ทำเขาได้แล้วฉีกยิ้มเย้ย หยัน...ว้อย...
"...อ้อยรีบเอาผ้ามาให้หน่อย..."
"ผ้าค่ะพี่...เช็ดเร็วๆเข้า..."
น้องสาวผู้แสนดีออกมาเห็นเหตุการณ์จึงรีบหยิบผ้ามาให้ส่วนแม่กวางอยู่ตรง ประตูครัว...ผมงี้หนาวจนตัวสั่นงันงก...ยัยนี่เกิดเพี้ยนอะไร...อากาศก็ไม่ร้อนและ ยังทำหน้าทะเล้นอยู่ได้...ขอเขกหัวสักทีเหอะ...อุ!!...พี่แคทเดินลงมาพอดี...หน้าตา แบบนั้นมัน??...
"เรารีบไปเถอะค่ะพี่...ฝนเสร็จธุระแล้ว..."
...หนอยแน่ะ!!...เสร็จธุระแล้ว?...ถ้าพี่แคทไม่อยู่ด้วยฉันจะจับเธอไปโยนทิ้งแม่ น้ำซะเดี๋ยวนี้แหละ!!...
"แคทกับฝนไม่อยู่กินข้าวเช้าก่อนล่ะจ๊ะ?..."
"ไม่ล่ะค่ะป้า...พวกหนูจะไปกินที่มหาลัย..."
...สีหน้าพี่แคทกลับไปแบบเดิมอย่างเคยเป็นอีกครั้ง...เมื่อวันก่อนยังเห็นเธอ อารมณ์ดีหัวเราะยิ้มแย้มแจ่มใสดีนี่นา...ไหงกลายเป็นแบบนี้ได้...หลังจากนั้นมัน เกิดอะไร...อากัปกิริยาตอนเช้านี้เหมือนกับตอนผมล่วงล้ำเข้าห้องของเธอเมื่อ หลายวันก่อนไม่มีผิด...ยิ่งกว่าอีกด้วย...ไม่อยากเห็นพี่สาวคนสวยเป็นแบบนี้... อย่างกับประกายดวงตาเย็นพอๆกับน้ำเย็นที่โดนสาดพุ่งตรงมาทางผม...
"...น่าสนุกจริงนะบอล..."
พี่แคทพูดเพียงแค่ประโยคนี้เท่านั้นแล้วก็สวมรองเท้าเดินออกไปฝนถือกระเป๋า ตามติดแต่ตอนเดินผ่านหน้า...
"นี่แค่การตักเตือน...คิกๆๆ...คราวหลังถ้าทำอีกจะเปลี่ยนเป็นโดนน้ำร้อนซึ่งเป็น วิธีปราบคนบ้าได้ผลชะงัด..."
ผมถึงบางอ้อรู้แจ่มแจ้งว่าถูกแกล้งแน่นอนจึงคว้าหมับดึงเส้นผมสาวน้อยจอม แก่นจนหน้าหงาย...
"โอะ...โอ้ย!!...นี่...นี่บอลจะหาเรื่องฝนใช่มั้ย??...เอาเซ่!!...มาลองกันสักตั้งก็ ได้..."
ฝนโต้ตอบกลับทันควัน...ผมกับเธอต่างก็ดึงเส้นผมของกันและกันกลายเป็นการเล่น ชักเย่อไม่ยอมปล่อย...ลูกพี่ลูกน้อง 2 คนดึงดันจะเอาชนะกันให้ได้...
"โอ้ย~~~!!!...เจ๊บๆๆ!!!...บอลรังแกผู้หญิงได้ไง...นี่แน่ะ!!...สู้รึ?..."
"เออเซ่ยัยตัวดี!!...ขอโทษฉันเดี๋ยวนี้...ไม่งั้นไม่ปล่อย..."
"ชะชะช้า!!...อย่าหวังเลยเว้ยเฮ้ย...ตัวเองผิดแล้วยังจะมาให้เค้าขอโทษอีกเร๊อะ ?...ฮึ่ม!!...หนอย..."
"ฉันไปทำอะไรผิดวะ?...โอ้ย!!..."
"ย้ากส์!!"
"2 คนนี้หยุดซะทีเถอะ!!...ทำอะไรกันเป็นเด็กๆ..."
สาร้องห้ามและพยายามจะเข้ามาแยกพวกเราออกส่วนฝนทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้แต่ค่อยๆ ลอบขยับขาขวามาตรงหน้าทีละนิดๆ...คิดเตะกล่องดวงใจสิท่า?...กล้าถึงขนาดนี้เชียว แต่ไม่ได้กินซะหรอกเฟ้ย...เมื่อเห็นว่าผมรู้ทันเบี่ยงตัวหลบสาวน้อยก็โชว์ เขี้ยวยิ้มแสยะ...
"ฮี่ฮิ...รู้ตัวเหมือนกันรึ?...เก่ง...แต่บอลยังเก่งไม่พอ..."
ฝนรอจังหวะผมเปิดช่องเผลอเหลือบดูสาใช้ความว่องไวปานลิงวอกเอาอีกมือบีบจมูก และบิดอย่างแรงทำเอาต้องรีบปล่อย...อูย...เจ็บทั้งหัวแสบทั้งจมูก...
"โฮ่ๆๆ...ช่องว่างเต็มไปหมด...ร่อแร่ๆ...เจ้าพี่บ้าๆ!!...จงสำนึกเสียเถอะว่าทำไมถึง โดนน้ำสาด..."
จากนั้นเด็กสาวสุดแก่นก็รีบหนีอย่างรวดเร็ว...ไม่เข้าใจว่าไปทำอะไรให้ 2 คนนี้กันแน่...พี่แคทอารมณ์อึมครึมเหมือนเห็นผมเป็นคนแปลกหน้าไม่น่าไว้ใจ...ฝน ปั่นหัวกลั่นแกล้งผมจนตัวเปียกปอนแถมไม่ขอโทษยอมรับว่าตัวเองผิด...ยังยื่น หน้ากลับเข้ามาอีกแน่ะ??...
"เฮะๆๆ...ลืมรองเท้าลืมกระเป๋า...เฮ่!!...คุณพี่บ๊อง!!...แน่จริงก็ตามไปเอาคืนที่ มหาลัยได้เล้ย..."
...แสบสันต์มากขึ้นทุกวันๆ...ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาและได้มีโอกาสเล่นแหย่กัน เมื่อใดก็มักจะเสียทีให้สาวน้อยน้องรักของพี่แคทเกือบทุกครั้ง...ยัยนี่เกิดมา เพื่อเป็นดาวข่มกันแน่ๆ?...
"ฝนคิดว่าบอลเป็นต้นเหตุน่ะและสาก็บอกแล้วว่าไม่ใช่แต่ยัยคนนี้เขาไม่ฟัง เลย"
สาถือผ้าในมือช่วยเช็ดหัวเช็ดหูให้และเมื่อเธอเล่าเรื่องเมื่อคืนให้ทราบ...ผม รู้ตัวว่าได้ทำความผิดลงไปซะแล้ว...
........................................................................................................................

"เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละ...มึงจะให้กูขัดพี่ยุทธได้ยังไงและกูบอกว่าต่อไป แล้วแต่ความสามารถของพี่...ผมจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยว..."
"พี่แคทไม่ชอบผู้ชาย...มึงก็เห็นนี่ว่าเธอโดนหนุ่มๆตามจีบแทบทุกวันและมันต้อง ยิ่งรู้สึกแย่มากไปอีกถ้าจะยังมีผู้ชายโทรตามไปจีบถึงบ้าน...สถานที่ส่วนตัวนะ โว้ย..."
"เออ...ตัวกูผิดจริงๆว่ะ...เอาไว้จะขอโทษพี่เขา...แค่คิดก็น่ากลัว...สาบอกว่าเมื่อ คืนพี่แคทอารมณ์หงุดหงิดเชียว...กูนี่ไม่น่าเล้ย...เธออุตส่าห์อารมณ์ดีเพราะ อาหารฝีมือฝน...เอ้อ!!...สาบอกมาอย่างงั้นนะ..."
"...มึงโชคดีจริงๆได้กินอาหารฝีมือน้องฝน...กูอิจฉาว่ะ...แต่ไม่ค่อยอยากเชื่อเท่า ไหร่เลยก็ภาพลักษณ์มันสวนทางกันสุดๆ...ต่อให้พี่แคทหรือเจ้าตัวมาบอกเองกูยัง ต้องคิดก่อน"
"ไม่ต้องชมเจ้าเด็กบ้านั่นให้เลิศเลอนัก...มันคือภาพลวงตา...ไม่เจอแบบกูน่ะดี แล้ว..."
แต่ผมสังหรณ์ในใจลึกๆนะว่าที่โดนไปเมื่อเช้านี้มันยังเป็นแค่การเริ่มต้น... การกลั่นแกล้งอันเจ็บแสบยิ่งกว่าเดิมมันจะต้องมีอีกแน่นอน...ระมัดระวังตัวเอง ไว้ดีกว่า...ในมหาลัยแม้ได้เจอพี่แคทผมก็ยังไม่กล้าไปขอโทษเธอเพราะเกรงคนนอก จะรู้อะไรมากเกิน...เออแฮะ...คนคิดอยากจะเจอดันไม่เจอแต่คนไม่อยากพบกลับพบซะได้ ...ในสถานที่ปลอดคนซะด้วย...
"นั่งทำหน้าปั้นยากอยู่ได้แต่ตรงนี้มันเย็นเจี๊ยบชื่นใจสบายดีหรอ??..."
"เออ!!...เย็นมาก...เย็นชื่นใจดีสุดๆ...นี่ยังกล้าปรากฏตัวให้ฉันเห็นอีกนะ..."
"แหมๆๆ!!...แหย่กันสนุกๆ...ทำจริงจังมากไปไม่ดีเน้อว่าแต่อยากไปพบพี่มั้ยล่ะ ?...ถ้าอยากพบจะช่วยลัดคิวพาไปให้เชือด...แบบนี้ไง..."
นั่นแน่ะ!!...ทำท่านิ้วโป้งเชือดคอหอยให้ดูด้วยนะ...อีหนูพุก...
"เฮอะ!!...ยังดีกว่า...ฉันจะกลับไปโดนเชือดที่บ้านเอง...แล้วกับพี่ยุทธพี่แคทเขา ว่าไงบ้าง?..."
"ฮึฮึ่ย~~~!!...เจ้าพี่จอมกวนเอ้ย!!...ป่านนี้ยังทำเป็นมามีเงื่อนไขอี๊ก...ฮึ!!... ถ้าพี่ยุทธก็กินแห้วเรียบร้อยไปตั้งกะเมื่อคืน...อย่างนั้นไม่สามารถทำให้พี่ แคทชอบได้ร้อก...เมื่อไม่นานมานี้ก็คงต้องแอบไปซดน้ำใบบัวบกแก้ช้ำในอีกครั้ง... เฮะๆๆ..."
ผมเลิกคิ้วอย่างฉงน...งั้นผู้ชายแบบไหนกันล่ะที่พี่แคทจะชอบ...ก็ขนาดหล่อ...รวย... เรียนเก่งแบบพี่ยุทธยังไม่สำเร็จ...ยังไม่สามารถทำให้พี่แคทยอมรับข้อเสนอไป พิจารณาได้...ฝ่ายฝนเหล่ตามองค้อนมือตบโต๊ะดังปังเล่นเอาสะดุ้งนิดๆ...
"ไม่รุ!!...คนผิดไม่มีสิทธิ์ถามนะจะบอกให้...เย็นนี้บอลต้องไปขอโทษพี่แคทแล้วฝน จะช่วย...ช่วยยุแยงตะแคงรั่ว...ฮิๆๆ...ก็พูดไปงั้นแหละฝนต้องอยู่ซ้อมเชียร์นี่นะ... พยายามเข้าล่ะกันคุณพี่ชายขา..."
พูดเสร็จฝนเดินเยื้องย่างส่ายบั้นท้ายอย่างยียวนกลับขึ้นอาคารปล่อยให้ผม นั่งง่วนคิดคำขอโทษอยู่เพียงแค่คนเดียว...แต่โอกาสมันมาถึงเร็วกว่าที่คิดไว้... ช่วงขี่รถถึงทางโค้งออกถนนใหญ่เพื่อจะกลับบ้านมีรถเก๋งสีขาวขับแซงผ่านไป...จำ ได้ว่าเป็นรถของพี่แคทจึงบีบแตรเรียกแต่เธอกลับไม่หยุดรถแถมเร่งความเร็ว ขึ้น...พี่ต้องรู้ว่าเป็นผมแต่คงไม่สนใจ...งานนี้ชักไม่ง่ายแต่ยังไงได้เจอกัน ที่บ้านแน่นอนล่ะน่า...ข้ามผ่านสะพานข้ามคลองเล็กน้อยก็เห็นพี่แคทยืนอยู่ริม ถนนใกล้ๆกับรถของเธอ...ผมรีบขี่รถไปหาทันที...ท้องฟ้ายามนี้เหมือนฝนใกล้จะตกแล เห็นกลุ่มเมฆดำเริ่มก่อตัวหนา...ก่อให้เกิดสายลมพัดผ่านร่างของผมและหญิงสาว สูงโปร่งในชุดนักศึกษา...เส้นผมยาวปลิวลู่สะบัดตามแรงลม...นัยน์ตาข้างหลังแว่น ทั้ง 2 ดวงของเจ้าหล่อนนิ่งสงบและเยือกเย็นสุดหยั่งถึงจนรู้สึกประหวั่นใจ...เธอคนนี้ ช่างแตกต่างไปจากผู้หญิงคนอื่นๆที่เคยพบมาทั้งหมดในชีวิตทั้งการแสดงออกและ คำพูด...รอยยิ้มพิมพ์ใจอันสดใสหายไปไหน?...ดูอย่างกับพี่แคทในวันนี้กับเมื่อวัน ก่อนๆคือคนละคนกัน...
"เธอมีอะไรจะพูดกับพี่ก็รีบๆพูดมา...แต่เตือนก่อนนะว่าคงไม่ใช่รับไหว้วานเป็น คนกลางหาคู่ให้...ถ้าอย่างงั้นเราคงไม่ต้องคุยกันอีก"
"ไม่ใช่แน่นอนครับ"
ผมไม่รอให้พี่แคทต้องบอกซ้ำ 2 รีบอธิบายเรื่องราวทั้งหมดให้เธอฟังตั้งแต่ต้นจนจบ...สุดท้ายก็กล่าวคำขอโทษ... ระหว่างอธิบายพี่สาวฝนไม่ตอบอะไรกลับมาแม้แต่คำเดียว...เธอปิดเปลือกตานิ่งฟัง อย่างสงบเมื่อเห็นว่าผมไม่พูดอะไรอีก...
"...พี่ไม่ชอบการกระทำของยุทธนาเพราะเท่าที่ทราบ...เรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงของ เขามักเป็นไปในทางลบมากกว่าทางบวก...เธอไม่เคยรู้หรือไงกัน?..."
"พี่ยุทธยังไม่มีแฟนนะครับ...ถึงมีผู้หญิงมาติดพันหลายคน...แต่พี่เขาก็..."
"พอเถอะ!!...พี่ไม่ต้องการรับรู้อะไรเกี่ยวกับเขา...มาก...ไปกว่านี้"
...ดวงตาของหญิงสาวที่ปิดในตอนแรกถูกเปิดลุกวาวอย่างเฉียบพลัน...น้ำเสียงก็ เริ่มดังเข้มมากกว่าเดิมเป็นการเตือนให้ผมรู้ว่าไม่ควรจะพูดจาเซ้าซี้เธออีก ต่อไป...พี่แคทชิงตัดบทการสนทนา...
"...พี่ไม่ต้องการจะเครียดกับเรื่องอื่นนอกจากเรื่องเรียนส่วนคำขอโทษของเธอ พี่จะรับไว้และหวังว่าคงจะไม่มีครั้งต่อไปเกิดขึ้น..."
หญิงสาวสะบัดเรือนผมเดินกลับขึ้นรถขับบึ่งไปตามเส้นทางถนนสายเลียบคลอง...ส่วน ผมใจหนึ่งก็ยินดีที่สาวลูกพี่ลูกน้องยอมยกโทษแต่อีกใจก็กลัวว่าจะมีคนอื่นมา ขอให้ผมช่วยแบบพี่ยุทธอีก...พี่แคทเตือนกลายๆแล้วว่าถ้ามีครั้งหน้าเกิดขึ้น... สาวสวยผู้เย็นชาอาจ จะไม่ ยอมรับคำขอโทษของผมแบบครั้งนี้เป็นแน่...ยังไม่รู้ หรอกแต่รู้แน่ๆคือผมคงไม่ต้องขี่กลับไปถึงบ้านแล้วงั้นก็มีเวลาเหลือเยอะพอ สมควร...ไปหาเก๋กับสาวจะดีมั้ยนะ?...