ผมก้อไม่รู้ว่าจะมีผู้ชายที่เหมือนผมซักกี่คนบ้างนะ...ที่ได้แฟนเป็น art ตัวแม่(ขอใช้คำพูดของพี่นม อุโด้ดนะครับ[s:247[s:249])
คือว่าเวลาผู้หญิงผิดทีไร...พอเราบอกว่าเค้าผิด..สุดท้าย..ผู้ชายอย่างเราๆก้อต้องมานั่งรู้สึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ทำเพราะคำว่า "ใช่มั้ย"เช่น ผมถามเธอว่าอยู่ไหน...เธอบอกว่าอยู่บ้านส้ม(ส้มเป็นเพื่อนครับ)...ทั้งที่ส้มอยู่คนละจังหวัด...ผมถามด้วยความแปลกใจอีกว่า "จิงหรอ"(เพราะว่า วันนั้นเธออยู่บ้านตัวเองครับแล้วถ้าเธอเดินทางไปคงไม่ถึงเร็วขนาดนั้น) เธอก้อบอกว่าจิงๆ ผมก้อถามไปได้ปะมานหลายรอบ
เธอก้อบอกว่าจิงๆตลอดครับ...แต่พอผมถามว่าแม่ส้มอยู่บ้านมั้ย..(ในใจผมก้อรู้อีกล่ะครับว่าแม่ส้มไม่อยู่บ้านเพราะว่ามีสาย)แต่แฟนผมบอกว่าอยู่
พอผมพูดความจิงไปว่ารู้ว่าแม่ส้มไม่อยู่...แฟนผมถึงบอกผมว่า..ตอนนี้อยู่บ้านตัวเอง...ผมก้อเลยโกรธแล้วก้อรอให้ง้อเหมือนแบบว่า
ชัยชนะ..อยู่ในกำมือเราแล้ว YESYESYES!!![s:247] แต่อยู่ดีๆเธอก้อเอ่ยคำคำนึงที่ลงท้ายด้วย ไช่มั้ยว่า...
ไม่เชื่อใจกันเลย"ใช่มั้ย" ...ต่อไปผมก้อพยายามหาคำพูดมากมายที่จะเอามาแก้ไข...แต่สุดท้ายก้อตายอย่างอนาจแล้วก้อต้องเป็นคนง้อ..ตามเคย[s:228]
สรุปง่ายๆนะครับ...อยากถามเพื่อนๆในบอร์ดว่า..พอจะมีวิธีแก้เผ็ดคำว่า"ใช่มั้ย"บ้างมั้ยครับ[s:233]